müzik
Dr.Steven Zucker Giotto rönesans ressamı değildir
fakat sayılır
Cimabue'nin Santa Trinita kilisesi için resmettiği
büyük altar parçasından 20 belki 30 yıl sonra
öğrencisi-Giotto- tahta Madonna ve çocuk resmini yapar
Floransa'daki Ognissanti Kilisesi'nden geldiğini düşündüğümüz
Dr. Beth Harris ve bu daha önce görmediğimiz bir Meryem
resimde bir yere sahip- anıtsal ve
varlığını gösteriyor- ve fiziksel
Dr. Zucker 1200'lerin sonunda gördüğümüz
herşeyden tamamen farklı
Cimabue'yi düşünürsek yada Siena'daki Duccio'yu
-bir tür zariflik var- bir tür şıklık
nerdeyse bir kağıt inceliğinde figürler
ve burada Giotto'nun Madonna'sı üç boyutlu- baya ağırlığı var
eleştriye yer yok
Drç Harris hayır - ve sadece vücudunun büyüklüğü değil
ayrıca gördüğümüz figürün verilis tekniği de
Dr. Zucker hafif ve gölgeli
vücudun çevrilişi de geçişi gösterir
gölgeye doğru
Dr. Harris kesinlikle boynunda gördüğümğz
ve göğüslerinin etraında-
drapelerini çekiyor Çocuk İsa'ya doğru
Dr. Zucker: Çocuk İsa'yı ve etrafındaki
melekleri bile görürüz
bu gerçek düzkül hissinden çok farfklıdır
yada çizin şeklinden
bu çok daha fazla heykelsidir
Dr Harris Giotto ile- Meryem'in tahtında oturduğu
gerçek hissine sahibiz
dizleri açıkça kısaltılmış
eğer Ducciı'ya geriye bakacak olursanız
Meryem vücudunu çevirir bundan dolayı
o dizlerini resim düzlüğüne paralel yapar
fakat Giotto'nun Madonna'sındakı dizler
ileri bize doğru gelir mekanda bir illüzyon yaratarak
Dr.Zucker evet- doğru ve ayrıca tabiki
onun için biraz daha fazla akla yatkın alan var
durması için
bu doğrusal perspektif kullanan bir resim değil
fakat çeşitli şekillerde bu fonksiyonu müjdeleyen bir resim
sanatçının bizi koyduğu belirsizlik örneğine bakalım
-izleyici
sanatçının resmettiği mimari ile ilişki halinde
şimdi dikkatlice bakarsanız
açıkça ön plandaki basamaktan aşağıya doğru bakıyoruz
fakat tahtın tavanından yukarıya doğru bakıyoruz
ve sağ aks var ayrıca
pencereyi daha çok görebiliriz
sağ tarafta- biliyoruz ayrıcalıklı
solda biraz-
İsa'nın hemen altındayız
ve onun hemen solundayız
Giotto bizi bu kutsal figürlerin arasında
oldukça belirli bir noktaya yerleştiriyor
ve bizim için bir yer yapıyor burada
Dr. Harris bireyler olarak- izleyiciler olarak
Dr. Zucker bize bu ilahi figürler arasında bir tür itibar veriyor
ve bu doğal olarak Rönesans fikridir
ve bu gerçekten olağanüstüdür
Eski Ahit peygamberleri Cimabue'de gördüğümüz
şimdi tabana getirilmişler
Bakire Meryem'in kanatları altındalar
ve yüzlerini görebiliriz- en azından iki tanesinin
tahtın kanatlarıyla çevrelenmiş
eğer Giotto gerçekte bize içine
bakabileceğimiz bir tür pencere öneriyorsa
-bakabiliriz
ve o resim bir tür çerçevedir
gözlerimizle içine girebildiğimiz
Dr. Harris Bu Giotto'nun resminin bir tür duygusal güce sahip
olduğunu açıklar
bu çok geleneksel kompozısyonla bile
altının kullanımı- bütün herşey
hala Ortaçağ'dır.
Giotto- harfi harfine oda yapıyor
Drç Zucker Bu odada bize yer yapması
çünkü bu bir dünya yaşadığımız
bu bir mekan üç boyutuyla
yerçekiminin olduğu
bütün duyuların olduğu
fiziksel güçler vücutlarımızın çekiştiği
ve bu mekana yerleşebiliyoruz
çok daha direkt olarak
önceki resimlerden
Dr Harris Meryem cennette fakat hala bizimle
Drç Zucker bu temel çatışma güç kazanacak
Rönesans'ta ileriki birkaç yüzyıl boyunca
fiziksel deneyimlerimizi nasıl biraraya getiririz
ve anlayışlarımızı- duygusal ilgimizi
ılahi olana
muzik