< Return to Video

นิทานกริมส์: ซินเดอเรลล่า | Point of View

  • 0:00 - 0:02
    รู้กันไหมคะว่าในเวอร์ชันนิทานกริมส์
  • 0:02 - 0:05
    เรื่องซินเดอเรลล่าไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ
  • 0:05 - 0:07
    สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ
  • 0:07 - 0:08
    เนื่องจากช่วงนี้นะคะ
  • 0:08 - 0:10
    เชื่อว่าแทบทุกคนน่าจะอยู่บ้านกันใช่ไหมคะ
  • 0:10 - 0:13
    เพื่อหยุดการแพร่กระจายของ COVID-19
  • 0:13 - 0:16
    จะบอกว่ามันเกิดเหตุการณ์นึงขึ้นค่ะ นั่นก็คือ
  • 0:16 - 0:18
    หลายๆคนนะคะไม่มีอะไรดูค่ะก็เลย
  • 0:18 - 0:20
    ย้อนกลับไปดูคลิปเก่าๆๆๆๆๆ
  • 0:20 - 0:22
    และเก่ามากๆในช่อง Point of View นะคะ
  • 0:22 - 0:24
    และแน่นอนค่ะว่าในสมัยนั้นเนี่ย
  • 0:24 - 0:27
    เมื่อประมาณน้านแสนนานมาแล้วนะคะ
  • 0:28 - 0:30
    คลิปมันก็แบบ เอ่อ...อาจจะไม่ค่อยแซ่บเท่าที่ควรค่ะ
  • 0:30 - 0:32
    ดังนั้นหลายคนก็คอมเมนต์มาว่า
  • 0:32 - 0:34
    เอ่อ ช่วยเอาคลิปนั้นคลิปนี้กลับมาทำใหม่หน่อย
  • 0:34 - 0:37
    ดังนั้นนะคะวันนี้วิวก็เลยหยิบเอาเรื่องนึงที่วิวทำ
  • 0:37 - 0:40
    ในสมัยทำช่องแรกๆเนี่ยกลับมาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ
  • 0:40 - 0:42
    เรื่องนั้นก็คือเรื่องซินเดอเรลล่านั่นเองนะคะ
  • 0:42 - 0:43
    ซึ่งในวันนี้
  • 0:43 - 0:45
    ซินเดอเรลล่าเวอร์ชันที่วิวจะนำมาเล่าให้ทุกคนฟังเนี่ย
  • 0:45 - 0:47
    เป็นเวอร์ชันของพี่น้องกริมส์นะคะ
  • 0:47 - 0:49
    ซึ่งจะแตกต่างจากอีกเวอร์ชันนึง
  • 0:49 - 0:52
    ซึ่งเป็นของชาลส์ แปร์โรลต์ อะไรต่างๆค่ะ
  • 0:52 - 0:53
    อย่างไรก็ตามบอกเลยว่า
  • 0:53 - 0:56
    เวอร์ชันนี้แซ่บแน่นอนค่ะ และที่สำคัญ
  • 0:56 - 0:58
    นิทานกริมส์เวอร์ชันนี้
  • 0:58 - 0:59
    ไม่มีรองเท้าแก้วนะคะ
  • 0:59 - 1:00
    อยากรู้กันแล้วใช่ไหมว่า
  • 1:00 - 1:02
    แล้วไม่มีรองเท้าแก้วแล้วมันเป็นยังไงค่ะ
  • 1:02 - 1:04
    ดังนั้นพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง
  • 1:04 - 1:06
    สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ
  • 1:06 - 1:08
    ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ
  • 1:12 - 1:14
    เรื่องราวของซินเดอเรลล่าเวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ
  • 1:14 - 1:16
    เริ่มต้นขึ้นที่ผู้หญิงคนนึงค่ะ
  • 1:16 - 1:19
    แน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ตัวละครหลักค่ะ
  • 1:19 - 1:21
    และเปิดเรื่องมาปุ๊บ นางก็ตายเลยนะคะ
  • 1:21 - 1:23
    เรียกได้ว่าแทบจะไร้ประโยชน์
  • 1:23 - 1:25
    อย่างไรก็ตามนางไม่ได้ไร้ประโยชน์ขนาดนั้นค่ะ
  • 1:25 - 1:28
    เพราะว่าก่อนตายนะคะเราได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้
  • 1:28 - 1:31
    เป็นเมียของผู้ชายคนนึงที่ค่อนข้างจะมีฐานะแหละ
  • 1:31 - 1:33
    และที่สำคัญนะคะนางมีลูกสาวอยู่คนนึงค่ะ
  • 1:33 - 1:36
    ในจังหวะนั้นเองตอนที่นางรู้ตัวว่านางกำลังจะตายนะคะ
  • 1:36 - 1:39
    นางก็มีการเรียกลูกสาวตัวเองเข้ามาหาค่ะ
  • 1:39 - 1:41
    เพื่อที่จะสั่งเสียนะประมาณว่า
  • 1:41 - 1:44
    ลูกรักของแม่ ตอนนี้แม่รู้ตัวว่าแม่ไม่ไหวแล้ว
  • 1:44 - 1:48
    อย่างไรก็ตาม แม่เชื่อว่าลูกจะยังอยู่ได้ด้วยตัวเองนะ
  • 1:48 - 1:51
    แต่ขอให้ลูกยึดมั่นไว้อยู่สองเรื่องด้วยกัน
  • 1:51 - 1:53
    เรื่องแรกก็คือขอให้ลูกยึดมั่นในความดี
  • 1:53 - 1:56
    และอย่างที่สอง ขอให้ลูกยึดมั่นในความเชื่อ
  • 1:56 - 1:58
    ถ้าลูกมีความดีและความเชื่อ
  • 1:58 - 2:00
    ลูกจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองแน่นอน
  • 2:00 - 2:03
    พอพูดจบนะคะ มือของนางก็ตกลงค่ะ
  • 2:03 - 2:05
    นางก็ตายคาที่ไปตรงนั้นเลยนะคะ
  • 2:05 - 2:07
    ทำให้ลูกสาวของนางนะคะ เสียใจมากค่ะ
  • 2:07 - 2:10
    ก็ได้แต่ร้องห่มร้องไห้ทำอะไรไม่ได้นะคะ
  • 2:10 - 2:13
    และนางก็ไปที่หลุมศพของแม่ที่อยู่หลังบ้านทุกวันค่ะ
  • 2:13 - 2:14
    ร้องไห้ เรียกได้ว่า
  • 2:14 - 2:17
    ร้องไห้จนน้ำตาชุ่มโชกไปทั่วเลยนะคะ
  • 2:17 - 2:20
    อย่างไรก็ตามค่ะ เวลาก็ต้องผ่านพ้นไปนะคะ
  • 2:20 - 2:23
    จากวันที่ผู้หญิงคนนี้ตายค่ะก็เข้าสู่หน้าหนาว
  • 2:23 - 2:25
    จากหน้าหนาวก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ
  • 2:25 - 2:27
    และภายในฤดูใบไม้ผลิปีนั้นเองนะคะ
  • 2:27 - 2:30
    พ่อของเด็กสาวคนนี้ก็พาสิ่งนึงกลับมาบ้านค่ะ
  • 2:30 - 2:33
    นั่นก็คือเมียคนใหม่นั่นเองนะคะ
  • 2:33 - 2:35
    แหม่ะ เมียเก่าตายไปยังไม่ครบปีเลยนะ
  • 2:35 - 2:36
    พาเมียใหม่มาแล้วค่ะ
  • 2:36 - 2:39
    และที่สำคัญนะคะ เมียใหม่นี่ไม่ได้มาเฉยๆนะ
  • 2:39 - 2:42
    แต่ว่านางมาพร้อมกับลูกสาวทั้งหมดสองคนค่ะ
  • 2:43 - 2:46
    ซึ่งลูกสาวสองคนนี้ก็เป็นลูกสาวที่หน้าตาดีมากๆนะคะ
  • 2:46 - 2:48
    แต่อย่างไรก็ตาม นางดันเป็นคนที่
  • 2:48 - 2:51
    จิตใจโหดร้าย โหดเหี้ยม แล้วก็ใจดำมากๆค่ะ
  • 2:51 - 2:54
    ดังนั้นเมื่อเข้ามาอยู่รวมกันในบ้านเดียวกันนะ
  • 2:54 - 2:56
    แน่นอนว่าพ่อก็จะต้องเอาใจเมียใหม่ค่ะ
  • 2:56 - 2:58
    แล้วก็เอาใจลูกๆใหม่ๆของตัวเองด้วย
  • 2:58 - 2:59
    พวกนี้ก็เลยเหมือนได้ใจค่ะ
  • 2:59 - 3:01
    ก็จิกหัวใช้คุณนางเอกของเราเนี่ย
  • 3:01 - 3:04
    ที่เรากำลังจะรู้ว่าชื่ออะไรเนี่ยนะคะ อย่างหนักหน่วงเลยค่ะ
  • 3:04 - 3:06
    เรียกได้ว่าเหมือนแบบนางร้ายในละครอะ
  • 3:06 - 3:08
    ประมาณว่า หน็อยแน่ะ แก
  • 3:08 - 3:10
    คนที่ไม่ทำงานน่ะไม่ควรจะมีอะไรกินหรอกนะ
  • 3:10 - 3:13
    คนที่ไร้ประโยชน์อย่างแกอะ จะมีข้าวกินไปทำไม
  • 3:13 - 3:15
    ดังนั้นแกไม่ควรใส่ชุดสวยๆแบบนี้หรอก
  • 3:15 - 3:17
    แกควรจะไปทำงานแลกอาหารนะ
  • 3:17 - 3:20
    ว่าแล้วนะคะก็มีการยึดชุดสวยๆของนางไป
  • 3:20 - 3:23
    เอาชุดเก่าๆปอนๆของคนรับใช้ให้ใส่
  • 3:23 - 3:25
    มีการยึดเพชรนิลจินดา ยึดนู่นยึดนี่
  • 3:25 - 3:26
    ยึดทุกอย่างไปหมดเลยค่ะ
  • 3:26 - 3:28
    สุดท้ายนะคะ
  • 3:28 - 3:30
    นางเอกของเราก็เลยไม่เหลืออะไรเลยนะคะ
  • 3:30 - 3:33
    ได้แต่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านของตัวเองค่ะ
  • 3:33 - 3:36
    และที่สำคัญนะคะ นางไม่เหลือแม้กระทั่งที่นอนค่ะ
  • 3:36 - 3:37
    ดังนั้นทุกวันเนี่ยนะคะ
  • 3:37 - 3:40
    หลังจากที่นางทำงานเหน็ดเหนื่อยมาตลอดวันเนี่ย
  • 3:40 - 3:42
    นางก็จะต้องไปนอนที่หน้าเตาผิงในบ้านนะคะ
  • 3:42 - 3:45
    เพราะว่าเมืองนอกอากาศมันหนาว นึกออกปะ
  • 3:45 - 3:47
    ถ้าไปนอนในที่ที่มันไม่มีเตาผิง
  • 3:47 - 3:49
    ไม่มีเตาอะไรให้อุ่นให้ความร้อนเนี่ย
  • 3:49 - 3:50
    อาจจะตายได้นะคะ
  • 3:50 - 3:54
    ดังนั้นนางก็ได้แต่ไปนอนหน้าเตาไฟทุกวัน ทุกวัน ทุกวันค่ะ
  • 3:54 - 3:55
    จนกระทั่งเนื้อตัวของนางเนี่ย
  • 3:55 - 3:58
    สกปรกมอมแมมตลอดเวลานะ เต็มไปด้วยขี้เถ้า
  • 3:58 - 4:00
    ทุกคนก็เลยเรียกนางว่า ซินเดอเรลล่า
  • 4:00 - 4:03
    และนี่ก็คือซินเดอเรลล่า ตัวเอกของเรานั่นเองค่ะ
  • 4:03 - 4:06
    ซินเดอเรลล่าก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาเรื่อยๆนะคะ
  • 4:06 - 4:08
    วันๆก็ทำงานบ้านอะไรต่างๆ
  • 4:08 - 4:11
    แต่ว่าสิ่งนึงนะคะที่นางไม่เคยสูญเสียไปเลยก็คือ
  • 4:11 - 4:14
    ความดีแล้วก็ความเชื่อที่แม่ของนางฝากเอาไว้ค่ะ
  • 4:14 - 4:15
    ปรากฏว่าวันนึงค่ะ
  • 4:15 - 4:18
    พ่อของนางจำเป็นจะต้องเดินทางไปทำธุระต่างเมืองนะคะ
  • 4:18 - 4:21
    แน่นอนว่าไปต่างเมืองก็จะต้องมีของฝากใช่ไหมคะ
  • 4:21 - 4:24
    ดังนั้นพ่อค่ะก็ถามลูกๆทั้งสามว่า
  • 4:24 - 4:27
    เอาละลูกๆ มีใครอยากได้อะไรเป็นของฝากบ้าง
  • 4:27 - 4:29
    ซึ่งพี่สาวคนแรกนะคะก็บอกว่า
  • 4:29 - 4:31
    โอ้ หนูอยากได้เพชรนิลจินดาค่ะพ่อ
  • 4:31 - 4:32
    ขอแบบว่าเครื่องประดับเยอะๆ
  • 4:32 - 4:34
    เยอะๆแบบเยอะๆมากๆนะคะ
  • 4:34 - 4:36
    เอาแบบแพงๆ เข้าใจไหม
  • 4:36 - 4:38
    ซึ่งพ่อก็บอกว่า โอเคเลยลูก
  • 4:38 - 4:40
    ว่าแต่ลูกคนที่สองอยากได้อะไรล่ะ
  • 4:40 - 4:43
    ซึ่งลูกคนที่สองนะคะก็บอกพ่อว่า งั้นหนูขอเสื้อผ้าค่ะ
  • 4:43 - 4:46
    เอาแบบแฟชั่น ไฮแฟชั่นที่สุดที่หาได้ในยุคสมัยนั้น
  • 4:46 - 4:49
    เอาแบบแพงๆ ไฮโซๆ เลยนะคะพ่อ
  • 4:49 - 4:52
    พราด้า ชาแนล แอร์เมส อะไรมาให้ครบค่ะ
  • 4:52 - 4:55
    ซึ่งพ่อนะคะก็บอกว่า โอเค ลูกจะได้ตามนั้น
  • 4:55 - 4:57
    อะ ว่าแต่เธอล่ะซินเดอเรลล่า อยากได้อะไร
  • 4:58 - 5:00
    นะ เอาจริงๆซินเดอเรลล่านี่ลูกแท้ๆคนเดียวเลยนะ
  • 5:00 - 5:02
    อีกสองคนนี่ลูกแบบลูกเลี้ยงนะคะ
  • 5:03 - 5:03
    อย่างไรก็ตามค่ะ
  • 5:03 - 5:05
    ซินเดอเรลล่าก็เงยหน้ามองพ่อนะคะ
  • 5:05 - 5:06
    แล้วก็บอกว่า
  • 5:06 - 5:09
    พ่อคะ พ่อขา หนูไม่ได้อยากได้อะไรเลย
  • 5:09 - 5:11
    สิ่งเดียวที่หนูอยากได้นะคะก็คือ
  • 5:11 - 5:13
    ตอนที่พ่อนั่งรถเนี่ยกลับมาบ้านนะคะ
  • 5:14 - 5:17
    ถ้าสมมติว่ามีกิ่งไม้อะไรเนี่ยมาชนหมวกพ่อ
  • 5:17 - 5:19
    แล้วทำให้หมวกพ่อตกลงไปเนี่ยเป็นกิ่งแรก
  • 5:19 - 5:22
    หนูขอกิ่งนั้นแหละค่ะ ได้ไหมคะพ่อ
  • 5:22 - 5:25
    ซึ่งพ่อก็แบบเอ้อๆๆ ก็ได้ๆ นะคะแล้วพ่อก็
  • 5:25 - 5:27
    ออกไปค้าขายต่างเมืองค่ะ
  • 5:27 - 5:29
    แน่นอนนะคะ ระหว่างที่ไปต่างเมือง
  • 5:29 - 5:32
    พ่อก็ซื้อเพชรนิลจินดา ซื้อของแบรนด์เนมต่างๆ
  • 5:32 - 5:35
    กลับมาให้ลูกสาวทั้งสองคนค่ะโดยที่
  • 5:35 - 5:36
    ลืมซินเดอเรลล่าไปเลยนะคะ
  • 5:36 - 5:40
    อย่างไรก็ตาม ขณะที่พ่อกำลังเดินทางกลับบ้านค่ะ
  • 5:40 - 5:41
    ก็มีกิ่งไม้กิ่งนึงนะคะ
  • 5:41 - 5:44
    มาชนหมวกพ่อจริงๆ แล้วก็ทำให้หมวกตกลงไป
  • 5:44 - 5:47
    พ่อก็เลยรู้สึกว่าเอ้อ จริงๆซินเดอเรลล่าก็ฝากสิ่งนี้ไว้นี่
  • 5:47 - 5:50
    ดังนั้นพ่อก็เลยจัดการหักกิ่งไม้กิ่งนั้นนะคะ
  • 5:50 - 5:52
    แล้วก็เอากลับบ้านมาให้ซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 5:52 - 5:56
    เมื่อมาถึงบ้านนะคะ ซินเดอเรลล่าก็เลยเอากิ่งไม้กิ่งนี้
  • 5:56 - 5:58
    ไปไว้ที่หลุมศพของแม่ค่ะ
  • 5:58 - 6:00
    แล้วก็ไปนั่งร้องไห้ให้กับแม่เหมือนกับทุกวันนะคะ
  • 6:00 - 6:02
    ซึ่งนางเนี่ยร้องไห้เยอะมาก
  • 6:02 - 6:03
    ร้องไห้หนักมาก
  • 6:03 - 6:05
    ร้องไห้จนถึงขั้น
  • 6:05 - 6:08
    น้ำตาเนี่ยชุ่มโชกไปทั่วหลุมศพของแม่ค่ะ
  • 6:08 - 6:10
    และแน่นอนนะคะ น้ำตาอันท่วมท้นของนางเนี่ย
  • 6:10 - 6:12
    ก็ไปโดนกิ่งไม้ค่ะ
  • 6:12 - 6:15
    ทำให้กิ่งไม้นั้นเกิดรากงอกขึ้นมาอย่างอัศจรรย์นะคะ
  • 6:15 - 6:19
    แล้วก็ค่อยๆงอกเป็นต้น งอกเป็นต้นมาเรื่อยๆค่ะ
  • 6:19 - 6:20
    ซินเดอเรลล่าก็ไป
  • 6:20 - 6:22
    รดน้ำต้นไม้ทุกวันด้วยน้ำตาของหล่อนนะคะ
  • 6:22 - 6:25
    แน่นอนค่ะว่าหลังจากซินเดอเรลล่าเนี่ย
  • 6:25 - 6:27
    ปลูกต้นไม้มาซักระยะเวลานึง
  • 6:27 - 6:29
    มันก็จะต้องออกดอกออกผลนะคะ
  • 6:29 - 6:30
    แต่ว่าดอกผลของต้นไม้ต้นนี้
  • 6:30 - 6:32
    ไม่ใช่ดอกผลธรรมดาค่ะ
  • 6:32 - 6:34
    เพราะว่าอยู่ดีๆต้นไม้ต้นนี้
  • 6:34 - 6:37
    ก็มีนกพิราบทั้งหมดสองตัวมาอาศัยอยู่นะคะ
  • 6:37 - 6:40
    และความพิเศษของนกพิราบสองตัวนี้ก็คือ
  • 6:40 - 6:42
    ไม่ว่าซินเดอเรลล่าขอร้องอะไร
  • 6:42 - 6:43
    นกพิราบสองตัวนี้ก็จะทำให้
  • 6:43 - 6:46
    ความฝันของเธอสำเร็จได้ในที่สุดค่ะ
  • 6:46 - 6:48
    ดังนั้นเหมือนแบบอยู่ดีๆก็มี
  • 6:48 - 6:50
    ตะเกียงจินนี่ขึ้นมาในบ้านซะอย่างนั้นเลยนะ
  • 6:50 - 6:52
    อย่างไรก็ดี ด้วยความฉลาดของซินเดอเรลล่า
  • 6:52 - 6:55
    หรือด้วยความอะไรก็ไม่รู้นะ นางก็ไม่เคยใช้อะ
  • 6:55 - 6:57
    แทนที่จะใช้แบบพี่นกจ๋า ฉันไม่อยากอยู่แบบนี้แล้ว
  • 6:57 - 6:58
    พาฉันออกไปอะไรอย่างนี้
  • 6:58 - 6:59
    ก็ไม่เคยใช้นะคะ
  • 6:59 - 7:02
    ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เลยจำเป็นจะต้อง
  • 7:02 - 7:04
    อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ
  • 7:04 - 7:07
    จนกระทั่งวันนึงค่ะ เกิดเรื่องราวขึ้นก็คือ
  • 7:07 - 7:08
    พี่สาวทั้งสองของนางเนี่ย
  • 7:08 - 7:10
    อยู่ดีๆก็กรี๊ดบ้านแตกนะคะประมาณว่า
  • 7:10 - 7:13
    ซินเดอเรลล่าอยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้นะ มาช่วยฉันเดี๋ยวนี้
  • 7:13 - 7:14
    รีบหวีผมให้ฉันเร็ว
  • 7:14 - 7:17
    รีบแต่งหน้า แต่งผม แต่งทุกอย่างให้ฉันเร็ว
  • 7:17 - 7:18
    จับฉันใส่ชุดสวยๆเร็ว
  • 7:18 - 7:19
    ซึ่งซินเดอเรลล่าก็แบบ
  • 7:19 - 7:22
    เกิดอะไรขึ้นคะคุณพี่ คุณพี่จะให้ดิฉัน
  • 7:22 - 7:24
    แต่งตัวคุณพี่สวยขนาดนั้นเพราะอะไร
  • 7:24 - 7:26
    ซึ่งทำให้ซินเดอเรลล่าได้รู้นะคะว่า
  • 7:26 - 7:30
    ตอนนี้มันเกิดอีเวนต์ใหญ่มากขึ้นในเมืองค่ะ
  • 7:30 - 7:32
    เป็นอีเวนต์ยาวถึงสามวันด้วยกันนะคะ
  • 7:32 - 7:35
    อีเวนต์นั้นคืออีเวนต์ที่พระราชาเนี่ย
  • 7:35 - 7:37
    จัดงานขึ้นมาค่ะ เป็นงานเลี้ยงเต้นรำ
  • 7:37 - 7:39
    เพื่อที่จะให้เจ้าชายของเมืองเนี่ยนะคะ
  • 7:39 - 7:42
    ได้เจอกับสาวๆทุกคนในเมืองค่ะ
  • 7:42 - 7:44
    เผื่อว่าเจ้าชายจะเลือกใครสักคน
  • 7:44 - 7:46
    เป็นเจ้าสาวของเจ้าชายนะคะ
  • 7:46 - 7:49
    ดังนั้นพี่สาวทั้งสองคนเนี่ยหมายมั่นปั้นมือมากๆว่า
  • 7:49 - 7:52
    ฉันจะต้องได้เข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้
  • 7:52 - 7:54
    และฉันจะต้องจับเจ้าชายได้แน่ๆนะคะ
  • 7:54 - 7:56
    ซินเดอเรลล่าได้ยินแบบนั้นค่ะก็รู้สึกว่า
  • 7:56 - 7:58
    เฮ้ย ฉันก็อยากไปงานเลี้ยงเหมือนกันน่ะ
  • 7:58 - 8:00
    ก็เลยไปขอแม่เลี้ยงนะคะ ประมาณว่า
  • 8:01 - 8:05
    คุณแม่ขา หนูเป็นคนดี ทำงานทุกอย่างมาตลอดแล้ว
  • 8:05 - 8:07
    หนูขอไปงานเลี้ยงด้วยได้ไหมคะ
  • 8:07 - 8:09
    ซึ่งแน่นอนนะคะแม่เลี้ยงก็จะต้องบอกว่า
  • 8:09 - 8:11
    ไม่ได้ซินเดอเรลล่า จะบ้าเหรอ
  • 8:11 - 8:12
    เธอไม่มีชุด เธอไม่มีอะไรทั้งสิ้น
  • 8:12 - 8:16
    เธอเป็นแค่เด็กสกปรกที่อยู่หน้าเตาผิงเท่านั้นแหละ
  • 8:16 - 8:18
    เธอไป เธอก็จะทำให้พวกเราอับอายขายขี้หน้า
  • 8:18 - 8:19
    ที่จะต้องมาเดินกับเธอ
  • 8:20 - 8:21
    ไม่ได้ซินเดอเรลล่า
  • 8:21 - 8:24
    อย่างไรก็ตามนะคะ ความอยากปาร์ตี้ของซินเดอเรลล่าเนี่ย
  • 8:24 - 8:26
    มีมากกว่านั้นค่ะ ดังนั้นนางก็เลยมีความแบบ
  • 8:26 - 8:28
    ไปขอร้องแม่เลี้ยงรัวๆๆๆนะคะ
  • 8:28 - 8:32
    สุดท้ายแม่เลี้ยงค่ะก็เลยเดินถือจานถั่วมาใบนึงนะคะ
  • 8:32 - 8:34
    แล้วก็เดินไปที่หน้าเตาผิงค่ะ
  • 8:34 - 8:37
    เทถั่วทั้งจานเนี่ยนะคะลงไปในขี้เถ้าค่ะ พรึ่บ
  • 8:37 - 8:39
    แล้วก็บอกว่า อะ ซินเดอเรลล่า
  • 8:39 - 8:42
    ตอนนี้ถั่วกับขี้เถ้านี่มันปนกันเละไปหมดแล้ว
  • 8:42 - 8:44
    ฉันให้เวลาเธอทั้งหมดสองชั่วโมง
  • 8:44 - 8:47
    ถ้าเธอสามารถเก็บเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ
  • 8:47 - 8:49
    แยกเม็ดที่เป็นเม็ดดีๆ
  • 8:49 - 8:51
    สามารถเอาไปใช้กิน เอาไปใช้เพาะปลูกได้
  • 8:51 - 8:53
    กับเม็ดที่เละๆออกจากกันได้ด้วยนะ
  • 8:53 - 8:55
    ภายในเวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น
  • 8:55 - 8:57
    ฉันจะยอมให้เธอไปงานกับพวกเราก็ได้นะ
  • 8:57 - 8:59
    ซึ่งซินเดอเรลล่านะคะได้ยินอย่างนั้นก็
  • 8:59 - 9:01
    ตกใจค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี
  • 9:01 - 9:03
    ก็เลยไปที่หลุมศพของแม่นะคะ
  • 9:03 - 9:04
    แล้วก็ร้องไห้ค่ะประมาณว่า
  • 9:04 - 9:06
    ฮือๆๆๆ ฉันจะทำยังไงดี
  • 9:06 - 9:09
    และแน่นอนค่ะเมื่อซินเดอเรลล่าไปร้องไห้
  • 9:09 - 9:10
    และร้องขอเนี่ยนะคะ
  • 9:10 - 9:11
    นกพิราบสองตัวที่
  • 9:11 - 9:14
    อาศัยอยู่ในต้นไม้ของแม่เนี่ย
  • 9:14 - 9:16
    ก็จะต้องบินออกมานะคะแล้วก็มาช่วยซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 9:16 - 9:20
    นกทั้งสองตัวนะคะก็บินพั่บๆๆๆ ไปที่หน้าเตาผิงนะคะ
  • 9:20 - 9:22
    แล้วก็ทำการจิกๆๆๆๆ
  • 9:22 - 9:23
    แยกเม็ดถั่วให้ซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 9:23 - 9:25
    แน่นอนด้วยความเป็นนกและ
  • 9:25 - 9:26
    ด้วยความเก่งกาจของนกนะคะ
  • 9:26 - 9:29
    งานทั้งหมดที่แม่เลี้ยงสั่งไว้ว่า
  • 9:29 - 9:30
    ให้เสร็จภายในสองชั่วโมงเนี่ย
  • 9:30 - 9:33
    ก็เสร็จในเวลาไม่ถึงชั่วโมงดีด้วยซ้ำค่ะ
  • 9:33 - 9:34
    ทำให้ซินเดอเรลล่าดีใจมาก
  • 9:34 - 9:37
    แล้วก็รีบวิ่งไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ
  • 9:37 - 9:39
    ปรากฏว่าพอไปรายงานให้แม่เลี้ยงฟังนะคะ
  • 9:39 - 9:41
    แม่เลี้ยงแบบ ฮะ ซินเดอเรลล่า
  • 9:41 - 9:42
    ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทำได้
  • 9:42 - 9:45
    แต่ไม่ ต่อให้เธอแยกถั่วได้ตามคำพูดของฉันเอง
  • 9:45 - 9:48
    ฉันก็ไม่ให้เธอไปงานเลี้ยงกับพวกเราหรอก เพราะว่า
  • 9:48 - 9:50
    มันน่าหัวเราะเยาะจะตาย
  • 9:50 - 9:52
    คนจะต้องหัวเราะเยอะพวกเราแน่ๆเลย
  • 9:52 - 9:54
    ที่มีเด็กสกปรกแบบเธอมาเดินกับพวกเรานะคะ
  • 9:54 - 9:56
    ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เสียใจค่ะแต่ก็
  • 9:56 - 9:58
    ขอร้องต่อไปนะคะประมาณว่า
  • 9:58 - 10:01
    คุณแม่ขา แต่หนูทำงานเสร็จแล้วจริงๆนะคะ
  • 10:01 - 10:04
    ให้หนูไปเที่ยวด้วยเถอะ ได้โปรด พลีสๆๆๆๆ นะคะ
  • 10:04 - 10:07
    อย่างไรก็ตามค่ะ แม่เลี้ยงก็ยังไม่ยอมนะคะ
  • 10:07 - 10:09
    แม่เลี้ยงก็เลยหยิบจานถั่วออกมาอีกทั้งหมดสองจานนะคะ
  • 10:09 - 10:11
    แล้วก็เทลงไปในขี้เถ้าอีกรอบนึง พรึ่บ
  • 10:11 - 10:13
    แล้วก็บอกว่าซินเดอเรลล่า
  • 10:13 - 10:16
    เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียวที่เราจะต้องออกเดินทางแล้ว
  • 10:16 - 10:18
    ถ้าในหนึ่งชั่วโมงนี้
  • 10:18 - 10:20
    เธอสามารถแยกเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ
  • 10:20 - 10:22
    ฉันจะยอมให้เธอไปเที่ยวกับเราก็ได้
  • 10:22 - 10:25
    แน่นอนนะคะว่าซินเดอเรลล่าก็จะต้องใช้มุกเดิมค่ะ
  • 10:25 - 10:28
    ก็คือเดินไปที่ต้นไม้ที่มีนกสองตัวอยู่นะคะ
  • 10:28 - 10:30
    แล้วก็ร้องห่มร้องไห้ให้นกมาช่วยค่ะ
  • 10:30 - 10:33
    นกนะคะได้ยินแบบนั้นก็รีบบินมาค่ะ
  • 10:33 - 10:36
    แล้วก็จิกๆๆๆๆๆๆๆ จิกเม็ดถั่วนะคะจนกระทั่ง
  • 10:36 - 10:38
    แยกทุกอย่างได้สำเร็จอย่างรวดเร็วค่ะ
  • 10:38 - 10:41
    ซินเดอเรลล่าก็รีบกลับไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ
  • 10:41 - 10:43
    แต่แม่เลี้ยงก็ยังพูดคำเดิมค่ะประมาณว่า
  • 10:43 - 10:45
    ไม่อะ ทำไมฉันจะต้องมาให้คนหัวเราะเยาะฉัน
  • 10:45 - 10:46
    เพราะพาเธอไปงานด้วย
  • 10:46 - 10:49
    ไม่มีทาง ฉันไปละ บาย
  • 10:49 - 10:51
    ว่าแล้วนะคะ ทั้งครอบครัวก็สะบัดก้นค่ะ
  • 10:51 - 10:52
    แล้วก็ออกไปงานเลี้ยง
  • 10:52 - 10:55
    ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าเนี่ยอยู่บ้านคนเดียวนะคะ
  • 10:55 - 10:57
    ซินเดอเรลล่าก็เลยทำอะไรไม่ได้ค่ะ
  • 10:57 - 11:00
    ได้แต่ไปร้องไห้กับเหล่านกเหมือนเดิมนะคะประมาณว่า
  • 11:00 - 11:02
    พี่นก น้องอยากเที่ยวจังเลย
  • 11:02 - 11:05
    ทำยังไงดี ฮือๆ เสียใจนะคะ
  • 11:05 - 11:06
    อย่างไรก็ตามค่ะ
  • 11:06 - 11:09
    ด้วยความมหัศจรรย์ของนิทาน fairy tale นะคะ
  • 11:09 - 11:11
    นกพิราบทั้งสองตัวค่ะอยู่ดีๆก็เลย
  • 11:11 - 11:14
    ไปคาบเอาชุดที่ทำจากเงินแล้วก็ผ้าไหมนะคะมา
  • 11:14 - 11:16
    แล้วก็โยนให้ซินเดอเรลล่าค่ะ พรึ่บ
  • 11:16 - 11:18
    ประมาณว่าอยากไปงานก็ไปสิจ๊ะ
  • 11:18 - 11:22
    ดังนั้นค่ะ ซินเดอเรลล่าได้รับชุดที่สวยงามมากๆมาชุดนึง
  • 11:22 - 11:25
    ก็รีบแต่งตัวเองนะคะ ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาด
  • 11:25 - 11:26
    หลังจากแต่งตัวด้วยความเร็วแสงนะคะ
  • 11:26 - 11:30
    ซินเดอเรลล่าก็รีบเดินทางไปจนถึงงานเลี้ยงเต้นรำค่ะ
  • 11:30 - 11:33
    และแน่นอนเรื่องราวก็คล้ายๆกับในนิทานเลยนะคะ
  • 11:33 - 11:34
    ในงานเลี้ยงเต้นรำเนี่ย
  • 11:34 - 11:37
    เจ้าชายก็ไม่เห็นใครเลยค่ะนอกจากซินเดอเรลล่านะคะ
  • 11:37 - 11:39
    ผู้เป็นหญิงสาวผู้สวยงามนะคะ
  • 11:39 - 11:41
    ซึ่งหลายๆคนเนี่ยเข้าใจไปเองว่า
  • 11:41 - 11:44
    นี่น่าจะเป็นเจ้าหญิงจากต่างเมืองแน่ๆเลย
  • 11:44 - 11:46
    เพราะว่าหน้าตาดูสวยมากแล้วก็
  • 11:46 - 11:49
    ชุดเนี่ยหรูหราไฮโซจนแบบโอ้โห
  • 11:49 - 11:51
    เรียกได้ว่าฟาดทั้งงานว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ
  • 11:51 - 11:54
    ซินเดอเรลล่านะคะก็เต้นรำกับเจ้าชายทั้งคืนค่ะจนกระทั่ง
  • 11:54 - 11:57
    ถึงเวลาที่ซินเดอเรลล่ารู้สึกว่า
  • 11:57 - 11:58
    เฮ้ย ฉันควรจะกลับบ้านได้แล้ว
  • 11:58 - 12:00
    ก็เลยขอตัวกลับบ้านจากเจ้าชายนะคะ
  • 12:00 - 12:02
    ซึ่งเจ้าชายเนี่ยก็บอกว่า
  • 12:02 - 12:03
    เดี๋ยวไปส่ง
  • 12:03 - 12:05
    เพราะว่าเจ้าชายนี่อยากรู้นะคะว่า
  • 12:05 - 12:07
    หญิงสาวผู้สวยงามคนนี้
  • 12:07 - 12:09
    ซึ่งก็ไม่ยอมถามชื่อเนี่ย
  • 12:09 - 12:10
    มาจากบ้านไหนค่ะ
  • 12:10 - 12:12
    ซินเดอเรลล่านะคะก็ปล่อยให้เจ้าชายมาส่งค่ะ
  • 12:12 - 12:15
    จนกระทั่งมาถึงใกล้ๆบ้านของตัวเอง
  • 12:15 - 12:17
    เจ๊แกก็กระโดดหนีเข้าไปในพุ่มไม้แห่งนึงนะคะ
  • 12:17 - 12:20
    ซึ่งพุ่มไม้แห่งนั้นเนี่ยมีประมาณว่าบ้านนกหรือว่ารังนกอยู่
  • 12:20 - 12:21
    ประมาณนี้นะ
  • 12:21 - 12:24
    แล้วเจ๊แกนะคะก็กระโดดทะลุออกไปด้านหลังพุ่มไม้ค่ะ
  • 12:24 - 12:26
    รีบไปเปลี่ยนชุดกลับไปชุดเดิมนะคะแล้วก็
  • 12:26 - 12:28
    โยนชุดของตัวเองเนี่ยทิ้งไปค่ะ
  • 12:28 - 12:32
    ปล่อยให้นกพิราบเนี่ยนะคะ คาบเอาชุดเนี่ยไปเก็บให้ค่ะ
  • 12:32 - 12:35
    ซินเดอเรลล่านี่ก็กลับไปนั่งอยู่ริมเตาผิงเหมือนเดิมนะคะ
  • 12:35 - 12:37
    ฝั่งเจ้าชายค่ะ อยู่ดีๆซินเดอเรลล่าหายตัวไป
  • 12:37 - 12:41
    ก็แบบเฮ้ย หายไปไหนอะ ผู้หญิงคนนี้หายไปไหน
  • 12:41 - 12:43
    จนกระทั่งพ่อของซินเดอเรลล่าโผล่มานะคะ
  • 12:43 - 12:44
    เจ้าชายก็บอกว่า
  • 12:44 - 12:47
    เห็นผู้หญิงคนนึงหายไปแถวนี้ไหม รู้จักเขาหรือเปล่า
  • 12:47 - 12:49
    เขาเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย
  • 12:49 - 12:51
    เขาหายไปในพุ่มไม้แห่งนี้
  • 12:51 - 12:53
    ตรงประมาณรังนกแห่งนี้นี่แหละ
  • 12:53 - 12:55
    ซึ่งพ่อของซินเดอเรลล่านะคะก็แอบคิดนิดนึงว่า
  • 12:55 - 12:57
    เอ๊ะ หรือจะเป็นซินเดอเรลล่า
  • 12:57 - 12:58
    แต่เป็นไปไม่ได้หรอก
  • 12:58 - 13:01
    ว่าแล้วนะคะทั้งคู่ก็พยายามตามหาผู้หญิงคนนั้นกันค่ะ
  • 13:01 - 13:03
    ด้วยการเอาขวานมานะคะ
  • 13:03 - 13:05
    แล้วก็จัดการพังรังนกอันนั้นทิ้งไปเลยนะ
  • 13:05 - 13:09
    กะว่าแหวกรังนกออกมามันจะต้องมีผู้หญิงอยู่ข้างในแน่ๆ
  • 13:09 - 13:10
    แต่ว่าก็ไม่มีนะคะ
  • 13:10 - 13:12
    ทำให้เจ้าชายเนี่ยเสียใจมากแล้วก็
  • 13:12 - 13:14
    เดินทางกลับวังไปค่ะ
  • 13:14 - 13:17
    วันที่สองนะคะ งานเลี้ยงก็ยังดำเนินไปเหมือนเดิม
  • 13:17 - 13:20
    แน่นอนว่าแม่เลี้ยงใจร้ายและเหล่าพี่สาวเนี่ยนะคะ
  • 13:20 - 13:22
    ก็จะต้องเดินทางไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม
  • 13:22 - 13:24
    ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าอยู่บ้านคนเดียวค่ะ
  • 13:24 - 13:26
    ซินเดอเรลล่าก็เลยไปร้องห่มร้องไห้
  • 13:26 - 13:28
    กับพี่นกพิราบทั้งสองเหมือนเดิมนะคะ
  • 13:28 - 13:30
    และพี่นกพิราบทั้งสองก็
  • 13:30 - 13:32
    ให้ชุดชุดใหม่ซินเดอเรลล่ามาค่ะ
  • 13:32 - 13:35
    ซึ่งสวยกว่าชุดที่แล้วอีกหลายเท่าเลยทีเดียวนะคะ
  • 13:35 - 13:37
    เจ๊แกก็รีบเปลี่ยนชุดด้วยความเร็วแสงค่ะ
  • 13:37 - 13:40
    แล้วก็เดินทางไปที่งานเลี้ยงนะคะ
  • 13:40 - 13:42
    ที่งานเลี้ยงเนี่ย เจ้าชายรอซินเดอเรลล่าอยู่แล้วค่ะ
  • 13:42 - 13:46
    เรียกได้ว่าปฏิเสธหมดเลยนะ ไม่ยอมเต้นรำกับใครทั้งสิ้น
  • 13:46 - 13:47
    จนกว่าซินเดอเรลล่าจะมาค่ะ
  • 13:47 - 13:51
    ทั้งคู่ก็เต้นรำกันทั้งคืนนะคะ เต้นๆๆๆ
  • 13:51 - 13:53
    จนกระทั่งในที่สุดซินเดอเรลล่าก็บอกว่า
  • 13:53 - 13:54
    ขอตัวกลับบ้านนะคะ
  • 13:54 - 13:56
    เจ้าชายก็มาส่งเหมือนเดิม
  • 13:56 - 13:57
    แต่ปรากฏว่ามาถึงเนี่ย
  • 13:57 - 14:00
    ซินเดอเรลล่าก็กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ต้นนึงค่ะ
  • 14:00 - 14:03
    และเจ้าชายก็พยายามตามหาซินเดอเรลล่าอีกนะคะ
  • 14:03 - 14:05
    พ่อของซินเดอเรลล่าก็โผล่มาอีกรอบนึงค่ะ
  • 14:05 - 14:07
    เจ้าชายก็ถามพ่อเหมือนเดิมว่า
  • 14:07 - 14:09
    ผู้หญิงคนเมื่อวานน่ะกลับมาตรงนี้อีกแล้วนะ
  • 14:09 - 14:11
    เรามาช่วยกันตามหากันเถอะ
  • 14:11 - 14:13
    แต่ว่าหายังไงก็หาไม่เจอนะคะ
  • 14:13 - 14:15
    สุดท้ายทั้งคู่ก็เอาขวานมาค่ะแล้วก็
  • 14:15 - 14:17
    ฟันต้นไม้ต้นนั้นทิ้งไปนะคะ
  • 14:17 - 14:20
    อย่างไรก็ตามก็ไม่เจอซินเดอเรลล่าบนต้นไม้นั้นนะคะ
  • 14:20 - 14:23
    เพราะว่าจริงๆแล้วเจ๊แกเป็นแชมป์กระโดดสูงนะคะ
  • 14:23 - 14:26
    เพราะว่าซินเดอเรลล่าไม่ได้กระโดดขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ค่ะ
  • 14:26 - 14:29
    ซินเดอเรลล่ากระโดดนะคะแล้วก็ทะลุพุ่มไม้ค่ะ โผล่ไปข้างหลัง
  • 14:29 - 14:31
    แล้วก็จัดการเปลี่ยนชงเปลี่ยนชุดนะคะ
  • 14:31 - 14:33
    แล้วก็ให้นกเนี่ยเอาชุดไปเก็บให้เหมือนเดิมค่ะ
  • 14:33 - 14:36
    เสร็จแล้วตัวเองก็ไปนั่งอยู่ที่ริมเตาไฟเหมือนเดิมนะคะ
  • 14:36 - 14:40
    และแน่นอนว่าเจ้าชายเนี่ยก็ถึงขั้นเข้ามาในบ้านเลยนะรอบนี้
  • 14:40 - 14:42
    แล้วก็แบบหาไม่เจอ ยังไงก็หาไม่เจอค่ะ
  • 14:42 - 14:44
    ต่อให้เห็นตัวซินเดอเรลล่าแล้วก็จำไม่ได้นะคะ
  • 14:44 - 14:47
    ทำให้เจ้าชายจำเป็นจะต้องกลับวังไปค่ะ
  • 14:47 - 14:50
    และแล้วนะคะงานเลี้ยงก็ดำเนินมาจนถึงวันที่สามค่ะ
  • 14:50 - 14:53
    ซินเดอเรลล่าก็ปลอมตัวนะคะไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม
  • 14:53 - 14:56
    โดยที่คราวนี้เป็นชุดครั้งที่สวยที่สุดที่เรียกได้ว่า
  • 14:56 - 14:58
    สวยมาก หรูหรามาก
  • 14:58 - 15:01
    จนกระทั่งฟาดคนทั้งงานแบบตายเรียบค่ะ
  • 15:01 - 15:04
    และเจ้าชายก็มาเต้นรำกับซินเดอเรลล่าทั้งคืนเหมือนเดิมนะคะ
  • 15:04 - 15:07
    แต่รอบนี้พอซินเดอเรลล่าเนี่ยขอตัวกลับบ้าน
  • 15:07 - 15:09
    เจ้าชายไม่ได้ปล่อยกลับไปเหมือนเดิมค่ะ
  • 15:09 - 15:12
    เพราะว่าคราวนี้เจ้าชายวางแผนไว้เรียบร้อยแล้วนะคะว่า
  • 15:12 - 15:15
    ที่บันไดของวังเนี่ยไม่ได้ปล่อยให้เป็นบันไดธรรมดาค่ะ
  • 15:15 - 15:17
    แต่ว่าเจ้าชายเนี่ยเอาพวกยางไม้
  • 15:17 - 15:19
    เอาพวกกาวอะไรเหนียวๆเนี่ยไปทาไว้นะคะ
  • 15:19 - 15:22
    ดังนั้นตอนที่ซินเดอเรลล่าเนี่ยเดินลงบันไดมาค่ะ
  • 15:22 - 15:24
    ทำให้รองเท้าของซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะ
  • 15:24 - 15:26
    หลุดติดอยู่ที่บันไดค่ะ
  • 15:26 - 15:28
    ว่าแล้วซินเดอเรลล่าก็กลับบ้านไป
  • 15:28 - 15:30
    ทำให้เจ้าชายเนี่ยไม่สามารถตามซินเดอเรลล่าได้นะคะ
  • 15:30 - 15:32
    อย่างไรก็ตาม เจ้าชายเนี่ย
  • 15:32 - 15:35
    ก้มลงไปดูที่รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าวางทิ้งไว้ค่ะ
  • 15:35 - 15:38
    ปรากฏว่านะคะ เมื่อเจ้าชายหยิบรองเท้าคู่นั้นขึ้นมาดูค่ะ
  • 15:38 - 15:42
    รองเท้าคู่นั้นเนี่ยมีความพิเศษที่ไม่เหมือนรองเท้าคู่อื่นนะคะ
  • 15:42 - 15:44
    แต่มันไม่ใช่รองเท้าแก้วค่ะทุกคน
  • 15:44 - 15:46
    เพราะว่าอย่างที่เกริ่นไว้ตอนแรกนะคะว่า
  • 15:46 - 15:49
    ในเวอร์ชันพี่น้องกริมส์เนี่ย ไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ
  • 15:49 - 15:51
    เพราะว่ารองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้าที่ทำจาก
  • 15:51 - 15:53
    ทองคำนะคะทุกคน
  • 15:53 - 15:56
    ซึ่งเดาว่าตอนนี้น่องของซินเดอเรลล่าน่าจะปูดไปแล้วนะ
  • 15:56 - 15:58
    เพราะว่ารองเท้าทองคำนี่ก็น่าจะหนักพอสมควรนะคะ
  • 15:58 - 16:01
    อย่างไรก็ตาม นี่เป็นรองเท้าทองคำค่ะ
  • 16:01 - 16:04
    และเป็นรองเท้าทองคำที่มีขนาดเล็กเป็นพิเศษนะคะ
  • 16:04 - 16:08
    ดังนั้นเจ้าชายก็เลยใช้พุทธิปัญญาที่ตัวเองมีอยู่ค่ะ
  • 16:08 - 16:10
    ครุ่นคิดว่า อื้อหือ
  • 16:10 - 16:13
    ถ้าสมมติว่าเท้าเล็กขนาดนี้แล้วเป็นทองคำเนี่ยนะ
  • 16:13 - 16:15
    มันจะต้องเป็นคนที่เท้าพิเศษมากๆแน่ๆเลย
  • 16:15 - 16:17
    มันถึงจะใส่รองเท้าคู่นี้ได้พอดี
  • 16:18 - 16:21
    ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยขี่ม้าไปที่บ้านของซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 16:21 - 16:22
    ซึ่งไปมาสองคืนแล้วนะ
  • 16:22 - 16:24
    ไปถึงก็ไปหาผู้ชายคนเดิม
  • 16:24 - 16:26
    ซึ่งก็คือพ่อของซินเดอเรลล่านั่นเองแล้วก็บอกว่า
  • 16:26 - 16:28
    อะ บ้านนี้มีลูกสาวกี่คน เรียกออกมาให้หมด
  • 16:28 - 16:30
    ผู้หญิงทุกคนในบ้านนี้ ออกมาให้หมด
  • 16:30 - 16:33
    ถ้าผู้หญิงคนไหนใส่รองเท้าคู่นี้ได้
  • 16:33 - 16:35
    คนนั้นนั่นแหละก็คือเจ้าสาวของฉันนะคะ
  • 16:35 - 16:37
    ดังนั้นค่ะ แม่เลี้ยงใจร้ายก็เลยเริ่มจาก
  • 16:37 - 16:41
    ให้ลูกสาวคนโตของตัวเองเนี่ยลองรองเท้าก่อนนะคะ
  • 16:41 - 16:43
    แต่ด้วยความที่ผู้หญิงสมัยโบราณมันจะต้องมี
  • 16:43 - 16:45
    ความแบบกระโปรงสุ่มอะไรอย่างนี้แล้วก็
  • 16:45 - 16:49
    การให้เห็นเท้านี่มันอาจจะดูแบบ อืม ไม่สุภาพเท่าไหร่
  • 16:49 - 16:52
    ดังนั้นก็เลยมีการเข้าไปลองรองเท้ากันในห้องค่ะ
  • 16:52 - 16:54
    ประมาณว่าแค่ใส่ออกมาให้ดูก็พอแล้ว
  • 16:54 - 16:55
    ไม่ต้องไปใส่ให้เห็นน่ะนะ
  • 16:55 - 16:57
    ดังนั้นนะคะลูกสาวคนแรกก็เข้าไปกับแม่ค่ะ
  • 16:57 - 17:00
    พยายามจะยัดเท้าตัวเองลงไปในรองเท้านะคะ
  • 17:00 - 17:04
    อย่างไรก็ดีค่ะ แม้ว่าลูกสาวคนโตเท้าจะเล็กแค่ไหนก็ตาม
  • 17:04 - 17:06
    แต่มันก็ยัดไม่เข้านะคะเพราะว่า
  • 17:06 - 17:09
    นิ้วโป้งเท้าของเธอเนี่ยมันใหญ่เกินไปค่ะ
  • 17:09 - 17:11
    คนแม่ก็พยายามยัดๆๆ ยัดยังไงก็ยัดไม่เข้า
  • 17:11 - 17:14
    ก็เลยพูดว่า ลูกๆ แม่คิดว่านะ
  • 17:14 - 17:15
    ถ้าลูกได้แต่งงานกับเจ้าชายเนี่ย
  • 17:15 - 17:18
    แล้วลูกได้เป็นพระราชินีขึ้นมาเมื่อไหร่เนี่ยนะ
  • 17:18 - 17:19
    นิ้วโป้งมันก็ไม่สำคัญหรอกลูก
  • 17:19 - 17:21
    เพราะว่าลูกน่าจะไม่ต้องเดินไปไหนแล้ว
  • 17:21 - 17:24
    น่าจะต้องมีคนประคองลูกไปประคองลูกมา
  • 17:24 - 17:25
    ตัดทิ้งเถอะลูก
  • 17:25 - 17:27
    ว่าแล้วนะคะแม่ก็หยิบมีดให้กับลูกตัวเองค่ะ
  • 17:27 - 17:29
    ลูกก็รับมีดมาแล้วก็แบบ
  • 17:30 - 17:33
    นิ้วโป้งไม่สำคัญจริงใช่ไหมแม่ ได้ ฉัวะ
  • 17:33 - 17:36
    ว่าแล้วนะคะลูกก็ตัดนิ้วโป้งเท้าตัวเองทิ้งไปค่ะ
  • 17:36 - 17:38
    แล้วก็เอาเท้าพิการของตัวเองเนี่ยนะคะ
  • 17:38 - 17:40
    ยัดเข้าไปในรองเท้าค่ะ
  • 17:40 - 17:42
    แล้วก็ออกมาโชว์ตัวให้กับเจ้าชายเห็นว่า
  • 17:42 - 17:45
    ทาดา ฉันใส่ได้แล้วเห็นไหมจ๊ะ
  • 17:45 - 17:47
    อย่างไรก็ตามนะคะ ตอนที่เจ้าชายขี่ม้า
  • 17:47 - 17:49
    ผ่านหลุมศพของแม่ซินเดอเรลล่าเนี่ย
  • 17:49 - 17:51
    นกนะคะก็ส่งเสียงร้องลงมาค่ะ
  • 17:51 - 17:52
    เป็นเพลงนะประมาณว่าแบบ
  • 17:52 - 17:54
    เลือดชุ่มโชกที่เท้า
  • 17:54 - 17:56
    นิ้วโป้งเท้าหรือจะไม่สำคัญ
  • 17:56 - 17:57
    ดูสิ
  • 17:57 - 17:59
    เท้าของเจ้าสาวท่านชุ่มโชกไปด้วยเลือด
  • 17:59 - 18:02
    นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ
  • 18:02 - 18:04
    เจ้าชายได้ยินอย่างนั้นก็เลยก้มลงไปมองที่เท้าค่ะ
  • 18:04 - 18:08
    แล้วก็พบว่า โอ้โห เลือดท่วมรองเท้าจริงๆด้วย
  • 18:08 - 18:10
    คือเลือดมันเริ่มซึมออกมาแล้วอะนะ
  • 18:10 - 18:13
    ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยรีบพาพี่สาวคนโตค่ะ
  • 18:13 - 18:15
    กลับไปคืนแล้วก็บอกว่า นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของฉัน
  • 18:15 - 18:17
    ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่ใส่รองเท้าได้พอดีมา
  • 18:17 - 18:20
    น้องสาวคนรองนะคะก็เลยลองบ้างค่ะ
  • 18:20 - 18:21
    เข้าไปในห้องแล้วก็
  • 18:21 - 18:23
    ทั้งที่เลือดยังชุ่มๆรองเท้าคู่เดิมอยู่อะนะ
  • 18:23 - 18:25
    ก็ลองรองเท้านะคะ
  • 18:25 - 18:28
    แต่ว่านางสามารถยัดนิ้วทุกนิ้วเข้าไปในรองเท้าได้ค่ะ
  • 18:28 - 18:30
    ปัญหาก็คือส้นเท้าของนางเนี่ย
  • 18:30 - 18:32
    มันใหญ่เกินไปนะคะ
  • 18:32 - 18:34
    ดังนั้นแม่ก็เหมือนเดิมเลยก็บอกว่า
  • 18:34 - 18:37
    ลูก ถ้าลูกเป็นพระราชินีแล้วนะ ส้นเท้าไม่สำคัญ
  • 18:37 - 18:39
    ตัดเลยลูก ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ นะคะ
  • 18:39 - 18:41
    ว่าแล้วแม่ก็ส่งมีดให้ค่ะ
  • 18:41 - 18:43
    ลูกสาวคนรองก็กลั้นใจนะ
  • 18:43 - 18:46
    แล้วก็จัดการตัดส้นเท้าตัวเองทิ้งค่ะ ฉัวะ นะคะ
  • 18:46 - 18:48
    เรียกได้ว่าเลือดสาดกระจายเลยทีเดียว
  • 18:48 - 18:50
    เสร็จแล้วลูกสาวคนรองก็ใส่ถุงเท้าเข้าไปนะคะ
  • 18:50 - 18:52
    แล้วก็ใส่รองเท้าได้พอดีเป๊ะ
  • 18:52 - 18:54
    ออกมารายงานตัวให้กับเจ้าชายค่ะ
  • 18:54 - 18:57
    เจ้าชายเห็นแบบนั้นนะคะก็เลยพาลูกสาวคนรองค่ะ
  • 18:57 - 19:00
    ขึ้นม้านะคะแล้วก็ตั้งใจจะขี่ออกไปเหมือนเดิมเป๊ะเลย
  • 19:00 - 19:03
    แต่ว่าระหว่างที่ขี่ผ่านแก๊งนกพิราบนะคะ
  • 19:03 - 19:05
    แก๊งนกพิราบก็ร้องเพลงเหมือนเดิมประมาณว่า
  • 19:05 - 19:07
    เห็นเลือดที่ไหลเป็นทางนั่นไหม
  • 19:07 - 19:09
    มันชุ่มออกมานอกถุงเท้าหมดแล้ว
  • 19:09 - 19:10
    คิดว่านี่เจ้าสาวของท่านเหรอ
  • 19:10 - 19:12
    เจ้าสาวของท่านไม่มีส้นเท้าเหรอจ๊ะ
  • 19:12 - 19:15
    นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ
  • 19:15 - 19:17
    เจ้าชายก็เลยก้มลงมองที่เท้าค่ะแล้วก็พบว่า
  • 19:17 - 19:21
    อื้อหือ ถุงเท้าสีขาวเนี่ย เลือดเปื้อนปื้ดขึ้นมาขนาดนี้แล้ว
  • 19:21 - 19:23
    ไม่ใช่แน่ๆเลย
  • 19:23 - 19:26
    เจ้าชายก็เลยได้แต่พาพี่สาวคนรองกลับไปคืนค่ะ
  • 19:26 - 19:28
    เมื่อพาพี่สาวกลับมาส่งแล้วนะคะ
  • 19:28 - 19:30
    เจ้าชายก็พยายามจะคาดคั้นต่อค่ะประมาณว่า
  • 19:30 - 19:33
    เฮ้ย บ้านนี้มีผู้หญิงคนไหนอีก พาออกมาให้หมด
  • 19:33 - 19:36
    ฉันไม่เชื่อว่าเจ้าสาวของฉันไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้
  • 19:36 - 19:38
    อย่างไรก็ตามนะคะ แม่เลี้ยงก็พยายามจะบอกว่า
  • 19:38 - 19:40
    ไม่มี บ้านเราไม่มีแล้ว
  • 19:40 - 19:41
    ไม่มีผู้หญิงคนไหนเหลืออยู่แล้วนะ
  • 19:41 - 19:45
    ก็เหลือแค่คนใช้ที่มันนั่งอยู่หน้าเตาไฟสกปรกคนเดียว
  • 19:45 - 19:46
    ไม่น่าใช่หรอก ไม่มีทาง
  • 19:46 - 19:49
    อย่างไรก็ตามค่ะ เจ้าชายปักใจไปแล้วนะคะ
  • 19:49 - 19:51
    ก็เลยบอกว่า ต่อให้เป็นคนใช้ก็พาออกมา
  • 19:51 - 19:54
    ฉันจะให้เขาลองรองเท้าคู่นี้
  • 19:54 - 19:55
    ดังนั้นนะคะ แม่เลี้ยงก็จำใจจะต้อง
  • 19:55 - 19:57
    ให้ซินเดอเรลล่าออกมาค่ะ
  • 19:57 - 20:00
    ซึ่งซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะก็ไปล้างหน้าล้างตาค่ะ
  • 20:00 - 20:01
    แล้วก็เดินออกมา
  • 20:01 - 20:04
    ทันทีที่เจ้าชายเห็นหน้าซินเดอเรลล่านะคะก็จำได้ค่ะว่า
  • 20:04 - 20:08
    เอ้า นี่มันสาวสวยที่ฉันเต้นรำมาด้วยถึงสามคืนนี่หน่า
  • 20:08 - 20:09
    ซึ่งเอาจริงๆจะเอารองเท้ามาทำไม
  • 20:09 - 20:11
    มองหน้าตั้งแต่แรกก็น่าจะรู้แล้วนะ
  • 20:11 - 20:13
    อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ
  • 20:13 - 20:16
    แล้วซินเดอเรลล่าก็มาลองรองเท้าให้เจ้าชายเห็นนะคะ
  • 20:16 - 20:18
    แน่นอนว่าใส่ได้พอดีเป๊ะเลย
  • 20:18 - 20:20
    โดยที่เราจะไม่พูดถึงความจริงที่ว่า
  • 20:20 - 20:22
    รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าใส่อยู่นี่เป็นรองเท้า
  • 20:22 - 20:24
    ที่ชุ่มเลือดของพี่สาวสองคนอยู่นะ
  • 20:24 - 20:25
    ดังนั้นช่างมันค่ะ
  • 20:25 - 20:27
    พอเห็นว่าซินเดอเรลล่าลองรองเท้าได้
  • 20:27 - 20:29
    หน้าตาก็ใช่ ทุกอย่างใช่
  • 20:29 - 20:31
    เจ้าชายก็เลยพาซินเดอเรลล่าขึ้นม้า
  • 20:31 - 20:33
    กลับปราสาทไปเพื่อที่จะไปแต่งงาน
  • 20:33 - 20:35
    แล้วก็ให้ซินเดอเรลล่าเป็นเจ้าสาวของเขาค่ะ
  • 20:35 - 20:38
    ซึ่งเมื่อตอนที่ขี่รถผ่านนกไปนะคะ
  • 20:38 - 20:39
    นกก็ร้องเพลงประมาณว่า
  • 20:39 - 20:42
    เห็นไหม ซินเดอเรลล่าใส่รองเท้าได้พอดี
  • 20:42 - 20:44
    นิ้วก็ครบ ส้นเท้าก็ครบ เลือดก็ไม่มี
  • 20:44 - 20:46
    นี่แหละคือเจ้าสาวของท่าน
  • 20:46 - 20:48
    ว่าแล้วนกทั้งสองตัวนะคะก็บินมาเกาะ
  • 20:48 - 20:50
    ไหล่ซ้ายกับไหล่ขวาของซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 20:50 - 20:53
    และทั้งหมดก็กลับไปที่ปราสาทนะคะ
  • 20:53 - 20:55
    ตัดภาพไปที่วันแต่งงานของซินเดอเรลล่าค่ะ
  • 20:55 - 20:58
    พี่สาวทั้งสองเนี่ย ซึ่งตอนนี้ก็พิการแล้วนะ
  • 20:58 - 21:00
    เท้าก็ไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่
  • 21:00 - 21:02
    ก็พยายามจะมาหาประโยชน์จากซินเดอเรลล่านะคะ
  • 21:02 - 21:05
    โดยการมาเป็นเหมือนแบบเพื่อนเจ้าสาวว่าอย่างนั้นเถอะ
  • 21:05 - 21:07
    เดินประกบซ้ายประกบขวาซินเดอเรลล่า
  • 21:07 - 21:09
    ตอนที่เดินเข้าโบสถ์นะคะ
  • 21:09 - 21:12
    อย่างไรก็ตามค่ะ คนชั่วก็ต้องได้รับผลของคนชั่วนะ
  • 21:12 - 21:13
    ดังนั้นพี่สาวคนนึงเดินด้านซ้าย
  • 21:13 - 21:16
    พี่สาวคนนึงเดินด้านขวาเนี่ย เดินๆไปนะคะ
  • 21:16 - 21:17
    นกที่เกาะอยู่ที่ไหล่ของซินเดอเรลล่าเนี่ย
  • 21:17 - 21:20
    ก็จิกตาของพี่สาวทั้งสองคนนะคะ
  • 21:20 - 21:22
    นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้
  • 21:22 - 21:24
    นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้นะคะ
  • 21:24 - 21:26
    และพี่สาวก็ไม่เข็ดนะคะ
  • 21:26 - 21:28
    พอเดินไป จิกไปแล้วรอบนึงเนี่ย
  • 21:28 - 21:30
    เดินกลับเขาก็สลับข้างกันใช่ไหม
  • 21:30 - 21:33
    พอสลับข้างกัน นกก็จิกตาอีกข้างนึงที่เหลือค่ะ
  • 21:33 - 21:36
    ทำให้พี่สาวทั้งสองคนเนี่ยกลายเป็นคนพิการในที่สุด
  • 21:36 - 21:38
    ส่วนซินเดอเรลล่านะคะก็ใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าชาย
  • 21:38 - 21:41
    อย่างมีความสุขตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาค่ะ
  • 21:41 - 21:43
    เป็นอันจบเรื่องราวของซินเดอเรลล่าที่
  • 21:43 - 21:46
    ออกจะโหดร้ายแล้วก็ชุ่มโชกไปด้วยเลือดนิดนึงนะคะ
  • 21:46 - 21:48
    เอาเป็นว่าถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม
  • 21:48 - 21:49
    กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็
  • 21:49 - 21:51
    กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ
  • 21:51 - 21:53
    แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน
  • 21:53 - 21:54
    บ๊ายบาย
  • 21:54 - 21:55
    สวัสดีค่ะ
  • 21:55 - 21:57
    เอาจริงๆนี่เป็นนิทานซินเดอเรลล่า
  • 21:57 - 21:58
    เวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ
  • 21:58 - 22:01
    แม้ว่าเราจะคุ้นกับชื่อนิทานกริมส์มากกว่า
  • 22:01 - 22:02
    แต่ว่าเนื้อหาข้างในเนี่ย
  • 22:02 - 22:04
    เราน่าจะไปคุ้นกับอีกเวอร์ชันนึงมากกว่าก็คือ
  • 22:05 - 22:06
    เวอร์ชันของชาลส์ แปร์โรลต์นั่นเอง
  • 22:06 - 22:09
    ถ้าเกิดมีโอกาสวันหลัง เดี๋ยวจะหามาเล่าให้ฟังนะคะ
  • 22:09 - 22:12
    แต่ว่ามันก็ไม่แซ่บเท่ากริมส์หรอก ในเวอร์ชันนั้นนะ
  • 22:12 - 22:13
    เพราะว่ามันเบสิกไปนะ
  • 22:13 - 22:15
    อย่างไรก็ตาม ช่างมันละกันค่า
  • 22:15 - 22:17
    เอาเป็นว่าใครอยากฟังนิทานเรื่องอะไร
  • 22:17 - 22:18
    เวอร์ชันของใครอีก
  • 22:18 - 22:19
    ก็คอมเมนต์มาด้านล่างได้นะคะ
  • 22:19 - 22:21
    วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน
  • 22:21 - 22:22
    บ๊ายบาย
  • 22:22 - 22:23
    สวัสดีค่ะ
Title:
นิทานกริมส์: ซินเดอเรลล่า | Point of View
Description:

more » « less
Video Language:
Thai
Duration:
22:23

Thai subtitles

Revisions