Merhabalar ben Tony
ve "Every Frame a Painting"desiniz.
Kanal oldukça iyi gidiyor, bu demek ki zamanı geldi...
- "Bir itirafın zamanı mı?"
Evet, bir itirafın zamanı geldi.
Bu filmden öteki tüm filmlerden daha çok fikir çaldım:
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
- "Hakikatler ve Düzmeceler"
- "Bayanlar ve beyler, takdimin vasıtasıyla...
...bu bir düzenbazlığın filmidir
ve hilekârlığın
yalanlara dair."
Durun, üzgünüm, yanlış yapıyorum.
Baştan başlayabilir miyiz?
Bu, Orson Welles'ten bir deneme filmi.
Adı "Hakikatler ve Düzmeceler"
ve benim kişisel kutsal kaynaklarımdan biridir.
Düzenlemeyle ilgili bildiğim her şeyi
bu filmden öğrendim.
Ama bugün, temel bir şeyden bahsetmek istiyorum:
"Yapı"dan.
- "Muhtemelen hepinizin daha önce duyduğu
ama öğrenmemimizin çok uzun zaman aldığı
şu basit kuralı bulduk..."
Bir video denemesini planladığınız zaman
mutlaka kaçmak isteyeceğiniz bir şey vardır
- "Hepsi bu. Sanırım hepsi bu kadar."
- "Başka?"
- "Hayır, hepsi bu."
- "Başka?"
- "'Başka' Yok. Ben... Ben... Tüm istediğim bu."
- "Başka?"
- "Eğer hikayenizi şöyle bir şekilde anlatıyorsanız:
İŞTE SONRA
İŞTE SONRA
İŞTE SONRA
...büyük bir sorununuz vardır."
İşte bu benim kendi işlerimde yaptığım ilk hataydı.
Şöyle.
Şunu nasıl da tekrar ettiğime bakın:
- "Parayı almayı seçiyor."
- "Dövüşmemeyi seçiyor."
- "Duygularını saklamayı seçiyor."
- "Birine güvenmemeyi seçiyor."
- "Sıkıntının uzağında beklemeyi seçiyor."
- "Şeyi almayı seçiy..."
Bu herhangi bir sırayla sunabileceğiniz bir liste.
Bu yüzden çok sıkıcı.
- "Alt alta yazdığınız her haberin arasında olması gereken
iki alternatif kelime vardır:
BU NEDENLE
ya da
AMA
Böyle bir fikirle gelip size anlatmak istediğim şey şu ki
şu yaşandığında...
- "Onlar da ne?"
- "Kasık kıllarım."
- "Ne?"
- "Scott Tenorman'dan aldım."
...BU NEDENLE şu oldu:
- "Cartman, kıl satın alınmaz, kendisi çıkar!"
- "Yani bu kılların bir işe yaramadığını mı söylüyorsunuz?"
- "Evet."
AMA şu oldu:
- "Ve ben de sana kıllarımı vereceğim."
- "Harika!"
BU NEDENLE şu oldu
- "Ah, lanet olsun!"
İşte bu sebeple Orson Welles
bu film boyunca tam olarak aynı şeyi yapıyor.
Ama sahneleri değil, sanıları birbirlerine bağlıyor.
- "Sen bir ressamsın.
Neden tabloların sahtelerini yapmaları için insanlar istiyorsun?"
- "Çünkü sahteler de en az gerçekleri kadar iyidir
ve marketleri, onlara rağbet var.
Sanatı satmak için marketlerin olmazsa sahtekarlar da var olmazlar."
Bu filmin bir deneme olduğunu düşünsek bile
filmdeki her an,
bir South Park bölümünün bağlanış mantığına sahip.
Filmdeki ikinci kural ise
birbirlerine paralel akan birden fazla hikayeye sahip olmak
- "Gene Hitchcock'tan alıntılayacağım.
Ona göre film yapmak
- "Bu arada, orada onlar olurken" demekti.
Kesinlikle haklıydı.
Süren iki şeye ihtiyaç duyarsınız
Birinin sonuna ulaşırsınız, sonra ötekine başlarsınız.
- "Umarım ne yaptığının farkındasındır."
Birini götürmek istediğiniz yere kadar götürür
ve ilgi çekiciliğini yitirdi mi bırakır
"Bu arada, orada onlar olurken" dersiniz.
Peki bu bir deneme filminde nasıl yürür?
Peki, diyelim ki iki tane hikayeniz var.
Hadi bir tanesini işleyelim...
...ve o ilgi çekiciliğini yitirdi mi
ötekine geçelim.
Şimdi de bunu işleyelim...
...ve bu zirvesine ulaştı mı bu seferde öncekine dönelim.
Basit, değil mi?
Şu var ki "Hakikatler ve Düzmeceler"de yalnızca iki tane yok.
Ayrıca Orson Welles,
Howard Hughes
ve Oja isminde bir kadın hakkında
ve filmin yapışına dair bir hikaye bile var.
Ve bu hikayelerin her birinin dikkatlice inşa edilmesi
sayesinde Welles altısı arasında gezebiliyor...
...seyircisini kaybetmeden.
İşte bu bir video denemesi hazırladığım zaman
aklımdan geçen şeydir.
- "Başka?"
- "'Başka' yok!"
Ve bunların tümünü bu filmi izleyerek edindim
ki bana her şeyden çok şunu göstermiştir:
Bu, ne sunduğunla ilgili değil;
bu, onu nasıl kestiğin
ve sonuçta ondan neyin çıktığıyla ilgilidir.
Unutmayın, video denemeleri deneme değillerdir.
Filmlerdir.
Yani onları planlamak
ve bir yönetmenin yapacağı gibi onları düzene sokmalısınız.
Bu nedenle
ve Ama.
Bu arada, burada bunlar olurken.
Ve bana inanmıyorsanız bile Orson Welles'a inanmalısınız en azından
bunu bir şekilde kırk yıl önce anlamış insana.
- "Ne diye olmasın?
Ben bir dolandırıcıyım."
Ama her neyse. Gelin bu denemeyi keselim
- "Artık bir takdimin zamanıdır."
Merhabalar, benim adım Tony
ve bu "Every Frame a Painting"in birinci yılının sonudur.
İzlediğiniz için size teşekkür etmek istiyorum.
- "...ve hepinizi oldukça keyifli...
...bir akşam diliyorum."