-
Υπάρχει μια πέμπτη διάσταση
-
πέρα απ΄αυτά που γνωρίζει ο άνθρωπος.
-
Είναι μια διάσταση τόσο αχανής
όσο το διάστημα
-
και τόσο άχρονη όσο η αιωνιότητα.
-
Είναι το ενδιάμεσο μεταξύ φωτός και σκιάς,
-
μεταξύ επιστήμης και προλήψεων.
-
Και βρίσκεται μεταξύ της ουσίας
του ανθρώπινου φόβου
-
και της κορυφής της γνώσης του.
-
Αυτή είναι η διάσταση της φαντασίας.
-
Είναι η περιοχή που ονομάζουμε
η ζώνη του λυκόφωτος.
-
Ο χώρος εκτόξευσης θα εκκενωθεί
μέχρι τις 0200.
-
Επαναλαμβάνω, ο χώρος εκτόξευσης θα εκκενωθεί
μέχρι τις 0200.
-
Περίεργος τρόπος για να περάσεις
την τελευταία νύχτα, σωστά;
-
Περίεργος;
-
Ε, τώρα, δεν περνάς την τελευταία σου νύχτα
στην γη
-
χαζεύοντας το μεταφορικό σου μέσο.
-
Την τελευταία νύχτα στην γη, την περνάς
απολαμβάνοντας την γη.
-
Περπατάς στους δρόμους,
πηγαίνεις στα μπαρ,
-
χορεύεις με γυναίκες.
-
Αυτό θα είναι ο κόσμος μας για πολύ καιρό, Σαμ.
-
κι εμείς καθόμαστε και το κοιτάμε τρεις
ώρες πριν την εκτόξευση.
-
Μάρκουσον;
-
Μμ;
-
Φοβάσαι;
-
Δε νομίζω. Εσύ;
-
Ναι.
-
πολύ
-
Είναι αλλιώς με σένα.
-
Εσύ έχεις εκπαιδευτεί γι' αυτό.
-
Δεν είναι το ίδιο με μένα.
-
Εγώ είμαι επιστήμονας, βιολόγος.
-
Ο κόσμος μου είναι ο κόσμος των βιβλίων,
των σλάιντς και των μικροσκοπίων.
-
Με στέλνουν εκεί πάνω επειδή χρειάζονται
το μυαλό μου.
-
Είναι κρίμα που δεν μπορούν να στείλουν
μόνο αυτό,
-
ν' αφήσουν πίσω το σώμα εκεί που ανήκει.
Απλώς να στείλουν το μυαλό.
-
Ω, φοβάμαι.
-
Φοβάμαι τι θα βρούμε εκεί πάνω.
-
Λοιπόν, αυτό είναι που δεν πρέπει να φοβάσαι.
-
Το άγνωστο, βέβαια. Η μοναξιά, η σιωπή.
-
Αυτά θα πρέπει να τους φοβίζουν όλους.
-
Αλλά έχω μια φιλοσοφία για τους ανθρώπους.
-
Εννοώ, όλους τους ανθρώπους, Σαμ.
-
Παντού είναι ίδιοι.
-
Είμαι σίγουρος ότι όταν ο Θεός έφτιαχνε τους ανθρώπους,
-
τους δημιούργησε με μια συγκεκριμένη συνταγή.
-
θα ήταν ίδιοι και εδώ στη γη
-
και στα πέρατα του διαστήματος.
-
Άνθρωποι στον Άρη;
-
Όπου κι αν μπορούσαν να υπάρξουν,
θα ήταν ίδιοι.
-
Βλέπετε ένα είδος εύθραυστου δίποδου ζώου
-
με πολύ μικρό κεφάλι που ονομάζεται
άνθρωπος.
-
Γουόρεν Μάρκουσον, 35 ετών.
-
Σάμιουελ Α. Κόνραντ, 31 ετών.
-
Πάμε να ετοιμαστούμε, Σαμ.
Έχουμε μόνο δύο ώρες ακόμα.
-
Παίρνουν την λεωφόρο του διαστήματος.
Ο άνθρωπος αποδεσμεύεται
-
και στέλνει τα μικρούτσικα δάχτυλά του
να ψηλαφίσουν το άγνωστο.
-
Ο προορισμός είναι ο Άρης,
-
και σε λίγο θα προσγειωθούμε
εκεί μαζί τους.
-
Μάρκουσον;
-
Μάρκουσον;
-
Είσαι καλά;
-
Μάρκουσον, τι στο-
-
Μάρκουσον.
-
Μπορείς να ξεφύγεις από οποιαδήποτε
προσεδάφιση, θυμάσαι;
-
Και το διαστημόπλοιο;
-
Η πίεση του αέρα φαίνεται ν' αντέχει.
Άναψα τα φώτα.
-
Δεν είχα χρόνο να ελέγξω τα υπόλοιπα.
-
Εσύ-εσύ, ξεκουράσου λίγο.
Έχουμε πολύ χρόνο.
-
Πολύ χρόνο;
-
Εντάξει.
-
Εντάξει, θα δούμε.
-
Σαμ;
-
Σαμ!
-
Έι
-
Πόση ώρα κοιμόμουν;
-
Κανά δυο ώρες, το χρειαζόσουν.
-
Κόνραντ, καλά. Ας βάλουμε τη σημαία.
-
Ηρέμησε. Έχουμε πολύ χρόνο.
-
Κάναμε 35 εκατομμύρια μίλια!
-
Ε, και; Λίγες ώρες ακόμα δεν θα πειράξουν.
-
Δεν θα καταφέρεις να την ανοίξεις.
Το υδραυλικό σύστημα δεν λειτουργεί.
-
Ενεργοποίησε το βοηθητικό, τότε.
Μπορούμε να την ανοίξουμε.
-
Όχι, δεν μπορούμε.
-
Θα το φτιάξω. Θα ενεργοποιήσω το βοηθητικό.
-
Έπειτα θα την ανοίξουμε.
Αυτό θα κάνω τώρα.
-
Θα την ανοίξω.
-
Μάρκουσον.
-
Πρέπει να ηρεμήσεις.
-
Άνοιξε την πόρτα, Κόνραντ.
-
Μα σου είπα, η πόρτα -
-
Λες ψέμματα!
Μπορείς ν' ανοίξεις την πόρτα.
-
Γιατί, Σαμ; Γιατί δεν ανοίγεις την πόρτα;
-
Δεν θέλω να την ανοίξω.
-
Γιατί όχι;
-
Επειδή.
-
Τι απέγινε το διερευνητικό, επιστημονικό
μυαλό, Κόνραντ;
-
Νόμιζα ότι το έφερες μαζί σου.
-
Γιατί ήρθες τέλος πάντων;
-
Κοίτα, θέλω να βγω.
Θέλω ν' ανοίξεις την πόρτα.
-
Μπορείς να την κλειδώσεις πίσω μου.
Απλώς βοήθησέ με να σηκωθώ.
-
Αυτό μόνο σου ζητώ.
Σε παρακαλώ, βοήθησέ με να σηκωθώ.
-
Σαμ.
-
Έχουν πληγωθεί τα σωθικά μου.
-
Νομίζω ότι αιμορραγώ εσωτερικά.
-
Άκου, Σαμ, δεν θέλω να πεθάνω εδώ μέσα.
-
Θέλω να δω για ποιο λόγο πεθαίνω.
-
Βγάλε με έξω, εντάξει;
Βγάλε με έξω.
-
Μαρκ, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ!
-
Μην-μην φοβάσαι, Σαμ.
Έχω ένα παράξενο προαίσθημα.
-
Αν υπάρχει κανένας εκεί έξω,
θα σε βοηθήσει.
-
Αν έχουν μυαλό και καρδιά, αυτό σημαίνει
ότι έχουν και ψυχή.
-
Αυτό τους κάνει ανθρώπους.
-
Και οι άνθρωποι είναι ίδιοι.
-
Σίγουρα είναι όμοιοί μας.
-
Για όνομα του Θεού!
-
Μην μ' αφήνεις μόνο, Μαρκ.
Μην μ' αφήνεις μόνο!
-
Είπες πως ότι κι αν είναι εκεί έξω
είναι σαν κι εμάς.
-
Λοιπόν, δεν το ξέρω αυτό!
-
Δεν θέλω να το ξέρω!
-
Δεν θέλω να ξέρω,
δεν θέλω να ξέρω,
-
Δεν θέλω να ξέρω!
-
Είσαστε άνθρωποι.
-
Είσαστε σαν κι εμένα.
-
Πρόσωπο, σώμα,
-
τα πάντα.
-
Είσαστε σαν κι εμένα!
-
Ω, συγγνώμη.
-
Μην φοβάστε.
-
Το όνομά μου είναι - είναι
εμ, Σαμ Κόνραντ.
-
εμ, Σάμιουελ Κόνραντ.
-
το όνομα, καταλαβαίνετε;
-
Ο φίλος μου κι εγώ, ήρθαμε εδώ
από την γη.
-
Κοιτάξτε, θα σας δείξω.
-
Εμ, αυτή είναι η γη, βλέπετε;
-
Είμαστε ο τρίτος πλανήτης από τον ήλιο.
-
Αυτό είστε εσείς.
-
Στον τόπο μου, αυτόν τον πλανήτη
τον λέμε Άρη.
-
Ο άλλος είναι νεκρός.
-
Μην πανικοβάλεστε κ. Κόνραντ.
Δεν έχουμε σκοπό να σας βλάψουμε.
-
Αναρωτιόμασταν πότε σκοπεύατε
να βγείτε έξω.
-
Περιμέναμε για ώρες.
-
Πώς γνωρίζετε την γλώσσα μου;
-
Δεν την γνωρίζουμε κ. Κόνραντ.
-
Όπως αναμφίβολα σύντομα θα καταλάβετε
εσείς μιλάτε την γλώσσα μας.
-
Την γλώσσα σας;
-
Ασυνείδητη μεταφορά.
Εσείς θα το λέγατε ενός είδους ύπνωση .
-
Μα, πρέπει να είστε κουρασμένος.
-
Θα σας ετοιμάσουμε ένα μέρος
να ξεκουραστείτε.
-
Σας είμαι υπόχρεος, αλήθεια.
-
Συγχωρείστε με. Που σας κοιτάζω, εννοώ.
Απλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω.
-
Εννοώ, είσαστε ανθρώπινα όντα,
όπως κι εγώ.
-
Άνθρωποι.
-
Ο Μάρκουσον είπε ότι
έτσι θα ήσασταν.
-
Μάρκουσον.
-
Κύριε Κόνραντ;
-
Θα θάψουμε τον φίλο σας.
-
Αργότερα μπορείτε να μας πείτε τι είδους
ταφόπλακα επιθυμείτε.
-
Θα σας επισκευάσουμε και το διαστημόπλοιο.
-
Ευχαριστώ.
-
Είχες δίκιο, φιλαράκι.
-
Είναι άνθρωποι σαν κι εμάς.
-
Μακάρι να ζούσες να το δεις.
-
Έχω τόσες ερωτήσεις να σας κάνω.
-
Τόσα πράγματα να μάθω για τον πολιτισμό σας.
-
Για την κοινωνική σας δομή, τον τρόπο
ζωής σας, την επιστήμη σας.
-
Ω, εκατοντάδες ερωτήσεις,
χιλιάδες ερωτήσεις.
-
Θ' απαντήσουμε όλες τις ερωτήσεις σας κ.Κόνραντ.
-
Αλλά πρώτα, πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο
-
ενώ θα σας ετοιμάζουμε ένα μέρος,
ένα μέρος που θα σας είναι οικείο.
-
Θα επιστρέψουμε σύντομα.
-
Δεσποινίς;
-
Έχετε όνομα, σωστά;
-
Με λένε Τίνια.
-
Λοιπόν, εμ, Τίνια,
-
θα πεις στους άλλους πόσο
ευγνώμων είμαι;
-
Εγώ-εγώ φοβόμουν τόσο πολύ,
φοβόμουν τρομερά.
-
Μην φοβάστε κ. Κόνραντ.
Κανένας δεν θα σας πειράξει.
-
Κανένας δεν θα σας πειράξει.
Πρέπει να το πιστέψετε.
-
Ευχαριστώ, Τίνια.
Ευχαριστώ.
-
Θα τα πούμε αργότερα, κύριε Κόνραντ.
-
Καλημέρα.
-
Ξεκουραστήκατε καλά, κύριε Κόνραντ;
-
Πολύ και καλά. Μπορώ τώρα να δω
την πόλη σας και τους άλλους;
-
Σύντομα, πρώτα, πρώτα σας έχουμε
μια έκπληξη.
-
Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
-
Αλήθεια;
-
Θα μας συνοδέψετε, παρακαλώ;
-
Φυσικά, πού πηγαίνουμε;
-
Αυτή είναι η έκπληξη, κύριε Κόνραντ.
-
Θα έρθεις;
-
Ναι, έρχομαι.
-
Αυτό-αυτό είναι σπίτι αρειανού;
Έτσι ζείτε;
-
Όχι, τα δικά μας είναι πολύ διαφορετικά.
Αυτό το χτίσαμε τη νύχτα
-
επειδή υποθέσαμε ότι έτσι ζείτε εσείς.
-
Είναι πιστό αντίγραφο.
-
Πιστό.
-
τηλεόραση.
-
Έπιπλα, κουρτίνες, όλα!
-
Μα, πώς μπορέσατε να το φτιάξετε
τόσο γρήγορα;
-
Πώς είναι δυνατόν να ξέρατε;
-
Από το μυαλό σας, σκεφτόσαστε πολύ
καθαρά, κ. Κόνραντ.
-
Πολύ καθαρά, πράγματι.
Πολύ έντονη εντύπωση.
-
Θέλετε να δείτε και το υπόλοιπο σπίτι;
-
Α-χα.
-
Είναι τέλειο,
είναι πραγματικά τέλειο!
-
Θέλαμε να νιώθετε άνετα, κ. Κόνραντ.
-
Νιώθετε άνετα;
-
Είναι απίστευτο.
-
Ευχαριστώ.
-
Αναρωτιόμασταν αν θα σας πείραζε
να παραμείνετε εδώ για λίγο.
-
εκφράσατε ενδιαφέρον να δείτε την πόλη μας,
να γνωρίσετε τους ανθρώπους μας.
-
Θα το κανονίσουμε.
-
Είναι υπέροχο.
Θέλετε να μείνω εδώ;
-
Σας πειράζει;
-
Μετά χαράς.
-
Ωραία, για λίγο τότε.
-
Απολαύστε το κ. Κόνραντ.
Απολαύστε το σπίτι σας.
-
Να σας ξεπροβοδίσω.
Έτσι κι αλλιώς, είναι το σπίτι μου.
-
Τίνια;
-
Θα σε ξαναδώ, σωστά;
-
Φυσικά, κύριε Κόνραντ.
-
Αν είναι ψευδαίσθηση,
ένας άντρας μπορεί να ζήσει μ' αυτήν.
-
Είναι το καλύτερο ουίσκι που έχω πιει.
-
Έι! Με κλειδώσατε μέσα. Τι σας έπιασε;
-
Είμαι κλειδωμένος μέσα!
Τι συμβαίνει;
-
Δεν υπάρχουν παράθυρα.
-
Δεν υπάρχουν παράθυρα πουθενά!
-
Γιατί το κάνετε αυτό;
-
Γιατί;
-
Γιατί με κλειδώσατε εδώ μέσα;
-
Γιατί με κοιτάζετε έτσι;
-
Μάρκουσον!
-
Μάρκουσον, είχες δίκιο.
-
Είχες δίκιο.
-
Οι άνθρωποι είναι ίδιοι.
-
Οι άνθρωποι είναι παντού ίδιοι.
-
Είδος ζώου που αιχμαλωτίστηκε ζωντανό.
-
Ενδιαφέρουσα ομοιότητα και σωματικά
χαρακτηριστικά σαν των ανθρώπων,
-
όσο αφορά το κεφάλι, τον κορμό, τα χέρια,
τα πόδια.
-
Μικροσκοπικός, μη-ανεπτυγμένος εγκέφαλος.
-
Κατάγεται από πρωτόγονο πλανήτη που ονομάζεται γη.
-
Αυτοαποκαλείται Σάμιουελ Κόνραντ.
-
Και θα παραμείνει εδώ, στο κλουβί του
με το τρεχούμενο νερό
-
και το ηλεκτρικό και την κεντρική θέρμανση
για όλη του τη ζωή.
-
Ο Σάμιουελ Κόνραντ βρήκε
την ζώνη του λυκόφωτος.