[เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์]
ความงาม...
ความงาม ความงาม ความงาม...
ฉันสนใจในความงามมาก
[เวนิส เบียนนาเลย์, 2003]
ฉันสนใจในความงาม
ถ้าคุณคิดถึงความงามในรูปของ
สุดยอดแห่งประสบการณ์การทรรศนะ
แต่ฉันก็สนใจในความงาม
ที่มันสามารถซ่อนความนัยแฝงไว้เช่นกัน
โลกช่างซับซ้อน
และบ่อยครั้งพวกเรามักจะ
แบ่งแยกประสบการณ์การทรรศนะทั้งหลาย
"สิ่งนี้งาม" "สิ่งนี้อัปลักษณ์"
"นี่คือประสบการณ์ที่งาม--นั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น..."
"...นั่นไม่มีความหมาย"
หรือ "ความหมายไม่มีความสำคัญ"
ผู้คนต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า
มันมีความหมายในความงาม--
มันมีความหมายในความอัปลักษณ์
[The Studio Museum, เมืองฮาร์เลม, 2004]
และดังนั้น ในงานทั้งหลายของฉัน--ถ้าฉันสามารถ--
ฉันพยายามดึงความหมายของมันออกมา
แท่นโบยและเก้าอี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ
นั่นเพราะว่าเก้าอี้นั้นสวยงามมาก
โดยที่แท่นโบยนั้นไม่เลย
แท่นโบยและเก้าอี้นี้มาจากงานแสดงแรกที่ฉันทำ
กับของสะสมในพิพิธภัณฑ์
งานแสดงนี้จัดที่ Maryland Historical Society ในปี 1992
มันเป็นงานแสดงที่ดั้งเดิมมากในรูปแบบที่แน่นอน
ไม่มีการทำอะไรกับสิ่งของเหล่านั้น
นอกจากการจัดวาง
และมันก็เปลี่ยนความหมาย
หรือความสัมพันธ์
หรือสิ่งที่คุณคิดถึงพวกมัน
และนี่คือทุกสิ่งที่ฉันเกี่ยวข้อง
เมื่อตอนที่ทำงานกับพิพิธภัณฑ์
และค่อนข้างบ่อยเมื่อทำงานในสตูดิโอ
เมื่อมองดูงานศิลปะชั้นสูงที่ประดับในเก้าอี้
และที่แท่นโบย
มันมีเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก
แต่มันเกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรงที่ว่า
ผู้คนที่นั่งบนเก้าอี้
มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ
ผู้คนที่อยู่บนแท่นโบย
โดยที่ไม่ยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายนั้นซับซ้อน--
ว่าความงามนั้นซับซ้อน--
ฉันคิดว่ามันคือปัญหา
ที่ผู้คนอยากจะแบ่งแยกมัน
ดังนั้น ฉันเลยสนุกกับการทำให้มันซับซ้อนสำหรับผู้คน
[หัวเราะ]
เพราะว่านั่นคือโลกของฉัน, คุณก็รู้ใช่มั้ย
[หัวเราะ]
เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์ |"Exclusive"| Art21