< Return to Video

Jonestown The Life and Death of Peoples Temple

  • 0:02 - 0:04
    Στις 18 Νοεμβρίου 1978 στην Τζόουνστάουν, Γκαϊάνα,
  • 0:05 - 0:07
    909 μέλη του Ναού του Λαού πέθαναν στη
    μεγαλύτερη μαζική αυτοκτονία της σύγχρονης ιστορίας.
  • 0:23 - 0:24
    Κανείς δεν πάει σε μια αίρεση
  • 0:25 - 0:27
    Κανείς δε πάει σε κάτι που νομίζει ότι θα τον πειράξει
  • 0:28 - 0:30
    Παίρνεις μέρος σε μια θρησκευτική οργάνωση
  • 0:30 - 0:32
    δοκιμάζεις μια πολιτική κίνηση
  • 0:32 - 0:35
    Και πας με άτομα που πραγματικά συμπαθείς
  • 0:37 - 0:42
    Νομίζω πως οτιδήποτε σας πω για τον Τζημ Τζοουνς
    θα έχει ένα παράδοξο
  • 0:43 - 0:45
    Είχε αυτό το όραμα ν αλλάξει τον κόσμο
  • 0:46 - 0:49
    μα είχε αυτό το υπόγειο ρεύμα λειτουργίας
  • 0:49 - 0:51
    που αυτό ήταν κάτω απ αυτό το όραμα
  • 0:52 - 0:56
    Κάποιοι βλέπουν ένα μεγάλο κομμάτι
    του Θεού στο σώμα μου
  • 0:56 - 1:00
    Βλέπουν τον Ιησού σε μένα,
    μια ελπίδα μεγαλείου
  • 1:01 - 1:04
    Είπε "Αν με δείτε σαν φίλο σας, θα είμαι φίλος"
  • 1:04 - 1:07
    "Αν με βλέπετε σαν πατέρα σας, θα είμαι πατέρας"
  • 1:07 - 1:10
    Είπε "Αν με βλέπετε σαν τον Θεό σας,
    θα είμαι ο Θεός σας"
  • 1:13 - 1:16
    Ο Τζημ Τζόουνς είπε ότι θα πάνε
    στην Γη της Επαγγελίας
  • 1:17 - 1:20
    και σύντομα έβλεπες αποσπάσματα της Τζόουνστάουν
  • 1:21 - 1:24
    Ρύζι, μαυρομάτικα φασόλια, κούλ έηντ...
  • 1:24 - 1:26
    Όλοι θέλαμε να πάμε.
    Εγώ ήθελα να πάω!
  • 1:29 - 1:32
    Ο Ναός του Λαού είχε πραγματικά την δυνατότητα
  • 1:32 - 1:34
    να είναι κάτι μεγάλο
  • 1:35 - 1:36
    και δυνατό και σπουδαίο
  • 1:37 - 1:40
    Και για κάποιο λόγο, ο Τζημ
  • 1:40 - 1:42
    πήρε τον άλλον δρόμο
  • 1:45 - 1:49
    Την νύχτα της 17ης ήταν ακόμη
    μια ζωντανή κοινωνία
  • 1:50 - 1:53
    Δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι 24 ώρες μετά
  • 1:53 - 1:55
    όλα θα ήταν νεκρά
  • 1:57 - 1:59
    Πεθάνετε με ένα βαθμό αξιοπρέπειας
  • 1:59 - 2:01
    Μη ξαπλώσετε με δάκρυα και αγωνία
  • 2:02 - 2:04
    Ο θάνατος είναι απλά ένα μεταβατικό στάδιο
  • 2:06 - 2:08
    Μην είστε έτσι.
  • 2:10 - 2:13
    ΤΖΟΟΥΝΣΤΑΟΥΝ
    Η ζωή και ο θάνατος του Ναού του Λαού
  • 2:18 - 2:22
    Θυμάμαι έντονα την πρώτη φορά
    που συνάντησα τον Τζημ Τζόουνς
  • 2:22 - 2:28
    Η αδερφή μου είχε καλέσει εμένα και τους γονείς μου
    να την επισκεφτούμε στο Πότερ Βάλλεϋ
  • 2:29 - 2:34
    Πήγαμε, και ήταν αυτός ο περίεργος άντρας
    στο σπίτι της ενώ ο άντρας της έλειπε
  • 2:35 - 2:37
    Εμένα και την Πένυ μάς έδιωξαν έξω
    να πάμε κάποια βόλτα
  • 2:38 - 2:39
    Όταν επιστρέψαμε
  • 2:39 - 2:40
    Ρεμπέκα Μουρ
    Συγγενής μέλους του Ναού του Λαού
  • 2:40 - 2:44
    Όταν επιστρέψαμε, κάτι είχε συμβεί.
    Κάτι τρομερό είχε συμβεί.
  • 2:44 - 2:47
    Γιατί όλοι είχαν κόκκινα μάτια
    εκτός απ τον Τζημ Τζόουνς
  • 2:49 - 2:53
    Δε μάθαμε τι είχε συμβεί μέχρι που
    ήμασταν στο αμάξι καθοδόν για το σπίτι
  • 2:54 - 2:58
    Είχε μια μοίχεια σχέση με την αδερφή μου
  • 2:59 - 3:05
    Και επειδή δεν έβλεπε την γυναίκα του ως γυναίκα του,
    η Καρολάιν είχε πάρει αυτόν τον ρόλο
  • 3:06 - 3:07
    Όλα ήταν πιθανά
  • 3:08 - 3:11
    εκτός από μετά, που το όλο
    ζήτημα μοιάζει περίεργο
  • 3:28 - 3:30
    Την πρώτη φορά που επισκέπτηκα τον Ναό του Λαού
  • 3:31 - 3:35
    Οδήγησα και τηλεφώνησα επειγόντως σ έναν συνάδελφο,
    στον Ρέημοντ Βάλεη
  • 3:39 - 3:42
    Μας έβαλαν σ όλους κουστούμια, με γραβάτες
  • 3:43 - 3:45
    και ξέρεις, ήμασταν κομψοί!
  • 3:45 - 3:50
    Με το που μπήκα στον ναό στο Σαν Φραντζίσκο,
    ήμουν σπίτι μου
  • 3:57 - 4:01
    Ήμουν ένας απ αυτούς τους τύπους
    που έκαναν ναρκωτικά
  • 4:01 - 4:03
    Ήμουν αλκοολικός, έπινα πολύ
  • 4:05 - 4:09
    Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι
    που ήταν στην ηλικία μου
  • 4:10 - 4:11
    Ήταν καθαροί!
  • 4:12 - 4:15
    Πριν έρθω εδώ, έκανα LSD, μαριχουάνα
  • 4:16 - 4:17
    κάθε είδους ναρκωτικό που μπορείς να φανταστείς
  • 4:18 - 4:22
    Χωρίς τα διδάγματα του Τζόους να μου δείξουν τον
    σωστό τρόπο, δε θα μουν στο κολλέγιο τώρα
  • 4:23 - 4:26
    Και για μένα αυτό ήταν εκπληκτικό! Γουάου!
  • 4:27 - 4:29
    Σας ευχαριστώ πολύ!
  • 4:31 - 4:33
    Ήταν ένα διαφυλετικό γκρουπ.
    Η χορωδία ήταν διαφυλετική
  • 4:34 - 4:38
    Και έλεγαν αυτό το τραγούδι:
    "Ποτέ πριν απ αυτόν κάποιος δεν είχε μιλήσει έτσι"
  • 4:39 - 4:42
    "Ποτέ πριν απ αυτόν τον άντρα άλλος
    άντρας δεν είχε μιλήσει έτσι"
  • 4:42 - 4:46
    "Όλες τις μέρες της ζωής μου
    από τότε έχω γεννηθεί"
  • 4:46 - 4:48
    "Ποτέ δεν είχα ακούσει κάποιον"
  • 4:48 - 4:50
    "να μιλάει σαν αυτόν τον άντρα"
  • 4:51 - 4:54
    Μετά από 2 τραγούδια, το όλο μέρος είχε ξεσηκωθεί
  • 5:09 - 5:10
    Οι λειτουργίες του Ναού του Λαού
  • 5:11 - 5:15
    είχαν ζωή, είχαν ψυχή, είχαν δύναμη
  • 5:16 - 5:18
    Ήμασταν ζωντανοί σ αυτές τις λειτουργίες
  • 5:25 - 5:28
    Θα ήμουν πάνω στο μπαλκόνι,
    χοροπηδώντας και χτυπώντας παλαμάκια
  • 5:29 - 5:33
    Αν ερχόσουν σαν ξένος και δεν ήξερες
    τίποτα για τις πολιτικές
  • 5:33 - 5:37
    θα νόμιζες πως έμπαινες σε μια
    παλιά θρησκευτική λειτουργία
  • 5:43 - 5:46
    Μέχρι να βγει ο Τζόουνς να πει τον λόγο του
  • 5:46 - 5:49
    είχε στηθεί όλο το σκηνικό
  • 5:49 - 5:51
    Εκπροσωπώ Θεϊκή Αρχή
  • 5:51 - 5:55
    όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν κοινά
  • 5:55 - 5:58
    όπου δεν υπάρχουν πλούσιοι ή φτωχοί, δεν υπάρχουν φυλές
  • 5:58 - 6:01
    όπου υπάρχουν άνθρωποι που
    παλεύουν για δικαιοσύνη
  • 6:02 - 6:04
    Εκεί είμαι!
  • 6:05 - 6:08
    Μιλούσε για πράγματα που ήταν στις καρδιές μας
  • 6:08 - 6:11
    Η Κυβέρνηση δε φρόντιζε τον λαό
  • 6:11 - 6:14
    Υπήρχαν πάρα πολλοί φτωχοί εκεί έξω.
    Υπήρχαν φτωχά παιδιά
  • 6:14 - 6:19
    Είναι σαν μια ανθρώπινη οικογένεια.
    Μπορεί το παιδί να μη φέρνει λεφτά
  • 6:19 - 6:21
    Μα ο πατέρας εγγυάται
    την φροντίδα του παιδιού
  • 6:21 - 6:23
    Η γιαγιά μπορεί να μην δουλεύει πια
  • 6:23 - 6:27
    Μα ο πατέρας και η μητέρα εγγυούνται
    το δικαίωμα της να ζει
  • 6:28 - 6:32
    Κάθε άτομο ένιωθε ότι είχε έναν σκοπό εκεί
  • 6:32 - 6:34
    και ότι ήταν εξαιρετικά ξεχωριστοί
  • 6:34 - 6:38
    Και έτσι έφερε πολλά νεαρά κολλεγιόπαιδα
  • 6:38 - 6:41
    τόσες πολλές μεγάλης ηλικίας μαύρες
  • 6:41 - 6:44
    Τόσα πολλά άτομα από διαφορετικά μέρη που
  • 6:45 - 6:50
    συνειδητοποιούσαν ότι ήταν κάτι μεγαλύτερο
    απ τους ίδιους αυτό στο οποίο συμμετείχαν
  • 6:50 - 6:52
    Και ο Τζημ Τζόουνς το πρόσφερε αυτό
  • 6:57 - 7:02
    Στους δικούς μου είπα
    "Αυτή είναι η σωστή Εκκλησία για μένα"
  • 7:02 - 7:06
    Ήταν την επόμενη βδομάδα που
    έγινα μέλος του Ναού του Λαού
  • 7:19 - 7:21
    Υπάρχει μια μικρή πόλη στην Ιντιάνα
  • 7:23 - 7:26
    όποτε την σκέφτομαι μου ρχεται πολύς πόνος
  • 7:30 - 7:34
    Ως παιδί ήμουν ένας απ τους φτωχούς στην κοινότητα
  • 7:35 - 7:39
    Πάντα μη αποδεκτός, γεννηθής στην
    λάθος πλευρά των γραμμών
  • 7:43 - 7:46
    Μεγάλωσα με τον Τζήμι Τζόουνς
  • 7:46 - 7:48
    Ξεκινήσαμε την 1η Δημοτικού μαζί
  • 7:50 - 7:54
    Τ αδέλφια μου συνήθιζαν να πηγαίνουν στο σπίτι του Τζήμι
  • 7:55 - 7:59
    και να συχνάζουν στον αχυρώνα του,
    εκεί όπου έπαιζε
  • 8:02 - 8:05
    Από τότε που ήταν 5 χρονών πίστευα
  • 8:05 - 8:09
    ότι ο Τζήμι είναι ένα περίεργο παιδί,
    ότι κάτι δε πήγαινε καλά
  • 8:11 - 8:14
    Είχε εμμονή με την θρησκεία,
    είχε εμμονή με τον θάνατο
  • 8:16 - 8:21
    Τ αδέρφια μου έλεγαν ιστορίες
    ότι αυτός έκανε κηδείες..
  • 8:21 - 8:23
    ..για μικρά ζώα που είχαν πεθάνει
  • 8:23 - 8:27
    Ένας φίλος μου μου πε ότι
    είδε τον Τζήμι να σκοτώνει μια γάτα με μαχαίρι
  • 8:29 - 8:31
    Το να της κάνει κηδεία ήταν λίγο παράξενο
  • 8:32 - 8:33
    Το να σκοτώσει το ζώο ήταν πολύ παράξενο!
  • 8:36 - 8:41
    Ο πατέρας του Τζήμι δε δούλευε, δεν
    είχε δουλειά, και ήταν μέθυσος
  • 8:42 - 8:46
    Η μητέρα του Τζήμι έπρεπε να δουλεύει ώστε
    να υποστηρίζει την οικογένεια
  • 8:47 - 8:48
    Τον είχαν αφήσει στην μοίρα του
  • 8:50 - 8:52
    Ένα μικρό παιδί τελείως
    ανεξέλεγκτο, αν με πιάνεις
  • 8:53 - 8:55
    Κοίτα, ήταν σε μια δυσλειτουργική οικογένεια
  • 8:57 - 8:59
    Χαχα, έχουμε ένα καλό όνομα γι αυτό τώρα!
  • 9:01 - 9:04
    Μα όταν ζεις σε μια δυσλειτουργική
    οικογένεια, νομίζεις πως είναι φυσιολογικό
  • 9:12 - 9:16
    Ζώντας σαν απόκληρος, ανέπτυξα
    γρήγορα μια ευαισθησία
  • 9:16 - 9:17
    για τα προβλήματα των μαύρων
  • 9:19 - 9:23
    Έφερα τον μοναδικό νεαρό
    μαύρο άντρα σπίτι
  • 9:24 - 9:27
    Και ο πατέρας μου είπε ότι δε θα μπει,
    και γω του είπα ότι θα μπει
  • 9:28 - 9:30
    Και δεν είδα τον πατέρα μου για πολλά χρόνια
  • 9:38 - 9:43
    Ο Τζιμ Τζόουνς έψαχνε για κοινότητα,
    και δε μπορούσε να βρει μία
  • 9:43 - 9:47
    όμως στην πόλη που είχε πληθυσμό 1000 άτομα
  • 9:48 - 9:51
    Αλλά βρήκε μια κοινότητα στην
    Εκκλησία της Πεντηκοστής
  • 9:55 - 9:59
    Είδε ότι ήταν ένα παρένθετο σπίτι
  • 10:00 - 10:04
    Είδε ότι οι κήρυκες ήταν σαν πατρικές
    φιγούρες για το ποίμνιο τους
  • 10:05 - 10:11
    Και όλοι εκπροσωπούσαν μια δύναμη πάνω
    σ αυτό τους το ποίμνιο
  • 10:17 - 10:20
    Ο Τζιμ Τζόουνς ξεκίνησε πάνω στην
    επανεκκίνηση του τσίρκου του κηρύγματος
  • 10:20 - 10:23
    μαθαίνοντας τα σκοινιά του να είναι
    ιεροκήρυκας
  • 10:23 - 10:28
    και όταν το ξεκίνησε, του ήταν
    ξεκάθαρο ότι μπορεί να έχει ακόλουθους
  • 10:29 - 10:33
    Η πρώτη φορά που συνάντησα τον Τζιμ
    Τζόουνς ήταν το Πάσχα του '53
  • 10:34 - 10:37
    Η πεθερά μου, Ήντιθ Καρντέλ
  • 10:37 - 10:39
    Είχε μια μαϊμού που κρεμάστηκε
  • 10:40 - 10:41
    Και ήθελε ν αντικαταστήσει την μαϊμού
  • 10:41 - 10:44
    Έτσι, έψαξε στο κατάστημα της Ιντιανάπολις
  • 10:44 - 10:48
    και μέσα σ αυτό ήταν ο Τζιμ Τζόουνς
  • 10:49 - 10:51
    και είχε κάποιες μαϊμούδες προς πώληση
  • 10:53 - 10:56
    Έτσι γνώρισε τον Τζιμ Τζόουνς και επέστρεψε
  • 10:57 - 11:01
    και είπε ότι την είχε καλέσει στην
    Εκκλησία την επόμενη Κυριακή
  • 11:08 - 11:11
    Δεν είχε σημασία τι χρώμα ήσουν
  • 11:12 - 11:16
    Όλοι ήταν ευπρόσδεκτοι και το
    είχε ξεκαθαρίσει απ την πλατφόρμα του
  • 11:17 - 11:21
    Είχαμε άτομα που διαφωνούσαν με τον
    Τζίμη και σηκώνονταν απ το κοινό και το έλεγαν
  • 11:22 - 11:25
    Δεν τους άρεσαν το κομμάτι της πρόσμιξης
  • 11:25 - 11:26
    στις λειτουργίες
  • 11:27 - 11:30
    Είχαμε ζητήσει από κόσμο να φύγει
    μία νύχτα εξαιτίας αυτού
  • 11:34 - 11:36
    Ήμουν το πρώτο μαύρο παιδί
  • 11:36 - 11:38
    που μ είχε υιοθετήσει μια λευκή οικογένεια
  • 11:40 - 11:44
    Ο Τζιμ Μάρσαλ πήγε να υιοθετήσει ένα μη-λευκό παιδί
  • 11:44 - 11:50
    Η ιστορία λέει ότι το παιδί έκλαιγε
    πάρα πολύ και του τράβηξε την προσοχή
  • 11:51 - 11:52
    και μόλις με σήκωσε
  • 11:53 - 11:54
    σταμάτησα να κλαίω
  • 11:57 - 11:59
    Η οικογένεια μου ήταν παράδειγμα πολυχρωμίας
  • 12:01 - 12:02
    Είχαμε έναν Αφρο-Αμερικανό
  • 12:03 - 12:06
    Είχαμε 2 Αμερικανούς Ασιάτες
  • 12:07 - 12:10
    και είχαμε τον φυσικό τους γιο
  • 12:12 - 12:15
    Ο Τζιμ έκανε κάτι πρωτοποριακό
  • 12:16 - 12:17
    στις διαφυλετικές σχέσεις
  • 12:17 - 12:21
    Μια εποχή όπου όλα ήταν ακίνητα,
    πολύ σκληρά
  • 12:22 - 12:23
    εναντίον αυτών
  • 12:24 - 12:27
    Τον Τζιμ Τζόουνς τον μισούσαν και απεχθάνονταν
  • 12:27 - 12:31
    από κάποιους ιδιαίτερα στην λευκή κοινότητα
  • 12:37 - 12:40
    Του ασκούταν πιέσεις
  • 12:40 - 12:45
    να φύγει απ την Ιντιανάπολις, γιατί
    παραήταν ρατσιστική γι αυτόν
  • 12:46 - 12:48
    Και γι αυτό ήθελε να βγάλει τον λαό του έξω
  • 12:52 - 12:55
    Την Καλιφόρνια την είχαν για πολύ προχωρημένη πολιτεία
  • 12:56 - 12:59
    Αυτό θα ήταν το μέρος για να εφαρμόσει
  • 12:59 - 13:01
    το όνειρο της φυλετικής ισότητας
  • 13:01 - 13:04
    Όχι στην Ιντιανάπολις, που έμοιαζε ανέλπιστη
  • 13:04 - 13:06
    Αλλά στη Καλιφόρνια που έμοιαζε
  • 13:07 - 13:08
    σαν την Γη της Επαγγελίας
  • 13:08 - 13:13
    Διάλεξε την Γιουκάϊα στην Β.Καλιφόρνια,
    κοντά στα βόρεια του Σαν Φραντζίσκο
  • 13:14 - 13:17
    Γιατί ήταν ένα άρθρο στο Έσκουάιρ όπου έλεγε ότι
  • 13:17 - 13:24
    η Γιουκάϊα ήταν ένα απ τα 9 μέρη στον
    κόσμο που θα επιζούσε πυρηνικό πόλεμο
  • 13:26 - 13:27
    Είπα στην Ίντιθ
  • 13:27 - 13:30
    ότι αν ακολουθήσεις τον Τζίμι στην Καλιφόρνια
  • 13:30 - 13:31
    είσαι τρελή
  • 13:33 - 13:36
    Γι αυτό ο Τζίμι την πήγε σ έναν ψυχολόγο
  • 13:36 - 13:38
    και μου στειλε ένα πιστοποιημένο γράμμα
  • 13:38 - 13:41
    ότι έχει σώας τας φρένας και δεν είναι τρελή
  • 13:44 - 13:46
    Ήμουν εκεί τ απόγευμα όπου η Ίντιθ έφυγε
  • 13:48 - 13:49
    Δεν ήξερα ότι δε θα την ξαναδώ
  • 14:06 - 14:08
    Η αγροτική Καλιφόρνια ήταν πολύ καλή
  • 14:09 - 14:10
    Είχε περίπου
  • 14:11 - 14:12
    12 με 15 αμάξια
  • 14:13 - 14:16
    που ταξίδευαν
  • 14:18 - 14:20
    προς ένα μέρος που κανείς μας δεν ήξερε
  • 14:23 - 14:24
    που κανένας μας δε μπορούσε να φανταστεί
  • 14:26 - 14:29
    Πηγαίναμε στον νέο μας κόσμο
  • 14:34 - 14:36
    Όταν είδα την κοιλάδα Ρεντγουντ
  • 14:36 - 14:37
    δε μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου
  • 14:37 - 14:38
    γιατί ήταν σαν παράδεισος
  • 14:39 - 14:44
    Ήταν αγροτικά, ήταν πράσινα,
    είχε παντού κλήμματα
  • 14:44 - 14:45
    Και το ερωτεύτηκα
  • 14:47 - 14:49
    Είπα, αυτός θα ναι ο τέλειος τρόπος ζωής
  • 14:53 - 14:56
    Ξεκινήσαμε με περίπου 141 άτομα
  • 14:56 - 14:58
    και από τότε μεγαλώσαμε ως συναγωγή
  • 14:59 - 15:02
    Έχουμε ένα αρχικό επίπεδο κοινωνίας
  • 15:04 - 15:07
    όπου δουλεύουν επαγγελματικά σαν
    αγρότες κάνοντας εργασίες
  • 15:08 - 15:11
    Είναι ωραίο να βλέπεις όλα αυτά τα τμήματα
  • 15:11 - 15:15
    να δουλεύουν μαζί παρά τις όποιες διαφορές τους
  • 15:15 - 15:18
    Το κέντρο του μηνύματος του Τζιμ ήταν..
  • 15:19 - 15:20
    ..παρμένο απ την Βίβλο
  • 15:21 - 15:24
    Όπου ο Ιησούς, στις αρχικές του μέρες
  • 15:25 - 15:29
    ..είπε να πουλήσουν όλα τα υπάρχοντα τους
    και να τα χουν όλα από κοινού
  • 15:29 - 15:32
    Ο Ιησούς είχε απ τα πιο επαναστατικά μηνύματα
  • 15:35 - 15:37
    Είπε να ταϊζουμε τους πεινασμένους,
    να ντύνουμε τους γυμνούς
  • 15:38 - 15:41
    Να δέχεσαι τους ξένους, να φροντίζεις τους αρρώστους
  • 15:42 - 15:46
    Και νιώθουμε πως κανείς δεν εφάρμοσε αποτελεσματικά
    τον Χριστιανισμό ή τις Ιουδαϊκές παραδόσεις
  • 15:47 - 15:51
    Τα μέλη αυξάνονταν σημαντικά καθώς αποκτούσε..
  • 15:51 - 15:53
    ..όλο και περισσότερα λεωφορεία Γκράχαμ
  • 15:56 - 15:58
    Και τα επιδιόρθωνε, και κάθε Καλοκαίρι..
  • 15:58 - 16:00
    ..διέσχιζε με περιοδεία όλη την χώρα
  • 16:03 - 16:06
    Ο σκοπός των λεωφορείων ήταν να
    διαδόσουν τα πιστεύω του Τζιμ
  • 16:07 - 16:11
    για τον σοσιαλισμό, την ζωή και πως να
    ζεις καλύτερα..
  • 16:11 - 16:12
    και έναν ολοκληρωμένο τρόπο ζωής
  • 16:13 - 16:17
    Αλλά πίσω απ αυτό ήταν πιστεύω
    να μαζέψει περισσότερα μέλη
  • 16:17 - 16:18
    για τον Ναό
  • 16:28 - 16:31
    Αποφάσισα να μη πάω στο Βιετνάμ..
  • 16:32 - 16:35
    και αναρωτιόμουν τι θα κάνω
  • 16:35 - 16:39
    Άκουσα ότι ο Τζιμ Τζόουνς θα έρθει στη Φιλαδέλφια
  • 16:40 - 16:42
    και θα έρθει στο Γυμνάσιο Β.Φράνκλιν
  • 16:43 - 16:46
    Και ήταν Τετάρτη βράδυ, τον άκουσα
    και εντυπωσιάστηκα..
  • 16:47 - 16:50
    από το πως ήταν ένα τόσο διαφυλετικό γκρουπ
    και οι άνθρωποι ήταν τόσο χαρούμενοι
  • 17:07 - 17:09
    Άκουσα τον Τζιμ Τζόουνς να μιλάει
  • 17:09 - 17:11
    για ισότητα ανάμεσα στις φυλές
  • 17:11 - 17:14
    Πως είναι να ζεις στην Καλιφόρνια..
  • 17:15 - 17:16
    και στην κοιλάδα Ρεντγουντ
  • 17:16 - 17:19
    Τα καλά έργα που κάνουν
  • 17:19 - 17:23
    Πράγματα στα οποία ήθελα να συμμετάσχω
    μα δεν ήξερα πως να αρχίσω
  • 17:24 - 17:25
    Και ξαφνικά η απάντηση ήταν εκεί
  • 17:32 - 17:33
    Ήταν εκεί για 3 απογεύματα
  • 17:34 - 17:38
    και το 3ο απόγευμα μπήκα στο λεωφορείο για Καλιφόρνια
  • 17:48 - 17:50
    Όταν μπήκα στον Ναό του Λαού..
  • 17:50 - 17:53
    ..την Άνοιξη του 1966..
  • 17:53 - 17:55
    ..είχε ακριβώς 81 μέλη
  • 17:56 - 17:57
    Πέντε χρόνια μετά
  • 17:58 - 18:00
    μια μεγάλη οικογένεια 80 ατόμων
  • 18:02 - 18:02
    ..είχε γίνει..
  • 18:03 - 18:05
    ..ένας οργανισμός χιλιάδων
  • 18:12 - 18:13
    Ο Ναός του Λαού πραγματικά..
  • 18:13 - 18:17
    ..ήταν μια Εκκλησία για μαύρους.
    Ηγείτο αυτής ένας λευκός ιερέας..
  • 18:17 - 18:20
    ..μα όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας της πίστης..
  • 18:20 - 18:24
    ..την αφοσίωση του στο κοινωνικό
    Ευαγγέλιο, την συναδελφικότητα του..
  • 18:24 - 18:27
    ..δούλευε το όλο σύστημα ως μία Εκκλησία Μαύρων
  • 18:27 - 18:29
    Μιλούσε την γλώσσα των Μαύρων,
    τους καταλάβαινε πραγματικά
  • 18:29 - 18:32
    Καταλάβαινε πως είναι να σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά
  • 18:33 - 18:35
    και αυτό ήταν απ τις ρίζες του που έβγαινε
  • 18:36 - 18:37
    Όταν ο κόσμος άκουγε τον Τζιμ..
  • 18:37 - 18:40
    δεν τον έβλεπαν άσχημα επειδή ήταν λευκός ιεροκήρυκας
  • 18:41 - 18:43
    Ο κόσμος δεν τον έβλεπε καν σαν λευκό
  • 18:43 - 18:46
    Δεν ήταν λευκός, απλά έκανε κήρυγμα
  • 18:56 - 18:58
    Καθώς γηραιότεροι έρχονταν..
  • 18:59 - 19:02
    του πήρε ένα χρόνο περίπου να πείσει τον κόσμο
  • 19:02 - 19:04
    ότι έκανε τόσα πολλά για την κοινότητα
  • 19:05 - 19:08
    και έτσι, γιατί αντί να δεσμεύουν το 20% τους..
  • 19:09 - 19:10
    ..γιατί να μην πουλήσουν το σπίτι τους;
  • 19:11 - 19:15
    Δώσε πολλά στην Εκκλησία.
    Αυτό άρχισε να κάνει ο κόσμος.
  • 19:16 - 19:17
    Τώρα, σ αυτήν την Εκκλησία
  • 19:18 - 19:19
    τι έχουμε κάνει σε τόσο σύντομο χρόνο;
  • 19:20 - 19:22
    Έχουμε 4 γηροκομεία..
  • 19:23 - 19:26
    που είναι τα πιο εκσυγχρονισμένα,
    τα πιο όμορφα που θα δεις ποτέ
  • 19:26 - 19:28
    Είχαν τα δικά τους δωμάτια..
  • 19:28 - 19:32
    ..είχαν κάθε ανάγκη τους ικανοποιημένη,
    είχαν το φαγητό τους..
  • 19:33 - 19:35
    Τους φρόντιζαν όλους
  • 19:36 - 19:38
    Το δικό μου σπίτι είναι άδειο..
  • 19:38 - 19:41
    ..και δεν έχει ούτε ένα έπιπλο,
    μα τα γηροκομεία μας..
  • 19:41 - 19:43
    ..είναι καλαίσθητα, και αυτό είναι πανέμορφο
  • 19:43 - 19:46
    Έδιναν τις οικονομίες μιας ζωής στην Εκκλησία..
  • 19:47 - 19:48
    ..μα σαν αντάλλαγμα..
  • 19:48 - 19:51
    ..η Εκκλησία συμφωνούσε να τους φροντίσει..
  • 19:51 - 19:53
    ..σε μια κοινότητα, όχι απλά σ ένα γηροκομείο.
  • 20:04 - 20:08
    Έφτασε σ ένα σημείο να υπάρχουν
    τόσα καθήκοντα στον Ναό..
  • 20:08 - 20:11
    ..όπου κάποια άτομα απέκτησαν πλήρη απασχόληση.
  • 20:11 - 20:13
    Έτσι, όταν δούλευες πλήρως στον Ναό..
  • 20:13 - 20:15
    ..δούλευες περίπου 20 ώρες την ημέρα.
  • 20:15 - 20:19
    Έκανα την κανονική μου δουλειά τις Δευτέρες..
  • 20:19 - 20:21
    ..στο γραφείο 8 με 5 και μετά δούλευα με αρχεία.
  • 20:21 - 20:24
    Υπήρχαν άτομα που διεύθυναν τα γηροκομεία..
  • 20:24 - 20:25
    Υπήρχαν ζωντανά για να φροντιστούν
  • 20:25 - 20:28
    Υπήρχαν εκδόσεις.. Όλοι είχαν κάποια δουλειά
  • 20:28 - 20:31
    Είχαμε μια συνάντηση στην κοιλάδα Ρέντγουντ..
  • 20:31 - 20:33
    ..και γω πήγαινα σ αυτό μέχρι τις 10, 10:30
  • 20:33 - 20:36
    Δίναμε τον μισθό μας, όποτε πληρωνόμασταν
  • 20:36 - 20:38
    ..και μετά παίρναμε χαρτζιλίκι
  • 20:38 - 20:39
    ..5 δολάρια την εβδομάδα
  • 20:39 - 20:41
    Και την Παρασκευή θα έφευγα απ την δουλειά..
  • 20:41 - 20:44
    και θα έπαιρνα το λεωφορείο για το Σαν Φραντζίσκο..
  • 20:44 - 20:47
    Αν ήθελα γιατρό, το φρόντιζαν.
    Αν ήθελα οδοντίατρο, το φρόντιζαν.
  • 20:47 - 20:49
    Αν ήθελα ρούχα, το φρόντιζαν..
  • 20:49 - 20:53
    Και συχνά το Σάββατο εργαζόμασταν μέχρι τις 2-3 το πρωί
  • 20:53 - 20:56
    Πάντα προσπαθούσαμε ν αφήσουμε
    τον άλλο να κοιμηθεί όσο μπορεί
  • 20:57 - 20:58
    "Κοιμήθηκα 2 ώρες.."
  • 20:58 - 20:59
    "Μόνο 2;"
  • 20:59 - 21:00
    "Εγώ κοιμήθηκα 1,5!"
  • 21:00 - 21:02
    Και τη Κυριακή θα είχαμε την πρωινή Λειτουργία
  • 21:02 - 21:04
    Και μετά γύρω στη μία η ώρα..
  • 21:04 - 21:08
    παίρναμε τα λεωφορεία, αφήναμε κόσμο στο
    Σαν Φραντζίσκο και πηγαίναμε μέχρι το ΡήβερΒάλευ
  • 21:08 - 21:11
    Το περισσότερο που έμεινα ποτέ
    ξύπνια ήταν 6 μέρες..
  • 21:11 - 21:14
    ..και αυτό ήταν χωρίς καφέ, χωρίς τίποτα
  • 21:14 - 21:16
    Άλλαξε με τα χρόνια, αλλά..
  • 21:16 - 21:18
    ..ήταν πάντα πολυάσχολα
  • 21:19 - 21:20
    Το να 'σαι σ΄ ένα περιβάλλον όπου..
  • 21:20 - 21:22
    ..είσαι συνέχεια ξύπνιος, συνεχώς πολυάσχολος..
  • 21:24 - 21:25
    ..και σε κάνουν να νιώθεις ενοχές..
  • 21:25 - 21:28
    ..αν έχεις πολλές πολυτέλειες, όπως τον ύπνο..
  • 21:29 - 21:31
    ..καταλήγεις να μην σκέφτεσαι για σένα..
  • 21:32 - 21:34
    ..και να επιτρέπεις στον Τζιμ Τζόουνς
    να σκέφτεσαι για σένα.
  • 21:34 - 21:37
    Γιατί σκεφτόμουν, αν είχε καλύτερο σχέδιο..
  • 21:38 - 21:40
    ..εγκατέλειψα τα δικαιώματα μου γι αυτόν..
  • 21:40 - 21:41
    ..όπως έκαναν και πολλοί άλλοι.
  • 21:45 - 21:45
    Ίντιθ...
  • 21:48 - 21:51
    ..τα δάχτυλα... είναι τα δάχτυλα σου μουδιασμένα;
  • 21:55 - 21:57
    Δείξε τα δάχτυλα σου που σε ενοχλούν.
  • 22:02 - 22:04
    Τώρα, έφυγε ο πόνος;
  • 22:11 - 22:12
    Υπήρχε μια συγκεκριμένη πολίτης
  • 22:13 - 22:15
    ..και μεις τις δώσαμε το ψευδώνυμο "Δύναμη"
  • 22:16 - 22:19
    Θα την έβαζε ν ανέβει σε μια απ τις συναντήσεις
  • 22:20 - 22:21
    Και θα έλεγε..
  • 22:21 - 22:25
    "Αυτός ο άντρας έχει... Δύυυυυυναμη!"
  • 22:26 - 22:28
    "Αυτός ο άντρας έχει Δύναμη, ακούτε;"
  • 22:29 - 22:30
    Και το όλο μέρος θα γιουχάριζε
  • 22:34 - 22:37
    Βγάλε τα γυαλιά σου. Μη κοιτάς τα πόδια μας
  • 22:41 - 22:42
    Τώρα..
  • 22:45 - 22:46
    Κοίτα το πρόσωπο μου.
  • 22:47 - 22:48
    Εγώ σ αγαπώ..
  • 22:49 - 22:50
    Ο κόσμος σ αγαπά..
  • 22:51 - 22:52
    Το πιο σημαντικό, ο Ιησούς σ αγαπά
  • 22:53 - 22:54
    Τι βλέπεις;
  • 22:55 - 22:56
    Ένα πράμα.
  • 23:00 - 23:02
    Ήταν απ τις πιο εκπληκτικές θεραπείες για μένα
  • 23:03 - 23:04
    Ήταν αυτή η ηλικιωμένη..
  • 23:05 - 23:06
    ..και ήταν σ αναπηρικό καρότσι!
  • 23:07 - 23:11
    Και ο Τζιμ είπε: Καλή μου, σήμερα είναι η μέρα σου.
    Σήμερα θα θεραπευτείς!
  • 23:13 - 23:15
    Θα θεραπεύσουμε τα πόδια σου!
  • 23:16 - 23:17
    Θα περπατήσεις πάλι..
  • 23:18 - 23:21
    Και το πλήθος ξετρελάθηκε.
  • 23:31 - 23:34
    Κάνει αυτό το αργό, τρεμάμενο βήμα..
  • 23:35 - 23:37
    Λέει, το νιώθεις;
  • 23:38 - 23:41
    Το ξέρω ότι το νιώθεις. Τώρα
    κούνησε κ το άλλο σου πόδι.
  • 23:41 - 23:44
    Και έκανε ακόμη ένα αργό,
    τρεμάμενο βήμα..
  • 23:44 - 23:46
    Και είπε, τώρα θέλω
    να περπατήσεις προς το μέρος μου.
  • 23:53 - 23:55
    Και αρχίζει να περπατά μπροστά
  • 23:55 - 23:56
    Και αρκετά σύντομα
  • 23:56 - 23:57
    Περπατά!
  • 23:58 - 24:01
    Και αρχίζει να περπατά στους διαδρόμους!
  • 24:05 - 24:06
    Και αρκετά σύντομα, τρέχει!
  • 24:08 - 24:11
    Σύντομα όλοι τρέχουν μαζί της στους διαδρόμους
  • 24:11 - 24:15
    Όλοι τρέχουμε στους διαδρόμους με χαρά!
  • 24:22 - 24:24
    Αργότερα έμαθα..
  • 24:25 - 24:27
    ..ότι αυτό το άτομο που είδα να θεραπεύεται..
  • 24:28 - 24:29
    ..και έκλαψα μαζί της..
  • 24:30 - 24:32
    ..ήταν μία απ τις γραμματείς.
  • 24:32 - 24:33
    Βαλτή.
  • 24:34 - 24:35
    Να μοιάζει ανάπηρη κ τυφλή.
  • 25:04 - 25:07
    Γι αυτούς που δεν είχαν μεγαλώσει εκεί
  • 25:07 - 25:10
    Ο Τζίμ θα έλεγε "Ξέρω πως σου 'ναι δύσκολο"
  • 25:11 - 25:16
    Μα για άτομα από υπερβολικά
    θρησκευτικά παρελθόντα..
  • 25:16 - 25:21
    ..ώστε να τους φέρει μπροστά στο
    μήνυμα που'ναι σημαντικό για εμάς σήμερα..
  • 25:21 - 25:23
    ..και αυτό είναι ο ακτιβισμός..
  • 25:24 - 25:26
    ..τότε πρέπει να μιλήσω στο επίπεδο
    του καθενός.
  • 25:26 - 25:30
    Είπε, τόσοι Χριστιανοί που έρχεστε
    εδώ είστε τόσο προσκολλημένοι στη Βίβλο..
  • 25:31 - 25:35
    Είπε, αυτό το μαύρο βιβλίο έχει
    κρατήσει πίσω τους μαύρους 200 χρόνια τώρα
  • 25:35 - 25:37
    Είπε, θα σας δείξω ότι δεν έχει δύναμη.
  • 25:38 - 25:42
    Έτσι, λυγίζει προς τα πίσω σα παίχτης
    του ράγκμπι και την πετάει.
  • 25:42 - 25:44
    Και όταν τελικά την άφησε..
  • 25:45 - 25:46
    Το μέρος απέκτησε νεκρική σιγή
  • 25:49 - 25:50
    Και περίμενε μέχρι να χτυπήσει το έδαφος
  • 25:51 - 25:52
    Όταν χτύπησε το έδαφος..
  • 25:53 - 25:55
    Κοιτούσε μπρος και πίσω.
  • 25:58 - 25:59
    Είπε: "Τώρα.."
  • 25:59 - 26:02
    "..είδατε κάποιον κεραυνό να με χτυπά απ τα ουράνια;"
  • 26:02 - 26:05
    "Βοήθησε τον εαυτό σου
    αλλιώς δε θα πάρεις καμία βοήθεια"
  • 26:05 - 26:08
    "Η μόνη ελπίδα σωτηρίας
    είναι μέσα σου."
  • 26:08 - 26:10
    "Κανείς δε θα ρθει απ τον ουρανό.
    Δεν υπάρχει παράδεισος εκεί."
  • 26:12 - 26:14
    "Θα πρέπει να φτιάξουμε εδώ τον παράδεισο."
  • 26:17 - 26:20
    Και είπε, αυτό που χρειάζεται
    να πιστέψεις, είναι αυτό που βλέπεις
  • 26:21 - 26:24
    Είπε, αν με βλέπετε σα φίλο σας,
    θα είμαι ο φίλος σας..
  • 26:25 - 26:29
    Αν με βλέπετε σα πατέρα, θα είμαι
    πατέρας γι αυτούς που δεν έχουν
  • 26:29 - 26:32
    Είπε, αν με βλέπετε ως Σωτήρα,
    θα είμαι ο Σωτήρας σας
  • 26:32 - 26:34
    Είπε ακόμη..
  • 26:34 - 26:37
    ..αν με βλέπετε ως Θεό σας,
    θα είμαι ο Θεός σας!
  • 26:56 - 26:58
    Ο κόσμος εξύψωνε τον Τζιμ..
  • 26:58 - 27:01
    ..σ' ένα επίπεδο λατρείας..
  • 27:01 - 27:06
    ..γιατί πολλοί πίστευαν ότι τους
    θεράπευσε τον καρκίνο.
  • 27:06 - 27:08
    Πολλοί πίστευαν..
  • 27:08 - 27:12
    ..ότι είχε σώσει τα παιδιά τους από
    τροχαίο ατύχημα..
  • 27:15 - 27:17
    Υπήρχαν πολλοί λόγοι..
  • 27:17 - 27:18
    ..για πολύ κόσμο..
  • 27:18 - 27:21
    ..να θαυμάζουν, αγαπούν..
  • 27:21 - 27:23
    ..να συγχωρούν, παραβλέπουν..
  • 27:24 - 27:25
    ..τα περισσότερα που έκανε ο Τζιμ.
  • 27:36 - 27:37
    Ήμουν στον Ναό για..
  • 27:38 - 27:39
    ..μερικούς μήνες.
  • 27:39 - 27:42
    Με έστειλαν στα παρασκήνια του Λος Άντζελες..
  • 27:43 - 27:44
    ..για να πάρω κάτι για κάποιον, δε θυμάμαι τι.
  • 27:45 - 27:47
    Και ο Τζόουνς έτυχε να..
  • 27:47 - 27:49
    ..βγαίνει απ το δωμάτιο του, και είπε "Γεια"
  • 27:49 - 27:53
    "Πως τα πας, πως τα περνάς;
    Σ' αρέσουν όλα ως τώρα;"
  • 27:53 - 27:57
    Μ αρέσει πολύ, όλα οκ..
    Δε θυμάμαι ακριβώς.
  • 27:57 - 27:58
    Και άπλωσε το χέρι του
  • 27:59 - 28:01
    Και μου χτύπησε απαλά το πίσω μέρος του..
  • 28:02 - 28:04
    ..λαιμού μου, και μου 'πε "Θα σε
    πηδήξω απ τον κώλο άμα θες"
  • 28:06 - 28:08
    Και γω είπα τρεμάμενα..
  • 28:08 - 28:09
    "Όχι..."
  • 28:10 - 28:10
    Καταλαβαίνεις..
  • 28:11 - 28:13
    Και μου είπε "Αν αυτό είναι
    αυτό που θες.."
  • 28:14 - 28:17
    "..είναι ΟΚ, πες το μου και θα το κάνουμε."
  • 28:19 - 28:22
    Ο Τζιμ είπε πως όλοι μας είμαστε ομοφυλόφιλοι.
  • 28:23 - 28:26
    Όλοι εκτός.. αυτός ήταν ο μόνος
    ετεροφυλόφιλος στον πλανήτη.
  • 28:28 - 28:31
    Και ότι όλες ήταν λεσβίες
    και όλοι ήταν γκέι..
  • 28:31 - 28:35
    Και έτσι, όποιος έδειχνε ενδιαφέρον
    για σεξ αντιστάθμιζε..
  • 28:35 - 28:37
    Αυτό που εξηγούσε..
  • 28:37 - 28:39
    ..στον καθένα μας και στις λειτουργίες του..
  • 28:40 - 28:40
    ..ήταν ότι..
  • 28:42 - 28:46
    ..οι σεξουαλικές σχέσεις ήταν
    πολύ εγωιστικές..
  • 28:46 - 28:48
    ..και σε απομάκρυναν..
  • 28:48 - 28:52
    ..απ τον στόχο της Εκκλησίας..
  • 28:52 - 28:54
    ..και αυτός ήταν να βοηθάς τους άλλους.
  • 28:55 - 28:57
    Ο Τζιμ δεν ήταν άγαμος..
  • 28:57 - 28:58
    ..κανείς δε το ξερε αυτό..
  • 28:59 - 29:02
    ..και ίσως ήταν η ώρα να το μάθουν..
  • 29:02 - 29:04
    ..ότι αυτό που δίδασκε δεν ήταν αυτό..
  • 29:05 - 29:06
    ..αυτό που έκανε στα παρασκήνια.
  • 29:09 - 29:12
    Θυμάμαι ένα βράδυ, ένα απ'τα
    αδέρφια μας σηκώθηκε..
  • 29:12 - 29:13
    ..και είπε..
  • 29:14 - 29:15
    "Ξέρετε, πιστεύω.."
  • 29:15 - 29:18
    "..οποιοσδήποτε ο πατέρας
    τον πήδηξε απ τον κώλο.."
  • 29:19 - 29:21
    "..πρέπει πρώτα να κάνετε κλύσμα."
  • 29:23 - 29:24
    Σας λέω την αλήθεια!
  • 29:25 - 29:27
    Σας λέω την αλήθεια!!
  • 29:29 - 29:31
    Και μετά η ερώτηση συνεχίστηκε..
  • 29:32 - 29:35
    "Πόσοι εδώ μέσα σας το κανε αυτό;"
  • 29:37 - 29:40
    Και είτε έλεγαν ψέματα, ή
    ακολουθούσαν κάποιο παράδειγμα..
  • 29:40 - 29:43
    ..ανδρικά χέρια άρχισαν να
    σηκώνονται στο δωμάτιο..
  • 29:43 - 29:46
    Και γω καθόμουν εκεί τρομαγμένος..
  • 29:46 - 29:49
    Εκεί μας οδηγεί; Αυτό με περιμένει;
  • 29:50 - 29:51
    Και σκέφτομαι: "Χμμμ.."
  • 29:52 - 29:56
    Και το παιζα χαλαρός. Αν αυτό
    είχαν, ντάξει, τότε..
  • 29:56 - 29:57
    ..εγώ δεν συμφωνώ μ αυτό..
  • 29:57 - 30:02
    Και σκέφτομαι, εγώ είμαι
    χαρούμενος με την γυναίκα μου!
  • 30:02 - 30:05
    Με τον "ύπνο" που παίρνω,
    και δεν παίρνω και αρκετό εξάλλου!
  • 30:08 - 30:13
    Ένα απ'τα ισχυρά που χρησιμοποιούσε
    ο Τζιμ για να μην σκεφτόμαστε..
  • 30:14 - 30:17
    ..ήταν ότι δεν μας επιτρεπόταν
    να μιλάμε μεταξύ μας.
  • 30:18 - 30:21
    Κοιτούσα τριγύρω και απορούσα.
    Μόνο εγώ ένιωθα έτσι;
  • 30:23 - 30:26
    Έμαθα τελικά να μην..
  • 30:27 - 30:28
    ..να μην λέω τίποτα σε κανέναν.
  • 30:31 - 30:34
    "Είχαμε μια κυρία που μας
    άκουγε εδώ πριν μια βδομάδα.."
  • 30:34 - 30:37
    "Ήταν εξέχον μέλος μιας εκκλησίας.."
  • 30:37 - 30:38
    "..γυναίκα ενός πάστορα."
  • 30:38 - 30:41
    "Και είπε, νομίζω πως οι φτωχοί πρέπει.."
  • 30:41 - 30:42
    "..πρέπει να ελέγχουν πόσα.."
  • 30:42 - 30:44
    "..παιδιά μπορούν να φέρνουν εδώ, αν θυμάστε."
  • 30:46 - 30:50
    "Κάποιοι επιστήμονες λένε, να
    κάνουμε ευθανασία. Όχι.."
  • 30:51 - 30:52
    "Όχι"
  • 30:52 - 30:53
    "Ποιος θ αποφασίσει.."
  • 30:53 - 30:56
    "..που και πότε ένα άτομο θα πεθάνει.."
  • 30:56 - 31:00
    "Δε πρέπει ποτέ να το επιτρέψουμε.
    Τέτοια πράματα.."
  • 31:00 - 31:02
    "..θυμίζουν τον τρόμο της
    Γερμανίας του Χίτλερ."
  • 31:02 - 31:05
    "Δε πρέπει να επιτρέψουμε
    τέτοια πράματα στην συνείδηση μας"
  • 31:08 - 31:10
    "Ο πατέρας μου, μου λεγε ότι.."
  • 31:11 - 31:13
    "..οι ζωές των ανθρώπων.."
  • 31:14 - 31:14
    "..ήταν φτιαγμένες από.."
  • 31:15 - 31:16
    "..τις περισσότερες αποφάσεις μας."
  • 31:18 - 31:22
    Πάρε τις αποφάσεις σου
    βασισμένος στη λογική
  • 31:24 - 31:27
    Και άσε το συναίσθημα σου δευτερεύον κίνητρο.
  • 31:28 - 31:28
    Και..
  • 31:29 - 31:31
    ..ήμασταν μια φαντασία καλά εκπαιδευμένων
    πνευματικά και σωματικά. Και γω ήμουν.
  • 31:32 - 31:34
    Και συνήθιζε να λέει "Γίνε πιο σκληρός".
  • 31:43 - 31:46
    Γιορτάζαμε την Πρωτοχρονιά..
  • 31:46 - 31:49
    Ήταν περίπου 120 άτομα.
  • 31:49 - 31:52
    Ο Τζιμ άρχισε να μιλάει για τον σκοπό μας.
  • 31:53 - 31:54
    Και είπε..
  • 31:56 - 31:58
    Αυτό το ποτό θα το πάρουν όλοι
  • 32:01 - 32:04
    Όλοι το ήπιαμε, και τότε είπε..
  • 32:05 - 32:07
    "Μόλις ήπιατε δηλητήριο"
  • 32:09 - 32:12
    "Και θα πεθάνουμε όλοι σ αυτή
    την Εκκλησία μαζί, σαν ένας"
  • 32:14 - 32:18
    Οι γυναίκες φώναζαν "Όχι!
    Όχι! Το μωρό μου!"
  • 32:19 - 32:21
    Και άλλοι απλά κάθονταν εκεί..
  • 32:23 - 32:25
    Ξαφνικά ο Τζιμ λέει..
  • 32:26 - 32:28
    Δεν ήταν δηλητήριο αυτό που ήπιατε.
  • 32:30 - 32:33
    Ο Τζιμ είπε πως αυτό ήταν
    μια δοκιμασία αφοσίωσης.
  • 32:33 - 32:35
    Ήθελε απλά να δει..
  • 32:35 - 32:37
    Αν ήμασταν πραγματικά προσυλωμένοι
  • 32:38 - 32:40
    ..στον σκοπό μας και έτσι θα το δείχναμε.
  • 32:42 - 32:44
    Αυτό δεν ήταν για την αφοσίωση μας
  • 32:44 - 32:47
    γιατί την αποδεικνύαμε συνεχώς.
  • 32:48 - 32:52
    Πηγαίνοντας στις συναντήσεις,
    καθίμενοι, ακούγοντας..
  • 32:52 - 32:57
    ..υποστηρίζαμε, δουλεύαμε..
    Μα πιστεύω ήταν σχετικά με..
  • 32:57 - 32:59
    ..με την αίσθηση του Τζιμ..
  • 33:02 - 33:02
    ..για πρόβα.
  • 33:04 - 33:05
    Αν ένιωθε ότι ήταν..
  • 33:05 - 33:07
    ..ικανός, και..
  • 33:07 - 33:12
    ..και αρκετά παντοδύναμος να
    πεθάνει ο κόσμος όποτε θα το λεγε.
  • 33:13 - 33:15
    Και αυτό με τρόμαξε απίστευτα πολύ.
  • 33:26 - 33:27
    Ο Τζιμ Τζόουνς..
  • 33:28 - 33:32
    ..νομίζω ότι κατάλαβε πως
    τελικά η Γιουκάϊα..
  • 33:33 - 33:38
    ..δεν ήταν το σωστό κλίμα ώστε
    ο Ναός του Λαού να ευδοκιμήσει.
  • 33:39 - 33:41
    Δε θα κέρδιζε..
  • 33:41 - 33:42
    ..μεγάλους αριθμούς μελών.
  • 33:43 - 33:45
    Δε μπορούσε να αυτοανακηρυχθεί..
  • 33:46 - 33:47
    ..ως ο σοσιαλιστής Θεός..
  • 33:47 - 33:50
    ..ανοικτά, σε μια πόλη όπως η Γιουκάϊα
  • 33:59 - 34:01
    Στον Σαν Φραντζίσκο, ο Τζόουνς..
  • 34:01 - 34:05
    ..μας ήρθε λες και ήταν ένα άγριο πάρτυ..
  • 34:06 - 34:07
    ..με νέα πρόσωπα, νέες πηγές δύναμης..
  • 34:08 - 34:09
    Υπήρχε ένα συναίσθημα ότι..
  • 34:10 - 34:14
    ..μικρά γκρουπ, ακτιβιστές, είχαν
    μια μεγαλύτερη πιθανότητα.
  • 34:16 - 34:19
    Νομίζω πως οι αρχές των '60
    ήταν μια εποχή αισιοδοξίας.
  • 34:20 - 34:24
    Και υπήρχε η αίσθηση ότι μπορούσαμε ν αλλάξουμε
    τον κόσμο μέσα από κοινωνικά κινήματα
  • 34:24 - 34:31
    Με διάφορες δολοφονίες, όπως του Μ.Λ.Κίνγκ
    και του Ρ.Κένεντυ..
  • 34:31 - 34:34
    ..υπήρχε σίγουρα ένα συναίσθημα
    έλλειψης ελπίδας.
  • 34:36 - 34:39
    Το μήνυμα του Ναού του Λαού
    ήταν πως το όνειρο είναι ζωντανό!
  • 34:46 - 34:47
    Αν έκανες μια διαδήλωση..
  • 34:48 - 34:52
    ..στο Σαν Φραντζίσκο, και
    ήθελες ο κόσμος να έρθει..
  • 34:53 - 34:56
    Ο Τζιμ Τζόουνς, ο Ναός του Λαού
    θα μπορούσε να'ναι εκεί..
  • 34:56 - 34:58
    ..σε 20 λεπτά με εκατοντάδες κόσμο.
  • 34:59 - 35:01
    Και θα ήμασταν ενθουσιασμένοι!
  • 35:04 - 35:08
    Υπήρχε η νοοτροπία ότι μπορούσαμε
    ν αλλάξουμε τον κόσμο.
  • 35:08 - 35:11
    Και αυτό θέλαμε να κάνουμε.
  • 35:11 - 35:12
    Αυτοί οι άνθρωποι θα έρχονταν στην ώρα τους.
  • 35:13 - 35:14
    Θα ήταν ευγενικοί και καλοί.
  • 35:15 - 35:18
    Ήταν μεγάλο το εύρος φυλών και ηλικιών
  • 35:18 - 35:21
    Ήταν για μια πολιτική διαδήλωση..
  • 35:22 - 35:24
    Για έναν πολιτικό, ήταν σαν
    τούρτα γενεθλίων επί 12!
  • 35:26 - 35:27
    Κατάφερες να κάνεις..
  • 35:28 - 35:32
    τα άτομα του Ναού του Λαού
    να νιώθουν μέρος μιας οικογένειας.
  • 35:32 - 35:34
    Χρειάζεσαι ιατρική βοήθεια;
    Θα την έχεις!
  • 35:34 - 35:36
    Χρειάζεσαι κάποιου είδους νομική βοήθεια;
  • 35:36 - 35:38
    Θα το χεις αυτό! Χρειάζεσαι μεταφορά;
  • 35:38 - 35:42
    Θα το χεις αυτό! Και αυτή είναι
    η θρησκεία που με ξεσηκώνει
  • 35:42 - 35:44
    και την σέβομαι.
  • 35:44 - 35:47
    Όταν, υποψήφιος για αντιπρόεδρος..
  • 35:47 - 35:49
    ο Γουόλτερ Μαρντέηλ
  • 35:49 - 35:50
    ήρθε στο Σαν Φραντζίσκο
  • 35:50 - 35:54
    ο Τζιμ Τζόουνς ήταν μέρος της
    συνοδείας που μπήκε στο αεροπλάνο του
  • 35:55 - 35:57
    Όταν η Ρόζελυν Κάρτερ
  • 35:57 - 35:59
    ήρθε στο Σαν Φραντζίσκο
  • 35:59 - 36:02
    είδε τον Τζιμ Τζόουνς πριβέ.
  • 36:03 - 36:06
    Ο Τζιμ Τζόουνς είχε πολιτική δύναμη
  • 36:06 - 36:10
    που λίγα άτομα, ειδικά
    ιεροκήρυκες, θα φαντάζονταν.
  • 36:18 - 36:22
    Ο Τζιμ Τζόουνς παρουσίαζε τον Ναό του Λαού
    ως ένα προοδευτικό κίνημα που απειλούταν.
  • 36:23 - 36:27
    Ότι υπήρχαν εξωτερικές δυνάμεις
    που δεν ήθελαν να κάνουμε ό,τι κάναμε.
  • 36:28 - 36:29
    Και ήταν η Κυβέρνηση.
  • 36:31 - 36:35
    Η Κυβέρνηση έμπαινε κρυφά,
    και έβαζε κοριούς..
  • 36:35 - 36:40
    Και προσπαθούσε να σκοτώσει κόσμο,
    να δολοφονήσει. Και αυτό συνέβαινε!
  • 36:43 - 36:46
    Ήταν παρανοϊκός και πίστευε
    ότι κάποιος θα τον δολοφονήσει.
  • 36:47 - 36:48
    Και είχε 2 άτομα
  • 36:48 - 36:54
    που θα πηδούσαν μπροστά του για να τον
    προστατεύσουν, σα τις Μυστικές Υπηρεσίες.
  • 36:55 - 36:58
    Ο Τζιμ άρχισε ν αλλάζει πολύ το 70.
  • 36:58 - 37:00
    Έκανε ναρκωτικά
  • 37:01 - 37:03
    Νομίζω πως είπε ότι ήταν τα νεφρά του
  • 37:04 - 37:05
    και γινόταν όλο και περισσότερο παρανοϊκός.
  • 37:06 - 37:08
    Υπερβολικά παρανοϊκός.
  • 37:09 - 37:13
    Υπήρχαν πάντα απειλές. Πάντα πάντα απειλές.
  • 37:14 - 37:18
    Ήταν εκεί. Έτοιμες να μας καταστρέψουν.
  • 37:18 - 37:20
    Αν δεν ήμασταν πάντα σε επαγρύπνιση.
  • 37:21 - 37:23
    Σχετικά με το κίνημα μας.
  • 37:28 - 37:32
    Υπήρχε μια φωτιά στον Ναό του Λαού
    στο Σαν Φραντζίσκο, όπου κάηκε όλος.
  • 37:33 - 37:34
    Και έπρεπε να ξαναχτιστεί.
  • 37:35 - 37:38
    Η φωτιά απέδειξε ότι όντως υπήρχαν κάποιοι εναντίον μας.
  • 37:38 - 37:41
    Ήθελαν τόσο πολύ να μας σταματήσουν
  • 37:41 - 37:44
    όπου έκαψαν τον Ναό. Ήθελαν
    τόσο πολύ να μας σταματήσουν
  • 37:45 - 37:46
    γι αυτό έπρεπε να γίνουμε πιο δυνατοί.
  • 37:47 - 37:54
    Η ΚΚΚ έχει αυξήσει 100% τα μέλη της.
    Δε λέω στο Μισσισσίπι μα την Πολιτεία της Ν.Υόρκης.
  • 37:56 - 37:57
    Είναι καθήκον της Εκκλησίας
  • 37:58 - 38:00
    να έχει ένα μέρος προστασίας για τον λαό της.
  • 38:04 - 38:05
    Σεπτέμβρη του 75
  • 38:06 - 38:12
    90 από μας πήγαμε στην Γκαϊάνα
    και είδαμε την κοινότητα που χτίζαμε.
  • 38:12 - 38:17
    Έκαναν πρόοδο στον δρόμο ισιώνοντας τον,
    καθαρίζοντας τον για 5 μίλια.
  • 38:18 - 38:22
    Και βλέπετε σ' απόσταση,
    χτίζονται πολυκατοικίες.
  • 38:23 - 38:26
    Αυτό που είδα ως δήλωση ήταν..
  • 38:27 - 38:27
    ..χτίσιμο μιας πόλης..
  • 38:28 - 38:31
    ..όπου θα μετακομίσουμε και
    θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας..
  • 38:31 - 38:33
    ..έξω από την καταπίεση..
  • 38:33 - 38:34
    ..και τον ρατσισμό..
  • 38:35 - 38:36
    ..των ΗΠΑ.
  • 38:41 - 38:44
    Όταν πρωτοπήγα στην πόλη του Τζόουνς,
    ήταν μόνο ένας χωματόδρομος
  • 38:44 - 38:45
    μέσα στο τροπικό δάσος.
  • 38:48 - 38:53
    Είχαμε μπρος και πίσω μας Ινδιάνους με μαχαίρια
  • 38:57 - 39:00
    300 μίλια μέσα στη ζούγκλα
  • 39:00 - 39:03
    Πραγματικά χτίσαμε μια πόλη στη
    μέση της ζούγκλας, στο πουθενά.
  • 39:04 - 39:09
    Καλημέρα οικογένεια. Είναι τόσο ευχάριστο
    το να σαι δω λόγω της αγάπης του πατέρα
  • 39:09 - 39:13
    Προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα
    καταφύγιο για όλους εδώ.
  • 39:15 - 39:17
    Δεν υπάρχει τίποτα όπου..
  • 39:18 - 39:21
    ..θα θελα να γυρίσω πίσω.
  • 39:21 - 39:25
    Με κανέναν τρόπο στις ΗΠΑ.
  • 39:25 - 39:29
    Τ'αγαπώ εδώ και αυτό είναι το μέρος
    όπου όλοι σας θα είστε.
  • 39:33 - 39:35
    Σύντομα βλέπαμε αποσπάσματα ταινίας..
  • 39:36 - 39:38
    ..της πρώτης ομάδας που πήγε εκεί.
  • 39:41 - 39:43
    Όλοι θέλαμε να πάμε. Και'γω ήθελα.
  • 39:44 - 39:46
    Έμοιαζε σαν ελευθερία!
  • 39:47 - 39:51
    Τώρα ο καθένας σας, ας αγκαλιάσει ένθερμα..
  • 39:51 - 39:54
    ..και ας φιλήσει τον γείτονα του.
  • 39:54 - 39:57
    Ας γεμίσουμε την ατμόσφαιρα
    με θαλπωρή και αγάπη.
  • 39:59 - 40:04
    Βλέπαμε τον εαυτό μας σαν μια μεγάλη
    οικογένεια όπου αυτοπειθαρχούμασταν.
  • 40:05 - 40:07
    Ήμουν σε πολλές συγκεντρώσεις όπου..
  • 40:08 - 40:09
    ..χαστούκιζαν κόσμο..
  • 40:10 - 40:11
    ..ή τους έδερναν, και εγώ..
  • 40:12 - 40:15
    ..χαστουκήθηκα επίσης σε μια τέτοια δημόσια συνάντηση.
  • 40:15 - 40:17
    Έφερναν τον κόσμο μπροστά..
  • 40:17 - 40:20
    ..και τους ρωτούσαν να πουν με ποιους κοιμήθηκαν..
  • 40:20 - 40:25
    ..και με ποιον πήγαν κρυφά σε εστιατόριο.
  • 40:25 - 40:28
    Δεν υπήρχε βδομάδα που δε θα
    με φώναζαν ν'απολογηθώ
  • 40:28 - 40:31
    Εξαιτίας της συμπεριφοράς μου,
    εξαιτίας των τρόπων μου..
  • 40:31 - 40:34
    "Στάνλευ Κλέυτον, μπροστά τώρα!"
  • 40:35 - 40:41
    Θα ρωτούσε τον κόσμο "Τι λέτε
    να τους κάνουμε; Να τους δείρουμε..;"
  • 40:41 - 40:44
    Και θ'άκουγε κραυγές επιδοκιμασίας.
  • 40:44 - 40:47
    Μπορεί να πάλευες με 5 άτομα.
    Σε μια νύχτα.
  • 40:47 - 40:50
    Και ξέρεις, χεχε, θα΄σουν πολύ κουρασμένος!
  • 40:50 - 40:52
    Είδα καταστάσεις όπου..
  • 40:52 - 40:54
    ..άφηναν τον άλλον ξερό.
  • 40:55 - 40:59
    Και του έριχναν νερό για να σηκωθεί.
  • 40:59 - 41:01
    Είχα μαυρίλες μια μέρα..
  • 41:01 - 41:03
    ..και όταν πήγα στη δουλειά την επόμενη μέρα..
  • 41:04 - 41:07
    ..ένας απ'τους υπαλλήλους μου
    τις πρόσεξε όταν κάθισα.
  • 41:07 - 41:09
    Και ξέσπασα σε κλάμματα και της είπα.
  • 41:09 - 41:10
    Ήμουν στον Ναό του Λαού.
  • 41:11 - 41:14
    Και αυτή κάλεσε τον υπεύθυνο του σταθμού..
  • 41:15 - 41:17
    ..και μου είπαν σχετικά να φύγω.
  • 41:18 - 41:21
    Δεν μπορούσα να πω αντίο
    στον γιο μου και στον άντρα μου.
  • 41:22 - 41:24
    Γιατί σε'κείνο το σημείο ήταν σαν την Γκεστάπο
  • 41:24 - 41:26
    Οι οικογένειες πρόδιδαν τους δικούς τους.
  • 41:26 - 41:29
    Αν έλεγα αντίο, ένας απ'αυτούς θα με ανέφερε.
  • 41:31 - 41:32
    Είναι όπως όταν παντρεύεσαι..
  • 41:33 - 41:36
    Και έχεις αυτό το ιδανικό. Ξέρεις,
    είσαι ερωτευμένος..
  • 41:37 - 41:40
    ..και μετά τελειώνει ο μήνας του
    μέλιτος και σου'ρχεται η πραγματικότητα.
  • 41:41 - 41:46
    Και οι περισσότεροι, με το που σκληραίνουν
    τα πράματα, δε φεύγουν αμέσως
  • 41:49 - 41:52
    Σε μια επιτροπή σχεδιασμού,
    ο Τζιμ λάμβανε σημειώματα..
  • 41:52 - 41:55
    ..κάτι σαν ερωτικά σημειώματα
    απ'ένα μέλος της επιτροπής.
  • 41:56 - 41:58
    Ο Τζόουνς καθόταν εκεί, ήρεμος..
  • 41:58 - 42:02
    ..και κάποια άλλη είπε "Γιατί το κάνεις
    αυτό; Γιατί να'χεις κάτι που να θέλει;"
  • 42:03 - 42:08
    Μια άλλη είπε "Βγάλε τα ρούχα
    σου και δείξτου τι έχεις, που'ναι τίποτα"
  • 42:09 - 42:14
    Και τότε κοιτάνε τον Τζόουνς,
    που κοιτούσε πάνω από τα γυαλιά του..
  • 42:14 - 42:16
    ..και ενέκρινε, είχε πάρει χαμπάρι.
  • 42:17 - 42:21
    Αυτή ήταν να γδυθεί τελείως..
  • 42:22 - 42:23
    Μόνο με το δέρμα της
  • 42:23 - 42:25
    Ούτε καν παπούτσια να μη φορούσε.
  • 42:26 - 42:28
    Ούτε σουτιέν, ούτε βρακί, τίποτα.
  • 42:28 - 42:32
    Και τότε άρχισαν να λένε πως
    ήταν το στήθος της, το στομάχι της..
  • 42:32 - 42:35
    ..το αιδοίο της, τα πάντα σχολίαζαν..
  • 42:35 - 42:37
    Εκείνη τη στιγμή, το πρόσωπο της κοκκίνησε..
  • 42:38 - 42:40
    Το σώμα της κοκκίνησε από ντροπή..
  • 42:40 - 42:44
    Και πρόσεξα κάτι. Ο Τζόουνς
    καθόταν και κοιτούσε απ'τα γυαλιά ηλίου του..
  • 42:45 - 42:47
    Αλλά είχε ένα χαμόγελο στα χείλη του..
  • 42:47 - 42:50
    ..λες και απολάμβανε το ρεζίλεμα της γυναίκας.
  • 42:51 - 42:53
    Θυμάμαι, είχα μια μνήμη συνείδησης..
  • 42:54 - 42:55
    ..σκεπτόμενος..
  • 42:55 - 42:56
    ..αυτό είναι λάθος.
  • 42:57 - 42:59
    Και δεν έκανα απολύτως τίποτα
  • 43:00 - 43:01
    Να σηκωθώ και να πω
  • 43:01 - 43:02
    "Αυτό είναι λάθος".
  • 43:02 - 43:05
    Είναι σαν ένα παιδί σε μια
    δυσλειτουργική οικογένεια.
  • 43:06 - 43:10
    Σε κάποιο επίπεδο είναι φυσιολογικό, ξέρεις.
  • 43:12 - 43:15
    Τα πήρα όλα σ'έναν ρυθμό
  • 43:15 - 43:20
    Μετά νιώθαμε τόσο εμπλεκόμενοι,
    τόσο βαθιά χωμένοι..
  • 43:22 - 43:23
    Που δεν υπήρχε τρόπος φυγής.
  • 43:31 - 43:34
    Ταξίδευα στο λεωφορείο 7,
    που ήταν του Τζιμ..
  • 43:36 - 43:38
    και κάθισε δίπλα μου.
  • 43:41 - 43:44
    Όπως καθόμουν, σκεφτόμουν
    "Αυτό είναι παράξενο.."
  • 43:45 - 43:48
    "Μυρίζει σαν αλκοόλ δίπλα μου!"
  • 43:49 - 43:51
    Έσκυψε και μου είπε
  • 43:51 - 43:53
    "Ξέρεις τι μου κάνεις;"
  • 43:56 - 44:01
    Μου είπε να πάω στο λεωφορείο 7,
    είχε κάποιο χώρο στο πίσω μέρος
  • 44:01 - 44:06
    Έναν χώρο μόνο γι αυτόν. Είχε
    ένα δωμάτιο με γραφείο, κρεβάτι..
  • 44:08 - 44:10
    Όταν όλοι κατέβηκαν απ'το
    λεωφορείο στην στάση
  • 44:11 - 44:14
    Πήγα στο δωμάτιο του και κάθισα
    να τον περιμένω
  • 44:17 - 44:20
    Και επιτέλους, άνοιξε την πόρτα, και..
  • 44:21 - 44:24
    χωρίς καμιά κουβέντα, κατέβασε το παντελόνι του
  • 44:28 - 44:30
    και έκανε σεξ μαζί μου.
  • 44:32 - 44:34
    Όπως ήμουν ξαπλωμένη, τρομαγμένη
  • 44:36 - 44:37
    χωρίς να'μαι σίγουρη για το τι να κάνω
  • 44:39 - 44:40
    όπως έτρεμα
  • 44:40 - 44:41
    μου είπε
  • 44:42 - 44:43
    "Αυτό είναι για σένα"
  • 44:43 - 44:45
    "Το κάνω για σένα, Ντέμπι"
  • 44:55 - 44:57
    Το 1975 είχε εκλογές στο Σαν Φραντζίσκο
  • 44:58 - 45:00
    Ένας συντηρητικός και
    ένας φιλελεύθερος υποψήφιος.
  • 45:00 - 45:01
    Ο Τζορτζ Μασκόνι
  • 45:04 - 45:06
    Ο Τζόουνς είχε αρκετά, εκατοντάδες άτομα
  • 45:07 - 45:08
    που θα πήγαιναν πόρτα πόρτα την
    ημέρα των εκλογών
  • 45:09 - 45:10
    αντί για..
  • 45:10 - 45:16
    γκρουπ των 20 ή 30 ή 100, αυτός
    είχε 400
  • 45:17 - 45:20
    Η εκλογή του Μασκόνι ήταν πολύ κοντά
  • 45:21 - 45:24
    Κέρδισε με το πολύ 4000 περισσότερους
  • 45:24 - 45:28
    Έτσι πρέπει ν'αποδώσουμε την
    νίκη στον Ναό του Λαού.
  • 45:32 - 45:35
    Η ανταμοιβή για την εκλογή
    του Τζορτζ Μασκόνι
  • 45:35 - 45:38
    ήταν ο διορισμός του Τζιμ Τζόουνς ως επικεφαλή
  • 45:38 - 45:40
    στην Αρχή Στέγασης της Πόλης
  • 45:44 - 45:46
    Αυτή που κάποτε ήταν βαρετή συνάντηση..
  • 45:46 - 45:50
    ..ξαφνικά έγινε ενδιαφέρουσα όταν
    ο Τζιμ Τζόουνς ηγείτο αυτής..
  • 45:50 - 45:52
    ..γιατί όλοι κατεβήκαμε απ τα λεωφορεία..
  • 45:52 - 45:55
    ..και είχαμε οδηγίες όταν ο Τζιμ
    θα έμπαινε μέσα να σηκωνόμαστε..
  • 45:55 - 45:57
    ..και όταν θα έφευγε ή μιλούσε
    να στεκόμαστε και να χειροκροτούμε.
  • 45:57 - 46:01
    Ο τρόπος που τα έστηνε, η ελεγχόμενη ατμόσφαιρα..
  • 46:01 - 46:03
    ..που κατά κάποιο τρόπο εμπεριείχε αυτός..
  • 46:03 - 46:06
    ..τον έκανε τόσο ξεχωριστό απ'το σύνηθες..
  • 46:07 - 46:09
    ..που με έκανε πολύ περίεργο.
  • 46:11 - 46:14
    Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα ήταν
    να κάνω κάποιον να μου μιλήσει για την Εκκλησία..
  • 46:14 - 46:16
    ..και να έχουμε συνθήκες συζήτησης.
  • 46:18 - 46:21
    Είχα πιάσει φιλίες με διάφορους αποστάτες..
  • 46:22 - 46:24
    ..και ένας απ'αυτούς μου'πε..
  • 46:24 - 46:27
    ..ότι θα μιλήσει δημόσια για τον Τζόουνς.
  • 46:28 - 46:30
    Και της είπα, αν είναι να μιλήσεις..
  • 46:30 - 46:34
    ..δημόσια, θα μιλήσω μαζί σου,
    δε θα σ'αφήσω να το κάνεις μόνη.
  • 46:36 - 46:38
    Επιτέλους άκουσα από..
  • 46:38 - 46:39
    ..κάποια πρώην μέλη..
  • 46:39 - 46:42
    ..που άκουσαν ότι γράφω μια ιστορία για τον Ναό..
  • 46:42 - 46:43
    ..για ένα αμερικάνικο περιοδικό.
  • 46:44 - 46:46
    Και είπαν να το ρισκάρουν και μου είπαν..
  • 46:46 - 46:48
    "Δε ξέρεις τίποτα για τον Ναό.."
  • 46:48 - 46:51
    "Θα σου πω εγώ τι πέρασα."
  • 46:52 - 46:54
    Πριν βγει το άρθρο..
  • 46:54 - 46:56
    ..ο Τζιμ έπεισε τον εκδότη..
  • 46:56 - 46:58
    ..ότι έπρεπε να το διαβάσει σ'αυτόν.
  • 46:59 - 47:02
    Ήταν στο τηλέφωνο και γω ήμουν
    στην άλλη άκρη και κατέγραφα..
  • 47:02 - 47:04
    ..ενώ κάποιος άλλος άκουγε από κάποιο άλλο.
  • 47:05 - 47:08
    Ο Τζιμ δε μπορούσε να καταλάβει
    ότι δεν υπήρχε τρόπος να ..
  • 47:09 - 47:11
    ..την μεταπείσει από ό,τι και αν είχε αυτό το άρθρο..
  • 47:11 - 47:12
    ..να πει.
  • 47:13 - 47:16
    Και καθώς αυτή συνέχιζε
    να διαβάζει το άρθρο..
  • 47:16 - 47:18
    ..κοίταζε τριγύρω στο δωμάτιο, 5 από μας..
  • 47:18 - 47:20
    ..και καταλάβαινες ότι αγχωνόταν
    όλο και περισσότερο..
  • 47:21 - 47:23
    ..και το στόμα του στέγνωνε όλο και περισσότερο.
  • 47:23 - 47:26
    Και συνειδητοποιούσε ότι αυτό το άρθρο..
  • 47:26 - 47:28
    ..θα ήταν πολύ καταδικαστικό.
  • 47:29 - 47:32
    Είχε διαβάσει το μισό..
  • 47:32 - 47:34
    ..και μας ανακοίνωσε σ'όλους
    "Απόψε φεύγουμε"
  • 47:36 - 47:38
    Πέταξαν μέχρι την Ιντιάνα..
  • 47:38 - 47:41
    ..6 ώρες πριν εκδοθεί το άρθρο.
  • 48:01 - 48:03
    Όταν ο Τζιμ Τζόουνς αποφάσισε ότι..
  • 48:03 - 48:06
    ..υπήρχε πολύ πίεση..
  • 48:06 - 48:09
    ..υπήρχε μεγάλο πρόβλημα να μείνει στο Σαν Φραντζίσκο..
  • 48:09 - 48:12
    ..διέταξε την μετακόμιση στην Τζόουνς Τάουν
  • 48:13 - 48:14
    Και συνέβη..
  • 48:15 - 48:16
    ..σχεδόν σε μια νύχτα.
  • 48:17 - 48:20
    Άτομα μεταφέρονταν σε αεροδρόμια..
  • 48:21 - 48:23
    Υπήρχαν άτομα που..
  • 48:23 - 48:27
    ..συσκεύαζαν τα πράγματα τους
    και άφηναν τα σπίτια τους..
  • 48:27 - 48:30
    ..με καμία εξήγηση..
  • 48:30 - 48:33
    ..στις οικογένειες τους για το που πήγαν..
  • 48:33 - 48:35
    ..ή γιατί έφευγαν.
  • 48:36 - 48:40
    Ο Φρεντ Λούις επέστρεψε σπίτι του
    και διαπίστωσε ότι..
  • 48:40 - 48:42
    ..η γυναίκα του είχε πάρει τα 7 τους παιδιά!
  • 48:43 - 48:44
    Είχε πάει στην Γκαϊάνα
  • 48:45 - 48:46
    Μαζί με όλα τα αποκτήματα τους.
  • 48:50 - 48:51
    Η γυναίκα μου είχε πάει..
  • 48:52 - 48:53
    ..3 μήνες νωρίτερα.
  • 48:53 - 48:54
    Περίμενα γεμάτος ανυπομονησία..
  • 48:54 - 48:58
    ..και της μιλούσα 2 φορές την
    βδομάδα μέσω ράδιο.
  • 49:00 - 49:03
    Και η Λιόνα Κόλιερ έλεγε
    είναι ΟΚ, σύντομα θα'ρθει η σειρά σου.
  • 49:08 - 49:12
    Με το που πήγαινες στην Τζόουνς Τάουν
    έβλεπες την πύλη και ήσουν ενθουσιασμένος..
  • 49:12 - 49:13
    ..που διάβαινες αυτόν τον δρόμο..
  • 49:14 - 49:16
    Ο δρόμος σταματούσε..
  • 49:16 - 49:18
    ..και έβλεπες το ξύλινο δρομάκι
    που οδηγούσε στο κιόσκι.
  • 49:19 - 49:21
    Και ήθελες...ήθελες να τρέξεις.
  • 49:21 - 49:23
    Μα έλεγες, ντάξει, ας είμαι ψύχραιμος.
  • 49:25 - 49:30
    Με το που πήγαινες στο κιόσκι, ο κόσμος
    ερχόταν να δει αν είναι εκεί η γυναίκα του..
  • 49:30 - 49:32
    ..δεν είχε δει την μητέρα του για κανά χρόνο.
  • 49:33 - 49:34
    Και αγκάλιαζα κόσμο..
  • 49:34 - 49:37
    ..και είναι, ξέρεις, μόλις έφτασα και..
  • 49:38 - 49:39
    ..όλα θα είναι ΟΚ τώρα.
  • 49:54 - 49:58
    "Ποτέ δεν υπήρξα τόσο χαρούμενος.."
  • 49:58 - 50:03
    "..ή ολοκληρωμένος στη ζωή μου. Δε μπορώ
    να περιγράψω την ηρεμία, την ομορφιά.."
  • 50:04 - 50:08
    "Την αίσθηση κατορθώματος, την υπευθυνότητα,
    την συντροφιά που υπάρχει εδώ.."
  • 50:08 - 50:10
    "..είναι.. είναι εντυπωσιακή, αλήθεια."
  • 50:10 - 50:11
    "Δε μπορείς να το περιγράψεις"
  • 50:12 - 50:16
    Ήταν μια συναρπαστική εποχή. Όλα
    ήταν νέα και μοναδικά και..
  • 50:17 - 50:21
    ..και διασκεδαστικά. Απλά διασκεδάζαμε με τα άτομα.
  • 50:24 - 50:27
    Μου άρεσε που φτιάχναμε ότι τρώγαμε..
  • 50:27 - 50:29
    ..που κάναμε όλες αυτές τις δουλειές..
  • 50:32 - 50:34
    "Όταν σκέφτεσαι τους φίλους σου,
    αυτούς πίσω στις ΗΠΑ.."
  • 50:35 - 50:36
    "..πιστεύεις ότι θα'πρεπε να'ταν εδώ;"
  • 50:36 - 50:38
    "- Λοιπόν..
    - Τι θα θελες να μοιραστείς μαζί τους;"
  • 50:39 - 50:43
    "- Μίλα!
    - Μακάρι να μπορούσα. Να μοιραστώ μαζί τους"
  • 50:43 - 50:47
    "- Γιατί δε θα..
    - Δε θα μ'ακούσουν.
    - Δε θα σ'ακούσουν;"
  • 50:49 - 50:51
    Όταν δεν έχεις τίποτα..
  • 50:51 - 50:55
    ..χρωστούσες στον Τζόουνς,
    ήσουν κομμάτι του, ήσουν μέτοχος..
  • 50:55 - 50:57
    ..της Τζόουνς Τάουν, αν ήσουν Αφρο-Αμερικανός.
  • 50:59 - 51:00
    Έδωσε την ευκαιρία να..
  • 51:01 - 51:04
    ..είσαι πραγματικά μέρος μιας Ουτοπίας.
  • 51:45 - 51:46
    Νομίζω ότι ο Τζιμ Τζόουνς..
  • 51:46 - 51:51
    ..πήγε το γκρουπ του εκεί γιατί φοβόταν
    ν'αντιμετωπίσει την δημοσιότητα και ν'απαντήσει..
  • 51:51 - 51:55
    ..εδώ, σ'αυτή τη χώρα. Δε νομίζω
    να νιώθει σίγουρος..
  • 51:55 - 51:57
    ..να έχει άτομα που να μπορούν
    να μιλήσουν στους συγγενείς τους..
  • 51:57 - 51:59
    ..και ο μόνος τρόπος που θα
    μπορούσε να επιβιώσει..
  • 51:59 - 52:00
    ..και να διατηρήσει αυτό που ξεκίνησε..
  • 52:01 - 52:04
    ..έπρεπε ν'απομονώσει όλους τους ακόλουθους του
    απ΄τις οικογένειες τους και απ'αυτή τη χώρα.
  • 52:06 - 52:08
    Οι συγγενείς που ανησυχούσαν ήταν πρώην μέλη..
  • 52:08 - 52:12
    ..που ήθελαν οι συγγενείς τους
    να μάθουν ότι μπορούν να φύγουν.
  • 52:13 - 52:16
    Ήθελαν να νιώσουν ότι όντως
    υπήρχε ένας κόσμος έξω..
  • 52:16 - 52:19
    ..ότι ο Τζόουνς έκανε λάθος ότι
    δε μπορούσαν να φύγουν απ'την Εκκλησία..
  • 52:19 - 52:21
    ..και ήταν ελεύθεροι να πάνε στον πραγματικό κόσμο.
  • 52:22 - 52:26
    Οι ανήσυχοι συγγενείς ζήτησαν έρευνα από το FCC..
  • 52:26 - 52:30
    ..για τον Ναό του Λαού. Οργάνωσαν
    εκστρατείες με γράμματα..
  • 52:30 - 52:32
    ..προς επισήμους, προς μέλη του Κογκρέσου.
  • 52:32 - 52:35
    Ήταν αρκετά αποτελεσματικοί.
  • 52:35 - 52:37
    Κινητοποίησαν την Κυβέρνηση..
  • 52:37 - 52:39
    ..και το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για τον Ναό του Λαού.
  • 52:40 - 52:43
    "Μιλούσε για μετανάστευση,
    για να βοηθήσει κόσμο.."
  • 52:43 - 52:45
    "..έλεγε για καλύτερο αυτό
    και καλύτερο εκείνο."
  • 52:46 - 52:48
    "Τώρα; Που είναι η μετανάστευση σου;"
  • 52:50 - 52:52
    "Η προσωπικότητα μου πάει πρώτη.."
  • 52:53 - 52:56
    "..γι'αυτόν. Νομίζω έχει κάνει τέλεια.."
  • 53:04 - 53:05
    Όταν ο Τζιμ Τζόουνς δεν ήταν εκεί..
  • 53:05 - 53:08
    ..τα πράματα ήταν πιο χαλαρά.
  • 53:10 - 53:12
    Οι άνθρωποι χόρευαν και τραγουδούσαν..
  • 53:12 - 53:14
    ..θα υπήρχε μουσική σε διάφορα σπιτάκια.
  • 53:16 - 53:19
    Μα όταν ο Τζόουνς ήταν παρών..
  • 53:19 - 53:20
    ..ήταν πολύ, πολύ σκοτεινά.
  • 53:21 - 53:22
    Σχεδόν σαν μαύρο σύννεφο.
  • 53:27 - 53:30
    Στο σπίτι του Τζόουνς, υπήρχε
    ένα σύστημα με μεγάφωνα..
  • 53:30 - 53:31
    ..και μόνο ο Τζιμ μιλούσε σ'αυτό.
  • 53:32 - 53:36
    ..και δούλευε 24 ώρες το 24ωρο,
    και θα έγραφε τον εαυτό του σε κασσέτα.
  • 53:36 - 53:38
    Έτσι, μέσα στη νύχτα..
  • 53:38 - 53:41
    ..όλη τη νύχτα, η φωνή του σου μιλούσε.
  • 53:52 - 53:55
    Δεν είχαμε άλλο ράδιο, ή TV,
    ή επικοινωνία με γονείς..
  • 53:55 - 53:57
    ..ή κάθε είδος, ξέρεις..
  • 53:58 - 54:00
    ..ενημέρωσης, όπου θα μπορούσε..
  • 54:01 - 54:03
    ..να μας δείξει ότι συνέβαιναν
    και άλλα πράματα..
  • 54:03 - 54:06
    ..εκτός απ'αυτά που μας ερμήνευε ο Τζιμ.
  • 54:06 - 54:08
    "Κάνω την στάση μου ξεκάθαρη."
  • 54:08 - 54:10
    "Δώσε μας την ελευθερία μας, ή.."
  • 54:11 - 54:12
    "..δώσε μας τον θάνατο μας."
  • 54:13 - 54:15
    Όπου και αν ήσουν, μπορούσες ν'ακούσεις.
  • 54:16 - 54:20
    Μπορούσες να τ'ακούσεις στο
    κρεβάτι σου τη νύχτα..
  • 54:20 - 54:22
    ..μπορούσες να τ'ακούσεις στη τουαλέτα.
  • 54:23 - 54:26
    Μπορούσες να τ'ακούσεις όταν
    δούλευες στο χωράφι.
  • 54:28 - 54:30
    Το άκουγες όλη την ώρα.
  • 54:31 - 54:33
    "Τουλάχιστον σ'αυτές τις συνθήκες
    διαλέγουμε τον θάνατο μας"
  • 54:33 - 54:35
    "Και κανείς δεν τον διαλέγει για εμάς"
  • 54:36 - 54:38
    "Μη προσπαθήσεις να πάρεις τα παιδιά μας"
  • 54:38 - 54:42
    Υπήρχε αυτή η διάχυτη αίσθηση
    ότι δεχόμασταν επίθεση.
  • 54:42 - 54:44
    στην Τζόουνς Τάουν.
  • 54:44 - 54:47
    Τους είπε ότι τα πράγματα
    γίνονταν χειρότερα στις ΗΠΑ
  • 54:47 - 54:49
    ότι δε μπορούσαν να επιστρέψουν σπίτι.
  • 54:49 - 54:53
    Και όχι μόνο αυτό, μα και ότι
    κάποιες δυνάμεις έρχονταν στην Γκαϊάνα
  • 54:54 - 54:55
    να τους καταστρέψουν εκεί.
  • 54:55 - 54:57
    "Δε ξέρουμε πόση συνωμοσία"
  • 54:58 - 55:00
    "υπάρχει στις ΗΠΑ αυτές τις μέρες."
  • 55:00 - 55:04
    "Ίσως είναι οικονομικά;
    Ποιος ξέρει; Ξέρω ότι υπάρχει."
  • 55:05 - 55:08
    "Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πέθανε
    από συνωμοσία,"
  • 55:08 - 55:09
    "ο Μάλκολμ Χ..."
  • 55:09 - 55:12
    Το καλοκαίρι του 1978
  • 55:12 - 55:15
    Όλοι προσέξαμε ότι ο Τζιμ
    αρρώσταινε όλο και περισσότερο.
  • 55:16 - 55:19
    Τα λόγια του απ'το μεγάφωνο
    γίνονταν όλο και περισσότερο
  • 55:19 - 55:21
    παράφρονα και..
  • 55:21 - 55:23
    ακουγόταν περισσότερο τρελός.
  • 55:24 - 55:26
    Έφτασε στο σημείο όπου
    ακόμα και η φωνή του
  • 55:26 - 55:28
    γινόταν πιο αργή.
  • 55:29 - 55:35
    και άρχισε το συναίσθημα ότι
    ο γιατρός του έδινε λάθος φάρμακα
  • 55:35 - 55:38
    Κάθε μέρα γινόταν όλο και χειρότερα.
  • 55:41 - 55:42
    Κάθε νύχτα, σε κάποιο σημείο
  • 55:43 - 55:45
    η φωνή του θ'ακουγόταν
    απ'τα μεγάφωνα, και θα'λεγε
  • 55:46 - 55:47
    Στέλνω κάποιον έξω απόψε
  • 55:48 - 55:50
    Κάποιον που ξέρετε,
    κάποιον που εμπιστεύεστε
  • 55:51 - 55:53
    και θα κάνουν λες και θέλουν να φύγουν.
  • 55:54 - 55:56
    Μα αυτό είναι δοκιμασία αφοσίωσης.
  • 55:57 - 55:58
    Πρέπει να τους καταγγείλετε.
  • 56:01 - 56:02
    Ένας πατέρας θα πρόδιδε το παιδί του.
  • 56:02 - 56:04
    Ένας άντρας θα πρόδιδε την γυναίκα του.
  • 56:04 - 56:07
    Ένα μικρό παιδί θα πρόδιδε τον γονιό του.
  • 56:09 - 56:12
    Δεν υπήρχε η ελευθερία να εκφράσει
  • 56:12 - 56:17
    τι συνέβαινε, ο ένας στον άλλον,
    γιατί όλα ήταν ύποπτα.
  • 56:18 - 56:22
    Το πιο απαγορευμένο πράγμα
    να εκφράσεις ήταν το να φύγεις.
  • 56:24 - 56:27
    Υπήρχε θέμα με τον αποχωρισμό.
  • 56:29 - 56:31
    Ο κόσμος δε μπορούσε να τον αφήσει.
  • 56:32 - 56:35
    Το έπαιρνε ως προδοσία.
  • 56:36 - 56:38
    Προς τον σκοπό και προς τον ίδιο προσωπικά.
  • 56:39 - 56:44
    Είπε, θέλω να φύγω μακριά του.
    Μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχω φύγει.
  • 56:44 - 56:49
    Μέχρι τα Χριστούγεννα θες να φύγεις;
    Ε; Μέχρι τότε;
  • 56:49 - 56:52
    Μέχρι τα Χριστούγεννα,
    εσύ θες να φύγεις;
  • 56:55 - 56:58
    Έχω την δύναμη να σε στείλω σπίτι
  • 56:58 - 57:01
    μέχρι τα Χριστούγεννα, μα δεν
    θα'ναι συμφέρον για τους άλλους.
  • 57:01 - 57:07
    Είναι βλασφημία. Είναι βλασφημία
    να θες να επιστρέψεις χωρίς έγκριση.
  • 57:08 - 57:09
    Θες να πας σπίτι σου;
  • 57:11 - 57:15
    - Όχι..
    - Τότε κάτσε κάτω, σκάσε, και να μη σε ξαναδώ.
  • 57:21 - 57:25
    Ο βουλευτής Ράιν ήταν μοναδικός
    στον πολιτικό κόσμο.
  • 57:25 - 57:28
    Είχε αυτή την έμπρακτη προσέγγιση
  • 57:28 - 57:32
    όσον αφορά την νομοθεσία.
    Απλά δε δεχόταν όχι για απάντηση.
  • 57:33 - 57:37
    Έτσι, όταν ήταν στην κατάσταση του Σαμγουεϊ,
    πήγε στην Πολιτειακή Φυλακή Φόλσαμ.
  • 57:37 - 57:42
    πήγε στην φυλακή σαν κρατούμενος,
    για να καταλάβει την φυλακή και την συμμόρφωση.
  • 57:44 - 57:47
    Ευαισθητοποιήθηκε γιατί
  • 57:47 - 57:51
    ένα μεγάλο πλήθος ατόμων της φυλακής είχαν γίνει
  • 57:51 - 57:56
    μέλη του Ναού του Λαού, και αρκετοί
    συγγενείς τους άρχισαν να επικοινωνούν μαζί του
  • 57:56 - 57:59
    γιατί ανησυχούσαν για την κατάσταση τους
  • 57:59 - 58:04
    και φοβόντουσαν μήπως τους
    κρατούσαν παρά τη θέληση τους.
  • 58:05 - 58:09
    Τα νέα που παίρναμε ήταν πως
    υπήρχε μια ένοπλη κατασκήνωση.
  • 58:11 - 58:16
    Ήταν αρκετο για τον βουλευτή ώστε να πει
    "Ξέρεις τι; Θα πάω να μάθω μόνος μου".
  • 58:27 - 58:31
    Υπήρξε πολλή προετοιμασία
    για την επίσκεψη του βουλευτή Ράιαν.
  • 58:31 - 58:34
    Υπήρχαν όλα αυτά τα διαφορετικά σενάρια
  • 58:34 - 58:36
    που παρουσιάστηκαν
  • 58:36 - 58:39
    Δεν θα τον άφηνε να μπει,
    θα τον άφηνε να μπει.
  • 58:41 - 58:43
    Θα τους περίμεναν να μπουν,
    θα τους σκότωναν όλους όταν θα'μπαιναν;
  • 58:45 - 58:47
    Φοβόμουν πάρα πολύ όταν κάναμε το ταξίδι
  • 58:48 - 58:50
    Είχα ένα αντίγραφο της διαθήκης του βουλευτή
  • 58:50 - 58:54
    και το'χα βάλει σ'ένα συγκεκριμένο
    συρτάρι του γραφείου μου.
  • 58:55 - 58:56
    Ποτέ δε ξέρεις.
  • 59:05 - 59:08
    Πήγαμε πετώντας το απόγευμα,
    περίπου στις 6μ.μ.
  • 59:10 - 59:12
    Είδαμε αυτή την πανέμορφη πινακίδα "Καλωσήρθατε"
  • 59:13 - 59:14
    "Στην Τζόουνς Τάουν"
  • 59:16 - 59:18
    Καθώς πλησιάζαμε την Τζόουνς Τάουν
  • 59:19 - 59:22
    Ήταν Σπαρτιατικό μα..
  • 59:24 - 59:25
    Πολύ εντυπωσιακό.
  • 59:26 - 59:27
    Πως μπορούσες να μην είσαι εντυπωσιασμένος
  • 59:28 - 59:30
    που μέσα απ τις ζούγκλες της Γκαϊάνα
  • 59:30 - 59:32
    είχαν σχηματίσει μια κοινότητα.
  • 59:34 - 59:35
    Είχαν σπαρτά..
  • 59:36 - 59:38
    είχαν καλύβες..
  • 59:38 - 59:41
    είχαν μια κλινική, ένα νηπιαγωγείο..
  • 59:42 - 59:46
    "Αλεύρι, ρύζι, μαυρομάτικα φασόλια.."
  • 59:47 - 59:48
    "περισσότερα φασόλια.."
  • 59:48 - 59:52
    "Είναι γεμάτο δοχεία το μέρος,
    δε τα'χω δει όλα ακόμη"
  • 59:52 - 59:54
    "Προσπαθώ να δω τι έχουν όλα.
    Έχουν Κουλ Έηντ.."
  • 60:04 - 60:06
    Ο Ράιαν ήρθε ένα βράδυ Παρασκευής
  • 60:08 - 60:10
    και έφτιαξαν μια υποδοχή γι'αυτόν.
  • 60:11 - 60:14
    Τα τραγούδια που είπαμε εκείνη τη νύχτα
  • 60:14 - 60:17
    ήταν άνθρωποι που έλεγαν "Αυτοί είμαστε"
  • 60:17 - 60:18
    "και αυτό είμαστε"
  • 60:33 - 60:35
    Ήταν μια ζωηρή κοινότητα
  • 60:36 - 60:40
    Δε θα φανταζόμουν ποτέ
    ότι 24 ώρες μετά
  • 60:40 - 60:41
    αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν νεκροί.
  • 61:03 - 61:06
    Τα πάντα μέχρι εκείνο το σημείο ήταν καλά.
  • 61:07 - 61:09
    Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι
  • 61:09 - 61:11
    που ο Ράιαν ήταν ενθουσιασμένος
  • 61:11 - 61:12
    Περίπου μάς εξυμνούσε.
  • 61:13 - 61:16
    Ξέρετε όλοι πως είμαι εδώ
    για να μάθω περισσότερα
  • 61:16 - 61:18
    Σχετικά με τις απορίες που έχουν
    σχηματιστεί για τις λειτουργίες σας εδώ
  • 61:18 - 61:20
    Μπορώ να σας πω ήδη
  • 61:20 - 61:22
    Με τις λίγες συζητήσεις που είχα με κάποιους
  • 61:22 - 61:26
    με τους λίγους που ήρθαν να με δουν,
    τα σχόλια σχετικά με εδώ
  • 61:26 - 61:28
    Υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι αυτό
    είναι ότι καλύτερο τους έχει συμβεί ποτέ.
  • 61:38 - 61:42
    Η αντίδραση τους σ'αυτόν ήταν
    αυθόρμητη, ήταν θορυβώδης..
  • 61:43 - 61:45
    Ήταν συναισθηματική.
  • 61:49 - 61:52
    Ένιωθα πως αυτή ήταν μια ευκαιρία..
  • 61:52 - 61:55
    ..για να πω πόσο πολύ πίστευα..
  • 61:56 - 61:57
    ..αυτό που κάναμε.
  • 61:58 - 62:01
    Ο δημοσιογράφος δίπλα μου είπε
    "Δεν είχα ξανανιώσει έτσι ποτέ μου".
  • 62:01 - 62:04
    "Γιατί δεν είχες ξανανιώσει ποτέ κάτι τέτοιο!"
  • 62:12 - 62:14
    Συγκεκριμένα, ένιωθα πολύ καλά συνολικά.
  • 62:15 - 62:19
    Αυτό ήταν το μέγιστο που θα μπορούσαν
    ως τώρα να'ναι καλά τα πράματα.
  • 62:24 - 62:26
    Όταν ήρθε ο βουλευτής Ράιαν..
  • 62:26 - 62:28
    ήθελα να του δώσω ένα σημείωμα.
  • 62:28 - 62:30
    Έγραφε "Βοήθησε μας να φύγουμε
    από την Τζόουνς Τάουν"
  • 62:34 - 62:38
    Όταν ένας απ'τους δημοσιογράφους
    περπατούσε στην άκρη του κιόσκι..
  • 62:39 - 62:42
    ..του δωσα το σημείωμα, διπλωμένο, στο χέρι του..
  • 62:42 - 62:44
    και έπεσε στο έδαφος.
  • 62:45 - 62:49
    Του το ξανάδωσα λέγοντας
    "Σου έπεσε κάτι"
  • 62:49 - 62:52
    και ένα αγοράκι, γύρω στα 9..
  • 62:52 - 62:54
    άρχισε να λέει "Έδωσε ένα σημείωμα!
    Έδωσε ένα σημείωμα!"
  • 62:54 - 62:56
    Ο Ντον Χάρρις που ήταν του NBC
  • 62:58 - 63:01
    ήρθε σε μένα, και ο βουλευτής Ράιαν..
  • 63:02 - 63:04
    και μας έδωσε αυτά τα 2 σημειώματα.
  • 63:04 - 63:06
    από άτομα που ήθελαν να φύγουν.
  • 63:08 - 63:09
    Έτσι, σ'αυτό το σημείο..
  • 63:10 - 63:14
    ξέραμε πως κάτι είναι πολύ λάθος.
  • 63:28 - 63:32
    Ήμουν ο πρώτος που σηκώθηκε..
  • 63:33 - 63:34
    το επόμενο πρωί.
  • 63:35 - 63:38
    Ήταν μια λαμπερή, ηλιόλουστη μέρα
  • 63:39 - 63:40
    μα ήταν μια σκοτεινή μέρα.
  • 63:41 - 63:43
    Απλά δεν ένιωθε καλά!
  • 63:43 - 63:46
    Ήμασταν εκεί και υποτίθεται
    θα παίρναμε συνέντευξη από έναν συγγενή
  • 63:47 - 63:49
    να τον ρωτήσουμε γιατί δε μπορεί να φύγει.
  • 63:49 - 63:50
    Είσαι ευτυχισμένη εδώ;
  • 63:50 - 63:53
    Ω ναι, είμαι. Δεν υπήρξα ποτέ περισσότερο.
  • 63:54 - 63:56
    - Και θες να μείνεις;
    - Εννοείται!
  • 63:57 - 63:58
    Φυσικά και θέλω.
  • 63:59 - 64:02
    Κάποιοι είπαν ότι δε μπορούν
    να φύγουν ακόμη και αν ήθελαν
  • 64:03 - 64:07
    - Εσύ θα μπορούσες;
    - Αν πραγματικά ήθελα, θα μπορούσα.
  • 64:07 - 64:09
    Αν πραγματικά ήθελα.
  • 64:11 - 64:13
    Το πιστεύω. Είμαι εδώ λίγες μέρες..
  • 64:13 - 64:16
    και δεν έχω βρει καλύτερο μέρος στον κόσμο.
  • 64:16 - 64:19
    Είναι πολύ καλά εδώ. Πολύ καλά.
  • 64:19 - 64:21
    Και θα φύγω σε μερικές βδομάδες..
  • 64:22 - 64:24
    Και τους είπα να'ρθουν μαζί μου,
    μα μου είπαν ότι δε θέλουν.
  • 64:28 - 64:30
    Κυριολεκτικά απ'το πουθενά..
  • 64:30 - 64:32
    ξέσπασε μια καταιγίδα.
  • 64:33 - 64:36
    Ο ουρανός μαύρισε, αέρας σηκώθηκε και ήταν..
  • 64:36 - 64:37
    ..απίστευτη βροχή.
  • 64:39 - 64:41
    Μα αυτό που ένιωσα εγώ..
  • 64:42 - 64:44
    ..ήταν πως το Κακό το ίδιο ήρθε στην Τζόουνς Τάουν.
  • 64:49 - 64:51
    Ήταν περίπου 11:30 το πρωί..
  • 64:51 - 64:54
    η Ίντιθ Παρκς πήγε μέχρι την Τζάκι Σπηρς και είπε..
  • 64:54 - 64:56
    Με κρατούν αιχμάλωτο εδώ,
    θέλω να πάω σπίτι μου.
  • 64:57 - 64:59
    Καταλαβαίνω σωστά
  • 64:59 - 65:03
    ότι λες πως και οι δύο θέλετε
    να φύγετε απ'την Τζόουνς Τάουν σήμερα,
  • 65:03 - 65:05
    18 Νοεμβρίου, 1978;
  • 65:05 - 65:09
    Αμέσως η όλη διάθεση άλλαξε.
    Η δημοσιογράφος είπε..
  • 65:09 - 65:12
    "Έχουμε μια ιστορία. Συμβαίνει τώρα"
  • 65:12 - 65:14
    Ο Τζιμ Τζόουνς ήρθε να μου μιλήσει.
  • 65:15 - 65:17
    και το πρώτο πράμα που είπε ήταν..
  • 65:18 - 65:20
    "Μη πεις τίποτα στους δημοσιογράφους.."
  • 65:20 - 65:21
    "..είναι όλοι τους ψεύτες."
  • 65:22 - 65:25
    Οι τελευταίες λέξεις που άκουσα απ΄τον Τζιμ Τζόουνς ήταν
  • 65:26 - 65:27
    "Θέλω να ξέρεις.."
  • 65:27 - 65:31
    "..ότι μπορείς να ξανάρθεις να δεις
    τον γιο σου όποτε θες."
  • 65:32 - 65:34
    Χτες βράδυ, κάποιος ήρθε και μου΄δωσε αυτό το σημείωμα.
  • 65:36 - 65:38
    Για ποιο πράμα μιλούσε;
  • 65:39 - 65:42
    Αυτό τι είναι; Είναι από
    κάποιον που έχει το γιο του εδώ.
  • 65:44 - 65:46
    Δε σ'απασχολεί καθόλου
  • 65:46 - 65:47
    που αυτός ο άντρας, για οποιονδήποτε λόγο
  • 65:48 - 65:49
    τι είναι οι άνθρωποι στο γκρουπ σου;
  • 65:49 - 65:53
    Οι άνθρωποι παίζουν παιχνίδια,
    λένε ψέματα..
  • 65:53 - 65:55
    Τι να κάνω για τους ψεύτες;
  • 65:55 - 65:59
    Εσείς πια.. αφήστε μας.
    Σας παρακαλώ, αφήστε μας.
  • 65:59 - 66:01
    Εδώ, δε θα πειράξουμε κανέναν
  • 66:01 - 66:03
    τελος πάντων, φύγετε από δω. Φύγετε
  • 66:04 - 66:07
    Δεν έχουν πρόβλημα να φύγουν.
    Έρχονται εδώ συνεχώς..
  • 66:07 - 66:09
    Δε ξέρω τι παιχνίδι..
  • 66:09 - 66:12
    Σε κάποιους αρέσουν αυτά. Σε μένα όχι.
  • 66:14 - 66:16
    Αν είναι τόσο κακό..
  • 66:16 - 66:17
    γιατί άφησε τον γιο του εδώ;
  • 66:19 - 66:20
    Μπορείς να μου δώσεις έναν καλό λόγο γι'αυτό;
  • 66:21 - 66:22
    Όταν μαθεύτηκε παραέξω..
  • 66:23 - 66:24
    ότι έφευγε κόσμος
  • 66:27 - 66:28
    ξέσπασε κόλαση.
  • 66:28 - 66:30
    Φέρε τα παιδιά πίσω!
  • 66:31 - 66:32
    Φέρτα πίσω!
  • 66:34 - 66:35
    Μη τολμήσεις να μου πάρεις τα παιδιά!
  • 66:36 - 66:38
    Περισσότεροι ήθελαν να φύγουν.
  • 66:38 - 66:43
    Και τότε ο Τζιμ Τζόουνς άρχισε να
    παρακαλεί τ'άτομα να μείνουν.
  • 66:43 - 66:44
    Δε μπορείτε να φύγετε.
  • 66:45 - 66:46
    Είστε ο λαός μου.
  • 66:47 - 66:48
    Γιατί θέλετε να φύγετε;
  • 66:50 - 66:55
    Είχε πολλές συναισθηματικές
    αλλαγές για όλους εκεί.
  • 66:55 - 66:57
    Μη μου παίρνεις τα παιδιά!
  • 67:05 - 67:07
    Ο Τζόουνς ήταν στο κιόσκι
  • 67:08 - 67:09
    Σε κάποιο σημείο είπε:
  • 67:09 - 67:11
    "Φυσικά και μπορείτε να φύγετε αν θέλετε"
  • 67:11 - 67:13
    μα ήταν ξεκάθαρο πως δεν ήταν αυτό το μήνυμα.
  • 67:13 - 67:16
    Το μήνυμα ήταν "Με προδίδετε".
  • 67:19 - 67:21
    Πήγα και μίλησα με τον βουλευτή στο κιόσκι.
  • 67:23 - 67:24
    Του είπα..
  • 67:25 - 67:27
    "Διατρέχεις έντονο κίνδυνο.."
  • 67:27 - 67:28
    "Πρέπει να φύγεις."
  • 67:30 - 67:33
    Και είπε "Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας"
  • 67:34 - 67:36
    "Έχεις την βουλευτική ασπίδα για προστασία"
  • 67:38 - 67:39
    Και τον κοίταξα λες και..
  • 67:40 - 67:42
    ..ήταν τελειώς.. τρελός.
  • 67:44 - 67:46
    Ο βουλευτής Ράιαν ήταν ακριβώς απέναντι μου.
  • 67:46 - 67:51
    και είδα ένα μέλος του Ναού
    να πηγαίνει από πίσω του, κλαίγοντας..
  • 67:52 - 67:57
    και έτρεμε. Και ξαφνικά έβγαλε μαχαίρι
    και είπε "Θα πεθάνεις διάολε".
  • 67:58 - 68:02
    Όλοι πηδήξαμε πάνω του και
    υπήρχαν παντού κραυγές τρόμου.
  • 68:03 - 68:06
    Ακούσαμε αυτόν τον χαμό στο κιόσκι
  • 68:07 - 68:11
    και ένα φορτηγό σταμάτησε.
    Αμέσως μετά ο βουλευτής Ράιαν..
  • 68:11 - 68:14
    βγήκε έξω μ'ένα αιματοβαμμένο πουκάμισο.
  • 68:16 - 68:20
    Εμείς απ'τα ειδησεογραφικά μέσα
    βλέπαμε τον βουλευτή Ράιαν..
  • 68:21 - 68:25
    ως ένα είδος προστασίας,
    μια ασπίδα των ΗΠΑ.
  • 68:26 - 68:29
    Το τι συνέβη εκεί, σ'αυτό το λίγο χρόνο
  • 68:30 - 68:32
    έκανε ξεκάθαρο τ'ότι κανείς δεν ήταν ασφαλής.
  • 68:38 - 68:41
    Πήγα πίσω στην καλύβα μου
  • 68:41 - 68:44
    Το μόνο που ήθελα ήταν να δω
    την γυναίκα μου και το παιδί μου
  • 68:46 - 68:49
    Η Γκλόρια και εγώ κρατιόμασταν και της είπα
  • 68:49 - 68:51
    "Μπορεί να πεθάνουμε" και μου είπε
  • 68:52 - 68:54
    "Κοίτα με" και κοίταξε τότε τον γιο μας
  • 68:54 - 68:57
    ο οποίος έπαιζε και είπε "Tον τρομάζεις"
  • 68:58 - 69:01
    Είχα πραγματικά ανοίξει το στόμα μου λέγοντας
  • 69:01 - 69:02
    "Πρέπει να φύγουμε!"
  • 69:02 - 69:06
    Υπήρχε ανακοίνωση στα μεγάφωνα,
    όλοι να πάνε στο κιόσκι για συνάθροιση.
  • 69:19 - 69:22
    Πήγαμε πίσω στο αεροδρόμιο Κατούμα.
  • 69:24 - 69:29
    Ξαφνικά είδαμε ένα φορτηγό
    να πλησιάζει τον αεροδιάδρομο.
  • 69:30 - 69:33
    Προσπαθούσαν άτομα του
    Τζιμ Τζόουνς να μας προλάβουν.
  • 69:33 - 69:35
    Ήταν πολύ κοντινοί υπαρχηγοί του.
  • 69:39 - 69:43
    Αυτοί οι 3 τύποι, βγήκαν απ'το
    φορτηγό και μας πλησίασαν
  • 69:44 - 69:45
    σαν να έψαχναν για κάποιον.
  • 69:46 - 69:50
    Κοιτούσαν τα πρόσωπα του κόσμου,
    έμειναν τριγύρω μα δεν έλεγαν λέξη
  • 69:50 - 69:53
    Δεν ρώτησαν τίποτα, μέχρι που
    επέστρεψαν στο φορτηγό τους
  • 69:56 - 70:00
    Οδήγησαν το φορτηγό καθ'όλο
    το μήκος του αεροδιαδρόμου
  • 70:00 - 70:03
    και σταμάτησαν σ'αυτή τη πλευρά του αεροπλάνου
  • 70:03 - 70:06
    Έτσι πραγματικά, μας απέκοψαν απ'την ζούγκλα
  • 70:09 - 70:12
    Δε ξέραμε ότι κάποιοι κρύβονταν στο φορτηγό.
  • 70:13 - 70:15
    Την στιγμή που σταμάτησαν,
    άρχισαν να πυροβολούν άμεσα.
  • 70:20 - 70:26
    Όλοι έτρεξαν στην άλλη πλευρά του
    αεροπλάνου, προσπαθώντας να καλυφθούν.
  • 70:26 - 70:30
    Και ο βουλευτής έτρεξε κάτω
    απ'το αεροπλάνο, και γω ακολούθησα.
  • 70:30 - 70:33
    και πήγαμε πίσω απ'τα λάστιχα.
  • 70:36 - 70:39
    Το μόνο που μπορούσες ν'ακούσεις
    ήταν συνεχής πυροβολισμούς.
  • 70:41 - 70:43
    Όλοι ήμασταν ξαπλωμένοι κάτω εκείνη τη στιγμή.
  • 70:45 - 70:49
    Μετά άκουσα τον συνάδελφο μου,
    τον κάμεραμαν, που είπε
  • 70:49 - 70:53
    ότι πυροβολήθηκε, ότι σηκώνεται.
  • 70:55 - 70:58
    Υπήρχε κόσμος που έπεφτε και φώναζε
  • 70:59 - 71:01
    ούρλιαζαν ότι τους πέτυχαν
  • 71:03 - 71:05
    Χτυπήθηκα στο χέρι και στον καρπό
  • 71:07 - 71:09
    Ένιωθα μια απίστευτη έκρηξη
    ακριβώς δίπλα στο κεφάλι μου
  • 71:10 - 71:14
    Ένιωθα έναν απίστευτο πόνο να
    διαπερνά το χέρι μου και τον ώμο μου.
  • 71:15 - 71:20
    Άρχισα να τρέμω, μα κρατήθηκα και έμεινα σταθερός.
  • 71:21 - 71:25
    Είχα ξαπλώσει στο πλάι, κάνοντας τη νεκρή.
  • 71:27 - 71:28
    Με το κεφάλι μου κάτω και...
  • 71:34 - 71:35
    ήρθαν και..
  • 71:36 - 71:38
    με πυροβόλησαν εξ επαφής.
  • 71:38 - 71:40
    Εξ επαφής.
  • 71:42 - 71:45
    Θυμάμαι κάποιον να μου'ρχεται
  • 71:45 - 71:47
    και να μου λέει "Ο βουλευτής Ράιαν πέθανε".
  • 71:48 - 71:49
    Είχα φτάσει στο σημείο που..
  • 71:50 - 71:54
    δεν ήξερα πόσο ακόμη θα παραμείνω ζωντανή.
  • 72:00 - 72:02
    Τα όπλα σταμάτησαν και το μόνο
    που άκουγες ήταν την μία μηχανή
  • 72:02 - 72:04
    Έτσι υπήρχε θόρυβος μηχανής
  • 72:05 - 72:06
    και τίποτα άλλο.
  • 72:17 - 72:20
    Πήγαμε μέχρι το κιόσκι μαζί όπως όλοι
  • 72:21 - 72:23
    Επικρατούσε πολύ ησυχία.
  • 72:23 - 72:24
    Ήταν πολύ λυπητερά
  • 72:24 - 72:26
    ότι δεν ήταν μια παρέλαση θανάτου.
  • 72:27 - 72:28
    Ο βουλευτής είναι νεκρός.
  • 72:32 - 72:36
    Νομίζετε θα μας επιτρέψουν
    να γλυτώσουμε απ'αυτό;
  • 72:36 - 72:40
    Πρέπει να'στε τρελοί.
    Θα βασανίσουν τα παιδιά μας εδώ.
  • 72:40 - 72:44
    Θα βασανίσουν τους ανθρώπους μας...
    Δε πρέπει να τ'αφήσουμε αυτό.
  • 72:44 - 72:46
    Φώναζε "Πρέπει να φύγουμε!"
  • 72:47 - 72:49
    "Πρέπει να φύγουμε από δω.
    Να πάμε για ύπνο."
  • 72:50 - 72:52
    "Να βρούμε μια λύση μαζί"
  • 72:52 - 72:56
    Αν δε μπορούμε να ζήσουμε εν ειρήνη,
    θα πεθάνουμε ειρηνικά.
  • 72:59 - 73:02
    Πλησίασε και του ψιθύρησε στο αυτί
  • 73:02 - 73:04
    "Κοίτα, υπάρχει τρόπος να μην έχει τόσο πικρή γεύση;"
  • 73:06 - 73:08
    Και είπε αυτή "Απ'ότι φαίνεται, όχι"
  • 73:08 - 73:09
    Και είπε αυτός "Είναι γρήγορο;"
  • 73:10 - 73:13
    Και είπε αυτή "Ναι, υποτίθεται είναι γρήγορο"
  • 73:13 - 73:18
    Όποιος διαφωνεί,
    ας μιλήσει.
  • 73:19 - 73:21
    Όταν καταστρέφουμε τους εαυτούς μας,
    έχουμε χάσει.
  • 73:22 - 73:25
    Τους αφήνουμε,
    τους εχθρούς, να μας νικήσουν.
  • 73:25 - 73:29
    Την τελευταία μέρα της Τζόουνς Τάουν,
    η Κριστίν Μίλερ είπε "Δε θέλω να πεθάνω εδώ"
  • 73:30 - 73:32
    "Γιατί να τα πετάξουμε όλα αυτά;
    Δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά"
  • 73:33 - 73:36
    Κοιτάζω όλα τα μωρά
    και σκέφτομαι ότι αξίζουν να ζήσουν.
  • 73:36 - 73:40
    Συμφωνώ... Μα περισσότερο,
    τους αξίζει ειρήνη.
  • 73:43 - 73:47
    Όλοι ήρθαμε για ειρήνη.
    Είναι πολύ αργά για την Ρωσία;
  • 73:48 - 73:54
    Προσκαλεί τον Τζιμ Τζόουνς να μιλήσει
    για όλα όσα έχει υποσχεθεί
  • 73:55 - 73:59
    Τους είχε πει για μια εναλλακτική
    απ'το να πεθάνουν στην Τζόουνς Τάουν
  • 73:59 - 74:01
    Ότι μπορούν να πάνε στην Σοβιετική Ένωση.
  • 74:02 - 74:06
    Με ρωτήσατε για την Ρωσία
    και τώρα τηλεφωνώ στη Ρωσία.
  • 74:07 - 74:08
    Τι περισσότερο προτείνετε;
  • 74:08 - 74:11
    Στο τέλος ο Σεβασμιότατος το πήγε παραπέρα
  • 74:11 - 74:12
    ότι αυτή την απέρριψε την ιδέα.
  • 74:13 - 74:16
    Κριστίν, η ζωή σου έχει
    επιμηκυνθεί ως τη μέρα
  • 74:16 - 74:19
    που στέκεσαι εκεί,
    εξαιτίας του.
  • 74:20 - 74:22
    Τότε πρόσεξα ότι υπήρχαν οπλισμένοι
  • 74:23 - 74:25
    φρουροί σε θέσεις γύρω απ'το κιόσκι.
  • 74:26 - 74:29
    Σκέφτομαι "Που στο διάολο
    βρέθηκαν αυτά τα όπλα;"
  • 74:32 - 74:36
    Ο Τζόουνς κατέβηκε απ'το πόντιουμ
  • 74:37 - 74:40
    και είπε "Λοιπόν, πρέπει να το κάνουμε"
  • 74:41 - 74:43
    "πρέπει να φύγουμε.
    Αν δεν φύγουμε.."
  • 74:44 - 74:45
    "μ'αυτόν τον τρόπο, θα φύγουμε έτσι."
  • 74:47 - 74:49
    Έρχονταν και έπαιρναν νεογέννητα
  • 74:50 - 74:51
    μέσα απ'τα χέρια των μητέρων τους.
  • 74:52 - 74:55
    Μητέρα, μητέρα, μητέρα,
    σε παρακαλώ...
  • 74:56 - 75:00
    Μητέρα, σε παρακαλώ μη το κάνεις.
    Μη το κάνεις αυτό.
  • 75:02 - 75:05
    Κάνε ότι θες την ζωή σου με το παιδί σου
    μα μη το κάνεις αυτό.
  • 75:10 - 75:12
    Ήταν ένα μικρό παιδί που το έλεγαν Θέρνον.
  • 75:14 - 75:18
    Όταν μπήκε μέσα, έπεσε πάνω μου.
  • 75:19 - 75:21
    Ταυτόχρονα, ο πατέρας του
  • 75:21 - 75:23
    είναι στο έδαφος και αρχίζει να'χει σπασμούς.
  • 75:24 - 75:27
    Βιαστείτε, βιαστείτε παιδιά μου!
  • 75:28 - 75:31
    Να μην πέσουμε στα χέρια του εχθρού.
    Βιαστείτε, παιδιά μου!
  • 75:33 - 75:36
    Εγώ, έπιασα ένα παιδί, απ'τους ώμους τού..
  • 75:37 - 75:41
    Καθώς το έβγαζα έξω απ'το κιόσκι
  • 75:42 - 75:44
    αυτό το παιδί πέθανε στα χέρια μου.
  • 75:44 - 75:48
    Δηλαδή... ένιωσα την ζωή του να φεύγει από μέσα του.
  • 75:48 - 75:53
    Για μένα, εκείνη τη στιγμή
    συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ήταν αληθινό.
  • 75:54 - 75:58
    Πεθάνετε με σεβασμό,
    πεθάνετε με κάποια αξιοπρέπεια.
  • 75:58 - 76:01
    Ο θάνατος είναι απλά μια
    μετάβαση σ'ένα άλλο στάδιο.
  • 76:01 - 76:03
    Μην είστε έτσι.
  • 76:05 - 76:09
    Δεν χρησιμοποιώ τον όρο αυτοκτονία,
    και δε πρόκειται ποτέ να τον χρησιμοποιήσω.
  • 76:10 - 76:12
    Μα αυτός ο άνθρωπος τους σκότωσε όλους.
  • 76:14 - 76:17
    Καθώς πήγα στο πίσω μέρος του κιόσκι
  • 76:17 - 76:20
    Είδα μια γυναίκα, ονόματι Ρόζι, στο έδαφος
  • 76:20 - 76:22
    κλαίγοντας, κρατώντας το νεκρό μωρό της
  • 76:22 - 76:27
    Υπήρχαν 8-9 άτομα που πέθαιναν
    ή επρόκειτο να πεθάνουν
  • 76:28 - 76:30
    Μέσα, απλά ήθελα όλα να σταματήσουν
  • 76:30 - 76:34
    Σας παρακαλώ! Αφήστε με
    να πάρω μια ανάσα, να καταλάβω
  • 76:35 - 76:36
    τι συμβαίνει εδώ πέρα.
  • 76:38 - 76:42
    Κοίταξα δεξιά μου, και είδα
    την γυναίκα μου μαζί με..
  • 76:43 - 76:44
    τον γιο μας στα χέρια της
  • 76:45 - 76:48
    και να του μπαίνει δηλητήριο στο στόμα του.
  • 76:50 - 76:55
    Ο γιος μου ήταν νεκρός και είχε αφρό στο στόμα.
    Το υδροκυάνιο σε κάνει ν'αφρίζεις στο στόμα.
  • 76:57 - 77:02
    Η γυναίκα μου πέθανε στα χέρια μου.
    Και ο νεκρός γιος μας ήταν στα χέρια της
  • 77:02 - 77:05
    και της έλεγα "Σ'αγαπώ! Σ'αγαπώ!"
    Ήταν το μόνο που μπορούσα να πω
  • 77:05 - 77:06
    Ήταν λες και..
  • 77:10 - 77:12
    Πέθανε στα χέρια μου, ρε συ!
  • 77:12 - 77:15
    Γρήγορα!
  • 77:17 - 77:20
    Που ειναι η δεξαμενή;
    Η δεξαμενή...
  • 77:20 - 77:23
    Φέρτε την εδώ,
    ώστε οι ενήλικες να ξεκινήσουν.
  • 77:25 - 77:26
    Η γυναίκα μου μου'ρθε..
  • 77:27 - 77:29
    δεν είχε αφρό στο στόμα της
  • 77:29 - 77:30
    Είχε μία ζάλη.
  • 77:32 - 77:36
    Η μητέρα μου, η γιαγιά μου, η αδερφή μου,
    ο αδερφός μου, όλοι είχαν χαθεί.
  • 77:37 - 77:38
    Ξέρεις..
  • 77:38 - 77:40
    απλά πάρε και μένα! Πάρε με!
  • 77:41 - 77:44
    Σκότωσε με δίπλα στην γιαγιά μου.
  • 77:45 - 77:50
    Και αυτή πήγε μέχρι το Κουλ Εηντ,
    στο βαρέλι του θανάτου.
  • 77:50 - 77:55
    Και απλά το πήρε και το ήπιε
    και μου΄πε να την κρατήσω.
  • 77:55 - 77:58
    Και το'κανα. Και πέθανε στα χέρια μου.
  • 78:01 - 78:06
    Και μόλις την ξάπλωσα κάτω,
    και μου είπε ότι ήθελε να'ναι με την γιαγιά της..
  • 78:07 - 78:12
    Εγώ.. σ'εκείνο το σημείο ήξερα
    ότι δεν είχα λόγο ύπαρξης πια.
  • 78:15 - 78:16
    Ξαπλώσαμε,
    κουραστήκαμε.
  • 78:21 - 78:25
    Δεν αυτοκτονήσαμε, ήταν μια πράξη
    επαναστατικής αυτοκτονίας.
  • 78:25 - 78:29
    διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες
    ενός απάνθρωπου κόσμου.
  • 78:35 - 78:36
    Σφαγιάστηκαν!
  • 78:38 - 78:39
    ..σφαγιάστηκαν.
  • 78:41 - 78:43
    Δεν είχε τίποτα το αξιοπρεπές
  • 78:43 - 78:47
    ούτε είχε τίποτα να κάνει σχετικά
    με επανάσταση ή δήλωση
  • 78:47 - 78:50
    ήταν απλά αναίσθητος χαμός.
  • 78:50 - 78:52
    Αναίσθητος χαμός και θάνατος.
  • 78:56 - 78:59
    Προς όποιον βρει αυτό το σημείωμα
  • 79:00 - 79:02
    μαζέψτε όλες τις ταινίες
  • 79:03 - 79:04
    όλα τα γραπτά
  • 79:04 - 79:05
    όλη την ιστορία.
  • 79:07 - 79:08
    Η ιστορία αυτής της κίνησης
  • 79:09 - 79:10
    αυτής της δράσης
  • 79:10 - 79:13
    πρέπει να εξεταστεί, ξανά και ξανά.
  • 79:15 - 79:17
    Δε θέλαμε αυτού του είδους το τέλος.
  • 79:18 - 79:20
    Θέλαμε να ζήσουμε, να λάμψουμε
  • 79:21 - 79:25
    Να φέρουμε το φως σ'έναν κόσμο
    που πεθαίνει για λίγη αγάπη.
  • 79:27 - 79:28
    Ποτέ δε πίστεψα στον Παράδεισο
  • 79:28 - 79:31
    σ'όλη μου την ζωή, δεν ήταν
    ο τρόπος που λειτουργούσα.
  • 79:31 - 79:36
    Μα στην Γκαϊάνα όποτε κοιτούσα το ηλιοβασίλεμα
    πίστευα ότι υπήρχε Παράδεισος στη Γη.
  • 79:42 - 79:44
    Και τώρα δε μπορώ πλέον να πιστεύω στον Παράδεισο.
  • 79:45 - 79:47
    Τόσο ήσυχα που φεύγουμε απ'αυτόν τον κόσμο
  • 79:48 - 79:49
    ο ουρανός είναι γκρίζος
  • 79:50 - 79:52
    οι άνθρωποι πέφτουν αργά
  • 79:52 - 79:55
    και παίρνουν το πικρό ποτό.
  • 79:56 - 79:57
    Ακόμη περισσότεροι πρέπει να πιουν.
  • 79:59 - 80:01
    Λυπάμαι γιατί δεν δούλεψε τελικά
  • 80:02 - 80:04
    Γιατί έμοιαζε τόσο όμορφο.
  • 80:05 - 80:07
    Και θα το πω αυτό σχετικά με την 18η Νοεμβρίου
  • 80:08 - 80:09
    Νιώθω ότι έχασα..
  • 80:10 - 80:11
    μια οικογένεια.
  • 80:13 - 80:15
    Και ξέρω ότι έχασα τα παιδιά μου.
  • 80:17 - 80:20
    Ένα μικροσκοπικό γατάκι κάθεται
    δίπλα μου, κοιτώντας.
  • 80:21 - 80:22
    Ένα σκυλί γαυγίζει.
  • 80:23 - 80:26
    Τα πουλιά μαζεύονται στα τηλεφωνικά καλώδια.
  • 80:27 - 80:31
    Όμως, η ιστορία αυτών των ατόμων
    του Ναού του Λαού θα ειπωθεί
  • 80:33 - 80:36
    Ήμασταν άτομα που θέλαμε
    να κάνουμε την αλλαγή.
  • 80:37 - 80:38
    Είναι κρίμα που δε συνέβη.
  • 80:39 - 80:40
    Μπορεί ποτέ να μην συμβεί.
  • 80:42 - 80:44
    Μα μπορώ να πω ότι έστω προσπαθήσαμε.
  • 80:44 - 80:48
    Και δε καθίσαμε περιμένοντας
    τον Κύριο ή κάποιον άλλον να δοκιμάσει.
  • 80:48 - 80:50
    Ναι, το δοκιμάσαμε..
  • 80:50 - 80:53
    Ναι ήταν αποτυχία.
    Ναι ήταν τραγωδία.
  • 80:54 - 80:56
    Μα τουλάχιστον προσπαθήσαμε.
  • 80:58 - 81:02
    Αν κανείς δεν καταλάβει, δε παίζει ρόλο.
  • 81:03 - 81:05
    Είμαι έτοιμη να πεθάνω τώρα.
  • 81:06 - 81:09
    Το σκοτάδι εγκαταστάθηκε
    πάνω απ την Τζόουνς Τάουν
  • 81:09 - 81:12
    Στην τελευταία της μέρα επί Γης.
  • 81:13 - 81:16
    Ποτέ δεν είχα κάποιο όνειρο για την Τζόουνς Τάουν.
  • 81:16 - 81:18
    Μέχρι που ήρθε αυτό το όνειρο.
  • 81:19 - 81:22
    Με έβλεπα στην Τζόουνς Τάουν να περπατώ
  • 81:22 - 81:25
    Και όταν κοίταξα αριστερά μου,
    εκεί ήταν ο γιος μου!
  • 81:27 - 81:30
    Καθόταν στην μέση μιας βαλίτσας.
  • 81:31 - 81:34
    Και με το που πήγα ν'ακουμπήσω το κεφάλι του
  • 81:34 - 81:37
    Τράβηξε κάπως έτσι την τσάντα,
    και αυτή έπεσε.
  • 81:38 - 81:39
    Και εξαφανίστηκε.
  • 81:44 - 81:47
    909 μέλη του Ναού του Λαού
    πέθαναν στην Τζόουνς Τάουν.
  • 81:47 - 81:50
    Ο Τιμ Κάρτερ, ο Στάνλευ Κλέητον
    και 3 ακόμη δραπέτευσαν στη ζούγκλα.
  • 81:52 - 81:55
    5 άτομα σκοτώθηκαν στον αεροδιάδρομο.
  • 81:58 - 82:05
    Περίπου 80 κάτοικοι της Τζόουνς Τάουν, συμπεριλαμβανομένων
    3 απ τους γιους του Τζιμ Τζόουνς,
    έλειπαν εκείνη τη μέρα και επέζησαν
  • 82:07 - 82:11
    Ο Τζιμ Τζόουνς πέθανε από μια σφαίρα στο κεφάλι.
  • 82:28 - 82:31
    Η Νέβα Σλάη Χάργκρεηβ έχασε
    τον άντρα της και τον γιο της.
  • 82:36 - 82:40
    Ο Γιουτζίν Σμιθ έχασε γυναίκα, γιο, κόρη και μητέρα.
  • 82:47 - 82:51
    Η Ρεμπέκα Μουρ έχασε τις 2 αδερφές της και έναν ανηψιό.
  • 82:55 - 82:58
    Ο Χιου Φόρτσον Τζ. έχασε την γυναίκα και το παιδί του.
  • 83:06 - 83:10
    Ο Τιμ Κάρτερ έχασε την γυναίκα και το παιδί του, αδερφή, ανηψιά και ανηψιό.
  • 83:13 - 83:17
    Ο Στάνλευ Κλέητον έχασε την γυναίκα του.
  • 83:24 - 83:27
    Η Τζουανέλ Σμαρτ έχασε 4 παιδιά, μητέρα και θείο.
  • 83:31 - 83:35
    Η Κλαιρ Τζανάρο έχασε τα 2 της παιδιά.
  • 83:44 - 83:47
    Ο Βέρνον Γκόσνεη έχασε τον γιο του.
Title:
Jonestown The Life and Death of Peoples Temple
Description:

Jonestown The Life and Death of Peoples Temple

more » « less
Video Language:
English, British
Duration:
01:24:51

Greek subtitles

Revisions