1
00:00:00,200 --> 00:00:02,160
รู้กันไหมคะว่าในเวอร์ชันนิทานกริมส์

2
00:00:02,160 --> 00:00:04,780
เรื่องซินเดอเรลล่าไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ

3
00:00:05,220 --> 00:00:06,980
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

4
00:00:06,980 --> 00:00:08,320
เนื่องจากช่วงนี้นะคะ

5
00:00:08,320 --> 00:00:10,400
เชื่อว่าแทบทุกคนน่าจะอยู่บ้านกันใช่ไหมคะ

6
00:00:10,400 --> 00:00:12,760
เพื่อหยุดการแพร่กระจายของ COVID-19

7
00:00:12,760 --> 00:00:15,560
จะบอกว่ามันเกิดเหตุการณ์นึงขึ้นค่ะ นั่นก็คือ

8
00:00:15,560 --> 00:00:17,580
หลายๆคนนะคะไม่มีอะไรดูค่ะก็เลย

9
00:00:17,580 --> 00:00:20,340
ย้อนกลับไปดูคลิปเก่าๆๆๆๆๆ

10
00:00:20,340 --> 00:00:22,380
และเก่ามากๆในช่อง Point of View นะคะ

11
00:00:22,380 --> 00:00:24,320
และแน่นอนค่ะว่าในสมัยนั้นเนี่ย

12
00:00:24,320 --> 00:00:27,220
เมื่อประมาณน้านแสนนานมาแล้วนะคะ

13
00:00:27,560 --> 00:00:30,280
คลิปมันก็แบบ เอ่อ...อาจจะไม่ค่อยแซ่บเท่าที่ควรค่ะ

14
00:00:30,280 --> 00:00:32,180
ดังนั้นหลายคนก็คอมเมนต์มาว่า

15
00:00:32,180 --> 00:00:34,360
เอ่อ ช่วยเอาคลิปนั้นคลิปนี้กลับมาทำใหม่หน่อย

16
00:00:34,360 --> 00:00:36,660
ดังนั้นนะคะวันนี้วิวก็เลยหยิบเอาเรื่องนึงที่วิวทำ

17
00:00:36,660 --> 00:00:39,520
ในสมัยทำช่องแรกๆเนี่ยกลับมาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

18
00:00:39,520 --> 00:00:41,860
เรื่องนั้นก็คือเรื่องซินเดอเรลล่านั่นเองนะคะ

19
00:00:41,860 --> 00:00:42,540
ซึ่งในวันนี้

20
00:00:42,540 --> 00:00:44,820
ซินเดอเรลล่าเวอร์ชันที่วิวจะนำมาเล่าให้ทุกคนฟังเนี่ย

21
00:00:44,820 --> 00:00:47,360
เป็นเวอร์ชันของพี่น้องกริมส์นะคะ

22
00:00:47,360 --> 00:00:49,480
ซึ่งจะแตกต่างจากอีกเวอร์ชันนึง

23
00:00:49,480 --> 00:00:51,820
ซึ่งเป็นของชาลส์ แปร์โรลต์ อะไรต่างๆค่ะ

24
00:00:51,820 --> 00:00:53,400
อย่างไรก็ตามบอกเลยว่า

25
00:00:53,400 --> 00:00:55,620
เวอร์ชันนี้แซ่บแน่นอนค่ะ และที่สำคัญ

26
00:00:55,620 --> 00:00:57,580
นิทานกริมส์เวอร์ชันนี้

27
00:00:57,580 --> 00:00:59,080
ไม่มีรองเท้าแก้วนะคะ

28
00:00:59,080 --> 00:01:00,320
อยากรู้กันแล้วใช่ไหมว่า

29
00:01:00,320 --> 00:01:02,340
แล้วไม่มีรองเท้าแก้วแล้วมันเป็นยังไงค่ะ

30
00:01:02,340 --> 00:01:04,480
ดังนั้นพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้ง

31
00:01:04,480 --> 00:01:06,140
สนุกแล้วก็ได้สาระกันรึยังคะ

32
00:01:06,140 --> 00:01:07,920
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

33
00:01:11,960 --> 00:01:14,300
เรื่องราวของซินเดอเรลล่าเวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ

34
00:01:14,300 --> 00:01:16,100
เริ่มต้นขึ้นที่ผู้หญิงคนนึงค่ะ

35
00:01:16,100 --> 00:01:18,520
แน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ตัวละครหลักค่ะ

36
00:01:18,520 --> 00:01:21,075
และเปิดเรื่องมาปุ๊บ นางก็ตายเลยนะคะ

37
00:01:21,080 --> 00:01:22,780
เรียกได้ว่าแทบจะไร้ประโยชน์

38
00:01:22,780 --> 00:01:25,260
อย่างไรก็ตามนางไม่ได้ไร้ประโยชน์ขนาดนั้นค่ะ

39
00:01:25,260 --> 00:01:27,840
เพราะว่าก่อนตายนะคะเราได้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้

40
00:01:27,840 --> 00:01:30,640
เป็นเมียของผู้ชายคนนึงที่ค่อนข้างจะมีฐานะแหละ

41
00:01:30,640 --> 00:01:33,340
และที่สำคัญนะคะนางมีลูกสาวอยู่คนนึงค่ะ

42
00:01:33,340 --> 00:01:36,480
ในจังหวะนั้นเองตอนที่นางรู้ตัวว่านางกำลังจะตายนะคะ

43
00:01:36,480 --> 00:01:39,000
นางก็มีการเรียกลูกสาวตัวเองเข้ามาหาค่ะ

44
00:01:39,000 --> 00:01:40,695
เพื่อที่จะสั่งเสียนะประมาณว่า

45
00:01:40,700 --> 00:01:44,160
ลูกรักของแม่ ตอนนี้แม่รู้ตัวว่าแม่ไม่ไหวแล้ว

46
00:01:44,160 --> 00:01:47,620
อย่างไรก็ตาม แม่เชื่อว่าลูกจะยังอยู่ได้ด้วยตัวเองนะ

47
00:01:47,620 --> 00:01:50,800
แต่ขอให้ลูกยึดมั่นไว้อยู่สองเรื่องด้วยกัน

48
00:01:50,800 --> 00:01:53,240
เรื่องแรกก็คือขอให้ลูกยึดมั่นในความดี

49
00:01:53,240 --> 00:01:55,920
และอย่างที่สอง ขอให้ลูกยึดมั่นในความเชื่อ

50
00:01:55,920 --> 00:01:57,520
ถ้าลูกมีความดีและความเชื่อ

51
00:01:57,520 --> 00:01:59,880
ลูกจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองแน่นอน

52
00:01:59,880 --> 00:02:02,560
พอพูดจบนะคะ มือของนางก็ตกลงค่ะ

53
00:02:02,560 --> 00:02:05,000
นางก็ตายคาที่ไปตรงนั้นเลยนะคะ

54
00:02:05,000 --> 00:02:07,255
ทำให้ลูกสาวของนางนะคะ เสียใจมากค่ะ

55
00:02:07,260 --> 00:02:09,540
ก็ได้แต่ร้องห่มร้องไห้ทำอะไรไม่ได้นะคะ

56
00:02:09,540 --> 00:02:12,620
และนางก็ไปที่หลุมศพของแม่ที่อยู่หลังบ้านทุกวันค่ะ

57
00:02:12,620 --> 00:02:13,840
ร้องไห้ เรียกได้ว่า

58
00:02:13,840 --> 00:02:16,920
ร้องไห้จนน้ำตาชุ่มโชกไปทั่วเลยนะคะ

59
00:02:16,920 --> 00:02:19,745
อย่างไรก็ตามค่ะ เวลาก็ต้องผ่านพ้นไปนะคะ

60
00:02:19,745 --> 00:02:22,795
จากวันที่ผู้หญิงคนนี้ตายค่ะก็เข้าสู่หน้าหนาว

61
00:02:22,800 --> 00:02:24,880
จากหน้าหนาวก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ

62
00:02:24,880 --> 00:02:27,280
และภายในฤดูใบไม้ผลิปีนั้นเองนะคะ

63
00:02:27,280 --> 00:02:30,380
พ่อของเด็กสาวคนนี้ก็พาสิ่งนึงกลับมาบ้านค่ะ

64
00:02:30,380 --> 00:02:32,740
นั่นก็คือเมียคนใหม่นั่นเองนะคะ

65
00:02:32,740 --> 00:02:34,840
แหม่ะ เมียเก่าตายไปยังไม่ครบปีเลยนะ

66
00:02:34,840 --> 00:02:36,040
พาเมียใหม่มาแล้วค่ะ

67
00:02:36,040 --> 00:02:38,640
และที่สำคัญนะคะ เมียใหม่นี่ไม่ได้มาเฉยๆนะ

68
00:02:38,640 --> 00:02:42,360
แต่ว่านางมาพร้อมกับลูกสาวทั้งหมดสองคนค่ะ

69
00:02:42,580 --> 00:02:45,640
ซึ่งลูกสาวสองคนนี้ก็เป็นลูกสาวที่หน้าตาดีมากๆนะคะ

70
00:02:45,640 --> 00:02:47,860
แต่อย่างไรก็ตาม นางดันเป็นคนที่

71
00:02:47,860 --> 00:02:51,340
จิตใจโหดร้าย โหดเหี้ยม แล้วก็ใจดำมากๆค่ะ

72
00:02:51,340 --> 00:02:53,520
ดังนั้นเมื่อเข้ามาอยู่รวมกันในบ้านเดียวกันนะ

73
00:02:53,520 --> 00:02:55,760
แน่นอนว่าพ่อก็จะต้องเอาใจเมียใหม่ค่ะ

74
00:02:55,760 --> 00:02:57,900
แล้วก็เอาใจลูกๆใหม่ๆของตัวเองด้วย

75
00:02:57,900 --> 00:02:59,440
พวกนี้ก็เลยเหมือนได้ใจค่ะ

76
00:02:59,440 --> 00:03:01,360
ก็จิกหัวใช้คุณนางเอกของเราเนี่ย

77
00:03:01,360 --> 00:03:03,900
ที่เรากำลังจะรู้ว่าชื่ออะไรเนี่ยนะคะ อย่างหนักหน่วงเลยค่ะ

78
00:03:03,900 --> 00:03:06,240
เรียกได้ว่าเหมือนแบบนางร้ายในละครอะ

79
00:03:06,240 --> 00:03:07,800
ประมาณว่า หน็อยแน่ะ แก

80
00:03:07,800 --> 00:03:10,300
คนที่ไม่ทำงานน่ะไม่ควรจะมีอะไรกินหรอกนะ

81
00:03:10,300 --> 00:03:12,940
คนที่ไร้ประโยชน์อย่างแกอะ จะมีข้าวกินไปทำไม

82
00:03:12,940 --> 00:03:15,120
ดังนั้นแกไม่ควรใส่ชุดสวยๆแบบนี้หรอก

83
00:03:15,120 --> 00:03:17,205
แกควรจะไปทำงานแลกอาหารนะ

84
00:03:17,205 --> 00:03:20,120
ว่าแล้วนะคะก็มีการยึดชุดสวยๆของนางไป

85
00:03:20,120 --> 00:03:22,680
เอาชุดเก่าๆปอนๆของคนรับใช้ให้ใส่

86
00:03:22,680 --> 00:03:25,215
มีการยึดเพชรนิลจินดา ยึดนู่นยึดนี่

87
00:03:25,215 --> 00:03:26,480
ยึดทุกอย่างไปหมดเลยค่ะ

88
00:03:26,480 --> 00:03:27,655
สุดท้ายนะคะ

89
00:03:27,660 --> 00:03:30,220
นางเอกของเราก็เลยไม่เหลืออะไรเลยนะคะ

90
00:03:30,220 --> 00:03:32,980
ได้แต่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านของตัวเองค่ะ

91
00:03:32,980 --> 00:03:36,140
และที่สำคัญนะคะ นางไม่เหลือแม้กระทั่งที่นอนค่ะ

92
00:03:36,140 --> 00:03:37,360
ดังนั้นทุกวันเนี่ยนะคะ

93
00:03:37,360 --> 00:03:39,760
หลังจากที่นางทำงานเหน็ดเหนื่อยมาตลอดวันเนี่ย

94
00:03:39,760 --> 00:03:42,500
นางก็จะต้องไปนอนที่หน้าเตาผิงในบ้านนะคะ

95
00:03:42,500 --> 00:03:44,780
เพราะว่าเมืองนอกอากาศมันหนาว นึกออกปะ

96
00:03:44,780 --> 00:03:46,660
ถ้าไปนอนในที่ที่มันไม่มีเตาผิง

97
00:03:46,660 --> 00:03:48,760
ไม่มีเตาอะไรให้อุ่นให้ความร้อนเนี่ย

98
00:03:48,760 --> 00:03:50,020
อาจจะตายได้นะคะ

99
00:03:50,020 --> 00:03:53,660
ดังนั้นนางก็ได้แต่ไปนอนหน้าเตาไฟทุกวัน ทุกวัน ทุกวันค่ะ

100
00:03:53,660 --> 00:03:55,240
จนกระทั่งเนื้อตัวของนางเนี่ย

101
00:03:55,240 --> 00:03:57,820
สกปรกมอมแมมตลอดเวลานะ เต็มไปด้วยขี้เถ้า

102
00:03:57,820 --> 00:04:00,200
ทุกคนก็เลยเรียกนางว่า ซินเดอเรลล่า

103
00:04:00,200 --> 00:04:03,340
และนี่ก็คือซินเดอเรลล่า ตัวเอกของเรานั่นเองค่ะ

104
00:04:03,340 --> 00:04:05,580
ซินเดอเรลล่าก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาเรื่อยๆนะคะ

105
00:04:05,580 --> 00:04:08,040
วันๆก็ทำงานบ้านอะไรต่างๆ

106
00:04:08,040 --> 00:04:10,800
แต่ว่าสิ่งนึงนะคะที่นางไม่เคยสูญเสียไปเลยก็คือ

107
00:04:10,800 --> 00:04:13,660
ความดีแล้วก็ความเชื่อที่แม่ของนางฝากเอาไว้ค่ะ

108
00:04:13,680 --> 00:04:14,860
ปรากฏว่าวันนึงค่ะ

109
00:04:14,860 --> 00:04:18,300
พ่อของนางจำเป็นจะต้องเดินทางไปทำธุระต่างเมืองนะคะ

110
00:04:18,300 --> 00:04:21,380
แน่นอนว่าไปต่างเมืองก็จะต้องมีของฝากใช่ไหมคะ

111
00:04:21,380 --> 00:04:23,960
ดังนั้นพ่อค่ะก็ถามลูกๆทั้งสามว่า

112
00:04:23,960 --> 00:04:26,680
เอาละลูกๆ มีใครอยากได้อะไรเป็นของฝากบ้าง

113
00:04:26,680 --> 00:04:28,720
ซึ่งพี่สาวคนแรกนะคะก็บอกว่า

114
00:04:28,720 --> 00:04:30,640
โอ้ หนูอยากได้เพชรนิลจินดาค่ะพ่อ

115
00:04:30,640 --> 00:04:32,180
ขอแบบว่าเครื่องประดับเยอะๆ

116
00:04:32,180 --> 00:04:34,040
เยอะๆแบบเยอะๆมากๆนะคะ

117
00:04:34,040 --> 00:04:35,640
เอาแบบแพงๆ เข้าใจไหม

118
00:04:35,640 --> 00:04:37,640
ซึ่งพ่อก็บอกว่า โอเคเลยลูก

119
00:04:37,640 --> 00:04:39,700
ว่าแต่ลูกคนที่สองอยากได้อะไรล่ะ

120
00:04:39,700 --> 00:04:42,920
ซึ่งลูกคนที่สองนะคะก็บอกพ่อว่า งั้นหนูขอเสื้อผ้าค่ะ

121
00:04:42,920 --> 00:04:46,400
เอาแบบแฟชั่น ไฮแฟชั่นที่สุดที่หาได้ในยุคสมัยนั้น

122
00:04:46,400 --> 00:04:49,140
เอาแบบแพงๆ ไฮโซๆ เลยนะคะพ่อ

123
00:04:49,140 --> 00:04:51,680
พราด้า ชาแนล แอร์เมส อะไรมาให้ครบค่ะ

124
00:04:51,680 --> 00:04:55,040
ซึ่งพ่อนะคะก็บอกว่า โอเค ลูกจะได้ตามนั้น

125
00:04:55,040 --> 00:04:57,440
อะ ว่าแต่เธอล่ะซินเดอเรลล่า อยากได้อะไร

126
00:04:57,720 --> 00:05:00,500
นะ เอาจริงๆซินเดอเรลล่านี่ลูกแท้ๆคนเดียวเลยนะ

127
00:05:00,500 --> 00:05:02,320
อีกสองคนนี่ลูกแบบลูกเลี้ยงนะคะ

128
00:05:02,540 --> 00:05:03,400
อย่างไรก็ตามค่ะ

129
00:05:03,400 --> 00:05:05,340
ซินเดอเรลล่าก็เงยหน้ามองพ่อนะคะ

130
00:05:05,340 --> 00:05:06,140
แล้วก็บอกว่า

131
00:05:06,140 --> 00:05:08,720
พ่อคะ พ่อขา หนูไม่ได้อยากได้อะไรเลย

132
00:05:08,720 --> 00:05:10,740
สิ่งเดียวที่หนูอยากได้นะคะก็คือ

133
00:05:10,740 --> 00:05:13,400
ตอนที่พ่อนั่งรถเนี่ยกลับมาบ้านนะคะ

134
00:05:13,520 --> 00:05:16,760
ถ้าสมมติว่ามีกิ่งไม้อะไรเนี่ยมาชนหมวกพ่อ

135
00:05:16,760 --> 00:05:19,335
แล้วทำให้หมวกพ่อตกลงไปเนี่ยเป็นกิ่งแรก

136
00:05:19,340 --> 00:05:21,760
หนูขอกิ่งนั้นแหละค่ะ ได้ไหมคะพ่อ

137
00:05:22,060 --> 00:05:25,280
ซึ่งพ่อก็แบบเอ้อๆๆ ก็ได้ๆ นะคะแล้วพ่อก็

138
00:05:25,280 --> 00:05:27,360
ออกไปค้าขายต่างเมืองค่ะ

139
00:05:27,360 --> 00:05:29,060
แน่นอนนะคะ ระหว่างที่ไปต่างเมือง

140
00:05:29,060 --> 00:05:32,480
พ่อก็ซื้อเพชรนิลจินดา ซื้อของแบรนด์เนมต่างๆ

141
00:05:32,480 --> 00:05:34,820
กลับมาให้ลูกสาวทั้งสองคนค่ะโดยที่

142
00:05:34,820 --> 00:05:36,440
ลืมซินเดอเรลล่าไปเลยนะคะ

143
00:05:36,440 --> 00:05:39,560
อย่างไรก็ตาม ขณะที่พ่อกำลังเดินทางกลับบ้านค่ะ

144
00:05:39,560 --> 00:05:41,140
ก็มีกิ่งไม้กิ่งนึงนะคะ

145
00:05:41,140 --> 00:05:43,940
มาชนหมวกพ่อจริงๆ แล้วก็ทำให้หมวกตกลงไป

146
00:05:43,940 --> 00:05:46,915
พ่อก็เลยรู้สึกว่าเอ้อ จริงๆซินเดอเรลล่าก็ฝากสิ่งนี้ไว้นี่

147
00:05:46,920 --> 00:05:50,140
ดังนั้นพ่อก็เลยจัดการหักกิ่งไม้กิ่งนั้นนะคะ

148
00:05:50,140 --> 00:05:52,295
แล้วก็เอากลับบ้านมาให้ซินเดอเรลล่าค่ะ

149
00:05:52,295 --> 00:05:55,565
เมื่อมาถึงบ้านนะคะ ซินเดอเรลล่าก็เลยเอากิ่งไม้กิ่งนี้

150
00:05:55,565 --> 00:05:57,620
ไปไว้ที่หลุมศพของแม่ค่ะ

151
00:05:57,620 --> 00:06:00,380
แล้วก็ไปนั่งร้องไห้ให้กับแม่เหมือนกับทุกวันนะคะ

152
00:06:00,380 --> 00:06:02,300
ซึ่งนางเนี่ยร้องไห้เยอะมาก

153
00:06:02,300 --> 00:06:03,320
ร้องไห้หนักมาก

154
00:06:03,320 --> 00:06:04,560
ร้องไห้จนถึงขั้น

155
00:06:04,560 --> 00:06:07,700
น้ำตาเนี่ยชุ่มโชกไปทั่วหลุมศพของแม่ค่ะ

156
00:06:07,700 --> 00:06:10,425
และแน่นอนนะคะ น้ำตาอันท่วมท้นของนางเนี่ย

157
00:06:10,425 --> 00:06:11,720
ก็ไปโดนกิ่งไม้ค่ะ

158
00:06:11,720 --> 00:06:15,480
ทำให้กิ่งไม้นั้นเกิดรากงอกขึ้นมาอย่างอัศจรรย์นะคะ

159
00:06:15,480 --> 00:06:18,540
แล้วก็ค่อยๆงอกเป็นต้น งอกเป็นต้นมาเรื่อยๆค่ะ

160
00:06:18,540 --> 00:06:19,565
ซินเดอเรลล่าก็ไป

161
00:06:19,565 --> 00:06:22,415
รดน้ำต้นไม้ทุกวันด้วยน้ำตาของหล่อนนะคะ

162
00:06:22,420 --> 00:06:24,760
แน่นอนค่ะว่าหลังจากซินเดอเรลล่าเนี่ย

163
00:06:24,760 --> 00:06:26,600
ปลูกต้นไม้มาซักระยะเวลานึง

164
00:06:26,600 --> 00:06:28,580
มันก็จะต้องออกดอกออกผลนะคะ

165
00:06:28,580 --> 00:06:30,480
แต่ว่าดอกผลของต้นไม้ต้นนี้

166
00:06:30,480 --> 00:06:31,960
ไม่ใช่ดอกผลธรรมดาค่ะ

167
00:06:31,960 --> 00:06:34,075
เพราะว่าอยู่ดีๆต้นไม้ต้นนี้

168
00:06:34,080 --> 00:06:37,020
ก็มีนกพิราบทั้งหมดสองตัวมาอาศัยอยู่นะคะ

169
00:06:37,020 --> 00:06:39,620
และความพิเศษของนกพิราบสองตัวนี้ก็คือ

170
00:06:39,620 --> 00:06:41,700
ไม่ว่าซินเดอเรลล่าขอร้องอะไร

171
00:06:41,700 --> 00:06:43,460
นกพิราบสองตัวนี้ก็จะทำให้

172
00:06:43,460 --> 00:06:46,020
ความฝันของเธอสำเร็จได้ในที่สุดค่ะ

173
00:06:46,020 --> 00:06:47,540
ดังนั้นเหมือนแบบอยู่ดีๆก็มี

174
00:06:47,540 --> 00:06:49,840
ตะเกียงจินนี่ขึ้นมาในบ้านซะอย่างนั้นเลยนะ

175
00:06:49,840 --> 00:06:52,220
อย่างไรก็ดี ด้วยความฉลาดของซินเดอเรลล่า

176
00:06:52,220 --> 00:06:54,640
หรือด้วยความอะไรก็ไม่รู้นะ นางก็ไม่เคยใช้อะ

177
00:06:54,640 --> 00:06:56,720
แทนที่จะใช้แบบพี่นกจ๋า ฉันไม่อยากอยู่แบบนี้แล้ว

178
00:06:56,720 --> 00:06:58,220
พาฉันออกไปอะไรอย่างนี้

179
00:06:58,220 --> 00:06:59,320
ก็ไม่เคยใช้นะคะ

180
00:06:59,320 --> 00:07:01,580
ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เลยจำเป็นจะต้อง

181
00:07:01,580 --> 00:07:03,520
อยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ

182
00:07:03,520 --> 00:07:06,640
จนกระทั่งวันนึงค่ะ เกิดเรื่องราวขึ้นก็คือ

183
00:07:06,640 --> 00:07:07,940
พี่สาวทั้งสองของนางเนี่ย

184
00:07:07,940 --> 00:07:10,160
อยู่ดีๆก็กรี๊ดบ้านแตกนะคะประมาณว่า

185
00:07:10,160 --> 00:07:12,980
ซินเดอเรลล่าอยู่ไหน มานี่เดี๋ยวนี้นะ มาช่วยฉันเดี๋ยวนี้

186
00:07:12,980 --> 00:07:14,200
รีบหวีผมให้ฉันเร็ว

187
00:07:14,200 --> 00:07:16,540
รีบแต่งหน้า แต่งผม แต่งทุกอย่างให้ฉันเร็ว

188
00:07:16,540 --> 00:07:18,280
จับฉันใส่ชุดสวยๆเร็ว

189
00:07:18,280 --> 00:07:19,300
ซึ่งซินเดอเรลล่าก็แบบ

190
00:07:19,300 --> 00:07:21,575
เกิดอะไรขึ้นคะคุณพี่ คุณพี่จะให้ดิฉัน

191
00:07:21,580 --> 00:07:24,040
แต่งตัวคุณพี่สวยขนาดนั้นเพราะอะไร

192
00:07:24,040 --> 00:07:26,180
ซึ่งทำให้ซินเดอเรลล่าได้รู้นะคะว่า

193
00:07:26,180 --> 00:07:29,515
ตอนนี้มันเกิดอีเวนต์ใหญ่มากขึ้นในเมืองค่ะ

194
00:07:29,520 --> 00:07:32,460
เป็นอีเวนต์ยาวถึงสามวันด้วยกันนะคะ

195
00:07:32,460 --> 00:07:34,820
อีเวนต์นั้นคืออีเวนต์ที่พระราชาเนี่ย

196
00:07:34,820 --> 00:07:37,220
จัดงานขึ้นมาค่ะ เป็นงานเลี้ยงเต้นรำ

197
00:07:37,220 --> 00:07:39,280
เพื่อที่จะให้เจ้าชายของเมืองเนี่ยนะคะ

198
00:07:39,280 --> 00:07:41,500
ได้เจอกับสาวๆทุกคนในเมืองค่ะ

199
00:07:41,500 --> 00:07:44,160
เผื่อว่าเจ้าชายจะเลือกใครสักคน

200
00:07:44,160 --> 00:07:45,900
เป็นเจ้าสาวของเจ้าชายนะคะ

201
00:07:45,900 --> 00:07:49,060
ดังนั้นพี่สาวทั้งสองคนเนี่ยหมายมั่นปั้นมือมากๆว่า

202
00:07:49,065 --> 00:07:51,635
ฉันจะต้องได้เข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งนี้

203
00:07:51,640 --> 00:07:53,920
และฉันจะต้องจับเจ้าชายได้แน่ๆนะคะ

204
00:07:53,920 --> 00:07:55,960
ซินเดอเรลล่าได้ยินแบบนั้นค่ะก็รู้สึกว่า

205
00:07:55,960 --> 00:07:58,160
เฮ้ย ฉันก็อยากไปงานเลี้ยงเหมือนกันน่ะ

206
00:07:58,340 --> 00:08:00,440
ก็เลยไปขอแม่เลี้ยงนะคะ ประมาณว่า

207
00:08:00,780 --> 00:08:04,800
คุณแม่ขา หนูเป็นคนดี ทำงานทุกอย่างมาตลอดแล้ว

208
00:08:04,800 --> 00:08:06,660
หนูขอไปงานเลี้ยงด้วยได้ไหมคะ

209
00:08:06,665 --> 00:08:09,040
ซึ่งแน่นอนนะคะแม่เลี้ยงก็จะต้องบอกว่า

210
00:08:09,040 --> 00:08:10,720
ไม่ได้ซินเดอเรลล่า จะบ้าเหรอ

211
00:08:10,720 --> 00:08:12,360
เธอไม่มีชุด เธอไม่มีอะไรทั้งสิ้น

212
00:08:12,360 --> 00:08:15,680
เธอเป็นแค่เด็กสกปรกที่อยู่หน้าเตาผิงเท่านั้นแหละ

213
00:08:15,860 --> 00:08:18,060
เธอไป เธอก็จะทำให้พวกเราอับอายขายขี้หน้า

214
00:08:18,060 --> 00:08:19,480
ที่จะต้องมาเดินกับเธอ

215
00:08:19,760 --> 00:08:21,040
ไม่ได้ซินเดอเรลล่า

216
00:08:21,040 --> 00:08:23,760
อย่างไรก็ตามนะคะ ความอยากปาร์ตี้ของซินเดอเรลล่าเนี่ย

217
00:08:23,760 --> 00:08:26,200
มีมากกว่านั้นค่ะ ดังนั้นนางก็เลยมีความแบบ

218
00:08:26,200 --> 00:08:28,360
ไปขอร้องแม่เลี้ยงรัวๆๆๆนะคะ

219
00:08:28,360 --> 00:08:31,895
สุดท้ายแม่เลี้ยงค่ะก็เลยเดินถือจานถั่วมาใบนึงนะคะ

220
00:08:31,900 --> 00:08:34,380
แล้วก็เดินไปที่หน้าเตาผิงค่ะ

221
00:08:34,380 --> 00:08:37,380
เทถั่วทั้งจานเนี่ยนะคะลงไปในขี้เถ้าค่ะ พรึ่บ

222
00:08:37,380 --> 00:08:39,060
แล้วก็บอกว่า อะ ซินเดอเรลล่า

223
00:08:39,060 --> 00:08:41,760
ตอนนี้ถั่วกับขี้เถ้านี่มันปนกันเละไปหมดแล้ว

224
00:08:41,760 --> 00:08:44,020
ฉันให้เวลาเธอทั้งหมดสองชั่วโมง

225
00:08:44,020 --> 00:08:47,080
ถ้าเธอสามารถเก็บเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ

226
00:08:47,080 --> 00:08:48,600
แยกเม็ดที่เป็นเม็ดดีๆ

227
00:08:48,600 --> 00:08:50,700
สามารถเอาไปใช้กิน เอาไปใช้เพาะปลูกได้

228
00:08:50,700 --> 00:08:52,895
กับเม็ดที่เละๆออกจากกันได้ด้วยนะ

229
00:08:52,895 --> 00:08:54,800
ภายในเวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น

230
00:08:54,800 --> 00:08:57,120
ฉันจะยอมให้เธอไปงานกับพวกเราก็ได้นะ

231
00:08:57,120 --> 00:08:59,215
ซึ่งซินเดอเรลล่านะคะได้ยินอย่างนั้นก็

232
00:08:59,220 --> 00:09:01,160
ตกใจค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดี

233
00:09:01,160 --> 00:09:02,820
ก็เลยไปที่หลุมศพของแม่นะคะ

234
00:09:02,820 --> 00:09:04,400
แล้วก็ร้องไห้ค่ะประมาณว่า

235
00:09:04,400 --> 00:09:06,460
ฮือๆๆๆ ฉันจะทำยังไงดี

236
00:09:06,460 --> 00:09:08,580
และแน่นอนค่ะเมื่อซินเดอเรลล่าไปร้องไห้

237
00:09:08,580 --> 00:09:09,720
และร้องขอเนี่ยนะคะ

238
00:09:09,720 --> 00:09:11,460
นกพิราบสองตัวที่

239
00:09:11,460 --> 00:09:13,545
อาศัยอยู่ในต้นไม้ของแม่เนี่ย

240
00:09:13,545 --> 00:09:16,280
ก็จะต้องบินออกมานะคะแล้วก็มาช่วยซินเดอเรลล่าค่ะ

241
00:09:16,280 --> 00:09:19,880
นกทั้งสองตัวนะคะก็บินพั่บๆๆๆ ไปที่หน้าเตาผิงนะคะ

242
00:09:19,880 --> 00:09:21,800
แล้วก็ทำการจิกๆๆๆๆ

243
00:09:21,800 --> 00:09:23,460
แยกเม็ดถั่วให้ซินเดอเรลล่าค่ะ

244
00:09:23,460 --> 00:09:24,780
แน่นอนด้วยความเป็นนกและ

245
00:09:24,780 --> 00:09:26,380
ด้วยความเก่งกาจของนกนะคะ

246
00:09:26,380 --> 00:09:28,800
งานทั้งหมดที่แม่เลี้ยงสั่งไว้ว่า

247
00:09:28,800 --> 00:09:30,400
ให้เสร็จภายในสองชั่วโมงเนี่ย

248
00:09:30,400 --> 00:09:32,780
ก็เสร็จในเวลาไม่ถึงชั่วโมงดีด้วยซ้ำค่ะ

249
00:09:32,780 --> 00:09:34,500
ทำให้ซินเดอเรลล่าดีใจมาก

250
00:09:34,500 --> 00:09:36,860
แล้วก็รีบวิ่งไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ

251
00:09:36,860 --> 00:09:39,000
ปรากฏว่าพอไปรายงานให้แม่เลี้ยงฟังนะคะ

252
00:09:39,000 --> 00:09:40,640
แม่เลี้ยงแบบ ฮะ ซินเดอเรลล่า

253
00:09:40,640 --> 00:09:42,020
ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทำได้

254
00:09:42,020 --> 00:09:45,100
แต่ไม่ ต่อให้เธอแยกถั่วได้ตามคำพูดของฉันเอง

255
00:09:45,100 --> 00:09:48,000
ฉันก็ไม่ให้เธอไปงานเลี้ยงกับพวกเราหรอก เพราะว่า

256
00:09:48,200 --> 00:09:50,000
มันน่าหัวเราะเยาะจะตาย

257
00:09:50,000 --> 00:09:51,540
คนจะต้องหัวเราะเยอะพวกเราแน่ๆเลย

258
00:09:51,540 --> 00:09:53,955
ที่มีเด็กสกปรกแบบเธอมาเดินกับพวกเรานะคะ

259
00:09:53,955 --> 00:09:56,485
ดังนั้นซินเดอเรลล่าก็เสียใจค่ะแต่ก็

260
00:09:56,485 --> 00:09:58,400
ขอร้องต่อไปนะคะประมาณว่า

261
00:09:58,400 --> 00:10:00,940
คุณแม่ขา แต่หนูทำงานเสร็จแล้วจริงๆนะคะ

262
00:10:00,940 --> 00:10:04,340
ให้หนูไปเที่ยวด้วยเถอะ ได้โปรด พลีสๆๆๆๆ นะคะ

263
00:10:04,340 --> 00:10:06,640
อย่างไรก็ตามค่ะ แม่เลี้ยงก็ยังไม่ยอมนะคะ

264
00:10:06,640 --> 00:10:09,420
แม่เลี้ยงก็เลยหยิบจานถั่วออกมาอีกทั้งหมดสองจานนะคะ

265
00:10:09,420 --> 00:10:11,460
แล้วก็เทลงไปในขี้เถ้าอีกรอบนึง พรึ่บ

266
00:10:11,460 --> 00:10:12,660
แล้วก็บอกว่าซินเดอเรลล่า

267
00:10:12,660 --> 00:10:15,720
เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียวที่เราจะต้องออกเดินทางแล้ว

268
00:10:15,720 --> 00:10:17,620
ถ้าในหนึ่งชั่วโมงนี้

269
00:10:17,620 --> 00:10:20,440
เธอสามารถแยกเม็ดถั่วออกมาจากขี้เถ้าได้นะ

270
00:10:20,440 --> 00:10:22,160
ฉันจะยอมให้เธอไปเที่ยวกับเราก็ได้

271
00:10:22,160 --> 00:10:24,820
แน่นอนนะคะว่าซินเดอเรลล่าก็จะต้องใช้มุกเดิมค่ะ

272
00:10:24,820 --> 00:10:27,680
ก็คือเดินไปที่ต้นไม้ที่มีนกสองตัวอยู่นะคะ

273
00:10:27,680 --> 00:10:30,320
แล้วก็ร้องห่มร้องไห้ให้นกมาช่วยค่ะ

274
00:10:30,320 --> 00:10:32,640
นกนะคะได้ยินแบบนั้นก็รีบบินมาค่ะ

275
00:10:32,640 --> 00:10:35,960
แล้วก็จิกๆๆๆๆๆๆๆ จิกเม็ดถั่วนะคะจนกระทั่ง

276
00:10:35,960 --> 00:10:38,380
แยกทุกอย่างได้สำเร็จอย่างรวดเร็วค่ะ

277
00:10:38,380 --> 00:10:40,880
ซินเดอเรลล่าก็รีบกลับไปรายงานแม่เลี้ยงนะคะ

278
00:10:40,880 --> 00:10:42,980
แต่แม่เลี้ยงก็ยังพูดคำเดิมค่ะประมาณว่า

279
00:10:42,980 --> 00:10:45,220
ไม่อะ ทำไมฉันจะต้องมาให้คนหัวเราะเยาะฉัน

280
00:10:45,220 --> 00:10:46,500
เพราะพาเธอไปงานด้วย

281
00:10:46,500 --> 00:10:48,540
ไม่มีทาง ฉันไปละ บาย

282
00:10:48,540 --> 00:10:51,080
ว่าแล้วนะคะ ทั้งครอบครัวก็สะบัดก้นค่ะ

283
00:10:51,080 --> 00:10:52,460
แล้วก็ออกไปงานเลี้ยง

284
00:10:52,460 --> 00:10:55,240
ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าเนี่ยอยู่บ้านคนเดียวนะคะ

285
00:10:55,240 --> 00:10:57,060
ซินเดอเรลล่าก็เลยทำอะไรไม่ได้ค่ะ

286
00:10:57,060 --> 00:11:00,100
ได้แต่ไปร้องไห้กับเหล่านกเหมือนเดิมนะคะประมาณว่า

287
00:11:00,100 --> 00:11:02,220
พี่นก น้องอยากเที่ยวจังเลย

288
00:11:02,220 --> 00:11:04,660
ทำยังไงดี ฮือๆ เสียใจนะคะ

289
00:11:04,660 --> 00:11:05,560
อย่างไรก็ตามค่ะ

290
00:11:05,560 --> 00:11:08,720
ด้วยความมหัศจรรย์ของนิทาน fairy tale นะคะ

291
00:11:08,720 --> 00:11:11,100
นกพิราบทั้งสองตัวค่ะอยู่ดีๆก็เลย

292
00:11:11,100 --> 00:11:14,300
ไปคาบเอาชุดที่ทำจากเงินแล้วก็ผ้าไหมนะคะมา

293
00:11:14,300 --> 00:11:16,200
แล้วก็โยนให้ซินเดอเรลล่าค่ะ พรึ่บ

294
00:11:16,200 --> 00:11:18,235
ประมาณว่าอยากไปงานก็ไปสิจ๊ะ

295
00:11:18,235 --> 00:11:21,605
ดังนั้นค่ะ ซินเดอเรลล่าได้รับชุดที่สวยงามมากๆมาชุดนึง

296
00:11:21,615 --> 00:11:24,565
ก็รีบแต่งตัวเองนะคะ ล้างเนื้อล้างตัวให้สะอาด

297
00:11:24,565 --> 00:11:26,440
หลังจากแต่งตัวด้วยความเร็วแสงนะคะ

298
00:11:26,440 --> 00:11:30,040
ซินเดอเรลล่าก็รีบเดินทางไปจนถึงงานเลี้ยงเต้นรำค่ะ

299
00:11:30,040 --> 00:11:32,640
และแน่นอนเรื่องราวก็คล้ายๆกับในนิทานเลยนะคะ

300
00:11:32,640 --> 00:11:34,040
ในงานเลี้ยงเต้นรำเนี่ย

301
00:11:34,040 --> 00:11:37,320
เจ้าชายก็ไม่เห็นใครเลยค่ะนอกจากซินเดอเรลล่านะคะ

302
00:11:37,420 --> 00:11:39,260
ผู้เป็นหญิงสาวผู้สวยงามนะคะ

303
00:11:39,260 --> 00:11:41,420
ซึ่งหลายๆคนเนี่ยเข้าใจไปเองว่า

304
00:11:41,420 --> 00:11:43,940
นี่น่าจะเป็นเจ้าหญิงจากต่างเมืองแน่ๆเลย

305
00:11:43,940 --> 00:11:46,160
เพราะว่าหน้าตาดูสวยมากแล้วก็

306
00:11:46,160 --> 00:11:48,620
ชุดเนี่ยหรูหราไฮโซจนแบบโอ้โห

307
00:11:48,620 --> 00:11:50,540
เรียกได้ว่าฟาดทั้งงานว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

308
00:11:50,860 --> 00:11:54,260
ซินเดอเรลล่านะคะก็เต้นรำกับเจ้าชายทั้งคืนค่ะจนกระทั่ง

309
00:11:54,260 --> 00:11:56,520
ถึงเวลาที่ซินเดอเรลล่ารู้สึกว่า

310
00:11:56,520 --> 00:11:58,080
เฮ้ย ฉันควรจะกลับบ้านได้แล้ว

311
00:11:58,080 --> 00:12:00,240
ก็เลยขอตัวกลับบ้านจากเจ้าชายนะคะ

312
00:12:00,465 --> 00:12:02,100
ซึ่งเจ้าชายเนี่ยก็บอกว่า

313
00:12:02,100 --> 00:12:03,320
เดี๋ยวไปส่ง

314
00:12:03,320 --> 00:12:05,060
เพราะว่าเจ้าชายนี่อยากรู้นะคะว่า

315
00:12:05,060 --> 00:12:07,080
หญิงสาวผู้สวยงามคนนี้

316
00:12:07,080 --> 00:12:08,680
ซึ่งก็ไม่ยอมถามชื่อเนี่ย

317
00:12:08,680 --> 00:12:09,980
มาจากบ้านไหนค่ะ

318
00:12:10,260 --> 00:12:12,280
ซินเดอเรลล่านะคะก็ปล่อยให้เจ้าชายมาส่งค่ะ

319
00:12:12,280 --> 00:12:14,540
จนกระทั่งมาถึงใกล้ๆบ้านของตัวเอง

320
00:12:14,540 --> 00:12:17,040
เจ๊แกก็กระโดดหนีเข้าไปในพุ่มไม้แห่งนึงนะคะ

321
00:12:17,040 --> 00:12:19,880
ซึ่งพุ่มไม้แห่งนั้นเนี่ยมีประมาณว่าบ้านนกหรือว่ารังนกอยู่

322
00:12:19,880 --> 00:12:20,720
ประมาณนี้นะ

323
00:12:20,720 --> 00:12:23,880
แล้วเจ๊แกนะคะก็กระโดดทะลุออกไปด้านหลังพุ่มไม้ค่ะ

324
00:12:23,880 --> 00:12:26,280
รีบไปเปลี่ยนชุดกลับไปชุดเดิมนะคะแล้วก็

325
00:12:26,280 --> 00:12:28,200
โยนชุดของตัวเองเนี่ยทิ้งไปค่ะ

326
00:12:28,200 --> 00:12:32,140
ปล่อยให้นกพิราบเนี่ยนะคะ คาบเอาชุดเนี่ยไปเก็บให้ค่ะ

327
00:12:32,140 --> 00:12:34,620
ซินเดอเรลล่านี่ก็กลับไปนั่งอยู่ริมเตาผิงเหมือนเดิมนะคะ

328
00:12:34,620 --> 00:12:37,320
ฝั่งเจ้าชายค่ะ อยู่ดีๆซินเดอเรลล่าหายตัวไป

329
00:12:37,320 --> 00:12:40,520
ก็แบบเฮ้ย หายไปไหนอะ ผู้หญิงคนนี้หายไปไหน

330
00:12:40,760 --> 00:12:43,140
จนกระทั่งพ่อของซินเดอเรลล่าโผล่มานะคะ

331
00:12:43,140 --> 00:12:44,200
เจ้าชายก็บอกว่า

332
00:12:44,200 --> 00:12:46,700
เห็นผู้หญิงคนนึงหายไปแถวนี้ไหม รู้จักเขาหรือเปล่า

333
00:12:46,700 --> 00:12:48,960
เขาเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลย

334
00:12:49,240 --> 00:12:50,820
เขาหายไปในพุ่มไม้แห่งนี้

335
00:12:50,820 --> 00:12:52,740
ตรงประมาณรังนกแห่งนี้นี่แหละ

336
00:12:52,740 --> 00:12:55,300
ซึ่งพ่อของซินเดอเรลล่านะคะก็แอบคิดนิดนึงว่า

337
00:12:55,300 --> 00:12:57,015
เอ๊ะ หรือจะเป็นซินเดอเรลล่า

338
00:12:57,020 --> 00:12:57,940
แต่เป็นไปไม่ได้หรอก

339
00:12:57,940 --> 00:13:01,020
ว่าแล้วนะคะทั้งคู่ก็พยายามตามหาผู้หญิงคนนั้นกันค่ะ

340
00:13:01,020 --> 00:13:02,720
ด้วยการเอาขวานมานะคะ

341
00:13:02,720 --> 00:13:05,440
แล้วก็จัดการพังรังนกอันนั้นทิ้งไปเลยนะ

342
00:13:05,440 --> 00:13:08,800
กะว่าแหวกรังนกออกมามันจะต้องมีผู้หญิงอยู่ข้างในแน่ๆ

343
00:13:08,800 --> 00:13:10,075
แต่ว่าก็ไม่มีนะคะ

344
00:13:10,080 --> 00:13:12,140
ทำให้เจ้าชายเนี่ยเสียใจมากแล้วก็

345
00:13:12,140 --> 00:13:13,720
เดินทางกลับวังไปค่ะ

346
00:13:13,720 --> 00:13:16,520
วันที่สองนะคะ งานเลี้ยงก็ยังดำเนินไปเหมือนเดิม

347
00:13:16,520 --> 00:13:19,820
แน่นอนว่าแม่เลี้ยงใจร้ายและเหล่าพี่สาวเนี่ยนะคะ

348
00:13:19,820 --> 00:13:21,760
ก็จะต้องเดินทางไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม

349
00:13:21,760 --> 00:13:23,780
ทิ้งให้ซินเดอเรลล่าอยู่บ้านคนเดียวค่ะ

350
00:13:23,780 --> 00:13:25,680
ซินเดอเรลล่าก็เลยไปร้องห่มร้องไห้

351
00:13:25,680 --> 00:13:28,120
กับพี่นกพิราบทั้งสองเหมือนเดิมนะคะ

352
00:13:28,120 --> 00:13:29,740
และพี่นกพิราบทั้งสองก็

353
00:13:29,740 --> 00:13:32,100
ให้ชุดชุดใหม่ซินเดอเรลล่ามาค่ะ

354
00:13:32,100 --> 00:13:34,820
ซึ่งสวยกว่าชุดที่แล้วอีกหลายเท่าเลยทีเดียวนะคะ

355
00:13:34,820 --> 00:13:36,955
เจ๊แกก็รีบเปลี่ยนชุดด้วยความเร็วแสงค่ะ

356
00:13:36,960 --> 00:13:39,640
แล้วก็เดินทางไปที่งานเลี้ยงนะคะ

357
00:13:39,640 --> 00:13:42,440
ที่งานเลี้ยงเนี่ย เจ้าชายรอซินเดอเรลล่าอยู่แล้วค่ะ

358
00:13:42,440 --> 00:13:45,540
เรียกได้ว่าปฏิเสธหมดเลยนะ ไม่ยอมเต้นรำกับใครทั้งสิ้น

359
00:13:45,540 --> 00:13:47,340
จนกว่าซินเดอเรลล่าจะมาค่ะ

360
00:13:47,480 --> 00:13:50,800
ทั้งคู่ก็เต้นรำกันทั้งคืนนะคะ เต้นๆๆๆ

361
00:13:50,800 --> 00:13:52,840
จนกระทั่งในที่สุดซินเดอเรลล่าก็บอกว่า

362
00:13:52,840 --> 00:13:54,400
ขอตัวกลับบ้านนะคะ

363
00:13:54,400 --> 00:13:55,900
เจ้าชายก็มาส่งเหมือนเดิม

364
00:13:55,900 --> 00:13:57,120
แต่ปรากฏว่ามาถึงเนี่ย

365
00:13:57,120 --> 00:13:59,560
ซินเดอเรลล่าก็กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ต้นนึงค่ะ

366
00:13:59,560 --> 00:14:02,560
และเจ้าชายก็พยายามตามหาซินเดอเรลล่าอีกนะคะ

367
00:14:02,560 --> 00:14:04,740
พ่อของซินเดอเรลล่าก็โผล่มาอีกรอบนึงค่ะ

368
00:14:04,740 --> 00:14:06,800
เจ้าชายก็ถามพ่อเหมือนเดิมว่า

369
00:14:06,800 --> 00:14:09,480
ผู้หญิงคนเมื่อวานน่ะกลับมาตรงนี้อีกแล้วนะ

370
00:14:09,480 --> 00:14:11,340
เรามาช่วยกันตามหากันเถอะ

371
00:14:11,340 --> 00:14:13,360
แต่ว่าหายังไงก็หาไม่เจอนะคะ

372
00:14:13,360 --> 00:14:15,480
สุดท้ายทั้งคู่ก็เอาขวานมาค่ะแล้วก็

373
00:14:15,480 --> 00:14:17,160
ฟันต้นไม้ต้นนั้นทิ้งไปนะคะ

374
00:14:17,160 --> 00:14:19,740
อย่างไรก็ตามก็ไม่เจอซินเดอเรลล่าบนต้นไม้นั้นนะคะ

375
00:14:19,740 --> 00:14:22,860
เพราะว่าจริงๆแล้วเจ๊แกเป็นแชมป์กระโดดสูงนะคะ

376
00:14:22,860 --> 00:14:25,660
เพราะว่าซินเดอเรลล่าไม่ได้กระโดดขึ้นไปอยู่บนต้นไม้ค่ะ

377
00:14:25,660 --> 00:14:28,880
ซินเดอเรลล่ากระโดดนะคะแล้วก็ทะลุพุ่มไม้ค่ะ โผล่ไปข้างหลัง

378
00:14:28,880 --> 00:14:30,760
แล้วก็จัดการเปลี่ยนชงเปลี่ยนชุดนะคะ

379
00:14:30,760 --> 00:14:32,840
แล้วก็ให้นกเนี่ยเอาชุดไปเก็บให้เหมือนเดิมค่ะ

380
00:14:32,840 --> 00:14:36,100
เสร็จแล้วตัวเองก็ไปนั่งอยู่ที่ริมเตาไฟเหมือนเดิมนะคะ

381
00:14:36,100 --> 00:14:39,700
และแน่นอนว่าเจ้าชายเนี่ยก็ถึงขั้นเข้ามาในบ้านเลยนะรอบนี้

382
00:14:39,700 --> 00:14:41,780
แล้วก็แบบหาไม่เจอ ยังไงก็หาไม่เจอค่ะ

383
00:14:41,780 --> 00:14:44,280
ต่อให้เห็นตัวซินเดอเรลล่าแล้วก็จำไม่ได้นะคะ

384
00:14:44,280 --> 00:14:47,160
ทำให้เจ้าชายจำเป็นจะต้องกลับวังไปค่ะ

385
00:14:47,160 --> 00:14:50,340
และแล้วนะคะงานเลี้ยงก็ดำเนินมาจนถึงวันที่สามค่ะ

386
00:14:50,340 --> 00:14:53,340
ซินเดอเรลล่าก็ปลอมตัวนะคะไปที่งานเลี้ยงเหมือนเดิม

387
00:14:53,340 --> 00:14:56,380
โดยที่คราวนี้เป็นชุดครั้งที่สวยที่สุดที่เรียกได้ว่า

388
00:14:56,380 --> 00:14:58,100
สวยมาก หรูหรามาก

389
00:14:58,100 --> 00:15:00,620
จนกระทั่งฟาดคนทั้งงานแบบตายเรียบค่ะ

390
00:15:00,620 --> 00:15:04,100
และเจ้าชายก็มาเต้นรำกับซินเดอเรลล่าทั้งคืนเหมือนเดิมนะคะ

391
00:15:04,100 --> 00:15:06,940
แต่รอบนี้พอซินเดอเรลล่าเนี่ยขอตัวกลับบ้าน

392
00:15:06,940 --> 00:15:08,940
เจ้าชายไม่ได้ปล่อยกลับไปเหมือนเดิมค่ะ

393
00:15:08,940 --> 00:15:11,980
เพราะว่าคราวนี้เจ้าชายวางแผนไว้เรียบร้อยแล้วนะคะว่า

394
00:15:11,980 --> 00:15:14,880
ที่บันไดของวังเนี่ยไม่ได้ปล่อยให้เป็นบันไดธรรมดาค่ะ

395
00:15:14,880 --> 00:15:16,680
แต่ว่าเจ้าชายเนี่ยเอาพวกยางไม้

396
00:15:16,680 --> 00:15:18,920
เอาพวกกาวอะไรเหนียวๆเนี่ยไปทาไว้นะคะ

397
00:15:18,920 --> 00:15:22,120
ดังนั้นตอนที่ซินเดอเรลล่าเนี่ยเดินลงบันไดมาค่ะ

398
00:15:22,120 --> 00:15:24,320
ทำให้รองเท้าของซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะ

399
00:15:24,320 --> 00:15:25,880
หลุดติดอยู่ที่บันไดค่ะ

400
00:15:25,880 --> 00:15:27,820
ว่าแล้วซินเดอเรลล่าก็กลับบ้านไป

401
00:15:27,820 --> 00:15:30,460
ทำให้เจ้าชายเนี่ยไม่สามารถตามซินเดอเรลล่าได้นะคะ

402
00:15:30,460 --> 00:15:31,880
อย่างไรก็ตาม เจ้าชายเนี่ย

403
00:15:31,880 --> 00:15:34,580
ก้มลงไปดูที่รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าวางทิ้งไว้ค่ะ

404
00:15:34,580 --> 00:15:38,220
ปรากฏว่านะคะ เมื่อเจ้าชายหยิบรองเท้าคู่นั้นขึ้นมาดูค่ะ

405
00:15:38,220 --> 00:15:41,760
รองเท้าคู่นั้นเนี่ยมีความพิเศษที่ไม่เหมือนรองเท้าคู่อื่นนะคะ

406
00:15:41,760 --> 00:15:44,220
แต่มันไม่ใช่รองเท้าแก้วค่ะทุกคน

407
00:15:44,220 --> 00:15:46,220
เพราะว่าอย่างที่เกริ่นไว้ตอนแรกนะคะว่า

408
00:15:46,220 --> 00:15:48,760
ในเวอร์ชันพี่น้องกริมส์เนี่ย ไม่มีรองเท้าแก้วค่ะ

409
00:15:48,760 --> 00:15:51,425
เพราะว่ารองเท้าคู่นี้เป็นรองเท้าที่ทำจาก

410
00:15:51,425 --> 00:15:52,940
ทองคำนะคะทุกคน

411
00:15:52,940 --> 00:15:55,840
ซึ่งเดาว่าตอนนี้น่องของซินเดอเรลล่าน่าจะปูดไปแล้วนะ

412
00:15:55,840 --> 00:15:58,360
เพราะว่ารองเท้าทองคำนี่ก็น่าจะหนักพอสมควรนะคะ

413
00:15:58,360 --> 00:16:00,940
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นรองเท้าทองคำค่ะ

414
00:16:00,940 --> 00:16:04,360
และเป็นรองเท้าทองคำที่มีขนาดเล็กเป็นพิเศษนะคะ

415
00:16:04,360 --> 00:16:07,740
ดังนั้นเจ้าชายก็เลยใช้พุทธิปัญญาที่ตัวเองมีอยู่ค่ะ

416
00:16:07,740 --> 00:16:09,960
ครุ่นคิดว่า อื้อหือ

417
00:16:09,960 --> 00:16:12,640
ถ้าสมมติว่าเท้าเล็กขนาดนี้แล้วเป็นทองคำเนี่ยนะ

418
00:16:12,640 --> 00:16:15,365
มันจะต้องเป็นคนที่เท้าพิเศษมากๆแน่ๆเลย

419
00:16:15,365 --> 00:16:17,320
มันถึงจะใส่รองเท้าคู่นี้ได้พอดี

420
00:16:17,520 --> 00:16:20,660
ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยขี่ม้าไปที่บ้านของซินเดอเรลล่าค่ะ

421
00:16:20,660 --> 00:16:22,320
ซึ่งไปมาสองคืนแล้วนะ

422
00:16:22,320 --> 00:16:23,740
ไปถึงก็ไปหาผู้ชายคนเดิม

423
00:16:23,740 --> 00:16:26,300
ซึ่งก็คือพ่อของซินเดอเรลล่านั่นเองแล้วก็บอกว่า

424
00:16:26,300 --> 00:16:28,320
อะ บ้านนี้มีลูกสาวกี่คน เรียกออกมาให้หมด

425
00:16:28,320 --> 00:16:30,460
ผู้หญิงทุกคนในบ้านนี้ ออกมาให้หมด

426
00:16:30,460 --> 00:16:32,680
ถ้าผู้หญิงคนไหนใส่รองเท้าคู่นี้ได้

427
00:16:32,680 --> 00:16:35,220
คนนั้นนั่นแหละก็คือเจ้าสาวของฉันนะคะ

428
00:16:35,220 --> 00:16:37,480
ดังนั้นค่ะ แม่เลี้ยงใจร้ายก็เลยเริ่มจาก

429
00:16:37,480 --> 00:16:40,540
ให้ลูกสาวคนโตของตัวเองเนี่ยลองรองเท้าก่อนนะคะ

430
00:16:40,540 --> 00:16:42,860
แต่ด้วยความที่ผู้หญิงสมัยโบราณมันจะต้องมี

431
00:16:42,860 --> 00:16:44,760
ความแบบกระโปรงสุ่มอะไรอย่างนี้แล้วก็

432
00:16:44,820 --> 00:16:48,540
การให้เห็นเท้านี่มันอาจจะดูแบบ อืม ไม่สุภาพเท่าไหร่

433
00:16:48,540 --> 00:16:51,500
ดังนั้นก็เลยมีการเข้าไปลองรองเท้ากันในห้องค่ะ

434
00:16:51,500 --> 00:16:53,540
ประมาณว่าแค่ใส่ออกมาให้ดูก็พอแล้ว

435
00:16:53,540 --> 00:16:54,920
ไม่ต้องไปใส่ให้เห็นน่ะนะ

436
00:16:54,920 --> 00:16:57,360
ดังนั้นนะคะลูกสาวคนแรกก็เข้าไปกับแม่ค่ะ

437
00:16:57,360 --> 00:16:59,920
พยายามจะยัดเท้าตัวเองลงไปในรองเท้านะคะ

438
00:16:59,920 --> 00:17:04,040
อย่างไรก็ดีค่ะ แม้ว่าลูกสาวคนโตเท้าจะเล็กแค่ไหนก็ตาม

439
00:17:04,040 --> 00:17:05,840
แต่มันก็ยัดไม่เข้านะคะเพราะว่า

440
00:17:06,120 --> 00:17:08,600
นิ้วโป้งเท้าของเธอเนี่ยมันใหญ่เกินไปค่ะ

441
00:17:08,600 --> 00:17:11,245
คนแม่ก็พยายามยัดๆๆ ยัดยังไงก็ยัดไม่เข้า

442
00:17:11,245 --> 00:17:14,000
ก็เลยพูดว่า ลูกๆ แม่คิดว่านะ

443
00:17:14,000 --> 00:17:15,460
ถ้าลูกได้แต่งงานกับเจ้าชายเนี่ย

444
00:17:15,460 --> 00:17:17,660
แล้วลูกได้เป็นพระราชินีขึ้นมาเมื่อไหร่เนี่ยนะ

445
00:17:17,660 --> 00:17:19,280
นิ้วโป้งมันก็ไม่สำคัญหรอกลูก

446
00:17:19,280 --> 00:17:20,800
เพราะว่าลูกน่าจะไม่ต้องเดินไปไหนแล้ว

447
00:17:20,800 --> 00:17:23,700
น่าจะต้องมีคนประคองลูกไปประคองลูกมา

448
00:17:23,700 --> 00:17:24,780
ตัดทิ้งเถอะลูก

449
00:17:24,780 --> 00:17:27,420
ว่าแล้วนะคะแม่ก็หยิบมีดให้กับลูกตัวเองค่ะ

450
00:17:27,420 --> 00:17:29,040
ลูกก็รับมีดมาแล้วก็แบบ

451
00:17:30,120 --> 00:17:32,680
นิ้วโป้งไม่สำคัญจริงใช่ไหมแม่ ได้ ฉัวะ

452
00:17:32,680 --> 00:17:36,180
ว่าแล้วนะคะลูกก็ตัดนิ้วโป้งเท้าตัวเองทิ้งไปค่ะ

453
00:17:36,180 --> 00:17:38,040
แล้วก็เอาเท้าพิการของตัวเองเนี่ยนะคะ

454
00:17:38,040 --> 00:17:39,820
ยัดเข้าไปในรองเท้าค่ะ

455
00:17:39,820 --> 00:17:42,360
แล้วก็ออกมาโชว์ตัวให้กับเจ้าชายเห็นว่า

456
00:17:42,360 --> 00:17:44,520
ทาดา ฉันใส่ได้แล้วเห็นไหมจ๊ะ

457
00:17:44,880 --> 00:17:47,060
อย่างไรก็ตามนะคะ ตอนที่เจ้าชายขี่ม้า

458
00:17:47,060 --> 00:17:49,020
ผ่านหลุมศพของแม่ซินเดอเรลล่าเนี่ย

459
00:17:49,020 --> 00:17:51,000
นกนะคะก็ส่งเสียงร้องลงมาค่ะ

460
00:17:51,000 --> 00:17:52,500
เป็นเพลงนะประมาณว่าแบบ

461
00:17:52,500 --> 00:17:54,240
เลือดชุ่มโชกที่เท้า

462
00:17:54,240 --> 00:17:56,200
นิ้วโป้งเท้าหรือจะไม่สำคัญ

463
00:17:56,200 --> 00:17:57,200
ดูสิ

464
00:17:57,200 --> 00:17:59,480
เท้าของเจ้าสาวท่านชุ่มโชกไปด้วยเลือด

465
00:17:59,480 --> 00:18:01,860
นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ

466
00:18:01,860 --> 00:18:04,380
เจ้าชายได้ยินอย่างนั้นก็เลยก้มลงไปมองที่เท้าค่ะ

467
00:18:04,380 --> 00:18:07,700
แล้วก็พบว่า โอ้โห เลือดท่วมรองเท้าจริงๆด้วย

468
00:18:07,700 --> 00:18:09,700
คือเลือดมันเริ่มซึมออกมาแล้วอะนะ

469
00:18:09,700 --> 00:18:12,520
ดังนั้นเจ้าชายนะคะก็เลยรีบพาพี่สาวคนโตค่ะ

470
00:18:12,520 --> 00:18:14,900
กลับไปคืนแล้วก็บอกว่า นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของฉัน

471
00:18:14,900 --> 00:18:17,300
ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่ใส่รองเท้าได้พอดีมา

472
00:18:17,300 --> 00:18:19,540
น้องสาวคนรองนะคะก็เลยลองบ้างค่ะ

473
00:18:19,540 --> 00:18:20,560
เข้าไปในห้องแล้วก็

474
00:18:20,560 --> 00:18:23,240
ทั้งที่เลือดยังชุ่มๆรองเท้าคู่เดิมอยู่อะนะ

475
00:18:23,240 --> 00:18:24,600
ก็ลองรองเท้านะคะ

476
00:18:24,600 --> 00:18:27,940
แต่ว่านางสามารถยัดนิ้วทุกนิ้วเข้าไปในรองเท้าได้ค่ะ

477
00:18:27,940 --> 00:18:29,920
ปัญหาก็คือส้นเท้าของนางเนี่ย

478
00:18:29,920 --> 00:18:31,560
มันใหญ่เกินไปนะคะ

479
00:18:31,560 --> 00:18:33,620
ดังนั้นแม่ก็เหมือนเดิมเลยก็บอกว่า

480
00:18:33,620 --> 00:18:36,800
ลูก ถ้าลูกเป็นพระราชินีแล้วนะ ส้นเท้าไม่สำคัญ

481
00:18:36,800 --> 00:18:39,340
ตัดเลยลูก ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ นะคะ

482
00:18:39,340 --> 00:18:41,340
ว่าแล้วแม่ก็ส่งมีดให้ค่ะ

483
00:18:41,340 --> 00:18:43,000
ลูกสาวคนรองก็กลั้นใจนะ

484
00:18:43,000 --> 00:18:46,060
แล้วก็จัดการตัดส้นเท้าตัวเองทิ้งค่ะ ฉัวะ นะคะ

485
00:18:46,060 --> 00:18:47,960
เรียกได้ว่าเลือดสาดกระจายเลยทีเดียว

486
00:18:47,960 --> 00:18:50,360
เสร็จแล้วลูกสาวคนรองก็ใส่ถุงเท้าเข้าไปนะคะ

487
00:18:50,360 --> 00:18:52,220
แล้วก็ใส่รองเท้าได้พอดีเป๊ะ

488
00:18:52,220 --> 00:18:54,340
ออกมารายงานตัวให้กับเจ้าชายค่ะ

489
00:18:54,340 --> 00:18:56,760
เจ้าชายเห็นแบบนั้นนะคะก็เลยพาลูกสาวคนรองค่ะ

490
00:18:56,760 --> 00:18:59,980
ขึ้นม้านะคะแล้วก็ตั้งใจจะขี่ออกไปเหมือนเดิมเป๊ะเลย

491
00:18:59,980 --> 00:19:02,920
แต่ว่าระหว่างที่ขี่ผ่านแก๊งนกพิราบนะคะ

492
00:19:02,920 --> 00:19:05,160
แก๊งนกพิราบก็ร้องเพลงเหมือนเดิมประมาณว่า

493
00:19:05,160 --> 00:19:06,660
เห็นเลือดที่ไหลเป็นทางนั่นไหม

494
00:19:06,660 --> 00:19:08,680
มันชุ่มออกมานอกถุงเท้าหมดแล้ว

495
00:19:08,680 --> 00:19:10,180
คิดว่านี่เจ้าสาวของท่านเหรอ

496
00:19:10,180 --> 00:19:12,040
เจ้าสาวของท่านไม่มีส้นเท้าเหรอจ๊ะ

497
00:19:12,040 --> 00:19:14,580
นี่ไม่ใช่เจ้าสาวของท่านหรอก ประมาณนี้นะคะ

498
00:19:14,580 --> 00:19:17,380
เจ้าชายก็เลยก้มลงมองที่เท้าค่ะแล้วก็พบว่า

499
00:19:17,380 --> 00:19:21,360
อื้อหือ ถุงเท้าสีขาวเนี่ย เลือดเปื้อนปื้ดขึ้นมาขนาดนี้แล้ว

500
00:19:21,360 --> 00:19:22,540
ไม่ใช่แน่ๆเลย

501
00:19:22,540 --> 00:19:26,120
เจ้าชายก็เลยได้แต่พาพี่สาวคนรองกลับไปคืนค่ะ

502
00:19:26,120 --> 00:19:27,925
เมื่อพาพี่สาวกลับมาส่งแล้วนะคะ

503
00:19:27,925 --> 00:19:30,500
เจ้าชายก็พยายามจะคาดคั้นต่อค่ะประมาณว่า

504
00:19:30,500 --> 00:19:33,020
เฮ้ย บ้านนี้มีผู้หญิงคนไหนอีก พาออกมาให้หมด

505
00:19:33,020 --> 00:19:35,540
ฉันไม่เชื่อว่าเจ้าสาวของฉันไม่ได้อยู่ที่บ้านนี้

506
00:19:35,540 --> 00:19:38,100
อย่างไรก็ตามนะคะ แม่เลี้ยงก็พยายามจะบอกว่า

507
00:19:38,300 --> 00:19:39,700
ไม่มี บ้านเราไม่มีแล้ว

508
00:19:39,700 --> 00:19:41,360
ไม่มีผู้หญิงคนไหนเหลืออยู่แล้วนะ

509
00:19:41,360 --> 00:19:44,940
ก็เหลือแค่คนใช้ที่มันนั่งอยู่หน้าเตาไฟสกปรกคนเดียว

510
00:19:44,940 --> 00:19:46,320
ไม่น่าใช่หรอก ไม่มีทาง

511
00:19:46,320 --> 00:19:48,980
อย่างไรก็ตามค่ะ เจ้าชายปักใจไปแล้วนะคะ

512
00:19:48,980 --> 00:19:51,460
ก็เลยบอกว่า ต่อให้เป็นคนใช้ก็พาออกมา

513
00:19:51,460 --> 00:19:53,500
ฉันจะให้เขาลองรองเท้าคู่นี้

514
00:19:53,500 --> 00:19:55,480
ดังนั้นนะคะ แม่เลี้ยงก็จำใจจะต้อง

515
00:19:55,480 --> 00:19:57,120
ให้ซินเดอเรลล่าออกมาค่ะ

516
00:19:57,120 --> 00:19:59,760
ซึ่งซินเดอเรลล่าเนี่ยนะคะก็ไปล้างหน้าล้างตาค่ะ

517
00:19:59,760 --> 00:20:01,100
แล้วก็เดินออกมา

518
00:20:01,100 --> 00:20:04,480
ทันทีที่เจ้าชายเห็นหน้าซินเดอเรลล่านะคะก็จำได้ค่ะว่า

519
00:20:04,480 --> 00:20:07,960
เอ้า นี่มันสาวสวยที่ฉันเต้นรำมาด้วยถึงสามคืนนี่หน่า

520
00:20:07,960 --> 00:20:09,380
ซึ่งเอาจริงๆจะเอารองเท้ามาทำไม

521
00:20:09,380 --> 00:20:11,120
มองหน้าตั้งแต่แรกก็น่าจะรู้แล้วนะ

522
00:20:11,120 --> 00:20:12,520
อย่างไรก็ตาม ช่างมันค่ะ

523
00:20:12,520 --> 00:20:15,840
แล้วซินเดอเรลล่าก็มาลองรองเท้าให้เจ้าชายเห็นนะคะ

524
00:20:15,840 --> 00:20:18,220
แน่นอนว่าใส่ได้พอดีเป๊ะเลย

525
00:20:18,220 --> 00:20:19,800
โดยที่เราจะไม่พูดถึงความจริงที่ว่า

526
00:20:19,800 --> 00:20:21,620
รองเท้าที่ซินเดอเรลล่าใส่อยู่นี่เป็นรองเท้า

527
00:20:21,620 --> 00:20:23,980
ที่ชุ่มเลือดของพี่สาวสองคนอยู่นะ

528
00:20:23,980 --> 00:20:25,080
ดังนั้นช่างมันค่ะ

529
00:20:25,080 --> 00:20:26,920
พอเห็นว่าซินเดอเรลล่าลองรองเท้าได้

530
00:20:26,920 --> 00:20:28,520
หน้าตาก็ใช่ ทุกอย่างใช่

531
00:20:28,520 --> 00:20:30,840
เจ้าชายก็เลยพาซินเดอเรลล่าขึ้นม้า

532
00:20:31,080 --> 00:20:32,980
กลับปราสาทไปเพื่อที่จะไปแต่งงาน

533
00:20:32,980 --> 00:20:35,180
แล้วก็ให้ซินเดอเรลล่าเป็นเจ้าสาวของเขาค่ะ

534
00:20:35,180 --> 00:20:37,640
ซึ่งเมื่อตอนที่ขี่รถผ่านนกไปนะคะ

535
00:20:37,640 --> 00:20:39,020
นกก็ร้องเพลงประมาณว่า

536
00:20:39,020 --> 00:20:41,620
เห็นไหม ซินเดอเรลล่าใส่รองเท้าได้พอดี

537
00:20:41,620 --> 00:20:44,420
นิ้วก็ครบ ส้นเท้าก็ครบ เลือดก็ไม่มี

538
00:20:44,420 --> 00:20:45,920
นี่แหละคือเจ้าสาวของท่าน

539
00:20:45,920 --> 00:20:47,720
ว่าแล้วนกทั้งสองตัวนะคะก็บินมาเกาะ

540
00:20:47,720 --> 00:20:50,480
ไหล่ซ้ายกับไหล่ขวาของซินเดอเรลล่าค่ะ

541
00:20:50,480 --> 00:20:52,680
และทั้งหมดก็กลับไปที่ปราสาทนะคะ

542
00:20:52,680 --> 00:20:55,160
ตัดภาพไปที่วันแต่งงานของซินเดอเรลล่าค่ะ

543
00:20:55,160 --> 00:20:57,940
พี่สาวทั้งสองเนี่ย ซึ่งตอนนี้ก็พิการแล้วนะ

544
00:20:57,945 --> 00:20:59,720
เท้าก็ไม่ค่อยสมประกอบเท่าไหร่

545
00:20:59,720 --> 00:21:02,320
ก็พยายามจะมาหาประโยชน์จากซินเดอเรลล่านะคะ

546
00:21:02,320 --> 00:21:04,760
โดยการมาเป็นเหมือนแบบเพื่อนเจ้าสาวว่าอย่างนั้นเถอะ

547
00:21:04,760 --> 00:21:06,620
เดินประกบซ้ายประกบขวาซินเดอเรลล่า

548
00:21:06,620 --> 00:21:08,680
ตอนที่เดินเข้าโบสถ์นะคะ

549
00:21:08,680 --> 00:21:11,560
อย่างไรก็ตามค่ะ คนชั่วก็ต้องได้รับผลของคนชั่วนะ

550
00:21:11,560 --> 00:21:13,380
ดังนั้นพี่สาวคนนึงเดินด้านซ้าย

551
00:21:13,380 --> 00:21:15,740
พี่สาวคนนึงเดินด้านขวาเนี่ย เดินๆไปนะคะ

552
00:21:15,740 --> 00:21:17,300
นกที่เกาะอยู่ที่ไหล่ของซินเดอเรลล่าเนี่ย

553
00:21:17,300 --> 00:21:19,500
ก็จิกตาของพี่สาวทั้งสองคนนะคะ

554
00:21:19,500 --> 00:21:21,540
นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้

555
00:21:21,540 --> 00:21:23,920
นกที่อยู่ตรงนี้ก็จิกตาที่อยู่ใกล้ตรงนี้นะคะ

556
00:21:23,920 --> 00:21:25,880
และพี่สาวก็ไม่เข็ดนะคะ

557
00:21:25,880 --> 00:21:27,660
พอเดินไป จิกไปแล้วรอบนึงเนี่ย

558
00:21:27,660 --> 00:21:29,580
เดินกลับเขาก็สลับข้างกันใช่ไหม

559
00:21:29,580 --> 00:21:32,840
พอสลับข้างกัน นกก็จิกตาอีกข้างนึงที่เหลือค่ะ

560
00:21:32,840 --> 00:21:36,000
ทำให้พี่สาวทั้งสองคนเนี่ยกลายเป็นคนพิการในที่สุด

561
00:21:36,000 --> 00:21:38,340
ส่วนซินเดอเรลล่านะคะก็ใช้ชีวิตอยู่กับเจ้าชาย

562
00:21:38,340 --> 00:21:40,800
อย่างมีความสุขตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาค่ะ

563
00:21:40,800 --> 00:21:43,060
เป็นอันจบเรื่องราวของซินเดอเรลล่าที่

564
00:21:43,060 --> 00:21:46,040
ออกจะโหดร้ายแล้วก็ชุ่มโชกไปด้วยเลือดนิดนึงนะคะ

565
00:21:46,040 --> 00:21:48,120
เอาเป็นว่าถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

566
00:21:48,120 --> 00:21:49,420
กดไลก์เป็นกำลังใจให้วิวแล้วก็

567
00:21:49,420 --> 00:21:51,280
กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

568
00:21:51,280 --> 00:21:53,260
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะทุกคน

569
00:21:53,260 --> 00:21:53,960
บ๊ายบาย

570
00:21:53,960 --> 00:21:54,860
สวัสดีค่ะ

571
00:21:55,100 --> 00:21:56,640
เอาจริงๆนี่เป็นนิทานซินเดอเรลล่า

572
00:21:56,640 --> 00:21:57,920
เวอร์ชันนิทานกริมส์นะคะ

573
00:21:57,920 --> 00:22:00,700
แม้ว่าเราจะคุ้นกับชื่อนิทานกริมส์มากกว่า

574
00:22:00,700 --> 00:22:01,740
แต่ว่าเนื้อหาข้างในเนี่ย

575
00:22:01,740 --> 00:22:04,320
เราน่าจะไปคุ้นกับอีกเวอร์ชันนึงมากกว่าก็คือ

576
00:22:04,540 --> 00:22:06,500
เวอร์ชันของชาลส์ แปร์โรลต์นั่นเอง

577
00:22:06,500 --> 00:22:09,440
ถ้าเกิดมีโอกาสวันหลัง เดี๋ยวจะหามาเล่าให้ฟังนะคะ

578
00:22:09,440 --> 00:22:11,820
แต่ว่ามันก็ไม่แซ่บเท่ากริมส์หรอก ในเวอร์ชันนั้นนะ

579
00:22:12,080 --> 00:22:13,360
เพราะว่ามันเบสิกไปนะ

580
00:22:13,360 --> 00:22:15,040
อย่างไรก็ตาม ช่างมันละกันค่า

581
00:22:15,040 --> 00:22:16,900
เอาเป็นว่าใครอยากฟังนิทานเรื่องอะไร

582
00:22:16,900 --> 00:22:17,880
เวอร์ชันของใครอีก

583
00:22:17,880 --> 00:22:19,380
ก็คอมเมนต์มาด้านล่างได้นะคะ

584
00:22:19,380 --> 00:22:20,780
วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันค่ะทุกคน

585
00:22:20,785 --> 00:22:21,760
บ๊ายบาย

586
00:22:21,760 --> 00:22:22,655
สวัสดีค่ะ