1
00:00:00,739 --> 00:00:02,739
ผมได้ใช้เวลาหลายปีที่ผ่านมา

2
00:00:02,739 --> 00:00:05,398
พยายามตอบปริศนาสองข้อ:

3
00:00:05,398 --> 00:00:09,759
ทำไมผลิตภาพที่ได้ จึงเป็นที่ผิดหวังมาก

4
00:00:09,759 --> 00:00:11,641
ในบริษัททุกแห่งที่ผมทำงาน

5
00:00:11,641 --> 00:00:15,335
ผมเคยทำงานมาแล้ว กับบริษัทต่างๆ 
มากกว่า 500 บริษัท

6
00:00:15,335 --> 00:00:17,780
ทั้งๆ ที่เรามีความก้าวหน้าด้านเทคโนโลยีทั้งหลาย --

7
00:00:17,780 --> 00:00:21,072
เช่น คอมพิวเตอร์ เทคโนโลยีสื่อสาร 
การสื่อสารทางไกล

8
00:00:21,072 --> 00:00:23,433
อินเทอร์เน็ต

9
00:00:23,433 --> 00:00:24,831
ปริศนาข้อที่สอง:

10
00:00:24,831 --> 00:00:27,863
ทำไมจึงมีความผูกพันกับงานน้อยมาก

11
00:00:27,863 --> 00:00:29,967
ทำไมผู้คนจึงรู้สึกทุกข์ร้อนมาก

12
00:00:29,967 --> 00:00:33,617
แม้กระทั่งไม่ผูกพันกับงาน อย่างออกนอกหน้า

13
00:00:33,617 --> 00:00:35,141
ไม่ผูกพันกับเพื่อนร่วมงานของตน

14
00:00:35,141 --> 00:00:39,872
ปฏิบัติงานขัดกับผลประโยชน์ของบริษัทของตน

15
00:00:39,872 --> 00:00:43,976
แม้จะมีงานหรือเหตุการณ์ทั้งหลาย 
ที่ให้เข้าไปมีส่วนร่วม

16
00:00:43,976 --> 00:00:47,973
งานฉลอง การริเริ่มผู้คน

17
00:00:47,973 --> 00:00:50,572
โปรแกรมพัฒนาความเป็นผู้นำ เพื่อฝึก

18
00:00:50,572 --> 00:00:54,956
ผู้จัดการ เรื่องวิธีการจูงใจทีมงานของเขา ให้ดีขึ้น

19
00:00:54,956 --> 00:00:56,694
ในตอนแรก ผมคิดว่ามี

20
00:00:56,694 --> 00:00:58,663
ปัญหาเรื่องไก่กับไข่:

21
00:00:58,663 --> 00:01:01,215
เพราะว่าผู้คนผูกพันน้อยลง พวกเขาจึงมีผลิตภาพลดลง

22
00:01:01,215 --> 00:01:03,452
หรือในทางกลับกัน เพราะว่าพวกเขามีผลิตภาพน้อย

23
00:01:03,452 --> 00:01:05,643
เราจึงกดดันมากขึ้น และพวกเขาก็เลยผูกพันน้อยลง

24
00:01:05,643 --> 00:01:07,511
แต่ในขณะที่เราทำการวิเคราะห์

25
00:01:07,511 --> 00:01:09,432
เราก็ตระหนักว่า มีหนึ่งสาเหตุร่วม ที่เป็นรากของ

26
00:01:09,432 --> 00:01:10,815
ปัญหาสองข้อนี้

27
00:01:10,815 --> 00:01:15,371
ซึ่งจริงๆ แล้ว สัมพันธ์กับเสาหลักพื้นฐานของการจัดการ

28
00:01:15,371 --> 00:01:18,541
วิธีการที่เราจัดตั้งองค์กรนั้น ขึ้นอยู่กับเสาหลักสองต้น

29
00:01:18,541 --> 00:01:21,294
ความแข็ง--โครงสร้าง กระบวนการ ระบบ

30
00:01:21,294 --> 00:01:22,518
ความอ่อน --

31
00:01:22,518 --> 00:01:27,973
ความรู้สึก อารมณ์ ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล 
อุปนิสัย บุคลิกภาพ

32
00:01:27,973 --> 00:01:29,445
และเมื่อใดก็ตามที่บริษัท

33
00:01:29,445 --> 00:01:33,155
จัดระบบใหม่ เปลี่ยนโครงสร้างใหม่ ยกเครื่องใหม่

34
00:01:33,155 --> 00:01:35,603
หรือเข้าโปรแกรมเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรม

35
00:01:35,603 --> 00:01:37,633
มันก็จะเลือกเสาหลักทั้งสองนี้

36
00:01:37,633 --> 00:01:39,682
ตอนนี้ เราพยายามที่จะขัดเกลาทั้งสองหลักนี้

37
00:01:39,682 --> 00:01:41,578
เราพยายามที่จะรวมมันเข้าด้วยกัน

38
00:01:41,578 --> 00:01:43,206
ปัญหาแท้จริงก็คือ --

39
00:01:43,206 --> 00:01:45,243
และนี่คือ คำตอบปริศนาสองข้อนั้น --

40
00:01:45,243 --> 00:01:48,177
เสาหลักพวกนี้ล้าสมัยแล้ว

41
00:01:48,177 --> 00:01:50,859
ทุกอย่างที่คุณอ่านในหนังสือธุรกิจนั้น มีฐานอยู่บน

42
00:01:50,859 --> 00:01:52,524
เสาหนึ่ง หรืออีกเสาหนึ่ง

43
00:01:52,524 --> 00:01:53,791
หรือรวมกันทั้งสอง

44
00:01:53,791 --> 00:01:55,105
พวกมันล้าสมัยแล้ว

45
00:01:55,105 --> 00:01:57,402
พวกมันทำงานอย่างไร

46
00:01:57,402 --> 00:01:59,689
เมื่อคุณพยายามใช้วิธีการเหล่านี้

47
00:01:59,689 --> 00:02:01,837
ต่อหน้าความซับซ้อนใหม่ๆของธุรกิจ

48
00:02:01,837 --> 00:02:04,834
วิธีแข็ง (the hard)ตามหลักแล้ว เป็นวิธีการที่
คุณเริ่มต้นจากกลยุทธ์

49
00:02:04,834 --> 00:02:08,463
สิ่งที่จำเป็น โครงสร้าง กระบวนการ ระบบ
ดัชนีชี้วัด (KPIs) บัตรบันทึกคะแนน (scorecards )

50
00:02:08,463 --> 00:02:11,340
คณะกรรมการ กองบัญชาการ ศูนย์กลาง กลุ่ม

51
00:02:11,340 --> 00:02:12,450
คุณว่ามาเถอะ

52
00:02:12,450 --> 00:02:17,881
ผมไม่สนใจทั้งหมดเกี่ยวกับ มาตราวัด สิ่งที่จูงใจ 
คณะกรรมการระบบงานส่วนกลาง (middle offices ) 
และส่วนต่อประสาน (interfaces)

53
00:02:17,881 --> 00:02:19,876
โดยพื้นฐานแล้ว อะไรเกิดขึ้นทางซ้ายมือ

54
00:02:19,876 --> 00:02:23,140
คุณมีความซับซ้อนมากขึ้น
ความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจ

55
00:02:23,140 --> 00:02:27,427
เราต้องการคุณภาพ ค่าใช้จ่าย ความน่าเชื่อถือ ความเร็ว

56
00:02:27,427 --> 00:02:29,813
และทุกครั้ง ที่มีสิ่งที่จำเป็นอย่างใหม่

57
00:02:29,813 --> 00:02:31,292
เราก็ใช้วิธีการเดิม

58
00:02:31,292 --> 00:02:34,405
เราสร้างระบบที่จัดกระบวนโครงสร้างเฉพาะงานขึ้นมา

59
00:02:34,405 --> 00:02:37,643
โดยพื้นฐาน ก็เพื่อจัดการกับ
ความซับซ้อนใหม่นั้นของธุรกิจ

60
00:02:37,643 --> 00:02:41,382
วิธีการแข็ง สร้างความซับซ้อนที่เหมาะสมขึ้นมา

61
00:02:41,382 --> 00:02:43,220
ในองค์กรนั้น

62
00:02:43,220 --> 00:02:44,798
เราลองมาดูตัวอย่าง

63
00:02:44,798 --> 00:02:47,694
บริษัทรถยนต์แห่งหนึ่ง แผนกวิศวกรรม

64
00:02:47,694 --> 00:02:49,486
เป็นเมทริกซ์ห้ามิติ

65
00:02:49,486 --> 00:02:51,518
ถ้าคุณเปิดเซลล์ใดๆของเมทริกซ์นั้น

66
00:02:51,518 --> 00:02:54,531
คุณก็จะพบเมทริกซ์ 20 มิติ อีกอันหนึ่ง

67
00:02:54,531 --> 00:02:57,394
คุณก็จะได้ นาย เสียง (Mr. Noise) นาย บริโภคน้ำมัน
(Mr. Petrol Consumption)

68
00:02:57,394 --> 00:02:59,352
นาย คุณสมบัติป้องกันการชน 
(Mr. Anti-Collision Properties)

69
00:02:59,352 --> 00:03:01,182
สำหรับสิ่งที่ต้องการใหม่ๆนั้น

70
00:03:01,182 --> 00:03:03,057
คุณได้ภาระกิจเฉพาะ (dedicated function)

71
00:03:03,057 --> 00:03:05,846
ทำหน้าที่จัดวิศวกรมามาจัดการ

72
00:03:05,846 --> 00:03:07,394
สิ่งที่ต้องการใหม่ๆนั้น

73
00:03:07,394 --> 00:03:09,993
อะไรเกิดขึ้น เมื่อสิ่งที่ต้องการใหม่ผุดขึ้นมา

74
00:03:09,993 --> 00:03:12,085
หลายปีมาแล้ว สิ่งที่ต้องการอย่างใหม่

75
00:03:12,085 --> 00:03:13,932
ปรากฏขึ้นในท้องตลาด:

76
00:03:13,932 --> 00:03:16,083
ความยาวของระยะเวลาประกัน

77
00:03:16,083 --> 00:03:19,018
ดังนั้น สิ่งที่ต้องการอย่างใหม่นั้นก็คือ
สามารถซ่อมแซมได้

78
00:03:19,018 --> 00:03:20,518
การทำรถยนต์ให้ซ่อมได้ง่าย

79
00:03:20,518 --> 00:03:24,524
ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว เมื่อคุณนำรถมาที่อู่
เพื่อซ่อมดวงไฟ

80
00:03:24,524 --> 00:03:26,781
แต่ถ้าคุณต้องย้ายเครื่องยนต์ออกไป

81
00:03:26,781 --> 00:03:28,110
เพื่อให้เข้าถึงไฟดวงนั้น

82
00:03:28,110 --> 00:03:30,549
รถคันนั้น ก็จะต้องอยู่ในอู่หนึ่งสัปดาห์

83
00:03:30,549 --> 00:03:33,436
แทนที่จะเป็นสองชั่วโมง แล้วงบประกัน
ก็จะระเบิดเพิ่มขึ้น

84
00:03:33,436 --> 00:03:36,381
แล้วอะไรเป็นวิธีการแก้ปัญหา
โดยใช้แนวทางแบบไม้แข็งในอดีต

85
00:03:36,381 --> 00:03:39,431
ถ้าการซ่อมแซมได้ เป็นสิ่งที่ต้องการใหม่นั้น

86
00:03:39,431 --> 00:03:41,520
การแก้ปัญหาก็คือ เพื่อสร้างหน้าที่ใหม่ขึ้นมา

87
00:03:41,520 --> 00:03:43,693
ได้แก่ นาย ซ่อมแซมได้

88
00:03:43,693 --> 00:03:47,636
และนายซ่อมแซมได้นี้ ก็จะสร้าง 
กระบวนการซ่อมแซมได้ขึ้นมา

89
00:03:47,636 --> 00:03:51,494
ด้วยบัตรคะแนนที่ให้ซ่อมแซมได้ 
และด้วยเมทริกที่ให้ซ่อมแซมได้

90
00:03:51,494 --> 00:03:54,308
และในที่สุด สิ่งจูงใจในเรื่องการซ่อมแซมได้

91
00:03:54,308 --> 00:03:58,072
นั่นมาอยู่บนสุด ของดัชนีชี้วัดอื่นอีก 25 ตัว

92
00:03:58,072 --> 00:04:01,578
คนเหล่านี้กี่เปอร์เซ็นต์ 
เป็นค่าตอบแทนตามผลงาน 
(variable compensation)

93
00:04:01,578 --> 00:04:05,405
อย่างมากที่สุดก็ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หารด้วยดัชนีชี้วัดทั้ง 26 ตัว

94
00:04:05,405 --> 00:04:09,502
การซ่อมแซมได้ ทำให้เกิดความแตกต่าง 0.8 เปอร์เซ็นต์

95
00:04:09,502 --> 00:04:11,562
มันทำให้เกิดความแตกต่างอะไรขึ้นหรือ 
ในการปฏิบัติงานของพวกเขา

96
00:04:11,562 --> 00:04:14,184
ในการเลือกเพื่อให้ง่ายของพวกเขา ไม่มี เป็นศูนย์

97
00:04:14,184 --> 00:04:17,849
แต่อะไรเกิดขึ้นหรือ สำหรับผลกระทบเป็นศูนย์
นายซ่อมได้ กระบวนการ

98
00:04:17,849 --> 00:04:22,522
บัตรคะแนน การประเมิน การประสานงาน
กับตัวประสานงานทั้ง 25 นั่น

99
00:04:22,522 --> 00:04:24,418
จึงมีผลกระทบเป็นศูนย์

100
00:04:24,418 --> 00:04:26,959
ตอนนี้ ตรงหน้าความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจนั้น

101
00:04:26,959 --> 00:04:29,896
การแก้ปัญหา ไม่ใช่เพียงดึงกล่องออกมา

102
00:04:29,896 --> 00:04:32,322
พร้อมกับช่องทางการสื่อสาร

103
00:04:32,322 --> 00:04:35,407
โดยพื้นฐานแล้ว เป็นการทำงานร่วมกัน

104
00:04:35,407 --> 00:04:37,978
วิธีการที่ส่วนต่างๆนั้น ทำงานร่วมกัน

105
00:04:37,978 --> 00:04:42,710
การเชื่อมต่อกัน การสื่อสารระหว่างกัน 
ช่องว่างระหว่างส่วนต่างๆ

106
00:04:42,710 --> 00:04:47,213
มันไม่ใช่โครงร่างของกล่องเหล่านั้น
แต่เป็นระบบประสาท

107
00:04:47,213 --> 00:04:50,250
ของการปรับตัวได้ และความเฉลียวฉลาด

108
00:04:50,250 --> 00:04:53,150
ครับ โดยทั่วๆไป คุณอาจเรียกมันว่า การทำงานร่วมกัน

109
00:04:53,150 --> 00:04:55,689
เมื่อใดก็ตามที่ผู้คนร่วมมือกัน

110
00:04:55,689 --> 00:04:59,617
พวกเขาจะใช้ทรัพยากรน้อยกว่า ในทุกๆสิ่ง

111
00:04:59,617 --> 00:05:02,149
ครับ ปัญหาเรื่องการซ่อม

112
00:05:02,149 --> 00:05:04,901
เป็นปัญหาการทำงานร่วมกัน

113
00:05:04,901 --> 00:05:08,122
เมื่อคุณออกแบบรถยนต์ กรุณาคิดพิจารณาถึง

114
00:05:08,122 --> 00:05:10,830
ความจำเป็นของผู้ที่จะซ่อมรถนั้นด้วย

115
00:05:10,830 --> 00:05:13,937
ในอู่ซ่อมหลังการขาย

116
00:05:13,937 --> 00:05:16,554
เมื่อเราไม่ร่วมมือกัน เราจำเป็นต้องใช้เวลามากขึ้น

117
00:05:16,554 --> 00:05:20,336
อุปกรณ์มากขึ้น ระบบมากขึ้น ทีมงานมากขึ้น

118
00:05:20,336 --> 00:05:25,427
เราจำเป็นต้องมี -- เมื่อการเตรียมการ 
โซ่อุปทาน (supply chain)
การผลิต ไม่ร่วมมือกัน

119
00:05:25,427 --> 00:05:28,205
เราจำเป็นต้องมี สต๊อกเพิ่มขึ้น รายการสินค้ามากขึ้น
เงินทุนทีใช้มากกว่า

120
00:05:28,205 --> 00:05:30,146
ใครจะจ่ายเพื่อสิ่งเหล่านั้นเล่าครับ

121
00:05:30,146 --> 00:05:32,108
ผู้ถือหุ้นหรือ ลูกค้าหรือ

122
00:05:32,108 --> 00:05:33,439
ไม่ครับ พวกเขาจะปฏิเสธ

123
00:05:33,439 --> 00:05:36,248
แล้ว เหลือใครเล่า? ลูกจ้าง

124
00:05:36,248 --> 00:05:38,956
ซึ่งต้องจ่ายเงินชดเชย 
ด้วยความมานะอุตสาหะอย่างมาก

125
00:05:38,956 --> 00:05:42,276
ของแต่ละคน ให้กับการขาดความร่วมมือนั้น

126
00:05:42,276 --> 00:05:45,944
ความเครียด เหนื่อยล้า พวกเขาก็แพ้ไปเอง
หรืออุบัติเหตุ

127
00:05:45,944 --> 00:05:48,768
ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าทำไมพวกเขาจึงไม่ผูกพันกับงาน

128
00:05:48,768 --> 00:05:52,565
ไม้แข็ง และไม้อ่อน พยายามจะสนับสนุน
ความร่วมมืออย่างไร

129
00:05:52,565 --> 00:05:57,195
ไม้แข็ง: ในธนาคาร เมื่อมีปัญหา

130
00:05:57,195 --> 00:06:00,255
ระหว่างงานสนับสนุน (back office)
และงานส่วนหน้า(front office)

131
00:06:00,255 --> 00:06:02,345
พวกเขาไม่ร่วมมือกัน อะไรคือการแก้ปัญหา

132
00:06:02,345 --> 00:06:05,440
พวกเขาก็สร้างงานส่วนกลาง (middle office) ขึ้นมา

133
00:06:05,440 --> 00:06:07,476
หนึ่งปีต่อมา เกิดอะไรขึ้น

134
00:06:07,476 --> 00:06:09,484
แทนที่จะมีปัญหาเดียว ระหว่างส่วนหลังกับส่วนหน้า

135
00:06:09,484 --> 00:06:10,838
ตอนนี้มีสองปัญหา

136
00:06:10,838 --> 00:06:11,961
ระหว่างส่วนหลังกับส่วนกลาง

137
00:06:11,961 --> 00:06:14,177
และระหว่างส่วนกลางกับส่วนหน้า

138
00:06:14,177 --> 00:06:16,642
บวกด้วย ผมต้องจ่ายเงินให้กับส่วนกลาง

139
00:06:16,642 --> 00:06:19,900
วิธีไม้แข็ง จึงไม่สามารถเกื้อกูลการร่วมมือกัน

140
00:06:19,900 --> 00:06:24,336
มันทำได้เพียงเพิ่มกล่องใหม่เข้าไป 
หรือกระดูกชิ้นใหม่เข้าไปในโครงร่าง

141
00:06:24,336 --> 00:06:25,971
วิธีไม้อ่อน:

142
00:06:25,971 --> 00:06:29,800
เพื่อทำให้ผู้คนร่วมมือกัน เราจำเป็นต้องทำให้
พวกเขาชอบพอกัน

143
00:06:29,800 --> 00:06:31,494
ปรับปรุงความรู้สึกที่มีต่อกัน ให้ดีขึ้น

144
00:06:31,494 --> 00:06:34,450
ถ้าผู้คนชอบพอกัน พวกเขาก็จะร่วมมือกันมากยิ่งขึ้น

145
00:06:34,450 --> 00:06:36,221
ผิดทั้งหมด

146
00:06:36,221 --> 00:06:38,621
เป็นได้แม้กระทั่ง ต่อต้านอำนาจผลิต

147
00:06:38,621 --> 00:06:41,037
ครับ ที่บ้าน ผมมีทีวีสองเครื่อง ทำไมหรือครับ

148
00:06:41,037 --> 00:06:43,909
ที่แน่ๆ ไม่ใช่เพื่อต้องร่วมมือกับภรรยาผม

149
00:06:43,909 --> 00:06:45,549
(เสียงหัวเราะ)

150
00:06:45,549 --> 00:06:48,453
ไม่ใช่เพื่อบังคับ
ให้ภรรยาผมเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง

151
00:06:48,453 --> 00:06:52,463
และทำไมผมจึงพยายามที่จะไม่บังคับให้ภรรยาผม
เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง

152
00:06:52,463 --> 00:06:55,130
แน่ๆ ก็คือ เพราะว่าผมรักภรรยาของผม

153
00:06:55,130 --> 00:06:58,355
ถ้าหากผมไม่ได้รักภรรยาของผมแล้ว
ทีวีเครื่องเดียวก็น่าจะพอแล้ว

154
00:06:58,355 --> 00:07:00,850
คุณก็จะดูรายการฟุตบอลที่คุณชอบ

155
00:07:00,850 --> 00:07:03,405
ถ้าคุณไม่มีความสุข ก็หนังสือหรือไม่ก็ประตูนั่นไง

156
00:07:03,405 --> 00:07:04,608
(เสียงหัวเราะ)

157
00:07:04,947 --> 00:07:05,950
ยิ่งคุณชอบพอกันและกันมากขึ้นเท่าใด

158
00:07:06,489 --> 00:07:09,102
คุณก็จะยิ่งหลีกเลี่ยงการร่วมมือกันจริงๆ

159
00:07:09,102 --> 00:07:13,276
ซึ่งอาจทำให้ความสัมพันธ์ของเราตึงเครียดขึ้น
ด้วยการบังคับให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่งที่ยาก

160
00:07:13,276 --> 00:07:16,283
และเราก็จะเลือกทีวีเครื่องที่สอง หรือไม่เราก็จะขยาย

161
00:07:16,283 --> 00:07:19,207
การตัดสินใจในเรื่องข้างบนนั้น 
ไปให้อนุญาโตตุลาการชี้ขาด

162
00:07:19,207 --> 00:07:23,916
ที่แน่ๆ วิธีการเหล่านี้ล้าสมัยแล้ว

163
00:07:23,916 --> 00:07:27,699
เพื่อที่จะจัดการกับความซับซ้อน 
เพื่อที่จะเพิ่มระบบประสาทเข้าไป

164
00:07:27,699 --> 00:07:30,961
เราได้สร้างสิ่งที่เราเรียกว่า
วิธีเรียบง่ายแบบฉลาด

165
00:07:30,961 --> 00:07:32,481
ซึ่งขึ้นอยู่กับกฎเกณฑ์ง่ายๆ

166
00:07:32,481 --> 00:07:34,743
กฎง่ายๆหมายเลขหนึ่ง:

167
00:07:34,743 --> 00:07:37,768
ให้เข้าใจว่าคนอื่นๆทำอะไร

168
00:07:37,768 --> 00:07:39,665
งานที่แท้จริงของพวกเขาคืออะไร

169
00:07:39,665 --> 00:07:43,300
เราจำเป็นคิดนอกกรอบ

170
00:07:43,300 --> 00:07:47,318
คำอธิบายลักษณะงาน คิดให้เกินกว่าพื้นผิว

171
00:07:47,318 --> 00:07:50,823
ของสิ่งที่เราเห็น เพื่อให้เข้าใจเนื้อหาที่แท้จริง

172
00:07:50,823 --> 00:07:53,531
ผมเอง คนออกแบบ ถ้าผมเอาลวดใส่ไว้ตรงนี้

173
00:07:53,531 --> 00:07:55,534
ผมรู้ว่า มันจะหมายความว่า เราก็จะต้อง

174
00:07:55,534 --> 00:07:58,100
ย้ายเครื่องยนต์ออกไป เพื่อให้เข้าถึงดวงไฟ

175
00:07:58,100 --> 00:08:00,948
ประการที่สอง คุณจำเป็นต้องทำให้ ผู้รวบรวม (integrators)แข็งแกร่งขึ้น

176
00:08:00,948 --> 00:08:04,808
ผู้รวบรวม ไม่ใช่สำนักงานส่วนกลาง
แต่เป็นผู้จัดการ (manager)

177
00:08:04,808 --> 00:08:06,569
ผู้จัดการที่มีอยู่ ที่คุณจะเสริมแรงพวกเขา

178
00:08:06,569 --> 00:08:09,003
เพื่อให้พวกเขามีอำนาจและความสนใจ

179
00:08:09,003 --> 00:08:11,166
ที่จะทำให้คนอื่นๆมาร่วมมือกัน

180
00:08:11,166 --> 00:08:14,898
คุณจะเสริมแรงผู้จัดการของคุณ 
ให้เป็นผู้รวบรวม ได้อย่างไร

181
00:08:14,898 --> 00:08:16,373
โดยการเอาชั้นๆที่บุผนังออกไป

182
00:08:16,373 --> 00:08:17,737
เมื่อมีชั้นหลายๆชั้นมากเกินไป

183
00:08:17,737 --> 00:08:19,287
ผู้คนก็ห่างไกลเกินไป จากการปฎิบัติการ

184
00:08:19,287 --> 00:08:21,401
พวกเขาจึงจำเป็นต้องมีดัชนีชี้วัด เมทริกซ์

185
00:08:21,401 --> 00:08:25,729
พวกเขาต้องการตัวแทนชั้นเลว 
แทนที่จะเอาความเป็นจริง

186
00:08:25,729 --> 00:08:27,331
พวกเขาไม่เข้าใจความเป็นจริง

187
00:08:27,331 --> 00:08:30,431
และพวกเขาก็เพิ่มความซับซ้อน
ของ เมทริกซ์ ดัชนีชี้วัด เข้าไปอีก

188
00:08:30,431 --> 00:08:32,883
โดยการเอากฎเกณฑ์ออกไป -- ถ้าเราใหญ่โตขึ้นเท่าใด

189
00:08:32,883 --> 00:08:34,516
เรายิ่งต้องการผู้รวบรวม มากยิ่งขึ้นเท่านั้น

190
00:08:34,516 --> 00:08:36,837
ดังนั้น เราจึงต้องมีกฎเกณฑ์น้อยลง

191
00:08:36,837 --> 00:08:40,731
เพื่อให้อำนาจที่สุขุมรอบคอบ แก่ผู้จัดการ

192
00:08:40,731 --> 00:08:41,858
แต่เรากลับทำสิ่งตรงกันข้าม --

193
00:08:41,858 --> 00:08:44,044
เราใหญ่โตขึ้น เราก็สร้างกฎเกณฑ์ขึ้นมามากขึ้น

194
00:08:44,044 --> 00:08:47,294
และเราจบลงด้วย สารานุกรมบริเตนนิกา
ของกฎเกณฑ์ต่างๆ

195
00:08:47,294 --> 00:08:49,394
คุณจำเป็นต้องเพิ่มปริมาณของอำนาจ

196
00:08:49,394 --> 00:08:51,122
เพื่อที่ว่า คุณจะสามารถมอบอำนาจให้แก่ทุกๆคนได้

197
00:08:51,122 --> 00:08:54,108
เพื่อใช้การตัดสินของพวกเขา 
ใช้ความเฉลียวฉลาดของพวกเขา

198
00:08:54,108 --> 00:08:56,259
คุณต้องแจกบัตรให้แก่ผู้คนมากขึ้น

199
00:08:56,259 --> 00:08:59,616
เพื่อที่ว่า พวกเขามีบัตรจำนวนมากถึงจุดจำเป็น

200
00:08:59,616 --> 00:09:01,575
เพื่อเสี่ยงที่จะมาร่วมมือกัน

201
00:09:01,575 --> 00:09:03,330
เพื่อออกมาจากฉนวนที่ป้องกันตัวเอง

202
00:09:03,330 --> 00:09:05,694
ไม่เช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็จะถดถอยไป 
พวกเขาจะไม่ผูกพัน

203
00:09:05,694 --> 00:09:07,940
กฎเกณฑ์เหล่านี้ มาจากทฤษฎีเกม (game theory)

204
00:09:07,940 --> 00:09:10,168
และสังคมวิทยาโครงสร้าง

205
00:09:10,168 --> 00:09:13,020
คุณสามารถเพิ่ม shadow of the future ได้

206
00:09:13,020 --> 00:09:15,921
สร้างวงจรของผลสะท้อนกลับ 
(feedback loops) ซึ่งเปิดผู้คน

207
00:09:15,921 --> 00:09:18,522
เข้าสู่ผลของการปฏิบัติของพวกเขา

208
00:09:18,522 --> 00:09:20,466
นี่เป็นสิ่งที่บริษัทรถยนต์ได้ปฏิบัติกัน

209
00:09:20,466 --> 00:09:23,256
เมื่อพวกเขาเห็นว่า นายซ่อมได้ ไม่ได้ให้ผลอะไร

210
00:09:23,256 --> 00:09:24,891
พวกเขาพูดกับวิศวกรออกแบบว่า

211
00:09:24,891 --> 00:09:29,586
เอาละ ในสามปี เมื่อรถใหม่ ถูกนำออกสู่ตลาด

212
00:09:29,586 --> 00:09:32,530
คุณจะย้ายไปที่ เครือข่ายหลังการขาย
และมารับหน้าที่

213
00:09:32,530 --> 00:09:34,905
ด้านงบการประกัน

214
00:09:34,905 --> 00:09:38,284
และถ้าหากว่างบประกัน เพิ่มระเบิดขึ้น

215
00:09:38,284 --> 00:09:40,951
มันก็จะระเบิดใส่หน้าคุณ (เสียงหัวเราะ)

216
00:09:40,951 --> 00:09:46,892
มีพลังยิ่งมากกว่าค่าชดเชยตามผลงาน 
0.8 เปอร์เซ็นต์

217
00:09:46,892 --> 00:09:50,614
คุณจำเป็นต้องเพิ่ม การพึ่งพาอาศัยกันอีกด้วย

218
00:09:50,614 --> 00:09:54,329
ด้วยการเอาตัวกันชน ซึ่งทำให้เราไม่พึ่งพาใคร 
ออกไปเสีย

219
00:09:54,329 --> 00:09:56,801
เมื่อคุณเอากันชนเหล่านี้ออกไปแล้ว

220
00:09:56,801 --> 00:09:59,798
คุณก็ดึงจมูกผม ผมก็ดึงหูคุณ

221
00:09:59,798 --> 00:10:01,180
เราก็จะได้ร่วมมือกัน

222
00:10:01,180 --> 00:10:02,720
เอาทีวีเครื่องที่สองออกไปเสีย

223
00:10:02,720 --> 00:10:04,964
มีทีวีเครื่องที่สองที่กำลังใช้กันอยู่ อีกมาก

224
00:10:04,964 --> 00:10:06,265
ซึ่งไม่ได้สร้างคุณค่าอะไร

225
00:10:06,265 --> 00:10:10,953
มันแค่เพียงทำให้เกิดการไม่พึ่งพากัน 
ที่ทำหน้าที่ผิดปกติไป

226
00:10:10,953 --> 00:10:13,382
คุณจำเป็นต้องให้รางวัล แก่ผู้ที่ให้ความร่วมมือ

227
00:10:13,382 --> 00:10:15,061
และกล่าวโทษ ผู้ที่ไม่ให้ความร่วมมือมือ

228
00:10:15,061 --> 00:10:18,130
ประธานกรรมการบริหารของบริษัทเลโก้กรุ๊ป

229
00:10:18,130 --> 00:10:20,953
ชื่อ จอร์เกน วิก คนััดส์ทอร์พ 
มีวิธีการชั้นยอดในการใช้มัน

230
00:10:20,953 --> 00:10:23,858
เขาบอกว่า ไม่กล่าวโทษ เมื่อมีความล้มเหลว

231
00:10:23,858 --> 00:10:28,393
แต่การกล่าวโทษ มีไว้สำหรับความล้มเหลว 
ที่จะไปช่วยหรือขอร้องให้ช่วย

232
00:10:28,393 --> 00:10:30,772
มันเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่าง

233
00:10:30,772 --> 00:10:33,292
ในทันที ผมหันมาสนใจเรื่องความโปร่งใส

234
00:10:33,292 --> 00:10:35,332
เรื่องจุดอ่อนจริงๆของผม การคาดการณ์จริงๆของผม

235
00:10:35,332 --> 00:10:37,418
เพราะผมรู้ว่า ผมจะไม่ถูกกล่าวโทษ ถ้าหากผมล้มเหลว

236
00:10:37,418 --> 00:10:41,286
แต่จะถูกกล่าวโทษ ถ้าหากว่าผมไม่ยอมช่วย 
หรือไม่ยอมขอความช่วยเหลือ

237
00:10:41,286 --> 00:10:44,213
เมื่อคุณทำสิ่งนี้ มันมีความหมายเกี่ยวพันมากมาย

238
00:10:44,213 --> 00:10:47,158
กับการออกแบบองค์กร

239
00:10:47,158 --> 00:10:49,576
คุณหยุดการวาดภาพกล่อง เส้นไข่ปลา เส้นเต็ม

240
00:10:49,576 --> 00:10:50,966
แต่คุณดูที่ผลกระทบที่มันมีต่อกัน

241
00:10:50,966 --> 00:10:53,945
มันมีความหมายเกี่ยวพันมากมาย 
กับนโยบายด้านการเงิน

242
00:10:53,945 --> 00:10:55,159
ที่เราใช้

243
00:10:55,159 --> 00:10:57,781
ในเรื่อง การปฎิบัติงานด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์

244
00:10:57,781 --> 00:11:00,205
เมื่อเราทำสิ่งนั้น 
คุณก็สามารถจัดการกับความซับซ้อนได้

245
00:11:00,205 --> 00:11:01,798
ความซับซ้อนใหม่ของธุรกิจ

246
00:11:01,798 --> 00:11:04,731
โดยไม่รู้สึกยุ่งยาก

247
00:11:04,731 --> 00:11:08,381
คุณสร้างคุณค่าให้มากขึ้น โดยค่าใช้จ่ายต่ำลง

248
00:11:08,381 --> 00:11:12,955
ในขณะเดียวกัน คุณก็ปรับปรุงการปฎิบัติงาน
และความพึงพอใจในการทำงาน

249
00:11:12,955 --> 00:11:15,684
เพราะว่าคุณได้เอาสาเหตุรากเหง้าธรรมดาๆ

250
00:11:15,684 --> 00:11:17,300
ที่ขัดขวางทั้งสองอย่างนั้น ออกไปแล้ว

251
00:11:17,300 --> 00:11:22,010
ความซับซ้อนยุ่งยาก: นี่เป็นการสนามรบของคุณ
ผู้นำทางธุรกิจทั้งหลาย

252
00:11:22,010 --> 00:11:24,837
การสู้รบที่แท้จริง ไม่ใช่ต่อสู้กับคู่แข่ง

253
00:11:24,837 --> 00:11:27,258
เป็นเรื่องไร้สาระ เป็นนามธรรมอย่างมาก

254
00:11:27,258 --> 00:11:29,921
เราพบคู่แข่ง ที่เราจะต่อสู้กับพวกเขา เมื่อไหร่หรือ

255
00:11:29,921 --> 00:11:32,822
การสู้รบที่แท้จริง ก็คือสู้กับตัวเราเอง

256
00:11:32,822 --> 00:11:36,176
สู้กับระบบราชการของเรา ความซับซ้อนสับสนของเรา

257
00:11:36,176 --> 00:11:39,333
เพียงคุณเท่านั้น ที่จะสู้ได้ ที่จะทำได้

258
00:11:39,333 --> 00:11:41,420
ขอบคุณครับ

259
00:11:41,420 --> 00:11:44,112
(เสียงปรบมือ)