ปีเตอร์ นอร์วิก (Peter Norvig): ห้องเรียน 100,000 คน
-
0:01 - 0:03ทุกคนเป็นทั้งนักเรียน
-
0:03 - 0:05และครูในคนเดียวกัน
-
0:05 - 0:07นี่คือแรงบันดาลใจของผม
-
0:07 - 0:08จากครูคนแรก
-
0:08 - 0:09แม่ของผมเอง
-
0:09 - 0:12และนี่คือผมซึ่งกำลังสอนวิชา
-
0:12 - 0:14ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์
-
0:14 - 0:15ให้กับนักเรียน 200 คน
-
0:15 - 0:16ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด
-
0:16 - 0:18ทั้งนักเรียนและตัวผมเอง
-
0:18 - 0:19ก็สนุกไปกับการเรียน
-
0:19 - 0:20แต่ผมก็เอะใจ
-
0:20 - 0:22ว่าขณะที่เนื้อหาที่เรียน
-
0:22 - 0:23ซึ่งจัดอยู่ในระดับสูง
-
0:23 - 0:24และทันสมัย
-
0:24 - 0:26แต่เทคโนโลยีที่ใช้สอนนั้นกลับตรงกันข้าม
-
0:26 - 0:29ความจริงแล้ว ผมใช้เทคโนโลยี
-
0:29 - 0:31แบบเดียวกับห้องเรียน
-
0:31 - 0:34ในศตวรรษที่ 14 เลย
-
0:34 - 0:36สังเกตได้จากทั้งหนังสือเรียน
-
0:36 - 0:39นักปราชญ์บนเวที
-
0:39 - 0:41และชายที่หลับอยู่
-
0:41 - 0:42ด้านหลังห้อง (เสียงหัวเราะ)
-
0:42 - 0:45เหมือนวันนี้เลย
-
0:45 - 0:48ครูที่ร่วมงานกับผม
-
0:48 - 0:50เซบาสเตียน ทราน และผมจึงคิดว่า
-
0:50 - 0:52มันต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้
-
0:52 - 0:53พวกเราท้าทายตัวเอง
-
0:53 - 0:55ให้สร้างห้องเรียนออนไลน์
-
0:55 - 0:56ที่มีคุณภาพเท่าเทียมหรือดีกว่า
-
0:56 - 0:59ห้องเรียนของเราที่สแตนฟอร์ด
-
0:59 - 1:01แต่จะนำมันมาเผยแพร่
-
1:01 - 1:02ให้ทุกคนบนโลกแบบฟรีๆ
-
1:02 - 1:05เราประกาศรับสมัครนักเรียนในวันที่ 29 กรกฎาคม
-
1:05 - 1:08ภายในสองสัปดาห์ คน 50,000 คน
-
1:08 - 1:10ได้สมัครเข้าเรียน
-
1:10 - 1:13และนักเรียนก็เพิ่มขึ้นเป็น 160,000 คน
-
1:13 - 1:15จาก 209 ประเทศ
-
1:15 - 1:17พวกเราตื่นเต้นมาก
-
1:17 - 1:18ที่มีเสียงตอบรับล้นหลามขนาดนี้
-
1:18 - 1:20และเราก็รู้สึกกลัวนิดๆเพราะพวกเรา
-
1:20 - 1:23ยังเตรียมการสอนไม่เสร็จเลย. (เสียงหัวเราะ)
-
1:23 - 1:24พวกเราก็เลยเริ่มทำงาน
-
1:24 - 1:26พวกเราศึกษาสิ่งที่ผู้อื่นเคยทำ
-
1:26 - 1:28สิ่งที่เราสามารถลอกแบบและสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงได้
-
1:28 - 1:31เบนจามิน บลูม ได้แสดงให้เห็นว่า
-
1:31 - 1:33การเรี่ยนแบบตัวต่อตัวได้ผลดีที่สุด
-
1:33 - 1:35นี่ก็เลยเป็นสิ่งที่เราพยายามเลียนแบบ
-
1:35 - 1:36เหมือนผมและแม่ผม
-
1:36 - 1:38ทั้งๆที่พวกเรารู้ว่า
-
1:38 - 1:40มันอาจเป็นหนึ่งต่อหลายพัน
-
1:40 - 1:42ตอนนี้ กล้องวิดีโอจากด้านบน
-
1:42 - 1:44กำลังบันทึกขณะที่ผมกำลังสอน
-
1:44 - 1:45และวาดรูปบนแผ่นกระดาษแผ่นหนึ่ง
-
1:45 - 1:48นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "การเรียนในห้องนี้ทำให้รู้สึก
-
1:48 - 1:49เหมือนนั่งอยู่ในบาร์
-
1:49 - 1:50กับเพื่อนที่ฉลาดมากๆคนหนึ่ง
-
1:50 - 1:52ซึ่งกำลังอธิบายตรงส่วนที่
-
1:52 - 1:54คุณยังจับใจความไม่ได้ แต่กำลังจะเข้าใจ"
-
1:54 - 1:56และนี่ตรงกับสิ่งที่เรามุ่งจะทำ
-
1:56 - 1:59และจาก คาน อะคาเดมี่ (Khan Academy)
ได้แสดงให้พวกเราเห็นว่า -
1:59 - 2:01วิดีโอสั้นๆประมาณ 10 นาที
-
2:01 - 2:02ได้ผลอย่างมากกว่าการพยายาม
-
2:02 - 2:05ที่จะบันทึกการบรรยายที่ยาวหนึ่งชั่วโมง
-
2:05 - 2:07และเอามาไว้บนหน้าจอเล็ก
-
2:07 - 2:09พวกเราได้ตัดสินใจจะทำให้สั้นกว่านี้อีก
-
2:09 - 2:11และให้มีการโต้ตอบระหว่างกันมากยิ่งขึ้น
-
2:11 - 2:13วีดีโอแบบของเรามีความยาวสองนาที
-
2:13 - 2:15บางทีก็สั้นกว่านั้น และไม่เคยเกินหกนาที
-
2:15 - 2:17แล้วเราจะหยุดชั่วคราว
-
2:17 - 2:19สำหรับตั้งคำถามทดสอบ
-
2:19 - 2:21เพื่อให้รู้สึกเหมือนเป็นการสอนตัวต่อตัว
-
2:21 - 2:23ตรงนี้ ผมกำลังอธิบายวิธีการที่คอมพิวเตอร์
-
2:23 - 2:24ใช้หลักไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษ
-
2:24 - 2:27เพื่อที่จะแยกวิเคราะห์ประโยคอย่างไร และตรงนี้
-
2:27 - 2:29มีการหยุดชั่วคราว เพื่อให้นักเรียน
-
2:29 - 2:31ได้คิดทบทวน ทำความเข้าใจกับสิ่งที่กำลังเรียน
-
2:31 - 2:33แล้วก็เลือกคำตอบที่ถูกต้อง
-
2:33 - 2:34ก่อนที่พวกเขาจะเรียนต่อ
-
2:34 - 2:36นักเรียนจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดก็ต่อเมื่อ
-
2:36 - 2:38เขาฝึกฝนอย่างกระตือรือร้นไปด้วย
-
2:38 - 2:40พวกเราอยากให้พวกเขามีส่วนร่วม ให้พยายามอย่างหนัก
-
2:40 - 2:43กับสิ่งที่คลุมเครือ และชี้แนะให้พวกเขา
-
2:43 - 2:45สังเคราะห์แนวคิดขึ้นมาเอง
-
2:45 - 2:46ส่วนใหญ่แล้วเราจะหลีกเลี่ยงคำถาม
-
2:46 - 2:48เช่น "นี่เป็นสูตร
-
2:48 - 2:49จงหาค่าของ Y
-
2:49 - 2:50เมื่อ X มีค่าเท่ากับสอง"
-
2:50 - 2:52พวกเราชอบคำถามปลายเปิดมากกว่า
-
2:52 - 2:55มีนักเรียนคนหนึ่งเขียนว่า "ตอนนี้ผมเห็น
-
2:55 - 2:57เครือข่ายเบย์สและตัวอย่างของ
-
2:57 - 2:59ทฤษฎีเกมส์ทุกที่เลย"
-
2:59 - 3:00และผมชอบการตอบรับแบบนั้น
-
3:00 - 3:02มันเป็นเป้าหมายของเรา
-
3:02 - 3:04พวกเราไม่ได้ต้องการให้เด็กท่องจำสูตร
-
3:04 - 3:06เราอยากจะเปลี่ยนแปลงวิธี
-
3:06 - 3:07ที่พวกเขามองโลก
-
3:07 - 3:08และเราก็ทำสำเร็จ
-
3:08 - 3:10หรือจริงแล้วๆ ผมควรพูดว่า พวกนักเรียนทำสำเร็จ
-
3:10 - 3:12และมันก็น่าขำอยู่บ้าง
-
3:12 - 3:15ที่เรามุ่งจะเปลี่ยนการศึกษาแบบดั้งเดิม
-
3:15 - 3:17และในการพยายามทำอย่างนั้น เราก็ได้
-
3:17 - 3:19ทำให้ห้องเรียนออนไลน์ของเรา
-
3:19 - 3:21เป็นเหมือนกับห้องแบบเดิมในมหาวิทยาลัย
-
3:21 - 3:23มากกว่าห้องเรียนออนไลน์อื่นๆ
-
3:23 - 3:26ห้องเรียนออนไลน์ส่วนมากจะมีวิดีโอให้ดูเสมอ
-
3:26 - 3:28คุณสามารถดูมันตอนไหนก็ได้
-
3:28 - 3:30แต่ถ้าคุณดูมันตอนไหนก็ได้
-
3:30 - 3:32นั่นแปลว่าคุณสามารถดูพรุ่งนี้ก็ได้
-
3:32 - 3:33และถ้าคุณสามารถดูมันพรุ่งนี้ได้
-
3:33 - 3:35คุณอาจจะ
-
3:35 - 3:37ไม่ดูมันเลย (เสียงหัวเราะ)
-
3:37 - 3:39เราก็เลยเอานวัตกรรม
-
3:39 - 3:41ของการส่งการบ้านกลับมาใช้ (เสียงหัวเราะ)
-
3:41 - 3:43คุณสามารถดูวีดีโอ
-
3:43 - 3:45ตอนไหนก็ได้ในสัปดาห์นั้น
-
3:45 - 3:46แต่ตอนสิ้นสุดสัปดาห์
-
3:46 - 3:48คุณต้องทำการบ้านให้เสร็จ
-
3:48 - 3:49การทำอย่างนี้จูงใจให้นักเรียนเรียนอย่างต่อเนื่อง
-
3:49 - 3:52และแปลว่าทุกคนกำลังทำงานอยู่
-
3:52 - 3:54ในเรื่องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน
-
3:54 - 3:55ดังนั้นถ้าคุณไปที่บอร์ดการสนทนา
-
3:55 - 3:58คุณอาจจะได้คำตอบจากเพื่อนภายในไม่กี่นาที
-
3:58 - 4:01เดี๋ยวผมจะเอาบอร์ดการสนทนามาให้ดู ส่วนมากแล้ว
-
4:01 - 4:04บอร์ดพวกนี้นักเรียนเป็นคนจัดการกันเอง
-
4:04 - 4:07จาก แดฟนิ คอลเลอร์ และ แอนดรู อึ้ง พวกเราเรียนรู้
-
4:07 - 4:09แนวคิดการ "พลิก" ห้องเรียน
-
4:09 - 4:10นักเรียนดูวีดีโอตามลำพัง
-
4:10 - 4:12เสร็จแล้วพวกเขา
-
4:12 - 4:14จะมารวมกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น
-
4:14 - 4:17จาก เอริค มาเซอร์ .. ผมได้เรียนรู้เรื่องเพื่อนสอนเพื่อน
-
4:17 - 4:19ว่าเพื่อนสามารถเป็นครูที่ดีที่สุดได้
-
4:19 - 4:21เพราะพวกเขาเป็นคนที่
-
4:21 - 4:24จำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไงตอนไม่เข้าใจ
-
4:24 - 4:26เซบาสเตียน และผมลืมเรื่องนั้นไปแล้ว
-
4:26 - 4:29แน่นอน พวกเราไม่อาจมี
-
4:29 - 4:30การแลกเปลี่ยนความเห็นกัน
-
4:30 - 4:32ในห้องที่มีนักเรียนเป็นหมื่นคน
-
4:32 - 4:35เราเลยส่งเสริมและช่วยดูแลพวกกระดานสนทนาออนไลน์นี้
-
4:35 - 4:38และสุดท้ายนี้ จากโครงการ "สอนเพื่ออเมริกา"
(Teach for America) -
4:38 - 4:40ผมได้เรียนรู้ว่าห้องเรียนนั้น
-
4:40 - 4:41ไม่ได้เกี่ยวกับข้อมูลเพียงอย่างเดียว
-
4:41 - 4:44ที่สำคัญกว่านั้นคือแรงจูงใจและความมุ่งมั่น
-
4:44 - 4:46มันสำคัญมากที่นักเรียนจะเห็น
-
4:46 - 4:48ว่าพวกเรากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อเขา
-
4:48 - 4:49และพวกเขาทุกคนกำลังช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
-
4:49 - 4:52ห้องเรียนนี้เปิดสอนนานสิบสัปดาห์
-
4:52 - 4:56และในตอนจบ ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียน 160,000 คนได้ดู
-
4:56 - 4:58อย่างน้อยหนึ่งวีดีโอต่อสัปดาห์
-
4:58 - 5:00และมีนักเรียนมากกว่า 20,000 คนที่ทำการบ้านครบทั้งหมด
-
5:00 - 5:02โดยใช้เวลา 50 ถึง 100 ชั่วโมง
-
5:02 - 5:04พวกเขาได้รับใบประกาศนียบัตร
-
5:04 - 5:06แล้วพวกเราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการสอนนี้?
-
5:06 - 5:09เราได้ลองเอาความคิดเก่าๆ
-
5:09 - 5:10และความคิดใหม่ๆมาผสมกัน
-
5:10 - 5:12แต่ยังมีแนวคิดอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ลอง
-
5:12 - 5:14ตอนนี้เซบาสเตียนกำลังสอนอีกวิชาหนึ่งอยู่
-
5:14 - 5:15ผมเองก็จะสอนอีกในฤดูใบไม้ร่วง
-
5:15 - 5:19สแตนฟอร์ด คอร์เซร่า (Stanford Coursera), ยูด้าซิตี้ (Udacity), เอ็มไอทีเอกซ์ (MITx)
-
5:19 - 5:22และที่อื่นๆก็มีวิชาที่กำลังจะเปิด
-
5:22 - 5:23มันเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นจริงๆ
-
5:23 - 5:24แต่สำหรับผมแล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดส่วนหนึ่ง
-
5:24 - 5:27คือข้อมูลที่เรากำลังเก็บรวบรวม
-
5:27 - 5:30เรากำลังรวบรวม
-
5:30 - 5:32ปฏิสัมพันธ์หลายพันครั้งต่อนักเรียนต่อห้อง
-
5:32 - 5:34รวมๆกันแล้วเป็นการติดต่อสัมพันธ์กันหลายพันล้านครั้ง
-
5:34 - 5:37และตอนนี้เราจะเริ่มวิเคราะห์ข้อมูลนั้น
-
5:37 - 5:38และเมื่อเราได้เรียนรู้จากมัน
-
5:38 - 5:39ได้ทำการทดลองมัน
-
5:39 - 5:41เราก็จะก้าวเข้าสู่การปฏิวัติที่แท้จริง
-
5:41 - 5:44และคุณจะเห็นผลลัพธ์
-
5:44 - 5:46จากนักเรียนรุ่นใหม่ที่น่าทึ่ง
-
5:46 - 5:49(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ปีเตอร์ นอร์วิก (Peter Norvig): ห้องเรียน 100,000 คน
- Speaker:
- Peter Norvig
- Description:
-
ในฤดูใบไม้ร่วงของปี 2011 ปีเตอร์ นอร์วิก และ เซบาสเตียน ทราน ได้สอนวิชาปัญญาประดิษฐ์ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดซึ่งมีนักเรียนเข้าเรียนในชั้น 175 คน แต่มีมากกว่า 100,000 คนเข้าร่วมเรียนโดยวิดีโอแบบโต้ตอบผ่านทางอินเตอร์เน็ต เขาได้เล่าถึงสิ่งที่เขาได้เรียนรู้จากการสอนในห้องเรียนที่มีผู้ชมจากทั่วโลก
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 06:11
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
Unnawut Leepaisalsuwanna commented on Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
yamela areesamarn accepted Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
Kittithat Promthaveepong edited Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
yamela areesamarn declined Thai subtitles for The 100,000-student classroom | ||
yamela areesamarn edited Thai subtitles for The 100,000-student classroom |