WEBVTT

00:00:01.135 --> 00:00:03.111
ทุกคนเป็นทั้งนักเรียน

00:00:03.111 --> 00:00:04.623
และครูในคนเดียวกัน

00:00:04.623 --> 00:00:07.079
นี่คือแรงบันดาลใจของผม

00:00:07.079 --> 00:00:08.270
จากครูคนแรก

00:00:08.270 --> 00:00:09.215
แม่ของผมเอง

00:00:09.215 --> 00:00:11.838
และนี่คือผมซึ่งกำลังสอนวิชา

00:00:11.838 --> 00:00:13.791
ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับปัญญาประดิษฐ์

00:00:13.791 --> 00:00:15.031
ให้กับนักเรียน 200 คน

00:00:15.031 --> 00:00:16.303
ที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด

NOTE Paragraph

00:00:16.303 --> 00:00:17.759
ทั้งนักเรียนและตัวผมเอง

00:00:17.759 --> 00:00:18.935
ก็สนุกไปกับการเรียน

00:00:18.935 --> 00:00:20.351
แต่ผมก็เอะใจ

00:00:20.351 --> 00:00:22.062
ว่าขณะที่เนื้อหาที่เรียน

00:00:22.062 --> 00:00:23.351
ซึ่งจัดอยู่ในระดับสูง

00:00:23.351 --> 00:00:24.039
และทันสมัย

00:00:24.039 --> 00:00:26.358
แต่เทคโนโลยีที่ใช้สอนนั้นกลับตรงกันข้าม

00:00:26.358 --> 00:00:28.694
ความจริงแล้ว ผมใช้เทคโนโลยี

00:00:28.694 --> 00:00:31.064
แบบเดียวกับห้องเรียน

00:00:31.064 --> 00:00:33.694
ในศตวรรษที่ 14 เลย

00:00:33.694 --> 00:00:36.494
สังเกตได้จากทั้งหนังสือเรียน

00:00:36.494 --> 00:00:39.438
นักปราชญ์บนเวที

00:00:39.438 --> 00:00:41.337
และชายที่หลับอยู่

00:00:41.337 --> 00:00:42.238
ด้านหลังห้อง (เสียงหัวเราะ)

00:00:42.238 --> 00:00:45.175
เหมือนวันนี้เลย

NOTE Paragraph

00:00:45.175 --> 00:00:48.286
ครูที่ร่วมงานกับผม

00:00:48.286 --> 00:00:49.926
เซบาสเตียน ทราน และผมจึงคิดว่า

00:00:49.926 --> 00:00:51.700
มันต้องมีวิธีที่ดีกว่านี้

00:00:51.700 --> 00:00:53.354
พวกเราท้าทายตัวเอง

00:00:53.354 --> 00:00:54.645
ให้สร้างห้องเรียนออนไลน์

00:00:54.645 --> 00:00:56.276
ที่มีคุณภาพเท่าเทียมหรือดีกว่า

00:00:56.276 --> 00:00:58.612
ห้องเรียนของเราที่สแตนฟอร์ด

00:00:58.612 --> 00:01:00.822
แต่จะนำมันมาเผยแพร่

00:01:00.822 --> 00:01:02.452
ให้ทุกคนบนโลกแบบฟรีๆ

NOTE Paragraph

00:01:02.452 --> 00:01:05.020
เราประกาศรับสมัครนักเรียนในวันที่ 29 กรกฎาคม

00:01:05.020 --> 00:01:08.229
ภายในสองสัปดาห์ คน 50,000 คน

00:01:08.229 --> 00:01:09.636
ได้สมัครเข้าเรียน

00:01:09.636 --> 00:01:12.741
และนักเรียนก็เพิ่มขึ้นเป็น 160,000 คน

00:01:12.741 --> 00:01:14.805
จาก 209 ประเทศ

00:01:14.805 --> 00:01:16.613
พวกเราตื่นเต้นมาก

00:01:16.613 --> 00:01:17.734
ที่มีเสียงตอบรับล้นหลามขนาดนี้

00:01:17.734 --> 00:01:20.373
และเราก็รู้สึกกลัวนิดๆเพราะพวกเรา

00:01:20.373 --> 00:01:22.684
ยังเตรียมการสอนไม่เสร็จเลย. (เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:01:22.684 --> 00:01:24.296
พวกเราก็เลยเริ่มทำงาน

00:01:24.296 --> 00:01:25.932
พวกเราศึกษาสิ่งที่ผู้อื่นเคยทำ

00:01:25.932 --> 00:01:28.255
สิ่งที่เราสามารถลอกแบบและสิ่งที่เราเปลี่ยนแปลงได้

00:01:28.255 --> 00:01:30.916
เบนจามิน บลูม ได้แสดงให้เห็นว่า

00:01:30.916 --> 00:01:32.725
การเรี่ยนแบบตัวต่อตัวได้ผลดีที่สุด

00:01:32.725 --> 00:01:34.853
นี่ก็เลยเป็นสิ่งที่เราพยายามเลียนแบบ

00:01:34.853 --> 00:01:36.293
เหมือนผมและแม่ผม

00:01:36.293 --> 00:01:37.798
ทั้งๆที่พวกเรารู้ว่า

00:01:37.798 --> 00:01:39.716
มันอาจเป็นหนึ่งต่อหลายพัน

00:01:39.716 --> 00:01:41.917
ตอนนี้ กล้องวิดีโอจากด้านบน

00:01:41.917 --> 00:01:43.749
กำลังบันทึกขณะที่ผมกำลังสอน

00:01:43.749 --> 00:01:45.428
และวาดรูปบนแผ่นกระดาษแผ่นหนึ่ง

NOTE Paragraph

00:01:45.428 --> 00:01:47.837
นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "การเรียนในห้องนี้ทำให้รู้สึก

00:01:47.837 --> 00:01:48.989
เหมือนนั่งอยู่ในบาร์

00:01:48.989 --> 00:01:50.468
กับเพื่อนที่ฉลาดมากๆคนหนึ่ง

00:01:50.468 --> 00:01:51.672
ซึ่งกำลังอธิบายตรงส่วนที่

00:01:51.672 --> 00:01:53.973
คุณยังจับใจความไม่ได้ แต่กำลังจะเข้าใจ"

00:01:53.973 --> 00:01:56.089
และนี่ตรงกับสิ่งที่เรามุ่งจะทำ

NOTE Paragraph

00:01:56.089 --> 00:01:58.877
และจาก คาน อะคาเดมี่ (Khan Academy)
ได้แสดงให้พวกเราเห็นว่า

00:01:58.877 --> 00:02:00.701
วิดีโอสั้นๆประมาณ 10 นาที

00:02:00.701 --> 00:02:02.477
ได้ผลอย่างมากกว่าการพยายาม

00:02:02.477 --> 00:02:04.548
ที่จะบันทึกการบรรยายที่ยาวหนึ่งชั่วโมง

00:02:04.548 --> 00:02:06.965
และเอามาไว้บนหน้าจอเล็ก

00:02:06.965 --> 00:02:09.157
พวกเราได้ตัดสินใจจะทำให้สั้นกว่านี้อีก

00:02:09.157 --> 00:02:10.805
และให้มีการโต้ตอบระหว่างกันมากยิ่งขึ้น

00:02:10.805 --> 00:02:13.052
วีดีโอแบบของเรามีความยาวสองนาที

00:02:13.052 --> 00:02:14.804
บางทีก็สั้นกว่านั้น และไม่เคยเกินหกนาที

00:02:14.804 --> 00:02:17.493
แล้วเราจะหยุดชั่วคราว

00:02:17.493 --> 00:02:18.860
สำหรับตั้งคำถามทดสอบ

00:02:18.860 --> 00:02:20.738
เพื่อให้รู้สึกเหมือนเป็นการสอนตัวต่อตัว

00:02:20.738 --> 00:02:23.140
ตรงนี้ ผมกำลังอธิบายวิธีการที่คอมพิวเตอร์

00:02:23.140 --> 00:02:24.388
ใช้หลักไวยากรณ์ของภาษาอังกฤษ

00:02:24.388 --> 00:02:26.565
เพื่อที่จะแยกวิเคราะห์ประโยคอย่างไร และตรงนี้

00:02:26.565 --> 00:02:28.629
มีการหยุดชั่วคราว เพื่อให้นักเรียน

00:02:28.629 --> 00:02:30.866
ได้คิดทบทวน ทำความเข้าใจกับสิ่งที่กำลังเรียน

00:02:30.866 --> 00:02:32.506
แล้วก็เลือกคำตอบที่ถูกต้อง

00:02:32.506 --> 00:02:33.923
ก่อนที่พวกเขาจะเรียนต่อ

NOTE Paragraph

00:02:33.923 --> 00:02:36.371
นักเรียนจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดก็ต่อเมื่อ

00:02:36.371 --> 00:02:37.619
เขาฝึกฝนอย่างกระตือรือร้นไปด้วย

00:02:37.619 --> 00:02:39.915
พวกเราอยากให้พวกเขามีส่วนร่วม ให้พยายามอย่างหนัก

00:02:39.915 --> 00:02:42.883
กับสิ่งที่คลุมเครือ และชี้แนะให้พวกเขา

00:02:42.883 --> 00:02:44.548
สังเคราะห์แนวคิดขึ้นมาเอง

00:02:44.548 --> 00:02:46.260
ส่วนใหญ่แล้วเราจะหลีกเลี่ยงคำถาม

00:02:46.260 --> 00:02:47.971
เช่น "นี่เป็นสูตร

00:02:47.971 --> 00:02:49.046
จงหาค่าของ Y

00:02:49.046 --> 00:02:50.258
เมื่อ X มีค่าเท่ากับสอง"

00:02:50.258 --> 00:02:52.075
พวกเราชอบคำถามปลายเปิดมากกว่า

NOTE Paragraph

00:02:52.075 --> 00:02:55.253
มีนักเรียนคนหนึ่งเขียนว่า "ตอนนี้ผมเห็น

00:02:55.253 --> 00:02:57.115
เครือข่ายเบย์สและตัวอย่างของ

00:02:57.115 --> 00:02:58.683
ทฤษฎีเกมส์ทุกที่เลย"

00:02:58.683 --> 00:03:00.421
และผมชอบการตอบรับแบบนั้น

00:03:00.421 --> 00:03:02.227
มันเป็นเป้าหมายของเรา

00:03:02.227 --> 00:03:04.421
พวกเราไม่ได้ต้องการให้เด็กท่องจำสูตร

00:03:04.421 --> 00:03:05.611
เราอยากจะเปลี่ยนแปลงวิธี

00:03:05.611 --> 00:03:06.701
ที่พวกเขามองโลก

00:03:06.701 --> 00:03:08.027
และเราก็ทำสำเร็จ

00:03:08.027 --> 00:03:10.427
หรือจริงแล้วๆ ผมควรพูดว่า พวกนักเรียนทำสำเร็จ

NOTE Paragraph

00:03:10.427 --> 00:03:12.346
และมันก็น่าขำอยู่บ้าง

00:03:12.346 --> 00:03:15.259
ที่เรามุ่งจะเปลี่ยนการศึกษาแบบดั้งเดิม

00:03:15.259 --> 00:03:17.275
และในการพยายามทำอย่างนั้น เราก็ได้

00:03:17.275 --> 00:03:18.859
ทำให้ห้องเรียนออนไลน์ของเรา

00:03:18.859 --> 00:03:21.186
เป็นเหมือนกับห้องแบบเดิมในมหาวิทยาลัย

00:03:21.186 --> 00:03:23.027
มากกว่าห้องเรียนออนไลน์อื่นๆ

00:03:23.027 --> 00:03:26.242
ห้องเรียนออนไลน์ส่วนมากจะมีวิดีโอให้ดูเสมอ

00:03:26.242 --> 00:03:28.059
คุณสามารถดูมันตอนไหนก็ได้

00:03:28.059 --> 00:03:30.346
แต่ถ้าคุณดูมันตอนไหนก็ได้

00:03:30.346 --> 00:03:31.851
นั่นแปลว่าคุณสามารถดูพรุ่งนี้ก็ได้

00:03:31.851 --> 00:03:33.259
และถ้าคุณสามารถดูมันพรุ่งนี้ได้

00:03:33.259 --> 00:03:35.421
คุณอาจจะ

00:03:35.421 --> 00:03:37.179
ไม่ดูมันเลย (เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:37.179 --> 00:03:39.371
เราก็เลยเอานวัตกรรม

00:03:39.371 --> 00:03:41.458
ของการส่งการบ้านกลับมาใช้ (เสียงหัวเราะ)

00:03:41.458 --> 00:03:42.770
คุณสามารถดูวีดีโอ

00:03:42.770 --> 00:03:44.682
ตอนไหนก็ได้ในสัปดาห์นั้น

00:03:44.682 --> 00:03:45.837
แต่ตอนสิ้นสุดสัปดาห์

00:03:45.837 --> 00:03:47.554
คุณต้องทำการบ้านให้เสร็จ

00:03:47.554 --> 00:03:49.467
การทำอย่างนี้จูงใจให้นักเรียนเรียนอย่างต่อเนื่อง

00:03:49.467 --> 00:03:52.323
และแปลว่าทุกคนกำลังทำงานอยู่

00:03:52.323 --> 00:03:53.841
ในเรื่องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน

00:03:53.841 --> 00:03:55.338
ดังนั้นถ้าคุณไปที่บอร์ดการสนทนา

00:03:55.338 --> 00:03:58.042
คุณอาจจะได้คำตอบจากเพื่อนภายในไม่กี่นาที

00:03:58.042 --> 00:04:00.981
เดี๋ยวผมจะเอาบอร์ดการสนทนามาให้ดู ส่วนมากแล้ว

00:04:00.981 --> 00:04:03.747
บอร์ดพวกนี้นักเรียนเป็นคนจัดการกันเอง

NOTE Paragraph

00:04:03.747 --> 00:04:06.971
จาก แดฟนิ คอลเลอร์ และ แอนดรู อึ้ง พวกเราเรียนรู้

00:04:06.971 --> 00:04:08.967
แนวคิดการ "พลิก" ห้องเรียน

00:04:08.967 --> 00:04:10.262
นักเรียนดูวีดีโอตามลำพัง

00:04:10.262 --> 00:04:11.850
เสร็จแล้วพวกเขา

00:04:11.850 --> 00:04:13.560
จะมารวมกันเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น

00:04:13.560 --> 00:04:16.717
จาก เอริค มาเซอร์ .. ผมได้เรียนรู้เรื่องเพื่อนสอนเพื่อน

00:04:16.717 --> 00:04:19.341
ว่าเพื่อนสามารถเป็นครูที่ดีที่สุดได้

00:04:19.341 --> 00:04:20.773
เพราะพวกเขาเป็นคนที่

00:04:20.773 --> 00:04:23.621
จำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไงตอนไม่เข้าใจ

00:04:23.621 --> 00:04:26.302
เซบาสเตียน และผมลืมเรื่องนั้นไปแล้ว

00:04:26.302 --> 00:04:28.701
แน่นอน พวกเราไม่อาจมี

00:04:28.701 --> 00:04:30.333
การแลกเปลี่ยนความเห็นกัน

00:04:30.333 --> 00:04:31.879
ในห้องที่มีนักเรียนเป็นหมื่นคน

00:04:31.879 --> 00:04:35.365
เราเลยส่งเสริมและช่วยดูแลพวกกระดานสนทนาออนไลน์นี้

NOTE Paragraph

00:04:35.365 --> 00:04:38.413
และสุดท้ายนี้ จากโครงการ "สอนเพื่ออเมริกา" 
(Teach for America)

00:04:38.413 --> 00:04:39.894
ผมได้เรียนรู้ว่าห้องเรียนนั้น

00:04:39.894 --> 00:04:41.390
ไม่ได้เกี่ยวกับข้อมูลเพียงอย่างเดียว

00:04:41.390 --> 00:04:44.221
ที่สำคัญกว่านั้นคือแรงจูงใจและความมุ่งมั่น

00:04:44.221 --> 00:04:46.061
มันสำคัญมากที่นักเรียนจะเห็น

00:04:46.061 --> 00:04:47.861
ว่าพวกเรากำลังทำงานอย่างหนักเพื่อเขา

00:04:47.861 --> 00:04:49.270
และพวกเขาทุกคนกำลังช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

NOTE Paragraph

00:04:49.270 --> 00:04:52.238
ห้องเรียนนี้เปิดสอนนานสิบสัปดาห์

00:04:52.238 --> 00:04:56.149
และในตอนจบ ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียน 160,000 คนได้ดู

00:04:56.149 --> 00:04:57.712
อย่างน้อยหนึ่งวีดีโอต่อสัปดาห์

00:04:57.712 --> 00:05:00.405
และมีนักเรียนมากกว่า 20,000 คนที่ทำการบ้านครบทั้งหมด

00:05:00.405 --> 00:05:02.069
โดยใช้เวลา 50 ถึง 100 ชั่วโมง

00:05:02.069 --> 00:05:03.622
พวกเขาได้รับใบประกาศนียบัตร

NOTE Paragraph

00:05:03.622 --> 00:05:05.741
แล้วพวกเราได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการสอนนี้?

00:05:05.741 --> 00:05:08.557
เราได้ลองเอาความคิดเก่าๆ

00:05:08.557 --> 00:05:10.214
และความคิดใหม่ๆมาผสมกัน

00:05:10.214 --> 00:05:12.296
แต่ยังมีแนวคิดอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้ลอง

00:05:12.296 --> 00:05:14.110
ตอนนี้เซบาสเตียนกำลังสอนอีกวิชาหนึ่งอยู่

00:05:14.110 --> 00:05:15.478
ผมเองก็จะสอนอีกในฤดูใบไม้ร่วง

00:05:15.478 --> 00:05:19.238
สแตนฟอร์ด คอร์เซร่า (Stanford Coursera), ยูด้าซิตี้ (Udacity), เอ็มไอทีเอกซ์ (MITx)

00:05:19.238 --> 00:05:21.509
และที่อื่นๆก็มีวิชาที่กำลังจะเปิด

00:05:21.509 --> 00:05:22.997
มันเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นจริงๆ

NOTE Paragraph

00:05:22.997 --> 00:05:24.469
แต่สำหรับผมแล้ว สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดส่วนหนึ่ง

00:05:24.469 --> 00:05:27.445
คือข้อมูลที่เรากำลังเก็บรวบรวม

00:05:27.445 --> 00:05:30.141
เรากำลังรวบรวม

00:05:30.141 --> 00:05:31.797
ปฏิสัมพันธ์หลายพันครั้งต่อนักเรียนต่อห้อง

00:05:31.797 --> 00:05:34.005
รวมๆกันแล้วเป็นการติดต่อสัมพันธ์กันหลายพันล้านครั้ง

00:05:34.005 --> 00:05:36.509
และตอนนี้เราจะเริ่มวิเคราะห์ข้อมูลนั้น

00:05:36.509 --> 00:05:37.973
และเมื่อเราได้เรียนรู้จากมัน

00:05:37.973 --> 00:05:39.214
ได้ทำการทดลองมัน

00:05:39.214 --> 00:05:41.454
เราก็จะก้าวเข้าสู่การปฏิวัติที่แท้จริง

00:05:41.454 --> 00:05:44.230
และคุณจะเห็นผลลัพธ์

00:05:44.230 --> 00:05:46.493
จากนักเรียนรุ่นใหม่ที่น่าทึ่ง

00:05:46.493 --> 00:05:48.746
(เสียงปรบมือ)