-
Merhabalar ben Tony
-
ve "Every Frame a Painting"desiniz.
-
Kanal oldukça iyi gidiyor, bu demek ki zamanı geldi...
-
- "Bir itirafın zamanı mı?"
-
Evet, bir itirafın zamanı geldi.
-
Bu filmden öteki tüm filmlerden daha çok fikir çaldım:
-
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
-
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
-
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
-
- "Bayanlar ve beyler, takdimin vasıtasıyla...
-
...bu bir düzenbazlığın filmidir
-
ve hilekârlığın
-
yalanlara dair."
-
Durun, üzgünüm, yanlış yapıyorum.
-
Baştan başlayabilir miyiz?
-
Bu, Orson Welles'ten bir deneme filmi.
-
Adı "Hakikatler ve Düzmeceler"
-
ve benim kişisel kutsal kaynaklarımdan biridir.
-
Düzenlemeyle ilgili bildiğim her şeyi
-
bu filmden öğrendim.
-
Ama bugün, temel bir şeyden bahsetmek istiyorum:
-
"Yapı"dan.
-
- "Muhtemelen hepinizin daha önce duyduğu
-
ama öğrenmemimizin çok uzun zaman aldığı
-
şu basit kuralı bulduk..."
-
Bir video denemesini planladığınız zaman
-
mutlaka kaçmak isteyeceğiniz bir şey vardır
-
- "Hepsi bu. Sanırım hepsi bu kadar."
-
- "Başka?"
-
- "Hayır, hepsi bu."
-
- "Başka?"
-
- "'Başka' Yok. Ben... Ben... Tüm istediğim bu."
-
- "Başka?"
-
- "Eğer hikayenizi şöyle bir şekilde anlatıyorsanız:
-
İŞTE SONRA
-
İŞTE SONRA
-
İŞTE SONRA
-
...büyük bir sorununuz vardır."
-
İşte bu benim kendi işlerimde yaptığım ilk hataydı.
-
Şöyle.
-
Şunu nasıl da tekrar ettiğime bakın:
-
- "Parayı almayı seçiyor."
-
- "Dövüşmemeyi seçiyor."
-
- "Duygularını saklamayı seçiyor."
-
- "Birine güvenmemeyi seçiyor."
-
- "Sıkıntının uzağında beklemeyi seçiyor."
-
- "Şeyi almayı seçiy..."
-
Bu herhangi bir sırayla sunabileceğiniz bir liste.
-
Bu yüzden çok sıkıcı.
-
- "Alt alta yazdığınız her haberin arasında olması gereken
-
iki alternatif kelime vardır:
-
BU NEDENLE
-
ya da
-
AMA
-
Böyle bir fikirle gelip size anlatmak istediğim şey şu ki
-
şu yaşandığında...
-
- "Onlar da ne?"
-
- "Kasık kıllarım."
- "Ne?"
-
- "Scott Tenorman'dan aldım."
-
...BU NEDENLE şu oldu:
-
- "Cartman, kıl satın alınmaz, kendisi çıkar!"
-
- "Yani bu kılların bir işe yaramadığını mı söylüyorsunuz?"
- "Evet."
-
AMA şu oldu:
-
- "Ve ben de sana kıllarımı vereceğim."
- "Harika!"
-
BU NEDENLE şu oldu
-
- "Ah, lanet olsun!"
-
İşte bu sebeple Orson Welles
-
bu film boyunca tam olarak aynı şeyi yapıyor.
-
Ama sahneleri değil, sanıları birbirlerine bağlıyor.
-
- "Sen bir ressamsın.
-
Neden tabloların sahtelerini yapmaları için insanlar istiyorsun?"
-
- "Çünkü sahteler de en az gerçekleri kadar iyidir
-
ve marketleri, onlara rağbet var.
-
Sanatı satmak için marketlerin olmazsa sahtekarlar da var olmazlar."
-
Bu filmin bir deneme olduğunu düşünsek bile
-
filmdeki her an,
-
bir South Park bölümünün bağlanış mantığına sahip.
-
Filmdeki ikinci kural ise
-
birbirlerine paralel akan birden fazla hikayeye sahip olmak
-
- "Gene Hitchcock'tan alıntılayacağım.
-
Ona göre film yapmak
-
- "Bu arada, orada onlar olurken" demekti.
-
Kesinlikle haklıydı.
-
Süren iki şeye ihtiyaç duyarsınız
-
Birinin sonuna ulaşırsınız, sonra ötekine başlarsınız.
-
- "Umarım ne yaptığının farkındasındır."
-
Birini götürmek istediğiniz yere kadar götürür
-
ve ilgi çekiciliğini yitirdi mi bırakır
-
"Bu arada, orada onlar olurken" dersiniz.
-
Peki bu bir deneme filminde nasıl yürür?
-
Peki, diyelim ki iki tane hikayeniz var.
-
Hadi bir tanesini işleyelim...
-
...ve o ilgi çekiciliğini yitirdi mi
-
ötekine geçelim.
-
Şimdi de bunu işleyelim...
-
...ve bu zirvesine ulaştı mı bu seferde öncekine dönelim.
-
Basit, değil mi?
-
Şu var ki "Hakikatler ve Düzmeceler"de yalnızca iki tane yok.
-
Ayrıca Orson Welles,
-
Howard Hughes
-
ve Oja isminde bir kadın hakkında
-
ve filmin yapışına dair bir hikaye bile var.
-
Ve bu hikayelerin her birinin dikkatlice inşa edilmesi
-
sayesinde Welles altısı arasında gezebiliyor...
-
...seyircisini kaybetmeden.
-
İşte bu bir video denemesi hazırladığım zaman
-
aklımdan geçen şeydir.
-
- "Başka?"
- "'Başka' yok!"
-
Ve bunların tümünü bu filmi izleyerek edindim
-
ki bana her şeyden çok şunu göstermiştir:
-
Bu, ne sunduğunla ilgili değil;
-
bu, onu nasıl kestiğin
-
ve sonuçta ondan neyin çıktığıyla ilgilidir.
-
Unutmayın, video denemeleri deneme değillerdir.
-
Filmlerdir.
-
Yani onları planlamak
-
ve bir yönetmenin yapacağı gibi onları düzene sokmalısınız.
-
Bu nedenle
-
ve Ama.
-
Bu arada, burada bunlar olurken.
-
Ve bana inanmıyorsanız bile Orson Welles'a inanmalısınız en azından
-
bunu bir şekilde kırk yıl önce anlamış insana.
-
- "Ne diye olmasın?
-
Ben bir dolandırıcıyım."
-
Ama her neyse. Gelin bu denemeyi keselim
-
- "Artık bir takdimin zamanıdır."
-
Merhabalar, benim adım Tony
-
ve bu "Every Frame a Painting"in birinci yılının sonudur.
-
İzlediğiniz için size teşekkür etmek istiyorum.
-
- "...ve hepinizi oldukça keyifli...
-
...bir akşam diliyorum."