1
00:00:01,200 --> 00:00:04,950
Όταν ήμουν μικρή,
ήξερα ότι είχα υπερδυνάμεις.

2
00:00:06,920 --> 00:00:08,135
Σωστά ακούσατε.

3
00:00:08,140 --> 00:00:09,240
(Γέλια)

4
00:00:09,240 --> 00:00:13,836
Πίστευα ότι ήμουνα καταπληκτική 
γιατί κατανοούσα και ταυτιζόμουν

5
00:00:13,836 --> 00:00:15,516
με τους μελαμψούς άνθρωπους

6
00:00:15,516 --> 00:00:18,880
όπως ο παππούς μου, 
ένας συντηρητικός μουσουλμάνος.

7
00:00:19,360 --> 00:00:24,286
Επίσης καταλάβαινα την Αφγανή μητέρα μου, 
τον Πακιστανό πατέρα μου

8
00:00:24,286 --> 00:00:28,260
που δεν ήταν τόσο θρήσκος,
αλλά ήταν πράος και φιλελεύθερος.

9
00:00:28,480 --> 00:00:29,980
Και φυσικά καταλάβαινα

10
00:00:29,980 --> 00:00:32,556
και ταυτιζόμουν 
με τα αισθήματα των λευκών,

11
00:00:32,560 --> 00:00:34,770
των λευκών Νορβηγών της χώρας μου.

12
00:00:35,480 --> 00:00:39,596
Λευκοί, μελαμψοί, ό,τι και να ήταν, 
τους αγαπούσα όλους.

13
00:00:39,920 --> 00:00:41,150
Τους καταλάβαινα όλους,

14
00:00:41,150 --> 00:00:43,676
έστω κι αν δεν καταλαβαινόντουσαν
πάντα μεταξύ τους,

15
00:00:43,676 --> 00:00:45,160
ήταν όλοι δικοί μου άνθρωποι.

16
00:00:45,600 --> 00:00:48,536
Ωστόσο ο πατέρας μου ανησυχούσε πάντα.

17
00:00:48,540 --> 00:00:51,890
Συνήθιζε να λέει ότι ακόμα 
και με την καλύτερη μόρφωση

18
00:00:51,890 --> 00:00:55,126
δε θα αποκτούσα όσα μου άξιζαν.

19
00:00:55,126 --> 00:00:58,520
Θα αντιμετώπιζα ρατσισμό, αυτό πίστευε.

20
00:00:58,520 --> 00:01:01,376
Και ότι η μόνη περίπτωση
να με δεκτούν οι λευκοί

21
00:01:01,380 --> 00:01:03,480
θα ήταν να γινόμουν διάσημη.

22
00:01:03,480 --> 00:01:04,750
Και προσέξτε,

23
00:01:04,750 --> 00:01:07,910
είχε αυτή τη συνομιλία μαζί μου 
όταν ήμουνα επτά χρονών.

24
00:01:08,440 --> 00:01:11,246
Οπότε στην ηλικία των επτά χρόνων,

25
00:01:11,246 --> 00:01:14,816
μου είπε: «Κοίτα, πρέπει να διαλέξεις
τον αθλητισμό ή τη μουσική».

26
00:01:14,820 --> 00:01:19,270
Δεν ήξερε τίποτα για τα αθλητικά 
ο καημενούλης, άρα θα ήταν η μουσική.

27
00:01:19,270 --> 00:01:23,830
Οπότε στα επτά μου χρόνια, μάζεψε 
όλα τα παιχνίδια μου, τις κούκλες μου,

28
00:01:23,830 --> 00:01:25,790
και τα πέταξε.

29
00:01:26,160 --> 00:01:30,000
Για αντάλλαγμα μου έδωσε ενα 
απαίσιο ηλεκτρικό πιάνο Casio...

30
00:01:30,000 --> 00:01:31,286
(Γέλια)

31
00:01:31,286 --> 00:01:33,316
μάλιστα, και μαθήματα φωνητικής.

32
00:01:33,320 --> 00:01:38,096
Και μετά με ανάγκασε να εξασκούμαι 
για πολλές ώρες κάθε μέρα.

33
00:01:38,100 --> 00:01:42,376
Πολύ σύντομα άρχισε να με βάζει 
να τραγουδάω σε όλο και μεγαλύτερο κοινό,

34
00:01:42,380 --> 00:01:46,176
και το περίεργο ήταν 
που έγινα κάτι σαν υπόδειγμα

35
00:01:46,180 --> 00:01:48,570
για την πολυπολιτισμικότητα στη Νορβηγία.

36
00:01:48,760 --> 00:01:50,490
Και φυσικά ένοιωθα πολύ περήφανη.

37
00:01:50,490 --> 00:01:53,720
Γιατί ακόμα και οι εφημερίδες

38
00:01:53,720 --> 00:01:56,560
άρχισαν να γράφουν καλά σχόλια
για τους μελαμψούς ανθρώπους,

39
00:01:56,560 --> 00:01:59,970
οπότε ένοιωθα ότι 
οι υπερδυνάμεις μου αυξάνονταν.

40
00:02:00,960 --> 00:02:03,936
Όταν ήμουνα 12 χρονών 
γύρναγα από το σχολείο

41
00:02:03,940 --> 00:02:05,150
και έκανα μια παράκαμψη

42
00:02:05,150 --> 00:02:08,735
για να αγοράσω τις αγαπημένες μου 
καραμέλες, τα «αλμυρά πόδια».

43
00:02:08,759 --> 00:02:10,379
Ξέρω ότι ακούγονται αηδιαστικές, 


44
00:02:10,379 --> 00:02:11,640
(Γέλια)

45
00:02:11,640 --> 00:02:13,130
αλλά τις λατρεύω.

46
00:02:13,130 --> 00:02:17,740
Είναι από αλμυρή γλυκόριζα 
στο σχήμα ποδιών.

47
00:02:18,600 --> 00:02:23,650
Και τώρα που το λέω δυνατά
καταλαβαίνω πόσο απαίσιες ακούγονται,

48
00:02:24,280 --> 00:02:26,956
αλλά όπως και να 'χει τις λάτρευα.

49
00:02:26,956 --> 00:02:28,870
Όταν πήγα να μπω στο κατάστημα,

50
00:02:28,870 --> 00:02:33,516
υπήρχε ένας λευκός άντρας 
στην πόρτα που με εμπόδιζε να μπω.

51
00:02:33,516 --> 00:02:39,400
Προσπάθησα να πάω γύρω του, 
αλλά εκείνος με σταμάτησε,

52
00:02:39,400 --> 00:02:41,950
και με κοίταγε επίμονα,

53
00:02:42,200 --> 00:02:44,136
μετά έφτυσε στο πρόσωπό μου και είπε:

54
00:02:44,140 --> 00:02:45,376
«Φύγε από μπροστά μου,

55
00:02:45,380 --> 00:02:48,656
μικρή μαύρη σκύλα,
μικρή παλιοπακιστανή σκύλα,

56
00:02:48,660 --> 00:02:50,970
γύρνα από κει που ήρθες».

57
00:02:51,600 --> 00:02:54,690
Αναστατώθηκα.

58
00:02:54,690 --> 00:02:55,990
Τον κοίταγα.

59
00:02:55,990 --> 00:02:59,280
Ήμουν τόσο τρομοκρατημένη 
που δε σκούπισα καν το σάλιο,

60
00:02:59,840 --> 00:03:01,950
που έσμιγε με τα δάκρυά μου.

61
00:03:01,950 --> 00:03:03,810
Θυμάμαι κοίταξα γύρω μου,

62
00:03:03,810 --> 00:03:09,376
ελπίζοντας ότι κάποιος ενήλικας
θα ερχόταν να σταματήσει αυτόν τον τύπο.

63
00:03:09,380 --> 00:03:13,920
Ωστόσο οι άνθρωποι πέρναγαν από δίπλα μου 
βιαστικά, κάνοντας ότι δε με έβλεπαν.

64
00:03:14,160 --> 00:03:18,090
Μπερδεύτηκα, γιατί σκεφτόμουν:

65
00:03:18,640 --> 00:03:21,910
«Λευκοί μου, πού είστε; Τι συμβαίνει;

66
00:03:21,910 --> 00:03:24,420
Γιατί δεν έρχεστε να με σώσετε;»

67
00:03:24,760 --> 00:03:27,206
Και φυσικά εννοείται
ότι δεν αγόρασα τις καραμέλες.

68
00:03:27,206 --> 00:03:29,690
Έτρεξα όσο πιο γρήγορα
μπορούσα στο σπίτι μου.

69
00:03:30,040 --> 00:03:32,540
Όλα είναι καλά, σκέφτηκα.

70
00:03:32,800 --> 00:03:35,896
Όσο πέρναγε ο καιρός γινόμουνα 
όλο και πιο πετυχημένη,

71
00:03:35,900 --> 00:03:40,560
και με τον καιρό άρχισαν να με ενοχλούν 
και οι μελαμψοί άνθρωποι.

72
00:03:41,360 --> 00:03:43,420
Κάποιοι άντρες
στην κοινότητα των γονιών μου

73
00:03:43,420 --> 00:03:49,696
πίστευαν ότι ήταν απαράδεκτο και ατιμωτικό
να ασχολείται μια γυναίκα με τη μουσική

74
00:03:49,700 --> 00:03:52,210
και να εμφανίζεται τόσο συχνά
στα μέσα ενημέρωσης.

75
00:03:53,280 --> 00:03:58,690
Σύντομα λοιπόν άρχισαν 
να μου επιτίθενται στις συναυλίες μου.

76
00:03:58,690 --> 00:04:03,720
Θυμάμαι σε μία από αυτές ήμουνα στη σκηνή 
και έσκυψα προς το ακροατήριο,

77
00:04:03,720 --> 00:04:07,010
και το τελευταίο που είδα ήταν 
ένα νεαρό μελαμψό πρόσωπο,

78
00:04:07,010 --> 00:04:11,256
και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν ρίξει 
κάποια χημική ουσία στα μάτια

79
00:04:11,260 --> 00:04:14,496
και θυμάμαι ότι δεν έβλεπα 
και τα μάτια μου δάκρυζαν,

80
00:04:14,500 --> 00:04:16,350
αλλά συνέχισα να τραγουδάω.

81
00:04:16,839 --> 00:04:21,800
Με έφτυσαν στον δρόμο, στο Όσλο, 
αυτή τη φορά μελαμψοί άντρες.

82
00:04:22,360 --> 00:04:25,570
Κάποια στιγμή επιχείρησαν 
και να με απαγάγουν.

83
00:04:25,570 --> 00:04:27,650
Πήρα άπειρες απειλές θανάτου.

84
00:04:27,650 --> 00:04:30,936
Θυμάμαι μια φορά ένας ηλικιωμένος 
με γενειάδα με σταμάτησε στον δρόμο

85
00:04:30,940 --> 00:04:33,090
και μου είπε: «Ο λόγος 
που σε μισώ τόσο πολύ

86
00:04:33,090 --> 00:04:34,740
είναι γιατί κάνεις τις κόρες μας

87
00:04:34,740 --> 00:04:37,470
να νομίζουν ότι μπορούν 
να κάνουν ό,τι θέλουν».

88
00:04:38,560 --> 00:04:41,370
Κάποιος νεαρός 
με προειδοποίησε να προσέχω,

89
00:04:41,370 --> 00:04:44,380
είπε ότι η μουσική είναι αντι-ισλαμική
και δουλειά για πόρνες,

90
00:04:44,380 --> 00:04:49,000
αν συνέχιζα θα με βίαζαν 
και θα με ξεκοίλιαζαν,

91
00:04:49,000 --> 00:04:52,360
για να μη γεννηθεί 
και άλλη πόρνη όπως εγώ.

92
00:04:53,560 --> 00:04:55,250
Και πάλι ένοιωσα μπερδεμένη.

93
00:04:55,250 --> 00:04:57,179
Δεν καταλάβαινα το τι γινόταν.

94
00:04:57,179 --> 00:05:01,219
Οι μελαμψοί μου είχαν αρχίσει 
να μου φέρονται έτσι - γιατί;

95
00:05:01,560 --> 00:05:04,630
Αντί να κτίζω γέφυρες ανάμεσα 
στους δύο κόσμους μου

96
00:05:04,630 --> 00:05:07,680
ένοιωθα ότι βυθιζόμουν ανάμεσά τους.

97
00:05:08,000 --> 00:05:11,170
Μάλλον για μένα το σάλιο 
ήταν ο κρυπτονίτης μου.

98
00:05:12,560 --> 00:05:14,576
Όταν λοιπόν έφτασα στην ηλικία των 17,

99
00:05:14,580 --> 00:05:17,590
οι απειλές θανάτου ήταν άπειρες, 
και οι ενοχλήσεις συνεχείς.

100
00:05:17,590 --> 00:05:20,336
Όταν φτάσαμε στο απροχώρητο,
η μητέρα μου μού είπε:

101
00:05:20,336 --> 00:05:23,880
«Κοίτα, δε μπορούμε πια 
να σε προστατέψουμε,

102
00:05:23,880 --> 00:05:25,660
πρέπει να φύγεις».

103
00:05:25,660 --> 00:05:31,310
Αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή
για το Λονδίνο, πακέταρα και έφυγα.

104
00:05:32,160 --> 00:05:35,830
Η μεγαλύτερή μου απογοήτευση 
ήταν που κανείς δεν αντέδρασε.

105
00:05:35,830 --> 00:05:38,790
Η αναχώρησή μου από τη Νορβηγία
ήταν πολύ δημόσιο γεγονός.

106
00:05:39,120 --> 00:05:42,656
Κανείς δε μίλησε, ούτε οι μελαμψοί μου, 
ούτε οι λευκοί μου.

107
00:05:42,660 --> 00:05:45,640
Κανείς δεν είπε: «Για περιμένετε,
αυτό που γίνεται είναι λάθος.

108
00:05:45,960 --> 00:05:49,650
Αυτό το κορίτσι είναι δικό μας, 
ας το υποστηρίξουμε, ας το προστατέψουμε».

109
00:05:49,650 --> 00:05:51,280
Κανείς δεν το είπε αυτό.

110
00:05:51,280 --> 00:05:54,360
Ένοιωσα... ξέρετε, όπως στο αεροδρόμιο,

111
00:05:55,120 --> 00:05:57,970
στον ιμάντα των αποσκευών 
όπου υπάρχουν διάφορες βαλίτσες

112
00:05:57,970 --> 00:05:59,160
που γυρνάνε γύρω-γύρω,

113
00:05:59,160 --> 00:06:01,770
και πάντα υπάρχει μια βαλίτσα
που περισσεύει,

114
00:06:01,770 --> 00:06:04,810
που κανείς δε θέλει, που κανείς 
δεν έρχεται να την πάρει.

115
00:06:04,810 --> 00:06:06,400
Έτσι ένοιωθα.

116
00:06:07,040 --> 00:06:10,700
Ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο μόνη, 
ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο χαμένη.

117
00:06:12,360 --> 00:06:16,800
Όταν λοιπόν ήρθα στο Λονδίνο, 
συνέχισα τη μουσική μου καρριέρα.

118
00:06:17,000 --> 00:06:20,480
Διαφορετικό μέρος,
αλλά δυστυχώς η ίδια ιστορία.

119
00:06:20,840 --> 00:06:24,360
Θυμάμαι ένα μήνυμα που έλαβα, 
έλεγε ότι θα με σκότωναν

120
00:06:24,360 --> 00:06:27,770
και ποτάμια από αίμα θα έρρεαν

121
00:06:27,770 --> 00:06:31,126
και ότι θα με βίαζαν 
πολλές φορές πριν πεθάνω.

122
00:06:31,260 --> 00:06:32,670
Σε αυτό το σημείο, ομολογώ

123
00:06:32,670 --> 00:06:35,176
ότι είχα συνηθίσει σε τέτοια μηνύματα,

124
00:06:35,180 --> 00:06:39,920
αλλά αυτή τη φορά είχαν αρχίσει
να απειλούν και την οικογένειά μου.

125
00:06:40,760 --> 00:06:46,000
Οπότε ξαναπακέταρα, παράτησα τη μουσική, 
και μετακόμισα στις ΗΠΑ.

126
00:06:46,520 --> 00:06:47,760
Δεν άντεχα άλλο.

127
00:06:47,760 --> 00:06:50,416
Δεν ήθελα να το συνεχίσω πια αυτό.

128
00:06:50,420 --> 00:06:52,600
Και φυσικά δεν ήθελα
να με σκοτώσουν για κάτι

129
00:06:52,600 --> 00:06:56,130
που δεν ήταν καν δικό μου όνειρο, 
αλλά μια επιλογή του πατέρα μου.

130
00:06:58,200 --> 00:07:01,376
Έχασα τον δρόμο μου.

131
00:07:01,380 --> 00:07:02,890
Κατέρρευσα.

132
00:07:02,890 --> 00:07:05,270
Αλλά αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να κάνω

133
00:07:05,270 --> 00:07:08,640
ήταν να περάσω τα υπόλοιπα 
χρόνια της ζωής μου

134
00:07:08,640 --> 00:07:10,330
στηρίζοντας νεαρά άτομα

135
00:07:10,330 --> 00:07:13,220
και να τα στηρίζω, 
με κάποιο ασήμαντο έστω τρόπο,

136
00:07:13,220 --> 00:07:14,976
να τους προσφέρω ό,τι μπορούσα.

137
00:07:14,980 --> 00:07:18,256
Άρχισα τον εθελοντισμό 
σε διάφορους οργανισμούς

138
00:07:18,260 --> 00:07:22,920
που στήριζαν νεαρούς 
μουσουλμάνους στην Ευρώπη.

139
00:07:24,080 --> 00:07:27,080
Και προς έκπληξή μου αυτό που κατάλαβα

140
00:07:27,080 --> 00:07:31,850
ήταν ότι πολλά από αυτά τα παιδιά
υπέφεραν και ταλαιπωρούνταν.

141
00:07:32,440 --> 00:07:35,960
Είχαν τόσα προβλήματα
με τις οικογένειες και τις κοινότητές τους

142
00:07:35,960 --> 00:07:39,600
που νοιαζόντουσαν περισσότερο 
για την τιμή τους και την υπόληψή τους

143
00:07:39,600 --> 00:07:42,510
παρά για την ευτυχία και τη ζωή
των ίδιων των παιδιών τους.

144
00:07:43,760 --> 00:07:44,800
Άρχισα να νοιώθω


145
00:07:44,800 --> 00:07:48,280
ότι ίσως και να μην ήμουν τόσο μόνη, 
ίσως και να μην ήμουν τόσο παράξενη.

146
00:07:48,280 --> 00:07:51,020
Ίσως να υπάρχουν 
κι άλλοι σαν εμένα στον κόσμο.

147
00:07:51,120 --> 00:07:53,480
Αυτό που οι περισσότεροι
δεν καταλαβαίνουν

148
00:07:53,480 --> 00:07:57,816
είναι το ότι είμαστε πάρα πολλοί 
και μεγαλώνουμε στην Ευρώπη,

149
00:07:57,840 --> 00:08:00,230
αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι
να είμαστε ο εαυτός μας.

150
00:08:00,230 --> 00:08:02,870
Δε μας επιτρέπουν να είμαστε 
αυτοί που είμαστε.

151
00:08:03,360 --> 00:08:07,410
Δεν είμαστε ελεύθεροι να παντρευτούμε

152
00:08:07,410 --> 00:08:10,260
ή να κάνουμε μια σχέση 
με τα άτομα που θα επιλέγαμε.

153
00:08:10,260 --> 00:08:12,206
Δε μπορούμε ούτε να επιλέξουμε καριέρα.

154
00:08:12,206 --> 00:08:15,830
Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιοχές 
της Ευρώπης όπου ζουν μουσουλμάνοι.

155
00:08:15,830 --> 00:08:19,640
Ακόμα και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες 
στον κόσμο, εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι.

156
00:08:19,640 --> 00:08:23,530
Οι ζωές μας, τα όνειρά μας, 
το μέλλον μας, δε μας ανήκουν,

157
00:08:23,530 --> 00:08:26,816
ανήκουν στους γονείς μας 
και στις κοινότητές τους.

158
00:08:26,820 --> 00:08:30,230
Άκουσα πολλές ιστορίες νεαρών ατόμων

159
00:08:30,880 --> 00:08:33,769
που ζουν στην αφάνεια,

160
00:08:33,769 --> 00:08:35,535
που δε μας απασχολούν,

161
00:08:35,539 --> 00:08:38,700
αλλά που υποφέρουν, και υποφέρουν μόνα.

162
00:08:39,520 --> 00:08:42,020
Τα εξαναγκάζουν να παντρευτούν,

163
00:08:42,020 --> 00:08:45,280
τα βασανίζουν και τα κακοποιούν
στο όνομα της τιμής της οικογένειας.

164
00:08:45,280 --> 00:08:48,870
Τελικά, κατάλαβα, αφού δούλεψα 
για πολλά χρόνια με αυτά τα παιδιά,

165
00:08:48,870 --> 00:08:50,970
ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να τρέχω.

166
00:08:50,970 --> 00:08:55,690
Δεν μπορούσα να περάσω την υπόλοιπη
ζωή μου τρομαγμένη και κρυμένη

167
00:08:55,690 --> 00:08:58,470
και ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι.

168
00:08:59,640 --> 00:09:02,730
Κατάλαβα επίσης ότι 
η σιωπή μου, η σιωπή μας,

169
00:09:02,730 --> 00:09:05,460
επιτρέπει σε αυτή την κακοποίηση 
να συνεχίζεται.

170
00:09:06,000 --> 00:09:07,690
Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω

171
00:09:07,690 --> 00:09:10,520
τις υπερδυνάμεις των παιδικών μου χρόνων

172
00:09:10,520 --> 00:09:15,170
για να κάνω τα εμπλεκόμενα μέρη 
να καταλάβουν

173
00:09:15,170 --> 00:09:17,270
πώς είναι η ζωή αυτών των παιδιών

174
00:09:17,270 --> 00:09:20,960
που είναι παγιδευμένα μεταξύ 
της οικογένειας και της χώρας τους.

175
00:09:20,960 --> 00:09:24,480
Άρχισα λοιπόν να κάνω ταινίες 
και να λέω αυτές τις ιστορίες.

176
00:09:24,880 --> 00:09:28,720
Ήθελα επίσης να καταλάβει ο κόσμος 
πόσο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες

177
00:09:28,720 --> 00:09:31,650
αν δεν πάρουμε σοβαρά αυτά τα προβλήματα.

178
00:09:32,000 --> 00:09:34,510
Η πρώτη ταινία μίλαγε για την Μπανάζ.

179
00:09:35,440 --> 00:09:38,960
Ήταν μια 17χρονη Κούρδη στο Λονδίνο.

180
00:09:39,520 --> 00:09:42,480
Ήταν υπάκουη,
έκανε ό,τι της έλεγαν οι γονείς της.

181
00:09:42,840 --> 00:09:45,250
Προσπαθούσε να τα κάνει όλα σωστά.

182
00:09:45,250 --> 00:09:47,860
Παντρεύτηκε το παιδί 
που διάλεξαν οι γονείς της,

183
00:09:47,860 --> 00:09:51,210
παρόλο που τη χτύπαγε 
και τη βίαζε συνεχώς.

184
00:09:51,890 --> 00:09:54,410
Όταν ζήτησε τη βοήθεια
της οικογένειάς της, της είπαν:

185
00:09:54,410 --> 00:09:56,970
«Γύρνα πίσω και προσπάθησε
να είσαι καλύτερη σύζυγος».

186
00:09:56,970 --> 00:10:00,100
Επειδή δεν ήθελαν να έχουν 
χωρισμένη κόρη στο ιστορικό τους

187
00:10:00,100 --> 00:10:03,080
για να μην ατιμαστεί η οικογένεια.

188
00:10:03,680 --> 00:10:06,740
Τη χτύπαγε τόσο βίαια 
που τα αυτιά της αιμορραγούσαν.

189
00:10:07,200 --> 00:10:09,696
Και όταν επιτέλους έφυγε,


190
00:10:09,696 --> 00:10:14,146
και βρήκε κάποιον που αυτή επέλεξε
και αυτή ερωτεύτηκε,

191
00:10:14,160 --> 00:10:16,456
η κοινότητα και η οικογένεια το έμαθαν

192
00:10:16,456 --> 00:10:18,110
και η κοπέλα εξαφανίστηκε.

193
00:10:18,440 --> 00:10:20,670
Τη βρήκαν τρεις μήνες αργότερα.

194
00:10:21,200 --> 00:10:25,860
Την είχαν βάλει σε μια βαλίτσα 
και την είχαν θάψει κάτω από το σπίτι.

195
00:10:28,040 --> 00:10:32,220
Την είχαν στραγγαλίσει, 
την είχαν κακοποιήσει μέχρι να πεθάνει.

196
00:10:32,760 --> 00:10:37,510
Το έκαναν τρεις άντρες, τρία ξαδέρφια της,
με εντολή του πατέρα και του θείου της.

197
00:10:37,960 --> 00:10:40,110
Η επιπρόσθετη τραγωδία
στην ιστορία της Μπανάζ

198
00:10:40,110 --> 00:10:46,086
ήταν ότι είχε πάει στην αστυνομία, 
στην Αγγλία, πέντε φορές ζητώντας βοήθεια,

199
00:10:46,086 --> 00:10:49,136
και τους είχε πει ότι
η οικογένειά της θα τη σκότωνε.

200
00:10:49,150 --> 00:10:52,310
Η αστυνομία δεν την πίστεψε 
και δεν έκαναν τίποτα.

201
00:10:53,080 --> 00:10:54,336
Και το πρόβλημα με αυτό

202
00:10:54,340 --> 00:10:58,730
δεν είναι μόνο ότι πολλά από τα παιδιά μας
αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα

203
00:10:58,730 --> 00:11:01,840
μέσα στην οικογένεια και στην κοινότητα,

204
00:11:01,840 --> 00:11:05,800
αλλά συναντούν και έλλειψη κατανόησης,

205
00:11:06,640 --> 00:11:10,660
και αδιαφορία στις χώρες όπου μεγάλωσαν.

206
00:11:11,640 --> 00:11:16,320
Όταν τους προδίδουν οι οικογένειές τους, 
στρέφονται σε όλους εμάς,

207
00:11:16,320 --> 00:11:18,416
και όταν κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε,

208
00:11:18,420 --> 00:11:20,220
τα χάνουμε αυτά τα παιδιά.

209
00:11:21,120 --> 00:11:24,280
Όσο έκανα αυτή την ταινία, 
πολύς κόσμος μου έλεγε:

210
00:11:24,280 --> 00:11:26,856
«Ντία, αυτή είναι απλώς η κουλτούρα τους.

211
00:11:26,860 --> 00:11:29,065
Αυτά κάνουν αυτοί οι άνθρωποι 
στα παιδιά τους

212
00:11:29,065 --> 00:11:30,865
και δε μπορούμε να επέμβουμε».

213
00:11:31,880 --> 00:11:35,470
Σας διαβεβαιώ ότι η δολοφονία 
δεν είναι στην κουλτούρα μου.

214
00:11:36,980 --> 00:11:41,730
Και άτομα με εμφάνιση σαν τη δική μου,
νεαρές γυναίκες με ρίζες σαν τις δικές μου

215
00:11:41,730 --> 00:11:45,850
θα έπρεπε να έχουν τα ίδια δικαιώματα, 
την ίδια προστασία

216
00:11:45,850 --> 00:11:49,140
όπως όλοι οι άλλοι στη χώρα μας, 
γιατί να είναι αλλιώς;

217
00:11:50,360 --> 00:11:55,070
Στην επόμενη μου ταινία ήθελα 
να προσπαθήσω να καταλάβω

218
00:11:55,070 --> 00:11:57,970
γιατί μερικοί νεαροί μουσουλμάνοι 
στην Ευρώπη

219
00:11:57,970 --> 00:12:00,080
γίνονται βίαιοι και εξτρεμιστές.

220
00:12:00,880 --> 00:12:02,136
Αυτό το θέμα

221
00:12:02,140 --> 00:12:05,770
θα με ανάγκαζε να έρθω αντιμέτωπη 
με τον χειρότερό μου φόβο.

222
00:12:07,040 --> 00:12:09,230
Τους μελαμψούς άνδρες με γενειάδα.

223
00:12:10,880 --> 00:12:13,690
Τους ίδιους, ή πολύ παρόμοιους

224
00:12:13,690 --> 00:12:16,860
με εκείνους που με κυνηγούσαν 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

225
00:12:17,560 --> 00:12:20,230
Άνδρες που φοβόμουνα 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

226
00:12:20,230 --> 00:12:23,130
Άνδρες που αντιπαθούσα πολύ βαθιά,

227
00:12:23,130 --> 00:12:24,860
για πάρα πολλά χρόνια.

228
00:12:25,160 --> 00:12:29,110
Τα επόμενα δύο χρόνια πήρα συνεντεύξεις 
από καταδικασμένους τρομοκράτες,

229
00:12:29,110 --> 00:12:31,640
τζιχαντιστές και πρώην εξτρεμιστές.

230
00:12:31,640 --> 00:12:34,900
Αυτό που ήξερα ήδη, το προφανές, 


231
00:12:34,900 --> 00:12:37,900
ήταν ότι η θρησκεία, η πολιτική,

232
00:12:37,900 --> 00:12:40,460
τα κατάλοιπα της Ευρωπαϊκής 
αποικιοκρατίας,

233
00:12:40,460 --> 00:12:44,496
επίσης οι πρόσφατες αποτυχίες 
της δυτικής εξωτερικής πολιτικής,

234
00:12:44,500 --> 00:12:46,280
όλα αυτά έπαιζαν κάποιο ρόλο.

235
00:12:46,520 --> 00:12:48,680
Αυτό που ήθελα να μάθω πιο πολύ

236
00:12:48,680 --> 00:12:51,980
ήταν οι ανθρώπινοι και προσωπικοί λόγοι

237
00:12:52,660 --> 00:12:56,300
που κάνουν κάποια από τα παιδιά
πιο τρωτά σε αυτή τη στρατολόγηση.

238
00:12:57,000 --> 00:13:01,750
Αυτό που με εξέπληξε ήταν που συνάντησα 
πληγωμένους ανθρώπους.

239
00:13:03,760 --> 00:13:06,216
Αντί για τα τέρατα που έψαχνα,

240
00:13:06,240 --> 00:13:07,616
που ήλπιζα να βρώ,

241
00:13:07,630 --> 00:13:10,776
και που θα με ικανοποιούσε,

242
00:13:10,780 --> 00:13:12,950
συνάντησα πληγωμένα άτομα.

243
00:13:13,520 --> 00:13:15,016
Όπως η Μπανάζ,

244
00:13:15,020 --> 00:13:18,836
έτσι και αυτοί οι νεαροί άντρες 
ήταν μοιρασμένοι στα δύο,

245
00:13:18,836 --> 00:13:21,230
προσπαθώντας να γεφυρώσουν το χάσμα

246
00:13:21,230 --> 00:13:24,710
μεταξύ της οικογένειάς τους 
και της χώρας που είχαν γεννηθεί.

247
00:13:25,720 --> 00:13:29,090
Έμαθα ακόμα ότι οι ομάδες 
εξτρεμιστών, οι ομάδες τρομοκρατών,

248
00:13:29,090 --> 00:13:32,540
εκμεταλλεύονται αυτή
την ψυχολογική κατάσταση των νέων

249
00:13:32,540 --> 00:13:36,510
και την κατευθύνουν, 
με κυνικό τρόπο, προς τη βία.

250
00:13:36,510 --> 00:13:38,260
«Ελάτε σε μας», τους λένε.

251
00:13:38,260 --> 00:13:41,160
«Απορρίψτε και τις δύο πλευρές,
την οικογένεια και τη χώρα σας

252
00:13:41,160 --> 00:13:42,916
γιατί και αυτές σας απορρίπτουν.

253
00:13:42,916 --> 00:13:46,066
Για την οικογένειά σας,
η τιμή αξίζει περισσότερο από σας

254
00:13:46,066 --> 00:13:47,296
όσο για τη χώρα σας,

255
00:13:47,296 --> 00:13:53,276
ένας πραγματικός Νορβηγός, Άγγλος ή Γάλλος
είναι πάντα λευκός, και εσείς ποτέ».

256
00:13:54,040 --> 00:13:57,496
Υπόσχονται στους νέους μας
αυτά που αποζητούν:

257
00:13:57,500 --> 00:14:01,850
να νοιώσουν σημαντικοί, γενναίοι, 
να ανήκουν κάπου και να έχουν σκοπό,

258
00:14:01,850 --> 00:14:04,810
σε μια κοινότητα που τους αγαπάει
και τους αποδέχεται.

259
00:14:05,200 --> 00:14:08,176
Κάνουν τους αδύναμους να νοιώσουν δυνατοί.

260
00:14:08,176 --> 00:14:13,540
Όσα ήταν αόρατα και βουβά 
επιτέλους τους φανερώνονται.

261
00:14:15,120 --> 00:14:17,640
Αυτό κάνουν στους νέους μας.

262
00:14:17,640 --> 00:14:21,910
Γιατί εκείνοι το κάνουν κι εμείς όχι;

263
00:14:22,760 --> 00:14:27,240
Βασικά, δεν αποδέχομαι

264
00:14:27,710 --> 00:14:31,440
και δε δικαιολογώ τη χρήση βίας.

265
00:14:31,440 --> 00:14:35,040
Αυτό που θέλω να πώ είναι 
ότι πρέπει να καταλάβουμε

266
00:14:35,040 --> 00:14:38,680
γιατί αυτό τραβάει τα νέα παιδιά.

267
00:14:39,680 --> 00:14:42,000
Θέλω να σας δείξω...

268
00:14:42,000 --> 00:14:45,860
αυτές είναι παιδικές φωτογραφίες
κάποιων από τους άντρες στην ταινία.

269
00:14:47,240 --> 00:14:50,580
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι 
που τόσοι πολλοί από αυτούς,

270
00:14:50,960 --> 00:14:52,796
και αυτό δεν το περίμενα,

271
00:14:52,796 --> 00:14:56,400
αλλά για πολλούς ο πατέρας 
ήταν απών ή βάναυσος.

272
00:14:56,800 --> 00:14:58,776
Και πολλοί από αυτούς τους νεαρούς άνδρες

273
00:14:58,776 --> 00:15:01,956
βρήκαν φροντίδα και συμπόνοια
σε πατρικά πρότυπα

274
00:15:01,956 --> 00:15:04,710
που συνάντησαν μέσα
στις εξτρεμιστικές οργανώσεις.

275
00:15:05,920 --> 00:15:09,260
Συνάντησα επίσης άνδρες που είχαν 
πέσει θύματα ρατσιστικής βίας,

276
00:15:09,600 --> 00:15:12,080
και βρήκαν τον τρόπο
να μη νοιώθουν πια σαν θύματα:

277
00:15:12,080 --> 00:15:13,760
έγιναν οι ίδιοι βίαιοι.

278
00:15:13,760 --> 00:15:18,790
Επιπλέον, συνάντησα κάτι απροσδόκητο 
που αναγνώρισα με φρίκη.

279
00:15:19,020 --> 00:15:25,446
Συνάντησα αισθήματα ίδια με τα δικά μου 
όταν έφευγα από τη Νορβηγία στα 17 μου.

280
00:15:26,250 --> 00:15:29,420
Η ίδια σύγχυση, η ίδια λύπη,

281
00:15:29,420 --> 00:15:33,470
το ίδιο αίσθημα ότι με είχαν προδώσει

282
00:15:34,860 --> 00:15:37,580
και ότι δεν ανήκα σε κανέναν.

283
00:15:38,720 --> 00:15:42,546
Το ίδιο αίσθημα ότι είχα χαθεί, 
είχα μοιραστεί ανάμεσα σε δύο κουλτούρες.

284
00:15:43,050 --> 00:15:45,480
Παρ' όλα αυτά, δεν επέλεξα την καταστροφή,

285
00:15:45,480 --> 00:15:48,170
επέλεξα να πάρω μια κάμερα 
και όχι ένα όπλο.

286
00:15:48,170 --> 00:15:51,500
Και ο λόγος που το έκανα αυτό
ήταν γιατί με τις υπερδυνάμεις μου

287
00:15:51,500 --> 00:15:56,450
είχα καταλάβει ότι η λύση
ήταν η κατανόηση και όχι η βία.

288
00:15:56,450 --> 00:15:58,240
Να βλέπουμε τους ανθρώπους

289
00:15:58,240 --> 00:16:01,910
με τις αρετές και τα ελαττώματά τους

290
00:16:01,910 --> 00:16:03,950
αντί να διαιωνίζουμε στερεότυπα:

291
00:16:03,950 --> 00:16:06,390
εμείς και οι άλλοι,
οι κακοί και τα θύματα.

292
00:16:06,390 --> 00:16:08,510
Συμφιλιώθηκα επίσης με το γεγονός

293
00:16:08,510 --> 00:16:12,260
ότι οι δύο κουλτούρες μου δεν ήταν 
κατ' ανάγκη σε πορεία σύγκρουσης

294
00:16:12,260 --> 00:16:15,730
αλλά έγιναν ο χώρος 
όπου βρήκα τη δική μου φωνή.

295
00:16:16,000 --> 00:16:18,740
Σταμάτησα να νοιώθω ότι έπρεπε
να διαλέξω μια πλευρά,

296
00:16:18,740 --> 00:16:21,380
και μου πήρε πολλά πολλά χρόνια 
για να το καταλάβω.

297
00:16:21,760 --> 00:16:25,630
Πολλά από τα νεαρά παιδιά μας σήμερα
βασανίζονται για τους ίδιους λόγους,

298
00:16:25,630 --> 00:16:28,250
και ταλαιπωρούνται μόνα.

299
00:16:29,310 --> 00:16:32,440
Και αυτό τα αφήνει τρωτά 
και ευάλωτα σαν ανοικτή πληγή.

300
00:16:32,440 --> 00:16:35,690
Για μερικούς η κοσμοθεωρία 
του ριζοσπαστικού ισλάμ

301
00:16:35,690 --> 00:16:39,430
γίνεται η μόλυνση 
που φουντώνει την πληγή.

302
00:16:41,230 --> 00:16:44,250
Ένα Αφρικανικό γνωμικό λέει:

303
00:16:46,050 --> 00:16:48,880
«Αν οι νέοι δε μυηθούν στο χωριό,

304
00:16:48,880 --> 00:16:52,100
θα του βάλουν φωτιά
για να νοιώσουν τη ζεστασιά του».

305
00:16:53,450 --> 00:16:56,660
Θα ήθελα να ζητήσω 
από τους μουσουλμάνους γονείς

306
00:16:56,660 --> 00:16:58,190
και τις κοινότητές τους,

307
00:16:58,190 --> 00:17:00,749
μπορείτε να αγαπάτε και να νοιάζεστε
για τα παιδιά σας

308
00:17:00,749 --> 00:17:03,510
χωρίς να τα αναγκάζετε
να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σας;

309
00:17:03,510 --> 00:17:06,460
Μπορείτε να επιλέξετε τα παιδιά σας, 
αντί την τιμή σας;

310
00:17:06,460 --> 00:17:09,549
Μπορείτε να καταλάβετε
γιατί είναι θυμωμένα και αποξενωμένα

311
00:17:09,549 --> 00:17:12,360
όταν εσείς βάζετε την τιμή σας 
πάνω από την ευτυχία τους;

312
00:17:12,740 --> 00:17:15,370
Μπορείτε να γίνετε φίλοι με το παιδί σας

313
00:17:15,370 --> 00:17:16,890
ώστε να σας έχει εμπιστοσύνη,

314
00:17:16,890 --> 00:17:19,310
να θέλει να μοιράζεται μαζί σας
τις εμπειρίες του,

315
00:17:19,310 --> 00:17:21,960
αντί να ψάχνει να το βρει αλλού;

316
00:17:22,400 --> 00:17:26,260
Και για τα παιδιά που επηρεάζονται 
από τον εξτρεμισμό:

317
00:17:26,650 --> 00:17:31,160
Μπορείτε να δεχτείτε ότι ο θυμός σας
προέρχεται από τον πόνο σας;

318
00:17:31,670 --> 00:17:35,050
Θα βρείτε τη δύναμη να αντισταθείτε 
στους κυνικούς γέρους

319
00:17:35,050 --> 00:17:38,460
που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το αίμα σας 
για το δικό τους κέρδος;

320
00:17:39,000 --> 00:17:41,710
Μπορείτε να βρείτε 
έναν δικό σας τρόπο να ζείτε;

321
00:17:41,940 --> 00:17:44,110
Αναγνωρίζετε ότι η καλύτερη εκδίκηση

322
00:17:44,110 --> 00:17:47,620
είναι να ζήσετε μια ευτυχισμένη, 
γεμάτη και ελεύθερη ζωή;

323
00:17:47,620 --> 00:17:50,560
Μια ζωή που θα ελέγχετε εσείς 
και κανείς άλλος;

324
00:17:50,690 --> 00:17:54,800
Γιατί να θέλετε να γίνετε άλλος ένας
νεκρός νεαρός μουσουλμάνος;

325
00:17:55,240 --> 00:17:59,680
Και για τους υπόλοιπους από μας, πότε 
θα αρχίσουμε ν' ακούμε τους νέους μας;

326
00:18:00,490 --> 00:18:01,910
Πώς θα τους καθοδηγήσουμε

327
00:18:01,910 --> 00:18:05,520
να διοχετεύσουν τον πόνο τους 
σε κάτι πιο εποικοδομητικό;

328
00:18:06,880 --> 00:18:08,390
Πιστεύουν ότι δε μας αρέσουν.

329
00:18:08,390 --> 00:18:11,120
Πιστεύουν ότι δε μας ενδιαφέρει 
η μοίρα τους.

330
00:18:11,120 --> 00:18:12,930
Πιστεύουν ότι δεν τους δεχόμαστε.

331
00:18:12,930 --> 00:18:16,350
Μπορούμε να βρούμε κάποιο τρόπο 
να τους αλλάξουμε γνώμη;

332
00:18:17,560 --> 00:18:20,310
Πώς θα καταφέρουμε να τους δούμε 
και να τους προσέξουμε

333
00:18:20,310 --> 00:18:25,110
πριν γίνουν είτε δράστες είτε θύματα βίας;

334
00:18:25,110 --> 00:18:28,670
Μπορούμε να νοιαζόμαστε 
και να τους θεωρούμε δικούς μας;

335
00:18:28,670 --> 00:18:33,650
Να μην περιοριστούμε στο να εξοργιζόμαστε 
όταν τα θύματα βίας μας μοιάζουν;

336
00:18:33,650 --> 00:18:38,820
Μπορούμε να απορρίψουμε το μίσος
και να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ μας;

337
00:18:38,820 --> 00:18:42,680
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρατήσουμε
ούτε ο ένας τον άλλον ούτε τα παιδιά μας,

338
00:18:42,680 --> 00:18:44,930
ακόμα και αν αυτά μας έχουν παρατήσει.

339
00:18:44,930 --> 00:18:47,110
Είμαστε ενωμένοι σε αυτό.

340
00:18:47,220 --> 00:18:52,810
Και στο μέλλον, η εκδίκηση και η βία
δε θα μετρήσουν υπέρ των εξτρεμιστών.

341
00:18:53,630 --> 00:18:57,330
Οι τρομοκράτες μας θέλουν κρυμμένους 
στα σπίτια μας από φόβο,

342
00:18:57,330 --> 00:18:59,510
κλείνοντας τις πόρτες και τις καρδιές μας.

343
00:18:59,510 --> 00:19:03,460
Θέλουν να ανοίξουμε 
κι άλλες πληγές στις κοινωνίες μας

344
00:19:03,460 --> 00:19:06,810
για να τις χρησιμοποιήσουν 
για να εξαπλώσουν τη μόλυνσή τους.

345
00:19:06,810 --> 00:19:09,550
Θέλουν να τους μοιάσουμε:

346
00:19:09,550 --> 00:19:12,430
με αδιαλλαξία, μίσος και σκληρότητα.

347
00:19:14,110 --> 00:19:16,750
Την επόμενη των επιθέσεων στο Παρίσι,

348
00:19:16,750 --> 00:19:20,536
μια φίλη μου έστειλε 
αυτή τη φωτογραφία της κόρης της.

349
00:19:20,851 --> 00:19:23,461
Ένα κοριτσάκι λευκών και ένα Αράβων.

350
00:19:23,461 --> 00:19:25,152
Είναι κολλητές.

351
00:19:25,152 --> 00:19:29,182
Αυτή η εικόνα είναι
ο κρυπτονίτης των εξτρεμιστών.

352
00:19:31,174 --> 00:19:34,239
Αυτά τα δύο κοριτσάκια 
με τις υπερδυνάμεις τους

353
00:19:34,239 --> 00:19:36,037
ανοίγουν τον δρόμο για το μέλλον,

354
00:19:36,037 --> 00:19:39,797
για μια κοινωνία που πρέπει 
να κτίσουμε μαζί,

355
00:19:40,124 --> 00:19:44,164
μια κοινωνία που αγκαλιάζει και στηρίζει,

356
00:19:44,683 --> 00:19:47,324
δεν απορρίπτει τα παιδιά μας.

357
00:19:47,624 --> 00:19:49,444
Ευχαριστώ που με ακούσατε.

358
00:19:49,444 --> 00:19:52,274
(Χειροκρότημα)