WEBVTT

00:00:00.200 --> 00:00:02.160
รู้กันไหมคะว่าในเวอร์ชันนิทานกริมส์

00:00:02.160 --> 00:00:04.780
เรื่องซินเดอเรลล่าไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ

00:00:05.220 --> 00:00:06.980
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

00:00:06.980 --> 00:00:08.320
เนื่องจากช่วงนี้นะคะ

00:00:08.320 --> 00:00:10.400
เชื่อว่าแทบทุกคนน่าจะอยู่บ้านกันใช่ไหมคะ

00:00:10.400 --> 00:00:12.760
เพื่อหยุดการแพร่กระจายของ COVID-19

00:00:12.760 --> 00:00:15.560
จะบอกว่ามันเกิดเหตุการณ์นึงขึ้นค่ะ นั่นก็คือ

00:00:15.560 --> 00:00:17.580
หลายๆคนนะคะไม่มีอะไรดูค่ะก็เลย

00:00:17.580 --> 00:00:20.340
ย้อนกลับไปดูคลิปเก่าๆๆๆๆๆ

00:00:20.340 --> 00:00:22.380
และเก่ามากๆในช่อง Point of View นะคะ

00:00:22.380 --> 00:00:24.320
และแน่นอนค่ะว่าในสมัยนั้นเนี่ย

00:00:24.320 --> 00:00:27.220
เมื่อประมาณน้านแสนนานมาแล้วนะคะ

00:00:27.560 --> 00:00:30.280
คลิปมันก็แบบ เอ่อ...อาจจะไม่ค่อยแซ่บเท่าที่ควรค่ะ

00:00:30.280 --> 00:00:32.180
ดังนั้นหลายคนก็คอมเมนต์มาว่า

00:00:32.180 --> 00:00:34.360
เอ่อ ช่วยเอาคลิปนั้นคลิปนี้กลับมาทำใหม่หน่อย

00:00:34.360 --> 00:00:36.660
ดังนั้นนะคะวันนี้วิวก็เลยหยิบเอาเรื่องนึงที่วิวทำ

00:00:36.660 --> 00:00:39.520
ในสมัยทำช่องแรกๆเนี่ยกลับมาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:39.520 --> 00:00:41.860
เรื่องนั้นก็คือเรื่องซินเดอเรลล่านั่นเองนะคะ

00:00:41.860 --> 00:00:42.540
ซึ่งในวันนี้

00:00:42.540 --> 00:00:44.820
ซินเดอเรลล่าเวอร์ชันที่วิวจะนำมาเล่าให้ทุกคนฟังเนี่ย

00:00:44.820 --> 00:00:47.360
เป็นเวอร์ชันของพี่น้องกริมส์นะคะ

00:00:47.360 --> 00:00:49.480
ซึ่งจะแตกต่างจากอีกเวอร์ชันนึง

00:00:49.480 --> 00:00:51.820
ซึ่งเป็นของชาลส์ แปร์โรลต์ อะไรต่างๆค่ะ

00:00:51.820 --> 00:00:53.400
อย่างไรก็ตามบอกเลยว่า

00:00:53.400 --> 00:00:55.620
เวอร์ชันนี้แซ่บแน่นอนค่ะ และที่สำคัญ

00:00:55.620 --> 00:00:57.580
นิทานกริมส์เวอร์ชันนี้

00:00:57.580 --> 00:00:59.080
ไม่มีรองเท้าแก้วนะคะ

00:00:59.080 --> 00:01:00.320
อยากรู้กันแล้วใช่ไหมว่า

00:01:00.320 --> 00:01:02.340
แล้วไม่มีรองเท้าแก้วแล้วมันเป็นยังไงค่ะ

00:01:02.340 --> 00:01:04.480
ดังนั้นพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง

00:01:04.480 --> 00:01:06.140
สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ

00:01:06.140 --> 00:01:07.920
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:01:11.960 --> 00:01:14.300
เรื่องราวของซินเดอเรลล่าเวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ

00:01:14.300 --> 00:01:16.100
เริ่มต้นขึ้นที่ผู้หญิงคนนึงค่ะ

00:01:16.100 --> 00:01:18.520
แน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ตัวละครหลักค่ะ

00:01:18.520 --> 00:01:21.075
และเปิดเรื่องมาปุ๊บ นางก็ตายเลยนะคะ

00:01:21.080 --> 00:01:22.780
เรียกได้ว่าแทบจะไร้ประโยชน์

00:01:22.780 --> 00:01:25.260
อย่างไรก็ตามนางไม่ได้ไร้ประโยชน์ขนาดนั้นค่ะ

00:01:25.260 --> 00:01:27.840
เพราะว่าก่อนตายนะคะเราได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้

00:01:27.840 --> 00:01:30.640
เป็นเมียของผู้ชายคนนึงที่ค่อนข้างจะมีฐานะแหละ

00:01:30.640 --> 00:01:33.340
และที่สำคัญนะคะนางมีลูกสาวอยู่คนนึงค่ะ

00:01:33.340 --> 00:01:36.480
ในจังหวะนั้นเองตอนที่นางรู้ตัวว่านางกำลังจะตายนะคะ

00:01:36.480 --> 00:01:39.000
นางก็มีการเรียกลูกสาวตัวเองเข้ามาหาค่ะ

00:01:39.000 --> 00:01:40.695
เพื่อที่จะสั่งเสียนะประมาณว่า

00:01:40.700 --> 00:01:44.160
ลูกรักของแม่ ตอนนี้แม่รู้ตัวว่าแม่ไม่ไหวแล้ว

00:01:44.160 --> 00:01:47.620
อย่างไรก็ตาม แม่เชื่อว่าลูกจะยังอยู่ได้ด้วยตัวเองนะ

00:01:47.620 --> 00:01:50.800
แต่ขอให้ลูกยึดมั่นไว้อยู่สองเรื่องด้วยกัน

00:01:50.800 --> 00:01:53.240
เรื่องแรกก็คือขอให้ลูกยึดมั่นในความดี

00:01:53.240 --> 00:01:55.920
และอย่างที่สอง ขอให้ลูกยึดมั่นในความเชื่อ

00:01:55.920 --> 00:01:57.520
ถ้าลูกมีความดีและความเชื่อ

00:01:57.520 --> 00:01:59.880
ลูกจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองแน่นอน

00:01:59.880 --> 00:02:02.560
พอพูดจบนะคะ มือของนางก็ตกลงค่ะ

00:02:02.560 --> 00:02:05.000
นางก็ตายคาที่ไปตรงนั้นเลยนะคะ

00:02:05.000 --> 00:02:07.255
ทำให้ลูกสาวของนางนะคะ เสียใจมากค่ะ

00:02:07.260 --> 00:02:09.540
ก็ได้แต่ร้องห่มร้องไห้ทำอะไรไม่ได้นะคะ

00:02:09.540 --> 00:02:12.620
และนางก็ไปที่หลุมศพของแม่ที่อยู่หลังบ้านทุกวันค่ะ

00:02:12.620 --> 00:02:13.840
ร้องไห้ เรียกได้ว่า

00:02:13.840 --> 00:02:16.920
ร้องไห้จนน้ำตาชุ่มโชกไปทั่วเลยนะคะ

00:02:16.920 --> 00:02:19.745
อย่างไรก็ตามค่ะ เวลาก็ต้องผ่านพ้นไปนะคะ

00:02:19.745 --> 00:02:22.795
จากวันที่ผู้หญิงคนนี้ตายค่ะก็เข้าสู่หน้าหนาว

00:02:22.800 --> 00:02:24.880
จากหน้าหนาวก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

00:02:24.880 --> 00:02:27.280
และภายในฤดูใบไม้ผลิปีนั้นเองนะคะ

00:02:27.280 --> 00:02:30.380
พ่อของเด็กสาวคนนี้ก็พาสิ่งนึงกลับมาบ้านค่ะ

00:02:30.380 --> 00:02:32.740
นั่นก็คือเมียคนใหม่นั่นเองนะคะ

00:02:32.740 --> 00:02:34.840
แหม่ะ เมียเก่าตายไปยังไม่ครบปีเลยนะ

00:02:34.840 --> 00:02:36.040
พาเมียใหม่มาแล้วค่ะ

00:02:36.040 --> 00:02:38.640
และที่สำคัญนะคะ เมียใหม่นี่ไม่ได้มาเฉยๆนะ

00:02:38.640 --> 00:02:42.360
แต่ว่านางมาพร้อมกับลูกสาวทั้งหมดสองคนค่ะ

00:02:42.580 --> 00:02:45.640
ซึ่งลูกสาวสองคนนี้ก็เป็นลูกสาวที่หน้าตาดีมากๆนะคะ

00:02:45.640 --> 00:02:47.860
แต่อย่างไรก็ตาม นางดันเป็นคนที่

00:02:47.860 --> 00:02:51.340
จิตใจโหดร้าย โหดเหี้ยม แล้วก็ใจดำมากๆค่ะ

00:02:51.340 --> 00:02:53.520
ดังนั้นเมื่อเข้ามาอยู่รวมกันในบ้านเดียวกันนะ

00:02:53.520 --> 00:02:55.760
แน่นอนว่าพ่อก็จะต้องเอาใจเมียใหม่ค่ะ

00:02:55.760 --> 00:02:57.900
แล้วก็เอาใจลูกๆใหม่ๆของตัวเองด้วย

00:02:57.900 --> 00:02:59.440
พวกนี้ก็เลยเหมือนได้ใจค่ะ

00:02:59.440 --> 00:03:01.360
ก็จิกหัวใช้คุณนางเอกของเราเนี่ย

00:03:01.360 --> 00:03:03.900
ที่เรากำลังจะรู้ว่าชื่ออะไรเนี่ยนะคะ อย่างหนักหน่วงเลยค่ะ

00:03:03.900 --> 00:03:06.240
เรียกได้ว่าเหมือนแบบนางร้ายในละครอะ

00:03:06.240 --> 00:03:07.800
ประมาณว่า หน็อยแน่ะ แก

00:03:07.800 --> 00:03:10.300
คนที่ไม่ทำงานน่ะไม่ควรจะมีอะไรกินหรอกนะ

00:03:10.300 --> 00:03:12.940
คนที่ไร้ประโยชน์อย่างแกอะ จะมีข้าวกินไปทำไม

00:03:12.940 --> 00:03:15.120
ดังนั้นแกไม่ควรใส่ชุดสวยๆแบบนี้หรอก

00:03:15.120 --> 00:03:17.205
แกควรจะไปทำงานแลกอาหารนะ

00:03:17.205 --> 00:03:20.120
ว่าแล้วนะคะก็มีการยึดชุดสวยๆของนางไป

00:03:20.120 --> 00:03:22.680
เอาชุดเก่าๆปอนๆของคนรับใช้ให้ใส่

00:03:22.680 --> 00:03:25.215
มีการยึดเพชรนิลจินดา ยึดนู่นยึดนี่

00:03:25.215 --> 00:03:26.480
ยึดทุกอย่างไปหมดเลยค่ะ

00:03:26.480 --> 00:03:27.655
สุดท้ายนะคะ

00:03:27.660 --> 00:03:30.220
นางเอกของเราก็เลยไม่เหลืออะไรเลยนะคะ

00:03:30.220 --> 00:03:32.980
ได้แต่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านของตัวเองค่ะ

00:03:32.980 --> 00:03:36.140
และที่สำคัญนะคะ นางไม่เหลือแม้กระทั่งที่นอนค่ะ

00:03:36.140 --> 00:03:37.360
ดังนั้นทุกวันเนี่ยนะคะ

00:03:37.360 --> 00:03:39.760
หลังจากที่นางทำงานเหน็ดเหนื่อยมาตลอดวันเนี่ย

00:03:39.760 --> 00:03:42.500
นางก็จะต้องไปนอนที่หน้าเตาผิงในบ้านนะคะ

00:03:42.500 --> 00:03:44.780
เพราะว่าเมืองนอกอากาศมันหนาว นึกออกปะ

00:03:44.780 --> 00:03:46.660
ถ้าไปนอนในที่ที่มันไม่มีเตาผิง

00:03:46.660 --> 00:03:48.760
ไม่มีเตาอะไรให้อุ่นให้ความร้อนเนี่ย

00:03:48.760 --> 00:03:50.020
อาจจะตายได้นะคะ

00:03:50.020 --> 00:03:53.660
ดังนั้นนางก็ได้แต่ไปนอนหน้าเตาไฟทุกวัน ทุกวัน ทุกวันค่ะ

00:03:53.660 --> 00:03:55.240
จนกระทั่งเนื้อตัวของนางเนี่ย

00:03:55.240 --> 00:03:57.820
สกปรกมอมแมมตลอดเวลานะ เต็มไปด้วยขี้เถ้า

00:03:57.820 --> 00:04:00.200
ทุกคนก็เลยเรียกนางว่า ซินเดอเรลล่า

00:04:00.200 --> 00:04:03.340
และนี่ก็คือซินเดอเรลล่า ตัวเอกของเรานั่นเองค่ะ

00:04:03.340 --> 00:04:05.580
ซินเดอเรลล่าก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาเรื่อยๆนะคะ

00:04:05.580 --> 00:04:08.040
วันๆก็ทำงานบ้านอะไรต่างๆ

00:04:08.040 --> 00:04:10.800
แต่ว่าสิ่งนึงนะคะที่นางไม่เคยสูญเสียไปเลยก็คือ

00:04:10.800 --> 00:04:13.660
ความดีแล้วก็ความเชื่อที่แม่ของนางฝากเอาไว้ค่ะ

00:04:13.680 --> 00:04:14.860
ปรากฏว่าวันนึงค่ะ

00:04:14.860 --> 00:04:18.300
พ่อของนางจำเป็นจะต้องเดินทางไปทำธุระต่างเมืองนะคะ

00:04:18.300 --> 00:04:21.380
แน่นอนว่าไปต่างเมืองก็จะต้องมีของฝากใช่ไหมคะ

00:04:21.380 --> 00:04:23.960
ดังนั้นพ่อค่ะก็ถามลูกๆทั้งสามว่า

00:04:23.960 --> 00:04:26.680
เอาละลูกๆ มีใครอยากได้อะไรเป็นของฝากบ้าง

00:04:26.680 --> 00:04:28.720
ซึ่งพี่สาวคนแรกนะคะก็บอกว่า

00:04:28.720 --> 00:04:30.640
โอ้ หนูอยากได้เพชรนิลจินดาค่ะพ่อ

00:04:30.640 --> 00:04:32.180
ขอแบบว่าเครื่องประดับเยอะๆ

00:04:32.180 --> 00:04:34.040
เยอะๆแบบเยอะๆมากๆนะคะ

00:04:34.040 --> 00:04:35.640
เอาแบบแพงๆ เข้าใจไหม

00:04:35.640 --> 00:04:37.640
ซึ่งพ่อก็บอกว่า โอเคเลยลูก

00:04:37.640 --> 00:04:39.700
ว่าแต่ลูกคนที่สองอยากได้อะไรล่ะ

00:04:39.700 --> 00:04:42.920
ซึ่งลูกคนที่สองนะคะก็บอกพ่อว่า งั้นหนูขอเสื้อผ้าค่ะ

00:04:42.920 --> 00:04:46.400
เอาแบบแฟชั่น ไฮแฟชั่นที่สุดที่หาได้ในยุคสมัยนั้น

00:04:46.400 --> 00:04:49.140
เอาแบบแพงๆ ไฮโซๆ เลยนะคะพ่อ

00:04:49.140 --> 00:04:51.680
พราด้า ชาแนล แอร์เมส อะไรมาให้ครบค่ะ

00:04:51.680 --> 00:04:55.040
ซึ่งพ่อนะคะก็บอกว่า โอเค ลูกจะได้ตามนั้น

00:04:55.040 --> 00:04:57.440
อะ ว่าแต่เธอล่ะซินเดอเรลล่า อยากได้อะไร

00:04:57.720 --> 00:05:00.500
นะ เอาจริงๆซินเดอเรลล่านี่ลูกแท้ๆคนเดียวเลยนะ

00:05:00.500 --> 00:05:02.320
อีกสองคนนี่ลูกแบบลูกเลี้ยงนะคะ

00:05:02.540 --> 00:05:03.400
อย่างไรก็ตามค่ะ

00:05:03.400 --> 00:05:05.340
ซินเดอเรลล่าก็เงยหน้ามองพ่อนะคะ

00:05:05.340 --> 00:05:06.140
แล้วก็บอกว่า

00:05:06.140 --> 00:05:08.720
พ่อคะ พ่อขา หนูไม่ได้อยากได้อะไรเลย

00:05:08.720 --> 00:05:10.740
สิ่งเดียวที่หนูอยากได้นะคะก็คือ

00:05:10.740 --> 00:05:13.400
ตอนที่พ่อนั่งรถเนี่ยกลับมาบ้านนะคะ

00:05:13.520 --> 00:05:16.760
ถ้าสมมติว่ามีกิ่งไม้อะไรเนี่ยมาชนหมวกพ่อ

00:05:16.760 --> 00:05:19.335
แล้วทำให้หมวกพ่อตกลงไปเนี่ยเป็นกิ่งแรก

00:05:19.340 --> 00:05:21.760
หนูขอกิ่งนั้นแหละค่ะ ได้ไหมคะพ่อ

00:05:22.060 --> 00:05:25.280
ซึ่งพ่อก็แบบเอ้อๆๆ ก็ได้ๆ นะคะแล้วพ่อก็

00:05:25.280 --> 00:05:27.360
ออกไปค้าขายต่างเมืองค่ะ

00:05:27.360 --> 00:05:29.060
แน่นอนนะคะ ระหว่างที่ไปต่างเมือง

00:05:29.060 --> 00:05:32.480
พ่อก็ซื้อเพชรนิลจินดา ซื้อของแบรนด์เนมต่างๆ

00:05:32.480 --> 00:05:34.820
กลับมาให้ลูกสาวทั้งสองคนค่ะโดยที่

00:05:34.820 --> 00:05:36.440
ลืมซินเดอเรลล่าไปเลยนะคะ

00:05:36.440 --> 00:05:39.560
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พ่อกำลังเดินทางกลับบ้านค่ะ

00:05:39.560 --> 00:05:41.140
ก็มีกิ่งไม้กิ่งนึงนะคะ

00:05:41.140 --> 00:05:43.940
มาชนหมวกพ่อจริงๆ แล้วก็ทำให้หมวกตกลงไป

00:05:43.940 --> 00:05:46.915
พ่อก็เลยรู้สึกว่าเอ้อ จริงๆซินเดอเรลล่าก็ฝากสิ่งนี้ไว้นี่

00:05:46.920 --> 00:05:50.140
ดังนั้นพ่อก็เลยจัดการหักกิ่งไม้กิ่งนั้นนะคะ

00:05:50.140 --> 00:05:52.295
แล้วก็เอากลับบ้านมาให้ซินเดอเรลล่าค่ะ

00:05:52.295 --> 00:05:55.565
เมื่อมาถึงบ้านนะคะ ซินเดอเรลล่าก็เลยเอากิ่งไม้กิ่งนี้

00:05:55.565 --> 00:05:57.620
ไปไว้ที่หลุมศพของแม่ค่ะ

00:05:57.620 --> 00:06:00.380
แล้วก็ไปนั่งร้องไห้ให้กับแม่เหมือนกับทุกวันนะคะ

00:06:00.380 --> 00:06:02.300
ซึ่งนางเนี่ยร้องไห้เยอะมาก

00:06:02.300 --> 00:06:03.320
ร้องไห้หนักมาก

00:06:03.320 --> 00:06:04.560
ร้องไห้จนถึงขั้น

00:06:04.560 --> 00:06:07.700
น้ำตาเนี่ยชุ่มโชกไปทั่วหลุมศพของแม่ค่ะ

00:06:07.700 --> 00:06:10.425
และแน่นอนนะคะ น้ำตาอันท่วมท้นของนางเนี่ย

00:06:10.425 --> 00:06:11.720
ก็ไปโดนกิ่งไม้ค่ะ

00:06:11.720 --> 00:06:15.480
ทำให้กิ่งไม้นั้นเกิดรากงอกขึ้นมาอย่างอัศจรรย์นะคะ

00:06:15.480 --> 00:06:18.540
แล้วก็ค่อยๆงอกเป็นต้น งอกเป็นต้นมาเรื่อยๆค่ะ

00:06:18.540 --> 00:06:19.565
ซินเดอเรลล่าก็ไป

00:06:19.565 --> 00:06:22.415
รดน้ำต้นไม้ทุกวันด้วยน้ำตาของหล่อนนะคะ

00:06:22.420 --> 00:06:24.760
แน่นอนค่ะว่าหลังจากซินเดอเรลล่าเนี่ย

00:06:24.760 --> 00:06:26.600
ปลูกต้นไม้มาซักระยะเวลานึง

00:06:26.600 --> 00:06:28.580
มันก็จะต้องออกดอกออกผลนะคะ

00:06:28.580 --> 00:06:30.480
แต่ว่าดอกผลของต้นไม้ต้นนี้

00:06:30.480 --> 00:06:31.960
ไม่ใช่ดอกผลธรรมดาค่ะ

00:06:31.960 --> 00:06:34.075
เพราะว่าอยู่ดีๆต้นไม้ต้นนี้

00:06:34.080 --> 00:06:37.020
ก็มีนกพิราบทั้งหมดสองตัวมาอาศัยอยู่นะคะ

00:06:37.020 --> 00:06:39.620
และความพิเศษของนกพิราบสองตัวนี้ก็คือ

00:06:39.620 --> 00:06:41.700
ไม่ว่าซินเดอเรลล่าขอร้องอะไร

00:06:41.700 --> 00:06:43.460
นกพิราบสองตัวนี้ก็จะทำให้

00:06:43.460 --> 00:06:46.020
ความฝันของเธอสำเร็จได้ในที่สุดค่ะ

00:06:46.020 --> 00:06:47.540
ดังนั้นเหมือนแบบอยู่ดีๆก็มี

00:06:47.540 --> 00:06:49.840
ตะเกียงจินนี่ขึ้นมาในบ้านซะอย่างนั้นเลยนะ

00:06:49.840 --> 00:06:52.220
อย่างไรก็ดี ด้วยความฉลาดของซินเดอเรลล่า

00:06:52.220 --> 00:06:54.640
หรือด้วยความอะไรก็ไม่รู้นะ นางก็ไม่เคยใช้อะ

00:06:54.640 --> 00:06:56.720
แทนที่จะใช้แบบพี่นกจ๋า ฉันไม่อยากอยู่แบบนี้แล้ว

00:06:56.720 --> 00:06:58.220
พาฉันออกไปอะไรอย่างนี้

00:06:58.220 --> 00:06:59.320
ก็ไม่เคยใช้นะคะ

00:06:59.320 --> 00:07:01.580
ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เลยจำเป็นจะต้อง

00:07:01.580 --> 00:07:03.520
อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ

00:07:03.520 --> 00:07:06.640
จนกระทั่งวันนึงค่ะ เกิดเรื่องราวขึ้นก็คือ

00:07:06.640 --> 00:07:07.940
พี่สาวทั้งสองของนางเนี่ย

00:07:07.940 --> 00:07:10.160
อยู่ดีๆก็กรี๊ดบ้านแตกนะคะประมาณว่า

00:07:10.160 --> 00:07:12.980
ซินเดอเรลล่าอยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้นะ มาช่วยฉันเดี๋ยวนี้

00:07:12.980 --> 00:07:14.200
รีบหวีผมให้ฉันเร็ว

00:07:14.200 --> 00:07:16.540
รีบแต่งหน้า แต่งผม แต่งทุกอย่างให้ฉันเร็ว

00:07:16.540 --> 00:07:18.280
จับฉันใส่ชุดสวยๆเร็ว

00:07:18.280 --> 00:07:19.300
ซึ่งซินเดอเรลล่าก็แบบ

00:07:19.300 --> 00:07:21.575
เกิดอะไรขึ้นคะคุณพี่ คุณพี่จะให้ดิฉัน

00:07:21.580 --> 00:07:24.040
แต่งตัวคุณพี่สวยขนาดนั้นเพราะอะไร

00:07:24.040 --> 00:07:26.180
ซึ่งทำให้ซินเดอเรลล่าได้รู้นะคะว่า

00:07:26.180 --> 00:07:29.515
ตอนนี้มันเกิดอีเวนต์ใหญ่มากขึ้นในเมืองค่ะ

00:07:29.520 --> 00:07:32.460
เป็นอีเวนต์ยาวถึงสามวันด้วยกันนะคะ

00:07:32.460 --> 00:07:34.820
อีเวนต์นั้นคืออีเวนต์ที่พระราชาเนี่ย

00:07:34.820 --> 00:07:37.220
จัดงานขึ้นมาค่ะ เป็นงานเลี้ยงเต้นรำ

00:07:37.220 --> 00:07:39.280
เพื่อที่จะให้เจ้าชายของเมืองเนี่ยนะคะ

00:07:39.280 --> 00:07:41.500
ได้เจอกับสาวๆทุกคนในเมืองค่ะ

00:07:41.500 --> 00:07:44.160
เผื่อว่าเจ้าชายจะเลือกใครสักคน

00:07:44.160 --> 00:07:45.900
เป็นเจ้าสาวของเจ้าชายนะคะ

00:07:45.900 --> 00:07:49.060
ดังนั้นพี่สาวทั้งสองคนเนี่ยหมายมั่นปั้นมือมากๆว่า

00:07:49.065 --> 00:07:51.635
ฉันจะต้องได้เข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้

00:07:51.640 --> 00:07:53.920
และฉันจะต้องจับเจ้าชายได้แน่ๆนะคะ

00:07:53.920 --> 00:07:55.960
ซินเดอเรลล่าได้ยินแบบนั้นค่ะก็รู้สึกว่า

00:07:55.960 --> 00:07:58.160
เฮ้ย ฉันก็อยากไปงานเลี้ยงเหมือนกันน่ะ

00:07:58.340 --> 00:08:00.440
ก็เลยไปขอแม่เลี้ยงนะคะ ประมาณว่า

00:08:00.780 --> 00:08:04.800
คุณแม่ขา หนูเป็นคนดี ทำงานทุกอย่างมาตลอดแล้ว

00:08:04.800 --> 00:08:06.660
หนูขอไปงานเลี้ยงด้วยได้ไหมคะ

00:08:06.665 --> 00:08:09.040
ซึ่งแน่นอนนะคะแม่เลี้ยงก็จะต้องบอกว่า

00:08:09.040 --> 00:08:10.720
ไม่ได้ซินเดอเรลล่า จะบ้าเหรอ

00:08:10.720 --> 00:08:12.360
เธอไม่มีชุด เธอไม่มีอะไรทั้งสิ้น

00:08:12.360 --> 00:08:15.680
เธอเป็นแค่เด็กสกปรกที่อยู่หน้าเตาผิงเท่านั้นแหละ

00:08:15.860 --> 00:08:18.060
เธอไป เธอก็จะทำให้พวกเราอับอายขายขี้หน้า

00:08:18.060 --> 00:08:19.480
ที่จะต้องมาเดินกับเธอ

00:08:19.760 --> 00:08:21.040
ไม่ได้ซินเดอเรลล่า

00:08:21.040 --> 00:08:23.760
อย่างไรก็ตามนะคะ ความอยากปาร์ตี้ของซินเดอเรลล่าเนี่ย

00:08:23.760 --> 00:08:26.200
มีมากกว่านั้นค่ะ ดังนั้นนางก็เลยมีความแบบ

00:08:26.200 --> 00:08:28.360
ไปขอร้องแม่เลี้ยงรัวๆๆๆนะคะ

00:08:28.360 --> 00:08:31.895
สุดท้ายแม่เลี้ยงค่ะก็เลยเดินถือจานถั่วมาใบนึงนะคะ

00:08:31.900 --> 00:08:34.380
แล้วก็เดินไปที่หน้าเตาผิงค่ะ

00:08:34.380 --> 00:08:37.380
เทถั่วทั้งจานเนี่ยนะคะลงไปในขี้เถ้าค่ะ พรึ่บ

00:08:37.380 --> 00:08:39.060
แล้วก็บอกว่า อะ ซินเดอเรลล่า

00:08:39.060 --> 00:08:41.760
ตอนนี้ถั่วกับขี้เถ้านี่มันปนกันเละไปหมดแล้ว

00:08:41.760 --> 00:08:44.020
ฉันให้เวลาเธอทั้งหมดสองชั่วโมง

00:08:44.020 --> 00:08:47.080
ถ้าเธอสามารถเก็บเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ

00:08:47.080 --> 00:08:48.600
แยกเม็ดที่เป็นเม็ดดีๆ

00:08:48.600 --> 00:08:50.700
สามารถเอาไปใช้กิน เอาไปใช้เพาะปลูกได้

00:08:50.700 --> 00:08:52.895
กับเม็ดที่เละๆออกจากกันได้ด้วยนะ

00:08:52.895 --> 00:08:54.800
ภายในเวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น

00:08:54.800 --> 00:08:57.120
ฉันจะยอมให้เธอไปงานกับพวกเราก็ได้นะ

00:08:57.120 --> 00:08:59.215
ซึ่งซินเดอเรลล่านะคะได้ยินอย่างนั้นก็

00:08:59.220 --> 00:09:01.160
ตกใจค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี

00:09:01.160 --> 00:09:02.820
ก็เลยไปที่หลุมศพของแม่นะคะ

00:09:02.820 --> 00:09:04.400
แล้วก็ร้องไห้ค่ะประมาณว่า

00:09:04.400 --> 00:09:06.460
ฮือๆๆๆ ฉันจะทำยังไงดี

00:09:06.460 --> 00:09:08.580
และแน่นอนค่ะเมื่อซินเดอเรลล่าไปร้องไห้

00:09:08.580 --> 00:09:09.720
และร้องขอเนี่ยนะคะ

00:09:09.720 --> 00:09:11.460
นกพิราบสองตัวที่

00:09:11.460 --> 00:09:13.545
อาศัยอยู่ในต้นไม้ของแม่เนี่ย

00:09:13.545 --> 00:09:16.280
ก็จะต้องบินออกมานะคะแล้วก็มาช่วยซินเดอเรลล่าค่ะ

00:09:16.280 --> 00:09:19.880
นกทั้งสองตัวนะคะก็บินพั่บๆๆๆ ไปที่หน้าเตาผิงนะคะ

00:09:19.880 --> 00:09:21.800
แล้วก็ทำการจิกๆๆๆๆ

00:09:21.800 --> 00:09:23.460
แยกเม็ดถั่วให้ซินเดอเรลล่าค่ะ

00:09:23.460 --> 00:09:24.780
แน่นอนด้วยความเป็นนกและ

00:09:24.780 --> 00:09:26.380
ด้วยความเก่งกาจของนกนะคะ

00:09:26.380 --> 00:09:28.800
งานทั้งหมดที่แม่เลี้ยงสั่งไว้ว่า

00:09:28.800 --> 00:09:30.400
ให้เสร็จภายในสองชั่วโมงเนี่ย

00:09:30.400 --> 00:09:32.780
ก็เสร็จในเวลาไม่ถึงชั่วโมงดีด้วยซ้ำค่ะ

00:09:32.780 --> 00:09:34.500
ทำให้ซินเดอเรลล่าดีใจมาก

00:09:34.500 --> 00:09:36.860
แล้วก็รีบวิ่งไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ

00:09:36.860 --> 00:09:39.000
ปรากฏว่าพอไปรายงานให้แม่เลี้ยงฟังนะคะ

00:09:39.000 --> 00:09:40.640
แม่เลี้ยงแบบ ฮะ ซินเดอเรลล่า

00:09:40.640 --> 00:09:42.020
ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทำได้

00:09:42.020 --> 00:09:45.100
แต่ไม่ ต่อให้เธอแยกถั่วได้ตามคำพูดของฉันเอง

00:09:45.100 --> 00:09:48.000
ฉันก็ไม่ให้เธอไปงานเลี้ยงกับพวกเราหรอก เพราะว่า

00:09:48.200 --> 00:09:50.000
มันน่าหัวเราะเยาะจะตาย

00:09:50.000 --> 00:09:51.540
คนจะต้องหัวเราะเยอะพวกเราแน่ๆเลย

00:09:51.540 --> 00:09:53.955
ที่มีเด็กสกปรกแบบเธอมาเดินกับพวกเรานะคะ

00:09:53.955 --> 00:09:56.485
ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เสียใจค่ะแต่ก็

00:09:56.485 --> 00:09:58.400
ขอร้องต่อไปนะคะประมาณว่า

00:09:58.400 --> 00:10:00.940
คุณแม่ขา แต่หนูทำงานเสร็จแล้วจริงๆนะคะ

00:10:00.940 --> 00:10:04.340
ให้หนูไปเที่ยวด้วยเถอะ ได้โปรด พลีสๆๆๆๆ นะคะ

00:10:04.340 --> 00:10:06.640
อย่างไรก็ตามค่ะ แม่เลี้ยงก็ยังไม่ยอมนะคะ

00:10:06.640 --> 00:10:09.420
แม่เลี้ยงก็เลยหยิบจานถั่วออกมาอีกทั้งหมดสองจานนะคะ

00:10:09.420 --> 00:10:11.460
แล้วก็เทลงไปในขี้เถ้าอีกรอบนึง พรึ่บ

00:10:11.460 --> 00:10:12.660
แล้วก็บอกว่าซินเดอเรลล่า

00:10:12.660 --> 00:10:15.720
เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียวที่เราจะต้องออกเดินทางแล้ว

00:10:15.720 --> 00:10:17.620
ถ้าในหนึ่งชั่วโมงนี้

00:10:17.620 --> 00:10:20.440
เธอสามารถแยกเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ

00:10:20.440 --> 00:10:22.160
ฉันจะยอมให้เธอไปเที่ยวกับเราก็ได้

00:10:22.160 --> 00:10:24.820
แน่นอนนะคะว่าซินเดอเรลล่าก็จะต้องใช้มุกเดิมค่ะ

00:10:24.820 --> 00:10:27.680
ก็คือเดินไปที่ต้นไม้ที่มีนกสองตัวอยู่นะคะ

00:10:27.680 --> 00:10:30.320
แล้วก็ร้องห่มร้องไห้ให้นกมาช่วยค่ะ

00:10:30.320 --> 00:10:32.640
นกนะคะได้ยินแบบนั้นก็รีบบินมาค่ะ

00:10:32.640 --> 00:10:35.960
แล้วก็จิกๆๆๆๆๆๆๆ จิกเม็ดถั่วนะคะจนกระทั่ง

00:10:35.960 --> 00:10:38.380
แยกทุกอย่างได้สำเร็จอย่างรวดเร็วค่ะ

00:10:38.380 --> 00:10:40.880
ซินเดอเรลล่าก็รีบกลับไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ

00:10:40.880 --> 00:10:42.980
แต่แม่เลี้ยงก็ยังพูดคำเดิมค่ะประมาณว่า

00:10:42.980 --> 00:10:45.220
ไม่อะ ทำไมฉันจะต้องมาให้คนหัวเราะเยาะฉัน

00:10:45.220 --> 00:10:46.500
เพราะพาเธอไปงานด้วย

00:10:46.500 --> 00:10:48.540
ไม่มีทาง ฉันไปละ บาย

00:10:48.540 --> 00:10:51.080
ว่าแล้วนะคะ ทั้งครอบครัวก็สะบัดก้นค่ะ

00:10:51.080 --> 00:10:52.460
แล้วก็ออกไปงานเลี้ยง

00:10:52.460 --> 00:10:55.240
ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าเนี่ยอยู่บ้านคนเดียวนะคะ

00:10:55.240 --> 00:10:57.060
ซินเดอเรลล่าก็เลยทำอะไรไม่ได้ค่ะ

00:10:57.060 --> 00:11:00.100
ได้แต่ไปร้องไห้กับเหล่านกเหมือนเดิมนะคะประมาณว่า

00:11:00.100 --> 00:11:02.220
พี่นก น้องอยากเที่ยวจังเลย

00:11:02.220 --> 00:11:04.660
ทำยังไงดี ฮือๆ เสียใจนะคะ

00:11:04.660 --> 00:11:05.560
อย่างไรก็ตามค่ะ

00:11:05.560 --> 00:11:08.720
ด้วยความมหัศจรรย์ของนิทาน fairy tale นะคะ

00:11:08.720 --> 00:11:11.100
นกพิราบทั้งสองตัวค่ะอยู่ดีๆก็เลย

00:11:11.100 --> 00:11:14.300
ไปคาบเอาชุดที่ทำจากเงินแล้วก็ผ้าไหมนะคะมา

00:11:14.300 --> 00:11:16.200
แล้วก็โยนให้ซินเดอเรลล่าค่ะ พรึ่บ

00:11:16.200 --> 00:11:18.235
ประมาณว่าอยากไปงานก็ไปสิจ๊ะ

00:11:18.235 --> 00:11:21.605
ดังนั้นค่ะ ซินเดอเรลล่าได้รับชุดที่สวยงามมากๆมาชุดนึง

00:11:21.615 --> 00:11:24.565
ก็รีบแต่งตัวเองนะคะ ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาด

00:11:24.565 --> 00:11:26.440
หลังจากแต่งตัวด้วยความเร็วแสงนะคะ

00:11:26.440 --> 00:11:30.040
ซินเดอเรลล่าก็รีบเดินทางไปจนถึงงานเลี้ยงเต้นรำค่ะ

00:11:30.040 --> 00:11:32.640
และแน่นอนเรื่องราวก็คล้ายๆกับในนิทานเลยนะคะ

00:11:32.640 --> 00:11:34.040
ในงานเลี้ยงเต้นรำเนี่ย

00:11:34.040 --> 00:11:37.320
เจ้าชายก็ไม่เห็นใครเลยค่ะนอกจากซินเดอเรลล่านะคะ

00:11:37.420 --> 00:11:39.260
ผู้เป็นหญิงสาวผู้สวยงามนะคะ

00:11:39.260 --> 00:11:41.420
ซึ่งหลายๆคนเนี่ยเข้าใจไปเองว่า

00:11:41.420 --> 00:11:43.940
นี่น่าจะเป็นเจ้าหญิงจากต่างเมืองแน่ๆเลย

00:11:43.940 --> 00:11:46.160
เพราะว่าหน้าตาดูสวยมากแล้วก็

00:11:46.160 --> 00:11:48.620
ชุดเนี่ยหรูหราไฮโซจนแบบโอ้โห

00:11:48.620 --> 00:11:50.540
เรียกได้ว่าฟาดทั้งงานว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

00:11:50.860 --> 00:11:54.260
ซินเดอเรลล่านะคะก็เต้นรำกับเจ้าชายทั้งคืนค่ะจนกระทั่ง

00:11:54.260 --> 00:11:56.520
ถึงเวลาที่ซินเดอเรลล่ารู้สึกว่า

00:11:56.520 --> 00:11:58.080
เฮ้ย ฉันควรจะกลับบ้านได้แล้ว

00:11:58.080 --> 00:12:00.240
ก็เลยขอตัวกลับบ้านจากเจ้าชายนะคะ

00:12:00.465 --> 00:12:02.100
ซึ่งเจ้าชายเนี่ยก็บอกว่า

00:12:02.100 --> 00:12:03.320
เดี๋ยวไปส่ง

00:12:03.320 --> 00:12:05.060
เพราะว่าเจ้าชายนี่อยากรู้นะคะว่า

00:12:05.060 --> 00:12:07.080
หญิงสาวผู้สวยงามคนนี้

00:12:07.080 --> 00:12:08.680
ซึ่งก็ไม่ยอมถามชื่อเนี่ย

00:12:08.680 --> 00:12:09.980
มาจากบ้านไหนค่ะ

00:12:10.260 --> 00:12:12.280
ซินเดอเรลล่านะคะก็ปล่อยให้เจ้าชายมาส่งค่ะ

00:12:12.280 --> 00:12:14.540
จนกระทั่งมาถึงใกล้ๆบ้านของตัวเอง

00:12:14.540 --> 00:12:17.040
เจ๊แกก็กระโดดหนีเข้าไปในพุ่มไม้แห่งนึงนะคะ

00:12:17.040 --> 00:12:19.880
ซึ่งพุ่มไม้แห่งนั้นเนี่ยมีประมาณว่าบ้านนกหรือว่ารังนกอยู่

00:12:19.880 --> 00:12:20.720
ประมาณนี้นะ

00:12:20.720 --> 00:12:23.880
แล้วเจ๊แกนะคะก็กระโดดทะลุออกไปด้านหลังพุ่มไม้ค่ะ

00:12:23.880 --> 00:12:26.280
รีบไปเปลี่ยนชุดกลับไปชุดเดิมนะคะแล้วก็

00:12:26.280 --> 00:12:28.200
โยนชุดของตัวเองเนี่ยทิ้งไปค่ะ

00:12:28.200 --> 00:12:32.140
ปล่อยให้นกพิราบเนี่ยนะคะ คาบเอาชุดเนี่ยไปเก็บให้ค่ะ

00:12:32.140 --> 00:12:34.620
ซินเดอเรลล่านี่ก็กลับไปนั่งอยู่ริมเตาผิงเหมือนเดิมนะคะ

00:12:34.620 --> 00:12:37.320
ฝั่งเจ้าชายค่ะ อยู่ดีๆซินเดอเรลล่าหายตัวไป

00:12:37.320 --> 00:12:40.520
ก็แบบเฮ้ย หายไปไหนอะ ผู้หญิงคนนี้หายไปไหน

00:12:40.760 --> 00:12:43.140
จนกระทั่งพ่อของซินเดอเรลล่าโผล่มานะคะ

00:12:43.140 --> 00:12:44.200
เจ้าชายก็บอกว่า

00:12:44.200 --> 00:12:46.700
เห็นผู้หญิงคนนึงหายไปแถวนี้ไหม รู้จักเขาหรือเปล่า

00:12:46.700 --> 00:12:48.960
เขาเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย

00:12:49.240 --> 00:12:50.820
เขาหายไปในพุ่มไม้แห่งนี้

00:12:50.820 --> 00:12:52.740
ตรงประมาณรังนกแห่งนี้นี่แหละ

00:12:52.740 --> 00:12:55.300
ซึ่งพ่อของซินเดอเรลล่านะคะก็แอบคิดนิดนึงว่า

00:12:55.300 --> 00:12:57.015
เอ๊ะ หรือจะเป็นซินเดอเรลล่า

00:12:57.020 --> 00:12:57.940
แต่เป็นไปไม่ได้หรอก

00:12:57.940 --> 00:13:01.020
ว่าแล้วนะคะทั้งคู่ก็พยายามตามหาผู้หญิงคนนั้นกันค่ะ

00:13:01.020 --> 00:13:02.720
ด้วยการเอาขวานมานะคะ

00:13:02.720 --> 00:13:05.440
แล้วก็จัดการพังรังนกอันนั้นทิ้งไปเลยนะ

00:13:05.440 --> 00:13:08.800
กะว่าแหวกรังนกออกมามันจะต้องมีผู้หญิงอยู่ข้างในแน่ๆ

00:13:08.800 --> 00:13:10.075
แต่ว่าก็ไม่มีนะคะ

00:13:10.080 --> 00:13:12.140
ทำให้เจ้าชายเนี่ยเสียใจมากแล้วก็

00:13:12.140 --> 00:13:13.720
เดินทางกลับวังไปค่ะ

00:13:13.720 --> 00:13:16.520
วันที่สองนะคะ งานเลี้ยงก็ยังดำเนินไปเหมือนเดิม

00:13:16.520 --> 00:13:19.820
แน่นอนว่าแม่เลี้ยงใจร้ายและเหล่าพี่สาวเนี่ยนะคะ

00:13:19.820 --> 00:13:21.760
ก็จะต้องเดินทางไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม

00:13:21.760 --> 00:13:23.780
ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าอยู่บ้านคนเดียวค่ะ

00:13:23.780 --> 00:13:25.680
ซินเดอเรลล่าก็เลยไปร้องห่มร้องไห้

00:13:25.680 --> 00:13:28.120
กับพี่นกพิราบทั้งสองเหมือนเดิมนะคะ

00:13:28.120 --> 00:13:29.740
และพี่นกพิราบทั้งสองก็

00:13:29.740 --> 00:13:32.100
ให้ชุดชุดใหม่ซินเดอเรลล่ามาค่ะ

00:13:32.100 --> 00:13:34.820
ซึ่งสวยกว่าชุดที่แล้วอีกหลายเท่าเลยทีเดียวนะคะ

00:13:34.820 --> 00:13:36.955
เจ๊แกก็รีบเปลี่ยนชุดด้วยความเร็วแสงค่ะ

00:13:36.960 --> 00:13:39.640
แล้วก็เดินทางไปที่งานเลี้ยงนะคะ

00:13:39.640 --> 00:13:42.440
ที่งานเลี้ยงเนี่ย เจ้าชายรอซินเดอเรลล่าอยู่แล้วค่ะ

00:13:42.440 --> 00:13:45.540
เรียกได้ว่าปฏิเสธหมดเลยนะ ไม่ยอมเต้นรำกับใครทั้งสิ้น

00:13:45.540 --> 00:13:47.340
จนกว่าซินเดอเรลล่าจะมาค่ะ

00:13:47.480 --> 00:13:50.800
ทั้งคู่ก็เต้นรำกันทั้งคืนนะคะ เต้นๆๆๆ

00:13:50.800 --> 00:13:52.840
จนกระทั่งในที่สุดซินเดอเรลล่าก็บอกว่า

00:13:52.840 --> 00:13:54.400
ขอตัวกลับบ้านนะคะ

00:13:54.400 --> 00:13:55.900
เจ้าชายก็มาส่งเหมือนเดิม

00:13:55.900 --> 00:13:57.120
แต่ปรากฏว่ามาถึงเนี่ย

00:13:57.120 --> 00:13:59.560
ซินเดอเรลล่าก็กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ต้นนึงค่ะ

00:13:59.560 --> 00:14:02.560
และเจ้าชายก็พยายามตามหาซินเดอเรลล่าอีกนะคะ

00:14:02.560 --> 00:14:04.740
พ่อของซินเดอเรลล่าก็โผล่มาอีกรอบนึงค่ะ

00:14:04.740 --> 00:14:06.800
เจ้าชายก็ถามพ่อเหมือนเดิมว่า

00:14:06.800 --> 00:14:09.480
ผู้หญิงคนเมื่อวานน่ะกลับมาตรงนี้อีกแล้วนะ

00:14:09.480 --> 00:14:11.340
เรามาช่วยกันตามหากันเถอะ

00:14:11.340 --> 00:14:13.360
แต่ว่าหายังไงก็หาไม่เจอนะคะ

00:14:13.360 --> 00:14:15.480
สุดท้ายทั้งคู่ก็เอาขวานมาค่ะแล้วก็

00:14:15.480 --> 00:14:17.160
ฟันต้นไม้ต้นนั้นทิ้งไปนะคะ

00:14:17.160 --> 00:14:19.740
อย่างไรก็ตามก็ไม่เจอซินเดอเรลล่าบนต้นไม้นั้นนะคะ

00:14:19.740 --> 00:14:22.860
เพราะว่าจริงๆแล้วเจ๊แกเป็นแชมป์กระโดดสูงนะคะ

00:14:22.860 --> 00:14:25.660
เพราะว่าซินเดอเรลล่าไม่ได้กระโดดขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ค่ะ

00:14:25.660 --> 00:14:28.880
ซินเดอเรลล่ากระโดดนะคะแล้วก็ทะลุพุ่มไม้ค่ะ โผล่ไปข้างหลัง

00:14:28.880 --> 00:14:30.760
แล้วก็จัดการเปลี่ยนชงเปลี่ยนชุดนะคะ

00:14:30.760 --> 00:14:32.840
แล้วก็ให้นกเนี่ยเอาชุดไปเก็บให้เหมือนเดิมค่ะ

00:14:32.840 --> 00:14:36.100
เสร็จแล้วตัวเองก็ไปนั่งอยู่ที่ริมเตาไฟเหมือนเดิมนะคะ

00:14:36.100 --> 00:14:39.700
และแน่นอนว่าเจ้าชายเนี่ยก็ถึงขั้นเข้ามาในบ้านเลยนะรอบนี้

00:14:39.700 --> 00:14:41.780
แล้วก็แบบหาไม่เจอ ยังไงก็หาไม่เจอค่ะ

00:14:41.780 --> 00:14:44.280
ต่อให้เห็นตัวซินเดอเรลล่าแล้วก็จำไม่ได้นะคะ

00:14:44.280 --> 00:14:47.160
ทำให้เจ้าชายจำเป็นจะต้องกลับวังไปค่ะ

00:14:47.160 --> 00:14:50.340
และแล้วนะคะงานเลี้ยงก็ดำเนินมาจนถึงวันที่สามค่ะ

00:14:50.340 --> 00:14:53.340
ซินเดอเรลล่าก็ปลอมตัวนะคะไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม

00:14:53.340 --> 00:14:56.380
โดยที่คราวนี้เป็นชุดครั้งที่สวยที่สุดที่เรียกได้ว่า

00:14:56.380 --> 00:14:58.100
สวยมาก หรูหรามาก

00:14:58.100 --> 00:15:00.620
จนกระทั่งฟาดคนทั้งงานแบบตายเรียบค่ะ

00:15:00.620 --> 00:15:04.100
และเจ้าชายก็มาเต้นรำกับซินเดอเรลล่าทั้งคืนเหมือนเดิมนะคะ

00:15:04.100 --> 00:15:06.940
แต่รอบนี้พอซินเดอเรลล่าเนี่ยขอตัวกลับบ้าน

00:15:06.940 --> 00:15:08.940
เจ้าชายไม่ได้ปล่อยกลับไปเหมือนเดิมค่ะ

00:15:08.940 --> 00:15:11.980
เพราะว่าคราวนี้เจ้าชายวางแผนไว้เรียบร้อยแล้วนะคะว่า

00:15:11.980 --> 00:15:14.880
ที่บันไดของวังเนี่ยไม่ได้ปล่อยให้เป็นบันไดธรรมดาค่ะ

00:15:14.880 --> 00:15:16.680
แต่ว่าเจ้าชายเนี่ยเอาพวกยางไม้

00:15:16.680 --> 00:15:18.920
เอาพวกกาวอะไรเหนียวๆเนี่ยไปทาไว้นะคะ

00:15:18.920 --> 00:15:22.120
ดังนั้นตอนที่ซินเดอเรลล่าเนี่ยเดินลงบันไดมาค่ะ

00:15:22.120 --> 00:15:24.320
ทำให้รองเท้าของซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะ

00:15:24.320 --> 00:15:25.880
หลุดติดอยู่ที่บันไดค่ะ

00:15:25.880 --> 00:15:27.820
ว่าแล้วซินเดอเรลล่าก็กลับบ้านไป

00:15:27.820 --> 00:15:30.460
ทำให้เจ้าชายเนี่ยไม่สามารถตามซินเดอเรลล่าได้นะคะ

00:15:30.460 --> 00:15:31.880
อย่างไรก็ตาม เจ้าชายเนี่ย

00:15:31.880 --> 00:15:34.580
ก้มลงไปดูที่รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าวางทิ้งไว้ค่ะ

00:15:34.580 --> 00:15:38.220
ปรากฏว่านะคะ เมื่อเจ้าชายหยิบรองเท้าคู่นั้นขึ้นมาดูค่ะ

00:15:38.220 --> 00:15:41.760
รองเท้าคู่นั้นเนี่ยมีความพิเศษที่ไม่เหมือนรองเท้าคู่อื่นนะคะ

00:15:41.760 --> 00:15:44.220
แต่มันไม่ใช่รองเท้าแก้วค่ะทุกคน

00:15:44.220 --> 00:15:46.220
เพราะว่าอย่างที่เกริ่นไว้ตอนแรกนะคะว่า

00:15:46.220 --> 00:15:48.760
ในเวอร์ชันพี่น้องกริมส์เนี่ย ไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ

00:15:48.760 --> 00:15:51.425
เพราะว่ารองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้าที่ทำจาก

00:15:51.425 --> 00:15:52.940
ทองคำนะคะทุกคน

00:15:52.940 --> 00:15:55.840
ซึ่งเดาว่าตอนนี้น่องของซินเดอเรลล่าน่าจะปูดไปแล้วนะ

00:15:55.840 --> 00:15:58.360
เพราะว่ารองเท้าทองคำนี่ก็น่าจะหนักพอสมควรนะคะ

00:15:58.360 --> 00:16:00.940
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นรองเท้าทองคำค่ะ

00:16:00.940 --> 00:16:04.360
และเป็นรองเท้าทองคำที่มีขนาดเล็กเป็นพิเศษนะคะ

00:16:04.360 --> 00:16:07.740
ดังนั้นเจ้าชายก็เลยใช้พุทธิปัญญาที่ตัวเองมีอยู่ค่ะ

00:16:07.740 --> 00:16:09.960
ครุ่นคิดว่า อื้อหือ

00:16:09.960 --> 00:16:12.640
ถ้าสมมติว่าเท้าเล็กขนาดนี้แล้วเป็นทองคำเนี่ยนะ

00:16:12.640 --> 00:16:15.365
มันจะต้องเป็นคนที่เท้าพิเศษมากๆแน่ๆเลย

00:16:15.365 --> 00:16:17.320
มันถึงจะใส่รองเท้าคู่นี้ได้พอดี

00:16:17.520 --> 00:16:20.660
ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยขี่ม้าไปที่บ้านของซินเดอเรลล่าค่ะ

00:16:20.660 --> 00:16:22.320
ซึ่งไปมาสองคืนแล้วนะ

00:16:22.320 --> 00:16:23.740
ไปถึงก็ไปหาผู้ชายคนเดิม

00:16:23.740 --> 00:16:26.300
ซึ่งก็คือพ่อของซินเดอเรลล่านั่นเองแล้วก็บอกว่า

00:16:26.300 --> 00:16:28.320
อะ บ้านนี้มีลูกสาวกี่คน เรียกออกมาให้หมด

00:16:28.320 --> 00:16:30.460
ผู้หญิงทุกคนในบ้านนี้ ออกมาให้หมด

00:16:30.460 --> 00:16:32.680
ถ้าผู้หญิงคนไหนใส่รองเท้าคู่นี้ได้

00:16:32.680 --> 00:16:35.220
คนนั้นนั่นแหละก็คือเจ้าสาวของฉันนะคะ

00:16:35.220 --> 00:16:37.480
ดังนั้นค่ะ แม่เลี้ยงใจร้ายก็เลยเริ่มจาก

00:16:37.480 --> 00:16:40.540
ให้ลูกสาวคนโตของตัวเองเนี่ยลองรองเท้าก่อนนะคะ

00:16:40.540 --> 00:16:42.860
แต่ด้วยความที่ผู้หญิงสมัยโบราณมันจะต้องมี

00:16:42.860 --> 00:16:44.760
ความแบบกระโปรงสุ่มอะไรอย่างนี้แล้วก็

00:16:44.820 --> 00:16:48.540
การให้เห็นเท้านี่มันอาจจะดูแบบ อืม ไม่สุภาพเท่าไหร่

00:16:48.540 --> 00:16:51.500
ดังนั้นก็เลยมีการเข้าไปลองรองเท้ากันในห้องค่ะ

00:16:51.500 --> 00:16:53.540
ประมาณว่าแค่ใส่ออกมาให้ดูก็พอแล้ว

00:16:53.540 --> 00:16:54.920
ไม่ต้องไปใส่ให้เห็นน่ะนะ

00:16:54.920 --> 00:16:57.360
ดังนั้นนะคะลูกสาวคนแรกก็เข้าไปกับแม่ค่ะ

00:16:57.360 --> 00:16:59.920
พยายามจะยัดเท้าตัวเองลงไปในรองเท้านะคะ

00:16:59.920 --> 00:17:04.040
อย่างไรก็ดีค่ะ แม้ว่าลูกสาวคนโตเท้าจะเล็กแค่ไหนก็ตาม

00:17:04.040 --> 00:17:05.840
แต่มันก็ยัดไม่เข้านะคะเพราะว่า

00:17:06.120 --> 00:17:08.600
นิ้วโป้งเท้าของเธอเนี่ยมันใหญ่เกินไปค่ะ

00:17:08.600 --> 00:17:11.245
คนแม่ก็พยายามยัดๆๆ ยัดยังไงก็ยัดไม่เข้า

00:17:11.245 --> 00:17:14.000
ก็เลยพูดว่า ลูกๆ แม่คิดว่านะ

00:17:14.000 --> 00:17:15.460
ถ้าลูกได้แต่งงานกับเจ้าชายเนี่ย

00:17:15.460 --> 00:17:17.660
แล้วลูกได้เป็นพระราชินีขึ้นมาเมื่อไหร่เนี่ยนะ

00:17:17.660 --> 00:17:19.280
นิ้วโป้งมันก็ไม่สำคัญหรอกลูก

00:17:19.280 --> 00:17:20.800
เพราะว่าลูกน่าจะไม่ต้องเดินไปไหนแล้ว

00:17:20.800 --> 00:17:23.700
น่าจะต้องมีคนประคองลูกไปประคองลูกมา

00:17:23.700 --> 00:17:24.780
ตัดทิ้งเถอะลูก

00:17:24.780 --> 00:17:27.420
ว่าแล้วนะคะแม่ก็หยิบมีดให้กับลูกตัวเองค่ะ

00:17:27.420 --> 00:17:29.040
ลูกก็รับมีดมาแล้วก็แบบ

00:17:30.120 --> 00:17:32.680
นิ้วโป้งไม่สำคัญจริงใช่ไหมแม่ ได้ ฉัวะ

00:17:32.680 --> 00:17:36.180
ว่าแล้วนะคะลูกก็ตัดนิ้วโป้งเท้าตัวเองทิ้งไปค่ะ

00:17:36.180 --> 00:17:38.040
แล้วก็เอาเท้าพิการของตัวเองเนี่ยนะคะ

00:17:38.040 --> 00:17:39.820
ยัดเข้าไปในรองเท้าค่ะ

00:17:39.820 --> 00:17:42.360
แล้วก็ออกมาโชว์ตัวให้กับเจ้าชายเห็นว่า

00:17:42.360 --> 00:17:44.520
ทาดา ฉันใส่ได้แล้วเห็นไหมจ๊ะ

00:17:44.880 --> 00:17:47.060
อย่างไรก็ตามนะคะ ตอนที่เจ้าชายขี่ม้า

00:17:47.060 --> 00:17:49.020
ผ่านหลุมศพของแม่ซินเดอเรลล่าเนี่ย

00:17:49.020 --> 00:17:51.000
นกนะคะก็ส่งเสียงร้องลงมาค่ะ

00:17:51.000 --> 00:17:52.500
เป็นเพลงนะประมาณว่าแบบ

00:17:52.500 --> 00:17:54.240
เลือดชุ่มโชกที่เท้า

00:17:54.240 --> 00:17:56.200
นิ้วโป้งเท้าหรือจะไม่สำคัญ

00:17:56.200 --> 00:17:57.200
ดูสิ

00:17:57.200 --> 00:17:59.480
เท้าของเจ้าสาวท่านชุ่มโชกไปด้วยเลือด

00:17:59.480 --> 00:18:01.860
นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ

00:18:01.860 --> 00:18:04.380
เจ้าชายได้ยินอย่างนั้นก็เลยก้มลงไปมองที่เท้าค่ะ

00:18:04.380 --> 00:18:07.700
แล้วก็พบว่า โอ้โห เลือดท่วมรองเท้าจริงๆด้วย

00:18:07.700 --> 00:18:09.700
คือเลือดมันเริ่มซึมออกมาแล้วอะนะ

00:18:09.700 --> 00:18:12.520
ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยรีบพาพี่สาวคนโตค่ะ

00:18:12.520 --> 00:18:14.900
กลับไปคืนแล้วก็บอกว่า นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของฉัน

00:18:14.900 --> 00:18:17.300
ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่ใส่รองเท้าได้พอดีมา

00:18:17.300 --> 00:18:19.540
น้องสาวคนรองนะคะก็เลยลองบ้างค่ะ

00:18:19.540 --> 00:18:20.560
เข้าไปในห้องแล้วก็

00:18:20.560 --> 00:18:23.240
ทั้งที่เลือดยังชุ่มๆรองเท้าคู่เดิมอยู่อะนะ

00:18:23.240 --> 00:18:24.600
ก็ลองรองเท้านะคะ

00:18:24.600 --> 00:18:27.940
แต่ว่านางสามารถยัดนิ้วทุกนิ้วเข้าไปในรองเท้าได้ค่ะ

00:18:27.940 --> 00:18:29.920
ปัญหาก็คือส้นเท้าของนางเนี่ย

00:18:29.920 --> 00:18:31.560
มันใหญ่เกินไปนะคะ

00:18:31.560 --> 00:18:33.620
ดังนั้นแม่ก็เหมือนเดิมเลยก็บอกว่า

00:18:33.620 --> 00:18:36.800
ลูก ถ้าลูกเป็นพระราชินีแล้วนะ ส้นเท้าไม่สำคัญ

00:18:36.800 --> 00:18:39.340
ตัดเลยลูก ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ นะคะ

00:18:39.340 --> 00:18:41.340
ว่าแล้วแม่ก็ส่งมีดให้ค่ะ

00:18:41.340 --> 00:18:43.000
ลูกสาวคนรองก็กลั้นใจนะ

00:18:43.000 --> 00:18:46.060
แล้วก็จัดการตัดส้นเท้าตัวเองทิ้งค่ะ ฉัวะ นะคะ

00:18:46.060 --> 00:18:47.960
เรียกได้ว่าเลือดสาดกระจายเลยทีเดียว

00:18:47.960 --> 00:18:50.360
เสร็จแล้วลูกสาวคนรองก็ใส่ถุงเท้าเข้าไปนะคะ

00:18:50.360 --> 00:18:52.220
แล้วก็ใส่รองเท้าได้พอดีเป๊ะ

00:18:52.220 --> 00:18:54.340
ออกมารายงานตัวให้กับเจ้าชายค่ะ

00:18:54.340 --> 00:18:56.760
เจ้าชายเห็นแบบนั้นนะคะก็เลยพาลูกสาวคนรองค่ะ

00:18:56.760 --> 00:18:59.980
ขึ้นม้านะคะแล้วก็ตั้งใจจะขี่ออกไปเหมือนเดิมเป๊ะเลย

00:18:59.980 --> 00:19:02.920
แต่ว่าระหว่างที่ขี่ผ่านแก๊งนกพิราบนะคะ

00:19:02.920 --> 00:19:05.160
แก๊งนกพิราบก็ร้องเพลงเหมือนเดิมประมาณว่า

00:19:05.160 --> 00:19:06.660
เห็นเลือดที่ไหลเป็นทางนั่นไหม

00:19:06.660 --> 00:19:08.680
มันชุ่มออกมานอกถุงเท้าหมดแล้ว

00:19:08.680 --> 00:19:10.180
คิดว่านี่เจ้าสาวของท่านเหรอ

00:19:10.180 --> 00:19:12.040
เจ้าสาวของท่านไม่มีส้นเท้าเหรอจ๊ะ

00:19:12.040 --> 00:19:14.580
นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ

00:19:14.580 --> 00:19:17.380
เจ้าชายก็เลยก้มลงมองที่เท้าค่ะแล้วก็พบว่า

00:19:17.380 --> 00:19:21.360
อื้อหือ ถุงเท้าสีขาวเนี่ย เลือดเปื้อนปื้ดขึ้นมาขนาดนี้แล้ว

00:19:21.360 --> 00:19:22.540
ไม่ใช่แน่ๆเลย

00:19:22.540 --> 00:19:26.120
เจ้าชายก็เลยได้แต่พาพี่สาวคนรองกลับไปคืนค่ะ

00:19:26.120 --> 00:19:27.925
เมื่อพาพี่สาวกลับมาส่งแล้วนะคะ

00:19:27.925 --> 00:19:30.500
เจ้าชายก็พยายามจะคาดคั้นต่อค่ะประมาณว่า

00:19:30.500 --> 00:19:33.020
เฮ้ย บ้านนี้มีผู้หญิงคนไหนอีก พาออกมาให้หมด

00:19:33.020 --> 00:19:35.540
ฉันไม่เชื่อว่าเจ้าสาวของฉันไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้

00:19:35.540 --> 00:19:38.100
อย่างไรก็ตามนะคะ แม่เลี้ยงก็พยายามจะบอกว่า

00:19:38.300 --> 00:19:39.700
ไม่มี บ้านเราไม่มีแล้ว

00:19:39.700 --> 00:19:41.360
ไม่มีผู้หญิงคนไหนเหลืออยู่แล้วนะ

00:19:41.360 --> 00:19:44.940
ก็เหลือแค่คนใช้ที่มันนั่งอยู่หน้าเตาไฟสกปรกคนเดียว

00:19:44.940 --> 00:19:46.320
ไม่น่าใช่หรอก ไม่มีทาง

00:19:46.320 --> 00:19:48.980
อย่างไรก็ตามค่ะ เจ้าชายปักใจไปแล้วนะคะ

00:19:48.980 --> 00:19:51.460
ก็เลยบอกว่า ต่อให้เป็นคนใช้ก็พาออกมา

00:19:51.460 --> 00:19:53.500
ฉันจะให้เขาลองรองเท้าคู่นี้

00:19:53.500 --> 00:19:55.480
ดังนั้นนะคะ แม่เลี้ยงก็จำใจจะต้อง

00:19:55.480 --> 00:19:57.120
ให้ซินเดอเรลล่าออกมาค่ะ

00:19:57.120 --> 00:19:59.760
ซึ่งซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะก็ไปล้างหน้าล้างตาค่ะ

00:19:59.760 --> 00:20:01.100
แล้วก็เดินออกมา

00:20:01.100 --> 00:20:04.480
ทันทีที่เจ้าชายเห็นหน้าซินเดอเรลล่านะคะก็จำได้ค่ะว่า

00:20:04.480 --> 00:20:07.960
เอ้า นี่มันสาวสวยที่ฉันเต้นรำมาด้วยถึงสามคืนนี่หน่า

00:20:07.960 --> 00:20:09.380
ซึ่งเอาจริงๆจะเอารองเท้ามาทำไม

00:20:09.380 --> 00:20:11.120
มองหน้าตั้งแต่แรกก็น่าจะรู้แล้วนะ

00:20:11.120 --> 00:20:12.520
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ

00:20:12.520 --> 00:20:15.840
แล้วซินเดอเรลล่าก็มาลองรองเท้าให้เจ้าชายเห็นนะคะ

00:20:15.840 --> 00:20:18.220
แน่นอนว่าใส่ได้พอดีเป๊ะเลย

00:20:18.220 --> 00:20:19.800
โดยที่เราจะไม่พูดถึงความจริงที่ว่า

00:20:19.800 --> 00:20:21.620
รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าใส่อยู่นี่เป็นรองเท้า

00:20:21.620 --> 00:20:23.980
ที่ชุ่มเลือดของพี่สาวสองคนอยู่นะ

00:20:23.980 --> 00:20:25.080
ดังนั้นช่างมันค่ะ

00:20:25.080 --> 00:20:26.920
พอเห็นว่าซินเดอเรลล่าลองรองเท้าได้

00:20:26.920 --> 00:20:28.520
หน้าตาก็ใช่ ทุกอย่างใช่

00:20:28.520 --> 00:20:30.840
เจ้าชายก็เลยพาซินเดอเรลล่าขึ้นม้า

00:20:31.080 --> 00:20:32.980
กลับปราสาทไปเพื่อที่จะไปแต่งงาน

00:20:32.980 --> 00:20:35.180
แล้วก็ให้ซินเดอเรลล่าเป็นเจ้าสาวของเขาค่ะ

00:20:35.180 --> 00:20:37.640
ซึ่งเมื่อตอนที่ขี่รถผ่านนกไปนะคะ

00:20:37.640 --> 00:20:39.020
นกก็ร้องเพลงประมาณว่า

00:20:39.020 --> 00:20:41.620
เห็นไหม ซินเดอเรลล่าใส่รองเท้าได้พอดี

00:20:41.620 --> 00:20:44.420
นิ้วก็ครบ ส้นเท้าก็ครบ เลือดก็ไม่มี

00:20:44.420 --> 00:20:45.920
นี่แหละคือเจ้าสาวของท่าน

00:20:45.920 --> 00:20:47.720
ว่าแล้วนกทั้งสองตัวนะคะก็บินมาเกาะ

00:20:47.720 --> 00:20:50.480
ไหล่ซ้ายกับไหล่ขวาของซินเดอเรลล่าค่ะ

00:20:50.480 --> 00:20:52.680
และทั้งหมดก็กลับไปที่ปราสาทนะคะ

00:20:52.680 --> 00:20:55.160
ตัดภาพไปที่วันแต่งงานของซินเดอเรลล่าค่ะ

00:20:55.160 --> 00:20:57.940
พี่สาวทั้งสองเนี่ย ซึ่งตอนนี้ก็พิการแล้วนะ

00:20:57.945 --> 00:20:59.720
เท้าก็ไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่

00:20:59.720 --> 00:21:02.320
ก็พยายามจะมาหาประโยชน์จากซินเดอเรลล่านะคะ

00:21:02.320 --> 00:21:04.760
โดยการมาเป็นเหมือนแบบเพื่อนเจ้าสาวว่าอย่างนั้นเถอะ

00:21:04.760 --> 00:21:06.620
เดินประกบซ้ายประกบขวาซินเดอเรลล่า

00:21:06.620 --> 00:21:08.680
ตอนที่เดินเข้าโบสถ์นะคะ

00:21:08.680 --> 00:21:11.560
อย่างไรก็ตามค่ะ คนชั่วก็ต้องได้รับผลของคนชั่วนะ

00:21:11.560 --> 00:21:13.380
ดังนั้นพี่สาวคนนึงเดินด้านซ้าย

00:21:13.380 --> 00:21:15.740
พี่สาวคนนึงเดินด้านขวาเนี่ย เดินๆไปนะคะ

00:21:15.740 --> 00:21:17.300
นกที่เกาะอยู่ที่ไหล่ของซินเดอเรลล่าเนี่ย

00:21:17.300 --> 00:21:19.500
ก็จิกตาของพี่สาวทั้งสองคนนะคะ

00:21:19.500 --> 00:21:21.540
นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้

00:21:21.540 --> 00:21:23.920
นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้นะคะ

00:21:23.920 --> 00:21:25.880
และพี่สาวก็ไม่เข็ดนะคะ

00:21:25.880 --> 00:21:27.660
พอเดินไป จิกไปแล้วรอบนึงเนี่ย

00:21:27.660 --> 00:21:29.580
เดินกลับเขาก็สลับข้างกันใช่ไหม

00:21:29.580 --> 00:21:32.840
พอสลับข้างกัน นกก็จิกตาอีกข้างนึงที่เหลือค่ะ

00:21:32.840 --> 00:21:36.000
ทำให้พี่สาวทั้งสองคนเนี่ยกลายเป็นคนพิการในที่สุด

00:21:36.000 --> 00:21:38.340
ส่วนซินเดอเรลล่านะคะก็ใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าชาย

00:21:38.340 --> 00:21:40.800
อย่างมีความสุขตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาค่ะ

00:21:40.800 --> 00:21:43.060
เป็นอันจบเรื่องราวของซินเดอเรลล่าที่

00:21:43.060 --> 00:21:46.040
ออกจะโหดร้ายแล้วก็ชุ่มโชกไปด้วยเลือดนิดนึงนะคะ

00:21:46.040 --> 00:21:48.120
เอาเป็นว่าถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:21:48.120 --> 00:21:49.420
กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็

00:21:49.420 --> 00:21:51.280
กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

00:21:51.280 --> 00:21:53.260
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน

00:21:53.260 --> 00:21:53.960
บ๊ายบาย

00:21:53.960 --> 00:21:54.860
สวัสดีค่ะ

00:21:55.100 --> 00:21:56.640
เอาจริงๆนี่เป็นนิทานซินเดอเรลล่า

00:21:56.640 --> 00:21:57.920
เวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ

00:21:57.920 --> 00:22:00.700
แม้ว่าเราจะคุ้นกับชื่อนิทานกริมส์มากกว่า

00:22:00.700 --> 00:22:01.740
แต่ว่าเนื้อหาข้างในเนี่ย

00:22:01.740 --> 00:22:04.320
เราน่าจะไปคุ้นกับอีกเวอร์ชันนึงมากกว่าก็คือ

00:22:04.540 --> 00:22:06.500
เวอร์ชันของชาลส์ แปร์โรลต์นั่นเอง

00:22:06.500 --> 00:22:09.440
ถ้าเกิดมีโอกาสวันหลัง เดี๋ยวจะหามาเล่าให้ฟังนะคะ

00:22:09.440 --> 00:22:11.820
แต่ว่ามันก็ไม่แซ่บเท่ากริมส์หรอก ในเวอร์ชันนั้นนะ

00:22:12.080 --> 00:22:13.360
เพราะว่ามันเบสิกไปนะ

00:22:13.360 --> 00:22:15.040
อย่างไรก็ตาม ช่างมันละกันค่า

00:22:15.040 --> 00:22:16.900
เอาเป็นว่าใครอยากฟังนิทานเรื่องอะไร

00:22:16.900 --> 00:22:17.880
เวอร์ชันของใครอีก

00:22:17.880 --> 00:22:19.380
ก็คอมเมนต์มาด้านล่างได้นะคะ

00:22:19.380 --> 00:22:20.780
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน

00:22:20.785 --> 00:22:21.760
บ๊ายบาย

00:22:21.760 --> 00:22:22.655
สวัสดีค่ะ