Ταξίδι ανάμεσα σε δυο αναπνοές | Γκιγιόμ Νερί | TEDxToulouse
-
0:13 - 0:16(Βίντεο) Αναγγελία: 10 δευτερόλεπτα.
-
0:19 - 0:23πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα.
-
0:23 - 0:24Εκκίνηση.
-
0:24 - 0:28Συν ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε,
-
0:28 - 0:33έξι, επτά, οχτώ, εννιά, δέκα.
-
0:37 - 0:39Γκιγιόμ Νερί, Γαλλία.
-
0:40 - 0:43Μέγιστο βάθος, 123 μέτρα,
-
0:43 - 0:453 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα.
-
0:45 - 0:48Προσπάθεια για εθνικό ρεκόρ.
-
1:19 - 1:2070 μέτρα.
-
1:31 - 1:36[123 μέτρα]
-
1:47 - 1:4940 μέτρα.
-
2:24 - 2:27(Βίντεο) Κριτής: Λευκή κάρτα.
Γκιγιόμ Νερί! Εθνικό ρεκόρ! -
2:27 - 2:28Γκιγιόμ Νερί: Ευχαριστώ.
-
2:28 - 2:32(Χειροκρότημα)
-
2:32 - 2:35Σας ευχαριστώ πολύ
για το θερμό καλωσόρισμα. -
2:35 - 2:38Η βουτιά που μόλις είδατε
είναι ένα ταξίδι. -
2:38 - 2:40Ένα ταξίδι ανάμεσα σε δύο αναπνοές.
-
2:41 - 2:44Ένα ταξίδι που ξεκινά από την τελευταία,
-
2:44 - 2:46ανάμεσα σε δύο αναπνοές,
-
2:46 - 2:48την τελευταία πριν βουτήξω στο νερό,
-
2:48 - 2:51και την πρώτη, όταν επιστρέφω
στην επιφάνεια. -
2:51 - 2:56Αυτή η βουτιά είναι ένα ταξίδι
στα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, -
2:56 - 2:58ένα ταξίδι στο άγνωστο.
-
2:58 - 3:01Πάνω από όλα, όμως,
είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, -
3:02 - 3:04όπου συμβαίνουν πολλά πράγματα,
-
3:04 - 3:07τόσο στο σώμα όσο και στον νου.
-
3:07 - 3:09Και γι' αυτό είμαι εδώ σήμερα μαζί σας,
-
3:09 - 3:12για να μοιραστώ το ταξίδι μου μαζί σας
και να σας πάρω μαζί μου. -
3:12 - 3:14Ξεκινάμε με την τελευταία αναπνοή.
-
3:15 - 3:18(Εισπνοή)
-
3:30 - 3:31(Εκπνοή)
-
3:31 - 3:35Όπως είδατε, αυτή η τελευταία αναπνοή
είναι αργή, βαθιά και έντονη. -
3:35 - 3:38Τελειώνει με μια ειδική τεχνική
που λέγεται κυπρίνος, -
3:38 - 3:39που μου επιτρέπει να αποθηκεύσω
-
3:39 - 3:43ένα ή δύο λίτρα αέρα στους πνεύμονές μου
συμπιέζοντάς τους. -
3:44 - 3:47Όταν αφήνω την επιφάνεια,
-
3:47 - 3:50έχω περίπου 10 λίτρα αέρα
στους πνεύμονές μου. -
3:51 - 3:52Μόλις αφήσω την επιφάνεια
-
3:52 - 3:55ο πρώτος μηχανισμός ξεκινάει:
-
3:55 - 3:56το αντανακλαστικό καταδύσεων.
-
3:56 - 3:58Το πρώτο πράγμα που κάνει
-
3:58 - 4:00είναι να ρίχνει τον καρδιακό παλμό.
-
4:01 - 4:03Οι καρδιακοί παλμοί μου
πέφτουν από 60-70 το λεπτό -
4:03 - 4:06σε περίπου 30-40 χτύπους το λεπτό
-
4:06 - 4:08σε λίγα δευτερόλεπτα, σχεδόν αμέσως.
-
4:08 - 4:12Μετά, τα αντανακλαστικά της κατάδυσης
προκαλούν περιφερική αγγειοσυστολή, -
4:12 - 4:13που σημαίνει ότι η ροή του αίματος
-
4:13 - 4:15θα αφήσει τα άκρα του σώματος
-
4:16 - 4:19για να τροφοδοτήσει κυρίως
τα πιο σημαντικά όργανα: -
4:20 - 4:23τους πνεύμονες, την καρδιά
και τον εγκέφαλο. -
4:24 - 4:27Αυτός ο μηχανισμός είναι έμφυτος.
-
4:27 - 4:28Δεν μπορώ να τον ελέγξω.
-
4:28 - 4:30Αν βουτήξετε στο νερό,
-
4:30 - 4:32ακόμη και αν δεν το έχετε ξανακάνει,
-
4:32 - 4:34θα τεθεί σε λειτουργία
ακριβώς ο ίδιος μηχανισμός. -
4:34 - 4:38Όλοι οι άνθρωποι έχουν
αυτό το χαρακτηριστικό. -
4:38 - 4:39Και το αξιοσημείωτο είναι
-
4:39 - 4:44ότι μοιραζόμαστε αυτό το ένστικτο
με τα θαλάσσια θηλαστικά. -
4:44 - 4:48Όλα τα θαλάσσια θηλαστικά: δελφίνια,
φάλαινες, θαλάσσιους λέοντες κτλ. -
4:48 - 4:50Όταν βυθίζονται στα βάθη του ωκεανού,
-
4:50 - 4:53ενεργοποιείται αυτός ο μηχανισμός
-
4:53 - 4:54αλλά με μεγαλύτερη ένταση.
-
4:54 - 4:57Φυσικά λειτουργεί πολύ καλύτερα σε αυτά.
-
4:58 - 4:59Είναι εντυπωσιακό.
-
4:59 - 5:01Μόλις αφήσω την επιφάνεια,
-
5:01 - 5:03η φύση μού δίνει μια ώθηση
προς τη σωστή κατεύθυνση, -
5:03 - 5:06επιτρέποντάς μου να κατέβω με άνεση.
-
5:06 - 5:08Καθώς βουτάω μέσα στο γαλάζιο,
-
5:08 - 5:13η πίεση σταδιακά αρχίζει
να συμπιέζει τους πνεύμονες μου. -
5:13 - 5:16Και αφού ο αέρας στους πνεύμονές μου
με κάνει να επιπλέω, -
5:16 - 5:19όσο βαθύτερα πάω, τόσο μεγαλώνει
η πίεση στους πνεύμονές μου, -
5:19 - 5:22όσο λιγότερο αέρα έχουν, τόσο ευκολότερο
είναι να βυθιστεί το σώμα μου. -
5:22 - 5:25Και μέχρι ένα σημείο,
έως περίπου 35 με 40 μέτρα, -
5:25 - 5:28δεν χρειάζεται καν να κολυμπήσω.
-
5:29 - 5:31Το σώμα μου είναι αρκετά πυκνό και βαρύ
-
5:31 - 5:34ώστε να μπορεί να βυθιστεί από μόνο του,
-
5:34 - 5:36και μπαίνω σε μια κατάσταση
ελεύθερης πτώσης. -
5:36 - 5:39Η ελεύθερη πτώση είναι
το καλύτερο μέρος της κατάδυσης. -
5:39 - 5:41Είναι ο λόγος που καταδύομαι ακόμα.
-
5:41 - 5:45Επειδή είναι σαν να σε τραβά ο βυθός
-
5:46 - 5:48και δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα.
-
5:48 - 5:52Μπορώ να πάω από τα 35 στα 135 μέτρα
χωρίς καν να κουνηθώ. -
5:52 - 5:55Αφήνομαι να με τραβήξει ο βυθός
και είναι σαν να πετάω κάτω από το νερό. -
5:55 - 5:57Είναι ένα απίστευτο συναίσθημα,
-
5:57 - 5:59μια απίστευτη αίσθηση ελευθερίας.
-
5:59 - 6:02Και αργά συνεχίζω
να γλιστράω προς τον βυθό. -
6:02 - 6:0540 μέτρα κάτω, 50 μέτρα κάτω,
-
6:05 - 6:09και ανάμεσα στα 50 με 60 μέτρα μια δεύτερη
φυσιολογική αντίδραση ξεκινάει. -
6:10 - 6:12Οι πνεύμονες μου φτάνουν
τον ελάχιστο όγκο, -
6:12 - 6:14κάτω από τον οποίο δεν πρέπει,
-
6:14 - 6:18θεωρητικά, να συμπιεστούν.
-
6:18 - 6:21Και η δεύτερη αντίδραση
ονομάζεται μετατόπιση αίματος, -
6:21 - 6:23ή «πνευμονική στύση» στα γαλλικά.
-
6:23 - 6:24(Γέλια)
-
6:24 - 6:27Προτιμώ το «μετατόπιση αίματος».
-
6:27 - 6:29Θα λέμε λοιπόν «μετατόπιση αίματος».
-
6:29 - 6:31Τι ακριβώς είναι αυτός ο μηχανισμός;
-
6:31 - 6:35Είναι ο πνευμονικός υμένας
που θα γεμίσει με αίμα λόγω της πίεσης, -
6:35 - 6:38ώστε να μπορέσει να γίνει
σκληρός και άκαμπτος -
6:38 - 6:41και να προστατεύσει όλη
τη θωρακική κοιλότητα για να μη συνθλιβεί, -
6:41 - 6:44ώστε να οι δύο επιφάνειες των πνευμόνων
να μην καταρρεύσουν, -
6:44 - 6:46να μην κολλήσουν, να μην καταστραφούν.
-
6:46 - 6:48Χάρη σε αυτόν τον μηχανισμό,
-
6:48 - 6:50τον οποίο μοιραζόμαστε
με τα θαλάσσια θηλαστικά, -
6:50 - 6:52μπορώ να συνεχίσω την κατάδυσή μου.
-
6:52 - 6:5460 μέτρα, 70 μέτρα,
-
6:54 - 6:56συνεχίζω να βυθίζομαι,
όλο και πιο γρήγορα, -
6:56 - 6:58κι αισθάνομαι την πίεση
όλο και μεγαλύτερη στο σώμα μου. -
6:58 - 7:00Μετά τα 80 μέτρα,
-
7:00 - 7:03η πίεση γίνεται αληθινά πολύ μεγάλη,
-
7:03 - 7:05και την αισθάνομαι στο σώμα μου.
-
7:05 - 7:07Αρχίζω στ' αλήθεια
να αισθάνομαι την ασφυξία. -
7:07 - 7:08Βλέπετε πώς φαίνεται,
-
7:08 - 7:09δεν είναι και πολύ ωραίο.
-
7:09 - 7:11Το διάφραγμα έχει συσταλεί τελείως,
-
7:11 - 7:14η θωρακική κοιλότητα
έχει συσταλεί προς τα μέσα. -
7:14 - 7:17Εκείνη τη στιγμή, είναι αλήθεια
πως κάτι συμβαίνει και στο μυαλό. -
7:17 - 7:19Θα λέτε: «Εντάξει, δεν φαίνεται
και πολύ ευχάριστο, -
7:19 - 7:21τι κάνουμε τώρα;»
-
7:21 - 7:23Σύμφωνα με τα αντανακλαστικά της στεριάς,
-
7:23 - 7:25τι κάνουμε όταν έχουμε
μια δυσκολία στη στεριά, -
7:25 - 7:27όταν κάτι δεν μας είναι ευχάριστο;
-
7:27 - 7:30Αντιστεκόμαστε, είμαστε έτοιμοι για μάχη.
-
7:30 - 7:31Κάτω από το νερό, αυτό δεν γίνεται.
-
7:31 - 7:34Κάτω από το νερό, τα πνευμόνια μας
κινδυνεύουν να σχιστούν, -
7:34 - 7:36μπορεί να κάνουμε αιμόπτυση, οίδημα,
-
7:36 - 7:38και σταματάμε για καιρό τις καταδύσεις.
-
7:39 - 7:42Αυτό που πρέπει να κάνουμε
με το μυαλό μας είναι να του πούμε -
7:42 - 7:43ότι η φύση είναι πιο δυνατή,
-
7:43 - 7:45τα στοιχεία της είναι πιο δυνατά από μας.
-
7:45 - 7:48Αφήνω το νερό να με συνθλίψει.
-
7:48 - 7:50Αποδέχομαι αυτή την πίεση
-
7:50 - 7:51και αφήνομαι σ' αυτήν.
-
7:51 - 7:54Εκείνη τη στιγμή το σώμα
παίρνει την πληροφορία, -
7:54 - 7:56τα πνευμόνια μου, όλα χαλαρώνουν,
-
7:56 - 7:57αφήνομαι παντελώς
-
7:58 - 7:59και απελευθερώνομαι πλήρως.
-
7:59 - 8:02Τότε, η πίεση με συνθλίβει,
αλλά δεν είναι πια δυσάρεστο. -
8:02 - 8:05Έχω την αίσθηση ότι είμαι
μέσα σε ένα κουκούλι, -
8:05 - 8:06αισθάνομαι προστατευμένος.
-
8:06 - 8:09Η κατάδυση μπορεί να συνεχιστεί.
-
8:09 - 8:1280 μέτρα, 85 μέτρα, 90 μέτρα, 100 μέτρα.
-
8:13 - 8:15100 μέτρα, ένας αριθμός ορόσημο.
-
8:15 - 8:17Σε όλα τα αθλήματα είναι
ένας αριθμός ορόσημο. -
8:17 - 8:21Στην κολύμβηση, τον στίβο,
αλλά και για εμάς, τους ελεύθερους δύτες, -
8:21 - 8:22είναι ο αριθμός των ονείρων μας.
-
8:22 - 8:25Όλος ο κόσμος θέλει μια μέρα
να μπορεί να καταδύεται στα 100 μέτρα. -
8:26 - 8:27Είναι ένας αριθμός συμβολικός για μας,
-
8:27 - 8:30γιατί οι γιατροί και οι φυσιολόγοι
της δεκαετίας του '70 -
8:30 - 8:33υπολόγισαν ότι τα 100 μέτρα
είναι το όριο πέρα από το οποίο -
8:33 - 8:37το ανθρώπινο σώμα
δεν θα μπορούσε να καταδυθεί. -
8:37 - 8:39Κάτω από το όριο αυτό,
το σώμα καταρρέει. -
8:39 - 8:41Και μετά εκείνος ο Γάλλος,
ο Ζακ Μαγιόλ, -
8:41 - 8:44τον ξέρετε όλοι, ο πρωταγωνιστής
στο Απέραντο Γαλάζιο, -
8:44 - 8:47ξεπέρασε το όριο και
έκανε κατάδυση στα 100 μέτρα. -
8:47 - 8:49Έκανε κατάδυση και στα 105 μέτρα.
-
8:49 - 8:51Τότε, έκανε κατάδυση
«No Limit», χωρίς όρια. -
8:51 - 8:53Έπαιρνε βάρη για να κατεβαίνει πιο γρήγορα
-
8:53 - 8:55και αναδυόταν με ένα μπαλόνι,
όπως στην ταινία. -
8:55 - 8:58Σήμερα, με «No Limit» φτάνουμε
ως τα 200 μέτρα. -
8:58 - 9:01Εγώ φτάνω ως τα 123 μέτρα
χρησιμοποιώντας μόνο μυική δύναμη. -
9:01 - 9:03Είναι χάρη σ' αυτόν εν μέρει,
-
9:03 - 9:04γιατί κατέρριψε τα στερεότυπα,
-
9:04 - 9:09γιατί ανέτρεψε με τη μία
όλες αυτές τις θεωρίες, -
9:09 - 9:12όλα τα εμπόδια του νου
που βάζουν οι άνθρωποι. -
9:12 - 9:16Απέδειξε ότι το σώμα έχει
άπειρες δυνατότητες προσαρμογής. -
9:16 - 9:18Συνεχίζω επομένως την κατάδυσή μου.
-
9:18 - 9:20105, 110, 115,
-
9:20 - 9:21πλησιάζω στον βυθό.
-
9:22 - 9:23120 μέτρα.
-
9:23 - 9:26123 μέτρα. Φτάνω στον βυθό.
-
9:26 - 9:29Τώρα, θα ήθελα να συμμετέχετε,
να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση μου. -
9:30 - 9:31Κλείστε τα μάτια.
-
9:32 - 9:35Πρέπει να φανταστείτε
ότι φτάσατε στα 123 μέτρα. -
9:36 - 9:39Η επιφάνεια είναι πολύ πολύ πολύ μακριά.
-
9:40 - 9:41Είστε ολομόναχοι.
-
9:43 - 9:44Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου φως.
-
9:45 - 9:46Κάνει κρύο.
-
9:47 - 9:48Παγωνιά.
-
9:48 - 9:50Αισθάνεστε την πίεση να σας συνθλίβει,
-
9:50 - 9:5213 φορές περισσότερο
απ' ό,τι στην επιφάνεια. -
9:53 - 9:55Σ' αυτό το σημείο, ξέρω
ότι είστε έτοιμοι να πείτε: -
9:55 - 9:57«Τι φρίκη!»
-
9:57 - 9:59«Τι δουλειά έχω εδώ κάτω;»
-
9:59 - 10:01«Είναι τελείως άρρωστος».
-
10:01 - 10:02Ε όχι λοιπόν.
-
10:02 - 10:05Δεν είναι αυτό που λέω εγώ
στον εαυτό μου όταν είμαι στον βυθό. -
10:05 - 10:07Όταν είμαι στον βυθό, αισθάνομαι καλά.
-
10:07 - 10:09Αισθάνομαι μια εξαιρετική ευεξία.
-
10:09 - 10:12Ίσως επειδή έχω εγκαταλείψει
πλήρως κάθε ένταση -
10:12 - 10:13και έχω αφεθεί.
-
10:14 - 10:18Αισθάνομαι καλά και δεν έχω
καμιά επιθυμία να αναπνεύσω. -
10:20 - 10:24Ωστόσο, υπάρχει κάτι για το οποίο
πρέπει να ανησυχώ, το ομολογώ. -
10:24 - 10:26Αισθάνομαι πως είμαι μια μικρή κουκκίδα,
-
10:26 - 10:29μια μικρή σταγόνα νερό
που κυλά στο μέσο του ωκεανού. -
10:29 - 10:32Κάθε φορά αυτή η εικόνα
έρχεται ξανά στο μυαλό μου. -
10:32 - 10:34Αυτή η Pale Blue Dot, η γαλάζια κουκκίδα.
-
10:34 - 10:36Δεν ξέρω αν γνωρίζετε αυτή την εικόνα.
-
10:36 - 10:38Αυτή η Pale Blue Dot, η γαλάζια κουκκίδα,
-
10:38 - 10:41είναι η κουκκίδα που βλέπουμε
εδώ που δείχνει το βέλος. -
10:41 - 10:43Ξέρετε τι είναι αυτή η κουκκίδα;
-
10:44 - 10:45Είναι ο πλανήτης Γη.
-
10:46 - 10:48Ο πλανήτης Γη φωτογραφημένος
από τον Βόγιατζερ -
10:48 - 10:524 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά,
-
10:52 - 10:56που μας δείχνει ότι εμείς,
το σπίτι μας, είμαστε εδώ, ακριβώς εδώ. -
10:56 - 10:58Αυτή η μικρή κουκκίδα πλέει
στη μέση της αβύσσου. -
10:58 - 11:02Κάπως έτσι είναι αυτό που αισθάνομαι
στον βυθό, στα 123 μέτρα. -
11:02 - 11:04Αισθάνομαι σαν μια μικρή κουκκίδα,
-
11:04 - 11:07ένας κόκκος άμμου,
ένας κόκκος αστερόσκονης -
11:07 - 11:10που πλέει στη μέση του κόσμου,
στη μέση της αβύσσου, -
11:10 - 11:11στη μέση της απεραντοσύνης.
-
11:11 - 11:13Είναι υπέροχη αίσθηση,
-
11:13 - 11:17γιατί κοιτάζω από ψηλά, από κάτω,
από αριστερά, από δεξιά, μπρος, πίσω, -
11:17 - 11:20και βλέπω το ίδιο,
αυτό το απέραντο μπλε, πολύ βαθύ. -
11:20 - 11:23Πουθενά αλλού πάνω στη Γη
δεν μπορείτε να νιώσετε έτσι, -
11:23 - 11:27να κοιτάξετε παντού γύρω σας
και να έχετε την ίδια ενιαία εικόνα. -
11:27 - 11:29Είναι καταπληκτικό.
-
11:29 - 11:33Εκείνη τη στιγμή,
υπάρχει ακόμη ένα αίσθημα -
11:33 - 11:35που μου επανέρχεται κάθε φορά,
-
11:35 - 11:38μια αίσθηση ταπεινότητας.
-
11:39 - 11:43Αισθάνομαι πολύ ταπεινός
όταν βλέπω αυτή τη φωτογραφία, -
11:43 - 11:44(Γέλια)
-
11:44 - 11:46και όταν βρίσκομαι σε εκείνο το βάθος,
-
11:46 - 11:48γιατί είμαι ένα τίποτα.
-
11:48 - 11:50Είμαι κάτι απειροελάχιστο,
-
11:50 - 11:52χαμένος μέσα σε αυτό το πελώριο σύμπαν.
-
11:52 - 11:55Παρόλ' αυτά, είναι απολύτως συναρπαστικό.
-
11:55 - 11:57Αποφασίζω να επιστρέψω στην επιφάνεια,
-
11:57 - 11:59επειδή η θέση μου δεν είναι εκεί.
-
11:59 - 12:01Η θέση μου είναι ψηλά, στην επιφάνεια,
-
12:01 - 12:03και αρχίζω την ανάδυση.
-
12:05 - 12:08Κατά την ανάδυση, παθαίνω ένα μεγάλο σοκ,
-
12:09 - 12:11από τη στιγμή που αποφασίζω να ανεβώ.
-
12:12 - 12:14Καταρχάς, πρέπει να καταβάλλω
τεράστια προσπάθεια -
12:14 - 12:15για να ξεκολλήσω από τον βυθό,
-
12:15 - 12:17γιατί ο βυθός με τράβηξε όταν κατέβαινα,
-
12:17 - 12:19με τραβά και όταν θέλω να ανεβώ.
-
12:19 - 12:22Επομένως πρέπει να κολυμπήσω
με διπλάσια δύναμη. -
12:23 - 12:26Επιπλέον, έχω να αντιμετωπίσω
ακόμη ένα φαινόμενο: τη νάρκωση. -
12:26 - 12:28Ίσως γνωρίζετε αυτό το φαινόμενο.
-
12:28 - 12:30Είναι αυτό που ονομάζουμε
μέθη του δύτη. -
12:30 - 12:32Αυτό παθαίνουν κυρίως
οι δύτες με μπουκάλες οξυγόνου -
12:32 - 12:34αλλά το παθαίνουν και οι ελεύθεροι δύτες.
-
12:35 - 12:38Προκαλείται από το άζωτο
που διαχέεται στο αίμα -
12:38 - 12:42και που συγχέει τα όρια
ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητο. -
12:43 - 12:44Έρχονται ένα σωρό σκέψεις,
-
12:44 - 12:48από δεξιά, από αριστερά,
περνούν, στριφογυρίζουν, -
12:48 - 12:49δεν ελέγχω πια τίποτα,
-
12:49 - 12:52σαν να έχω πάρει ναρκωτικά,
-
12:52 - 12:55δεν πρέπει να προσπαθώ καν να τις ελέγξω.
-
12:55 - 12:56Πρέπει να αφεθώ.
-
12:56 - 12:59Σαν να έχουμε πάρει ναρκωτικά.
-
13:00 - 13:02Δεν πρέπει να προσπαθούμε
να τις ελέγξουμε. -
13:02 - 13:04Πρέπει να αφεθούμε.
-
13:04 - 13:05Δεν ελέγχουμε τίποτα.
-
13:05 - 13:08Όσο προσπαθούμε να τις ελέγξουμε,
τόσο πιο δύσκολο γίνεται. -
13:08 - 13:09Το τρίτο που επέρχεται:
-
13:09 - 13:11η επιθυμία για αναπνοή.
-
13:11 - 13:12Επειδή δεν είμαι άνθρωπος-ψάρι,
-
13:12 - 13:16είμαι ανθρώπινο ον και η επιθυμία μου
να αναπνεύσω μου το υπενθυμίζει. -
13:16 - 13:18Στα 60 με 70 μέτρα
-
13:20 - 13:22αισθάνεσαι την ανάγκη να αναπνεύσεις.
-
13:23 - 13:26Κι εκεί, με όλα αυτά που συμβαίνουν,
-
13:26 - 13:29είναι πολύ εύκολο να χάσεις
εντελώς τον έλεγχο -
13:29 - 13:31και να πανικοβληθείς.
-
13:32 - 13:34Εκείνη τη στιγμή, σκέφτεσαι:
-
13:34 - 13:37«Πού είναι επιφάνεια; Θέλω την επιφάνεια
και να αναπνεύσω τώρα». -
13:37 - 13:38Δεν πρέπει όμως.
-
13:38 - 13:41Μην κοιτάτε ποτέ την επιφάνεια,
-
13:41 - 13:43ούτε με τα μάτια, ούτε με τον νου.
-
13:43 - 13:46Δεν πρέπει ποτέ να κάνετε
αυτή την προβολή. -
13:46 - 13:48Μείνετε στη στιγμή, στο παρόν.
-
13:48 - 13:50Κρατώ το βλέμμα
ίσια μπροστά μου, στο σχοινί. -
13:50 - 13:53Το σχοινί, είναι ο σύνδεσμός μου
που με επαναφέρει στην επιφάνεια. -
13:53 - 13:56Μένω συγκεντρωμένος
σ' αυτό, στο παρόν. -
13:56 - 13:59Γιατί αν θέλω να βρεθώ
στην επιφάνεια, θα πανικοβληθώ, -
13:59 - 14:01και αν πανικοβληθώ, τελείωσε.
-
14:02 - 14:04Ο χρόνος, ξαφνικά, επιταχύνει.
-
14:04 - 14:07Στα 30 μέτρα, επιτέλους ανακούφιση,
δεν είμαι πια μόνος. -
14:07 - 14:11Ο δύτες ασφαλείας,
οι φύλακες-άγγελοί μου με συναντούν. -
14:11 - 14:13Ξεκινούν από την επιφάνεια
και βρισκόμαστε στα 30 μέτρα -
14:13 - 14:15και με συνοδεύουν
κατά τα τελευταία μέτρα -
14:15 - 14:18εκεί που, εν δυνάμει,
μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα. -
14:18 - 14:21Κάθε φορά λέω στον εαυτό μου
όταν τους βλέπω: -
14:22 - 14:23«Χάρη σ' εσάς».
-
14:23 - 14:25Χάρη σ' αυτούς είμαι εδώ.
Χάρη στην ομάδα μου. -
14:25 - 14:28Είναι η δεύτερη μικρή
υπενθύμιση ταπεινότητας. -
14:28 - 14:30Χωρίς αυτούς, χωρίς την ομάδα μου,
-
14:30 - 14:32χωρίς όλους τους ανθρώπους γύρω μου,
-
14:32 - 14:34η περιπέτεια στον βυθό θα ήταν αδύνατη.
-
14:34 - 14:37Η περιπέτεια στον βυθό
είναι πάνω απ' όλα συλλογικό έργο. -
14:38 - 14:41Είμαι λοιπόν ευτυχής
που τελειώνω το ταξίδι μου μαζί τους, -
14:41 - 14:42γιατί χάρη σ' αυτούς είμαι εδώ.
-
14:43 - 14:4420 μέτρα, 10 μέτρα.
-
14:44 - 14:47Τα πνευμόνια μου ξαναβρίσκουν
σιγά σιγά τον όγκο τους, -
14:47 - 14:49σύμφωνα με την αρχή του Αρχιμήδη
ανεβαίνω στην επιφάνεια. -
14:49 - 14:52Πέντε μέτρα πριν την επιφάνεια
αρχίζω τις εκπνοές -
14:52 - 14:55για να έχω μόνο να αναπνεύσω
μόλις φτάσω στην επιφάνεια. -
14:57 - 14:59Φτάνω στην επιφάνεια.
-
15:00 - 15:03(Εισπνοή)
-
15:06 - 15:08Ο αέρας επιστρέφει στα πνευμόνια μου,
-
15:08 - 15:10είναι μια αναγέννηση, μια λύτρωση.
-
15:11 - 15:12Είναι ωραία αίσθηση.
-
15:12 - 15:13Το ταξίδι είναι καταπληκτικό,
-
15:13 - 15:16αλλά έχω ανάγκη να αισθανθώ ξανά
τα μικρά μόρια του οξυγόνου -
15:16 - 15:18που τρέφουν το σώμα μου.
-
15:18 - 15:20Είναι μια καταπληκτική αίσθηση,
-
15:20 - 15:22αλλά, καμιά φορά, είναι κάπως τραυματική.
-
15:22 - 15:24Είναι ένα σοκ για τις αισθήσεις.
-
15:24 - 15:27Φανταστείτε, περνάω
από τα σκοτάδια στο φως της μέρας. -
15:28 - 15:32Περνάω από τη σιωπή του βυθού στον θόρυβο.
-
15:32 - 15:36Όσον αφορά την αφή, περνάω
από το βελούδινο άγγιγμα του νερού, -
15:36 - 15:39στον αέρα που χτυπά το πρόσωπό μου.
-
15:39 - 15:43Στη γεύση, στην όσφρηση,
-
15:43 - 15:45έρχεται ο αέρας
και ορμά στα πνευμόνια μου. -
15:45 - 15:47Τα πνευμόνια μου διαστέλλονται
και αυτά με τη σειρά τους. -
15:47 - 15:50Ήταν τελείως συμπιεσμένα
ενάμιση λεπτό πριν -
15:50 - 15:51και τότε διαστέλλονται.
-
15:52 - 15:55Αυτό προκαλεί μια αναστάτωση
άνευ προηγουμένου. -
15:55 - 15:58Χρειάζομαι μερικά δευτερόλεπτα
για να επανέλθω, -
15:58 - 15:59για να αισθανθώ παρών.
-
15:59 - 16:02Πρέπει όμως να το κάνω γρήγορα,
γιατί έχω τους κριτές μπροστά μου -
16:02 - 16:05που είναι εκεί για να αξιολογήσουν
την επίδοσή μου. -
16:05 - 16:07Πρέπει να αποδείξω ότι είμαι
απόλυτα ακέραιος σωματικά. -
16:07 - 16:10Το είδατε στο βίντεο:
Εκτελώ αυτό που λέμε πρωτόκολλο εξόδου. -
16:10 - 16:14Μόλις βγω από το νερό έχω 15 δεύτερα
για να βγάλω το κλιπ από τη μύτη μου, -
16:15 - 16:16να κάνω αυτό το σήμα
-
16:16 - 16:17και να πω «Είμαι ΟΚ».
-
16:18 - 16:20Πρέπει να είμαι και δίγλωσσος από πάνω.
-
16:20 - 16:21(Γέλια)
-
16:21 - 16:24Μετά από όλα αυτά που έχω κάνει,
δεν είναι ευχάριστο. -
16:25 - 16:27Μόλις ολοκληρωθεί το πρωτόκολλο,
-
16:27 - 16:28βλέπω τη λευκή καρτέλα των κριτών
-
16:28 - 16:30και τότε είναι μια έκρηξη χαράς.
-
16:30 - 16:33Επιτέλους μπορώ στ' αλήθεια
να χαρώ αυτό που μόλις συνέβη. -
16:34 - 16:36Το ταξίδι που σας περιγράφω
-
16:36 - 16:40είναι η κάπως ακραία μορφή
της ελεύθερης κατάδυσης. -
16:40 - 16:42Η ελεύθερη κατάδυση δεν είναι μόνο αυτό.
-
16:42 - 16:44Σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό.
-
16:44 - 16:48Πριν από 3 χρόνια, αποφάσισα να δείξω
μια άλλη όψη της ελεύθερης κατάδυσης, -
16:48 - 16:50γιατί όταν τα ΜΜΕ μιλούν
για την ελεύθερη κατάδυση, -
16:50 - 16:52μιλούν μόνο για ανταγωνισμό και ρεκόρ,
-
16:52 - 16:54αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
-
16:54 - 16:56Είναι να αισθάνεσαι καλά μέσα στο νερό.
-
16:56 - 16:59Είναι εξαιρετικά όμορφο,
πολύ ποιητικό και καλλιτεχνικό. -
16:59 - 17:01Αποφασίσαμε λοιπόν, με τη σύντροφό μου,
να γυρίσουμε ταινίες -
17:01 - 17:03για να δείξουμε την άλλη όψη.
-
17:04 - 17:07Για να σας κάνουμε να επιθυμήσετε
να μπείτε μέσα στο νερό. -
17:07 - 17:09Αυτές τις εικόνες λοιπόν
θέλω να σας τις δείξω, -
17:09 - 17:11και θα κλείσω με αυτές τις εικόνες.
-
17:12 - 17:15Είναι ένα κολάζ από ωραίες
υποβρύχιες εικόνες. -
17:15 - 17:16(Μουσική)
-
17:16 - 17:19Για να σας πω ότι αν προσπαθήσετε,
-
17:19 - 17:21μια μέρα, να σταματήσετε να αναπνέετε,
-
17:21 - 17:23πρέπει να σκεφτείτε
ότι αν σταματήσετε να αναπνέετε, -
17:23 - 17:26θα σταματήσετε επίσης να σκέφτεστε.
-
17:26 - 17:28Θα ηρεμήσει το μυαλό σας.
-
17:29 - 17:31Το μυαλό μας, στον 21ο αιώνα,
δοκιμάζεται σκληρά. -
17:31 - 17:34Καταπονείται συνεχώς,
κάνουμε δεκάδες χιλιάδες σκέψεις την ώρα, -
17:34 - 17:37είμαστε διαρκώς εκνευρισμένοι.
-
17:37 - 17:38Αν μπορούμε να καταδυθούμε,
-
17:38 - 17:42μπορούμε, για λίγο, να κάνουμε
το μυαλό μας να ηρεμήσει. -
17:42 - 17:44Αν κρατήσουμε την αναπνοή μας
μέσα στο νερό, -
17:44 - 17:48έχουμε την ευκαιρία να δούμε
πώς είναι η έλλειψη βαρύτητας. -
17:48 - 17:50Να είσαι κάτω από το νερό, να πλέεις,
-
17:51 - 17:53να αφήνεις απόλυτα το σώμα σου,
-
17:53 - 17:55όλες τις εντάσεις από το σώμα σου.
-
17:55 - 17:58Αυτή είναι η ασθένεια του 21ου αιώνα:
πονάμε στην πλάτη, τον λαιμό, παντού, -
17:58 - 18:01γιατί είμαστε όλη την ώρα
αγχωμένοι και σε υπερένταση. -
18:01 - 18:04Μέσα στο νερό, αφήνουμε το σώμα
να επιπλεύσει, όπως στο διάστημα. -
18:06 - 18:07Αφηνόμαστε τελείως.
-
18:07 - 18:09Καταπληκτική αίσθηση.
-
18:09 - 18:15Βρισκόμαστε επιτέλους πρόσωπο με πρόσωπο
με το σώμα και τον νου, με το πνεύμα. -
18:15 - 18:17Ειρήνη παντού, όλα ένα.
-
18:19 - 18:22Να μαθαίνεις να καταδύεσαι
σημαίνει να μαθαίνεις να αναπνέεις σωστά. -
18:24 - 18:28Από την πρώτη μας ανάσα, στη γέννησή μας,
ως την τελευταία μας ανάσα. -
18:28 - 18:31Η αναπνοή ρυθμίζει τη ζωή μας.
-
18:32 - 18:35Το να μάθεις να αναπνέεις σωστά
σημαίνει να μάθεις να ζεις καλύτερα. -
18:36 - 18:39Η ελεύθερη κατάδυση στη θάλασσα,
όχι απαραίτητα ως τα 100 μέτρα, -
18:39 - 18:42αλλά στα δύο ή τρία,
με μια μάσκα και βατραχοπέδιλα, -
18:42 - 18:44σου επιτρέπει να δεις έναν άλλο κόσμο,
-
18:44 - 18:46ένα άλλο σύμπαν, απόλυτα μαγικό.
-
18:46 - 18:48Βλέπεις τα μικρά ψάρια, τα φύκια,
-
18:48 - 18:49τη χλωρίδα και την πανίδα,
-
18:49 - 18:51μπορείς να τα παρατηρήσεις διακριτικά.
-
18:51 - 18:55Γλιστράς κάτω από το νερό,
παρατηρείς, επιστρέφεις στην επιφάνεια: -
18:55 - 18:57δεν αφήνεις κανένα ίχνος.
-
18:57 - 18:58Είναι μια καταπληκτική αίσθηση
-
18:58 - 19:01να μπορείς να γίνεσαι ένα
με τα στοιχεία της φύσης. -
19:02 - 19:04Κι αν πρέπει να κλείσω με αυτά τα λόγια:
-
19:05 - 19:07Η κατάδυση, να βρίσκεσαι κάτω από το νερό,
-
19:07 - 19:12να βρίσκεσαι στο υδάτινο περιβάλλον,
σημαίνει επανασύνδεση με τον εαυτό σου. -
19:12 - 19:14Είδατε στην παρουσίαση,
-
19:14 - 19:17μίλησα αρκετά γι' αυτή
τη μνήμη του σώματος -
19:17 - 19:20που υπάρχει εδώ και εκατομμύρια χρόνια,
από την προέλευσή μας από το νερό. -
19:20 - 19:23Τη μέρα που θα ξαναβουτήξετε στο νερό
-
19:23 - 19:25ή που θα καταδυθείτε
για λίγα δευτερόλεπτα, -
19:25 - 19:28βρίσκετε ξανά αυτή την αρχή.
-
19:29 - 19:30Σας εγγυώμαι
-
19:31 - 19:32ότι είναι απόλυτα μαγικό.
-
19:32 - 19:33Σας συνιστώ να το δοκιμάσετε.
-
19:33 - 19:34Ευχαριστώ.
-
19:34 - 19:38(Χειροκρότημα)
- Title:
- Ταξίδι ανάμεσα σε δυο αναπνοές | Γκιγιόμ Νερί | TEDxToulouse
- Description:
-
Ο Γκιγιόμ Νερί, πολλές φορές πρωταθλητής της ελεύθερης κατάδυσης με βάρη, μας οδηγεί στον βυθό, σ' ένα μαγικό ταξίδι. Μέτρο το μέτρο, αφηγείται την εμπειρία του και προειδοποιεί τον θεατή γι' αυτά που θα ανακαλύψει κρατώντας την αναπνοή του, τόσο στο σώμα όσο και στον νου. Πέρα από ανταγωνισμούς και ρεκόρ, ο δύτης αυτός μας αποκαλύπτει την ποίηση αυτής της πρακτικής προκειμένου να νιώσουμε την επιθυμία να δοκιμάσουμε κι εμείς αυτή την εμπειρία. Εμπρός, λοιπόν, κρατήστε την αναπνοή σας!
Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
- Video Language:
- French
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 19:42
Lucas Kaimaras approved Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse | ||
Eleni Tziafa edited Greek subtitles for Voyage entre deux inspirations : Guillaume Nery à TEDxToulouse |