[เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์]

ความงาม...

ความงาม ความงาม ความงาม...

ฉันสนใจในความงามมาก

[เวนิส เบียนนาเลย์, 2003]

ฉันสนใจในความงาม

ถ้าคุณคิดถึงความงามในรูปของ

สุดยอดแห่งประสบการณ์การทรรศนะ

แต่ฉันก็สนใจในความงาม

ที่มันสามารถซ่อนความนัยแฝงไว้เช่นกัน

โลกช่างซับซ้อน

และบ่อยครั้งพวกเรามักจะ

แบ่งแยกประสบการณ์การทรรศนะทั้งหลาย

"สิ่งนี้งาม" "สิ่งนี้อัปลักษณ์"

"นี่คือประสบการณ์ที่งาม--นั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น..."

"...นั่นไม่มีความหมาย"

หรือ "ความหมายไม่มีความสำคัญ"

ผู้คนต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า

มันมีความหมายในความงาม--

มันมีความหมายในความอัปลักษณ์

[The Studio Museum, เมืองฮาร์เลม, 2004]

และดังนั้น ในงานทั้งหลายของฉัน--ถ้าฉันสามารถ--

ฉันพยายามดึงความหมายของมันออกมา

แท่นโบยและเก้าอี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ

นั่นเพราะว่าเก้าอี้นั้นสวยงามมาก

โดยที่แท่นโบยนั้นไม่เลย

แท่นโบยและเก้าอี้นี้มาจากงานแสดงแรกที่ฉันทำ

กับของสะสมในพิพิธภัณฑ์

งานแสดงนี้จัดที่ Maryland Historical Society ในปี 1992

มันเป็นงานแสดงที่ดั้งเดิมมากในรูปแบบที่แน่นอน

ไม่มีการทำอะไรกับสิ่งของเหล่านั้น

นอกจากการจัดวาง

และมันก็เปลี่ยนความหมาย

หรือความสัมพันธ์

หรือสิ่งที่คุณคิดถึงพวกมัน

และนี่คือทุกสิ่งที่ฉันเกี่ยวข้อง

เมื่อตอนที่ทำงานกับพิพิธภัณฑ์

และค่อนข้างบ่อยเมื่อทำงานในสตูดิโอ

เมื่อมองดูงานศิลปะชั้นสูงที่ประดับในเก้าอี้

และที่แท่นโบย

มันมีเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก

แต่มันเกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรงที่ว่า

ผู้คนที่นั่งบนเก้าอี้

มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ

ผู้คนที่อยู่บนแท่นโบย

โดยที่ไม่ยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายนั้นซับซ้อน--

ว่าความงามนั้นซับซ้อน--

ฉันคิดว่ามันคือปัญหา

ที่ผู้คนอยากจะแบ่งแยกมัน

ดังนั้น ฉันเลยสนุกกับการทำให้มันซับซ้อนสำหรับผู้คน

[หัวเราะ]

เพราะว่านั่นคือโลกของฉัน, คุณก็รู้ใช่มั้ย

[หัวเราะ]

เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์ |"Exclusive"| Art21