< Return to Video

Hoe de oceanen zichzelf kunnen opruimen: Boyan Slat op TEDxDelft

  • 0:10 - 0:14
    Ooit was er een Stenen Tijdperk,
    een Bronzen Tijdperk
  • 0:14 - 0:18
    en nu zitten we midden in het Plastic Tijdperk.
  • 0:18 - 0:23
    Want elk jaar produceren we ongeveer
    300 miljoen ton plastic.
  • 0:23 - 0:30
    Een fractie daarvan komt in rivieren,
    waterwegen en uiteindelijk de oceanen terecht.
  • 0:30 - 0:33
    Als je vandaag een koekje wil eten,
  • 0:33 - 0:36
    moet je er een kopen
    met een plastic verpakking,
  • 0:36 - 0:39
    in een plastic schaaltje,
    in een kartonnen doos,
  • 0:39 - 0:42
    in plastic folie,
    in een plastic zak.
  • 0:42 - 0:46
    Het is geen gevaarlijk nucleair afval,
    het is een koekje!
  • 0:46 - 0:53
    Dit ben ik.
    Ik ben dol op duiken.
  • 0:53 - 0:58
    Ik toon jullie hier mijn vakantiefoto's.
  • 0:58 - 1:05
    Dit is op de ongerepte Azoren.
    Zo zien de stranden eruit.
  • 1:05 - 1:09
    Vol stukjes plastic.
  • 1:09 - 1:12
    Door de zon en de golven
  • 1:12 - 1:18
    breekt het afval door de jaren heen af
    tot alsmaar kleinere stukjes, maar het blijft plastic.
  • 1:19 - 1:28
    Het interessante is dat je
    niet veel rode deeltjes ziet hier,
  • 1:28 - 1:32
    want die zien er als voedsel uit
  • 1:32 - 1:36
    voor vogels,
    meer dan enige andere kleur.
  • 1:36 - 1:39
    Dit is het resultaat.
  • 1:39 - 1:46
    Het afval verzamelt zich vooral
    rond deze 5 kolkende stromen,
  • 1:46 - 1:51
    de zogenaamde gyren,
    waar het het zeeleven rechtstreeks doodt
  • 1:51 - 1:58
    en bovendien, door de opname van PCB en DDT,
    ook de voedselketen vergiftigt.
  • 1:58 - 2:02
    Een voedselketen waar wij, mensen,
    deel van uitmaken.
  • 2:03 - 2:06
    Bij het duiken in Griekenland
  • 2:06 - 2:11
    trof ik meer plastic zakken aan
    dan vissen.
  • 2:11 - 2:15
    Verbluft door de deprimerende taferelen
  • 2:15 - 2:19
    richtte mijn Schotse duikmaatje
    zich naar mij en zei:
  • 2:19 - 2:24
    "Hopen kwallen hier, maat.
    Ik zag er wel duizend."
  • 2:24 - 2:27
    Er waren geen kwallen.
  • 2:27 - 2:31
    Ik zal het niet hebben
    over milieukwesties in het algemeen.
  • 2:31 - 2:34
    Ik denk dat het gebruikelijke antwoord is
    dat het ver van ons bed is.
  • 2:34 - 2:36
    Dat is een zorg voor onze kinderen.
  • 2:36 - 2:39
    Dus hallo, hier ben ik.
  • 2:41 - 2:44
    Waarom ruimen we het niet gewoon op?
  • 2:44 - 2:46
    Er zijn vele redenen waarom
  • 2:46 - 2:50
    de huidige onderzoekers van plasticvervuiling
    vinden dat we ons op preventie moeten concentreren,
  • 2:50 - 2:56
    via onderwijs, eerder dan
    ons aan opruiming te wagen.
  • 2:56 - 3:01
    We zouden 5 kolossale gebieden moeten aanpakken,
    die allemaal in beweging zijn.
  • 3:01 - 3:09
    Plastic gaande van enorme spooknetten
    tot moleculen -- bijvangst en emissies.
  • 3:09 - 3:13
    Bovendien moeten we al het plastic
    weer aan land brengen.
  • 3:13 - 3:16
    Het moet financieel steekhoudend zijn
  • 3:16 - 3:24
    en de hoeveelheid plastic in de gyren
    is onbekend.
  • 3:24 - 3:29
    Een jaar geleden,
    op weg naar de kapper --
  • 3:29 - 3:37
    oké, ik ga er niet vaak heen --
    maar ik had een klein visioen.
  • 3:37 - 3:39
    Ik zag dat zelfs oude mensen
    rommel in het water gooiden.
  • 3:39 - 3:45
    Ik dacht: sommigen leren het gewoon nooit.
  • 3:45 - 3:48
    We hebben de combinatie
    van beide wegen nodig,
  • 3:48 - 3:51
    en wel snel.
  • 3:51 - 3:54
    Dus werd dit lijstje met bezorgdheden
  • 3:54 - 3:59
    mijn lijstje van uitdagingen.
    Een week later kreeg ik een huistaak
  • 3:59 - 4:01
    waarbij ik veel tijd mocht besteden
  • 4:01 - 4:05
    aan een keuze-onderwerp,
    samen met een vriend.
  • 4:05 - 4:08
    Dat was mijn perfecte kans
  • 4:08 - 4:12
    om nieuw en fundamenteel onderzoek
    te doen naar plasticvervuiling.
  • 4:12 - 4:17
    Daarna ging ik op reis naar Griekenland
    met een manta-sleepnet,
  • 4:17 - 4:20
    het meest gebruikte gerei
    om plasticmonsters te nemen.
  • 4:20 - 4:24
    Ik moest al mijn kleren thuislaten
  • 4:24 - 4:27
    vanwege de bagagebeperkingen
    op goedkope vluchten.
  • 4:27 - 4:33
    Het sleepnet dat we maakten,
    is 15 keer fijner
  • 4:33 - 4:37
    dan het gewone.
    We ontdekten
  • 4:37 - 4:42
    dat er 40 keer zoveel kleine deeltjes zijn
  • 4:42 - 4:47
    dan grote. Die kleine plasticdeeltjes moeten eruit,
  • 4:47 - 4:52
    maar we willen het belangrijke
    plankton laten zitten.
  • 4:52 - 4:58
    Gelukkig kon dit gewoon gescheiden worden
    dankzij de middelpuntvliedende kracht.
  • 4:58 - 5:03
    Maar niemand wist hoeveel g-kracht
    gewoon zoöplankton kan overleven.
  • 5:03 - 5:11
    Dus gingen we er weer met het sleepnet op uit.
    We hadden geen boot.
  • 5:11 - 5:16
    We testten het. Ze kunnen 50 g hebben,
    wat meer dan genoeg is
  • 5:16 - 5:20
    voor een geslaagde scheiding.
  • 5:20 - 5:25
    Om te weten tot op welke diepte
    het oceaanoppervlak gereinigd moest worden,
  • 5:25 - 5:28
    ontwierpen en bouwden we iets
    dat ik het sleepnet-met-verdiepingen noem.
  • 5:28 - 5:33
    We zetten 10 sleepnetten
    bovenop elkaar.
  • 5:33 - 5:36
    Hier zie je ons testen
    in de Noordzee.
  • 5:36 - 5:40
    Ik vond het een superdag.
    Ik was de enige die niet ziek werd.
  • 5:40 - 5:48
    Maar toen ging het perfect werkende
    sleepnet stuk.
  • 5:48 - 5:53
    Maar we gaven niet op.
    Volgens mij kan je iets niet opruimen
  • 5:53 - 5:56
    als je er de omvang niet van kent.
  • 5:56 - 6:01
    Ik weet van schattingen die gaan van
    meerdere 100.000 ton
  • 6:01 - 6:05
    helemaal tot 100 miljoen ton.
  • 6:06 - 6:11
    Ik wist dat we een betere schatting nodig hadden,
    wat wetenschappelijke data.
  • 6:11 - 6:16
    Dus contacteerde ik enkele professoren
    van de universiteiten
  • 6:16 - 6:21
    van Delft, Utrecht en Hawaï --
    die ons vervolgens hielpen bij het bepalen
  • 6:21 - 6:25
    hoeveel plastic er is
    in de toplagen van de gyren.
  • 6:25 - 6:36
    Het resultaat: een denderende 7,35 miljoen ton
    winbaar plastic in 2020.
  • 6:36 - 6:43
    Dat is het gewicht van 1000 Eiffeltorens
    dat ronddrijft in de gyren.
  • 6:43 - 6:48
    De onderzoeker die de Kunststofarchipel
    ontdekte, Charles Moore,
  • 6:48 - 6:55
    schat dat het 79.000 jaar
    zou duren om dat op te lossen.
  • 6:55 - 7:00
    Ik van mijn kant denk
    dat de Kunststofarchipel
  • 7:00 - 7:06
    zichzelf volledig kan opruimen
    in niet meer dan 5 jaar.
  • 7:06 - 7:12
    Dat is een verschil van 78.995 jaar.
  • 7:15 - 7:19
    Dit is de gebruikelijke manier
    om afval op te ruimen:
  • 7:19 - 7:23
    met een schip en een net
    naar plastic vissen.
  • 7:23 - 7:27
    Je kan meer schepen gebruiken
    om een groter gebied te bestrijken,
  • 7:27 - 7:31
    maar door stangen
    tussen de schepen te spannen,
  • 7:31 - 7:34
    bestrijk je plots
    een veel groter gebied,
  • 7:34 - 7:38
    want het gaat er niet om het afval op te vissen,
    maar het te kanaliseren.
  • 7:38 - 7:44
    Er zijn geen mazen en dus halen we er
    zelfs de kleinste deeltjes uit.
  • 7:44 - 7:48
    Alle levende organismen
    kunnen onder de stangen door,
  • 7:48 - 7:55
    en zo reduceren we de bijvangst met 99,98%.
  • 7:55 - 8:00
    Maar als we iets anders willen doen,
  • 8:00 - 8:04
    moeten we ook anders denken.
  • 8:04 - 8:11
    De opname van PCB’s door plastic
    is geen slechte zaak:
  • 8:12 - 8:14
    het is een goede zaak.
  • 8:14 - 8:19
    Haal alle plastic eruit
    en verwijder meteen de tonnen
  • 8:19 - 8:24
    niet-afbreekbare organische vervuilende stoffen
    uit de mariene omgeving.
  • 8:24 - 8:32
    Hoe zorgen we voor minimale milieu-,
    financiële en transportkosten?
  • 8:32 - 8:35
    We maken van onze vijand
    onze troef.
  • 8:35 - 8:41
    De beweging van de zeestromen is geen obstakel --
    het is een oplossing.
  • 8:41 - 8:50
    Waarom moet je door de oceaan heengaan
    als de oceaan door jou kan stromen?
  • 8:50 - 8:54
    We verankeren de ‘schepen’ in de zeebodem
    en laten de kolkende stroming
  • 8:54 - 9:01
    haar werk doen -- en zo besparen we
    een hoop geld, mankracht en uitstoot.
  • 9:01 - 9:05
    De platformen zullen volledig
    zelfbedruipend zijn:
  • 9:05 - 9:09
    hun energie halen ze uit de zon,
    de stroming en de golven.
  • 9:09 - 9:14
    Duiken in de Azoren
    bracht me op het idee
  • 9:14 - 9:19
    dat de beste vorm voor zo'n platform
    een reuzenrog is.
  • 9:19 - 9:23
    Door de vleugels te laten zwiepen
    als een echte rog
  • 9:23 - 9:27
    zorgen we voor contact
    tussen de inlaat en het oppervlak,
  • 9:27 - 9:30
    zelfs in het ruigste weer.
  • 9:31 - 9:42
    Stel je een zigzagopstelling voor
    van 24 platformen die een hele oceaan opruimen.
  • 9:42 - 9:45
    Even een vergelijking maken.
  • 9:45 - 9:48
    Dit zijn de stranden van Hong Kong,
    eerder dit jaar.
  • 9:48 - 9:54
    De grootste plasticvervuiling ooit.
    Dit is de bron:
  • 9:54 - 9:57
    niet meer dan 6 containers.
  • 9:57 - 10:00
    Hoeveel halen we eruit?
  • 10:00 - 10:05
    Meer dan 55 zulke containers per dag.
  • 10:05 - 10:16
    Plastic is de rechtstreekse oorzaak van meer dan
    een miljard dollar scheepsaverij per jaar.
  • 10:16 - 10:20
    Maar de echte verrassing voor mij was dat
  • 10:20 - 10:28
    als we het plastic uit de 5 gyren verkopen,
    we meer dan 500 miljoen dollar zouden verdienen.
  • 10:28 - 10:33
    Dat is meer dan het kost
    om het plan uit te voeren.
  • 10:33 - 10:37
    Met andere woorden --
    het is winstgevend.
  • 10:37 - 10:42
    Maar volgens mij is het belangrijkste
  • 10:42 - 10:48
    dat geld maar zal binnenstromen als we beseffen
    dat verandering belangrijker is dan geld.
  • 10:48 - 10:58
    Ja, het wordt één van de grootste
    milieu-reddingsoperaties ooit. Maar het is onze rotzooi.
  • 10:58 - 11:06
    We hebben het nieuwe materiaal zelfs
    eerst uitgevonden voor we de rotzooi maakten.
  • 11:06 - 11:12
    Ga me dan niet vertellen
    dat we dit niet samen kunnen opruimen.
  • 11:12 - 11:15
    Heel veel dank.
  • 11:15 - 11:18
    (Applaus)
Title:
Hoe de oceanen zichzelf kunnen opruimen: Boyan Slat op TEDxDelft
Description:

Boyan Slat combineert milieubewustzijn, creativiteit en technologie om globale duurzaamheidsproblemen aan te pakken. Hij werkt momenteel aan plasticvervuiling in de oceaan. Hij gelooft dat de huidige preventiemaatregelen moeten worden vervangen door actieve verwijdering van plastics, als we willen slagen. Met dit ontwerp, de 'Mariene afvalopruiming', stelt Boyan Slat een radicale opruim-oplossing voor, die hem de
Best Technical Design award 2012 opleverde aan de TU Delft.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
11:22

Dutch subtitles

Revisions Compare revisions