Η ενσυναίσθηση δεν είναι αποδοχή
-
0:00 - 0:02Γεια.
-
0:03 - 0:06Έχω εκλάβει μίσος στο διαδίκτυο.
-
0:06 - 0:08Πολύ.
-
0:08 - 0:10Έρχεται με τον τομέα της εργασίας μου.
-
0:10 - 0:12Είμαι ψηφιακός δημιουργός,
-
0:12 - 0:15δημιουργώ ειδικά για το διαδίκτυο.
-
0:15 - 0:19Πριν μερικά χρόνια δημιούργησα μια σειρά
βίντεο με το όνομα «Κάθε Μία Λέξη» -
0:19 - 0:21όπου μόνταρα διάσημες ταινίες κρατώντας
-
0:21 - 0:24μόνο τις λέξεις που έλεγαν έγχρωμοι,
-
0:24 - 0:28ως τρόπο να μιλήσω εμπειρικά και προσιτά
για το θέμα της αναπαράστασης -
0:28 - 0:30στο Χόλιγουντ.
-
0:30 - 0:33Αργότερα, όταν ο τρανσφοβικός
νόμος για τις τουαλέτες -
0:34 - 0:37άρχισε να λαμβάνει προσοχή στα μέσα
στις Ηνωμένες Πολιτείες, -
0:37 - 0:40παρουσίασα και έκανα παραγωγή
σε μια σειρά από συνεντεύξεις -
0:40 - 0:42με το όνομα «Καθισμένος
σε Τουαλέτες με Τρανς Άτομα» -
0:43 - 0:44όπου έκανα ακριβώς αυτό.
-
0:44 - 0:45(Γέλια)
-
0:45 - 0:47Και μετά --
-
0:47 - 0:48Εντάξει, θα δεχτώ χειροκρότημα.
-
0:48 - 0:50(Χειροκρότημα)
-
0:50 - 0:51Ευχαριστώ.
-
0:52 - 0:56Και μετά, γνωρίζετε αυτά
τα unboxing βίντεο στο YouTube -
0:56 - 0:59που οι YouTubers ξετυλίγουν ηλεκτρονικά
γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας; -
1:00 - 1:03Ωραία, τα σατίρισα
σε μια εβδομαδιαία σειρά, -
1:03 - 1:06όπου ξετύλιγα άυλες ιδεολογίες
-
1:06 - 1:09όπως την αστυνομική βιαιότητα,
την αρρενωπότητα -
1:09 - 1:12και την κακομεταχείριση
των Ιθαγενών Αμερικανών. -
1:12 - 1:13(Γέλια)
-
1:13 - 1:14Η δουλειά μου --
-
1:14 - 1:15Ευχαριστώ.
-
1:15 - 1:17Ένα άτομο χειροκροτεί, δόξα τω Θεό.
-
1:17 - 1:20(Γέλια)
-
1:20 - 1:21Μαμά, γεια.
-
1:21 - 1:23(Γέλια)
-
1:23 - 1:26Η δουλειά μου λοιπόν έγινε γνωστή.
-
1:26 - 1:27Πολύ γνωστή.
-
1:27 - 1:31Πήρα εκατομμύρια προβολές,
καλή διαφήμιση στον τύπο -
1:31 - 1:32και πλήθος νέων ακολούθων.
-
1:33 - 1:36Αλλά η άλλη πλευρά
της επιτυχίας στο διαδίκτυο -
1:36 - 1:37είναι το διαδικτυακό μίσος.
-
1:38 - 1:40Με έχουν αποκαλέσει τα πάντα.
-
1:40 - 1:45Από «βήτα» σε «χιονονιφάδα»
και, φυσικά, το πασίγνωστο «κερατάς». -
1:45 - 1:48Μην ανησυχείτε,
θα σας εξηγήσω τι σημαίνουν. -
1:48 - 1:49(Γέλια)
-
1:49 - 1:52Το «βήτα», για όσους δεν γνωρίζουν,
-
1:52 - 1:55είναι συντομογραφημένη διαδικτυακή αργκό
για το «βήτα αρσενικό». -
1:55 - 1:58Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς,
φοράω μαργαριταρένια σκουλαρίκια, -
1:58 - 1:59και το στιλ μου ονομάζεται
-
1:59 - 2:01πλούσια λευκή γυναίκα που
τρέχει για δουλειές, -
2:01 - 2:03οπότε δεν κλίνω και πολύ για άλφα.
-
2:03 - 2:06(Χειροκρότημα)
-
2:06 - 2:07Δε λειτουργεί και πολύ.
-
2:08 - 2:09(Γέλια)
-
2:09 - 2:13Τώρα, «χιονονιφάδα» είναι μια προσβολή
για αυτούς που είναι ευαίσθητοι -
2:13 - 2:15και πιστεύουν πως είναι μοναδικοί,
-
2:15 - 2:18είμαι της γενιάς Y
και μοναχοπαίδι, οπότε, ορίστε! -
2:18 - 2:21(Γέλια)
-
2:21 - 2:25Αλλά το πιο αγαπημένο μου
είναι το «κερατάς». -
2:25 - 2:28Είναι μια προσβολή
-
2:28 - 2:30για τους άντρες που τους έχουν
απατήσει οι γυναίκες τους. -
2:30 - 2:33Αλλά φίλοι μου, είμαι τόσο γκέι,
-
2:33 - 2:36που αν είχα γυναίκα,
θα την παρότρυνα να με απατήσει. -
2:36 - 2:39(Γέλια)
-
2:39 - 2:40Ευχαριστώ.
-
2:41 - 2:44Ας δούμε λίγη από αυτή
την αρνητικότητα εν δράσει. -
2:45 - 2:47Κάποιες φορές είναι άμεση.
-
2:47 - 2:48Όπως ο Μάρκος, που έγραψε,
-
2:48 - 2:50«Είσαι όλα όσα σιχαίνομαι
σε έναν άνθρωπο». -
2:51 - 2:52Ευχαριστώ, Μάρκος.
-
2:52 - 2:54Άλλοι είναι πιο συνοπτικοί.
-
2:54 - 2:58Όπως ο Ντόνοβαν, που έγραψε,
«γκέουλα πουστράκι». -
2:58 - 3:02Τώρα, έχω να σημειώσω ότι
ο Ντόνοβαν δεν έχει άδικο, εντάξει; -
3:03 - 3:07Για την ακρίβεια, έχει δίκιο και στα δύο,
οπότε ας το πούμε αυτό. -
3:07 - 3:08Ευχαριστώ, Ντόνοβαν.
-
3:08 - 3:11Άλλοι μου γράφουν ερωτήσεις,
όπως ο Μπράιαν, που ρώτησε, -
3:11 - 3:15«Γεννήθηκες τσούλα ή έμαθες
πώς να είσαι με τον καιρό;» -
3:15 - 3:17Αλλά το αγαπημένο μου πράγμα με αυτό
-
3:18 - 3:21είναι ότι όταν ο Μπράιαν τελείωσε να
γράφει, το δάχτυλό του πρέπει να γλίστρησε -
3:21 - 3:25γιατί μου έστειλε ένα thumbs-up emoji.
-
3:25 - 3:26(Γέλια)
-
3:26 - 3:29Οπότε, μωρό μου, thumbs-up και σε σένα.
-
3:29 - 3:31(Γέλια)
-
3:31 - 3:34Έχει πλάκα να συζητάμε
αυτά τα μηνύματα τώρα. -
3:34 - 3:36Σωστά;
-
3:36 - 3:38Είναι καθαρτικό να γελάμε μαζί τους.
-
3:38 - 3:43Αλλά μπορώ να σας πω ότι
δεν είναι καθόλου ωραίο να τα λαμβάνεις. -
3:45 - 3:47Στην αρχή, έσωζα τα σχόλια ως εικόνες
-
3:47 - 3:49και γελούσα με τα ορθογραφικά τους,
-
3:49 - 3:53αλλά σύντομα ένοιωσα ελιτιστικά
και εν τέλει όχι πολύ βοηθητικός. -
3:53 - 3:57Με τον καιρό, ανέπτυξα
έναν απρόσμενο μηχανισμό αντιμετώπισης. -
3:57 - 4:01Επειδή τα περισσότερα από τα μηνύματα
που λάμβανα ήταν μέσω κοινωνικών δικτύων, -
4:01 - 4:05συχνά μπορούσα να κλικάρω την εικόνα
προφίλ του ατόμου που τα έστελνε -
4:05 - 4:07και να μάθω τα πάντα για αυτό.
-
4:07 - 4:09Μπορούσα να δω φωτογραφίες
που τους είχαν κάνει tag -
4:09 - 4:11τις δημοσιεύσεις τους,
αστεία που είχαν κοινοποιήσει, -
4:11 - 4:13και με κάποιον τρόπο, βλέποντας
-
4:13 - 4:15ότι υπήρχε ένας άνθρωπος
στην άλλη μεριά της οθόνης -
4:15 - 4:17με έκανε να νοιώθω καλύτερα.
-
4:17 - 4:19Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω αυτό
που έγραψαν, εντάξει; -
4:19 - 4:21Αλλά για να έχω τα συμφραζόμενα.
-
4:23 - 4:25Αλλά και πάλι, δεν ήταν αρκετό.
-
4:25 - 4:28Έτσι τηλεφώνησα μερικούς --
-
4:28 - 4:31μόνο όσους ένοιωθα ασφαλής
να τους μιλήσω -- -
4:31 - 4:34με μια απλή εισαγωγική ερώτηση:
-
4:34 - 4:35«Γιατί το έγραψες αυτό;»
-
4:36 - 4:38Το πρώτο άτομο με το οποίο
μίλησα ήταν ο Τζος. -
4:38 - 4:41Μου είχε γράψει για να μου πει
ότι ήμουν ένας βλάκας, -
4:41 - 4:43ότι ήμουν ο λόγος που
η χώρα χωριζόταν στα δύο, -
4:43 - 4:47και στο τέλος πρόσθεσε ότι
το να είσαι γκέι είναι αμαρτία. -
4:48 - 4:51Είχα πολύ άγχος
για την πρώτη μας συζήτηση. -
4:51 - 4:53Αυτό δεν ήταν το μέρος για τα σχόλια.
-
4:53 - 4:55Οπότε δεν μπορούσα
να χρησιμοποιήσω εργαλεία -
4:55 - 4:57όπως τη σίγαση και τον αποκλεισμό.
-
4:57 - 4:59Φυσικά, μάλλον, θα μπορούσα
να του το κλείσω. -
5:00 - 5:02Αλλά δεν ήθελα.
-
5:02 - 5:04Γιατί μου άρεσε να του μιλάω.
-
5:04 - 5:05Γιατί τον συμπάθησα.
-
5:06 - 5:09Εδώ είναι ένα κλιπ από τις συζητήσεις μας.
-
5:09 - 5:11(Ήχος) Ντίλαν Μάρον: Τζος, είπες
-
5:11 - 5:14ότι θα αποφοιτήσεις σύντομα
από το λύκειο, σωστά; -
5:14 - 5:15Τζος: Μμμ-χμμ.
-
5:15 - 5:16ΝΜ: Πώς σου φαίνεται το λύκειο;
-
5:16 - 5:19Τζος: Επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω
τη λέξη Κ-Ο-Λ-Α-Σ-Η; -
5:19 - 5:21ΝΜ: Ω, ναι. Επιτρέπεται.
-
5:21 - 5:22Τζος: Ήταν μια κόλαση.
-
5:22 - 5:23ΝΜ: Αλήθεια;
-
5:23 - 5:26Τζος: Ακόμα είναι, παρόλο
που έμειναν μόνο δύο εβδομάδες. -
5:26 - 5:30Είμαι λίγο μεγαλόσωμος -- δε μ'αρέσει
να χρησιμοποιώ τη λέξη «χοντρός», -
5:30 - 5:33αλλά είμαι λίγο πιο μεγαλόσωμος
από πολλούς από τους συμμαθητές μου -
5:33 - 5:37και φαίνεται να με κατακρίνουν
πριν καλά καλά με γνωρίσουν. -
5:37 - 5:38ΝΜ: Χάλια.
-
5:38 - 5:41Εννοώ, θέλω επίσης να σου πω, Τζος,
-
5:41 - 5:43δέχθηκα και εγώ εκφοβισμό στο λύκειο.
-
5:45 - 5:48Οπότε μπόρεσε η κοινή μας εμπειρία
με τον εκφοβισμό στο λύκειο -
5:48 - 5:50να διαγράψει αυτό που μου έγραψε;
-
5:51 - 5:52Όχι.
-
5:52 - 5:55Και μπόρεσε η μοναδική μας
τηλεφωνική συζήτηση -
5:55 - 5:58να επουλώσει ριζικά
μια πολιτικά διαχωρισμένη χώρα -
5:58 - 6:00και να θεραπεύσει τη συστημική αδικία;
-
6:00 - 6:03Όχι, και βέβαια, όχι, σωστά;
-
6:03 - 6:06Αλλά μπόρεσε η συζήτησή μας
να μας εξανθρωπίσει -
6:06 - 6:10περισσότερο από ότι μπορούσαν
οι φωτογραφίες προφίλ και οι δημοσιεύσεις; -
6:10 - 6:11Απολύτως.
-
6:11 - 6:13Δεν σταμάτησα εκεί.
-
6:13 - 6:17Επειδή μερικό από το μίσος που εξέλαβα
ήταν από «την πλευρά μου». -
6:17 - 6:21Οπότε όταν ο Μάθιου, ένας ομοφυλόφιλος
φιλελεύθερος καλλιτέχνης σαν εμένα -
6:21 - 6:26έγραψε δημόσια ότι εκπροσωπούσα
τις χειρότερες πτυχές του φιλελευθερισμού, -
6:26 - 6:28θέλησα να τον ρωτήσω αυτό.
-
6:28 - 6:30ΝΜ: Με επισήμανες σ' αυτήν τη δημοσίευση.
-
6:30 - 6:32Ήθελες να το δω;
-
6:32 - 6:35Μάθιου (Γελώντας): Ειλικρινά
δεν πίστευα ότι θα το έβλεπες. -
6:35 - 6:37ΝΜ: Σε έχουν δυσφημίσει ποτέ δημόσια;
-
6:38 - 6:39Μάθιου: Ναι.
-
6:39 - 6:42Και απλά είπα, «Όχι, δεν με νοιάζει».
-
6:42 - 6:43ΝΜ: Και δε σε ένοιαζε;
-
6:43 - 6:44Μάθιου: Αλλά ήταν δύσκολο.
-
6:44 - 6:45ΝΜ: Δε σε ένοιαζε;
-
6:46 - 6:47Μάθιου: Ω, με ένοιαζε, ναι.
-
6:49 - 6:50ΝΜ: Στο τέλος αυτών των συζητήσεων,
-
6:50 - 6:53υπάρχει συχνά μια στιγμή προβληματισμού.
-
6:53 - 6:54Μια αναθεώρηση.
-
6:54 - 6:56Και αυτό ακριβώς συνέβη
-
6:56 - 6:58στο τέλος της κλήσης μου
με έναν τύπο που τον έλεγαν Νταγκ -
6:58 - 7:02που είχε γράψει πως ήμουν
ένα ατάλαντο νούμερο προπαγάνδας. -
7:03 - 7:05(Ήχος) Η συζήτηση που μόλις κάναμε--
-
7:05 - 7:08σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά
για το πώς γράφεις στο διαδίκτυο; -
7:08 - 7:10Νταγκ: Ναι! Ξέρεις, όταν σου είπα αυτό,
-
7:10 - 7:12όταν είπα ότι ήσουν
ένα «ατάλαντο νούμερο», -
7:12 - 7:15δεν είχα συζητήσει
ποτέ μαζί σου στη ζωή μου. -
7:15 - 7:17Δεν ήξερα πραγματικά κάτι για σένα.
-
7:17 - 7:19Και νομίζω πολλές φορές,
-
7:19 - 7:21γι' αυτό υπάρχουν οι χώροι για τα σχόλια,
-
7:21 - 7:25είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος
να βγάλεις τον θυμό σου στον κόσμο -
7:25 - 7:29σε τυχαία προφίλ αγνώστων, πάνω κάτω.
-
7:29 - 7:30ΝΜ (Γελώντας): Ναι, σωστά.
-
7:31 - 7:34Νταγκ: Αλλά σίγουρα με έκανε να ξανασκεφτώ
-
7:34 - 7:37τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρώ
με άλλους ανθρώπους στο διαδίκτυο. -
7:39 - 7:42ΝτΜ: Μάζεψα λοιπόν αυτές
τις συζητήσεις και πολλές άλλες -
7:42 - 7:46για το podcast μου «Συζητήσεις
με Άτομα Που Με Μισούν» -
7:46 - 7:47(Γέλια)
-
7:48 - 7:50Πριν ξεκινήσω αυτό το πρότζεκτ,
-
7:50 - 7:53θεωρούσα ότι ο πραγματικός τρόπος
να προκαλέσω μια αλλαγή -
7:53 - 7:56ήταν να αποκλείσω αντίθετες οπτικές
-
7:56 - 8:00μέσω επικά γραμμένων βίντεο δοκιμίων
και σχολίων και δημοσιεύσεων -
8:00 - 8:02αλλά σύντομα έμαθα ότι αυτά επικροτούνταν
-
8:02 - 8:05μόνο από ανθρώπους
που ήδη συμφωνούσαν μαζί μου. -
8:05 - 8:07Μερικές φορές -- γείτσες.
-
8:07 - 8:10Μερικές φορές, το πιο ανατρεπτικό
πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις -- -
8:10 - 8:11ναι, χειροκροτήστε τον.
-
8:11 - 8:14(Γέλια)
-
8:15 - 8:18Μερικές φορές, το πιο ανατρεπτικό
πράγμα που θα μπορούσες να κάνεις -
8:18 - 8:21είναι στην πραγματικότητα να μιλήσεις
με αυτούς που διαφωνείς, -
8:21 - 8:23και όχι απλά σε αυτούς.
-
8:23 - 8:25Τώρα σε κάθε μία από τις κλήσεις μου,
-
8:25 - 8:29πάντα ζητάω από τους καλεσμένους μου
να μου πούνε κάτι για τον εαυτό τους. -
8:29 - 8:33Είναι η απάντησή τους σε αυτή την ερώτηση
που με κάνει να τους συναισθανθώ. -
8:34 - 8:36Η συναίσθηση τελικά
-
8:36 - 8:39είναι απαραίτητο συστατικό
για να απογειωθούν αυτές οι συζητήσεις, -
8:39 - 8:41αλλά μπορείς να νοιώσεις πολύ ευάλωτος
-
8:41 - 8:45όταν συναισθάνεσαι κάποιον
με τον οποίο διαφωνείς βαθύτατα. -
8:46 - 8:49Βρήκα λοιπόν ένα πολύ βοηθητικό μάντρα.
-
8:49 - 8:52Η συναίσθηση δεν είναι αποδοχή.
-
8:53 - 8:56Με το να συναισθάνεσαι κάποιον
με τον οποίο διαφωνείς εις βάθος -
8:56 - 8:59δεν συμβιβάζεσαι ξαφνικά
για τις βαθιές σου πεποιθήσεις -
8:59 - 9:00και αποδέχεσαι τις δικές τους.
-
9:00 - 9:05Με το να συναισθάνομαι κάποιον που
θεωρεί ότι το να είσαι γκέι είναι αμαρτία -
9:05 - 9:07δεν σημαίνει ότι ξαφνικά
θα τα παρατήσω όλα, -
9:07 - 9:11θα μαζέψω τα πράγματά μου και θα βγάλω
εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την κόλαση. -
9:11 - 9:13Απλά σημαίνει ότι αναγνωρίζω
-
9:13 - 9:17την ανθρωπιά κάποιου που έμαθε
να σκέφτεται πολύ διαφορετικά από μένα. -
9:18 - 9:20Θέλω επίσης να ξεκαθαρίσω κάτι.
-
9:20 - 9:23Αυτό δεν είναι μια συνταγή για ακτιβισμό.
-
9:23 - 9:26Κατανοώ ότι μερικοί
δεν αισθάνονται ασφαλείς -
9:26 - 9:27να μιλήσουν στους δυσφημιστές τους
-
9:27 - 9:29και άλλοι νοιώθουν τόσο περιθωριοποιημένοι
-
9:29 - 9:33που δικαιολογημένα νοιώθουν
πως δεν έχουν να προσφέρουν συναίσθηση. -
9:33 - 9:35Το καταλαβαίνω τελείως αυτό.
-
9:35 - 9:37Αυτό είναι τι ταίριαξε σε εμένα να κάνω.
-
9:38 - 9:41Έχω έρθει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους
για αυτό το podcast. -
9:41 - 9:43Μερικοί αρνήθηκαν ευγενικά,
-
9:43 - 9:45άλλοι διάβασαν το μήνυμά μου
και το αγνόησαν, -
9:45 - 9:48μερικοί με απέκλεισαν αυτομάτως
όταν τους έστειλα την πρόσκληση -
9:48 - 9:50και ένας τύπος συμφώνησε να το κάνει
-
9:50 - 9:52και μετά, αφού μιλούσαμε για πέντε λεπτά,
-
9:52 - 9:53μου το έκλεισε.
-
9:54 - 9:57Συνειδητοποιώ επίσης πως αυτή η ομιλία
θα ανεβεί στο διαδίκτυο. -
9:58 - 10:00Και με το διαδίκτυο
έρχονται και τα σχόλια, -
10:00 - 10:03και με τα σχόλια έρχεται
αναπόφευκτα και το μίσος. -
10:03 - 10:05Οπότε, όση ώρα παρακολουθείτε
αυτή την ομιλία -
10:05 - 10:08μπορείτε πολύ ευχαρίστως
να με αποκαλέσετε ό,τι θέλετε. -
10:08 - 10:13Μπορείτε να με αποκαλέσετε «πουστράκι»,
«χιονονιφάδα», «κερατά», «βήτα» -
10:13 - 10:15ή «όλα όσα πάνε λάθος
με τον φιλελευθερισμό». -
10:16 - 10:19Αλλά να ξέρετε πως αν το κάνετε,
μπορεί να σας ζητήσω να μιλήσετε. -
10:20 - 10:23Και αν αρνηθείτε ή
με αποκλείσετε αυτομάτως -
10:23 - 10:25ή συμφωνήσετε και έπειτα μου το κλείσετε,
-
10:25 - 10:28τότε μάλλον, αγάπη μου,
εσύ θα είσαι η χιονονιφάδα. -
10:29 - 10:30Σας ευχαριστώ πολύ.
-
10:30 - 10:32(Χειροκροτήματα)
-
10:32 - 10:33(Φωνές)
-
10:33 - 10:39(Χειροκροτήματα)
- Title:
- Η ενσυναίσθηση δεν είναι αποδοχή
- Speaker:
- Ντίλαν Μάρον
- Description:
-
Ο ψηφιακός δημιουργός Ντίλαν Μάρον έχει συγκεντρώσει εκατομμύρια προβολές για πρότζεκτ όπως το «Κάθε Μία Λέξη» και το «Καθισμένος σε Τουαλέτες με τρανς άτομα» - αλλά διαπίστωσε ότι η άλλη πλευρά της επιτυχίας στο διαδίκτυο είναι το μίσος στο διαδίκτυο. Με την πάροδο του χρόνου, έχει αναπτύξει έναν απροσδόκητο μηχανισμό αντιμετώπισης: καλεί τους ανθρώπους που του αφήνουν αρνητικά σχόλια και τους ρωτάει μια απλή ερώτηση: «Γιατί το έγραψες αυτό;» Σε μια ομιλία για το πώς αλληλεπιδράμε στο διαδίκτυο, ο Μάρον εξηγεί πώς μερικές φορές το πιο ανατρεπτικό πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να μιλήσεις πραγματικά με ανθρώπους με τους οποίους διαφωνείς, όχι απλά σε αυτούς.
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:52
![]() |
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for Empathy is not endorsement | |
![]() |
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for Empathy is not endorsement | |
![]() |
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Empathy is not endorsement | |
![]() |
Fotini Daifron edited Greek subtitles for Empathy is not endorsement | |
![]() |
Fotini Daifron edited Greek subtitles for Empathy is not endorsement | |
![]() |
Fotini Daifron edited Greek subtitles for Empathy is not endorsement |