< Return to Video

[subtitled] Part 1: Stephen Fry The Secret Life Of The Manic Depressive

  • 0:23 - 0:26
    Elf jaar geleden speelde ik
  • 0:26 - 0:29
    in een nieuw stuk in dit theater
    in the West End
  • 0:29 - 0:33
    al na drie uitvoeringen
    liep ik weg
  • 0:40 - 0:46
    De volgende morgen vroeg ging ik
    van mijn flat naar deze steeg
  • 0:46 - 0:48
    ging de garage in, stopte de kieren dicht
  • 0:48 - 0:50
    met een dekbed dat ik had meegenomen
  • 0:50 - 0:53
    en stapte in mijn auto
  • 0:53 - 1:01
    Ik zat daar zo'n 2 uur, geloof ik
    met m'n hand op de contactsleutel
  • 1:01 - 1:07
    Het was een zelfmoordpoging
    Geen roep om hulp of zo
  • 1:08 - 1:13
    Ik reed naar de zuidkust
    en nam een veerboot naar Europa
  • 1:13 - 1:15
    Ik wist
    dat ik niet thuis kon zijn
  • 1:15 - 1:19
    niet in London, niet in Engeland
  • 1:19 - 1:24
    Ik dacht echt, dat ik nooit
    meer naar Engeland zou terugkeren
  • 1:24 - 1:31
    Vluchteling Stephen Fry verbrak de stilte
    rond de marteling die hij doorstond
  • 1:31 - 1:37
    ledereen denkt, dat ik zelfmoord heb
    gepleegd. Dat is nog het ergste
  • 1:37 - 1:41
    Na een week kwam ik stiekem
    terug naar Engeland. Naar dit ziekenhuis
  • 1:41 - 1:46
    waar een dokter zei dat ik bipolair was
    Ik had er nog nooit van gehoord
  • 1:46 - 1:50
    Op mijn 37ste kreeg ik een diagnose,
  • 1:50 - 1:54
    die mijn enorme pieken en dalen
    verklaarde
  • 1:54 - 1:58
    die ik al mijn hele leven meemaakte
  • 1:59 - 2:08
    Ik heb zeker extremen in stemmingen,
    groter dan bij iedereen die ik ken
  • 2:08 - 2:12
    De psychiater adviseerde een
    lange rustpauze
  • 2:12 - 2:14
    Ik ging naar Amerika
  • 2:14 - 2:19
    Ik ging maanden naar een therapeut
    en liep dit strand op en neer
  • 2:19 - 2:21
    Mijn hoofd zat vol vragen
  • 2:21 - 2:24
    Ben ik gek?
    Hoe kom ik eraan?
  • 2:24 - 2:28
    Was het te voorkomen?
    Kan ik genezen?
  • 2:28 - 2:35
    Toen begreep ik hoe ernstig het is om
    bipolair of manisch depressief te zijn
  • 2:35 - 2:38
    4 miljoen mensen in
    Groot Brittannië hebben het
  • 2:38 - 2:44
    Veel van de zwaarst zieken doden
    zichzelf uiteindelijk.
  • 2:44 - 2:48
    Ik besloot om open kaart te spelen over
    mijn psychische aandoening
  • 2:48 - 2:51
    Want dat is het
    een psychische aandoening
  • 2:51 - 2:53
    Ik wilde met mensen praten
    die het hebben
  • 2:53 - 2:56
    hoe ze erachter kwamen en hoe
    het hun leven beheerst
  • 2:56 - 3:00
    Ik wilde antwoorden op vragen die
    mij het meest bezighielden
  • 3:00 - 3:06
    Klopte mijn diagnose?
    Werd ik beter of slechter?
  • 3:20 - 3:24
    Laten we beginnen met een opmerking
    van een Hollywood producer
  • 3:24 - 3:28
    Je hoeft geen homo of jood te zijn om
    het hier te maken. alleen maar bipolair
  • 3:28 - 3:30
    Hij bedoelde natuurlijk
    Groter dan het leven zelf
  • 3:30 - 3:34
    razend energiek
    oneindig creatief
  • 3:34 - 3:38
    Manische types doen het goed in Hollywood,
    overal in showbusiness trouwens
  • 3:38 - 3:42
    Euforische hoogten en peilloze diepten
    horen erbij
  • 3:42 - 3:45
    zonder het bijbehorende stigma
  • 3:45 - 3:48
    Sinds mijn diagnose
    heb ik gewoon doorgewerkt
  • 3:48 - 3:50
    en wegen gevonden om er mee om te gaan
  • 3:50 - 3:53
    Maar ik heb mijn aandoening
    ook verzwegen
  • 3:53 - 3:55
    Nu wil ik openkaart spelen
    het stigma bestrijden
  • 3:55 - 3:58
    en een zuiver beeld geven
    van een psychische aandoening
  • 3:58 - 4:01
    waar de meeste mensen
    weinig of niets van weten
  • 4:01 - 4:03
    We bezoeken mijn vriendin
    Carrie Fischer
  • 4:03 - 4:05
    beter bekend als Prinses Leia
    in de Star Wars films
  • 4:05 - 4:10
    Ze zit op de grens van krankzinnigheid.
  • 4:10 - 4:13
    Net niet gek genoeg om opgenomen te worden
  • 4:13 - 4:21
    maar niet 'normaal' genoeg om een
    gewoon leven te kunnen leiden
  • 4:29 - 4:36
    Draven met een enorme snelheid
    is beter dan welke drug dan ook
  • 4:39 - 4:44
    God zorgt dat er een
    parkeerplaats voor je is
  • 4:44 - 4:49
    Er worden speciaal voor jou liedjes
    op de radio gedraaid
  • 4:49 - 4:53
    Je bent zo enthousiast over iedereen en
  • 4:54 - 4:57
    iedereen is zeker zo enthousiast over jou
  • 4:57 - 5:02
    Kom op, ik heb een geweldig idee
    Ik heb een ongelofelijk idee
  • 5:02 - 5:05
    Laten we naar India gaan
  • 5:06 - 5:13
    Dan ga je wel heel erg snel
    Je bent sneller dan iedereen om je heen
  • 5:13 - 5:17
    Het is niet leuk
    Je hangt veel te lang aan de telefoon
  • 5:17 - 5:19
    Je krijgt geen slaap
  • 5:19 - 5:25
    Niets gaat snel genoeg
    Kom op, volg mij, kom op nou
  • 5:25 - 5:31
    En zelfs als het niet zo is, dat je meer
    getalenteerd bent als je manisch bent,
  • 5:31 - 5:33
    je voelt dat het toch zo is
  • 5:33 - 5:35
    Ja, dat is de halve strijd
  • 5:35 - 5:42
    Vlammende speeches aan de wereld
    Ik heb zoveel te zeggen
  • 5:42 - 5:44
    Ik heb nieuws uit de ruimte
  • 5:44 - 5:50
    Ik bleef 6 dagen wakker
    Ik verloor echt mijn verstand
  • 5:50 - 5:57
    Een vriendin zei: Weet je dokter wel,
    dat jij je zo gedraagt?
  • 5:57 - 5:59
    We kregen ruzie
  • 5:59 - 6:04
    Ik huilde 4 uur
    en kon niet stoppen
  • 6:08 - 6:11
    Ik wist, dat daar iets mis mee was
  • 6:11 - 6:15
    Ik belde de dokter
    ging er heen
  • 6:15 - 6:21
    We praatten, lachten
    Ik draaide in de stoelen
  • 6:21 - 6:23
    De dokter zei...
  • 6:25 - 6:30
    Dat is bipolair
    Dat is manisch depressief
  • 6:30 - 6:34
    Carrie leefde al jaren met dat soort
    extreme stemmingen en gevoelens
  • 6:34 - 6:37
    voordat de diagnose werd gesteld
  • 6:37 - 6:39
    Ze is er erg aan toe.
  • 6:39 - 6:43
    Het is geen accessoire van
    muziek- of filmsterren
  • 6:43 - 6:45
    Het is een echte psychische aandoening
  • 6:45 - 6:48
    waar ze elke dag van haar leven
    mee om moet gaan
  • 6:48 - 6:50
    Ze heeft nu medicatie
  • 6:50 - 6:58
    Moet je je voorstellen hoe ze zou zijn
    als ze die niet zou hebben
  • 6:58 - 7:01
    Een medicus vertelde me
    dat bij de helft van de
  • 7:01 - 7:04
    manisch depressieven niet
    eens een diagnose wordt gesteld
  • 7:04 - 7:07
    Het beangstigd me, dat er mensen met
    dezelfde symptomen als Carrie rondlopen
  • 7:07 - 7:11
    die niet weten wat ze mankeren
  • 7:14 - 7:19
    ik heb gehoord, dat het een ziekte is
    die vrij moeilijk is vast te stellen
  • 7:19 - 7:24
    Ik heb de diagnose bipolair en
    dat is een psychische aandoening
  • 7:24 - 7:29
    dus op een hersenscan zou je tekenen
    moeten kunnen zien van wat ik mankeer
  • 7:29 - 7:32
    Een onderzoek wordt gedaan in het
    Maudsly ziekenhuis in zuid Londen
  • 7:32 - 7:37
    waarbij gezonde hersenen worden vergeleken
    met bipolaire zoals die van mij
  • 7:37 - 7:40
    Hier het begin van de hersenen
    - O jeetje.
  • 7:40 - 7:44
    Ik grijp de voorkant van
    de neus en scroll terug
  • 7:44 - 7:48
    Dat is mijn gezicht. Daar zijn je mollige
    wangen. - Mijn mollige wangetjes
  • 7:48 - 7:51
    Door naar zo'n plakje
    van hersenen te kijken
  • 7:51 - 7:55
    kan je toch niet zien of
    iemand bipolair is, of wel?
  • 7:55 - 8:00
    Wat bipolariteit betreft. Het bekijken
    van de scan van een enkel persoon
  • 8:00 - 8:03
    levert op dit moment nog niet voldoende
    gegevens voor een diagnose op
  • 8:03 - 8:08
    Ziet u iets aan mijn hersenen, waardoor
    u denkt dat ik bipolair ben of zoiets?
  • 8:08 - 8:11
    Nee. Daar is een heel kort
    antwoord voor
  • 8:11 - 8:16
    Er is dus geen scan, waarmee bipolaire
    stoornis kan worden aangetoond
  • 8:16 - 8:20
    maar ik heb gehoord
    van een bipolair gen
  • 8:20 - 8:22
    Om meer te weten te komen laat ik
    mijn DNA testen als onderdeel
  • 8:22 - 8:24
    van 's werelds grootste onderzoek naar
  • 8:24 - 8:27
    de bipolaire stoornis
    aan de universiteit van Cardiff
  • 8:27 - 8:34
    Ze hebben 2000 deelnemers en nu dus 2001
    Krijg ik nu een lolly?
  • 8:34 - 8:39
    Dan is dit uw DNA
    Mijn DNA, dank u wel
  • 8:39 - 8:44
    Wat mooi, ik wist het
    prachtig, toch?
  • 8:45 - 8:50
    Waar nu heen?
    - We gaan naar de Sequenom
  • 8:50 - 8:56
    Dat moet wel goed zijn alleen de naam al
    Welkom bij de Sequenom, Mr Bond
  • 8:56 - 9:03
    Als je bipolaire mensen vergelijkt
    met mensen die het niet hebben
  • 9:06 - 9:10
    zie je eigenlijk geen
    globale verschillen
  • 9:10 - 9:17
    Jammer genoeg roept de pers
    'Het bipolaire gen' of zoiets
  • 9:17 - 9:25
    Dat is helemaal niet waar. Er zijn vele
    genen betrokken bij bipolariteit
  • 9:25 - 9:30
    Er is dus nog geen eenduidige test
    die aantoont dat iemand bipolair is
  • 9:30 - 9:31
    Hoe gaat het dan wel?
  • 9:31 - 9:34
    Hoe ging dat jaren geleden bij mij?
  • 9:34 - 9:40
    Een psychiater stelde allerlei vragen
    over mijn gedrag en gevoelens
  • 9:40 - 9:44
    Hier in Cardiff doet Nick hetzelfde,
    maar hij gebruikt 200 vragen
  • 9:44 - 9:49
    die een beeld opbouwen over iemands
    levensloop met manische depressiviteit
  • 9:49 - 9:56
    We ontwikkelden een schaal, waarop ik je
    kan scoren op basis van jouw informatie
  • 9:56 - 9:58
    Denk eens terug aan perioden
    waarvan je denkt
  • 9:58 - 10:01
    dat ze buitengewoon waren,
    problemen veroorzaakten
  • 10:01 - 10:04
    of dat je vond dat je wellicht
    behandeling nodig had
  • 10:04 - 10:13
    De eerste keer dat ik onder behandeling
    had gemoeten was toen ik 14 was
  • 10:14 - 10:18
    Terugkijkend vertoonde ik toen
    voor het eerst symptomen
  • 10:18 - 10:23
    Het probleem was dat het voor iedereen
    doorging voor slecht gedrag
  • 10:23 - 10:32
    Ik werd bijna van de 'prepschool' gestuurd
    Hier werd ik wel weggestuurd
  • 10:33 - 10:37
    Heel vreemd om terug te keren naar
    de plek waar je zo intens leefde
  • 10:37 - 10:44
    constant prikkelbaar of manisch
    zoals ik het nu zou noemen
  • 10:44 - 10:48
    Ik spijbelde. Ik was zo vaak
    alleen. Zwierf rond
  • 10:48 - 10:50
    Over de daken
  • 10:57 - 11:01
    Ik geloof, dat ik over de daken
    rondkroop voor de mix van risico
  • 11:01 - 11:05
    en macht over de mensen beneden
  • 11:07 - 11:12
    Mijn gedrag maakte mij
    eigenlijk onverdraagzaam
  • 11:12 - 11:18
    een opschepper, grote bek,
    onhandelbaar, storend
  • 11:23 - 11:32
    Slank, ik ben nooit echt de mooiste
    geweest, maar eens was ik slank
  • 11:35 - 11:41
    Het weerzien van de huismeester en
    zijn vrouw roepen herinnering op aan
  • 11:41 - 11:46
    de voorbije misdaden zoals met toestemming
    naar Londen gaan en niet terugkomen
  • 11:46 - 11:50
    We gingen naar de film
    Gewoon naar de bios
  • 11:50 - 11:54
    Eentje was 'The Clockwork Orange'
  • 11:54 - 11:55
    Klopt ja
  • 11:55 - 12:00
    Je vader dacht, van alle films
    die hij gezien zou kunnen hebben
  • 12:00 - 12:03
    Ik werd er door gegrepen en verteerd
  • 12:03 - 12:06
    Je had gewoon terug moeten komen
    Op tijd terug moeten zijn
  • 12:06 - 12:08
    Ik had de politie gevraagd
    naar je uit te kijken
  • 12:08 - 12:13
    Echt waar?
    Dat heb ik me nooit gerealiseerd.
  • 12:13 - 12:16
    Stephen was een probleemgeval
  • 12:18 - 12:22
    Dit is een brief van Gerald Holme
    - Die psychiater
  • 12:22 - 12:27
    Hij stelt verschillende dingen voor
    Adolescente depressie
  • 12:27 - 12:31
    eerder een milde depressie
    dan gewoon ongelukkig
  • 12:31 - 12:34
    Vertoond kinderachtig gedrag
  • 12:34 - 12:40
    Mr Fry, jouw vader, heeft gezegd dat
    door Londense artsen is geopperd
  • 12:40 - 12:44
    dat wellicht een hersenbeschadiging
    de oorzaak van zijn gedrag is
  • 12:44 - 12:45
    Mijn God
  • 12:46 - 12:53
    Van drugs gebruik en/of zedendelicten
    is ons niets gebleken
  • 12:57 - 13:00
    En dan het walgelijke gedoe, dat stelen
  • 13:00 - 13:01
    Het hield me zo in de greep
  • 13:01 - 13:04
    Je had het geld helemaal niet nodig
    Je hoefde niet te stelen.
  • 13:04 - 13:05
    Zo vreemd
  • 13:06 - 13:12
    U wist dus niet dat ik het was
    - Nee, ik verdacht jou helemaal niet
  • 13:12 - 13:16
    Er werd een val gezet in
    'Huismoeders' kamer
  • 13:16 - 13:20
    Dat was U. U zat verscholen in haar kamer
    - Ik zat in haar badkamer
  • 13:20 - 13:23
    Het was naar om jou daar zo te zien
  • 13:23 - 13:26
    Ik zat in een vreemde emotionele strijd
  • 13:26 - 13:30
    Dingen stelen
    die ik niet eens wilde hebben
  • 13:30 - 13:34
    Geld stelen?
    Dat geld wilde ik wel, denk ik
  • 13:34 - 13:39
    Schaamde ik me als ik gestolen had?
    Ik denk het wel
  • 13:39 - 13:40
    Maar..
  • 13:40 - 13:44
    het heeft iets bijzonders
    om in een kamer te zijn
  • 13:44 - 13:49
    waar je niet hoort te zijn
    op zoek te gaan naar spullen
  • 13:49 - 13:55
    net als in de film als de held inbreekt
    Heel spannend, je hart zit in je keel
  • 13:55 - 13:57
    echt heel spannend
  • 13:57 - 14:04
    Ik sport niet en doe niets anders
    waar je een adrenalinestoot van krijgt
  • 14:04 - 14:08
    maar misschien is dat het wel geweest
  • 14:08 - 14:13
    of het nu onderdeel was van
    een afwijking weet ik niet
  • 14:13 - 14:18
    maar het was erg genoeg om
    naar een psychiater te gaan
  • 14:18 - 14:20
    niet dat dit tot de diagnose
    manisch depressief leidde
  • 14:20 - 14:24
    waarschijnlijk omdat
    de schoolleiding, mijn ouders
  • 14:24 - 14:30
    en om eerlijk te zijn ook ik
    het zagen als slecht gedrag
  • 14:30 - 14:35
    Ik werd dus van school gestuurd
    en ging door met stelen
  • 14:35 - 14:40
    Ik stal een creditcard uit de jas
    van een vriend van mijn ouders.
  • 14:40 - 14:43
    Dit leidde de volgende manische
    episode in
  • 14:43 - 14:48
    Ik gaf het geld op een
    grandioze manier uit
  • 14:48 - 14:55
    Ik was ongeveer 17 en ik schuimde
    Londen af met die gestolen creditcard
  • 14:55 - 14:59
    Ik was een geweldig nieuwe
    versie van mezelf
  • 14:59 - 15:02
    Ik kocht belachelijke pakken
    met opgesteven boorden
  • 15:02 - 15:04
    en zijden stropdassen
    zoals in de 20-er jaren
  • 15:04 - 15:11
    We gingen naar het Savoy en The Ritz
    en dronken cocktails
  • 15:11 - 15:15
    Dat het fout was kwam niet in me op
  • 15:15 - 15:19
    Wanneer je in de ban bent
    van een manische fantasie
  • 15:19 - 15:23
    snap je niet dat anderen bestaan.
  • 15:23 - 15:26
    Je bent het middelpunt
    van je eigen heelal
  • 15:26 - 15:30
    Ik wilde gewoon daar zijn
    Daar zit Stephen Fry
  • 15:30 - 15:34
    En die witte jassen
    zo toepasselijk
  • 15:34 - 15:40
    Net broeders in een geweldig
    psychiatrisch ziekenhuis
  • 15:41 - 15:44
    Natuurlijk hield het geen stand
  • 15:44 - 15:47
    Na maanden het land doorkruist te hebben
    met mijn gestolen credit card
  • 15:47 - 15:55
    werd ik gearresteerd en naar
    de Pucklechurch gevangenis gestuurd
  • 15:55 - 16:00
    In mijn tijd was dit een lange smalle
    steriele gang met celdeuren.
  • 16:00 - 16:03
    Het is nu zo anders
  • 16:03 - 16:07
    De laatste 10 jaar van mijn leven had ik
    doorgebracht op kostscholen en zo
  • 16:07 - 16:09
    Dit stelde voor mij niets voor
  • 16:09 - 16:16
    Alleen de namen waren anders
    Schoolmeester werd Bewaarder
  • 16:19 - 16:25
    Het enige, dat mijn maag omkeerde
    was het eerste bezoek van mijn moeder
  • 16:25 - 16:29
    Ik was gek op het oplossen van
    cryptogrammen.
  • 16:29 - 16:33
    De hele tijd dat ik vastzat knipte ze de
    cryptogrammen uit de Times
  • 16:33 - 16:41
    Een uiting van liefde en steun naar mij
    die naar mijn keel vloog
  • 16:45 - 16:50
    Hoe vaak heb je een dergelijke
    episode in je leven gehad?
  • 16:50 - 16:55
    Ik denk zo'n 4 of 5 van die extreme
  • 16:56 - 16:59
    Als ik naar mijn verleden kijk, denk ik
  • 16:59 - 17:02
    dat er ongeveer elke vijf jaar
    zo'n zware storm opsteekt
  • 17:02 - 17:05
    Ik weet het niet zeker
    maar zo gaat het vaak
  • 17:05 - 17:11
    Wanneer heb je voor de eerste
    keer een depressie gehad?
  • 17:11 - 17:12
    Ik denk
  • 17:18 - 17:23
    zo'n 6 maanden voor die manische ervaring
  • 17:23 - 17:26
    Als je zo depressief bent wat voor
    gevoel van eigenwaarde had je dan?
  • 17:26 - 17:28
    Absoluut NUL
  • 17:29 - 17:34
    Opstaan van de bank om naar de koelkast
    te gaan, is een ongelofelijke opgave
  • 17:34 - 17:38
    Alles gebeurt, omdat je een kut bent
  • 17:39 - 17:40
    omdat ik een ongelofelijke klootzak ben
    omdat ik een lul ben
  • 17:40 - 17:43
    Soms heb je een Tourettes beeld vanzelf
  • 17:43 - 17:45
    Je denkt steeds aan de dood.
    Zonder dat je suïcidaal bent
  • 17:45 - 17:50
    ben je je constant bewust van de dood
    en hoe welkom die zou zijn
  • 17:50 - 17:52
    Dat is het moment dat ik
    probeerde mezelf te doden
  • 17:52 - 17:54
    Je was toen 17
  • 17:55 - 17:57
    Je gebruikte pillen
  • 17:57 - 18:00
    Ja, ik nam zoveel mogelijk verschillende
  • 18:00 - 18:03
    om het zo giftig mogelijk te maken.
  • 18:03 - 18:05
    Jammer genoeg ging ik er ook
    door overgeven.
  • 18:05 - 18:12
    Ik weet zeker dat het een zelfmoordpoging
    was en geen roep om hulp
  • 18:12 - 18:18
    Hoeveel van die depressies heb je
    grofweg gehad?
  • 18:24 - 18:27
    Ik zou zeggen vijf of zes
  • 18:29 - 18:32
    Ik denk dat Nick Craddock een beeld begint
    te krijgen, maar ik ook
  • 18:32 - 18:34
    Als ik al dat extreme gedrag optel
  • 18:34 - 18:41
    begin ik me zorgen te maken
    over mijn uiteindelijke score
  • 18:41 - 18:46
    Wat me dwars zit, is de vraag of een
    hoop van de pijnlijke momenten
  • 18:46 - 18:48
    voorkomen hadden kunnen worden
    als het eerder was vastgesteld?
  • 18:48 - 18:52
    Bij ons omstreden, maar in Amerika
  • 18:52 - 18:55
    zijn psychiaters bereid
    kinderen te diagnosticeren
  • 18:55 - 19:00
    Hierdoor weet Suzy Jensen, die
    buiten San Fransisco woont, al 5 jaar
  • 19:00 - 19:06
    dat haar beide tiener jongens
    manisch depressief zijn
  • 19:10 - 19:15
    Bestaat er iets van:
    Je weet dat je kind bipolair is als...
  • 19:15 - 19:21
    Je weet dat je kind bipolair is als hij
    in razernij door een glazen ruit trapt
  • 19:21 - 19:27
    nadat hij al drie uur aan het razen is
    en je niet eens meer weet waarom
  • 19:27 - 19:31
    en gevaarlijk en risicovol gedrag
  • 19:31 - 19:39
    We hadden een puntdak en hij liep
    over de nok met z'n ogen dicht
  • 19:44 - 19:48
    Je weet dat je kind bipolair is
    wanneer het gedrag zo extreem is
  • 19:48 - 19:52
    dat je een neuropsychologisch
    onderzoek laat doen.
  • 19:52 - 19:58
    Toen ik terugging voor de resultaten
    werd ik al opgewacht door de psychiater
  • 19:58 - 20:06
    Hij zei, dat hij nog nooit zo ongerust
    was geweest over onderzoeksresultaten
  • 20:06 - 20:10
    Vervolgens vertelde hij een verhaal,
    dat Ian hem had verteld.
  • 20:10 - 20:13
    Hij liep op blote voeten door een kamer
  • 20:13 - 20:17
    en kreeg een vreemd gevoel
    onder zijn voeten.
  • 20:17 - 20:19
    Toen hij naar beneden keek
    zag hij, dat hij over
  • 20:19 - 20:28
    mijn in stukken gescheurde over
    de vloer verspreide lichaam, draafde.
  • 20:29 - 20:32
    Dat wil je eigenlijk niet horen
    Hoe oud is hij nu? - Zes
  • 20:32 - 20:34
    Zes jaar oud?.
  • 20:34 - 20:39
    Vind je je manie soms leuk
    of is het een belasting?
  • 20:39 - 20:42
    Nee, ik vind het niet leuk
  • 20:42 - 20:46
    Als je eens een keer wat doet
    Iets slechts. Je gooit wat of...
  • 20:46 - 20:47
    In een slechte bui of een gevecht?
  • 20:47 - 20:50
    Ja, ben jij het dan die dat doet?
  • 20:50 - 20:52
    Denk je dat het recht hebt om het te doen
  • 20:52 - 20:56
    en rest dat van de wereld niet deugd?
    - Ja, dat is zo
  • 20:56 - 20:59
    De diagnose is gesteld op z'n 11de
    en nu is hij 16
  • 20:59 - 21:02
    Op die leeftijd was ik
    al van school gestuurd
  • 21:02 - 21:05
    Luisteren naar hem herinnert mij
    aan mijn eigen houding
  • 21:05 - 21:08
    Het is een drang
    het bevredigt een behoefte
  • 21:08 - 21:13
    die hij kennelijk heeft
    Je kan het zien
  • 21:13 - 21:17
    Ja, het is een drang, een behoefte
    iets dat gebeurt
  • 21:17 - 21:22
    Ian's broer Todd is dertien en kreeg
    de diagnose toe hij 8 was
  • 21:22 - 21:28
    Zijn gedrag geeft problemen, zelfs op de
    speciale school waar ze op zitten
  • 21:28 - 21:31
    Terwijl ik bij haar ben, wordt ze
    naar school geroepen
  • 21:31 - 21:36
    Normaal ben ik hier om half drie
    maar ik werd gebeld
  • 21:36 - 21:38
    dat Todd een moeilijke
    ochtend heeft gehad
  • 21:38 - 21:44
    en hij een stoel naar iemand van het
    personeel heeft gegooid en hem geslagen
  • 21:44 - 21:49
    Was er een reden of was je gewoon boos?
  • 21:49 - 21:53
    Ik wilde eigenlijk een ommetje maken omdat
  • 21:53 - 21:59
    ik opgefokt en boos was
    maar dat mocht niet van hen
  • 21:59 - 22:08
    Toen werd ik boos - gefrustreerd - ja
    en smeet ik die stoel naar die man
  • 22:08 - 22:11
    Ik was acht of negen. We hadden een
    verpleegster op mijn school
  • 22:11 - 22:16
    Ik zat mijn veters te strikken en zij zei
    dat ik dubbele veters moest gebruiken.
  • 22:16 - 22:18
    Ik wist niet wat dat waren.
  • 22:18 - 22:22
    Ik sloeg haar echt
    recht in haar gezicht.
  • 22:22 - 22:29
    Ik had dat nog nooit meegemaakt
    die enorme woede en het was zo stom,
  • 22:29 - 22:36
    want zij vertelde me alleen maar
    hoe ik mijn veters moest strikken
  • 22:38 - 22:44
    Na zo'n klap, zeker na een zware
    stort hij in elkaar, zoals nu
  • 22:44 - 22:48
    Ik weet dat hij drie dagen is geschorst
  • 22:48 - 22:54
    De school van Todd ziet dit als slecht
    gedrag, maar ik voel met hem mee
  • 22:54 - 23:00
    Ik herken de woede, de greep van krachtige
    gevoelens en schaamte achteraf.
  • 23:00 - 23:04
    Todd en Ian verschillen
    van mij op een belangrijk punt
  • 23:04 - 23:07
    op dezelfde leeftijd
    zij weten dat ze ziek zijn
  • 23:07 - 23:14
    Ik weet van Britse psychiaters, dat zij
    tegen het labellen van kinderen zijn.
  • 23:14 - 23:17
    In Groot Brittannië is de grens 19 jaar.
  • 23:17 - 23:23
    Daarom wilde ik degene spreken, die de
    diagnose van Ian en Todd heeft gesteld.
  • 23:23 - 23:26
    Kiki Chang is de juiste man
    om mee te praten.
  • 23:26 - 23:33
    Buiten dat hij een onderzoeksproject
    leidt aan de Stanford Universiteit
  • 23:33 - 23:35
    heeft hij ook een 2 jarig zoontje
  • 23:35 - 23:39
    Sommige collega's zouden al op
    die leeftijd diagnoses stellen
  • 23:39 - 23:45
    Voor 2 of 3 jaar oud is het normaal geen
    controle over je stemmingen te hebben
  • 23:45 - 23:49
    woedeaanvallen, dan weer huilen,
    dan weer lachen
  • 23:49 - 23:54
    Ik heb collega's die beweren, dat
    ze het al in 3 jarigen kunnen zien
  • 23:54 - 23:59
    Ik heb kinderen van vierenhalf gezien die
    voldoen aan de bipolaire stoornis criteria
  • 23:59 - 24:01
    Ernstige stemmingswisselingen
    risicovol gedrag
  • 24:01 - 24:03
    ze functioneren en ontwikkelen
    zich niet goed
  • 24:03 - 24:07
    en verliezen veel tijd in
    hun normale ontwikkeling
  • 24:07 - 24:11
    ledereen herinnert zich de opkomst van
    ADHD in de 80-er en 90-er jaren
  • 24:11 - 24:14
    De cynici zullen zeggen
    dat dit weer een etiket is
  • 24:14 - 24:17
    om op een slecht kind te plakken
  • 24:17 - 24:19
    Ik zou daar voorzichtig mee zijn
  • 24:19 - 24:21
    Ik denk niet, dat we
    aan het overdiagnosticeren zijn
  • 24:21 - 24:24
    Door de diagnose te verruimen
    bereik je meer mensen
  • 24:24 - 24:27
    en dat is goed want
    dat kan leiden tot een
  • 24:27 - 24:29
    bipolaire diagnose, waarna ze weten
    dat er iets aan de hand is
  • 24:29 - 24:31
    dat behandelbaar is
    en niet hun schuld is
  • 24:31 - 24:32
    Ian, je medicijnen
  • 24:32 - 24:38
    Voor Kiki zijn diagnosen goed nieuws
    Voor Ian en Todd medicatie
  • 24:38 - 24:42
    Ian liet me zien hoeveel hij
    elke dag moet innemen
  • 24:42 - 24:48
    Welkom bij onze apotheek
    We zijn er echt trots op
  • 24:48 - 24:54
    Je hebt Prozac, Pederol, Klonapin,
    dat is een soort kalmeringsmiddel
  • 24:54 - 24:58
    Dat zorgt ervoor dat ik me gedraag
    als ik het moeilijk heb
  • 24:58 - 25:02
    Dit is Ambien
    - Dat is een slaappil, toch?
  • 25:02 - 25:08
    Concerta neem ik 's morgens.
    Dat is een soort Ritalin
  • 25:08 - 25:15
    Het kost me bijna een uur per dag
    om hun medicatie potjes te vullen
  • 25:15 - 25:19
    Dit alles om de scherpe kant van het
    gedrag van een 16 jarige af te halen
  • 25:19 - 25:22
    Ik weet niet wat ik ervan moet vinden
  • 25:22 - 25:24
    Ik weet dat Britse psychiaters
    zich zorgen maken
  • 25:24 - 25:26
    om de schade, die zware medicijnen aan
    jonge hersenen kunnen toebrengen
  • 25:26 - 25:30
    Helemaal als men niet
    100% zeker is van de diagnose
  • 25:30 - 25:34
    Als de medicijnen voorkomen, dat
    Ian en Todd hun leven verwoesten
  • 25:34 - 25:40
    en dat van hun moeder, is dat
    een goede oplossing
  • 25:40 - 25:45
    Zou ik de diagnose op mijn 16de
    gehad willen hebben?
  • 25:45 - 25:46
    Ook wanneer dat betekende dat ik vanaf
    dat moment medicatie moest nemen?
  • 25:46 - 25:50
    Ik vind dat ik in sommige opzichten door
    mijn manische depressiviteit ben geholpen
  • 25:50 - 25:58
    Dat maakt het wat ingewikkeld
    Zou ik succesvol zijn geweest zonder dat?
  • 26:00 - 26:08
    Zou u mij gekend hebben als ik niet door
    die energie gedreven werd, creatief te zijn?
  • 26:08 - 26:12
    Ach stop, dank u wel
    Wat aardig
  • 26:12 - 26:18
    Ik ben opgetogen, geëerd en laten we er
    niet lullig over doen, rijkelijk beloond
  • 26:18 - 26:21
    Dit is een spannende tijd, omdat
  • 26:21 - 26:29
    je jezelf met opzet voor gek zet
    voor de mensen die je bewondert
  • 26:29 - 26:34
    Stress is vaak de belangrijkste factor
    die mensen een episode injaagt
  • 26:34 - 26:38
    Toen ik mijn diagnose kreeg zei de dokter,
    dat ik niet zo hard moest werken
  • 26:38 - 26:46
    Ontspan en ontloop stressvolle situaties
    Zoals te zien nam ik die raad serieus
  • 26:46 - 26:50
    Aangenaam zullen sommige mensen zeggen
  • 27:04 - 27:08
    De week ervoor had ik zeer schokkende
    opwindende dromen, waarbij ik
  • 27:08 - 27:10
    uit de kleren ging
  • 27:10 - 27:14
    in mijn broek plaste op het toneel
  • 27:19 - 27:25
    Ik weet niet of stress mij naar een
    manische of depressieve episode stuwt
  • 27:25 - 27:29
    Ik kan me geen periode herinneren,
    dat ik geen last had van stress
  • 27:29 - 27:30
    Blij?
  • 27:31 - 27:39
    Blij, ha. 7 jaar, ijsjes, vakantie.
    Dat was blij. Daarna niet meer
  • 27:40 - 27:47
    Stress ik kan niet zonder, maar
    het is een gevaarlijk ding
  • 27:47 - 27:50
    Nog geen rampen. Het is heet werk
  • 27:50 - 27:54
    Ik kan verdomme niet wachten
    tot het voorbij is
  • 27:54 - 27:57
    O God, daar gaan we weer
  • 28:02 - 28:12
    Ik ben opgetogen, geëerd en laten we er
    niet lullig over doen, rijkelijk beloond
  • 28:12 - 28:16
    We kunnen er wel weer een jaar tegen
  • 28:16 - 28:18
    Ik functioneer, ondanks mijn
    manische depressiviteit
  • 28:18 - 28:23
    en ik weet zeker dat het me helpt
  • 28:23 - 28:25
    Dat is het probleem met
    het verbinden van stress
  • 28:25 - 28:27
    aan het starten van
    manische depressiviteit
  • 28:27 - 28:29
    Mijn stress staat gelijk aan uw
    huis tuin en keuken stress
  • 28:29 - 28:34
    De een gaat er mee om, de ander wordt gek
  • 28:34 - 28:36
    Ik ben hier in Cornwall om te zien
  • 28:36 - 28:39
    hoe manische depressiviteit
    de carrière, het huwelijk
  • 28:39 - 28:41
    verwoestte en bijna het
    leven kostte van een man
  • 28:41 - 28:45
    die eens Luitenant Commandeur was
    op het Koninklijke jacht Brittannia
  • 28:45 - 28:50
    Aan de ene kant Prinses Margaret
    dan Luitenant Commandeur Harvey daar
  • 28:50 - 28:52
    en Majesteit de Koningin daar
  • 28:52 - 28:53
    22 jaar geleden
  • 28:53 - 28:57
    Jij zat wel goed toen
    O ja, ik zat goed
  • 28:57 - 29:02
    Vier jaar aan boord van het jacht leidde
    tot een hoge functie bij de NAVO
  • 29:02 - 29:05
    Door de druk bij het werken
    in een atoombunker
  • 29:05 - 29:09
    raakte Rod zo depressief, dat hij instortte
  • 29:09 - 29:15
    Mijn zelfvertrouwen sijpelde weg
    en mijn eigenwaarde ook
  • 29:16 - 29:22
    kon niet slapen, een verschrikkelijk
    gevoel, wanhoop
  • 29:22 - 29:25
    Uiteindelijk ontheven van actieve dienst
  • 29:25 - 29:27
    werd hij secretaris van
    de Koninklijke Jachtclub
  • 29:27 - 29:33
    dat hield stand totdat Rod, toen manisch,
    bij een prijsuitreiking,
  • 29:33 - 29:35
    de prijs aan de verkeerde persoon toekende
  • 29:35 - 29:38
    De echte winnaar accepteerde
    de excuses van Rod niet
  • 29:38 - 29:46
    Aan het eind raakte ik de weg kwijt en
    voor het gehele publiek schreeuwde
  • 29:47 - 29:52
    Pleur Op.
    en liep de nacht in
  • 29:53 - 29:57
    Ik hallucineerde en zag de duivel
  • 29:57 - 30:02
    zwarte brandende kolen
    de ogen van de duivel
  • 30:02 - 30:04
    dat zag ik, heel beangstigend
  • 30:06 - 30:07
    Ik dacht toen dat ik Jezus was
  • 30:08 - 30:11
    Ik zei dat tegen niemand
    want dan kon ik Jezus niet zijn
  • 30:14 - 30:19
    Rod werd teruggehaald en opgenomen
    in dit Psychiatrisch ziekenhuis in Plymouth
  • 30:19 - 30:21
    Hij was nu overmand door somberheid
  • 30:22 - 30:29
    Ik had pijn in mijn hoofd.
    Ik was in de hel geweest
  • 30:29 - 30:34
    Het was de bedoeling
    dat ik de hel zou ervaren
  • 30:36 - 30:38
    Ik moest ontsnappen uit het ziekenhuis
  • 30:39 - 30:45
    Ze lieten mij naar boven en dan
    rechtsaf naar ergotherapie gaan
  • 30:46 - 30:47
    Zonder begeleiding
  • 30:48 - 30:49
    dus ging ik niet naar rechts
  • 30:52 - 30:55
    Ik bleef doorlopen
    door de hoofdingang
  • 30:56 - 30:59
    naar de tweebaansweg
  • 31:01 - 31:08
    liep een stukje weg van de rotonde
    zodat auto's snelheid konden maken
  • 31:10 - 31:15
    Ik wachtte tot er een vrachtauto
    aankwam en stapte er voor
  • 31:21 - 31:26
    Ik had meervoudige breuken in beide benen
  • 31:27 - 31:33
    Ik moet mijn broek laten zakken
    om het geheel te kunnen zien
  • 31:34 - 31:36
    Ik heb heel wat marineofficieren
    zo gezien, maak je niet druk
  • 31:37 - 31:38
    Zo ben ik niet altijd, hoor
  • 31:39 - 31:43
    Oh jee, o mijn God
    Dit is echt heel erg
  • 31:43 - 31:50
    Draai je eens om. Dit is typisch
    bij een heel ernstig ongeluk
  • 31:51 - 31:56
    Dat was 10 jaar geleden. Rod zegt,
    dat hij ankzij medicatie stabiel is
  • 31:57 - 32:02
    Maar elk voorjaar en herfst voelt
    hij de manie zich ontwikkelen.
  • 32:02 - 32:06
    Ondanks alle ervaringen is hij terughoudend
    bij het nemen van medicatie
  • 32:07 - 32:09
    Ik geloof, dat er nog een wereld bestaat
  • 32:10 - 32:16
    parallel aan de "normale"
    volgens mij saaie wereld bestaat
  • 32:19 - 32:24
    Wanneer ik manisch psychotisch
    ben gaat het doek gaat open
  • 32:24 - 32:30
    en dan betreed ik de parallelle wereld
    en zie ik alles totaal anders
  • 32:48 - 32:56
    Ik ga naar cafés en zie daar engelen
    ik weet dat zij mij kennen en ik ken hen
  • 32:56 - 33:02
    We hebben een speciale band op
    basis van de kennis die we delen
  • 33:08 - 33:12
    Vind je het naar,
    dat je bent geboren met deze
  • 33:12 - 33:16
    bipolaire persoonlijkheidsstoornis of
    manische depressiviteit?
  • 33:17 - 33:24
    Makkelijke vraag, makkelijk antwoord
    Nee, geen moment
  • 33:24 - 33:26
    Wanneer je met engelen hebt gewandeld
  • 33:26 - 33:30
    dan is alle pijn en het lijden
    het meer dan waard geweest
  • 33:43 - 33:45
    U zult blij zijn te horen
    dat ik geen engelen
  • 33:45 - 33:47
    of de duivel zie
    of dat ik denk dat ik Jezus ben
  • 33:47 - 33:53
    Maar ben ik het met Rod eens, dat we
    onze manische episodes koesteren
  • 33:53 - 33:55
    Dat helpt echter de diagnose niet
  • 33:55 - 33:57
    wanneer we UP zijn
    zijn we niet ziek. Ben je gek?
  • 33:58 - 34:00
    We zijn prima in orde.
    wij hebben geen dokter nodig
  • 34:00 - 34:04
    Maar dat verhuld niet,
    dat Rod zichzelf bijna doodde en
  • 34:04 - 34:09
    dat ook echt wilde, toen hij in de ban was
    van die andere kant van zijn ziekte
  • 34:13 - 34:18
    De erfenis van een zelfmoord is voor de
    nabestaanden altijd erg pijnlijk
  • 34:18 - 34:22
    maar als de oorzaak in manische depressie
    ligt, komt angst daar nog bij
  • 34:23 - 34:26
    De angst dat het ook met een ander
    familielid gaat gebeuren
  • 34:27 - 34:32
    want manische depressiviteit wordt
    erfelijk overgedragen
  • 34:32 - 34:36
    Hierom ging ik in Cornwall
    een andere vriend opzoeken
  • 34:37 - 34:39
    die sinds zijn 18de
    met die gedachte leeft
  • 34:39 - 34:42
    Hij ontdekte, toen dat
    zijn vader bipolair was
  • 34:46 - 34:49
    Hier ging je elke zomervakantie heen?
  • 34:49 - 34:53
    Ja, hier liggen heel wat
    herinneringen als kind
  • 34:53 - 34:58
    Hier zaten we dan
    op van die dekstoelen
  • 34:58 - 35:04
    en sloten limonade
    dit is echt 'Famous Five'
  • 35:07 - 35:11
    Moet je nagaan elke
    zomervakantie hier
  • 35:13 - 35:17
    Je komt hier nu met gemengde gevoelens
  • 35:17 - 35:21
    Ja, mijn vader heeft
    hier zelfmoord gepleegd
  • 35:21 - 35:25
    Daar verderop, dus niet echt
    de beste plaats voor mij
  • 35:25 - 35:31
    Het ergste is misschien, dat hij daarheen
    ging met zijn zuster, jouw tante.
  • 35:31 - 35:34
    Hij sprong van de klif waar ze bij stond
  • 35:34 - 35:41
    Hij dook ervan af
    Hij was niet aan het klooien of zo
  • 35:50 - 35:53
    Het ligt een beetje door elkaar
  • 35:53 - 35:56
    Kijken of er een behoorlijke foto
    van hem is
  • 35:56 - 36:00
    Daar is ie
    - Dat is je vader
  • 36:01 - 36:07
    Een gestoorde vader te hebben
    roept schaamte op
  • 36:07 - 36:14
    Ik was 18 en wilde eigenlijk
    het hele gedoe wegstoppen
  • 36:14 - 36:17
    Je wilt gewoon normaal zijn
    op die leeftijd
  • 36:17 - 36:23
    Ik werd me er ziekelijk van bewust
    en werd steeds depressiever
  • 36:23 - 36:25
    Ik kreeg paniekaanvallen
  • 36:27 - 36:32
    Mijn manier om er mee om te gaan was
    te doen alsof het niet gebeurd was
  • 36:32 - 36:37
    Vlak na zijn dood ben ik twee jaar naar
    Australië, Amerika en Mexico gegaan.
  • 36:37 - 36:41
    Ik liep er gewoon voor weg
  • 36:42 - 36:45
    Rick keerde terug en realiseerde
    een geweldig succesverhaal
  • 36:45 - 36:47
    een paar kilometer van de plek
    waar zijn vader zich doodde
  • 36:47 - 36:54
    maar hij bleef zich afvragen of hij
    de ziekte van zijn vader had geërfd
  • 36:54 - 36:59
    Ik was altijd bang
    dat ik net als hij zou zijn
  • 36:59 - 37:07
    Hij vond altijd dat ik erg veel op hem leek
    en was daar heel ongerust over
  • 37:07 - 37:14
    Mijn vader had geen symptomen
    totdat hij midden veertig was
  • 37:14 - 37:19
    Die leeftijd ben ik nu te boven, maar ik
    denk nu ook aan mijn twee zoons.
  • 37:19 - 37:24
    Die zijn nu midden twintig, dus tijd genoeg
  • 37:24 - 37:25
    Heb je nu een Psychotherapeut?
  • 37:25 - 37:27
    Ja, die heb ik
  • 37:27 - 37:28
    En, helpt dat je?
  • 37:28 - 37:32
    Ja, dat geloof ik wel
    het enige probleem met psychotherapie is
  • 37:32 - 37:37
    dat alles dat je als kind hebt meegemaakt
    in je geheugen staat gegrift
  • 37:37 - 37:42
    Je vader en moeder
    verkloten je echt, hoor
  • 37:48 - 37:52
    Wat onderzoek uitwijst is, dat
    als je manisch depressief bent,
  • 37:52 - 37:54
    is er altijd in je familie iemand,
    die het eerder had
  • 37:54 - 37:58
    Grootouder, tante of oom
    of een van je ouders
  • 37:58 - 38:01
    vaak hebben ze niet eens
    de diagnose gekregen
  • 38:01 - 38:05
    Blijkbaar is er geen waarschuwing,
    maar er zal iemand zijn geweest
  • 38:05 - 38:08
    Uit het verhaal van Rick blijkt
  • 38:08 - 38:12
    dat als je vader het heeft
    jij het niet perse hoeft te krijgen
  • 38:12 - 38:16
    De bezorgdheid bij bipolaire ouders blijft
    'Geef ik het door?'
  • 38:16 - 38:18
    en voor bipolaire moeders hebben
    de wetenschappers
  • 38:18 - 38:21
    nog een schokkende ontdekking gedaan
  • 38:21 - 38:28
    De zwangerschap en de bevalling zijn zeer
    gevaarlijk voor de psychische gezondheid
  • 38:28 - 38:30
    van vrouwen die bipolair zijn
  • 38:30 - 38:34
    Toen ik je laatst sprak, gaf ik aan
    dat volgens mij
  • 38:34 - 38:37
    de kans om weer ziek te worden
    tijdens zwangerschap
  • 38:37 - 38:40
    of de in de tijd na de bevalling
    erg hoog is
  • 38:40 - 38:46
    Je moet dan denken aan
    zo'n 60 procent of hoger
  • 38:47 - 38:52
    Gaynor Thomas woont in Wales en zit in
    hetzelfde onderzoek als ik
  • 38:52 - 38:56
    Zij wil weten of ze het risico durft
    te nemen opnieuw zwanger te worden
  • 38:56 - 39:04
    wetende dat haar eerdere manische episode
    tot ongewoon gedrag leidde
  • 39:11 - 39:14
    Ik had grootheidswaanzin
  • 39:14 - 39:19
    Dacht je dat je rijker was of uit een
    beter nest kwam, een prinses of zo?
  • 39:19 - 39:23
    De mijne waren meer religieus
  • 39:23 - 39:29
    In een van die episodes dacht ik dat
    ik een van Gods uitverkorenen was
  • 39:29 - 39:37
    Ik dacht dat ik mensen kon genezen
    dat ik bijzondere gaven had
  • 39:37 - 39:42
    en een groep mensen moest samenbrengen
    om de wereld te veranderen
  • 39:42 - 39:50
    Ik had een therapeute, die het opviel dat
    mijn ideeën nogal vreemd waren en liet een
  • 39:50 - 39:55
    Ambulant GGZ team komen
    dat mij thuis behandelde
  • 39:58 - 40:00
    Met medicatie?
    - Ja, met medicatie
  • 40:00 - 40:05
    En toen de zwangerschap.
    Voor de meeste mensen een geweldig iets
  • 40:05 - 40:08
    Je had een manische episode tijdens
    je zwangerschap. Hoe ging dat?
  • 40:08 - 40:12
    De religieuze kant kwam naar
    boven toen ik Thomas kreeg
  • 40:12 - 40:17
    Hij was niet een bijzondere baby
    maar een HEEL bijzondere baby
  • 40:17 - 40:21
    Zoals de Messias
    - Ja, bijna wel
  • 40:21 - 40:31
    ik was uitverkoren om hem te baren en
    samen gingen we de wereld veranderen
  • 40:37 - 40:43
    Zo'n kleine stap en bij jou zo'n enorme
    Pijnlijk, als je het op een feestje zegt
  • 40:43 - 40:45
    Ook de manier van zeggen
  • 40:45 - 40:50
    Mijn kind is het centrum van het universum
  • 40:53 - 40:58
    In het begin was het postnatale euforie,
    maar al gauw werd het een postnatale manie
  • 40:58 - 41:01
    Ik kon niet slapen, was zo opgewonden.
  • 41:01 - 41:07
    Ik belde de psychiater en zei dat ik iemand
    moest spreken, want het liep uit de hand
  • 41:07 - 41:11
    Gaynor werd een maand opgenomen
    in een psychiatrisch ziekenhuis
  • 41:11 - 41:14
    De medicatie die ze in het ziekenhuis
    kreeg kalmeerde haar
  • 41:14 - 41:19
    maar ze is bang dat alles weer gebeurt
    als ze zwanger raakt
  • 41:19 - 41:22
    Ian Jones zegt dat Gaynor terecht bang is
  • 41:22 - 41:25
    Vrouwen men een bipolaire stoornis lopen
  • 41:25 - 41:28
    grote kans op een meer ernstige
    ziekte episode
  • 41:28 - 41:33
    rond de bevalling en vaak in combinatie
    met hallucinaties en wanen
  • 41:33 - 41:40
    Deze episoden kunnen de meest ernstige zijn
    die we in de psychiatrie tegen komen
  • 41:40 - 41:43
    In de gehele psychiatrie?
  • 41:43 - 41:46
    De laatste twee onderzoeken naar
    overlijden van moeders tonen aan
  • 41:46 - 41:50
    dat zelfmoord op dit moment
    de belangrijkste oorzaak is
  • 41:50 - 41:53
    van overlijden rond de bevalling
  • 41:55 - 41:58
    Gaynor wil graag een broertje
    of zusje voor Thomas,
  • 41:58 - 42:01
    maar de informatie van Ian Jones
    valt moeilijk te negeren
  • 42:01 - 42:06
    Het zet me tot nadenken over
    het nemen van een baby
  • 42:06 - 42:11
    Ik vind het jammer, dat ik
    niet nog een kind kan nemen
  • 42:11 - 42:20
    Misschien moet ik in Thomas belang
    accepteren, dat het risico te groot is
  • 42:24 - 42:30
    Je weet gewoon niet wat
    er gebeuren zou. - Nee, precies
  • 42:30 - 42:36
    Ik vind de hakken van
    z'n schoenen leuk
  • 42:36 - 42:39
    Dat manische depressiviteit het leven
    van mensen totaal kan vernietigen
  • 42:39 - 42:42
    maakt het extra belangrijk
    om het vroeg vast te kunnen stellen
  • 42:42 - 42:44
    maar meestal blijft het onopgemerkt
  • 42:44 - 42:48
    door de manier waarop lijders met de
    stemmingswisselingen omgaan
  • 42:48 - 42:51
    en hun symptomen verbergen
  • 42:51 - 42:53
    Ik deed dat zo'n twintig jaar lang
  • 42:53 - 42:57
    Men noemt dit zelf medicatie of
    zoals u het terecht zou noemen
  • 42:57 - 43:00
    het gebruiken van overmatige
    hoeveelheden drank en drugs
  • 43:00 - 43:03
    Wodka en cocaïne in mijn geval
  • 43:03 - 43:08
    Cocaïne is een stimulerend middel
    en alcohol een kalmerend
  • 43:09 - 43:14
    Vaak was ik zo manisch en
    had ik zoveel energie
  • 43:14 - 43:17
    dat ik cocaïne nam
    om me te kalmeren
  • 43:19 - 43:22
    Ik ga niet graag naar een feestje
    zonder dat ik er zeker van ben dat
  • 43:22 - 43:23
    er een paar gram in mijn portefeuille zit
  • 43:28 - 43:32
    Ik vind het gênant een term als
    zelfmedicatie te gebruiken
  • 43:32 - 43:37
    alsof ik me verontschuldig of de indruk
    wek dat het een nobel doel dient
  • 43:38 - 43:44
    Op een of andere manier zorgt het
    ervoor dat je niets meer voelt
  • 43:48 - 43:52
    Je bent niet meer depressief of manisch
  • 43:52 - 43:55
    je gaat gewoon. Je staat 'aan'
  • 43:56 - 44:00
    En dat deed ik gedurende mijn
    succesvolle 80's en 90's
  • 44:00 - 44:06
    Vrienden zouden zeggen zware gebruiker,
    niet manisch depressief
  • 44:06 - 44:09
    Zij zien de symptomen als oorzaak
  • 44:09 - 44:10
    Dat gebeurt heel vaak
  • 44:10 - 44:12
    Ik deed dat met iemand
    met wie ik studeerde
  • 44:12 - 44:16
    bij het toneel en TV werkte
    en een film mee maakte
  • 44:17 - 44:19
    De eerste keer dat het
    de kop op stak was
  • 44:19 - 44:21
    tijdens het maken van de film
    Peter's Friends
  • 44:22 - 44:23
    Ik had een geweldig gelukkige tijd.
  • 44:24 - 44:27
    Ik had werk en geld.
    Mijn privé leven was goed
  • 44:27 - 44:38
    Er was werkelijk geen reden om zo
    diep in de put te raken.
  • 44:39 - 44:40
    In zo'n sombere stemming
  • 44:45 - 44:54
    Ik dronk niet overmatig, ik nam geen
    psychotrope middelen, legaal of verboden
  • 44:54 - 44:56
    Het dook zo maar op
  • 44:57 - 45:04
    Als je een reden hebt om zo down
    te zijn dan is het duidelijk
  • 45:06 - 45:10
    Maar als er geen reden is, vraagt je af
    Waarom voel ik me zo?
  • 45:12 - 45:17
    Als je op jezelf bent aangewezen kan
    je proberen de cyclus van
  • 45:17 - 45:20
    stemmingswisselingen te stoppen
    door zelfmedicatie
  • 45:20 - 45:25
    Gebruiken van alcohol en
    drugs met name cocaïne
  • 45:25 - 45:32
    Bij mij was de depressie er voor
    het middelenmisbruik
  • 45:33 - 45:36
    ledereen denkt dat depressie
    een wanhopige stemming is
  • 45:36 - 45:39
    Maar er is ook Geagiteerde Depressie
    Psychomotore Agitatie
  • 45:39 - 45:44
    waarbij je eindeloos ijsbeert,
    je kan niet slapen, je bent prikkelbaar
  • 45:44 - 45:48
    Ik huurde een enorm pakhuis
    aan de Theems.
  • 45:49 - 45:53
    Zat er in mijn eentje.
    Ik maakte de post niet open
  • 45:54 - 45:56
    Ik nam de telefoon niet op.
    Dat deed ik maanden en maanden
  • 45:58 - 46:03
    In deze poel van snelle
    stemmingswisselingen en wanhoop, manie
  • 46:03 - 46:05
    drie volle horeca flessen wodka
  • 46:07 - 46:12
    om je in slaap te krijgen
    omdat je al 3 dagen wakker bent
  • 46:13 - 46:16
    alleen bezig met huilen naar de maan
    en je meubels in de Theems smijten
  • 46:18 - 46:20
    En dat is precies wat ik deed
    - Echt waar?
  • 46:20 - 46:22
    Ja. ik smeet mijn elektrische
    apparatuur in de Theems
  • 46:22 - 46:23
    Dat is een tijd geleden
  • 46:24 - 46:26
    en de rivierpolitie heen en weer varend
    roepend door hun megafoon
  • 46:26 - 46:29
    'Tony, hou eens op met je
    spullen in de Theems te kwakken'
  • 46:29 - 46:34
    Daar heb je die Tony Slatterly, van de TV
  • 46:34 - 46:40
    Dat is gelukkig allemaal heel lang geleden
    dat was een zwarte tijd
  • 46:41 - 46:44
    Ik heb hier een knop
  • 46:44 - 46:48
    en wanneer ik op die knop druk
    verdwijnt alles dat met je
  • 46:48 - 46:50
    bipolariteit/cyclothymia te maken heeft,
  • 46:51 - 46:52
    dat je niet altijd alle geluk
    heeft gebracht
  • 46:54 - 46:56
    en misschien wel een deel van jezelf is
    Wil je dat ik op die knop druk?
  • 46:57 - 46:58
    Nee, Ik houd het
  • 46:59 - 47:04
    Op het moment ben ik stabiel
    dus druk ik niet op de knop
  • 47:04 - 47:06
    maar ik wil wel de
    mogelijkheid openhouden
  • 47:06 - 47:09
    ledereen die ik hierover gesproken heb
    gaf hetzelfde antwoord
  • 47:09 - 47:11
    Dit zegt wel iets over
    manische depressiviteit
  • 47:12 - 47:15
    Ondanks dat het moordenaar nummer 1 is
    onder psychiatrische ziekten
  • 47:15 - 47:19
    willen degenen die eraan lijden het
    toch niet kwijt als ze de kans kregen
  • 47:20 - 47:22
    Als ik eerlijk ben,
    ik ook niet
  • 47:24 - 47:28
    Ik ontmoette een vrouw die
    zeker op de knop zou drukken
  • 47:28 - 47:32
    Connie Perris woont in Birmingham
    en is voorin de veertig
  • 47:32 - 47:34
    Haar symptomen zijn zo ernstig
  • 47:34 - 47:38
    dat zij haar leven verdeelt
    in voor bipolariteit en erna
  • 47:39 - 47:42
    Een van de dingen is hier binnenkomen
    en je wat paranoïde voelen
  • 47:42 - 47:44
    ledereen kijkt naar me.
  • 47:44 - 47:47
    Waarom kijk je naar mij?
    Waarom legt hij mij af?
  • 47:48 - 47:49
    Zij volgt mij.
  • 47:50 - 47:52
    En dan
    Hij kijkt vreemd naar me
  • 47:53 - 47:57
    Dan realiseer ik me, dat ik weer
    paranoïde aan het worden ben
  • 47:59 - 48:01
    Hij kijkt vreemd naar mij,
    omdat ik vreemd naar hem kijk
  • 48:03 - 48:04
    Vroeger was ze advocate,
  • 48:05 - 48:06
    Kapitein in het Britse Vrijwilligers Leger,
  • 48:07 - 48:08
    zwarte band Aikido
  • 48:08 - 48:10
    en actief in de gemeenschap
  • 48:10 - 48:12
    en nu lukt het Connie amper om
    boodschappen te doen
  • 48:18 - 48:21
    wanneer ik heel depressief ben,
    vertraag ik en vertraag ik
  • 48:21 - 48:24
    totdat ik het punt bereik, dat ik
    helemaal tot stilstand kom
  • 48:25 - 48:28
    In mijn hoofd kan ik zien en horen
  • 48:28 - 48:33
    maar ik heb dan de kracht of
    lust niet om door te lopen
  • 48:34 - 48:40
    Het is een beetje gênant als ik
    zo in de winkel stil blijf staan
  • 48:49 - 48:53
    Voor we doorgaan wil ik even lopen
    want ik begin behoorlijk te trillen
  • 48:53 - 48:56
    Natuurlijk, ga je gang
  • 48:56 - 49:02
    Het trillen wordt wat erger
    - Loop maar wat om tot rust te komen
  • 49:06 - 49:10
    Dat is een aardige berg medicatie
  • 49:10 - 49:13
    Twee om te voorkomen, dat ik te ver
    omhoog- of omlaag schiet
  • 49:14 - 49:17
    Eentje vertraagt de schommeling,
    een voorkomt het doorschieten
  • 49:18 - 49:21
    Iets voor mijn schildklier, omdat
    dat ook schommelingen vertraagd
  • 49:21 - 49:26
    Een slaappil en iets tegen
    psychoses en paranoia
  • 49:27 - 49:32
    en dan nog mineralen tegen haaruitval
    door de stemmingsstabilatoren
  • 49:33 - 49:36
    Jeetje, elke dag?
    - Elke dag
  • 49:41 - 49:48
    en heb jij tijdens een depressie de meest
    ernstige stap, zelfmoord, overwogen?
  • 49:48 - 49:50
    In een periode van 4 dagen
  • 49:50 - 49:53
    een overdosis genomen
    voor een aanstormende trein gesprongen
  • 49:53 - 49:55
    ik heb een gat in mijn schedel geboord
    met een elektrische boor
  • 49:56 - 49:57
    en mijn polsen doorgesneden
  • 49:59 - 50:04
    een gat in je hoofd boren met een
    elektrische boor dat is heel extreem
  • 50:04 - 50:07
    ik was zo volslagen wanhopig
    ik kon gewoon niet meer
  • 50:12 - 50:13
    Hoe zie jij de toekomst?
  • 50:16 - 50:19
    Die zie ik niet.
    Ik leef van minuut tot minuut
  • 50:20 - 50:25
    Ik kan het nu niet zien. Ik zou het graag
    willen, maar nu kan ik het niet
  • 50:30 - 50:33
    Ik verafschuw mijn manische depressiviteit
  • 50:34 - 50:36
    Ik zou het anders willen
    maar zo voel ik het
  • 50:43 - 50:50
    Het harde feit is, dat van diegenen
    met ernstige manische depressiviteit
  • 50:50 - 50:53
    en niet onder behandeling zijn,
    de helft zich probeert te doden
  • 50:54 - 50:56
    en 20 procent daarin slaagt
  • 50:58 - 51:01
    Nadat ik Connie had leren kennen
    wist ik, dat ik het geluk had
  • 51:01 - 51:05
    aan de milde kant van
    de bipolaire schaal te zitten
  • 51:06 - 51:07
    Maar dat was 11 jaar geleden.
  • 51:08 - 51:10
    Ik ben benieuwd hoe de manier
    waarop ik ermee omging
  • 51:11 - 51:14
    van invloed zal zijn op mijn score op
    Prof Craddock's schaal voor Manie
  • 51:15 - 51:20
    Nul heeft iemand die geen enkel
    verschijnsel van bipolaire stoornis heeft
  • 51:21 - 51:28
    Tussen 1 en 39 zit iemand, die alleen
    subklinische manische episoden heeft
  • 51:29 - 51:33
    Tussen 40 en 59 zitten de mensen
  • 51:33 - 51:38
    die alleen Hypomane episoden hebben
    Dat zijn mildere episoden
  • 51:39 - 51:44
    Boven 60 zijn de mensen die
    volledige manies doormaken
  • 51:45 - 51:50
    Aan de hand van wat jij me hebt verteld,
    kom je uit op ongeveer 70
  • 51:51 - 51:57
    Om eerlijk te zijn, vraag ik me af
    of je grootheidswanen
  • 51:57 - 51:59
    hebt gehad tijdens die eerste episode
  • 51:59 - 52:03
    Als dat zo geweest is, zou je op
    onze schaal boven de 80 uitkomen
  • 52:06 - 52:10
    Gelukkig verspil ik uw tijd niet
  • 52:10 - 52:15
    en ik hoop dat, mijn geentjes u wellicht
    in uw onderzoek een beetje kunnen helpen
  • 52:20 - 52:25
    Dat verwachtte ik niet.
    Het lijkt dus erger te worden
  • 52:26 - 52:28
    Vanzelfsprekend moet ik
    behandeling gaan overwegen
  • 52:28 - 52:32
    Ik heb sinds mijn eerst diagnose
    nooit medicatie gehad
  • 52:32 - 52:33
    Had dat gemoeten?
  • 52:34 - 52:37
    Ik denk dat ik mijn leven
    drastisch moet omgooien
  • 52:38 - 52:42
    Nederlandse ondertiteling: BABL
    Revisie: Hans van der Leer
Title:
[subtitled] Part 1: Stephen Fry The Secret Life Of The Manic Depressive
Description:

more » « less
Video Language:
English
Duration:
53:09

Dutch subtitles

Revisions