< Return to Video

Мы злучыліся, а што далей?

  • 0:01 - 0:03
    Пэт Мітчэл: Твой першы зварот на сцэну Тэда.
  • 0:03 - 0:06
    Шэрыл Сандберх: Так, першы.
    Прыемна ўсіх бачыць.
  • 0:06 - 0:08
    Заўсёды так прыемна глядзець са сцэны
    і бачыць столькі жанчын.
  • 0:08 - 0:13
    Гэта ў маім жыцці здараецца нячаста,
    як і ў жыцці іншых.
  • 0:13 - 0:19
    ПМ: Калі мы распачалі гэтую размову,
    пра нашую тэму ў сацыяльных сетках не размаўлялі.
  • 0:19 - 0:23
    Мы думалі, што будуць, што і здарылася.
    Пра што ты думала,
  • 0:23 - 0:30
    дык пра незанятыя жанчынамі
    ўладавыя пасты, асабліва ў тэхналагічным сектары
    і ў сектары сацыяльных сетак.
  • 0:30 - 0:37
    Як думка развівалася і як яна
    ператварылася ў прамову на ТЭД канферэнцыі?
  • 0:37 - 0:40
    Я вельмі хвалявалася
    перад прамовай пра жанчын,
  • 0:40 - 0:43
    бо я пасталела ў справавой сферы,
    як і шмат хто з аўдыторыі.
  • 0:43 - 0:50
    Там ніколі нельга размаўляць пра жанчын,
    бо што, калі заўважаць, што ты сама жанчына?
  • 0:50 - 0:54
    А яны могуць. Ці горш, падумаюць,
    што слова "жанчына" значыць,
  • 0:54 - 0:57
    што ты хочаш, каб да цябе звярталіся
    па-асабліваму ці скардзішся.
  • 0:57 - 1:01
    Ці што ты хочаш на іх падаваць у суд.
    Што са мной здарылася... (Смех)
  • 1:01 - 1:03
    Ці не гэтак? Я пражыла свае працоўнае жыццё,
  • 1:03 - 1:07
    ніколі не кажучы, што я жанчына.
    Асабліва публічна.
  • 1:07 - 1:09
    Але я заўважыла, што гэта не вядзе
    ні да чаго.
  • 1:09 - 1:13
    Я скончыла ўніверсітэт 20 год таму, думаючы,
  • 1:13 - 1:17
    што мае калегі -- жанчыны і мужчыны,
    і хоць тыя зверху ўсе былі мужчынамі,
  • 1:17 - 1:18
    але гэта зменіцца,
  • 1:18 - 1:22
    таму што вашае пакаленне гэтак
    заўцята змагалася за раўнапраўе,
  • 1:22 - 1:26
    значыцца раўнапраўе нашае.
    А насамрэч было інакш.
  • 1:26 - 1:29
    Таму што год за годам
    колькасць жанчын памяншалася,
  • 1:29 - 1:31
    а зараз увогуле я звычайна
    адзіная жанчына ў пакоі.
  • 1:31 - 1:33
    Я шмат з кім паразмаўляла, ці варта
  • 1:33 - 1:37
    зрабіць прамову на ТЭД для жанчын (TEDWomen)
    пра жанчын, а ўсе ў адказ - не, не.
  • 1:37 - 1:42
    Гэта будзе канец тваёй кар'еры.
    Нельга адначасова і быць на чале
  • 1:42 - 1:45
    і размаўляць пра тое, што ты жанчына.
    З табой ніхто пасля не захоча размаўляць.
  • 1:45 - 1:50
    Але на шчасце некаторыя, ганарлівыя, як ты,
    параілі прамову даць.
  • 1:50 - 1:53
    Я запытала сябе, як робіць Марк Цукерберх,
  • 1:53 - 1:55
    заснавальнік Фэйсбуку і мой кіраўнік,
  • 1:55 - 1:59
    ён пытае сябе і нас, што б вы зрабілі,
    калі б не баяліся?
  • 1:59 - 2:03
    Мой адповед быў -- я б не збаялася
    і выйшла на сцэну ТЭДа,
  • 2:03 - 2:11
    я б там разгледзела праблему жаночасці
    і кіравання. Гэтак я зрабіла і выжыла.
    (Воплескі)
  • 2:11 - 2:15
    ПМ: Я б сказала, што больш за выжыла.
    Я прыпамінаю той момант, Шэрыл,
  • 2:15 - 2:19
    калі мы разам стаялі за сцэнай,
    ты павярнулася да мяне
  • 2:19 - 2:21
    і расказала пра здарэнне.
  • 2:21 - 2:25
    А я параіла, ў апошнюю хвіліну,
    расказаць пра яго ўсім.
  • 2:25 - 2:26
    ШС: Так. ПМ: Што было за здарэнне?
  • 2:26 - 2:30
    ШС: Гэта -- важная частка ўсяго працэсу.
    TEDWomen 2010 была ў горадзе Вашынгтон,
  • 2:30 - 2:33
    а я жыву тут, у Сан Францыска.
    Перад вылетам на канферэнцыю
  • 2:33 - 2:38
    мая трохгадовая дачка зачапілася за нагу
    і лямантавала "не едзь".
  • 2:38 - 2:42
    Пэт -- сяброўка, таму я не размаўляла
    з ёй пра прамову,
  • 2:42 - 2:47
    у якой поўна было фактаў і лічбаў,
    і нічога асабістага,
  • 2:47 - 2:49
    я расказала Пэт, што нядобры
    ў мяне сёння дзень.
  • 2:49 - 2:51
    Учора дачуня зачапіўшыся за нагу
    лямантавала "не едзь".
  • 2:51 - 2:53
    Ты глянула на мяне і кажаш:
    "Пра гэта трэба расказаць!"
  • 2:53 - 2:57
    Я табе: "На сцэне ТЭДа? Ты жартуеш!"
  • 2:57 - 3:00
    "Гэта я выйду на сцэну і прызнаюся,
    што мая дачка чапляецца за нагу?"
  • 3:00 - 3:04
    Ты сказала так, бо калі ты хочаш размаўляць
    пра тое, як паставіць больш жанчын на чале,
  • 3:04 - 3:07
    то павінна казаць праўду і пра цяжкасці.
  • 3:07 - 3:12
    Гэтак я і зрабіла. І гэта было
    важнай часткай далейшых падзеяў.
  • 3:12 - 3:17
    Падобнае здарылася і калі я пачала пісаць
    кнігу. Я пачала, напісала першую главу.
  • 3:17 - 3:21
    Я думала, што атрымалася проста файна.
    Поўна інфармацыі і лічбаў,
  • 3:21 - 3:29
    тры старонкі было прысвечана матрыархальнаму
    парадку ў масаеў, іх сацыялагічным структурам.
  • 3:29 - 3:34
    Мой муж пачытаў і сказаў, што гэта падобна
    на мой бесцукровы сухі сняданак. (Смех)
  • 3:34 - 3:41
    Ніхто -- і я выбачаюся перад сняданкам,
    калі ёсць іх аматары -- не будзе чытаць гэту кнігу.
  • 3:41 - 3:46
    Праз гэта я зразумела, што трэба
    больш адкрыцца, дадаць сумленнасці,
  • 3:46 - 3:50
    расказаць пра сябе. Пра тое, што я часам
    адчуваю сябе вельмі няўпэўненай,
  • 3:50 - 3:57
    у розных сітуацыях. Пра развалены
    першы шлюб. Пра слёзы на працы.
  • 3:57 - 4:00
    Пра адчуванне, што я не пасую да гэтай
    працы, і праз гэтае вінаватасць.
  • 4:00 - 4:05
    Часткай майго новага разумення, якое пачалося
    на гэтай сцэне і вылілася ў кнігу "Злучэнне" і фонд,
  • 4:05 - 4:09
    стала выснова, што трэба быць больш адкрытай
    і свядомай, што тычыцца выпарабаванняў,
  • 4:09 - 4:11
    каб даць магчымасць усім жанчынам
    быць больш адкрытымі і свядомымі,
  • 4:11 - 4:14
    і гэткім чынам разам натхняць раўнапраўе.
  • 4:14 - 4:18
    ПМ: Я думаю, што тое, што
    адрознівае тваю кнігу,
  • 4:18 - 4:23
    і, на мой погляд, чаму яна знайшла
    чытача ў шматлікіх краінах --
  • 4:23 - 4:29
    гэта тое, што ты даеш прыклады са
    свайго жыцця, і тое, што ты прапаноўваеш
  • 4:29 - 4:33
    і свае вельмі важныя для жанчын
    назіранні і высновы,
  • 4:33 - 4:38
    як і прыклады цяжкасцяў,
    што яднаюць нас усіх,
  • 4:38 - 4:45
    бо ты сутыкнулася і з памешкамі, і з перашкодамі,
    і з людзьмі, хто верыць у іншае.
  • 4:45 - 4:49
    Раскажы трохі пра гэты працэс,
    калі ты вынесла асабістае на людзі,
  • 4:49 - 4:53
    і як атрымалася, што ты зараз
    лічышся амаль экспертам
  • 4:53 - 4:57
    па пераадольванні
    гэтых выпрабаванняў.
  • 4:57 - 4:59
    ШС: Пасля мае прамовы на ТЭД,
  • 4:59 - 5:02
    вы ведаеце, я не чакала, што
    напішу кнігу, я ж не пісьменнік,
  • 5:02 - 5:07
    але прамову прагледзела шмат людзей,
    тэма пачала кранаць шматлікія сэрцы.
  • 5:07 - 5:11
    Адным з першых лістоў, што я атрымала,
    быў ліст ад жанчыны,
  • 5:11 - 5:16
    якая сказала, што ёй прапанавалі добрае
    павышэнне на працы, а яна адмовілася.
  • 5:16 - 5:18
    Яна расказала сяброўцы пра адмову, а тая
  • 5:18 - 5:20
    прапанавала паглядзець відэа на ТЭД.
  • 5:20 - 5:24
    Яна паглядзела, пайшла на наступны дзень
    на працу і згадзілася на павышэнне,
  • 5:24 - 5:29
    а ўвечары прыйшла дадому і дала мужу
    спіс прадуктаў на тыдзень. (Смех)
  • 5:29 - 5:31
    Яна мне напісала:
    Я адолею.
  • 5:31 - 5:34
    Мне было асабліва важна, што
    я закранула не толькі жанчын у офісах,
  • 5:34 - 5:37
    хоць ад іх я шмат атрымала лістоў,
    мая прамова іх падтрымала,
  • 5:37 - 5:41
    але я пачула ад людзей
    з усялякімі рознымі жыццёвымі абставінамі.
  • 5:41 - 5:45
    Я пазнаёмілася з доктарам, які таксама
    даводзіцца тэрапеўтам у шпіталі Джона Хопкінсана.
  • 5:45 - 5:48
    Ён сказаў, што прагледзеўшы прамову,
    ён упершыню заўважыў,
  • 5:48 - 5:50
    што хоць палова яго студэнтаў
    ва ўніверсітэце - дзяўчаты,
  • 5:50 - 5:53
    яны няшмат размаўляюць падчас
    шпітальных абходаў.
  • 5:53 - 6:00
    Ён пачаў бліжэй назіраць і зразумеў,
    што большасць паднятых рук - хлопцы.
  • 6:00 - 6:02
    Ён пачаў заахвочваць дзяўчат
    падымаць руку,
  • 6:02 - 6:03
    але нічога не змянілася.
  • 6:03 - 6:07
    Тады ён сказаў усім, што будзе
    папросту сам выклікаць.
  • 6:07 - 6:11
    Ён выклікаў роўна хлопцаў і дзяўчат,
    І сам сабе давёў,
  • 6:11 - 6:14
    што дзяўчаты ведалі адповеды
    гэтаксама добра ці лепш.
  • 6:14 - 6:15
    І ён расказаў дзяўчатам пра
    гэтую сваю заўвагу.
  • 6:15 - 6:21
    Яшчэ быў ліст ад хатняй гаспадыні,
    што жыве ў нядобрым раёне,
  • 6:21 - 6:25
    з абыякавай школай. Пасля прамовы
    гэтая жанчына, ў якой ніколі не было офіснае працы,
  • 6:25 - 6:30
    адчула ў сабе мажлівасць пайсці пазмагацца
    за лепшую настаўніцу для свайго дзіцяці.
  • 6:30 - 6:35
    Усё гэта было часткай працэсу
    вынаходжвання майго ўласнага голасу.
  • 6:35 - 6:39
    І я зразумела, што іншыя жанчыны
    і мужчыны могуць знайсці гэтак свой голас.
  • 6:39 - 6:41
    Таму прамова ператварылася ў кнігу.
  • 6:41 - 6:48
    ПМ: У кнізе ты не толькі дзелішся
    сваім узмацнелым голасам,
  • 6:48 - 6:51
    але і тым, чаму ты навучылася,
  • 6:51 - 6:55
    з досведу іншых людзей.
  • 6:55 - 6:59
    Я пра гэта пытаю, кранаючы тэму
  • 6:59 - 7:04
    твайго статусу эксперта па злучэнні.
  • 7:04 - 7:08
    Якое было адчуванне, ці змянілася твае жыццё?
  • 7:08 - 7:14
    Ты ж -- аўтар не толькі прамовы з шматлікімі праглядамі,
    кнігі, што ўбачыла вялізную аўдыторыю,
  • 7:14 - 7:20
    але і распачынальніца руху, калі людзі
    пачанаюць казаць пра сабе,
  • 7:20 - 7:23
    што яны злучаюцца.
  • 7:23 - 7:30
    Я ўдзячная, гэта для мяне вялікі гонар,
    я задаволена, але ж гэта толькі пачатак.
  • 7:30 - 7:34
    Я не ведаю, ці я эксперт, ці хтокольвек
    эксперт. Я правяла шмат даслеванняў.
  • 7:34 - 7:38
    Я папачытала шмат навуковых папер,
    паперагледзела матэрыялу,
  • 7:38 - 7:41
    і выснова была ясная. Мы што ведаем:
  • 7:41 - 7:46
    культурныя стэрэатыпы не дапускаюць
    жанчын да пазіцый улады.
  • 7:46 - 7:49
    Гэта неверагодна. З маёй
    кнігай "Злучэнне" я паездзіла па свеце,
  • 7:49 - 7:51
    падаючы кнігу і ідэі. Народы такія розныя.
  • 7:51 - 7:56
    Нават у межах нашае краіны, а Японія,
    Карэя, Кітай, Азія, Еўропа --
  • 7:56 - 8:00
    усе такія розныя, акрамя аднаго
    яднаючага пункту -- розніца палоў.
  • 8:00 - 8:02
    Па ўсім свеце, нягледзячы на культуру,
  • 8:02 - 8:06
    мы лічым, што мужчыны павінны быць
    моцнымі, агрэсіўнымі, настойлівымі, з голасам,
  • 8:06 - 8:11
    мы лічым, што жанчына павінна размаўляць,
    толькі калі з ёй размаўляюць, дапамагаць іншым.
  • 8:11 - 8:15
    Што мы маем, дык гэта тое,
    што ва ўсім свеце
  • 8:15 - 8:18
    жанчын клічуць "настойлівымі", "уладарнымі".
  • 8:18 - 8:21
    У кожнай мове ёсць гэткае негатыўнае
    слова для дзяўчынак.
  • 8:21 - 8:23
    Гэтым негатыўным словам
    не карыстаюцца ў размовах з хлапчукамі,
  • 8:23 - 8:26
    таму што калі хлопчык на чале чагось,
    гэта не адмоўная якасць,
  • 8:26 - 8:31
    ад яго гэтага чакаюць. А калі тое самае
    робіць дзяўчынка -- яна ўладарнічае.
  • 8:31 - 8:33
    Я ведаю, што ў залі няшмат мужчын,
    але паўдзельнічайце ў апытанцы.
  • 8:33 - 8:35
    Вам зараз спатрэбіцца
    прадстаўляць свой пол.
  • 8:35 - 8:41
    Падыміце руку, калі вам колісь казалі,
    што вы вельмі агрэсіўныя на працы.
  • 8:41 - 8:47
    (Смех) Заўсёды некалькі ёсць, недзе
    каля 5 адсоткаў. Гатовы, спадары?
  • 8:47 - 8:53
    Калі вы жанчына, падыміце руку, калі вам колісь
    казалі, што вы агрэсіўна сябе паводзіце ў працы.
  • 8:53 - 8:57
    (Смех) [Амаль усе рукі]
    Гэтак сама мне казалі па ўсім свеце.
  • 8:57 - 9:00
    Тое самае кажуць даследванні.
  • 9:00 - 9:04
    Вам падаецца, што жанчыны больш
    агрэсіўныя за мужчын? Вядома не.
  • 9:04 - 9:06
    Папросту мы судзім па-іншаму,
  • 9:06 - 9:11
    і тыя рысы характару, якія патрэба паказаць,
    каб праца ішла наперад, каб былі рэзультаты,
    каб было лідарства --
  • 9:11 - 9:14
    гэта тыя, што ў мужчыне бачацца
    як лідарскія,
  • 9:14 - 9:16
    а ў жанчыне, як уладарскія.
  • 9:16 - 9:20
    Добра тое, што гэта можна змяніць
    праз асабістую дасведчаннасць.
  • 9:20 - 9:22
    Адным з маіх найлепшых успамінаў
    з пройдзенага шляху
  • 9:22 - 9:27
    быў з галоўным дырэктарам кампаніі Cisco,
    Джонам Чэмюерсам, пасля выхада кнігі.
  • 9:27 - 9:31
    Ён яе прачытаў. Мы стаялі на сцэне перад
    усім яго выканаўчым калектывам,
  • 9:31 - 9:34
    жанчынамі і мужчынамі, і ён сказаў:
    "Я думаў, што мы, што я добра спраўляюся,
  • 9:34 - 9:39
    а пасля пачытаў кнігу, і зразумеў,
    што мы, мая кампанія,
  • 9:39 - 9:41
    мы называлі нашых жанчын-галоўных
    дырэктараў зашмат агрэсіўнымі,
  • 9:41 - 9:44
    і стоячы на гэтай сцэне перад вамі,
    я вінавачуся. Выбачайце.
  • 9:44 - 9:47
    Я хачу вас запэўніць, што мы
    больш такога ніколі не зробім."
  • 9:47 - 9:51
    ПМ: Ці маглі б мы даслаць гэту гісторыю
    шмат каму з нашых знаёмых? (Воплескі)
  • 9:51 - 9:55
    ШС: Джон гэтак зрабіў, бо ён упэўнены,
    што такі крок палепшыць яго фірму.
  • 9:55 - 9:58
    Гэткае распазнаванне схілу ў
    няслушны бок дапаможа змяніць сітуацыю.
  • 9:58 - 10:01
    Наступны раз, калі вы пачуеце, як
    дзяўчынку клічуць "уладарнай" ці "настойлівай",
  • 10:01 - 10:04
    падыдзіце да дарослага і з усмешкай
    на вуснах скажыце:
  • 10:04 - 10:11
    "Яна не ўладарная, ў яе добрыя здольнасці
    на выканаўчыя пасады".
    (Смех)
  • 10:11 - 10:14
    ПМ: Ты гэтак жа кажаш сваёй дачушцы.
    ШС: Абавязкова.
  • 10:14 - 10:17
    ПМ: Менавіта на гэтым ты і засяродзілася
    ў кнізе, бо, як ты казала, кніга патрэбна,
  • 10:17 - 10:19
    каб распачаць на гэтую тэму дыялог.
  • 10:19 - 10:22
    Трэба давесці гэта да масы,
    што жанчыны,
  • 10:22 - 10:26
    нягледзячы на большую колькасць
    адчыненых дзвярэй і мажлівасцяў,
  • 10:26 - 10:29
    не атрымоўваюць
    пасады ўлады.
  • 10:29 - 10:31
    За тыя месяцы, што прайшлі
    з выхаду кнігі ў свет,
  • 10:31 - 10:34
    ці нешта змялілася? У "Злучэнні"
    ты засяродзілася на праблеме
  • 10:34 - 10:38
    і паказала, якія перашкоды яшчэ існуюць,
    як звонку, дык і ў нас саміх,
  • 10:38 - 10:41
    на што нам трэба звярнуць
    увагу ў сабе саміх.
  • 10:41 - 10:43
    Ці ёсць нейкія змены?
  • 10:43 - 10:45
    ШС: Дыялогу насамрэч пабольшала,
  • 10:45 - 10:48
    але што больш важна, дык ці гэты
    дыялог ператвараецца ў дзейнасць.
  • 10:48 - 10:52
    Паўсюль, куды я не еду, выканаўчыя
    дырэктары, збольшага мужчыны,
  • 10:52 - 10:55
    кажуць мне, што я ім
    шмат каштую грошай,
  • 10:55 - 10:58
    таму што жанчыны хочуць
    такога ж заробку, як і мужчыны.
  • 10:58 - 11:02
    А я ім на гэтае - мне зусім
    вас не шкада. (Смех)
  • 11:02 - 11:06
    Зусім. Чаму б гэта жанчынам
    не зарабляць столькі ж, колькі мужчыны?
  • 11:06 - 11:09
    Куды б я не ездзіла, жанчыны мне расказваюць,
    што яны патрабуюць павышэння зарплаты.
  • 11:09 - 11:13
    Куды б я не ездзіла, жанчыны мне кажуць,
    што іх адносіны з мужамі палепшыліся,
  • 11:13 - 11:17
    яны просяць больш дапамогі ў хаце,
    патрабуюць павышэнняў на працы,
  • 11:17 - 11:20
    і найважнейшае, яны больш вераць
    у свае сілы. Нават у невялікіх рэчах.
  • 11:20 - 11:24
    Адзін з штатавых губернатараў распавёў,
    што ён нават і не ўяўляў, што жанчыны яго кабінету
  • 11:24 - 11:26
    насамрэч сядзяць па баках на паседжаннях.
  • 11:26 - 11:31
    Ён зрабіў новае правіла, і яны мусяць сядзець за сталом.
  • 11:31 - 11:34
    Фонд, які я распачала супольна
    з выхадам кнігі "Злучэнне" [leanin.org]
  • 11:34 - 11:37
    дапамагае жанчынам і мужчынам
    збірацца разам у групы.
  • 11:37 - 11:40
    У групе можа быць 10 чалавек, ці менш,
    ці больш, яны збіраюцца раз на месяц.
  • 11:40 - 11:43
    Я сабе ўяўляла, што да дадзенага моманту
    ў нас будзе 500 груп. Гэта быў бы поспех.
  • 11:43 - 11:46
    Уявіце 500, памножанае на 10.
  • 11:46 - 11:50
    Зараз існуе 12 000 груп
    у 50 краінах свету.
  • 11:50 - 11:51
    ПМ: Неверагодна.
  • 11:51 - 11:54
    ШС: І гэта людзі, што
    сустракаюцца раз на месяц.
  • 11:54 - 11:57
    Я пазнаёмілася з адной групай,
    калі была ў Пекіне.
  • 11:57 - 12:01
    Група жанчын, усім недзе 29-30, яны распачалі
    першую групу злучэння ў Пекіне.
  • 12:01 - 12:05
    Некаторыя з іх выраслі ў беднаце,
    у сялянскай мясцовасці ў Кітаі.
  • 12:05 - 12:11
    Ім толькі 29, а грамадства кажа,
    што яны - пазаддзе,
  • 12:11 - 12:13
    бо незамужнія.
  • 12:13 - 12:16
    Працэс яднання раз на месяц
  • 12:16 - 12:19
    дапамагае ім зразумець, хто яны ў гэтым свеце.
  • 12:19 - 12:24
    Чаго яны хочуць ад кар'еры. Якіх хочуць
    рамантычных стасункаў. Ці не хочуць.
  • 12:24 - 12:26
    Я паглядзела на іх усіх, мы пазнаёміліся.
  • 12:26 - 12:27
    Кожная папарадку сказала імя
    і месца народжання.
  • 12:27 - 12:31
    Я сказала, што мяне зваць Шэрыл
    Сандберх і гэта была мая мара.
  • 12:31 - 12:33
    А пасля я праслязілася.
  • 12:33 - 12:37
    У мяне гэта часта, ці не памятаеш?
    Я пра гэта ужо распавядала.
  • 12:37 - 12:42
    Але тое неверагодна, што жанчына на другім
    канцы свету, якая пасталела ў сельскай мясцовасці,
  • 12:42 - 12:46
    якую прымушаюць выйсці замуж
    за непажаданага ёю партнёра,
  • 12:46 - 12:49
    можа раз на месяц сустрэцца з аднадумцамі,
  • 12:49 - 12:52
    і знайсці падтымку ідэі
    жыцця па-свойму.
  • 12:52 - 12:54
    На гэткія перамены мы спадзяемся.
  • 12:54 - 12:58
    ПМ: Цябе здзівіла, што гэтая тэма
    актуальна ў шматлікіх краінах?
  • 12:58 - 13:01
    Калі кніга толькі выйшла, шмат хто думаў,
  • 13:01 - 13:05
    што яна -- важны дапаможнік для маладзенькіх
    дзяўчат, што хочуць зрабіць кар'еру.
  • 13:05 - 13:09
    Ім трэба сцерагчыся перашкод,
    мець магчымасць іх бачыць,
  • 13:09 - 13:12
    не хаваць прэч з вачэй, а размаўляць пра іх.
  • 13:12 - 13:17
    Кніга толькі для іх, тых хто
    карпаратыўную драбніцу робіць мэтай.
  • 13:17 - 13:21
    Ажно атрымоўваецца, што кнігу чытаюць
    у аграрных і эканамічна слабых краінах.
  • 13:21 - 13:28
    Што з гэтага цябе здзівіла, ці, можа,
    паўспрыяла новым думкам?
  • 13:28 - 13:32
    ШС: Кніга напісана пра самаўпэўненасць
    і пра раўнапраўства.
  • 13:32 - 13:35
    Як выдалася, паўсюль у свеце жанчынам
    патрэбна больш самаўпэўненасці,
  • 13:35 - 13:38
    таму што рэальнасць нам кажа,
    што мы не на ўзроўні мужчын.
  • 13:38 - 13:41
    Паўсюль у свеце у мужчын кар'ера І сям'я,
  • 13:41 - 13:42
    а ў жанчын ці то кар'ера, ЦІ сям'я.
  • 13:42 - 13:46
    Я ніколі не сустракала мужчыну, якога б
    пыталі: "Як ты усё адольваеш?"
    (Смех)
  • 13:46 - 13:49
    Ізноў пытанне да мужчын у залі.
  • 13:49 - 13:52
    Падыміце руку, ці вас колісь пыталі,
    як вы ўсё адольваеце?
  • 13:52 - 13:54
    (Смех)
  • 13:54 - 13:55
    Толькі мужчыны. [Няшмат рук]
  • 13:55 - 14:00
    Зараз жанчыны. Падыміце руку, ці вас колісь пыталі,
    як вы ўсё адольваеце? [Тры чвэрці рук паднятыя]
  • 14:00 - 14:06
    Мы дапушчаем, што мужчыны могуць усё:
    і кар'еру, і сям'ю.
  • 14:06 - 14:08
    З жанчынамі наадварот, і гэта ганебна,
  • 14:08 - 14:12
    бо большасць жанчын у свеце,
    таксама і ў Злучаных Штатах,
  • 14:12 - 14:14
    працуюць на поўную стаўку і маюць дзяцей.
  • 14:14 - 14:19
    Я думаю, людзі не разумеюць,
    наколькі ўседакранальнае гэта пытанне.
  • 14:19 - 14:24
    Была створана група ў Маямі для вызваленых
    ад сэксуальнай працы жанчын.
  • 14:24 - 14:29
    Яны карыстаюцца "Злучэннем", каб
    дапамагчы жанчынам пераасвойвацца
  • 14:29 - 14:34
    да нармальнага жыцця, каб насамрэч
    вызваліцца ад сутэнёраў.
  • 14:34 - 14:37
    Група ў Тэхасе вучыць жанчын,
    што ніколі не былі ва ўніверсітэце,
  • 14:37 - 14:39
    як паспяхова апранацца.
  • 14:39 - 14:43
    Мы ведаем, што існуюць групы
    ажно да Эфіопіі.
  • 14:43 - 14:49
    Гэтыя пытанні -- як жанчынам нельга
    мець тое самае, што і мужчынам,
  • 14:49 - 14:53
    меркаванні, што лідарства -- мужчынская справа,
    што права голаса -- таксама мужчынская справа,--
  • 14:53 - 14:56
    яны тычацца ўсіх нас, яны ўніверсальныя.
  • 14:56 - 14:58
    ТЭД канферэнцыя для жанчын робіць гэтае.
  • 14:58 - 15:02
    Яна яднае нас думкай,
    у якую мы верым,
  • 15:02 - 15:06
    менавіта -- больш жанчын,
    больш голасу, больш раўнапраўнасці.
  • 15:06 - 15:13
    ПМ: Калі б цябе запрасілі
    зрабіць прамову на ТЭД ізноў,
  • 15:13 - 15:18
    што б ты сказала наконт вынікаў,
    для цябе асабіста,
  • 15:18 - 15:21
    і што ты даведалася пра жанчын і мужчын
  • 15:21 - 15:24
    падчас гэтага вандравання?
  • 15:24 - 15:27
    ШС: Я думаю я б сказала...
    Я спрабавала дадаць гэтаму націск,
  • 15:27 - 15:30
    але думаю, што трэба сказаць мацней --
  • 15:30 - 15:33
    існуючае становішча недастаткова добрае.
  • 15:33 - 15:36
    Недастаткова добра і недастаткова хутка!
  • 15:36 - 15:41
    З таго часу, як я зрабіла прамову і надрукавала кнігу,
    з'явіліся дадзеныя новага перапісу.
  • 15:41 - 15:43
    І што ж мы даведаліся?
  • 15:43 - 15:46
    Аніякай паляпшэння ў збліжэнні зарплатаў
    жанчын да мужчын у ЗША.
  • 15:46 - 15:49
    Семдзесят сем цэнтаў да даляра.
  • 15:49 - 15:51
    Калі ты чорная жанчына -- 64 цэнта.
  • 15:51 - 15:53
    Калі лаціна-амерыканка -- 54.
  • 15:53 - 15:55
    Ведаеце, калі апошні раз
    гэтыя лічбы падымаліся?
  • 15:55 - 16:00
    2002-і.
  • 16:00 - 16:03
    Мы стагнуем у шматлікіх напрамках.
  • 16:03 - 16:05
    І я лічу, мы несумленна да гэтага ставімся.
  • 16:05 - 16:09
    Па шматлікіх прычынах. Цяжка
    размаўляць пра полавую розніцу.
  • 16:09 - 16:13
    Мы хаваемся ад слова "феміністка",
    а гэтае слова трэба бліжэй прыняць да сэрца.
  • 16:13 - 16:16
    Нам трэба пазбавіцца ад "уладарная",
    а назад увесці...
  • 16:16 - 16:19
    (Воплескі)
  • 16:19 - 16:23
    Я думаю, я б сказала голасней,
    што трэба пазбавіцца слова "уладарная",
  • 16:23 - 16:26
    і назад увесці "феміністка", бо яно нам патрэбна.
  • 16:26 - 16:28
    (Воплескі)
  • 16:28 - 16:31
    ПМ: І трэба больш злучацца.
  • 16:31 - 16:32
    ШС: Так, нашмат больш.
  • 16:32 - 16:33
    ПМ: Дзякуй, Шэрыл.
  • 16:33 - 16:34
    Дзякуй за злучэнне тут зараз.
  • 16:34 - 16:37
    ШС: Дзякуй.
  • 16:37 - 16:39
    (Воплескі)
Title:
Мы злучыліся, а што далей?
Speaker:
Шэрыл Сандберх
Description:

Шэрыл Сэндберх прызнаецца, што ёй было вельмі боязна выйсці на сцэну ТЭДа ў 2010-м, асабліва таму, што яна збіралася размаўляць (упершыню) пра тое, як самотна адчувае сабе жанчына ў вышэйшых шэрагах праўлення бізнэсам, бо жанчын у гэтых шэрагах няшмат. Шэрыл размаўляе з Пэт Мітчэл, што падахвоціла Шэрыл на прамову ў 2010-м, якую прагледзелі мільёны разоў і дзякуючы якой Шэрыл, кіраўнік штодзённых аперацый кампаніі Facebook, вельмі паспяхова надрукавала кнігу "Злучэнне". Яна распавядае пра рэакцыю на яе ідэю, і разважае пра тое, чаму жанчынам цяжка дамагчыся поспеху.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:56

Belarusian subtitles

Revisions