< Return to Video

Γιατί οι άνθρωποι καυχιούνται; Η ψυχολογία της καυχησιάς | Ιρένε Σκοπελλίτι | TEDxSquareMile

  • 0:12 - 0:14
    Έχω μια φίλη.
  • 0:14 - 0:17
    Για προστασία των προσωπικών της δεδομένων
    θα την ονομάσω Μαρία.
  • 0:17 - 0:19
    Η Μαρία κάνει μια υπέροχη δουλειά.
  • 0:19 - 0:22
    Είναι φωτογράφος
    και είναι πράγματι ταλαντούχα,
  • 0:22 - 0:25
    και οι δουλειές της πάνε πολύ καλά.
  • 0:25 - 0:29
    Συνεχώς υπογράφει συμβόλαια
    για εκθέσεις φωτογραφίας.
  • 0:29 - 0:32
    Πέρσι κέρδισε και μερικές
    διακρίσεις υψηλού επιπέδου.
  • 0:33 - 0:36
    Σε αυτήν μου αρέσει ότι,
    όταν τα πράγματα πάνε καλά,
  • 0:36 - 0:38
    ξέρει πολύ καλά πώς να πανηγυρίζει.
  • 0:40 - 0:42
    Η Μαρία έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο.
  • 0:42 - 0:45
    Έχει δει μερικά από
    τα πιο όμορφα μέρη της υφηλίου.
  • 0:45 - 0:48
    Είναι άνθρωπος που της αρέσει
    να τρώει σε καλά εστιατόρια,
  • 0:48 - 0:51
    αλλά είναι και πολύ γενναιόδωρη.
  • 0:51 - 0:54
    Κάθε χρόνο για έναν μήνα
    σταματάει να δουλεύει,
  • 0:54 - 0:58
    και πάει στη Βολιβία για να εργαστεί
    εθελοντικά σε ένα ορφανοτροφείο.
  • 0:58 - 1:03
    Πέρυσι στη Βολιβία γνώρισε τον Ντέιβ,
    που προφανώς είναι ο έρωτας της ζωής της,
  • 1:03 - 1:05
    και ήταν επίσης εθελοντής
    εκεί στο ορφανοτροφείο.
  • 1:05 - 1:08
    Φαίνονται να είναι
    πραγματικά χαρούμενοι μαζί.
  • 1:09 - 1:13
    Δεν έχω δει τη Μαρία εδώ και τρία χρόνια,
  • 1:13 - 1:16
    άρα πώς ξέρω τόσα πολλά γι' αυτήν;
  • 1:17 - 1:19
    Όπως πιθανόν να μαντέψατε,
  • 1:19 - 1:24
    από τις λεπτομερείς ενημερώσεις
    του προφίλ της στα κοινωνικά μέσα.
  • 1:25 - 1:28
    Ίσως κι εσείς να έχετε
    μια φίλη σαν τη Μαρία,
  • 1:28 - 1:31
    και αν είστε σαν κι εμένα,
    μπορεί να αναρωτηθήκατε κάποιες φορές.
  • 1:32 - 1:36
    «Γιατί συνεχώς καυχιέται
    για την εκπληκτική ζωή της;»
  • 1:36 - 1:41
    Όταν αναρωτιόμαστε γι αυτό,
    μας έρχονται δύο συνήθεις απαντήσεις.
  • 1:41 - 1:43
    Η μία είναι, «Μάλλον είναι κακιά.
  • 1:43 - 1:44
    Θέλει να μου το τρίψει στα μούτρα,
  • 1:44 - 1:47
    να με κάνει να νιώσω απαίσια
    για τη δική μου ζωή».
  • 1:48 - 1:53
    Μια άλλη πιθανότητα είναι
    πως είναι κατά βάσιν ανασφαλής,
  • 1:53 - 1:57
    κι έτσι καυχιέται επειδή αναζητά
    κοινωνική επιβεβαίωση.
  • 1:58 - 2:01
    Αλλά οποιονδήποτε λόγο
    σκεφτούμε για τη ματαιοδοξία της,
  • 2:01 - 2:03
    υπάρχει ένα πράγμα κοινό σε όλους μας,
  • 2:03 - 2:06
    και είναι το πώς αντιδρούμε σε αυτήν.
  • 2:06 - 2:08
    Γενικά, φαίνεται ότι όλοι
    ενοχλούμαστε από τις καυχησιές.
  • 2:09 - 2:14
    Οπότε το ερώτημα που μας προβληματίζει
    είναι πως αφού όλους μας ενοχλεί,
  • 2:14 - 2:17
    γιατί είναι τόση διάχυτη η παρουσία
    της καυχησιάς παντού γύρω μας;
  • 2:17 - 2:19
    Πώς κι έχει επικρατήσει τόσο πολύ;
  • 2:19 - 2:21
    Πώς και ο τοίχος μας στα κοινωνικά μέσα
  • 2:21 - 2:24
    να είναι γεμάτος από φωτογραφίες
    από φοβερές διακοπές,
  • 2:24 - 2:29
    από τσεκ-ιν σε πρώτη θέση,
    και πάρα πολύ εμφανίσιμα φαγητά;
  • 2:31 - 2:33
    Ο Τζορτζ Λόουενστιν,
    ο Γιοάκιμ Βόσγκεραου κι εγώ
  • 2:33 - 2:38
    κάναμε μια σειρά από πειράματα
    για να απαντήσουμε αυτές τις ερωτήσεις.
  • 2:39 - 2:42
    Σε μια μελέτη ζητήσαμε από ανθρώπους
    να μας πουν τις ιστορίες τους.
  • 2:42 - 2:46
    Τους ζητήσαμε να πουν
    για μια περίπτωση στη ζωή τους
  • 2:46 - 2:49
    στην οποία, είτε καυχιόντουσαν
    σε κάποιον άλλον,
  • 2:49 - 2:52
    ή άκουγαν κάποιον άλλον να καυχιέται.
  • 2:52 - 2:56
    Οι μισοί συμμετέχοντες θυμήθηκαν
    μια στιγμή στη ζωή τους που καυχιόντουσαν.
  • 2:56 - 2:58
    Αυτούς τους συμμετέχοντες
    τους ονομάσαμε «αυτο-προωθητές»,
  • 2:58 - 3:01
    ως έναν πιο ευγενικό όρο
    για το «καυχησιάρης»,
  • 3:01 - 3:05
    και τους ζητήσαμε να πουν πολλά
    γι' αυτή την περίσταση,
  • 3:05 - 3:09
    πώς συνέβη, ποιο ήταν
    το θέμα της συζήτησης,
  • 3:09 - 3:11
    και κυρίως,
  • 3:11 - 3:15
    τους ρωτήσαμε πώς αντέδρασε
    το άτομο που τους άκουγε,
  • 3:15 - 3:18
    ειδικότερα, αν είχαν θετικά
    ή αρνητικά συναισθήματα.
  • 3:19 - 3:22
    Από τους υπόλοιπους μισούς συμμετέχοντες,
    που τους ονομάσαμε «δέκτες»,
  • 3:22 - 3:25
    ζητήσαμε να μας πουν για μια περίπτωση
  • 3:25 - 3:28
    όπου άκουγαν κάποιον άλλον να καυχιέται.
  • 3:28 - 3:32
    Επίσης τους ζητήσαμε να μας πουν
    για το θέμα της συζήτησης,
  • 3:32 - 3:36
    και πώς αυτοί και το άλλο άτομο
    αντιδρούσαν από πλευράς συναισθημάτων.
  • 3:37 - 3:41
    Οι συμμετέχοντες είπαν διάφορες ιστορίες.
  • 3:41 - 3:43
    Ήταν ενδιαφέρον
    ότι όσοι θυμήθηκαν περιπτώσεις
  • 3:43 - 3:46
    όπου αυτοί καυχιόνταν σε κάποιον άλλον
  • 3:46 - 3:48
    ήταν πιο πιθανό να μας πουν ιστορίες
  • 3:48 - 3:51
    όπου καυχιόντουσαν
    για επιτυχίες όπως μια προαγωγή,
  • 3:51 - 3:54
    που μπήκαν στην Ιατρική,
    πήραν καλούς βαθμούς,
  • 3:54 - 3:57
    ενώ σε αυτούς που ζητήθηκε
    να θυμηθούν περιπτώσεις
  • 3:57 - 3:59
    όπου άκουγαν κάποιον άλλον να καυχιέται,
  • 3:59 - 4:03
    ήταν πιο πιθανόν να θυμηθούν περιπτώσεις
    όπου κάποιος καυχιόταν σε αυτούς
  • 4:03 - 4:05
    που είχαν ή κέρδιζαν πολλά χρήματα,
  • 4:05 - 4:09
    που είχαν εξουσία, ή κοινωνική θέση,
    ή είχαν κάποια υλικά πράγματα.
  • 4:09 - 4:11
    Αλλά το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα ήταν
  • 4:11 - 4:14
    ότι ασχέτως με το θέμα των ιστοριών,
  • 4:14 - 4:18
    οι αυτοπροωθητές συστηματικά υποτιμούσαν
  • 4:18 - 4:22
    τον βαθμό στον οποίο οι δέκτες
    βίωναν αρνητικά συναισθήματα.
  • 4:22 - 4:27
    Υπολόγιζαν ότι περίπου
    το 1/4 των δεκτών όντως ένιωθαν άσχημα
  • 4:27 - 4:29
    καθώς αυτοί καυχιόντουσαν,
  • 4:29 - 4:35
    αλλά στην πραγματικότητα, πάνω από τα 3/4
    των δεκτών ανέφεραν ότι ένιωσαν άσχημα
  • 4:35 - 4:37
    ενώ άκουγαν τους άλλους να καυχιούνται.
  • 4:37 - 4:40
    Αυτό ίσχυε επίσης όταν εξετάσαμε
    τα θετικά συναισθήματα.
  • 4:41 - 4:44
    Οι αυτοπροωθητές
    συστηματικά υπερεκτιμούσαν
  • 4:44 - 4:48
    την έκταση που οι λήπτες
    πράγματι βίωναν θετικά συναισθήματα.
  • 4:49 - 4:53
    Αυτά τα δύο αποτελέσματα αντανακλώνται
    σε ένα ακόμη ενδιαφέρον εύρημα,
  • 4:53 - 4:56
    που είναι ότι οι αυτοπροωθητές,
    ενώ καυχιούνταν,
  • 4:56 - 4:59
    βίωναν θετικά συναισθήματα,
  • 4:59 - 5:03
    και μόνο ένα μικρό μέρος των δεκτών
    το συνειδητοποίησαν,
  • 5:03 - 5:04
    όπως θα δείτε από τον πίνακα.
  • 5:05 - 5:09
    Έτσι οι αυτοπροωθητές
    προέβαλαν τα θετικά τους συναισθήματα
  • 5:09 - 5:11
    πάνω στους ακροατές.
  • 5:11 - 5:14
    Αυτό τους έκανε να υπερεκτιμούν
  • 5:14 - 5:17
    το πόσο μοιράζονταν
    τα δικά τους θετικά συναισθήματα,
  • 5:17 - 5:18
    και να υποτιμούν την έκταση
  • 5:18 - 5:21
    στην οποία μοιράζονταν
    τα αρνητικά τους συναισθήματα.
  • 5:22 - 5:23
    Επαναλάβαμε αυτή τη μελέτη
  • 5:23 - 5:26
    προσπαθώντας να εμβαθύνουμε
    στις συναισθηματικές αντιδράσεις
  • 5:26 - 5:31
    που οι αυτοπροωθητές και οι δέκτες
    βιώνουν όταν κάποιος καυχιέται.
  • 5:31 - 5:36
    Βρήκαμε ότι οι αυτοπροωθητές
    υπερεκτιμούν σημαντικά
  • 5:36 - 5:38
    το πόσο οι ακροατές τους
  • 5:38 - 5:42
    χαίρονται και είναι υπερήφανοι γι' αυτούς
    όταν αυτοί καυχιούνται.
  • 5:42 - 5:45
    Και ταυτόχρονα, υποτιμούν σημαντικά
  • 5:45 - 5:48
    το πόσο αυτοί ενοχλούνται
    από τις δικές τους θριαμβολογίες.
  • 5:48 - 5:51
    Θεωρήσαμε λοιπόν ότι αυτό
    ήταν πολύ ενδιαφέρον εύρημα
  • 5:51 - 5:52
    και το αποδώσαμε
  • 5:52 - 5:55
    σε ένα ψυχολογικό φαινόμενο
    που λέγεται χάσμα ενσυναίσθησης.
  • 5:56 - 5:59
    Σύμφωνα με το χάσμα ενσυναίσθησης,
    όταν είμαστε χαρούμενοι,
  • 5:59 - 6:04
    μας είναι πολύ δύσκολο να νιώσουμε
    πώς είναι να μην είσαι χαρούμενος,
  • 6:04 - 6:05
    και ακόμα πιο δύσκολο να φανταστούμε
  • 6:05 - 6:09
    πώς θα νιώθουμε όταν βιώνουμε
    αρνητικά συναισθήματα.
  • 6:09 - 6:12
    Έτσι βασικά, και τα δύο μέρη
    σε αυτές τις περιπτώσεις,
  • 6:12 - 6:14
    και οι αυτοπροωθητές και οι δέκτες,
  • 6:14 - 6:17
    δυσκολεύονταν να υπολογίσουν
    πώς θα ένιωθαν
  • 6:17 - 6:19
    αν οι ρόλοι τους αντιστρέφονταν.
  • 6:21 - 6:25
    Αν οι άνθρωποι χάνουν το μέτρο τους
    τόσο πολύ όταν πρέπει να υπολογίσουν
  • 6:25 - 6:29
    πώς αντιδρούν συναισθηματικά οι άλλοι
    στη δική τους αυτοπροώθηση,
  • 6:29 - 6:32
    ίσως χάνουν επίσης το μέτρο τους
    όταν προσπαθούν να υπολογίσουν
  • 6:32 - 6:35
    το πώς ο κομπασμός τους επηρεάζει
    τον τρόπο που οι άλλοι τους αξιολογούν.
  • 6:35 - 6:38
    Έτσι κάναμε ένα άλλο πείραμα.
  • 6:38 - 6:41
    Αν συμμετείχατε σε αυτό το πείραμα,
  • 6:41 - 6:45
    θα σας ζητούσαμε να γράψετε
    λίγα πράγματα για τον εαυτό σας,
  • 6:45 - 6:46
    για να τον παρουσιάσετε στους άλλους.
  • 6:46 - 6:49
    Πρέπει να γράψετε πέντε πράγματα
    για να φτιάξετε ένα προσωπικό προφίλ,
  • 6:49 - 6:50
    όπως περίπου κάνουμε
  • 6:50 - 6:54
    στις ιστοσελίδες κοινωνικών μέσων
    ή διαδικτυακών γνωριμιών,
  • 6:54 - 6:56
    και οι συμμετέχοντες
    μπορούσαν να γράψουν ό,τι ήθελαν.
  • 6:56 - 6:59
    Μπορούσαν να γράψουν
    για τη δική τους δουλειά, τη μόρφωση,
  • 6:59 - 7:02
    την εμφάνιση, την προσωπικότητα,
    τα χόμπι, τα ενδιαφέροντα -
  • 7:02 - 7:04
    πραγματικά οτιδήποτε ήθελαν.
  • 7:04 - 7:08
    Αλλά μόνο στους μισούς συμμετέχοντες
    δώσαμε μια πρόσθετη οδηγία.
  • 7:08 - 7:11
    Τους είπαμε να γράψουν με τέτοιον τρόπο
  • 7:11 - 7:14
    ώστε να μεγιστοποιήσουν το ενδιαφέρον
    των άλλων να τους γνωρίσουν.
  • 7:15 - 7:19
    Όταν τελείωναν το γράψιμο των προφίλ τους,
  • 7:19 - 7:21
    επίσης ζητήσαμε από
    τους συμμετέχοντες να προβλέψουν
  • 7:21 - 7:26
    τι εντύπωση πίστευαν
    ότι θα έκαναν στους άλλους,
  • 7:26 - 7:28
    και πόσο θα ενδιαφέρονταν
    για να τους γνωρίσουν.
  • 7:28 - 7:30
    Κατόπιν πήραμε τα προφίλ,
  • 7:30 - 7:33
    και τα δώσαμε σε ένα μεγάλο δείγμα
    άλλων συμμετεχόντων,
  • 7:33 - 7:35
    όχι σε αυτούς που τα έγραψαν,
  • 7:35 - 7:37
    και ζητήσαμε από αυτούς
  • 7:37 - 7:40
    να μας πουν τι εντύπωση σχημάτισαν
    για τους συγγραφείς των προφίλ
  • 7:40 - 7:43
    και πόσο ενδιαφέρονταν να τους γνωρίσουν.
  • 7:43 - 7:47
    Είχαμε και ένα άλλο δείγμα
    που τους ζητήσαμε να δείξουν
  • 7:47 - 7:50
    σε ποιον βαθμό καυχιούνταν
    οι συγγραφείς των προφίλ,
  • 7:50 - 7:52
    κατά την γνώμη τους.
  • 7:53 - 7:55
    Εξετάζοντας τα αποτελέσματα,
    είδαμε καταρχάς,
  • 7:55 - 7:59
    ότι οι συμμετέχοντες δεν είχαν ιδέα
    πώς θα τους αξιολογούσαν οι άλλοι.
  • 7:59 - 8:03
    Όταν συγκρίναμε την πρόβλεψη
    του πόσο θα τους συμπαθήσουν
  • 8:03 - 8:07
    και την πραγματική εντύπωση
    που διαμόρφωσαν όσοι διάβασαν τα προφίλ,
  • 8:07 - 8:09
    δεν υπήρχε καμία αντιστοιχία.
  • 8:09 - 8:14
    Έτσι ο συμμετέχοντες δεν είχαν ιδέα
    αν το προφίλ θα αρέσει στους άλλους ή όχι,
  • 8:14 - 8:17
    και το ίδιο ίσχυε και
    για το ενδιαφέρον να τους γνωρίσουν.
  • 8:17 - 8:19
    Αλλά το δεύτερο ενδιαφέρον αποτέλεσμα
  • 8:19 - 8:22
    ήταν ότι οι συμμετέχοντες,
    που ενθαρρύναμε να γράψουν
  • 8:22 - 8:25
    με τέτοιο τρόπο που
    θα τους έκανε πιο συμπαθείς,
  • 8:25 - 8:26
    καυχήθηκαν περισσότερο.
  • 8:26 - 8:29
    Ταυτόχρονα όμως, η προσπάθειά τους
    στράφηκε εναντίον τους.
  • 8:30 - 8:33
    Οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονταν
    περισσότερο να τους γνωρίσουν,
  • 8:33 - 8:35
    και βασικά τους συμπάθησαν λιγότερο
  • 8:35 - 8:38
    από τους συμμετέχοντες
    που δεν έκαναν αυτή την προσπάθεια.
  • 8:38 - 8:41
    Θεωρήσαμε ότι ήταν
    ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα,
  • 8:41 - 8:43
    και αναρωτηθήκαμε,
    «Πώς είναι αυτό δυνατόν;
  • 8:43 - 8:45
    Πώς δεν είναι προφανές σε όλους
  • 8:45 - 8:48
    ότι ο κομπασμός
    φέρνει αρνητικές συνέπειες;»
  • 8:49 - 8:52
    Και νομίζουμε ότι πάλι η απάντηση
    βρίσκεται στο χάσμα ενσυναίσθησης.
  • 8:52 - 8:56
    Έχουμε την τάση να προβάλλουμε
    τα συναισθήματά μας στους ακροατές μας,
  • 8:56 - 8:58
    και όταν κάτι μας ενθουσιάζει,
  • 8:58 - 9:02
    μια επιτυχία, μια απρόσμενη αναβάθμιση,
    ή αν βρισκόμαστε σε ένα ωραίο μέρος,
  • 9:02 - 9:06
    σαν τα μικρά παιδιά περιμένουμε και
    οι άλλοι να μοιραστούν τον ενθουσιασμό μας
  • 9:06 - 9:08
    και ταυτόχρονα δεν βλέπουμε
  • 9:08 - 9:12
    ότι μπορεί να μην χαίρονται το ίδιο
    για τα ωραία πράγματα που μας συνέβησαν.
  • 9:13 - 9:15
    Είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα αποτελέσματα
  • 9:15 - 9:19
    σε μια εποχή που συνδεόμαστε
    όλο και περισσότερο μεταξύ μας.
  • 9:19 - 9:23
    Πρώτα απ' όλα, καθώς αυξάνεται
    ο αριθμός των μεταξύ μας συνδέσεων,
  • 9:23 - 9:27
    τείνουμε να νιώθουμε
    ότι μιλάμε σε ένα ακροατήριο.
  • 9:27 - 9:29
    Αυτό το αποκαλούμε «μετάδοση».
  • 9:29 - 9:34
    Όταν μεταδίδουμε, τείνουμε να μοιραζόμαστε
    πιο αυτοπροωθητικό περιεχόμενο.
  • 9:35 - 9:38
    Παράλληλα, αν και συνδεόμαστε
    όλο και περισσότερο,
  • 9:38 - 9:40
    αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα
  • 9:40 - 9:43
    ότι μειώνεται η μεταξύ μας
    ψυχολογική απόσταση.
  • 9:43 - 9:45
    Μπορεί κάλλιστα να αυξάνεται,
  • 9:46 - 9:48
    κι αυτό μπορεί να επιδεινώνει
    το χάσμα ενσυναίσθησης.
  • 9:48 - 9:52
    Κάνει πιο δύσκολο
    να καταλάβει ο αυτοπροωθητής
  • 9:52 - 9:55
    ποιες μπορεί να είναι
    οι αντιδράσεις των ακροατών,
  • 9:55 - 9:56
    και ταυτόχρονα,
  • 9:56 - 9:59
    μειώνει την πιθανότητα
    να αποκτήσουν ενδιαφέρον οι δέκτες
  • 9:59 - 10:03
    για να μοιραστούν τα θετικά
    συναισθήματα του αυτοπροωθητή.
  • 10:03 - 10:08
    Κι ένα τρίτο πράγμα
    που πρόσεξα σχετικά πρόσφατα
  • 10:08 - 10:11
    είναι ότι οι εταιρείες έχουν αρχίσει
    να κάνουν κάτι πραγματικά παράξενο,
  • 10:11 - 10:15
    να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές
    να καυχιούνται για τα προϊόντα τους.
  • 10:15 - 10:18
    Τις προάλλες είδα ένα γράμμα
    από μια αεροπορική εταιρεία
  • 10:18 - 10:21
    που προσκαλούσε τους συχνούς ταξιδιώτες
  • 10:21 - 10:24
    να αναρτήσουν φωτογραφία
    της κάρτας συχνού ταξιδιώτη
  • 10:24 - 10:27
    βάζοντας hashtag 'brag tag.'
  • 10:27 - 10:30
    Έτσι τους καλούσαν να καυχηθούν
    στους άλλους για την ιδιότητά τους.
  • 10:30 - 10:31
    Πίστεψα ότι αυτό ήταν
  • 10:31 - 10:37
    μια πραγματικά ενδιαφέρουσα νέα εξέλιξη
    του μάρκετινγκ στα κοινωνικά μέσα.
  • 10:37 - 10:40
    Τι μπορούμε να κάνουμε
    για να μειώσουμε αυτά τα προβλήματα,
  • 10:40 - 10:44
    για να κάνουμε λίγο καλύτερη
    ειδικά τη διαδικτυακή μας αλληλεπίδραση;
  • 10:44 - 10:50
    Νομίζω ότι κάποιες μικρές δράσεις
    ίσως βοηθήσουν τη βελτίωση της κατάστασης,
  • 10:50 - 10:54
    και πρέπει να προσπαθήσουμε
    να μειώσουμε το χάσμα ενσυναίσθησης.
  • 10:54 - 10:57
    Έτσι, αν νιώθετε την ανάγκη
    να μοιραστείτε κάτι
  • 10:57 - 11:00
    με ένα ακροατήριο,
    με τους διαδικτυακούς σας φίλους,
  • 11:00 - 11:01
    μόνο κάνοντας κάτι απλό
  • 11:01 - 11:04
    όπως βάζοντας τους εαυτούς μας
    στη θέση του ακροατή μας
  • 11:04 - 11:07
    και προσπαθώντας να καταλάβουμε
    ποια είναι η πιθανότητα
  • 11:07 - 11:09
    να χαρούν με τα καλά νέα μας,
  • 11:09 - 11:12
    ή αν θα προτιμήσουν
    να ενοχληθούν από αυτό,
  • 11:12 - 11:14
    ή αν αυτό θα κάμψει
    την πρόθεσή μας να μοιραστούμε,
  • 11:14 - 11:18
    ή θα μας κάνει να μοιραζόμαστε πράγματα
    μόνο με όσους πραγματικά νοιάζονται.
  • 11:19 - 11:22
    Μια δεύτερη μικρή δράση θα ήταν
  • 11:22 - 11:25
    να εμπλέξουμε την πλευρά που ακούει.
  • 11:25 - 11:29
    Έτσι όταν διαβάζουμε το παρατραβηγμένο
    εγκώμιο κάποιου άλλου
  • 11:29 - 11:36
    να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο ανεκτικοί
    και να καταλάβουμε ότι καυχιούνται
  • 11:37 - 11:41
    πιστεύοντας ότι ειλικρινά μοιραζόμαστε
    την χαρά και τον ενθουσιασμό τους.
  • 11:42 - 11:43
    Είναι μικρές δράσεις,
  • 11:43 - 11:47
    αλλά μπορούν να καταφέρουν πολλά
    στη μείωση του χάσματος ενσυναίσθησης.
  • 11:47 - 11:51
    Προχωρώντας προς έναν
    όλο και πιο συνδεδεμένο κόσμο,
  • 11:51 - 11:55
    μπορεί να βελτιώσουν πολύ την ποιότητα
    της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
  • 11:56 - 11:57
    Ευχαριστώ.
  • 11:57 - 11:59
    (Χειροκρότημα)
Title:
Γιατί οι άνθρωποι καυχιούνται; Η ψυχολογία της καυχησιάς | Ιρένε Σκοπελλίτι | TEDxSquareMile
Description:

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή
των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Γιατί οι άνθρωποι καυχιούνται στο διαδίκτυο; Προσπαθούν απλώς να μας κάνουν να ζηλέψουμε ή απλώς είναι ανασφαλείς; Γιατί φαίνονται να αδιαφορούν όταν οι άλλοι δυσανασχετούν με τις συνεχείς τους καυχησιές; Η ομιλήτρια σε θέματα μάρκετινγκ και ειδική στην ψυχολογία του καταναλωτή έχει μια ενδιαφέρουσα εξήγηση.

Η Ιρένε είναι Ιταλίδα, λέκτορας του Μάρκετινγκ στο Cass Business School, και έχει ενδιαφέρον στην έρευνα για την ψυχολογία, την κρίση και τη λήψη αποφάσεων από τον καταναλωτή. Η έρευνά της δημοσιεύτηκε σε επιστημονικά περιοδικά ψυχολογίας, έγραψαν γι' αυτήν οι μεγαλύτεροι δημοσιογραφικοί οργανισμοί όπως οι BBC News, The New York Times, Forbes Magazine, και The Huffington Post.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
12:15

Greek subtitles

Revisions