Sunday Day of Minfulness Talk | Dharma Talk by Pháp Hữu

przybyłem w tym obecnym momencie,

wydech, wiem, że to jest wspaniały

moment, obecny moment wspaniały moment,

możecie słyszeć mój oddech,

drogi nauczycielu droga społeczności,

dzisiaj jest 2021 słyszycie mnie, ok

dzisiaj jest bardzo szczęśliwy dzień dla

wielu przyjaciół, połączonych z nami on-line,

ten dzień był zarezerwowany w kalendarzu,

ten dzień będzie prezentowany w społeczności

Plum Village, aby uzyskać schronienie w sandze,

aby podjąć trening 14 uważności

to stanie się w ciągu kilku godzin,

aby zrobić 14 uważności trening,

trzeba zacząć być wewnętrznie,

to znaczy być członkiem sangi

to także znaczy że nagle,

mamy korzenie, należymy do sangi

nie tylko do naszej małej sangi

w naszych miastach w naszych krajach,

lecz należymy do bardzo dużej linii,

to pozwala nam czuć powiązanie, czuć się

jak jedna rzeka, to jest piękno naszego kierunku

widzieć, że jesteśmy połączeni razem,

jesteśmy połączeniu aby przybyć, do

do wielkiego widzenia, widzenia zrozumienia,

i wyzwolenia, lecz nie możemy myśleć, że

szczęście jest celem naszego dążenia

my możemy nazwać je nirwaną, widzieć ją

jako oświecenie, lecz tylko razem

będąc częścią rzeki płynąc razem,

możemy testować, i zacząć widzieć

efekty naszej praktyki, w tym samym czasie

my bierzemy udział

także kolektywnej, kolektywnym przebudzeniu,

to jest coś co nasi nauczyciele, przenieśli

na nas wszystkich, ten wgląd, który w naszej

cywilizacji, co my teraz wiemy to nie jest

tylko jeden Budda, my potrzebujemy wielu Buddów

potrzebujemy wielu przebudzonych,

z wieloma przebudzonymi możemy dotykać

być dużo więcej efektywni, ta ścieżka

zaczynających którzy są naszymi członkami

jest także taka aby mieć boddishatva serce,

serce chce pomóż innym, także

dotykać oświecenia, w praktyce pierwsze

uczymy przyjść do siebie i zadbać o siebie,

to jest pierwsze, główne zadanie, musimy

nauczyć się być jednością z sobą,

musimy nauczyć się łączyć z samym sobą,

na głębokim poziomie, jeśli będziemy

na tym poziomie dostaniemy imię dharmy

wg tego imienia musimy się dopasować

do prawdy, musimy być w kontakcie z naszą

prawdziwą naturą,

kiedy medytujemy, kiedy reflektujemy nad

sobą, widzimy wiele nasion obecnych w nas

jako praktykujący identyfikujemy się

z nasionami, które są silne w nas tu i teraz

które rozpoznajemy, i mogą być odżywiane,

wielkość, dobroć, i widzimy, że te piękne

jakości, są w nas, i chcemy je odżywiać chcemy

je osiągnąć, chcemy je aby były mocniejsze,

jednym z nasion, które wszyscy dotykamy,

i które wszyscy potrzebujemy, jest życzliwość

życzliwość jest bardzo pięknym darem,

który oferujemy sobie, w tym samym czasie

jest to piękny dar który możemy czuć,

kiedy jesteśmy ze swoją społecznością,

ze swoimi lubianymi osobami,

życzliwość jest czymś co nie możemy kupić

jest bogactwem, jeśli masz życzliwość w sobie,

możesz akceptować każdą sytuację,

możesz być więcej obecny,

ponieważ życzliwość pozwala tobie,

także objąć cierpienie,

to pozwala tobie widzieć, że cierpienie

jest obecne, lecz z życzliwością jest współczucie

ponieważ życzliwość daje nam widzenie pozwala

nam być otwartym, musimy uczyć się być życzliwymi

dla siebie, bycie życzliwym dla siebie pozwala

nam robić błędy, pozwala nam nie być uważnym

cały czas, pozwala nam wzrastać,

sztuka uważności to kultywowanie tej energii

każdego dnia, musimy być więcej i więcej obecni

w naszych akcjach w naszym myśleniu,

musimy nauczyć się jak widzieć i jak rozumieć

nasze myśli i zadbać o świat,

musimy nauczyć się zmieniać stronę,

w tym samym czasie musimy nauczyć się

być praktykującym siedzącym nad brzegiem rzeki

i widząc jakie rodzaj myśli my pozwalamy aby się

manifestował w naszej codzienności,

ponieważ one wszystkie uczestniczą w naszym

dobrostanie, i w dobrostanie społeczności,

rodziny, naszego społeczeństwa, i im więcej

mamy sposobności wnikać w nasz umysł,

tym więcej mamy szansę, kultywować

nasiona dobroci, życzliwości które pozwalają

naszemu umysłowi, generować dobre myśli,

myśli zrozumienia i myśli miłości,

życzliwość jest nasieniem które dla tych którzy

przeszli trening, mamy różnych praktykujących,

którzy dotykają drogi Buddy, drogi przebudzenia

pozwalamy temu nasieniu być obecnym w naszym

codziennym życiu, kiedy jesteśmy życzliwi

nasza zdolność do miłości rośnie

to jest pewne, życzliwość jest jednym z elementów

prawdziwej miłości, za każdym razem kiedy idziemy

do nowej rezydencji, my przychodzimy do rezydencji

miłującej dobroci, dotykamy nasion w nas

i im więcej praktykujemy widzimy, że jesteśmy

bardziej życzliwi, więcej życzliwi

czasami nie wiem czy mój angielski jest właściwy

to nasienie zaczyna być bardzo znaczące

w praktyce dla mnie, ponieważ kiedy otrzymałem

święcenia, dostałem imię, ... tzn przyjaciel dharmy

i wszyscy w społeczności stają się członkami

społeczności musimy stać się przyjaciółmi,

z naszą społecznością, byłem bardzo naiwny,

myślę, że jestem całkiem otwarty, całkiem życzliwy

i każdy mnie lubi, ponieważ jest życzliwy lubie

wszystkich, to jest także moja nadzieja moja

intencja, kiedy otrzymałem imię naszego nauczyciela

tay powiedział twoje imię musisz się nauczyć

być przyjacielem do wszystkich,

ponieważ przyjaźń jest forma

wdzięczności, dla której mamy szacunek

ponieważ na drodze, możesz iść sam

jest dużo trudniej i dużo samotnie, jest

bardzo łatwo poddać się, w swojej samotności

na swojej drodze potrzebujesz dobrych

przyjaciół, potrzebujemy przyjaciół którzy nas

wysłuchają, będą nas wspierali i powiedzą co

jest złe kiedy myślisz, że jest dobrze, przyjaźń

prawdziwa przyjaźń rozwija się długo

przyjaciel akceptuje cię takim jakim jesteś

wspiera cię w każdej sytuacji, w tym samym

czasie musimy widzieć, że my także jesteśmy

przyjaciółmi dla kogoś, my możemy też

być stabilnością, schronieniem, dla przyjaciół

których mamy w swoim życiu

to jest moja praktyka której jestem nadal,

dalej robię dzisiaj i wiem, że z prawdziwymi

przyjaciółmi to pozwala mi rozwijać,

moją zdolność, rozumienia głębszego rozumienia

ponieważ kiedy zacząłem rozwijać prawdziwą

przyjaźń zacząłem naprawdę łączyć się z nim

lub z nią w cierpieniu, i jej lub jego cierpienie

nagle wpływało na mnie bardzo, jeśli

nie jestem prawdziwym przyjacielem

chcę oddalić jak najdalej ją lub jego, kiedy

on lub ona cierpi, ponieważ nasz dyskryminujący

umysł powoduje, że chcemy być z tymi którzy

są świeżymi ludźmi, pięknymi

solidnymi, pragniemy tonąć w jego

pięknie, i coś nieprzyjemnego jest

łatwo oddalić, i czekamy na nich

aż się zmienią, i przychodzimy,

ja robiłem tak, w moim życiu w społeczności

pozwoliłem sobie to rozpoznać, i zobaczyć,

ten moment, kiedy ja zachowywałem się

i reagowałem w ten sposób, może dlatego, że

jeszcze nie jestem stabilny, może nie jestem

jeszcze dość otwarty, aby objąć to cierpienie

i zrozumieć cierpienie mojego przyjaciela

czasami mamy także możliwość zrozumienia

naszej możliwości, i znamy nasze limity,

nie jesteśmy ich ofiarami, pozwalamy sobie

powiedzieć ok w tym momencie to jest

najlepsze co możemy sobie zaoferować,

każdy dzień kiedy pielęgnuję, zrozumienie

mam więcej zdolności rozumienia,

i nagle pewnego dnia podczas praktyki

stajemy się członkami sangi, stajesz się także

starszym bratem i starszą siostrą, w dharmie,

ponieważ przed tym jak tu przybyliśmy,

nagle patrzą na nas, patrzą na nas

abyśmy byli odważni, w praktyce,

nasz sposób siedzenia, chodzenia, sposób

wchodzenia w reakcję, staje się wsparciem,

każdego członka sanghi, jest także

nauczyciel liderem w swoim sposobie

bycia, i kiedy macie dość stabilności

dość otwarcia, ktoś może przyjść i poprosić

o wsparcie, i poprosić aby go wysłuchać,

aby się podzielić, ten moment jest także

momentem bycia przyjacielem,

pozwala nam wzbudzać ziarno życzliwości

w nas, i nie musimy dużo mówić

wystarczy, że będziemy tam,

i połączymy się z tą osobą,

i będziemy praktykować życzliwość,

siedzieć i słuchać, bez osądzania,

umysłu, i jeśli słuchacie naprawdę z serca

potraficie także słyszeć co nie jest powiedziane

czasami akcja lub bycie obecnym, i siedzenie

pozwala osobie naprawdę się otworzyć i dzielić

to jest proces zdrowienia tak naprawdę,

to jest proces transformacji,

ponieważ czasami jesteśmy w stanie podzielić

się naszym cierpieniem,

musimy być w stanie, przełożyć na słowa

nasze cierpienie, i jeśli mamy umiejętności

przełożyć nasze cierpienie na słowa, my

rozpoznajemy wtedy nasze cierpienie bardziej

wyraziście, ponieważ część naszej praktyki jest

także umiejętnością rozpoznawania naszego

cierpienia, nazywanie go prawdziwym imieniem,

czasami jako dobrzy przyjaciele słuchając, możemy

słyszeć, może nie tak bardzo wyraźnie jeszcze,

naszego cierpienia, i możemy wtedy zadać pytania

naprawdę pozwolić zidentyfikować tą osobę,

co to jest za cierpienie, to pytanie ten

moment może być bardzo prosty,

lecz musimy naprawdę pozwolić tej

osobie, naprawdę widzieć, identyfikować się

i położyć nasze palce na tym o co one dbają

czasami potrzebujemy kogoś aby wskazał nam

właściwy kierunek tak więc jasno widzimy,

co to jest, mieliście kiedykolwiek moment kiedy

czuliście się zagubieni, cierpieliście, i wyjaśnialiście

im więcej wyjaśnialiście, więcej czuliście

zmieszania, ja przechodziłem przez to,

jednym z większych cierpień w tym momencie

jest to, że nie ma się jasności, i był moment

jeden w moim życiu kryzysowy na drodze,

kiedy straciłem wiarę, straciłem wiarę i zaufanie,

w moje własne zdolności, nie czułem radości,

nie czułem połączenia, i wszystko co robiłem

to cierpiałem,

to był moment cierpiałem,

ponieważ praktykowałem przez długi czas

byłem nauczycielem dharmy już,

nie pozwoliłem sobie, powiedzieć ja cierpię

ponieważ w moim umyśle byłem mnichem, który

był nauczycielem miał narzędzia dharmy,

i powinien wiedzieć co zrobić,

dlaczego ja cierpiałem tak bardzo,

i w tym momencie, naprawdę rozpoznałem,

w sandze wszyscy moi przyjaciele podawali mi rękę

aby wspierać mnie, ale ja nie byłem obecny,

aby odebrać to,

ponieważ miałem jaśność co było ważne

co to było, że taki byłem, zadbałem o to,

wszystko co było oferowane mi ja czułem

jak gdyby mnie nie rozumieli,

ponieważ ja nie rozumiałem samego siebie,

nie chciałem aby ktoś mówił mi co ja mam

zrobić, lecz był moment dźwięku dzwonu,

który mnie zaprosił, to pierwszy dzień nowego roku

ten rok miał przyjemne wytłumaczenie,

to był czas połączenia, bycia razem, oferowania

naszej obecności, dzielenia się naszą wdzięcznością

podlewaniem kwiatów,

rozpoznawania każdego i jego piękności,

kwiatów w sandze, było bardzo pokorne celebrować

pozwoliło zobaczyć mi nasiona różnych kolorów

naszej społeczności,

z całym dobry życzeniem,

jest wylewane na nas,

w tym momencie nie praktykujemy

w wietnamskim mówimy, że nas nos

staje się większy, naszego ego staje się większe

dla mnie zamiast moje ego stawało się większe

czułem się bardzo pokorny w tym momencie

w mnisiej rezydencji myślę, że lubię uważne

imprezy, herbatki, celebrowanie razem, lecz

nie potrafię iść do żadnego pokoju w tym momencie

ja spceruję po kwadracie skweru, rotacyjnie wizytując

każdy pokój, w tym momencie jak spaceruje

do każdego pokoju i jestem bardzo szczęśliwy,

lecz nie byłem szczęśliwy, nie czułem, że należę

nie czułem, że harmonizuję z grupą

tam było nasiono w środku, które było silne

nasiono, które czułem jakbym był poza,

to był dużo dzwon uważności dla mnie

ponieważ to był mój pierwszy raz kiedy żyłem

w społeczności i czułem, że nie jestem jej

częścią, nie czułem połączenia,

i dzwon zapraszał, moje serce,

i powiedziałem sobie, ty cierpisz,

idź i zajmij się tym, i poszedłem i to zrobiłem

poszedłem do dharmy,

siadłem i konteplowałem, moją kondycję

i wnikałem jak mogłem się połączyć z moimi

braćmi i siostrami, i idnetyfikowałem się

w tym momencie, miałem dharmę,

praktykowałem, lecz moja praktyka

słabła ponieważ, nie byłem w stanie,

zobaczyć, że moja praktyka, była

odżywiana przez sanghe, w tym czasie

byłem bardzo samolubny, i chciałem osiągnąć

osobiste cele, osiągnięcia,

i zacząłem widzieć jestem dobry

i ona lub on w społeczeństwie nie jest dobra

mój osądzający umysł był bardzo aktywny

moja praktyka zaczęła stawać się więcej coraz

otwarta to osądzająca, to zrobiło wiedziałem

o tym, wtedy zacząłem sobie uświadamiać,

mój strumień miłości i życzliwości stawał się

bardzo płytki bardzo cienki

dlatego nie mogłem dostawać miłości

pamiętam, że miałem przyjaciół w sandze,

i podzieliłem się z nimi, a teraz dzielę się

z wami wszystkimi, bardzo otwarcie

lecz w tamtym momencie było

to bardzo trudne,

ponieważ pozwalając komuś zobaczyć swoją

słabość, pokazując swoje borykanie się

przyszedłem do mojego brata do którego

miałem zaufanie, i siadłem wygodnie,

i podzieliłem się z nim i on słuchał

bardzo otwarcie, ja poczułem się usłyszany

brat powiedział mogę podzielić się

moja pierwsza reakcja, nie, nie jest ok

ponieważ bałem się, ale powiedziałem tak

bracie, proszę dlatego tu przyszedłem,

nie wiedziałem co przyjdzie

co powie, pierwszą rzeczą, którą powiedział,

do mnie, bracie, straciłeś wiarę, straciłeś wiarę

w siebie i w swoją praktykę, i w sangę,

nie spodziewałem się tego

spojrzałem na niego i powiedziałem

bracie

to nie jest prawda, i zacząłem być defensywny

zrobiłem to, zrobiłem tamto,

on powiedział, bracie, to jest moment

aby być cicho, spojrzałem w dół,

i powiedział, słuchaj tylko słuchaj

i kontynuował dzielenie się

rzeczami którymi był świadkiem ze mną

i malutkimi zmianami, którym pozwoliłem

w sobie, kultywować, czy to było zachowanie

czy podejście, którymi się żywiłem

i w końcu powiedział, widzisz dlaczego ty

cierpisz, to jest wszystko czego ja potrzebowałem

dla mnie to było wiadomo, że dlatego, że zamykałem

moje drzwi, moje otwarcie na sangę,

ponieważ myślałem, że wiem już wszystko

dlatego nie mogłem otrzymyć miłości

od sangi, na ten moment moje serce

otworzyło się znowu,

ten moment przyjaźni, mogę powiedzieć

uratował mnie, moją praktykę,

uratował moje korzenie w sandze,

ponieważ mam prawdziwych przyjaciół

którzy widzą to i naprawdę otwarcie

dzielą się otwarciem, ponieważ

te lata które spędziliśmy razem

i wszedłem w relację z nimi

dlatego byłem w stanie także słuchać

i byłem wstanie otworzyć się i pozwolić

sobie na słuchanie, i nawet do tego

momentu naprawdę chciałem reagować,

chciałem powiedzieć dlaczego, dlaczego

myślałem źle i moje myśli były dobre,

wiedziałem że bycie przyjacialem jest także

to jest także otrzymywanie miłości od niego,

a czasami miłość może być gorzka,

w chińskiej medycynie mówią, gorzkie jest

dobre dla twojej wątroby

to jest dobre dla filtracji, pozwala

wątrobie filtrować wewnętrznie

czasami potrzebujemy gorzkiej medycyny

aby przefiltrować nasze myśli

przefiltrować nasze działanie, przefiltrować

kim jesteśmy

pozwalając nam zobaczyć kim naprawdę jesteśmy

przyjaźń jest jednym z wielkich darów, bycia

w społeczności, mając jednego lub dwóch przyjaciół

to jest przygoda, myślę, że dużych sangach,

tak jak my jesteśmy tutaj w Plum Village,

mamy wielu wielu członków,

wierzę, że my wszyscy, łączymy się, my wszyscy mamy

aspiracje wspierać jeden drugiego,

i wszyscy robimy wszystko co możemy najlepiej

aby zrozumieć jeden drugiego lepiej, i aby

być przewodnikiem jeden dla drugiego,

pomimo różnic powinniśmy być dobrymi przyjaciółmi

to jest to co się nauczyłem,

nauczyłem się akceptować to,

ponieważ tak jak na początku powiedziałem

myślałem, że jestem wszystkich przyjacielem

i myślałem, że wszyscy mnie lubią,

lecz w życiu są różne uwarunkowania,

i różne wsparcia, i elementy, które są dla

nich ważne, i możesz nie być ważny dla nich

lecz nadal jesteś ich warunkowaniem ich wsparcia

i mając przyjaciół także uczysz się jak mieć

więcej przyjaciół, był czas kiedy w sandze zaczęliśmy

wzrastać dużo

w naszej społeczności, i w sposób naturalny

znaleźliśmy szkolny język, lubiliśmy tą samą

muzykę, te same aktywności, itd

myślę że w sandze jest to samo

są wśrod was ci którzy lubią kawę

lub spotykać się razem, siedząc na wspólnej

medytacji, są ci którzy lubią pić gorącą wodę

mamy herbaciany zespół,

my wszyscy mamy swój własny, hobby

w sandze, i to jest ok,

lecz musimy pozwolić się otoczyć

aby kontynuować bycie otwartym,

i my także musimy eksplorować

ten nasz krąg,

kiedy pierwszy raz przyszedłem nie wiedziałem

jak pić kawę, przyjacielska kawa jest bardzo

mocna, nie używamy cukru nie używamy mleka

nie używamy ekspresso, i był jeden pokój

do medytacji siedzącej, to była kawiarnia ...

i wszyscy w tym czasie, dobrzy bracia dla mnie

chciałem tam być, chciałem się przyłączyć tam

tam nie było zasad, lecz jeśli chciałeś być tam

każdy pił kawę, nie mogłeś powiedzieć daj

szklankę ciepłej wody,

teraz możesz, nauczycielu mogę także dostać kawy

jeden łyk, moje serce zaczęło walić,

wiecie oczywiście, nie była smaczna nie sprawiało

mi to przyjemnośći, lecz sprawiało mi radość

środowisko otoczenie,

cieszyłem się z braćmi,

to jest ten zespół ds picia kawy

o którym się mówi wcześnie rano

i zacząłem rozumieć więcej

wy także możecie być otwarci

pozwalać sobie eksplorować róźne elementy

waszej społeczności,

i odkryjecie dużo historii

dużo doświadczeń, i zacząlęm być

członkiem sangi kiedy miałem czternaście

lat więc nie miałem wiele doświadczenia,

życiowego, lecz żyjąc w sandze, twoje historia

o zerwaniu stała się moją historią,

i nauczyłem się aa to miłość jest

to jest przywiązanie, kiedy kochasz kogoś

to jest to co czujesz, kocham te historie

bracie jak to było, ja zacząłem wrastać w sangę

i zobaczyłem, że nie potrzebuję doświadczać tego

wszystkiego cierpienia, i to jest bardzo ważne

oczywiście uczymy się na własnym cierpieniu,

uczymy się z cierpienia, lecz nauczyciel zawsze

mówi nam, jest dość cierpienia w świecie, moje

dzieci, nie musicie kreować więcej,

jest cierpienie, tak musimy doświadczać

musicie testować w celu, aby dotrzeć do dobra

jest cierpienie które możecie słyszeć, możecie nauczyć

się z tego, nie potrzebuję podążać tą drogą,

ponieważ ta droga jest bardzo jasna i doprowadza

do cierpienia, i w sandze jak także nauczyłem się

dużo o tym,

jeśli masz brązowe oczy, otwarty umysł

możemy uniknąć wiele cierpienia,

przez słuchanie,

i dlatego często czuję, pustkę, czuję jakbym

nie żył życiem świata, był moment kiedy

miałem siedemnaście lat, zacząłem zadawać

pytanie co jeśli, co jeśli nie zostałbym mnichem

co był robił, jakie jest życie w koledżu

rezydencja mnichów to jest życie w koledżu

dharma toris to jest dokładnie to co to jest

lecz to jest praktyka my myślimy jeden o drugim

relacje twoja sanga, bracia siostry cywile,

to są wszystko relacje, to są wszystko przyjaciele

one wszystkie zawierają element

miłości w sobie, i element wsparcia,

element zabawy, radości, i także inne

elementy które możemy testować razem

pracujemy razem

i otrzymujemy owoce tego że służymy

to jest także szkolny projekt

co jest wielkiego tutaj,

my wzrastamy każdy, widzimy, że nasz wzrost

lub kogoś innego jest także naszym wzrostem

to jest także element bycia częścią społeczności

i kiedy zaczynamy być członkami,

i wszyscy nasi przyjaciele którzy już są członkami

wiemy, że kiedy nosimy ten strój, reprezentujemy

wolny wybór, buddę dharmę i sangę,

kiedy nosimy ten strój

powinniśmy być z honorem powinniśmy się

zachowywać, działać w sposób,

to co ten strój reprezentuje,

jako mnich zachęca nas każdego dnia

abyśmy dotykali swojej głowy,

dlatego, żeby pamiętać, że jesteśmy mnichami

i mniszkami, i jako mnisi i mniszki jesteśmy

w kontakcie z samym sobą, pozwalamy na wzrost

na naszej drodze, ciekawe rzecz jest u cywilów

aby pamiętali są w drodze bodhisatvy

w drodze przebudzenia, i myślę, że ten żakiet

może być wsparciem, kiedy medytujemy na siedząco

lub stojąco, to może być tak jakbyś nosił sangę

wkładał sangę na siebie, to pozwala nam pamiętać

część naszej linii, część naszej dużej sangi

jesteś kontynuacją nauczyciela,

jeżeli robicie trening uważności,

my także chcemy uchonorować naszych

nauczycieli w środku nas, ten ubiór także

reprezentuje ludzkość

tak jak powiedział brat wczoraj mieliście szansę

go słuchać ubiór przypomina nam, o naszej

praktyce, kolor brązowy jest także kolorem

pokory, ponieważ nosimy brązowe, bo nasze korzenie

są z Wietnamu, i tam dużo rolników cywilów

nosiło kolor brążowy, kiedy mnisi wybrali ko

lor dla szat oni chcieli żeby ten kolor

reprezentował, ich pochodzenie

my adorowaliśmy się poprzez ten brązowy

kolor szat, to jest forma, która ma nam

przypominać, lecz jak chcemy kontynuować

adorowanie czegoś, to jest życzliwość, współczucie

uważność, ponieważ to jest esencja

to jest to co w czym uczestniczymy wspólnie

aby przebudzić nasze społeczeństwo,

brązowe szaty są bez tego elementu

tylko brązowymi szatami, niczym specjalnym

przykro mi, lecz jeśli mamy praktykę,

wtedy te brązowe szaty reprezentują, naszą

drogę, to jest także dla nas mnichów, habit

pomaga nam pamiętać o drodze którą

wybraliśmy, goląc swoje głowy,

jest jak golenie naszych przeszkód każdego

dnia, używać rodzaju zrozumienia

pozwala być więcej wolnym,

jeśli traktujemy bezcieleśnie ten

element to nasz habit nasza zgolona głowa

zaczyna uczestniczyć, duchowość jest

czymś co potrzebujemy, ponieważ każdy potrzebuje

miejsca schronienia, miejsca gdzie może wrócić

odpocząć, aby być stabilnym, wiemy, że

jednym z darów, ludzie doświadczają kiedy

przyjeżdzają na odosobnienie, centrum

praktyki, to jest stabilne otoczenie

w stabilności pozwalamy kurzowi świata

osiąść, lecz spokój nie należy do

mnichów, spokój jest także spokojem

w sercu, bezruch w umyśle,

jeśli potrafimy kultywować naszą

medytacyjną praktykę, potrafimy być

w bezruchu, i nasza zdolność do bezruchu

jest mocniejsza, jesteśmy w stanie wtedy widzieć

jasno, jesteśmy w stanie wtedy wiedzieć co zrobić

zadbać o siebie, i zadbać o tych wokół nas,

pozwólmy teraz się połączyć z naszym bezruchem

z dźwiękiem dzwonu,

jako członek naszej społeczności jestem

także, tym który daje zadanie

uczestniczenia w sandze, społeczności,

nauczyciel zawsze zachęca nas, że nie ma

sangi jeszcze kiedy nie ma jednego z warunków

aby sanga zamanifestowała się, lecz dzisiaj

wierzę jest wielu członków sangi,

z wielu dużych miast z całego świata

potrafimy także być dobrymi członkami

sangi, tak jak nauczyciel zachęca nas

bracia i siostry, kiedy pierwszy raz stajemy się

nauczycielami dharmy, nasze pierwsze

zadanie jest nauczyć się, być szczęśliwym,

musisz mieć zdolności, aby odżywiać i dbać

o swoje szczęście, dbać o swój dobrostan,

jako członkowie społeczności mamy to samo

musimy się uczyć jak zadbać o nasz

dobrostan, partycypować w naszy szczęściu

tak jak uczestnićzyć w tworzeniu szczęścia naszej

sanghi, ponieważ sangha jest owocem

który dba o dalsze owoce, budda ponieważ

w praktyce uważności, tam jest natura naszego

przebudzenia, świadomości, w sandze my

otrzymujemy, przykazania, otrzymujemy trening

tak jak otrzymujemy sutry, udostępniamy sobie

dharmę, pomoga uczyć dharmę, aby kontynuować

przepływ, w tym samym czasie, kontynujemy

i odnawiamy nasze uczenie, pozwalamy naszemu

uczeniu być istotnym, używamy języka, który

potrafi być właściwy, dla naszej sytuacji,

naszej społeczności, w naszych czasach jest

dużo zmian w świecie, jest bardzo szybko także

to co identyfikujemy, nie musimy się tego obawiać

to jest nauczanie buddy które jest zawsze istotne,

ponieważ zawsze jest cierpienie, cztery szlachetne

prawdy zawsze będą prawdami,

ponieważ cierpienie jest zawsze obecne,

jeśli mamy możliwości rozpoznać, przekształcić,

nasze cierpienie nagle mamy wzrost i możemy

oferować to innym ludziom, w naszym zawodzie

z naszymi umiejętnościami, możemy być

wspierani z naszym byciem, cywilem

jako praktykujący nauki buddy,

ponieważ mamy umiejętności,

umiejętności i sposoby, pokazujące ludziom

światło przebudzenia, bez mówienia im

że to jest buddyjska praktyka,

to jest jeden z prezentów,

który nasz nauczyciel dał nam,

jako członkowie sangi

jako cywile jesteśmy

siłami naszej sangi, i z wami w świecie

wiemy, że jeśli dbasz o praktykę w sobie

gdziekolwiek jesteś, jesteś modelem

także oddziałujesz, pokazujesz przez swoje

akcje, i widzisz, że im więcej realizujesz ten

trening, widzisz wzrost w swoich latach

praktyki, tak jak praktyka zadbania o złość

mamy całe recepty na zadbanie o złość

cały uważności trening poświęcony złości

ponieważ to nasiono jest mocne

w nas, jest przenoszone i kultywowane,

nawet jeśli nie lubimy tego jest kultywowane

przez środowisko, przez uwarunkowania,

lecz jest dojrzałość w naszej praktyce,

kiedy widzisz, że jesteś zły, i wybierasz aby

nie zachowywać się pod wpływem złości

wtedy praktykujesz trening uważności,

potraficie ludzie z sangi zrobić to,

kiedy jesteś zły, zatrzymujesz się,

i dbasz o złość która pojawia się w tobie

to jest trening uważności, to jest praktyka,

musimy się nauczyć zostać z tym,

musimy nauczyć to objąć,

powiedzieć cześć moja złości

wiem, że tu jesteś, zidentyfikowałem cię,

wiem, że jesteś we mnie,

i zadbam o ciebie, pomogę ci

się zmienić, jeśli jesteś w stanie

rozpoznać, ten moment w swoim

codziennym życiu, możesz

wprowadzić ten trening w akcję,

siedem trening uważności, jest

i powoduje wzrost naszych zdolności

bycia w chwili obecnej,

życie jest w chwili obecnej, to jest piękno

to jest nadzieja, to jest wiara, to jest

przyjemność, musimy się nauczyć dbać

o tą chwilę obecną, brzmi pięknie

tekst determinuje, tekst trenuje, zadbać

o naszą chwilę obecną,

pamiętam jak byłem w nowicjacie

zwykłem ćwiczyć sztuki walki, tekwondo

jak byłem młody, byłem całkiem dobry

uczyłem się szybko, ucząc się form,

próbujesz być perfekcyjny, oklaskiwałem

tą praktykę, powiedziełem sobie jutro będę

perfekcyjny, będę bardzo uważny, będę

bardzo dumny z siebie, i będę to czuł,

to bylo jak miałem 14 lat,

ja naprawdę w to wierzyłem,

wstałem rano, pierwszą rzeczą którą zrobiłem

w klasztorze, było składanie mojego koca

to była pierwsza rzecz, którą się uczyłem kiedy

pierwszy raz pojawiłem się w sandze,

przed przybyciem do sanghi nigdy nie składałem

koca, ponieważ to jest moje łóżko, ja

przychodziłem i spałem w nim, i nikt

nie patrzył na moje łóżko, lecz w sandze

jak zacząłem żyć, w tym czasie mieliśmy dwóch

aspirantów, mieliśmy grupę dwunastu

i trenowaliśmy jak żyć razem, musieliśmy

nauczyć się zadbać o swoją przestrzeń,

to było nowe dla 14 letniego chłopca,

każdego ranka wstawałem, i pamiętałem

o kocu, i to stało się częścią mojego treningu

zrobiłem sobie obietnicę, powiedziałem ok

koc, uważność, równe rogi, dokładnie,

w klasztorze, przyjaciele słuchają, każdy pokój

ma myślę ma tradycję,

niektóre pokoje mają wstawanie,

niektóre zaczynają się naciągać,

niektóre joga, itd. większość pokoi

jak widziałem, pierwszą rzeczą jaką

robili było, napełnianie wody aby

przygotować herbatę,

następną herbatę zamierzam przygotować

uważnie,

wdech wiem, że wlewam wodę,

i w momencie coś wydarzyło się,

zezłościłem się, brat nie wstał,

mu siedzieliśmy i robiliśmy to razem,

i straciłem moją uważność,

i wpadłem w sztorm mojej percepcji,

i booom, mój perfekcyjny dzień odfrunął

byłem taki naiwny, powiedziałem sobie,

lecz pozwoliłem sobie zobaczyć ok zacznij od

nowa, zacznij od nowa, zacznij od nowa,

i w tym dniu powiedziałem sobei że startuje

od nowa sto razy, lecz to jest ok,

ponieważ im więcej, rozwijamy naszą intencję

wzmacniamy naszą zdolność do bycia, bardziej

uważnym,

i niektórzy z was będą kontynuowali przez resztę

swojego życia, nie powinniśmy być odrzucani

ponieważ nawet jak staniemy się oświeceni

potrzebujemy kontynuować praktykę,

aby podtrzymywać nasiono przebudzenia

nasiono otwarcia, tak jak wszyscy z was

potrzebujemy kontynuacji, aby odżywiać

nasze ciało dharmy,

kiedy otrzymamy trening, mamy receptę

na uważne trenowanie ciała,

musimy kontynuować odżywianie tego ciała

bardzo bardzo ważne

miałem szanse być pomocnikiem nauczyciela

jedną z większych pamiątek wszyscy

z was mogliby dostać jest nauczenie się

spacerowania bez rozmawiania,

to jest bardzo proste, nauczyciel powiedział

kiedy idziesz, miej przyjemność z chodzenia

kiedy potrzebujesz mówić, zatrzym się i mów

naprawdę bardzo łatwe,

w praktyce bardzo trudne,

nawyk jest taki mocny,

nawet, jak byłem z nauczycielem

tam był jeden moment kiedy

naczyciel zawołał wszystkich mnichow i mniszki

aby chodzili z nim, jest bardzo naturalne

kiedy jesteś z nauczycielem, jest wtedy solidna

praktyka z nim, jego energia uważności jest

bardzo obecna,

ja kiedy zbliżyłem się do nauczyciela, zschynchronizowałem

się z jego energią, nawet nie musiałem

praktykować, mogłem się schronić

w tej energii, lecz jeśli chcesz mieć

zabawę, stań z tyłu za tą energią, ponieważ ta

energia, możesz być z tym ciałem dharmy,

pamiętam, że wszyscy spacerowaliśmy z

nauczycielem, wiedzieliśmy, że nauczyciel był

tam wszyscy zatrzymaliśmy i zrobiliśmy krok

do tyłu, i rozmawialiśmy i spacerowaliśmy,

nawet jak mistrz zen był naprzeciwko nas,

nauczyciel się obrócił, wystarczyło, że

to zrobił my wiedzieliśmy co należy zrobić

zrozumieliśmy, on powiedział moje

dzieci, kiedy chodzicie nie mówcie,

kiedy chodzicie cieszcie się chodzeniem,

to jest także kolejna praktyka, którą

powinniśmy szlifować, każdy dzień,

nasze kroki powinny przenosić, naszą społeczność

naszego nauczyciela, pewnego dnia chodziliśmy

nauczyciel odwrócił się do mnie, i zapytał

jaką bramę ty praktykujesz kiedy chodzisz uważnie

szczerze w tym momencie chciałem się popisać

i powiedzieć ja przybyłem ja jestem w domu

lecz ja nie mogłem, i powiedziałem nauczycielowi

szczerze lewa, prawa, lewa, prawa,

ponieważ dla mnie wiedza że to jest lewa

stopa to jest prawa stopa, to było dość,

i powiedziałem nauczycielu a jak ty

w moim umyśle, nauczyciel mistrz zen, ojciec

uważności, jeden z liderów buddijskich mnichów

spodziewałem się, że nauczyciel powie,

gata nie jest potrzebna, każdy krok jest

pokojem, nauczyciel odwrócił się do mnie

i powiedział, nauczyciel praktykuje gata, biorę

schronienie w środku siebie, praktyje całą gatę

nauczyciel powiedział każdy wolny krok nauczyciel

powiedział to jest słowo, następny wolny krok

nauczyciel powiedział to słowo,

byłem naprawdę zdziwiony,

i byłem bardzo pod wrażeniem w tym

samym czasie, ponieważ nauczyciel praktykuje

to co uczy nas, to co śpiewamy przed

medytacją chodzenia,

ja przybyłem to jest nauczanie

to są drzwi dharmy, nasiona naszej

praktyki w moim osądzającym umyśle

myślenie początkujacy, średnio zaawansowany,

zaawansowany, kategorie, w mnisiej komunie, kto

jest początkującym kto zaawansowanym,

kto jest średniozaawansowany, i nagle nauczyciel

powiedział mi, to jest gata którą praktykuję

wszystko poszło, ponieważ nawet taki nauczyciel

jak tay, także kultywuje te kroki, rozwija

te zdolności, aby być każdym krokiem,

i być w każdym momencie,

to pozwala mi zobaczyć że cała praktyka, może

być początkująca, średniozaawansowana, zaawansowana,

w każdym momencie,

dla mnie im więcej praktykuję tym więcej rozumiem

był moment kiedy naprawdę nie miałem

żadnych efektów w ogóle,

wziołem schronie w tym,

był moment kiedy zresetowałem mój

umysł, to jest mój oddech mam w nim

schronienie, to jest mój wydech,

biorę schronienie w nim,

to nauczanie które mamy,

one są naszymi życiowymi liniami,

kiedy praktykujemy kiedy je trzymamy,

jeśli je odżywiamy stają się częścią naszego

pulsu, nawet kiedy trudne momenty

zostają włączone, twoje uważne nasiono

twoja uważna praktyka, automatycznie

przychodzi i mówi ci co masz zrobić,

trening uważności całym światłem

prześwietla nas, aby wiedzieć aby

mieć jasność, drogi którą kroczymy

może trening jest bardzo prosty dla nasz

ponieważ te uwarunkowania które posiadamy

podtrzymują nas abyśmy robili

ten trening naturalnie, łatwo,

w ten trening możemy wkładać więcej

zaangażowania, trenując siebie więcej

w niektórych momentach trening może

być łatwy, w innych może być trudny,

w tym momencie, pozwalać sobie być

jakbyśmy ćwiczyli, wiemy jak to zrobić,

wiemy jak osiągać oświecenie,

tym treningiem, ten trening pozwala nam

kontynuować tą drogę, którą kieruje

aby radzić sobie z cierpieniem,

w treningu uważności potrafimy dotykać

nasiona wzajemnego oddziaływania w wielu

aspektach, dużo ich pozwala nam

kultywowanie naszego dobrostanu w naszym

środowisku, lecz takze bierze udział w

kolektywnym środowisku,

nawet w globalnej skali, jak my konsumujemy,

co my oglądamy, co słuchamy,

wszystko to wpływa na nasz udział,

tak jak jednostka konsumuje,

to wpływa, najtrudniejsza część uważności,

praktykowanie medytacji,

jest że musimy to robić, ja nie mogą

to zrobić za ciebie, mogę cię wspierać,

czasami mogę przypominać, mogę

być przyjacielem, trzymać twoją rękę

aby iść razem, lecz musimy iść

oddech który ty robisz to jest twój oddech,

czy to jest uważne czy nie to jest twoje

kiedy Budda uzyskiwał nirwanę, jakiś mnich

zapytał Buddę, gdzie ty uzyskujesz schronienie

na twojej ścieżce, kto jest twoim nauczycielem

Budda powiedział trening uważności

jest zawsze, w nim zawsze możesz uzyskać

schronienie,

zawsze jest przewodnikiem którego potrzebujecie

ponieważ reprezentuje, szlachetną ścieżkę,

trening uważności współgra ze

szlachetną ścieżką, kiedy kontynuujemy

odnawianie naszego nauczania,

odnawiamy nasz trening uważności,

widzimy, że idzie liniowo łączy się

ze szlachetną ścieżką, wierzę, że

my każde dziesięć lat będziemy odnawiać

trening uważności, w następnym roku

jest dziesięć lat od ostatniej zmiany,

kiedy go otrzymaliśmy, ja także

go odnowię, wczoraj po wykładzie dharmy

ja powiedziałem jest nadal aktualny,

bardzo bardzo dopasowany,

i może będzie jakieś dopasowanie, jakieś

nowe aspekty, które należy osiągnąć i są potrzebne

to także przypomina nam,

nauczanie które otrzymujemy, trening uważności

przykazania, muszą być żywe,

nie jako doktryny będące w książce,

za którymi ślepo podążamy,

one muszę być reflektowane na naszej

drodze życia, muszą reflektować

cierpienie świata, myślę że nie tylko

mówienie i chodzenie w tym samym czasie

lecz jeśli piszecie tekst, proszę zatrzymcie

się i później idźcie,

ja zostałem upomniany przez świeckich,

w Plam Village pewnego razu,

miałem komórkę, szedłem,

drogi bracie, myślę, że nie powinieneś pisać

i chodzić, o tak masz rację, dziękuję,

byłem taki zawstydzony,

to jest to co się uczymy na własnych

błędach, to jest wstyd lecz to jest dobry

wstyd, to jest wstyd który mówi ci

tak to jest prawda nie powinieneś iść

i pisać w tym samym czasie

jak na świat ewoluuje i nowe sprzęty są

dodawane, nasza praktyka także koryguje i

reflektuje naszą praktykę, i nasz sposób

obchodzenia się z treningiem uważności,

i także naszych manier uważności,

drodzy bracia i siostry,

przyjaciele, którzy oglądacie on line

dzisiaj możecie wspierać, całą społeczność

w Plum Village tutaj, 200 obecnych tutaj

będzie podtrzymywać wszystkich was,

w trakcie treningu uważności, i będziecie

częścią społeczności, aby być wewnętrznie

połączni, wszyscy przyjaciele, którzy praktykują

z 5 uważności treningiem, będą także częścią

naszej społeczności, proszę czujcie się jej częścią

jesteści esencją dla naszego dobrego bycia

także, tak więc życzę wam szczęścia, w następnej

społeczności będzie uważne chodzenie,

i piknik lunch o trzeciej ceremonia się zacznie

proszę bracia i siostry przyjdzie kilka minut

wcześniej, włożyć nasze... i być obecnym,

dla wszystkich naszych przyjaciół w domu,

to jest dzień uważności dla was,

jeśli pozwolicie sobie na radość,

trochę chodzenia, wrócicie do swoich

kroków aby odżywiać się dharmą

ciałem dharmy, kiedy przyjdzie czas

na otrzymanie treningu, także bądźcie

obecni, pozwalając sobie naprawdę być tutaj

proszę jeśli dobrze życzycie sandze

to jest szczęśliwy moment, dla was,

dla wszystkich w sandze którzy

wspierają wszystkich naszych przyjaciół

otrzymujących trening, dziękuję bardzo.