-
Άκου κι άσε με να κάνω λάθος μια φορά.
Γράψε μια καινούργια επικεφαλίδα.
-
Ε, πιτσιρικά.
-
- Μάλιστα, κύριε;
- Βρήκες τον Τρέισι;
-
Όχι. Είναι ακόμα έξω.
-
Όταν θα βρεις τον κο Τρέισι, ρώτησε τον
αν θα καταδεχόταν...
-
..ν' αναλάβει μια δημοσιογραφική
αγγαρεία το απόγευμα;
-
Αν δεν σου είναι πρόβλημα.
-
Όχι, κύριε.
Δεν είναι πρόβλημα.
-
Μην στέκεσαι σαν ηλίθιος.
Τράβα να τον βρεις.
-
Μάλιστα, κύριε.
-
- Λοιπόν, ήρθαν, κ. Μπόστγουικ.
- Ποιοι ήρθαν;
-
- Οι μαθητές.
- Και τι κάνουν εδώ;
-
Δεν θυμόσαστε κ. Μπόστγουικ;
-
Ήταν προωθητική ενέργεια..
για ν' αυξηθεί η κυκλοφορία.
-
Και τι είχα υποσχεθεί;
-
Να δουλέψουν για σας για τρεις μέρες
σαν πραγματικοί δημοσιογράφοι.
-
Κι όποιος γράψει το καλύτερο
άρθρο σ' αυτό το διάστημα..
-
...να κερδίσει 50 δολάρια.
-
- Κι ένα χρυσό μετάλλιο.
- Α, έπρεπε να το φανταστώ.
-
Δεν ξέρω γιατί σ' αφήνω να με
τουμπάρεις σ' αυτά τα πράγματα.
-
Γέμισες τον τόπο με επαρχιωτάκια.
-
Και τώρα τελειώσαμε..
θα γεμίσουμε με στραβάδια
-
- Δεν θα τους δω.
-Είναι ακριβώς δίπλα σας κ. Μπόστγουικ.
-
Κ. Μπόστγουικ, αυτοί είναι oi νέοι..
-
..που θέλατε τόσο να γνωρίσετε.
-
Η Νάνσι Ντριου από την
Σχολή Κορασίδων Μπρίνγουντ
-
- Χαίρω πολύ.
- Πώς είστε;
-
Η δίδα Φίλις Κιμπλ από..
-
- Τι κάνετε;
- Πώς είστε;
-
Θ' αναλάβουμε αληθινές ιστορίες
όπως οι κανονικοί δημοσιογράφοι;
-
- Ξέρω όλες τις τεχνικές.
- Ανυπομονώ να τις μάθω.
-
Μπορώ να καλύψω ένα σκάνδαλο;
-
Κορίτσια, αγόρια.
-
Κ. Μπόστγουικ, θα πείτε δυο λόγια
στους διαγωνιζόμενους;
-
Αμέ. Δύο μόνο.
-
Γιατί κάποιος είναι τόσο αφελής
ώστε να θέλει να δουλέψει σε εφημερίδα..
-
...ποτέ δεν το κατάλαβα.
-
Γιατί κ. Μπόσγουικ, η δημοσιογραφία
είναι ένα ευγενές και λαμπρό επάγγελμα.
-
Έχει περιπέτεια, ρομάντζο και καθετί,
νομίζω θα το λατρέψεις.
-
Το λατρεύω. Λατρεύω κάθε του στιγμή.
-
Αγαπώ και τους υπαλλήλους μου.
Έλα, πάρε έναν.
-
Εντάξει. Δεν θα κοιτάξω.
-
Τι πήρες;
-
Πρέπει να γράψω μια ιστορία
για έναν σκίουρο στο πάρκο.
-
- Ο δήμαρχος πού μένει;
- Γιατί;
-
Πρέπει να μάθω πόσα μωρά έχει φιλήσει.
-
"Μια ανθρώπινη.. ιστορία για ένα χρυσόψαρο";
-
"Ομάδα Ερασιτεχνών Ποιητριών,
Κόζι Νουκ Τι Ρουμ, 1 μ.μ."
-
- Εντάξει, τώρα. Ελάτε. Πηγαίνετε.
- Εντάξει, παιδιά. Ελάτε.
-
Κι αν δεν είναι ειδήσεις, μην κάνετε
τον κόπο να επιστρέψετε.
-
- Έξυπνο;
- Θα τα πούμε αυτά αργότερα.
-
Δεν νομίζω ότι μας παίρνετε
στα σοβαρά κ. Μπόσγουικ.
-
Αγαπητή δίδα Γούσις,
σχετικά με την υπόθεση σας..
-
.. βλέπω ότι δεν σας λείπει η οξυδέρκεια.
-
Δεν κατάφερα ακόμα να βρω τον κ. Τρέισι.
-
Κάθε φορά που βασίζομαι σε δημοσιογράφο,
μου τη φέρνουν.
-
Καλά, άφησε ένα σημείωμα στο γραφείο του.
-
Πες του να τρέξει στα δικαστήρια.
-
Ανακρίνουν εκείνη τη γυναίκα.
-
- Μάλιστα, κύριε.
- Μάλιστα, κύριε. Ηλίθια σχολιαρόπαιδα.
-
Είστε ικανοποιημένη με την
αποστολή σας, δεσποινίς Ντριού;
-
Καλή είναι, γι' αρχή.
-
Δρ. Κάρει, παρακαλώ.
-
Σηκώστε το δεξί σας χέρι.
Ορκίζεστε ότι η μαρτυρία σας θα..
-
..είναι μόνο η αλήθεια;
-Ορκίζομαι.
-
Δρ. Κάρεϊ, ως ιατροδικαστής,
εξετάσατε το πτώμα της Κέιτ Λάμπερτ;
-
- Το εξέτασα.
- Και τι βρήκατε;
-
Ότι ο θάνατος της δίδος Λάμπερτ δεν
προκλήθηκε από καρδιακή ανακοπή...
-
...όπως βεβαίωσε και ο Δρ. Χίμπαρντ.
-
Ο θάνατος της προήλθε από δηλητήριο.
Σιδηροκυανούχο νάτριο.
-
Τι είναι το σιδηροκυανούχο νάτριο;
-
Ουσία που χρησιμοποιείται
στην φωτογραφία.
-
Είναι εύκολο να βρει κανείς
αυτή την ουσία;
-
Α, όχι. Μόνο με ειδική παραγγελία.
-
Είναι καινούργιο.
Δεν κυκλοφορεί στην αγορά.
-
Μόνο αυτοί με καλή γνώση της φωτογραφίας
γνωρίζουν αυτήν την ουσία.
-
Μάιλς Λάμπερτ.
-
Υποψιάζεστε ότι η θεία σας δεν
είχε φυσικό θάνατο, κ. Λάμπερτ;
-
Ναι.
-
Τι κίνησε τις υποψίες σας;
-
Για χρόνια, ο Δρ. Χίμπαρτ με διαβεβαίωνε..
-
.. ότι η κατάσταση υγείας της θείας μου
δεν ήταν σοβαρή.
-
Κι όταν πέθανε τόσο ξαφνικά,
σοκαρίστηκα και εξεπλάγην βέβαια.
-
Αλλά πάλι, δεν υποψιάστηκα κάτι..
-
..μέχρι που βρήκα τυχαία ένα επιστημονικό
περιοδικό στη βιβλιοθήκη της θείας μου.
-
Υπήρχε ένα άρθρο, εξαιρετικής
σημασίας για μένα..
-
..λόγω των συνθηκών.
-
Στο άρθρο έγραφε για το
σιδηροκυανούχο νάτριο..
-
..και τα σημεία που μιλούσαν για τις
δηλητηριώδεις ιδιότητες του..
-
..ήταν υπογραμμισμένα με μολύβι.
-
Σε ποιον ανήκει το περιοδικό;
-
Έχει τη διεύθυνση της Γιούλα Ντένινγκ.
-
- Εσείς υπογραμμίσατε το άρθρο, δίδα Ντένινγκ;
- Ε, εγώ..
-
- Έτσι νομίζω.
- Γιατί;
-
Κρατάω αρχείο για όλες τις χημικές
ουσίες που χρησιμοποιώ.
-
Ειδικά τις δηλητηριώδεις και
τα αντίδοτα τους.
-
Άρα ασχολείστε με την φωτογραφία;
-
Ναι.
-
Πόσα γνωρίζετε για το σιδηροκυανούχο νάτριο;
-
Ξέρω κάποια πράγματα.
-
Διδα Ντένινγκ, ποια ήταν η σχέση σας
με την Κέιτ Λάμπερτ;
-
Η μητέρα μου της κρατούσε συντροφιά
για πολλά χρόνια.
-
Όταν η μητέρα μου πέθανε,
η δίδα Λαμπέρτ με φρόντισε.
-
Είναι αλήθεια σύμφωνα με την διαθήκη της,
είστε η μόνη κληρονόμος;
-
Ναι.
-
Μα δεν την σκότωσα.
-
Αφού η Κέιτ Λάμπερτ ήταν η μοναδική
φίλη που είχα ποτέ.
-
Μ' έστειλε στο σχολείο,
μου φέρθηκε σαν να ήμουν παιδί της.
-
Κι όμως την εξαναγκάσατε να κάνει διαθήκη,
αφήνοντας όλη της την περιουσία σε σας
-
- Όχι
- Μια διαθήκη που έγινε..
-
..λιγότερο από μια εβδομάδα πριν πεθάνει.
- Όχι, δεν το έκανα.
-
Κάποιος πρέπει να πήρε το δηλητήριο
από τον σκοτεινό θάλαμο.
-
Κ. Γκάρετ, αν είχατε το κουτί,
αυτό θα αποδείκνυε την αθωότητά μου.
-
Πώς;
-
Θα είχε πάνω τα δακτυλικά αποτυπώματα
του δολοφόνου.
-
- Όχι, αν έχουν αφαιρεθεί.
- Μα δεν θα μπορούσαν ν' αφαιρεθούν.
-
Αν κάποιος άγγιξε το κουτί..
-
..η ουσία θα χάραζε τ'αποτυπώματα
πάνω στο μεταλλικό κουτί.
-
Έχει γίνει έρευνα για το κουτί
της χημικής ουσίας.
-
- Δεν έχει βρεθεί.
- Αλλά θα πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι.
-
Εσείς είστε ο μόνος άνθρωπος που συνδέεται
με το σπίτι της Λάμπερτ...
-
..και με γνώση του σιδηροκυανούχου νατρίου.
-
Είστε η μόνη που είχε πρόσβαση στο
δωμάτιο της τη νύχτα που πέθανε.
-
Και η μόνη που είχε κίνητρο
να διαπράξει φόνο.
-
Σας λέω, δεν σκότωσα εγώ.
Όχι. Δεν την σκότωσα εγώ.
-
Αυτό είναι όλο.
-
- Ποια είναι ετυμηγορία;
- Το κορίτσι θα δικαστεί για δολοφονία.
-
Τι συμβαίνει, μωρό μου;
-
Δεν υπολογίσαμε κάτι.
-
Πρέπει να πάω στο τσαρδί της Λάμπερτ
να βρω ένα μεταλλικό κουτί.
-
- Πρόσεχε.
- Αχ Θέε μου.
-
Γύρνα πίσω.
-
Έφυγε τώρα. Απομακρύνθηκε αρκετά.
-
Χτύπησε τον προφυλακτήρα.
-
Τι το θέλει το μεταλλικό κουτί;
-
Έχει αποτυπώματα πάνω.
-
Αν το βρουν οι μπάτσοι πρώτοι,
θα μπλέξουμε.
-
- Θα μπλέξουμε; Πώς;
- Μη σε νοιάζει πως.
-
Αν δεν την έχουν στήσει στην Ντένινγκ,
θα πάρει όλα τα φράγκα της γριάς.
-
Α, μάλιστα.
-
Αν την πατήσει,
τα λεφτά θα τα πάρει ο Μάιλς Λάμπερτ.
-
Καθόλου άσχημα.
-
- Εσύ τι θα πάρεις.
- Α, ο Λάμπερτ θα με φροντίσει.
-
Πρέπει ν' αρχίσω να φέρομαι
καλά στον κ. Λάμπερτ.
-
Μόνο σε μένα θα φέρεσαι
καλά, μανίτσα μου.
-
Πρόσεχε, μωρό μου.
-
Μήπως ήρθε ένας άνδρας εδώ;
-
Η εισαγγελία το έχει σφραγίσει.
-
Κανείς δεν μπορεί να μπει
χωρίς δικαστική εντολή.
-
Ήρθα για να το διαπιστώσω.
-
Αυτός ο άνδρας χτύπησε τον
προφυλακτήρα μου και το έσκασε και..
-
Α! Ασυνείδητος οδηγός;
-
Ναι. Και πρέπει να βρίσκεται κάπου εδώ.
-
- Μόνο εδώ θα μπορούσε να πάει.
- Ας ρίξουμε μια ματιά κι οι δυο.
-
Ίσως να πας από 'κει, κι εγώ
θα πάω από 'δω, για να μην το σκάσει.
-
Καλή ιδέα. Κι αν τον βρεις, φώναξε.
Θα' ρθω τρέχοντας.
-
Ε, τι κάνεις εκεί;
-
Μα, είμαι εδώ για να δω τον μετρητή καυσίμου.
-
Αυτός είναι αστυφύλακα.
Αυτός διέλυσε τον προφυλακτήρα μου.
-
- Α, ο ασυνείδητος οδηγός.
- Ναι.
-
- Δεν θα σας απαγγείλω κατηγορία
αν πληρώσετε τη ζημιά.
-
Λοιπόν;
-
Κανονίστηκε;
-
Θα μου κοστίσει μόλις τρεισήμισι δολάρια
να φτιάξω τον προφυλακτήρα..
-
...και περίπου 50 σεντς για την βενζίνη
που ξόδεψα, όποτε να ένα δολάριο.
-
Εντάξει, τα βρήκαμε;
-
Ευχαριστώ πολύ, αστυφύλακα.
-
Είχε πάρα πολλά χρήματα
για ελεγκτής καυσίμων.
-
Μάλλον είμαι σε λάθος υπηρεσία της αστυνομίας.
-
Είπε ότι ήταν από την εταιρεία καυσίμων;
-
Ναι.
-
Είναι λίγο αστείο.
-
Κατάλαβα, κ. Μπόστγουικ.
Όλα για την υπόθεση Λάμπερτ.
-
Καθυστέρησα εξαιτίας κάποιου που έπεσε
πάνω στον προφυλακτήρα μου.
-
Εσύ ήσουν;
-
Άλλαξες την εργασία που σου
ανατέθηκε, έτσι δεν είναι;
-
Νόμιζα ότι οι ρεπόρτερ κάνουν πάντα
τέτοια πράγματα
-
Τουλάχιστον, έτσι κάνουν στις ταινίες.
-
Έτσι λέει στο βιβλίο..
-
..ότι ο δημοσιογράφος δεν πρέπει
να σταματάει μπροστά σε τίποτα.
-
Αν θέλει να εντυπωσιάσει τον αρχισυντάκτη,
τότε πρέπει να κάνει πολλά ..
-
απ' ότι απαιτείται.
Έτσι λοιπόν.
-
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε
να συμβεί σ' εμένα.
-
Το' χω. Κάθε λέξη.
Μα είναι φανταστικό.
-
Βάζω στοίχημα ότι δεν περίμενες
ότι θα τα καταφέρω.
-
Η ιστορία της Λάμπερτ βγήκε
στην πιάτσα πριν μισή ώρα.
-
Μα αυτό είναι αδύνατο.
Το είχα ακριβώς εδώ μέσα..
-
Ήμασταν ήδη πολύ τυχεροί που πήραμε
άδεια από την εισαγγελία.
-
Αχ Θέε μου.
-
Ήμουν τόσο σίγουρη ότι είχα λαβράκι
και θα 'πρεπε να σταματήσεις το τυπογραφείο.
-
- Να σταματήσω το τυπογραφείο;
- Ή κάτι τέτοιο.
-
Αγαπητό μου κορίτσι, σε παρακαλώ
θα λυπηθείς έναν κουρασμένο γέρο;
-
Άλλο ένα τέτοιο να μου συμβεί σήμερα
και θα χάσω το μυαλό μου.
-
- Καλημέρα, Πατέρα.
- Καλημέρα, μικρό.
-
- Πώς είναι το αστέρι μας σήμερα;
-
Μια χαρά.
-
Κοίτα. Θα του δείξω εγώ του κ. Μπόστιτς
ή όπως αλλιώς τον λένε.
-
- Θα βρω μια ιστορία.
- Έτσι μπράβο.
-
- Καλημέρα, δίδα Νάνσι.
- Καλημέρα, Έφι.
-
Ωραίο δεν είναι;
Έφι, είσαι καλλιτέχνης.
-
Πω πω τι κουζίνα.
-
Αηδία, δίδα Νάνσι.
Αυτά είναι απλά δημητριακά.
-
Μπαμπά, έχω μια χάρη να σου ζητήσω.
-
Σ' ακούω, κορίτσι μου. Είμαι πολύ
δεκτικός σήμερα.
-
Έλα λοιπόν.
-
Η Γιούλα Ντένινγκ χρειάζεται έναν καλό
δικηγόρο και θέλω να την αναλάβεις εσύ.
-
Όχι, Νάνσι, δεν θέλω την υπόθεση.
-
Έχω ενημερωθεί και φοβάμαι πως
η κοπέλα είναι ένοχη.
-
Δεν έχει ελαφρυντικά.
-
Βάζω στοίχημα ότι δεν το έκανε αυτή.
-
Τι σε κάνει να το πιστεύεις;
-
Δεν ξέρω. Μάλλον από γυναικεία διαίσθηση.
-
Δεν φαίνεται άνθρωπος
που θα δηλητηρίαζε κάποιον.
-
Δεν μπορείς να βασίζεσαι σ' αυτά.
-
Η πιο γοητευτική γυναίκα στην
ιστορία ήταν δολοφόνός.
-
Έκανε εγκλήματα για πολύ λιγότερα.
-
Κι εδώ είναι που μπαίνει ο άνδρας
με το περίεργο αυτί.
-
Περίεργο αυτί;
Τι είναι αυτά που λες;
-
Αυτός ο άνδρας έκατσε
δίπλα μου στο δικαστήριο.
-
Και μετά μπήκε σ' ένα αυτοκίνητο
κι έπεσε πάνω στον προφυλακτήρα μου.
-
Θα σου το πάρω το αυτοκίνητο αν
είναι να έχεις ατυχήματα.
-
Μα δεν έφταιγα εγώ.
Και δεν ήμουν καν μέσα.
-
Γι' αυτό τον ακολούθησα.
Και τον έκανα να πληρώσει και την ζημιά.
-
Και μάντεψε! Πήγε στο κτήμα (;)/σπίτι
και προσπάθησε να μπει μέσα.
-
- Μάλλον ήταν δημοσιογράφος κι αυτός.
- Δεν νομίζω.
-
Δεν φαινόταν ξύπνιος και φερόταν ύποπτα.
-
Εγώ δεν θ' ασχολιόμουν πάντως.
-
- Αχ, όχι.
- Το θέλεις;
-
Φυσικά. Το φυλάω για το τέλος.
-
- Γεια σου, κορίτσι μου.
- Γεια, μπαμπά.
-
Τεντ.
-
Αχ, Τεντ.
-
- Πού είσαι;
- Στο γκαράζ.
-
- Τι θέλεις;
-
Έλα λίγο εδώ, μπορείς;
Είναι κάτι πολύ σημαντικό.
-
Είμαι απασχολημένη.
-
Λοιπόν, πού είσαι;
-
Εδώ.
-
Τι συμβάινει; Γιατί κρύβεσαι;
-
Κάποιος πήγε να μου ανατινάξει
το αυτοκίνητο.
-
Αχ, έλα σταμάτα πια.
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
-
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας;
-
Πώς μπορείς και το λες αυτό;
-
Βέβαια, θα γινόμουν κομματάκια.
-
Είναι ένα αστείο.
-
Μια στρακαστρούκα.
-
- Εννοείς φάρσα, δηλαδή;
- Φυσικά.
-
Ανατινάζεται όταν πατήσεις το κουμπί.
-
Και τα έχασες τελείως.
-
Βάζω στοίχημα ότι εσύ το έβαλες εκεί.
-
Αχ, μην γίνεσαι παιδί.
-
Έχω καλύτερα πράγματα να κάνω.
-
Έλα μην είσαι τόσο μυγιάγγιχτος.
-
Όποιος έκανε τέτοια πλάκα θα 'πρεπε να...
-
Βούλωσε το. Βούλωσε το.
-
- Τίποτα δεν κάναμε.
- Ε, άφησε με.
-
Θα σε καρφώσω στη μαμά.
-
- Πήραν πολλά απ' αυτά.
- Δεν είναι δικά μου. Είναι του Κίλερ.
-
Κίλερ Πάρκινς, θα γίνεις ένας κακούργος.
-
- Ήταν ιδέα της Μέρι.
- Οπωσδήποτε.
-
Μέρι Νίκερσον, θα 'πρεπε να
ντρέπεσαι για...
-
Τεντ, δεν θα μιλήσεις στην αδερφή σου;
-
Την γκάγκστερ; Δεν την ελέγχω πια.
-
Ζηλεύεις γιατί δεν το σκέφτηκες
εσύ πρώτος.
-
- Δώσ' τα εδώ αυτά;
- Είναι του μεγάλου μου αδερφού.
-
Όχι πια.
Τράβα τώρα. Ξεκουμπίσου από 'δω.
-
Άντε μη μου τη δώσει τώρα.
Έλα. Ξεκουμπίσου από 'δω.
-
Τραμπούκοι.
-
Είμαι στην αυλή μου και
μην διανοηθείς να μπεις.
-
Ωραία, Νάνσι.
-
Και μόνο η ιδέα.
-
Απλά ένα ήσυχο πρωινό στο
σπίτι των Ντριού.
-
- Λοιπόν, γεια χαρά. Θα τα πούμε.
- Πού πας;
-
Πού νομίζεις ότι πηγαίνω με τη
ρακέτα, να σκάψω;
-
Θα σου πω εγώ αν μου δώσεις 10 σεντς.
-
Δεν θα σου έδινα δεκάρα.
Δεν μ' ενδιαφέρει.
-
Τότε γιατί ρωτάς;
-
Μπες μέσα εσύ.
-
Εγώ θα σου πω πάντως.
-
Έχει ραντεβού με μια όμορφη κοπέλα.
-
Θα παίξεις πάλι τένις μ' εκείνη τη γυναίκα;
-
Τι εννοείς, γυναίκα;
-
Είναι μόλις δυο χρόνια μεγαλύτερη
από σένα.
-
Εντάξει τότε, αν προτιμάς
να παίξεις τένις.
-
Αφού περίμενα ότι θα με βοηθούσες.
-
Βέβαια, το να γράψω το καλύτερο
άρθρο δεν είναι σημαντικό.
-
Ξέρεις πως είναι αυτά.
Η διάκριση θα ήταν καλή.
-
- Θέε μου, Νάνσι.
- Όλα καλά. Προχώρα.
-
Μη μου δίνεις σημασία. Εγώ απλά...
-
Α, παρεμπιπτόντως,
έχω κάτι για σένα.
-
Αλήθεια; Λοιπόν τι είναι;
-
Τίποτα σημαντικό.
Ένα μικρό δώρο γενεθλίων.
-
Ξόδεψα τα τέσσερα δολάρια που είχα
για τον προφυλακτήρα.
-
Πω πω, Νάνσι, ευχαριστώ.
-
Αλλά τα γενέθλια μου είναι σε δύο μήνες.
-
Αλήθεια;
-
Ε, δεν πειράζει. Τώρα που το είδες κράτα το.
-
Πω πω ευχαριστώ. Εγώ δεν..
-
Αχ Θέε μου.
-
- Ευχαριστώ.
- Παρακαλώ.
-
Για μισό λεπτό, Νάνσι.
-
Κοιτά μπορώ να αναβάλω το τένις αν
πραγματικά με χρειάζεσαι.
-
Μην σκοτίζεσαι.
-
Θα πήγαινα στην φυλακή να πάρω συνέντευξη
από την Γιούλα Ντένινγκ...
-
...ήθελα να φέρεις τη φωτογραφική σου.
-
Μέχρι στιγμής δεν έχει αφήσει
κανέναν να την φωτογραφήσει.
-
Και πώς περιμένεις ότι εγώ θα τα καταφέρω;
-
Κάτι θα σκεφτώ.
-
Τότε δεν με χρειάζεσαι στ' αλήθεια.
-
Οι δημοσιογράφοι πάντα παίρνουν
φωτογράφους...
-
...όταν έχουν σημαντικές αποστολές
κι άλλωστε...
-
...ο μπαμπάς δεν θέλει να πάω
στις φυλακές μόνη μου.
-
Θα 'ρθω μαζί σου.
-
Οι φυλακές δεν είναι
για παιδιά, Μέρι.
-
Άφησε την να πάει. Μπορεί να την κρατήσουν κιόλας.
-
Δεν το νομίζω. Πήγαινε ν' αλλάξεις τώρα.
-
Φόρα το καινούργιο σου καπέλο.
-
- Εντάξει.
- Θα σου φέρω την κάμερα, Τεντ.
-
Βιάσου.
Θέλω να προλάβω την απογευματινή έκδοση.
-
Μπορεί να προλάβεις να φτιάξεις
και τον προφυλακτήρα.
-
Πάλι με κορόϊδεψε.
-
- Όχι φωτογραφικές.
- Ξέρετε, εγώ...
-
Δώσε στην κυρία την φωτογραφική, Τεντ.
-
Εντάξει λοιπόν.
-
Εντάξει. Εκεί.
-
Πάει κι αυτό. Έπρεπε να ξέρεις ότι
δεν επιτρέπονται οι φωτογραφικές.
-
Το ήξερα.
-
Τι ήταν μέσα στη θήκη;
-
Έβγαλα την κάμερα κι έβαλα ένα
κομμάτι ξύλο.
-
Υποψιάστηκα ότι θα γινόταν αυτό.
-
Κοίτα δεν νομίζω να περιμένεις ότι θα την
φωτογραφήσω μετά απ' αυτό;
-
Φυσικά, χαζούλη.
-
Κι αν μας πιάσουν, θα μείνουμε εδώ.
-
Σταμάτα ν' ανησυχείς.
-
Φόρα το καπέλο σου.
-
- Εδώ μέσα;
- Φυσικά.
-
Έχεις δει ποτέ πραγματικό δημοσιογράφο
να μην φοράει καπέλο;
-
Μέχρι που τρώει μέσα απ' αυτό.
-
Αχ, όχι αυτό. Είναι απαίσιο.
-
Για όνομα του Θεού, τι κάνεις;
-
- Μόλις μου το έδωσες.
- Το ξέρω. Όχι, άσε με να το φτιάξω τώρα.
-
Φτιάξ' το καλά.
-
Αχ το χάλασες.
-
Να, τώρα μοιάζεις με αληθινή ρεπόρτερ
κι όχι σαν ψεύτικη κούκλα.
-
Ναι;
-
Είμαι η Νανσι Ντριου απο την Τριμπιούν,
και ο κ. Νίκερσον είναι ο φωτογράφος.
-
- Γεια.
- Α, ώστε ρεπόρτερ.
-
Φαίνεσαι τόσο νέα.
-
Μάλλον θα πρέπει να σας εξηγήσω.
Δεν είμαστε αληθινοί ρεπόρτερ.
-
Εγώ θέλω να κερδίσω ένα βραβείο αρθρογραφίας
και γι' αυτό ήθελα μια συνέντευξη.
-
- Πώς είπατε ότι λέγεστε;
- Νάνσι Ντριού.
-
Έχετε καμία σχέση με τον Κάρσον Ντριού,
τον δικηγόρο;
-
Είναι ο πατέρας της.
-
Α, μάλιστα.
-
Δίδα Ντένινγκ, μήπως ξέρετε έναν άνδρα
με περίεργο αυτί;
-
Είναι κάπως διπλωμένο.
-
Όχι. Γιατί ρωτάτε;
-
Ήταν ένας στο δικαστήριο.
-
Αναρωτιόμουν μήπως είναι φίλος σας.
-
Δεν έχω ιδέα για ποιον λέτε.
-
Δίδα Ντένινγκ, δεν κατηγορείστε για κάτι.
-
Δηλαδή, εννοώ ότι είστε αθώα.
-
Αν δεν πειράζει θα ζητήσω απ΄ τον
πατέρα μου να έρθει.
-
Αχ, μακάρι.
-
Βλέπετε, υπάρχουν...
-
Υπάρχουν τόσα πολλά στοιχεία εναντίον μου.
-
Κι είναι ακόμα χειρότερα
σήμερα απ' ότι ήταν χθες.
-
Βρήκαν και τίποτα άλλο;
-
Η αστυνομία μίλησε με τους
κατασκευαστές κι...
-
...έμαθε ότι η μόνη πώληση σ'αυτό το
κομμάτι της χώρας έγινε σε μένα.
-
Αν είχες μόνο το μεταλλικό κουτί
που ήταν μέσα η ουσία.
-
Ξέρεις, γι' αυτό που έλεγες
χθες στο δικαστήριο.
-
- Εξαφανίστηκε.
- Μάλλον κάποιος το έκλεψε.
-
Το είχα δει τις προάλλες που άδειαζα..
τον σκοτεινό θάλαμο.
-
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το βρήκαν.
-
- Ήταν...
- Τι συμβαίνει;
-
Το κουτί ήταν άδειο,
αλλά δεν το πέταξα.
-
Ήθελα να το φυλάξω γιατί είχε την
διεύθυνση του κατασκευαστή πάνω.
-
Σκέψου καλά. Τι το έκανες;
-
Έβαλα κάτι παλιά μπουκάλια και πράγματα
σ' ένα παλιό ντουλάπι στο υπόγειο.
-
Το κουτί πρέπει να ήταν εκεί.
-
- Ίσως είναι ακόμα εκεί.
- Ναι.
-
Άσ' το σε μένα και μην
πεις σε κανέναν τίποτα.
-
Παραλίγο να το ξεχάσω, δίδα Ντένινγκ.
Να σας βγάλουμε μια φωτογραφία;
-
- Ναι, δεν έχω πρόβλημα.
- Βιάσου, Τεντ.
-
Ευχαριστώ πολύ δίδα Ντένινγκ και θα
σας ενημερώσουμε για ό,τι γίνει.
-
- Λίγο στα δεξιά σας.
- Λίγο θλιμμένα τώρα.
-
Μείνετε εκεί.
-
Επ, τι γίνεται εδώ;
Τι συμβαίνει;
-
-
- Ο κύριος είναι με την κρατούμενη;
- Τεντ, καλύτερα να φύγουμε.
-
Κι αν δεν μπορέσεις να μπεις; Είναι ακόμα παράνομο.
-
Όχι για μία ρεπόρτερ.
-
Ο ρεπορτερ μπορεί να κάνει πράγματα
που οι άλλοι δεν θα 'πρεπε.
-
Τώρα προχώρα και κάνε ό,τι σου είπα.
-
Εντάξει.
-
Αλλά αν συμβεί κάτι,
δεν θα φταίω εγώ.
-
- Γεια.
- Παρακαλώ;
-
Δεν νομίζω να θες να γίνεις συνδρομητής
σε κανένα περιοδικό;
-
- Όχι.
- Καλά κατάλαβα.
-
- Φυλάς εδώ αυτό το μέρος;
- Αμέ.
-
Μάλλον θα νιώθεις μοναξιά εδώ πέρα
μόνος σου όλη την ώρα;
-
Καμιά φορά.
-
Δεν έχω πολύ δουλειά τώρα.
-
Αν θέλεις μπορούμε να παίξουμε κανένα χαρτάκι ή κάτι τέτοιο.
-
Τι ωραία ιδέα, νεαρέ μου.
-
- Πάρε μια καρέκλα.
- Έξοχα.
-
Κοίτα, σε πειράζει να κάτσω εκεί;
Είμαι λίγο προληπτικός.
-
Βέβαια, βέβαια.
-
Πρέπει να βρούμε κάτι να χτυπάμε (;), νεαρέ μου.
-
- Τι λες για ένα κέρμα;
- Ένα κέρμα, ναι...
-
Ναι, μια χαρά.
-
Θα σου κρατάω το σκορ.
-
Βιάσου, Νάνσι.
-
Βιάσου μου μη τρως μέρα τη
Ε
-
Μην το κάνεις αυτό.
-
Μη με αποσπάς απ' το παιχνίδι.
-
Συγγνώμη.
-
Τι ήταν αυτός ο θόρυβος;
-
Ποιος θόρυβος;
-
- Πρέπει να το κοιτάξω.
- Ίσως νόμιζες ότι άκουσες κάτι.
-
Ναι, μπορεί.
-
Τεντ.
-
Η μητέρα σου θέλει να γυρίσεις
στο σπίτι αμέσως.
-
Γεια σου. Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.
-
Μάλλον, πρέπει να πηγαίνω.
-
- Πόσο είμαστε;
- Περίμενε να μετρήσω.
-
Ωραία μ' έμπλεξες.
-
Έχασα το χαρτζιλίκι μου από 'κείνο
το χαρτόμουτρο.
-
Μάλλον άξιζε τον κόπο.
Βρήκα το κουτί.
-
Αλήθεια;
-
Εκείνος με το περίεργο αυτί
ήταν εκεί.
-
Με κυνήγησε έξω απ' το υπόγειο.
-
Θέε μου, Νάνσι, ρισκάραμε πολύ.
-
Ίσως να μην έπρεπε να το τραβήξουμε τόσο.
-
Πρέπει να το πάμε στην αστυνομία.
-
Ίσως ο αστυνόμος Τουίντι
μπορεί να βρει αποτυπώματα.
-
Να πάρει!Κοίτα την ώρα.
Το ραντεβού για το τένις ήταν στις 3.
-
Μα αυτό είναι πιο σημαντικό απ' το τένις.
-
- Εκείνη δεν θα ξαναπαίξει ποτέ μαζί μου.
- Δεν θέλεις να πας;
-
Δεν με χρειάζεσαι. Μου τα
λες μετά. Γεια.
-
Βοήθεια. Σταματήστε την. Είναι κλέφτρα!
-
Προσέχετε. Είναι κλέφτρα.
Παρακαλώ, σταματήστε την.
-
Κλέφτρα. Σταματήστε την. Είναι κλέφτρα.
-
Αστυνόμε Τουίντι, απ'όλους τους
ανθρώπους, εσύ έπρεπε να είσαι;
-
Ε, τι κοιτάτε. Ελά, απομακρυνθείτε.
Διαλύστε το
-
- Γεια σου, μπαμπά.
- Γεια σου, μικρό.
-
- Αχ χαίρομαι που σε βρίσκω.
- Αλήθεια.
-
Τι κάνεις ξύπνιος τέτοια ώρα;
-
Πήγαινε να κοιμηθείς. Καληνύχτα.
-
- Αχ, μπαμπά, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
- Τι συμβαίνει;
-
Τίποτα.
-
Όχι;
-
Έλα τώρα, πες μου τα όλα.
-
Τώρα;
-
Μπάμπα πάντα μ' έμαθες να κάνω
το σωστό, έτσι δεν είναι;
-
Προσπάθησα, Νάνσι.
-
Μπαμπά, αν πίστευα σε κάτι που
ήξερα ότι ήταν το σωστό...
-
...θα πρέπει να προσπαθώ
να το ακολουθώ.
-
Κάτι παραπάνω.
Να μην κάνω ούτε βήμα πίσω.
-
Ας πούμε ότι έδωσες μια υπόσχεση
που ήξερες ότι ήταν σωστή...
-
...βάζω στοίχημα θα την κρατούσες.
- Οπωσδήποτε.
-
Ο άνθρωπος που αθετεί τις
υποσχέσεις του είναι αδύναμος.
-
Δεν θα 'θελες να αθετήσω μια
υπόσχεση, έτσι δεν είναι;
-
Φυσικά και όχι, Νάνσι.
-
Αν έδωσες μια υπόσχεση καλόπιστα..
-
...θα περίμενα να την τηρήσεις,
όσο κι αν σου κοστίσει.
-
Και θα με βοηθούσες να την τηρήσω;
-
Βεβαίως. Μα, τι σόι πατέρας
νομίζεις ότι είμαι;
-
Τότε θα υπερασπιστείς την
Ντένινγκ...
-
...γιατί της το υποσχέθηκα.
-
Τι πράγμα;
-
Είπες ότι θα με βοηθάς
να κρατάω τις υποσχέσεις μου.
-
Νάνσι, μου την έφερες.
-
Πάντα μου το κάνεις αυτό.
Τώρα δεν θα 'χω...
-
Καλά, εντάξει.
-
Αν μπορείς να μου βρεις ένα λόγο
για να πιστέψω ότι είναι αθώα..
-
... τότε θα την αναλάβω.
-
Αχ, μπαμπά, ήξερα ότι θα το έκανες.
-
Λοιπόν, ο Τεντ κι εγώ πήγαμε στο
σπίτι της Λάμπερτ σήμερα.
-
Και βρήκα το κουτί του
σιδηροκυανούχου νατρίου.
-
Αυτό που μπορεί να έχει
δακτυλικά αποτυπώματα πάνω.
-
Και πήγατε εκεί μόνοι σας;
-
Ξέρω, ήταν σημαντικό στοιχείο.
-
Εκείνος με το περίεργο αυτί
με κυνήγησε έξω απ' το υπόγειο.
-
Και, μπαμπά αυτό δεν είναι το χειρότερο.
-
Όταν πήγαινα να το παραδώσω στην
αστυνομία, μια γυναίκα μου το έκλεψε.
-
Αυτό αποδεικνύει ότι εμπλέκονται
κι άλλοι στην υπόθεση.
-
- Έπρεπε να πας στην αστυνομία.
- Ναι, το ξέρω.
-
Όλα πήγαν στραβά.
Απέτυχα τελείως.
-
- Ίσως να μην είμαι και πολύ έξυπνη.
- Σωστά.
-
- Μπαμπά.
- Αγάπη μου, όλοι κάνουν λάθη.
-
Μα δεν το βλέπεις, μπαμπά;
-
Αν η δις Ντένινγκ καταδικαστεί,
θα φταίω εγώ.
-
Ήμουν ανόητη κι έχασα τα στοιχεία
που θα την έσωζαν.
-
- Εγώ φταίω.
- Έλα, μην ανησυχείς, Νάνσι.
-
Θα δω την Ντένινγκ το πρωί.
-
Αχ μπαμπά, αλήθεια νιώθω
10 χρόνια νεώτερη.
-
Μην ενθουσιάζεσαι τόσο.
-
Δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο
για να χρησιμοποιήσουμε στο δικαστήριο.
-
Θα υπάρξει, αν μπορέσεις
να βρεις αυτόν τον άνδρα.
-
- Θα τον αναγνώριζες αν τον έβλεπες;
- Τέτοιο αυτί δεν ξεχνιέται.
-
Έμοιαζε σαν τα μάφιν της Έφι.
-
- Σαν κουνουπίδι;
-Τι;
-
- Είπα αυτί σαν κουνουπίδι.
- Τι είπες;
-
Δεν σε καταλαβαίνω, Νάνσι.
-
Που να καταλάβεις εσύ!
-
- Πώς μιλάς έτσι στον πατέρα σου;
- Είναι κάτσες.
-
Γιατί δεν τις βγάζεις;
-
Να, πάρε την πετσέτα.
Αχ τώρα πρέπει να ξαναρχίσω.
-
Είπα ότι το αυτί του έμοιαζε
με τα μάφιν της Έφι.
-
Είπα, ήταν αυτί σαν κουνουπίδι.
-
Αυτό δείχνει ότι μπορεί
να είναι μποξέρ ή παλαιστής.
-
Αλήθεια;
-
Τι σχέση μπορεί να έχει με την υπόθεση,
δεν μπορώ να το καταλάβω.
-
Ένιωθα απ' την αρχή ότι
αυτός ο άνδρας κάτι ξέρει.
-
Κάτι πρέπει να κάνεις γι' αυτόν.
-
Θα κάνω κάτι για ένα αστείο κορίτσι.
-
- Έλα κοριτσάκι μου πήγαινε για ύπνο.
- Άσε με. Δεν είμαι κοριτσάκι.
-
- Πάντα θα είσαι το κοριτσάκι μου.
- Για κανέναν δεν είμαι κοριτσάκι.
-
Όλοι αγαπούν τα κοριτσάκια.
Γι' αυτό κι εγώ σ'αγαπώ.
-
- Όμορφο κοριτσάκι.
- Έλα μπαμπά.
-
Μπαμπά, μην γίνεσαι κουτός.
-
Καληνύχτα μωρό μου.
-
Καληνύχτα μωρό μου.
Σ' αφήνω τώρα.
-
Μπαμπά, πρέπει να το λύσουμε αυτό.
-
Το πρωί, το πρωί
Το λαμπρό και φωτεινό πρωινό.
-
Το πρωί.
-
Γεια.
-
- Είμαι η Νάνσι Ντριού.
- Γοητευμένος, φυσικά. Πάρε μια καρέκλα.
-
Όχι, ευχαριστώ.
Είμαι στο πόδι όλη μέρα.
-
Έχεις φωτογραφίες νικητών παλαιστών
κι άλλων τέτοιων;
-
Πρέπει να δεις κάποιους απ' τους
συγγενείς της γυναίκας μου.
-
Ήρθες στο σωστό μέρος, τους ξέρω όλους.
Ο δικός σου πώς είναι;
-
Θα τον δεις τώρα.
Έχει ένα αυτί σαν κουνουπίδι.
-
Να. Αν τον θυμηθείς, πες μου.
-
- Τεντ.
- Τι θέλεις;
-
Μην με κάνεις να φωνάζω. Έλα εδώ.
-
- Με συγχωρείς ένα λεπτό, Έλεν.
- Εντάξει.
-
- Πώς με βρήκες εδώ;
- Γεια σου, Τεντ.
-
- Α, κατάλαβα.
- Πού θα μπορούσα να σε βρω;
-
- Ο Τεντ έχει φιλενάδα.
- Ο Τεντ έχει φιλενάδα.
-
Ήσυχα, μισοριξιά.
-
- Δεν είναι και τόσο όμορφη.
- Σίγουρα, συμφωνεί κι ο Τεντ.
-
- Τι σκέφτεσαι;
- Κοίτα το χαρτί που βρήκα.
-
Για δώσε να δω.
-
Σόξι Άνθενς. Ποιος είναι αυτός;
-
Είναι αυτός που είδα στης Λάμπερτ.
-
Ήταν μποξέρ. Πηγαίνει στο γυμναστήριο
του Μάξι, στην 1η Οδό.
-
- Πώς το ξέρεις;
- Ναι! Πώς το ξέρεις;
-
Απλά αναρωτήθηκα που θα πήγαινα
αν ήμουν παλαίμαχος μποξέρ..
-
..σ' ένα γυμναστήριο.
-
Τηλεφώνησα σ' όλη την πόλη, κι έλεγα
ότι είμαι η κοπέλα του κ. Άνθεν.
-
Πολύ γρήγορα ανακάλυψα ότι ήταν στου Μάξι.
-
Μάλιστα. Καλά που μου το είπες.
Ε... πρέπει να επιστρέψω τώρα.
-
- Αντίο, Τεντ.
- Αντίο.
-
Μη σε κρατάω.
-
Ήθελα να σου πω που θα είμαι
αν σε ρωτήσει ο μπαμπάς.
-
Καλά, θα πας σ' εκείνο
το γυμναστήριο μόνη;
-
Θα πάω. Κάτι πρέπει
να γίνει με τον Σόξι άμεσα.
-
Είναι σημαντικός μάρτυρας.
-
Μου το λες για να μπλέξω εγώ
με τον πατέρα σου...
-
...που σε άφησα να πας.
-
Δεν έκανα κάτι τέτοιο.
Δεν είσαι υπεύθυνος για μένα.
-
Θα' ρθούμε κι εμείς.
Τρελαινόμαστε για καυγάδες!
-
- Ελπίζω να φιλήσω καμιά αγριόγατα (?)
- Εσείς οι δυο δεν πάτε πουθενά.
-
- Και γιατί παρακαλώ;
- Άσ' το.
-
Να πάρει, Νάνσι. Τώρα θ' ανησυχώ.
Καλύτερα να έρθω κι εγώ.
-
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται.
Είναι ζόρικο μέρος.
-
- Θα προσέχω και τον εαυτό μου, κι εσένα.
- Καλά αφού επιμένεις. Έλα.
-
- Τι είναι αυτό;
- Η στολή σου.
-
Θα ποζάρεις ως ο μποξέρ
"Γρήγορος... Λόγκαν"...
-
...θα κερδίσεις την εμπιστοσύνη του Σόξι.
Και ίσως να προδωθεί από μόνος του.
-
Τα είχες σχεδιάσει όλα, έτσι δεν είναι;
-
Φυσικά και όχι, Τεντ Νίκερσον.
-
Δέκα σεντς.
-
- Τι απαίσιο μέρος.
- Τεντ , να εκεί είναι.
-
Νομίζω ότι αυτή που μου έκλεψε
το κουτί είναι η φιλενάδα του.
-
Τώρα πρέπει να τον τουμπάρεις
να σου πει τ' όνομα και την διεύθυνση της.
-
Μήπως θα ήθελες να μάθεις και
για το σόι της; Μα πώς εγώ θα...
-
Ο αστυνόμος Τουίντι πάντα έλεγε,
"Cherzez la femme". Βρες τη γυναίκα.
-
- Το μόνο έξυπνο που έχει πει ποτέ.
- Ναι, και δεν είναι καν δικό του.
-
Είναι αλήθεια. Πάντα μπορείς να πάρεις
πληροφορίες από τις γυναίκες.
-
Τους αρέσει να μιλάνε.
-
Ναι, κάτι έχω προσέξει.
-
Πήγαινε τώρα.
Θα σε περιμένω εδώ.
-
- Δεν μου φαίνεται και πολύ φιλικός.
- Μην ξεχνάς ότι είσαι ο "Γρήγορος Λόγκαν".
-
- Μισό λεπτό. Ποιο είναι το όνομα;
- "Γρήγορος Λόγκαν"
-
Έλα πρωταθλητή, μην αρπάζεσαι.
Όλα είναι μια χαρά.
-
- Γεια σου, πρωταθλητή.
- Δεν είμαι πρωταθλητής.
-
Σίγουρα προπονείσαι σαν πρωαθλητής.
-
Είμαι κάπως καινούργιος εδώ.
-
Αλλά στο Φρίσκο είχα τις επιτυχίες μου.
-
- Ναι, ε;
- Πάνε αυτά. Τελειώσαν.
-
Νομίζω σε είδα με μια ομορφούλα.
-
- Πώς σε λένε;
- "Γρήγορο Λογκαν". Εκείνο το μωρό...
-
Γρήγορος Λόγκαν.
Πρώτη φορά τ' ακούω.
-
Δεν με ξέρουν καλά εδώ γύρω.
-
Τι λες να παλέψουμε κάνα δυο γύρους;
-
Α, σήμερα δεν θα κάνω προπόνηση.
-
Αν είσαι μποξέρ,
πρέπει να προπονείσαι συνέχεια.
-
Δεν έχω φέρει τα ρούχα μου.
-
Μη σε νοιάζει. Θα σου βρω εγώ.
Ε, Τζέικ.
-
- Ναι.
- Βρες του ένα σορτσάκι.
-
Θα μου δείξει πως παλεύουν στο Φρίσκο.
-
- Αμέ. Έλα μαζί μου.
- Δεν θα ήθελα.
-
Θέλω μια μασέλα, παρακαλώ.
-
Το γυμναστήριο του Μάξι.
-
Είμαι η φιλενάδα του Σόξι Άνθεν.
-
Πες τε του να με πάρει μόλις μπορέσει.
-
Μισό λεπτό. Εδώ είναι.
-
Ναι;
-
Έ, Σόξι.
-
Η φιλενάδα σου θέλει να της
τηλεφωνήσεις αμέσως.
-
Καλά.
-
Έλα μέσα. Όχι, όχι εκεί.
Έλα από 'δω.
-
Θα μπεις μέσα επιτέλους;
Άντε μπράβο.
-
Εντάξει Σόξι, κάνε ζέσταμα.
Λιγάκι. Μπράβο.
-
Χωρίς γυναίκες.
-
Πρέπει να μπω μέσα.
Είμαι ο ατζέντης του.
-
Ο ατζέντης; Τι;
-
Τεντ, τι κάνεις;
-
Θέε μου, Νάνσι, είμαι χάλια.
-
Μόλις έμαθα κάτι σημαντικό. Θέλω να φύγω.
-
Κι εγώ, αλλά δεν γίνεται.
Πρέπει να παλέψω μαζί του.
-
Να παλέψεις; Αχ, Τεντ, μη το κάνεις.
-
Θα με στριμώξουν άσχημα αν δεν το κάνω.
-
Αχ, Θεέ μου. Κοίτα.
Ίσως να μην είναι σε φόρμα.
-
Ναι, σαν ταύρος.
-
Εντάξει. Γρήγορε. έλα.
Έτοιμος, Τζέικ;
-
Όλα έτοιμα.
-
Λοιπόν, αντίο, Νάνσι.
-
Τώρα παιδιά, θ' ανάψουν λίγο τα αίματα.
-
Τρεις...γύροι επίδειξης μποξ...
-
...μεταξύ του Σόξι Άνθεν απ' το Σικάγο,
τον οποίο όλοι γνωρίζουμε..
-
...και του Γρήγορου Λόγκαν,
η Αστραπή του Φρίσκο.
-
Εντάξει παιδιά, πηγαίνετε στις γωνίες σας
και ξεκινήστε τον αγώνα.
-
Γρήγορε, το γάντι σου δεν είναι δεμένο.
Έλα να σ' το φτιάξω.
-
Νάνσι, είσαι ιδιοφυΐα.
-
Τώρα, αν μπορούσα να τον πιάσω.
-
Έλα, Σόξι. Έλα.
-
Άλλη μία, Τεντ. Δηλαδή Λόγκαν.
-
- Ριξ' του στο σαγόνι, Σόξι.
- Αυτό είναι αμούστακο ακόμα.
-
Δεν είανι.
-
Ώπα, γράψε έναν πόντο.
-
Έλα, κυνήγα τον λίγο.
-
- Πόσος χρόνος έμεινε ακόμα;
- Έλα, Τεντ. Άσε τις ευγένειες.
-
Μπράβο, Τεντ. Έλα, χτύπα ξανά.
Χτύπα τον ξανά. Έλα.
-
Έλα, Λόγκαν. Έλα, χτύπα τον.
Κάνε κάτι. Χτύπα τον.
-
Μπράβο Τεντ. Τώρα τον έχεις.
-
Τεντ.
-
Τεντ. Αχ Τεντ, μίλα μου.
-
Μίλα μου. Τεντ, τι έγινε;
-
Αυτό ήθελα να σου ζητήσω.
-
Προσπάθησε τρία, πέντε, δύο,
τέσσερα, τέσσερα, εννιά.
-
Μακάρι να ήξερα τι κάνουν.
-
Δεν ξέρω, Κίλερ.
Ίσως να 'ναι κι οι δυο τρελοί.
-
Γεια. Είμαι ο Σόξι Άνθενς.
Είναι η φιλενάδα μου εκεί;
-
Όχι, μαλαγάνα.
-
Θεέ μου, υπάρχει κάποιος ακόμα
που μπορούμε να φωνάξουμε.
-
- Αν έχεις κάνει τα υπόλοιπα σωστά.
- Α, είμαι σίγουρη.
-
Ναι.
-
Αχ, κοίτα με. Καταστράφηκα.
-
Ούτε στα μαθήματα τένις δεν θα
μπορώ να πηγαίνω τώρα.
-
Μαθήματα τένις;
-
Τεντ, η κοπέλα που παίζατε
είναι δασκάλα του τένις;
-
Φυσικά. Η Έλεν Γουίνφιλντ, η πρωταθλήτρια.
Αυτά τα μαθήματα κοστίζουν αρκετά.
-
Δασκάλα του τένις.
Μα, αυτό είναι υπέροχο.
-
Δηλαδή, λυπάμαι για μαθήματα, αλλά...
-
Ε, τι σου συμβαίνει;
-
Τίποτα. Τώρα δοκίμασε το άλλο νούμερο.
Τρία, πέντε, δύο, τέσσερα, τέσσερα, μηδέν.
-
Ίσως πρέπει να πας για ψυχανάλυση.
-
Θ πάω σπίτι και θα φάω ένα μπισκότο.
-
Φέρε μου κι εμένα ένα. Εγώ θα μείνω εδώ
και να μάθω τι συμβαίνει εδώ.
-
Εντάξει, φιλαράκι.
-
Ρεσεψιόν,
Ξενοδοχείο Μπέλντενμπουργκ.
-
Είμαι ο Σόξι Άνθενς.
Τηλεφωνώ για την φιλενάδα μου
-
Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή, κε Άνθενς.
-
- Είναι το μέρος, πώς να βρω τ' όνομα της;
- Με στρατηγική.
-
Ναι, ναι.
-
Ξέρετε που πήγε η δις...;
-
Όχι, αλλά θα δω αν άφησε
κάποιο μήνυμα για σας.
-
- Κι ο Σόξι μένει εκεί.
- Αλήθεια;
-
Όχι, δεν υπάρχει μήνυμα, κ. Άνθενς.
Να της πω ότι τηλεφωνήσατε;
-
Μισό λεπτό.
Αχ, Τζο, η δις Λούκας πήρε το ταξί σου;
-
Ναι. Γιατί;
-
- Τ' όνομα της είναι Λούκας.
- Ναι.
-
Πήγε στο καφέ Μανταρίν, κ. Άνθενς.
-
Ευχαριστώ, λοιπόν, εσείς...
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
-
Καφέ Μανταρίν.
-
Έχεις καθόλου λεφτά;
-
- Όχι, δεν μου τρέχουν απ' τα μπατζάκια.
- Ούτε και μένα. Μη φας πολύ.
-
Μανούλα μου, κινέζικο.
-
Μέρι Νίκερσον.
-
Λατρεύουμε τα κινέζικα, έτσι δεν είναι;
-
- Ναι.
- Από που είναι οι τραμπούκοι σου;
-
Νόμιζες ότι θα μας ξεφύγεις, ε;
-
Ναι.
-
- Πηγαίνετε σπίτι.
- Όχι.
-
Μπορεί να χαθούμε.
Θα 'ρθούμε μαζί σου.
-
- Πάνω απ' το πτώμα μου.
- Κι απ' το δικό μου.
-
Τότε, μάλλον θα πρέπει να τηλεφωνήσω
στον πατέρα της Νάνσι.
-
Ωχ, εντάξει, εντάξει.
Θα το κάνουμε.
-
Με έναν όρο, όταν ο σερβιτόρος πάρει
παραγγελία, εσύ θα πεις "Δεν πεινάω".
-
- Αφού πεινάω. Εσύ τι λες, Κίλερ;
- Πεθαίνω της πείνας.
-
Δεν έχουμε αρκετά χρήματα.
-
Θα συνεργαστείς μαζί μας ή όχι;
-
- Τι λες, Κίλερ;
- Φυσικά, είμαστε μέσα.
-
Εντάξει, πάμε.
-
Μισό λεπτό.
Ας το δοκιμάσουμε μια φορά.
-
Τώρα, είμαι ο σερβιτόρος.
Τι θα πάρετε, τζαμπατζήδες;
-
Τσοπ Σούι.
-
- Όχι. Όχι.
- Όχι, όχι. Κοίτα είμαστε ταπί.
-
Δεν μπορούμε να σου πάρουμε φαΐ.
-
- Ούτε καν ένα ποτήρι γάλα.
- Αν είναι γι' αυτό κάτι θα γίνει.
-
Εντάξει. Σύμφωνοι.
-
Τεντ, γιατί έπρεπε να έχεις αδερφή;
-
Ρώτα τη μαμά.
-
Αχ, φοβάμαι ότι είμαστε
πολύ κοντά στην ορχήστρα.
-
Εδώ είναι καλά.
Ευχαριστώ πολύ.
-
Τεντ, είδες;
Είναι στο διπλανό θάλαμο...
-
...με τον Μάιλς Λάμπερτ.
- Αυτή είναι;
-
Είναι αστείο.
-
Σίγουρα, είναι η φιλενάδα του Σόξι.
-
Νομίζω ότι βγαίνει έξω με το κ. Λάμπερτ.
-
- Λες ο Σόξι να γνωρίζει τον Λάμπερτ;
- Μπορεί.
-
Ανοίξτε μου.
-
- Για ποιο λόγο.
- Ξέχνα το.
-
Ξέχνα το αυτό.
-
Έλα.
-
Το Γυμναστήριο του Μάξι, Σόξι.
-
- Γεια.
- Ο κ. Άνθενς; Είμαι ένα φίλος.
-
θα σε ενδιέφερε να μάθεις...
-
...ότι η δις Λάμπερτ τρώει
με τον Μάιλς Λάμπερτ...
-
...στο Καφέ Μάνταριν;
- Ποιος είναι;
-
Σε ποιον τηλεφώνησες;
-
Πήρα στον Σόξι για τον Λάμπερτ και
τη δις Λούκας. Και τρελάθηκε.
-
- Να πάρει.
- Μπορεί να μάθουμε κάτι σημαντικό.
-
Όταν έρθει εδώ,
σίγουρα κάτι σημαντικό θα γίνει.
-
Ναι, τουρτοπόλεμος.
-
Τι θα πάρετε, παρακαλώ;
-
Θα πάρω αυγά τηγανητά.
-
- Κι εσείς;
- Ένα τσάι.
-
Κι εσείς, παρακαλώ.
-
Ένα ποτήρι γάλα.
-
- Και τσοπ σούι.
- Ναι, ναι.
-
Τεντ, κοίτα.
-
- Σόξι.
- Εσύ παλιό...
-
- Ηρέμησε, Σόξι.
- Κάτσε κάτω.
-
Σκόπευες να τρέξεις...
-
...όταν βρήκες ότι ο Λάμπερτ ήθελε
να βάλει χέρι στην κυρία.
-
Σκάσε, Σόξι.
-
Όσο για σένα εξυπνάκια, την θέλεις
την κυρά. Είναι δική σου.
-
Αλλά τη στιγμή που εσύ κι αυτή θα πάτε
να το διαλύσετε, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως.
-
Ακόμα έχω το μεταλλικό κουτί
με τα αποτυπώματα.
-
- Ξέρω τι να το κάνω.
- Παλιο...
-
Σόξι, Σόξι, μη.
-
Ε, τι συμβαίνει;
Από πού έρχεσαι;
-
- Τι κάνεις; Τι συμβαίνει;
-Γιατί;
-
- Θα τηλεφωνήσω στην αστυνομία.
- Όχι,όχι. Μη το κάνεις αυτό.
-
Δεν θέλουμε δημοσιότητα.
-
Έλα, κούκλα.
-
- Πάρε το τσεκ. Πρέπει να πάρω τον μπαμπά.
- Φυσικά.
-
- Παρακαλώ;
- Η κόρη σας είναι στο τηλέφωνο.
-
Ευχαριστώ.
-
Γεια σου, Νάνσι.
-
Μπαμπά, τι θα συμβεί στο κτήμα Λαμπέρτ,
αν η Ντένινγκ καταδικαστεί;
-
Τότε θα περάσει στον κοντινότερο συγγενή της,
τον Μάιλς Λάμπερτ. Γιατί;
-
Απλώς αναρωτιόμουν. Ευχαριστώ, μπαμπά.
-
- Έλα, Τεντ, βιάσου.
- Δώσε μου κανένα φράγκο. Στέγνωσα.
-
Είναι όλα όσα έχω.
-
Εξήντα... πέντε σεντς ακόμα, παρακάλω.
-
Κοίτα κύριος, είναι ό,τι έχουμε.
Μπορείς να μας εμπιστευτείς;
-
Α, φυσικά, φυσικά.
Καλοί άνθρωποι. Σας εμπιστεύομαι.
-
Ευχαριστούμε πολύ.
Έλα, Τεντ, πρέπει να βιαστούμε.
-
Εξήντα... πέντε σεντς.
-
Μα μόλις είπες ότι μας εμπιστεύεσαι.
-
Βλέπεις, πρέπει να πάμε σπίτι και
να πάρουμε τα λεφτά απ' τους δικούς μας.
-
Αλλά θα ξαναρθούμε.
-
Εξήντα... πέντε σεντς.
-
Κοίτα τώρα πως μας έμπλεξες.
-
Δεν ξέρουμε τίποτα γι' αυτό,
έτσι δεν είναι, Κίλερ;
-
Όχι, μας κάλεσαν.
-
Κοίτα, κύριος,
δεν έχουμε 65 σεντς.
-
Έχεις τσεκ, όχι 65 σεντς;
-
- Ναι. Σωστά.
- Όχι.
-
Πλένεις πιάτα όλη μέρα.
Μπορεί δύο, τρία μέρα.
-
Ε, ε, που πάει;
Κουζίνα εκεί.
-
- Κουζίνα εκεί.
- Κοίτα τώρα.
-
- Δεν θέλω να πλύνω πιάτα.
- Είμαι πολύ κουρασμένος, αλλά μπορώ να επιβλέπω.
-
Θα πλύνετε πιάτα, και οι δύο,
και σας αξίζει κιόλας.
-
- Ε, κύριος, μήπως να κάνει κάτι ψυχαγωγικό καλύτερα;
-Ψυχαγωγικό;
-
- Ναι, είναι διάσημη τραγουδίστρια.
- Εγώ νόμιζα ότι εσύ φίλος μου.
-
- Τι προσπαθείς να κάνεις;
- Μάλλον αυτοσχεδιάζεις.
-
Αλήθεια, κύριε, έχει τραγουδήσει
σε όλο τον κόσμο.
-
Εντάξει, εσύ τραγούδι καλό αμερικάνικο τραγούδι.
Όχι καλό, πλύνει πιάτα.
-
Έλα, γρήγορα.
-
- Τι θα τραγουδήσω;
- Οτιδήποτε. "Νάνι, το μωρό μου"
-
- Αχ Θεέ μου.
- Θα μας κλείσουν μέσα για τα καλά μετά απ' αυτό.
-
Ε, κύριος, μπορείς να την βοηθήσεις;
-
Δεν μπορώ, είναι πολύ γρήγοροι.
-
Χαζομάρες.
-
Δις Ντριού, τώρα είμαστε όλοι εδώ.
-
Ορίστε τώρα τα 50 δολάρια και το μετάλλιο.
-
Και τώρα, αν ο Μπόστγουικ έχει διαλέξει
το καλύτερο άρθρο...
-
...που έδωσε η γοητευτική...
- Δώσε το βραβείο σ' αυτό.
-
Για τον εργάτη που εφηύρε καρυοθραύστη...
-
...για σκίουρους χωρίς δόντια.
-
Εγώ είμαι. Νίκησα. Νίκησα.
-
- Με μεγάλη ευχαρίστηση...
- Εκτός αν η δις Ντριου έχει γράψει άρθρο.
-
Έχω ένα άρθρο, κ. Μπόστγουικ,
αλλά είναι εμπιστευτικό.
-
Βλέπετε, ο πατέρας μου...
-
Λοιπόν, τι είναι;
-
Το γεγονός είναι, κ. Μπόστγουικ, ότι ένας
άγνωστος τηλεφώνησε στον πατέρα μου..
-
...κι είπε ότι έχει το μεταλλικό κουτί
με το σιδηροκυανούχο νάτριο...
-
...με τα δακτυλικά αποτυπώματα που
θ΄αποδείκνυαν την αθωότητα της Ντένινγκ.
-
Και θα υποδείκνυαν τον πραγματικό
δολοφόνο της Κέιτ Λάμπερτ.
-
- Λες αλήθεια;
- Αφού, κύριε Μπόστγουικ...
-
...ξέρετε την υπόληψη του πατέρα μου
και δεν θα έλεγα ψέματα.
-
- Συνέχισε, συνέχισε.
- Έπειτα...
-
...ο άγνωστος έφερε το κουτί στο γραφείο
του πατέρα μου απόψε.
-
Εξαιρετικά.
-
Τσάρλι, σταμάτα το πιεστήριο.
Είστε υπέροχη, δις Ντριού.
-
Κράτα την πλάκα για το πρωτοσέλιδο.
Λαβράκι. Ε, ξαναγραψ' το.
-
Μην στέκεσαι εκεί σαν βλάκας,
δώσ' της τα χρήματα, νίκησε.
-
- Συγχαρητήρια.
- Και τώρα, δις Ντριού...
-
...έχω την χαρά να σας παρουσιάσω
την επιταγή και το μετάλλιο.
-
Δώσε το τσεκ στους άλλους,
θα πάρω μόνο το μετάλλιο.
-
Έλα, Τεντ. Βιαζόμαστε.
-
Καταληκτικό.
-
- Καταπληκτικό.
- Τέρας δεν είναι.
-
"Λοιπόν, Σόξι Άνθενς
θα τα πει όλα."
-
Κοίτα να δεις.
-
Δεν καταλαβαίνετε αρχιφύλακα Εντγουϊστλ,
αυτή η ιστορία δεν είναι αληθινή.
-
Το γράφει στην εφημερίδα.
-
- Η Νάνσι το σκαρφίστηκε.
- Γιατί να το τυπώσουν αν δεν είναι αλήθεια;
-
Αυτό είναι το πρόβλημα με τις εφημερίδες.
-
Δεν φταίνε αυτοί. Εγώ έκανα τον εκδότη
να πιστέψει ότι η ιστορία ήταν αληθινή.
-
Γιατί;
-
Αχ Θεέ μου, αρχιφύλακα Έντγουϊστλ, είστε
σίγουρος ότι ο αστυνόμος Τουΐντι θα γυρίσει;
-
Σίγουρα. Δίνει συνέντευξη στο Σικάγο για το πως ν' αποφευχθεί το έγκλημα.
-
Το έκανε, σωστά.
-
- Δεν κάνει διαφορά. Θα καταλάβει.
- Ναι.
-
Τι έχει ο αστυνόμος Τουΐντι
που εγώ δεν έχω;
-
- Λοιπόν, γι' αρχή...
-
Κοίτα, αστυφύλακα,
εγώ έγραψα το άρθρο στην εφημερίδα...
-
...ώστε η αστυνομία να παγιδεύσει
τον πραγματικό δολοφόνο.
-
Ε, αυτό είναι άλλο. Πώς;
-
Δεν το βλέπετε; Αυτή η εφημερίδα
θα κυκλοφορήσει όπου να 'ναι.
-
Αν ο δολοφόνος είναι ο Λάμπερτ...
-
...θα ψάξει γι' αυτό το κουτί
μόλις διαβάσει το άρθρο.
-
Θα σκεφτεί ότι ο Σόξι πάει
να του την... φέρει.
-
Δις Ντριού, έχω αρχίσει
να πιστεύω ότι κάτι έχετε.
-
Φυσικά. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να
είστε στο σπίτι του Σόξι όταν ο Λάμπερτ φτάσει εκεί...
-
...και να του συλλάβετε με τα στοιχεία.
-
- Πού μένει, αυτός ο Σόξι;
- Δωμάτιο 815, Ξενοδοχείο Μπέλντενμπουργκ.
-
Θα σας βοηθήσουμε στην αναγνώριση.
-
- Δεν μπορείτε να 'ρθείτε.
- Μα πρέπει να έρθω.
-
Θέλω να έχω μια προσωπική
μαρτυρία για την υπόθεση.
-
Όταν διαβάσουν αυτό που γράφω,
θα πάρετε προαγωγή.
-
Ναι, ε; Καταλαβαίνω τι λες.
-
Υπόσχομαι ότι θ' αποφύγω τους μπελάδες.
-
- Βέβαια, το υποσχόμαστε.
- Το υποσχόμαστε.
-
Αυτός είναι ο αστυφύλακας Έντγουϊστλ.
Στείλ' τε ενισχύσεις.
-
-Εεε.
- Αχ, όχι. Δεν πρέπει να το κάνετε αυτό.
-
Αν δουν την αστυνομία τριγύρω,
θα το σκάσουν.
-
Ή τουλάχιστον θα ξεφορτωθούν το κουτί.
-
Ναι, καταλαβαίνω τι λες.
-
Θα πάω μόνος,
θα τους πιάσω...μονάχος μου.
-
Αυτό θα είναι πολύ καλύτερο,
αλλά ακόμα σας δούνε, τότε...
-
Μην ανησυχείς.
Δεν θα με καταλάβουν με τίποτα.
-
Θα φορέσω την μεταμφίεση
της υπόθεσης Κάλεν.
-
Εδώ είναι, αστυφύλακα.
-
Ευχαριστώ.
-
Σας ευχαριστώ.
-
- Πρόσεχε, το φάρμακο της γιαγιάς.
-Αδέξιε.
-
- Καλό απόγευμα, νεαρέ.
- Καλό απόγευμα, κυρία.
-
Θα γραφτείς, Άρθουρ;
-
Φυσικά, γιαγιά.
-
Η γιαγιά θα ήθελε το ίδιο δωμάτιο
που είχε την άλλη φορά που ήρθε.
-
- Ποιο ήταν, γιαγιά;
- Για να δούμε.
-
Η μνήμη μου δεν είναι πια ή ίδια.
Μήπως ήταν το 815;
-
Το 815 είναι κατειλλημένο, κα. Πλόππερ.
-
Αλλά μπορώ να σας δώσω το διπλανό.
-
- Αχ, αυτό θα ήταν υπέροχο.
- Ναι, αυτό θα είναι εντάξει.
-
Πρέπει να ενημερώνομαι για το άσθμα μου.
-
Μάλιστα.
-
- Δείξε στην κα. Πλόππερ το 817.
- Ελάτε, παιδιά.
-
Γιατί δεν κάνουν αυτές τις πόρτες μεγαλύτερες;
-
- Πρόσεχε, Αρθουρ.
- Ναι, γιαγιά.
-
- Κάτι άλλο, κυρία.
- Όχι ευχαριστώ.
-
Να' σαι.
-
Ευχαριστώ.
-
Άνοιξε αυτές τις τσάντες.
-
Δεν σου είπα για την μεταμφίεση μου;
-
- Εδώ έξω, αστυφύλακα.
- Εντάξει.
-
Τους ξεγέλασα. Τους ξεγέλασα.
-
Αν γίνει κάτι,
θα σου κάνω σινιάλο.
-
Σωστά.
-
- Άσε με να το κάνω εγώ. Εντάξει, Νάνσι;
- Καλά.
-
Αυτό εδώ μπαίνει στον τοίχο.
-
- Βγάλε εκείνο το καλώδιο. Εντάξει, Νάνσι;
- Αμέ.
-
- Εδώ.
-Εντάξει.
-
Δεν μ'αρέσει αυτή η ιστορία, Νάνσι.
Μ' εκνευρίζει.
-
Ξέρω. Κι εμένα.
-
Όλα έτοιμα εδώ.
Άν δεν με ακούς, πες το μου.
-
- Τον ακούω.
- Ναι;
-
Συγγνώμη.
-
Μάλλον είμαι σε λάθος δωμάτιο.
-
- Πώς λέγεσαι;
- Λέγομαι κυρία Πλόππερ.
-
Βοήθεια. Βοήθεια.
Μπες στο αυτοκίνητο και ξεκίνα το.
-
Αχ, κάνε κάτι.
-
- Γεια.
- Άσε κάτω το τηλέφωνο.
-
Δεν κάναμε κάτι.
Αλήθεια.
-
Όχι, απλώς προσπαθούσαμε να...
-
Σκάσε. Έλα, σήκω εσύ.
-
Εντάξει, δρόμο τώρα.
-
'Ελα.
-
Πάνω. Έλα, γρήγορα.
-
Έλα.
-
Τι σκοπεύεις να μας κάνεις;
-
Εντάξει, εδώ μέσα.
-
Αναρωτιέμαι, τι να έκαναν
στον αστυφύλακα Έντγουϊστλ;
-
Θεέ μου, δεν ξέρω.
-
- Πρέπει να βγούμε έξω.
- Ναι, ξέρω.
-
- Μην κουράζεσαι, Νάνσι.
- Ας φωνάξουμε.
-
Ναι, μαζί.
-
- Βοήθεια.
- Βοήθεια. Κάποιος. Βοήθεια.
-
Ελπίζω να έχουν πολυβόλα
σ' αυτή τη φωτογραφία.
-
Κι εγώ.
-
Για κοίτα.
-
- Το αυτοκίνητο της Νάνσι.
- Το αυτοκίνητό της Νάνσι.
-
- Ας αφήσουμε να βγει ο αέρας απ' τα λάστιχα.
- Πρέπει να κάνουμε κάτι.
-
Λοιπόν, μόλις θυμήθηκα.
-
Ε, αυτά είναι δικά μου.
-
- Ας τα βάλουμε όλα μέσα.
- Πω, ρε φίλε.
-
Βοήθεια. Κάποιος.
-
Δεν υπάρχει περίπτωση, Νάνσι.
-
Με τόσους ανθρώπους κάτω απ' τα πόδια
μας, κάποιος τρόπος θα υπάρχει να βγούμε.
-
- Τι είναι αυτό;
- Α, αυτό είναι απλά οι ασφάλειες.
-
Λες αυτές να είναι οι ασφάλειες
για το ηλεκτρικό σήμα.
-
Αν το κλείναμε,
θα τραβήξουμε την προσοχή.
-
Ίσως να μην τον προσέξουν για πολλές ώρες.
-
Και τότε, θα έιναι πολύ αργά.
Μπέλντενμπουργκ.
-
Για κάτσε. Μου ήρθε μια ιδέα.
-
- Να. Αυτό πρέπει να προκαλέσει αίσθηση.
- Κι αυτό θα βοηθήσει.
-
Κοίτα.
-
Ξενοδοχείο Μπέντ Μπουντ.
-
Πάρε τον τεχνικό να το φτιάξει άμεσα.
-
Κάποιος έρχεται.
Βιάσου. Άνοιξε την πόρτα.
-
- Κύριε, κάτω, ένας εγκληματίας.
- Πρέπει να το πιάσουμε.
-
Ακολούθησέ με.
-
Ώστε θέλατε να μου την... φέρετε.
-
- Γρήγορα, πάρε την αστυνομία.
- Εντάξει.
-
Δώσ' το μου αυτό.
-
Αυτό θα τους κρατήσει.
-
- Τεντ, βιάσου.
- Σωστά.
-
Είσαι δυνατός, Λάμπερτ.
-
- Αυτή το άρθρο στην εφημερίδα ήταν ψεύτικο.
- Ναι, ε;
-
Ακόμα κρατάς εκείνο το κουτί.
-
Σε περίπτωση που θα πρέπει ν' αποδείξω
ότι εσύ σκότωσες την γριά.
-
Δεν σ' εμπιστεύομαι.
-
Θα πάρεις τα φράγκα σου,
μόλις καταδικάσουν την Γιούλα.
-
Αν σε είχα προδώσει, δεν θα είχα
τους μπάτσους εδώ μέσα;
-
- Από πού ήρθε αυτός;
- Έψαχνε για 'κείνο το κουτί.
-
Ας πούμε ότι αυτό είναι ένα πλαίσιο.
-
Τεντ, το σκάνε.
-
Βοήθεια. Βοήθεια.
-
Έλα, ας αρπάξουμε αυτό εδώ.
-
Το σκάνε με το αυτοκίνητο
της κόρης μου.
-
Εεε, περίμενε.
-
-
-
Πίσω τους, φίλε.
-
Νάνσι, κατέβα απ' το αυτοκίνητο.
-
Σταμάτα, βλάκα.
Αυτό είναι το αυτοκίνητο που κυνηγάω.
-
Έλα, πάμε.
-
Τι συμβαίνει εδώ, διάβολε;
-
Αυτός είναι ο άνδρας
που δηλητηρίασε την Λάμπερτ.
-
- Κι αυτή είναι η απόδειξη.
- Γεια σου, μπαμπά.
-
Νάνσι, πόσες φορές σου είπα να μην...
-
Αστυφύλακα, πώς τολμάς
να επιτρέπεις στην κόρη μου...
-
Περιπολικό 21, περιπολικό δύο...ένα.
Προχωρήστε στο Σινεμά Τζεμ.
-
Συλλάβετε δύο παιδιά, ένα αγόρι κι
ένα κορίτσι, γύρω στα 13.
-
Δεν μ' άρεσε η εικόνα. Ενεργοποίησε τη βόμβα.
-
Τέλος καλό, όλα καλά.
-