< Return to Video

เมื่องานยิ่งซับซ้อนขึ้น กฎ 6 ประการ เพื่อทำให้ง่าย

  • 0:01 - 0:03
    ผมได้ใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมา
  • 0:03 - 0:05
    พยายามตอบปริศนาสองข้อ:
  • 0:05 - 0:10
    ทำไมผลิตภาพที่ได้ จึงเป็นที่ผิดหวังมาก
  • 0:10 - 0:12
    ในบริษัททุกแห่งที่ผมทำงาน
  • 0:12 - 0:15
    ผมเคยทำงานมาแล้ว กับบริษัทต่างๆ
    มากกว่า 500 บริษัท
  • 0:15 - 0:18
    ทั้งๆ ที่เรามีความก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีทั้งหลาย --
  • 0:18 - 0:21
    เช่น คอมพิวเตอร์ เทคโนโลยีสื่อสาร
    การสื่อสารทางไกล
  • 0:21 - 0:23
    อินเทอร์เน็ต
  • 0:23 - 0:25
    ปริศนาข้อที่สอง:
  • 0:25 - 0:28
    ทำไมจึงมีความผูกพันกับงานน้อยมาก
  • 0:28 - 0:30
    ทำไมผู้คนจึงรู้สึกทุกข์ร้อนมาก
  • 0:30 - 0:34
    แม้กระทั่งไม่ผูกพันกับงาน อย่างออกนอกหน้า
  • 0:34 - 0:35
    ไม่ผูกพันกับเพื่อนร่วมงานของตน
  • 0:35 - 0:40
    ปฏิบัติงานขัดกับผลประโยชน์ของบริษัทของตน
  • 0:40 - 0:44
    แม้จะมีงานหรือเหตุการณ์ทั้งหลาย
    ที่ให้เข้าไปมีส่วนร่วม
  • 0:44 - 0:48
    งานฉลอง การริเริ่มผู้คน
  • 0:48 - 0:51
    โปรแกรมพัฒนาความเป็นผู้นำ เพื่อฝึก
  • 0:51 - 0:55
    ผู้จัดการ เรื่องวิธีการจูงใจทีมงานของเขา ให้ดีขึ้น
  • 0:55 - 0:57
    ในตอนแรก ผมคิดว่ามี
  • 0:57 - 0:59
    ปัญหาเรื่องไก่กับไข่:
  • 0:59 - 1:01
    เพราะว่าผู้คนผูกพันน้อยลง พวกเขาจึงมีผลิตภาพลดลง
  • 1:01 - 1:03
    หรือในทางกลับกัน เพราะว่าพวกเขามีผลิตภาพน้อย
  • 1:03 - 1:06
    เราจึงกดดันมากขึ้น และพวกเขาก็เลยผูกพันน้อยลง
  • 1:06 - 1:08
    แต่ในขณะที่เราทำการวิเคราะห์
  • 1:08 - 1:09
    เราก็ตระหนักว่า มีหนึ่งสาเหตุร่วม ที่เป็นรากของ
  • 1:09 - 1:11
    ปัญหาสองข้อนี้
  • 1:11 - 1:15
    ซึ่งจริงๆ แล้ว สัมพันธ์กับเสาหลักพื้นฐานของการจัดการ
  • 1:15 - 1:19
    วิธีการที่เราจัดตั้งองค์กรนั้น ขึ้นอยู่กับเสาหลักสองต้น
  • 1:19 - 1:21
    ความแข็ง--โครงสร้าง กระบวนการ ระบบ
  • 1:21 - 1:23
    ความอ่อน --
  • 1:23 - 1:28
    ความรู้สึก อารมณ์ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล
    อุปนิสัย บุคลิกภาพ
  • 1:28 - 1:29
    และเมื่อใดก็ตามที่บริษัท
  • 1:29 - 1:33
    จัดระบบใหม่ เปลี่ยนโครงสร้างใหม่ ยกเครื่องใหม่
  • 1:33 - 1:36
    หรือเข้าโปรแกรมเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรม
  • 1:36 - 1:38
    มันก็จะเลือกเสาหลักทั้งสองนี้
  • 1:38 - 1:40
    ตอนนี้ เราพยายามที่จะขัดเกลาทั้งสองหลักนี้
  • 1:40 - 1:42
    เราพยายามที่จะรวมมันเข้าด้วยกัน
  • 1:42 - 1:43
    ปัญหาแท้จริงก็คือ --
  • 1:43 - 1:45
    และนี่คือ คำตอบปริศนาสองข้อนั้น --
  • 1:45 - 1:48
    เสาหลักพวกนี้ล้าสมัยแล้ว
  • 1:48 - 1:51
    ทุกอย่างที่คุณอ่านในหนังสือธุรกิจนั้น มีฐานอยู่บน
  • 1:51 - 1:53
    เสาหนึ่ง หรืออีกเสาหนึ่ง
  • 1:53 - 1:54
    หรือรวมกันทั้งสอง
  • 1:54 - 1:55
    พวกมันล้าสมัยแล้ว
  • 1:55 - 1:57
    พวกมันทำงานอย่างไร
  • 1:57 - 2:00
    เมื่อคุณพยายามใช้วิธีการเหล่านี้
  • 2:00 - 2:02
    ต่อหน้าความซับซ้อนใหม่ๆของธุรกิจ
  • 2:02 - 2:05
    วิธีแข็ง (the hard)ตามหลักแล้ว เป็นวิธีการที่
    คุณเริ่มต้นจากกลยุทธ์
  • 2:05 - 2:08
    สิ่งที่จำเป็น โครงสร้าง กระบวนการ ระบบ
    ดัชนีชี้วัด (KPIs) บัตรบันทึกคะแนน (scorecards )
  • 2:08 - 2:11
    คณะกรรมการ กองบัญชาการ ศูนย์กลาง กลุ่ม
  • 2:11 - 2:12
    คุณว่ามาเถอะ
  • 2:12 - 2:18
    ผมไม่สนใจทั้งหมดเกี่ยวกับ มาตราวัด สิ่งที่จูงใจ
    คณะกรรมการระบบงานส่วนกลาง (middle offices )
    และส่วนต่อประสาน (interfaces)
  • 2:18 - 2:20
    โดยพื้นฐานแล้ว อะไรเกิดขึ้นทางซ้ายมือ
  • 2:20 - 2:23
    คุณมีความซับซ้อนมากขึ้น
    ความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจ
  • 2:23 - 2:27
    เราต้องการคุณภาพ ค่าใช้จ่าย ความน่าเชื่อถือ ความเร็ว
  • 2:27 - 2:30
    และทุกครั้ง ที่มีสิ่งที่จำเป็นอย่างใหม่
  • 2:30 - 2:31
    เราก็ใช้วิธีการเดิม
  • 2:31 - 2:34
    เราสร้างระบบที่จัดกระบวนโครงสร้างเฉพาะงานขึ้นมา
  • 2:34 - 2:38
    โดยพื้นฐาน ก็เพื่อจัดการกับ
    ความซับซ้อนใหม่นั้นของธุรกิจ
  • 2:38 - 2:41
    วิธีการแข็ง สร้างความซับซ้อนที่เหมาะสมขึ้นมา
  • 2:41 - 2:43
    ในองค์กรนั้น
  • 2:43 - 2:45
    เราลองมาดูตัวอย่าง
  • 2:45 - 2:48
    บริษัทรถยนต์แห่งหนึ่ง แผนกวิศวกรรม
  • 2:48 - 2:49
    เป็นเมทริกซ์ห้ามิติ
  • 2:49 - 2:52
    ถ้าคุณเปิดเซลล์ใดๆของเมทริกซ์นั้น
  • 2:52 - 2:55
    คุณก็จะพบเมทริกซ์ 20 มิติ อีกอันหนึ่ง
  • 2:55 - 2:57
    คุณก็จะได้ นาย เสียง (Mr. Noise) นาย บริโภคน้ำมัน
    (Mr. Petrol Consumption)
  • 2:57 - 2:59
    นาย คุณสมบัติป้องกันการชน
    (Mr. Anti-Collision Properties)
  • 2:59 - 3:01
    สำหรับสิ่งที่ต้องการใหม่ๆนั้น
  • 3:01 - 3:03
    คุณได้ภาระกิจเฉพาะ (dedicated function)
  • 3:03 - 3:06
    ทำหน้าที่จัดวิศวกรมามาจัดการ
  • 3:06 - 3:07
    สิ่งที่ต้องการใหม่ๆนั้น
  • 3:07 - 3:10
    อะไรเกิดขึ้น เมื่อสิ่งที่ต้องการใหม่ผุดขึ้นมา
  • 3:10 - 3:12
    หลายปีมาแล้ว สิ่งที่ต้องการอย่างใหม่
  • 3:12 - 3:14
    ปรากฏขึ้นในท้องตลาด:
  • 3:14 - 3:16
    ความยาวของระยะเวลาประกัน
  • 3:16 - 3:19
    ดังนั้น สิ่งที่ต้องการอย่างใหม่นั้นก็คือ
    สามารถซ่อมแซมได้
  • 3:19 - 3:21
    การทำรถยนต์ให้ซ่อมได้ง่าย
  • 3:21 - 3:25
    ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว เมื่อคุณนำรถมาที่อู่
    เพื่อซ่อมดวงไฟ
  • 3:25 - 3:27
    แต่ถ้าคุณต้องย้ายเครื่องยนต์ออกไป
  • 3:27 - 3:28
    เพื่อให้เข้าถึงไฟดวงนั้น
  • 3:28 - 3:31
    รถคันนั้น ก็จะต้องอยู่ในอู่หนึ่งสัปดาห์
  • 3:31 - 3:33
    แทนที่จะเป็นสองชั่วโมง แล้วงบประกัน
    ก็จะระเบิดเพิ่มขึ้น
  • 3:33 - 3:36
    แล้วอะไรเป็นวิธีการแก้ปัญหา
    โดยใช้แนวทางแบบไม้แข็งในอดีต
  • 3:36 - 3:39
    ถ้าการซ่อมแซมได้ เป็นสิ่งที่ต้องการใหม่นั้น
  • 3:39 - 3:42
    การแก้ปัญหาก็คือ เพื่อสร้างหน้าที่ใหม่ขึ้นมา
  • 3:42 - 3:44
    ได้แก่ นาย ซ่อมแซมได้
  • 3:44 - 3:48
    และนายซ่อมแซมได้นี้ ก็จะสร้าง
    กระบวนการซ่อมแซมได้ขึ้นมา
  • 3:48 - 3:51
    ด้วยบัตรคะแนนที่ให้ซ่อมแซมได้
    และด้วยเมทริกที่ให้ซ่อมแซมได้
  • 3:51 - 3:54
    และในที่สุด สิ่งจูงใจในเรื่องการซ่อมแซมได้
  • 3:54 - 3:58
    นั่นมาอยู่บนสุด ของดัชนีชี้วัดอื่นอีก 25 ตัว
  • 3:58 - 4:02
    คนเหล่านี้กี่เปอร์เซ็นต์
    เป็นค่าตอบแทนตามผลงาน
    (variable compensation)
  • 4:02 - 4:05
    อย่างมากที่สุดก็ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หารด้วยดัชนีชี้วัดทั้ง 26 ตัว
  • 4:05 - 4:10
    การซ่อมแซมได้ ทำให้เกิดความแตกต่าง 0.8 เปอร์เซ็นต์
  • 4:10 - 4:12
    มันทำให้เกิดความแตกต่างอะไรขึ้นหรือ
    ในการปฏิบัติงานของพวกเขา
  • 4:12 - 4:14
    ในการเลือกเพื่อให้ง่ายของพวกเขา ไม่มี เป็นศูนย์
  • 4:14 - 4:18
    แต่อะไรเกิดขึ้นหรือ สำหรับผลกระทบเป็นศูนย์
    นายซ่อมได้ กระบวนการ
  • 4:18 - 4:23
    บัตรคะแนน การประเมิน การประสานงาน
    กับตัวประสานงานทั้ง 25 นั่น
  • 4:23 - 4:24
    จึงมีผลกระทบเป็นศูนย์
  • 4:24 - 4:27
    ตอนนี้ ตรงหน้าความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจนั้น
  • 4:27 - 4:30
    การแก้ปัญหา ไม่ใช่เพียงดึงกล่องออกมา
  • 4:30 - 4:32
    พร้อมกับช่องทางการสื่อสาร
  • 4:32 - 4:35
    โดยพื้นฐานแล้ว เป็นการทำงานร่วมกัน
  • 4:35 - 4:38
    วิธีการที่ส่วนต่างๆนั้น ทำงานร่วมกัน
  • 4:38 - 4:43
    การเชื่อมต่อกัน การสื่อสารระหว่างกัน
    ช่องว่างระหว่างส่วนต่างๆ
  • 4:43 - 4:47
    มันไม่ใช่โครงร่างของกล่องเหล่านั้น
    แต่เป็นระบบประสาท
  • 4:47 - 4:50
    ของการปรับตัวได้ และความเฉลียวฉลาด
  • 4:50 - 4:53
    ครับ โดยทั่วๆไป คุณอาจเรียกมันว่า การทำงานร่วมกัน
  • 4:53 - 4:56
    เมื่อใดก็ตามที่ผู้คนร่วมมือกัน
  • 4:56 - 5:00
    พวกเขาจะใช้ทรัพยากรน้อยกว่า ในทุกๆสิ่ง
  • 5:00 - 5:02
    ครับ ปัญหาเรื่องการซ่อม
  • 5:02 - 5:05
    เป็นปัญหาการทำงานร่วมกัน
  • 5:05 - 5:08
    เมื่อคุณออกแบบรถยนต์ กรุณาคิดพิจารณาถึง
  • 5:08 - 5:11
    ความจำเป็นของผู้ที่จะซ่อมรถนั้นด้วย
  • 5:11 - 5:14
    ในอู่ซ่อมหลังการขาย
  • 5:14 - 5:17
    เมื่อเราไม่ร่วมมือกัน เราจำเป็นต้องใช้เวลามากขึ้น
  • 5:17 - 5:20
    อุปกรณ์มากขึ้น ระบบมากขึ้น ทีมงานมากขึ้น
  • 5:20 - 5:25
    เราจำเป็นต้องมี -- เมื่อการเตรียมการ
    โซ่อุปทาน (supply chain)
    การผลิต ไม่ร่วมมือกัน
  • 5:25 - 5:28
    เราจำเป็นต้องมี สต๊อกเพิ่มขึ้น รายการสินค้ามากขึ้น
    เงินทุนทีใช้มากกว่า
  • 5:28 - 5:30
    ใครจะจ่ายเพื่อสิ่งเหล่านั้นเล่าครับ
  • 5:30 - 5:32
    ผู้ถือหุ้นหรือ ลูกค้าหรือ
  • 5:32 - 5:33
    ไม่ครับ พวกเขาจะปฏิเสธ
  • 5:33 - 5:36
    แล้ว เหลือใครเล่า? ลูกจ้าง
  • 5:36 - 5:39
    ซึ่งต้องจ่ายเงินชดเชย
    ด้วยความมานะอุตสาหะอย่างมาก
  • 5:39 - 5:42
    ของแต่ละคน ให้กับการขาดความร่วมมือนั้น
  • 5:42 - 5:46
    ความเครียด เหนื่อยล้า พวกเขาก็แพ้ไปเอง
    หรืออุบัติเหตุ
  • 5:46 - 5:49
    ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าทำไมพวกเขาจึงไม่ผูกพันกับงาน
  • 5:49 - 5:53
    ไม้แข็ง และไม้อ่อน พยายามจะสนับสนุน
    ความร่วมมืออย่างไร
  • 5:53 - 5:57
    ไม้แข็ง: ในธนาคาร เมื่อมีปัญหา
  • 5:57 - 6:00
    ระหว่างงานสนับสนุน (back office)
    และงานส่วนหน้า(front office)
  • 6:00 - 6:02
    พวกเขาไม่ร่วมมือกัน อะไรคือการแก้ปัญหา
  • 6:02 - 6:05
    พวกเขาก็สร้างงานส่วนกลาง (middle office) ขึ้นมา
  • 6:05 - 6:07
    หนึ่งปีต่อมา เกิดอะไรขึ้น
  • 6:07 - 6:09
    แทนที่จะมีปัญหาเดียว ระหว่างส่วนหลังกับส่วนหน้า
  • 6:09 - 6:11
    ตอนนี้มีสองปัญหา
  • 6:11 - 6:12
    ระหว่างส่วนหลังกับส่วนกลาง
  • 6:12 - 6:14
    และระหว่างส่วนกลางกับส่วนหน้า
  • 6:14 - 6:17
    บวกด้วย ผมต้องจ่ายเงินให้กับส่วนกลาง
  • 6:17 - 6:20
    วิธีไม้แข็ง จึงไม่สามารถเกื้อกูลการร่วมมือกัน
  • 6:20 - 6:24
    มันทำได้เพียงเพิ่มกล่องใหม่เข้าไป
    หรือกระดูกชิ้นใหม่เข้าไปในโครงร่าง
  • 6:24 - 6:26
    วิธีไม้อ่อน:
  • 6:26 - 6:30
    เพื่อทำให้ผู้คนร่วมมือกัน เราจำเป็นต้องทำให้
    พวกเขาชอบพอกัน
  • 6:30 - 6:31
    ปรับปรุงความรู้สึกที่มีต่อกัน ให้ดีขึ้น
  • 6:31 - 6:34
    ถ้าผู้คนชอบพอกัน พวกเขาก็จะร่วมมือกันมากยิ่งขึ้น
  • 6:34 - 6:36
    ผิดทั้งหมด
  • 6:36 - 6:39
    เป็นได้แม้กระทั่ง ต่อต้านอำนาจผลิต
  • 6:39 - 6:41
    ครับ ที่บ้าน ผมมีทีวีสองเครื่อง ทำไมหรือครับ
  • 6:41 - 6:44
    ที่แน่ๆ ไม่ใช่เพื่อต้องร่วมมือกับภรรยาผม
  • 6:44 - 6:46
    (เสียงหัวเราะ)
  • 6:46 - 6:48
    ไม่ใช่เพื่อบังคับ
    ให้ภรรยาผมเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง
  • 6:48 - 6:52
    และทำไมผมจึงพยายามที่จะไม่บังคับให้ภรรยาผม
    เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง
  • 6:52 - 6:55
    แน่ๆ ก็คือ เพราะว่าผมรักภรรยาของผม
  • 6:55 - 6:58
    ถ้าหากผมไม่ได้รักภรรยาของผมแล้ว
    ทีวีเครื่องเดียวก็น่าจะพอแล้ว
  • 6:58 - 7:01
    คุณก็จะดูรายการฟุตบอลที่คุณชอบ
  • 7:01 - 7:03
    ถ้าคุณไม่มีความสุข ก็หนังสือหรือไม่ก็ประตูนั่นไง
  • 7:03 - 7:05
    (เสียงหัวเราะ)
  • 7:05 - 7:06
    ยิ่งคุณชอบพอกันและกันมากขึ้นเท่าใด
  • 7:06 - 7:09
    คุณก็จะยิ่งหลีกเลี่ยงการร่วมมือกันจริงๆ
  • 7:09 - 7:13
    ซึ่งอาจทำให้ความสัมพันธ์ของเราตึงเครียดขึ้น
    ด้วยการบังคับให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งที่ยาก
  • 7:13 - 7:16
    และเราก็จะเลือกทีวีเครื่องที่สอง หรือไม่เราก็จะขยาย
  • 7:16 - 7:19
    การตัดสินใจในเรื่องข้างบนนั้น
    ไปให้อนุญาโตตุลาการชี้ขาด
  • 7:19 - 7:24
    ที่แน่ๆ วิธีการเหล่านี้ล้าสมัยแล้ว
  • 7:24 - 7:28
    เพื่อที่จะจัดการกับความซับซ้อน
    เพื่อที่จะเพิ่มระบบประสาทเข้าไป
  • 7:28 - 7:31
    เราได้สร้างสิ่งที่เราเรียกว่า
    วิธีเรียบง่ายแบบฉลาด
  • 7:31 - 7:32
    ซึ่งขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ง่ายๆ
  • 7:32 - 7:35
    กฎง่ายๆหมายเลขหนึ่ง:
  • 7:35 - 7:38
    ให้เข้าใจว่าคนอื่นๆทำอะไร
  • 7:38 - 7:40
    งานที่แท้จริงของพวกเขาคืออะไร
  • 7:40 - 7:43
    เราจำเป็นคิดนอกกรอบ
  • 7:43 - 7:47
    คำอธิบายลักษณะงาน คิดให้เกินกว่าพื้นผิว
  • 7:47 - 7:51
    ของสิ่งที่เราเห็น เพื่อให้เข้าใจเนื้อหาที่แท้จริง
  • 7:51 - 7:54
    ผมเอง คนออกแบบ ถ้าผมเอาลวดใส่ไว้ตรงนี้
  • 7:54 - 7:56
    ผมรู้ว่า มันจะหมายความว่า เราก็จะต้อง
  • 7:56 - 7:58
    ย้ายเครื่องยนต์ออกไป เพื่อให้เข้าถึงดวงไฟ
  • 7:58 - 8:01
    ประการที่สอง คุณจำเป็นต้องทำให้ ผู้รวบรวม (integrators)แข็งแกร่งขึ้น
  • 8:01 - 8:05
    ผู้รวบรวม ไม่ใช่สำนักงานส่วนกลาง
    แต่เป็นผู้จัดการ (manager)
  • 8:05 - 8:07
    ผู้จัดการที่มีอยู่ ที่คุณจะเสริมแรงพวกเขา
  • 8:07 - 8:09
    เพื่อให้พวกเขามีอำนาจและความสนใจ
  • 8:09 - 8:11
    ที่จะทำให้คนอื่นๆมาร่วมมือกัน
  • 8:11 - 8:15
    คุณจะเสริมแรงผู้จัดการของคุณ
    ให้เป็นผู้รวบรวม ได้อย่างไร
  • 8:15 - 8:16
    โดยการเอาชั้นๆที่บุผนังออกไป
  • 8:16 - 8:18
    เมื่อมีชั้นหลายๆชั้นมากเกินไป
  • 8:18 - 8:19
    ผู้คนก็ห่างไกลเกินไป จากการปฎิบัติการ
  • 8:19 - 8:21
    พวกเขาจึงจำเป็นต้องมีดัชนีชี้วัด เมทริกซ์
  • 8:21 - 8:26
    พวกเขาต้องการตัวแทนชั้นเลว
    แทนที่จะเอาความเป็นจริง
  • 8:26 - 8:27
    พวกเขาไม่เข้าใจความเป็นจริง
  • 8:27 - 8:30
    และพวกเขาก็เพิ่มความซับซ้อน
    ของ เมทริกซ์ ดัชนีชี้วัด เข้าไปอีก
  • 8:30 - 8:33
    โดยการเอากฎเกณฑ์ออกไป -- ถ้าเราใหญ่โตขึ้นเท่าใด
  • 8:33 - 8:35
    เรายิ่งต้องการผู้รวบรวม มากยิ่งขึ้นเท่านั้น
  • 8:35 - 8:37
    ดังนั้น เราจึงต้องมีกฎเกณฑ์น้อยลง
  • 8:37 - 8:41
    เพื่อให้อำนาจที่สุขุมรอบคอบ แก่ผู้จัดการ
  • 8:41 - 8:42
    แต่เรากลับทำสิ่งตรงกันข้าม --
  • 8:42 - 8:44
    เราใหญ่โตขึ้น เราก็สร้างกฎเกณฑ์ขึ้นมามากขึ้น
  • 8:44 - 8:47
    และเราจบลงด้วย สารานุกรมบริเตนนิกา
    ของกฎเกณฑ์ต่างๆ
  • 8:47 - 8:49
    คุณจำเป็นต้องเพิ่มปริมาณของอำนาจ
  • 8:49 - 8:51
    เพื่อที่ว่า คุณจะสามารถมอบอำนาจให้แก่ทุกๆคนได้
  • 8:51 - 8:54
    เพื่อใช้การตัดสินของพวกเขา
    ใช้ความเฉลียวฉลาดของพวกเขา
  • 8:54 - 8:56
    คุณต้องแจกบัตรให้แก่ผู้คนมากขึ้น
  • 8:56 - 9:00
    เพื่อที่ว่า พวกเขามีบัตรจำนวนมากถึงจุดจำเป็น
  • 9:00 - 9:02
    เพื่อเสี่ยงที่จะมาร่วมมือกัน
  • 9:02 - 9:03
    เพื่อออกมาจากฉนวนที่ป้องกันตัวเอง
  • 9:03 - 9:06
    ไม่เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็จะถดถอยไป
    พวกเขาจะไม่ผูกพัน
  • 9:06 - 9:08
    กฎเกณฑ์เหล่านี้ มาจากทฤษฎีเกม (game theory)
  • 9:08 - 9:10
    และสังคมวิทยาโครงสร้าง
  • 9:10 - 9:13
    คุณสามารถเพิ่ม shadow of the future ได้
  • 9:13 - 9:16
    สร้างวงจรของผลสะท้อนกลับ
    (feedback loops) ซึ่งเปิดผู้คน
  • 9:16 - 9:19
    เข้าสู่ผลของการปฏิบัติของพวกเขา
  • 9:19 - 9:20
    นี่เป็นสิ่งที่บริษัทรถยนต์ได้ปฏิบัติกัน
  • 9:20 - 9:23
    เมื่อพวกเขาเห็นว่า นายซ่อมได้ ไม่ได้ให้ผลอะไร
  • 9:23 - 9:25
    พวกเขาพูดกับวิศวกรออกแบบว่า
  • 9:25 - 9:30
    เอาละ ในสามปี เมื่อรถใหม่ ถูกนำออกสู่ตลาด
  • 9:30 - 9:33
    คุณจะย้ายไปที่ เครือข่ายหลังการขาย
    และมารับหน้าที่
  • 9:33 - 9:35
    ด้านงบการประกัน
  • 9:35 - 9:38
    และถ้าหากว่างบประกัน เพิ่มระเบิดขึ้น
  • 9:38 - 9:41
    มันก็จะระเบิดใส่หน้าคุณ (เสียงหัวเราะ)
  • 9:41 - 9:47
    มีพลังยิ่งมากกว่าค่าชดเชยตามผลงาน
    0.8 เปอร์เซ็นต์
  • 9:47 - 9:51
    คุณจำเป็นต้องเพิ่ม การพึ่งพาอาศัยกันอีกด้วย
  • 9:51 - 9:54
    ด้วยการเอาตัวกันชน ซึ่งทำให้เราไม่พึ่งพาใคร
    ออกไปเสีย
  • 9:54 - 9:57
    เมื่อคุณเอากันชนเหล่านี้ออกไปแล้ว
  • 9:57 - 10:00
    คุณก็ดึงจมูกผม ผมก็ดึงหูคุณ
  • 10:00 - 10:01
    เราก็จะได้ร่วมมือกัน
  • 10:01 - 10:03
    เอาทีวีเครื่องที่สองออกไปเสีย
  • 10:03 - 10:05
    มีทีวีเครื่องที่สองที่กำลังใช้กันอยู่ อีกมาก
  • 10:05 - 10:06
    ซึ่งไม่ได้สร้างคุณค่าอะไร
  • 10:06 - 10:11
    มันแค่เพียงทำให้เกิดการไม่พึ่งพากัน
    ที่ทำหน้าที่ผิดปกติไป
  • 10:11 - 10:13
    คุณจำเป็นต้องให้รางวัล แก่ผู้ที่ให้ความร่วมมือ
  • 10:13 - 10:15
    และกล่าวโทษ ผู้ที่ไม่ให้ความร่วมมือมือ
  • 10:15 - 10:18
    ประธานกรรมการบริหารของบริษัทเลโก้กรุ๊ป
  • 10:18 - 10:21
    ชื่อ จอร์เกน วิก คนััดส์ทอร์พ
    มีวิธีการชั้นยอดในการใช้มัน
  • 10:21 - 10:24
    เขาบอกว่า ไม่กล่าวโทษ เมื่อมีความล้มเหลว
  • 10:24 - 10:28
    แต่การกล่าวโทษ มีไว้สำหรับความล้มเหลว
    ที่จะไปช่วยหรือขอร้องให้ช่วย
  • 10:28 - 10:31
    มันเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่าง
  • 10:31 - 10:33
    ในทันที ผมหันมาสนใจเรื่องความโปร่งใส
  • 10:33 - 10:35
    เรื่องจุดอ่อนจริงๆของผม การคาดการณ์จริงๆของผม
  • 10:35 - 10:37
    เพราะผมรู้ว่า ผมจะไม่ถูกกล่าวโทษ ถ้าหากผมล้มเหลว
  • 10:37 - 10:41
    แต่จะถูกกล่าวโทษ ถ้าหากว่าผมไม่ยอมช่วย
    หรือไม่ยอมขอความช่วยเหลือ
  • 10:41 - 10:44
    เมื่อคุณทำสิ่งนี้ มันมีความหมายเกี่ยวพันมากมาย
  • 10:44 - 10:47
    กับการออกแบบองค์กร
  • 10:47 - 10:50
    คุณหยุดการวาดภาพกล่อง เส้นไข่ปลา เส้นเต็ม
  • 10:50 - 10:51
    แต่คุณดูที่ผลกระทบที่มันมีต่อกัน
  • 10:51 - 10:54
    มันมีความหมายเกี่ยวพันมากมาย
    กับนโยบายด้านการเงิน
  • 10:54 - 10:55
    ที่เราใช้
  • 10:55 - 10:58
    ในเรื่อง การปฎิบัติงานด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์
  • 10:58 - 11:00
    เมื่อเราทำสิ่งนั้น
    คุณก็สามารถจัดการกับความซับซ้อนได้
  • 11:00 - 11:02
    ความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจ
  • 11:02 - 11:05
    โดยไม่รู้สึกยุ่งยาก
  • 11:05 - 11:08
    คุณสร้างคุณค่าให้มากขึ้น โดยค่าใช้จ่ายต่ำลง
  • 11:08 - 11:13
    ในขณะเดียวกัน คุณก็ปรับปรุงการปฎิบัติงาน
    และความพึงพอใจในการทำงาน
  • 11:13 - 11:16
    เพราะว่าคุณได้เอาสาเหตุรากเหง้าธรรมดาๆ
  • 11:16 - 11:17
    ที่ขัดขวางทั้งสองอย่างนั้น ออกไปแล้ว
  • 11:17 - 11:22
    ความซับซ้อนยุ่งยาก: นี่เป็นการสนามรบของคุณ
    ผู้นำทางธุรกิจทั้งหลาย
  • 11:22 - 11:25
    การสู้รบที่แท้จริง ไม่ใช่ต่อสู้กับคู่แข่ง
  • 11:25 - 11:27
    เป็นเรื่องไร้สาระ เป็นนามธรรมอย่างมาก
  • 11:27 - 11:30
    เราพบคู่แข่ง ที่เราจะต่อสู้กับพวกเขา เมื่อไหร่หรือ
  • 11:30 - 11:33
    การสู้รบที่แท้จริง ก็คือสู้กับตัวเราเอง
  • 11:33 - 11:36
    สู้กับระบบราชการของเรา ความซับซ้อนสับสนของเรา
  • 11:36 - 11:39
    เพียงคุณเท่านั้น ที่จะสู้ได้ ที่จะทำได้
  • 11:39 - 11:41
    ขอบคุณครับ
  • 11:41 - 11:44
    (เสียงปรบมือ)
Title:
เมื่องานยิ่งซับซ้อนขึ้น กฎ 6 ประการ เพื่อทำให้ง่าย
Speaker:
อีฟ มอริเยอ (Yves Morieux)
Description:

ทำไมผู้คนจึงรู้สึกทุกข์ยากและไม่รู้สึกไม่ผูกพันขณะทำงาน
เพราะว่าธุรกิจทุกวันนี้ ซับซ้อนยิ่งขึ้น และทำให้วิงเวียน -- และ อีฟ มอริเยอ กล่าวว่า เสาหลักดั้งเดิม ของการจัดการนั้นล้าสมัยไปเสียแล้ว
ดังนั้น เขากล่าวว่า จึงเป็นหน้าที่ของลูกจ้างแต่ละคน ที่จะนำร่อง ชุมชนของการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันนั้น
ในการพูดที่มีชีวิตชีวานี้ มอริเยอ เสนอหลักหกประการ เพื่อ "ความเรียบง่ายที่ชาญฉลาด" (กฏข้อที่หนึ่ง: เข้าใจว่า จริงๆ แล้ว เพื่อนร่วมงานของคุณ ทำอะไร)

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
12:01

Thai subtitles

Revisions Compare revisions