Money creation in the modern economy - Quarterly Bulletin article

For the Bulletin article on money creation, see:
www.bankofengland.co.uk/publications/Documents/quarterlybulletin/2014/qb14q1prereleasemoneycreation.pdf

Filmed by James Oxley

Τράπεζα της Αγγλίας

Ryland, το άρθρο σας αναφέρεται στο πως δημιουργούνται τα χρήματα.

Είμαστε περικυκλωμένοι εδώ από χρυσό στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Αγγλίας

και ιστορικά με τον κανόνα του χρυσού, η ποσότητα του χρυσού

είχε σχέση με την ποσότητα των χρημάτων στην οικονομία. Τα πράγματα είναι πολύ

διαφορετικά τώρα. Στη σύγχρονη οικονομία, από που έρχονται τα χρήματα;

Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με τα περιορισμένα, ή αλλιώς τα χρήματα της κεντρικής τράπεζας.

Όπως υποδηλώνει το όνομα, τα χρήματα της κεντρικής τράπεζας καθορίζονται

από την Τράπεζα της Αγγλίας και αποτελούνται από τραπεζογραμμάτια και αποθεματικά.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τουλάχιστον, τα τραπεζογραμμάτια και τα αποθεματικά

καθορίζονται από την ποσότητα των τραπεζογραμματίων που οι άνθρωποι

θέλουν να διατηρήσουν ή χρειάζονται για τις συναλλαγές τους

και από την ποσότητα των χαρτονομισμάτων και των αποθεματικών που θέλουν οι τράπεζες

να κρατήσουν, δεδομένων των επιπέδων
των επιτοκίων στην οικονομία. Δεν επιλέγεται ή

δεν καθορίζεται από την Κεντρική Τράπεζα, όπως περιγράφεται σε κάποια οικονομικά εγχειρίδια.

Το άρθρο σας εστιάζει στα χρήματα υπό την ευρεία έννοια. Τι καθορίζει πόσα από αυτά θα υπάρχουν;

Λοιπόν, τα χρήματα υπό την ευρεία έννοια, που με πολλούς τρόπους είναι ένας καλύτερος

τρόπος μέτρησης της ποσότητας του χρήματος που κυκλοφορεί στην οικονομία,

περιλαμβάνει όλες τις τραπεζικές καταθέσεις των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Και ένα από τα

βασικά σημεία του άρθρου είναι ότι οι τράπεζες δημιουργούν επιπλέον χρήματα υπό την ευρεία έννοια

κάθε φορά που χορηγούν ένα δάνειο.

Τώρα, ενώ αυτό δεν είναι κάτι το καινούργιο, μερικές φορές παραβλέπεται

ως ο κύριος τρόπος με τον οποίο το χρήμα δημιουργείται

και έρχεται σε αντίθεση με την οπτική που μερικές φορές προβάλει το επιχείρημα

ότι οι τράπεζες μπορούν μόνο να δανείζουν τις καταθέσεις που ήδη έχουν.

Στην πραγματικότητα, τα δάνεια δημιουργούν καταθέσεις, και όχι

το αντίστροφο.

Τώρα, το άρθρο σας εξηγεί με περισσότερες λεπτομέρειες πώς ο δανεισμός δημιουργεί χρήμα.

Εξηγεί, επίσης,πως υπάρχουν όρια στο πόσο οι τράπεζες ενδέχεται να δημιουργήσουν νέο χρήμα,

ως αποτέλεσμα του δανεισμού. Αυτά θα μπορούσαν να είναι

με βάση τις εκτιμήσεις κερδοφορίας από τις ίδιες τις τράπεζες μέχρι το πώς τα νοικοκυριά

και οι εταιρείες αντιδρούν συνολικά στην αύξηση των καταθέσεων,

ως αποτέλεσμα του υψηλότερου δανεισμού.

Σωστά.

Λοιπόν, αν οι τράπεζες δημιουργούν τα χρήματα μέσω δανεισμού,

ποιός είναι ο ρόλος της νομισματικής πολιτικής της κεντρικής τράπεζας σε αυτήν την ιστορία;

Λοιπόν, αναφέρατε μερικά από τα όρια του δανεισμού των τραπεζών στην πράξη. Η νομισματική

πολιτική παρέχει το υπέρτατο όριο.

Σε κανονικές συνθήκες, όπως πριν από τη Μεγάλη Ύφεση, η νομισματική

πολιτική ορίζεται μέσω των επιτοκίων, και αυτό καθορίζει τα επιτόκια δανεισμού που συναντούν

οι δανειολήπτες στην οικονομία

και το ποσό των τόκων που καταβάλλουν οι τράπεζες στους καταθέτες.

Και αυτό επηρεάζει άμεσα το ποσό του δανεισμού που πηγαίνει στην οικονομία και την ποσότητα

του χρήματος με την ευρεία έννοια που δημιουργείται ως αποτέλεσμα.

Έτσι, προφανώς, αυτό αφορά τις φυσιολογικές συνθήκες.

Στον απόηχο της Μεγάλης Ύφεσης, έχουμε δει τα επιτόκια να μειώνονται σχεδόν στο μηδέν

και την Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής να ξεκινάει μια σειρά αγοράς περιουσιακών στοιχείων

που συχνά αναφέρεται ως ποσοτική χαλάρωση, ή ως "QE", για την περαιτέρω τόνωση της οικονομίας.

Τώρα, το άρθρο σας συζητά μια σειρά από μύθους

σχετικά με το πώς η "QE" επηρεάζει την προσφορά χρήματος.

Τώρα, η "QE" εξυπηρετεί την αύξηση του αριθμού των αποθεματικών

που οι εμπορικές τράπεζες κατέχουν στην κεντρική

τράπεζα, αλλά ο πρώτος μύθος που συζητάμε είναι η ιδέα ότι αυτή, κατά κάποιον τρόπο, αντιπροσωπεύει

δωρεάν χρήματα για τις τράπεζες. Τι είναι λάθος σε αυτό το συλλογισμό;

Λοιπόν, είναι αλήθεια, όπως λέτε, ότι η "QE" οδηγεί σε αύξηση των αποθεματικών που οι τράπεζες

διατηρούν στην Τράπεζα της Αγγλίας. Αλλά αν σκεφτείτε τι συμβαίνει στους ισολογισμούς

των εμπλεκομένων μερών, μπορείτε να δείτε ότι
στην πραγματικότητα δεν είναι δωρεάν χρήματα.

Το βασικό στοιχείο είναι ότι η "QE" κυρίως περιλαμβάνει αγορά κρατικών ομολόγων

από τα συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων

και όχι από τις τράπεζες. Το συνταξιοδοτικό ταμείο σε αυτό το παράδειγμα λαμβάνει

χρήματα στους τραπεζικούς του λογαριασμούς, όπως φαίνεται εδώ με κόκκινο

σε αντάλλαγμα για τα εν λόγω κρατικά ομόλογα, που παρουσιάζονται με μωβ χρώμα.

Οι τράπεζες απλά ενεργούν ως διαμεσολαβητές για τη διευκόλυνση αυτής της συναλλαγής

μεταξύ της κεντρικής τράπεζας και του ταμείου συντάξεων.

Τα επιπλέον αποθεματικά, που εμφανίζονται με πράσινο χρώμα

είναι απλά ένα υποπροϊόν αυτής της συναλλαγής.

Τώρα, καθώς οι τράπεζες κερδίζουν από το επιτόκιο για τα νεοδημιουργηθέντα αποθεματικά,

το σημείο κλειδί είναι ότι η "QE" δημιουργεί επίσης μια συνοδευτική υποχρέωση για την τράπεζα

με τη μορφή της κατάθεσης του συνταξιοδοτικού ταμείου

στην οποία η τράπεζα η ίδια θα καταβάλει το σχετικό επιτόκιο.

Με άλλα λόγια, αφήνει η «ποσοτική χαλάρωση» "QE" τις τράπεζες τόσο με

νέα IOU από την Τράπεζα της Αγγλίας,

αλλά και αντίστοιχα ΙOU στους καταναλωτές - σε αυτή την περίπτωση,

το ταμείο συντάξεων - έτσι με αυτή την έννοια
δεν είναι στην πραγματικότητα δωρεάν χρήματα.

Επίσης, ξεκινώντας από το γεγονός ότι η "QE" αυξάνει τα αποθεματικά,

ο δεύτερος μύθος που θα συζητήσουμε είναι η ιδέα ότι αυτά τα αποθεματικά

πολλαπλασιάζονται στη συνέχεια επάνω σε πρόσθετα δάνεια και αυτό κάνει την οικονομία να προχωρά.

Πράγματι, αυτή είναι η ουσία της θεωρίας του (τραπεζικού) πολλαπλασιαστή χρήματος

της νομισματικής πολιτικής και πώς αυτή τονώνει την οικονομία

όπως απαντάται σε πολλά οικονομικά εγχειρίδια.

Γιατί είναι αυτός ο συλλογισμός παραπλανητικός;

Λοιπόν, είναι αλήθεια, όπως είπαμε, ότι η "QE" θα οδηγήσει σε επιπλέον αποθεματικά

που θα κατέχει το τραπεζικό σύστημα.

Αλλά οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν τα αποθεματικά απευθείας σε νοικοκυριά και εταιρείες

πρέπει να χορηγήσουν επιπλέον δάνεια
που να αντιστοιχούν με καταθέσεις.

Και το απλό γεγονός του ότι οι τράπεζες έχοντας περισσότερα αποθεματικά

δεν επηρεάζει ουσιαστικά τα κίνητρα τους να χορηγήσουν περισσότερα συμπληρωματικά δάνεια

προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις

όπως διατείνεται από τη θεωρία του μηχανισμού του πολλαπλασιαστή χρήματος που αναφέρατε.

Έτσι, πώς η "QE" επηρεάζει την οικονομία;

Η "QE" επηρεάζει την οικονομία, κυρίως μέσω των επιπλέον τραπεζικών καταθέσεων

που τα συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλοι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων καταλήγουν να διακρατούν.

Εκείνοι οι διαχειριστές κεφαλαίων που θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις καταθέσεις

για να αγοράσουν υψηλότερης απόδοσης περιουσιακά στοιχεία,

όπως ομόλογα και μετοχές που εκδίδουν οι εταιρείες,

θα αυξήσουν την αξία των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων

και θα μειώσουν το κόστος δανεισμού για τις εταιρείες, χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία.

Αυτός είναι ο τρόπος κλειδί με τον οποίο επηρεάζεται η κατανάλωση στην οικονομία.

Αλλά αυτό θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι η "QE" μπορεί να μειώσει τον τραπεζικό δανεισμό

εάν οι επιχειρήσεις χρησιμοποιούν κάποια από τα κεφάλαια που αντλήθηκαν

με την έκδοση ομολόγων και μετοχών για την εξόφληση των τραπεζικών τους δανείων.

Τράπεζα της Αγγλίας