De symbolen van systemisch racisme -- en hoe hen hun kracht te ontnemen

Multidisciplinair kunstenaar en TED Fellow Paul Rucker is het erfgoed van systemisch racisme in de Verenigde Staten aan het ontbinden. Als verzamelaar van objecten die een relatie hebben met de geschiedenis van slavernij -- van brandijzers en ketenen tot postkaarten die lynchpartijen verbeelden -- kon Rucker geen onbeschadigd Ku Klux Klan gewaad vinden voor zijn verzameling, dus begon hij ze zelf te maken. Het resultaat: opvallende gewaden uit niet-traditionele stoffen zoals kente stof, camouflage en zijde om de normalisering van systemisch racisme in de VS aan te klagen. "Als wij als mensheid gezamenlijk kijken naar deze objecten en ons realiseren dat ze deel van onze geschiedenis zijn, dan kunnen we een manier vinden waarop ze geen macht meer over ons hebben", zegt Rucker. [Let op, deze film bevat schokkende beelden.]

[Deze film bevat
schokkende beelden. Let op.]

Ik verzamel objecten.

Ik verzamel brandijzers waarmee slaven als
eigendom gemarkeerd werden.

Ik verzamel handboeien voor volwassenen

en enkelbanden voor volwassenen

alsmede voor kinderen.

Ik verzamel kaarten waarop
mensen gelyncht worden.

Ja, dat vertonen ze.

Ze tonen ook de enorme menigte
die deze lynchpartijen bijwoonde

en het zijn kaarten

die ook ter correspondentie
gebruikt werden.

Ik verzamel pro-slavernij boeken
die zwarte mensen als criminelen afbeelden

of als dieren zonder zielen.

Ik heb vandaag iets meegebracht.

Dit is een scheeps-brandijzer.

Het werd gebruikt
om slaven te brandmerken.

Eigenlijk waren ze geen slaven
toen ze gebrandmerkt werden.

Ze waren in Afrika.

Maar ze werden gemerkt met een "S"

om aan te geven
dat ze slaven zouden worden

als ze naar de VS gebracht waren

en als ze naar Europa gebracht waren.

Een ander object of beeld dat tot
mijn verbeelding sprak toen ik jong was

was een Klan-gewaad.

Opgroeiend in South Carolina,
zag ik soms Ku Klux Klan-bijeenkomsten --

eigenlijk wel vaker dan soms --

en de herinneringen aan deze evenementen
zijn nooit echt verdwenen.

25 Jaar later heb ik pas iets
met deze beelden gedaan.

Een paar jaar terug begon ik
de Klan te onderzoeken,

de drie verschillende golven,

de tweede in het bijzonder.

De tweede golf van de Klan had meer
dan vijf miljoen actieve leden,

dat was vijf procent
van de bevolking in die tijd,

en tevens de populatiegrootte van
New York stad in die tijd.

De fabriek die de gewaden maakte
in Buckhead te Georgia had het zo druk

dat ze 24 uur per dag draaide
om de vraag aan te kunnen.

Ze hadden 20.000 gewaden paraat
om aan de vraag te kunnen voldoen.

Als verzamelaar van artefacten
en als kunstenaar,

wilde ik graag een Klan-gewaad
in mijn collectie hebben,

omdat artefacten en objecten
verhalen vertellen,

maar ik kon er geen vinden
dat van echt goede kwaliteit was.

Wat moet een zwarte man in Amerika

wanneer hij geen kwalitatief geschikt
Klan-gewaad kan vinden?

(Gelach)

Dus had ik geen keuze.

Ik besloot de beste kwaliteit Klan gewaden
van Amerika te gaan maken.

Dit zijn geen traditionele Klan-gewaden
die je bij een KKK-bijeenkomst zag.

Ik gebruikte kente stoffen,

ik gebruikte camouflage,

elastaan, jute, zijde, satijn
en verschillende patronen.

Ik maakte ze voor verschillende
leeftijdsgroepen; voor kleuters

evenals voor peuters.

Ik maakte er zelfs een voor een zuigeling.

Nadat ik zoveel gewaden gemaakt had,

realiseerde ik me dat het beleid
dat de Klan uitdroeg

of uit wilde dragen honderd jaar geleden

nog steeds aanwezig is.

We hebben gescheiden scholen,
buurten, werkplekken,

en het zijn niet de mensen met kappen
die deze ideeën in leven houden.

Mijn werk gaat over
het langetermijneffect van slavernij.

We hebben niet alleen te maken met
de nasleep van systemisch racisme.

Het is de basis van alles wat we doen.

Nogmaals, we hebben
bewust gescheiden buurten,

werkplekken en scholen.

Stemrecht geldt niet voor iedereen.

Minderheden worden buitenproportioneel
vertegenwoordigd in gevangenissen.

We hebben milieuracisme.
We hebben politiegeweld.

Ik heb wat dingen meegebracht.

Het subtiele aspect van rasicme

is onderdeel van zijn kracht.

Wanneer je gediscrimineerd wordt,

kun je niet altijd bewijzen dat je
gediscrimineerd wordt.

Racisme heeft de kracht zich te verbergen

en als het verborgen is,
is het veilig,

omdat het zich vermengt.

Ik maakte dit gewaad
om dat te illustreren.

De basis van het kapitalisme
in Amerika is slavernij.

Slaven waren het kapitaal
van het kapitalisme.

De eerste 'Grand Wizard' in 1868,
Nathan Bedford Forrest,

was een Confederatie-soldaat
en een miljonair slavenhandelaar.

De rijkdom die gecreëerd werd
met bezitsslavernij --

slaven als eigendom --
is niet te bevatten.

Alleen al de katoenhandel in 1860
was genoeg voor 200 miljoen dollar.

Dat komt overeen met
vijf miljard huidige dollars.

Veel van deze rijkdom gaat tegenwoordig
nog van generatie op generatie over.

Oh, ik vergat de andere gewassen.

Je hebt indigo, rijst en tabak.

In 2015 maakte ik een gewaad per week
gedurende een heel jaar.

Nadat ik 75 gewaden gemaakt had,
kreeg ik een openbaring.

Ik realiseerde me dat
witte suprematie bestaat,

maar de grootste drijfveer van witte
suprematie is niet de KKK,

het is de normalisering
van systemisch racisme.

Ik realiseerde me nog iets anders.

De gewaden hadden geen enkele
macht meer over mij.

Maar als wij, als mensheid, gezamenlijk

naar deze objecten kijken --

brandijzers, ketenen, gewaden --

en ons realiseren dat ze
deel van onze geschiedenis zijn,

dan kunnen we een manier vinden
waarop ze geen macht meer over ons hebben.

Als we kijken naar systemisch racisme

en erkennen dat het verweven is
met wie wij zijn als land,

dan kunnen we iets wezenlijks doen
tegen de bewuste segregatie

in onze scholen, buurten en werkplekken.

Dan en alleen dán,
kunnen we ons echt te weer stellen

tegen deze nasleep van de slavernij,

en deze wanstaltige erfenis ontmantelen.

Ik dank jullie hartelijk.

(Applaus)