หวัดดีครับ ครับ? อะไรนะ? คุณคะ กรุณาปิดมือถือ เอ่อ เดี๋ยวนะครับ แป๊บนึง โทษครับ โทษครับ Sir, please sit down กับตันคะ มีเหตุด่วนคะ ผู้โดยสารคนนึงสลบแน่นิ่งไปเลยค่ะ เดลลี Air India 101 กำลังบินกลับ เนื่องด้วยมีเหตุด่วน Excuse me, sir Hold on! ผมไม่เป็นไรแล้วละ ขอบคุณมาก ทำงานต่อ ทำงานๆ เดี๋ยวก่อนคุณ ไปเอารถมา - Mr. Dhillon หรอครับ? นี่จะต้องให้มีชื่อสลักบนหัวหรือยังไง? ไปเอารถมาเลย ไปโรงแรมเลยมั้ยครับ? ใช่ๆ ไปทางถนน Vasant Vihar นะ เหยียบไปเลย ไอ้น้อง เฮ่ย ฟาฮาน? เตรียมพร้อมนะ จะไปรับอีกห้านาที เกิดไรขึ้น? ไอ้เจ้าชาเตอร์มันโทรมา จำมันได้มั้ย ไอ้ "ตดเงียบ" (silencer) น่ะหรอ? ใช่ มันบอกว่ารันโชกำลังมา อะไรนะ? มันบอกว่า มาที่วิทยาลัยตอน 8 โมง เจอกันที่ดาดฟ้า หา! เร็วเข้า Ok ที่รัก เดี๋ยวกลับมานะ โอ้ รองเท้า เจอไอ้รันโชมันแล้วล่ะ หา อะไรนะ? โอเคๆ บอกทีหลังละกัน เธอลืมกางเกงนะ ไปโรงแรมเลยมั้ยครับท่าน? ใช่ๆ แต่ไปที่ Imperial College of Engineering ก่อนนะ Ok sir กูลืมรองเท้าว่ะ มันยิ่งกว่ารองเท้าอีก กางเกงไง เง้ออออ เอาล่ะ ไปรับพี่ฉันที่สนามบินนะ ที่ชื่อ Dhillon น่ะ นี่ผม Dhillon นะ รถอยู่ไหนเนี่ย เฮ้ รันโช เฮ้ ชาเตอร์ รันโชล่ะ รันโช รันโชล่ะ ไง อีเดียดทั้งหลาย เอ้า เหล้าให้พวกแก เหมือนกับที่แกเมากันวันนั้นไง เอาหน่อยสิ รันโชล่ะ รอก่อน... ดูนี่ก่อน ไม่ต้องมองที่เมียชั้นนะ ดูแมนชั่นข้างหลังสิ อีเดียดทั้งหลาย 3.5 ล้านเหรียญนะ สระว่ายน้ำก็มี น้ำอุ่นด้วย ห้องนั่งเล่น พื้นหินอ่อน และนี่ Lambhorghini 6496 cc คันใหม่ ซิ่งแรงมว้าาากก จะทำไมเอามาให้เราดูทำไม ลืมแล้วหรอไง อะไรน่ะ 5 กันยายน วันนี้ไง วันที่ชั้นท้าพวกแก เราจะพบกันที่นี่อีกทีหลังจาก 10 ปี วันเดียวกันนี้ ที่เดิม เรามาดูกันว่าใครจะประสบ ความสำเร็จมากกว่ากัน เป็นผู้ชายเปล่าวะ มาดิ พนันกันเลย จำได้มั้ย วันนั้น ที่เราท้ากันไว้ ฉันรักษาสัญญานะ นี่ไง มาแล้ว ไอ้บ้า.... กูตกเครื่องมานะเว้ย ไอ้นี่ก็ลืมกางเกงด้วย ก็เพื่อมาหารันโชนี่แหละ ห้าปีแล้วที่เราหากัน ไม่รู้ว่า อยู่ที่ไหน เป็นยังไงบ้าง แกว่ารันโชจะมาโผล่ที่นี่แค่เพราะ ที่แกท้าเอาไว้หรือไง ชั้นรู้ว่ารันโชมันไม่มาหรอก ขอต่อยปากซักทีดีมั้ยเนี่ย แล้วโทรเรียกพวกเรามาทำไม ก็มาพบรันโชไง มาเพื่อดูว่าชั้นประสบความสำเร็จ ขนาดไหน แล้วแกรู้มั้ยว่ารันโชอยู่ไหน รู้สิ ที่ไหน เขาอยู่ที่.... ชิมลา อิสระดั่งสายลม ดั่งเช่นเขาคนนั้น Free as the wind was he ลอยละล่องดั่งว่าว ดั่งเช่นเขาคนนั้น Like a soaring kite was he เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ Where did he go... let's find him อิสระดั่งสายลม ดั่งเช่นเขาคนนั้น Free as the wind was he ลอยละล่องดั่งว่าว ดั่งเช่นเขาคนนั้น Like a soaring kite was he เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ Where did he go... let's find him เราเดินไปตามทางที่มีคนเลือกไว้ให้ We were led by the path we did not took ในขณะที่เขาคนนั้นสร้างทางของเขาเอง While he carved a path of his own ถึงจะขรุขระ แต่เขาคนนั้นก็เดินอย่างสบายใจ Stumbling, rising, carefree walked he เราห่วงพะวง (fret) กับวันพรุ่งนี้ We fretted about the tomorrow แต่เขากลับสนุกกับการใช้ชีวิต (revel) ในวันนี้ He simply revelled in today ทุกช่วงเวลา เขาคนนั้นอยู่อย่างมีความสุข Living each moment to the fullest เขาคนนั้นมาจากไหนกัน... Where did he come from... เขาคนนั้น..ที่เข้ามาสัมผัสเรา..แล้วกลับบินจากไป He who touched our hearts and vanished... เขาไปไหนแล้ว... ออกตามหากันเถอะ Where did he go... let's find him ตะวันที่สาดแสงแรง, เขาเป็นเหมือนจุดดำในแสง In scorching Sun, he was like a patch of shade... ทะเลทรายที่ไกลสุดลูกหูลูกตา เขาก็เหมือนกับโอเอซิส In an endless desert, like an oasis... หัวใจที่ฟกช้ำ... เขากลับเป็นยาหม่องที่คอยบรรเทา On a bruised heart, like soothing balm was he ด้วยความกลัว เราเลยหลบอยู่นิ่งๆ แค่ในบ่อเล็กๆ Afraid, we stayed confined in the well แต่เขาไม่กลัว... เขาเลยกล้าที่จะโดดลงแม่น้ำ Fearless, he frolicked in the river ไม่รีรอที่จะว่ายน้ำสู้กับคลื่นลม Never hesitating to swim against the tide ถึงเขาโบยบินไปอย่างโดดเดี่ยวดั่งก้อนเมฆ He wandered lonesome as a cloud แต่เขายังมีพวกเราเป็นเพื่อนอยู่นะ Yet he was our dearest friend เขาไปอยู่ที่ไหน.... ออกตามหากันเถอะ Where did he go... let's find him รันโช (Rancho) รันโชดัส ชามาลดัส ชันชาด (Ranchhoddas Shamaldas Chanchad) เขาดูแตกต่าง ก็เหมือนชื่อของเขา ตั้งแต่เกิดแล้ว เราถูกสอนมาว่า ชีวิตก็คือการแข่งขัน วิ่งให้ไว ไม่งั้นมึงโดนทอดทิ้งแน่ แม้กระทั่งตอนจะเกิด เราก็ต้องแข่งขัน กับสเปิร์มอีกตั้ง 300 ล้านตัว ผมเกิดตอน 5 โมง 15 นาที, 1978 พอตอน 5 โมง 16 นาที พ่อก็เข้ามาพูดเลยว่า ลูกพ่อจะต้องเรียนวิศวะนะ ฟาฮาน คูเรชี่ B.Tech. Engineer ชีวิตของฉันถูกกำหนดเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันอยากจะเป็นอะไร.... ทำไมไม่มีใครถามสักคำ ราจู รัสโตกิ รันโชดัส ชันชาด ห้องหมายเลขไรครับ D-26 มาเลย ผมชื่อ MM ที่นี่เขาเรียกผมว่า Millimeter จะเอาไข่ทอด ขนมปัง นม ซักแห้ง จะเอานิตยสาร หรือใช้ให้ไปซีร็อกซ์ บอกได้เลย เดี๋ยวทำให้ ห้ามต่อราคา เดี๋ยวๆๆๆๆ แป๊บนึง เจ้านี่ Kilobyte, Megabyte, และนี่แม่มัน Gigabyte เอาเลย มันไม่กัดหรอก คนนั้นเพื่อนร่วมห้องของพี่ พวกชอบบูชาไฟ ไง ฉันฟาฮาน คูเรชี่ ราจู รัสโตกิ แต่ไม่ต้องห่วงหรอก เพราะอีกไม่กี่วันที่นี่ก็จะเป็นนรกแตกแล้ว ภาพโป๊ก็จะมาติดผนังแทน แล้วเราก็จะขอพระเจ้าว่า โอ้ พระเจ้า ขอให้ลูกช้าง ได้แอ้มเธอสักทีได้มั้ย ออกไปได้แล้วไป๊ 4 เหรียญ กระเป๋าสองใบ เอาไป 5 เลย ไม่ต้องทอน ซึ้งใจเลย งั้นเดี๋ยวบอกไรดีๆ ให้นะพี่ ใส่กางเกงในตัวเก่งเลยนะคืนนี้น่ะ ทำไมวะ ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่ โปรดรับการคารวะของข้าน้อยด้วย เฮ่ๆๆ เด็กน้อยๆๆ ทั้งหลายยย แหม... ชิ้นเนื้อสดๆ น่ารักๆ ทั้งนั้น ประเพณีของพวกเราในวันแรก เด็กใหม่ต้องโดนรุ่นพี่รับน้อง เปิดกางเกงใน เล่นอะไรๆ พิสดาร และในวันนั้น เราก็ได้พบกับรันโช Spiderman Batman เนื้อสดๆๆๆๆ กราบนมัสการครับท่าน ถอดกางเกงออกไวๆ ต้องผ่านการตรวจก่อน ชื่อไรเนี่ย "รันโชดัส ชามัลดัส ชันชาด" เคี้ยวอะไรในปากหรือไง ถึงไม่ยอมตอบ มาๆๆๆ ถอดเกงๆๆ เงียบไปเลยรึไง กางเกงเปียกแล้วนะ ถอดออกซะ - All is well ๆ - อะไรนะ ALL IS WELL มันพูดว่าอะไรนะ ใครบอกมันหน่อยซิ เฮ้ย ไอ้เจมส์บอนด์ บอกให้มันรู้ซิว่าต้องทำไง Take off you pants or They are going to piss on you. เฮ้ย ไอ้ 007! มึงอายที่จะพูดภาษาฮินดีหรือไงวะ โทษครับพี่ ผมเกิดที่อูกันด้า เรียนที่พอนดิเชอริ พูดภาษาฮินดีีไม่คล่อง งั้นก็อธิบายแบบไม่คล่องสิโว้ย หนาวหรือน้อง หา? (ฮินดี) จงอยู่ในร่างเปลือยเปล่า มิเช่นนั้น ท่านผู้นั้นจะกระทำการ ระเบิดปัสสาวะบนตัวท่าน เฮ้ย "ระเบิดปัสสาวะ" อะไรวะ มันเป็นภาษาทางวิศวะครับพี่ เฮ้ย ออกมา ไม่เช่นนั้น... ไม่เช่นนั้น กูจะ "ระเบิดปัสสาวะ" หน้าประตูเอ็งเลย นับถึงสิบนะเว้ย ถ้าไม่ออกมา..... กูจะ "ระเบิดปัสสาวะ" หน้าประตูเอ็งตลอดเทอมเลย One Two Three Four Five Six Seven Eight Nine Ten "น้ำเกลือเป็นตัวนำไฟฟ้าที่ดี" เราเรียนกันมาแล้วตอน ม.ปลาย แต่เขาก็ประยุกต์ใช้มันจริงๆ ดร.วีรุ สหทราบุดดี เป็น ผอ ของ ICE แห่งนี้ พวก นศ. ให้ฉายาเขาว่า "ไอ้ไวรัส" คอมพิวเตอร์ไวรัส ไวรัสกำลังมาาาาา เอาไข่มาด้วยยย เด็กใหม่มารวมตัวกันเร็วๆ ที่นี่เลย ท่าน ผอ ไวรัส เป็นคนที่ชอบการ แข่งขันอย่างที่ไม่เคยเจอใครเป็นมาก่อน เขาไม่ยอมให้ใครวิ่งนำเขาไม่ว่าเรื่องใดๆ ถึงขนาดเพื่อประหยัดเวลา เสื้อเชิ้ตของติดได้โดยไม่ต้องใช้กระดุม เน็คไทเขาก็ติดได้เลย เขาสำเร็จวิชาการฝึกเขียนสองมือพร้อมๆ กัน ทุกวัน เวลาบ่ายสอง ท่านจะต้องหลับ สะสมพลัง 7 นาทีครึ่ง กับเพลงโอเปร่าขับกล่อมยามบรรทม โกวินด์ เป็นช่างผมของท่าน ผอ ได้รับคำสั่งถาวรเอาไว้ว่า ให้โกนหนวด แต่งหนวด ตัดเล็บ ในเวลานี้ทุกวัน - นี่อะไร - รังนกครับ - ใครเป็นเจ้าของ - นก Koel bird ครับ ผิด นก Koel ไม่เคยทำรังของตัวเอง มันจะวางไข่ในรังนกตัวอื่น และเมื่อมันฟักขึ้นมา รู้มั้ยมันทำยังไงต่อ มันจะโยนไข่ใบอื่นออกไป การแข่งขันสิ้นสุด ชีวิตของพวกมันเริ่มต้นด้วยการฆาตกรรม มันเป็นธรรมชาติของพวกมัน แข่งขันกัน ไม่ก็ตายกันไป พวกแกก็เหมือนกับนก Koel และนี่ก็คือไข่ที่แตกไปเพื่อที่จะ เข้ามาสู่รั้วของ ICE แห่งนี้ อย่าลืมนะว่า ICE ของเรารับ นร ที่เข้าแข่งขันกว่า 400,000 คนต่อปี แต่แค่ 200 คนเท่านั้นที่ถูกเลือก แล้วพวกนี้ล่ะ.... เสร็จ... จบสิ้น เพราะมันแตกหมดแล้ว ลูกฉัน.... เขาพยายามกว่า 3 ปี ทุกๆ ครั้งที่สอบ ก็ไม่ผ่านตลอด จำประโยคนี้ได้มั้ย "ชีวิตคือการแข่งขัน" ถ้าไม่วิ่งให้เร็ว ก็จะรั้งท้ายทันที จะเล่าอะไรให้ฟังเรื่องนึง นี่.... คือ ปากกาสำหรับนักอวกาศ ปากกาธรรมดาๆ มันใช้ในอวกาศไม่ได้ ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์จึงคิดค้นปากกา อันนี้ขึ้นมาด้วยทุนเป็นล้าน มันสามารถเขียนได้ทุกมุม ทุกองศา และเขียนในอวกาศได้ วันนึง ตอนที่ฉันเป็น นร ผอ. ของสถาบันเรียกฉันเข้าไป เขาเรียกชื่อฉันว่า "วีรุ" ฉันก็ตอบว่า "ครับท่าน" "มานี่ซิ" ฉันก็รู้สึกกลัวๆ เขาโชว์ปากกานี้ขึ้นมา เขาบอกว่า "นี่คือสัญลักษณ์ของ ความฉลาดและความพิเศษ" "ฉันให้เธอ" "และเมื่อเธอได้พบกับ นร. ที่มีความฉลาด และความพิเศษคนต่อไป" "จงมอบมันต่อให้กับเขาซะ" 32 ปีมานี้ ฉันยังไม่พบกับ นร คนนั้นเลย โชคไม่ดีเลยนะ ใครในที่นี้ต้องการมันบ้าง ดีมาก..... เอามือลงได้ ต้องให้เขียนป้ายหรือไงว่า "เอามือลงได้" มีคำถามครับผม ท่านครับ... ถ้าปากกาไม่เวิร์ค ในอวกาศแล้ว..... ทำไมเขาไม่ใช้ดินสอล่ะครับ มันจะช่วยลดงบประมาณได้เยอะเลยนะครับ เดี๋ยวค่อยตอบทีหลังแล้วกัน ไอ้รันโชน่ะมันงัดกับรุ่นพี่เมื่อคืน แล้วก็ยังพูดจาแบบนั้นกับ ผอ อีก เราสองคนอย่าไปยุ่งกับมันดีกว่า ท่านได้โค่นความร้ายกาจของไวรัสได้.... ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่ โปรดรับการคารวะของข้าน้อยด้วย พอๆๆ ไม่ไปโรงเรียนหรือไง แล้วพ่อพี่ออกเงินให้ผมมั้ยล่ะ - อย่ายุ่งกับพ่อกูนะเว้ย - เอาน่าๆๆ จะไปโรงเรียนน่ะ ไม่ต้องใช้เงินค่าเข้าหรอก เอาแค่เครื่องแบบก็พอ ไปหาโรงเรียน ซื้อชุดมา แล้วเข้าเรียนไปเลย ท่ามกลางฝูงเด็กๆ น่ะ ไม่มีใครเขาสังเกตหรอก - ถ้าโดนจับได้ล่ะ - ก็ซื้อชุดใหม่ เปลี่ยนโรงเรียนแม่งไปเรื่อยๆ เห็นมั้ย.... เขาแตกต่างจริงๆ เขากล้าที่จะคิด กล้าที่จะแตกต่าง นกที่มีความคิดอันอิสระกว้างไกล ได้เข้ามาในรังของ ผอ. วีรุ ซะแล้ว พวกเราก็เป็นเหมือนหุ่นยนต์ เรียนตามคำสั่งของพวกเขา แต่รันโช.... เขาเป็นคนเดียว ที่ไม่ได้เป็น machine machine คืออะไร ยิ้มอะไรล่ะนั่นน่ะ ครับ, การได้มาเรียนวิศวะ.... มันเป็นความฝันของผมเลยครับ ก็ดีใจที่ได้มาเรียนที่นี่จนได้ครับ ไม่ต้องดีใจนัก บอกคำนิยามมาซิ machine คือ อะไร Machine ก็คือ สิ่งที่ช่วยลด การใช้กำลังของมนุษย์ครับ ไหน ลองยกตัวอย่างหน่อยซิ ก็… อะไรๆ ที่มีระบบการทำงานง่ายๆ หรือช่วยลดเวลา ก็คือ machine วันนี้อากาศร้อน เรากดปุ่ม ลมก็พัด พัดลม นี่ก็ machine เราคุยกันระยะทางไกลๆ ได้ โทรศัพท์….. ก็ machine คำนวณเป็นล้านๆ ได้ภายในระยะเวลาอันสั้น เครื่องคิดเลข.... นี่ก็ machine machine อยู่รอบๆ ตัวเราครับ จากปลายปากกา สู่ซิปกางเกง นี่ก็ machine ขึ้น ลง ขึ้น ลง แป๊บเดียว ไหนล่ะ "คำนิยาม" Definition น่ะ ก็… ผมเพิ่งตอบไปไงครับ แล้วจะเขียนตอบอย่างงั้นในข้อสอบรึไง นี่คือ machine ขึ้น ลง ขึ้น ลง ไอ้โง่...... ไหนมีใครอีกมั้ย Yes? ครับ…. machine ก็คือการรวมกัน ของสิ่งต่างๆ ที่เชื่อมถึงกัน ที่มีการเคลื่อนที่อย่างคงที่ และมีการส่งกำลัง ให้มีการถ่ายเท การเคลื่อนที่ไปยังจุดต่างๆ ก่อให้เกิดการทำงานร่วมกันจนเกิดการแปลงพลังงาน มีระบบแกน ระบบเพลาแบบต่างๆ มากมายหลายแบบ โดยเฉพาะ ในโครงสร้างที่ซับซ้อนมากขึ้น จะประกอบไปด้วยชิ้นส่วนที่ เคลื่อนที่ได้หลายส่วน ทำงานร่วมกัน อย่างเช่นพวกล้อ levers, crank, cams และอื่นๆ อีก ยอดเยี่ยม... สมบูรณ์แบบ. นั่งได้ Thank you แต่ท่านครับ.... ผมก็เพิ่งพูดไปเหมือนกัน แต่ด้วยภาษาที่ง่ายกว่าครับ ถ้าจะเอาภาษาง่ายๆ ก็ไปเรียน Arts หรือ Commerce ไป๊ แต่ท่านครับ เราก็ได้ความหมายเหมือนกันน่ะครับ แล้วอย่างนี้ เราจะได้อะไรจากแค่การรู้ "นิยาม" ล่ะครับ แกคิดว่าแกฉลาดกว่าหนังสือรึไง เขียนตอบไปตามที่หนังสือบอก ถ้าอยากจะสอบผ่านล่ะก็นะ - แต่ในหนังสือเล่ม..... - ออกไป ทำไมล่ะครับ ก็ภาษาง่ายๆ ไง… "ออกไป" โง่เง่า เอาล่ะ เรามาว่ากันต่อเรื่อง machine กลับมาทำไม ผมลืมบางอย่างครับ อะไร สิ่งที่บันทึกความคิดรวบยอดที่มาจาก การวิเคราะห์และสังเคราะห์ ที่มีการจัดเรียงและมีคำอธิบาย อาจจะมีภาพประกอบ หรืออาจจะไม่มีภาพประกอบ ปกแข็งบ้าง ปกอ่อนบ้าง บ้างก็ห่อปก บ้างก็ไม่ห่อปก มีคำนิยม มีบทนำ มีสารบัญ มีดรรชนี เป็นสิ่งที่ใช้ในการทำให้รู้มากขึ้น เข้าใจขึ้น และก็มั่นใจขึ้น เก่งขึ้น ทำให้สมองมนุษย์พัฒนาขึ้น ผ่านการเรียนรู้ทางประสาทสัมผัสทางตา บางครั้งก็จาก "การสัมผัส"... ครับผม อะไรวะน่ะ.... หนังสือ… ครับ ผมลืมหนังสือ... ขอเข้าไปเอาครับ พูดให้มันง่ายกว่านี้ไม่ได้หรือไง ผมก็ลองแล้วครับในตอนแรก แต่มันก็ไม่เวิร์คนี่ครับ ผู้สอนมักจะไล่รันโชออกนอกห้องเสมอ นานๆ ทีจะให้นั่งเรียนด้วยได้ เมื่อถูกโยนออกจากห้องนึง เขาก็เข้าไปเรียนกับอีกห้องนึง รันโชบอกว่า.... จะเป็นห้องของพวกปีหนึ่ง หรือพวกปีสี่ มันก็ความรู้เหมือนกัน... เห็นมั้ย... รันโชเขาไม่เหมือนกับพวกเราเลย พวกเราแย่งห้องน้ำกันทุกๆ เช้า แต่สำหรับเขา... น้ำอยู่ไหน เขาอาบที่นั่นได้ สวัสดีครับ Machines คือ ความคลั่งไคล้ของเขา เมื่อมีอะไรถูกใจเขาล่ะ เขาจะแงะมันทันที บางครั้งก็ประกอบกลับเข้าที่เดิม บางครั้งก็........ และที่นี่ ก็มีอยู่อีกคนนึง ที่คลั่งไคล้ในด้านวิศวกรรม เขาก็คือ..... จอย โลโบ ผอ ครับ ขออนุญาตครับท่าน นายจอย โลโบ ท่านครับ ถ้าผมรู้ว่าวันจบจะถึงเมื่อไหร่... ทำไมล่ะ พ่อของผมจะได้จองตั๋วรถไฟมาครับ ผมจะเป็นวิศวะคนแรกของหมู่บ้าน ทุกๆ คนจับตารอผมอยู่น่ะครับ เอางี้ โทรหาพ่อของเธอซิ เร็วๆ อย่าเสียเวลา Hello พ่อครับ ผอ อยากจะคุยด้วยน่ะครับ จอย คุณโลโบ ลูกของคุณจะไม่จบในปีนี้นะ อ้าว ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้น เขาทำเสร็จล่าช้ากว่ากำหนดส่ง คุณโลโบ มันเป็นโครงงานที่ใช้จริงไม่ได้ เขาทำเฮลิคอปเตอร์ห่วยๆ มาลำนึง ผมขอแนะนำว่าอย่าเพิ่งจองตั๋ว ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ - ท่านครับ ผมใกล้เข้ามาแล้วนะท่าน - โครงงานพร้อมหรือยัง - โครงงานพร้อมหรือยัง - ท่านครับ อย่างน้อยก็ลองดูมันหน่อยสิครับ งั้นก็ submit มาสิ จะได้ดูให้ - ท่านครับ คือ ขอเวลาสักหน่อยน่ะครับ - ทำไม ทำไมฉันจะต้องให้ล่ะ ตอนนั้นหลังจากพ่อผมป่วย ผมก็ไม่ได้ทำต่อเลยครับ มันเลย.... ตอนนั้นเธอหยุดกินข้าวรึเปล่า... ไม่ครับ หยุดอาบน้ำหรือเปล่าล่ะ แล้วทำไมถึงหยุดทำ..... ท่านครับ... มันใกล้แล้วนะครับ ดูมันก่อนสักครั้งนะครับ.... นาย… โลโบ วันอาทิตย์ ตอนกลางวัน.... ลูกชายชั้นพลัดตกจากรถไฟ เสียชีวิต พอวันจันทร์ ฉันก็ยังสอนต่อ..... ดังนั้น... เหตุผลนั้นฟังไม่ขึ้น ฉันพูดได้แค่ว่า "เสียใจด้วย" แต่ฉันไม่ต่อเวลาให้ ท่าน มันใกล้หมดเวลาแล้วครับ... มีชีวิตมาก็นาน แต่เป็นชีวิตของไม่ใช่ฉันเลย ขอแค่สักครั้งได้มั้ย ขอเป็นตัวของฉันเองบ้าง มีชีวิตมาก็นาน แต่เป็นชีวิตของไม่ใช่ฉันเลย ขอแค่สักครั้งได้มั้ย ที่ฉันจะเป็นตัวของฉันเอง Give me some sunshine Give me some rain Give me another chance I wanna grow up once again Give me some sunshine Give me some rain Give me another chance I wanna grow up once again เขาทำมาแจ๋วมากเลยงานนี้ เฮลิคอปเตอร์ที่มีกล้องไร้สาย ใช้ในการตรวจจราจร และงานดูแล ความปลอดภัยได้เลย แจ๋วมาก แต่ ผอ ไวรัส บอกว่ามันใช้จริงไม่ได้ เดี๋ยวฉันจะทำให้มันบินได้เอง อย่าบอกจอยนะ เดี๋ยวจะให้เขาตกใจเล่น เดี๋ยวจะทำให้มันบินขึ้นไปที่ห้องของจอยเขา แล้วจะจับภาพมาให้ดู แล้วถ้าเรามัวทำแต่ไอ้เครื่องของจอยอันนี้ แล้วงานของเราล่ะ ใครจะทำให้ ข้อสอบ, สอบปากเปล่า ข้อสอบอีกหลายวิชา แกน่ะกลัวง่ายเกินไป.... เอามือวางไว้ตรงนี้ ตรงหัวใจ แล้วพูดว่า "Aal izz well" - จะพูดว่า All is well ใช่มั้ย - Aal izz well คาถาจากท่านกูรู รันโช รึ คือ ตอนนั้นที่หมู่บ้านมียามคนนึง ตอนที่เขาอยู่เฝ้ายาม เขามักจะตะโกนว่า 'Aal izz well' แค่นี้พวกเราก็หลับกันสบาย แล้วอยู่มาวันนึง มีขโมยขึ้นบ้านหลังนึง คนในหมู่บ้านก็รู้เลยว่าจริงๆ แล้ว ยามมันไม่เคยออกเดินตรวจเลย ยามมันได้แค่ตะโกน 'Aal izz well' แค่เนี้ย มันทำให้เราเชื่อใจยาม พอตั้งแต่วันนั้นมา ก็เลยรู้ว่า ถ้าใจเราหวาดกล้วขึ้นมา เราก็ต้องใช้เทคนิคกับมันสักหน่อย เมื่อเกิดอะไรหนักใจขึ้น ก็บอกตัวเองว่า 'All is well'ๆๆๆ แล้วมันช่วยให้ปัญหาหมดไปรึไง ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ใจเราจะไม่คล้อยไปกับความกลัว และมันจะพร้อมสู้ไง ลองใช้ดูสิ แล้วจะรู้ว่ามันช่วยได้เยอะเลยกับที่นี่ เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้ ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้ ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง All is Well... แม่ไก่ไม่รู้หรอกว่าไข่ที่กำลังนั่งกกจะโดนอะไร อาจจะโดนเอาไปทอดเป็นไข่เจียว ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไง ผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปบ้าง เพลงจะช่วยคลายความกังวลได้... All is Well มาพี่น้อง.. All is Well มาไอ้เกลอ.. All is Well มาพี่น้อง All is Well งง และก็ยิ่งงง ไม่รู้จะแก้โจทย์ยังไง อ่าฮะ คำตอบน่ะหรอ... เดี๋ยวนะ คำถามมันว่าไงนะ ถ้าใจมันกลัวนั่นนี่โน่นมากเกินไป เราก็ต้องหลอกมันบ้าง วิธีง่ายๆ เลย ใจมันโง่กลัวได้ มันก็ต้องโง่ให้เราหลอกได้ล่ะ มาผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปซะที ร้องเพลงให้ช่วยคลายความกังวลกัน... All is Well มาเลยพี่น้อง All is Well มาเลยไอ้เกลอ All is Well มาเลยพี่น้อง All is Well พ่อแม่ให้ตังค์มาเรียน... ก็เอาไปเมาซะ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ดีขึ้นเลย บูชา บูชา สวดๆ ทุกวัน... แต่ไหงไม่เห็นท่านช่วยเล้ยย ขนาดแกะมันยังไม่รู้ชะตากรรม มันอาจจะถูกเอาไปเสริฟพร้อมซอสมินท์ก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นไง มาผิวปากเป็นเพลงกัน ความกังวลจะได้หายไปซะที มาร้องเพลงคลายความกังวลกัน... All is Well มาเลยพี่น้อง All is Well มาเลยไอ้เกลอ All is Well มาเลยพี่น้อง All is Well เมื่อชีวิตเริ่มคุมไม่อยู่... เราก็ต้องหาทางแก้ ผิวปากเป็นเพลงสิ ความกังวลจะได้หายไปบ้าง All is Well ไก่มันไม่รู้หรอกว่าไข่ที่กำลังนั่งกกจะเป็นยังไง อาจจะฟัก ไม่ก็โดนเอาไปทอด ไม่มีใครรู้หรอกว่าอนาคตเป็นไง มาผิวปากกัน ความกังวลจะได้หายไป ร้องเพลงให้ความกังวลหายไป Eureka! Eureka; (ยูเรก้า ยูเรก้า = รู้แล้วๆ) Yell: All is Well เฮ้… แม่ไก่... All is Well เฮ้… แกะน้อย... All is Well มาเลยพี่น้อง... All is Well บินขึ้นไปหาจอยเลย สูงอีกๆ ไอ้ตดเงียบๆ (Silencer) มันโป๊อยู่ จอย!! ออกมาเร็ว มาที่หน้าต่างเร็ว! จอย!! มาดูสิ ข่าวดีนะครับท่าน ผอ ตำรวจกับพ่อของจอยไม่สงสัยอะไร ทุกคนคิดว่าเป็นการฆ่าตัวตาย ตำรวจรายงานไปว่า สาเหตุการตายก็คือทางเดินหายใจผิดปกติ ทำให้หายใจไม่ออก ทุกคนมองไปแค่สาเหตุคืออย่างนี้เท่านั้น... แล้วแรงกดดันตลอด 4 ปีที่ผ่านมาล่ะ ไม่มีกล่าวถึงสาเหตุนี้ในรายงานเลย สายวิศวะเนี่ยเป็นสายของคนเก่งๆ นะครับ แต่กลับไม่เคยประดิษฐ์เครื่อง ช่วยวัดแรงกดดันทางจิตใจ ถ้าเรามี เราก็คงจะรู้กันได้... อย่างนี้มันไม่เหมือนกับฆ่าตัวตายเลย... มันเหมือนกับการเอาเขามาฆ่า.... กล้าดียังไงที่ตำหนิชั้นเกี่ยวกับ การฆ่าตัวตายของจอย ถ้า นร คนนึงรับแรงกดดันไม่ได้ มันเป็นความผิดของที่นี่รึ ชีวิตก็กดดันอย่างนี้ ทำไมไม่ไปตำหนิอย่างอื่นบ้าง ผมไม่ได้ตำหนิท่านครับผม ผมตำหนิที่ระบบต่างหาก ดูสถิตินี้สิครับ.. อินเดีย… อันดับหนึ่งของการฆ่าตัวตาย ทุกๆ 90 นาที จะมีเด็กหนึ่งคน ที่คิดจะอยากจะลาโลก การฆ่าตัวตายมันแรงกว่าโรคร้ายนะครับ มันแย่กว่านั้นมาก ที่นี่ไม่ได้รับผิดชอบกับคนอื่นๆ ที่เหลือ ที่นี่เป็นวิทยาลัยที่ติดอันดับหนึ่งในประเทศนี้ ชั้นสอนที่นี่มา 32 ปี แต่ก่อนอันดับที่ 28 ตอนนี้ขึ้นมาเป็นอันดับที่ 1 อันดับ 1, อันดับ 1 แล้วยังไงล่ะครับ... แล้วทำไมเราไม่เห็นการสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ เลย เราเอาแต่พูดกันแต่เรื่องคะแนน เรื่องเกรด จบแล้วมีงานมั้ย และการตั้งรกรากที่ USA ที่นี่สอนแค่ทำยังไงให้ได้คะแนนเยอะๆ แต่ไม่ได้สอน "วิศวะกรรม" ให้เราเลย อ๋อ… นี่แกจะสอนชั้นหรอว่าการสอนคืออะไร ไม่ใช่ครับท่าน... ผม… เอ่อ… กระดาษผม... อาจารย์ โปรดนั่งลงก่อน... ท่านผู้นี้.... ผู้ที่ประกาศตัวเองว่าเป็น Professor เป็นผู้ที่คิดว่าเขาเก่งกว่าครูที่นี่ทั้งหมด วันนี้ Professor รันโชดัส ชันชาด จะมาสอนเราในเรื่อง Engineer เราไม่ได้มีเวลาทั้งวันนะ ให้เวลา 30 วินาที…. อธิบายคำสองคำนี้ อนุญาตให้เปิดตำราหาได้ ถ้าได้คำตอบแล้วให้ยกมือขึ้นเลย เราจะมาดูกันว่าใครได้ก่อน ใครได้ทีหลัง เอาล่ะ เริ่มได้! หมดเวลา หมดเวลา ครับท่าน ดูสิ ไม่มีใครได้คำตอบเลย คราวนี้ ลองย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ดู ตอนแรก... เมื่อผมถามคำถาม... เราตื่นเต้น เราอยากรู้อยากเห็น มันเหมือนกับว่าจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ใช่มั้ย มีใครคิดอย่างนั้นมั้ย? ท่าน ผอ คิดมั้ย? เปล่าเลย.... แต่พวกเรากลับแข่งขันกันอย่างบ้าคลั่ง ไอ้การสอนแบบใครมาก่อนใครมาทีหลังอย่างนี้ มันทำให้ความรู้เราเพิ่มขึ้นบ้างมั้ย? เปล่าเลย มันก็แค่มีความกดดันเพิ่มขึ้น ที่นี่เป็นวิทยาลัย... วิทยาลัยไม่ใช่ที่ที่เพิ่มแรงกดดันนะครับ อย่างในละครสัตว์ เราสอนให้สิงโตนั่งบนเก้าอี้ เราใช้แส้ทำให้มันกลัว... แล้วเรานิยามสิงโตนั้นว่า "Well trained" ไม่ใช่ "Well educated" Hello!! นี่ไม่ใช่วิชาปรัชญานะ เฉลยไอ้สองคำนั่นมาก็พอแล้ว ครับ… สองคำนี้ไม่มีจริงครับ มันเป็นชื่อเพื่อนผมเองครับ ฟาฮาน กับ ราจู เงียบ!! บ้าบอคอแตก!! นี่หรือการสอน ท่านครับ... ผมไม่ได้สอน Engineering หรอก เพราะท่าน ผอ เป็นผู้เชี่ยวชาญอยู่แล้ว แต่ผมแค่กำลังสองท่านว่า การสอนนั้นทำยังไง ผมเชื่อว่าสักวันนึงท่าน ผอ จะเข้าใจ ผมไม่เหมือนกับท่านหรอกครับ... เพราะผมไม่เคยละทิ้ง นร ปลายแถว ไปละครับท่าน เงียบบบบบบบ!!! บอกให้เงียบ!!! ทางเราเสียใจที่จะแจ้งให้ท่านได้ทราบว่า ฟาฮาน... ราจู.... ได้พบกับเพื่อนร่วมห้องที่ไม่ใฝ่เรียน ปราศจากการเรียนรู้ที่ถูกต้อง อนาคตของเขาทั้งสองกำลังถูกทำลาย จดหมายของ ผอ ไวรัสได้ส่งไป ถึงบ้านของผู้ปกครองของทั้งสอง มันเหมือนกับระเบิดที่บอม ฮิโรชิมา กับนางาซากิ ผู้ปกครองเลยเรียกพวกเราไปเทศน์ยกใหญ่ เข้ามาๆ ดูซิ นี่อะไร ลุงกับป้ามีแอร์แค่ตัวเดียวในบ้าน ก็เพราะว่าจะได้ไปติดแอร์ให้กับห้องฟาฮาน เพื่อที่ฟาฮานจะได้เรียนสบายๆ เราไม่ซื้อรถ เราเอาแต่มอเตอร์ไซด์ เราใช้จ่ายเงินก็เพื่อให้ฟาฮานได้เรียนดีๆ เราเสียสละความสุขส่วนตัว ก็เพื่อให้ฟาฮาน... เข้าใจมั้ย ดูภาพนี่สิ ฟาฮาน มันเป็นความสามารถ ที่ไร้ประโยชน์ของฟาฮานมัน เดินไปทั่ว เที่ยวถ่ายรู้สัตว์ อยากจะเป็นช่างภาพสัตว์ป่า ฟาฮาน, คะแนนปีที่แล้วเท่าไหร่ 91% ครับ เห็นมั้ย ตกจาก 94% มาเป็น 91% คิดว่าตลกหรือไง ไม่ครับ... ผมแค่ขำภาพน่ะครับ ทำไมให้เขาเรียนวิศวะล่ะครับ ทำไมไม่ให้เขาไปทางถ่ายภาพ wildlife พอเหอะ ลุงขอร้องล่ะ อย่าทำให้อนาคตเขาพังไปมากกว่านี้ อาหารพร้อมแล้วจ่ะ ไปกินกันเหอะ เอาไว้ครั้งหน้า นายค่อยมาทานร่วมกับเราแล้วกัน พ่อไม่ให้พวกเราร่วมโต๊ะทานด้วย ดังนั้น เพื่อที่จะให้อิ่มท้อง... เราจึงพากันไปที่บ้านราจู บ้านของราจูนั้นเหมือนกับย้อนอดีต กลับไปยุค 50 ที่ยังใช้ฟิล์มขาวดำอยู่ บ้านที่เป็นห้องเล็กๆ ซอมซ่อๆ พ่อที่เป็นอัมพาต แม่ที่เอาแต่ไอแค่กๆ และน้องสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน โซฟาขาดๆ ผุๆ จนเห็นสปริง และน้ำที่รั่วจากหลังคาตลอด 24 ชม. แม่ของราจูเป็นครูที่เกษียณแล้ว และเป็นเครื่องจักรที่บ่นไม่หยุด พ่อของราจูเคยเป็นบุรุษไปรษณีย์ แต่ตอนนี้ เป็นอัมพาตขยับตัวไม่ได้เสียแล้ว เงินรายได้ก็ไม่มากนัก Kammo เขาอายุย่าง 28 แล้วนะ พวกเขาอยากได้รถเป็นสินสอด ถ้าแกไม่เรียนและทำงาน น้องแกจะได้แต่งงานเมื่อไหร่กัน เอา Okra มั้ย (Okra ผักชนิดนึง) ตอนนี้ Okra ก็ 12 รูปี ต่อกิโลแล้ว กะหล่ำก็ 10 รูปี มันแพงเอาเงินกันเห็นๆ อย่างกับโจร มีจดหมายเตือนมาจากวิทยาลัยอย่างนี้ เราจะกินอยู่กันยังไง แม่! เอาชีสมั้ย? ชีสนี่น่าจะเอาไปขายเป็นทองได้นะ - เอาชีสมั้ย - ไม่ล่ะครับ แม่… ไม่เอาน่า ได้ๆ ชั้นหยุดพูดก็ได้ ทำมาหากิน..... และก็ทำงานอย่างกับทาส... แต่โดนบอกให้นั่งเงียบๆ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ที่รับปัญหาล่ะก็ ใครล่ะจะมารับรู้ด้วย เพื่อนรึไง เฮ้ย ราจู จะว่าไปแล้วก็อยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเหมือนกัน ในตอนนั้น เราคิดกันว่า จะออกไปกับไอ้ราจู หรือจะอยู่ปลอบใจแม่มันดีวะเนี่ย เอาวะ ปล่อยแม่งไปก่อน ตอนนี้ขอแดกก่อนแล้วกัน ดูสิ ยาซีม่าของพ่อ ก็ตั้ง 55 รูปี เอาโรตีอีกมั้ย? ไม่ล่ะครับ... เราอิ่มกันแล้ว... Okra 12 รูปี กะหล่ำ 10 รูปี อย่างน้อยพวกแกก็ได้กินข้าวนะเว้ย ไม่เหมือนพ่อเผด็จการอย่างไอ้ฟาฮาน "ฮิตเลอร์ คูเรซี่" แล้วแม่เทเรซ่าแกล่ะ ทำโรตีผสมยาซีม่าให้เรากิน - อย่าว่าแม่กูอย่างงั้นนะเว้ย - พอๆๆๆๆ มึงสองตัว หิวว่ะ กินข้าวข้างนอกเหอะ สิ้นเดือนแล้ว ใครจะจ่ายวะ แม่เทเรซ่าของมันรึไง กินข้างนอกน่ะไม่ต้องใช้ตังค์หรอก ขอแค่ใส่ชุดสวยๆ ก็พอ - มาเลย - มา - สวัสดีครับ - สวัสดีครับ โอ้ ลุง - สามแก้ว - เอาโซดาน้ำ ถ้าถูกจับตาย แม่งตายแน่ - จานแรกเป็นอะไร - เอาจานใหญ่มาเลยนะ สอง เอาจานนี้ไว้นี่แหละ เปิดเพลงเร้าใจหน่อยสิ ปียา อะไรเนี่ย!!!! ทำไมใส่นาฬิกาขยะอันนี้มาเนี่ย?? อย่างนี้คนเขาจะมองคู่หมั้นของซุฮัสด้วยสายตายังไง เรียนจบหมอ... แต่กลับใส่นาฬิกาเรือนละ 199.- ทิ้งไปเลยนะ จะขอบคุณมาก ไง รูปหล่อ เฮ้… คุณป้า วันนี้สวยจัง - สวยเพราะนี่ไง... สีแดง - อ๋อ… Ruby ใช่มั้ยเนี่ย... - ซื้อมาจาก Mandalay - Mandalay... ว๊าวว - ไปเร็ว ไปหาเดวิดกันก่อน - ได้เลย ขอโทษครับ คะ ดอกไม้ - เดี๋ยวผมถือให้นะ - ทำไมล่ะคะ ก็จะได้ไม่ปาใส่หัวผมไง แล้วชั้นจะทำหยั่งงั้นทำไมล่ะ ก็… จะบอกอะไร เป็นคำแนะนำฟรีๆ นะ อะไรคะ? อย่าแต่งงานกับไอ้ตูดดำนั่นเลย เอ่อ… ขอโทษนะคะ เขาไม่ใช่คน เขาเป็นมนุษย์ป้ายราคา (a price-tag man) 628 00:46:35,932 --> 00:46:38,810 เขาจะทำให้ชีวิตเธอเป็นฝันร้าย กับของแบรนด์เนมแพงๆ เขาจะทำลายชีวิตเธอนะ อนาคตเธอจบแน่ อยากดูตัวอย่างมั้ยล่ะ? เดี๋ยวผมจะบอกให้ว่าราคารองเท้าคู่นั้นเท่าไหร่ ผมจะไม่ถามด้วย...เขาจะบอกเอง เฮ้ยยยย ไอ้ห่า...ซอสมินท์ รองเท้ากู $300 เลยนะเว้ย หนีไปเลยนะ เพื่อชีวิตที่ดีกว่านี้ แนะให้ฟรีๆ เอาก็ได้ไม่เอาก็ได้ หนังอิตาลี่แท้ๆ เลยนะ เย็บมือด้วย พ่อคะ พวกนั้นใครคะน่ะ นักเรียนพ่อ... มาทำอะไรที่นี่กันน่ะ เดี๋ยวคะพ่อ หนูเอง ถั่วนี่กลิ่นดีจังนะ - ไม่มีที่วางโรตีแล้วเนี่ย - วางซ้อนๆ ไปสิ - ไง - ไง ตาชั้นสว่างขึ้นเยอะเลย ขอบใจนะ ก็เล็กๆ น้อยๆ นะครับ ช่วยอีกอย่างได้มั้ยล่ะ พ่อไม่อยากให้ชั้นเลิกการหมั้นน่ะ เธอเป็นคนอธิบายเก่ง เอ่อ… ช่วยแสดงตัวอย่างให้พ่อดูอีกทีได้มั้ย แน่นอน… ราจู เอาซอสมินท์มาซิ เธอน่ารักจังนะ... พ่อเธออยู่ไหนล่ะ - ข้างหลังนั่นไง Aal izz well หนีไปเลยนะ เพื่อชีวิตที่ดีกว่านี้ แนะให้ฟรีๆ นะ เอาก็ได้ไม่เอาก็ได้ ทำอะไรกันที่นี่น่ะ เรา เรา เราเอาปัจจัย... มาช่วยน่ะครับ เดี๋ยวจัดให้.... นี่งานวันแต่งพี่สาวชั้นเอง พี่สาว.... ท่าน.. ท่านมีลูกกี่คนครับเนี่ย ว่างเปล่า... ไม่มีตังค์ ลืมเช็คน่ะครับ ราจู ฟาฮานล่ะ... ทางฝ่ายเราไม่ได้เชิญมา งั้นจะต้องเป็นทางฝ่ายเจ้าบ่าวแน่ๆ ไม่ครับ... เรามานี่เพราะเราต้อง... ทดลองทางวิทยาศาสตร์ครับ ยังไง อธิบายซิ พ่อ คนๆ นี้อธิบายสุดยอดมาก เดี๋ยวเขาจะแสดงตัวอย่างให้ดูด้วย ใช่มั้ย...? เอ่อ… ที่เมืองเดลลี ไฟดับบ่อยมาก มันทำให้จัดงานแต่งไม่สะดวกนัก ผมก็เลยคิดค้นเครื่องที่ชื่อ Inverter ขึ้นมา... ที่จะเอาไฟแบตเตอรี่รถยนต์มาใช้แทนไฟบ้านได้ งั้นหรอ... ว๊าวว ไหนล่ะ ตัว Inverter นั่นน่ะ เอ่อ ครับ ออกแบบเสร็จแล้ว.... ไหนล่ะ ฟาฮาน ไอ้ที่ออกแบบไว้แล้วอ่ะ ฉันให้แกไปแล้วไง - ให้ราจูไปแล้ว ราจู งานล่ะ ไม่เป็นไรๆ ครับ เดี๋ยวผมจะทำเอามาให้ท่านดู ชั้นว่าแกไม่ได้สร้างเครื่องหรอก แต่กำลัง "สร้างเรื่อง" มากกว่า ผมทำแน่ครับท่าน ชัวร์ แล้วเดี๋ยวจะใส่ชื่อท่าน ผอ ลงในนั้นด้วย. แล้วเดี๋ยวในงานแต่งลูกท่าน จะเอามาใช้เพื่อเป็นเกียรติครับ ฟาฮาน ราจู... มาเจอผม ที่ห้องทำงานพรุ่งนี้เช้า ท่านครับ.... ค่าอาหารที่พวกเราทานไป เดี๋ยวพวกเราจะจ่ายให้ครับ เราจะไม่เข้าไปป่วนแบบนั้นอีกแล้วครับ - ไม่จำเป็นหรอก จริงๆ แล้วก็คงไม่แต่ง เขาก็ด้วย อ๋อ ใช่ พ่อแม่ของพวกเธอก็ไม่น่าจะแต่งเหมือนกัน มีแค่ไอ้เบื๊อกสองตัวก็พอแล้ว ไม่ต้องมีสาม... นั่ง แล้วดู... นี่คือรายได้ของพ่อรันโช แม้จะเอาศูนย์ออกไปบ้าง มันก็ยังโอเคอยู่ แต่ถ้าเอาศูนย์ออกไปอีก ก็จะเริ่มกังวลกัน อันนี้เป็นรายได้ทางบ้านฟาฮานใช่มั้ย ครับผม คราวนี้ เอาออกอีกตัวนึง และนี่ก็คือรายได้ของครอบครัวราจู รัสโตกิ ย่ำแย่น่าเป็นห่วง เอาคำแนะนำฉันไป... ย้ายห้องไปอยู่กับเจ้า "ชาโต รามาลิงกัม" ซะ ช่วงนี้เป็นช่วงสอบ อยู่กับเจ้ารันโช แกตกแน่นอน จะโกนหนวดด้วยรึไง - ไม่ครับท่าน งั้นก็ไปซะสิ ราจู... ไม่ต้องห่วงน่า ไอ้ไวรัสเขาจะ แยกพวกเรา เลยหาเหตุผลอย่างนี้มาอ้าง กูต้องห่วงสิ เขาตัดเกรดพวกเรา และกูต้องได้คะแนนดีๆ จะได้มีงานทำ ไม่เหมือนพวกมึงนี่ กูไม่มีพ่อรวยๆ อย่าพูดงั้นดิ ราจู เราจะต้อยคอย "All is well" ๆๆ ไปทุกๆ เรื่องงั้นรึ กูไม่บ้าเหมือนกับมึงหรอก เฮ้ย พูดงี้มันเกินไปแล้วนะราจู - ไม่... ก็กูอยากพูดให้มันเกิน กูต้องดูแลครอบครัวนะ ค่ายาแม่ ค่าใช้จ่ายทางบ้าน น้องสาวชั้นไม่ได้แต่งซักที เพราะฝ่ายชายเขาขอเงินดาวน์รถ แม่ไม่เคยซื้อส่าหรีตัวใหม่มาห้าหกปีแล้ว เฮ่ย อย่าเอาตู้เสื้อผ้าแม่มาเกี่ยวสิวะ เอ่อ.... แล้วงี้ ต้องส่าหรีกี่ตัวต่อปีวะถึงจะดี เฮ่ย ไม่เอาๆ ไม่ต้องเกี่ยวกับแม่ เราต้องเรียนด้วยหัวใจที่ชอบสิ ไม่ใช่เรียนเพื่อเกรด อย่างคำกล่าวของปราชญ์คนนึง เรียนเพื่อให้เข้าใจ เรียนเพื่อความรู้... ตามคนฉลาดไป แล้วความสำเร็จจะไล่ล่าเอง ไอ้ปราชญ์คนนั้นมันเป็นใคร? ท่านกูรูรันโช ใช่มั้ย? ใครจะไปทำได้.... เฮ่ย ราจู อย่าเครียดสิวะ เราทำได้แน่ ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก งั้นหรอ ไหนลองเอามันใส่กลับไปในหลอดซิ ราจูเลือกที่จะ "เหี่ยว" โดยไปอยู่กับรถไฟอีกสายนึง... ความห่อเหี่ยวในชีวิตราจู กำลังเริ่มต้นขึ้น... พูดไม่ผิดหรอก "เหี่ยว" ไม่ใช่ "เที่ยว" เจ้าชาโตนั้นได้รับฉายาว่า "ไอ้ตดเงียบ" เพื่อให้ความจำดีๆ มันจะเคี้ยวยาเสมอๆ และมันก็จะทำลายทุกสิ่งอย่างด้วย "ผายลมแห่งความตาย" ชั้นไม่ได้ทำนะ.... ราจู แกน่ะแหละ พอมี output ทีไร มันก็มักจะโทษคนอื่นเสมอ ไอ้เงียบมันอ่านหนังสือ 18 ชม ต่อวัน คืนวันก่อนสอบ... มันจะป่วนทุกคน มันเชื่อว่า... มีสองวิธีที่จะได้ที่ top คือ เรียนให้เก่งๆ ไปเลย กับ… ทำลายคะแนนคนอื่น รันโชเห็นดังนั้น จึงตัดสินใจว่า... "กูจะช่วยราจูออกจากขุมนรกให้ได้" มันต้องเจอแผนชั้นเลิศของเขา "ผอ. ของเราได้ serve...." คำว่า "serves" แปลเป็นภาษาฮินดีว่า...... ไม่ต้องแปลหรอก ผมจะจำ "คำอ่าน" ไปเลย ชาโต ได้รับมอบหมายให้เป็นคนกล่าว สุนทรพจน์สดุดีครูในวันครูที่จะมาถึง เพื่อเอาใจ ผอ ของเรา บรรณารักษ์จึงแต่งสุนทรพจน์เอง ด้วยภาษาสวยๆ อย่าง "ภาษาฮินดี" Hello. สักครู่ครับ ชาโต โทรศัพท์ เดี๋ยวผมมาเอานะ แป๊ปนึง เฮ่อ.... นี่แหละ งานเราละ คุณดูบี้ ท่าน ผอ จำคุณได้น่ะ หรอ - ใช่ๆๆ ตอนนี้เลย โอเค เดี๋ยวผมไปหาท่านเลย เอานี่ให้ชาโตด้วยนะ ครับผม - ไง คุณรามาลิงกัม ครับผม โทรจากสถานีตำรวจนะ มาจากอูกันด้าใช่มั้ย - ครับท่าน ตอนนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายนะ - หา อะไรนะครับ ยังไงอะครับ ฟังดีๆ ไม่เช่นนั้นล่ะก็..... นายตายแน่ถ้าก้าวออกจากวิทยาลัย ทำไมล่ะ เกิดอะไรขึ้นล่ะครับ... ขณะที่ชาโตกำลังโดนสอบสวน... รันโชเลยถือโอกาสบังอาจเปลี่ยนคำบางคำในสุนทรพจน์ จาก 'served' กลายเป็น 'screwed' (กวนตีน) ครับท่าน ใครล่ะนั่น - ดูบี้ไงครับ บรรณารักษ์ ก็เจ้าหน้าที่ของที่นี่ไงครับ ก็ดีแล้วนี่ ถือสายก่อนนะ ท่านผู้กำกับจะคุยด้วย ครับ ใช่ อยู่ไหนเนี่ย ท่านบอกว่าผมจะตายเมื่อเดินออก ใช่.... เมื่อออกจากประตูวิทยาลัยมา จะเจอสี่แยกไฟแดงใช่มั้ย ครับๆ เมื่อไฟแดง รถทุกคันจะหยุด... ครับๆ แล้วไงต่อครับ... จากนั้น เวลาข้ามถนน จงข้ามให้ดีๆ ดูให้ทั่วๆ ไอ้ลูกชาย.... ใน ชม เร่งด่วนอย่างนี้ ถ้ารถชนเมื่อไหร่ นายตายแน่ นี่อะไรกันครับเนี่ย ผมรู้อยู่แล้วนะ อ้าว หรอ.... งั้นดีมาก งั้นตอนนี้นายก็ปลอดภัยแล้วล่ะ ไอ้เงียบ.... บรรณารักษ์ฝากมาให้น่ะ ไอ้ชันชาด ไม่ต้องเรียนกูหยั่งงั้นเลย เฮ้ ท่าน ผอ. ไม่ได้เรียกฉันนี่นา ใครบอกว่า "เรียก" ล่ะ ผมบอกแค่ว่า "จำได้" ไม่ใช่หรอ จำได้มั้ย ไอ้เด็กบ้า!!!! ท่าน ผอ ที่เคารพ และแขกผู้ทรงเกียรติของเราในวันนี้ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ครูที่เคารพและเพื่อนๆ ที่เคารพทุกท่าน ชื่อเสียงของ ICE แห่งนี้ได้ขจรไกล ตอนนี้ได้ไปถึงชั้นสตราโตสเฟียร์ เครดิตอันนี้ขอมอบให้แด่... ท่าน ผอ. ดร.วีรุ สหัสทราบุดดี ขอเสียงปรบมือดังๆ ให้กับท่านด้วย ท่าน... เสียงน่ะเป็นของเขา แต่สุนทรพจน์น่ะเป็นของผมเอง เขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่ง.... จริงๆ กว่า 32 ปี ที่ท่านได้ตรากตรำ screw (กวนตีน) นักเรียน คำจริงๆ คือ 'served' นักเรียน แน่นอนว่า... ความมุ่งมั่นของท่านยังคงดันทุรังต่อไป... เราแทบคาดไม่ถึงเลยว่า ทำไมในชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งนั้น... ถึง screw ได้มากมายถึงปานนี้ ด้วยการฝึกฝนอย่าง "โชกโชน" เขาเลยมี "กำลังภายใน" อย่างล้นหลาม ท่าน ผอ. ได้อุทิศเวลาทุกเสี้ยววินาที เพื่อใช้ในการ screw เราทุกคนจะร่วมสนับสนุนท่านแน่นอน ตั้งแต่วันพรุ่งนี้... พวกเราชาว ICE จะออกเดินทางไปรอบโลก ไม่ว่าเราจะไปที่ไหน ขอสัญญาว่าจะ screw แม่งไปทั่วๆ เราจะติดธงคำว่า SCREW ให้ทั่วโลกเลย เราจะโชว์ให้ใครๆ ได้เห็น ถึงความสามารถในการ screw ว่าไม่มีใครในโลกนี้เทียบเราได้.... ไม่ว่าที่ไหนในโลกนี้ ท่านรัฐมนตรี กราบสวัสดีขอรับ ท่านได้มอบสิ่งจำเป็นต่อวิทยาลัยนี้มากมาย หน้าอกๆ - หน้าอก เฮ่ย.... คำนั้นมันหมายถึง "หน้าอก" เว้ย นี่อะไรเนี่ย... ดูถูกกันชัดๆ ทุกๆ ท่านก็มีหน้าอกนะ... แต่ดูเหมือนจะเล็กกะทัดรัดกันจัง ไม่มีใครรู้ว่าจะทำให้ใหญ่ยังไงใช่มั้ย นี่มันหยาบคายมาก งั้นพวกเราต้องเอา "หน้าอก" ไปประเคนให้กับ.... ท่าน ผอ จอม Screw ของเรา เราก็จะได้รู้วิธีการทำให้มันโตได้ยังไง นี่สอนกันอย่างนี้หรอกหรือไง ในโอกาสเดือนสิงหาคมนี้.... ผมจึงขอกล่าวกลอนภาษา Sanskrit สักหน่อย ฟังนะ.... มันจะมีคำว่า "ผายลม" ในกลอน "ตดดีๆ ดังๆ นั้นช่างเป็นเกียรติ" เอาเลยๆๆ ไอ้ตดเงียบ "ตดธรรมดาๆ นั้นช่างหวือหวาอย่างยิ่ง" "ตดเบาๆ นิ่มๆ แต่ยังเอิบอิ่มไปทั่ว" "แต่ตดเงียบนั้น... ช่างเฉียบแทบทนไม่ได้" ผมทำไรผิดเนี่ยยยยย นี่แหละ ไอ้ชาโตมันจะทำกับแกนะ สี่ปีที่เหลือแกจะเป็นแบบมันอย่างนี้แหละ มันจะ screw แกต่อไปอีก 40 ปีนะเว้ย ไอ้ราจูมันยังไม่เก็ตว่ะ "ตดธรรมดาๆ นั้นช่างหวือหวายิ่ง" โคตรฮาเลยว่ะ มึงนี่เจ้าบทเจ้ากลอนว่ะ รันโช คิดได้ไงวะเนี่ย โคตรฮาเลย มันไม่รู้เลยนะว่าใครทำ มึง ไอ้พวกหยาบคาย!!! (You swines!) กูไปทำอะไรให้พวกมึง? โทษทีๆๆ อย่าเอาไปเป็นเรื่องส่วนตัวสิ กูจะทำ มีไรมะ กู ชาโต รามมะลิงกัม กูจะไม่ลืมที่มึงหยามกูวันนี้ กูจะพยาบาทพวกมึงทุกนาที ทุกวินาทีในชีวิตกู โทษทีเพื่อน เราจะทำเพื่อราจูเพื่อนเราว่ะ สนุกกับการเรียนเถอะวะ กูไม่ได้มาที่นี่เพื่อสนุกเว้ย งั้นมาเรียนเพื่อที่จะ screw หรอกหรอ เอาเลย ขำไปเหอะมึง วันนึงข้างหน้า ไอ้ที่กูทำ จะทำให้กูประสบความสำเร็จ วันนั้น กูจะหัวเราะ ส่วนพวกมึงจะร้องไห้ เฮ้ยย แกอยู่บนทางที่ผิดนะ อย่าวิ่งตามความสำเร็จสิ เป็นวิศวะที่ดี แล้วความสำเร็จจะวิ่งมาเอง แนวคิดอย่างงั้นมันใช้ไม่ได้ในชีวิตจริงเว้ย มึงไปตามทางของมึงสิ กูจะไปของกู You take your train, I'll take mine สิบปีจากนี้ มาพบกันที่นี่ วันนี้! ที่นี่! เราจะมาดูกันว่าใครยิ่งใหญ่กว่ากัน กู… หรือมึง เป็นลูกผู้ชายมั้ยล่ะ (Have the balls?) มาเลย มาพนันกัน กูขอท้ามึง ดู!! มันเขียนอะไรวะน่ะ อย่าลืมวันนี้นะเว้ย ฉันไม่เคยใช้ของแพงๆ แบบนี้เลย ซูฮัส งั้นปียา เธอต้องคุ้นเคยเอาไว้นะต่อจากนี้ เธอจะเป็นภรรยาของ ซูฮัส ทอนดัน แล้วนะ จ่ายเงินที่ไหนครับ เดี๋ยวมานะ เธอเปลี่ยนสุนทรพจน์ใช่มั้ย - อะไรนะ อย่าโกหก เอ่อ… ใช่ มีปัญหาอะไรกับพ่อนัก - ผมไม่มีปัญหาหรอก นี่ไง กำลังทำตัว inverter (ตัวแปลงไฟ) มีชื่อเขาบนนี้ด้วย เห็นมั้ย ทำไมถึงเอาแต่ว่าพ่อชั้นอยู่ได้ ก็เขาทำให้วิทยาลัยเป็นโรงงานนี่นา ผลิต (chrun) ไอ้ตูดหมึกแบบนั้นออกมา 867 01:04:37,732 --> 01:04:38,721 เจ๊แกทำพังหมดเลย กล้าดียังไงเรียกเขาว่าตูดหมึก ก็จริงนี่ นั่นก็ตูดหมึกคนนึง เรียนวิศวะตอนแรก และก็เรียน MBA และก็เป็นนายธนาคารใน USA เพราะเขาอยากได้ตังค์เยอะๆ ชีวิตของเขามันก็แค่กำไรขาดทุนเท่านั้นแหละ เขาเห็นกำไรในตัวเธอนะ เขาจึงเลือกเธอ ลูกสาว ผอ. กำลังจะเป็นหมอ ภาพพจน์ดีจะตาย เขาไม่ได้แคร์เธอหรอก จริงๆ นายคิดว่านายเป็นใคร? หมายความว่ายังไงที่ว่า เขาไม่แคร์ชั้นน่ะ โอ้… นาฬิกาใหม่.. เดี๋ยวนะ... เธอนี่ต้องให้ชั้นแสดงตัวอย่างทุกที เฮ่ย ซุฮัส หายไปไหนมาเนี่ย ปียาเขาหานาฬิกาอยู่นะ หา… ทำนาฬิกาหายหรอ ไม่เห็นเป็นไรเลย ซื้อใหม่สิ มันตั้ง 400,000 รูปี (บาท) เชียวนะ ของผมแค่ 250 เอง… แต่ก็บอกเวลาได้เหมือนกันนะ ทำไมไม่รอบคอบอย่างนี้ ปียา นิสัยเห็นแก่ตัวอย่างนี้แย่มาก..... นี่เป็นนาฬิการุ่น Limited เชียวนะ งั้นต่อไปก็ใส่นาฬิกาขยะเก่าๆ ก็แล้วกัน ทำไม มองหน้าทำไมล่ะ น้ำตา น้ำตา เป็นผู้ใหญ่หน่อย (Real mature) ปียา ชั้นรับไม่ได้หรอกนะแบบนี้ หยุดร้องไห้ แล้วหานาฬิกาซะ เก็บไว้ให้คนอื่นเลยไป!! ไอ้ตูดหมึก!! เฮ้ๆๆๆ เจ๋งอะๆ เรียกตูดหมึกต่อหน้าเขาเลย ไปให้พ้น ที่นี่มันจอแจ คุยไม่สะดวก เจ๊บอก "ขอบคุณ", แต่ได้ยินว่า "ไปให้พ้น" ชั้นพูดว่า "ไปให้พ้น" - นี่ เธออย่าโกรธเลยนะ จริงๆ แล้วเธอเองก็ไม่ได้รักเขาหรอก หมายความว่าไง.... ก็ พอตอนเจอเขา สายลมกระซิบเพลงแห่งรักหรือเปล่าล่ะ ผ้าพันคอปลิวไสวในสายลมช้าๆ.... พระจันทร์ดวงโตๆ สว่างไสวอยู่เบื้องหลัง.... มันมีแต่ในหนัง ในชีวิตจริงไม่มีหรอก ในชีวิตจริงก็มี ถ้าเธอมีความรักจริงๆ อะนะ ไม่ใช่กับไอ้ตูดหมึกนั่น โหลๆ อะไรนะ โอเคๆ กำลังไปๆ เธอเป็น นร. แพทย์ ใช่มั้ย? ช่วยหน่อยสิ ช่วยหน่อย ฉุกเฉินนะงานนี้ - อะไร ไปด้วยกันก่อนนะ จรรยาบรรณหมอไม่ใช่หรอ เธอต้องไม่เมินคนไข้ที่กำลังมีปัญหาใช่มั้ยล่ะ ช่วยหน่อยเหอะ ฉุกเฉินจริงๆ เธอเข้ามาเกือบจะพังงานแต่งพี่ชั้น เรื่องซุฮัสก็ด้วย พ่อชั้นต้องเอายากรอกปากชั้นแน่ แล้วนี่อะไรเนี่ย ชั้นต้องช่วยคนอย่างเธอเนี่ยนะ ไม่อยากเชื่อเลยว่ะ จรรยาบรรณแพทย์งั้นหรอ เง้ออออ ราจูล่ะแม่ - กำลังมากับรถน่ะ เรียกรถพยาบาลไปแล้ว สองชั่วโมงก่อน ประเทศนี้นะ พิซซ่ามาส่งภายใน 30 นาทีได้ แต่รถพยาบาลไม่ใช่... เขาต้องไป รพ. ด่วนเลย ไม่ทันแน่ เฮ้ยยย หยุด ถอยไป ฉุกเฉินๆ ถอยๆ ถอยหน่อยๆ หมอๆ ฉุกเฉินครับ นี่คนไข้ครับ เฮ้ ราจู ทำห่าไรเนี่ย เอาพ่อนั่งสกูตเตอร์มาเนี่ย แล้วจะให้มาทางเครื่องบินงั้นหรอ ชีวิตพ่อไม่ใช่ของเล่นนะเว้ย แล้วอยู่ไหนล่ะ ไปถามหมอเอาสิ เกือบแล้วล่ะนะ ปียา ถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดนะ เราเสียเขาแน่ ดีนะที่ตัดสินใจขี่สกูตเตอร์มาเลย ไม่รอรถพยาบาล โทรมาแล้วกันถ้ามีอาการผิดปกติ รันโช..... ขอบใจนะ ขอบคุณคู่หูแกสิ ไอ้ตดเงียบมันสอนแกให้ขอบคุณมั้ย มันไม่ได้สอนแกเรื่องการทำให้หน้าอกโตหรอกรึ ไปเหอะ พรุ่งนี้สอบไม่ใช่หรอ การสอบน่ะมีตั้งหลายครั้ง แต่พ่อเรามีคนเดียว เราจะไม่ไปไหนถ้าไม่มีพ่อราจูไปด้วย ไม่ต้องห่วง รันโช... ยกโทษให้เรานะ ...เรากลัว โอเค เพื่อน เงียบซะนะ ขอโทษจริงๆ โอเค หยุดร้องนะ ไปเหอะ ไปดูพ่อไป อย่าไปแบบหน้าเศร้าๆ นะ ขอบใจมากเพื่อน สกูตเตอร์น่ารักนะ ช่วยชีวิตได้ตั้งคนนึง ราคาเท่าไหร่ล่ะเนี่ย เอามินท์ซอสราดสิ เดี๋ยวจะบอกให้ เฮ้… สุขสันต์วันประกาศอิสรภาพ วันนี้ไม่ใช่วันประกาศอิสรภาพของอินเดียนี่ ก็ของเธอไง... ตอนนี้เธอก็ใส่ นาฬิกาที่แม่ให้ได้สบายแล้วล่ะ ไม่มีไอ้ตูดหมึกมาบอกว่านาฬิกาขยะ นี่ รู้ได้ยังไงว่าเป็นนาฬิกาของแม่ ก็วันนั้นเธอใส่ชุดหรูเชียว มีแต่นาฬิกาที่เก่า หมายความว่ายังไง เธอคงจะคิดถึงแม่มากล่ะสิในวันนั้น ใช่ แม่ของเธอต้องเป็นคนที่สวยมากๆ เป็นแน่ อึม… รู้ได้ยังไงอะ ก็ ดูจากพ่อเธอไง "ชีวิตคือการแข่งขัน ถ้าวิ่งไม่เร็ว..... …ก็จะเป็นไข่เน่า.... นกกุ๊กกู๋" นี่เธอ สายลมเริ่มกระซิบเป็นเพลง... (The winds whisper a melody) ...ฟ้าก็ร้องคลอไปด้วย (The sky hums along) แม้เวลาก็ยังติ๊กตั้กๆ เป็นเพลง... (Time itself is singing…) Zoobi do... Param pum 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ ใบไม้ก็ยังร้องเพลงบนกิ่ง ผึ้งก็ร่วมวงเต้นกับดอกไม้ แสงแดดก็สาดส่องทั่วดอกไม้ ดั่งกับนกที่บินทั่วฟ้า อุ่นอบภายใต้ดอกไม้นานา สดใสสวยงาม เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ เราจะมาลองทำมินท์ซอสที่แตกต่างกันดูบ้างนะครับ ซอสนี้จะช่วยเผยธาตุแท้ของไอ้พวกตูดหมึกได้ บ้านที่มีหมายเลข 7 นั้นปลอดภัย อยู่ดีมีสุข ตัดหางไอ้ตูดหมึกแล้ว ชีวิตก็จะดีขึ้น เวลาช่วงนี้เหมาะเจาะกับความรัก อุณหภูมิที่เมืองเดลลีนั้นคงที่ ท้องฟ้าโปร่ง แต่ถ้าอยู่ในห้วงความรักล่ะก็... ระวังฝนนะครับ สายฝนตกมาวับๆ แวมๆ ลมกระซิบวูบไปวูบมา สายฝนเร่งจังหวะ Waltz กระหึ่มไปถึงฟ้า ทำเอาเราเปียกชุ่มในสายฝน เลยต้องเต้นไปด้วยกัน เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ พระจันทร์อันสุกสกาวลอยลงต่ำ ลองมาร้องเพลงด้วยกัน ดาวกระพริบไปมาเหมือนกับร้องเพลงรักคลอตามไป คืนนี้ช่างสุกใสแต่กลับเปล่าเปลี่ยว... มาเถอะที่รัก ไม่อยากอยู่คนเดียวแล้วล่ะ เคยเห็นแต่ในหนัง แต่ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราสองแล้ว 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ 'Zoobi doobi zoobi doobi pum paara Zoobi doobi param pum' ใจของฉันมันเริ่ม 'Zoobi doobi zoobi doobi' พร้อมกับเต้นติ๊กๆ ตั้กๆ ตูมตามๆ 'Zoobi doobi zoobi doobi' ...goes my silly heart 'Zoobi doobi zoobi doobi' ...goes my silly heart Hello. ตื่นได้แล้ว หา พ่อราจูไปแล้วหรอ - อะไรนะ ยัง บ้า 8:30 แล้วนะ มีสอบตอน 9 โมงนะ แต่เราไม่อยากปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว ชั้นอยู่นี่แล้ว ไม่มีอะไรหรอก แค่สาม ชม เอง เอาสกูตเตอร์ไปเลย สายแล้ว เฮ่ นาฬิกาเก่าอะไรเนี่ย.... ไปเร็ว ขอโทษครับ เรามาสาย - ฉุกเฉินครับ อาจารย์ นั่งๆ ตรงนั้นแหละ เขายังเขียนกันอยู่เลยครับ... ฮัลโหล หมดเวลาแล้ว... ขออีก 5 นาทีครับ เราเริ่มช้าไปครึ่ง ชม. ครับ ฉุกเฉินครับ อาจารย์ เขามองพวกเราอย่างกับจะรับบริจาคไตแน่ะ แต่เราก็เขียนกันต่อไป อาจารย์ก็กำลังจัดเรียงเลขที่ เสร็จแล้วครับ สายเกินไป ไม่รับ ท่านครับ ได้โปรดเถอะครับ อาจารย์รู้มั้ยว่าพวกเราเป็นใคร? ลูกชายนายกหรอไง... ยังไงก็ไม่รับส่งอยู่ดี รู้มั้ยว่าเลขที่นั่งเราอยู่ไหน? ไม่รู้สิ แล้วใครกันบ้างล่ะ ไม่รู้ๆๆๆๆ วิ่งๆๆ เฮ้… นั่งแถวไหนกันพวกแก ไปไหนแล้ววะเนี่ย พระเจ้า เมตตาด้วย วันนี้เป็นวันประกาศผล ช่วงเวลาต่อรองกับพระเจ้า อย่าให้ผมตกเลย ผมจะถวายมะพร้าวให้ ท่านงูขอรับ.... ให้ผมผ่านฟิสิกส์นะครับ จะถวายนมให้ทุกวันเลย แม่วัวจ๋า ช่วยผมด้วยนะ จะไม่ดูภาพโป๊อีกถ้าผ่าน เพี่ยง ขอให้ผ่านๆๆ ได้โปรดเถิด จะถวาย 100 บาททุกๆ เดือนเลย ร้อยเดียว.... สินบนตำรวจจราจรสิได้ อย่าไปดึงท่านมาเกี่ยวด้วยเล้ย... ดูจากข้างล่างนะ แกได้.... สุดท้ายเลย แล้วแกล่ะ รองสุดท้าย รันโชล่ะ ไม่มีอะ หัวใจเราสลาย แม้เราจะได้ที่โหล่ แต่รันโชก็ไม่น่าจะไม่มีชื่อ ผิดพลาดแน่ เป็นไปไม่ได้... ผิดพลาดๆ ไอ้ตดเงียบมันบ่นอะไรของมันวะ มันได้ที่สอง แล้วที่หนึ่งล่ะ รันโช รันโชหรอ ขอทางหน่อย ตอนนี้ เราก็ได้เรียนรู้พฤติกรรมบางอย่างของมนุษย์ เพื่อนเราตก เราเสียใจ.... แต่ถ้าเพื่อนเรา Top เรากลับเสียใจกว่า... เราสองคนก็เศร้านะ แต่มีอีกสองคนที่เศร้ากว่าเรา รันโช ชันชาด แถวหน้า ข้างๆ ผอ. Uday Sinha แถวสอง ที่นั่งสาม Alok Mittal แถวสอง ที่ห้าหมายเลขห้า Sahili Rao แถวสาม ท่านครับ... ทำไมนั่งแบบลำดับอย่างนี้ล่ะ มีปัญหารึ ครับ… คือระบบเกรดอย่างนี้มันเหมือนกับ ระบบชนชั้นวรรณะน่ะครับ เกรด A เจ้านาย เกรด B ข้าทาส มันไม่ค่อยจะดีครับท่าน - มีไอเดียใหม่ๆ มั้ยล่ะ ครับ ผมว่าเราไม่น่าจะประกาศให้เห็นกันทั่วๆ น่ะครับ ทำไมถึงประกาศความบกพร่องกันล่ะครับ อย่างถ้าหมอตรวจพบโรคร้าย หมอก็จ่ายยามา ซึ่งหมอก็ไม่ต้องประกาศออกมานี่ครับ ใช่มั้ยครับ... นี่จะหมายความว่า... ชั้นจะต้องบอกแต่ละคนเป็นการส่วนตัวรึ ไปกระซิบที่หู... "นายได้ที่หนึ่งนะ"...."นายได้ที่สองนะ" "โอ… เสียใจนะ แกตก" อย่างนี้หรอ ไม่ใช่ครับท่าน ผมหมายถึง... ระบบเกรดมันทำให้เกิดการแบ่งแยก ผมได้ท้อป ผมเลยได้นั่งข้าง ผอ เพื่อนผมได้ที่โหล่ เขาเลยได้นั่งที่มุม อย่างน้อยพวกเขาก็ยังอยู่ในรูปนะ ขืนคบกับแกต่อไปอีก มันได้หลุดออกจากรูปแน่ มันจะไม่ได้งาน และก็ไม่ผ่านด้วย... พวกเขาได้แน่ครับ... ผมเชืิ่อว่า ต้องมีบางบริษัทที่... ต้องการเอาคนไปเป็นเครื่องจักร เขาสองคนได้งานแน่ครับ... ผมยืนยัน ยืนยันหรอ พนันกันมั้ยล่ะครับ โกวิน - ครับท่าน ถ้าไอ้สองตัวนั้น ใครคนหนึ่งได้งาน ใน Job Interview Day ของวิทยาลัยเราล่ะก็ โกนหนวดชั้นทิ้งได้เลย.. ท่าน… โอเคมะ - ยิ้มครับ แฮปปี้ครับ ไอ้บ้า.... บีบแตรซ่อนเสียงตดรึไงวะ ไอ้ถังตดเอ้ย... แดกยาไรวะ กูไม่ได้ทำนะเว้ยยย ราจูรึเปล่า แม่งกลิ่นเดิมเลย ไอ้นี่แหละ แม่งต้นเหตุโลกร้อน เอาเป๋าตังค์มาหน่อย จะซื้อกางเกง เอาชุดไอ้นี่ไปใช้ก่อน - เฮ้ยยย ไม่ต้องเลยพวกมึง ไม่มีกางเกง รันโชมันก็จำมึงได้ ที่นี่ที่ไหนครับ - ถ้าอ่านออกเขียนได้ คงไม่มาขายถั่วหรอกพี่ เขาอ่านไม่ออก - แต่เขาพูดได้นะ เดี๋ยวก่อนครับ รู้จักบ้านของรันโชดัส ชันชาดมั้ย นั่นไง เขาอยู่นั่นน่ะ Free as the wind was he Like a soaring kite was he Where did he go... let's find him ชาโต ยาของแก - ขอบใจ… เจอที่ไหนวะ ในกระเป๋ากางเกงไง - เฮ้ยย กางเกงกู คาร์ลมาร์คบอกว่าเราต้องใช้ทรัพยากรร่วมกัน ไม่ต้องเลย เอามานะเว้ย เกิดอะไรขึ้น พ่อของรันโชไง ขอโทษครับ รันโชอยู่ไหนครับ นั่นไง - ขอบคุณครับ รันโช - ครับ เอ่อ ขอโทษครับ เรามาตามหารันโชดัส ผมนี่ไงรันโชดัส ไม่ครับ ผมหมายถึง รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด ผมเอง รันโชดัส ดูแลตัวเองนะ "รันโชดัส ชันชาด" ราจู นี่ต้องลงกินเนสบุ๊คเลยนะ ว่ากูใส่กางเกงในขับรถจากเดลลีมาซิมลา นี่ก็ด้วย ผิดคนมั้ง ชื่อเดียวกัน ปริญญาบัตร ภาพเดียวกัน แต่คนละคน เกิดไรขึ้นวะเนี่ย ไอ้ตดเงียบมันเอาที่อยู่รันโชมาจากไหนวะ นั่นละ ตรงประเด็นเลย เฮ้ย ชาโต มานี่หน่อย มึงเปิดแดกได้ยังไงวะเนี่ย เอามาจากซานฟรานเลยนะ Handmade biscuits จะเอาไปให้ Mr.พุนซุก แวงดู พุนซุก แบงดู.... ใครวะ ไม่ใช่ "แบงดู".. "แวงดู" ว.แหวน "พุนซุก แวงดู" รู้มั้ยเขาเป็นใคร เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ มีผลงานจดสิทธิบัตรกว่า 400 ชิ้น โลกทั้งโลกต้องการตัวเขาเนี่ย กูใช้เวลาตั้งปีกว่าจะนัดพบเขาได้ ถ้าเขาเซ็นชื่อทำสัญญากับบริษัทล่ะก็ งานนี้รวยเละแน่ อย่าเพิ่งพูดถึงแวงดูตอนนี้ แกได้ที่อยู่ของรันโชมายังไง แกจะต้องขอบคุณท่านพุนซุก แวงดูเขา เขานั่นแหละที่ทำให้รู้ที่อยู่รันโช ดูนี่ เลขาของกูมาที่นี่เพื่อนัดหมายท่านแวงดู ตอนนั้นมีปัญหา นัดหมายไม่ได้ แต่ชั้นก็เจอรันโชมันจากในภาพ พอเช็คที่อยู่ของประชากรในซิมลา... ก็เจอชื่อรันโชขึ้นมา แล้วนี่หน้าเขาทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ... ศัลยกรรมพลาสติกหรอ มีคนเดียวที่จะตอบเราได้... ขอโทษนะพ่อ ที่ผมทำตามที่พ่อบอกก่อนตายไม่ได้ You kept asking me ที่จะพาพ่อไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่พ่ออยากไปก่อนตาย ผมรอให้เขาสร้างถนนเสร็จก่อน ถนนเปิดแล้ว... เดี๋ยวผมจะพาพ่อไป ผมขอโทษ ผมเป็นลูกที่แย่มากเลย ผิดแล้ว คุณไม่ใช่วิศวะ ใบปริญญาบัตรบนนั้น คุณเป็นใคร... กล้าดียังไงบุกเข้ามา ฉันจับแกได้นะ แกนั่นแหละจะถูกจับ แกไปเอาใบนั้นมาจากไหน มันเป็นของเพื่อนพวกเรา ไปเอามาได้ยังไง ที่นี่น่ะ กว้างถึง 150 เอเคอร์ ถ้าชั้นยิงแกและฝังที่นี่ เชื่อมั้ย ไม่มีใครรู้หรอก เก็ตมั้ย ไปซะ ชั้นจะเอาเถ้ากระดูกพ่อไปที่แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ เอาของพวกแกไปด้วยเลยก็ได้ หยิบป๊ะป๋ามาาาาา มา มา เอาป๊ะป๋าไปเลย บอกความจริงมา ไม่งั้นลงโถแน่ เอามือออกไปนะ - ป๊ะป๋าแกได้ลงโถศักดิ์สิทธิ์แน่ เอาออกมาจากโถซะ - ถ้าเหนี่ยวไก กูกดแน่ นับถึงสามนะ จะยิงใช่มั้ย ราจู เตรียมตัว หนึ่ง วางลง ป๊ะป๋าจมแน่ สอง ไปงมเอาเองนะเว้ย อะไรวะ ราจู หยิบมาผิดโถว่ะ แม่ง ว่างเปล่า ว่างเปล่า? ใช่ กูจะทำให้แม่งว่างเปล่าเดี๋ยวนี้แหละ อย่าๆๆๆๆ เอานะเว้ย.... อย่าๆ ยอมแล้วๆ แกเป็นใคร รันโช โอเค ชั้นสาบานกับพ่อไว้... ชั้นรันโช เขาชื่อ "โชเต" โชเต โชเต เขาเป็นลูกคนสวนที่นี่ เขาอยู่กับเราตั้งแต่เขากำพร้า... ทำงานทุกๆ อย่างทั้งบ้านทั้งสวน เขาชอบที่จะเรียนรู้ เขาใส่ชุดนักเรียนเก่าของชั้น แล้วไปโรงเรียน เขาเข้าไปเรียนในวิชาที่ชอบเรียน โดยใช้ชื่อของชั้นเข้าเรียนตลอด ทั้งทำการบ้าน ทำข้อสอบ มันไม่มีปัญหาอะไรหรอก จนกระทั่งวันนึง ครูของเราเห็นเขาทำโจทย์เลขของเด็กเกรด 10 ได้ อยู่ชั้นไหนล่ะลูก? ชื่ออะไร? เราโดนจับได้ แต่พ่อเป็นคนที่มีชื่อเสียงที่นี่... คุณครูเลยเอาเรื่องนี้มาบอกพ่อก่อนที่จะเข้าหูครูใหญ่ ถ้าเธอเริ่มมันแล้ว ก็ทำมันต่อไปให้จบซะ ต่อหน้าชั้น คนที่นี่เคารพชั้น แต่ลับหลังก็ซุบซิบนินทา ว่าชั้นว่าเป็นคนไร้การศึกษาบ้างล่ะ ชั้นจะไม่ให้มันเกิดกับลูกชายชั้น ลูกชั้นจะต้องจบปริญญา เด็กคนนี้อยากจะเรียน แต่ชั้นต้องการใบปริญญา ให้เขาเรียนซะ เรียนไปเลย เรียนให้จบปริญญาตรีวิศวะ ชั้นจะได้เอาใบปริญญาในชื่อของลูกชั้นติดผนัง ชั้นไปลอนดอนสี่ปี ส่วนเขาก็เข้าเรียนในชื่อรันโช และเขาก็สัญญาว่าจะตัดการติดต่อทุกอย่าง หลังจากเรียนจบแล้ว เขาพูดเสมอว่า... "จะมีไอ้เบื้อกสองตัวมาตามหา" เขาคิดถึงพวกคุณมากนะ ผมจะให้ที่อยู่เขาไป จะได้ไปหากัน แต่ ได้โปรดเก็บความลับผมไว้นะ ความลับอะไร ไม่เห็นมีเลย ท่านเอาโถมาผิดใบครับ พ่อท่านอยู่ใบนี้... เกิดไรขึ้น คนถือปืนเป็นใครกันน่ะ ซับซ้อนว่ะ ซับซ้อนมากเลย เล่าไม่ถูก ช่างมันเหอะ - แล้วเราจะไปไหน ลาดั๊ก ลาดั๊ก ทำไมล่ะ ไปหารันโช มันไปทำอะไรที่ลาดั๊ก ไม่ต้องสงสัยเลย นี่เป็นที่อยู่โรงเรียน ครูในโรงเรียนหรอ ชั้นเป็นตั้งผู้บริหารของ Rockledge Corporation ส่วนรันโชเป็น...... A for Apple, B for Ball... D for Donkey สัปดาห์หน้า ชั้นจะเซ็นสัญญาโปรเจ็กต์ใหญ่ กับท่านพุนซุก แวงดู แต่ไอ้รันโชมัน.... A for Apple, B for Ball... วันนี้ ผมได้เรียนรู้อะไรบางอย่าง... พวกเราไปเรียน ก็เพื่อที่จะให้ได้ใบปริญญา ไม่มีใบปริญญา ก็หมายความว่า... ไม่มีงานเท่ห์ๆ ไม่มีภรรยาสวยๆ ไม่มีบัตรเครดิต ไม่มีฐานะทางสังคม สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขาสั่นคลอนเลย เขาเข้าไปเรียน ก็เพราะเขาสนุกกับมัน เขาไม่เคยแคร์เลยว่าใครจะมาก่อนมาหลัง ใครเป็นคนแรกที่เหยียบดวงจันทร์ Neil Armstrong ครับ... แน่นอน Neil Armstrong ทุกคนรู้อยู่แล้ว... แล้วคนที่สองที่เหยียบดวงจันทร์ล่ะ ไม่ต้องเสียเวลาคิด ไม่สำคัญหรอก เห็นมั้ย ไม่มีใครที่จำ "คนที่สอง" ได้ เร็วๆ นี้จะมีมา 26 บริษัทจะเอางาน มาประเคนให้กับพวกเราที่นี่ เราจะได้งานกันก่อนที่จะสอบไฟนอล นี่เป็นโค้งสุดท้ายกันแล้วนะ เหยียบคันเร่งให้สุดเลยในตอนนี้ ทำไปเลย สร้างหน้าประวัติศาสตร์ให้เกิดให้ได้ มีคำถามมั้ย ครับ เอ่อ… ถ้าหากว่า เราได้งาน... แต่แล้ว... เราสอบไม่ผ่านไฟนอลล่ะครับ เรายังได้งานมั้ยครับ คำถามดีนี่ ใครที่อยากถามคำถามนี้อีกบ้าง อย่างที่คิดไว้เลย... มาๆ ขึ้นมาบนเวทีนี่ ทุกคนปรบมือให้เขาหน่อย สี่ปีแล้ว... พวกเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง คะแนนคงที่ตลอดทุกๆ การสอบ มาเลยท่านอัจฉริยะทั้งหลาย รู้มั้ยว่าสมองของพวกเขานั้นมีราคาดีมาก เพราะเป็นสมองใหม่ที่ไม่ค่อยได้ใช้ และถ้าจะให้ตอบคำถามนี้ล่ะก็ แน่นอน การสอบไม่เกี่ยวกับงานหรอก เพราะไม่มีบริษัทไหนจะจ้างพวกเธอแน่ พวกนี้นั้นเอกเทศมาก ชื่อของพวกนี้ จะต้องสลักด้วยทอง...เขียนว่า.. 'Farhanitrate' และ 'Prerajulization' ปรบมือให้เขาหน่อย... กวนตีนจริง ต่อหน้าทุกคนเลยงานนี้ พระเจ้า… ข้าจะถวายหมูหมากาไก่ จุดเทียนธูปบูชา โปรดช่วยลูกช้างสักอย่าง ล้างไวรัสไปจากโลกนี้ให้ลูกที เผาแม่งในนรกเล้ยยย ทอดนักเก็ตไวรัสในน้ำมันร้อนๆ เลย มึงคิดว่าพระเจ้าเป็นนักฆ่าเลือดเย็นรึไง เงียบเลยเมิง มึงอยู่ตรงกลางของรูปทุกปี พวกกูก็แถอยู่ที่มุมรูปนั่นแหละ ปีนี้ กูว่ากูหลุดขอบแน่ รู้มั้ยทำไมกูถึงได้ที่หนึ่ง - ทำไม ก้อกูชอบวิศวะ กูชอบด้านนี้ Engineering คือสิ่งที่กูคลั่ง รู้จักสิ่งที่ตนชอบเมื่อไหร่ล่ะก็... เป๋ากู - เงียบน่า อะไรน่ะ นี่ไง.... สิ่งที่เอ็งคลั่งไคล้ ส่งจดหมายไปเลยสิ จดหมายอะไร ห้าปีก่อน ไอ้นี่มันเขียนจดหมายไปหา ช่างภาพสัตว์ป่าที่มันชอบ Andre... - Istvan มันอยากจะไปเรียนรู้กับเขาที่ฮังการี่ แต่แม่งกลัวพ่อ มันเลยไม่เคยส่งจดหมายอันนี้ เลิก Engineer แล้วไปแต่งงานกับ Photograph ไป เดินตามความชอบตัวเองสิวะ ถ้าพ่อ Michael Jackson บังคับให้ลูกเขาไปชกมวย แล้วพ่อ Mohammad Ali บังคับให้ลูกชายไปร้องเพลงล่ะ คิดดูสิ จะพินาศสันตะโรมั้ย เก็ตมั้ยเนี่ย ไอ้โง่ ชอบถ่ายภาพ แต่เสือกเรียนวิศวะ ท่านกูรูรันโชดัสสสส วิศวะเนี่ยยยย เมียกูเลย.... แต่ทำไมกูถึงตกแม่งตลอด - จะบอกให้ มึงน่ะกลัวเกินไป กลัวอนาคต ดูสิเนี่ย แม่งนิ้วมีแต่แหวนนำโชค แหวนวงนึงก็กลัวอย่างนึง กลัวสอบ กลัวค่าสินสอน กลัวเรื่องงาน ถ้ามัวแต่กลัวพรุ่งนี้อยู่อย่างนี้ จะอยู่กันยังไง แล้วแกจะโฟกัสที่การเรียนยังไง แปลกคนว่ะพวกมึง... คนนึงก็เอาแต่กลัว อีกคนก็เอาแต่หลอกตัวเอง ส่วนมึงน่ะ มึงทั้งกลัวและทั้งหลอกตัวเองเลย มึงไม่กล้าบอกรักกับปียาเขาใช่มะ มึงเลยแกล้งทำเป็นไม่รัก นั่นไง จริงๆ ด้วย ดีแต่แนะนำว่ะ แต่ไม่ทำให้เห็นเลย กล้าป่าว...ไปบอกรักปียาเลย มันไม่เห็นเกี่ยวกันเลยว่ะ - เกี่ยวกันลึกๆ โว้ย ท่านกูรู ฟังนะ ถ้าแกไปสารภาพรักกับปียา ชั้นจะไปบอกพ่อว่าไม่เอาวิศวะ จะไปเล่นกล้อง ส่วนกู จะถอดแหวนออกให้หมด แล้วไปสัมภาษณ์งาน เอามะ กล้าป่่าววว กูรูแม่งเงียบเลยว่ะ ไปกัน ตามมา - ไปไหน ตามมา เฮ่ย ไวรัส… กูนี่แหละแอนตี้ไวรัส คงไม่มีหมานะ ขี้ขลาด... ไปกันเลย ถ้ามีอันตราย... กูจะให้สัญญาณเอง ระวัง…. ไวรัสดุ เอาเพลงประกอบมะ ปียา... - ใครน่ะ อย่าตะโกนนะ นี่เราเอง รันโช อยากให้ฟังสักแป๊ปนะ เดี๋ยวก็จะไปแล้ว พูดมาเลย ปียา - คะ 22 นาทีที่อยู่บนรถสกูตเตอร์กับเธอนั้น... มันช่างเป็น 22 นาทีี ที่วิเศษสุด ฉันแทบจะอุทิศทั้งชีวิตกับเธอบนสกูตเตอร์นั้นได้เลย ว๊าววว … และฉันอยากให้เวลามันหยุดอยู่ตรงนั้น ทุกๆ คืน เธอจะขี่สกูตเตอร์มาหาในชุดเจ้าสาว แทนที่จะใส่ผ้าคลุมหน้าแต่งงาน... เธอใส่หมวกกันน็อคแทน เธอเข้ามาใกล้ๆ แล้วจูบฉัน แต่ก็จูบไม่ได้.... ทำไมล่ะ เพราะ… เพราะจมูกเราชนกัน... ฉันก็ตื่นทุกที จมูกไม่ชนกันย่ะ โง่จริงๆ ขอโทษครับ ผมนึกว่าเป็นปียา ชั้นคิดว่าชั้นเป็นนะ... พี่… ไม่่น่าหยุดเลย... รอตั้งสี่ปีแน่ะกว่าเขาจะพูดคำนี้ ปียา จูบเลย แสดงให้ดูซิว่าจมูกไม่ชนกันหรอก ชั้นอนุญาตแล้ว จูบเลย เขาก็น่ารักดีนี่นา ใครกันน่ะ - พี่ชั้นเอง เธอน่ะใคร... รู้มั้ยตอนที่เธอพูดน่ะ ไอ้ลูกชายตัวแสบมันเตะครั้งแรกเลย ลูกชาย รู้ได้ยังไงครับว่าเป็นชายหรือหญิง ก็พ่อน่ะสิ ไปถามโหรมาว่าเราจะได้ลูก ที่เป็นวิศวะ หรือไม่ก็หมอ แน่นอน หมายความว่า... ก็ถ้าเป็นผู้ชาย ก็จะเป็นวิศวะไง แต่ถ้าเป็นหญิง ก็จะเรียนหมอ ไอ้แชมป์.... อย่าออกมาเลย อยู่ในนั้นแหละ ข้างนอกนี้เป็นคณะละครสัตว์นะ ตาของแกเป็นเจ้าของ เขาจะเฆี่ยนแกเอานะ "วิ่งๆๆ ชีวิตเพื่อการแข่งขัน... เป็นวิศวะๆ" เรียนในสิ่งที่อยากเรียนดีกว่านะ... ถ้าคุณตาดุมาล่ะก็ เอามือวางบนหัวใจตัวเองนะ แล้วพูดว่า "All is well" เตะแล้ว พูดอีกซิ All is well เตะอีกแล้ว... อีกที - All is well All is well ใครน่ะ ไปก่อน… ส่ง "จดหมายปิศาจ" ให้พ่อกู... นี่ กูเอา "จดหมายฉี่" มาให้.... อ่านให้สนุกนะ.... ใครน่ะ - ลูกเขยในอนาคตไง และก็งานแต่งงาน รัสโตกิ ยาม… ทางนั้น ตอนนี้ เราก็ได้รู้จักกับ simple pendulum กันแล้ว ตอนนี้เราจะมาลงลึกกับ compound pendulum มาลองดูวัตถุชิ้นนี้กันก่อน ลองดูตัวอย่างนะ นี้คืออะไร - ดินสอ… 1407 01:43:43,088 --> 01:43:44,487 มีอะไรอยู่ข้างใน - ใส้ดินสอ ดี ลองจับดินสออย่างนี้เพื่อให้.... เกี่ยวกับ compound pendulum ถ้าพวกเธอ... ราจู รัสโตกิ อยู่ไหน? - มาคร้าบบ ไง ทุกๆ คนอยู่กันเยอะจัง สวัสดีครับท่าน เมื่อคืนนี้นายอยู่ที่ไหน เราติวกันทั้งคืนเลยครับ - ติวหรอ ครับผม ไม่ได้นอนมาสองคืนแล้วครับ หัวเลยยุ่งอย่างนี้ ไม่ได้นอน... งั้นหรอ ติวกันเรื่องอะไรล่ะ เรื่องมอเตอร์ครับ บทที่ 1 ทั้งหมดเลย ทั้งบทเลยหรอ ถ้างั้น... ราจู รัสโตกิ คร้าบบโผม ไหนลองบอกซิว่า มอเตอร์นั้นน่ะ มันสตาร์ทยังไง เงียบ ท่านครับ... เหล้าครับ นายรัสโตกิ เดี๋ยวไปดื่มชาในออฟฟิศผมหน่อยนะ ท่านครับ.. ปิดประตูด้วย พิมพ์เป็นมั้ย ครับผม พิมพ์จดหมายให้หน่อย ครับผม มาๆ นั่ง ท่านครับ ผมเสียใจครับ พิมพ์ๆ เรียนท่านผู้ปกครอง มันเป็นความยากยิ่งที่จะเรียนให้ทราบว่า... ลูกชายของท่านนั้นถูกคัดชื่อออกจากวิทยาลัย... โทษทีๆ ลบๆ ย้อนกลับไป ลูกชายของท่าน.... นายราจู รัสโตกิ ได้ถูกคัดชื่อออกจาก Imperial College of Engineering เอาเลย พิมพ์ลงไป พ่อผม... มันฆ่าพ่อผมแน่ครับท่าน พิมพ์สิ... - ท่านครับ ได้โปรดล่ะ การตัดสินใจของชั้นเป็นที่สุดและไม่เปลี่ยนแปลง พ่อผมอยู่ถึงวันนี้ก็เพื่อดูผมจบนะครับ งั้นก็ควรจะคิดได้ก่อนที่จะฉี่ใส่ประตูบ้านชั้นนะ ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะครับ... ได้… งั้นลบชื่อนายออกไป ใส่ชื่อรันโชลงไปแทน รู้ว่ามันอยู่กับนายเมื่อคืนนี้ด้วย เป็นพยานให้ชั้น แล้วจะไม่เอาความ นายมีเวลาคิด 7 นาทีครึ่งนะ เราจะไม่ยอมให้นายจากไป ไม่มีทาง เราจะไม่ให้นายไป สวรรค์อาจจะแกล้งนาย แต่เราจะยื้อนายเอาไว้ให้ได้ มันเป็นการต่อสู้ที่เสียไม่ได้อีกแล้ว นายอาจจะพยายามอย่างดีที่สุด พยายามเท่าที่จะทำได้ แต่ตอนนี้ พวกเราจะไม่ยอมให้นายจากไปอย่างนี้ เราจะไม่ยอมให้นายไปอย่างนี้ ไม่มีทาง เราจะไม่ให้นายไป รันโช ดูจอนั่นนะ ราจู ร่างของเขานั้นขยับไม่ได้จากการช็อค แต่ใจของเขายังตื่นอยู่ เขาเห็นและได้ยินทุกอย่าง เพราะงั้น อย่าให้ใครมาร้องไห้ต่อหน้าเขานะ พูดแบบเพื่อนๆ พูดกัน พูดกระตุ้นเขา พูดตลกๆ อะไรก็ได้ให้เขารู้สึกตัว เฮ่ย ข่าวดีว่ะ ราจู พ่อแกหายแล้ว ยาใหม่ที่ให้พ่อช่วยได้ว่ะ เฮ้ย แกเป็นลูกชายของบ้านนี้นะ ลูกชายต้องมาดูพ่อสิวะ มาๆ ตื่นเร็ว พ่อแกอยากได้สกูตเตอร์ของปียาน่ะ ชั้นจะยกให้พ่อแกดีมั้ยวะเนี่ย ราจู... ฟาฮานอยู่ในกล้องน่ะ อยู่ที่หอพักน่ะ ดูสิ ไอ้ไวรัสยกเลิกพักการเรียนแล้ว สบายใจได้แล้ว ตื่นได้แล้วเพื่อน ทุกอย่างเคลียแล้ว ตื่นได้แล้ว... ตื่นมาสิ ตื่นเลย ในหนทางที่เราเดินไป บนหนทางที่เรียกกันว่า "ชีวิต" อย่าหนีไปไหน แค่สนุกกับชีวิตบ้าง โปรดหันมาฟังเสียงคนข้างหลังที่รักนายด้วย แม้คำคืนจะมืดมิดแค่ไหน แสงสว่างในวันรุ่งขึ้นก็ยังตามมาอยู่ดี อย่าหนีจากคนข้างหลังที่เขารักนายสิ เราจะไม่ยอมให้นายจากไป เราจะไม่มีทางให้นายจากเราไป เราจะไม่ยอมให้นายจากไป เราจะไม่มีทางให้นายจากเราไป ดูสิ แม่ซื้อส่าหรีใหม่เว้ยยย - ใหม่เอี่ยมเลย ตั้ง 2000 รูปี (บาท) แน่ะ ตื่นเร็ว ไม่ได้ซื้อแค่ชุดเดียวนะ ซื้อมาเป็นโหล ดูสิ เฮ่ย ราจู บอกแม่สิ ว่าแม่ดูเป็นไงบ้าง จำจดหมายที่แม่เขียนถึงนายได้มั้ย แม้แม่จะลำบากแค่ไหน แต่แม่ก็อวยพรนายเสมอ อย่ามาตายต่อหน้าแม่อย่างนี้ ตายไม่ได้นะ มองพวกเราสิ อย่าไปไหน ยิ้มสักครั้งก็ยังดี จะได้รู้ว่านายยังแคร์พวกเราอยู่ ตื่นเถอะ อย่ามาทรมานกันอย่างนี้เลย รู้เรื่องน้องสาวแกมั้ยวะ น้องแกจะแต่งงานแล้วนะ ไม่ต้องใช้ค่าสินสอดด้วย... ฝ่ายเจ้าบ่าวเขาไม่ต้องการอะไรเลย ขอแค่ตัวเจ้าสาว รู้มั้ยว่าเจ้าบ่าวเป็นใคร... - ใช่ๆ ลองเดาซิ... แกก็รู้จักดีด้วย - ใช่… เขาเป็นคนรักสัตว์ด้วย - หา… เขาจะไปเป็นช่างภาพสัตว์ป่าด้วย เงียบนะ ชู่ววว ไม่รู้อีกหรอ... นี่ไง ฟาฮานไง ฟาฮานไม่เอาเงินสินสอดเลย... ฟาฮานจะแต่งงานกับน้องแกไง... ทุกอย่างฟรี ฟรี ฟรี ราจู Okra หนึ่งกิโล, เนย 500 กรัม ฟรีๆ…. ทำไมต้องให้กูรับเคราะห์ด้วย ดีมาก เพื่อน ทุกอย่างพร้อมแล้ว ฟาฮานจะแต่งกับน้องแก... รันโช ไอ้บ้า.... ตลกแดกนะมึง หนีตายได้นะมึง เราจะไม่ให้นายไปไหน เราไม่มีวันให้นายจากพวกเราไป เราจะไม่ให้นายไปไหน เราไม่มีวันให้นายจากพวกเราไป เราจะไม่ให้นายไปไหนอีกต่อไป 'Okra 12 บาทต่อกิโล' เรียกแท็กซี่ไว้ใช่มั้ยคะ ครับผม - มาแล้วค่ะ ขอบคุณครับ...อะไรเนี่ย กูจะไปงานสัมภาษณ์ที่วิทยาลัย ไปกับกูน่ะหรอ ไม่… กูไปสัมภาษณ์คนเดียว ส่วนมึงน่ะกลับบ้าน ไมกูต้องกลับบ้านวะ ลืมแล้วหรอ สัญญากับไอ้บ้านี่ไว้ว่าไง เอาเน็คไทมา... ทำไมวะ ก็สงสัยอยู่นะว่าถ้าได้เห็นจดหมายนี่จะไปสัมภาษณ์มั้ย อะไรน่ะ จดหมายไง - จากฮังการี จากช่างภาพที่ชื่อ Andre Istvan ส่งไปแล้วหรอ... เขาชอบรูปแกนะ เขาอยากให้แกไปช่วยเขาที่นั่น ป่าฝนในบราซิล ปีนึง ได้ตังค์ด้วยนะ พ่อต้องด่าแน่เลย ไปพูดกับพ่อเขาซะ พูดจากใจเลย สักครั้งในชีวิต ไม่ต้องกลัว... ไม่งั้น ตอนแกจะตาย แกจะเสียใจที่ไม่ได้ทำ จดหมายก็อยู่ในมือแล้ว... แท็กซี่ก็อยู่ข้างหน้าแล้ว ขอแค่ความกล้า (courage) อีกนิด มันจะเปลี่ยนชีวิตแกได้เลย คิดว่าลูกจะชอบมั้ย ทำไมแพงจังเลยอันนี้ ลูกเราจะได้งานแรกในวันนี้ มันน่าภูมิใจในเวลางามๆ อย่างนี้นัก ฟาฮาน... วันนี้ มีสัมภาษณ์งานไม่ใช่หรือไง ผมไม่ได้ไปครับ พ่อ ผมไม่อยากเป็นวิศวะ เกิดอะไรขึ้น ประสบอุบัติเหตุรึ เห็นตึกนั่นมั้ยครับ ผมโดดลงมาจากชั้นสาม ทำไมล่ะ? เพราะผมจะถูกไล่ออกจากวิทยาลัย เหตุผลคือ? เมาสุรา และก็ปัสสาวะที่หน้าประตูบ้านท่าน ผอ. นี่เพราะไอ้บ้ารันโชมันใช่มั้ยที่ทำให้แกเปลี่ยนใจ ผมเองต่างหากที่ไม่ชอบวิศวะมาตั้งแต่แรก พอยิ่งเรียนก็ยิ่งรู้ว่าไม่ถนัดเลย รันโชเขาสอนผมว่า "ให้ทำสิ่งที่คลั่งไคล้ให้เป็นอาชีพ" และก็จะสนุกกับงานมันได้ แล้วแกจะไปเอาเงินอะไรจากในป่าล่ะ ถึงแม้เงินจะได้น้อย แต่ผมก็ได้เรียนรู้นะพ่อ ห้าปีจากนี้.... เมื่อแกมองเพื่อนๆ แกซื้อรถซื้อบ้าน มันจะขายหน้าเอานะ เรียนวิศวะ และเป็นในสิ่งที่เราไม่อยากเป็น... นั่นมันทำให้ผมขมขื่นมากกว่านะครับพ่อ โลกจะหัวเราะเยาะแกนะ! และประนามแกว่าคนขี้แพ้ ที่ทิ้งการเรียนในปีสุดท้าย คุณ Kapoor ข้างบ้าน เขารู้ว่าแกเรียนที่ ICE แล้วเขาจะคิดยังไง ก็คนข้างบ้านเขาไม่ได้หาแอร์ให้ผมนี่ครับ คนข้างบ้านคนนั้นเขาไม่ได้อยู่อย่างลำบาก เพื่อให้ผมอยู่สบายนี่ครับ คนข้างบ้านไม่ได้ให้ผมขี่คอพาเที่ยวสวนสัตว์นี่ครับ แต่เป็นพ่อต่างหาก ผมเชื่อว่าแม้คุณ Kapoor ก็ทำกับลูกเขาเหมือนกัน ผมเองก็ยังไม่รู้ชื่อจริงของ Mr. Kapoor เลยด้วยซ้ำ แกคิดว่าแกเป็นฮีโร่รึไง พอได้แล้วล่ะ ดูสิ ลูกเสียใจมากแล้วนะ เห็นแก่ลูกเหอะ... ถ้าเขาเกิดคิดฆ่าตัวตายแบบราจูขึ้นมา ถ้าคิดงั้นก็ไม่ต้องคุยกัน อย่าพูดนะว่าไอ้นี่มันจะโดดตึกด้วย ไม่หรอกพ่อ ผมไม่เคยมีความคิดอย่างนั้น ผมสัญญา รันโชที่พ่อว่าน่ะ เขาเอารูปนี้ใส่ในกระเป๋าตังค์ของผม แล้วบอกผมว่า ถ้าผมมีความคิดที่จะฆ่าตัวตายล่ะก็... ให้คิดถึงซิว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับรอยยิ้มพ่อกับแม่... เมื่อเห็นศพลูกนอนตาย... ผมอยากให้พ่อรู้และเข้าใจ ผมไม่เคยคิดที่จะเอาการฆ่าตัวตายมาต่อรอง พ่อ ถ้าผมเป็นช่างภาพ มันก็ไม่เห็นไรนี่ ได้เงินน้อยหน่อย มีบ้านหลังเล็กหน่อย รถคันเล็กๆ แต่ผมมีความสุขนะ ผมจะมีความสุขมากๆ ด้วย ไม่ว่าอะไรผมทำให้พ่อ มันก็มาจากความรักนะครับพ่อ ผมฟังพ่อมาตลอด ขอสักครั้งเถอ ให้ผมฟังหัวใจตัวเองบ้างเถอะ ขอล่ะ พ่อ พ่อ อย่าเดินหนีสิพ่อ เอามันไปคืนซะ ลูก… ไอ้กล้องที่ดีที่สุดนั้นน่ะราคาเท่าไหร่นะ โน้ตบุ๊คอันนี้เอาไปเปลี่ยนเป็นกล้องได้มั้ย ถ้าลูกต้องการเงิน... บอกพ่อแล้วกัน ไปเถอะ ลูกรัก ไปใช้ชีวิตในแบบที่ลูกชอบเถอะนะ เกรดคุณนี่ค่อนข้างจะต่ำมาตลอดนะ มีเหตุผลมั้ย? ความกลัวครับ ผมเป็นนักเรียนที่เรียนดีมาตลอดตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ผมหวังในตัวผมมาก นั่นละที่ทำให้ผมกลัว ที่นี่ ผมเห็นการแข่งขันกันอย่างบ้าคลั่ง... ที่นี่จะไม่มีใครเห็นหัวถ้าคุณไม่ได้ที่หนึ่ง ความกลัวก็เพิ่มมากขึ้น ความกลัวนั้นมันทำให้การเรียนแย่ลงครับ... ผมเอาแหวนนำโชคมาใส่เกือบทุกนิ้ว ภาวนาต่อพระเจ้าเพื่อขอพร ไม่ใช่สิ... ขอร้องมากกว่า แต่พอกระดูกหัก 16 ท่อน นอน รพ. เกือบ 2 เดือน สิ่งนี้มันทำให้ผมก็คิดได้ว่าชีวิตคืออะไร วันนี้ ผมไม่ได้ขอพระเจ้าเพื่อให้ได้งานนี้ แต่ผมขอบคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตนี้ ถ้าท่านไม่รับผมเข้าทำงาน ผมก็จะไม่เสียใจ ผมจะทำสิ่งอื่นต่อไปให้คุ้มกับชีวิตที่ผมได้มา คือ เธอตอบตรงๆ แบบนี้ก็ดีนะ แต่ว่า... นิสัยอย่างนี้ไม่ค่อยเหมาะกับหน่วยงานของเรานัก เราต้องการคนที่มีความสามารถในการเจรจาลูกค้า เธอน่ะเป็นคนตรงและเป็นคนเปิดเผยมากเกินไป แต่... ถ้าเธอแน่ใจว่าจะควบคุมนิสัยนี้ได้... เราก็... อาจจะรับพิจารณานะ วันนี้ผมยืนได้ด้วยตัวเอง... โดยแลกกับขาหักสองข้าง มันไม่ง่ายครับ ที่ผมจะมีความคิดอย่างนี้ได้... งั้นผมขออยู่อย่างนี้ดีกว่า ท่านก็เก็บงานของท่านเอาไว้เถอะครับ ส่วนผมก็จะทำหน้าที่ที่ผมควรทำต่อไป... ไม่มีเสียใจ ไม่มีหมดหวัง ครับผม เดี๋ยวก่อน... 25 ปีมานี้ พวกเราสัมภาษณ์ผู้สมัครงานมาจนนับไม่ถ้วน ทุกคนต่างก็ยืนยันกันง่ายๆ ว่าจะแก้นิสัยก็เพื่อให้ได้งานทั้งนั้น แล้วคนอย่างเธอจะมาหนีเราไปไหนล่ะ ไอ้ลูกชาย ครับ? เรามาคุยกันเรื่องเงินเดือนกันเลยมั้ย ขอบคุณมากครับ.... ใต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่! โปรดรับการคารวะจากข้าน้อยด้วย โกวินนนนน!!!! ก็ท่านบอกว่า ถ้าเขาได้งานล่ะก็ โกนหนวดทิ้งได้เลยไง ทำไรลงไปน่ะ ไม่มีหนวดแล้วเหมือนแก้ผ้าเลย หมดสิ้นกัน... เกียรติของพ่อ... รัสโตกิ ชั้นไม่ยอมแน่ แกจะไม่ได้งานนี้จนกว่าแกจะสอบผ่าน คราวนี้ เดี๋ยวชั้นจะออกข้อสอบจัดการแกเอง พ่อ…. อย่างนี้ไม่แฟร์เลยนะ ถ้าเรื่องความรักกับเรื่องสงคราม... แฟร์อยู่แล้ววว และนี่ก็คือ สงครามโลกครั้งที่... สาม รัสโตกิ แกโดนเชือดแน่... นี่… ทำไรน่ะ ระวังนะ เมาหรอเนี่ย - แม่นแล้ว... ซัดมานิดเดียวเอง ไม่น่าจะนิดเดียวมั้งเนี่ย มีไรจะให้ - ให้ทำไมล่ะ เอาไว้ไปฉกของไง - อะไรเนี่ย กุญแจสำรอง ห้องทำงานของไวรัส กระดาษข้อสอบอยู่ในซองที่มีตราสีแดงๆ น่ะ พ่อออกข้อสอบเอง เพื่อให้ราจูสอบตก ไปเอามาเลย.. นี่เธอต๊องรึเปล่าเนี่ย จะให้โกงข้อสอบรึไง ถ้าเรื่องความรักกับเรื่องสงคราม... แฟร์อยู่แล้ววว บอกหน่อยซิ... เธอรู้สึก....จริงๆ หรอ ว่าจมูกจะชนกันถ้าจูบกัน เดี๋ยวก่อน... เอา dhokla หน่อยมั้ย คนที่มาจากแถบ Gujarati นี่น่ารักเนอะ แต่ทำไมตั้งชื่ออาหารน่ากลัวจัง Dhokla, Fafda, Handwa, Thepla, Khakhra ชื่อขนมเหมือนชื่อจรวดมิซไซล์เลย มา.. "วันนี้ ปธน.บุช ได้ทิ้ง Dhoklas สองลูก ที่อีรัก" "ตาย 400, บาดเจ็บอีก 200" มา Oh... จะชื่อ Khakhra, Fafda ก็ช่างเหอะ แต่ชื่อเธอน่ะ... รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด หยึ๋ยยย ชั้นไม่เปลี่ยนนามสกุลหลังแต่งงานนะ ปียา เราแต่งงานกันไม่ได้หรอก ทำไมล่ะ มีคนอื่นอยู่หรอ ไม่หรอก เป็นเกย์ใช่มั้ย - ไม่ใช่อะ แล้วทำไมไม่ขอชั้นแต่งงานล่ะ ไร้สมรรถภาพรึไง - เปล่า… งั้น.. พิสูจน์สิ ปียา อย่าเพิ่ง.. เดี๋ยวๆๆ มีไร - เราลืมบอกปียาไปว่าจะไปหาไอ้รันโช หยุดๆๆๆ จะราดอยู่แล้ว เงียบเลย - ไม่ได้ติดต่อเธอเลยรึไง ไม่เลย มีแต่เบอร์โทรที่บ้าน จอดก่อน โทรหาเธอก่อน ฮัลโหล ไม่มีที่ให้ระเบิดฉี่เลยวุ้ยประเทศนี้ ฮัลโหล ปียาอยู่มั้ยครับ - ไม่ค่ะ ไม่อยู่ที่นี่ ไม่ได้อยู่ รพ. หรือครับ เขาจะอยู่นี่ได้ยังไงคะ ก็ปียาไปแต่งงานที่ Manali วันนี้ไงคะ สายไปแล้วล่ะ เธอแต่งงานแล้ว... ยังหรอก ขับอีกแค่ 6 ชม. เอง ถ้าเราไปเร็ว ก็จะไปทันพิธีสาบาน ไม่น่าจะนานหรอก ไม่ต้องคิดมาก กลับไปรับปียามา ไม่ย้อน ไปลาดั๊กเลย เราไปหาไอ้รันโชด้วยกัน วันศุกร์นี้ กูมีนัดกับ Mr.พุนซุก แวงดู ขึ้นรถ ถ้ากูพลาดนัดนี้ พวกญี่ปุ่นจะเข้ามาติดต่อแทน พวกญี่ปุ่นจะเอาเขาไปร่วมทุนด้วย กลายเป็นบริษัท "พุนซุก กับ ฟุจิยาชิ" "งานแต่ง ปียา และ ซุฮัส" - ขอยืมชุดไปนะ ไวรัสคงจะหัวใจวายทุกงานแต่งของลูกสาวเลย เราเข้าไปป่วนเกือบทุกงานเลย เฮ้ย มึงไปหน่วงเวลาไอ้แบรนด์เนมก่อน เดี๋ยวกูไปบอกข่าวกับปียานะ ฟาฮาน - เจอรันโชมันแล้วล่ะ ห้อง 107 ใช่มั้ย - ครับผม เดี๋ยวจัดการต่อเอง - ขอโทษครับ ไปได้แล้ว Housekeeping ครับผม - เข้ามา Amore... Amore... เร็วๆ เข้า รีดเสื้อโค้ทนั่นที Amore... Amore... เจอไอ้รันโชมันแล้ว เธอก็ไม่ต้องแต่งงานกับไอ้ตูดหมึกแล้วนะ จะบ้าหรอ ฟาฮาน อย่าโง่ไปเลยปียา เธอก็ยังรักมันอยู่ เธอยังกินขนมของรันโชมันชอบอยู่เลย Amore... Amore... ไอ้ตูดหมึกน่ะมันไม่เปลี่ยนหรอก มันบ้าแบรนด์เนม มันก็บ้าวันยังค่ำ พอได้แล้ว ฟาฮาน ซุฮัสเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาไม่เคยพูดเรื่องราคาอะไรนี่อีกเลย เสื้อกู!!! ตั้งแสนห้าเชียวนะมึงงงงงง ซอสห่าอะไรเนี่ยยย ผมจัดการให้ครับท่าน - ยังไง ร้านซักรีดเรามีน้ำยาทำให้เหมือนเดิมครับท่าน เดี๋ยวเอาไปล้างให้ทันทีเลยครับ ไวๆ เลยนะเมิง!! แต่มันสายไปแล้วล่ะ ฟาฮาน - ปียา ถึงเวลาแล้ว สายแล้ว ปียา ชั้นเอง ราจู อย่าตะโกนนะ เดี๋ยวผมโดนกระทืบ ซุฮัสไปไหน ไอ้ Housekeeping มันเอาเสื้อชั้นไป ไป ไปตามซุฮัสมา ไม่ดีนะถ้าจะหนีพิธีกลางคันอย่างนี้ ไง ฟาฮาน - รถพร้อมแล้ว ดึงมือปียามาเลย เร็วๆ เงียบไปเลยมึงน่ะ อ้าว - เสื้อชั้นล่ะ ยังอยู่ตรงนี้หรอท่าน แล้วใครอยู่ที่ปะรำพิธีล่ะ - ปะรำงั้นหรอ อีกไม่กี่รอบ เราก็กลายเป็นสามีภรรยากันแล้วนะปียา ชั้นก็แต่งงานแล้วด้วย ไปกันเลยเหอะ สายเกินไปแล้ว ผู้คนจะหัวเราะเยาะเอา แล้วเธอก็จะเหมือนกับอยู่ในนรกนะ รัสโตกิ ผู้คนน่ะ เขาจะนินทาก็จริง แต่เดี๋ยวก็หาย แต่เธอน่ะ... จะเสียใจจนวันตายนะ รถก็รออยู่ที่ประตู เดี๋ยวก็เจอรันโชมันแล้ว เธอกลัวคนอื่น จนต้องแต่งกับไอ้ตูดเนี่ยหรอ Housekeeping? ปียา, ยังมีอีกปัญหานึง อะไร เราไม่รู้เลยว่ารันโชมันแต่งงานยัง อะไรนะ ยังหรอกน่าา - แล้วถ้าแต่งแล้วล่ะ ก็จะพามาส่งที่เดิมไง ใจเย็นๆ! Handmade biscuit? ทำอะไรตรงนั้นล่ะเนี่ย ช่างแม่งเหอะ - biscuit นี้อร่อยนะ เมื่อวาน เราก็ทำตัวเหมือนพวกลี้ภัยการเมือง 24 ชม. ที่แล้ว เราก็ป่วนกันซะเหนื่อย เกือบที่เทเถ้ากระดูกของชามาดัสตัวจริงลงโถ วันนี้ พาเจ้าสาวหนีงานแต่ง... นี่ก็เพื่อไอ้รันโชมัน ทั้งหมดที่ทำนี่ก็เพราะ "เพื่อน" ล่ะวะ แม้ขโมยข้อสอบให้เพื่อน นี่ก็ทำเพื่อเพื่อนจริงๆ ซองจดหมายผนึกสีแดง เรากลัวว่าถ้าราจูสอบตกอีก หืดขึ้นคอแน่ เราเลยต้องสวมบทเป็นขโมย เอาข้อสอบของไวรัสไปให้ราจู อย่างน้อยดูให้รู้ไว้ก็ยังดี ซ่อนไว้ที่ไหนเนี่ย เราแก่ตายแน่ถ้ายังหาอย่างงี้ ถามปียาซิ ปียา โทรศัพท์น่ะ คุณผู้เป็นพ่อ... ถ้าพูด 'All is well' เดี๋ยวจะเตะนะ เตะแล้ว ปียา.... โทรศัพท์มา เจอมั้ย รันโช ฮัลโหล เร็ว ก๊อปปี้เร็ว เอามาจากไหน ใส่กลับไป ได้แล้ว เรียบร้อย - ไปไหนมากันน่ะ Here - อะไรเนี่ย ของขวัญ ข้อสอบ ไวรัสออกข้อสอบเองเพื่อที่จะทำให้แกตกเลย ไอ้พวกนี้ก็แปลกนะ ตอนแรกก็สอนให้ยืนได้เอง ตอนนี้เสือกกลับสอนให้โกง ไม่เอาล่ะ สอบผ่านก็ผ่าน ไม่ผ่านก็... ไม่เป็นไร สบาย ชนะใจจริงๆ เลยประโยคนี้ รักแกนะเพื่อน แต่ต้องควบคุมอารมณ์หน่อย ไอ้หัวขโมย - ท่าน อย่าเลยครับ ไอ้บ้า ไอ้เลว - ขอโทษครับท่าน ต้องการเปลี่ยนระบบงั้นหรอ ฉี่รดประตูบ้านชั้น - ท่าน ท่านครับ ขอโทษครับท่าน พวกมึงทุกตัวถูกไล่ออก ถ้าตอนเช้ายังไม่ออกไป จะเอาตำรวจมาลากคอแน่ ไอ้พวกบ้า เลว เลวมาก พวกมึงทุกตัว พวกนั้นเอากุญแจ office ไปได้ยังไง หนูให้เขาเองแหละค่ะ พ่อ จริงๆ หนูอยากจะให้กุญแจกับน้องหนูด้วย เขาจะได้มีชีวิตอยู่ ไม่ต้องตายไงคะ ปียา หยุดเลยนะ พ่อคิดว่าลูกชายพ่อตกรถไฟตายงั้นหรอ ปียา หยุด! พ่อน่ะเลือกให้เรียนวิศวะ พ่อเคยถามเขามั้ยว่าเขาอยากเป็นอะไร?? พ่อเอาแรงกดดันใส่เขา... เขาเลยเลือกที่จะตาย ตายก่อนสอบด้วย พ่อไม่เข้าใจ... พ่อ กลับไปห้องก่อนเถอะ ปียา ไม่ต้องเลยนะ เขาอยากเรียนวรรณกรรม เขาอยากเป็นนักเขียน สิ่งเดียวที่เขาเขียนก็คือ "จดหมายลาตาย" ไม่ต้องเลยนะปียา เลิกโอ๋กันซะที แค่สักครั้ง เคยถามเขาบ้างมั้ย ถ้าแค่พูดว่า ถ้าไม่ถนัดวิศวะก็ไม่ต้องเรียนสิ เรียนในสิ่งที่อยากเรียน มันพูดยากอย่างงั้นหรอ ไม่งั้นเขาก็ไม่ต้องฆ่าตัวตายหรอก เขา… ไม่ได้ฆ่าตัวตาย ใช่ค่ะพ่อ.... ไม่ได้ฆ่าตัวตาย... แต่ถูกฆาตกรรมต่างหาก ถนนหลายสายตอนนี้เป็นอัมพาตกันหมด ฝนตกทำให้การจราจรติดขัด พ่อ… โมน่า กลับไปซะ Millimeter จะตามมาทำไม ผมจะไปด้วย... ไปไหนผมไปด้วย ช่วยที เราติดอยู่ที่นี่ ส่งรถพยายาลมาไม่ได้หรอ เอามาจากโรงพยาบาลอื่นสิ ถนนทุกเส้นน้ำท่วมหมดเลยครับ.... ไม่มีทางเข้าเลย โมน่า โอเคมั้ย รันโช ปียาน่ะ รันโช เธอมาไม่ถึงที่นี่แน่ ทำตามที่บอกนะ ตอนนี้สถานการณ์ไม่ไหวแล้ว... สายตัด... โมน่า โมน่า... เปิดไฟเลย... - นอนที่ไหนดี โต๊ะปิงปองไง - ปียา เราอยู่ในห้องรวมแล้ว ราจู เปิดเว็บแคมเลย โมน่าอยู่ไหน โชว์ภาพซิ เดี๋ยวนะ อ่ะ นี่ไง โมน่า ไมต้องห่วง ชั้นอยู่นี่แล้ว ปียา ชั้นกำลังจะตายแล้ว... รันโช มันเคยมีกรณีที่โรงพยาบาลไม่มี หมอไม่มี 1877 02:20:08,408 --> 02:20:09,761 แต่เด็กกำลังจะคลอดฉุกเฉินอย่างนี้ เธอ.... ต้องทำคลอดเด็กเองนะ All is well กล้าดียังไงพวกแก.... ชั้นจะฆ่าแกให้หมด พ่อ พ่อออกไปไกลๆ เลย ฟาฮาน เอาผ้าเช็ดตัวกับกรรไกรมา Millimeter ไปหาผ้ากับที่หนีบผ้า และก็น้ำร้อน รันโช คลุมโมน่าไว้ โมน่า พยายามเบ่งนะ เบ่งเท่าที่จะทำได้ พอแล้ว… ทำไม่ได้ รันโช ไปดูซิว่าหัวเด็กโผล่หรือยัง หัวเด็กโผล่? ดูภาพนะ ไปดูซิว่ามีหัวเด็กโผล่ออกมาหรือยัง เร็วเข้า ไปดูเร็ว ไป!! ไปเลย รันโช ไป ไม่มี ไม่มีเด็ก โมน่า เบ่งเข้า โมน่า เริ่มเหนื่อยแล้ว ปียา ปลุกเธอขึ้นมา ถ้าเบ่งไม่ได้ มันจะเป็นปัญหาใหญ่แน่ มันต้องใช้ Vaccum cup นะ - จะหามันได้ที่ไหน vacuum cup คืออะไร ใช้ยังไง ดูนี่นะ ถ้าแม่ไม่มีแรงเบ่ง เราจะเอาจุกนี่ไปดึงหัวเด็ก ที่จุกจะมีตัวดูด ติดที่หัวเด็กไว้ และดึงเด็กออกมา ชั้นทำได้อันนี้ - ยังไง เครื่องดูดฝุ่นไง - เครื่องดูดฝุ่น? ใช่ๆ แรงดูดมันมากเกินไปนะ เดี๋ยวควบคุมมันอีกที - มีเครื่องดูดฝุ่นมั้ย ในห้องทำงานชั้นมี ฟาฮาน กุญแจ - เอ้า นี่ โมน่า เบ่ง โอ้… ไฟดับ เกิดไรขึ้น ราจู เกิดไรขึ้น - ไฟดับ แล้วจะเปิดเครื่องดูดฝุ่นยังไงเนี่ย ฟาฮาน ไปเอาเครื่องดูดฝุ่นมา เดี๋ยวจะหาไฟให้ ยังไง? Millimeter เอาไวรัสออกมาเลย เฮ้ย ทำไรวะเนี่ย ไม่ใช่ไวรัสนี่ ไวรัสที่เราทำไง ตัว Inverter น่ะ จำได้ใช่มั้ย นั่นล่ะ - Ok ราจู ไปปลุกทุกๆ คนในหอพักนะ บอกให้เอาแบตรถยนต์มา สายพ่วง และก็เอามิเตอร์แรงดันลมมาด้วย ฉุกเฉินๆๆ ที่ห้องรวม เร็วเข้า รันโชล่ะ - นี่ เอาแบตวางไว้ที่นี่ ต่อสายเลย ราจู ปิด switch ไฟทุกดวง เอา Converter ต่อเข้ากับสะพานไฟหลัก รันโช เครื่องดูดฝุ่น ฟาฮาน เอาตัวเป่าเลนส์กล้องมา ตัวเป่าลม - ได้.. นี่ไง รันโช.. ดี เอามิเตอร์ ติดกับสาย รันโช เสร็จแล้ว ปิดไฟทั้งหมดแล้วนะ - ใช่ โต๊ะ ปลั๊กคอม ล่ะ Ok ราจู เปิดได้ ฟาฮาน ปียา มาเร็วๆ รักเธอนะ รันโช ฟาฮาน เปิดเลย - Ok ปียา แรงดูดเท่าไหร่ ไม่เกิน 0.5 ฟาฮาน 0.5 - โอเค 0.5 เครื่องดูดเด็ก.... สุดยอดอุปกรณ์ทำคลอดเลย ฟาฮาน หยุด Ok ราจู ขึ้นไปบนโต๊ะ ผลักท้องให้ลงไป อย่างงี้ Ok ฟาฮาน เปิดเลย เอาเลย ทำให้ได้ เอาเลย เบ่ง... เพื่อไอ้หนูของเรา เอาเลย โมน่า ออกมาแล้ว.... ทำได้แล้ว... โมน่า เบ่ง ฟาฮาน ปิดเครื่อง Ok, ปิดแล้ว คลิป ตัดสายสะดือ ฟาฮาน คลิปหนีบ กรรไกรมา - ระวังนะ ตัดตรงกลางนี่แหละ... ผ้าเช็ดตัว ปียา เด็กไม่ร้องเลย เฮ้ คนเก่ง รันโช ถูหลังเด็กซิ คนเก่ง - มานี่มา คนเก่ง ไม่มี ไม่มีไรเลย เป่าปากเด็กซิ คนเก่ง ร้องสิ ไม่ตอบสนองเลย อย่าร้อง โมน่า... All is well เด็กเตะอะ อะไรนะ? เด็กเตะ พูด All is well สิ All is well ไวรัสเคยบอกไว้ว่า "ถ้าหลานชั้นไม่เรียนวิศวะ... ชั้นจะถอดกรามของมันออก..." แต่คำพูดที่ออกจากปากไวรัสวันนั้น เราได้ยินกันทุกคนว่า.... เตะเก่งนี่ อยากเป็นนักบอลใช่มั้ย เอาเลย เป็นในสิ่งที่แกอยากเป็นนะ เดี๋ยวก่อน ชั้นยังไม่หมดเรื่องกับแก... วันแรกที่เข้ามา แกถามใช่มั้ย ว่าทำไมไม่เอาดินสอไปใช้ในอวกาศ ก็ถ้าใส่ดินสอมันหักในอวกาศ มันจะวิ่งไปทิ่มตา ทิ่มจมูก หรือทิ่มกระจก เพราะมันไร้แรงโน้มถ่วง แกเข้าใจผิด แกไม่มีทางคิดถูกได้เสมอไปหรอก เข้าใจมั้ย ครับผม นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่เยี่ยมยอดมาก เข้าใจมั้ย ครับผม อาจารย์ของชั้นบอกว่า... ถ้าแกเจอคนที่... พิเศษสุด.... ไป กลับไปเรียนไป สอบให้ผ่านๆ แล้วไปๆ ซะที และสุดท้ายนี้... Student of the Year... รันโชดัส ชามาดัส ชันชาด รูปนึงนะครับ ผมต้องเก็บภาพเหล่านี้เอาไว้ให้หมด วันนั้น เรากอดกัน เราแชร์ความสุข เราร้องไห้ เราสัญญากันว่า เราจะพบกันปีละครั้ง ใครจะรู้ล่ะว่าจะเกิดไรขึ้น และตอนนั้น ผมก็เห็นรันโชเป็นครั้งสุดท้าย แก้มัดมันเหอะ ชั้นจะเล่นงานแกทุกคนในศาล ราจู มีแต่รันโชนี่แหละที่ทำโรงเรียนแบบนี้ได้ แล้วมันอยู่ไหนวะ อย่าฉี่ที่นี่นะ ไปเลย ไอ้เด็กผี อย่าฉี่ที่นี่ - เดี๋ยวพ่อกัดหูขาดซะนี่ บิงโก มันอยู่ที่นี่แน่ โทษครับ รันโชดัสอยู่ไหนครับ เขาไม่ใช่รันโช - รันโช โชเต ใช่มั้ย ชื่อของเขาน่ะ ใจเย็นๆ ครับ ตามผมมาก่อน อยู่ไหนน่ะ - รันโช พี่ฟาฮาน เขาอ่านหนังสือพี่ทุกเล่มเลย พี่ราจู เขาอ่าน blog พี่แล้วเอาเรื่องของพี่แชร์ให้กับเด็กๆ ด้วย จำหมวกอันนี้ได้มั้ยครับ พี่ปียา มันถูกฉกมาอะครับ นายเป็นใครน่ะ ทำไมรู้จักพวกเราล่ะ จำผมไม่ได้รึครับ - ไม่ได้อะ ก็จะจำได้ยังไงล่ะ ตอนนี้ Millimeter กลายเป็น Centimeter แล้ว ไม่ใช่ Centimeter แล้ว… เป็น Kilometer แล้วเว้ยยย มาที่นี่ได้ยังไงเนี่ย ผมได้รับจดหมายพร้อมตั๋วรถไฟข้างใน บอกว่า "คิดถึงสมัยอยู่ที่ รร. มั้ย จับรถไฟมาเลย" ไอ้บ้ารันโช ไอ้กร๊วกมันอยู่ไหนตอนนี้ ดอเจ บังคับต่อที ทุกๆ คืน เธอจะขี่สกูตเตอร์มาหาในชุดเจ้าสาว แทนที่จะใส่ผ้าคลุมหน้าแต่งงาน... เธอใส่หมวกกันน็อคแทน เข้ามาใกล้ๆ แล้วจูบ.... ไม่คิดจะบอกลาเลยใช่มั้ย ไม่… ขอโทษนะ แต่งงานหรือยัง อะไรนะ ยังอะ แล้วเธอล่ะ - เกือบแล้ว... ทึ่มเอ้ย แล้วไงต่อ... ต่ออะไร... มีคนรักหรือยัง มีแล้ว ใคร เธอไง เห็นมั้ย จมูกไม่ชนกันซักหน่อย ทึ่มเอ้ย จริงด้วย... รันโช.. ไง ฟาฮาน ไง ฟาฮาน พ่อมึงสิ เฮ่ย ฟังก่อน - ไม่… ฟังกูก่อน อธิบายได้นะ ไง ราจู แม่งหาตั้งนาน ไม่มีเหรียญหยอดตู้โทรหรือไงมึง เอาหนักๆ อีกสองทีเผื่อด้วย ไอ้บ้าเอ้ยยยย - พอได้แล้ว 2062 02:37:08,848 --> 02:37:09,758 โอเค พอได้ มา ขึ้นมา สนุกกันจังนะ พวกทึ่มทั้งหลาย เฮ่้ย ไง ชาโต รันโชดัส ชันชาาาดด สบายดีมั้ยครับ ท่านอาจารย์ เป็นครูสอนในโรงเรียนหมู่บ้านนี่นะ A for Apple, B for Ball... รถไฟของเราออกพร้อมกัน แต่แกกลับไปคนละทางเลยนะ จากวิศวะ กลับกลายมาเป็นครูบ้านนอก เงินเดือนเท่าไหร่ล่ะ ชันชาด 5000 รูปี ของชั้นเป็นกองพะเนิน 2072 02:38:14,448 --> 02:38:17,724 ค่าขนมลูกชั้นยังมากกว่าเงินเดือนแกอีกว่ะ พอได้แล้ว - เดี๋ยวก่อน ยังไม่จบ จะเปลี่ยนระบบการศึกษา จะเปลี่ยนแปลงโลกใช่มะ สุดท้าย แกก็ได้เปลี่ยน... ผ้าอ้อมเด็กไง ขอสักทีได้มั้ยเนี่ย เอาน่าๆ จำได้มั้ยว่าวันนึงข้างหน้า ชั้นจะหัวเราะ แกจะร้องไห้ ลงชื่อที่นี่ซะ ยอมรับไงว่าแกแพ้ ชั้นชนะ 'Declaration of Defeat' เอางี้เลยเรอะ ชาโต้ - บ้าเอ้ย นี่มันปากกาของไวรัสนี่ อันนี้ ผอ ให้ผมมา นี่เป็นของผู้ชนะ ไม่ใช่ของไอ้ขี้แพ้ ถ้าทาง รร. ต้องการให้ช่วยล่ะก็ โทรมานะ ยินดีบริจาค A for Apple, B for Ball... มันไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ - อย่าสนใจแม่งเลย แม่งเป็นอย่างนี้แหละ ข่าวดีนะที่ไม่ได้ใช้ชื่อ รันโชดัส ชันชาด คิดดูสิ แต่งงานแล้วชั้นจะต้องเป็น ปียา ชัยชาด หยึ๋ย แล้วๆ ชื่อจริงๆ ชื่ออะไร ล่ะ 2092 02:39:32,968 --> 02:39:33,844 พุนซุก แวงดู แวงดู ปียา แวงดู หรอ!! หมายความว่าแกเป็นนักวิทยาศาสตร์คนนั้นหรอ ที่มีผลงานจดสิทธิบัตร 400 ชิ้นนี่นะ ชั้นไม่เปลี่ยนนามสกุลหลังแต่งงานนะ นี่หมายความว่า แกคือ "แวงดู" ที่ชาโต้มันพูดถึงหรอ คือคนที่ญี่ปุ่นต้องการตัวงั้นใช่มั้ย จริง ใช่มั้ยเนี่ย แกเป็นนักวิทยาศาสตร์ หรือเป็นครูวะ นักวิทยาศาสตร์ แต่ก็สอนเด็กๆ ด้วย นั่นไง แกก็คือ "พุนซุก แวงดู" จริงๆ ใช่ ใช่ เฮ่ยยย ไอ้ตด - ชาโต เฮ่ย กลับมา เอาตูดกูไปแดกเลย เดี๋ยวนะ เดี๋ยวจัดการให้ คุณแวงดู ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะโทรมา ขอโทษนะครับ คุณชาโต ผมเซ็นสัญญากับบริษัทคุณไม่ได้แล้วล่ะ อะไรนะครับ ทำไมล่ะครับ จะเซ็นได้ยังไง ก็คุณเอาปากกาผมไป ปากกา ปากกาอะไรครับ ผมไม่เข้าใจ ก็ที่อยู่ในมือคุณไง... ปากกาของไวรัส คุณแวงดู ไง ชาโต A for Apple, B for Ball…. ...S for Screwed (กวนตีน) รันโช.. ต้มซะสุกเลย... เอ่อ… คุณแวงดู ผมจมมิดเลยนะเนี่ย... ผมหวังว่านิสัยส่วนตัวของผมคงไม่กระทบกับงานนะครับ เฮ้ย ชาโต แดกนี่มั้ย ก็แค่ตลกๆ น่ะครับ ท่าน ผมรู้ว่าท่านแวงดูทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากครับ ไอ้นี่ตลกแดกแล้ว... ไม่ครับ ไม่ครับ จริงๆ รันโช 100 ผม 0 ท่านชนะ ผมสิที่แพ้.... ไม่เชื่อผมหรอ ระวังมันตดนะ ไต้เท้า ท่านผู้ยิ่งใหญ่ โปรดรับการคาวระจากข้าน้อยด้วย แนะนำฟรีๆ นะคุณแวงดู เอาตัวรอดก่อน วิ่งเลย รันโช... ชั้นตกงานแน่ ชั้นมีลูกด้วยนะ ดังที่ท่านกูรูรันโช ได้กล่าวไว้ว่า.... "Follow Excellence... Success will chase you" ขอคาวระท่านกูรู อ้อ...ถอดกางเกงด้วยล่ะ 2135 02:41:49:551 --> 02:42:30:637 SUBTITLED BY NIRUTH AMNUAYSILP www.thaidev.com == www.niruth.com