Έξι βασικοί τρόποι για να ηγηθείτε θετικής αλλαγής | Ρόζαμπεθ Μος Κάντερ | TEDxBeaconStreet

Από τη δύναμη της παρουσίας ως τη δύναμη της φωνής, η ειδικός ηγεσίας και καθηγήτρια Ρόζαμπεθ Μος Κάντερ συζητά πώς θα κάνουμε τη διαφορά στον κόσμο. Η Κάντερ χρησιμοποιεί τις ιστορίες μεγάλων ηγετών και καθημερινών ανθρώπων για να αποκαλύψει τους έξι παράγοντες επιτυχίας που είναι κλειδιά για τη θετική αλλαγή και που περιλαμβάνουν εξασφάλιση συνεργασιών, διαχείριση των δυσάρεστων ενδιάμεσων σταδίων της αλλαγής και μοίρασμα της επιτυχίας με τους άλλους. Αυτή η ενθαρρυντική ομιλία θα σας εμπνεύσει να ηγηθείτε και να δράσετε.

Η ειδική στην ηγεσία Ρόζαμπεθ Μος Κάντερ είναι καθηγήτρια στο Harvard Business School, Πρόεδρος και Διευθύντρια του Harvard University Advanced Leadership Initiative και συγγραφέας του βιβλίου «Αυτοπεποίθηση: Πώς Αρχίζουν και Τελειώνουν οι Επιτυχίες και οι Αποτυχίες» και «Υπερεταιρίες: Πώς Δημιουργούν Καινοτομία, Κέρδη, Ανάπτυξη και Κοινωνική Ωφέλεια οι Πρωτοπόρες Εταιρίες».

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Μερικά χρόνια πριν,

συνάντησα τυχαία έναν συνάδελφο
που είχα πολύ καιρό να δω,

που είπε, «Σε τι δουλεύεις τώρα;»

και καθώς ήμουν σε καλή διάθεση

του είπα, «Ω, κάνω τον κόσμο
ένα καλύτερο μέρος».

Είπε, «Θα μπορούσες
να το κάνεις λίγο πιο σαφές;»

Συνειδητοποίησα ότι αυτό
που κάνω πραγματικά

είναι ότι προσπαθώ να δώσω εργαλεία
στους ανθρώπους για έναν καλύτερο κόσμο

δίνοντάς τους ηγετικές ικανότητες.

Ποιος είναι ο δικός σας στόχος;

Θέλετε απλά να κάνετε πράγματα
και ίσως να τα βελτιώσετε λίγο;

Θέλετε να ξεκινήσετε κάτι,
ίσως μία κοινωνική επιχείρηση;

Μπορείτε να το κάνετε
σε οποιαδήποτε ηλικία.

Με εξέπληξε η Κέιτι
της οργάνωσης Katie's Krops,

όταν έλαβε βραβείο
από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον

για μια επιχείρηση που ξεκίνησε
για να ταΐσει τους άστεγους

όταν ήταν μόλις εννιά χρονών.

Οπότε οποιοσδήποτε μπορεί.

Θέλετε να ξεκινήσετε κάτι;

Θέλετε να αναπτύξετε κάτι;

Θέλετε να ξεκινήσετε μία επιχείρηση;
Να ηγηθείτε μίας μεγάλης εταιρίας;

Ή απλά θέλετε να κάνετε
τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος;

Τα μαθήματα ηγεσίας
για να είστε αποτελεσματικοί σ' αυτό

είναι πράγματα που έμαθα

δουλεύοντας με δεκάδες χιλιάδες ηγέτες

σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο

και θα ήθελα να τα συνοψίσω
σε έξι θετικά πράγματα

που μας βοηθούν να συνεχίσουμε
να κινούμε ανοδικά τα πράγματα

ή σε μια θετική κατεύθυνση προόδου.

Το πρώτο είναι
το παγκόσμιο μάθημα της ζωής,

που είναι εμφανιστείτε.

Αν δεν εμφανιστείτε, τίποτε δεν θα συμβεί.

Θυμάμαι μια ταινία του Πίτερ Σέλερς
πριν από μερικά χρόνια

με τίτλο «Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς».

Ήταν πολύ διδακτική ιστορία

γιατί ο Πίτερ Σέλερς έπαιζε τον ρόλο
ενός αρκετά αδαούς ανθρώπου,

του Τσανς, του κηπουρού.

Απλά βρισκόταν στον χώρο
που ασχολιόταν με την κηπουρική

όταν μια πολύ σημαντική συνάντηση
επρόκειτο να πραγματοποιηθεί.

Καθώς οι άνθρωποι έφταναν
για τη συνάντηση,

δεν γνώριζαν ότι αυτός
απλά βοηθούσε στο σπίτι,

οπότε είπαν, «Ποιος είστε;»

και απάντησε, «Τσανς, ο κηπουρός».

Αμέσως, οι άνθρωποι παρανόησαν
και τον αποκαλούσαν Τσώνσυ Γκάρντινερ,

τον κάλεσαν στη συνάντηση

και κατέληξε να τους λύνει τα προβλήματα.

Ήταν κωμωδία, αλλά σκέφτηκα
πόσο αληθινό είναι αυτό.

Το γεγονός ότι εμφανιζόμαστε,
ότι γινόμαστε διαθέσιμοι,

ότι αποφασίζουμε ότι η παρουσία μας
κάνει τη διαφορά,

είναι το πρώτο κλειδί για την ηγεσία.

Σκέφτομαι τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα
των Ηνωμένων Πολιτειών.

Επανεκλέχτηκε,

αλλά ξεκίνησε, βασικά,
με το να εμφανίζεται.

Ήταν ένας αρκετά άγνωστος
γερουσιαστής της Πολιτείας του Ιλινόις

όταν του ζήτησαν να κάνει την εναρκτήρια
ομιλία στο Συνέδριο των Δημοκρατικών.

Εμφανίστηκε, έβγαλε την ομιλία
και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Η παρουσία κάνει τη διαφορά,
αλλά είναι μόνο το σημείο έναρξης,

ότι βρίσκεσαι στην κατάσταση.

Το δεύτερο μάθημα που έμαθα
είναι ότι είναι σημαντικό να μιλάμε,

να χρησιμοποιούμε τη δύναμη της φωνής.

Κανείς δεν ξέρει τι σκεφτόμαστε
αν δεν το εκφράσουμε.

Το λέω στους φοιτητές μου
στο Χάρβαρντ συνεχώς

επειδή βαθμολογούνται
για τη συμμετοχή στο μάθημα

και ξέρετε, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι

που πιστεύουν ότι δικαιούνται
απεριόριστο χρόνο

και συχνά απλώς μιλάνε συνεχώς

μέχρι που τελικά πέφτουν σε κάτι
που έχουν πραγματικά να πουν.

(Γέλια)

Αλλά υπάρχουν κι άλλοι στην τάξη

και συχνά είναι οι γυναίκες
που πρέπει να ενθαρρύνω

ότι δικαιούνται και αυτές
μέρος αυτού του χρόνου.

Μερικές φορές λέω, «Γιατί δεν μιλάτε;»

Απάντησαν, «Θέλω να σιγουρευτώ
ότι έχω πράγματι κάτι να πω».

Τους επισημαίνω ότι οι άντρες
δεν αισθάνονταν έτσι,

απλά κάν' το, απλά μίλα.

Όμως, η δύναμη της φωνής
δεν είναι μόνο λόγια.

Η δύναμη της φωνής είναι
διαμόρφωση των θεμάτων,

πλαισίωση θεμάτων για άλλους ανθρώπους,

να τους βοηθήσουμε
να σκεφτούν με διαφορετικό τρόπο.

Γι' αυτό οι ηγέτες της σκέψης
μπορούν να είναι ηγέτες,

επειδή επηρεάζουν τη σκέψη άλλων ανθρώπων.

Έχετε πάει σε συναντήσεις

όπου παρατηρήσατε ότι αυτός
που οργανώνει τη συνάντηση,

το άτομο που τελικά έχει
τη μεγαλύτερη επιρροή,

είναι αυτό που ονομάζει το πρόβλημα και
δίνει στους ανθρώπους μια ιδέα για δράση,

που κινεί τα πράγματα
και που ξεκινάει τα πράγματα.

Σκέφτομαι έναν Βραζιλιάνο που γνωρίζω
και που εκτιμώ αφάνταστα.

Είναι δημοσιογράφος,
αλλά και ως απλός δημοσιογράφος,

κατάφερε,

μέσα από τις στήλες του

αλλά επίσης προτείνοντας
σε άλλους ανθρώπους

δράσεις που μπορούσαν να αναλάβουν,

κατάφερε να μεταμορφώσει
ολόκληρη γειτονιά στη Βραζιλία

σε αυτό που ονομάζει
«η γειτονιά της μάθησης»,

όπου τώρα τα παιδιά
δεν μαθαίνουν μόνο στο σχολείο,

ολόκληρη η γειτονιά κινητοποιείται
για να τα βοηθήσει να μάθουν.

Αυτή η γειτονιά της μάθησης

βοήθησε να γίνει αυτός ο τομέας
του Σάο Πάολο πολυτελής περιοχή.

Μόλις το είδα σε περιοδικό αεροπορικής
οπότε πρέπει να είναι αλήθεια.

(Γέλια)

Αλλά ο δημοσιογράφος φίλος μου

το έκανε αυτό αποκλειστικά και μόνο
ενθαρρύνοντας πολλούς ανθρώπους.

Δεν είχε δύναμη,
ήταν απλά ένας συγγραφέας.

Και παραμένει ένας απλός συγγραφέας.

Αυτό που έκανε ήταν
να ενθαρρύνει πολλούς ανθρώπους

μέσω της δύναμης της φωνής του:

«Γιατί δεν κάνετε αυτό;
Γιατί όχι εκείνο;

Έχουμε πρόβλημα.
Ας φτιάξουμε την εκπαίδευση».

Η δύναμη της φωνής είναι μεγάλη

και σκέφτομαι έναν άλλον
δημοσιογράφο που γνωρίζω,

που χρησιμοποιεί τη δύναμη
της φωνής με πολύ ισχυρό τρόπο.

Είναι η Έλεν Γκούντμαν,

που πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν,
ιδιαίτερα στις ΗΠΑ,

ως πρώην αρθρογράφο,

που πέρασε κάποια πράγματα
με την οικογένειά της

και αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα
να κάνει συζητήσεις για το τέλος της ζωής.

Ως άτομο που χρησιμοποιεί
τη δύναμη της φωνής της,

δημιούργησε κάτι που ονομάζεται
το Πρόγραμμα Συζήτησης,

που τώρα έχει ως συνεργάτη επικοινωνίας
το τηλεοπτικό κανάλι ABC

και διαδίδουν την ιδέα

ότι κάποιος θα πρέπει να μιλάει
για προτιμήσεις για το τέλος της ζωής

ώστε οι άνθρωποι να έχουν
ένα ανθρώπινο τέλος όπως το επιθυμούν.

Αλλά είναι αποκλειστικά
η δύναμη της φωνής.

Οπότε, το να μιλάμε είναι το δεύτερο
χαρακτηριστικό της ηγεσίας.

Το τρίτο είναι να κοιτάμε ψηλά.

Να αναζητούμε κάποια ανώτερη αρχή,

μεγαλύτερο θέμα, μεγαλύτερο όραμα,

υψηλότερες αξίες.

Χωρίς όραμα και αξίες,
η ηγεσία δεν έχει ουσία.

Άσχετα από το τι θέλετε να επιτύχετε,

είναι πάντα σημαντικό
να θυμάστε τις αρχές.

Όταν λέω «υψηλότερες αρχές»
και «να κοιτάμε ψηλά»,

δεν σκέφτομαι πνευματικά θέματα,

αλλά κάποιοι άνθρωποι
θα το έπαιρναν έτσι.

Απλά σκέφτομαι πόσο σημαντικό είναι

για κάποιον ηγέτη
να ξέρει για τι αγωνίζεται

και να μπορεί να σηκώνει τα μάτια των
ανθρώπων από τα καθημερινά προβλήματα,

που μας κρατάνε κολλημένους κάτω,

στα αγριόχορτα,

που δύσκολα αντιμετωπίζονται.

Παγκοσμίως διανύουμε δύσκολες εποχές

και χρειαζόμαστε ηγέτες
να μας βοηθούν να τις ξεπεράσουμε,

να αποκτήσουμε ένα αίσθημα ελπίδας,

αλλά επίσης να θυμόμαστε τι είναι
πραγματικά θεμελιώδες στις αρχές μας,

και οι καλοί ηγέτες το κάνουν.

Ένα από τα πιο πρόσφατα βιβλία μου
είναι για σπουδαίες εταιρίες.

Συνειδητοποιώ ότι το λέω αυτό σκόπιμα,

καθώς πολλοί αναρωτιούνται
αν όντως υπάρχουν σπουδαίες εταιρίες.

Αλλά υπάρχουν κάποιες
αληθινά σπουδαίες εταιρίες:

για παράδειγμα, η ΙΒΜ, η Πρόκτερ & Γκαμπλ,

μία τράπεζα στη Βραζιλία, μία στην Κορέα

-είναι εκπληκτικό
να υπάρχουν καλές τράπεζες-

εταιρίες που είδα σε όλο τον κόσμο

που αγωνίζονται για όραμα και αξίες.

Όταν οι ηγέτες τους ηγούνται,

υπενθυμίζουν συνεχώς στους ανθρώπους
έναν ευγενέστερο σκοπό.

Δεν είναι μόνο τα χρήματα,

προσπαθούμε να πετύχουμε
κάτι για τον κόσμο.

Αυτό βγάζουμε κοιτάζοντας ψηλά.

Το έμαθα στη δική μου δουλειά σε ένα
πρόγραμμα που διαχειρίζομαι στο Χάρβαρντ.

Μπορεί να κολλήσουμε στις λεπτομέρειες,

πιστέψτε με, η ακαδημαϊκή
πολιτική δεν είναι διασκεδαστική.

Υπάρχουν πάντα πράγματα
που πρέπει να δουλέψουμε.

Μπορεί πράγματι να σε τραβήξει κάτω.

Ένα σοφό άτομο,

που ήταν ένα από τα πρώτα άτομα
που δούλεψε σ' αυτό το πρόγραμμα μαζί μου,

είπε, «Ξέρεις, θα πρέπει να θυμόμαστε

να ξεκινάμε κάθε συνάντηση
ενθυμούμενοι την αποστολή μας,

ενθυμούμενοι για τι αγωνιζόμαστε».

Ξέρετε, αυτό ανεβάζει το ηθικό
όσο τίποτε άλλο.

Υπάρχει ένας σκοπός κι ένας λόγος
που το κάνουμε αυτό

και αυτό θα μας δώσει γερές βάσεις
όταν καταγράψω κάποιες ικανότητες.

Αλλά η τέταρτη ικανότητα

και γιατί το όραμα και οι αξίες
είναι σημαντικά εν μέρει,

η τέταρτη ικανότητα είναι
η δημιουργία ομάδων.

Συνεργαστείτε.

Όλα πάνε καλύτερα με συνεργάτες.

Σχεδόν οτιδήποτε που αξίζει να γίνει
είναι πολύ δύσκολο να το κάνουμε μόνοι,

και οι καλύτερες επιχειρήσεις,
τα καλύτερα προγράμματα και εγχειρήματα

είναι αυτά όπου υπάρχει
μια αίσθηση συνεργασίας από την αρχή.

Έκανα μια έρευνα με έναν συνάδελφο
για νεοφυείς εταιρίες τεχνολογίας,

κάποιες από αυτές είναι πολύ διάσημες,

και ποιες κυριάρχησαν στη βιομηχανία
τα τελευταία χρόνια;

Όπως η Google στην αναζήτηση,
όχι η AltaVista.

Όπως το Facebook, παρά το Myspace.

Ένα από τα πράγματα που ανακαλύψαμε,

εκτός από το να έχουν
μία καλή πρόταση αξίας,

ήταν ότι είχαν περισσότερους και
καλύτερους συνεργάτες πιο γρήγορα.

Οι συνεργάτες μετράνε.

Για τις καλύτερες κοινωνικές
επιχειρήσεις που βλέπω στον κόσμο

μαζί με μία που είμαι πολύ περήφανη,

τυχαίνει να είμαι στο εθνικό
συμβούλιό της για πάντα.

Είναι ο εθνικός οργανισμός υπηρεσιών

που ονομάζεται City Year.

Η City Year ιδρύθηκε
από τέσσερις συνεταίρους.

Δύο από τους συνιδρυτές
συνεχίζουν να την αναπτύσσουν

και υπήρχε ένα αίσθημα
ομαδικότητας από την αρχή.

Η εύρεση συνεργατών
που πιστεύουν είναι ουσιαστική.

Όταν βρίσκεις συνεργάτες,

τότε μπορείς να κάνεις
απίστευτα πράγματα στον κόσμο.

Θα σας πω κάτι που πολλοί
άνθρωποι μπορεί να μην ξέρουν

για την Υπουργό Εξωτερικών
Χίλαρυ Ρόνταμ Κλίντον.

Η Χίλαρυ Κλίντον ενδιαφέρεται πολύ
να λύνει προβλήματα του κόσμου

από τη θέση της στο Υπουργείο Εξωτερικών,

που έχει στα θέματά του
την ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο,

και όχι μόνο τη διεθνή διπλωματία.

Αλλά βλέπει την ανάπτυξη
ως μέρος της διπλωματίας

και επίσης επιθυμεί να λύσει προβλήματα
που επηρεάζουν δυσανάλογα τις γυναίκες.

Υπήρχε ένα πρόβλημα στον κόσμο,

γνωστό για πολύ καιρό.

Είναι το πρόβλημα των γυναικών
που μαγειρεύουν στη φωτιά.

Μάλιστα, πιο πολλές γυναίκες πεθαίνουν
επειδή μαγειρεύουν στη φωτιά

παρά από σημαντικές ασθένειες
στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Αυτό είναι κάτι που δεν γνώριζα

μέχρι που έμαθα για το
Πρόγραμμα Καθαρής Εστίας.

Η Υπουργός Κλίντον και το Γραφείο
της παγκόσμιων συνεργασιών

το ανέλαβε και δημιούργησε
μία τεράστια ομάδα

κυβερνήσεων και επιχειρήσεων
και ΜΚΟ σε όλο τον κόσμο

και τελικά,

η Συμμαχία για Καθαρές Εστίες
αρχίζει να έχει πρόοδο

στην δημιουργία βιομηχανίας
όπου τα νοικοκυριά, οι γυναίκες,

μπορούν να έχουν πρόσβαση
σε φθηνές, καθαρές εστίες,

που σημαίνει, επί τη ευκαιρία,
καθόλου μόλυνση του αέρα.

Σημαίνει ότι μπορούν να μαγειρεύουν
στο σπίτι χωρίς να φοβούνται ότι θα καεί.

Αλλιώς, είχαν τις εστίες
σε απόσταση από το σπίτι.

Είναι ένα τεράστιο παράδειγμα συνεργασίας

και έτσι θα λύσουμε τα προβλήματα
του κόσμου στο μέλλον,

με την ευκαιρία
-κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος-

γιατί παίρνουμε πολλές
ξεχωριστές προσπάθειες

και τις ενώνουμε,

ευθυγραμμισμένες σε μία μεγάλη ομάδα.

Τώρα είχα τέσσερις ικανότητες
και θέλω να φτάσω στην πέμπτη,

που είναι να μην τα παρατάτε ποτέ,

λόγω ενός πράγματος
που επινόησα πριν λίγο καιρό,

το ονομάζω ο Νόμος της Κάντερ,
ελπίζω κι εσείς επίσης.

Ο Νόμος της Κάντερ είναι ότι τα πάντα
μπορεί να μοιάζουν αποτυχία στη μέση.

Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που ξεκινάμε

και που δεν χτυπάει
σε κάποιο εμπόδιο στην πορεία.

Παίρνει πιο πολύ απ' όσο φανταστήκαμε
γιατί δεν το ξανακάναμε ποτέ πριν.

Μπορεί να πάρει πιο πολύ απλά
να γίνει η πρώτη συνάντηση.

Μερικές φορές βάζω τους φοιτητές μου
για ΜΒΑ να φτιάξουν σχέδιο δράσης

και λένε,
«Πρώτη Εβδομάδα -αλλαγή στρατηγικής.

Δεύτερη Εβδομάδα - εφαρμογή».

Ξέρετε, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό.

Εννοώ ότι το ενδιάμεσο
είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Πέφτεις σε λακκούβα
που δεν ήξερες ότι υπήρχε,

επειδή ποτέ δεν είχες
ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο.

Εμφανίζονται οι επικριτές
και αρχίζουν να επιτίθενται.

Δεν λειτουργεί όπως το οραματιστήκατε,

αυτό ισχύει
για όλα τα είδη της τεχνολογίας,

πρέπει να σχεδιάσετε εκ νέου.

Οπότε, ποτέ μην τα παρατάτε.

Γιατί αν τα παρατήσετε,
είναι εξ ορισμού αποτυχία.

Σταματήσατε πρόωρα.

Αν συνεχίσετε, επιμείνετε και υπομείνετε,

βρείτε τρόπο να παρακάμψετε τα εμπόδια,

να επανασχεδιάσετε με ευελιξία,

συχνά μπορείτε να παράγετε επιτυχία.

Μερικές φορές δεν είναι η επιτυχία
που φανταστήκατε αρχικά.

Πολλή τεχνολογία

τελικά εφαρμόζεται με τρόπους
που δεν σκεφτήκαμε ποτέ αρχικά.

Αλλά η ικανότητα να επιμένουμε και να
μην τα παρατάμε είναι σφραγίδα των ηγετών.

Εννοώ, σκέφτομαι έναν φίλο
και συνάδελφο στον τομέα μου,

τον Δρ. Ντόναλντ Μπέργουικ,
που ήταν πρόσφατα διοικητής της Medicare,

του μεγαλύτερου προγράμματος
υγείας στις ΗΠΑ.

Για 20 ή παραπάνω χρόνια,

επιδίωκε την ιδέα της ποιότητας
στη φροντίδα της υγείας,

επιδίωκε την ιδέα

της καινοτομίας για να ανεβάσει
την ποιότητα και να μειώσει τα κόστη.

Το ξέρετε ότι μερικές φορές
χρειάζονται 17 χρόνια

για να φέρεις την καινοτομία
στη φροντίδα της υγείας

από το μυαλό αυτών που την ονειρεύονται
έως να μπει σε χρήση;

Είναι απίστευτα πολύς χρόνος
αλλά αυτός δεν τα παράτησε ποτέ.

Το εμβληματικό μου παράδειγμα ηγέτη
που όλοι θα πρέπει να θέλουμε να μιμηθούμε

είναι ο Νέλσον Μαντέλα,

ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος
πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.

Ήταν στη φυλακή για 27 χρόνια

και δεν τα παράτησε.

Τελικά, βγήκε από τη φυλακή
για να εκλεγεί πρόεδρος,

ο πρώτος δημοκρατικά
εκλεγμένος πρόεδρος.

Μερικές φορές, οι φοιτητές μου
λένε, «27 χρόνια στη φυλακή».

Βγήκε χωρίς κανένα αίσθημα εκδίκησης.

Βγήκε έτοιμος να συνεχίσει,
απλώς διακόπηκε στη μέση,

να συνεχίσει και να χτίσει μία χώρα.

Λένε, «Ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω.
Δεν θα μπορούσα να συγχωρέσω τόσο».

Ελπίζουμε, ότι δεν θα
φυλακιστείτε για 27 χρόνια,

ελπίζουμε ότι το δικό σας ενδιάμεσο
θα είναι πιο σύντομο και πιο γλυκό,

αλλά βρείτε τον εσωτερικό σας Μαντέλα.

Βρείτε τη δύναμη να επιμείνετε

ακόμη και ενάντια στους αρνητές,
τους επικριτές και τα εμπόδια,

επειδή αυτό κάνει τη διαφορά
μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας.

Τότε, όταν φτάσετε στο σημείο

που δείχνει ότι αυτό που κάνετε δουλεύει,

έπιασε, κάνετε την πρώτη δοκιμή,

έχετε λίγη περισσότερη υποστήριξη,

κάνετε το έκτο πράγμα,
που είναι να ανεβάζετε τους άλλους.

Μοιραστείτε την επιτυχία,

τα εύσημα, την αναγνώριση,

την ιδέα της ανταπόδοσης όταν επιτύχετε

επειδή αυτό δημιουργεί ένα περιβάλλον
όπου μπορείτε να το ξανακάνετε,

μπορείτε να επιτύχετε ξανά.

Χτίζετε υποστήριξη,
αντί να χάνετε υποστήριξη.

Πρέπει να αισθάνεστε
θετικά για την επιτυχία

αλλά σιγουρευτείτε ότι και άλλοι άνθρωποι
θα αισθάνονται ανεβασμένοι από τη νίκη.

Στα γρήγορα, αυτά είναι
τα έξι μυστικά της επιτυχίας

αν θέλετε τα πράγματα να προχωράνε:

Εμφανιστείτε.

Μιλήστε.

Κοιτάξτε ψηλά.

Συνεργαστείτε.

Ποτέ μην τα παρατάτε.

Ανεβάστε τους άλλους.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)