< Return to Video

HD + Sub : 3 Idiots - The best movie for life [multisub]

  • 1:33 - 1:34
    หวัดดีครับ
  • 1:36 - 1:37
    ครับ?
  • 1:40 - 1:41
    อะไรนะ?
  • 1:41 - 1:42
    คุณคะ กรุณาปิดมือถือ
  • 1:43 - 1:45
    เอ่อ เดี๋ยวนะครับ แป๊บนึง
  • 1:55 - 1:56
    โทษครับ
  • 2:15 - 2:16
    โทษครับ
  • 2:16 - 2:17
    Sir, please sit down
  • 2:27 - 2:28
    กับตันคะ มีเหตุด่วนคะ
  • 2:28 - 2:30
    ผู้โดยสารคนนึงสลบแน่นิ่งไปเลยค่ะ
  • 2:30 - 2:33
    เดลลี Air India 101 กำลังบินกลับ
    เนื่องด้วยมีเหตุด่วน
  • 2:41 - 2:42
    Excuse me, sir
  • 2:54 - 2:55
    Hold on!
  • 3:05 - 3:08
    ผมไม่เป็นไรแล้วละ ขอบคุณมาก
    ทำงานต่อ ทำงานๆ
  • 3:10 - 3:11
    เดี๋ยวก่อนคุณ
  • 3:40 - 3:43
    ไปเอารถมา
    - Mr. Dhillon หรอครับ?
  • 3:43 - 3:45
    นี่จะต้องให้มีชื่อสลักบนหัวหรือยังไง?
    ไปเอารถมาเลย
  • 3:48 - 3:49
    ไปโรงแรมเลยมั้ยครับ?
  • 3:49 - 3:52
    ใช่ๆ ไปทางถนน Vasant Vihar นะ
  • 3:54 - 3:55
    เหยียบไปเลย ไอ้น้อง
  • 4:07 - 4:09
    เฮ่ย ฟาฮาน?
  • 4:09 - 4:11
    เตรียมพร้อมนะ จะไปรับอีกห้านาที
  • 4:11 - 4:12
    เกิดไรขึ้น?
  • 4:13 - 4:14
    ไอ้เจ้าชาเตอร์มันโทรมา จำมันได้มั้ย
  • 4:15 - 4:16
    ไอ้ "ตดเงียบ" (silencer) น่ะหรอ?
  • 4:16 - 4:17
    ใช่
  • 4:19 - 4:21
    มันบอกว่ารันโชกำลังมา
  • 4:23 - 4:24
    อะไรนะ?
  • 4:24 - 4:27
    มันบอกว่า มาที่วิทยาลัยตอน 8 โมง
    เจอกันที่ดาดฟ้า
  • 4:29 - 4:30
    หา!
  • 4:30 - 4:31
    เร็วเข้า
  • 4:31 - 4:32
    Ok
  • 4:37 - 4:40
    ที่รัก เดี๋ยวกลับมานะ
    โอ้ รองเท้า
  • 4:41 - 4:42
    เจอไอ้รันโชมันแล้วล่ะ
  • 4:45 - 4:45
    หา อะไรนะ?
  • 4:46 - 4:48
    โอเคๆ บอกทีหลังละกัน
  • 4:49 - 4:50
    เธอลืมกางเกงนะ
  • 5:00 - 5:01
    ไปโรงแรมเลยมั้ยครับท่าน?
  • 5:01 - 5:04
    ใช่ๆ แต่ไปที่ Imperial College
    of Engineering ก่อนนะ
  • 5:05 - 5:05
    Ok sir
  • 5:06 - 5:06
    กูลืมรองเท้าว่ะ
  • 5:07 - 5:08
    มันยิ่งกว่ารองเท้าอีก
  • 5:09 - 5:10
    กางเกงไง
  • 5:10 - 5:11
    เง้ออออ
  • 5:23 - 5:26
    เอาล่ะ ไปรับพี่ฉันที่สนามบินนะ
  • 5:26 - 5:28
    ที่ชื่อ Dhillon น่ะ
  • 5:28 - 5:31
    นี่ผม Dhillon นะ
    รถอยู่ไหนเนี่ย
  • 5:51 - 5:52
    เฮ้ รันโช
  • 5:52 - 5:53
    เฮ้ ชาเตอร์ รันโชล่ะ
  • 5:54 - 5:55
    รันโช
  • 5:56 - 5:57
    รันโชล่ะ
  • 5:58 - 6:00
    ไง อีเดียดทั้งหลาย
  • 6:04 - 6:05
    เอ้า เหล้าให้พวกแก
  • 6:06 - 6:10
    เหมือนกับที่แกเมากันวันนั้นไง
  • 6:10 - 6:12
    เอาหน่อยสิ
  • 6:12 - 6:13
    รันโชล่ะ
  • 6:14 - 6:17
    รอก่อน... ดูนี่ก่อน
  • 6:18 - 6:21
    ไม่ต้องมองที่เมียชั้นนะ
    ดูแมนชั่นข้างหลังสิ อีเดียดทั้งหลาย
  • 6:22 - 6:23
    3.5 ล้านเหรียญนะ
  • 6:25 - 6:26
    สระว่ายน้ำก็มี น้ำอุ่นด้วย
  • 6:27 - 6:30
    ห้องนั่งเล่น พื้นหินอ่อน
  • 6:30 - 6:33
    และนี่ Lambhorghini 6496 cc คันใหม่
  • 6:34 - 6:35
    ซิ่งแรงมว้าาากก
  • 6:35 - 6:37
    จะทำไมเอามาให้เราดูทำไม
  • 6:38 - 6:39
    ลืมแล้วหรอไง
  • 6:42 - 6:42
    อะไรน่ะ
  • 6:43 - 6:45
    5 กันยายน วันนี้ไง
  • 7:02 - 7:04
    วันที่ชั้นท้าพวกแก
  • 7:04 - 7:06
    เราจะพบกันที่นี่อีกทีหลังจาก 10 ปี
  • 7:06 - 7:08
    วันเดียวกันนี้ ที่เดิม
  • 7:09 - 7:11
    เรามาดูกันว่าใครจะประสบ
    ความสำเร็จมากกว่ากัน
  • 7:12 - 7:16
    เป็นผู้ชายเปล่าวะ มาดิ พนันกันเลย
  • 7:17 - 7:22
    จำได้มั้ย วันนั้น ที่เราท้ากันไว้
  • 7:22 - 7:25
    ฉันรักษาสัญญานะ นี่ไง มาแล้ว
  • 7:26 - 7:30
    ไอ้บ้า.... กูตกเครื่องมานะเว้ย
    ไอ้นี่ก็ลืมกางเกงด้วย
  • 7:30 - 7:31
    ก็เพื่อมาหารันโชนี่แหละ
  • 7:32 - 7:34
    ห้าปีแล้วที่เราหากัน ไม่รู้ว่า
    อยู่ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง
  • 7:34 - 7:37
    แกว่ารันโชจะมาโผล่ที่นี่แค่เพราะ
    ที่แกท้าเอาไว้หรือไง
  • 7:37 - 7:41
    ชั้นรู้ว่ารันโชมันไม่มาหรอก
  • 7:41 - 7:43
    ขอต่อยปากซักทีดีมั้ยเนี่ย
  • 7:45 - 7:46
    แล้วโทรเรียกพวกเรามาทำไม
  • 7:46 - 7:47
    ก็มาพบรันโชไง
  • 7:48 - 7:52
    มาเพื่อดูว่าชั้นประสบความสำเร็จ
    ขนาดไหน
  • 7:52 - 7:53
    แล้วแกรู้มั้ยว่ารันโชอยู่ไหน
  • 7:55 - 7:56
    รู้สิ
  • 7:58 - 7:59
    ที่ไหน
  • 8:00 - 8:02
    เขาอยู่ที่.... ชิมลา
  • 8:07 - 8:13
    อิสระดั่งสายลม ดั่งเช่นเขาคนนั้น
    Free as the wind was he
  • 8:14 - 8:19
    ลอยละล่องดั่งว่าว ดั่งเช่นเขาคนนั้น
    Like a soaring kite was he
  • 8:21 - 8:27
    เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ
    Where did he go... let's find him
  • 8:41 - 8:44
    อิสระดั่งสายลม ดั่งเช่นเขาคนนั้น
    Free as the wind was he
  • 8:46 - 8:49
    ลอยละล่องดั่งว่าว ดั่งเช่นเขาคนนั้น
    Like a soaring kite was he
  • 8:51 - 8:55
    เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ
    Where did he go... let's find him
  • 8:57 - 9:01
    เราเดินไปตามทางที่มีคนเลือกไว้ให้
    We were led by the path we did not took
  • 9:01 - 9:04
    ในขณะที่เขาคนนั้นสร้างทางของเขาเอง
    While he carved a path of his own
  • 9:04 - 9:09
    ถึงจะขรุขระ แต่เขาคนนั้นก็เดินอย่างสบายใจ
    Stumbling, rising, carefree walked he
  • 9:11 - 9:14
    เราห่วงพะวง (fret) กับวันพรุ่งนี้
    We fretted about the tomorrow
  • 9:14 - 9:17
    แต่เขากลับสนุกกับการใช้ชีวิต (revel) ในวันนี้
    He simply revelled in today
  • 9:17 - 9:23
    ทุกช่วงเวลา เขาคนนั้นอยู่อย่างมีความสุข
    Living each moment to the fullest
  • 9:24 - 9:27
    เขาคนนั้นมาจากไหนกัน...
    Where did he come from...
  • 9:31 - 9:34
    เขาคนนั้น..ที่เข้ามาสัมผัสเรา..แล้วกลับบินจากไป
    He who touched our hearts and vanished...
  • 9:37 - 9:41
    เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ
    Where did he go... let's find him
  • 9:47 - 9:50
    ตะวันที่สาดแสงแรง, เขาเป็นเหมือนจุดดำในแสง
    In scorching Sun, he was like a patch of shade...
  • 9:50 - 9:53
    ทะเลทรายที่ไกลสุดลูกหูลูกตา เขาก็เหมือนกับโอเอซิส
    In an endless desert, like an oasis...
  • 9:54 - 9:58
    หัวใจที่ฟกช้ำ... เขากลับเป็นยาหม่องที่คอยบรรเทา
    On a bruised heart, like soothing balm was he
  • 10:00 - 10:03
    ด้วยความกลัว เราเลยหลบอยู่นิ่งๆ แค่ในบ่อเล็กๆ
    Afraid, we stayed confined in the well
  • 10:03 - 10:06
    แต่เขาไม่กลัว... เขาเลยกล้าที่จะโดดลงแม่น้ำ
    Fearless, he frolicked in the river
  • 10:07 - 10:12
    ไม่รีรอที่จะว่ายน้ำสู้กับคลื่นลม
    Never hesitating to swim against the tide
  • 10:13 - 10:17
    ถึงเขาโบยบินไปอย่างโดดเดี่ยวดั่งก้อนเมฆ
    He wandered lonesome as a cloud
  • 10:18 - 10:22
    แต่เขายังมีพวกเราเป็นเพื่อนอยู่นะ
    Yet he was our dearest friend
  • 10:23 - 10:27
    เขาไปอยู่ที่ไหน.... ออกตามหากันเถอะ
    Where did he go... let's find him
  • 10:27 - 10:28
    รันโช (Rancho)
  • 10:28 - 10:30
    รันโชดัส ชามาลดัส ชันชาด
    (Ranchhoddas Shamaldas Chanchad)
  • 10:31 - 10:34
    เขาดูแตกต่าง ก็เหมือนชื่อของเขา
  • 10:35 - 10:37
    ตั้งแต่เกิดแล้ว เราถูกสอนมาว่า
    ชีวิตก็คือการแข่งขัน
  • 10:38 - 10:41
    วิ่งให้ไว ไม่งั้นมึงโดนทอดทิ้งแน่
  • 10:42 - 10:45
    แม้กระทั่งตอนจะเกิด เราก็ต้องแข่งขัน
    กับสเปิร์มอีกตั้ง 300 ล้านตัว
  • 10:47 - 10:51
    ผมเกิดตอน 5 โมง 15 นาที, 1978
  • 10:51 - 10:54
    พอตอน 5 โมง 16 นาที พ่อก็เข้ามาพูดเลยว่า
  • 10:54 - 10:58
    ลูกพ่อจะต้องเรียนวิศวะนะ
    ฟาฮาน คูเรชี่ B.Tech. Engineer
  • 10:59 - 11:00
    ชีวิตของฉันถูกกำหนดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
  • 11:02 - 11:05
    ฉันอยากจะเป็นอะไร.... ทำไมไม่มีใครถามสักคำ
  • 11:27 - 11:29
    ราจู รัสโตกิ
    รันโชดัส ชันชาด
  • 11:31 - 11:32
    ห้องหมายเลขไรครับ
  • 11:34 - 11:35
    D-26
  • 11:37 - 11:38
    มาเลย
  • 11:38 - 11:40
    ผมชื่อ MM
  • 11:40 - 11:42
    ที่นี่เขาเรียกผมว่า Millimeter
  • 11:42 - 11:44
    จะเอาไข่ทอด ขนมปัง นม ซักแห้ง
  • 11:44 - 11:46
    จะเอานิตยสาร หรือใช้ให้ไปซีร็อกซ์
  • 11:46 - 11:50
    บอกได้เลย เดี๋ยวทำให้ ห้ามต่อราคา
  • 11:50 - 11:52
    เดี๋ยวๆๆๆๆ แป๊บนึง
  • 11:54 - 11:58
    เจ้านี่ Kilobyte, Megabyte,
    และนี่แม่มัน Gigabyte
  • 11:58 - 12:00
    เอาเลย มันไม่กัดหรอก
  • 12:06 - 12:08
    คนนั้นเพื่อนร่วมห้องของพี่ พวกชอบบูชาไฟ
  • 12:13 - 12:15
    ไง ฉันฟาฮาน คูเรชี่
    ราจู รัสโตกิ
  • 12:19 - 12:20
    แต่ไม่ต้องห่วงหรอก
  • 12:21 - 12:24
    เพราะอีกไม่กี่วันที่นี่ก็จะเป็นนรกแตกแล้ว
  • 12:25 - 12:28
    ภาพโป๊ก็จะมาติดผนังแทน
    แล้วเราก็จะขอพระเจ้าว่า
  • 12:29 - 12:31
    โอ้ พระเจ้า ขอให้ลูกช้าง
    ได้แอ้มเธอสักทีได้มั้ย
  • 12:32 - 12:33
    ออกไปได้แล้วไป๊
  • 12:34 - 12:36
    4 เหรียญ กระเป๋าสองใบ
  • 12:38 - 12:40
    เอาไป 5 เลย ไม่ต้องทอน
  • 12:40 - 12:44
    ซึ้งใจเลย งั้นเดี๋ยวบอกไรดีๆ ให้นะพี่
  • 12:45 - 12:48
    ใส่กางเกงในตัวเก่งเลยนะคืนนี้น่ะ
  • 12:50 - 12:51
    ทำไมวะ
  • 12:53 - 12:56
    ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่
  • 12:57 - 12:59
    โปรดรับการคารวะของข้าน้อยด้วย
  • 12:59 - 13:01
    เฮ่ๆๆ เด็กน้อยๆๆ ทั้งหลายยย
  • 13:03 - 13:06
    แหม... ชิ้นเนื้อสดๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น
  • 13:07 - 13:08
    ประเพณีของพวกเราในวันแรก
  • 13:09 - 13:11
    เด็กใหม่ต้องโดนรุ่นพี่รับน้อง
  • 13:11 - 13:13
    เปิดกางเกงใน เล่นอะไรๆ พิสดาร
  • 13:14 - 13:16
    และในวันนั้น เราก็ได้พบกับรันโช
  • 13:25 - 13:26
    Spiderman
  • 13:27 - 13:28
    Batman
  • 13:34 - 13:37
    เนื้อสดๆๆๆๆ
  • 13:37 - 13:40
    กราบนมัสการครับท่าน
    ถอดกางเกงออกไวๆ ต้องผ่านการตรวจก่อน
  • 13:40 - 13:41
    ชื่อไรเนี่ย
  • 13:41 - 13:43
    "รันโชดัส ชามัลดัส ชันชาด"
  • 13:44 - 13:47
    เคี้ยวอะไรในปากหรือไง
    ถึงไม่ยอมตอบ
  • 13:48 - 13:49
    มาๆๆๆ ถอดเกงๆๆ
  • 13:50 - 13:53
    เงียบไปเลยรึไง
  • 13:58 - 14:01
    กางเกงเปียกแล้วนะ
    ถอดออกซะ
  • 14:02 - 14:04
    - All is well ๆ
    - อะไรนะ
  • 14:04 - 14:05
    ALL IS WELL
  • 14:05 - 14:06
    มันพูดว่าอะไรนะ
  • 14:07 - 14:09
    ใครบอกมันหน่อยซิ
    เฮ้ย ไอ้เจมส์บอนด์
  • 14:10 - 14:11
    บอกให้มันรู้ซิว่าต้องทำไง
  • 14:12 - 14:14
    Take off you pants or
    They are going to piss on you.
  • 14:15 - 14:17
    เฮ้ย ไอ้ 007!
    มึงอายที่จะพูดภาษาฮินดีหรือไงวะ
  • 14:17 - 14:21
    โทษครับพี่ ผมเกิดที่อูกันด้า
    เรียนที่พอนดิเชอริ
  • 14:21 - 14:22
    พูดภาษาฮินดีีไม่คล่อง
  • 14:22 - 14:25
    งั้นก็อธิบายแบบไม่คล่องสิโว้ย
  • 14:27 - 14:28
    หนาวหรือน้อง หา?
  • 14:29 - 14:31
    (ฮินดี) จงอยู่ในร่างเปลือยเปล่า
  • 14:32 - 14:36
    มิเช่นนั้น ท่านผู้นั้นจะกระทำการ
    ระเบิดปัสสาวะบนตัวท่าน
  • 14:37 - 14:39
    เฮ้ย "ระเบิดปัสสาวะ" อะไรวะ
  • 14:40 - 14:43
    มันเป็นภาษาทางวิศวะครับพี่
  • 14:48 - 14:50
    เฮ้ย ออกมา
  • 14:58 - 14:59
    ไม่เช่นนั้น... ไม่เช่นนั้น
  • 15:00 - 15:03
    กูจะ "ระเบิดปัสสาวะ" หน้าประตูเอ็งเลย
  • 15:11 - 15:14
    นับถึงสิบนะเว้ย ถ้าไม่ออกมา.....
  • 15:15 - 15:19
    กูจะ "ระเบิดปัสสาวะ"
    หน้าประตูเอ็งตลอดเทอมเลย
  • 15:23 - 15:24
    One
  • 15:27 - 15:28
    Two
  • 15:34 - 15:35
    Three
  • 15:45 - 15:46
    Four
  • 15:50 - 15:51
    Five
  • 15:57 - 15:59
    Six
  • 16:05 - 16:06
    Seven
  • 16:12 - 16:13
    Eight
  • 16:18 - 16:19
    Nine
  • 16:28 - 16:30
    Ten
  • 17:14 - 17:18
    "น้ำเกลือเป็นตัวนำไฟฟ้าที่ดี"
  • 17:18 - 17:21
    เราเรียนกันมาแล้วตอน ม.ปลาย
    แต่เขาก็ประยุกต์ใช้มันจริงๆ
  • 17:26 - 17:30
    ดร.วีรุ สหทราบุดดี
    เป็น ผอ ของ ICE แห่งนี้
  • 17:30 - 17:33
    พวก นศ. ให้ฉายาเขาว่า "ไอ้ไวรัส"
    คอมพิวเตอร์ไวรัส
  • 17:34 - 17:36
    ไวรัสกำลังมาาาาา เอาไข่มาด้วยยย
  • 17:36 - 17:40
    เด็กใหม่มารวมตัวกันเร็วๆ ที่นี่เลย
  • 17:40 - 17:42
    ท่าน ผอ ไวรัส เป็นคนที่ชอบการ
    แข่งขันอย่างที่ไม่เคยเจอใครเป็นมาก่อน
  • 17:43 - 17:47
    เขาไม่ยอมให้ใครวิ่งนำเขาไม่ว่าเรื่องใดๆ
  • 17:50 - 17:53
    ถึงขนาดเพื่อประหยัดเวลา
    เสื้อเชิ้ตของติดได้โดยไม่ต้องใช้กระดุม
  • 17:54 - 17:55
    เน็คไทเขาก็ติดได้เลย
  • 17:57 - 18:01
    เขาสำเร็จวิชาการฝึกเขียนสองมือพร้อมๆ กัน
  • 18:05 - 18:09
    ทุกวัน เวลาบ่ายสอง ท่านจะต้องหลับ
    สะสมพลัง 7 นาทีครึ่ง
  • 18:09 - 18:10
    กับเพลงโอเปร่าขับกล่อมยามบรรทม
  • 18:13 - 18:15
    โกวินด์ เป็นช่างผมของท่าน ผอ
    ได้รับคำสั่งถาวรเอาไว้ว่า
  • 18:15 - 18:21
    ให้โกนหนวด แต่งหนวด ตัดเล็บ
    ในเวลานี้ทุกวัน
  • 18:37 - 18:40
    - นี่อะไร
    - รังนกครับ
  • 18:40 - 18:42
    - ใครเป็นเจ้าของ
    - นก Koel bird ครับ
  • 18:42 - 18:43
    ผิด
  • 18:44 - 18:46
    นก Koel ไม่เคยทำรังของตัวเอง
  • 18:47 - 18:49
    มันจะวางไข่ในรังนกตัวอื่น
  • 18:51 - 18:54
    และเมื่อมันฟักขึ้นมา รู้มั้ยมันทำยังไงต่อ
  • 18:56 - 19:01
    มันจะโยนไข่ใบอื่นออกไป
  • 19:05 - 19:06
    การแข่งขันสิ้นสุด
  • 19:07 - 19:11
    ชีวิตของพวกมันเริ่มต้นด้วยการฆาตกรรม
    มันเป็นธรรมชาติของพวกมัน
  • 19:12 - 19:14
    แข่งขันกัน ไม่ก็ตายกันไป
  • 19:16 - 19:18
    พวกแกก็เหมือนกับนก Koel
  • 19:22 - 19:26
    และนี่ก็คือไข่ที่แตกไปเพื่อที่จะ
    เข้ามาสู่รั้วของ ICE แห่งนี้
  • 19:27 - 19:31
    อย่าลืมนะว่า ICE ของเรารับ
    นร ที่เข้าแข่งขันกว่า 400,000 คนต่อปี
  • 19:32 - 19:36
    แต่แค่ 200 คนเท่านั้นที่ถูกเลือก
  • 19:36 - 19:41
    แล้วพวกนี้ล่ะ.... เสร็จ... จบสิ้น
    เพราะมันแตกหมดแล้ว
  • 19:43 - 19:45
    ลูกฉัน.... เขาพยายามกว่า 3 ปี
  • 19:47 - 19:49
    ทุกๆ ครั้งที่สอบ ก็ไม่ผ่านตลอด
  • 19:52 - 19:53
    จำประโยคนี้ได้มั้ย "ชีวิตคือการแข่งขัน"
  • 19:54 - 19:57
    ถ้าไม่วิ่งให้เร็ว ก็จะรั้งท้ายทันที
  • 19:58 - 20:00
    จะเล่าอะไรให้ฟังเรื่องนึง
  • 20:02 - 20:03
    นี่.... คือ ปากกาสำหรับนักอวกาศ
  • 20:04 - 20:07
    ปากกาธรรมดาๆ มันใช้ในอวกาศไม่ได้
  • 20:08 - 20:12
    ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์จึงคิดค้นปากกา
    อันนี้ขึ้นมาด้วยทุนเป็นล้าน
  • 20:12 - 20:16
    มันสามารถเขียนได้ทุกมุม ทุกองศา
    และเขียนในอวกาศได้
  • 20:17 - 20:18
    วันนึง ตอนที่ฉันเป็น นร
  • 20:19 - 20:20
    ผอ. ของสถาบันเรียกฉันเข้าไป
  • 20:21 - 20:23
    เขาเรียกชื่อฉันว่า "วีรุ"
    ฉันก็ตอบว่า "ครับท่าน"
  • 20:23 - 20:24
    "มานี่ซิ"
    ฉันก็รู้สึกกลัวๆ
  • 20:26 - 20:27
    เขาโชว์ปากกานี้ขึ้นมา
  • 20:28 - 20:31
    เขาบอกว่า "นี่คือสัญลักษณ์ของ
    ความฉลาดและความพิเศษ"
  • 20:32 - 20:33
    "ฉันให้เธอ"
  • 20:35 - 20:39
    "และเมื่อเธอได้พบกับ นร. ที่มีความฉลาด
    และความพิเศษคนต่อไป"
  • 20:39 - 20:41
    "จงมอบมันต่อให้กับเขาซะ"
  • 20:42 - 20:46
    32 ปีมานี้ ฉันยังไม่พบกับ นร คนนั้นเลย
  • 20:47 - 20:48
    โชคไม่ดีเลยนะ
  • 20:50 - 20:52
    ใครในที่นี้ต้องการมันบ้าง
  • 20:55 - 20:57
    ดีมาก..... เอามือลงได้
  • 21:01 - 21:04
    ต้องให้เขียนป้ายหรือไงว่า "เอามือลงได้"
  • 21:04 - 21:05
    มีคำถามครับผม
  • 21:07 - 21:10
    ท่านครับ... ถ้าปากกาไม่เวิร์ค
    ในอวกาศแล้ว.....
  • 21:11 - 21:13
    ทำไมเขาไม่ใช้ดินสอล่ะครับ
  • 21:15 - 21:16
    มันจะช่วยลดงบประมาณได้เยอะเลยนะครับ
  • 21:28 - 21:30
    เดี๋ยวค่อยตอบทีหลังแล้วกัน
  • 21:34 - 21:36
    ไอ้รันโชน่ะมันงัดกับรุ่นพี่เมื่อคืน
  • 21:36 - 21:39
    แล้วก็ยังพูดจาแบบนั้นกับ ผอ อีก
    เราสองคนอย่าไปยุ่งกับมันดีกว่า
  • 21:39 - 21:41
    ท่านได้โค่นความร้ายกาจของไวรัสได้....
  • 21:42 - 21:45
    ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่
    โปรดรับการคารวะของข้าน้อยด้วย
  • 21:45 - 21:48
    พอๆๆ ไม่ไปโรงเรียนหรือไง
  • 21:48 - 21:50
    แล้วพ่อพี่ออกเงินให้ผมมั้ยล่ะ
  • 21:50 - 21:53
    - อย่ายุ่งกับพ่อกูนะเว้ย
    - เอาน่าๆๆ
  • 21:53 - 21:57
    จะไปโรงเรียนน่ะ ไม่ต้องใช้เงินค่าเข้าหรอก
    เอาแค่เครื่องแบบก็พอ
  • 21:57 - 22:02
    ไปหาโรงเรียน ซื้อชุดมา แล้วเข้าเรียนไปเลย
  • 22:03 - 22:04
    ท่ามกลางฝูงเด็กๆ น่ะ ไม่มีใครเขาสังเกตหรอก
  • 22:05 - 22:08
    - ถ้าโดนจับได้ล่ะ
    - ก็ซื้อชุดใหม่ เปลี่ยนโรงเรียนแม่งไปเรื่อยๆ
  • 22:08 - 22:10
    เห็นมั้ย.... เขาแตกต่างจริงๆ
  • 22:10 - 22:13
    เขากล้าที่จะคิด กล้าที่จะแตกต่าง
  • 22:14 - 22:17
    นกที่มีความคิดอันอิสระกว้างไกล
    ได้เข้ามาในรังของ ผอ. วีรุ ซะแล้ว
  • 22:17 - 22:20
    พวกเราก็เป็นเหมือนหุ่นยนต์
    เรียนตามคำสั่งของพวกเขา
  • 22:21 - 22:23
    แต่รันโช.... เขาเป็นคนเดียว
    ที่ไม่ได้เป็น machine
  • 22:23 - 22:26
    machine คืออะไร
  • 22:31 - 22:33
    ยิ้มอะไรล่ะนั่นน่ะ
  • 22:34 - 22:37
    ครับ, การได้มาเรียนวิศวะ....
    มันเป็นความฝันของผมเลยครับ
  • 22:37 - 22:40
    ก็ดีใจที่ได้มาเรียนที่นี่จนได้ครับ
  • 22:40 - 22:44
    ไม่ต้องดีใจนัก บอกคำนิยามมาซิ
    machine คือ อะไร
  • 22:45 - 22:49
    Machine ก็คือ สิ่งที่ช่วยลด
    การใช้กำลังของมนุษย์ครับ
  • 22:49 - 22:50
    ไหน ลองยกตัวอย่างหน่อยซิ
  • 22:54 - 22:59
    ก็… อะไรๆ ที่มีระบบการทำงานง่ายๆ
    หรือช่วยลดเวลา ก็คือ machine
  • 23:01 - 23:03
    วันนี้อากาศร้อน เรากดปุ่ม ลมก็พัด
  • 23:03 - 23:04
    พัดลม นี่ก็ machine
  • 23:05 - 23:08
    เราคุยกันระยะทางไกลๆ ได้
    โทรศัพท์….. ก็ machine
  • 23:08 - 23:11
    คำนวณเป็นล้านๆ ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น
    เครื่องคิดเลข.... นี่ก็ machine
  • 23:12 - 23:14
    machine อยู่รอบๆ ตัวเราครับ
  • 23:14 - 23:16
    จากปลายปากกา สู่ซิปกางเกง
    นี่ก็ machine
  • 23:17 - 23:19
    ขึ้น ลง ขึ้น ลง แป๊บเดียว
  • 23:22 - 23:23
    ไหนล่ะ "คำนิยาม" Definition น่ะ
  • 23:24 - 23:26
    ก็… ผมเพิ่งตอบไปไงครับ
  • 23:27 - 23:31
    แล้วจะเขียนตอบอย่างงั้นในข้อสอบรึไง
    นี่คือ machine ขึ้น ลง ขึ้น ลง
  • 23:31 - 23:33
    ไอ้โง่...... ไหนมีใครอีกมั้ย
  • 23:34 - 23:35
    Yes?
  • 23:35 - 23:37
    ครับ…. machine ก็คือการรวมกัน
    ของสิ่งต่างๆ ที่เชื่อมถึงกัน
  • 23:37 - 23:39
    ที่มีการเคลื่อนที่อย่างคงที่
  • 23:39 - 23:41
    และมีการส่งกำลัง ให้มีการถ่ายเท
    การเคลื่อนที่ไปยังจุดต่างๆ
  • 23:42 - 23:44
    ก่อให้เกิดการทำงานร่วมกันจนเกิดการแปลงพลังงาน
  • 23:44 - 23:46
    มีระบบแกน ระบบเพลาแบบต่างๆ มากมายหลายแบบ
  • 23:47 - 23:49
    โดยเฉพาะ ในโครงสร้างที่ซับซ้อนมากขึ้น
  • 23:49 - 23:50
    จะประกอบไปด้วยชิ้นส่วนที่
    เคลื่อนที่ได้หลายส่วน
  • 23:51 - 23:54
    ทำงานร่วมกัน อย่างเช่นพวกล้อ
    levers, crank, cams และอื่นๆ อีก
  • 23:55 - 23:56
    ยอดเยี่ยม...
  • 23:56 - 23:58
    สมบูรณ์แบบ. นั่งได้
  • 23:58 - 23:59
    Thank you
  • 24:01 - 24:03
    แต่ท่านครับ.... ผมก็เพิ่งพูดไปเหมือนกัน
    แต่ด้วยภาษาที่ง่ายกว่าครับ
  • 24:04 - 24:07
    ถ้าจะเอาภาษาง่ายๆ
    ก็ไปเรียน Arts หรือ Commerce ไป๊
  • 24:07 - 24:09
    แต่ท่านครับ เราก็ได้ความหมายเหมือนกันน่ะครับ
  • 24:10 - 24:13
    แล้วอย่างนี้ เราจะได้อะไรจากแค่การรู้ "นิยาม" ล่ะครับ
  • 24:13 - 24:15
    แกคิดว่าแกฉลาดกว่าหนังสือรึไง
  • 24:15 - 24:20
    เขียนตอบไปตามที่หนังสือบอก ถ้าอยากจะสอบผ่านล่ะก็นะ
  • 24:20 - 24:22
    - แต่ในหนังสือเล่ม.....
    - ออกไป
  • 24:22 - 24:24
    ทำไมล่ะครับ
  • 24:24 - 24:26
    ก็ภาษาง่ายๆ ไง… "ออกไป"
  • 24:35 - 24:36
    โง่เง่า
  • 24:38 - 24:41
    เอาล่ะ เรามาว่ากันต่อเรื่อง machine
  • 24:42 - 24:43
    กลับมาทำไม
  • 24:44 - 24:45
    ผมลืมบางอย่างครับ
  • 24:46 - 24:47
    อะไร
  • 24:48 - 24:50
    สิ่งที่บันทึกความคิดรวบยอดที่มาจาก
    การวิเคราะห์และสังเคราะห์
  • 24:50 - 24:52
    ที่มีการจัดเรียงและมีคำอธิบาย
    อาจจะมีภาพประกอบ หรืออาจจะไม่มีภาพประกอบ
  • 24:52 - 24:54
    ปกแข็งบ้าง ปกอ่อนบ้าง บ้างก็ห่อปก บ้างก็ไม่ห่อปก
  • 24:54 - 24:56
    มีคำนิยม มีบทนำ มีสารบัญ มีดรรชนี
  • 24:56 - 24:58
    เป็นสิ่งที่ใช้ในการทำให้รู้มากขึ้น เข้าใจขึ้น
  • 24:58 - 25:00
    และก็มั่นใจขึ้น เก่งขึ้น ทำให้สมองมนุษย์พัฒนาขึ้น
  • 25:00 - 25:02
    ผ่านการเรียนรู้ทางประสาทสัมผัสทางตา
    บางครั้งก็จาก "การสัมผัส"... ครับผม
  • 25:08 - 25:09
    อะไรวะน่ะ....
  • 25:10 - 25:11
    หนังสือ… ครับ
  • 25:13 - 25:14
    ผมลืมหนังสือ... ขอเข้าไปเอาครับ
  • 25:14 - 25:16
    พูดให้มันง่ายกว่านี้ไม่ได้หรือไง
  • 25:16 - 25:19
    ผมก็ลองแล้วครับในตอนแรก
    แต่มันก็ไม่เวิร์คนี่ครับ
  • 25:25 - 25:28
    ผู้สอนมักจะไล่รันโชออกนอกห้องเสมอ
    นานๆ ทีจะให้นั่งเรียนด้วยได้
  • 25:28 - 25:31
    เมื่อถูกโยนออกจากห้องนึง
    เขาก็เข้าไปเรียนกับอีกห้องนึง
  • 25:32 - 25:35
    รันโชบอกว่า.... จะเป็นห้องของพวกปีหนึ่ง
    หรือพวกปีสี่ มันก็ความรู้เหมือนกัน...
  • 25:36 - 25:37
    เห็นมั้ย... รันโชเขาไม่เหมือนกับพวกเราเลย
  • 25:38 - 25:40
    พวกเราแย่งห้องน้ำกันทุกๆ เช้า
  • 25:40 - 25:42
    แต่สำหรับเขา... น้ำอยู่ไหน เขาอาบที่นั่นได้
  • 25:42 - 25:43
    สวัสดีครับ
  • 25:45 - 25:47
    Machines คือ ความคลั่งไคล้ของเขา
  • 25:47 - 25:51
    เมื่อมีอะไรถูกใจเขาล่ะ เขาจะแงะมันทันที
  • 25:52 - 25:53
    บางครั้งก็ประกอบกลับเข้าที่เดิม
  • 25:54 - 25:55
    บางครั้งก็........
  • 25:56 - 25:58
    และที่นี่ ก็มีอยู่อีกคนนึง
    ที่คลั่งไคล้ในด้านวิศวกรรม
  • 26:01 - 26:02
    เขาก็คือ..... จอย โลโบ
  • 26:03 - 26:04
    ผอ ครับ ขออนุญาตครับท่าน
  • 26:05 - 26:06
    นายจอย โลโบ
  • 26:07 - 26:10
    ท่านครับ ถ้าผมรู้ว่าวันจบจะถึงเมื่อไหร่...
  • 26:10 - 26:10
    ทำไมล่ะ
  • 26:11 - 26:12
    พ่อของผมจะได้จองตั๋วรถไฟมาครับ
  • 26:13 - 26:16
    ผมจะเป็นวิศวะคนแรกของหมู่บ้าน
    ทุกๆ คนจับตารอผมอยู่น่ะครับ
  • 26:17 - 26:19
    เอางี้ โทรหาพ่อของเธอซิ
  • 26:20 - 26:21
    เร็วๆ อย่าเสียเวลา
  • 26:28 - 26:29
    Hello
  • 26:29 - 26:32
    พ่อครับ ผอ อยากจะคุยด้วยน่ะครับ
  • 26:32 - 26:33
    จอย
  • 26:33 - 26:35
    คุณโลโบ ลูกของคุณจะไม่จบในปีนี้นะ
  • 26:37 - 26:38
    อ้าว ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้น
  • 26:38 - 26:40
    เขาทำเสร็จล่าช้ากว่ากำหนดส่ง
  • 26:40 - 26:44
    คุณโลโบ มันเป็นโครงงานที่ใช้จริงไม่ได้
  • 26:44 - 26:46
    เขาทำเฮลิคอปเตอร์ห่วยๆ มาลำนึง
  • 26:46 - 26:50
    ผมขอแนะนำว่าอย่าเพิ่งจองตั๋ว
    ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
  • 26:53 - 26:55
    - ท่านครับ ผมใกล้เข้ามาแล้วนะท่าน
    - โครงงานพร้อมหรือยัง
  • 26:55 - 26:59
    - โครงงานพร้อมหรือยัง
    - ท่านครับ อย่างน้อยก็ลองดูมันหน่อยสิครับ
  • 26:59 - 27:01
    งั้นก็ submit มาสิ จะได้ดูให้
  • 27:01 - 27:03
    - ท่านครับ คือ ขอเวลาสักหน่อยน่ะครับ
    - ทำไม ทำไมฉันจะต้องให้ล่ะ
  • 27:03 - 27:06
    ตอนนั้นหลังจากพ่อผมป่วย
    ผมก็ไม่ได้ทำต่อเลยครับ มันเลย....
  • 27:06 - 27:08
    ตอนนั้นเธอหยุดกินข้าวรึเปล่า...
  • 27:08 - 27:09
    ไม่ครับ
  • 27:09 - 27:10
    หยุดอาบน้ำหรือเปล่าล่ะ
  • 27:11 - 27:12
    แล้วทำไมถึงหยุดทำ.....
  • 27:12 - 27:15
    ท่านครับ... มันใกล้แล้วนะครับ
    ดูมันก่อนสักครั้งนะครับ....
  • 27:15 - 27:16
    นาย… โลโบ
  • 27:16 - 27:19
    วันอาทิตย์ ตอนกลางวัน....
    ลูกชายชั้นพลัดตกจากรถไฟ เสียชีวิต
  • 27:19 - 27:24
    พอวันจันทร์ ฉันก็ยังสอนต่อ.....
    ดังนั้น... เหตุผลนั้นฟังไม่ขึ้น
  • 27:26 - 27:29
    ฉันพูดได้แค่ว่า "เสียใจด้วย"
    แต่ฉันไม่ต่อเวลาให้
  • 27:30 - 27:32
    ท่าน มันใกล้หมดเวลาแล้วครับ...
  • 28:01 - 28:02
    มีชีวิตมาก็นาน
  • 28:03 - 28:05
    แต่เป็นชีวิตของไม่ใช่ฉันเลย
  • 28:05 - 28:07
    ขอแค่สักครั้งได้มั้ย
  • 28:08 - 28:10
    ขอเป็นตัวของฉันเองบ้าง
  • 28:10 - 28:12
    มีชีวิตมาก็นาน
  • 28:12 - 28:14
    แต่เป็นชีวิตของไม่ใช่ฉันเลย
  • 28:15 - 28:17
    ขอแค่สักครั้งได้มั้ย
  • 28:17 - 28:19
    ที่ฉันจะเป็นตัวของฉันเอง
  • 28:29 - 28:33
    Give me some sunshine
    Give me some rain
  • 28:34 - 28:38
    Give me another chance
    I wanna grow up once again
  • 28:38 - 28:43
    Give me some sunshine
    Give me some rain
  • 28:43 - 28:49
    Give me another chance
    I wanna grow up once again
  • 28:50 - 28:51
    เขาทำมาแจ๋วมากเลยงานนี้
  • 28:51 - 28:53
    เฮลิคอปเตอร์ที่มีกล้องไร้สาย
  • 28:55 - 28:57
    ใช้ในการตรวจจราจร และงานดูแล
    ความปลอดภัยได้เลย แจ๋วมาก
  • 28:57 - 29:00
    แต่ ผอ ไวรัส บอกว่ามันใช้จริงไม่ได้
  • 29:01 - 29:02
    เดี๋ยวฉันจะทำให้มันบินได้เอง
  • 29:05 - 29:07
    อย่าบอกจอยนะ เดี๋ยวจะให้เขาตกใจเล่น
  • 29:07 - 29:10
    เดี๋ยวจะทำให้มันบินขึ้นไปที่ห้องของจอยเขา
    แล้วจะจับภาพมาให้ดู
  • 29:10 - 29:12
    แล้วถ้าเรามัวทำแต่ไอ้เครื่องของจอยอันนี้
    แล้วงานของเราล่ะ ใครจะทำให้
  • 29:13 - 29:16
    ข้อสอบ, สอบปากเปล่า ข้อสอบอีกหลายวิชา
  • 29:16 - 29:17
    แกน่ะกลัวง่ายเกินไป....
  • 29:19 - 29:23
    เอามือวางไว้ตรงนี้ ตรงหัวใจ
    แล้วพูดว่า "Aal izz well"
  • 29:23 - 29:25
    - จะพูดว่า All is well ใช่มั้ย
    - Aal izz well
  • 29:25 - 29:28
    คาถาจากท่านกูรู รันโช รึ
  • 29:28 - 29:30
    คือ ตอนนั้นที่หมู่บ้านมียามคนนึง
  • 29:31 - 29:36
    ตอนที่เขาอยู่เฝ้ายาม
    เขามักจะตะโกนว่า 'Aal izz well'
  • 29:37 - 29:40
    แค่นี้พวกเราก็หลับกันสบาย
    แล้วอยู่มาวันนึง มีขโมยขึ้นบ้านหลังนึง
  • 29:40 - 29:42
    คนในหมู่บ้านก็รู้เลยว่าจริงๆ แล้ว
    ยามมันไม่เคยออกเดินตรวจเลย
  • 29:42 - 29:46
    ยามมันได้แค่ตะโกน 'Aal izz well' แค่เนี้ย
    มันทำให้เราเชื่อใจยาม
  • 29:48 - 29:52
    พอตั้งแต่วันนั้นมา ก็เลยรู้ว่า
    ถ้าใจเราหวาดกล้วขึ้นมา
  • 29:53 - 29:55
    เราก็ต้องใช้เทคนิคกับมันสักหน่อย
  • 29:56 - 30:01
    เมื่อเกิดอะไรหนักใจขึ้น
    ก็บอกตัวเองว่า 'All is well'ๆๆๆ
  • 30:03 - 30:04
    แล้วมันช่วยให้ปัญหาหมดไปรึไง
  • 30:04 - 30:06
    ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ใจเราจะไม่คล้อยไปกับความกลัว
    และมันจะพร้อมสู้ไง
  • 30:08 - 30:12
    ลองใช้ดูสิ แล้วจะรู้ว่ามันช่วยได้เยอะเลยกับที่นี่
  • 30:29 - 30:33
    เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้
  • 30:37 - 30:41
    ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง
  • 30:44 - 30:48
    เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้
  • 30:48 - 30:52
    ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง
  • 30:52 - 30:56
    All is Well...
  • 30:56 - 30:59
    แม่ไก่ไม่รู้หรอกว่าไข่ที่กำลังนั่งกกจะโดนอะไร
  • 31:00 - 31:03
    อาจจะโดนเอาไปทอดเป็นไข่เจียว
  • 31:04 - 31:07
    ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง
  • 31:08 - 31:09
    ผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปบ้าง
  • 31:09 - 31:14
    เพลงจะช่วยคลายความกังวลได้... All is Well
  • 31:14 - 31:17
    มาพี่น้อง.. All is Well
  • 31:18 - 31:22
    มาไอ้เกลอ.. All is Well
  • 31:22 - 31:25
    มาพี่น้อง All is Well
  • 31:34 - 31:38
    งง และก็ยิ่งงง ไม่รู้จะแก้โจทย์ยังไง
  • 31:38 - 31:42
    อ่าฮะ คำตอบน่ะหรอ... เดี๋ยวนะ คำถามมันว่าไงนะ
  • 31:42 - 31:45
    ถ้าใจมันกลัวนั่นนี่โน่นมากเกินไป
  • 31:46 - 31:49
    เราก็ต้องหลอกมันบ้าง วิธีง่ายๆ เลย
  • 31:49 - 31:53
    ใจมันโง่กลัวได้ มันก็ต้องโง่ให้เราหลอกได้ล่ะ
  • 31:53 - 31:55
    มาผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปซะที
  • 31:55 - 31:59
    ร้องเพลงให้ช่วยคลายความกังวลกัน... All is Well
  • 32:01 - 32:04
    มาเลยพี่น้อง All is Well
  • 32:04 - 32:07
    มาเลยไอ้เกลอ All is Well
  • 32:08 - 32:11
    มาเลยพี่น้อง All is Well
  • 32:20 - 32:24
    พ่อแม่ให้ตังค์มาเรียน... ก็เอาไปเมาซะ
    แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย
  • 32:24 - 32:28
    บูชา บูชา สวดๆ ทุกวัน... แต่ไหงไม่เห็นท่านช่วยเล้ยย
  • 32:28 - 32:31
    ขนาดแกะมันยังไม่รู้ชะตากรรม
  • 32:32 - 32:35
    มันอาจจะถูกเอาไปเสริฟพร้อมซอสมินท์ก็ได้
  • 32:36 - 32:39
    ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นไง
  • 32:39 - 32:41
    มาผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปซะที
  • 32:41 - 32:46
    มาร้องเพลงคลายความกังวลกัน... All is Well
  • 32:47 - 32:49
    มาเลยพี่น้อง All is Well
  • 32:50 - 32:53
    มาเลยไอ้เกลอ All is Well
  • 32:54 - 32:57
    มาเลยพี่น้อง All is Well
  • 32:59 - 33:02
    เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้
  • 33:05 - 33:08
    ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง
  • 33:09 - 33:12
    All is Well
  • 33:12 - 33:15
    ไก่มันไม่รู้หรอกว่าไข่ที่กำลังนั่งกกจะเป็นยังไง
  • 33:16 - 33:19
    อาจจะฟัก ไม่ก็โดนเอาไปทอด
  • 33:20 - 33:23
    ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตเป็นไง
  • 33:24 - 33:26
    มาผิวปากกัน ความกังวลจะได้หายไป
  • 33:26 - 33:27
    ร้องเพลงให้ความกังวลหายไป
  • 33:28 - 33:29
    Eureka! Eureka;
    (ยูเรก้า ยูเรก้า = รู้แล้วๆ)
  • 33:31 - 33:34
    Yell: All is Well
  • 33:35 - 33:38
    เฮ้… แม่ไก่... All is Well
  • 33:38 - 33:41
    เฮ้… แกะน้อย... All is Well
  • 33:42 - 33:45
    มาเลยพี่น้อง... All is Well
  • 33:45 - 33:47
    บินขึ้นไปหาจอยเลย
  • 33:48 - 33:49
    สูงอีกๆ
  • 33:50 - 33:51
    ไอ้ตดเงียบๆ (Silencer) มันโป๊อยู่
  • 33:55 - 33:56
    จอย!! ออกมาเร็ว
  • 33:58 - 34:00
    มาที่หน้าต่างเร็ว!
  • 34:00 - 34:01
    จอย!! มาดูสิ
  • 34:53 - 34:54
    ข่าวดีนะครับท่าน ผอ
  • 34:56 - 34:58
    ตำรวจกับพ่อของจอยไม่สงสัยอะไร
  • 35:00 - 35:01
    ทุกคนคิดว่าเป็นการฆ่าตัวตาย
  • 35:03 - 35:04
    ตำรวจรายงานไปว่า
  • 35:05 - 35:07
    สาเหตุการตายก็คือทางเดินหายใจผิดปกติ
  • 35:07 - 35:08
    ทำให้หายใจไม่ออก
  • 35:11 - 35:14
    ทุกคนมองไปแค่สาเหตุคืออย่างนี้เท่านั้น...
  • 35:16 - 35:19
    แล้วแรงกดดันตลอด 4 ปีที่ผ่านมาล่ะ
  • 35:20 - 35:21
    ไม่มีกล่าวถึงสาเหตุนี้ในรายงานเลย
  • 35:23 - 35:25
    สายวิศวะเนี่ยเป็นสายของคนเก่งๆ นะครับ
  • 35:26 - 35:30
    แต่กลับไม่เคยประดิษฐ์เครื่อง
    ช่วยวัดแรงกดดันทางจิตใจ
  • 35:32 - 35:33
    ถ้าเรามี เราก็คงจะรู้กันได้...
  • 35:34 - 35:36
    อย่างนี้มันไม่เหมือนกับฆ่าตัวตายเลย...
    มันเหมือนกับการเอาเขามาฆ่า....
  • 35:40 - 35:44
    กล้าดียังไงที่ตำหนิชั้นเกี่ยวกับ
    การฆ่าตัวตายของจอย
  • 35:44 - 35:47
    ถ้า นร คนนึงรับแรงกดดันไม่ได้ มันเป็นความผิดของที่นี่รึ
  • 35:48 - 35:51
    ชีวิตก็กดดันอย่างนี้
    ทำไมไม่ไปตำหนิอย่างอื่นบ้าง
  • 35:52 - 35:55
    ผมไม่ได้ตำหนิท่านครับผม ผมตำหนิที่ระบบต่างหาก
  • 35:57 - 36:01
    ดูสถิตินี้สิครับ.. อินเดีย… อันดับหนึ่งของการฆ่าตัวตาย
  • 36:01 - 36:05
    ทุกๆ 90 นาที จะมีเด็กหนึ่งคน
    ที่คิดจะอยากจะลาโลก
  • 36:06 - 36:09
    การฆ่าตัวตายมันแรงกว่าโรคร้ายนะครับ
  • 36:09 - 36:10
    มันแย่กว่านั้นมาก
  • 36:11 - 36:13
    ที่นี่ไม่ได้รับผิดชอบกับคนอื่นๆ ที่เหลือ
  • 36:13 - 36:15
    ที่นี่เป็นวิทยาลัยที่ติดอันดับหนึ่งในประเทศนี้
  • 36:16 - 36:18
    ชั้นสอนที่นี่มา 32 ปี
  • 36:18 - 36:21
    แต่ก่อนอันดับที่ 28
    ตอนนี้ขึ้นมาเป็นอันดับที่ 1
  • 36:22 - 36:23
    อันดับ 1, อันดับ 1 แล้วยังไงล่ะครับ...
  • 36:25 - 36:28
    แล้วทำไมเราไม่เห็นการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ เลย
  • 36:30 - 36:34
    เราเอาแต่พูดกันแต่เรื่องคะแนน เรื่องเกรด
    จบแล้วมีงานมั้ย และการตั้งรกรากที่ USA
  • 36:36 - 36:40
    ที่นี่สอนแค่ทำยังไงให้ได้คะแนนเยอะๆ
    แต่ไม่ได้สอน "วิศวะกรรม" ให้เราเลย
  • 36:40 - 36:43
    อ๋อ… นี่แกจะสอนชั้นหรอว่าการสอนคืออะไร
  • 36:43 - 36:44
    ไม่ใช่ครับท่าน... ผม…
  • 36:47 - 36:48
    เอ่อ… กระดาษผม...
  • 37:06 - 37:07
    อาจารย์ โปรดนั่งลงก่อน...
  • 37:09 - 37:11
    ท่านผู้นี้.... ผู้ที่ประกาศตัวเองว่าเป็น Professor
  • 37:11 - 37:16
    เป็นผู้ที่คิดว่าเขาเก่งกว่าครูที่นี่ทั้งหมด
  • 37:16 - 37:21
    วันนี้ Professor รันโชดัส ชันชาด
    จะมาสอนเราในเรื่อง Engineer
  • 37:38 - 37:40
    เราไม่ได้มีเวลาทั้งวันนะ
  • 38:16 - 38:20
    ให้เวลา 30 วินาที…. อธิบายคำสองคำนี้
  • 38:20 - 38:22
    อนุญาตให้เปิดตำราหาได้
  • 38:23 - 38:25
    ถ้าได้คำตอบแล้วให้ยกมือขึ้นเลย
  • 38:26 - 38:29
    เราจะมาดูกันว่าใครได้ก่อน ใครได้ทีหลัง
  • 38:30 - 38:33
    เอาล่ะ เริ่มได้!
  • 39:01 - 39:02
    หมดเวลา
  • 39:05 - 39:06
    หมดเวลา ครับท่าน
  • 39:07 - 39:10
    ดูสิ ไม่มีใครได้คำตอบเลย
  • 39:12 - 39:15
    คราวนี้ ลองย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ดู
  • 39:17 - 39:19
    ตอนแรก... เมื่อผมถามคำถาม...
    เราตื่นเต้น เราอยากรู้อยากเห็น
  • 39:19 - 39:22
    มันเหมือนกับว่าจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ใช่มั้ย
  • 39:23 - 39:25
    มีใครคิดอย่างนั้นมั้ย? ท่าน ผอ คิดมั้ย?
  • 39:28 - 39:31
    เปล่าเลย....
    แต่พวกเรากลับแข่งขันกันอย่างบ้าคลั่ง
  • 39:33 - 39:35
    ไอ้การสอนแบบใครมาก่อนใครมาทีหลังอย่างนี้
  • 39:37 - 39:40
    มันทำให้ความรู้เราเพิ่มขึ้นบ้างมั้ย?
    เปล่าเลย มันก็แค่มีความกดดันเพิ่มขึ้น
  • 39:41 - 39:42
    ที่นี่เป็นวิทยาลัย... วิทยาลัยไม่ใช่ที่ที่เพิ่มแรงกดดันนะครับ
  • 39:45 - 39:48
    อย่างในละครสัตว์ เราสอนให้สิงโตนั่งบนเก้าอี้
    เราใช้แส้ทำให้มันกลัว...
  • 39:49 - 39:52
    แล้วเรานิยามสิงโตนั้นว่า "Well trained"
    ไม่ใช่ "Well educated"
  • 39:52 - 39:53
    Hello!!
  • 39:54 - 39:58
    นี่ไม่ใช่วิชาปรัชญานะ
    เฉลยไอ้สองคำนั่นมาก็พอแล้ว
  • 39:59 - 40:00
    ครับ… สองคำนี้ไม่มีจริงครับ
  • 40:01 - 40:05
    มันเป็นชื่อเพื่อนผมเองครับ
    ฟาฮาน กับ ราจู
  • 40:17 - 40:17
    เงียบ!!
  • 40:19 - 40:22
    บ้าบอคอแตก!! นี่หรือการสอน
  • 40:22 - 40:24
    ท่านครับ... ผมไม่ได้สอน Engineering หรอก
  • 40:24 - 40:26
    เพราะท่าน ผอ เป็นผู้เชี่ยวชาญอยู่แล้ว
  • 40:27 - 40:30
    แต่ผมแค่กำลังสองท่านว่า การสอนนั้นทำยังไง
  • 40:33 - 40:34
    ผมเชื่อว่าสักวันนึงท่าน ผอ จะเข้าใจ
  • 40:35 - 40:38
    ผมไม่เหมือนกับท่านหรอกครับ...
    เพราะผมไม่เคยละทิ้ง นร ปลายแถว
  • 40:39 - 40:40
    ไปละครับท่าน
  • 40:42 - 40:43
    เงียบบบบบบบ!!!
  • 40:45 - 40:46
    บอกให้เงียบ!!!
  • 40:50 - 40:53
    ทางเราเสียใจที่จะแจ้งให้ท่านได้ทราบว่า
  • 40:53 - 40:54
    ฟาฮาน...
    ราจู....
  • 40:54 - 40:55
    ได้พบกับเพื่อนร่วมห้องที่ไม่ใฝ่เรียน
  • 40:56 - 40:59
    ปราศจากการเรียนรู้ที่ถูกต้อง
    อนาคตของเขาทั้งสองกำลังถูกทำลาย
  • 41:00 - 41:03
    จดหมายของ ผอ ไวรัสได้ส่งไป
    ถึงบ้านของผู้ปกครองของทั้งสอง
  • 41:03 - 41:05
    มันเหมือนกับระเบิดที่บอม
    ฮิโรชิมา กับนางาซากิ
  • 41:06 - 41:09
    ผู้ปกครองเลยเรียกพวกเราไปเทศน์ยกใหญ่
  • 41:10 - 41:12
    เข้ามาๆ
  • 41:14 - 41:15
    ดูซิ นี่อะไร
  • 41:16 - 41:19
    ลุงกับป้ามีแอร์แค่ตัวเดียวในบ้าน
  • 41:20 - 41:24
    ก็เพราะว่าจะได้ไปติดแอร์ให้กับห้องฟาฮาน
    เพื่อที่ฟาฮานจะได้เรียนสบายๆ
  • 41:25 - 41:29
    เราไม่ซื้อรถ เราเอาแต่มอเตอร์ไซด์
  • 41:30 - 41:32
    เราใช้จ่ายเงินก็เพื่อให้ฟาฮานได้เรียนดีๆ
  • 41:33 - 41:37
    เราเสียสละความสุขส่วนตัว
    ก็เพื่อให้ฟาฮาน... เข้าใจมั้ย
  • 41:45 - 41:47
    ดูภาพนี่สิ ฟาฮาน
  • 41:49 - 41:51
    มันเป็นความสามารถ
    ที่ไร้ประโยชน์ของฟาฮานมัน
  • 41:51 - 41:53
    เดินไปทั่ว เที่ยวถ่ายรู้สัตว์
  • 41:53 - 41:56
    อยากจะเป็นช่างภาพสัตว์ป่า
  • 41:57 - 41:59
    ฟาฮาน, คะแนนปีที่แล้วเท่าไหร่
  • 42:00 - 42:01
    91% ครับ
  • 42:02 - 42:06
    เห็นมั้ย ตกจาก 94% มาเป็น 91%
  • 42:09 - 42:11
    คิดว่าตลกหรือไง
  • 42:11 - 42:15
    ไม่ครับ... ผมแค่ขำภาพน่ะครับ
  • 42:15 - 42:18
    ทำไมให้เขาเรียนวิศวะล่ะครับ
    ทำไมไม่ให้เขาไปทางถ่ายภาพ wildlife
  • 42:18 - 42:19
    พอเหอะ
  • 42:20 - 42:25
    ลุงขอร้องล่ะ อย่าทำให้อนาคตเขาพังไปมากกว่านี้
  • 42:27 - 42:29
    อาหารพร้อมแล้วจ่ะ ไปกินกันเหอะ
  • 42:34 - 42:36
    เอาไว้ครั้งหน้า นายค่อยมาทานร่วมกับเราแล้วกัน
  • 42:39 - 42:40
    พ่อไม่ให้พวกเราร่วมโต๊ะทานด้วย
  • 42:41 - 42:42
    ดังนั้น เพื่อที่จะให้อิ่มท้อง...
  • 42:43 - 42:46
    เราจึงพากันไปที่บ้านราจู
  • 42:48 - 42:52
    บ้านของราจูนั้นเหมือนกับย้อนอดีต
    กลับไปยุค 50 ที่ยังใช้ฟิล์มขาวดำอยู่
  • 42:52 - 42:53
    บ้านที่เป็นห้องเล็กๆ ซอมซ่อๆ
  • 42:54 - 42:55
    พ่อที่เป็นอัมพาต
  • 42:56 - 42:57
    แม่ที่เอาแต่ไอแค่กๆ
  • 42:57 - 42:59
    และน้องสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน
  • 43:00 - 43:01
    โซฟาขาดๆ ผุๆ จนเห็นสปริง
  • 43:02 - 43:04
    และน้ำที่รั่วจากหลังคาตลอด 24 ชม.
  • 43:04 - 43:08
    แม่ของราจูเป็นครูที่เกษียณแล้ว
    และเป็นเครื่องจักรที่บ่นไม่หยุด
  • 43:09 - 43:11
    พ่อของราจูเคยเป็นบุรุษไปรษณีย์
  • 43:11 - 43:13
    แต่ตอนนี้ เป็นอัมพาตขยับตัวไม่ได้เสียแล้ว
  • 43:14 - 43:16
    เงินรายได้ก็ไม่มากนัก
  • 43:16 - 43:20
    Kammo เขาอายุย่าง 28 แล้วนะ
    พวกเขาอยากได้รถเป็นสินสอด
  • 43:20 - 43:23
    ถ้าแกไม่เรียนและทำงาน
    น้องแกจะได้แต่งงานเมื่อไหร่กัน
  • 43:23 - 43:24
    เอา Okra มั้ย
    (Okra ผักชนิดนึง)
  • 43:25 - 43:29
    ตอนนี้ Okra ก็ 12 รูปี ต่อกิโลแล้ว
    กะหล่ำก็ 10 รูปี
  • 43:29 - 43:31
    มันแพงเอาเงินกันเห็นๆ อย่างกับโจร
  • 43:31 - 43:35
    มีจดหมายเตือนมาจากวิทยาลัยอย่างนี้
    เราจะกินอยู่กันยังไง
  • 43:35 - 43:36
    แม่!
  • 43:37 - 43:38
    เอาชีสมั้ย?
  • 43:39 - 43:42
    ชีสนี่น่าจะเอาไปขายเป็นทองได้นะ
  • 43:43 - 43:44
    - เอาชีสมั้ย
    - ไม่ล่ะครับ
  • 43:45 - 43:46
    แม่… ไม่เอาน่า
  • 43:47 - 43:49
    ได้ๆ ชั้นหยุดพูดก็ได้
  • 43:51 - 43:55
    ทำมาหากิน.....
    และก็ทำงานอย่างกับทาส...
  • 43:55 - 43:57
    แต่โดนบอกให้นั่งเงียบๆ
  • 43:58 - 44:03
    ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ที่รับปัญหาล่ะก็
    ใครล่ะจะมารับรู้ด้วย เพื่อนรึไง
  • 44:06 - 44:07
    เฮ้ย ราจู
  • 44:11 - 44:12
    จะว่าไปแล้วก็อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเหมือนกัน
  • 44:12 - 44:15
    ในตอนนั้น เราคิดกันว่า จะออกไปกับไอ้ราจู
    หรือจะอยู่ปลอบใจแม่มันดีวะเนี่ย
  • 44:16 - 44:19
    เอาวะ ปล่อยแม่งไปก่อน
    ตอนนี้ขอแดกก่อนแล้วกัน
  • 44:31 - 44:33
    ดูสิ ยาซีม่าของพ่อ ก็ตั้ง 55 รูปี
  • 44:38 - 44:39
    เอาโรตีอีกมั้ย?
  • 44:40 - 44:42
    ไม่ล่ะครับ... เราอิ่มกันแล้ว...
  • 44:50 - 44:52
    Okra 12 รูปี
    กะหล่ำ 10 รูปี
  • 44:55 - 44:57
    อย่างน้อยพวกแกก็ได้กินข้าวนะเว้ย
  • 44:58 - 45:01
    ไม่เหมือนพ่อเผด็จการอย่างไอ้ฟาฮาน
    "ฮิตเลอร์ คูเรซี่"
  • 45:01 - 45:03
    แล้วแม่เทเรซ่าแกล่ะ
    ทำโรตีผสมยาซีม่าให้เรากิน
  • 45:04 - 45:07
    - อย่าว่าแม่กูอย่างงั้นนะเว้ย
    - พอๆๆๆๆ มึงสองตัว
  • 45:07 - 45:09
    หิวว่ะ กินข้าวข้างนอกเหอะ
  • 45:09 - 45:11
    สิ้นเดือนแล้ว ใครจะจ่ายวะ
    แม่เทเรซ่าของมันรึไง
  • 45:12 - 45:17
    กินข้างนอกน่ะไม่ต้องใช้ตังค์หรอก
    ขอแค่ใส่ชุดสวยๆ ก็พอ
  • 45:19 - 45:21
    - มาเลย
    - มา
  • 45:22 - 45:24
    - สวัสดีครับ
    - สวัสดีครับ
  • 45:25 - 45:25
    โอ้ ลุง
  • 45:30 - 45:34
    - สามแก้ว
    - เอาโซดาน้ำ
  • 45:34 - 45:35
    ถ้าถูกจับตาย แม่งตายแน่
  • 45:35 - 45:38
    - จานแรกเป็นอะไร
    - เอาจานใหญ่มาเลยนะ สอง
  • 45:38 - 45:41
    เอาจานนี้ไว้นี่แหละ เปิดเพลงเร้าใจหน่อยสิ
  • 45:41 - 45:43
    ปียา อะไรเนี่ย!!!!
  • 45:43 - 45:46
    ทำไมใส่นาฬิกาขยะอันนี้มาเนี่ย??
  • 45:47 - 45:50
    อย่างนี้คนเขาจะมองคู่หมั้นของซุฮัสด้วยสายตายังไง
  • 45:51 - 45:53
    เรียนจบหมอ... แต่กลับใส่นาฬิกาเรือนละ 199.-
  • 45:54 - 45:56
    ทิ้งไปเลยนะ จะขอบคุณมาก
  • 45:56 - 45:57
    ไง รูปหล่อ
  • 45:57 - 46:00
    เฮ้… คุณป้า วันนี้สวยจัง
  • 46:00 - 46:03
    - สวยเพราะนี่ไง... สีแดง
    - อ๋อ… Ruby ใช่มั้ยเนี่ย...
  • 46:03 - 46:05
    - ซื้อมาจาก Mandalay
    - Mandalay... ว๊าวว
  • 46:05 - 46:08
    - ไปเร็ว ไปหาเดวิดกันก่อน
    - ได้เลย
  • 46:11 - 46:12
    ขอโทษครับ
  • 46:14 - 46:15
    คะ
  • 46:16 - 46:17
    ดอกไม้
  • 46:18 - 46:21
    - เดี๋ยวผมถือให้นะ
    - ทำไมล่ะคะ
  • 46:21 - 46:24
    ก็จะได้ไม่ปาใส่หัวผมไง
  • 46:24 - 46:26
    แล้วชั้นจะทำหยั่งงั้นทำไมล่ะ
  • 46:26 - 46:28
    ก็… จะบอกอะไร เป็นคำแนะนำฟรีๆ นะ
  • 46:29 - 46:30
    อะไรคะ?
  • 46:30 - 46:32
    อย่าแต่งงานกับไอ้ตูดดำนั่นเลย
  • 46:33 - 46:34
    เอ่อ… ขอโทษนะคะ
  • 46:34 - 46:36
    เขาไม่ใช่คน เขาเป็นมนุษย์ป้ายราคา
    (a price-tag man)

    628
    00:46:35,932 --> 00:46:38,810
    เขาจะทำให้ชีวิตเธอเป็นฝันร้าย
    กับของแบรนด์เนมแพงๆ
  • 46:39 - 46:42
    เขาจะทำลายชีวิตเธอนะ อนาคตเธอจบแน่
  • 46:42 - 46:43
    อยากดูตัวอย่างมั้ยล่ะ?
  • 46:45 - 46:47
    เดี๋ยวผมจะบอกให้ว่าราคารองเท้าคู่นั้นเท่าไหร่
  • 46:48 - 46:50
    ผมจะไม่ถามด้วย...เขาจะบอกเอง
  • 47:02 - 47:07
    เฮ้ยยยย ไอ้ห่า...ซอสมินท์
    รองเท้ากู $300 เลยนะเว้ย
  • 47:07 - 47:10
    หนีไปเลยนะ เพื่อชีวิตที่ดีกว่านี้
    แนะให้ฟรีๆ เอาก็ได้ไม่เอาก็ได้
  • 47:11 - 47:14
    หนังอิตาลี่แท้ๆ เลยนะ เย็บมือด้วย
  • 47:18 - 47:21
    พ่อคะ พวกนั้นใครคะน่ะ
  • 47:24 - 47:27
    นักเรียนพ่อ... มาทำอะไรที่นี่กันน่ะ
  • 47:31 - 47:32
    เดี๋ยวคะพ่อ หนูเอง
  • 47:33 - 47:36
    ถั่วนี่กลิ่นดีจังนะ
  • 47:36 - 47:38
    - ไม่มีที่วางโรตีแล้วเนี่ย
    - วางซ้อนๆ ไปสิ
  • 47:40 - 47:41
    - ไง
    - ไง
  • 47:43 - 47:45
    ตาชั้นสว่างขึ้นเยอะเลย ขอบใจนะ
  • 47:47 - 47:49
    ก็เล็กๆ น้อยๆ นะครับ
  • 47:50 - 47:51
    ช่วยอีกอย่างได้มั้ยล่ะ
  • 47:52 - 47:55
    พ่อไม่อยากให้ชั้นเลิกการหมั้นน่ะ
  • 47:56 - 48:00
    เธอเป็นคนอธิบายเก่ง
    เอ่อ… ช่วยแสดงตัวอย่างให้พ่อดูอีกทีได้มั้ย
  • 48:00 - 48:02
    แน่นอน… ราจู เอาซอสมินท์มาซิ
  • 48:03 - 48:04
    เธอน่ารักจังนะ...
  • 48:05 - 48:08
    พ่อเธออยู่ไหนล่ะ
    - ข้างหลังนั่นไง
  • 48:13 - 48:15
    Aal izz well
  • 48:16 - 48:21
    หนีไปเลยนะ เพื่อชีวิตที่ดีกว่านี้
    แนะให้ฟรีๆ นะ เอาก็ได้ไม่เอาก็ได้
  • 48:21 - 48:23
    ทำอะไรกันที่นี่น่ะ
  • 48:23 - 48:26
    เรา เรา เราเอาปัจจัย... มาช่วยน่ะครับ
  • 48:27 - 48:29
    เดี๋ยวจัดให้.... นี่งานวันแต่งพี่สาวชั้นเอง
  • 48:30 - 48:31
    พี่สาว....
  • 48:34 - 48:36
    ท่าน.. ท่านมีลูกกี่คนครับเนี่ย
  • 48:37 - 48:38
    ว่างเปล่า... ไม่มีตังค์
  • 48:39 - 48:41
    ลืมเช็คน่ะครับ ราจู ฟาฮานล่ะ...
  • 48:41 - 48:45
    ทางฝ่ายเราไม่ได้เชิญมา
    งั้นจะต้องเป็นทางฝ่ายเจ้าบ่าวแน่ๆ
  • 48:45 - 48:49
    ไม่ครับ... เรามานี่เพราะเราต้อง...
    ทดลองทางวิทยาศาสตร์ครับ
  • 48:49 - 48:51
    ยังไง อธิบายซิ
  • 48:51 - 48:55
    พ่อ คนๆ นี้อธิบายสุดยอดมาก
    เดี๋ยวเขาจะแสดงตัวอย่างให้ดูด้วย
  • 48:55 - 48:56
    ใช่มั้ย...?
  • 48:57 - 49:00
    เอ่อ… ที่เมืองเดลลี ไฟดับบ่อยมาก
  • 49:01 - 49:03
    มันทำให้จัดงานแต่งไม่สะดวกนัก
  • 49:03 - 49:05
    ผมก็เลยคิดค้นเครื่องที่ชื่อ Inverter ขึ้นมา...
  • 49:05 - 49:08
    ที่จะเอาไฟแบตเตอรี่รถยนต์มาใช้แทนไฟบ้านได้
  • 49:08 - 49:09
    งั้นหรอ...
  • 49:09 - 49:11
    ว๊าวว
  • 49:11 - 49:13
    ไหนล่ะ ตัว Inverter นั่นน่ะ
  • 49:13 - 49:15
    เอ่อ ครับ ออกแบบเสร็จแล้ว....
  • 49:18 - 49:19
    ไหนล่ะ ฟาฮาน ไอ้ที่ออกแบบไว้แล้วอ่ะ
  • 49:19 - 49:22
    ฉันให้แกไปแล้วไง
    - ให้ราจูไปแล้ว
  • 49:23 - 49:24
    ราจู งานล่ะ
  • 49:27 - 49:30
    ไม่เป็นไรๆ ครับ
    เดี๋ยวผมจะทำเอามาให้ท่านดู
  • 49:31 - 49:34
    ชั้นว่าแกไม่ได้สร้างเครื่องหรอก
    แต่กำลัง "สร้างเรื่อง" มากกว่า
  • 49:34 - 49:37
    ผมทำแน่ครับท่าน ชัวร์
  • 49:38 - 49:41
    แล้วเดี๋ยวจะใส่ชื่อท่าน ผอ ลงในนั้นด้วย.
  • 49:41 - 49:45
    แล้วเดี๋ยวในงานแต่งลูกท่าน
    จะเอามาใช้เพื่อเป็นเกียรติครับ
  • 49:45 - 49:51
    ฟาฮาน ราจู... มาเจอผม
    ที่ห้องทำงานพรุ่งนี้เช้า
  • 49:56 - 50:00
    ท่านครับ.... ค่าอาหารที่พวกเราทานไป
  • 50:00 - 50:02
    เดี๋ยวพวกเราจะจ่ายให้ครับ
  • 50:04 - 50:07
    เราจะไม่เข้าไปป่วนแบบนั้นอีกแล้วครับ
    - ไม่จำเป็นหรอก
  • 50:07 - 50:09
    จริงๆ แล้วก็คงไม่แต่ง เขาก็ด้วย
  • 50:10 - 50:12
    อ๋อ ใช่
  • 50:13 - 50:16
    พ่อแม่ของพวกเธอก็ไม่น่าจะแต่งเหมือนกัน
  • 50:17 - 50:20
    มีแค่ไอ้เบื๊อกสองตัวก็พอแล้ว ไม่ต้องมีสาม...
  • 50:22 - 50:23
    นั่ง
  • 50:34 - 50:35
    แล้วดู...
  • 50:45 - 50:50
    นี่คือรายได้ของพ่อรันโช
  • 50:51 - 50:57
    แม้จะเอาศูนย์ออกไปบ้าง มันก็ยังโอเคอยู่
  • 51:00 - 51:06
    แต่ถ้าเอาศูนย์ออกไปอีก ก็จะเริ่มกังวลกัน
  • 51:07 - 51:10
    อันนี้เป็นรายได้ทางบ้านฟาฮานใช่มั้ย
  • 51:11 - 51:13
    ครับผม
  • 51:14 - 51:16
    คราวนี้ เอาออกอีกตัวนึง
  • 51:19 - 51:23
    และนี่ก็คือรายได้ของครอบครัวราจู รัสโตกิ
  • 51:24 - 51:25
    ย่ำแย่น่าเป็นห่วง
  • 51:30 - 51:36
    เอาคำแนะนำฉันไป...
    ย้ายห้องไปอยู่กับเจ้า "ชาโต รามาลิงกัม" ซะ
  • 51:37 - 51:41
    ช่วงนี้เป็นช่วงสอบ
    อยู่กับเจ้ารันโช แกตกแน่นอน
  • 52:02 - 52:04
    จะโกนหนวดด้วยรึไง
    - ไม่ครับท่าน
  • 52:04 - 52:05
    งั้นก็ไปซะสิ
  • 52:16 - 52:21
    ราจู... ไม่ต้องห่วงน่า ไอ้ไวรัสเขาจะ
    แยกพวกเรา เลยหาเหตุผลอย่างนี้มาอ้าง
  • 52:22 - 52:23
    กูต้องห่วงสิ
  • 52:23 - 52:26
    เขาตัดเกรดพวกเรา
    และกูต้องได้คะแนนดีๆ จะได้มีงานทำ
  • 52:27 - 52:30
    ไม่เหมือนพวกมึงนี่ กูไม่มีพ่อรวยๆ
  • 52:30 - 52:32
    อย่าพูดงั้นดิ ราจู
  • 52:32 - 52:35
    เราจะต้อยคอย "All is well" ๆๆ ไปทุกๆ เรื่องงั้นรึ
  • 52:35 - 52:37
    กูไม่บ้าเหมือนกับมึงหรอก
  • 52:38 - 52:40
    เฮ้ย พูดงี้มันเกินไปแล้วนะราจู
    - ไม่... ก็กูอยากพูดให้มันเกิน
  • 52:40 - 52:42
    กูต้องดูแลครอบครัวนะ
  • 52:44 - 52:46
    ค่ายาแม่ ค่าใช้จ่ายทางบ้าน
  • 52:48 - 52:52
    น้องสาวชั้นไม่ได้แต่งซักที
    เพราะฝ่ายชายเขาขอเงินดาวน์รถ
  • 52:55 - 52:59
    แม่ไม่เคยซื้อส่าหรีตัวใหม่มาห้าหกปีแล้ว
  • 53:02 - 53:05
    เฮ่ย อย่าเอาตู้เสื้อผ้าแม่มาเกี่ยวสิวะ
  • 53:06 - 53:08
    เอ่อ.... แล้วงี้ ต้องส่าหรีกี่ตัวต่อปีวะถึงจะดี
  • 53:09 - 53:10
    เฮ่ย ไม่เอาๆ ไม่ต้องเกี่ยวกับแม่
  • 53:11 - 53:15
    เราต้องเรียนด้วยหัวใจที่ชอบสิ
    ไม่ใช่เรียนเพื่อเกรด
  • 53:16 - 53:20
    อย่างคำกล่าวของปราชญ์คนนึง
    เรียนเพื่อให้เข้าใจ เรียนเพื่อความรู้...
  • 53:20 - 53:26
    ตามคนฉลาดไป แล้วความสำเร็จจะไล่ล่าเอง
  • 53:27 - 53:29
    ไอ้ปราชญ์คนนั้นมันเป็นใคร? ท่านกูรูรันโช ใช่มั้ย?
  • 53:31 - 53:32
    ใครจะไปทำได้....
  • 53:34 - 53:37
    เฮ่ย ราจู อย่าเครียดสิวะ เราทำได้แน่
    ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก
  • 53:37 - 53:38
    งั้นหรอ
  • 53:42 - 53:44
    ไหนลองเอามันใส่กลับไปในหลอดซิ
  • 53:47 - 53:48
    ราจูเลือกที่จะ "เหี่ยว" โดยไปอยู่กับรถไฟอีกสายนึง...
  • 53:49 - 53:54
    ความห่อเหี่ยวในชีวิตราจู กำลังเริ่มต้นขึ้น...
    พูดไม่ผิดหรอก "เหี่ยว" ไม่ใช่ "เที่ยว"
  • 53:58 - 54:00
    เจ้าชาโตนั้นได้รับฉายาว่า "ไอ้ตดเงียบ"
  • 54:00 - 54:04
    เพื่อให้ความจำดีๆ มันจะเคี้ยวยาเสมอๆ
  • 54:04 - 54:06
    และมันก็จะทำลายทุกสิ่งอย่างด้วย "ผายลมแห่งความตาย"
  • 54:09 - 54:12
    ชั้นไม่ได้ทำนะ.... ราจู แกน่ะแหละ
  • 54:12 - 54:14
    พอมี output ทีไร มันก็มักจะโทษคนอื่นเสมอ
  • 54:15 - 54:18
    ไอ้เงียบมันอ่านหนังสือ 18 ชม ต่อวัน
  • 54:18 - 54:21
    คืนวันก่อนสอบ... มันจะป่วนทุกคน
  • 54:25 - 54:28
    มันเชื่อว่า... มีสองวิธีที่จะได้ที่ top
  • 54:28 - 54:31
    คือ เรียนให้เก่งๆ ไปเลย กับ… ทำลายคะแนนคนอื่น
  • 54:35 - 54:39
    รันโชเห็นดังนั้น จึงตัดสินใจว่า...
    "กูจะช่วยราจูออกจากขุมนรกให้ได้"
  • 54:40 - 54:41
    มันต้องเจอแผนชั้นเลิศของเขา
  • 54:43 - 54:50
    "ผอ. ของเราได้ serve...."
    คำว่า "serves" แปลเป็นภาษาฮินดีว่า......
  • 54:51 - 54:54
    ไม่ต้องแปลหรอก ผมจะจำ "คำอ่าน" ไปเลย
  • 54:56 - 54:59
    ชาโต ได้รับมอบหมายให้เป็นคนกล่าว
    สุนทรพจน์สดุดีครูในวันครูที่จะมาถึง
  • 55:00 - 55:03
    เพื่อเอาใจ ผอ ของเรา
    บรรณารักษ์จึงแต่งสุนทรพจน์เอง
  • 55:04 - 55:05
    ด้วยภาษาสวยๆ อย่าง "ภาษาฮินดี"
  • 55:06 - 55:11
    Hello. สักครู่ครับ
    ชาโต โทรศัพท์
  • 55:12 - 55:14
    เดี๋ยวผมมาเอานะ แป๊ปนึง
  • 55:15 - 55:19
    เฮ่อ.... นี่แหละ งานเราละ
  • 55:22 - 55:25
    คุณดูบี้ ท่าน ผอ จำคุณได้น่ะ
  • 55:25 - 55:27
    หรอ
    - ใช่ๆๆ ตอนนี้เลย
  • 55:27 - 55:30
    โอเค เดี๋ยวผมไปหาท่านเลย
    เอานี่ให้ชาโตด้วยนะ
  • 55:35 - 55:38
    ครับผม
    - ไง คุณรามาลิงกัม
  • 55:38 - 55:39
    ครับผม
  • 55:40 - 55:42
    โทรจากสถานีตำรวจนะ
  • 55:42 - 55:45
    มาจากอูกันด้าใช่มั้ย
    - ครับท่าน
  • 55:47 - 55:50
    ตอนนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายนะ
    - หา อะไรนะครับ ยังไงอะครับ
  • 55:51 - 55:52
    ฟังดีๆ ไม่เช่นนั้นล่ะก็.....
  • 55:53 - 55:57
    นายตายแน่ถ้าก้าวออกจากวิทยาลัย
  • 55:58 - 55:59
    ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้นล่ะครับ...
  • 55:59 - 56:01
    ขณะที่ชาโตกำลังโดนสอบสวน...
  • 56:01 - 56:05
    รันโชเลยถือโอกาสบังอาจเปลี่ยนคำบางคำในสุนทรพจน์
  • 56:05 - 56:07
    จาก 'served' กลายเป็น 'screwed' (กวนตีน)
  • 56:08 - 56:09
    ครับท่าน
  • 56:10 - 56:12
    ใครล่ะนั่น
    - ดูบี้ไงครับ บรรณารักษ์
  • 56:15 - 56:16
    ก็เจ้าหน้าที่ของที่นี่ไงครับ
  • 56:17 - 56:18
    ก็ดีแล้วนี่
  • 56:18 - 56:22
    ถือสายก่อนนะ
    ท่านผู้กำกับจะคุยด้วย
  • 56:22 - 56:23
    ครับ
  • 56:32 - 56:34
    ใช่ อยู่ไหนเนี่ย
  • 56:35 - 56:37
    ท่านบอกว่าผมจะตายเมื่อเดินออก
  • 56:37 - 56:43
    ใช่.... เมื่อออกจากประตูวิทยาลัยมา
    จะเจอสี่แยกไฟแดงใช่มั้ย
  • 56:43 - 56:45
    ครับๆ
  • 56:46 - 56:51
    เมื่อไฟแดง รถทุกคันจะหยุด...
  • 56:51 - 56:53
    ครับๆ แล้วไงต่อครับ...
  • 56:53 - 56:55
    จากนั้น เวลาข้ามถนน จงข้ามให้ดีๆ ดูให้ทั่วๆ
  • 56:55 - 57:00
    ไอ้ลูกชาย.... ใน ชม เร่งด่วนอย่างนี้
    ถ้ารถชนเมื่อไหร่ นายตายแน่
  • 57:02 - 57:04
    นี่อะไรกันครับเนี่ย ผมรู้อยู่แล้วนะ
  • 57:04 - 57:08
    อ้าว หรอ.... งั้นดีมาก
    งั้นตอนนี้นายก็ปลอดภัยแล้วล่ะ
  • 57:14 - 57:16
    ไอ้เงียบ.... บรรณารักษ์ฝากมาให้น่ะ
  • 57:16 - 57:18
    ไอ้ชันชาด ไม่ต้องเรียนกูหยั่งงั้นเลย
  • 57:24 - 57:26
    เฮ้ ท่าน ผอ. ไม่ได้เรียกฉันนี่นา
  • 57:26 - 57:28
    ใครบอกว่า "เรียก" ล่ะ
    ผมบอกแค่ว่า "จำได้" ไม่ใช่หรอ
  • 57:29 - 57:31
    จำได้มั้ย
    ไอ้เด็กบ้า!!!!
  • 57:39 - 57:41
    ท่าน ผอ ที่เคารพ
  • 57:43 - 57:47
    และแขกผู้ทรงเกียรติของเราในวันนี้
    รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
  • 57:48 - 57:52
    ครูที่เคารพและเพื่อนๆ ที่เคารพทุกท่าน
  • 57:53 - 57:58
    ชื่อเสียงของ ICE แห่งนี้ได้ขจรไกล
    ตอนนี้ได้ไปถึงชั้นสตราโตสเฟียร์
  • 57:58 - 58:03
    เครดิตอันนี้ขอมอบให้แด่...
  • 58:03 - 58:07
    ท่าน ผอ. ดร.วีรุ สหัสทราบุดดี
    ขอเสียงปรบมือดังๆ ให้กับท่านด้วย
  • 58:07 - 58:11
    ท่าน... เสียงน่ะเป็นของเขา
    แต่สุนทรพจน์น่ะเป็นของผมเอง
  • 58:11 - 58:13
    เขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่ง.... จริงๆ
  • 58:15 - 58:23
    กว่า 32 ปี ที่ท่านได้ตรากตรำ screw (กวนตีน) นักเรียน
  • 58:25 - 58:27
    คำจริงๆ คือ 'served' นักเรียน
  • 58:28 - 58:30
    แน่นอนว่า... ความมุ่งมั่นของท่านยังคงดันทุรังต่อไป...
  • 58:33 - 58:38
    เราแทบคาดไม่ถึงเลยว่า
    ทำไมในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งนั้น...
  • 58:38 - 58:41
    ถึง screw ได้มากมายถึงปานนี้
  • 58:44 - 58:49
    ด้วยการฝึกฝนอย่าง "โชกโชน"
    เขาเลยมี "กำลังภายใน" อย่างล้นหลาม
  • 58:52 - 58:59
    ท่าน ผอ. ได้อุทิศเวลาทุกเสี้ยววินาที
    เพื่อใช้ในการ screw
  • 59:01 - 59:03
    เราทุกคนจะร่วมสนับสนุนท่านแน่นอน
  • 59:06 - 59:12
    ตั้งแต่วันพรุ่งนี้... พวกเราชาว ICE
    จะออกเดินทางไปรอบโลก
  • 59:12 - 59:18
    ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน
    ขอสัญญาว่าจะ screw แม่งไปทั่วๆ
  • 59:22 - 59:25
    เราจะติดธงคำว่า SCREW ให้ทั่วโลกเลย
  • 59:31 - 59:35
    เราจะโชว์ให้ใครๆ ได้เห็น
    ถึงความสามารถในการ screw
  • 59:36 - 59:38
    ว่าไม่มีใครในโลกนี้เทียบเราได้....
  • 59:38 - 59:41
    ไม่ว่าที่ไหนในโลกนี้
  • 59:49 - 59:52
    ท่านรัฐมนตรี กราบสวัสดีขอรับ
  • 59:52 - 59:59
    ท่านได้มอบสิ่งจำเป็นต่อวิทยาลัยนี้มากมาย
  • 60:00 - 60:02
    หน้าอกๆ
    - หน้าอก
  • 60:05 - 60:07
    เฮ่ย.... คำนั้นมันหมายถึง "หน้าอก" เว้ย
  • 60:08 - 60:10
    นี่อะไรเนี่ย... ดูถูกกันชัดๆ
  • 60:11 - 60:15
    ทุกๆ ท่านก็มีหน้าอกนะ...
    แต่ดูเหมือนจะเล็กกะทัดรัดกันจัง
  • 60:17 - 60:19
    ไม่มีใครรู้ว่าจะทำให้ใหญ่ยังไงใช่มั้ย
  • 60:23 - 60:24
    นี่มันหยาบคายมาก
  • 60:24 - 60:26
    งั้นพวกเราต้องเอา "หน้าอก" ไปประเคนให้กับ....
  • 60:27 - 60:29
    ท่าน ผอ จอม Screw ของเรา
  • 60:31 - 60:36
    เราก็จะได้รู้วิธีการทำให้มันโตได้ยังไง
  • 60:36 - 60:40
    นี่สอนกันอย่างนี้หรอกหรือไง
  • 60:47 - 60:50
    ในโอกาสเดือนสิงหาคมนี้....
    ผมจึงขอกล่าวกลอนภาษา Sanskrit สักหน่อย
  • 60:51 - 60:53
    ฟังนะ.... มันจะมีคำว่า "ผายลม" ในกลอน
  • 60:54 - 60:56
    "ตดดีๆ ดังๆ นั้นช่างเป็นเกียรติ"
  • 60:57 - 60:59
    เอาเลยๆๆ ไอ้ตดเงียบ
  • 60:59 - 61:02
    "ตดธรรมดาๆ นั้นช่างหวือหวาอย่างยิ่ง"
  • 61:05 - 61:08
    "ตดเบาๆ นิ่มๆ แต่ยังเอิบอิ่มไปทั่ว"
  • 61:11 - 61:16
    "แต่ตดเงียบนั้น... ช่างเฉียบแทบทนไม่ได้"
  • 61:20 - 61:22
    ผมทำไรผิดเนี่ยยยยย
  • 61:26 - 61:29
    นี่แหละ ไอ้ชาโตมันจะทำกับแกนะ
  • 61:29 - 61:32
    สี่ปีที่เหลือแกจะเป็นแบบมันอย่างนี้แหละ
  • 61:32 - 61:36
    มันจะ screw แกต่อไปอีก 40 ปีนะเว้ย
  • 61:37 - 61:40
    ไอ้ราจูมันยังไม่เก็ตว่ะ
  • 61:46 - 61:50
    "ตดธรรมดาๆ นั้นช่างหวือหวายิ่ง"
    โคตรฮาเลยว่ะ
  • 61:50 - 61:53
    มึงนี่เจ้าบทเจ้ากลอนว่ะ รันโช
    คิดได้ไงวะเนี่ย
  • 61:54 - 61:57
    โคตรฮาเลย มันไม่รู้เลยนะว่าใครทำ
  • 62:00 - 62:03
    มึง ไอ้พวกหยาบคาย!!! (You swines!)
    กูไปทำอะไรให้พวกมึง?
  • 62:06 - 62:08
    โทษทีๆๆ อย่าเอาไปเป็นเรื่องส่วนตัวสิ
  • 62:08 - 62:09
    กูจะทำ มีไรมะ
  • 62:10 - 62:12
    กู ชาโต รามมะลิงกัม
    กูจะไม่ลืมที่มึงหยามกูวันนี้
  • 62:13 - 62:17
    กูจะพยาบาทพวกมึงทุกนาที ทุกวินาทีในชีวิตกู
  • 62:17 - 62:22
    โทษทีเพื่อน เราจะทำเพื่อราจูเพื่อนเราว่ะ
  • 62:22 - 62:25
    สนุกกับการเรียนเถอะวะ
  • 62:25 - 62:27
    กูไม่ได้มาที่นี่เพื่อสนุกเว้ย
  • 62:27 - 62:30
    งั้นมาเรียนเพื่อที่จะ screw หรอกหรอ
  • 62:32 - 62:34
    เอาเลย ขำไปเหอะมึง
  • 62:36 - 62:40
    วันนึงข้างหน้า ไอ้ที่กูทำ จะทำให้กูประสบความสำเร็จ
  • 62:40 - 62:43
    วันนั้น กูจะหัวเราะ ส่วนพวกมึงจะร้องไห้
  • 62:44 - 62:48
    เฮ้ยย แกอยู่บนทางที่ผิดนะ อย่าวิ่งตามความสำเร็จสิ
  • 62:49 - 62:51
    เป็นวิศวะที่ดี แล้วความสำเร็จจะวิ่งมาเอง
  • 62:51 - 62:56
    แนวคิดอย่างงั้นมันใช้ไม่ได้ในชีวิตจริงเว้ย
  • 62:57 - 63:01
    มึงไปตามทางของมึงสิ กูจะไปของกู
    You take your train, I'll take mine
  • 63:01 - 63:04
    สิบปีจากนี้ มาพบกันที่นี่
  • 63:05 - 63:10
    วันนี้! ที่นี่! เราจะมาดูกันว่าใครยิ่งใหญ่กว่ากัน
  • 63:10 - 63:13
    กู… หรือมึง
  • 63:13 - 63:18
    เป็นลูกผู้ชายมั้ยล่ะ (Have the balls?)
    มาเลย มาพนันกัน
  • 63:18 - 63:21
    กูขอท้ามึง
  • 63:22 - 63:23
    ดู!!
  • 63:30 - 63:31
    มันเขียนอะไรวะน่ะ
  • 63:38 - 63:40
    อย่าลืมวันนี้นะเว้ย
  • 63:48 - 63:51
    ฉันไม่เคยใช้ของแพงๆ แบบนี้เลย ซูฮัส
  • 63:51 - 63:52
    งั้นปียา เธอต้องคุ้นเคยเอาไว้นะต่อจากนี้
  • 63:52 - 63:54
    เธอจะเป็นภรรยาของ ซูฮัส ทอนดัน แล้วนะ
  • 63:54 - 63:55
    จ่ายเงินที่ไหนครับ
  • 64:00 - 64:01
    เดี๋ยวมานะ
  • 64:11 - 64:12
    เธอเปลี่ยนสุนทรพจน์ใช่มั้ย
    - อะไรนะ
  • 64:12 - 64:13
    อย่าโกหก
  • 64:14 - 64:16
    เอ่อ… ใช่
  • 64:16 - 64:18
    มีปัญหาอะไรกับพ่อนัก
    - ผมไม่มีปัญหาหรอก
  • 64:18 - 64:21
    นี่ไง กำลังทำตัว inverter (ตัวแปลงไฟ)
    มีชื่อเขาบนนี้ด้วย เห็นมั้ย
  • 64:25 - 64:27
    ทำไมถึงเอาแต่ว่าพ่อชั้นอยู่ได้
  • 64:28 - 64:29
    ก็เขาทำให้วิทยาลัยเป็นโรงงานนี่นา
  • 64:29 - 64:33
    ผลิต (chrun) ไอ้ตูดหมึกแบบนั้นออกมา

    867
    01:04:37,732 --> 01:04:38,721
    เจ๊แกทำพังหมดเลย
  • 64:42 - 64:43
    กล้าดียังไงเรียกเขาว่าตูดหมึก
  • 64:43 - 64:47
    ก็จริงนี่ นั่นก็ตูดหมึกคนนึง
    เรียนวิศวะตอนแรก และก็เรียน MBA
  • 64:47 - 64:48
    และก็เป็นนายธนาคารใน USA
  • 64:49 - 64:52
    เพราะเขาอยากได้ตังค์เยอะๆ
  • 64:52 - 64:54
    ชีวิตของเขามันก็แค่กำไรขาดทุนเท่านั้นแหละ
  • 64:55 - 64:56
    เขาเห็นกำไรในตัวเธอนะ เขาจึงเลือกเธอ
  • 64:57 - 65:00
    ลูกสาว ผอ. กำลังจะเป็นหมอ ภาพพจน์ดีจะตาย
  • 65:01 - 65:02
    เขาไม่ได้แคร์เธอหรอก จริงๆ
  • 65:04 - 65:05
    นายคิดว่านายเป็นใคร?
  • 65:06 - 65:07
    หมายความว่ายังไงที่ว่า เขาไม่แคร์ชั้นน่ะ
  • 65:09 - 65:11
    โอ้… นาฬิกาใหม่.. เดี๋ยวนะ...
  • 65:12 - 65:14
    เธอนี่ต้องให้ชั้นแสดงตัวอย่างทุกที
  • 65:15 - 65:16
    เฮ่ย ซุฮัส
  • 65:18 - 65:19
    หายไปไหนมาเนี่ย
  • 65:20 - 65:21
    ปียาเขาหานาฬิกาอยู่นะ
  • 65:22 - 65:23
    หา… ทำนาฬิกาหายหรอ
  • 65:24 - 65:25
    ไม่เห็นเป็นไรเลย ซื้อใหม่สิ
  • 65:25 - 65:26
    มันตั้ง 400,000 รูปี (บาท) เชียวนะ
  • 65:28 - 65:30
    ของผมแค่ 250 เอง… แต่ก็บอกเวลาได้เหมือนกันนะ
  • 65:30 - 65:32
    ทำไมไม่รอบคอบอย่างนี้ ปียา
  • 65:33 - 65:36
    นิสัยเห็นแก่ตัวอย่างนี้แย่มาก.....
  • 65:36 - 65:38
    นี่เป็นนาฬิการุ่น Limited เชียวนะ
  • 65:39 - 65:42
    งั้นต่อไปก็ใส่นาฬิกาขยะเก่าๆ ก็แล้วกัน
  • 65:43 - 65:45
    ทำไม มองหน้าทำไมล่ะ
  • 65:47 - 65:50
    น้ำตา น้ำตา เป็นผู้ใหญ่หน่อย (Real mature) ปียา
  • 65:51 - 65:52
    ชั้นรับไม่ได้หรอกนะแบบนี้
  • 65:53 - 65:55
    หยุดร้องไห้ แล้วหานาฬิกาซะ
  • 66:08 - 66:10
    เก็บไว้ให้คนอื่นเลยไป!! ไอ้ตูดหมึก!!
  • 66:17 - 66:19
    เฮ้ๆๆๆ เจ๋งอะๆ
    เรียกตูดหมึกต่อหน้าเขาเลย
  • 66:19 - 66:20
    ไปให้พ้น
  • 66:21 - 66:22
    ที่นี่มันจอแจ คุยไม่สะดวก
  • 66:22 - 66:24
    เจ๊บอก "ขอบคุณ",
    แต่ได้ยินว่า "ไปให้พ้น"
  • 66:24 - 66:27
    ชั้นพูดว่า "ไปให้พ้น"
    - นี่ เธออย่าโกรธเลยนะ
  • 66:27 - 66:30
    จริงๆ แล้วเธอเองก็ไม่ได้รักเขาหรอก
  • 66:30 - 66:31
    หมายความว่าไง....
  • 66:32 - 66:36
    ก็ พอตอนเจอเขา
    สายลมกระซิบเพลงแห่งรักหรือเปล่าล่ะ
  • 66:38 - 66:39
    ผ้าพันคอปลิวไสวในสายลมช้าๆ....
  • 66:40 - 66:42
    พระจันทร์ดวงโตๆ สว่างไสวอยู่เบื้องหลัง....
  • 66:42 - 66:45
    มันมีแต่ในหนัง ในชีวิตจริงไม่มีหรอก
  • 66:45 - 66:48
    ในชีวิตจริงก็มี ถ้าเธอมีความรักจริงๆ อะนะ
  • 66:48 - 66:49
    ไม่ใช่กับไอ้ตูดหมึกนั่น
  • 66:54 - 66:59
    โหลๆ อะไรนะ
  • 67:00 - 67:03
    โอเคๆ กำลังไปๆ
  • 67:06 - 67:08
    เธอเป็น นร. แพทย์ ใช่มั้ย?
    ช่วยหน่อยสิ ช่วยหน่อย
  • 67:08 - 67:10
    ฉุกเฉินนะงานนี้
    - อะไร
  • 67:10 - 67:14
    ไปด้วยกันก่อนนะ จรรยาบรรณหมอไม่ใช่หรอ
  • 67:14 - 67:16
    เธอต้องไม่เมินคนไข้ที่กำลังมีปัญหาใช่มั้ยล่ะ
  • 67:17 - 67:19
    ช่วยหน่อยเหอะ ฉุกเฉินจริงๆ
  • 67:23 - 67:26
    เธอเข้ามาเกือบจะพังงานแต่งพี่ชั้น เรื่องซุฮัสก็ด้วย
  • 67:26 - 67:29
    พ่อชั้นต้องเอายากรอกปากชั้นแน่
  • 67:29 - 67:31
    แล้วนี่อะไรเนี่ย ชั้นต้องช่วยคนอย่างเธอเนี่ยนะ
  • 67:32 - 67:33
    ไม่อยากเชื่อเลยว่ะ
  • 67:34 - 67:38
    จรรยาบรรณแพทย์งั้นหรอ เง้ออออ
  • 67:42 - 67:44
    ราจูล่ะแม่
    - กำลังมากับรถน่ะ
  • 67:45 - 67:46
    เรียกรถพยาบาลไปแล้ว สองชั่วโมงก่อน
  • 67:46 - 67:49
    ประเทศนี้นะ พิซซ่ามาส่งภายใน 30 นาทีได้
  • 67:49 - 67:50
    แต่รถพยาบาลไม่ใช่...
  • 67:50 - 67:52
    เขาต้องไป รพ. ด่วนเลย ไม่ทันแน่
  • 68:06 - 68:07
    เฮ้ยยย หยุด
  • 68:09 - 68:11
    ถอยไป ฉุกเฉินๆ
  • 68:13 - 68:14
    ถอยๆ
  • 68:16 - 68:17
    ถอยหน่อยๆ
  • 68:21 - 68:23
    หมอๆ ฉุกเฉินครับ
  • 68:24 - 68:25
    นี่คนไข้ครับ
  • 68:31 - 68:33
    เฮ้ ราจู
  • 68:33 - 68:35
    ทำห่าไรเนี่ย เอาพ่อนั่งสกูตเตอร์มาเนี่ย
  • 68:37 - 68:38
    แล้วจะให้มาทางเครื่องบินงั้นหรอ
  • 68:39 - 68:41
    ชีวิตพ่อไม่ใช่ของเล่นนะเว้ย แล้วอยู่ไหนล่ะ
  • 68:42 - 68:44
    ไปถามหมอเอาสิ
  • 68:45 - 68:48
    เกือบแล้วล่ะนะ ปียา
    ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดนะ เราเสียเขาแน่
  • 68:48 - 68:51
    ดีนะที่ตัดสินใจขี่สกูตเตอร์มาเลย ไม่รอรถพยาบาล
  • 68:51 - 68:53
    โทรมาแล้วกันถ้ามีอาการผิดปกติ
  • 69:01 - 69:04
    รันโช..... ขอบใจนะ
  • 69:06 - 69:09
    ขอบคุณคู่หูแกสิ ไอ้ตดเงียบมันสอนแกให้ขอบคุณมั้ย
  • 69:10 - 69:13
    มันไม่ได้สอนแกเรื่องการทำให้หน้าอกโตหรอกรึ
  • 69:14 - 69:17
    ไปเหอะ พรุ่งนี้สอบไม่ใช่หรอ
  • 69:18 - 69:21
    การสอบน่ะมีตั้งหลายครั้ง แต่พ่อเรามีคนเดียว
  • 69:23 - 69:25
    เราจะไม่ไปไหนถ้าไม่มีพ่อราจูไปด้วย
  • 69:25 - 69:26
    ไม่ต้องห่วง
  • 69:33 - 69:37
    รันโช... ยกโทษให้เรานะ
    ...เรากลัว
  • 69:37 - 69:39
    โอเค เพื่อน เงียบซะนะ
  • 69:42 - 69:44
    ขอโทษจริงๆ
  • 69:50 - 69:54
    โอเค หยุดร้องนะ
    ไปเหอะ ไปดูพ่อไป
  • 69:55 - 69:56
    อย่าไปแบบหน้าเศร้าๆ นะ
  • 70:02 - 70:03
    ขอบใจมากเพื่อน
  • 70:14 - 70:19
    สกูตเตอร์น่ารักนะ ช่วยชีวิตได้ตั้งคนนึง
    ราคาเท่าไหร่ล่ะเนี่ย
  • 70:19 - 70:21
    เอามินท์ซอสราดสิ เดี๋ยวจะบอกให้
  • 70:24 - 70:25
    เฮ้… สุขสันต์วันประกาศอิสรภาพ
  • 70:26 - 70:27
    วันนี้ไม่ใช่วันประกาศอิสรภาพของอินเดียนี่
  • 70:28 - 70:31
    ก็ของเธอไง... ตอนนี้เธอก็ใส่
    นาฬิกาที่แม่ให้ได้สบายแล้วล่ะ
  • 70:31 - 70:34
    ไม่มีไอ้ตูดหมึกมาบอกว่านาฬิกาขยะ
  • 70:36 - 70:37
    นี่
  • 70:39 - 70:41
    รู้ได้ยังไงว่าเป็นนาฬิกาของแม่
  • 70:42 - 70:45
    ก็วันนั้นเธอใส่ชุดหรูเชียว
  • 70:46 - 70:47
    มีแต่นาฬิกาที่เก่า
  • 70:47 - 70:48
    หมายความว่ายังไง
  • 70:50 - 70:53
    เธอคงจะคิดถึงแม่มากล่ะสิในวันนั้น
  • 70:56 - 70:57
    ใช่
  • 70:58 - 71:00
    แม่ของเธอต้องเป็นคนที่สวยมากๆ เป็นแน่
  • 71:02 - 71:04
    อึม… รู้ได้ยังไงอะ
  • 71:05 - 71:06
    ก็ ดูจากพ่อเธอไง
  • 71:07 - 71:09
    "ชีวิตคือการแข่งขัน ถ้าวิ่งไม่เร็ว.....
  • 71:09 - 71:10
    …ก็จะเป็นไข่เน่า.... นกกุ๊กกู๋"
  • 71:11 - 71:12
    นี่เธอ
  • 71:14 - 71:21
    สายลมเริ่มกระซิบเป็นเพลง...
    (The winds whisper a melody)
  • 71:22 - 71:28
    ...ฟ้าก็ร้องคลอไปด้วย
    (The sky hums along)
  • 71:29 - 71:35
    แม้เวลาก็ยังติ๊กตั้กๆ เป็นเพลง...
    (Time itself is singing…)
  • 71:36 - 71:40
    Zoobi do...
  • 71:40 - 71:45
    Param pum
  • 71:46 - 71:51
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 71:51 - 71:56
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 71:56 - 72:01
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 72:02 - 72:06
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 72:06 - 72:11
    ใบไม้ก็ยังร้องเพลงบนกิ่ง ผึ้งก็ร่วมวงเต้นกับดอกไม้
  • 72:12 - 72:16
    แสงแดดก็สาดส่องทั่วดอกไม้ ดั่งกับนกที่บินทั่วฟ้า
  • 72:17 - 72:21
    อุ่นอบภายใต้ดอกไม้นานา สดใสสวยงาม
  • 72:22 - 72:26
    เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว
  • 72:27 - 72:32
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 72:32 - 72:37
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 72:38 - 72:42
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 72:43 - 72:47
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 72:50 - 72:53
    เราจะมาลองทำมินท์ซอสที่แตกต่างกันดูบ้างนะครับ
  • 72:54 - 72:59
    ซอสนี้จะช่วยเผยธาตุแท้ของไอ้พวกตูดหมึกได้
  • 73:00 - 73:02
    บ้านที่มีหมายเลข 7 นั้นปลอดภัย อยู่ดีมีสุข
  • 73:03 - 73:05
    ตัดหางไอ้ตูดหมึกแล้ว ชีวิตก็จะดีขึ้น
  • 73:05 - 73:07
    เวลาช่วงนี้เหมาะเจาะกับความรัก
  • 73:11 - 73:13
    อุณหภูมิที่เมืองเดลลีนั้นคงที่
  • 73:13 - 73:17
    ท้องฟ้าโปร่ง
    แต่ถ้าอยู่ในห้วงความรักล่ะก็... ระวังฝนนะครับ
  • 73:23 - 73:27
    สายฝนตกมาวับๆ แวมๆ ลมกระซิบวูบไปวูบมา
  • 73:28 - 73:33
    สายฝนเร่งจังหวะ Waltz กระหึ่มไปถึงฟ้า
  • 73:33 - 73:38
    ทำเอาเราเปียกชุ่มในสายฝน เลยต้องเต้นไปด้วยกัน
  • 73:38 - 73:43
    เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว
  • 73:43 - 73:48
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 73:49 - 73:53
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 73:54 - 73:58
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 73:59 - 74:03
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 74:24 - 74:29
    พระจันทร์อันสุกสกาวลอยลงต่ำ ลองมาร้องเพลงด้วยกัน
  • 74:29 - 74:34
    ดาวกระพริบไปมาเหมือนกับร้องเพลงรักคลอตามไป
  • 74:35 - 74:39
    คืนนี้ช่างสุกใสแต่กลับเปล่าเปลี่ยว...
    มาเถอะที่รัก ไม่อยากอยู่คนเดียวแล้วล่ะ
  • 74:40 - 74:44
    เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว
  • 74:45 - 74:49
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 74:50 - 74:55
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 74:55 - 74:59
    'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara
    Zoobi doobi param pum'
  • 75:00 - 75:05
    ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi'
    พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ
  • 75:05 - 75:10
    'Zoobi doobi zoobi doobi'
    ...goes my silly heart
  • 75:10 - 75:18
    'Zoobi doobi zoobi doobi'
    ...goes my silly heart
  • 75:24 - 75:26
    Hello. ตื่นได้แล้ว
  • 75:27 - 75:29
    หา พ่อราจูไปแล้วหรอ
    - อะไรนะ
  • 75:29 - 75:31
    ยัง บ้า
  • 75:31 - 75:33
    8:30 แล้วนะ มีสอบตอน 9 โมงนะ
  • 75:34 - 75:36
    แต่เราไม่อยากปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว
  • 75:36 - 75:39
    ชั้นอยู่นี่แล้ว
    ไม่มีอะไรหรอก แค่สาม ชม เอง
  • 75:39 - 75:42
    เอาสกูตเตอร์ไปเลย สายแล้ว
  • 75:42 - 75:43
    เฮ่
  • 75:47 - 75:49
    นาฬิกาเก่าอะไรเนี่ย....
  • 75:55 - 75:56
    ไปเร็ว
  • 76:13 - 76:16
    ขอโทษครับ เรามาสาย
    - ฉุกเฉินครับ อาจารย์
  • 76:21 - 76:22
    นั่งๆ ตรงนั้นแหละ
  • 76:27 - 76:28
    เขายังเขียนกันอยู่เลยครับ...
  • 76:29 - 76:31
    ฮัลโหล หมดเวลาแล้ว...
  • 76:32 - 76:34
    ขออีก 5 นาทีครับ
    เราเริ่มช้าไปครึ่ง ชม. ครับ
  • 76:34 - 76:36
    ฉุกเฉินครับ อาจารย์
  • 76:36 - 76:40
    เขามองพวกเราอย่างกับจะรับบริจาคไตแน่ะ
  • 76:41 - 76:42
    แต่เราก็เขียนกันต่อไป
  • 76:43 - 76:46
    อาจารย์ก็กำลังจัดเรียงเลขที่
  • 76:54 - 76:55
    เสร็จแล้วครับ
  • 76:56 - 76:58
    สายเกินไป ไม่รับ
  • 76:59 - 76:59
    ท่านครับ ได้โปรดเถอะครับ
  • 77:04 - 77:05
    อาจารย์รู้มั้ยว่าพวกเราเป็นใคร?
  • 77:06 - 77:08
    ลูกชายนายกหรอไง...
  • 77:08 - 77:10
    ยังไงก็ไม่รับส่งอยู่ดี
  • 77:12 - 77:14
    รู้มั้ยว่าเลขที่นั่งเราอยู่ไหน?
  • 77:15 - 77:16
    ไม่รู้สิ
  • 77:18 - 77:19
    แล้วใครกันบ้างล่ะ
  • 77:19 - 77:21
    ไม่รู้ๆๆๆๆ วิ่งๆๆ
  • 77:23 - 77:25
    เฮ้… นั่งแถวไหนกันพวกแก
  • 77:25 - 77:30
    ไปไหนแล้ววะเนี่ย
  • 77:34 - 77:36
    พระเจ้า เมตตาด้วย
  • 77:36 - 77:41
    วันนี้เป็นวันประกาศผล ช่วงเวลาต่อรองกับพระเจ้า
  • 77:41 - 77:44
    อย่าให้ผมตกเลย ผมจะถวายมะพร้าวให้
  • 77:44 - 77:49
    ท่านงูขอรับ.... ให้ผมผ่านฟิสิกส์นะครับ
    จะถวายนมให้ทุกวันเลย
  • 77:49 - 77:52
    แม่วัวจ๋า ช่วยผมด้วยนะ
  • 77:53 - 77:56
    จะไม่ดูภาพโป๊อีกถ้าผ่าน เพี่ยง
  • 77:56 - 77:58
    ขอให้ผ่านๆๆ
  • 77:58 - 78:02
    ได้โปรดเถิด จะถวาย 100 บาททุกๆ เดือนเลย
  • 78:02 - 78:04
    ร้อยเดียว.... สินบนตำรวจจราจรสิได้
  • 78:05 - 78:07
    อย่าไปดึงท่านมาเกี่ยวด้วยเล้ย...
  • 78:08 - 78:10
    ดูจากข้างล่างนะ
  • 78:11 - 78:13
    แกได้.... สุดท้ายเลย
  • 78:14 - 78:15
    แล้วแกล่ะ
  • 78:17 - 78:19
    รองสุดท้าย
  • 78:20 - 78:21
    รันโชล่ะ
  • 78:26 - 78:27
    ไม่มีอะ
  • 78:28 - 78:29
    หัวใจเราสลาย
  • 78:29 - 78:34
    แม้เราจะได้ที่โหล่ แต่รันโชก็ไม่น่าจะไม่มีชื่อ
  • 78:36 - 78:40
    ผิดพลาดแน่ เป็นไปไม่ได้... ผิดพลาดๆ
  • 78:44 - 78:46
    ไอ้ตดเงียบมันบ่นอะไรของมันวะ
  • 78:47 - 78:48
    มันได้ที่สอง
  • 78:50 - 78:51
    แล้วที่หนึ่งล่ะ
  • 78:52 - 78:53
    รันโช
  • 78:56 - 78:57
    รันโชหรอ
  • 78:59 - 79:00
    ขอทางหน่อย
  • 79:05 - 79:07
    ตอนนี้ เราก็ได้เรียนรู้พฤติกรรมบางอย่างของมนุษย์
  • 79:08 - 79:13
    เพื่อนเราตก เราเสียใจ....
    แต่ถ้าเพื่อนเรา Top เรากลับเสียใจกว่า...
  • 79:14 - 79:18
    เราสองคนก็เศร้านะ แต่มีอีกสองคนที่เศร้ากว่าเรา
  • 79:19 - 79:23
    รันโช ชันชาด แถวหน้า ข้างๆ ผอ.
  • 79:23 - 79:25
    Uday Sinha แถวสอง ที่นั่งสาม
  • 79:26 - 79:29
    Alok Mittal แถวสอง ที่ห้าหมายเลขห้า
  • 79:31 - 79:34
    Sahili Rao แถวสาม
  • 79:34 - 79:36
    ท่านครับ... ทำไมนั่งแบบลำดับอย่างนี้ล่ะ
  • 79:37 - 79:39
    มีปัญหารึ
  • 79:39 - 79:43
    ครับ… คือระบบเกรดอย่างนี้มันเหมือนกับ
    ระบบชนชั้นวรรณะน่ะครับ
  • 79:43 - 79:46
    เกรด A เจ้านาย
    เกรด B ข้าทาส
  • 79:46 - 79:50
    มันไม่ค่อยจะดีครับท่าน
    - มีไอเดียใหม่ๆ มั้ยล่ะ
  • 79:50 - 79:54
    ครับ ผมว่าเราไม่น่าจะประกาศให้เห็นกันทั่วๆ น่ะครับ
  • 79:55 - 79:59
    ทำไมถึงประกาศความบกพร่องกันล่ะครับ
  • 79:59 - 80:04
    อย่างถ้าหมอตรวจพบโรคร้าย หมอก็จ่ายยามา
  • 80:04 - 80:05
    ซึ่งหมอก็ไม่ต้องประกาศออกมานี่ครับ
  • 80:06 - 80:07
    ใช่มั้ยครับ...
  • 80:08 - 80:09
    นี่จะหมายความว่า...
  • 80:10 - 80:11
    ชั้นจะต้องบอกแต่ละคนเป็นการส่วนตัวรึ
  • 80:12 - 80:14
    ไปกระซิบที่หู...
  • 80:15 - 80:17
    "นายได้ที่หนึ่งนะ"...."นายได้ที่สองนะ"
  • 80:17 - 80:18
    "โอ… เสียใจนะ แกตก" อย่างนี้หรอ
  • 80:21 - 80:26
    ไม่ใช่ครับท่าน ผมหมายถึง...
    ระบบเกรดมันทำให้เกิดการแบ่งแยก
  • 80:28 - 80:30
    ผมได้ท้อป ผมเลยได้นั่งข้าง ผอ
  • 80:30 - 80:32
    เพื่อนผมได้ที่โหล่ เขาเลยได้นั่งที่มุม
  • 80:32 - 80:34
    อย่างน้อยพวกเขาก็ยังอยู่ในรูปนะ
  • 80:34 - 80:36
    ขืนคบกับแกต่อไปอีก มันได้หลุดออกจากรูปแน่
  • 80:37 - 80:39
    มันจะไม่ได้งาน และก็ไม่ผ่านด้วย...
  • 80:40 - 80:44
    พวกเขาได้แน่ครับ...
    ผมเชืิ่อว่า ต้องมีบางบริษัทที่...
  • 80:44 - 80:46
    ต้องการเอาคนไปเป็นเครื่องจักร
  • 80:48 - 80:50
    เขาสองคนได้งานแน่ครับ... ผมยืนยัน
  • 80:51 - 80:54
    ยืนยันหรอ
  • 80:54 - 80:55
    พนันกันมั้ยล่ะครับ
  • 80:59 - 81:00
    โกวิน
    - ครับท่าน
  • 81:04 - 81:07
    ถ้าไอ้สองตัวนั้น ใครคนหนึ่งได้งาน
    ใน Job Interview Day ของวิทยาลัยเราล่ะก็
  • 81:08 - 81:09
    โกนหนวดชั้นทิ้งได้เลย..
  • 81:12 - 81:13
    ท่าน…
  • 81:13 - 81:16
    โอเคมะ
    - ยิ้มครับ
  • 81:17 - 81:18
    แฮปปี้ครับ
  • 81:23 - 81:26
    ไอ้บ้า....
    บีบแตรซ่อนเสียงตดรึไงวะ
  • 81:26 - 81:29
    ไอ้ถังตดเอ้ย... แดกยาไรวะ
  • 81:29 - 81:32
    กูไม่ได้ทำนะเว้ยยย ราจูรึเปล่า
  • 81:32 - 81:34
    แม่งกลิ่นเดิมเลย
  • 81:34 - 81:37
    ไอ้นี่แหละ แม่งต้นเหตุโลกร้อน
  • 82:01 - 82:03
    เอาเป๋าตังค์มาหน่อย จะซื้อกางเกง
  • 82:04 - 82:08
    เอาชุดไอ้นี่ไปใช้ก่อน
    - เฮ้ยยย ไม่ต้องเลยพวกมึง
  • 82:09 - 82:11
    ไม่มีกางเกง รันโชมันก็จำมึงได้
  • 82:11 - 82:15
    ที่นี่ที่ไหนครับ
    - ถ้าอ่านออกเขียนได้ คงไม่มาขายถั่วหรอกพี่
  • 82:15 - 82:17
    เขาอ่านไม่ออก
    - แต่เขาพูดได้นะ
  • 82:18 - 82:21
    เดี๋ยวก่อนครับ รู้จักบ้านของรันโชดัส ชันชาดมั้ย
  • 82:22 - 82:23
    นั่นไง เขาอยู่นั่นน่ะ
  • 82:24 - 82:29
    Free as the wind was he
  • 82:31 - 82:36
    Like a soaring kite was he
  • 82:38 - 82:40
    Where did he go...
  • 82:40 - 82:42
    let's find him
  • 82:42 - 82:45
    ชาโต ยาของแก
    - ขอบใจ… เจอที่ไหนวะ
  • 82:45 - 82:47
    ในกระเป๋ากางเกงไง
    - เฮ้ยย กางเกงกู
  • 82:48 - 82:50
    คาร์ลมาร์คบอกว่าเราต้องใช้ทรัพยากรร่วมกัน
  • 82:51 - 82:53
    ไม่ต้องเลย
  • 82:54 - 82:55
    เอามานะเว้ย
  • 83:10 - 83:11
    เกิดอะไรขึ้น
  • 83:13 - 83:14
    พ่อของรันโชไง
  • 83:18 - 83:20
    ขอโทษครับ รันโชอยู่ไหนครับ
  • 83:21 - 83:23
    นั่นไง
    - ขอบคุณครับ
  • 83:46 - 83:49
    รันโช
    - ครับ
  • 83:49 - 83:53
    เอ่อ ขอโทษครับ เรามาตามหารันโชดัส
  • 83:54 - 83:55
    ผมนี่ไงรันโชดัส
  • 83:56 - 83:59
    ไม่ครับ ผมหมายถึง รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด
  • 84:01 - 84:03
    รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด ผมเอง
  • 84:08 - 84:11
    รันโชดัส ดูแลตัวเองนะ
  • 84:29 - 84:31
    "รันโชดัส ชันชาด"
  • 84:38 - 84:39
    ราจู
  • 85:03 - 85:07
    นี่ต้องลงกินเนสบุ๊คเลยนะ
    ว่ากูใส่กางเกงในขับรถจากเดลลีมาซิมลา
  • 85:07 - 85:08
    นี่ก็ด้วย ผิดคนมั้ง
  • 85:09 - 85:12
    ชื่อเดียวกัน ปริญญาบัตร
    ภาพเดียวกัน แต่คนละคน
  • 85:13 - 85:14
    เกิดไรขึ้นวะเนี่ย
  • 85:15 - 85:18
    ไอ้ตดเงียบมันเอาที่อยู่รันโชมาจากไหนวะ
  • 85:19 - 85:19
    นั่นละ ตรงประเด็นเลย
  • 85:21 - 85:22
    เฮ้ย ชาโต มานี่หน่อย
  • 85:28 - 85:32
    มึงเปิดแดกได้ยังไงวะเนี่ย
    เอามาจากซานฟรานเลยนะ
  • 85:32 - 85:33
    Handmade biscuits
  • 85:35 - 85:37
    จะเอาไปให้ Mr.พุนซุก แวงดู
  • 85:37 - 85:39
    พุนซุก แบงดู.... ใครวะ
  • 85:39 - 85:44
    ไม่ใช่ "แบงดู".. "แวงดู" ว.แหวน
    "พุนซุก แวงดู"
  • 85:44 - 85:47
    รู้มั้ยเขาเป็นใคร เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่
  • 85:47 - 85:49
    มีผลงานจดสิทธิบัตรกว่า 400 ชิ้น
    โลกทั้งโลกต้องการตัวเขาเนี่ย
  • 85:50 - 85:54
    กูใช้เวลาตั้งปีกว่าจะนัดพบเขาได้
  • 85:54 - 86:00
    ถ้าเขาเซ็นชื่อทำสัญญากับบริษัทล่ะก็
    งานนี้รวยเละแน่
  • 86:00 - 86:04
    อย่าเพิ่งพูดถึงแวงดูตอนนี้
    แกได้ที่อยู่ของรันโชมายังไง
  • 86:04 - 86:06
    แกจะต้องขอบคุณท่านพุนซุก แวงดูเขา
  • 86:06 - 86:10
    เขานั่นแหละที่ทำให้รู้ที่อยู่รันโช ดูนี่
  • 86:12 - 86:16
    เลขาของกูมาที่นี่เพื่อนัดหมายท่านแวงดู
  • 86:16 - 86:20
    ตอนนั้นมีปัญหา นัดหมายไม่ได้
    แต่ชั้นก็เจอรันโชมันจากในภาพ
  • 86:20 - 86:26
    พอเช็คที่อยู่ของประชากรในซิมลา...
    ก็เจอชื่อรันโชขึ้นมา
  • 86:26 - 86:27
    แล้วนี่หน้าเขาทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ...
  • 86:28 - 86:30
    ศัลยกรรมพลาสติกหรอ
  • 86:34 - 86:36
    มีคนเดียวที่จะตอบเราได้...
  • 86:36 - 86:41
    ขอโทษนะพ่อ ที่ผมทำตามที่พ่อบอกก่อนตายไม่ได้
  • 86:42 - 86:46
    You kept asking me
    ที่จะพาพ่อไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
    ที่พ่ออยากไปก่อนตาย
  • 86:47 - 86:49
    ผมรอให้เขาสร้างถนนเสร็จก่อน
  • 86:51 - 86:55
    ถนนเปิดแล้ว... เดี๋ยวผมจะพาพ่อไป
  • 86:59 - 87:03
    ผมขอโทษ ผมเป็นลูกที่แย่มากเลย
  • 87:03 - 87:05
    ผิดแล้ว
  • 87:05 - 87:08
    คุณไม่ใช่วิศวะ ใบปริญญาบัตรบนนั้น
  • 87:08 - 87:09
    คุณเป็นใคร...
  • 87:12 - 87:16
    กล้าดียังไงบุกเข้ามา ฉันจับแกได้นะ
  • 87:17 - 87:20
    แกนั่นแหละจะถูกจับ
  • 87:20 - 87:23
    แกไปเอาใบนั้นมาจากไหน
  • 87:23 - 87:26
    มันเป็นของเพื่อนพวกเรา ไปเอามาได้ยังไง
  • 87:41 - 87:43
    ที่นี่น่ะ กว้างถึง 150 เอเคอร์
  • 87:43 - 87:46
    ถ้าชั้นยิงแกและฝังที่นี่
    เชื่อมั้ย ไม่มีใครรู้หรอก
  • 87:47 - 87:47
    เก็ตมั้ย
  • 87:49 - 87:50
    ไปซะ
  • 87:55 - 87:59
    ชั้นจะเอาเถ้ากระดูกพ่อไปที่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์
    เอาของพวกแกไปด้วยเลยก็ได้
  • 88:06 - 88:08
    หยิบป๊ะป๋ามาาาาา
  • 88:10 - 88:12
    มา มา
  • 88:16 - 88:17
    เอาป๊ะป๋าไปเลย
  • 88:19 - 88:22
    บอกความจริงมา ไม่งั้นลงโถแน่
  • 88:22 - 88:25
    เอามือออกไปนะ
    - ป๊ะป๋าแกได้ลงโถศักดิ์สิทธิ์แน่
  • 88:26 - 88:29
    เอาออกมาจากโถซะ
    - ถ้าเหนี่ยวไก กูกดแน่
  • 88:29 - 88:30
    นับถึงสามนะ
  • 88:30 - 88:34
    จะยิงใช่มั้ย ราจู เตรียมตัว
  • 88:36 - 88:37
    หนึ่ง
  • 88:38 - 88:42
    วางลง ป๊ะป๋าจมแน่
  • 88:43 - 88:44
    สอง
  • 88:44 - 88:47
    ไปงมเอาเองนะเว้ย
  • 88:47 - 88:48
    อะไรวะ ราจู
  • 88:49 - 88:51
    หยิบมาผิดโถว่ะ แม่ง ว่างเปล่า
  • 88:52 - 88:53
    ว่างเปล่า?
  • 88:54 - 88:58
    ใช่ กูจะทำให้แม่งว่างเปล่าเดี๋ยวนี้แหละ
  • 88:58 - 88:59
    อย่าๆๆๆๆ
  • 88:59 - 89:02
    เอานะเว้ย....
  • 89:02 - 89:04
    อย่าๆ ยอมแล้วๆ
  • 89:06 - 89:09
    แกเป็นใคร
  • 89:09 - 89:10
    รันโช
  • 89:12 - 89:14
    โอเค ชั้นสาบานกับพ่อไว้...
  • 89:14 - 89:16
    ชั้นรันโช เขาชื่อ "โชเต"
  • 89:17 - 89:18
    โชเต
  • 89:19 - 89:24
    โชเต เขาเป็นลูกคนสวนที่นี่
  • 89:26 - 89:28
    เขาอยู่กับเราตั้งแต่เขากำพร้า...
  • 89:31 - 89:38
    ทำงานทุกๆ อย่างทั้งบ้านทั้งสวน
  • 89:39 - 89:41
    เขาชอบที่จะเรียนรู้
  • 89:44 - 89:46
    เขาใส่ชุดนักเรียนเก่าของชั้น แล้วไปโรงเรียน
  • 89:48 - 89:51
    เขาเข้าไปเรียนในวิชาที่ชอบเรียน
    โดยใช้ชื่อของชั้นเข้าเรียนตลอด
  • 89:52 - 89:58
    ทั้งทำการบ้าน ทำข้อสอบ
  • 89:58 - 90:01
    มันไม่มีปัญหาอะไรหรอก จนกระทั่งวันนึง
  • 90:02 - 90:06
    ครูของเราเห็นเขาทำโจทย์เลขของเด็กเกรด 10 ได้
  • 90:06 - 90:08
    อยู่ชั้นไหนล่ะลูก?
  • 90:09 - 90:10
    ชื่ออะไร?
  • 90:11 - 90:12
    เราโดนจับได้
  • 90:13 - 90:14
    แต่พ่อเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่นี่...
  • 90:14 - 90:18
    คุณครูเลยเอาเรื่องนี้มาบอกพ่อก่อนที่จะเข้าหูครูใหญ่
  • 90:18 - 90:22
    ถ้าเธอเริ่มมันแล้ว ก็ทำมันต่อไปให้จบซะ
  • 90:25 - 90:27
    ต่อหน้าชั้น คนที่นี่เคารพชั้น
  • 90:28 - 90:30
    แต่ลับหลังก็ซุบซิบนินทา
  • 90:31 - 90:33
    ว่าชั้นว่าเป็นคนไร้การศึกษาบ้างล่ะ
  • 90:33 - 90:35
    ชั้นจะไม่ให้มันเกิดกับลูกชายชั้น
    ลูกชั้นจะต้องจบปริญญา
  • 90:36 - 90:41
    เด็กคนนี้อยากจะเรียน แต่ชั้นต้องการใบปริญญา
  • 90:41 - 90:43
    ให้เขาเรียนซะ เรียนไปเลย
  • 90:44 - 90:46
    เรียนให้จบปริญญาตรีวิศวะ
  • 90:47 - 90:52
    ชั้นจะได้เอาใบปริญญาในชื่อของลูกชั้นติดผนัง
  • 90:52 - 90:56
    ชั้นไปลอนดอนสี่ปี ส่วนเขาก็เข้าเรียนในชื่อรันโช
  • 90:58 - 91:04
    และเขาก็สัญญาว่าจะตัดการติดต่อทุกอย่าง
    หลังจากเรียนจบแล้ว
  • 91:06 - 91:14
    เขาพูดเสมอว่า... "จะมีไอ้เบื้อกสองตัวมาตามหา"
  • 91:18 - 91:20
    เขาคิดถึงพวกคุณมากนะ
  • 91:22 - 91:26
    ผมจะให้ที่อยู่เขาไป จะได้ไปหากัน
  • 91:29 - 91:33
    แต่ ได้โปรดเก็บความลับผมไว้นะ
  • 91:34 - 91:36
    ความลับอะไร ไม่เห็นมีเลย
  • 91:48 - 91:52
    ท่านเอาโถมาผิดใบครับ พ่อท่านอยู่ใบนี้...
  • 91:54 - 91:56
    เกิดไรขึ้น คนถือปืนเป็นใครกันน่ะ
  • 91:56 - 92:00
    ซับซ้อนว่ะ ซับซ้อนมากเลย เล่าไม่ถูก
  • 92:00 - 92:02
    ช่างมันเหอะ
    - แล้วเราจะไปไหน
  • 92:03 - 92:04
    ลาดั๊ก
  • 92:04 - 92:05
    ลาดั๊ก ทำไมล่ะ
  • 92:06 - 92:07
    ไปหารันโช
  • 92:07 - 92:10
    มันไปทำอะไรที่ลาดั๊ก
  • 92:10 - 92:14
    ไม่ต้องสงสัยเลย นี่เป็นที่อยู่โรงเรียน
  • 92:14 - 92:17
    ครูในโรงเรียนหรอ
  • 92:18 - 92:21
    ชั้นเป็นตั้งผู้บริหารของ Rockledge Corporation
    ส่วนรันโชเป็น......
  • 92:21 - 92:24
    A for Apple, B for Ball...
  • 92:24 - 92:25
    D for Donkey
  • 92:26 - 92:30
    สัปดาห์หน้า ชั้นจะเซ็นสัญญาโปรเจ็กต์ใหญ่
    กับท่านพุนซุก แวงดู
  • 92:30 - 92:33
    แต่ไอ้รันโชมัน.... A for Apple, B for Ball...
  • 92:37 - 92:39
    วันนี้ ผมได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง...
  • 92:40 - 92:42
    พวกเราไปเรียน ก็เพื่อที่จะให้ได้ใบปริญญา
  • 92:43 - 92:47
    ไม่มีใบปริญญา ก็หมายความว่า...
    ไม่มีงานเท่ห์ๆ ไม่มีภรรยาสวยๆ
  • 92:47 - 92:50
    ไม่มีบัตรเครดิต ไม่มีฐานะทางสังคม
  • 92:50 - 92:52
    สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขาสั่นคลอนเลย
  • 92:52 - 92:54
    เขาเข้าไปเรียน ก็เพราะเขาสนุกกับมัน
  • 92:54 - 92:58
    เขาไม่เคยแคร์เลยว่าใครจะมาก่อนมาหลัง
  • 92:58 - 93:00
    ใครเป็นคนแรกที่เหยียบดวงจันทร์
  • 93:01 - 93:02
    Neil Armstrong ครับ...
  • 93:02 - 93:04
    แน่นอน Neil Armstrong ทุกคนรู้อยู่แล้ว...
  • 93:04 - 93:05
    แล้วคนที่สองที่เหยียบดวงจันทร์ล่ะ
  • 93:06 - 93:07
    ไม่ต้องเสียเวลาคิด ไม่สำคัญหรอก
  • 93:08 - 93:10
    เห็นมั้ย ไม่มีใครที่จำ "คนที่สอง" ได้
  • 93:11 - 93:17
    เร็วๆ นี้จะมีมา 26 บริษัทจะเอางาน
    มาประเคนให้กับพวกเราที่นี่
  • 93:17 - 93:22
    เราจะได้งานกันก่อนที่จะสอบไฟนอล
  • 93:23 - 93:25
    นี่เป็นโค้งสุดท้ายกันแล้วนะ
  • 93:25 - 93:27
    เหยียบคันเร่งให้สุดเลยในตอนนี้
  • 93:27 - 93:29
    ทำไปเลย สร้างหน้าประวัติศาสตร์ให้เกิดให้ได้
  • 93:33 - 93:34
    มีคำถามมั้ย
  • 93:36 - 93:37
    ครับ
  • 93:38 - 93:42
    เอ่อ… ถ้าหากว่า เราได้งาน...
  • 93:42 - 93:49
    แต่แล้ว... เราสอบไม่ผ่านไฟนอลล่ะครับ
    เรายังได้งานมั้ยครับ
  • 93:50 - 93:51
    คำถามดีนี่
  • 93:54 - 93:56
    ใครที่อยากถามคำถามนี้อีกบ้าง
  • 93:58 - 94:00
    อย่างที่คิดไว้เลย...
  • 94:02 - 94:05
    มาๆ ขึ้นมาบนเวทีนี่ ทุกคนปรบมือให้เขาหน่อย
  • 94:16 - 94:18
    สี่ปีแล้ว...
  • 94:18 - 94:21
    พวกเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
  • 94:21 - 94:24
    คะแนนคงที่ตลอดทุกๆ การสอบ
  • 94:25 - 94:26
    มาเลยท่านอัจฉริยะทั้งหลาย
  • 94:27 - 94:33
    รู้มั้ยว่าสมองของพวกเขานั้นมีราคาดีมาก
  • 94:34 - 94:36
    เพราะเป็นสมองใหม่ที่ไม่ค่อยได้ใช้
  • 94:39 - 94:40
    และถ้าจะให้ตอบคำถามนี้ล่ะก็
  • 94:40 - 94:44
    แน่นอน การสอบไม่เกี่ยวกับงานหรอก
  • 94:44 - 94:48
    เพราะไม่มีบริษัทไหนจะจ้างพวกเธอแน่
  • 94:49 - 94:51
    พวกนี้นั้นเอกเทศมาก ชื่อของพวกนี้
    จะต้องสลักด้วยทอง...เขียนว่า..
  • 94:52 - 94:55
    'Farhanitrate' และ 'Prerajulization'
  • 94:55 - 94:56
    ปรบมือให้เขาหน่อย...
  • 95:05 - 95:09
    กวนตีนจริง
  • 95:10 - 95:11
    ต่อหน้าทุกคนเลยงานนี้
  • 95:13 - 95:17
    พระเจ้า… ข้าจะถวายหมูหมากาไก่ จุดเทียนธูปบูชา
  • 95:18 - 95:19
    โปรดช่วยลูกช้างสักอย่าง
  • 95:19 - 95:22
    ล้างไวรัสไปจากโลกนี้ให้ลูกที
  • 95:23 - 95:25
    เผาแม่งในนรกเล้ยยย
  • 95:27 - 95:30
    ทอดนักเก็ตไวรัสในน้ำมันร้อนๆ เลย
  • 95:31 - 95:34
    มึงคิดว่าพระเจ้าเป็นนักฆ่าเลือดเย็นรึไง
  • 95:34 - 95:36
    เงียบเลยเมิง
  • 95:36 - 95:39
    มึงอยู่ตรงกลางของรูปทุกปี
  • 95:39 - 95:41
    พวกกูก็แถอยู่ที่มุมรูปนั่นแหละ
  • 95:42 - 95:45
    ปีนี้ กูว่ากูหลุดขอบแน่
  • 95:47 - 95:49
    รู้มั้ยทำไมกูถึงได้ที่หนึ่ง
    - ทำไม
  • 95:49 - 95:51
    ก้อกูชอบวิศวะ กูชอบด้านนี้
  • 95:52 - 95:54
    Engineering คือสิ่งที่กูคลั่ง
  • 95:55 - 95:56
    รู้จักสิ่งที่ตนชอบเมื่อไหร่ล่ะก็...
  • 95:58 - 96:00
    เป๋ากู
    - เงียบน่า
  • 96:01 - 96:02
    อะไรน่ะ
  • 96:05 - 96:07
    นี่ไง.... สิ่งที่เอ็งคลั่งไคล้
  • 96:08 - 96:09
    ส่งจดหมายไปเลยสิ
  • 96:10 - 96:11
    จดหมายอะไร
  • 96:13 - 96:18
    ห้าปีก่อน ไอ้นี่มันเขียนจดหมายไปหา
    ช่างภาพสัตว์ป่าที่มันชอบ
  • 96:18 - 96:21
    Andre...
    - Istvan
  • 96:22 - 96:25
    มันอยากจะไปเรียนรู้กับเขาที่ฮังการี่
  • 96:26 - 96:29
    แต่แม่งกลัวพ่อ มันเลยไม่เคยส่งจดหมายอันนี้
  • 96:31 - 96:35
    เลิก Engineer แล้วไปแต่งงานกับ Photograph ไป
  • 96:35 - 96:37
    เดินตามความชอบตัวเองสิวะ
  • 96:40 - 96:44
    ถ้าพ่อ Michael Jackson บังคับให้ลูกเขาไปชกมวย
  • 96:45 - 96:48
    แล้วพ่อ Mohammad Ali บังคับให้ลูกชายไปร้องเพลงล่ะ
  • 96:49 - 96:50
    คิดดูสิ จะพินาศสันตะโรมั้ย
  • 96:52 - 96:55
    เก็ตมั้ยเนี่ย
  • 96:58 - 97:01
    ไอ้โง่ ชอบถ่ายภาพ แต่เสือกเรียนวิศวะ
  • 97:06 - 97:07
    ท่านกูรูรันโชดัสสสส
  • 97:08 - 97:12
    วิศวะเนี่ยยยย เมียกูเลย....
  • 97:14 - 97:16
    แต่ทำไมกูถึงตกแม่งตลอด
    - จะบอกให้
  • 97:17 - 97:20
    มึงน่ะกลัวเกินไป กลัวอนาคต
  • 97:21 - 97:26
    ดูสิเนี่ย แม่งนิ้วมีแต่แหวนนำโชค
  • 97:26 - 97:29
    แหวนวงนึงก็กลัวอย่างนึง กลัวสอบ
    กลัวค่าสินสอน กลัวเรื่องงาน
  • 97:31 - 97:34
    ถ้ามัวแต่กลัวพรุ่งนี้อยู่อย่างนี้ จะอยู่กันยังไง
  • 97:35 - 97:37
    แล้วแกจะโฟกัสที่การเรียนยังไง
  • 97:38 - 97:41
    แปลกคนว่ะพวกมึง... คนนึงก็เอาแต่กลัว
    อีกคนก็เอาแต่หลอกตัวเอง
  • 97:42 - 97:47
    ส่วนมึงน่ะ มึงทั้งกลัวและทั้งหลอกตัวเองเลย
  • 97:47 - 97:53
    มึงไม่กล้าบอกรักกับปียาเขาใช่มะ
    มึงเลยแกล้งทำเป็นไม่รัก
  • 97:55 - 97:57
    นั่นไง จริงๆ ด้วย
  • 97:58 - 98:02
    ดีแต่แนะนำว่ะ แต่ไม่ทำให้เห็นเลย
  • 98:02 - 98:05
    กล้าป่าว...ไปบอกรักปียาเลย
  • 98:06 - 98:09
    มันไม่เห็นเกี่ยวกันเลยว่ะ
    - เกี่ยวกันลึกๆ โว้ย ท่านกูรู
  • 98:09 - 98:15
    ฟังนะ ถ้าแกไปสารภาพรักกับปียา
  • 98:15 - 98:19
    ชั้นจะไปบอกพ่อว่าไม่เอาวิศวะ จะไปเล่นกล้อง
  • 98:20 - 98:24
    ส่วนกู จะถอดแหวนออกให้หมด แล้วไปสัมภาษณ์งาน
  • 98:24 - 98:25
    เอามะ
  • 98:28 - 98:29
    กล้าป่่าววว
  • 98:29 - 98:31
    กูรูแม่งเงียบเลยว่ะ
  • 98:37 - 98:38
    ไปกัน
  • 98:43 - 98:44
    ตามมา
    - ไปไหน
  • 98:50 - 98:51
    ตามมา
  • 98:52 - 98:55
    เฮ่ย ไวรัส… กูนี่แหละแอนตี้ไวรัส
  • 98:55 - 98:56
    คงไม่มีหมานะ
  • 98:56 - 98:58
    ขี้ขลาด... ไปกันเลย
  • 98:59 - 99:02
    ถ้ามีอันตราย... กูจะให้สัญญาณเอง
  • 99:14 - 99:15
    ระวัง…. ไวรัสดุ
  • 99:35 - 99:36
    เอาเพลงประกอบมะ
  • 99:37 - 99:37
    ปียา...
    - ใครน่ะ
  • 99:40 - 99:44
    อย่าตะโกนนะ นี่เราเอง รันโช
  • 99:46 - 99:49
    อยากให้ฟังสักแป๊ปนะ เดี๋ยวก็จะไปแล้ว
  • 99:49 - 99:51
    พูดมาเลย
  • 99:52 - 99:53
    ปียา
    - คะ
  • 99:55 - 99:58
    22 นาทีที่อยู่บนรถสกูตเตอร์กับเธอนั้น...
  • 99:59 - 100:03
    มันช่างเป็น 22 นาทีี ที่วิเศษสุด
  • 100:07 - 100:13
    ฉันแทบจะอุทิศทั้งชีวิตกับเธอบนสกูตเตอร์นั้นได้เลย
  • 100:13 - 100:14
    ว๊าววว
  • 100:15 - 100:18
    … และฉันอยากให้เวลามันหยุดอยู่ตรงนั้น
  • 100:19 - 100:26
    ทุกๆ คืน เธอจะขี่สกูตเตอร์มาหาในชุดเจ้าสาว
  • 100:29 - 100:31
    แทนที่จะใส่ผ้าคลุมหน้าแต่งงาน...
    เธอใส่หมวกกันน็อคแทน
  • 100:34 - 100:37
    เธอเข้ามาใกล้ๆ แล้วจูบฉัน
  • 100:40 - 100:42
    แต่ก็จูบไม่ได้....
  • 100:43 - 100:44
    ทำไมล่ะ
  • 100:44 - 100:47
    เพราะ… เพราะจมูกเราชนกัน...
    ฉันก็ตื่นทุกที
  • 100:48 - 100:50
    จมูกไม่ชนกันย่ะ โง่จริงๆ
  • 100:55 - 100:58
    ขอโทษครับ ผมนึกว่าเป็นปียา
  • 100:58 - 100:59
    ชั้นคิดว่าชั้นเป็นนะ...
  • 101:00 - 101:01
    พี่… ไม่่น่าหยุดเลย...
  • 101:02 - 101:04
    รอตั้งสี่ปีแน่ะกว่าเขาจะพูดคำนี้
  • 101:04 - 101:07
    ปียา จูบเลย แสดงให้ดูซิว่าจมูกไม่ชนกันหรอก
  • 101:07 - 101:10
    ชั้นอนุญาตแล้ว จูบเลย เขาก็น่ารักดีนี่นา
  • 101:10 - 101:12
    ใครกันน่ะ
    - พี่ชั้นเอง
  • 101:13 - 101:14
    เธอน่ะใคร...
  • 101:23 - 101:27
    รู้มั้ยตอนที่เธอพูดน่ะ
    ไอ้ลูกชายตัวแสบมันเตะครั้งแรกเลย
  • 101:27 - 101:31
    ลูกชาย รู้ได้ยังไงครับว่าเป็นชายหรือหญิง
  • 101:31 - 101:35
    ก็พ่อน่ะสิ ไปถามโหรมาว่าเราจะได้ลูก
    ที่เป็นวิศวะ หรือไม่ก็หมอ แน่นอน
  • 101:36 - 101:36
    หมายความว่า...
  • 101:37 - 101:39
    ก็ถ้าเป็นผู้ชาย ก็จะเป็นวิศวะไง
    แต่ถ้าเป็นหญิง ก็จะเรียนหมอ
  • 101:40 - 101:45
    ไอ้แชมป์.... อย่าออกมาเลย อยู่ในนั้นแหละ
    ข้างนอกนี้เป็นคณะละครสัตว์นะ
  • 101:46 - 101:50
    ตาของแกเป็นเจ้าของ เขาจะเฆี่ยนแกเอานะ
  • 101:50 - 101:55
    "วิ่งๆๆ ชีวิตเพื่อการแข่งขัน... เป็นวิศวะๆ"
  • 101:56 - 102:01
    เรียนในสิ่งที่อยากเรียนดีกว่านะ...
    ถ้าคุณตาดุมาล่ะก็
  • 102:02 - 102:05
    เอามือวางบนหัวใจตัวเองนะ
    แล้วพูดว่า "All is well"
  • 102:06 - 102:07
    เตะแล้ว
  • 102:09 - 102:10
    พูดอีกซิ
  • 102:11 - 102:13
    All is well
  • 102:13 - 102:15
    เตะอีกแล้ว...
  • 102:17 - 102:19
    อีกที
    - All is well
  • 102:24 - 102:28
    All is well
  • 102:28 - 102:29
    ใครน่ะ
  • 102:30 - 102:31
    ไปก่อน…
  • 102:32 - 102:36
    ส่ง "จดหมายปิศาจ" ให้พ่อกู...
    นี่ กูเอา "จดหมายฉี่" มาให้....
  • 102:37 - 102:41
    อ่านให้สนุกนะ....
  • 102:47 - 102:50
    ใครน่ะ
    - ลูกเขยในอนาคตไง
  • 102:50 - 102:51
    และก็งานแต่งงาน
  • 102:52 - 102:53
    รัสโตกิ
  • 102:56 - 102:57
    ยาม… ทางนั้น
  • 103:26 - 103:29
    ตอนนี้ เราก็ได้รู้จักกับ simple pendulum กันแล้ว
  • 103:30 - 103:34
    ตอนนี้เราจะมาลงลึกกับ compound pendulum
  • 103:35 - 103:39
    มาลองดูวัตถุชิ้นนี้กันก่อน
  • 103:39 - 103:40
    ลองดูตัวอย่างนะ
  • 103:41 - 103:43
    นี้คืออะไร
    - ดินสอ…
    1407
    01:43:43,088 --> 01:43:44,487
    มีอะไรอยู่ข้างใน
    - ใส้ดินสอ
  • 103:45 - 103:47
    ดี ลองจับดินสออย่างนี้เพื่อให้....
  • 103:47 - 103:50
    เกี่ยวกับ compound pendulum ถ้าพวกเธอ...
  • 103:57 - 104:00
    ราจู รัสโตกิ อยู่ไหน?
    - มาคร้าบบ
  • 104:07 - 104:09
    ไง ทุกๆ คนอยู่กันเยอะจัง
  • 104:10 - 104:11
    สวัสดีครับท่าน
  • 104:12 - 104:13
    เมื่อคืนนี้นายอยู่ที่ไหน
  • 104:14 - 104:17
    เราติวกันทั้งคืนเลยครับ
    - ติวหรอ
  • 104:17 - 104:18
    ครับผม
  • 104:18 - 104:21
    ไม่ได้นอนมาสองคืนแล้วครับ หัวเลยยุ่งอย่างนี้
  • 104:21 - 104:22
    ไม่ได้นอน... งั้นหรอ
  • 104:22 - 104:23
    ติวกันเรื่องอะไรล่ะ
  • 104:24 - 104:28
    เรื่องมอเตอร์ครับ บทที่ 1 ทั้งหมดเลย
  • 104:28 - 104:29
    ทั้งบทเลยหรอ
  • 104:29 - 104:31
    ถ้างั้น... ราจู รัสโตกิ
  • 104:31 - 104:32
    คร้าบบโผม
  • 104:32 - 104:35
    ไหนลองบอกซิว่า มอเตอร์นั้นน่ะ มันสตาร์ทยังไง
  • 104:43 - 104:44
    เงียบ
  • 104:51 - 104:53
    ท่านครับ... เหล้าครับ
  • 104:55 - 104:56
    นายรัสโตกิ
  • 104:56 - 104:59
    เดี๋ยวไปดื่มชาในออฟฟิศผมหน่อยนะ
  • 105:05 - 105:06
    ท่านครับ..
  • 105:07 - 105:08
    ปิดประตูด้วย
  • 105:13 - 105:14
    พิมพ์เป็นมั้ย
  • 105:15 - 105:16
    ครับผม
  • 105:16 - 105:17
    พิมพ์จดหมายให้หน่อย
  • 105:19 - 105:20
    ครับผม
  • 105:21 - 105:22
    มาๆ นั่ง
  • 105:22 - 105:23
    ท่านครับ ผมเสียใจครับ
  • 105:26 - 105:26
    พิมพ์ๆ
  • 105:28 - 105:29
    เรียนท่านผู้ปกครอง
  • 105:30 - 105:33
    มันเป็นความยากยิ่งที่จะเรียนให้ทราบว่า...
  • 105:34 - 105:37
    ลูกชายของท่านนั้นถูกคัดชื่อออกจากวิทยาลัย...
  • 105:38 - 105:40
    โทษทีๆ ลบๆ ย้อนกลับไป
  • 105:41 - 105:45
    ลูกชายของท่าน.... นายราจู รัสโตกิ
  • 105:46 - 105:50
    ได้ถูกคัดชื่อออกจาก
    Imperial College of Engineering
  • 105:50 - 105:52
    เอาเลย พิมพ์ลงไป
  • 105:59 - 106:00
    พ่อผม... มันฆ่าพ่อผมแน่ครับท่าน
  • 106:01 - 106:02
    พิมพ์สิ...
    - ท่านครับ ได้โปรดล่ะ
  • 106:03 - 106:07
    การตัดสินใจของชั้นเป็นที่สุดและไม่เปลี่ยนแปลง
  • 106:09 - 106:13
    พ่อผมอยู่ถึงวันนี้ก็เพื่อดูผมจบนะครับ
  • 106:14 - 106:18
    งั้นก็ควรจะคิดได้ก่อนที่จะฉี่ใส่ประตูบ้านชั้นนะ
  • 106:18 - 106:22
    ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะครับ...
  • 106:27 - 106:31
    ได้… งั้นลบชื่อนายออกไป
  • 106:32 - 106:34
    ใส่ชื่อรันโชลงไปแทน
  • 106:35 - 106:38
    รู้ว่ามันอยู่กับนายเมื่อคืนนี้ด้วย
  • 106:38 - 106:42
    เป็นพยานให้ชั้น แล้วจะไม่เอาความ
  • 106:46 - 106:50
    นายมีเวลาคิด 7 นาทีครึ่งนะ
  • 107:35 - 107:39
    เราจะไม่ยอมให้นายจากไป
  • 107:41 - 107:46
    ไม่มีทาง เราจะไม่ให้นายไป
  • 107:48 - 107:51
    สวรรค์อาจจะแกล้งนาย
  • 107:51 - 107:54
    แต่เราจะยื้อนายเอาไว้ให้ได้
  • 107:54 - 108:00
    มันเป็นการต่อสู้ที่เสียไม่ได้อีกแล้ว
  • 108:01 - 108:04
    นายอาจจะพยายามอย่างดีที่สุด
  • 108:04 - 108:07
    พยายามเท่าที่จะทำได้
  • 108:07 - 108:14
    แต่ตอนนี้ พวกเราจะไม่ยอมให้นายจากไปอย่างนี้
  • 108:14 - 108:20
    เราจะไม่ยอมให้นายไปอย่างนี้
  • 108:20 - 108:26
    ไม่มีทาง เราจะไม่ให้นายไป
  • 108:28 - 108:31
    รันโช ดูจอนั่นนะ
  • 108:31 - 108:32
    ราจู
  • 108:34 - 108:37
    ร่างของเขานั้นขยับไม่ได้จากการช็อค
    แต่ใจของเขายังตื่นอยู่
  • 108:37 - 108:41
    เขาเห็นและได้ยินทุกอย่าง
    เพราะงั้น อย่าให้ใครมาร้องไห้ต่อหน้าเขานะ
  • 108:43 - 108:47
    พูดแบบเพื่อนๆ พูดกัน พูดกระตุ้นเขา
    พูดตลกๆ อะไรก็ได้ให้เขารู้สึกตัว
  • 108:50 - 108:53
    เฮ่ย ข่าวดีว่ะ ราจู พ่อแกหายแล้ว
  • 108:53 - 108:54
    ยาใหม่ที่ให้พ่อช่วยได้ว่ะ
  • 108:55 - 108:57
    เฮ้ย แกเป็นลูกชายของบ้านนี้นะ
  • 108:58 - 109:01
    ลูกชายต้องมาดูพ่อสิวะ
  • 109:01 - 109:03
    มาๆ ตื่นเร็ว
  • 109:04 - 109:05
    พ่อแกอยากได้สกูตเตอร์ของปียาน่ะ
  • 109:05 - 109:09
    ชั้นจะยกให้พ่อแกดีมั้ยวะเนี่ย
  • 109:15 - 109:19
    ราจู... ฟาฮานอยู่ในกล้องน่ะ อยู่ที่หอพักน่ะ
  • 109:21 - 109:24
    ดูสิ ไอ้ไวรัสยกเลิกพักการเรียนแล้ว
  • 109:24 - 109:26
    สบายใจได้แล้ว ตื่นได้แล้วเพื่อน
  • 109:26 - 109:29
    ทุกอย่างเคลียแล้ว ตื่นได้แล้ว...
  • 109:29 - 109:32
    ตื่นมาสิ ตื่นเลย
  • 109:34 - 109:37
    ในหนทางที่เราเดินไป
  • 109:37 - 109:40
    บนหนทางที่เรียกกันว่า "ชีวิต"
  • 109:40 - 109:46
    อย่าหนีไปไหน แค่สนุกกับชีวิตบ้าง
  • 109:46 - 109:49
    โปรดหันมาฟังเสียงคนข้างหลังที่รักนายด้วย
  • 109:50 - 109:52
    แม้คำคืนจะมืดมิดแค่ไหน แสงสว่างในวันรุ่งขึ้นก็ยังตามมาอยู่ดี
  • 109:53 - 109:58
    อย่าหนีจากคนข้างหลังที่เขารักนายสิ
  • 109:58 - 110:04
    เราจะไม่ยอมให้นายจากไป
  • 110:04 - 110:10
    เราจะไม่มีทางให้นายจากเราไป
  • 110:11 - 110:17
    เราจะไม่ยอมให้นายจากไป
  • 110:17 - 110:24
    เราจะไม่มีทางให้นายจากเราไป
  • 110:27 - 110:31
    ดูสิ แม่ซื้อส่าหรีใหม่เว้ยยย
    - ใหม่เอี่ยมเลย
  • 110:31 - 110:33
    ตั้ง 2000 รูปี (บาท) แน่ะ
  • 110:33 - 110:35
    ตื่นเร็ว
  • 110:36 - 110:38
    ไม่ได้ซื้อแค่ชุดเดียวนะ ซื้อมาเป็นโหล
  • 110:38 - 110:39
    ดูสิ
  • 110:41 - 110:42
    เฮ่ย ราจู
  • 110:42 - 110:45
    บอกแม่สิ ว่าแม่ดูเป็นไงบ้าง
  • 110:46 - 110:49
    จำจดหมายที่แม่เขียนถึงนายได้มั้ย
  • 110:49 - 110:52
    แม้แม่จะลำบากแค่ไหน แต่แม่ก็อวยพรนายเสมอ
  • 110:52 - 110:58
    อย่ามาตายต่อหน้าแม่อย่างนี้ ตายไม่ได้นะ
  • 110:59 - 111:02
    มองพวกเราสิ อย่าไปไหน
  • 111:02 - 111:05
    ยิ้มสักครั้งก็ยังดี จะได้รู้ว่านายยังแคร์พวกเราอยู่
  • 111:05 - 111:13
    ตื่นเถอะ อย่ามาทรมานกันอย่างนี้เลย
  • 111:17 - 111:21
    รู้เรื่องน้องสาวแกมั้ยวะ
  • 111:22 - 111:25
    น้องแกจะแต่งงานแล้วนะ
  • 111:26 - 111:27
    ไม่ต้องใช้ค่าสินสอดด้วย...
  • 111:28 - 111:32
    ฝ่ายเจ้าบ่าวเขาไม่ต้องการอะไรเลย
  • 111:32 - 111:36
    ขอแค่ตัวเจ้าสาว
  • 111:36 - 111:40
    รู้มั้ยว่าเจ้าบ่าวเป็นใคร...
    - ใช่ๆ
  • 111:40 - 111:41
    ลองเดาซิ...
  • 111:41 - 111:43
    แกก็รู้จักดีด้วย
    - ใช่…
  • 111:43 - 111:45
    เขาเป็นคนรักสัตว์ด้วย
    - หา…
  • 111:45 - 111:48
    เขาจะไปเป็นช่างภาพสัตว์ป่าด้วย
  • 111:48 - 111:49
    เงียบนะ ชู่ววว
  • 111:49 - 111:52
    ไม่รู้อีกหรอ... นี่ไง ฟาฮานไง
  • 111:53 - 111:57
    ฟาฮานไม่เอาเงินสินสอดเลย...
  • 111:58 - 112:02
    ฟาฮานจะแต่งงานกับน้องแกไง...
  • 112:02 - 112:06
    ทุกอย่างฟรี ฟรี ฟรี
  • 112:11 - 112:13
    ราจู
  • 112:16 - 112:20
    Okra หนึ่งกิโล, เนย 500 กรัม ฟรีๆ….
  • 112:20 - 112:22
    ทำไมต้องให้กูรับเคราะห์ด้วย
  • 112:22 - 112:24
    ดีมาก เพื่อน
  • 112:25 - 112:28
    ทุกอย่างพร้อมแล้ว ฟาฮานจะแต่งกับน้องแก...
  • 112:29 - 112:30
    รันโช
  • 112:33 - 112:36
    ไอ้บ้า.... ตลกแดกนะมึง
  • 112:38 - 112:39
    หนีตายได้นะมึง
  • 112:39 - 112:46
    เราจะไม่ให้นายไปไหน
  • 112:46 - 112:52
    เราไม่มีวันให้นายจากพวกเราไป
  • 112:52 - 112:58
    เราจะไม่ให้นายไปไหน
  • 112:58 - 113:04
    เราไม่มีวันให้นายจากพวกเราไป
  • 113:04 - 113:10
    เราจะไม่ให้นายไปไหนอีกต่อไป
  • 113:11 - 113:12
    'Okra 12 บาทต่อกิโล'
  • 113:21 - 113:23
    เรียกแท็กซี่ไว้ใช่มั้ยคะ
  • 113:23 - 113:25
    ครับผม
    - มาแล้วค่ะ
  • 113:25 - 113:26
    ขอบคุณครับ...อะไรเนี่ย
  • 113:27 - 113:28
    กูจะไปงานสัมภาษณ์ที่วิทยาลัย
  • 113:28 - 113:29
    ไปกับกูน่ะหรอ
  • 113:30 - 113:34
    ไม่… กูไปสัมภาษณ์คนเดียว ส่วนมึงน่ะกลับบ้าน
  • 113:34 - 113:35
    ไมกูต้องกลับบ้านวะ
  • 113:37 - 113:40
    ลืมแล้วหรอ สัญญากับไอ้บ้านี่ไว้ว่าไง
  • 113:43 - 113:45
    เอาเน็คไทมา...
  • 113:47 - 113:48
    ทำไมวะ
  • 113:48 - 113:52
    ก็สงสัยอยู่นะว่าถ้าได้เห็นจดหมายนี่จะไปสัมภาษณ์มั้ย
  • 113:53 - 113:53
    อะไรน่ะ
  • 113:54 - 113:56
    จดหมายไง
    - จากฮังการี
  • 113:57 - 113:59
    จากช่างภาพที่ชื่อ Andre Istvan
  • 114:07 - 114:09
    ส่งไปแล้วหรอ...
  • 114:09 - 114:10
    เขาชอบรูปแกนะ
  • 114:11 - 114:13
    เขาอยากให้แกไปช่วยเขาที่นั่น
  • 114:14 - 114:18
    ป่าฝนในบราซิล ปีนึง
  • 114:18 - 114:19
    ได้ตังค์ด้วยนะ
  • 114:35 - 114:36
    พ่อต้องด่าแน่เลย
  • 114:38 - 114:41
    ไปพูดกับพ่อเขาซะ พูดจากใจเลย
  • 114:43 - 114:44
    สักครั้งในชีวิต ไม่ต้องกลัว...
  • 114:44 - 114:50
    ไม่งั้น ตอนแกจะตาย แกจะเสียใจที่ไม่ได้ทำ
  • 114:51 - 114:53
    จดหมายก็อยู่ในมือแล้ว... แท็กซี่ก็อยู่ข้างหน้าแล้ว
  • 114:53 - 114:57
    ขอแค่ความกล้า (courage) อีกนิด
    มันจะเปลี่ยนชีวิตแกได้เลย
  • 115:03 - 115:05
    คิดว่าลูกจะชอบมั้ย
  • 115:06 - 115:08
    ทำไมแพงจังเลยอันนี้
  • 115:09 - 115:11
    ลูกเราจะได้งานแรกในวันนี้
  • 115:13 - 115:16
    มันน่าภูมิใจในเวลางามๆ อย่างนี้นัก
  • 115:18 - 115:19
    ฟาฮาน...
  • 115:24 - 115:26
    วันนี้ มีสัมภาษณ์งานไม่ใช่หรือไง
  • 115:28 - 115:29
    ผมไม่ได้ไปครับ
  • 115:31 - 115:33
    พ่อ ผมไม่อยากเป็นวิศวะ
  • 115:37 - 115:39
    เกิดอะไรขึ้น ประสบอุบัติเหตุรึ
  • 115:42 - 115:47
    เห็นตึกนั่นมั้ยครับ ผมโดดลงมาจากชั้นสาม
  • 115:50 - 115:51
    ทำไมล่ะ?
  • 115:51 - 115:54
    เพราะผมจะถูกไล่ออกจากวิทยาลัย
  • 115:56 - 115:57
    เหตุผลคือ?
  • 115:58 - 116:02
    เมาสุรา และก็ปัสสาวะที่หน้าประตูบ้านท่าน ผอ.
  • 116:05 - 116:08
    นี่เพราะไอ้บ้ารันโชมันใช่มั้ยที่ทำให้แกเปลี่ยนใจ
  • 116:08 - 116:12
    ผมเองต่างหากที่ไม่ชอบวิศวะมาตั้งแต่แรก
    พอยิ่งเรียนก็ยิ่งรู้ว่าไม่ถนัดเลย
  • 116:14 - 116:18
    รันโชเขาสอนผมว่า "ให้ทำสิ่งที่คลั่งไคล้ให้เป็นอาชีพ"
  • 116:19 - 116:20
    และก็จะสนุกกับงานมันได้
  • 116:20 - 116:22
    แล้วแกจะไปเอาเงินอะไรจากในป่าล่ะ
  • 116:23 - 116:26
    ถึงแม้เงินจะได้น้อย แต่ผมก็ได้เรียนรู้นะพ่อ
  • 116:26 - 116:27
    ห้าปีจากนี้....
  • 116:28 - 116:33
    เมื่อแกมองเพื่อนๆ แกซื้อรถซื้อบ้าน มันจะขายหน้าเอานะ
  • 116:33 - 116:37
    เรียนวิศวะ และเป็นในสิ่งที่เราไม่อยากเป็น...
  • 116:38 - 116:40
    นั่นมันทำให้ผมขมขื่นมากกว่านะครับพ่อ
  • 116:40 - 116:41
    โลกจะหัวเราะเยาะแกนะ!
  • 116:43 - 116:45
    และประนามแกว่าคนขี้แพ้ ที่ทิ้งการเรียนในปีสุดท้าย
  • 116:45 - 116:51
    คุณ Kapoor ข้างบ้าน เขารู้ว่าแกเรียนที่ ICE
    แล้วเขาจะคิดยังไง
  • 116:51 - 116:53
    ก็คนข้างบ้านเขาไม่ได้หาแอร์ให้ผมนี่ครับ
  • 116:56 - 116:58
    คนข้างบ้านคนนั้นเขาไม่ได้อยู่อย่างลำบาก
    เพื่อให้ผมอยู่สบายนี่ครับ
  • 117:00 - 117:03
    คนข้างบ้านไม่ได้ให้ผมขี่คอพาเที่ยวสวนสัตว์นี่ครับ
  • 117:06 - 117:07
    แต่เป็นพ่อต่างหาก
  • 117:10 - 117:15
    ผมเชื่อว่าแม้คุณ Kapoor ก็ทำกับลูกเขาเหมือนกัน
  • 117:16 - 117:18
    ผมเองก็ยังไม่รู้ชื่อจริงของ Mr. Kapoor เลยด้วยซ้ำ
  • 117:18 - 117:21
    แกคิดว่าแกเป็นฮีโร่รึไง
  • 117:21 - 117:23
    พอได้แล้วล่ะ ดูสิ ลูกเสียใจมากแล้วนะ
  • 117:25 - 117:27
    เห็นแก่ลูกเหอะ... ถ้าเขาเกิดคิดฆ่าตัวตายแบบราจูขึ้นมา
  • 117:27 - 117:29
    ถ้าคิดงั้นก็ไม่ต้องคุยกัน
  • 117:29 - 117:33
    อย่าพูดนะว่าไอ้นี่มันจะโดดตึกด้วย
  • 117:36 - 117:41
    ไม่หรอกพ่อ ผมไม่เคยมีความคิดอย่างนั้น ผมสัญญา
  • 117:43 - 117:50
    รันโชที่พ่อว่าน่ะ เขาเอารูปนี้ใส่ในกระเป๋าตังค์ของผม
  • 117:51 - 117:55
    แล้วบอกผมว่า ถ้าผมมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายล่ะก็...
  • 117:55 - 117:58
    ให้คิดถึงซิว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับรอยยิ้มพ่อกับแม่...
  • 117:58 - 118:00
    เมื่อเห็นศพลูกนอนตาย...
  • 118:05 - 118:09
    ผมอยากให้พ่อรู้และเข้าใจ
  • 118:10 - 118:13
    ผมไม่เคยคิดที่จะเอาการฆ่าตัวตายมาต่อรอง
  • 118:16 - 118:20
    พ่อ ถ้าผมเป็นช่างภาพ มันก็ไม่เห็นไรนี่
  • 118:20 - 118:22
    ได้เงินน้อยหน่อย
  • 118:22 - 118:24
    มีบ้านหลังเล็กหน่อย รถคันเล็กๆ
  • 118:26 - 118:28
    แต่ผมมีความสุขนะ
  • 118:29 - 118:30
    ผมจะมีความสุขมากๆ ด้วย
  • 118:32 - 118:33
    ไม่ว่าอะไรผมทำให้พ่อ มันก็มาจากความรักนะครับพ่อ
  • 118:35 - 118:37
    ผมฟังพ่อมาตลอด
  • 118:37 - 118:40
    ขอสักครั้งเถอ ให้ผมฟังหัวใจตัวเองบ้างเถอะ
  • 118:42 - 118:43
    ขอล่ะ พ่อ
  • 118:49 - 118:50
    พ่อ
  • 118:51 - 118:52
    อย่าเดินหนีสิพ่อ
  • 118:58 - 119:00
    เอามันไปคืนซะ
  • 119:03 - 119:05
    ลูก… ไอ้กล้องที่ดีที่สุดนั้นน่ะราคาเท่าไหร่นะ
  • 119:06 - 119:08
    โน้ตบุ๊คอันนี้เอาไปเปลี่ยนเป็นกล้องได้มั้ย
  • 119:10 - 119:11
    ถ้าลูกต้องการเงิน... บอกพ่อแล้วกัน
  • 119:20 - 119:22
    ไปเถอะ ลูกรัก ไปใช้ชีวิตในแบบที่ลูกชอบเถอะนะ
  • 119:24 - 119:29
    เกรดคุณนี่ค่อนข้างจะต่ำมาตลอดนะ
    มีเหตุผลมั้ย?
  • 119:29 - 119:30
    ความกลัวครับ
  • 119:31 - 119:32
    ผมเป็นนักเรียนที่เรียนดีมาตลอดตั้งแต่เด็ก
  • 119:33 - 119:35
    พ่อแม่ผมหวังในตัวผมมาก
  • 119:37 - 119:38
    นั่นละที่ทำให้ผมกลัว
  • 119:40 - 119:43
    ที่นี่ ผมเห็นการแข่งขันกันอย่างบ้าคลั่ง...
    ที่นี่จะไม่มีใครเห็นหัวถ้าคุณไม่ได้ที่หนึ่ง
  • 119:45 - 119:46
    ความกลัวก็เพิ่มมากขึ้น
  • 119:47 - 119:49
    ความกลัวนั้นมันทำให้การเรียนแย่ลงครับ...
  • 119:49 - 119:51
    ผมเอาแหวนนำโชคมาใส่เกือบทุกนิ้ว
  • 119:52 - 119:57
    ภาวนาต่อพระเจ้าเพื่อขอพร
    ไม่ใช่สิ... ขอร้องมากกว่า
  • 120:00 - 120:03
    แต่พอกระดูกหัก 16 ท่อน นอน รพ. เกือบ 2 เดือน
  • 120:03 - 120:04
    สิ่งนี้มันทำให้ผมก็คิดได้ว่าชีวิตคืออะไร
  • 120:06 - 120:11
    วันนี้ ผมไม่ได้ขอพระเจ้าเพื่อให้ได้งานนี้
    แต่ผมขอบคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตนี้
  • 120:13 - 120:17
    ถ้าท่านไม่รับผมเข้าทำงาน ผมก็จะไม่เสียใจ
  • 120:17 - 120:21
    ผมจะทำสิ่งอื่นต่อไปให้คุ้มกับชีวิตที่ผมได้มา
  • 120:22 - 120:27
    คือ เธอตอบตรงๆ แบบนี้ก็ดีนะ แต่ว่า...
    นิสัยอย่างนี้ไม่ค่อยเหมาะกับหน่วยงานของเรานัก
  • 120:27 - 120:31
    เราต้องการคนที่มีความสามารถในการเจรจาลูกค้า
  • 120:32 - 120:34
    เธอน่ะเป็นคนตรงและเป็นคนเปิดเผยมากเกินไป
  • 120:36 - 120:36
    แต่...
  • 120:38 - 120:44
    ถ้าเธอแน่ใจว่าจะควบคุมนิสัยนี้ได้...
  • 120:44 - 120:47
    เราก็... อาจจะรับพิจารณานะ
  • 120:50 - 120:53
    วันนี้ผมยืนได้ด้วยตัวเอง... โดยแลกกับขาหักสองข้าง
  • 120:55 - 120:57
    มันไม่ง่ายครับ ที่ผมจะมีความคิดอย่างนี้ได้...
  • 120:57 - 120:58
    งั้นผมขออยู่อย่างนี้ดีกว่า
  • 121:02 - 121:07
    ท่านก็เก็บงานของท่านเอาไว้เถอะครับ
    ส่วนผมก็จะทำหน้าที่ที่ผมควรทำต่อไป...
  • 121:07 - 121:08
    ไม่มีเสียใจ ไม่มีหมดหวัง ครับผม
  • 121:12 - 121:13
    เดี๋ยวก่อน...
  • 121:15 - 121:19
    25 ปีมานี้ พวกเราสัมภาษณ์ผู้สมัครงานมาจนนับไม่ถ้วน
  • 121:19 - 121:22
    ทุกคนต่างก็ยืนยันกันง่ายๆ ว่าจะแก้นิสัยก็เพื่อให้ได้งานทั้งนั้น
  • 121:22 - 121:23
    แล้วคนอย่างเธอจะมาหนีเราไปไหนล่ะ ไอ้ลูกชาย
  • 121:25 - 121:26
    ครับ?
  • 121:26 - 121:29
    เรามาคุยกันเรื่องเงินเดือนกันเลยมั้ย
  • 121:36 - 121:37
    ขอบคุณมากครับ....
  • 122:08 - 122:12
    ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่!
  • 122:14 - 122:16
    โปรดรับการคารวะจากข้าน้อยด้วย
  • 122:51 - 122:54
    โกวินนนนน!!!!
  • 122:56 - 122:59
    ก็ท่านบอกว่า ถ้าเขาได้งานล่ะก็ โกนหนวดทิ้งได้เลยไง
  • 123:06 - 123:07
    ทำไรลงไปน่ะ
  • 123:11 - 123:14
    ไม่มีหนวดแล้วเหมือนแก้ผ้าเลย
  • 123:16 - 123:18
    หมดสิ้นกัน... เกียรติของพ่อ...
  • 123:20 - 123:22
    รัสโตกิ ชั้นไม่ยอมแน่
  • 123:24 - 123:28
    แกจะไม่ได้งานนี้จนกว่าแกจะสอบผ่าน
  • 123:29 - 123:33
    คราวนี้ เดี๋ยวชั้นจะออกข้อสอบจัดการแกเอง
  • 123:36 - 123:38
    พ่อ…. อย่างนี้ไม่แฟร์เลยนะ
  • 123:41 - 123:44
    ถ้าเรื่องความรักกับเรื่องสงคราม... แฟร์อยู่แล้ววว
  • 123:44 - 123:48
    และนี่ก็คือ สงครามโลกครั้งที่... สาม
  • 123:49 - 123:50
    รัสโตกิ แกโดนเชือดแน่...
  • 123:55 - 123:56
    นี่…
  • 123:58 - 123:59
    ทำไรน่ะ
  • 124:02 - 124:03
    ระวังนะ
  • 124:08 - 124:12
    เมาหรอเนี่ย
    - แม่นแล้ว... ซัดมานิดเดียวเอง
  • 124:12 - 124:14
    ไม่น่าจะนิดเดียวมั้งเนี่ย
  • 124:14 - 124:16
    มีไรจะให้
    - ให้ทำไมล่ะ
  • 124:18 - 124:19
    เอาไว้ไปฉกของไง
    - อะไรเนี่ย
  • 124:21 - 124:25
    กุญแจสำรอง ห้องทำงานของไวรัส
  • 124:27 - 124:29
    กระดาษข้อสอบอยู่ในซองที่มีตราสีแดงๆ น่ะ
  • 124:30 - 124:34
    พ่อออกข้อสอบเอง เพื่อให้ราจูสอบตก
  • 124:34 - 124:35
    ไปเอามาเลย..
  • 124:36 - 124:38
    นี่เธอต๊องรึเปล่าเนี่ย จะให้โกงข้อสอบรึไง
  • 124:43 - 124:46
    ถ้าเรื่องความรักกับเรื่องสงคราม... แฟร์อยู่แล้ววว
  • 124:47 - 124:48
    บอกหน่อยซิ...
  • 124:50 - 124:51
    เธอรู้สึก....จริงๆ หรอ
  • 124:53 - 124:58
    ว่าจมูกจะชนกันถ้าจูบกัน
  • 125:03 - 125:07
    เดี๋ยวก่อน... เอา dhokla หน่อยมั้ย
  • 125:09 - 125:12
    คนที่มาจากแถบ Gujarati นี่น่ารักเนอะ
  • 125:13 - 125:16
    แต่ทำไมตั้งชื่ออาหารน่ากลัวจัง
  • 125:17 - 125:22
    Dhokla, Fafda, Handwa,
    Thepla, Khakhra
  • 125:23 - 125:25
    ชื่อขนมเหมือนชื่อจรวดมิซไซล์เลย
  • 125:25 - 125:26
    มา..
  • 125:26 - 125:28
    "วันนี้ ปธน.บุช ได้ทิ้ง Dhoklas สองลูก ที่อีรัก"
  • 125:29 - 125:32
    "ตาย 400, บาดเจ็บอีก 200"
  • 125:32 - 125:33
    มา
  • 125:36 - 125:37
    Oh...
  • 125:39 - 125:43
    จะชื่อ Khakhra, Fafda ก็ช่างเหอะ
    แต่ชื่อเธอน่ะ...
  • 125:44 - 125:47
    รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด หยึ๋ยยย
  • 125:48 - 125:51
    ชั้นไม่เปลี่ยนนามสกุลหลังแต่งงานนะ
  • 125:52 - 125:55
    ปียา เราแต่งงานกันไม่ได้หรอก
  • 125:59 - 126:00
    ทำไมล่ะ
  • 126:00 - 126:02
    มีคนอื่นอยู่หรอ
  • 126:04 - 126:05
    ไม่หรอก
  • 126:05 - 126:07
    เป็นเกย์ใช่มั้ย
    - ไม่ใช่อะ
  • 126:09 - 126:11
    แล้วทำไมไม่ขอชั้นแต่งงานล่ะ
  • 126:15 - 126:16
    ไร้สมรรถภาพรึไง
    - เปล่า…
  • 126:19 - 126:21
    งั้น.. พิสูจน์สิ
  • 126:21 - 126:22
    ปียา อย่าเพิ่ง..
  • 126:22 - 126:24
    เดี๋ยวๆๆ
  • 126:24 - 126:26
    มีไร
    - เราลืมบอกปียาไปว่าจะไปหาไอ้รันโช
  • 126:27 - 126:29
    หยุดๆๆๆ จะราดอยู่แล้ว
  • 126:29 - 126:30
    เงียบเลย
    - ไม่ได้ติดต่อเธอเลยรึไง
  • 126:31 - 126:34
    ไม่เลย มีแต่เบอร์โทรที่บ้าน
    จอดก่อน โทรหาเธอก่อน
  • 126:40 - 126:41
    ฮัลโหล
  • 126:41 - 126:43
    ไม่มีที่ให้ระเบิดฉี่เลยวุ้ยประเทศนี้
  • 126:43 - 126:46
    ฮัลโหล ปียาอยู่มั้ยครับ
    - ไม่ค่ะ ไม่อยู่ที่นี่
  • 126:47 - 126:48
    ไม่ได้อยู่ รพ. หรือครับ
  • 126:48 - 126:50
    เขาจะอยู่นี่ได้ยังไงคะ
  • 126:50 - 126:52
    ก็ปียาไปแต่งงานที่ Manali วันนี้ไงคะ
  • 127:00 - 127:01
    สายไปแล้วล่ะ เธอแต่งงานแล้ว...
  • 127:03 - 127:05
    ยังหรอก ขับอีกแค่ 6 ชม. เอง
  • 127:06 - 127:08
    ถ้าเราไปเร็ว ก็จะไปทันพิธีสาบาน
  • 127:08 - 127:09
    ไม่น่าจะนานหรอก
  • 127:11 - 127:13
    ไม่ต้องคิดมาก กลับไปรับปียามา
  • 127:13 - 127:15
    ไม่ย้อน
  • 127:16 - 127:18
    ไปลาดั๊กเลย เราไปหาไอ้รันโชด้วยกัน
  • 127:18 - 127:21
    วันศุกร์นี้ กูมีนัดกับ Mr.พุนซุก แวงดู
  • 127:21 - 127:22
    ขึ้นรถ
  • 127:23 - 127:25
    ถ้ากูพลาดนัดนี้ พวกญี่ปุ่นจะเข้ามาติดต่อแทน
  • 127:26 - 127:29
    พวกญี่ปุ่นจะเอาเขาไปร่วมทุนด้วย
  • 127:29 - 127:31
    กลายเป็นบริษัท "พุนซุก กับ ฟุจิยาชิ"
  • 128:03 - 128:05
    "งานแต่ง ปียา และ ซุฮัส"
    - ขอยืมชุดไปนะ
  • 128:08 - 128:09
    ไวรัสคงจะหัวใจวายทุกงานแต่งของลูกสาวเลย
  • 128:10 - 128:13
    เราเข้าไปป่วนเกือบทุกงานเลย
  • 128:14 - 128:17
    เฮ้ย มึงไปหน่วงเวลาไอ้แบรนด์เนมก่อน
    เดี๋ยวกูไปบอกข่าวกับปียานะ
  • 128:33 - 128:36
    ฟาฮาน
    - เจอรันโชมันแล้วล่ะ
  • 128:43 - 128:45
    ห้อง 107 ใช่มั้ย
    - ครับผม
  • 128:46 - 128:48
    เดี๋ยวจัดการต่อเอง
    - ขอโทษครับ
  • 128:48 - 128:49
    ไปได้แล้ว
  • 128:58 - 129:00
    Housekeeping ครับผม
    - เข้ามา
  • 129:00 - 129:03
    Amore... Amore...
  • 129:03 - 129:04
    เร็วๆ เข้า รีดเสื้อโค้ทนั่นที
  • 129:04 - 129:07
    Amore... Amore...
  • 129:08 - 129:11
    เจอไอ้รันโชมันแล้ว
    เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับไอ้ตูดหมึกแล้วนะ
  • 129:11 - 129:12
    จะบ้าหรอ ฟาฮาน
  • 129:13 - 129:16
    อย่าโง่ไปเลยปียา เธอก็ยังรักมันอยู่
  • 129:16 - 129:18
    เธอยังกินขนมของรันโชมันชอบอยู่เลย
  • 129:18 - 129:21
    Amore... Amore...
  • 129:36 - 129:40
    ไอ้ตูดหมึกน่ะมันไม่เปลี่ยนหรอก
    มันบ้าแบรนด์เนม มันก็บ้าวันยังค่ำ
  • 129:40 - 129:43
    พอได้แล้ว ฟาฮาน
    ซุฮัสเขาเปลี่ยนไปแล้ว
  • 129:43 - 129:45
    เขาไม่เคยพูดเรื่องราคาอะไรนี่อีกเลย
  • 129:45 - 129:48
    เสื้อกู!!! ตั้งแสนห้าเชียวนะมึงงงงงง
  • 129:48 - 129:50
    ซอสห่าอะไรเนี่ยยย
  • 129:50 - 129:53
    ผมจัดการให้ครับท่าน
    - ยังไง
  • 129:53 - 129:55
    ร้านซักรีดเรามีน้ำยาทำให้เหมือนเดิมครับท่าน
  • 129:55 - 129:57
    เดี๋ยวเอาไปล้างให้ทันทีเลยครับ
  • 130:02 - 130:04
    ไวๆ เลยนะเมิง!!
  • 130:05 - 130:07
    แต่มันสายไปแล้วล่ะ ฟาฮาน
    - ปียา
  • 130:08 - 130:10
    ถึงเวลาแล้ว สายแล้ว
  • 130:21 - 130:24
    ปียา ชั้นเอง ราจู
    อย่าตะโกนนะ เดี๋ยวผมโดนกระทืบ
  • 130:29 - 130:30
    ซุฮัสไปไหน
  • 130:30 - 130:32
    ไอ้ Housekeeping มันเอาเสื้อชั้นไป
  • 130:33 - 130:35
    ไป ไปตามซุฮัสมา
  • 130:35 - 130:38
    ไม่ดีนะถ้าจะหนีพิธีกลางคันอย่างนี้
  • 130:49 - 130:50
    ไง ฟาฮาน
    - รถพร้อมแล้ว
  • 130:51 - 130:53
    ดึงมือปียามาเลย เร็วๆ
    เงียบไปเลยมึงน่ะ
  • 130:55 - 130:56
    อ้าว
    - เสื้อชั้นล่ะ
  • 130:56 - 130:57
    ยังอยู่ตรงนี้หรอท่าน
  • 130:57 - 130:59
    แล้วใครอยู่ที่ปะรำพิธีล่ะ
    - ปะรำงั้นหรอ
  • 131:01 - 131:04
    อีกไม่กี่รอบ เราก็กลายเป็นสามีภรรยากันแล้วนะปียา
  • 131:04 - 131:06
    ชั้นก็แต่งงานแล้วด้วย ไปกันเลยเหอะ
  • 131:06 - 131:10
    สายเกินไปแล้ว ผู้คนจะหัวเราะเยาะเอา
  • 131:10 - 131:11
    แล้วเธอก็จะเหมือนกับอยู่ในนรกนะ
  • 131:12 - 131:13
    รัสโตกิ
  • 131:13 - 131:15
    ผู้คนน่ะ เขาจะนินทาก็จริง แต่เดี๋ยวก็หาย
  • 131:16 - 131:19
    แต่เธอน่ะ... จะเสียใจจนวันตายนะ
  • 131:19 - 131:22
    รถก็รออยู่ที่ประตู เดี๋ยวก็เจอรันโชมันแล้ว
  • 131:22 - 131:26
    เธอกลัวคนอื่น จนต้องแต่งกับไอ้ตูดเนี่ยหรอ
  • 131:28 - 131:29
    Housekeeping?
  • 132:07 - 132:10
    ปียา, ยังมีอีกปัญหานึง
  • 132:10 - 132:11
    อะไร
  • 132:11 - 132:13
    เราไม่รู้เลยว่ารันโชมันแต่งงานยัง
  • 132:13 - 132:14
    อะไรนะ
  • 132:14 - 132:16
    ยังหรอกน่าา
    - แล้วถ้าแต่งแล้วล่ะ
  • 132:17 - 132:19
    ก็จะพามาส่งที่เดิมไง
  • 132:19 - 132:23
    ใจเย็นๆ! Handmade biscuit?
  • 132:27 - 132:28
    ทำอะไรตรงนั้นล่ะเนี่ย
  • 132:29 - 132:32
    ช่างแม่งเหอะ
    - biscuit นี้อร่อยนะ
  • 132:33 - 132:35
    เมื่อวาน เราก็ทำตัวเหมือนพวกลี้ภัยการเมือง
  • 132:35 - 132:39
    24 ชม. ที่แล้ว เราก็ป่วนกันซะเหนื่อย
  • 132:40 - 132:42
    เกือบที่เทเถ้ากระดูกของชามาดัสตัวจริงลงโถ
  • 132:42 - 132:46
    วันนี้ พาเจ้าสาวหนีงานแต่ง... นี่ก็เพื่อไอ้รันโชมัน
  • 132:48 - 132:50
    ทั้งหมดที่ทำนี่ก็เพราะ "เพื่อน" ล่ะวะ
  • 132:50 - 132:53
    แม้ขโมยข้อสอบให้เพื่อน นี่ก็ทำเพื่อเพื่อนจริงๆ
  • 132:54 - 132:55
    ซองจดหมายผนึกสีแดง
  • 132:55 - 133:00
    เรากลัวว่าถ้าราจูสอบตกอีก หืดขึ้นคอแน่
  • 133:03 - 133:08
    เราเลยต้องสวมบทเป็นขโมย
    เอาข้อสอบของไวรัสไปให้ราจู
  • 133:09 - 133:10
    อย่างน้อยดูให้รู้ไว้ก็ยังดี
  • 133:12 - 133:14
    ซ่อนไว้ที่ไหนเนี่ย
  • 133:14 - 133:17
    เราแก่ตายแน่ถ้ายังหาอย่างงี้
    ถามปียาซิ
  • 133:23 - 133:24
    ปียา โทรศัพท์น่ะ
  • 133:26 - 133:29
    คุณผู้เป็นพ่อ... ถ้าพูด 'All is well' เดี๋ยวจะเตะนะ
  • 133:29 - 133:30
    เตะแล้ว
  • 133:32 - 133:33
    ปียา.... โทรศัพท์มา
  • 133:39 - 133:40
    เจอมั้ย รันโช
  • 133:42 - 133:43
    ฮัลโหล
  • 134:00 - 134:02
    เร็ว ก๊อปปี้เร็ว
  • 134:23 - 134:24
    เอามาจากไหน
  • 134:24 - 134:25
    ใส่กลับไป
  • 134:47 - 134:49
    ได้แล้ว เรียบร้อย
    - ไปไหนมากันน่ะ
  • 134:54 - 134:55
    Here
    - อะไรเนี่ย
  • 134:55 - 134:56
    ของขวัญ
  • 134:57 - 135:01
    ข้อสอบ
    ไวรัสออกข้อสอบเองเพื่อที่จะทำให้แกตกเลย
  • 135:08 - 135:10
    ไอ้พวกนี้ก็แปลกนะ
  • 135:11 - 135:15
    ตอนแรกก็สอนให้ยืนได้เอง ตอนนี้เสือกกลับสอนให้โกง
  • 135:17 - 135:18
    ไม่เอาล่ะ
  • 135:20 - 135:21
    สอบผ่านก็ผ่าน
  • 135:25 - 135:26
    ไม่ผ่านก็... ไม่เป็นไร สบาย
  • 135:43 - 135:47
    ชนะใจจริงๆ เลยประโยคนี้ รักแกนะเพื่อน
  • 135:48 - 135:50
    แต่ต้องควบคุมอารมณ์หน่อย
  • 136:08 - 136:11
    ไอ้หัวขโมย
    - ท่าน อย่าเลยครับ
  • 136:11 - 136:14
    ไอ้บ้า ไอ้เลว
    - ขอโทษครับท่าน
  • 136:15 - 136:16
    ต้องการเปลี่ยนระบบงั้นหรอ
  • 136:17 - 136:22
    ฉี่รดประตูบ้านชั้น
    - ท่าน ท่านครับ
  • 136:24 - 136:25
    ขอโทษครับท่าน
  • 136:26 - 136:28
    พวกมึงทุกตัวถูกไล่ออก
  • 136:29 - 136:31
    ถ้าตอนเช้ายังไม่ออกไป
  • 136:32 - 136:33
    จะเอาตำรวจมาลากคอแน่
  • 136:36 - 136:36
    ไอ้พวกบ้า
  • 136:37 - 136:38
    เลว เลวมาก พวกมึงทุกตัว
  • 136:42 - 136:44
    พวกนั้นเอากุญแจ office ไปได้ยังไง
  • 136:45 - 136:47
    หนูให้เขาเองแหละค่ะ พ่อ
  • 136:48 - 136:52
    จริงๆ หนูอยากจะให้กุญแจกับน้องหนูด้วย
    เขาจะได้มีชีวิตอยู่ ไม่ต้องตายไงคะ
  • 136:52 - 136:52
    ปียา หยุดเลยนะ
  • 136:54 - 136:56
    พ่อคิดว่าลูกชายพ่อตกรถไฟตายงั้นหรอ
  • 136:57 - 136:58
    ปียา หยุด!
  • 136:58 - 137:00
    พ่อน่ะเลือกให้เรียนวิศวะ
  • 137:00 - 137:02
    พ่อเคยถามเขามั้ยว่าเขาอยากเป็นอะไร??
  • 137:03 - 137:05
    พ่อเอาแรงกดดันใส่เขา...
  • 137:05 - 137:07
    เขาเลยเลือกที่จะตาย ตายก่อนสอบด้วย
  • 137:11 - 137:12
    พ่อไม่เข้าใจ...
  • 137:13 - 137:15
    พ่อ กลับไปห้องก่อนเถอะ
  • 137:19 - 137:21
    ปียา ไม่ต้องเลยนะ
  • 137:24 - 137:27
    เขาอยากเรียนวรรณกรรม เขาอยากเป็นนักเขียน
  • 137:30 - 137:32
    สิ่งเดียวที่เขาเขียนก็คือ "จดหมายลาตาย"
  • 137:32 - 137:33
    ไม่ต้องเลยนะปียา
  • 137:33 - 137:35
    เลิกโอ๋กันซะที
  • 137:38 - 137:41
    แค่สักครั้ง
    เคยถามเขาบ้างมั้ย
  • 137:41 - 137:45
    ถ้าแค่พูดว่า ถ้าไม่ถนัดวิศวะก็ไม่ต้องเรียนสิ
  • 137:46 - 137:47
    เรียนในสิ่งที่อยากเรียน มันพูดยากอย่างงั้นหรอ
  • 137:49 - 137:50
    ไม่งั้นเขาก็ไม่ต้องฆ่าตัวตายหรอก
  • 137:58 - 138:00
    เขา… ไม่ได้ฆ่าตัวตาย
  • 138:01 - 138:01
    ใช่ค่ะพ่อ....
  • 138:03 - 138:04
    ไม่ได้ฆ่าตัวตาย...
  • 138:07 - 138:08
    แต่ถูกฆาตกรรมต่างหาก
  • 138:23 - 138:26
    ถนนหลายสายตอนนี้เป็นอัมพาตกันหมด
  • 138:26 - 138:28
    ฝนตกทำให้การจราจรติดขัด
  • 138:41 - 138:45
    พ่อ…
  • 138:46 - 138:47
    โมน่า
  • 138:51 - 138:53
    กลับไปซะ Millimeter จะตามมาทำไม
  • 138:53 - 138:56
    ผมจะไปด้วย... ไปไหนผมไปด้วย
  • 138:56 - 138:57
    ช่วยที เราติดอยู่ที่นี่
  • 138:58 - 139:00
    ส่งรถพยายาลมาไม่ได้หรอ
  • 139:01 - 139:03
    เอามาจากโรงพยาบาลอื่นสิ
  • 139:04 - 139:07
    ถนนทุกเส้นน้ำท่วมหมดเลยครับ.... ไม่มีทางเข้าเลย
  • 139:10 - 139:12
    โมน่า โอเคมั้ย
  • 139:12 - 139:13
    รันโช ปียาน่ะ
  • 139:15 - 139:19
    รันโช เธอมาไม่ถึงที่นี่แน่ ทำตามที่บอกนะ
  • 139:19 - 139:24
    ตอนนี้สถานการณ์ไม่ไหวแล้ว...
  • 139:25 - 139:27
    สายตัด... โมน่า
  • 139:32 - 139:33
    โมน่า...
  • 139:38 - 139:39
    เปิดไฟเลย...
    - นอนที่ไหนดี
  • 139:40 - 139:43
    โต๊ะปิงปองไง
    - ปียา เราอยู่ในห้องรวมแล้ว
  • 139:47 - 139:49
    ราจู เปิดเว็บแคมเลย
  • 139:55 - 139:56
    โมน่าอยู่ไหน โชว์ภาพซิ
  • 139:57 - 139:58
    เดี๋ยวนะ
  • 140:00 - 140:01
    อ่ะ นี่ไง
  • 140:02 - 140:04
    โมน่า ไมต้องห่วง ชั้นอยู่นี่แล้ว
  • 140:04 - 140:05
    ปียา ชั้นกำลังจะตายแล้ว...
  • 140:06 - 140:08
    รันโช มันเคยมีกรณีที่โรงพยาบาลไม่มี หมอไม่มี
    1877
    02:20:08,408 --> 02:20:09,761
    แต่เด็กกำลังจะคลอดฉุกเฉินอย่างนี้
  • 140:10 - 140:13
    เธอ.... ต้องทำคลอดเด็กเองนะ
  • 140:15 - 140:17
    All is well
  • 140:17 - 140:20
    กล้าดียังไงพวกแก.... ชั้นจะฆ่าแกให้หมด
  • 140:20 - 140:22
    พ่อ พ่อออกไปไกลๆ เลย
  • 140:23 - 140:25
    ฟาฮาน เอาผ้าเช็ดตัวกับกรรไกรมา
  • 140:25 - 140:27
    Millimeter ไปหาผ้ากับที่หนีบผ้า และก็น้ำร้อน
  • 140:27 - 140:29
    รันโช คลุมโมน่าไว้
  • 140:36 - 140:38
    โมน่า พยายามเบ่งนะ
  • 140:38 - 140:42
    เบ่งเท่าที่จะทำได้
  • 140:42 - 140:44
    พอแล้ว… ทำไม่ได้
  • 140:45 - 140:46
    รันโช ไปดูซิว่าหัวเด็กโผล่หรือยัง
  • 140:47 - 140:48
    หัวเด็กโผล่?
  • 140:49 - 140:50
    ดูภาพนะ
  • 140:53 - 140:56
    ไปดูซิว่ามีหัวเด็กโผล่ออกมาหรือยัง
  • 140:58 - 140:59
    เร็วเข้า ไปดูเร็ว
  • 141:00 - 141:01
    ไป!!
  • 141:01 - 141:04
    ไปเลย รันโช ไป
  • 141:11 - 141:13
    ไม่มี ไม่มีเด็ก
  • 141:13 - 141:15
    โมน่า เบ่งเข้า
  • 141:17 - 141:18
    โมน่า
  • 141:21 - 141:22
    เริ่มเหนื่อยแล้ว ปียา
  • 141:22 - 141:26
    ปลุกเธอขึ้นมา ถ้าเบ่งไม่ได้ มันจะเป็นปัญหาใหญ่แน่
  • 141:26 - 141:30
    มันต้องใช้ Vaccum cup นะ
    - จะหามันได้ที่ไหน
  • 141:30 - 141:33
    vacuum cup คืออะไร ใช้ยังไง
  • 141:33 - 141:34
    ดูนี่นะ
  • 141:37 - 141:41
    ถ้าแม่ไม่มีแรงเบ่ง เราจะเอาจุกนี่ไปดึงหัวเด็ก
  • 141:42 - 141:45
    ที่จุกจะมีตัวดูด ติดที่หัวเด็กไว้
  • 141:46 - 141:48
    และดึงเด็กออกมา
  • 141:48 - 141:50
    ชั้นทำได้อันนี้
    - ยังไง
  • 141:50 - 141:52
    เครื่องดูดฝุ่นไง
    - เครื่องดูดฝุ่น?
  • 141:52 - 141:53
    ใช่ๆ
  • 141:53 - 141:56
    แรงดูดมันมากเกินไปนะ
  • 141:56 - 141:58
    เดี๋ยวควบคุมมันอีกที
    - มีเครื่องดูดฝุ่นมั้ย
  • 141:58 - 141:59
    ในห้องทำงานชั้นมี
  • 141:59 - 142:02
    ฟาฮาน กุญแจ
    - เอ้า นี่
  • 142:08 - 142:11
    โมน่า เบ่ง
  • 142:12 - 142:13
    โอ้… ไฟดับ
  • 142:14 - 142:15
    เกิดไรขึ้น
  • 142:20 - 142:22
    ราจู เกิดไรขึ้น
    - ไฟดับ
  • 142:23 - 142:24
    แล้วจะเปิดเครื่องดูดฝุ่นยังไงเนี่ย
  • 142:24 - 142:27
    ฟาฮาน ไปเอาเครื่องดูดฝุ่นมา
    เดี๋ยวจะหาไฟให้
  • 142:27 - 142:28
    ยังไง?
  • 142:28 - 142:30
    Millimeter เอาไวรัสออกมาเลย
  • 142:31 - 142:34
    เฮ้ย ทำไรวะเนี่ย
  • 142:34 - 142:37
    ไม่ใช่ไวรัสนี่
    ไวรัสที่เราทำไง ตัว Inverter น่ะ
  • 142:37 - 142:39
    จำได้ใช่มั้ย นั่นล่ะ
    - Ok
  • 142:39 - 142:41
    ราจู ไปปลุกทุกๆ คนในหอพักนะ
  • 142:42 - 142:44
    บอกให้เอาแบตรถยนต์มา สายพ่วง
    และก็เอามิเตอร์แรงดันลมมาด้วย
  • 142:47 - 142:50
    ฉุกเฉินๆๆ ที่ห้องรวม เร็วเข้า
  • 143:19 - 143:21
    รันโชล่ะ
    - นี่
  • 143:22 - 143:24
    เอาแบตวางไว้ที่นี่ ต่อสายเลย
  • 143:26 - 143:29
    ราจู ปิด switch ไฟทุกดวง
    เอา Converter ต่อเข้ากับสะพานไฟหลัก
  • 143:34 - 143:35
    รันโช เครื่องดูดฝุ่น
  • 143:36 - 143:39
    ฟาฮาน เอาตัวเป่าเลนส์กล้องมา
  • 143:39 - 143:41
    ตัวเป่าลม
    - ได้.. นี่ไง
  • 143:43 - 143:44
    รันโช..
  • 143:44 - 143:46
    ดี เอามิเตอร์
    ติดกับสาย
  • 144:12 - 144:13
    รันโช เสร็จแล้ว
  • 144:15 - 144:16
    ปิดไฟทั้งหมดแล้วนะ
    - ใช่
  • 144:18 - 144:19
    โต๊ะ ปลั๊กคอม
    ล่ะ
  • 144:19 - 144:20
    Ok
  • 144:32 - 144:33
    ราจู เปิดได้
  • 144:34 - 144:35
    ฟาฮาน
  • 144:37 - 144:39
    ปียา มาเร็วๆ
  • 144:42 - 144:43
    รักเธอนะ รันโช
  • 144:43 - 144:45
    ฟาฮาน เปิดเลย
    - Ok
  • 144:52 - 144:54
    ปียา แรงดูดเท่าไหร่
  • 144:54 - 144:55
    ไม่เกิน 0.5
  • 144:56 - 144:58
    ฟาฮาน 0.5
    - โอเค
  • 144:59 - 145:00
    0.5
  • 145:02 - 145:06
    เครื่องดูดเด็ก.... สุดยอดอุปกรณ์ทำคลอดเลย
  • 145:07 - 145:08
    ฟาฮาน หยุด
  • 145:08 - 145:09
    Ok
  • 145:15 - 145:16
    ราจู ขึ้นไปบนโต๊ะ
  • 145:17 - 145:20
    ผลักท้องให้ลงไป อย่างงี้
  • 145:20 - 145:21
    Ok
  • 145:22 - 145:23
    ฟาฮาน เปิดเลย
  • 145:27 - 145:29
    เอาเลย ทำให้ได้
  • 145:30 - 145:33
    เอาเลย เบ่ง...
  • 145:37 - 145:39
    เพื่อไอ้หนูของเรา
  • 145:39 - 145:42
    เอาเลย โมน่า
  • 145:43 - 145:45
    ออกมาแล้ว....
  • 145:47 - 145:48
    ทำได้แล้ว...
  • 145:49 - 145:51
    โมน่า เบ่ง
  • 145:59 - 146:00
    ฟาฮาน ปิดเครื่อง
  • 146:00 - 146:01
    Ok, ปิดแล้ว
  • 146:21 - 146:22
    คลิป ตัดสายสะดือ
  • 146:23 - 146:25
    ฟาฮาน คลิปหนีบ
  • 146:25 - 146:27
    กรรไกรมา
    - ระวังนะ
  • 146:28 - 146:31
    ตัดตรงกลางนี่แหละ... ผ้าเช็ดตัว
  • 146:33 - 146:36
    ปียา เด็กไม่ร้องเลย
  • 146:40 - 146:42
    เฮ้ คนเก่ง
  • 146:44 - 146:46
    รันโช ถูหลังเด็กซิ
  • 146:48 - 146:50
    คนเก่ง
    - มานี่มา คนเก่ง
  • 146:52 - 146:54
    ไม่มี ไม่มีไรเลย
  • 146:54 - 146:55
    เป่าปากเด็กซิ
  • 147:02 - 147:03
    คนเก่ง ร้องสิ
  • 147:08 - 147:09
    ไม่ตอบสนองเลย
  • 147:33 - 147:36
    อย่าร้อง โมน่า...
    All is well
  • 147:41 - 147:42
    เด็กเตะอะ
  • 147:43 - 147:44
    อะไรนะ?
  • 147:45 - 147:46
    เด็กเตะ
  • 147:50 - 147:51
    พูด All is well สิ
  • 147:52 - 147:59
    All is well
  • 148:39 - 148:42
    ไวรัสเคยบอกไว้ว่า "ถ้าหลานชั้นไม่เรียนวิศวะ...
  • 148:42 - 148:44
    ชั้นจะถอดกรามของมันออก..."
  • 148:45 - 148:47
    แต่คำพูดที่ออกจากปากไวรัสวันนั้น เราได้ยินกันทุกคนว่า....
  • 148:48 - 148:51
    เตะเก่งนี่ อยากเป็นนักบอลใช่มั้ย
  • 148:52 - 148:55
    เอาเลย เป็นในสิ่งที่แกอยากเป็นนะ
  • 149:10 - 149:14
    เดี๋ยวก่อน ชั้นยังไม่หมดเรื่องกับแก...
  • 149:16 - 149:19
    วันแรกที่เข้ามา แกถามใช่มั้ย
  • 149:19 - 149:22
    ว่าทำไมไม่เอาดินสอไปใช้ในอวกาศ
  • 149:22 - 149:24
    ก็ถ้าใส่ดินสอมันหักในอวกาศ
  • 149:25 - 149:30
    มันจะวิ่งไปทิ่มตา ทิ่มจมูก หรือทิ่มกระจก
    เพราะมันไร้แรงโน้มถ่วง
  • 149:30 - 149:32
    แกเข้าใจผิด
  • 149:34 - 149:36
    แกไม่มีทางคิดถูกได้เสมอไปหรอก
  • 149:38 - 149:39
    เข้าใจมั้ย
  • 149:41 - 149:42
    ครับผม
  • 149:43 - 149:45
    นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เยี่ยมยอดมาก
  • 149:46 - 149:47
    เข้าใจมั้ย
  • 149:49 - 149:49
    ครับผม
  • 149:52 - 150:01
    อาจารย์ของชั้นบอกว่า...
    ถ้าแกเจอคนที่... พิเศษสุด....
  • 150:18 - 150:22
    ไป กลับไปเรียนไป สอบให้ผ่านๆ แล้วไปๆ ซะที
  • 150:31 - 150:33
    และสุดท้ายนี้... Student of the Year...
  • 150:33 - 150:35
    รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด
  • 150:52 - 150:54
    รูปนึงนะครับ
  • 151:10 - 151:14
    ผมต้องเก็บภาพเหล่านี้เอาไว้ให้หมด
  • 151:16 - 151:21
    วันนั้น เรากอดกัน เราแชร์ความสุข เราร้องไห้
  • 151:21 - 151:23
    เราสัญญากันว่า เราจะพบกันปีละครั้ง
  • 151:23 - 151:27
    ใครจะรู้ล่ะว่าจะเกิดไรขึ้น
    และตอนนั้น ผมก็เห็นรันโชเป็นครั้งสุดท้าย
  • 151:59 - 152:00
    แก้มัดมันเหอะ
  • 152:03 - 152:05
    ชั้นจะเล่นงานแกทุกคนในศาล
  • 152:19 - 152:20
    ราจู
  • 152:38 - 152:40
    มีแต่รันโชนี่แหละที่ทำโรงเรียนแบบนี้ได้
  • 152:41 - 152:42
    แล้วมันอยู่ไหนวะ
  • 152:46 - 152:47
    อย่าฉี่ที่นี่นะ
  • 152:48 - 152:50
    ไปเลย ไอ้เด็กผี
  • 152:50 - 152:53
    อย่าฉี่ที่นี่
    - เดี๋ยวพ่อกัดหูขาดซะนี่
  • 153:10 - 153:12
    บิงโก มันอยู่ที่นี่แน่
  • 153:23 - 153:25
    โทษครับ รันโชดัสอยู่ไหนครับ
  • 153:26 - 153:27
    เขาไม่ใช่รันโช
    - รันโช
  • 153:28 - 153:30
    โชเต ใช่มั้ย ชื่อของเขาน่ะ
  • 153:30 - 153:32
    ใจเย็นๆ ครับ ตามผมมาก่อน
  • 153:35 - 153:36
    อยู่ไหนน่ะ
    - รันโช
  • 153:43 - 153:46
    พี่ฟาฮาน เขาอ่านหนังสือพี่ทุกเล่มเลย
  • 153:52 - 153:58
    พี่ราจู เขาอ่าน blog พี่แล้วเอาเรื่องของพี่แชร์ให้กับเด็กๆ ด้วย
  • 154:01 - 154:04
    จำหมวกอันนี้ได้มั้ยครับ พี่ปียา มันถูกฉกมาอะครับ
  • 154:06 - 154:09
    นายเป็นใครน่ะ ทำไมรู้จักพวกเราล่ะ
  • 154:09 - 154:11
    จำผมไม่ได้รึครับ
    - ไม่ได้อะ
  • 154:12 - 154:16
    ก็จะจำได้ยังไงล่ะ
    ตอนนี้ Millimeter กลายเป็น Centimeter แล้ว
  • 154:21 - 154:25
    ไม่ใช่ Centimeter แล้ว… เป็น Kilometer แล้วเว้ยยย
  • 154:26 - 154:27
    มาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย
  • 154:27 - 154:30
    ผมได้รับจดหมายพร้อมตั๋วรถไฟข้างใน
  • 154:31 - 154:34
    บอกว่า "คิดถึงสมัยอยู่ที่ รร. มั้ย จับรถไฟมาเลย"
  • 154:36 - 154:37
    ไอ้บ้ารันโช
  • 154:41 - 154:42
    ไอ้กร๊วกมันอยู่ไหนตอนนี้
  • 154:52 - 154:54
    ดอเจ บังคับต่อที
  • 155:09 - 155:14
    ทุกๆ คืน เธอจะขี่สกูตเตอร์มาหาในชุดเจ้าสาว
  • 155:15 - 155:17
    แทนที่จะใส่ผ้าคลุมหน้าแต่งงาน...
    เธอใส่หมวกกันน็อคแทน
  • 155:18 - 155:20
    เข้ามาใกล้ๆ แล้วจูบ....
  • 155:24 - 155:27
    ไม่คิดจะบอกลาเลยใช่มั้ย
  • 155:27 - 155:28
    ไม่…
  • 155:30 - 155:30
    ขอโทษนะ
  • 155:31 - 155:32
    แต่งงานหรือยัง
  • 155:32 - 155:36
    อะไรนะ ยังอะ
  • 155:37 - 155:40
    แล้วเธอล่ะ
    - เกือบแล้ว... ทึ่มเอ้ย
  • 155:47 - 155:48
    แล้วไงต่อ...
  • 155:49 - 155:50
    ต่ออะไร...
  • 155:51 - 155:52
    มีคนรักหรือยัง
  • 155:56 - 155:57
    มีแล้ว
  • 156:03 - 156:04
    ใคร
  • 156:05 - 156:06
    เธอไง
  • 156:30 - 156:33
    เห็นมั้ย จมูกไม่ชนกันซักหน่อย ทึ่มเอ้ย
  • 156:35 - 156:35
    จริงด้วย...
  • 156:36 - 156:37
    รันโช..
  • 156:38 - 156:39
    ไง ฟาฮาน
  • 156:39 - 156:41
    ไง ฟาฮาน พ่อมึงสิ
  • 156:42 - 156:46
    เฮ่ย ฟังก่อน
    - ไม่… ฟังกูก่อน
  • 156:46 - 156:49
    อธิบายได้นะ
  • 156:50 - 156:50
    ไง ราจู
  • 156:54 - 156:55
    แม่งหาตั้งนาน
  • 156:55 - 156:59
    ไม่มีเหรียญหยอดตู้โทรหรือไงมึง
  • 157:01 - 157:03
    เอาหนักๆ อีกสองทีเผื่อด้วย
  • 157:04 - 157:09
    ไอ้บ้าเอ้ยยยย
    - พอได้แล้ว
    2062
    02:37:08,848 --> 02:37:09,758
    โอเค พอได้
  • 157:11 - 157:13
    มา ขึ้นมา
  • 157:42 - 157:43
    สนุกกันจังนะ พวกทึ่มทั้งหลาย
  • 157:43 - 157:45
    เฮ่้ย ไง ชาโต
  • 157:46 - 157:50
    รันโชดัส ชันชาาาดด สบายดีมั้ยครับ ท่านอาจารย์
  • 157:51 - 157:57
    เป็นครูสอนในโรงเรียนหมู่บ้านนี่นะ
    A for Apple, B for Ball...
  • 157:59 - 158:04
    รถไฟของเราออกพร้อมกัน แต่แกกลับไปคนละทางเลยนะ
  • 158:04 - 158:07
    จากวิศวะ กลับกลายมาเป็นครูบ้านนอก
  • 158:09 - 158:12
    เงินเดือนเท่าไหร่ล่ะ ชันชาด 5000 รูปี
  • 158:12 - 158:14
    ของชั้นเป็นกองพะเนิน
    2072
    02:38:14,448 --> 02:38:17,724
    ค่าขนมลูกชั้นยังมากกว่าเงินเดือนแกอีกว่ะ
  • 158:18 - 158:21
    พอได้แล้ว
    - เดี๋ยวก่อน ยังไม่จบ
  • 158:21 - 158:26
    จะเปลี่ยนระบบการศึกษา จะเปลี่ยนแปลงโลกใช่มะ
  • 158:26 - 158:29
    สุดท้าย แกก็ได้เปลี่ยน... ผ้าอ้อมเด็กไง
  • 158:29 - 158:30
    ขอสักทีได้มั้ยเนี่ย
  • 158:30 - 158:31
    เอาน่าๆ
  • 158:31 - 158:38
    จำได้มั้ยว่าวันนึงข้างหน้า ชั้นจะหัวเราะ แกจะร้องไห้
  • 158:39 - 158:46
    ลงชื่อที่นี่ซะ
    ยอมรับไงว่าแกแพ้ ชั้นชนะ
  • 158:46 - 158:49
    'Declaration of Defeat' เอางี้เลยเรอะ
  • 158:49 - 158:51
    ชาโต้
    - บ้าเอ้ย
  • 158:53 - 158:57
    นี่มันปากกาของไวรัสนี่
  • 158:57 - 158:59
    อันนี้ ผอ ให้ผมมา
  • 158:59 - 159:03
    นี่เป็นของผู้ชนะ ไม่ใช่ของไอ้ขี้แพ้
  • 159:04 - 159:11
    ถ้าทาง รร. ต้องการให้ช่วยล่ะก็ โทรมานะ ยินดีบริจาค
  • 159:13 - 159:16
    A for Apple, B for Ball...
  • 159:17 - 159:20
    มันไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
    - อย่าสนใจแม่งเลย
  • 159:20 - 159:21
    แม่งเป็นอย่างนี้แหละ
  • 159:22 - 159:26
    ข่าวดีนะที่ไม่ได้ใช้ชื่อ รันโชดัส ชันชาด
  • 159:26 - 159:30
    คิดดูสิ แต่งงานแล้วชั้นจะต้องเป็น ปียา ชัยชาด หยึ๋ย
  • 159:31 - 159:32
    แล้วๆ ชื่อจริงๆ ชื่ออะไร
    ล่ะ
    2092
    02:39:32,968 --> 02:39:33,844
    พุนซุก แวงดู
  • 159:35 - 159:35
    แวงดู
  • 159:36 - 159:36
    ปียา แวงดู หรอ!!
  • 159:37 - 159:39
    หมายความว่าแกเป็นนักวิทยาศาสตร์คนนั้นหรอ
  • 159:39 - 159:40
    ที่มีผลงานจดสิทธิบัตร 400 ชิ้นนี่นะ
  • 159:40 - 159:42
    ชั้นไม่เปลี่ยนนามสกุลหลังแต่งงานนะ
  • 159:42 - 159:44
    นี่หมายความว่า แกคือ "แวงดู" ที่ชาโต้มันพูดถึงหรอ
  • 159:44 - 159:46
    คือคนที่ญี่ปุ่นต้องการตัวงั้นใช่มั้ย
  • 159:46 - 159:47
    จริง ใช่มั้ยเนี่ย
  • 159:47 - 159:50
    แกเป็นนักวิทยาศาสตร์ หรือเป็นครูวะ
  • 159:50 - 159:52
    นักวิทยาศาสตร์ แต่ก็สอนเด็กๆ ด้วย
  • 159:52 - 159:54
    นั่นไง แกก็คือ "พุนซุก แวงดู" จริงๆ
  • 159:54 - 159:55
    ใช่ ใช่
  • 159:56 - 159:59
    เฮ่ยยย ไอ้ตด
    - ชาโต เฮ่ย กลับมา
  • 160:00 - 160:01
    เอาตูดกูไปแดกเลย
  • 160:03 - 160:05
    เดี๋ยวนะ เดี๋ยวจัดการให้
  • 160:13 - 160:16
    คุณแวงดู ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะโทรมา
  • 160:17 - 160:18
    ขอโทษนะครับ คุณชาโต
  • 160:18 - 160:20
    ผมเซ็นสัญญากับบริษัทคุณไม่ได้แล้วล่ะ
  • 160:21 - 160:23
    อะไรนะครับ ทำไมล่ะครับ
  • 160:23 - 160:25
    จะเซ็นได้ยังไง ก็คุณเอาปากกาผมไป
  • 160:27 - 160:29
    ปากกา ปากกาอะไรครับ ผมไม่เข้าใจ
  • 160:30 - 160:34
    ก็ที่อยู่ในมือคุณไง... ปากกาของไวรัส
  • 160:37 - 160:38
    คุณแวงดู
  • 160:39 - 160:40
    ไง ชาโต
  • 160:40 - 160:42
    A for Apple, B for Ball….
  • 160:45 - 160:47
    ...S for Screwed (กวนตีน)
  • 160:54 - 160:58
    รันโช.. ต้มซะสุกเลย...
    เอ่อ… คุณแวงดู
  • 160:58 - 161:00
    ผมจมมิดเลยนะเนี่ย...
  • 161:00 - 161:04
    ผมหวังว่านิสัยส่วนตัวของผมคงไม่กระทบกับงานนะครับ
  • 161:05 - 161:08
    เฮ้ย ชาโต แดกนี่มั้ย
  • 161:08 - 161:10
    ก็แค่ตลกๆ น่ะครับ ท่าน
  • 161:11 - 161:14
    ผมรู้ว่าท่านแวงดูทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากครับ
  • 161:15 - 161:17
    ไอ้นี่ตลกแดกแล้ว...
  • 161:17 - 161:19
    ไม่ครับ ไม่ครับ จริงๆ
  • 161:19 - 161:21
    รันโช 100 ผม 0
  • 161:21 - 161:24
    ท่านชนะ ผมสิที่แพ้.... ไม่เชื่อผมหรอ
  • 161:25 - 161:26
    ระวังมันตดนะ
  • 161:26 - 161:30
    ไต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่ โปรดรับการคาวระจากข้าน้อยด้วย
  • 161:30 - 161:33
    แนะนำฟรีๆ นะคุณแวงดู เอาตัวรอดก่อน วิ่งเลย
  • 161:36 - 161:40
    รันโช... ชั้นตกงานแน่ ชั้นมีลูกด้วยนะ
  • 161:41 - 161:44
    ดังที่ท่านกูรูรันโช ได้กล่าวไว้ว่า....
  • 161:44 - 161:49
    "Follow Excellence... Success will chase you"
    ขอคาวระท่านกูรู อ้อ...ถอดกางเกงด้วยล่ะ
    2135
    02:41:49:551 --> 02:42:30:637
    SUBTITLED BY NIRUTH AMNUAYSILP
    www.thaidev.com == www.niruth.com
Title:
HD + Sub : 3 Idiots - The best movie for life [multisub]
Description:
more » « less
Video Language:
Sinhala
Duration:
02:51:08

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.