De volgende productierevolutie komt eraan

De economische groei is al 50 jaar aan het vertragen, maar een oplossing zou kunnen komen uit onverwachte hoek -- een nieuwe productievorm die niet is wat je verwachtte en niet plaatsvindt waar je verwachtte. Olivier Scalabre bestudeert industriële systemen en beschrijft hoe een vierde productierevolutie een macro-economische verschuiving zal veroorzaken en werkgelegenheid, productiviteit en groei een nieuw élan zal geven.

Jongens, we hebben een probleem.

(Gelach)

De groei is aan het vervagen
en dat is erg.

Onze wereldeconomie stopt met groeien.

En dat is niet nieuw.

De groei vermindert nu al 50 jaar.

Als we zo doorgaan, moeten we leren leven

in een wereld zonder groei
in het komende decennium.

Dit is eng, want
als de economie niet groeit,

gaan onze kinderen
geen beter leven krijgen.

Nog enger is,
dat als de taart niet groeit,

ieder van ons
een kleiner stuk zal krijgen.

We willen per se een groter stuk.

Dit leidt tot spanningen
en ernstige conflicten.

Groei is belangrijk.

Als we naar de geschiedenis
van de groei kijken,

waren tijden van grote groei altijd

het gevolg van grote productierevoluties.

Het gebeurde drie keer,
zo om de 50-60 jaar.

De stoommachine
in het midden van de 19e eeuw,

het massaproductiemodel
in het begin van de 20ste eeuw --

bedankt, meneer Ford.

En de eerste automatiseringsgolf
in de jaren 70.

Waarom hebben deze productierevoluties

zo een enorme groei
van onze economieën teweeggebracht?

Omdat ze een enorme verbetering
van productiviteit hebben geïnjecteerd.

Het is vrij eenvoudig:

om te groeien, moet je meer produceren,

meer in onze economie investeren.

Dit betekent meer arbeid,
meer kapitaal of meer productiviteit.

Telkens was de productiviteit
de hefboom van de groei.

Ik ben hier vandaag om jullie te vertellen

dat we aan de vooravond staan
van een enorme verandering,

en dat deze verandering,
verrassend genoeg,

opnieuw van de productie zal komen.

Ze zal ons uit onze groei-inzinking halen

en radicaal de manier veranderen
waarop mondialisering

in de afgelopen tien jaar vorm kreeg.

Ik ga praten over de geweldige
vierde productierevolutie

die eraan komt.

Het is niet zo dat we niets
aan de productie hebben gedaan

sinds de laatste revolutie.

We hebben een aantal
nogal slappe pogingen gedaan

om ze te revitaliseren.

Maar geen ervan
is de grote revisie geweest

die we nodig hadden om weer te groeien.

Zo hebben we geprobeerd
om onze fabrieken offshore te verhuizen,

om kosten te verlagen en te profiteren
van goedkope arbeidskrachten.

Niet alleen heeft dit de productiviteit
niet aangezwengeld,

maar het bespaarde slechts eventjes geld,

omdat goedkope arbeid
niet lang goedkoop bleef.

Vervolgens probeerden we
onze fabrieken groter te maken

en werden ze per product gespecialiseerd.

Het idee was om veel
van één product te maken,

dat op te slaan
om te worden verkocht naargelang de vraag.

Dit hielp de productiviteit
voor een tijdje.

Maar het introduceerde veel rigiditeit
in onze bevoorradingsketen.

Neem nu kledingverkoop.

Traditionele kledingbedrijven

hebben in het buitenland mondiale,
rigide bevoorradingsketens uitgebouwd.

Toen fast-fashion concurrenten zoals Zara

hun voorraden sneller
begonnen aan te vullen

van twee collecties per jaar
naar een collectie per maand,

was geen van hen in staat
om gelijke tred te houden.

De meeste van hen verkeren
vandaag in grote moeilijkheden.

Maar met al hun tekortkomingen

zijn dat de fabrieken
die we vandaag kennen.

Wanneer je er gaat kijken,

zien ze er hetzelfde uit
als 50 jaar geleden.

We hebben alleen de locatie, de grootte
en de manier van werken veranderd.

Ken je nog iets anders
dat er hetzelfde uitziet

als 50 jaar geleden?

Het is krankzinnig.

We hebben alle mogelijke aanpassingen
aan het model aangebracht

en nu stoten we tegen zijn grenzen.

Na alle mislukte pogingen
om ons productiemodel te repareren,

dachten we dat de groei
van elders zou kunnen komen.

We wendden ons naar de tech-sector --

daar vind je heel wat innovaties.

Om er één te noemen: het internet.

We hoopten dat het groei zou brengen.

En inderdaad, het veranderde ons leven.

Het veroorzaakte grote veranderingen

in de media, de diensten,
het entertainment.

Maar het deed niet veel
voor de productiviteit.

Eigenlijk is het verrassend
dat de productiviteit daalt

ondanks al die innovatie-inspanningen.

Curieus, we zitten op het werk,
scrollen door Facebook,

bekijken video's op YouTube,
en we worden minder productief.

Toch raar, hè.

(Gelach)

Daarom groeien we niet.

We faalden bij het heruitvinden
van de productieruimte

en grote technologische innovaties
gebeurden elders.

Maar wat als we
die krachten konden bundelen?

Wat als de bestaande productie
en grote technologische innovatie

samenkwamen om de volgende
grote productie-vernieuwing te creëren?

Bingo!

Dit is de vierde productierevolutie

en ze gebeurt op dit moment .

Belangrijke technologieën
duiken op in de productieruimte,

met kracht!

Zij gaan de industriële productiviteit
met meer dan een derde verhogen.

Dat is enorm en het zal
een sterke groei tot gevolg hebben.

Ik leg het uit.

Heb je al eens geavanceerde
productie-robots ontmoet?

Ze zijn zo groot als mensen,

ze werken ermee samen

en ze kunnen worden geprogrammeerd

om complexe,
niet-repetitieve taken uit te voeren.

Vandaag zijn in onze fabrieken slechts
8 procent van de taken geautomatiseerd:

de minder complexe, repetitieve taken.

In 10 jaar zal dat 25 procent worden .

Het betekent dat tegen 2025

geavanceerde robots
de werknemers zullen aanvullen

zodat ze samen
20 procent productiever zullen zijn,

ze 20 procent meer zullen produceren

om 20 procent extra groei te geven.

Dit is geen vergezocht, futuristisch idee.

Deze robots werken nu al voor ons.

Vorig jaar in de VS hielpen ze Amazon
bij het voorbereiden en verzenden

van de producten voor Cyber Monday,

de jaarlijkse piek van de online verkoop.

Vorig jaar in de VS

was het de grootste online-verkoopdag
van het jaar én van de geschiedenis.

Consumenten kochten die dag
voor 3 miljard dollar aan elektronica.

Dat is reële economische groei.

Dan is er additief fabriceren, 3D-printen.

3D-printen heeft plasticproductie
al verbeterd

en doet dat nu ook voor metaal.

Dat zijn geen kleine industrieën.

Kunststof en metalen
vertegenwoordigen 25 procent

van de wereldwijde industriële productie.

Ik geef eens een echt voorbeeld.

In de lucht- en ruimtevaartindustrie

horen brandstofsproeiers tot de meest
complexe onderdelen om te fabriceren,

om één reden:

ze bestaan
uit 20 verschillende onderdelen

die elk afzonderlijk
moeten worden geproduceerd

en vervolgens zorgvuldig samengesteld.

Aerospace-bedrijven
kunnen nu met 3D-printing

die 20 verschillende onderdelen

reduceren tot slechts één.

De resultaten?

40 procent meer productiviteit,

40 procent meer productie,
40 procent meer groei

in deze specifieke sector.

Maar het spannendste deel
van deze nieuwe productie-revolutie

gaat veel verder dan de productiviteit.

Het gaat om het produceren
van betere, slimmere producten.

Het gaat over grootschalig maatwerk.

Stel je een wereld voor waar je exact
die producten kunt kopen die je wilt

met de functionaliteit die je nodig hebt,

met het ontwerp dat je wil,

met dezelfde kosten en tijd

als een in massa geproduceerd product

zoals je auto, je kleding
of je mobiele telefoon.

De nieuwe productie-revolutie
maakt dat mogelijk.

Geavanceerde robots zijn programmeerbaar

om elke productconfiguratie uit te voeren

zonder enige voorbereiding of aanpassing.

3D-printers produceren
direct elk aangepast ontwerp.

We kunnen nu een partij produceren
van één product, jouw product,

met dezelfde kosten en aanlooptijd
als een grote partij.

Dat zijn slechts enkele voorbeelden
van de productie-revolutie die bezig is.

Niet alleen zal de fabricage
productiever worden,

ze zal ook flexibeler worden,

en dat waren precies
de elementen van groei die wij misten.

Maar er zijn zelfs nog een aantal
grotere implicaties voor ons allemaal

als het fabriceren terug
in de schijnwerpers komt te staan.

Het zal een enorme
macro-economische verschuiving creëren.

Ten eerste zullen onze fabrieken
terugkeren naar onze thuismarkten.

In de wereld van maatwerk op schaal,

wordt nabijheid van de consument
de nieuwe norm.

Onze fabrieken zullen kleiner
en wendbaarder worden.

Schaal maakt niet meer uit,
flexibiliteit wel.

Zij zullen diverse producten
op bestelling gaan produceren.

De verandering zal drastisch zijn.

Mondialisering zal
een nieuw tijdperk intreden.

De oost-naar-west handelsstromen

zullen worden vervangen
door regionale handelsstromen.

Oosten voor Oosten, Westen voor Westen.

Wanneer je erover nadenkt

dan was het oude model nogal krankzinnig.

Stapels voorraden, producten
die de hele wereld rondreizen

voordat ze
bij hun eindgebruikers aankomen.

Het nieuwe model, de productie
net naast de consumentenmarkt,

zal veel schoner,
veel beter voor ons milieu zijn.

In ontwikkelde economieën
zal de productie terug naar huis komen,

en meer werkgelegenheid,

hogere productiviteit
en meer groei creëren.

Goed nieuws, toch?

Maar groei --

komt niet vanzelf.

Volwassen economieën moeten er voor gaan.

We zullen onze medewerkers
massaal moeten omscholen.

In de meeste landen,
zoals in mijn land, Frankrijk,

hebben we onze kinderen verteld
dat productie geen toekomst had.

Dat het ver weg gebeurde.

Dat moeten we omkeren

en fabricage moet weer
aan de universiteit onderwezen worden.

Alleen de landen
die moedig gaan transformeren,

zullen in staat zal zijn
om deze groei aan te grijpen.

Het is ook een kans
voor ontwikkelende economieën.

Natuurlijk zullen China
en andere opkomende economieën

niet meer de fabriek van de wereld zijn.

Eigenlijk was dat op lange termijn
geen duurzaam model

omdat die landen steeds rijker worden.

Vorig jaar was het al even duur
om te produceren in Brazilië

als om te produceren in Frankrijk.

In 2018 zullen de productiekosten in China

op gelijke voet staan
met de Verenigde Staten.

De nieuwe productie-revolutie

zal de overgang
van de opkomende economieën versnellen

naar een model gedreven
door binnenlandse consumptie.

En dat is goed,

want dit is waar de groei
zal worden gecreëerd.

In de komende vijf jaar

zullen de volgende
miljard consumenten in China

meer groei in onze economieën injecteren

dan de vijf grootste
Europese markten bij elkaar.

Deze vierde productierevolutie
is een kans voor ons allemaal.

Als we het goed spelen,

zullen we duurzame groei zien
in al onze economieën.

Dat betekent meer welvaart
voor ons allemaal

en een betere toekomst voor onze kinderen.

Dank je.

(Applaus)