1 00:00:01,135 --> 00:00:03,111 ทุกคนเป็นทั้งนักเรียน 2 00:00:03,111 --> 00:00:04,623 และครูในคนเดียวกัน 3 00:00:04,623 --> 00:00:07,079 นี่คือแรงบันดาลใจของผม 4 00:00:07,079 --> 00:00:08,270 จากครูคนแรก 5 00:00:08,270 --> 00:00:09,215 แม่ของผมเอง 6 00:00:09,215 --> 00:00:11,838 และนี่คือผมซึ่งกำลังสอนวิชา 7 00:00:11,838 --> 00:00:13,791 ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์ 8 00:00:13,791 --> 00:00:15,031 ให้กับนักเรียน 200 คน 9 00:00:15,031 --> 00:00:16,303 ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด 10 00:00:16,303 --> 00:00:17,759 ทั้งนักเรียนและตัวผมเอง 11 00:00:17,759 --> 00:00:18,935 ก็สนุกไปกับการเรียน 12 00:00:18,935 --> 00:00:20,351 แต่ผมก็เอะใจ 13 00:00:20,351 --> 00:00:22,062 ว่าขณะที่เนื้อหาที่เรียน 14 00:00:22,062 --> 00:00:23,351 ซึ่งจัดอยู่ในระดับสูง 15 00:00:23,351 --> 00:00:24,039 และทันสมัย 16 00:00:24,039 --> 00:00:26,358 แต่เทคโนโลยีที่ใช้สอนนั้นกลับตรงกันข้าม 17 00:00:26,358 --> 00:00:28,694 ความจริงแล้ว ผมใช้เทคโนโลยี 18 00:00:28,694 --> 00:00:31,064 แบบเดียวกับห้องเรียน 19 00:00:31,064 --> 00:00:33,694 ในศตวรรษที่ 14 เลย 20 00:00:33,694 --> 00:00:36,494 สังเกตได้จากทั้งหนังสือเรียน 21 00:00:36,494 --> 00:00:39,438 นักปราชญ์บนเวที 22 00:00:39,438 --> 00:00:41,337 และชายที่หลับอยู่ 23 00:00:41,337 --> 00:00:42,238 ด้านหลังห้อง (เสียงหัวเราะ) 24 00:00:42,238 --> 00:00:45,175 เหมือนวันนี้เลย 25 00:00:45,175 --> 00:00:48,286 ครูที่ร่วมงานกับผม 26 00:00:48,286 --> 00:00:49,926 เซบาสเตียน ทราน และผมจึงคิดว่า 27 00:00:49,926 --> 00:00:51,700 มันต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้ 28 00:00:51,700 --> 00:00:53,354 พวกเราท้าทายตัวเอง 29 00:00:53,354 --> 00:00:54,645 ให้สร้างห้องเรียนออนไลน์ 30 00:00:54,645 --> 00:00:56,276 ที่มีคุณภาพเท่าเทียมหรือดีกว่า 31 00:00:56,276 --> 00:00:58,612 ห้องเรียนของเราที่สแตนฟอร์ด 32 00:00:58,612 --> 00:01:00,822 แต่จะนำมันมาเผยแพร่ 33 00:01:00,822 --> 00:01:02,452 ให้ทุกคนบนโลกแบบฟรีๆ 34 00:01:02,452 --> 00:01:05,020 เราประกาศรับสมัครนักเรียนในวันที่ 29 กรกฎาคม 35 00:01:05,020 --> 00:01:08,229 ภายในสองสัปดาห์ คน 50,000 คน 36 00:01:08,229 --> 00:01:09,636 ได้สมัครเข้าเรียน 37 00:01:09,636 --> 00:01:12,741 และนักเรียนก็เพิ่มขึ้นเป็น 160,000 คน 38 00:01:12,741 --> 00:01:14,805 จาก 209 ประเทศ 39 00:01:14,805 --> 00:01:16,613 พวกเราตื่นเต้นมาก 40 00:01:16,613 --> 00:01:17,734 ที่มีเสียงตอบรับล้นหลามขนาดนี้ 41 00:01:17,734 --> 00:01:20,373 และเราก็รู้สึกกลัวนิดๆเพราะพวกเรา 42 00:01:20,373 --> 00:01:22,684 ยังเตรียมการสอนไม่เสร็จเลย. (เสียงหัวเราะ) 43 00:01:22,684 --> 00:01:24,296 พวกเราก็เลยเริ่มทำงาน 44 00:01:24,296 --> 00:01:25,932 พวกเราศึกษาสิ่งที่ผู้อื่นเคยทำ 45 00:01:25,932 --> 00:01:28,255 สิ่งที่เราสามารถลอกแบบและสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงได้ 46 00:01:28,255 --> 00:01:30,916 เบนจามิน บลูม ได้แสดงให้เห็นว่า 47 00:01:30,916 --> 00:01:32,725 การเรี่ยนแบบตัวต่อตัวได้ผลดีที่สุด 48 00:01:32,725 --> 00:01:34,853 นี่ก็เลยเป็นสิ่งที่เราพยายามเลียนแบบ 49 00:01:34,853 --> 00:01:36,293 เหมือนผมและแม่ผม 50 00:01:36,293 --> 00:01:37,798 ทั้งๆที่พวกเรารู้ว่า 51 00:01:37,798 --> 00:01:39,716 มันอาจเป็นหนึ่งต่อหลายพัน 52 00:01:39,716 --> 00:01:41,917 ตอนนี้ กล้องวิดีโอจากด้านบน 53 00:01:41,917 --> 00:01:43,749 กำลังบันทึกขณะที่ผมกำลังสอน 54 00:01:43,749 --> 00:01:45,428 และวาดรูปบนแผ่นกระดาษแผ่นหนึ่ง 55 00:01:45,428 --> 00:01:47,837 นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "การเรียนในห้องนี้ทำให้รู้สึก 56 00:01:47,837 --> 00:01:48,989 เหมือนนั่งอยู่ในบาร์ 57 00:01:48,989 --> 00:01:50,468 กับเพื่อนที่ฉลาดมากๆคนหนึ่ง 58 00:01:50,468 --> 00:01:51,672 ซึ่งกำลังอธิบายตรงส่วนที่ 59 00:01:51,672 --> 00:01:53,973 คุณยังจับใจความไม่ได้ แต่กำลังจะเข้าใจ" 60 00:01:53,973 --> 00:01:56,089 และนี่ตรงกับสิ่งที่เรามุ่งจะทำ 61 00:01:56,089 --> 00:01:58,877 และจาก คาน อะคาเดมี่ (Khan Academy) ได้แสดงให้พวกเราเห็นว่า 62 00:01:58,877 --> 00:02:00,701 วิดีโอสั้นๆประมาณ 10 นาที 63 00:02:00,701 --> 00:02:02,477 ได้ผลอย่างมากกว่าการพยายาม 64 00:02:02,477 --> 00:02:04,548 ที่จะบันทึกการบรรยายที่ยาวหนึ่งชั่วโมง 65 00:02:04,548 --> 00:02:06,965 และเอามาไว้บนหน้าจอเล็ก 66 00:02:06,965 --> 00:02:09,157 พวกเราได้ตัดสินใจจะทำให้สั้นกว่านี้อีก 67 00:02:09,157 --> 00:02:10,805 และให้มีการโต้ตอบระหว่างกันมากยิ่งขึ้น 68 00:02:10,805 --> 00:02:13,052 วีดีโอแบบของเรามีความยาวสองนาที 69 00:02:13,052 --> 00:02:14,804 บางทีก็สั้นกว่านั้น และไม่เคยเกินหกนาที 70 00:02:14,804 --> 00:02:17,493 แล้วเราจะหยุดชั่วคราว 71 00:02:17,493 --> 00:02:18,860 สำหรับตั้งคำถามทดสอบ 72 00:02:18,860 --> 00:02:20,738 เพื่อให้รู้สึกเหมือนเป็นการสอนตัวต่อตัว 73 00:02:20,738 --> 00:02:23,140 ตรงนี้ ผมกำลังอธิบายวิธีการที่คอมพิวเตอร์ 74 00:02:23,140 --> 00:02:24,388 ใช้หลักไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษ 75 00:02:24,388 --> 00:02:26,565 เพื่อที่จะแยกวิเคราะห์ประโยคอย่างไร และตรงนี้ 76 00:02:26,565 --> 00:02:28,629 มีการหยุดชั่วคราว เพื่อให้นักเรียน 77 00:02:28,629 --> 00:02:30,866 ได้คิดทบทวน ทำความเข้าใจกับสิ่งที่กำลังเรียน 78 00:02:30,866 --> 00:02:32,506 แล้วก็เลือกคำตอบที่ถูกต้อง 79 00:02:32,506 --> 00:02:33,923 ก่อนที่พวกเขาจะเรียนต่อ 80 00:02:33,923 --> 00:02:36,371 นักเรียนจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดก็ต่อเมื่อ 81 00:02:36,371 --> 00:02:37,619 เขาฝึกฝนอย่างกระตือรือร้นไปด้วย 82 00:02:37,619 --> 00:02:39,915 พวกเราอยากให้พวกเขามีส่วนร่วม ให้พยายามอย่างหนัก 83 00:02:39,915 --> 00:02:42,883 กับสิ่งที่คลุมเครือ และชี้แนะให้พวกเขา 84 00:02:42,883 --> 00:02:44,548 สังเคราะห์แนวคิดขึ้นมาเอง 85 00:02:44,548 --> 00:02:46,260 ส่วนใหญ่แล้วเราจะหลีกเลี่ยงคำถาม 86 00:02:46,260 --> 00:02:47,971 เช่น "นี่เป็นสูตร 87 00:02:47,971 --> 00:02:49,046 จงหาค่าของ Y 88 00:02:49,046 --> 00:02:50,258 เมื่อ X มีค่าเท่ากับสอง" 89 00:02:50,258 --> 00:02:52,075 พวกเราชอบคำถามปลายเปิดมากกว่า 90 00:02:52,075 --> 00:02:55,253 มีนักเรียนคนหนึ่งเขียนว่า "ตอนนี้ผมเห็น 91 00:02:55,253 --> 00:02:57,115 เครือข่ายเบย์สและตัวอย่างของ 92 00:02:57,115 --> 00:02:58,683 ทฤษฎีเกมส์ทุกที่เลย" 93 00:02:58,683 --> 00:03:00,421 และผมชอบการตอบรับแบบนั้น 94 00:03:00,421 --> 00:03:02,227 มันเป็นเป้าหมายของเรา 95 00:03:02,227 --> 00:03:04,421 พวกเราไม่ได้ต้องการให้เด็กท่องจำสูตร 96 00:03:04,421 --> 00:03:05,611 เราอยากจะเปลี่ยนแปลงวิธี 97 00:03:05,611 --> 00:03:06,701 ที่พวกเขามองโลก 98 00:03:06,701 --> 00:03:08,027 และเราก็ทำสำเร็จ 99 00:03:08,027 --> 00:03:10,427 หรือจริงแล้วๆ ผมควรพูดว่า พวกนักเรียนทำสำเร็จ 100 00:03:10,427 --> 00:03:12,346 และมันก็น่าขำอยู่บ้าง 101 00:03:12,346 --> 00:03:15,259 ที่เรามุ่งจะเปลี่ยนการศึกษาแบบดั้งเดิม 102 00:03:15,259 --> 00:03:17,275 และในการพยายามทำอย่างนั้น เราก็ได้ 103 00:03:17,275 --> 00:03:18,859 ทำให้ห้องเรียนออนไลน์ของเรา 104 00:03:18,859 --> 00:03:21,186 เป็นเหมือนกับห้องแบบเดิมในมหาวิทยาลัย 105 00:03:21,186 --> 00:03:23,027 มากกว่าห้องเรียนออนไลน์อื่นๆ 106 00:03:23,027 --> 00:03:26,242 ห้องเรียนออนไลน์ส่วนมากจะมีวิดีโอให้ดูเสมอ 107 00:03:26,242 --> 00:03:28,059 คุณสามารถดูมันตอนไหนก็ได้ 108 00:03:28,059 --> 00:03:30,346 แต่ถ้าคุณดูมันตอนไหนก็ได้ 109 00:03:30,346 --> 00:03:31,851 นั่นแปลว่าคุณสามารถดูพรุ่งนี้ก็ได้ 110 00:03:31,851 --> 00:03:33,259 และถ้าคุณสามารถดูมันพรุ่งนี้ได้ 111 00:03:33,259 --> 00:03:35,421 คุณอาจจะ 112 00:03:35,421 --> 00:03:37,179 ไม่ดูมันเลย (เสียงหัวเราะ) 113 00:03:37,179 --> 00:03:39,371 เราก็เลยเอานวัตกรรม 114 00:03:39,371 --> 00:03:41,458 ของการส่งการบ้านกลับมาใช้ (เสียงหัวเราะ) 115 00:03:41,458 --> 00:03:42,770 คุณสามารถดูวีดีโอ 116 00:03:42,770 --> 00:03:44,682 ตอนไหนก็ได้ในสัปดาห์นั้น 117 00:03:44,682 --> 00:03:45,837 แต่ตอนสิ้นสุดสัปดาห์ 118 00:03:45,837 --> 00:03:47,554 คุณต้องทำการบ้านให้เสร็จ 119 00:03:47,554 --> 00:03:49,467 การทำอย่างนี้จูงใจให้นักเรียนเรียนอย่างต่อเนื่อง 120 00:03:49,467 --> 00:03:52,323 และแปลว่าทุกคนกำลังทำงานอยู่ 121 00:03:52,323 --> 00:03:53,841 ในเรื่องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน 122 00:03:53,841 --> 00:03:55,338 ดังนั้นถ้าคุณไปที่บอร์ดการสนทนา 123 00:03:55,338 --> 00:03:58,042 คุณอาจจะได้คำตอบจากเพื่อนภายในไม่กี่นาที 124 00:03:58,042 --> 00:04:00,981 เดี๋ยวผมจะเอาบอร์ดการสนทนามาให้ดู ส่วนมากแล้ว 125 00:04:00,981 --> 00:04:03,747 บอร์ดพวกนี้นักเรียนเป็นคนจัดการกันเอง 126 00:04:03,747 --> 00:04:06,971 จาก แดฟนิ คอลเลอร์ และ แอนดรู อึ้ง พวกเราเรียนรู้ 127 00:04:06,971 --> 00:04:08,967 แนวคิดการ "พลิก" ห้องเรียน 128 00:04:08,967 --> 00:04:10,262 นักเรียนดูวีดีโอตามลำพัง 129 00:04:10,262 --> 00:04:11,850 เสร็จแล้วพวกเขา 130 00:04:11,850 --> 00:04:13,560 จะมารวมกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น 131 00:04:13,560 --> 00:04:16,717 จาก เอริค มาเซอร์ .. ผมได้เรียนรู้เรื่องเพื่อนสอนเพื่อน 132 00:04:16,717 --> 00:04:19,341 ว่าเพื่อนสามารถเป็นครูที่ดีที่สุดได้ 133 00:04:19,341 --> 00:04:20,773 เพราะพวกเขาเป็นคนที่ 134 00:04:20,773 --> 00:04:23,621 จำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไงตอนไม่เข้าใจ 135 00:04:23,621 --> 00:04:26,302 เซบาสเตียน และผมลืมเรื่องนั้นไปแล้ว 136 00:04:26,302 --> 00:04:28,701 แน่นอน พวกเราไม่อาจมี 137 00:04:28,701 --> 00:04:30,333 การแลกเปลี่ยนความเห็นกัน 138 00:04:30,333 --> 00:04:31,879 ในห้องที่มีนักเรียนเป็นหมื่นคน 139 00:04:31,879 --> 00:04:35,365 เราเลยส่งเสริมและช่วยดูแลพวกกระดานสนทนาออนไลน์นี้ 140 00:04:35,365 --> 00:04:38,413 และสุดท้ายนี้ จากโครงการ "สอนเพื่ออเมริกา" (Teach for America) 141 00:04:38,413 --> 00:04:39,894 ผมได้เรียนรู้ว่าห้องเรียนนั้น 142 00:04:39,894 --> 00:04:41,390 ไม่ได้เกี่ยวกับข้อมูลเพียงอย่างเดียว 143 00:04:41,390 --> 00:04:44,221 ที่สำคัญกว่านั้นคือแรงจูงใจและความมุ่งมั่น 144 00:04:44,221 --> 00:04:46,061 มันสำคัญมากที่นักเรียนจะเห็น 145 00:04:46,061 --> 00:04:47,861 ว่าพวกเรากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อเขา 146 00:04:47,861 --> 00:04:49,270 และพวกเขาทุกคนกำลังช่วยเหลือซึ่งกันและกัน 147 00:04:49,270 --> 00:04:52,238 ห้องเรียนนี้เปิดสอนนานสิบสัปดาห์ 148 00:04:52,238 --> 00:04:56,149 และในตอนจบ ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียน 160,000 คนได้ดู 149 00:04:56,149 --> 00:04:57,712 อย่างน้อยหนึ่งวีดีโอต่อสัปดาห์ 150 00:04:57,712 --> 00:05:00,405 และมีนักเรียนมากกว่า 20,000 คนที่ทำการบ้านครบทั้งหมด 151 00:05:00,405 --> 00:05:02,069 โดยใช้เวลา 50 ถึง 100 ชั่วโมง 152 00:05:02,069 --> 00:05:03,622 พวกเขาได้รับใบประกาศนียบัตร 153 00:05:03,622 --> 00:05:05,741 แล้วพวกเราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการสอนนี้? 154 00:05:05,741 --> 00:05:08,557 เราได้ลองเอาความคิดเก่าๆ 155 00:05:08,557 --> 00:05:10,214 และความคิดใหม่ๆมาผสมกัน 156 00:05:10,214 --> 00:05:12,296 แต่ยังมีแนวคิดอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ลอง 157 00:05:12,296 --> 00:05:14,110 ตอนนี้เซบาสเตียนกำลังสอนอีกวิชาหนึ่งอยู่ 158 00:05:14,110 --> 00:05:15,478 ผมเองก็จะสอนอีกในฤดูใบไม้ร่วง 159 00:05:15,478 --> 00:05:19,238 สแตนฟอร์ด คอร์เซร่า (Stanford Coursera), ยูด้าซิตี้ (Udacity), เอ็มไอทีเอกซ์ (MITx) 160 00:05:19,238 --> 00:05:21,509 และที่อื่นๆก็มีวิชาที่กำลังจะเปิด 161 00:05:21,509 --> 00:05:22,997 มันเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นจริงๆ 162 00:05:22,997 --> 00:05:24,469 แต่สำหรับผมแล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดส่วนหนึ่ง 163 00:05:24,469 --> 00:05:27,445 คือข้อมูลที่เรากำลังเก็บรวบรวม 164 00:05:27,445 --> 00:05:30,141 เรากำลังรวบรวม 165 00:05:30,141 --> 00:05:31,797 ปฏิสัมพันธ์หลายพันครั้งต่อนักเรียนต่อห้อง 166 00:05:31,797 --> 00:05:34,005 รวมๆกันแล้วเป็นการติดต่อสัมพันธ์กันหลายพันล้านครั้ง 167 00:05:34,005 --> 00:05:36,509 และตอนนี้เราจะเริ่มวิเคราะห์ข้อมูลนั้น 168 00:05:36,509 --> 00:05:37,973 และเมื่อเราได้เรียนรู้จากมัน 169 00:05:37,973 --> 00:05:39,214 ได้ทำการทดลองมัน 170 00:05:39,214 --> 00:05:41,454 เราก็จะก้าวเข้าสู่การปฏิวัติที่แท้จริง 171 00:05:41,454 --> 00:05:44,230 และคุณจะเห็นผลลัพธ์ 172 00:05:44,230 --> 00:05:46,493 จากนักเรียนรุ่นใหม่ที่น่าทึ่ง 173 00:05:46,493 --> 00:05:48,746 (เสียงปรบมือ)