< Return to Video

Charles Limb: Twój mózg podczas improwizacji

  • 0:00 - 0:03
    Więc jestem chirurgiem, który studiuje kreatywność
  • 0:03 - 0:06
    ale nigdy żaden pacjent nie powiedział mi:
  • 0:06 - 0:09
    "Chcę byś był twórczy podczas tej operacji"
  • 0:09 - 0:12
    Tak więc myślę, że jest w tym trochę ironii.
  • 0:12 - 0:15
    Aczkolwiek powiem, że po wielu przeprowadzonych operacjach,
  • 0:15 - 0:17
    jest to podobne do gry na instrumencie muzycznym.
  • 0:17 - 0:20
    A dla mnie, ten rodzaj głębokiego, trwałego zafascynowania dźwiękiem
  • 0:20 - 0:22
    jest tym co popchnęło mnie do bycia chirurgiem
  • 0:22 - 0:24
    jak i studiowania nauki dotyczącej dźwięku, szczególnie muzyki
  • 0:24 - 0:26
    Tak więc, postaram się przez najbliższe parę minut opowiedzieć Wam
  • 0:26 - 0:28
    o swojej karierze
  • 0:28 - 0:30
    w aspekcie tego jak faktycznie jestem w stanie uczyć się o muzyce
  • 0:30 - 0:32
    i borykać się z tymi pytaniami
  • 0:32 - 0:35
    w jaki sposób mózg potrafi być twórczy.
  • 0:35 - 0:37
    Większość pracy dokonałem na Uniwersytecie Johna Hopkinsa,
  • 0:37 - 0:39
    ale też w Krajowym Instytucie Zdrowia, gdzie pracowałem wcześniej.
  • 0:39 - 0:41
    Zamierzam przedstawić niektóre eksperymenty naukowe
  • 0:41 - 0:43
    i postaram się zająć trzema muzycznymi eksperymentami.
  • 0:43 - 0:45
    Zacznę od puszczenia Wam filmiku
  • 0:45 - 0:48
    A filmik ten jest o Keith Jarrecie, który jest dobrze znanym improwizatorem jazzowym
  • 0:48 - 0:51
    i prawdopodobnie najlepiej znany, przykład ikony
  • 0:51 - 0:53
    kogoś kto podnosi poziom improwizacji na wyżyny.
  • 0:53 - 0:55
    A będzie improwizował cały koncert
  • 0:55 - 0:57
    z tego co mu wpadnie do głowy
  • 0:57 - 0:59
    i nigdy nie zagra tego w dokładnie ten sam sposób.
  • 0:59 - 1:01
    Tak więc, jako forma żywej twórczości,
  • 1:01 - 1:03
    uważam to za wspaniały przykład.
  • 1:03 - 1:05
    Tak więc, czemu nie kliknąć filmiku.
  • 1:06 - 1:10
    (Muzyka)
  • 2:02 - 2:05
    Na prawdę wartym zaznaczenia jest, że niesamowita rzecz ma tu miejsce.
  • 2:05 - 2:07
    Zawsze - jedynie jako słuchacz, jako fan -
  • 2:07 - 2:09
    Słucham tego i jestem po prostu zdumiony.
  • 2:09 - 2:11
    I myślę sobie: jak to jest możliwe?
  • 2:11 - 2:13
    Jak to jest, że mózg potrafi generować tak dużo informacji,
  • 2:13 - 2:15
    tak dużo muzyki, spontanicznie?
  • 2:15 - 2:18
    A więc wyszedłem z taką koncepcją, naukowo,
  • 2:18 - 2:21
    twórczość artystyczna, jest magiczna, ale magią nie jest.
  • 2:21 - 2:23
    Mam na myśli, że jest wytworem mózgu.
  • 2:23 - 2:26
    Nie ma wielu ludzi ze śmiercią mózgu tworzących sztukę.
  • 2:26 - 2:28
    Tak więc z tą uwagą, że kreatywność artystyczna
  • 2:28 - 2:30
    jest tak naprawdę produktem neurologicznym,
  • 2:30 - 2:33
    postanowiłem więc zbadać tę tezę,
  • 2:33 - 2:36
    tak samo jak badamy każdy inny złożony proces neurologiczny.
  • 2:36 - 2:38
    I myślę, że kryją się w tym pewne pytania, które tam wcisnąłem.
  • 2:38 - 2:40
    Czy na prawdę jest możliwe naukowe studiowanie kreatywności?
  • 2:40 - 2:42
    I myślę, że to jest dobre pytanie.
  • 2:42 - 2:45
    Powiem Wam, że większość naukowych badań nad muzyką
  • 2:45 - 2:47
    jest bardzo gęstych.
  • 2:47 - 2:50
    I kiedy je przeczesujesz, bardzo trudno jest rozpoznać w nich muzykę.
  • 2:50 - 2:52
    Tak na prawdę, wydają się być kompletnie niemuzyczne
  • 2:52 - 2:54
    i wydają się gubić cały sens muzyki.
  • 2:54 - 2:56
    I stąd bierze się drugie pytanie:
  • 2:56 - 2:58
    Po co naukowcy badają kreatywność?
  • 2:58 - 3:00
    Może nie jesteśmy odpowiednimi ludźmi do tego.
  • 3:00 - 3:02
    Cóż, może tak być,
  • 3:02 - 3:04
    ale jedno powiem, z perspektywy naukowca -
  • 3:04 - 3:06
    mówiliśmy dzisiaj dużo o innowacyjności -
  • 3:06 - 3:08
    nauka innowacji,
  • 3:08 - 3:10
    to jak dobrze rozumiemy to jak mózg jest zdolny do innowacji
  • 3:10 - 3:12
    jest w jego niemowlęctwie.
  • 3:12 - 3:15
    Faktycznie, niewiele wiemy w jaki sposób jesteśmy w stanie być kreatywni.
  • 3:15 - 3:17
    I więc myślę sobie, że zobaczymy
  • 3:17 - 3:19
    przez następne 10, 20, 30 lat
  • 3:19 - 3:22
    prawdziwą naukę o kreatywności, która nabiera na sile i w końcu zakwitnie
  • 3:22 - 3:24
    Ponieważ posiadamy teraz metody umożliwiające nam
  • 3:24 - 3:26
    by wziąć ten proces, jak ta
  • 3:26 - 3:28
    złożona improwizacja jazzowa i rygorystycznie go przestudiować.
  • 3:28 - 3:30
    Tak więc przejdźmy do mózgu.
  • 3:30 - 3:32
    Tak więc każdy z nas ma ten niezwykły mózg,
  • 3:32 - 3:35
    który jest słabo zrozumiany, mówiąc delikatnie.
  • 3:35 - 3:37
    Uważam, że neurolodzy
  • 3:37 - 3:39
    mają dużo więcej pytań niż odpowiedzi.
  • 3:39 - 3:41
    Ja tak samo, nie zamierzam dać Wam dzisiaj wielu odpowiedzi,
  • 3:41 - 3:43
    po prostu zadam mnóstwo pytań.
  • 3:43 - 3:45
    W rzeczy samej, to jest to, czym się zajmuje w moim laboratorium.
  • 3:45 - 3:47
    Zadaję pytania dotyczące tego co robi mózg by być w stanie zrobić coś takiego.
  • 3:47 - 3:50
    To jest główna metoda, z której korzystam. Nazywa się funkcjonalnym magnetycznym rezonansem jądrowym
  • 3:50 - 3:53
    Jeśli byliście w skanerze MRI, to jest to prawie to samo,
  • 3:53 - 3:55
    ale ten jest wyposażony w szczególny sposób
  • 3:55 - 3:57
    by nie tylko robić zdjęcia mózgu,
  • 3:57 - 4:00
    ale również robić zdjęcia aktywnych obszarów mózgu.
  • 4:00 - 4:02
    Teraz, sposób w jaki jest to robione jest następujący.
  • 4:02 - 4:04
    Jest coś takiego, zwane obrazowaniem BOLD
  • 4:04 - 4:06
    to jest obrazowanie poziomu utlenionej krwi.
  • 4:06 - 4:08
    Teraz, gdy jesteś w fMRI skanerze
  • 4:08 - 4:10
    jesteś w wielkim magnesie
  • 4:10 - 4:12
    który naświetla twoje molekuły w pewnych obszarach.
  • 4:12 - 4:15
    Gdy jakiś obszar mózgu jest aktywny, znaczy się obszar neuronów jest aktywny,
  • 4:15 - 4:18
    dostaje on przepływ krwi, który jest wprowadzony do tego obszaru
  • 4:18 - 4:20
    Ten przepływ krwi powoduje wzrost
  • 4:20 - 4:22
    ilości krwi w tym obszarze
  • 4:22 - 4:25
    ze zmianą stężenia poziomu deoksyhemoglobiny.
  • 4:25 - 4:27
    deoksyhemoglobina może być wykryta przez MRI
  • 4:27 - 4:29
    podczas gdy oksyhemoglobina nie może.
  • 4:29 - 4:31
    Więc pośrednio poprzez wnioski -
  • 4:31 - 4:33
    bo mierzymy przepływ krwi, nie aktywność neuronalną -
  • 4:33 - 4:35
    stwierdzamy, że dany obszar mózgu, który otrzymuje więcej krwi
  • 4:35 - 4:37
    był aktywny podczas tego konkretnego zadania.
  • 4:37 - 4:39
    I to jest sedno tego jak działa fMRI.
  • 4:39 - 4:41
    I jest używany od lat 90-tych
  • 4:41 - 4:44
    do badania na prawdę złożonych procesów.
  • 4:44 - 4:46
    Teraz zamierzam pokazać badanie, które przeprowadziłem,
  • 4:46 - 4:48
    którym był Jazz w fMRI skanerze.
  • 4:48 - 4:50
    A wykonany on był z moim współpracownikiem Alanem Braun, w Krajowym Instytucie Zdrowia.
  • 4:50 - 4:53
    Oto krótki filmik o tym jak realizowaliśmy ten projekt.
  • 4:53 - 4:55
    (Film) Charles Limb: To jest plastikowy keyboard MIDI
  • 4:55 - 4:57
    który używamy podczas jazzowego eksperymentu.
  • 4:57 - 4:59
    A jest to 35-klawiszowy keyboard
  • 4:59 - 5:01
    który jest zaprojektowany by się jednocześnie mieścił się w skanerze,
  • 5:01 - 5:03
    jak i był magnetycznie bezpieczny,
  • 5:03 - 5:05
    ma minimalną ingerencję
  • 5:05 - 5:07
    która mogłaby przyczynić się do powstania artefaktu
  • 5:07 - 5:10
    i ma też poduszkę, by mogła spokojnie leżeć na nogach grających
  • 5:10 - 5:13
    podczas gdy będą oni leżeć w skanerze, grając leżąc na plecach
  • 5:13 - 5:16
    I działa to w ten sposób - to tak właściwie nie produkuje żadnego dźwięku.
  • 5:16 - 5:18
    Wysyła coś zwanego sygnałem MIDI -
  • 5:18 - 5:20
    albo cyfrowym interfejsem instrumentu muzycznego -
  • 5:20 - 5:23
    przez te kable do tego pudła a później do komputera,
  • 5:23 - 5:26
    który wtedy załącza próbki pianina wysokiej jakości, jak te.
  • 5:26 - 5:29
    (Muzyka)
  • 5:32 - 5:52
    (Muzyka)
  • 5:54 - 5:56
    CL: Dobra, tak więc działa.
  • 5:56 - 5:58
    I dzięki temu keyboardowi
  • 5:58 - 6:00
    mamy sposób by zacząć proces muzyczny i przebadać go.
  • 6:00 - 6:03
    Tak więc co robisz gdy już masz taki fajny keyboard?
  • 6:03 - 6:05
    To nie może być coś pokroju - "Wspaniale, że mamy taki keyboard."
  • 6:05 - 6:07
    Właściwie to musimy wymyślić jakiś eksperyment naukowy.
  • 6:07 - 6:10
    Tak więc eksperyment na prawdę opiera się na następującej zasadzie.
  • 6:11 - 6:14
    Co się dzieje w mózgu podczas czegoś co zostało zapamiętane i nauczone,
  • 6:14 - 6:16
    a co się dzieje w mózgu podczas czegoś
  • 6:16 - 6:18
    co jest spontanicznie generowane, jest improwizowane,
  • 6:18 - 6:20
    w sposób, który ma swój wyraz motoryczny
  • 6:20 - 6:23
    i w funkcji czuciowo-motorycznej niskiego poziomu?
  • 6:23 - 6:26
    Tak więc, mam tu tak zwane paradygmaty.
  • 6:26 - 6:29
    Jest paradygmat skali, który jest po prostu skalą graną w górę i w dół, na pamięć.
  • 6:29 - 6:31
    A jest też improwizacja na bazie skali --
  • 6:31 - 6:33
    ćwierćnuty, metronom, prawa ręka --
  • 6:33 - 6:35
    naukowo bardzo bezpieczne,
  • 6:35 - 6:37
    ale muzycznie bardzo nudzące.
  • 6:37 - 6:39
    A jest też ten ostatni, zwany paradygmatem jazzowym.
  • 6:39 - 6:41
    Tak więc, to co zrobiliśmy to przyprowadziliśmy profesjonalnych muzyków jazzowych do KIZ
  • 6:41 - 6:44
    i daliśmy im do zapamiętania kawałek muzyki po lewej, dolnej lewej --
  • 6:44 - 6:46
    to ten, który słyszeliście grany przeze mnie --
  • 6:46 - 6:49
    i później improwizowali do tej samej zmiany akordu.
  • 6:49 - 6:51
    I jeśli wciśniesz tą ikonę po prawej na dole,
  • 6:51 - 6:53
    to jest przykład tego co zostało zapisane w skanerze.
  • 6:53 - 6:58
    (Muzyka)
  • 7:21 - 7:23
    Tak więc, podsumowując, nie jest to może najbardziej naturalne środowisko,
  • 7:23 - 7:25
    ale są oni w stanie grać prawdziwą muzykę.
  • 7:25 - 7:27
    Słuchałem tej solówki 200 razy,
  • 7:27 - 7:29
    i ciągle mi się podoba.
  • 7:29 - 7:31
    A muzycy, koniec końców czuli się komfortowo.
  • 7:31 - 7:33
    A więc najpierw zmierzyliśmy ilość nut.
  • 7:33 - 7:35
    Czy faktycznie grali dużo więcej nut podczas improwizowania?
  • 7:35 - 7:37
    To nie o to chodziło.
  • 7:37 - 7:39
    I wtedy spojrzeliśmy na aktywność mózgu.
  • 7:39 - 7:41
    Postaram się Wam to streścić.
  • 7:41 - 7:44
    To są mapy kontrastu, pokazujące objęcie
  • 7:44 - 7:46
    pomiędzy tym co się zmienia gdy improwizujesz
  • 7:46 - 7:48
    kontra gdy robisz coś zapamiętanego.
  • 7:48 - 7:50
    Na czerwono jest obszar aktywny w korze przedczołowej,
  • 7:50 - 7:52
    przedniego płata mózgu.
  • 7:52 - 7:54
    A na niebiesko jest obszar który został dezaktywowany.
  • 7:54 - 7:56
    Tak więc mamy ten centralny obszar zwany środkową korą przedczołową
  • 7:56 - 7:58
    którego aktywność poszła w górę.
  • 7:58 - 8:01
    Mamy tę tablicę rozdzielczą obszaru zwanego boczną korą przedczołową
  • 8:01 - 8:04
    która bardzo obniżyła swoją aktywność, i podsumuję to dla was tutaj.
  • 8:04 - 8:06
    Teraz te tutaj to są wielofunkcyjne obszaru mózgu.
  • 8:06 - 8:09
    Jak zwykłem mówić, nie są to jazzowe obszary mózgu.
  • 8:09 - 8:11
    Zajmują się całym mnóstwem rzeczy
  • 8:11 - 8:13
    odnoszących się do autorefleksji,
  • 8:13 - 8:15
    introspekcji, pamięci roboczej, i tak dalej.
  • 8:15 - 8:18
    Prawdziwa sumienność jest usadowiona w przednim płacie.
  • 8:18 - 8:20
    Ale mamy tę kombinację
  • 8:20 - 8:23
    obszaru który uważany jest za zaangażowany w auto monitoring, który jest wyłączany
  • 8:23 - 8:25
    oraz ten obszar który uważa się za autobiograficzny,
  • 8:25 - 8:27
    lub wyrażania się, który się włącza.
  • 8:27 - 8:29
    I myślimy, przynajmniej wstępnie --
  • 8:29 - 8:31
    To jest tylko jedno badanie. Jest prawdopodobnie błędne.
  • 8:31 - 8:33
    Ale to jest jedno badanie.
  • 8:33 - 8:36
    Myślimy przynajmniej, że sensowną hipotezą
  • 8:36 - 8:38
    jest to, że aby być twórczym,
  • 8:38 - 8:40
    musisz mieć tę dziwną dysocjację w swoim przednim płacie.
  • 8:40 - 8:42
    Jeden obszar włącza się, a duży obszar się wyłącza,
  • 8:42 - 8:45
    tak abyś nie był zachowawczy, tak abyś był skłonny popełniać błędy,
  • 8:45 - 8:47
    tak abyś ciągle nie blokował
  • 8:47 - 8:50
    tych wszystkich generatywnych impulsów.
  • 8:50 - 8:53
    Teraz, sporo ludzi wie, że muzyka nie zawsze jest jednoosobową czynnością --
  • 8:53 - 8:55
    czasami jest grana komunikatywnie.
  • 8:55 - 8:57
    Tak więc następnym pytaniem było:
  • 8:57 - 8:59
    Co się dzieje podczas wymiany pomiędzy muzykami,
  • 8:59 - 9:01
    czegoś co się zwie wymianą czwórek,
  • 9:01 - 9:03
    co jest czymś zupełnie normalnym w eksperymencie jazzowym?
  • 9:03 - 9:05
    Tak więc, to jest dwunastotaktowy blues.
  • 9:05 - 9:07
    A podzieliłem go na czterotaktowy,
  • 9:07 - 9:09
    tak byś wiedział jak się wymieniać.
  • 9:09 - 9:11
    Teraz, to co zrobiliśmy to przyprowadziliśmy muzyka do skanera -- w ten sam sposób --
  • 9:11 - 9:13
    daliśmy mu tekst do zapamiętania
  • 9:13 - 9:15
    a później posadziliśmy kolejnego muzyka w sali kontrolnej
  • 9:15 - 9:18
    wymieniającego się z tamtym w formie interakcji.
  • 9:18 - 9:20
    Tak więc, to jest Mike Pope, jest muzykiem,
  • 9:20 - 9:23
    jeden z najlepszych basistów na świecie i wspaniały klawiszowiec.
  • 9:28 - 9:30
    Więc, teraz on gra kawałek
  • 9:30 - 9:32
    który właśnie obejrzeliśmy
  • 9:32 - 9:34
    trochę lepszy od tego, który ja napisałem.
  • 9:34 - 9:36
    (Film) CL: Mike, wchodź. (Mężczyzna: Niech moc będzie z Tobą.)
  • 9:36 - 9:38
    Pielęgniarka: Nie masz nic w kieszeniach, zgadza się Mike?
  • 9:38 - 9:41
    Mike Pope: Nie. Kieszenie mam puste. (Pielęgniarka: W porządku.)
  • 9:50 - 9:52
    CL: Musisz mieć odpowiednie nastawienie by się na to zgodzić.
  • 9:52 - 9:54
    (Śmiech)
  • 9:54 - 9:56
    Całkiem to zabawne.
  • 9:56 - 9:59
    A teraz pogramy sobie między sobą.
  • 9:59 - 10:02
    On tam jest. Możecie zobaczyć tam jego nogi.
  • 10:03 - 10:06
    A jestem tu, w pokoju kontrolnym, grając w tę i z powrotem.
  • 10:06 - 10:09
    (Muzyka)
  • 10:18 - 10:21
    (Film) Mike Pope: To całkiem dobra reprezentacja
  • 10:21 - 10:23
    tego jak to jest.
  • 10:23 - 10:25
    I to dobrze, że nie jest to zbyt szybkie.
  • 10:25 - 10:27
    Fakt, że ciągle to powtarzamy
  • 10:27 - 10:30
    pozwala Ci zaaklimatyzować się do otoczenia.
  • 10:31 - 10:34
    Tak więc najtrudniejsza okazuje się kwestia kinestetyki,
  • 10:34 - 10:36
    patrzenie na moje ręce
  • 10:36 - 10:38
    poprzez dwa lustra,
  • 10:38 - 10:40
    leżąc na plecach
  • 10:40 - 10:42
    jednocześnie nie być w stanie w ogóle się poruszać, z wyjątkiem rąk.
  • 10:42 - 10:44
    Było to wyzwaniem.
  • 10:44 - 10:46
    Ale znowu,
  • 10:46 - 10:49
    były chwile, na bank,
  • 10:49 - 10:51
    były momenty
  • 10:51 - 10:55
    prawdziwej, klnę się na Boga, muzycznej współpracy, na bank.
  • 10:55 - 10:57
    CL: Na tym etapie, potrzebujemy paru chwil.
  • 10:57 - 10:59
    A to co tu widzicie --
  • 10:59 - 11:01
    Popełniam kardynalny grzech naukowca,
  • 11:01 - 11:03
    czyli pokazuje wam wstępne dane.
  • 11:03 - 11:05
    To są dane od jednego obiektu.
  • 11:05 - 11:07
    To są, prawdę mówiąc, dane Mike Pope.
  • 11:07 - 11:09
    Tak więc co ja Wam tu pokazuje?
  • 11:09 - 11:12
    Gdy wymieniał się czwórkami ze mną, improwizacja kontra pamięć,
  • 11:12 - 11:15
    jego obszar odpowiedzialny za język zapalił się, tzw. obszar Broca,
  • 11:15 - 11:17
    to jest niższy przedni zakręt po lewej stronie.
  • 11:17 - 11:19
    Właściwie to miał też homologiczny na prawej.
  • 11:19 - 11:22
    A obszar ten, uważa się, że odpowiada za ekspresywną komunikację.
  • 11:22 - 11:24
    Ten cały pogląd, że muzyka jest językiem,
  • 11:24 - 11:27
    cóż, mogą być ku temu podstawy neurologiczne, w rzeczy samej,
  • 11:27 - 11:30
    i możemy to zobaczyć gdy dwóch muzyków prowadzi muzyczną rozmowę.
  • 11:30 - 11:32
    I tak, zrobiliśmy to właściwie już na ośmiu podmiotach,
  • 11:32 - 11:34
    i jesteśmy w trakcie zbierania wszystkich danych.
  • 11:34 - 11:36
    Mamy więc nadzieję, że będziemy mieli do powiedzenia coś znaczącego.
  • 11:36 - 11:39
    Teraz gdy myślę o improwizacji i o języku, co jest następne?
  • 11:39 - 11:41
    Rap oczywiście, rap --
  • 11:41 - 11:43
    freestyle.
  • 11:43 - 11:45
    Tak więc zawsze byłem zafascynowany freestyle'em.
  • 11:45 - 11:47
    A więc idźmy dalej i puśćmy ten filmik.
  • 11:47 - 11:49
    (Film) Mos Def: ♫ brązową skórą będę, stojąc w mych butach będę ♫
  • 11:49 - 11:52
    ♫ dając czadu będę, w twoim są-sie-dztwie ♫
  • 11:52 - 11:54
    ♫ synergia całościowego stylu, rozpoznaj tę symetrię ♫
  • 11:54 - 11:57
    ♫ dalej, spróbuj mnie zranić, złamię ich chemicznie ♫
  • 11:57 - 11:59
    ♫ nie jestem M.C. numer 10, mówiąc o tym ja się mam ♫
  • 11:59 - 12:02
    ♫ wystylizowany jak Kennedy, późny jak za 10 trzecia ♫
  • 12:02 - 12:05
    ♫ Kiedy powiem kiedy będę, dziewczyny mówią nagnij limit wejściówek ♫
  • 12:05 - 12:07
    CL: I tak więc jest sporo analogii
  • 12:07 - 12:09
    pomiędzy tym co ma miejsce we freestyle rapie i jazzie.
  • 12:09 - 12:11
    Jest, w rzeczy samej, dużo korelacji pomiędzy tymi dwoma formami muzyki
  • 12:11 - 12:13
    Myślę o różnych okresach czasu.
  • 12:13 - 12:15
    Na wiele sposobów, rap pełni wiele takich samych funkcji społecznych
  • 12:15 - 12:17
    które kiedyś pełnił jazz.
  • 12:17 - 12:19
    Tak więc, jak zbadasz naukowo rap?
  • 12:19 - 12:21
    Moi współpracownicy podejrzewali u mnie obłęd,
  • 12:21 - 12:23
    ale ja myślę, że jest to jak najbardziej wykonalne.
  • 12:23 - 12:25
    Tak więc, robisz tak: dajesz freestyle'owcowi
  • 12:25 - 12:27
    do zapamiętania tekst który mu napisałeś,
  • 12:27 - 12:29
    którego nigdy wcześniej nie słyszał,
  • 12:29 - 12:31
    a później dajesz im możliwość freestylu.
  • 12:31 - 12:33
    Więc powiedziałem członkom mojego laboratorium, że zarapuję dla TED,
  • 12:33 - 12:35
    a oni: "Nie ma mowy."
  • 12:35 - 12:37
    I wtedy pomyślałem --
  • 12:37 - 12:43
    (Oklaski)
  • 12:43 - 12:45
    Ale chodzi o to.
  • 12:45 - 12:48
    Dzięki temu wielkiemu ekranowi, możecie wszyscy rapować razem ze mną. Dobra?
  • 12:48 - 12:50
    Tak więc do czego ich nakłoniliśmy
  • 12:50 - 12:52
    to by zapamiętali, tę ikonkę niżej po lewej proszę.
  • 12:52 - 12:55
    Są to warunki kontrolne. To jest to co zapamiętali.
  • 12:55 - 12:57
    Komputer: ♫ Pamięć, walnięcie. ♫
  • 12:57 - 13:00
    CL: ♫ Walnięcie bitu, w znanej powtórce ♫
  • 13:00 - 13:03
    ♫ Rytm i rym, uzupełniają mnie ♫
  • 13:03 - 13:05
    ♫ Wspinaczka jest sublimowana gdy jestem na mikrofonie ♫
  • 13:05 - 13:08
    ♫ Pluję rymami, które uderzają w Ciebie jak piorun ♫
  • 13:08 - 13:10
    ♫ Szukam prawdy w tym odwiecznym zadaniu ♫
  • 13:10 - 13:13
    ♫ Moja pasja to nie moda, widzisz jak jestem ubrany ♫
  • 13:13 - 13:16
    ♫ Psychopatyczne myśli, lęgną się w mojej głowie ♫
  • 13:16 - 13:19
    ♫ Szepczą ten tekst, który tylko ja słyszę ♫
  • 13:19 - 13:21
    ♫ Sztuka odkrywania i tego co jest zawieszone ♫
  • 13:21 - 13:24
    ♫ W mym umyśle, jest nieograniczone ♫
  • 13:24 - 13:27
    ♫ Wszystkie te słowa wylewają się jak deszcz ♫
  • 13:27 - 13:30
    ♫ Potrzebuje szalonego naukowca by przebadał mi mózg ♫
  • 13:30 - 13:39
    (Oklaski)
  • 13:39 - 13:42
    Gwarantuje Wam, to się więcej nie powtórzy.
  • 13:42 - 13:44
    (Śmiech)
  • 13:44 - 13:46
    Tak więc, to co jest fajne w tych free-style'owcach
  • 13:46 - 13:48
    że otrzymają różne słowa - wskazówki.
  • 13:48 - 13:50
    Nie wiedzą co nadchodzi, to co usłyszą weźmie ich z zaskoczenia.
  • 13:50 - 13:52
    Daj dalej i wciśnij tę ikonkę po prawej.
  • 13:52 - 13:55
    Otrzymają nakierowanie tymi oto trzema słowami w ramkach: 'jak', 'nie' oraz 'głowa'.
  • 13:55 - 13:57
    Nie wiedzą co nadchodzi.
  • 13:57 - 13:59
    Freestyle-owiec: ♫ Jestem jak swego rodzaju [niewyraźnie] ♫
  • 13:59 - 14:02
    ♫ [niewyraźne] pozaziemski, w niebiańskim znaczeniu ♫
  • 14:02 - 14:05
    ♫ Swego czasu, siadywałem na piramidach pomedytować ♫
  • 14:05 - 14:08
    ♫ Wraz z dwoma mikrofonami wiszącymi mi nad głową ♫
  • 14:08 - 14:11
    ♫ Sprawdź czy dalej słyszę, choć pluję tym dźwiękiem ♫
  • 14:11 - 14:13
    ♫ Widzisz jak zacieszasz ♫
  • 14:13 - 14:15
    ♫ To ja nauczam dzieciaki na tyłach sali ♫
  • 14:15 - 14:18
    ♫ O przesłaniu apokaliptycznym ♫
  • 14:18 - 14:21
    ♫ Nie myślałeś, bo nie komplikowałem sprawy ♫
  • 14:21 - 14:23
    ♫ [niewyraźne] instrumentalny ♫
  • 14:23 - 14:26
    ♫ Szkodliwy grający w Super Mario ♫
  • 14:26 - 14:30
    ♫ [niewyraźne] pudła [niewyraźne] hip hop ♫
  • 14:30 - 14:32
    CL: Raz jeszcze, niesamowita rzecz ma tu miejsce.
  • 14:32 - 14:34
    On robi coś, co neurologicznie, jest niesamowite.
  • 14:34 - 14:36
    To czy lubisz, czy też nie, tę muzykę, jest nieważne.
  • 14:36 - 14:38
    W aspekcie kreatywności, fenomenalna rzecz.
  • 14:38 - 14:41
    A to jest krótki filmik o tym jak wyglądało na miejscu.
  • 14:41 - 14:44
    (Śmiech)
  • 14:44 - 14:46
    (Film) CL: Jesteśmy razem z Emanuelem.
  • 14:46 - 14:48
    CL: Zostało to nagrane w skanerze, tak przy okazji.
  • 14:48 - 14:50
    (Film) CL: A to Emanuel w skanerze.
  • 14:51 - 14:54
    Właśnie zapamiętał dla nas rymy.
  • 14:57 - 15:00
    Emanuel: ♫ Od samego początku, bez powtórek ♫
  • 15:00 - 15:03
    ♫ Rytm i tym uzupełniają mnie ♫
  • 15:03 - 15:06
    ♫ Wspinaczka jest sublimowana gdy jestem na mikrofonie ♫
  • 15:06 - 15:08
    ♫ Pluję rymami, które walą w Ciebie niczym piorun ♫
  • 15:08 - 15:11
    ♫ Szukam tej prawdy, w odwiecznym zadaniu ♫
  • 15:11 - 15:14
    ♫ Pasuję z mody; widzisz jak jestem ubrany ♫
  • 15:14 - 15:17
    CL: Dobra. Zatrzymam to tutaj. Co więc widzimy w jego mózgu?
  • 15:17 - 15:19
    Tak właściwie to są mózgi czterech raperów.
  • 15:19 - 15:21
    I co tu widzimy, widzimy, że językowy obszar zaświecił się,
  • 15:21 - 15:23
    ale również -- oczy zamknięte --
  • 15:23 - 15:26
    gdy improwizujesz w odróżnieniu do zapamiętywania,
  • 15:26 - 15:28
    twój główny wizualny obszar zapala się.
  • 15:28 - 15:31
    Masz główny klinowo-móżdżkowy obszar aktywny, który odpowiedzialny jest za koordynacje motoryczną
  • 15:31 - 15:34
    Wykazujesz wzmożoną pracę mózgu, gdy wykonujesz te porównywane zadania,
  • 15:34 - 15:37
    gdy jedno zadanie jest twórczością, a to drugie jest zapamiętane.
  • 15:38 - 15:40
    To jest bardzo wstępne, ale myślę, że na swój sposób jest fajne.
  • 15:40 - 15:43
    Tak więc by podsumować, mamy wiele pytań do postawienia.
  • 15:43 - 15:46
    I tak jak powiedziałem, tutaj zadajemy pytania, nie odpowiemy na nie.
  • 15:46 - 15:49
    Ale chcemy dotrzeć do sedna czym jest geniusz twórczości, neurologicznie.
  • 15:49 - 15:52
    I myślę, dzięki tym metodom, zbliżamy się do tego punktu.
  • 15:52 - 15:54
    I z nadzieją myślę o następnych 10, 20 latach
  • 15:54 - 15:56
    że zobaczycie prawdziwe, znaczące badania
  • 15:56 - 16:00
    które powiedzą, ze nauka uchwyciła sztukę,
  • 16:00 - 16:02
    i może właśnie my zaczynamy teraz tam zmierzać.
  • 16:02 - 16:04
    Tak więc chcę podziękować Wam za wasz czas. Doceniam to.
  • 16:04 - 16:09
    (Oklaski)
Title:
Charles Limb: Twój mózg podczas improwizacji
Speaker:
Charles Limb
Description:

Muzyk i naukowiec Charles Limb zastanawiał się jak działa mózg podczas muzycznej improwizacji - tak więc, by się tego dowiedzieć, poddał muzyków jazzowych i raperów badaniu fMRI. To co on i jego zespół odkryli ma dalekie implikacje dla naszego rozumienia kreatywności w szerokim znaczeniu.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:10
Retired user added a translation

Polish subtitles

Revisions