Κάτι παραπάνω από αστείο | Μάικλ Τζούνιορ | TEDxUniversityofNevada
-
0:17 - 0:18Ευχαριστώ.
-
0:18 - 0:21Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι εδώ.
Ας το διασκεδάσουμε. -
0:21 - 0:22Με λένε Μάικλ Τζούνιορ.
-
0:22 - 0:24Θα κάνω μερικά αστεία.
-
0:24 - 0:26(Γέλια)
-
0:26 - 0:28(Χειροκρότημα)
-
0:28 - 0:33Ταυτόχρονα όμως, θα ήθελα
να σας εξηγήσω πώς λειτουργεί η ζωή, -
0:33 - 0:35δηλαδή, πώς λειτουργεί η κωμωδία.
-
0:35 - 0:37Ας σταματήσουμε λοιπόν ακριβώς εδώ.
-
0:37 - 0:40Μου αρέσει πολύ η πόλη του Ρίνο.
-
0:40 - 0:42Ήμουν εδώ κάποτε...
-
0:42 - 0:43(Χειροκρότημα)
-
0:43 - 0:44Ήμουν εδώ κάποτε-
-
0:44 - 0:47Ήμουν ομιλητής παρουσίασης μιας εταιρείας
-
0:47 - 0:50και κάτι πολύ παράξενο συνέβη
όταν ήμουν εδώ. -
0:50 - 0:53Κανονικά, μου αρέσει να είμαι
μόνος πάνω στη σκηνή. -
0:53 - 0:55Δεν χρειάζομαι καμία βοήθεια ή κανέναν...
-
0:55 - 0:58Λοιπόν, ο διευθυντής αυτής
της μεγάλης εταιρείας με σύστησε, -
0:58 - 1:03είχε το μικρόφωνο, κανονικά θα είχαμε δύο,
αυτός φεύγει, εγώ μένω εδώ. -
1:03 - 1:04Αυτό γίνεται κανονικά.
-
1:04 - 1:06Αλλά ο τύπος έμεινε εκεί.
-
1:06 - 1:08(Γέλια)
-
1:08 - 1:10Στέκομαι ακριβώς δίπλα του
χωρίς μικρόφωνο. -
1:10 - 1:12(Γέλια)
-
1:12 - 1:16Και μετά κοιτά προς το κοινό,
κι εγώ στέκομαι εκεί, κι αυτός λέει... -
1:16 - 1:17Πρώτα, να σας εξηγήσω κάτι.
-
1:17 - 1:20Είμαι ο τύπος του κωμικού που παρατηρεί.
-
1:21 - 1:22Βλέπω ας πούμε τους φοιτητές.
-
1:22 - 1:24Κάποιον που πάει
σε ένα καλό πανεπιστήμιο -
1:24 - 1:26όπως το Πανεπιστήμιο
της Νότιας Καλιφόρνια. -
1:26 - 1:29Τον ρωτάς σε ποιο πανεπιστήμιο πάει
και σου απαντά αμέσως: -
1:29 - 1:31- «Σε ποιο πανεπιστήμιο πας;»
- «Στο USC». -
1:31 - 1:34Αν πάει στο Πανεπιστήμιο
της Νέας Υόρκης, λέει αμέσως: -
1:34 - 1:36- «Σε ποιο πανεπιστήμιο πας;»
- «Στο NYU». -
1:36 - 1:37Ρώτα όμως έναν που πάει σε δημόσιο.
-
1:37 - 1:40Πολύ μεγαλύτερη απάντηση, έτσι δεν είναι;
-
1:40 - 1:41(Γέλια)
-
1:41 - 1:42«Σε ποιο πανεπιστήμιο πας;»
-
1:42 - 1:46«Λοιπόν, βλέπεις, αυτή τη στιγμή, που λες,
μαζεύω μονάδες, συγκεντρώνω προσόντα. -
1:46 - 1:49Μετά περιμένω να μου εγκριθεί η υποτροφία.
-
1:49 - 1:50Μετά, φίλε, θα κάνω μεταγραφή.
-
1:50 - 1:53Λένε ότι το πανεπιστήμιο
σκοτώνει τη δημιουργικότητα. -
1:53 - 1:55Νιώθω πολύ ευάλωτος.
Είναι η Μπρένε Μπράουν εδώ γύρω; -
1:55 - 1:58Φίλε, αισθάνομαι πολύ ευάλωτος
αυτή τη στιγμή». -
1:58 - 1:59(Γέλια)
-
2:02 - 2:04Να σας πω λίγα ακόμα για μένα.
-
2:04 - 2:06Μου αρέσει πολύ που είμαι μπαμπάς.
-
2:06 - 2:07Έχω 5 παιδιά.
-
2:07 - 2:09Ταξιδεύω πολύ...
-
2:09 - 2:11για να μπορώ να τα βλέπω όλα.
-
2:11 - 2:13(Γέλια)
-
2:16 - 2:19Χα, αστειεύομαι.
Δεν τα βλέπω, δεν τα βλέπω. -
2:19 - 2:20(Γέλια)
-
2:20 - 2:23Όχι, τα βλέπω. Έχω 5 παιδιά.
Όλα μαζί μου είναι. -
2:23 - 2:24Σήμερα ζω στο Ντάλας.
-
2:24 - 2:26Τα παιδιά μου είναι υπέροχα.
-
2:26 - 2:27Όταν έχεις μεγάλη οικογένεια
-
2:27 - 2:30πρέπει συνέχεια να σκέφτεσαι
πώς θα γλιτώσεις λεφτά. -
2:30 - 2:32Θέλαμε να βγάλουμε
οικογενειακές φωτογραφίες -
2:32 - 2:33και αυτό κοστίζει.
-
2:33 - 2:36Για να εξοικονομήσουμε χρήματα λοιπόν,
-
2:36 - 2:39καθίσαμε όλοι στο μπροστινό κάθισμα
του αυτοκινήτου, κοιτάξαμε αριστερά-δεξιά, -
2:39 - 2:41και περάσαμε με κόκκινο.
Αυτό ακριβώς κάναμε. -
2:41 - 2:43(Γέλια)
-
2:43 - 2:46Δύο μέρες μετά, μας ήρθε
η φωτογραφία με το ταχυδρομείο. -
2:46 - 2:47(Γέλια)
-
2:48 - 2:49Αλλά ο γιος μου έκλεισε τα μάτια
-
2:49 - 2:51και γι' αυτό έπρεπε να το ξανακάνουμε.
-
2:51 - 2:53Είναι τρελό.
-
2:53 - 2:54(Γέλια).
-
2:55 - 2:57Πρόσφατα, έκανα αυτό το αστείο στη φυλακή.
-
2:57 - 3:01Όχι μέσα στη φυλακή, όπως λέμε:
«Έι, είμαι αστείος. Άστε με ήσυχο!» -
3:01 - 3:02Δεν ήταν έτσι.
-
3:02 - 3:03(Γέλια)
-
3:04 - 3:08Κάθε φορά που κάνουμε μια μεγάλη
ζωντανή εμφάνιση, όπως η αποψινή στο Ρίνο, -
3:08 - 3:11κάθε φορά που κάνουμε μια εμφάνιση
με εισιτήρια σε μια πόλη, -
3:11 - 3:14πάντα ψάχνουμε για ένα άσυλο αστέγων,
μια φυλακή, ένα ίδρυμα για παιδιά, -
3:14 - 3:16για να πάμε εκείνη τη μέρα
να κάνουμε κωμωδία. -
3:16 - 3:18Ήμουν λοιπόν τότε σε μια φυλακή...
-
3:18 - 3:19(Χειροκρότημα)
-
3:19 - 3:21Είναι ομιλία TEDx, δεν έχω και πολύ χρόνο.
-
3:21 - 3:23Δεν είναι ανάγκη να χειροκροτάτε.
-
3:23 - 3:24(Γέλια)
-
3:26 - 3:29Ήμασταν λοιπόν στη φυλακή,
κάνω το αστείο για το κόκκινο φανάρι, -
3:29 - 3:31και το 75% των φυλακισμένων γέλασε.
-
3:31 - 3:33Οι υπόλοιποι... τίποτα.
-
3:34 - 3:35Μετά κατάλαβα τι συνέβαινε.
-
3:35 - 3:38Μερικοί ήταν κλεισμένοι μέσα τόσο καιρό,
-
3:38 - 3:41που ο τύπος δίπλα τους έπρεπε
να τους εξηγήσει το αστείο. -
3:41 - 3:43Τους έλεγε: «Ξέρετε, σήμερα
όταν περνάς με κόκκινο -
3:43 - 3:46στέλνουν μια φωτογραφία
με το πρόστιμο με ταχυδρομείο». -
3:46 - 3:48Μετά κοιτούσε τον τύπο που ήταν παραδίπλα:
-
3:48 - 3:51«Ένα κόκκινο φανάρι ρυθμίζει
την κυκλοφορία όταν περνάς τον δρόμο». -
3:51 - 3:52(Γέλια)
-
3:52 - 3:55Και μετά έλεγε:
«Ο δρόμος είναι αυτό που...» -
3:55 - 3:56(Γέλια)
-
3:57 - 3:59Πού βρίσκομαι τώρα, ρε φίλε;
-
4:00 - 4:03Θα ήθελα λοιπόν να σας εξηγήσω
πώς λειτουργεί η κωμωδία. -
4:03 - 4:06Έτσι λειτουργεί η κωμωδία,
κάθε είδους κωμωδία. -
4:06 - 4:09Κάθε φορά που γελάτε, υπάρχει
ένα τυπικό, κατά κάποιο τρόπο, -
4:09 - 4:13αλλά και στην σταντ-απ,
το ίδιο συμβαίνει επίσης. -
4:13 - 4:16Πρώτα, υπάρχει ένα σκηνικό,
και μετά μια ατάκα. -
4:16 - 4:18Να σας εξηγήσω.
-
4:18 - 4:21Το σκηνικό είναι όταν ένας κωμικός
χρησιμοποιεί τα ταλέντα του -
4:21 - 4:22για να αρπάξει κάθε ευκαιρία
-
4:22 - 4:26για να βεβαιωθεί ότι εσείς, το κοινό,
κινείστε προς την ίδια κατεύθυνση. -
4:26 - 4:29Η ατάκα έρχεται όταν ο κωμικός
αλλάζει την κατεύθυνση -
4:29 - 4:31με έναν τρόπο που δεν τον περιμένετε.
-
4:31 - 4:34Όταν πιάσετε την αλλαγή,
έχετε πιάσει την ατάκα. -
4:34 - 4:37Τα αποτελέσματα είναι η αποκάλυψη,
η εκπλήρωση και η χαρά -
4:37 - 4:38που εκφράζονται μέσα από το γέλιο.
-
4:38 - 4:39(Γέλια)
-
4:39 - 4:41Να σας δώσω ένα παράδειγμα.
-
4:42 - 4:46Πριν από κάποια καλοκαίρια, πήρα
την οικογένεια για διακοπές στο Μεξικό. -
4:47 - 4:49Οι πρώτες δύο μέρες εκεί ήταν δύσκολες
-
4:49 - 4:51γιατί οι άνθρωποι εκεί συνέχεια
με φώναζαν «νέγρο». -
4:52 - 4:54Την τρίτη μέρα, κατάλαβα
ότι έλεγαν «αμίγκο» -
4:54 - 4:56και ήταν οκ, οπότε...
-
4:56 - 4:58(Γέλια)
-
5:01 - 5:04Καταλάβατε τι έγινε εδώ πέρα;
-
5:04 - 5:06(Γέλια)
-
5:08 - 5:11Όταν λοιπόν ήμουν παιδί,
δυσκολευόμουν με την ανάγνωση. -
5:11 - 5:14Πολύ με δυσκόλευε η ανάγνωση.
-
5:14 - 5:16Δεν ξέρω, απλώς δυσκολευόμουν.
-
5:16 - 5:17Τώρα διαβάζω μια χαρά.
-
5:17 - 5:21Διαβάζω τις επιγραφές στις πόρτες
που γράφουν «εξάιτ», τα διαβάζω αυτά. -
5:21 - 5:23(Γέλια)
-
5:23 - 5:25Αλλά όταν ήμουν παιδί,
δυσκολευόμουν με την ανάγνωση. -
5:25 - 5:28Δεν μπορούσα να αρθρώσω μια λέξη
φωνητικά σωστή, απλά δεν το 'χα. -
5:28 - 5:33Τώρα που το ξανασκέφτομαι, συνειδητοποιώ
ότι ανέπτυξα 7 διαφορετικούς τρόπους -
5:33 - 5:35να βλέπω μια λέξη
και να καταλαβαίνω ποια λέξη είναι. -
5:35 - 5:38Ξεκίνησα να το προσέχω
όταν ήμουν στο γυμνάσιο. -
5:38 - 5:41Μπορούσα να δω το μέγεθος
των γραμμάτων, το χρώμα, τη θέση, -
5:41 - 5:43τι ήταν μπροστά, τι πίσω,
πώς αντιδρούσαν οι άνθρωποι. -
5:43 - 5:46Έγινα πραγματικά καλός
στο να βλέπω τις λέξεις διαφορετικά, -
5:46 - 5:49στο σημείο που στο γυμνάσιο
οι άνθρωποι δεν ήξεραν ότι δεν διάβαζα, -
5:49 - 5:52απλώς επεξεργαζόμουν τις λέξεις
πολύ, πολύ γρήγορα. -
5:52 - 5:54Τώρα ως ενήλικος, διαβάζω μια χαρά,
-
5:54 - 5:57αλλά έχω ακόμη αυτή την ικανότητα να βλέπω
τις λέξεις, τα άτομα, τις καταστάσεις -
5:57 - 5:59με 7 διαφορετικούς τρόπους σχεδόν αμέσως.
-
5:59 - 6:03Είναι η βασική πηγή
από όπου αντλώ τα αστεία μου. -
6:03 - 6:06Ακριβώς αυτό το στοιχείο
από το παρελθόν μου -
6:06 - 6:09που φαινόταν σαν εμπόδιο,
σαν μια αναπηρία, -
6:09 - 6:14αποδείχτηκε ότι είναι αυτό μου με κάνει
να μπορώ να κάνω αυτό που κάνω. -
6:14 - 6:17Κι εσείς σίγουρα θα είχατε κάποια εμπόδια
-
6:17 - 6:20αλλά αν τα αγκαλιάζατε, κατά κάποιο τρόπο,
-
6:20 - 6:22θα βρίσκατε ότι υπάρχουν εκεί έξω
πολλές ευκαιρίες. -
6:22 - 6:24Τώρα βρίσκω κωμικά στοιχεία παντού.
-
6:24 - 6:25Στο αεροδρόμιο σήμερα:
-
6:25 - 6:28με πλησίασε ένα λευκό παιδάκι
και μου ζήτησε αυτόγραφο. -
6:28 - 6:31Το ρωτάω: «Πώς σε λένε φιλαράκο;»
Λέει: «Είμαι ο Τάνερ (μαυρίζω).» -
6:31 - 6:33Τον κοιτάω και του λέω: «Όχι, δεν είσαι».
-
6:33 - 6:35(Γέλια)
-
6:39 - 6:40Η μαμά του είχε σκάσει στα γέλια.
-
6:40 - 6:42Αυτός επέμενε: «Είμαι ο Τάνερ!»
-
6:42 - 6:44(Γέλια)
-
6:44 - 6:46«Όχι. Πίστεψέ με. Δεν είσαι».
-
6:46 - 6:48(Γέλια)
-
6:49 - 6:52Ή προσέχω πράγματα. Είδα έναν τύπο
με ένα κολλητό αθλητικό μπλουζάκι. -
6:52 - 6:56Έχετε δει ποτέ έναν τύπο με κολλητό
αθλητικό μπλουζάκι, άσπρο φανελάκι, -
6:56 - 6:57αλλά χωρίς καθόλου μύες;
-
6:57 - 6:58(Γέλια)
-
6:58 - 7:01Τι είναι αυτό; Κανάς τύπος
που δέρνει τη γυναίκα του; -
7:01 - 7:02(Γέλια)
-
7:04 - 7:06Ανάλογα με το μέρος της χώρας
από όπου κατάγεσαι, -
7:06 - 7:08καταλαβαίνεις το αστείο καλύτερα.
-
7:08 - 7:10(Γέλια)
-
7:10 - 7:12Ο φίλος του φορούσε
ένα μπλουζάκι που έγραφε: -
7:12 - 7:15«Αν δεν μιλάς Aγγλικά,
φύγε από τη χώρα». -
7:16 - 7:19Αλλά ήταν γραμμένο στα Aγγλικά.
Κι έτσι... -
7:19 - 7:21(Γέλια)
-
7:25 - 7:27Πήγα λοιπόν και του είπα:
«Είσαι ηλίθιος!» -
7:27 - 7:28(Γέλια)
-
7:28 - 7:31Αλλά του το είπα στα Iσπανικά
οπότε δεν το κατάλαβε... -
7:31 - 7:32(Γέλια)
-
7:34 - 7:37Μπορώ λοιπόν να βρω
κωμικά στοιχεία σ' ένα σωρό μέρη -
7:37 - 7:40επειδή αποδέχτηκα κάτι που φαινόταν
ελάττωμα στο παρελθόν μου. -
7:40 - 7:42Προσέχω ακόμη τι λένε
οι άνθρωποι καμιά φορά. -
7:42 - 7:44Έχετε ακούσει ποτέ τη φράση:
-
7:44 - 7:47«Ε ρε, να ήμουν μια μύγα στον τοίχο!»
-
7:47 - 7:49Κάθε φορά που το ακούω
λέω σ' αυτόν που το είπε: -
7:49 - 7:50«Και μετά τι;»
-
7:50 - 7:52(Γέλια)
-
7:52 - 7:53Όχι, όχι, όχι, όχι.
-
7:53 - 7:55Θέλεις να είσαι μια μύγα στον τοίχο
-
7:55 - 7:57για να ακούσεις τι γίνεται στο δωμάτιο.
-
7:57 - 7:58Λοιπόν, το 'χω ψάξει.
-
7:58 - 8:00Οι μύγες δεν έχουν αυτιά.
-
8:00 - 8:01(Γέλια)
-
8:01 - 8:02Ναι.
-
8:02 - 8:05Και πάλι άσχετος θα ήσουν,
όπως είσαι και τώρα. -
8:05 - 8:06(Γέλια)
-
8:06 - 8:08Αλλά θα ήσουν και μύγα.
-
8:08 - 8:09(Γέλια)
-
8:10 - 8:12Κανείς επίσης δεν ακούει ποτέ μια μύγα.
-
8:12 - 8:13(Γέλια)
-
8:13 - 8:16Ας πούμε ότι είσαι μια μύγα
που ξέρει να διαβάζει τα χείλη. -
8:16 - 8:18Τι θα την κάνεις την πληροφορία;
-
8:18 - 8:19(Γέλια)
-
8:19 - 8:21Κι έχεις και δύο μέρες να ζήσεις.
-
8:21 - 8:22(Γέλια)
-
8:22 - 8:23Κάνεις πολύ κακές επιλογές.
-
8:23 - 8:25(Γέλια)
-
8:27 - 8:29Άλλες φορές, οι άνθρωποι
μου λένε κάτι τέτοια: -
8:29 - 8:31«Μάικλ Τζούνιορ,
από πού είναι η καταγωγή σου;» -
8:31 - 8:34Εγώ λέω: «Η καταγωγή μου;
Η σύλληψή μου έγινε στο Μίσιγκαν». -
8:34 - 8:36(Γέλια)
-
8:36 - 8:38«Πριν από αυτό,
ήμουν μέσα στον μπαμπά μου». -
8:38 - 8:39(Γέλια)
-
8:39 - 8:40Ναι.
-
8:40 - 8:41(Γέλια)
-
8:42 - 8:44«Και μετά, έγινε ένας διαγωνισμός
κολύμβησης», σωστά; -
8:44 - 8:46(Γέλια)
-
8:47 - 8:49«Και νίκησα εγώ, τρελό δεν είναι;»
-
8:49 - 8:50(Γέλια)
-
8:50 - 8:52«Γιατί τώρα, δεν ξέρω να κολυμπάω».
-
8:52 - 8:53(Γέλια)
-
8:54 - 8:56Κάποτε ήμουν όμως πολύ καλός, προφανώς.
-
8:56 - 8:58(Γέλια)
-
8:59 - 9:00Δεν είμαι πολιτικά ορθός.
-
9:00 - 9:03Θα πω απλώς: ξέρω ότι κάνω κωμωδία,
αλλά είναι απλώς πολλή δουλειά. -
9:03 - 9:04Απλώς σας το λέω.
-
9:04 - 9:07Πρέπει να βλέπεις ειδήσεις
και να γνωρίζεις τη γλώσσα. -
9:07 - 9:10Αν μιλήσεις από την καρδιά σου,
θα μιλήσεις σωστά. -
9:10 - 9:13Γι' αυτό ποτέ δεν προσπαθώ
να είμαι πολιτικά ορθός. -
9:13 - 9:14Μερικοί το προσπαθούν πολύ.
-
9:14 - 9:17Είμαι σε ένα καφέ. Ένας λευκός μπροστά μου
παραγγέλνει έναν καφέ. -
9:17 - 9:20Η κυρία μπροστά του τον ρωτά:
«Πώς τον θέλετε;» -
9:20 - 9:23Εκείνος με κοιτά πίσω του και λέει:
«Εμ, Αφρο-αμερικανό παρακαλώ». -
9:23 - 9:24(Γέλια)
-
9:27 - 9:29Κι εγώ λέω: «Ωραία. Ας πάρω κι εγώ
μια Καυκάσια Μόκα. -
9:29 - 9:31Θα μπορούσα να πάρω κάτι τέτοιο.
-
9:31 - 9:33Μια Καυκάσια Μόκα.
-
9:33 - 9:35Προσπαθώ να μαθαίνω».
-
9:35 - 9:36(Γέλια)
-
9:40 - 9:42Οι προπονητές λένε κι αυτοί κάτι περίεργα.
-
9:42 - 9:44Έχετε ακούσει ποτέ έναν προπονητή να λέει:
-
9:44 - 9:47«Τα πράγματα που σας μαθαίνω,
δεν αφορούν μόνο το παιχνίδι. -
9:47 - 9:48Εφαρμόζονται και στη ζωή».
-
9:48 - 9:51Κι όμως, σας λέω, δεν είναι αλήθεια.
-
9:51 - 9:53Νόμιζα πως ήταν αλήθεια.
-
9:53 - 9:54Μόλις τελείωσα το γυμνάσιο,
-
9:54 - 9:56η πρώτη μου δουλειά ήταν παρκαδόρος.
-
9:56 - 10:00Ένα αμάξι ήταν πολύ ωραίο
και το πήρα για μια μικρή βόλτα. -
10:00 - 10:02Η εταιρεία το έμαθε
και το αφεντικό μου έχασε τη δουλειά. -
10:02 - 10:04Μου φώναζε και ούρλιαζε
-
10:04 - 10:06και δεν ήξερα τι να πω ή τι να κάνω.
-
10:06 - 10:08Θυμήθηκα τον προπονητή μου
από το γυμνάσιο. -
10:08 - 10:11Κοίταξα το αφεντικό μου και του είπα:
«Ξέρεις κάτι, μεγάλε; -
10:12 - 10:14Καμιά φορά κερδίζουμε,
καμιά φορά χάνουμε». -
10:14 - 10:16(Γέλια)
-
10:17 - 10:19«Μην αφήσεις αυτή την ήττα να σε ρίξει».
-
10:19 - 10:20(Γέλια)
-
10:20 - 10:23«Το σημαντικό είναι ότι βγήκα εκεί έξω,
και πέρασα πολύ ωραία». -
10:23 - 10:25(Γέλια)
-
10:26 - 10:27(Χειροκρότημα)
-
10:28 - 10:30Και μετά απολύθηκα, ρε φίλε.
Απολύθηκα αμέσως. -
10:30 - 10:32(Γέλια)
-
10:34 - 10:36Στην πραγματικότητα, παίζω λίγο μπάσκετ.
-
10:36 - 10:39Δεν μ' αρέσει να διαιωνίζω
τα στερεότυπα, αλλά είναι αλήθεια. -
10:39 - 10:40(Γέλια)
-
10:40 - 10:42Αλλά στο μπάσκετ, υποτίθεται
ότι τρέχεις και πηδάς. -
10:42 - 10:44Δεν μου αρέσει να τα κάνω
και τα δύο όλη την ώρα. -
10:44 - 10:47Κάτι φίλοι μου τώρα τελευταία
με πήγαν για κυνήγι της μπάλας. -
10:48 - 10:50Μερικοί το λένε και γκολφ ή κάπως έτσι.
-
10:50 - 10:51(Γέλια)
-
10:55 - 10:57Έριξα ένα 121.
-
10:57 - 10:58Αυτό έριξα, ένα 121.
-
10:58 - 10:59Και μετά φάγαμε.
-
10:59 - 11:02Μου λένε: «Ωραία, θα κάνουμε τώρα
τις άλλες 9 τρύπες». -
11:02 - 11:04(Γέλια)
-
11:04 - 11:07Είπα: «Δεν ξαναπώ εκεί έξω, δεν ξαναπάω».
-
11:07 - 11:09Γιατί μου είπαν ψέματα για να πάω.
-
11:09 - 11:11Μου είπαν: «Είναι ωραία η πρασινάδα».
-
11:11 - 11:13Κι εγώ εμφανίστηκα με ένα καλαμποκόψωμο.
-
11:13 - 11:15Ήμουν κάπως αμήχανος...
-
11:15 - 11:16(Γέλια)
-
11:17 - 11:19Δεν ξέρω πώς το λένε
το καλαμποκόψωμο στα γερμανικά. -
11:19 - 11:20Συγγνώμη.
-
11:21 - 11:22Το έκανα μόνο για τη Γερμανία.
-
11:22 - 11:24Δεν είχα ξαναπάει εκεί.
-
11:25 - 11:27Πιστεύω ότι η άσκηση είναι σημαντική.
-
11:27 - 11:29Ήμουν στο γυμναστήριο τον περασμένο μήνα.
-
11:30 - 11:32Θα έκανα μερικές ασκήσεις για την καρδιά.
-
11:32 - 11:33Αλλά τις πήγαν έναν όροφο πάνω.
-
11:33 - 11:35Όχι, δεν ανεβαίνω, ρε φίλε.
-
11:35 - 11:37(Γέλια)
-
11:37 - 11:39Με αναγνωρίζουν στο γυμναστήριο.
-
11:39 - 11:42Έκανα γυμναστική και μια κυρία
με κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα. -
11:42 - 11:43Της λέω: «Τι κάνετε;»
-
11:43 - 11:46Μου λέει: «Μάικλ Τζούνιορ!
Είσαι ο αγαπημένος μου κωμικός. -
11:46 - 11:48Κάθε φορά που σε βλέπω,
μου φεύγει ο κώλος απ' τα γέλια». -
11:48 - 11:51Κι εγώ της λέω:
«Ωραία, συνέχισε να γελάς!» -
11:51 - 11:52Συνέχισε να γελάς.
-
11:52 - 11:53(Γέλια)
-
11:59 - 12:01Υπάρχει ένα κλαμπ στο Λος Άντζελες.
-
12:01 - 12:03Όταν μετακόμισα στο Λος Άντζελες,
και ήμουν νέος κωμικός, -
12:03 - 12:07υπήρχε ένα κλαμπ που ήταν
το καλύτερο στη χώρα. -
12:07 - 12:10Λεγόταν «Κλαμπ Κωμωδία και Μαγεία».
Ήταν στην ακτή Χερμόζα. -
12:10 - 12:12Είναι πολύ δύσκολο για έναν κωμικό
να μπει σ' αυτό το κλαμπ. -
12:12 - 12:14Εγώ μπήκα σ' αυτό το κλαμπ
-
12:14 - 12:17χάρη στον Τζορτζ Γουάλας
που με είδε όταν ζούσα στη Νέα Υόρκη. -
12:17 - 12:19Ήξερε ότι ήμουν αστείος και σωστός
-
12:19 - 12:22κι όταν πήγα στο Λος Άντζελες
με πήρε στο Κλαμπ Κωμωδία και Μαγεία. -
12:22 - 12:25Δεν γινόταν να με ανεβάσει στη σκηνή,
το μαγαζί είχε πολύ πρεστίζ. -
12:25 - 12:27Πρέπει να σε ξέρουν.
-
12:27 - 12:28Με πήγε λοιπόν στο πράσινο δωμάτιο.
-
12:28 - 12:31Ήμουν στο πράσινο δωμάτιο
και ξαφνικά, καινούριος στην πόλη, -
12:31 - 12:34βρίσκομαι σ' ένα πράσινο δωμάτιο
με βετεράνους της κωμωδίας. -
12:34 - 12:38Ήταν ο Τζορτζ Γουάλας,
ο Γκάρι Σάντλινγκ, ο Τζέι Λένο. -
12:38 - 12:39Εγώ ήμουν καινούριος.
-
12:39 - 12:42Τότε ένας ποδοσφαιριστής
είχε χτυπήσει στο μάτι με μια σημαία, -
12:42 - 12:44έχασε την όρασή του από το ένα μάτι
-
12:44 - 12:47κι έκανε μήνυση στην ομάδα
για 400 εκατομμύρια δολάρια. -
12:47 - 12:50Όλοι εκεί βοηθούσαν
τον Λένο να σατιρίσει αυτό το θέμα -
12:50 - 12:52για την εκπομπή «The Tonight Show»
στο κανάλι NBC. -
12:52 - 12:54Δεν μιλούσα καθόλου.
-
12:54 - 12:58Ήμουν καλά και μόνο που ήμουν εκεί
κι έτρωγα πατάτες μαζί τους. -
12:58 - 13:00Αλλά το χάρισμά σου,
σου ανοίγει τον δρόμο. -
13:00 - 13:03Σταμάτησαν να μιλάνε
και όλοι με κοίταξαν, -
13:03 - 13:05κι εγώ σκεφτόμουν: «Ώπα!
-
13:05 - 13:06Να η ευκαιρία».
-
13:06 - 13:08Είπα: «Για να δούμε αν κατάλαβα καλά.
-
13:08 - 13:11Χτύπησε στο μάτι με μια σημαία,
έχασε την όρασή του στο ένα μάτι, -
13:11 - 13:14και κάνει μήνυση στην ομάδα
για 400 εκατομμύρια δολάρια. -
13:14 - 13:16Δεν θα δει ούτε τα μισά».
-
13:16 - 13:18(Γέλια)
-
13:24 - 13:26Στην κυριολεξία όμως.
-
13:26 - 13:27(Γέλια)
-
13:27 - 13:29Να λοιπόν τι συνέβη:
-
13:29 - 13:32Πώς μου ήρθε τόσο γρήγορα το αστείο
κάτω από τόσο μεγάλη πίεση; -
13:32 - 13:34Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν τόσο
μεγάλη πίεση όσο νομίζετε -
13:34 - 13:37γιατί έκανα εξάσκηση
από τότε που ήμουν παιδί -
13:37 - 13:39καθώς ήμουν ένα παιδί
που δυσκολευόταν να διαβάσει. -
13:39 - 13:42Έκανα εξάσκηση όπως κάνετε κι εσείς.
-
13:42 - 13:44Απλώς δεν γνωρίζατε ότι κάνατε εξάσκηση.
-
13:44 - 13:46Είμαι εδώ για να σας πω
ότι κάνατε εξάσκηση. -
13:46 - 13:48Για πολλούς, είναι ώρα να παίξετε.
-
13:48 - 13:50Η σειρά σας να παίξετε.
-
13:50 - 13:54Είμαι λοιπόν στο κλαμπ
και κάνω τις εμφανίσεις μου εκεί. -
13:54 - 13:56Πριν από 7 ή 8 χρόνια.
-
13:56 - 13:58Πήγαινα προς το κλαμπ
-
13:58 - 13:59και λίγο πριν ανέβω στη σκηνή,
-
13:59 - 14:01άλλαξα άποψη για την κωμωδία.
-
14:01 - 14:03Συνήθως, όταν ένας κωμικός
ανεβαίνει στη σκηνή -
14:03 - 14:05θέλει να βγάλει γέλιο στον κόσμο.
-
14:05 - 14:07Ένιωσα μια αλλαγή να συμβαίνει:
-
14:07 - 14:09Αντί να ανέβω
για να βγάλω γέλιο από τον κόσμο, -
14:09 - 14:13αισθάνθηκα πως έπρεπε να τους δώσω
μια ευκαιρία να γελάσουν. -
14:13 - 14:15Έκανα μια ευχή,
και στ' αλήθεια ένιωσα -
14:15 - 14:17ότι έπρεπε να τους δώσω
μια ευκαιρία να γελάσουν. -
14:17 - 14:18Αυτό άλλαξε τα πάντα.
-
14:18 - 14:20Γιατί τώρα δεν προσπαθώ να πάρω κάτι.
-
14:20 - 14:22Απλώς ψάχνω μια ευκαιρία να δώσω.
-
14:22 - 14:25Γι' αυτό πηγαίνω σε κέντρα αστέγων
και τέτοια μέρη. -
14:25 - 14:27Την ίδια νύχτα,
μόλις κατέβηκα από τη σκηνή, -
14:27 - 14:29ήμουν έξω, οι άνθρωποι ζητούσαν αυτόγραφα,
-
14:29 - 14:31βγάζαμε φωτογραφίες μαζί,
-
14:31 - 14:34και απέναντι στον δρόμο είδα έναν άστεγο.
-
14:34 - 14:38Ποτέ πριν δεν είχα δει έναν άστεγο
έξω από αυτό το κλαμπ. -
14:38 - 14:40Αυτό δεν σημαίνει
ότι δεν ήταν εκεί και πριν. -
14:40 - 14:45Σημαίνει μόνο ότι πριν είχα το μυαλό μου
στο να βγάλω γέλιο από τους ανθρώπους, -
14:45 - 14:46πώς λοιπόν να τον προσέξω;
-
14:47 - 14:49Άλλαξα όμως προοπτική,
είδα αυτό τον άστεγο -
14:49 - 14:51και σκέφτηκα: «Τι θα γίνει μ' αυτόν;
-
14:51 - 14:54Πώς μπορώ να του δώσω
την ευκαιρία να γελάσει;» -
14:54 - 14:57Τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε
σε κέντρα αστέγων και φυλακές -
14:57 - 15:01και να κάνουμε να ακούγεται το γέλιο
εκεί που δεν συνηθίζεται. -
15:01 - 15:04Ως αποτέλεσμα αυτής της δράσης,
-
15:06 - 15:08πήγαμε σ' αυτό το μέρος,
στο Μονρόζ του Κολοράντο. -
15:09 - 15:13Είναι ένα ίδρυμα για κακοποιημένα παιδιά
που τα κακοποιούσαν οι γονείς τους. -
15:13 - 15:14Άκουγα όλες αυτές τις ιστορίες,
-
15:14 - 15:17μια γιαγιά έλεγε για τον εγγονό της
που φοβόταν τόσο τη μαμά του -
15:17 - 15:20που έπαιρνε ναρκωτικά και τον κακοποιούσε.
-
15:20 - 15:23Ένα από τα πράγματα που έκανε ήταν
να του ξεριζώνει τα νύχια των ποδιών. -
15:23 - 15:25Ακούω λοιπόν αυτή την ιστορία,
-
15:25 - 15:27και μετά φέρνουν μέσα όλα τα παιδιά.
-
15:27 - 15:29Ένας Σπάιντερμαν στεκόταν όρθιος.
-
15:29 - 15:31Το αγοράκι φοβόταν τόσο τη μαμά του
-
15:31 - 15:33που όπου πήγαινε,
φορούσε μια στολή Σπάιντερμαν. -
15:33 - 15:35Στεκόταν μπροστά μπροστά
για την παράσταση. -
15:35 - 15:38Αν εξακολουθούσα να προσπαθώ
να βγάλω γέλιο, -
15:38 - 15:41με τίποτα δεν θα μπορούσα
να δώσω αυτή την παράσταση. -
15:41 - 15:43Αλλά η προοπτική μου άλλαξε.
-
15:43 - 15:46Τώρα, έπρεπε να δώσω την παράσταση.
-
15:46 - 15:47Ανεβαίνω στη σκηνή
-
15:47 - 15:50και οι άλλοι αρχίζουν να γελάνε
αργά αλλά σταθερά. -
15:50 - 15:53Είκοσι λεπτά αργότερα,
ακούω μια φωνή να έρχεται από εκεί -
15:53 - 15:55και να λέει: «Με λένε Ρόναν».
-
15:55 - 15:57Τότε το αγοράκι έβγαλε τη μάσκα του
-
15:57 - 15:59και μου συστήθηκε.
-
15:59 - 16:02Δεν μπορώ να σας περιγράψω
τι σήμαινε αυτό για μένα. -
16:02 - 16:04Άρχισε να μου μιλάει
για 9 λεπτά περίπου -
16:04 - 16:06σαν να μην έδινα παράσταση
εκείνη την ώρα. -
16:06 - 16:08(Γέλια)
-
16:08 - 16:10Όλα έγιναν όμως επειδή άλλαξα.
-
16:11 - 16:14Έκανα αυτή την αλλαγή και το λέω απλά.
-
16:14 - 16:15Αντί να προσπαθώ να πάρω,
-
16:15 - 16:17θα βλέπω αν υπάρχει μια ευκαιρία να δώσω.
-
16:17 - 16:19Αν μπορείτε να το κάνετε κι εσείς,
-
16:19 - 16:21θα αλλάξει τη ζωή σας για πάντα.
-
16:21 - 16:22Αν είστε μηχανικοί, θα σκέφτεστε
-
16:22 - 16:24ότι πληρώνεστε
για να φτιάχνετε αυτοκίνητα. -
16:24 - 16:26Αλλά αν το δείτε αλλιώς,
-
16:26 - 16:29θα καταλάβετε ότι βοηθάτε τους ανθρώπους
να φτάσουν στον προορισμό τους. -
16:29 - 16:32Δεν θα χρειάζεστε πλέον ξυπνητήρι.
-
16:33 - 16:34Η αίσθησή μου λέει
-
16:34 - 16:37ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι
που ακόμη πατάνε το snooze. -
16:37 - 16:39Πριν την κάνω,
-
16:39 - 16:41-που σημαίνει, πριν αποχωρήσω-
-
16:41 - 16:42(Γέλια)
-
16:42 - 16:44θα ήθελα να σας εξηγήσω πώς είναι η ζωή,
-
16:45 - 16:47τουλάχιστον μέσα από τα μάτια
ενός κωμικού. -
16:48 - 16:50Πρώτα, υπάρχει ένα σκηνικό,
-
16:50 - 16:52και μετά μια ατάκα.
-
16:52 - 16:55Το σκηνικό είναι τα ταλέντα σου,
τα χαρίσματά σου και οι ευκαιρίες σου. -
16:55 - 16:58Τις περισσότερες φορές
χρησιμοποιούμε το σκηνικό -
16:58 - 17:02για να διασφαλίσουμε ότι όλοι γύρω μας
κινούνται προς τα εκεί που μας βολεύει. -
17:02 - 17:04Που σημαίνει ότι η ατάκα έρχεται
-
17:04 - 17:07όταν εσύ αλλάξεις την κατεύθυνση
με απρόσμενο τρόπο. -
17:07 - 17:10Χρησιμοποιείτε το δικό σας σκηνικό
για τους άλλους. -
17:10 - 17:14Ίδια αποτελέσματα, αλλά πολλαπλάσια:
αποκάλυψη, πληρότητα, χαρά. -
17:14 - 17:17Αλλά δεν είναι μόνο για εκείνον
που δέχεται την ατάκα. -
17:17 - 17:20Είναι για σένα και μόνο,
έτσι όπως πετάς την ατάκα. -
17:21 - 17:24Αν ρωτήσω όλους εσάς εδώ,
όσους παρακολουθείτε, -
17:24 - 17:26αν σας κάνω αυτή την ερώτηση:
-
17:27 - 17:30«Πόσοι από εσάς ξέρετε
ποιο είναι το σκηνικό σας;» -
17:30 - 17:32Όλοι θα μπορούσατε να μου πείτε.
-
17:32 - 17:36Γιατί το σκηνικό σας είναι το γεγονός
ότι έχετε ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, -
17:36 - 17:37είστε παντρεμένοι, πήγατε σχολείο.
-
17:37 - 17:40Το σκηνικό σας είναι αυτά που δεχτήκατε.
-
17:40 - 17:43Αν όμως σας ρωτούσα:
«Ποια είναι η ατάκα σας;» -
17:44 - 17:48Γιατί η ατάκα σας αφορά
αυτό που καλείστε να δώσετε. -
17:48 - 17:51Κι αν ξέρετε μόνο το σκηνικό
και όχι την ατάκα, -
17:51 - 17:55θα κάνετε το λάθος να προσπαθείτε
να προσθέσετε περισσότερο σκηνικό. -
17:55 - 17:57«Αν μπορούσα να πάρω
ένα ακόμα πτυχίο», -
17:57 - 17:58«Αν μόνο μπορούσα να παντρευτώ»,
-
17:58 - 18:00«Αν μπορούσα απλώς να χάσω βάρος»,
-
18:00 - 18:03αλλά το μόνο που χρειάζεστε
είναι να ξέρετε την ατάκα σας. -
18:04 - 18:07Γιατί το να ξέρεις το σκηνικό σου
και όχι την ατάκα σου -
18:07 - 18:09δεν είναι ωραίος τρόπος να ζεις.
-
18:09 - 18:11Να σας δώσω ένα παράδειγμα.
-
18:11 - 18:15Πόσοι σκέφτονται ακόμη εκείνη την ιστορία
με μένα και τον διευθυντή στη σκηνή; -
18:17 - 18:20Ο λόγος που τη θυμάστε ακόμη όλοι
-
18:20 - 18:22είναι πως έχετε μόνο το σκηνικό.
-
18:23 - 18:25Δεν έχετε την ατάκα.
-
18:25 - 18:27Κι όμως, προχωρήσαμε
-
18:27 - 18:30και επιτρέψαμε στον εαυτό μας
να διασκεδάσει -
18:31 - 18:33σαν να μη μας έλειπε κάτι.
-
18:33 - 18:37Όλοι πηγαίνουμε σε κωμωδίες,
στο ποδόσφαιρο ή μια συναυλία, -
18:37 - 18:40παρόλο που πάντα κάτι λείπει.
-
18:40 - 18:43Αυτή είναι η ιστορία που σας είπα
πριν από 10 λεπτά. -
18:44 - 18:46Τι γίνεται με τη δική σας ιστορία;
-
18:46 - 18:50Ζήσατε όλη σας τη ζωή ως τώρα,
και αν ξέρετε μόνο το σκηνικό -
18:50 - 18:51και όχι την ατάκα,
-
18:51 - 18:54δεν ζείτε κάπου άνετα.
-
18:54 - 18:55Να είστε ξεκάθαροι.
-
18:55 - 18:57Όπως εγώ δυσκολευόμουν
να διαβάσω όταν ήμουν παιδί, -
18:57 - 19:00έτσι τα εμπόδιά σας
είναι μέρος του σκηνικού σας, -
19:00 - 19:02επομένως μπορείτε να δώσετε
την ατάκα που πρέπει. -
19:03 - 19:06Σαν να ρίχνετε με τη σφεντόνα,
όσο πιο πολύ τραβάτε προς τα πίσω, -
19:06 - 19:09τόσο πιο μακριά θα φτάσετε.
-
19:10 - 19:12Ποιος όμως θα είναι ο στόχος σας;
-
19:13 - 19:15Όλοι έχουν ένα σκηνικό,
-
19:16 - 19:18και όλοι έχουν μια ατάκα.
-
19:19 - 19:22Πρέπει να βρείτε την ατάκα σας
και να τη δώσετε. -
19:22 - 19:23Είμαι ο Μάικλ Τζούνιορ.
-
19:23 - 19:24Σας αγαπώ.
-
19:24 - 19:25(Χειροκρότημα)
-
19:25 - 19:26Ευχαριστώ.
-
19:27 - 19:28Είστε καταπληκτικοί.
-
19:28 - 19:29Χειροκροτάτε όρθιοι!
-
19:29 - 19:30Ευχαριστώ πάρα πολύ.
-
19:30 - 19:31Ευχαριστώ, ευχαριστώ!
-
19:31 - 19:32(Χειροκρότημα)
-
19:33 - 19:35Σήκω, φίλε! Κι εσύ!
-
19:35 - 19:36Αστειεύομαι.
-
19:36 - 19:37Ευχαριστώ.
- Title:
- Κάτι παραπάνω από αστείο | Μάικλ Τζούνιορ | TEDxUniversityofNevada
- Description:
-
Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
Με την κωμωδία, όχι μόνο γελάμε, αλλά καταλαβαίνουμε κιόλας με έναν μοναδικό τρόπο. Η κωμωδία έχει ένα σκηνικό και μια ατάκα. Το σκηνικό κατευθύνει το κοινό προς μια κατεύθυνση - προς το αναμενόμενο. Η ατάκα έρχεται όταν αλλάζουμε κατεύθυνση και οδηγούμε το κοινό προς το αναπάντεχο. Η ίδια διαδικασία εφαρμόζεται και στη ζωή. Ο κωμικός Μάικλ Τζούνιορ μας δείχνει πώς να παίρνουμε τα σκηνικά της ζωής και μετά να αλλάζουμε κατεύθυνση με έναν τρόπο που φέρνει ικανοποίηση, ολοκλήρωση και χαρά, όχι μόνο στον εαυτό μας αλλά και στους γύρω μας.
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 19:46
![]() |
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Lucas Kaimaras accepted Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Eleni Tziafa edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Eleni Tziafa edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada | |
![]() |
Eleni Tziafa edited Greek subtitles for More than funny | Michael Jr. | TEDxUniversityofNevada |