Όσα δεν ξέρουμε για τους νεαρούς μουσουλμάνους της Ευρώπης
-
0:01 - 0:05Όταν ήμουν μικρή,
ήξερα ότι είχα υπερδυνάμεις. -
0:07 - 0:08Σωστά ακούσατε.
-
0:08 - 0:09(Γέλια)
-
0:09 - 0:14Πίστευα ότι ήμουνα καταπληκτική
γιατί κατανοούσα και ταυτιζόμουν -
0:14 - 0:16με τους μελαμψούς άνθρωπους
-
0:16 - 0:19όπως ο παππούς μου,
ένας συντηρητικός μουσουλμάνος. -
0:19 - 0:24Επίσης καταλάβαινα την Αφγανή μητέρα μου,
τον Πακιστανό πατέρα μου -
0:24 - 0:28που δεν ήταν τόσο θρήσκος,
αλλά ήταν πράος και φιλελεύθερος. -
0:28 - 0:30Και φυσικά καταλάβαινα
-
0:30 - 0:33και ταυτιζόμουν
με τα αισθήματα των λευκών, -
0:33 - 0:35των λευκών Νορβηγών της χώρας μου.
-
0:35 - 0:40Λευκοί, μελαμψοί, ό,τι και να ήταν,
τους αγαπούσα όλους. -
0:40 - 0:41Τους καταλάβαινα όλους,
-
0:41 - 0:44έστω κι αν δεν καταλαβαινόντουσαν
πάντα μεταξύ τους, -
0:44 - 0:45ήταν όλοι δικοί μου άνθρωποι.
-
0:46 - 0:49Ωστόσο ο πατέρας μου ανησυχούσε πάντα.
-
0:49 - 0:52Συνήθιζε να λέει ότι ακόμα
και με την καλύτερη μόρφωση -
0:52 - 0:55δε θα αποκτούσα όσα μου άξιζαν.
-
0:55 - 0:59Θα αντιμετώπιζα ρατσισμό, αυτό πίστευε.
-
0:59 - 1:01Και ότι η μόνη περίπτωση
να με δεκτούν οι λευκοί -
1:01 - 1:03θα ήταν να γινόμουν διάσημη.
-
1:03 - 1:05Και προσέξτε,
-
1:05 - 1:08είχε αυτή τη συνομιλία μαζί μου
όταν ήμουνα επτά χρονών. -
1:08 - 1:11Οπότε στην ηλικία των επτά χρόνων,
-
1:11 - 1:15μου είπε: «Κοίτα, πρέπει να διαλέξεις
τον αθλητισμό ή τη μουσική». -
1:15 - 1:19Δεν ήξερε τίποτα για τα αθλητικά
ο καημενούλης, άρα θα ήταν η μουσική. -
1:19 - 1:24Οπότε στα επτά μου χρόνια, μάζεψε
όλα τα παιχνίδια μου, τις κούκλες μου, -
1:24 - 1:26και τα πέταξε.
-
1:26 - 1:30Για αντάλλαγμα μου έδωσε ενα
απαίσιο ηλεκτρικό πιάνο Casio... -
1:30 - 1:31(Γέλια)
-
1:31 - 1:33μάλιστα, και μαθήματα φωνητικής.
-
1:33 - 1:38Και μετά με ανάγκασε να εξασκούμαι
για πολλές ώρες κάθε μέρα. -
1:38 - 1:42Πολύ σύντομα άρχισε να με βάζει
να τραγουδάω σε όλο και μεγαλύτερο κοινό, -
1:42 - 1:46και το περίεργο ήταν
που έγινα κάτι σαν υπόδειγμα -
1:46 - 1:49για την πολυπολιτισμικότητα στη Νορβηγία.
-
1:49 - 1:50Και φυσικά ένοιωθα πολύ περήφανη.
-
1:50 - 1:54Γιατί ακόμα και οι εφημερίδες
-
1:54 - 1:57άρχισαν να γράφουν καλά σχόλια
για τους μελαμψούς ανθρώπους, -
1:57 - 2:00οπότε ένοιωθα ότι
οι υπερδυνάμεις μου αυξάνονταν. -
2:01 - 2:04Όταν ήμουνα 12 χρονών
γύρναγα από το σχολείο -
2:04 - 2:05και έκανα μια παράκαμψη
-
2:05 - 2:09για να αγοράσω τις αγαπημένες μου
καραμέλες, τα «αλμυρά πόδια». -
2:09 - 2:10Ξέρω ότι ακούγονται αηδιαστικές,
-
2:10 - 2:12(Γέλια)
-
2:12 - 2:13αλλά τις λατρεύω.
-
2:13 - 2:18Είναι από αλμυρή γλυκόριζα
στο σχήμα ποδιών. -
2:19 - 2:24Και τώρα που το λέω δυνατά
καταλαβαίνω πόσο απαίσιες ακούγονται, -
2:24 - 2:27αλλά όπως και να 'χει τις λάτρευα.
-
2:27 - 2:29Όταν πήγα να μπω στο κατάστημα,
-
2:29 - 2:34υπήρχε ένας λευκός άντρας
στην πόρτα που με εμπόδιζε να μπω. -
2:34 - 2:39Προσπάθησα να πάω γύρω του,
αλλά εκείνος με σταμάτησε, -
2:39 - 2:42και με κοίταγε επίμονα,
-
2:42 - 2:44μετά έφτυσε στο πρόσωπό μου και είπε:
-
2:44 - 2:45«Φύγε από μπροστά μου,
-
2:45 - 2:49μικρή μαύρη σκύλα,
μικρή παλιοπακιστανή σκύλα, -
2:49 - 2:51γύρνα από κει που ήρθες».
-
2:52 - 2:55Αναστατώθηκα.
-
2:55 - 2:56Τον κοίταγα.
-
2:56 - 2:59Ήμουν τόσο τρομοκρατημένη
που δε σκούπισα καν το σάλιο, -
3:00 - 3:02που έσμιγε με τα δάκρυά μου.
-
3:02 - 3:04Θυμάμαι κοίταξα γύρω μου,
-
3:04 - 3:09ελπίζοντας ότι κάποιος ενήλικας
θα ερχόταν να σταματήσει αυτόν τον τύπο. -
3:09 - 3:14Ωστόσο οι άνθρωποι πέρναγαν από δίπλα μου
βιαστικά, κάνοντας ότι δε με έβλεπαν. -
3:14 - 3:18Μπερδεύτηκα, γιατί σκεφτόμουν:
-
3:19 - 3:22«Λευκοί μου, πού είστε; Τι συμβαίνει;
-
3:22 - 3:24Γιατί δεν έρχεστε να με σώσετε;»
-
3:25 - 3:27Και φυσικά εννοείται
ότι δεν αγόρασα τις καραμέλες. -
3:27 - 3:30Έτρεξα όσο πιο γρήγορα
μπορούσα στο σπίτι μου. -
3:30 - 3:33Όλα είναι καλά, σκέφτηκα.
-
3:33 - 3:36Όσο πέρναγε ο καιρός γινόμουνα
όλο και πιο πετυχημένη, -
3:36 - 3:41και με τον καιρό άρχισαν να με ενοχλούν
και οι μελαμψοί άνθρωποι. -
3:41 - 3:43Κάποιοι άντρες
στην κοινότητα των γονιών μου -
3:43 - 3:50πίστευαν ότι ήταν απαράδεκτο και ατιμωτικό
να ασχολείται μια γυναίκα με τη μουσική -
3:50 - 3:52και να εμφανίζεται τόσο συχνά
στα μέσα ενημέρωσης. -
3:53 - 3:59Σύντομα λοιπόν άρχισαν
να μου επιτίθενται στις συναυλίες μου. -
3:59 - 4:04Θυμάμαι σε μία από αυτές ήμουνα στη σκηνή
και έσκυψα προς το ακροατήριο, -
4:04 - 4:07και το τελευταίο που είδα ήταν
ένα νεαρό μελαμψό πρόσωπο, -
4:07 - 4:11και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν ρίξει
κάποια χημική ουσία στα μάτια -
4:11 - 4:14και θυμάμαι ότι δεν έβλεπα
και τα μάτια μου δάκρυζαν, -
4:14 - 4:16αλλά συνέχισα να τραγουδάω.
-
4:17 - 4:22Με έφτυσαν στον δρόμο, στο Όσλο,
αυτή τη φορά μελαμψοί άντρες. -
4:22 - 4:26Κάποια στιγμή επιχείρησαν
και να με απαγάγουν. -
4:26 - 4:28Πήρα άπειρες απειλές θανάτου.
-
4:28 - 4:31Θυμάμαι μια φορά ένας ηλικιωμένος
με γενειάδα με σταμάτησε στον δρόμο -
4:31 - 4:33και μου είπε: «Ο λόγος
που σε μισώ τόσο πολύ -
4:33 - 4:35είναι γιατί κάνεις τις κόρες μας
-
4:35 - 4:37να νομίζουν ότι μπορούν
να κάνουν ό,τι θέλουν». -
4:39 - 4:41Κάποιος νεαρός
με προειδοποίησε να προσέχω, -
4:41 - 4:44είπε ότι η μουσική είναι αντι-ισλαμική
και δουλειά για πόρνες, -
4:44 - 4:49αν συνέχιζα θα με βίαζαν
και θα με ξεκοίλιαζαν, -
4:49 - 4:52για να μη γεννηθεί
και άλλη πόρνη όπως εγώ. -
4:54 - 4:55Και πάλι ένοιωσα μπερδεμένη.
-
4:55 - 4:57Δεν καταλάβαινα το τι γινόταν.
-
4:57 - 5:01Οι μελαμψοί μου είχαν αρχίσει
να μου φέρονται έτσι - γιατί; -
5:02 - 5:05Αντί να κτίζω γέφυρες ανάμεσα
στους δύο κόσμους μου -
5:05 - 5:08ένοιωθα ότι βυθιζόμουν ανάμεσά τους.
-
5:08 - 5:11Μάλλον για μένα το σάλιο
ήταν ο κρυπτονίτης μου. -
5:13 - 5:15Όταν λοιπόν έφτασα στην ηλικία των 17,
-
5:15 - 5:18οι απειλές θανάτου ήταν άπειρες,
και οι ενοχλήσεις συνεχείς. -
5:18 - 5:20Όταν φτάσαμε στο απροχώρητο,
η μητέρα μου μού είπε: -
5:20 - 5:24«Κοίτα, δε μπορούμε πια
να σε προστατέψουμε, -
5:24 - 5:26πρέπει να φύγεις».
-
5:26 - 5:31Αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή
για το Λονδίνο, πακέταρα και έφυγα. -
5:32 - 5:36Η μεγαλύτερή μου απογοήτευση
ήταν που κανείς δεν αντέδρασε. -
5:36 - 5:39Η αναχώρησή μου από τη Νορβηγία
ήταν πολύ δημόσιο γεγονός. -
5:39 - 5:43Κανείς δε μίλησε, ούτε οι μελαμψοί μου,
ούτε οι λευκοί μου. -
5:43 - 5:46Κανείς δεν είπε: «Για περιμένετε,
αυτό που γίνεται είναι λάθος. -
5:46 - 5:50Αυτό το κορίτσι είναι δικό μας,
ας το υποστηρίξουμε, ας το προστατέψουμε». -
5:50 - 5:51Κανείς δεν το είπε αυτό.
-
5:51 - 5:54Ένοιωσα... ξέρετε, όπως στο αεροδρόμιο,
-
5:55 - 5:58στον ιμάντα των αποσκευών
όπου υπάρχουν διάφορες βαλίτσες -
5:58 - 5:59που γυρνάνε γύρω-γύρω,
-
5:59 - 6:02και πάντα υπάρχει μια βαλίτσα
που περισσεύει, -
6:02 - 6:05που κανείς δε θέλει, που κανείς
δεν έρχεται να την πάρει. -
6:05 - 6:06Έτσι ένοιωθα.
-
6:07 - 6:11Ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο μόνη,
ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο χαμένη. -
6:12 - 6:17Όταν λοιπόν ήρθα στο Λονδίνο,
συνέχισα τη μουσική μου καρριέρα. -
6:17 - 6:20Διαφορετικό μέρος,
αλλά δυστυχώς η ίδια ιστορία. -
6:21 - 6:24Θυμάμαι ένα μήνυμα που έλαβα,
έλεγε ότι θα με σκότωναν -
6:24 - 6:28και ποτάμια από αίμα θα έρρεαν
-
6:28 - 6:31και ότι θα με βίαζαν
πολλές φορές πριν πεθάνω. -
6:31 - 6:33Σε αυτό το σημείο, ομολογώ
-
6:33 - 6:35ότι είχα συνηθίσει σε τέτοια μηνύματα,
-
6:35 - 6:40αλλά αυτή τη φορά είχαν αρχίσει
να απειλούν και την οικογένειά μου. -
6:41 - 6:46Οπότε ξαναπακέταρα, παράτησα τη μουσική,
και μετακόμισα στις ΗΠΑ. -
6:47 - 6:48Δεν άντεχα άλλο.
-
6:48 - 6:50Δεν ήθελα να το συνεχίσω πια αυτό.
-
6:50 - 6:53Και φυσικά δεν ήθελα
να με σκοτώσουν για κάτι -
6:53 - 6:56που δεν ήταν καν δικό μου όνειρο,
αλλά μια επιλογή του πατέρα μου. -
6:58 - 7:01Έχασα τον δρόμο μου.
-
7:01 - 7:03Κατέρρευσα.
-
7:03 - 7:05Αλλά αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να κάνω
-
7:05 - 7:09ήταν να περάσω τα υπόλοιπα
χρόνια της ζωής μου -
7:09 - 7:10στηρίζοντας νεαρά άτομα
-
7:10 - 7:13και να τα στηρίζω,
με κάποιο ασήμαντο έστω τρόπο, -
7:13 - 7:15να τους προσφέρω ό,τι μπορούσα.
-
7:15 - 7:18Άρχισα τον εθελοντισμό
σε διάφορους οργανισμούς -
7:18 - 7:23που στήριζαν νεαρούς
μουσουλμάνους στην Ευρώπη. -
7:24 - 7:27Και προς έκπληξή μου αυτό που κατάλαβα
-
7:27 - 7:32ήταν ότι πολλά από αυτά τα παιδιά
υπέφεραν και ταλαιπωρούνταν. -
7:32 - 7:36Είχαν τόσα προβλήματα
με τις οικογένειες και τις κοινότητές τους -
7:36 - 7:40που νοιαζόντουσαν περισσότερο
για την τιμή τους και την υπόληψή τους -
7:40 - 7:43παρά για την ευτυχία και τη ζωή
των ίδιων των παιδιών τους. -
7:44 - 7:45Άρχισα να νοιώθω
-
7:45 - 7:48ότι ίσως και να μην ήμουν τόσο μόνη,
ίσως και να μην ήμουν τόσο παράξενη. -
7:48 - 7:51Ίσως να υπάρχουν
κι άλλοι σαν εμένα στον κόσμο. -
7:51 - 7:53Αυτό που οι περισσότεροι
δεν καταλαβαίνουν -
7:53 - 7:58είναι το ότι είμαστε πάρα πολλοί
και μεγαλώνουμε στην Ευρώπη, -
7:58 - 8:00αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι
να είμαστε ο εαυτός μας. -
8:00 - 8:03Δε μας επιτρέπουν να είμαστε
αυτοί που είμαστε. -
8:03 - 8:07Δεν είμαστε ελεύθεροι να παντρευτούμε
-
8:07 - 8:10ή να κάνουμε μια σχέση
με τα άτομα που θα επιλέγαμε. -
8:10 - 8:12Δε μπορούμε ούτε να επιλέξουμε καριέρα.
-
8:12 - 8:16Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιοχές
της Ευρώπης όπου ζουν μουσουλμάνοι. -
8:16 - 8:20Ακόμα και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες
στον κόσμο, εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι. -
8:20 - 8:24Οι ζωές μας, τα όνειρά μας,
το μέλλον μας, δε μας ανήκουν, -
8:24 - 8:27ανήκουν στους γονείς μας
και στις κοινότητές τους. -
8:27 - 8:30Άκουσα πολλές ιστορίες νεαρών ατόμων
-
8:31 - 8:34που ζουν στην αφάνεια,
-
8:34 - 8:36που δε μας απασχολούν,
-
8:36 - 8:39αλλά που υποφέρουν, και υποφέρουν μόνα.
-
8:40 - 8:42Τα εξαναγκάζουν να παντρευτούν,
-
8:42 - 8:45τα βασανίζουν και τα κακοποιούν
στο όνομα της τιμής της οικογένειας. -
8:45 - 8:49Τελικά, κατάλαβα, αφού δούλεψα
για πολλά χρόνια με αυτά τα παιδιά, -
8:49 - 8:51ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να τρέχω.
-
8:51 - 8:56Δεν μπορούσα να περάσω την υπόλοιπη
ζωή μου τρομαγμένη και κρυμένη -
8:56 - 8:58και ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι.
-
9:00 - 9:03Κατάλαβα επίσης ότι
η σιωπή μου, η σιωπή μας, -
9:03 - 9:05επιτρέπει σε αυτή την κακοποίηση
να συνεχίζεται. -
9:06 - 9:08Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω
-
9:08 - 9:11τις υπερδυνάμεις των παιδικών μου χρόνων
-
9:11 - 9:15για να κάνω τα εμπλεκόμενα μέρη
να καταλάβουν -
9:15 - 9:17πώς είναι η ζωή αυτών των παιδιών
-
9:17 - 9:21που είναι παγιδευμένα μεταξύ
της οικογένειας και της χώρας τους. -
9:21 - 9:24Άρχισα λοιπόν να κάνω ταινίες
και να λέω αυτές τις ιστορίες. -
9:25 - 9:29Ήθελα επίσης να καταλάβει ο κόσμος
πόσο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες -
9:29 - 9:32αν δεν πάρουμε σοβαρά αυτά τα προβλήματα.
-
9:32 - 9:35Η πρώτη ταινία μίλαγε για την Μπανάζ.
-
9:35 - 9:39Ήταν μια 17χρονη Κούρδη στο Λονδίνο.
-
9:40 - 9:42Ήταν υπάκουη,
έκανε ό,τι της έλεγαν οι γονείς της. -
9:43 - 9:45Προσπαθούσε να τα κάνει όλα σωστά.
-
9:45 - 9:48Παντρεύτηκε το παιδί
που διάλεξαν οι γονείς της, -
9:48 - 9:51παρόλο που τη χτύπαγε
και τη βίαζε συνεχώς. -
9:52 - 9:54Όταν ζήτησε τη βοήθεια
της οικογένειάς της, της είπαν: -
9:54 - 9:57«Γύρνα πίσω και προσπάθησε
να είσαι καλύτερη σύζυγος». -
9:57 - 10:00Επειδή δεν ήθελαν να έχουν
χωρισμένη κόρη στο ιστορικό τους -
10:00 - 10:03για να μην ατιμαστεί η οικογένεια.
-
10:04 - 10:07Τη χτύπαγε τόσο βίαια
που τα αυτιά της αιμορραγούσαν. -
10:07 - 10:10Και όταν επιτέλους έφυγε,
-
10:10 - 10:14και βρήκε κάποιον που αυτή επέλεξε
και αυτή ερωτεύτηκε, -
10:14 - 10:16η κοινότητα και η οικογένεια το έμαθαν
-
10:16 - 10:18και η κοπέλα εξαφανίστηκε.
-
10:18 - 10:21Τη βρήκαν τρεις μήνες αργότερα.
-
10:21 - 10:26Την είχαν βάλει σε μια βαλίτσα
και την είχαν θάψει κάτω από το σπίτι. -
10:28 - 10:32Την είχαν στραγγαλίσει,
την είχαν κακοποιήσει μέχρι να πεθάνει. -
10:33 - 10:38Το έκαναν τρεις άντρες, τρία ξαδέρφια της,
με εντολή του πατέρα και του θείου της. -
10:38 - 10:40Η επιπρόσθετη τραγωδία
στην ιστορία της Μπανάζ -
10:40 - 10:46ήταν ότι είχε πάει στην αστυνομία,
στην Αγγλία, πέντε φορές ζητώντας βοήθεια, -
10:46 - 10:49και τους είχε πει ότι
η οικογένειά της θα τη σκότωνε. -
10:49 - 10:52Η αστυνομία δεν την πίστεψε
και δεν έκαναν τίποτα. -
10:53 - 10:54Και το πρόβλημα με αυτό
-
10:54 - 10:59δεν είναι μόνο ότι πολλά από τα παιδιά μας
αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα -
10:59 - 11:02μέσα στην οικογένεια και στην κοινότητα,
-
11:02 - 11:06αλλά συναντούν και έλλειψη κατανόησης,
-
11:07 - 11:11και αδιαφορία στις χώρες όπου μεγάλωσαν.
-
11:12 - 11:16Όταν τους προδίδουν οι οικογένειές τους,
στρέφονται σε όλους εμάς, -
11:16 - 11:18και όταν κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε,
-
11:18 - 11:20τα χάνουμε αυτά τα παιδιά.
-
11:21 - 11:24Όσο έκανα αυτή την ταινία,
πολύς κόσμος μου έλεγε: -
11:24 - 11:27«Ντία, αυτή είναι απλώς η κουλτούρα τους.
-
11:27 - 11:29Αυτά κάνουν αυτοί οι άνθρωποι
στα παιδιά τους -
11:29 - 11:31και δε μπορούμε να επέμβουμε».
-
11:32 - 11:35Σας διαβεβαιώ ότι η δολοφονία
δεν είναι στην κουλτούρα μου. -
11:37 - 11:42Και άτομα με εμφάνιση σαν τη δική μου,
νεαρές γυναίκες με ρίζες σαν τις δικές μου -
11:42 - 11:46θα έπρεπε να έχουν τα ίδια δικαιώματα,
την ίδια προστασία -
11:46 - 11:49όπως όλοι οι άλλοι στη χώρα μας,
γιατί να είναι αλλιώς; -
11:50 - 11:55Στην επόμενη μου ταινία ήθελα
να προσπαθήσω να καταλάβω -
11:55 - 11:58γιατί μερικοί νεαροί μουσουλμάνοι
στην Ευρώπη -
11:58 - 12:00γίνονται βίαιοι και εξτρεμιστές.
-
12:01 - 12:02Αυτό το θέμα
-
12:02 - 12:06θα με ανάγκαζε να έρθω αντιμέτωπη
με τον χειρότερό μου φόβο. -
12:07 - 12:09Τους μελαμψούς άνδρες με γενειάδα.
-
12:11 - 12:14Τους ίδιους, ή πολύ παρόμοιους
-
12:14 - 12:17με εκείνους που με κυνηγούσαν
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου. -
12:18 - 12:20Άνδρες που φοβόμουνα
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου. -
12:20 - 12:23Άνδρες που αντιπαθούσα πολύ βαθιά,
-
12:23 - 12:25για πάρα πολλά χρόνια.
-
12:25 - 12:29Τα επόμενα δύο χρόνια πήρα συνεντεύξεις
από καταδικασμένους τρομοκράτες, -
12:29 - 12:32τζιχαντιστές και πρώην εξτρεμιστές.
-
12:32 - 12:35Αυτό που ήξερα ήδη, το προφανές,
-
12:35 - 12:38ήταν ότι η θρησκεία, η πολιτική,
-
12:38 - 12:40τα κατάλοιπα της Ευρωπαϊκής
αποικιοκρατίας, -
12:40 - 12:44επίσης οι πρόσφατες αποτυχίες
της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, -
12:44 - 12:46όλα αυτά έπαιζαν κάποιο ρόλο.
-
12:47 - 12:49Αυτό που ήθελα να μάθω πιο πολύ
-
12:49 - 12:52ήταν οι ανθρώπινοι και προσωπικοί λόγοι
-
12:53 - 12:56που κάνουν κάποια από τα παιδιά
πιο τρωτά σε αυτή τη στρατολόγηση. -
12:57 - 13:02Αυτό που με εξέπληξε ήταν που συνάντησα
πληγωμένους ανθρώπους. -
13:04 - 13:06Αντί για τα τέρατα που έψαχνα,
-
13:06 - 13:08που ήλπιζα να βρώ,
-
13:08 - 13:11και που θα με ικανοποιούσε,
-
13:11 - 13:13συνάντησα πληγωμένα άτομα.
-
13:14 - 13:15Όπως η Μπανάζ,
-
13:15 - 13:19έτσι και αυτοί οι νεαροί άντρες
ήταν μοιρασμένοι στα δύο, -
13:19 - 13:21προσπαθώντας να γεφυρώσουν το χάσμα
-
13:21 - 13:25μεταξύ της οικογένειάς τους
και της χώρας που είχαν γεννηθεί. -
13:26 - 13:29Έμαθα ακόμα ότι οι ομάδες
εξτρεμιστών, οι ομάδες τρομοκρατών, -
13:29 - 13:33εκμεταλλεύονται αυτή
την ψυχολογική κατάσταση των νέων -
13:33 - 13:37και την κατευθύνουν,
με κυνικό τρόπο, προς τη βία. -
13:37 - 13:38«Ελάτε σε μας», τους λένε.
-
13:38 - 13:41«Απορρίψτε και τις δύο πλευρές,
την οικογένεια και τη χώρα σας -
13:41 - 13:43γιατί και αυτές σας απορρίπτουν.
-
13:43 - 13:46Για την οικογένειά σας,
η τιμή αξίζει περισσότερο από σας -
13:46 - 13:47όσο για τη χώρα σας,
-
13:47 - 13:53ένας πραγματικός Νορβηγός, Άγγλος ή Γάλλος
είναι πάντα λευκός, και εσείς ποτέ». -
13:54 - 13:57Υπόσχονται στους νέους μας
αυτά που αποζητούν: -
13:58 - 14:02να νοιώσουν σημαντικοί, γενναίοι,
να ανήκουν κάπου και να έχουν σκοπό, -
14:02 - 14:05σε μια κοινότητα που τους αγαπάει
και τους αποδέχεται. -
14:05 - 14:08Κάνουν τους αδύναμους να νοιώσουν δυνατοί.
-
14:08 - 14:14Όσα ήταν αόρατα και βουβά
επιτέλους τους φανερώνονται. -
14:15 - 14:18Αυτό κάνουν στους νέους μας.
-
14:18 - 14:22Γιατί εκείνοι το κάνουν κι εμείς όχι;
-
14:23 - 14:27Βασικά, δεν αποδέχομαι
-
14:28 - 14:31και δε δικαιολογώ τη χρήση βίας.
-
14:31 - 14:35Αυτό που θέλω να πώ είναι
ότι πρέπει να καταλάβουμε -
14:35 - 14:39γιατί αυτό τραβάει τα νέα παιδιά.
-
14:40 - 14:42Θέλω να σας δείξω...
-
14:42 - 14:46αυτές είναι παιδικές φωτογραφίες
κάποιων από τους άντρες στην ταινία. -
14:47 - 14:51Αυτό που με εντυπωσίασε είναι
που τόσοι πολλοί από αυτούς, -
14:51 - 14:53και αυτό δεν το περίμενα,
-
14:53 - 14:56αλλά για πολλούς ο πατέρας
ήταν απών ή βάναυσος. -
14:57 - 14:59Και πολλοί από αυτούς τους νεαρούς άνδρες
-
14:59 - 15:02βρήκαν φροντίδα και συμπόνοια
σε πατρικά πρότυπα -
15:02 - 15:05που συνάντησαν μέσα
στις εξτρεμιστικές οργανώσεις. -
15:06 - 15:09Συνάντησα επίσης άνδρες που είχαν
πέσει θύματα ρατσιστικής βίας, -
15:10 - 15:12και βρήκαν τον τρόπο
να μη νοιώθουν πια σαν θύματα: -
15:12 - 15:14έγιναν οι ίδιοι βίαιοι.
-
15:14 - 15:19Επιπλέον, συνάντησα κάτι απροσδόκητο
που αναγνώρισα με φρίκη. -
15:19 - 15:25Συνάντησα αισθήματα ίδια με τα δικά μου
όταν έφευγα από τη Νορβηγία στα 17 μου. -
15:26 - 15:29Η ίδια σύγχυση, η ίδια λύπη,
-
15:29 - 15:33το ίδιο αίσθημα ότι με είχαν προδώσει
-
15:35 - 15:38και ότι δεν ανήκα σε κανέναν.
-
15:39 - 15:43Το ίδιο αίσθημα ότι είχα χαθεί,
είχα μοιραστεί ανάμεσα σε δύο κουλτούρες. -
15:43 - 15:45Παρ' όλα αυτά, δεν επέλεξα την καταστροφή,
-
15:45 - 15:48επέλεξα να πάρω μια κάμερα
και όχι ένα όπλο. -
15:48 - 15:52Και ο λόγος που το έκανα αυτό
ήταν γιατί με τις υπερδυνάμεις μου -
15:52 - 15:56είχα καταλάβει ότι η λύση
ήταν η κατανόηση και όχι η βία. -
15:56 - 15:58Να βλέπουμε τους ανθρώπους
-
15:58 - 16:02με τις αρετές και τα ελαττώματά τους
-
16:02 - 16:04αντί να διαιωνίζουμε στερεότυπα:
-
16:04 - 16:06εμείς και οι άλλοι,
οι κακοί και τα θύματα. -
16:06 - 16:09Συμφιλιώθηκα επίσης με το γεγονός
-
16:09 - 16:12ότι οι δύο κουλτούρες μου δεν ήταν
κατ' ανάγκη σε πορεία σύγκρουσης -
16:12 - 16:16αλλά έγιναν ο χώρος
όπου βρήκα τη δική μου φωνή. -
16:16 - 16:19Σταμάτησα να νοιώθω ότι έπρεπε
να διαλέξω μια πλευρά, -
16:19 - 16:21και μου πήρε πολλά πολλά χρόνια
για να το καταλάβω. -
16:22 - 16:26Πολλά από τα νεαρά παιδιά μας σήμερα
βασανίζονται για τους ίδιους λόγους, -
16:26 - 16:28και ταλαιπωρούνται μόνα.
-
16:29 - 16:32Και αυτό τα αφήνει τρωτά
και ευάλωτα σαν ανοικτή πληγή. -
16:32 - 16:36Για μερικούς η κοσμοθεωρία
του ριζοσπαστικού ισλάμ -
16:36 - 16:39γίνεται η μόλυνση
που φουντώνει την πληγή. -
16:41 - 16:44Ένα Αφρικανικό γνωμικό λέει:
-
16:46 - 16:49«Αν οι νέοι δε μυηθούν στο χωριό,
-
16:49 - 16:52θα του βάλουν φωτιά
για να νοιώσουν τη ζεστασιά του». -
16:53 - 16:57Θα ήθελα να ζητήσω
από τους μουσουλμάνους γονείς -
16:57 - 16:58και τις κοινότητές τους,
-
16:58 - 17:01μπορείτε να αγαπάτε και να νοιάζεστε
για τα παιδιά σας -
17:01 - 17:04χωρίς να τα αναγκάζετε
να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σας; -
17:04 - 17:06Μπορείτε να επιλέξετε τα παιδιά σας,
αντί την τιμή σας; -
17:06 - 17:10Μπορείτε να καταλάβετε
γιατί είναι θυμωμένα και αποξενωμένα -
17:10 - 17:12όταν εσείς βάζετε την τιμή σας
πάνω από την ευτυχία τους; -
17:13 - 17:15Μπορείτε να γίνετε φίλοι με το παιδί σας
-
17:15 - 17:17ώστε να σας έχει εμπιστοσύνη,
-
17:17 - 17:19να θέλει να μοιράζεται μαζί σας
τις εμπειρίες του, -
17:19 - 17:22αντί να ψάχνει να το βρει αλλού;
-
17:22 - 17:26Και για τα παιδιά που επηρεάζονται
από τον εξτρεμισμό: -
17:27 - 17:31Μπορείτε να δεχτείτε ότι ο θυμός σας
προέρχεται από τον πόνο σας; -
17:32 - 17:35Θα βρείτε τη δύναμη να αντισταθείτε
στους κυνικούς γέρους -
17:35 - 17:38που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το αίμα σας
για το δικό τους κέρδος; -
17:39 - 17:42Μπορείτε να βρείτε
έναν δικό σας τρόπο να ζείτε; -
17:42 - 17:44Αναγνωρίζετε ότι η καλύτερη εκδίκηση
-
17:44 - 17:48είναι να ζήσετε μια ευτυχισμένη,
γεμάτη και ελεύθερη ζωή; -
17:48 - 17:51Μια ζωή που θα ελέγχετε εσείς
και κανείς άλλος; -
17:51 - 17:55Γιατί να θέλετε να γίνετε άλλος ένας
νεκρός νεαρός μουσουλμάνος; -
17:55 - 18:00Και για τους υπόλοιπους από μας, πότε
θα αρχίσουμε ν' ακούμε τους νέους μας; -
18:00 - 18:02Πώς θα τους καθοδηγήσουμε
-
18:02 - 18:06να διοχετεύσουν τον πόνο τους
σε κάτι πιο εποικοδομητικό; -
18:07 - 18:08Πιστεύουν ότι δε μας αρέσουν.
-
18:08 - 18:11Πιστεύουν ότι δε μας ενδιαφέρει
η μοίρα τους. -
18:11 - 18:13Πιστεύουν ότι δεν τους δεχόμαστε.
-
18:13 - 18:16Μπορούμε να βρούμε κάποιο τρόπο
να τους αλλάξουμε γνώμη; -
18:18 - 18:20Πώς θα καταφέρουμε να τους δούμε
και να τους προσέξουμε -
18:20 - 18:25πριν γίνουν είτε δράστες είτε θύματα βίας;
-
18:25 - 18:29Μπορούμε να νοιαζόμαστε
και να τους θεωρούμε δικούς μας; -
18:29 - 18:34Να μην περιοριστούμε στο να εξοργιζόμαστε
όταν τα θύματα βίας μας μοιάζουν; -
18:34 - 18:39Μπορούμε να απορρίψουμε το μίσος
και να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ μας; -
18:39 - 18:43Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρατήσουμε
ούτε ο ένας τον άλλον ούτε τα παιδιά μας, -
18:43 - 18:45ακόμα και αν αυτά μας έχουν παρατήσει.
-
18:45 - 18:47Είμαστε ενωμένοι σε αυτό.
-
18:47 - 18:53Και στο μέλλον, η εκδίκηση και η βία
δε θα μετρήσουν υπέρ των εξτρεμιστών. -
18:54 - 18:57Οι τρομοκράτες μας θέλουν κρυμμένους
στα σπίτια μας από φόβο, -
18:57 - 19:00κλείνοντας τις πόρτες και τις καρδιές μας.
-
19:00 - 19:03Θέλουν να ανοίξουμε
κι άλλες πληγές στις κοινωνίες μας -
19:03 - 19:07για να τις χρησιμοποιήσουν
για να εξαπλώσουν τη μόλυνσή τους. -
19:07 - 19:10Θέλουν να τους μοιάσουμε:
-
19:10 - 19:12με αδιαλλαξία, μίσος και σκληρότητα.
-
19:14 - 19:17Την επόμενη των επιθέσεων στο Παρίσι,
-
19:17 - 19:21μια φίλη μου έστειλε
αυτή τη φωτογραφία της κόρης της. -
19:21 - 19:23Ένα κοριτσάκι λευκών και ένα Αράβων.
-
19:23 - 19:25Είναι κολλητές.
-
19:25 - 19:29Αυτή η εικόνα είναι
ο κρυπτονίτης των εξτρεμιστών. -
19:31 - 19:34Αυτά τα δύο κοριτσάκια
με τις υπερδυνάμεις τους -
19:34 - 19:36ανοίγουν τον δρόμο για το μέλλον,
-
19:36 - 19:40για μια κοινωνία που πρέπει
να κτίσουμε μαζί, -
19:40 - 19:44μια κοινωνία που αγκαλιάζει και στηρίζει,
-
19:45 - 19:47δεν απορρίπτει τα παιδιά μας.
-
19:48 - 19:49Ευχαριστώ που με ακούσατε.
-
19:49 - 19:52(Χειροκρότημα)
- Title:
- Όσα δεν ξέρουμε για τους νεαρούς μουσουλμάνους της Ευρώπης
- Speaker:
- Ντίγια Κάαν
- Description:
-
Μεγαλωμένη στη Νορβηγία από Αφγανή μητέρα και Πακιστανό πατέρα, η Ντίγια Κάαν ξέρει από προσωπική πείρα πως είναι να ζει κανείς παγιδευμένος ανάμεσα στην κοινότητά του και τη χώρα του. Σε αυτή τη δυνατή και συγκινητική ομιλία, η σκηνοθέτις αποκαλύπτει την απόρριψη και την απομόνωση που βιώνουν πολλά παιδιά μουσουλμάνων μεγαλώνοντας στη δύση. Παρακινεί τους γονείς και όλους εμάς να αγκαλιάσουμε αυτά τα παιδιά, πριν τα αρπάξουν οι εξτρεμιστικές ομάδες, με καταστροφικές συνέπειες.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 20:11
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Lucas Kaimaras approved Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for What we don't know about Europe's Muslim kids |