-
müzik
-
Dr.Steven Zucker Giotto rönesans ressamı değildir
-
fakat sayılır
-
Cimabue'nin Santa Trinita kilisesi için resmettiği
-
büyük altar parçasından 20 belki 30 yıl sonra
-
öğrencisi-Giotto- tahta Madonna ve çocuk resmini yapar
-
Floransa'daki Ognissanti Kilisesi'nden geldiğini düşündüğümüz
-
Dr. Beth Harris ve bu daha önce görmediğimiz bir Meryem
-
resimde bir yere sahip- anıtsal ve
-
varlığını gösteriyor- ve fiziksel
-
Dr. Zucker 1200'lerin sonunda gördüğümüz
-
herşeyden tamamen farklı
-
Cimabue'yi düşünürsek yada Siena'daki Duccio'yu
-
-bir tür zariflik var- bir tür şıklık
-
nerdeyse bir kağıt inceliğinde figürler
-
ve burada Giotto'nun Madonna'sı üç boyutlu- baya ağırlığı var
-
eleştriye yer yok
-
Drç Harris hayır - ve sadece vücudunun büyüklüğü değil
-
ayrıca gördüğümüz figürün verilis tekniği de
-
Dr. Zucker hafif ve gölgeli
-
vücudun çevrilişi de geçişi gösterir
-
gölgeye doğru
-
Dr. Harris kesinlikle boynunda gördüğümğz
-
ve göğüslerinin etraında-
-
drapelerini çekiyor Çocuk İsa'ya doğru
-
Dr. Zucker: Çocuk İsa'yı ve etrafındaki
-
melekleri bile görürüz
-
bu gerçek düzkül hissinden çok farfklıdır
-
yada çizin şeklinden
-
bu çok daha fazla heykelsidir
-
Dr Harris Giotto ile- Meryem'in tahtında oturduğu
-
gerçek hissine sahibiz
-
dizleri açıkça kısaltılmış
-
eğer Ducciı'ya geriye bakacak olursanız
-
Meryem vücudunu çevirir bundan dolayı
-
o dizlerini resim düzlüğüne paralel yapar
-
fakat Giotto'nun Madonna'sındakı dizler
-
ileri bize doğru gelir mekanda bir illüzyon yaratarak
-
Dr.Zucker evet- doğru ve ayrıca tabiki
-
onun için biraz daha fazla akla yatkın alan var
-
durması için
-
bu doğrusal perspektif kullanan bir resim değil
-
fakat çeşitli şekillerde bu fonksiyonu müjdeleyen bir resim
-
sanatçının bizi koyduğu belirsizlik örneğine bakalım
-
-izleyici
-
sanatçının resmettiği mimari ile ilişki halinde
-
şimdi dikkatlice bakarsanız
-
açıkça ön plandaki basamaktan aşağıya doğru bakıyoruz
-
fakat tahtın tavanından yukarıya doğru bakıyoruz
-
ve sağ aks var ayrıca
-
pencereyi daha çok görebiliriz
-
sağ tarafta- biliyoruz ayrıcalıklı
-
solda biraz-
-
İsa'nın hemen altındayız
-
ve onun hemen solundayız
-
Giotto bizi bu kutsal figürlerin arasında
-
oldukça belirli bir noktaya yerleştiriyor
-
ve bizim için bir yer yapıyor burada
-
Dr. Harris bireyler olarak- izleyiciler olarak
-
Dr. Zucker bize bu ilahi figürler arasında bir tür itibar veriyor
-
ve bu doğal olarak Rönesans fikridir
-
ve bu gerçekten olağanüstüdür
-
Eski Ahit peygamberleri Cimabue'de gördüğümüz
-
şimdi tabana getirilmişler
-
Bakire Meryem'in kanatları altındalar
-
ve yüzlerini görebiliriz- en azından iki tanesinin
-
tahtın kanatlarıyla çevrelenmiş
-
eğer Giotto gerçekte bize içine
-
bakabileceğimiz bir tür pencere öneriyorsa
-
-bakabiliriz
-
ve o resim bir tür çerçevedir
-
gözlerimizle içine girebildiğimiz
-
Dr. Harris Bu Giotto'nun resminin bir tür duygusal güce sahip
-
olduğunu açıklar
-
bu çok geleneksel kompozısyonla bile
-
altının kullanımı- bütün herşey
-
hala Ortaçağ'dır.
-
Giotto- harfi harfine oda yapıyor
-
Drç Zucker Bu odada bize yer yapması
-
çünkü bu bir dünya yaşadığımız
-
bu bir mekan üç boyutuyla
-
yerçekiminin olduğu
-
bütün duyuların olduğu
-
fiziksel güçler vücutlarımızın çekiştiği
-
ve bu mekana yerleşebiliyoruz
-
çok daha direkt olarak
-
önceki resimlerden
-
Dr Harris Meryem cennette fakat hala bizimle
-
Drç Zucker bu temel çatışma güç kazanacak
-
Rönesans'ta ileriki birkaç yüzyıl boyunca
-
fiziksel deneyimlerimizi nasıl biraraya getiririz
-
ve anlayışlarımızı- duygusal ilgimizi
-
ılahi olana
-
muzik