Το νόμισμα της νέας οικονομίας είναι η εμπιστοσύνη

Έχει υπάρξει μια έκρηξη στη συνεργατική κατανάλωση όπως: στη διαδικτυακή ανταλλαγή αυτοκινήτων, διαμερισμάτων και δεξιοτήτων. Η Ρέιτσελ Μπότσμαν διερευνά το «νόμισμα», το οποίο κάνει τα συστήματα, όπως το Airbnb και το Taskrabbit, να αποδίδουν. Το νόμισμα αυτό περιλαμβάνει: την εμπιστοσύνη, την επιρροή και αυτό που ονομάζει «κεφάλαιο φήμης».

Αν κάποιος σας ρωτούσε

ποιες είναι οι τρεις λέξεις που συνοψίζουν
τη φήμη σας, τι θα λέγατε;

Πώς περιγράφουν οι άλλοι την κρίση σας,

τις γνώσεις σας, τη συμπεριφορά σας
σε διαφορετικές καταστάσεις;

Σήμερα, θα εξερευνήσω μαζί σας

γιατί η απάντηση στην ερώτηση αυτή
θα γίνει εξαιρετικά σημαντική

σε μια εποχή όπου η φήμη θα είναι
το πιο πολύτιμο σας προσόν.

Θα ήθελα να ξεκινήσω
συστήνοντάς σας κάποιον,

του οποίου η ζωή έχει αλλάξει
από μια αγορά κινούμενη από τη φήμη.

Ο Σεμπάστιαν Σάντιζ είναι
οικοδεσπότης ενοικιαζόμενων δωματίων

στο Airbnb από το 2008.

Τον συνάντησα πρόσφατα, όπου, κατά
τη διάρκεια αρκετών φλιτζανιών τσαγιού,

μου είπε πώς, το να φιλοξενεί
ανθρώπους από όλο τον κόσμο

έχει εμπλουτίσει τη ζωή του.

Περισσότερο απο 50 άτομα
έχουν μείνει στο 18ου αιώνα σπίτι του,

όπου ζει με τη γάτα του, τη Σκουίκ.

Αναφέρω τη Σκουίκ, επειδή
η πρώτη φιλοξενούμενη του Σεμπάστιαν

είδε ένα μεγάλο ποντίκι
να τρέχει στην κουζίνα,

και υποσχέθηκε ότι θα αποφύγει
να αφήσει αρνητική κριτική,

υπό έναν όρο: να πάρει μια γάτα.

Κι έτσι, ο Σεμπάστιαν αγόρασε τη Σκουίκ,
για να προστατέψει τη φήμη του.

Όπως πολλοί γνωρίζετε, το Airbnb
είναι μια αγορά ομότιμων χρηστών,

που ενώνει άτομα
που έχουν χώρο προς ενοικίαση

με άτομα που αναζητούν
ένα μέρος να μείνουν

σε περισσότερες απο 192 χώρες.

Οι χώροι που ενοικιάζονται
είναι ό,τι θα αναμένατε,

όπως ελεύθερα δωμάτια και εξοχικά σπίτια,

αλλά μέρος της μαγείας
είναι οι ιδιαίτεροι χώροι

που μπορείτε τώρα να έχετε πρόσβαση:
δεντρόσπιτα, ινδιάνικες σκηνές,

υπόστεγα αεροπλάνων, ιγκλού.

Αν δεν σας αρέσει ένα ξενοδοχείο,
υπάρχει ένα κάστρο λίγο πιο πέρα

που μπορείτε να νοικιάσετε
για 5.000 δολάρια το βράδυ.

Είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για
το πώς η τεχνολογία δημιουργεί μια αγορά

για πράγματα που πριν
δεν είχαν ποτέ μια αγορά.

Τώρα, επιτρέψτε μου να σας δείξω
αυτούς τους χάρτες του Παρισιού,

που δείχνουν πόσο απίστευτα
γρήγορα εξαπλώνεται.

Αυτή η εικόνα είναι από το 2008.

Οι ροζ τελείες αντιπροσωπεύουν
ιδιοκτησίες οικοδεσποτών.

Ακόμη και πριν τέσσερα χρόνια,
η παραμονή ξένων στο σπίτι σας

έμοιαζε σαν μια τρελή ιδέα.

Τώρα, η ίδια περιοχή το 2010.

Και τώρα, το 2012.

Υπάρχει ένας Airbnb οικοδεσπότης
σε σχεδόν κάθε κύριο δρόμο του Παρισιού.

Άυτό που συμβαίνει εδώ είναι
ότι οι άνθρωποι συνειδητοποιούν

τη δύναμη της τεχνολογίας
να ξεκλειδώσει την παραγωγική ικανότητα

και την αξία κάθε είδους
περιουσιακού στοιχείου:

από ικανότητες, χώρους έως και υλικά αγαθά,

με τρόπους και με μια κλίμακα
που δεν ήταν δυνατό προηγουμένως.

Μια οικονομία και κουλτούρα
που λέγεται συνεργατική κατανάλωση,

και μέσω αυτής, άτομα όπως ο Σεμπάστιαν

γίνονται μικρο-επιχειρηματίες.

Έχουν τη δύναμη να βγάλουν
και να εξοικονομήσουν λεφτά

από τα υπάρχοντα
περιουσιακά τους στοιχεία.

Αλλά η πραγματική μαγεία
και η μυστική πηγή

πίσω από συνεργατικές αγορές
κατανάλωσης όπως το Airbnb

δεν είναι τα εμπορεύματα ή τα λεφτά.

Είναι η χρήση της τεχνολογίας
για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης

μεταξύ ξένων.

Αυτή η πλευρά της Airbnb χτύπησε διάνα
τον Σεμπάστιαν το περασμένο καλοκαίρι

στις ταραχές στο Λονδίνο.

Ξύπνησε γύρω στις 9:00,
είδε το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

και είδε ένα σωρό μηνύματα από άτομα
που τον ρωτούσαν αν ήταν εντάξει.

Πρώην φιλοξενούμενοι από παντού είχαν δει
ότι οι ταραχές γίνονταν κοντά του

και ήθελαν να δουν εάν χρειαζόταν κάτι.

Ο Σεμπάστιαν μου είπε:
«Δεκατρείς πρώην φιλοξενούμενοι μου

επικοινώνησαν μαζί μου πριν
μου τηλεφωνήσει η μητέρα μου».

(Γέλια)

Αυτό το μικρό ανέκδοτο δείχνει
τον πραγματικό λόγο για τον οποίο

είμαι πραγματικά παθιασμένη
με τη συνεργατική κατανάλωση,

και γιατί, αφού τελείωσα το βιβλίο μου,

αποφάσισα ότι θα προσπαθήσω
να το μετατρέψω σε ένα παγκόσμιο κίνημα.

Επειδή στον πυρήνα του,
αφορά την ενδυνάμωση.

Πρόκειται για την ενδυνάμωση των ανθρώπων
ώστε να κάνουν ουσιαστικές συνδέσεις,

συνδέσεις που μας επιτρέπουν
να ανακαλύψουμε εκ νέου μια ανθρωπιά,

την οποία έχουμε χάσει κάπου στον δρόμο,

συμμετέχοντας ενεργά σε αγορές-εφαρμογές
όπως το Airbnb, όπως το Kickstarter,

όπως το Etsy, οι οποίες βασίζονται
στις προσωπικές σχέσεις

έναντι των κενών συναλλαγών.

Η ειρωνεία είναι πως αυτές οι ιδέες
μας φέρνουν πίσω

σε παλιές αρχές της αγοράς
και συνεργατικές συνήθειες,

«προγραμματισμένες» σε όλους μας.

Απλώς, ανακαλύπτονται ξανά με τρόπους,
σχετικούς για τη γενιά του Facebook.

Έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε
πως έχουμε συνδέσει τον κόσμο μας

να μοιράζεται, να νοικιάζει,
να ανταλλάσσει ή να εμπορεύεται

σχεδόν οτιδήποτε.

Μοιραζόμαστε
τα αυτοκίνητά μας στο WhipCar,

τα ποδήλατά μας στο Spinlister,
τα γραφεία μας στο Loosecubes,

τους κήπους μας στο Landshare.

Δανείζουμε και δανειζόμαστε χρήματα
από ξένους στο Zopa και Lending Club.

Εμπορευόμαστε μαθήματα για τα πάντα,
από φτιάξιμο σούσι

έως προγραμματισμό στο Skillshare,

και μοιραζόμαστε ακόμη
και τα κατοικίδια μας στο DogVacay.

Καλωσορίσατε στον υπέροχο κόσμο
της συνεργατικής κατανάλωσης,

που μας δίνει τη δυνατότητα
να ταιριάξουμε τα θέλω με το τι υπάρχει

με πιο δημοκρατικούς τρόπους.

Η συνεργατική κατανάλωση αποτελεί την αρχή

μιας μεταμόρφωσης του πώς σκεφτόμαστε
την προσφορά και τη ζήτηση,

και είναι επίσης, μέρος μιας εν εξελίξει
τεράστιας μετατόπισης αξίας,

όπου αντί να καταναλώνουν,
για να συμβαδίσουν με τους γείτονες

οι άνθρωποι καταναλώνουν
για να γνωρίσουν τους γείτονες.

Αλλά, ο βασικός λόγος για τον οποίο
έχει απογειωθεί τόσο γρήγορα

είναι, επειδή κάθε εξέλιξη της τεχνολογίας

αυξάνει την αποδοτικότητα
και την κοινωνική κόλλα της εμπιστοσύνης,

για να κάνει την κοινή χρήση
ολοένα και ευκολότερη.

Έχω εξετάσει χιλιάδες
από αυτές τις αγορές,

και η εμπιστοσύνη και η αποτελεσματικότητα
είναι πάντα τα κρίσιμα συστατικά.

Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα:

Γνωρίστε τον 46χρονο Κρις Μοκ,
ο οποίος, στοιχηματίζω

πως έχει τον καλύτερο τίτλο
του SuperRabbit.

Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Κρις
έχασε δυστυχώς τη δουλειά του,

ως αγοραστής έργων τέχνης στο Macy's,
και όπως πολλοί άνθρωποι,

προσπάθησε να βρει μια καινούργια
κατά τη διάρκεια της ύφεσης.

Και έπειτα έτυχε να δει
μια δημοσίευση για το TaskRabbit

Η ιστορία πίσω από το TaskRabbit
ξεκινάει όπως και πολλές άλλες

σπουδαίες ιστορίες με ένα πολύ
χαριτωμένο σκυλί με το όνομα Κόουμπι.

Έτσι, λοιπόν, τον Φεβρουάριο του 2008,

η Λία και ο σύζυγός της περίμεναν
ταξί για να τους πάει έξω για δείπνο,

όταν ο Κόουμπι ήρθε κατά πάνω τους
γεμάτος με σάλια.

Συνειδητοποίησαν ότι είχε τελειώσει
η τροφή για σκύλους.

Ο Κέβιν έπρεπε να ακυρώσει το ταξί
και να βγει έξω στο χιόνι.

Αργότερα εκείνο το βράδυ,
οι δύο αυτο-ομολογουμένως «σπασίκλες»

άρχισαν να μιλάνε
για το πόσο τέλεια θα ήταν

αν υπήρχε κάποιου είδους
eBay για θελήματα.

Έξι μήνες αργότερα, η Λία
παραιτήθηκε από τη δουλειά της

και το TaskRabbit γεννήθηκε.

Εκείνη την εποχή, δεν συνειδητοποίησε
ότι πραγματικά βρήκε μια πολύ μεγάλη ιδέα,

που αργότερα αποκάλεσε δικτύωση υπηρεσιών.

Είναι ουσιαστικά το πώς χρησιμοποιούμε
τις διαδικτυακές μας σχέσεις,

για να κάνουμε πράγματα
στον πραγματικό κόσμο.

Το TaskRabbit λειτουργεί ως εξής:
οι άνθρωποι ορίζουν το έργο που θέλουν,

ορίζουν την τιμή
που διατίθενται να πληρώσουν

και τα πιστοποιημένα Κουνέλια
πλειοδοτούν για το έργο αυτό.

Μάλιστα, υπάρχει μια διαδικασία 4 σταδίων,
αυστηρή διαδικασία συνέντευξης,

σχεδιασμένη για την εύρεση
σπουδαίων προσωπικών βοηθών

και την εξάλειψη των κακών Κούνελων.

Υπάρχουν πάνω από 4.000 Κουνέλια
στις Ηνωμένες Πολιτείες

και ακόμη 5.000 στη λίστα αναμονής.

Τα καθήκοντα που αναρτώνται
είναι αναμενόμενα

όπως βοήθεια με τις δουλειές του σπιτιού
ή ψώνια στο σούπερ μάρκετ.

Μάλιστα, έμαθα κάποια στιγμή,

πως 12.500 φορτία πλυντηρίου έχουν
πλυθεί και διπλωθεί μέσω του TaskRabbit.

Μου αρέσει πως το πρώτο έργο
σε αναρτήσεις,

πάνω από εκατό φορές την ημέρα,

είναι κάτι που πολλοί από εμάς
έχουν αισθανθεί τον πόνο κάνοντάς το:

Ναι, η συναρμολόγηση επίπλων Ikea.

(Γέλια) (Χειροκρότημα)

Είναι φοβερό! Μπορεί να γελάμε,

αλλά ο Κρις εδώ βγάζει μέχρι
και 5.000 δολάρια τον μήνα

κάνοντας θελήματα γύρω από τη ζωή του.

Και το 70% αυτού του νέου
εργατικού δυναμικού

ήταν προηγουμένως άνεργοι
ή υποαπασχολούμενοι.

Νομίζω ότι το TaskRabbit και άλλα
παραδείγματα συνεργατικής κατανάλωσης

έχουν σπουδαία εξέλιξη.

Είναι απλά λαμπρές.

Αν το καλοσκεφτείτε,
είναι καταπληκτικό, σωστά;

Πως, δηλαδή, τα τελευταία
20 χρόνια εξελιχθήκαμε

από το να εμπιστευόμαστε στους άλλους
τις πληροφορίες μας στο Διαδίκτυο,

στο να εμπιστευόμαστε
τις πιστωτικές μας κάρτες,

και τώρα μπαίνουμε
στο τρίτο κύμα εμπιστοσύνης:

στη σύνδεση αξιόπιστων ξένων,
για να δημιουργήσουν

όλα τα είδη των αγορών
που βασίζονται στους ανθρώπους.

Διάβασα τη συναρπαστική μελέτη
του Pew Center αυτήν την εβδομάδα,

που αποκάλυψε ότι ένας ενεργός
χρήστης του Facebook

είναι τρεις φορές πιο πιθανό
από κάποιον χωρίς πρόσβαση στο Διαδίκτυο

να πιστέψει ότι οι περισσότεροι
άνθρωποι είναι αξιόπιστοι.

Η εικονική εμπιστοσύνη
θα μεταμορφώσει τον τρόπο

που εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον
πρόσωπο με πρόσωπο

Τώρα, με όλη μου την αισιοδοξία,
και είμαι αισιόδοξη,

έρχεται μια υγιής δόση προσοχής
ή μάλλον μια επείγουσα ανάγκη

να αντιμετωπιστούν μερικά πιεστικά,
πολύπλοκα ερωτήματα.

Πώς θα διασφαλίσουμε ότι
οι ψηφιακές μας ταυτότητες

αντανακλούν την πραγματική μας ταυτότητα;

Θέλουμε να είναι τα ίδια;

Πώς μπορούμε να μιμηθούμε στο Διαδίκτυο
την πρόσωπο με πρόσωπο εμπιστοσύνη;

Πώς εμποδίζουμε τους ανθρώπους

με άσχημη συμπεριορά σε μια κοινότητα

να φερθούν άσχημα κι αλλού μασκαρεμένοι;

Όπως οι εταιρείες χρησιμοποιούν κάποιο
είδος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας

για να αποφασίσουν εάν
θα σας δώσουν πρόγραμμα κινητού

ή ένα στεγαστικό δάνειο,

οι αγορές που εξαρτώνται
από συναλλαγές μεταξύ ξένων

χρειάζονται έναν μηχανισμό για να σας πουν
ότι ο Σεμπάστιαν και ο Κρις είναι καλοί,

και αυτός ο μηχανισμός είναι η φήμη.

Η φήμη είναι η μέτρηση του πόσο
μια κοινότητα σας εμπιστεύεται.

Ας ρίξουμε μια ματιά στον Κρις.

Μπορείτε να δείτε ότι πάνω
από 200 άτομα του έδωσαν

μια μέση βαθμολογία
πάνω από 4,99 από συνολικά 5.

Πάνω από 20 σελίδες
έχουν σχόλια για το έργο του,

περιγράφοντας τον
ως σούπερ-φιλικό και γρήγορο,

και έχει φτάσει στο επίπεδο 25,
το υψηλότερο επίπεδο,

κάνοντάς τον ένα Σούπερ Λαγό.

(Γέλια)

Λατρεύω αυτή τη λέξη, Σούπερ Λαγός.

Έχει ενδιαφέρον, ότι ο Κρις έχει σημειώσει
πως καθώς η φήμη του έχει αυξηθεί,

έτσι έχουν αυξηθεί οι πιθανότητές του
να κερδίσει μια προσφορά

και το πόσο μπορεί να χρεώσει.

Με άλλα λόγια, για τους Σούπερ Λαγούς,

η φήμη έχει πραγματική αξία.

Τώρα, ξέρω τι μπορεί να σκέφτεστε:

«Καλά, αυτό δεν είναι κάτι νέο.

Υπάρχουν οι δυναμικοί πωλητές στο eBay
ή τα αστέρια αξιολόγησης στο Amazon».

Η διαφορά σήμερα, είναι πως,
με κάθε συναλλαγή που κάνουμε,

σχόλιο που αφήνουμε,
πρόσωπο που μαρκάρουμε,

«κονκάρδα» που κερδίζουμε,
αφήνουμε ένα ίχνος φήμης

για το πόσο έμπιστοι μπορεί,
ή δεν μπορεί να είμαστε.

Και δεν είναι μόνο το εύρος,

αλλά ο όγκος των δεδομένων φήμης εκεί έξω
που είναι συγκλονιστικός.

Απλώς σκεφτείτε αυτό: πέντε εκατομμύρια
νύχτες έχουν κρατηθεί στο Airbnb

μόνο τους τελευταίους έξι μήνες.

Τριάντα εκατομμύρια συνεπιβατισμοί
έχουν γίνει στο Carpooling.com.

Αυτό το έτος, δάνεια ύψους
δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων

θα γίνουν μέσω ομότιμων
πλατφόρμες δανεισμού.

Αυτό προσθέτει εκατομμύρια
κομμάτια δεδομένων φήμης

σχετικά με το πόσο καλά
ή άσχημα συμπεριφερόμαστε.

Η σύλληψη και η συσχέτιση
των πληροφοριακών ιχνών

που αφήνουμε σε διάφορα μέρη
είναι μια τεράστια πρόκληση,

αλλά μας ζητείται να την καταλάβουμε.

Αυτό που ο Σεμπάστιαν και οι όμοιοί του,
πλέον, ρωτούν δικαιολογημένα,

αν δεν θα έπρεπε να κατέχουν
τα δεδομένα της φήμης τους;

Δεν θα έπρεπε η φήμη,
στην οποία επένδυσε προσωπικά

χτίζοντάς την στο Airbnb, να σημαίνει
ότι πρέπει να ταξιδεύει μαζί του

από μια κοινότητα στην άλλη;

Εννοώ, πως λέει ότι άρχισε να πουλά
μεταχειρισμένα βιβλία στο Amazon.

Γιατί πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν;

Μοιάζει με όταν μετακόμισα
από τη Νέα Υόρκη στο Σίδνεϊ.

Ήταν γελοίο! Δεν μπορούσα
να πάρω ένα πρόγραμμα κινητού

επειδή το πιστωτικό ιστορικό μου
δεν ταξίδεψε μαζί μου.

Ήμουν ουσιαστικά ένα φάντασμα στο σύστημα.

Δεν λέω ότι το επόμενο στάδιο
της οικονομίας φήμης,

αφορά την προσθήκη πολλαπλών αξιολογήσεων
σε κάποιο είδος κενής βαθμολογίας.

Η ζωή των ανθρώπων είναι πολύ περίπλοκη
και ποιος θέλει να το κάνει αυτό;

Θέλω να είμαι ξεκάθαρη,
ότι δεν αφορά την πρόσθεση

των tweets, likes και friends
σε μια λογική τύπου Κlout.

Αυτοί οι τύποι μετρούν την επιρροή,

όχι τις συμπεριφορές
που υποδηλώνουν την αξιοπιστία μας.

Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα
που πρέπει να έχουμε κατά νου,

είναι πως η φήμη,
σε μεγάλο βαθμό, είναι σχετική.

Επειδή ο Σεμπάστιαν
είναι ένας υπέροχος οικοδεσπότης

δεν σημαίνει ότι μπορεί
να συναρμολογήσει Ikea έπιπλα.

Η μεγάλη πρόκληση είναι να σκεφτούμε
τι δεδομένα έχει νόημα να λογαριάσουμε,

διότι το μέλλον θα οδηγηθεί
από μια έξυπνη συσσώρευση φήμης

και όχι από έναν μόνο αλγόριθμο.

Είναι μόνο θέμα χρόνου να μπορούμε

να αναζητάμε όπως
στο Facebook ή στο Google

και να βλέπουμε μια πλήρη εικόνα
των συμπεριφορών κάποιου

σε διαφορετικά πλαίσια
στο πέρασμα του χρόνου.

Οραματίζομαι μια ροή πραγματικού χρόνου
με το ποιος σας έχει εμπιστευτεί,

πότε, πού και γιατί,
την αξιοπιστία σας στο TaskRabbit,

την καθαριότητά σας
ως επισκέπτης του Airbnb,

τις γνώσεις που εμφανίζετε
στο Quora ή στο Tripovo,

όλα θα ζουν μαζί σε ένα μέρος,

και θα βρίσκονται
σε κάποιου είδους πίνακα φήμης,

που θα «ζωγραφίζει» μια εικόνα
της κεφαλαίου φήμης σας.

Είναι μια ιδέα που ερευνώ αυτόν τον καιρό

και για την οποία γράφω
το επόμενό μου βιβλίο

και ορίζω ως την αξία της φήμης σας,

προθέσεις, δυνατότητες και αξίες
σε όλες τις κοινότητες και αγορές.

Αυτό δεν είναι κάποιο μακρινό σενάριο.

Υπάρχει ένα κύμα νεοφυών επιχειρήσεων όπως
το Connect.Me, το Legit και το TrustCloud,

που υπολογίζουν
πώς μπορείτε να συγκεντρώσετε,

να παρακολουθείτε και
να χρησιμοποιείτε τη διαδικτυακή σας φήμη.

Συνειδητοποιώ πως αυτή η ιδέα μπορεί
να ακούγεται λίγο σαν τον Μεγάλο Αδελφό

σε μερικούς από εσάς,
και ναι, υπάρχουν κάποια

τεράστια προβλήματα διαφάνειας
και ιδιωτικότητας προς επίλυση,

αλλά τελικά, εάν μπορούμε να συλλέξουμε
την προσωπική μας φήμη,

μπορούμε να την ελέγξουμε περισσότερο,

και να εξαγάγουμε την τεράστια αξία
που θα ρεύσει από κάτι τέτοιο.

Επίσης, περισσότερο απ' ό,τι
το πιστωτικό ιστορικό μας,

μπορούμε, πραγματικά,
να διαμορφώσουμε τη φήμη μας.

Σκεφτείτε τον Σεμπάστιαν

και πώς αγόρασε τη γάτα
για να την επηρεάσει.

Πέρα από τα θέματα της ιδιωτικότητας,
το άλλο ενδιαφέρον θέμα που εξετάζω,

είναι πώς ενδυναμώνουμε
τα ψηφιακά φαντάσματα,

τους ανθρώπους που για όποιο λόγο

δεν είναι ενεργοί στο Διαδίκτυο,

αλλά είναι από τους πιο αξιόπιστους
ανθρώπους στον κόσμο;

Πώς μπορούμε να πάρουμε
τις συνεισφορές τους στις εργασίες τους,

στις κοινότητες και οικογένειές τους,

και να μετατρέψουμε αυτή την αξία
σε κεφάλαιο φήμης;

Τελικά, όταν το κάνουμε σωστά,

το κεφάλαιο φήμης
θα μπορούσε να δημιουργήσει

μια τεράστια θετική ανατροπή σε όσους
έχουν εξουσία, εμπιστοσύνη και επιρροή.

Ένα τριψήφιο σκορ, το παραδοσιακό
πιστωτικό ιστορικό σας,

που μόνο το 30% από εμάς
πραγματικά γνωρίζει τι είναι,

δεν θα είναι πλέον
ο καθοριστικός παράγοντας

για το πόσο κοστίζουν τα πράγματα,
σε τι μπορούμε να έχουμε πρόσβαση,

και πολλές φορές να περιορίσει
τι μπορούμε να κάνουμε στον κόσμο.

Πράγματι, η φήμη είναι
ένα νόμισμα που πιστεύω

ότι θα γίνει στον 21ο αιώνα
πιο ισχυρό από το πιστωτικό ιστορικό μας.

Η φήμη θα είναι το νόμισμα που λέει

ότι μπορείτε να με εμπιστευτείτε.

Το ενδιαφέρον είναι, ότι η φήμη

είναι το κοινωνικοοικονομικό λιπαντικό

που κάνει τη συνεργατική κατανάλωση
να λειτουργεί και να μεγαλώνει,

αλλά οι πηγές απ' όπου θα παράγεται

και οι εφαρμογές της, είναι πολύ
μεγαλύτερες από αυτόν τον χώρο μόνο.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα
από τον κόσμο των προσλήψεων,

όπου τα δεδομένα της φήμης
θα κάνουν το βιογραφικό να μοιάζει

με ένα αρχαϊκό λείψανο του παρελθόντος.

Πριν από τέσσερα χρόνια, οι μπλόγκερς
τεχνολογίας - επιχειρηματίες:

Τζόουλ Σπόλσκι και Τζεφ Ατγουντ
αποφάσισαν να ξεκινήσουν κάτι

που ονομάζεται Stack Overflow.

Το Stack Overflow είναι
βασικά μια πλατφόρμα

όπου οι έμπειροι προγραμματιστές
μπορούν να ρωτήσουν

άλλους καλούς προγραμματιστές
λεπτομερείς τεχνικές ερωτήσεις

για πράγματα όπως: τα πίξελς
και επεκτάσεις του Chrome.

Αυτός ο ιστότοπος λαμβάνει
5.500 ερωτήσεις την ημέρα

και το 80% αυτών
λαμβάνει ακριβείς απαντήσεις.

Οι χρήστες κερδίζουν
τη φήμη τους με διάφορους τρόπους,

αλλά βασικά, πείθοντας
τους ομότιμους τους,

πως γνωρίζουν για τι πράγμα μιλάνε.

Μερικούς μήνες μετά την έναρξη,
οι ιδρυτές άκουσαν κάτι ενδιαφέρον,

που δεν τους εξέπληξε.

Αυτό που άκουσαν ήταν
ότι οι χρήστες βάζουν

το σκορ της φήμης τους
στην κορυφή των βιογραφικών τους,

και ότι οι υπεύθυνοι δυναμικού
αναζητούσαν στην πλατφόρμα,

για να βρουν ανθρώπους
με μοναδικά ταλέντα.

Χιλιάδες προγραμματιστές σήμερα

βρίσκουν καλύτερες δουλειές έτσι,
επειδή το Stack Overflow

και οι πίνακες φήμης του
παρέχουν ένα ανεκτίμητο παράθυρο

στο πώς κάποιος συμπεριφέρεται πραγματικά

και τι σκέφτονται γι' αυτούς οι υπόλοιποι.

Όμως, το σπουδαιότερο του τι συμβαίνει
πίσω από το Stack Overflow,

νομίζω πως είναι απίστευτα συναρπαστικό.

Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν

ότι η φήμη που παράγουν
σε ένα μέρος έχει αξία

πέρα από τα περιβάλλοντα
στα οποία χτίστηκε.

Ξέρετε, είναι πολύ ενδιαφέρον...

Όταν μιλάτε στους σούπερ-χρήστες,
είτε στους Σούπερ Λαγούς

είτε στους σούπερ-ανθρώπους
στο Stack Overflow ή Uberhosts,

όλοι μιλούν για το πώς, το να αποκτήσει
κανείς μια σπουδαία φήμη

ξεκλειδώνει μια αίσθηση
της δικής τους εξουσίας.

Στο Stack Overflow, δημιουργεί
ισότιμους όρους ανταγωνισμού,

επιτρέποντας στα πραγματικά
ταλέντα να ανεβαίνουν στην κορυφή.

Στο Airbnb, οι άνθρωποι συχνά
γίνονται πιο σημαντικοί από τους χώρους.

Το TaskRabbit δίνει στα άτομα τον έλεγχο
της οικονομικής τους δραστηριότητας.

Προς το τέλος του τσαγιού μου
με τον Σεμπάστιαν, μου είπε πως,

σε μια κακή, βροχερή μέρα, όταν δεν έχει
κανέναν πελάτη στο βιβλιοπωλείο του,

σκέφτεται όλα τα άτομα σε όλο τον κόσμο
που έχουν πει κάτι υπέροχο για αυτόν,

και τι σημαίνει γι' αυτόν ως άτομο.

Γίνεται 50 ετών φέτος

και είναι πεπεισμένος ότι η πλούσια φήμη
που έχει χτίσει στο Airbnb

θα τον οδηγήσει να κάνει
κάτι ενδιαφέρον στην υπόλοιπη ζωή του.

Ξέρετε, υπάρχουν μόνο
λίγες στιγμές στην ιστορία,

όπου υπάρχει η ευκαιρία,
για να επανεφεύρουμε

μέρος του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί
το κοινωνικοοικονομικό μας σύστημα.

Ζούμε σε μία από αυτές τις στιγμές.

Πιστεύω ότι βρισκόμαστε
στην αρχή μιας συνεργατικής επανάστασης

που θα είναι τόσο σημαντική
όσο και η Βιομηχανική Επανάσταση.

Τον 20ο αιώνα, η εφεύρεση
της παραδοσιακής πίστωσης

μεταμόρφωσε το καταναλωτικό μας σύστημα,

και με πολλούς τρόπους
έλεγξε ποιος είχε πρόσβαση σε τι.

Τον 21ο αιώνα, τα νέα δίκτυα εμπιστοσύνης

και το κεφάλαιο φήμης
που δημιουργούν, θα επανεφεύρουν

τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε
για τον πλούτο, τις αγορές, την εξουσία

και την προσωπική ταυτότητα, με τρόπους
που δεν μπορούμε ακόμη να φανταστούμε.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)