< Return to Video

ความสุขของการโต้คลื่นในน้ำเย็นจับใจ

  • 0:01 - 0:07
    ถ้าเกิดผมบอกคุณว่า
    นี่เป็นโฉมหน้าของความสุขอันบริสุทธิ์
  • 0:07 - 0:10
    คุณจะเรียกผมว่าไอ้บ้าหรือเปล่าครับ
  • 0:11 - 0:12
    ผมไม่โทษคุณหรอกครับ
  • 0:12 - 0:16
    เพราะว่าทุกครั้งที่ผมดูสิ่งนี้
    ภาพเซลฟี่อาร์คติก ผมก็ขนลุกนิดหน่อย
  • 0:17 - 0:20
    ผมอยากจะบอกคุณสักนิดเกี่ยวกับรูปนี้
  • 0:20 - 0:23
    ผมว่ายน้ำแถวๆ เกาะโลโฟเทน
    ในประเทศนอร์เวย์
  • 0:23 - 0:25
    มันอยู่ในอาร์คติกเซอร์เคิล
    (Arctic Circle)
  • 0:25 - 0:28
    และน้ำก็อยู่ในระดับจุดเยือกแข็ง
  • 0:28 - 0:32
    อากาศน่ะหรือครับ
    ก็ลมเย็นๆ แรงๆ ที่ -10 องศา
  • 0:32 - 0:36
    และผมรู้สึกได้เลยจริงๆ ว่าเลือดจะออกจากมือ
  • 0:36 - 0:40
    เท้าและหน้า
    และพุ่งไปปกป้องอวัยวะสำคัญของร่างกาย
  • 0:40 - 0:42
    มันเป็นที่ที่เย็นที่สุดที่ผมเคยไป
  • 0:43 - 0:48
    แต่แม้ว่าริมผีปากจะบวม ตาจะโบ๋
    และแก้มจะแดงแจ๋
  • 0:48 - 0:54
    ผมได้พบว่าที่ตรงนี้ เป็นสถานที่
    ซึ่งผมได้พบกับความสุขอันยิ่งใหญ่
  • 0:55 - 0:58
    เอาล่ะ พูดถึงเรื่องความเจ็บปวด
    นักจิตวิทยา บร๊อค เบสเตียน
  • 0:58 - 1:00
    เรียบเรียงไว้อย่างสวยหรูว่า
  • 1:00 - 1:03
    "ความเจ็บปวดเป็นเหมือนทางลัดไปสู่สติ
  • 1:03 - 1:06
    มันทำให้เรารู้ตัวในทันที
    ถึงทุกอย่างทุกสิ่งในสภาพแวดล้อม
  • 1:06 - 1:08
    มันดึงเราอย่างเลือดเย็น
  • 1:08 - 1:13
    เข้าไปสู่การรู้ตัวจากสัมผัสที่แท้จริงของโลก
    ที่เหมือนกับการทำสมาธิมาก"
  • 1:13 - 1:17
    ถ้าหากการที่ตัวสั่นเทาเป็นการทำสมาธิ
    ผมก็คงคิดว่าตัวเองเป็นพระ
  • 1:17 - 1:17
    (เสียงหัวเราะ)
  • 1:17 - 1:20
    ทีนี้ ก่อนที่เราจะถามว่าทำไม
  • 1:20 - 1:24
    มีใครอยากจะเล่นกระดานโต้คลื่น
    ในน้ำเย็นยะเยือกไหมครับ
  • 1:24 - 1:27
    ผมอยากจะให้คุณได้ดูสักหน่อย
  • 1:27 - 1:29
    ว่าชีวิตของผมวันๆ มีหน้าตาอย่างไร
  • 1:30 - 1:36
    (เสียงดนตรี)
  • 2:16 - 2:20
    (วีดีโอ) ผู้ชาย: แบบว่านะ
    เรากำลังหวังว่าจะมีคลื่นเจ๋งๆ
  • 2:20 - 2:22
    แต่ผมไม่คิดว่าใครจะคิดว่ามันจะมา
  • 2:22 - 2:24
    ผมหยุดสั่นไม่ได้เลย
  • 2:24 - 2:26
    ผมหนาว
  • 2:28 - 2:31
    (เสียงดนตรี)
  • 2:31 - 2:34
    (เสียงปรบมือ)
  • 2:36 - 2:40
    คริส เบอร์คาร์ด: ครับ
    ช่างภาพโต้คลื่น ใช่ไหมครับ
  • 2:40 - 2:43
    ผมไม่รู้ด้วยซ้ำ
    ว่ามันเป็นงานจริงๆ หรือเปล่า
  • 2:43 - 2:45
    พ่อแม่ของผมไม่คิดอย่างนั้นแน่ๆ
  • 2:45 - 2:50
    ตอนผมบอกพวกเขาตอนผมอายุ 19
    ว่าผมกำลังจะออกจากงานเพื่อทำงานตามฝัน
  • 2:50 - 2:54
    ฟ้าสีคราม หาดอบอุ่นแถบศูนย์สูตร
    และผิวแทนทั้งปี
  • 2:54 - 2:58
    สำหรับผมแล้ว นั่นแหละใช่เลย
    ชีวิตไม่มีอะไรจะดีกว่านี้อีกแล้ว
  • 2:58 - 3:03
    เหงื่อไหลไคลย้อย ถ่ายภาพคนโต้คลื่น
    ในที่ท่องเที่ยวต่างแดนเหล่านี้
  • 3:03 - 3:05
    แต่มีเพียงปัญหาเดียว
  • 3:05 - 3:08
    ยิ่งผมใช้เวลาเดินทางนานเท่าไร
    เพื่อไปยังต่างแดน
  • 3:08 - 3:11
    ความน่าปลื้มใจมันยิ่งลดลงมากเท่านั้น
  • 3:11 - 3:15
    ผมออกตามหาการผจญภัย
    และสิ่งที่ผมได้พบก็เป็นแค่อะไรที่จำเจ
  • 3:16 - 3:20
    เจอแต่ สัญญาณไว-ไฟ, ทีวี, อาหารอร่อย
    และสัญญาณมือถือแรงๆ
  • 3:20 - 3:23
    ที่สำหรับผมมันเป็นแค่กับดักนักท่องเที่ยว
  • 3:23 - 3:26
    ขึ้นๆ ลงๆ จากน้ำ
  • 3:26 - 3:29
    และไม่นาน ผมก็เริ่มที่จะหมดไฟ
  • 3:31 - 3:35
    ผมเริ่มกระหายความดิบเถื่อน ที่โล่งกว้าง
  • 3:35 - 3:39
    ผมก็เลยออกตามหาสถานที่คนมักบ่นกันว่า
  • 3:39 - 3:43
    หนาวเกินไป ไกลเกินไป
    และอันตรายเกินกว่าจะโต้คลื่น
  • 3:43 - 3:45
    และการท้าทายนั้นก็ทำให้ผมประหลาดใจ
  • 3:45 - 3:49
    ผมเริ่มทำการรบกับอัตตาของตนเอง
  • 3:49 - 3:52
    เพราะว่า ถ้าจะมีอะไรสักสิ่งที่ผมได้ตระหนัก
  • 3:52 - 3:54
    ก็คือ ไม่ว่าอาชีพใด ๆ
  • 3:54 - 3:58
    แม้ว่างานดูเหมือนจะเท่
    อย่างช่างภาพนักโต้คลื่น
  • 3:58 - 4:00
    ก็มีความเสี่ยงต่อความจำเจ
  • 4:01 - 4:04
    ดังนั้น ในการตามหาเพื่อขจัดความจำเจ
    ผมได้ตระหนักอะไรบางอย่าง
  • 4:04 - 4:07
    มหาสมุทรเพียงสามในสีของโลกเราเท่านั้น
    ที่อบอุ่น
  • 4:07 - 4:10
    และจริงๆ แล้ว มันก็แค่บริเวณเล็ก ๆ
    รอบเขตศูนย์สูตรเท่านั้นเอง
  • 4:10 - 4:12
    ดังนั้น ถ้าผมจะออกไปหาคลื่นที่สมบูรณ์แบบ
  • 4:12 - 4:15
    มันจะต้องเกิดขึ้นที่สักแห่งที่หนาวเย็น
  • 4:15 - 4:17
    ที่ซึ่งทะเลที่ขึ้นชื่อเรื่องความเถื่อนดิบ
  • 4:17 - 4:19
    และนั่นก็เป็นที่ซึ่งผมเริ่มมองหา
  • 4:19 - 4:22
    และเป็นครั้งแรกที่ผมเดินทางไปไอซ์แลนด์
  • 4:22 - 4:24
    และรู้สึกเหมือนพบกับสถานที่ซึ่งผมตามหาจริง ๆ
  • 4:25 - 4:28
    ผมนี่ทึ่งไปเลย กับความงานของทิวทัศน์
  • 4:28 - 4:32
    แต่ที่สำคัญที่สุด ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่า
    เราจะได้พบกับคลื่นที่สมบูรณ์แบบ
  • 4:32 - 4:35
    ในส่วนของโลกที่ห่างไกลและเถื่อนดิบ
  • 4:36 - 4:38
    ณ จุดหนึ่ง เราไปยังชายหาด
  • 4:38 - 4:41
    เพียงเพื่อพบก้อนน้ำแข็งขนาดยักษ์
    กองทับกันอยู่บนแนวชายหาด
  • 4:41 - 4:43
    น้ำแข็งสร้างที่กำบังระหว่างเรากับคลื่น
  • 4:43 - 4:46
    แล้วเราก็ต้องเดินโซซัดโซเซ
    ผ่านพื้นที่เขาวงกต
  • 4:46 - 4:47
    เพียงแค่จะไปยังแถวหน้า
  • 4:47 - 4:48
    และเมื่อเราไปถึงที่นั่น
  • 4:48 - 4:52
    เราต้องดันก้อนน้ำแข็งออกไปด้านข้าง
    เพื่อพยายามจะไปให้ถึงคลื่น
  • 4:52 - 4:55
    มันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมมาก
    ที่ผมจะไม่มีวันลืมเลย
  • 4:55 - 4:58
    เพราะว่าท่ามกลางสภาวะที่แสนโหดร้ายนั้น
  • 4:58 - 5:03
    ผมรู้สึกเหมือนผมเจอเข้ากับ
    ที่เงียบสงัดแห่งสุดท้ายบนโลก
  • 5:03 - 5:06
    สถานที่ซึ่งผมพบกับความบริสูทธิ์
    และความเชื่อมโยงกับโลก
  • 5:06 - 5:09
    ผมรู้ว่าผมจะไม่พบกับชายหาด
    ที่เต็มไปด้วยผู้คน
  • 5:10 - 5:13
    ผมติดกับเลย อย่างจั๋งหนับ (เสียงหัวเราะ)
  • 5:13 - 5:16
    น้ำเย็นยังฝั่งอยู่ในใจผมอยู่เลย
  • 5:16 - 5:17
    และจากจุดนั้น
  • 5:17 - 5:21
    งานของผมก็มุ่งไปที่สภาพแวดล้อม
    ที่แสนโหดร้ายและไม่ปราณี
  • 5:21 - 5:25
    และมันพาผมไปยังสถานที่ เช่น
    รัสเซีย จีน นอร์เวย์ อะลาสก้า ไอซ์แลนด์ ชิลี
  • 5:25 - 5:28
    และเกาะฟาโรล และอีกหลายที่ในระหว่างทาง
  • 5:28 - 5:31
    และเรื่องหนึ่งที่ผมชอบที่สุด
    สำหรับสถานที่เหล่านั้น
  • 5:31 - 5:34
    ก็คือความท้าทายและความคิดสร้างสรรค์
    ที่จะต้องใช้เพื่อเดินทางไปให้ถึงที่นั้น
  • 5:34 - 5:37
    ชั่วโมง วัน เดือน ที่ใช้เวลาไปกับ กูเกิล เอิร์ธ
  • 5:37 - 5:41
    พยายามที่จะปักหมุดแนวชายหาด หรือแนวปะการัง
    ที่เราจะสามารถไปถึงที่นั่นได้จริง ๆ
  • 5:41 - 5:45
    และเมื่อเราไปที่นั่น
    พาหนะที่ใช้ก็ต้องสร้างสรรค์พอ ๆ กัน
  • 5:45 - 5:48
    รถลุยหิมะ รถหกล้อ ยานพาหนะกองทัพรัสเซีย
  • 5:48 - 5:51
    และการบินร่อนไปกับเฮลิคอปเตอร์
    ที่รูปร่างหน้าตาโคตรจะไม่สมประกอบมาก
  • 5:51 - 5:53
    (เสียงหัวเราะ)
  • 5:53 - 5:56
    เฮลิคอปเตอร์ทำเอาผมกลัวจริงๆ เลยครับ
    จะบอกให้
  • 5:57 - 5:59
    มีครั้งหนึ่งที่การนั่งเรือค่อนข้างจะไม่ราบเรียบ
  • 5:59 - 6:02
    ทางชายฝั่งของเกาะแวนคูเวอร์
    ขึ้นไปยังจุดโต้คลื่นที่ห่างไกล
  • 6:02 - 6:05
    พวกเราได้แต่มองจากฝั่งทะเลอย่างสิ้นหวัง
  • 6:05 - 6:07
    เมื่อพวกหมีบุกทะลายพื้นที่แคมป์ของเรา
  • 6:07 - 6:10
    พวกมันเดินจากไปพร้อมอาหารของเรา
    และฉีกกัดเต๊นท์เราด้วย
  • 6:10 - 6:13
    เป็นการบอกเราให้รู้ว่า
    เราอยู่ในตำแหน่งสุดท้ายของห่วงโซ่อาหาร
  • 6:13 - 6:16
    และที่ตรงนั้นเป็นของพวกมัน ไม่ใช่ของเรา
  • 6:16 - 6:17
    แต่สำหรับผม การเดินทางครั้งนั้น
  • 6:17 - 6:22
    เป็นพันธสัญญาต่อแดนเถื่อนดิบ
    ที่ผมแลกมาด้วยหาดท่องเที่ยว
  • 6:24 - 6:28
    เอาล่ะ มันเป็นแบบนั้นจนการทั่งผมเดินทาง
    ไปนอร์เวย์ -- (เสียงหัวเราะ) --
  • 6:28 - 6:31
    เมื่อผมได้เรียนรู้ที่จะชอบอากาศหนาวเย็น
  • 6:32 - 6:34
    นี่เป็นสถานที่
  • 6:34 - 6:38
    พายุที่รุนแรงที่สุด ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก
  • 6:38 - 6:41
    สร้างคลื่นขนาดใหญ่ให้ปะทะกับชายฝั่ง
  • 6:41 - 6:45
    เราอยู่บนฟยอร์ชเล็กๆ ที่ห่างไกล
    ในอาร์คติก เซอร์เคิล
  • 6:45 - 6:47
    มีประชากรแกะมากกว่าประชากรมนุษย์
  • 6:47 - 6:50
    ฉะนั้นมันคือสถานที่ซึ่งไม่มีใครจะมาเจอคุณ
  • 6:51 - 6:53
    ผมอยู่ในน้ำ ถ่ายภาพนักโต้คลื่น
  • 6:53 - 6:55
    และหิมะก็เริ่มตก
  • 6:56 - 7:00
    และจากนั้นอุณหภูมิก็เริ่มลดลง
  • 7:00 - 7:04
    และผมก็บอกตัวเองว่า รอไม่ได้แล้ว
    ผมต้องรีบขึ้นจากน้ำทะเล
  • 7:04 - 7:07
    สถานที่แกเดินทางมาครั้งนี้
    นี่แหละเป็นสิ่งที่แกเฝ้ารออยู่
  • 7:07 - 7:10
    อากาศที่หนาวเย็นสุด ๆ
    มีคลื่นที่สมบูรณ์แบบ
  • 7:10 - 7:13
    และแม้ผมจะไม่รู้สึกเลยว่า
    นิ้วของผมกดปุ่มถ่ายภาพ
  • 7:13 - 7:14
    ผมรู้ว่าผมจะไม่ขึ้นจากน้ำทะเล
  • 7:14 - 7:17
    ฉะนั้น ผมเลยทำอะไรก็ตามที่ผมทำได้
    ผมสลัดมันออกไป อะไรก็ช่าง
  • 7:17 - 7:19
    แต่นั่นเป็นจุดที่ผมรู้สึก
  • 7:19 - 7:21
    ลมพัดแรงผ่านช่องเขาและพัดโดนตัวผม
  • 7:21 - 7:26
    ในตอนแรกดูเหมือนจะเป็นหิมะเบา ๆ
    ก่อนกลายเป็นพายุหิมะแบบจัดหนักอย่างรวดเร็ว
  • 7:26 - 7:30
    และผมก็เริ่มเสียความสามารถในการรับรู้
    ว่าผมอยู่ที่ไหน
  • 7:31 - 7:34
    ผมไม่รู้เลยว่า ผมถูกพัดออกทะเลหรือเข้าฝั่ง
  • 7:34 - 7:38
    และสิ่งที่ผมจะรับรู้ได้ก็คือ
    เสียงเบา ๆ ของนกนางนวล
  • 7:38 - 7:40
    และคลื่นที่กระทบฝั่ง
  • 7:41 - 7:46
    ทีนี่ ผมรู้ว่าเป็นสถานที่ขึ้นชื่อเรื่อง
    ล่มเรือและจมเครื่องบิน
  • 7:46 - 7:50
    และในขณะที่ผมลอยคออยู่ตรงนั้น
    ผมก็เริ่มจะตกใจกลัวหน่อย ๆ
  • 7:51 - 7:53
    อันที่จริง ผมสติแตกไปแล้วล่ะครับ --
  • 7:53 - 7:56
    (เสียงหัวเราะ) -- และผมตกอยู่ใน
    สภาพภาวะร่างกายมีอุณหภูมิต่ำเกินไป
  • 7:56 - 8:00
    และในที่สุดเพื่อนผมก็ช่วยผมขึ้นมาจากน้ำทะเลได้
  • 8:00 - 8:03
    และผมก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอาการทางจิต
    ที่เกิดขึ้นในน้ำทะเลหรือไม่
  • 8:03 - 8:05
    แต่พวกเขามาบอกผมภายหลังว่า
  • 8:05 - 8:09
    ผมยิ้มตลอดเวลาเลย
  • 8:10 - 8:13
    ครับ การเดินทางครั้งนี้
  • 8:13 - 8:16
    และบางทีประสบการณ์ครั้งนี้แหละ
    ที่ผมเริ่มรู้สึก
  • 8:16 - 8:20
    เช่นเดียวกับที่ช่างภาพทุกคนเห็นถึงคุณค่า
  • 8:20 - 8:24
    เพราะว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชั่วอึดใจนั้น
    มันเป็นอะไรบางอย่างที่ผมถูกบังคับให้รับไว้
  • 8:25 - 8:30
    และผมตระหนักดีว่า อาการหนาวสั่นทั้งหมดนี้
    ได้สอนอะไรบางอย่างกับผมจริง ๆ คือ
  • 8:30 - 8:34
    ชีวิตไม่มีทางลัดไปสู่ความสุข
  • 8:35 - 8:39
    สิ่งใด ๆ ก็ตามที่ควรค่าแก่การไขว่คว้า
    แต่ทำให้เราเป็นทุกข์
  • 8:39 - 8:41
    บ้างเล็กน้อย
  • 8:41 - 8:45
    และความทุกข์เล็ก ๆ น้อย ๆ นั้น
    ที่ผมทำเพื่อถ่ายภาพเหล่านั้น
  • 8:45 - 8:48
    มันเพิ่มคุณค่าให้กับงานของผม
    ที่มีความหมายกับผมยิ่งนัก
  • 8:48 - 8:50
    มากกว่าเพียงแค่ทำให้หน้ากระดาษ
    ภายในนิตยสารไม่ว่าง
  • 8:52 - 8:58
    เห็นไหมครับ ผมทำให้ตัวผมเป็นส่วนหนึ่ง
    กับสถานที่เหล่านี้
  • 8:58 - 9:01
    และสิ่งที่ผมได้กลับมาด้วย
  • 9:01 - 9:05
    คือความรู้สึกที่ได้รับการเติมเต็ม
    ในเรื่องที่ผมค้นหามาตลอด
  • 9:06 - 9:09
    ฉะนั้น ผมมองย้อนกลับไปที่ภาพถ่ายเหล่านี้
  • 9:09 - 9:14
    มันไม่ยากที่จะเห็นนิ้วแข็ง ๆ
    พร้อมชุดดำน้ำที่หนาวเย็นยะเยือก
  • 9:14 - 9:17
    และแม้แต่การต่อสู้ดิ้นรน
    เพียงเพื่อเดินทางไปให้ถึงที่แห่งนั้น
  • 9:17 - 9:21
    แต่เหนือสิ่งอื่นใด
    สิ่งที่ผมพบตอนนี้คือความสุข
  • 9:22 - 9:24
    ขอบคุณมาก ๆ ครับ
  • 9:24 - 9:29
    (เสียงปรบมือ)
Title:
ความสุขของการโต้คลื่นในน้ำเย็นจับใจ
Speaker:
คริส เบอร์คาร์ด (Chris Burkard)
Description:

"อะไรก็ตามที่ควรค่าแก่การไขว่คว้า จะต้องทำให้เราทุขทรมาน นิดๆ หน่อยๆ" นักถ่ายภาพโต้คลื่นนาม คริส เบอร์คาร์ด กล่าว ในขณะที่เขาอธิบายถึงความคลั่งใคล้ของเขาเกี่ยวกับหาดที่หนาวที่สุด มีคลื่นมากที่สุด และห่างไกลที่สุดในโลก ด้วยภาพที่ทำเอาเราอ้าปากค้าง และเรื่องราวของสถานที่ซึ่งน้อยคนนักจะได้เห็น -- และที่น้อยกว่านั้น ได้โต้คลื่น -- เขานำเราเข้าไปใน "การรบกับอัตตาของตนเอง" ของเขา

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:42

Thai subtitles

Revisions Compare revisions