พวกเราฝึกทหารเพื่อเข้าสู่สงคราม มาช่วยกันฝึกพวกเขาให้กลับบ้านด้วย
-
0:01 - 0:02คาร์ลอส
-
0:02 - 0:04ทหารผ่านศึกนาวิกโยธินของเวียดนาม
-
0:04 - 0:08ที่อาสาสมัครไปรบถึงสามแห่ง
และได้สู้รบยิงกับทหารฝั่งตรงข้าม -
0:09 - 0:11เขาเกษียณจากภาวะทางสุขภาพใน ค.ศ. 1971
-
0:11 - 0:13เนื่องจากเขาถูกกระสุนฝังอยู่ในร่างจำนวนมาก
-
0:13 - 0:15ที่ดังเตือนมาจากเครื่องตรวจโลหะ
-
0:16 - 0:19เมื่อ 42 ปีถัดมา เขาทุกข์ทรมานจากฝันร้าย
-
0:19 - 0:22วิตกกังวลทางสังคมอย่างหนัก
-
0:22 - 0:24มีอาการแยกตัว และซึมเศร้า
-
0:24 - 0:26เขาเยียวยาตัวเองด้วยแอลกอฮอล์
-
0:26 - 0:29เคยแต่งงาน และหย่าถึงสามครั้ง
-
0:29 - 0:31คาร์ลอสเป็นโรคเครียดหลัง
ประสบเหตุการณ์ร้ายแรง -
0:32 - 0:36ตอนนี้ ผมเป็นนักจิตวิทยา
ที่ช่วยบรรเทาความทุกข์ของผู้คนครับ -
0:36 - 0:40และเมื่อ 10 ปีก่อน เป้าหมายของผม
มีสาเหตุมาจากการเจ็บป่วยโรค PTSD -
0:40 - 0:43เหมือนประสบการณ์ของทหารผ่านศึก เช่นคาร์ลอส
-
0:43 - 0:49กระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ การหาคำตอบทาง
วิทยาศาสตร์ของโรค PTSD กลับหาไม่พบ -
0:49 - 0:52ดังนั้น พวกเราก็ไม่รู้จะต้องทำยังไง
-
0:52 - 0:54เราจึงจ่ายยาแรง ๆ กับเหล่าทหารผ่านศึกบางคน
-
0:54 - 0:57คนอื่น ๆ พวกเราก็ให้นอนโรงพยาบาล
และบำบัดกลุ่มทั่ว ๆ ไป -
0:57 - 0:59คนที่ยังเหลือ เราก็บอกกับพวกเขาง่าย ๆ ว่า
-
0:59 - 1:02"แค่กลับไปบ้าน แล้วก็พยายามลืม
ประสบการณ์เหล่านั้นของคุณนะ" -
1:04 - 1:07เร็ว ๆ นี้ เราลองใช้การบำบัดด้วยสุนัข,
การพักผ่อนด้วยธรรมชาติ -
1:07 - 1:10สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้อาจช่วยเยียวยา
ความเครียดแค่ชั่วคราว -
1:10 - 1:14แต่ไม่ได้ทำให้หายจากอาการของ
โรค PTSD อย่างแท้จริงในระยะยาวได้ -
1:15 - 1:16แต่สิ่งต่าง ๆ ก็เปลี่ยนไป
-
1:16 - 1:22ผมมาที่นี่เพื่อบอกกับคุณว่า ตอนนี้
พวกเราสามารถรักษาโรค PTSD ได้แล้ว -
1:22 - 1:23ไม่ใช่แค่จัดการกับแค่อาการ
-
1:23 - 1:25และมีผลเหล่าทหารผ่านศึกจำนวนมาก
-
1:25 - 1:28เพราะว่ามีงานวิจัยใหม่ทางวิทยาศาสตร์
สามารถแสดงให้เห็น -
1:28 - 1:30อย่างปราศจากอคติ และทดลองซ้ำได้
-
1:30 - 1:34ที่การรักษาใดสามารถรักษาอาการให้
หายได้จริง ๆ กับวิธีใดรักษาไม่ได้ -
1:34 - 1:36ปรากฎว่า
-
1:36 - 1:41การรักษาที่ดีที่สุดสำหรับโรค PTSD ใช้
หลักการฝึกฝนที่เหมือนกัน -
1:41 - 1:45กับที่กองทัพใช้
ในการเตรียมตัวผู้ถูกฝึกเพื่อสงคราม -
1:46 - 1:48การสร้างสงคราม
-
1:48 - 1:51เป็นสิ่งที่พวกเราเก่งกาจ
-
1:51 - 1:55พวกเรา มนุษย์สร้างสงครามกันมาโดยตลอด
ตั้งแต่ก่อนที่พวกเราเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ -
1:56 - 1:59และตั้งแต่นั้นมา เรามาจากการใช้
ก้อนหิน และพละกำลัง -
1:59 - 2:04มาสร้างอาวุธที่สุดแสนจะซับซ้อน และ
มีอำนาจทำลายล้างตามจินตนาการ -
2:04 - 2:06และให้สิทธิกับทหารของเรา
ในการใช้อาวุธเหล่านี้ -
2:06 - 2:09เราใช้วิธีการฝึกฝนที่ล้ำหน้าที่สุด
-
2:09 - 2:10พวกเราเก่งกาจในการสร้างสงคราม
-
2:11 - 2:14และเรายังเก่งกาจในการฝึกฝน
ทหารของเราเพื่อจะต่อสู้ -
2:15 - 2:18เมื่อพวกเราพิจารณาถึงประสบการณ์
การต่อสู้ของทหารผ่านศึกในทุกวันนี้ -
2:18 - 2:21เราก็เริ่มที่มองเห็นว่า
เรานั้นทำได้ไม่ดีเลย -
2:21 - 2:23ในการตระเตรียมพวกเขาให้กลับบ้าน
-
2:23 - 2:25ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นครับ
-
2:26 - 2:29ครับ บรรพบุรุษของเราเคยใช้ชีวิต
แบบอยู่กับการขัดแย้ง -
2:29 - 2:31และพวกเขาต่อสู้เพื่อสิทธิของ
สถานที่ที่พวกเขาอยู่ -
2:32 - 2:35จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้เอง
ในประวัติการวิวัฒนาการของพวกเรา -
2:35 - 2:38ที่พวกเราแทบจะไม่จำเป็นต้องเรียนรู้
วิธีการกลับมาจากสงคราม -
2:38 - 2:40เพราะว่าพวกเราไม่เคยทำอย่างนั้นจริง ๆ
-
2:41 - 2:43แต่ต้องขอบคุณ ที่วันนี้
-
2:43 - 2:46ที่คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่
ในสังคมที่สุขสงบมาก ๆ -
2:46 - 2:50และเมื่อที่ไหนเกิดความขัดแย้ง
เรา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อเมริกา -
2:50 - 2:53ปัจจุบันนี้เรามีเทคโนโลยีที่สวมให้กับ
เหล่าทหารด้วยวิธีการฝึกฝนอันทันสมัย -
2:53 - 2:56ให้พวกเขาไปรบในที่ใดก็ตามบนโลก
-
2:56 - 2:58และเมื่อปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้น
-
2:58 - 3:00นำพวกเขากลับมาสู่ช่วงเวลาอันสุขสงบนอกเมือง
-
3:01 - 3:04แต่ให้ลองจินตนาการดูสักครู่นะครับ
ว่ารู้สึกยังไงกับสิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ -
3:05 - 3:07ผมเคยคุยกับทหารผ่านศึก ที่เขาบอกผมว่า
-
3:07 - 3:10มีวันหนึ่งพวกเขาต่อสู้กับกองเพลิง
อันโหดร้ายในประเทศอัฟกานิสถาน -
3:10 - 3:13ที่พวกเขาเห็นแต่การนองเลือด และความตาย
-
3:14 - 3:16และสามวันต่อมา
เขาพบว่าตัวเอง -
3:16 - 3:19หิ้วถังเก็บความเย็นไปใน
การแข่งขันเล่นฟุตบอลของเด็ก ๆ -
3:20 - 3:23"งงฉิบหาย" เป็นคำนิยามทั่วไปที่พบมากที่สุด
-
3:23 - 3:25(เสียงหัวเราะ)
-
3:25 - 3:28เป็นคำทั่วไปที่พบมากที่สุดเวลาได้ยิน
พวกเขาบรรยายถึงประสบการณ์นี้ -
3:28 - 3:29และมันก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ
-
3:29 - 3:33เพราะว่าในขณะที่ทหารของเรา
ใช้เวลาฝึกฝนอันนับไม่ถ้วนเพื่อการทำสงคราม -
3:33 - 3:35แต่เราพึ่งจะมาเข้าใจเมื่อไม่นานมานี้เอง
-
3:35 - 3:39ว่าจำต้องให้ฝึกฝนมากมายถึง
วิธีการกลับมาใช้ชีวิตเป็นพลเรือนด้วย -
3:40 - 3:44ถึงตรงนี้ ก็เหมือนกับการฝึกฝนอื่น ๆ
วิธีรักษา PTSD ที่ดีที่สุดต้องใช้การทวนซ้ำ -
3:44 - 3:45ในทางการทหาร
-
3:45 - 3:48เราไม่ได้ส่งเครื่องยิงลูกระเบิด
Mark-19 ให้กับผู้ถูกฝึก -
3:48 - 3:51แล้วบอกว่า "นี่ไกปืน,
นี่กระเป๋ากระสุน และโชคดีนะ" -
3:51 - 3:56เราไม่ได้ทำอย่างนั้นครับ เราสอนพวกเขา
เป็นลำดับขั้น และในพื้นที่เฉพาะ -
3:56 - 3:58ทำซ้ำ ๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
-
3:58 - 4:01จนกระทั่งพวกเขายกอาวุธ
และล็อคเป้าหมาย -
4:01 - 4:02เป็นสิ่งที่ฝังในหน่วยความจำ
ในกล้ามเนื้อ -
4:03 - 4:05ที่สามารถแสดงออกมาได้
โดยไม่ต้องแม้แต่จะคิด -
4:05 - 4:08กระทั่งภายใต้สถานการณ์ตึงเครียดที่สุด
ที่คุณสามารถจินตนาการได้ -
4:09 - 4:11เช่นเดียวกันกับ การรักษา
ที่มีรากฐานมาจากการฝึกฝน -
4:12 - 4:15อันดับแรกของการรักษานี้
คือ การบำบัดความคิด -
4:15 - 4:19และนี่เป็นประเภทหนึ่งของ
การปรับระดับสภาวะทางจิตใจใหม่ -
4:19 - 4:21เมื่อทหารกลับมาบ้าน จากสงคราม
-
4:21 - 4:23วิธีการที่ใจพวกเขาตีกรอบโลก
คือ ปรับระดับสภาวะทางจิต -
4:23 - 4:26ต่อสภาพแวดล้อมอันตรายอย่างยิ่งยวด
-
4:27 - 4:32เมื่อพวกคุณพยายามที่จะคลุมทับกรอบทางใจ
บนภาวะแวดล้อมอันสุขสงบ -
4:32 - 4:33คุณก็จะเริ่มเกิดปัญหา
-
4:33 - 4:38คุณจะเริ่มจมอยู่กับความวิตกกังวลมากมาย
เกี่ยวกับภัยอันตรายที่ซึ่งมันไม่มีอยู่จริง -
4:38 - 4:41คุณเริ่มที่จะไม่เชื่อใจครอบครัว หรือเพื่อน
-
4:42 - 4:46ที่ซึ่งไม่อาจพูดได้ว่า ไม่มีอันตรายใน
การใช้ชีวิตพลเรือน จริง ๆ มันมีอยู่ครับ -
4:46 - 4:49มันเพียงแค่มีความน่าจะเป็น
ในการเกิดกับพวกเขา -
4:49 - 4:50เมื่อเทียบกับการสู้รบแล้ว
-
4:50 - 4:53ต่ำกว่ามากมายมหาศาล
-
4:54 - 4:57เราไม่เคยให้คำแนะนำกับทหารผ่านศึก
ให้ปิดการเตือนภัยลงอย่างสมบูรณ์ -
4:57 - 4:59เราควรสอนเขาที่จะปรับระดับการระวังภัย
-
4:59 - 5:01ตามสถานที่ที่พวกเขาอยู่
-
5:02 - 5:04หากคุณพบว่าตัวคุณเอง
อยู่บ้านในระแวกที่ไม่ดีนัก -
5:04 - 5:05คุณก็เปิดสัญญาณ
ระวังภัยขึ้น -
5:06 - 5:08พอออกไปทานข้าวเย็นกับครอบครัว
-
5:08 - 5:09คุณก็ปิดมันลงซะ
-
5:10 - 5:13เราสอนทหารผ่านศึกให้มีเหตุผลที่ดุร้าย
-
5:13 - 5:17สอนให้มีการประเมินอย่างเป็นระบบ
ต่อความน่าจะเป็นทางสถิติตามจริง -
5:17 - 5:21ที่จะประสบกับมัน ที่พูดได้ว่าเป็น
ระเบิดแสวงเครื่องในเวลาอันสงบสุขในอเมริกา -
5:21 - 5:26ด้วยการฝึกฝนที่มากพอ การปรับระดับ
สภาวะทางจิตใหม่เหล่านี้จะติดแน่น -
5:27 - 5:30การรักษาถัดมา คือ
การบำบัดแบบเผชิญ -
5:30 - 5:32และเป็นการฝึกในสถานการณ์จริง
-
5:32 - 5:36และเป็นวิธีรักษาซึ่งพิสูจน์ว่าให้
ผลลัพธ์ที่มีประสิทธิภาพที่สุด -
5:36 - 5:38คุณจำ คาร์ลอส ได้ไหมครับ
-
5:38 - 5:39นี่เป็นวิธีการรักษาที่เขาเลือก
-
5:40 - 5:42โดยเราเริ่มจากให้เขาออกกำลังกาย
-
5:42 - 5:44สำหรับเขา สิ่งท้าทายหนึ่งคือ
-
5:44 - 5:46การไปร้านขายของชำ
-
5:46 - 5:48ไปห้างสรรพสินค้า ไปร้านอาหาร
-
5:48 - 5:51นั่งเอาหลังพิงกับประตู
-
5:51 - 5:52และ ช่วงวิกฤตอย่างยิ่ง
-
5:53 - 5:55การอยู่ในสภาพแวดล้อมเหล่านี้
-
5:56 - 5:58ในช่วงแรกเขาวิตกกังวลมาก
-
5:58 - 6:00เขาต้องการที่จะนั่งในที่ซึ่ง
สามารถจะสแกนทั้งห้องได้ -
6:00 - 6:02ในที่ที่เขาสามารถวางแผนเส้นทางการหนีได้
-
6:02 - 6:05ในที่ที่มือของเขาจะสามารถวาง
อยู่บนอาวุธที่ใช้ชั่วคราวได้ -
6:05 - 6:08และเมื่อเขาต้องการจะออกไป แต่ไม่อาจทำได้
-
6:08 - 6:11เขาจำการฝึกฝนของเขา
ในหน่วยนาวิกโยธิน -
6:11 - 6:13และเขาผลักตัวเองให้ผ่านความอึดอัดใจนี้
-
6:14 - 6:17และทุก ๆ ครั้งที่เขาทำเช่นนี้
ความวิตกกังวลจะลดลงเล็กน้อย -
6:17 - 6:20และทีละเล็กละน้อย
ทีละเล็กละน้อย -
6:20 - 6:21กระทั่งหมดลงไป
-
6:21 - 6:26เขาจะต้องได้เรียนรู้วิธีการนั่งใน
พื้นที่สาธารณะใหม่อีกครั้ง -
6:27 - 6:28และมีความสุขกับตัวเอง
-
6:30 - 6:33เขาจะได้ฟังเทปที่อัดเสียงเกี่ยวกับ
ประสบการณ์การต่อสู้ของเขาเอง -
6:33 - 6:35ซ้ำ ไปซ้ำมา
-
6:36 - 6:40เขาฟังจนกระทั่งความทรงจำเหล่านั้น
ไม่ก่อให้เกิดความวิตกกังวลกับเขาอีกต่อไป -
6:40 - 6:43เขามีการประมวลผลความทรงจำเขาอย่างมาก
-
6:43 - 6:46ที่ซึ่งสมองของเขาไม่จำเป็นหวนคิดถึง
ประสบการณ์เหล่านั้นอีก -
6:46 - 6:48เมื่อเขาหลับ
-
6:48 - 6:52และเมื่อผมได้คุยกับเขา
หลังจากการรักษาตลอดหนึ่งปีจบลง -
6:52 - 6:53เขาบอกกับผมว่า
-
6:53 - 6:58"หมอ นี่เป็นครั้งแรกในรอบ 43 ปีเลยครับ"
-
6:58 - 7:00ที่ผมไม่ฝันร้าย"
-
7:01 - 7:06ครับ ถึงตรงนี้ นี่เป็นสิ่งที่แตกต่างจาก
การลบความทรงจำ -
7:06 - 7:09ทหารจะยังคงจดจำประสบการณ์
ที่สร้างบาดแผลให้กับพวกเขาได้เสมอ -
7:09 - 7:11แต่ด้วยการฝึกฝนที่มากพอ
-
7:11 - 7:16ความทรงจำเหล่านี้ไม่สดใหม่อีกต่อไปหรือ
เจ็บปวดเหมือนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น -
7:16 - 7:20พวกเขาไม่ได้สัมผัสอารมณ์
เหมือนกับที่พวกเขาเคยประสบเมื่อวานนี้ -
7:20 - 7:24และนั่นเป็นที่ ๆ ดีกว่าอย่างมากมาย
ที่จะอยู่ -
7:26 - 7:27แต่มันเป็นสิ่งที่ยากเสมอ
-
7:28 - 7:31และก็เหมือนกับ การฝึกฝน
ที่มันอาจจะไม่ได้ผลกับทุกคน -
7:32 - 7:33และมีเรื่องของความไว้วางใจ
-
7:34 - 7:35บางที ผมก็ถูกถามว่า
-
7:35 - 7:38"หากหมอไม่ได้อยู่ตรงนั้นด้วย หมอ
จะช่วยผมได้ยังไง" -
7:38 - 7:39มันเป็นคำถามที่เข้าใจได้
-
7:40 - 7:45แต่เป้าหมายของการกลับไปสู่
การใช้ชีวิตพลเรือนใหม่อีกครั้ง -
7:45 - 7:48คุณไม่จำเป็นต้องมีใครสักคน
อยู่ตรงนั้นกับคุณด้วย -
7:48 - 7:51คุณไม่ได้กำหนดให้ฝึกฝน
เพื่อปฏิบัติการในสนามรบ -
7:51 - 7:55แต่คุณกำหนดให้ฝึกฝนวิธีที่จะกลับสู่บ้าน
-
7:59 - 8:01ตลอดระยะเวลาทำงานของผม 10 ปีที่ผ่านมา
-
8:01 - 8:04ผมต้องเผชิญกับเรื่องราวรายละเอียด
-
8:04 - 8:07ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
ที่คุณจะจินตนาการได้ -
8:07 - 8:08ทุกวัน
-
8:08 - 8:10และมันไม่เคยง่ายเลย
-
8:10 - 8:13มันมีช่วงเวลาที่ผมรู้สึก
ใจผมแตกสลาย -
8:13 - 8:15หรือผมดูดซับเรื่องราวมากเกินไป
-
8:16 - 8:19แต่การฝึกฝนที่อยู่บนฐานของการรักษา
เหล่านี้มันทำงานของมันได้อย่างดี -
8:19 - 8:23อะไรก็ตามที่งานนี้ได้เอาไปจากผม
มันก็ใส่กลับเข้ามามากยิ่งกว่าเดิม -
8:23 - 8:26เพราะผมเห็นผู้คนเริ่มดีขึ้น
-
8:27 - 8:29ผมเห็นชีวิตผู้คนเปลี่ยนแปลง
-
8:31 - 8:34คาร์ลอสสามารถสนุกสนานกับ
การออกข้างนอกกับหลาน ๆ ของเขา -
8:34 - 8:37ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทำได้เลย
แม้แต่กับกับลูก ๆ ของเขาเอง -
8:38 - 8:42และมันเป็นสิ่งที่น่าประหลาดใจสำหรับผม
คือ ภายหลังจาก 43 ปีที่ทุกข์ทน -
8:42 - 8:45มันใช้เวลาเพียงแค่ 10 สัปดาห์ในการ
การฝึกฝนอันเข้มข้นเพื่อนำเขากลับมา -
8:46 - 8:48และเมื่อผมได้พูดกับเขา และเขาได้บอกผมว่า
-
8:48 - 8:52"ผมรู้นะว่า ผมไม่สามารถนำปี
เหล่านั้นกลับมาได้ -
8:53 - 8:58แต่อย่างน้อยตอนนี้ ไม่ว่าผมจะมี
วันเหลือที่จะอยู่บนโลกใบนี้เท่าไร -
8:58 - 9:00ผมจะสามารถมีชีวิตที่อยู่อย่างสงบได้
-
9:01 - 9:05เขายังพูดอีกว่า "ผมหวังว่าทหารผ่านศึก
ที่อายุน้อยกว่าผมจะไม่รีรอ -
9:05 - 9:06ที่จะรับความช่วยเหลือ
ที่เขาควรได้รับ" -
9:07 - 9:08และนั่นก็เป็นความหวัง
ของผมเหมือนกัน -
9:09 - 9:10เพราะว่า
-
9:11 - 9:12ชีวิตนี้มันแสนสั้น
-
9:13 - 9:17และหากคุณโชคดีพอที่รอดชีวิตจากสงคราม
-
9:17 - 9:19หรือประสบการณ์แบบใดก็ตามที่ได้สร้างบาดแผล
-
9:19 - 9:22คุณเป็นหนี้ตัวคุณเอง
ให้ใช้ชีวิตให้ดี -
9:23 - 9:25และคุณไม่ควรที่จะรอคอย
ในการได้รับการฝึกฝนที่จำเป็น -
9:25 - 9:27ให้มันเกิดขึ้นกับตัวคุณ
-
9:29 - 9:34วิธีการที่ดีที่สุดในการยุติความทุกข์ทรมาน
ของมนุษย์ที่มีสาเหตุมาจากสงคราม -
9:35 - 9:36ก็คือการไม่ไปทำสงคราม
-
9:37 - 9:40แต่พวกเราก็แค่ยังไปไม่ถึงตรงนั้น
ที่เป็นสิ่งมีชีวิตประเภทนี้ -
9:40 - 9:41จนกระทั่ง พวกเรา
-
9:41 - 9:47ความทุกข์ทมทางใจที่พวกเราสร้าง
กับลูกชาย และลูกสาวของพวกเรา -
9:47 - 9:48เมื่อพวกเราส่งพวกเขาออกไปรบ
-
9:49 - 9:51สามารถถูกเยียวยารักษาได้
-
9:52 - 9:58แต่พวกเราต้องให้แน่ใจว่าวิทยาศาสตร์,
ระดับพลังงาน และคุณค่า -
9:58 - 10:01ในสถานที่ที่พวกเราส่งเขาออกไปสนามรบ
-
10:02 - 10:03ที่อย่างน้อยต้องสะท้อน
-
10:03 - 10:07การเตรียมตัวพวกเราอย่างดี
ที่จะกลับบ้านมาหาเรา -
10:08 - 10:09พวกเราเป็นหนี้เขา อย่างมาก
-
10:10 - 10:11ขอบคุณครับ
-
10:11 - 10:18(เสียงปรบมือ)
- Title:
- พวกเราฝึกทหารเพื่อเข้าสู่สงคราม มาช่วยกันฝึกพวกเขาให้กลับบ้านด้วย
- Speaker:
- เฮคเตอร์ การ์เซีย (Hector Garcia)
- Description:
-
นักจิตวิทยา เฮคเตอร์ การ์เซีย ได้กล่าวไว้ว่า ก่อนที่เหล่าทหารจะถูกส่งเข้าสู่สนามรบ พวกเขาจะถูกฝึกวิธีการปฏิบัติหน้าที่ในสถานการณ์ที่อันตรายอย่างหนัก กระนั้นพวกเขายังจำเป็นต้องถูกฝึกวิธีการกลับจากสนามรบ มาสู่การใช้ชีวิตเป็นพลเรือนด้วย เป็นการนำหลักการเดียวกันที่เคยใช้ตระเตรียมทหารเข้าสู่สงครามมาปรับใช้ การเซีย เป็นผู้ที่ช่วยเหลือทหารที่ทุกข์ทรมานให้หายจากโรคเครียดหลังประสบเหตุการณ์ร้ายแรง (PTSD) ในการเอาชีวิตของพวกเขากลับมาอีกครั้ง
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:31
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Sritala Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Chanyanart Kiattiporn-opas edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Chanyanart Kiattiporn-opas edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Chanyanart Kiattiporn-opas edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too | ||
Chanyanart Kiattiporn-opas edited Thai subtitles for We train soldiers for war. Let's train them to come home, too |