Τι είναι η κατάθλιψη; - Χέλεν M. Φάρελ

Δείτε το μάθημα ολόκληρο εδώ: http://ed.ted.com/lessons/what-is-depression-helen-m-farrell

Η κατάθλιψη είναι η κύρια αιτία αναπηρίας στον κόσμο. Στις ΗΠΑ, περίπου το 10% των ενηλίκων παλεύει με τη νόσο. Αλλά επειδή είναι ψυχική νόσος, είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνει κατανοητή όπως, ας πούμε, η χοληστερίνη. Η Χέλεν Μ. Φάρελ εξετάζει τα συμπτώματα και τις θεραπείες για την κατάθλιψη και δίνει κάποιες συμβουλές για το πώς μπορείτε να βοηθήσετε κάποιον φίλο σας με κατάθλιψη.

Μάθημα από τη Χέλεν Μ. Φάρελ, ψηφιακή απεικόνιση: Αrtrake Studio.

Η κατάθλιψη είναι η κύρια αιτία
αναπηρίας στον κόσμο.

Στις ΗΠΑ,

περίπου το 10% των ενηλίκων
παλεύουν με την κατάθλιψη.

Επειδή όμως είναι ψυχική ασθένεια,

είναι πιο δύσκολο να γίνει κατανοητή
από τη χοληστερίνη, ας πούμε.

Μία μεγάλη πηγή σύγχυσης είναι
η διαφορά ανάμεσα στο να έχεις κατάθλιψη,

και απλά να αισθάνεσαι θλιμμένος.

Σχεδόν όλοι νιώθουν πεσμένοι ενίοτε.

Ένας κακός βαθμός,

μία απόλυση,

ένας καυγάς,

ακόμη και μια βροχερή μέρα
μπορεί να προκαλέσει στεναχώρια.

Πολλές φορές δεν υπάρχει καμία αφορμή.

Εμφανίζεται απροσδόκητα.

Μετά όμως οι συνθήκες αλλάζουν,

και τα συναισθήματα θλίψης εξαφανίζονται.

Η κλινική κατάθλιψη είναι διαφορετική.

Είναι μια ψυχική διαταραχή

και δεν φεύγει μόνο επειδή το θέλεις.

Παραμένει τουλάχιστον
για δύο συνεχόμενες βδομάδες

και επηρεάζει σημαντικά
την ικανότητα ενός ατόμου να δουλέψει,

να παίξει,

ή να αγαπήσει.

Η κατάθλιψη μπορεί να έχει
πολλά διαφορετικά συμπτώματα:

πεσμένη διάθεση,

απώλεια ενδιαφέροντος
για πράγματα που απολάμβανες,

αλλαγές στην όρεξη,

νιώθεις άχρηστος ή αδικαιολόγητα ένοχος,

κοιμάσαι είτε πάρα πολύ είτε πολύ λίγο,

αδυναμία συγκέντρωσης,

υπερένταση ή βραδυκινησία,

απώλεια ενέργειας,

ή επαναλαμβανόμενες σκέψεις αυτοκτονίας.

Τουλάχιστον πέντε
από αυτά τα συμπτώματα,

σύμφωνα με ψυχιατρικές οδηγίες,

επιβεβαιώνουν τη διάγνωση κατάθλιψης.

Δεν είναι μόνο συμπτώματα συμπεριφοράς.

Η κατάθλιψη εκδηλώνεται
σε σημεία του εγκεφάλου.

Αρχικά,

υπάρχουν αλλαγές
που γίνονται αντιληπτές με γυμνό μάτι

και με ακτίνες X.

Αυτές περιλαμβάνουν σμίκρυνση του όγκου
του μετωπιαίου λοβού και του ιππόκαμπου.

Σε μία ακόμη μικρότερη κλίμακα,

η κατάθλιψη συνδέεται με τα εξής:

αφύσικη μεταβίβαση
ή μείωση ορισμένων νευροδιαβιβαστών,

κυρίως της σεροτονίνης,
νορεπινεφρίνης και ντοπαμίνης,

ελάττωση του κιρκάδιου ρυθμού,

ή συγκεκριμένες αλλαγές στο τμήμα REM
και βραδέων κυμάτων του κύκλου του ύπνου,

και ορμονικές ανωμαλίες,

όπως υψηλά επίπεδα κορτιζόλης και
απορρύθμιση ορμονών του θυρεοειδή.

Αλλά οι νευροεπιστήμονες
ακόμη δεν έχουν μια πλήρη εικόνα

των αιτιών της κατάθλιψης.

Πρόκειται για μία περίπλοκη αλληλεπίδραση
μεταξύ γονιδίων και περιβάλλοντος,

αλλά δεν έχουμε όργανο διάγνωσης

που θα προβλέψει με ακρίβεια
πού ή πότε θα εμφανιστεί.

Καθώς τα συμπτώματα είναι απροσδιόριστα,

είναι δύσκολο να ξέρεις αν αυτός
που φαίνεται καλά, στην ουσία παλεύει.

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο
Ψυχικής Υγείας,

ένας μέσος άνθρωπος,
που υποφέρει από μια ψυχική ασθένεια,

χρειάζεται πάνω από δέκα χρόνια
για να ζητήσει βοήθεια.

Υπάρχουν πολύ αποτελεσματικές θεραπείες.

Φάρμακα και θεραπεία αλληλοσυμπληρώνονται
ενισχύοντας τα χημικά του εγκεφάλου.

Σε εξαιρετικές περιπτώσεις,
η θεραπεία με ηλεκτροσόκ,

που είναι σαν ελεγχόμενοι σπασμοί
στον εγκέφαλο του ασθενή,

βοηθάει εξίσου.

Θεραπείες πολλά υποσχόμενες

όπως η διακρανιακή μαγνητική διέγερση,

δοκιμάζονται επίσης.

Αν γνωρίζετε κάποιον
που παλεύει με την κατάθλιψη

ενθαρρύνετέ τον ήρεμα, να ακολουθήσει
κάποια από αυτές τις επιλογές.

Μπορείς να προσφέρεις βοήθεια
με κάποιες εργασίες,

όπως να ψάξεις ψυχολόγους της περιοχής,

ή να φτιάξεις λίστα ερωτήσεων
για να απαντήσει ο γιατρός.

Για κάποιον με κατάθλιψη,

αυτά τα πρώτα βήματα
φαίνονται απροσπέλαστα.

Αν νιώθουν ένοχοι ή ντροπιασμένοι,

υποδείξετε τους
ότι η κατάθλιψη είναι ασθένεια,

ακριβώς όπως το άσθμα ή ο διαβήτης.

Δεν είναι αδυναμία
ή στοιχείο της προσωπικότητάς τους

και δεν θα έπρεπε να περιμένουν
ότι θα το ξεπεράσουν απλά

όπως δεν θα μπορούσαν να θεραπεύσουν
μόνοι ένα σπασμένο χέρι.

Αν δεν έχετε βιώσει
την κατάθλιψη εσείς οι ίδιοι,

αποφύγετε να τη συγκρίνετε με στιγμές
που νιώθατε πεσμένοι ψυχολογικά.

Η σύγκριση των βιωμάτων τους με
συνηθισμένα, προσωρινά συναισθήματα θλίψης

μπορεί να τους κάνει να νιώσουν
ένοχοι που δυσκολεύονται.

Ακόμη και η ανοιχτή συζήτηση
περί κατάθλιψης μπορεί να βοηθήσει.

Για παράδειγμα, έρευνες δείχνουν ότι το
να ρωτάς κάποιον για σκέψεις αυτοκτονίας

πράγματι μειώνει
τις πιθανότητες αυτοκτονίας.

Ανοιχτές συζητήσεις για ψυχικές ασθένειες
βοηθούν να εξαλειφθεί το στίγμα

και το κάνουν πιο εύκολο
να ζητήσει κανείς βοήθεια.

Όσο περισσότεροι επιδιώκουν την θεραπεία

τόσο περισσότερα
θα μαθαίνουν οι επιστήμονες

και τόσο καλύτερες
θα γίνονται οι θεραπείες.