-
katholiek?
-
Nee, evangelisch. De vader had
een speciale dienst aangevraagd.
-
Om dank te betuigen.
-
Omdat zijn kind, en ik herinner
me dit geval omdat..
-
Toen Argentina en ik het kind wilden
terugbrengen naar de school, zei de directeur: nee.
-
Dat de kinderen bang voor hem waren.
-
'Nee, maar hij heeft het recht,
hij heeft geen stuipen meer.'
-
En de directeur zei: oké, we gaan met
de docenten praten en kijken wat zij zeggen.
-
Als zij alle andere kinderen willen instrueren
wat ze moeten doen als hij stuiptrekkingen heeft..
-
en als ze niet meer bang zijn,
dan accepteren we hem weer.
-
Ik herinner me dat we
een poppentheater hadden.
-
We hadden een poppentheater
opgezet en we verzonnen een liedje.
-
En we gingen van klas tot klas
om het uit te voeren.
-
Toen hadden we een scenario hoe we het kind
weer terug konden brengen naar zijn gewone school.
-
Er gebeurden ons dingen
waardoor we leerden hoe...
-
Dat was het eerste keer dat we iemand
hebben teruggebracht naar school.
-
Want we wisten niet hoe we dat moesten doen, maar
we leerden dat we de gemeenschap moesten voorbereiden..
-
voordat we het kind konden terugbrengen.
-
En dit kind was al bekend in de school..
-
en de kinderen zeiden: hij heeft aanvallen.
-
Ja misschien associëren ze
dat met de duivel ofzo.
-
Dat was mooi, want we zongen met de
kinderen en deden een poppentheater.
-
En het kind keerde terug naar zijn klas
en is nooit meer bij ons geweest.
-
We gaven hem alleen begeleiding naderhand.
-
En hij moest dus nog zijn medicijnen
nemen tot een zekere leeftijd?
-
Hij nam drie of vier jaar medicijnen.
-
Is dat gebruikelijk dat het na vijf jaar...
-
In sommige gevallen, want in andere
gevallen is het permanent.
-
En weet je hoe dit kind
hier bij ons kwam?
-
Tegen de vader was gezegd dat het goed
voor het kind was om eendeneieren te eten.
-
Dat is de werkelijkheid.
-
'Je kind zal genezen als je
hem eendeneieren geeft.'
-
En hij begon overal eendeneieren te zoeken.
-
En hij kwam bij een huis dat ver weg was
en vroeg of ze eenden hadden.
-
En dat hadden ze, en toen begonnen ze
te praten over waarom hij eendeneieren zocht.
-
'Dat helpt niet. Weet je, ga naar
Argentina, zij kan je helpen.'
-
Zo kwam dat kind bij ons. Ze zeiden:
ga naar Argentina, zij kan je helpen.
-
Dus nu koopt hij geen eendeneieren
meer, nu hij bij ons is.
-
Zoals Francisco zegt, we hebben
veel geleerd in die jaren.
-
Het eerste was dat onze dochter
de school was voor ons leven.
-
En wij geven nu al 21 jaar
workshops aan ouders.
-
Dat doen we in twee dagen,
we zetten de workshops op, Francisco en ik.
-
We leerden van een
Colombiaanse, die heet...
-
Nouja, de Colombiaanse gaf ook de
workshops en we leerden wat van haar.
-
En nu geven we al meer dan 20 jaar
de workshops aan de ouders.
-
We doen dat door middel van
spelletjes, we vermaken ze.
-
En ik zeg altijd tegen de ouders dat je
als ouder van een kind met een handicap..
-
veel geduld moet hebben,
en sterk moet zijn..
-
omdat barrières worden doorbroken
en doelen worden bereikt.
-
Het leven gaat door en wat we
nu doen voor onze kinderen..
-
zal leven en doodgaan met ons.
-
Want het geeft ons tevredenheid.
-
Wat kunnen we doen voor onze kinderen?
-
Je kan gaan zitten en je afvragen: wie
komt me helpen met mijn kind, nee.
-
Dus de workshops zijn om
ze energie en kracht te geven..
-
ze sterker te maken en ze beter
te laten zorgen voor hun kinderen.
-
Het is heel interessant.
-
We hebben heel veel geleerd in al die jaren.
-
We wisten niets over handicaps, niets.
-
We moesten overal wat over
leren, op allerlei plekken.
-
Jullie bedankt.
-
Nee, jullie bedankt.
-
Wat ik vroeg...
-
Welk voordeel hebben de
kinderen van het transport?
-
Ik denk dat er voordelen zijn
die je niet meteen ziet..
-
maar die wij wel kennen.
-
Bijvoorbeeld kinderen die nooit
naar school gingen, gaan nu wel.
-
Dat is een belangrijke...
-
We hebben het over gezondheid, maar het gaat
uiteindelijk ook om 'schoolinclusie', sociale inclusie.
-
Kinderen die nooit naar de kerk van
hun ouders gingen, gaan nu wel met hun ouders.
-
Het is door het werk van veel
mensen dat dit kan gebeuren.
-
Vroeger moesten we de deuren
langsgaan om kinderen te zoeken.
-
Nu niet, als er een gehandicapt kind
wordt geboren horen we dat soms al na één dag.
-
Als het is geïdentificeerd, neemt de
verloskundige het kind mee met de moeder.
-
We hoeven niet meer op pad, zij gaan
automatisch al op zoek naar hulp.
-
Hiervoor gebeurde dat niet,
dan moesten wij altijd op zoek.
-
We hebben kinderen gevonden
die opgesloten zaten.
-
Weet je nog van dat meisje
dat we vonden in een vat?
-
Daar liet de moeder haar achter
als ze naar de markt ging.
-
Of kinderen...
-
Of kinderen die vastgebonden werden aan bed, omdat de
moeder naar het meer moest om kleding moest wassen.
-
Dan is het heel moeilijk wat je moet doen.
Geef ik de moeder aan, of wat doe ik?
-
Maar als ik weet dat dat de manier van de
moeder is om voor haar te zorgen, hoe ga ik dat doen.
-
Het is heel ingewikkeld, maar nu heb ik het gevoel
dat er al veel kinderen op de gewone school zitten
-
die naar school gaan, die vriendjes
hebben, dat gebeurde vroeger niet.
-
Nu zijn er op het speciaal onderwijs minder
kinderen, en meer op het reguliere onderwijs.
-
Beetje bij beetje is er een transitie gaande.
-
De school had zijn moment, en nu is het tijd om
meer kinderen naar reguliere scholen te brengen.
-
Dat gebeurt nu.
-
Nu zijn er kinderen op wielen (fietsen?)
te zien, of kinderen die zo alleen reizen..
-
iets dat vroeger niet gebeurde.
-
Of ze doen mee met een
activiteit waar iedereen aan meedoet
-
daar zijn nu ook kinderen met een
handicap te zien, vroeger zag je dat niet.
-
Dat was ondenkbaar.
-
Er waren momenten, er was strijd..
-
onze dochter had een heel groot hoofd.
-
Ze werd aangekeken
want het was indrukwekkend.
-
Ik herinner me dat we haar na lange tijd in het
ziekenhuis mee namen de straat op in een rolstoel..
-
op de hoofdstraat, waar veel beweging is.
-
Ik herinner me dat er heel veel mensen en
kinderen keken naar het hoofd van onze dochter.
-
Argentina zei: laten we teruggaan,
ik kan dit niet aan.
-
Ik zei: nee we kunnen niet terug, want als we
nu teruggaan, gaan we nooit meer de straat op.
-
En dat is niet alleen ons gebeurd, maar
ook andere jongeren, andere ouders.
-
Zonder de strijd van die ouders
zou dit niet gebeuren.
-
Nu zijn ze een park en een school aan het bouwen in
Santiago en ze denken daarbij aan personen met een handicap.
-
En ze denken aan toegankelijkheid.
-
Een burgemeester heeft vier parken aangelegd,
en heeft ze allemaal toegankelijk gemaakt.
-
Er is een strijd gaande.
-
Nu zijn er plekken waar iedereen kan
meedoen, hiervoor bestond dit alles niet.
-
Maar het is een strijd van veel mensen,
veel ouders, of mensen met een handicap..
-
die de blikken van mensen moesten negeren,
de woorden die soms pijn doen.
-
Dat gebeurt niet meer.
-
Maar het is een constante strijd geweest van veel mensen,
waardoor het vooruit is gegaan.
-
Ik droom ervan dat Sololá en Santiago Atitlán de eerste
'inclusieve' gemeenschap wordt van Guatemala.
-
Daar droom ik van.
-
Misschien blijft het een droom, maar misschien
gaan we het op den duur wel bereiken.
