-
[เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์]
-
ความงาม...
-
ความงาม ความงาม ความงาม...
-
ฉันสนใจในความงามมาก
-
[เวนิส เบียนนาเลย์, 2003]
-
ฉันสนใจในความงาม
-
ถ้าคุณคิดถึงความงามในรูปของ
-
สุดยอดแห่งประสบการณ์การทรรศนะ
-
แต่ฉันก็สนใจในความงาม
-
ที่มันสามารถซ่อนความนัยแฝงไว้เช่นกัน
-
โลกช่างซับซ้อน
-
และบ่อยครั้งพวกเรามักจะ
-
แบ่งแยกประสบการณ์การทรรศนะทั้งหลาย
-
"สิ่งนี้งาม" "สิ่งนี้อัปลักษณ์"
-
"นี่คือประสบการณ์ที่งาม--นั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น..."
-
"...นั่นไม่มีความหมาย"
-
หรือ "ความหมายไม่มีความสำคัญ"
-
ผู้คนต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า
-
มันมีความหมายในความงาม--
-
มันมีความหมายในความอัปลักษณ์
-
[The Studio Museum, เมืองฮาร์เลม, 2004]
-
และดังนั้น ในงานทั้งหลายของฉัน--ถ้าฉันสามารถ--
-
ฉันพยายามดึงความหมายของมันออกมา
-
แท่นโบยและเก้าอี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ
-
นั่นเพราะว่าเก้าอี้นั้นสวยงามมาก
-
โดยที่แท่นโบยนั้นไม่เลย
-
แท่นโบยและเก้าอี้นี้มาจากงานแสดงแรกที่ฉันทำ
-
กับของสะสมในพิพิธภัณฑ์
-
งานแสดงนี้จัดที่ Maryland Historical Society ในปี 1992
-
มันเป็นงานแสดงที่ดั้งเดิมมากในรูปแบบที่แน่นอน
-
ไม่มีการทำอะไรกับสิ่งของเหล่านั้น
-
นอกจากการจัดวาง
-
และมันก็เปลี่ยนความหมาย
-
หรือความสัมพันธ์
-
หรือสิ่งที่คุณคิดถึงพวกมัน
-
และนี่คือทุกสิ่งที่ฉันเกี่ยวข้อง
-
เมื่อตอนที่ทำงานกับพิพิธภัณฑ์
-
และค่อนข้างบ่อยเมื่อทำงานในสตูดิโอ
-
เมื่อมองดูงานศิลปะชั้นสูงที่ประดับในเก้าอี้
-
และที่แท่นโบย
-
มันมีเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก
-
แต่มันเกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรงที่ว่า
-
ผู้คนที่นั่งบนเก้าอี้
-
มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ
-
ผู้คนที่อยู่บนแท่นโบย
-
โดยที่ไม่ยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายนั้นซับซ้อน--
-
ว่าความงามนั้นซับซ้อน--
-
ฉันคิดว่ามันคือปัญหา
-
ที่ผู้คนอยากจะแบ่งแยกมัน
-
ดังนั้น ฉันเลยสนุกกับการทำให้มันซับซ้อนสำหรับผู้คน
-
[หัวเราะ]
-
เพราะว่านั่นคือโลกของฉัน, คุณก็รู้ใช่มั้ย
-
[หัวเราะ]
-
เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์ |"Exclusive"| Art21