Muzyka w starożytnej Grecji, oryginalny klasyczny rock - Tim Hansen

Pełny wykład: http://ed.ted.com/lessons/music-in-ancient-greece-the-original-classic-rock-tim-hansen

Myślicie, że kochacie muzykę? To nic w porównaniu do obsesji, jaką mieli starożytni Grecy. Każdy aspekt greckiego życia był naznaczony przez muzykę: historia, poezja, teatr, sport, a nawet astronomia. Muzyka była tak ważna dla greckiego filozofa Platona, że stwierdził, że muzyka, której słuchamy, ma bezpośredni wpływ na naszą etykę.
Tim Hansen zastanawia się, co Platon powiedziałby na temat muzyki, której słuchamy dziś.

Lekcja: Tim Hansen, animacja: TOGETHER.

Żyjemy w społeczeństwie,

które ma obsesję na punkcie muzyki.

Przy muzyce modlimy się,

opowiadamy historie,

świętujemy,

pracujemy,

ćwiczymy,

wyznajemy miłość,

a czasem nienawiść,

i, co zapewne najważniejsze,

tańczymy.

Oczywiście sami też tworzymy muzykę,

bo to bardzo przyjemna rzecz.

Tysiące lat temu, w starożytnej Grecji,

jeżeli chodzi o muzykę,

rzecz miała się bardzo podobnie.

Może i mieli liry i tuniki,

zamiast odtwarzaczy MP3 i dżinsów,

ale starożytni Grecy lubili muzykę

tak bardzo jak my dziś.

Muzyka była tak ważną częścią

greckiego społeczeństwa,

że przy nich wychodzimy na nudziarzy.

Aby dobrze zrozumieć znaczenie muzyki

dla starożytnych Greków,

zacznijmy od zapoznania się

z fragmentem ich mitologii.

W mitologii starożytnych Greków

wierzono, że ludzka kreatywność

to zasługa boskiego natchnienia

zesłanego przez boginie nazywane Muzami.

Przez lata uczeni kłócili się

o liczbę istniejących muz.

Dziś uznaje się, że było ich 9.

Każda muza zajmowała się

inną dziedziną sztuki,

zaczynając od śpiewu i tańca,

aż po historię i astronomię.

Może wydawać się dziwne,

że historię i astronomię uważano za sztukę,

ale starożytni Grecy widzieli w nich więcej

niż tylko szkolne przedmioty.

Były nieodzowną cechą cywilizacji

w świecie, który według nich,

był barbarzyński.

Od wykształconej, cywilizowanej osoby

oczekiwano biegłości

w każdej dziedzinie

inspirowanej przez muzy.

A środkiem, za pomocą którego

tych dziedzin uczono,

studiowano,

a także rozpowszechniano,

była muzyka.

To nie przypadek,

że słowo "muza" jest bardzo podobne

do słowa "muzyka",

ponieważ właśnie od niego pochodzi.

Poezję, czy to miłosne liryki

czy epicki poemat,

śpiewano przy akompaniamencie muzyki.

Przy tańcach i śpiewie

oczywiście także obecna była muzyka.

Teatr to od zawsze mieszkanka

słowa mówionego i muzyki.

Historii nauczano za pomocą pieśni.

Nawet astronomia

podlegała tym samym zasadom

co muzyczna harmonia.

Wielu greckich filozofów wierzyło,

że każda planeta i gwiazda

wydaje swój własny, wyjątkowy dźwięk

podczas kosmicznej podróży,

brzęcząc jak ogromna gitarowa struna

o długości wielu lat świetlnych.

Muzyka wpływała na więcej aspektów życia

poza edukacją.

Starożytni Grecy uważali muzykę

za podstawę zrozumienia

nierozerwalnego połączenia

wszystkiego, co istnieje.

Ta idea połączenia

znana jest

jako harmonia.

Muzyka używana była jako lekarstwo,

leczące choroby i dolegliwości,

jako doping dla sportowców

i pomagała utrzymać robotnikom rytm

przy prostych i monotonnych czynnościach.

Jedno z najważniejszych zastosowań muzyki

w społeczeństwie starożytnych Greków

można odszukać w przekonaniu,

że muzyka ma wpływ na osobisty etos.

Używamy tego słowa do dziś.

Etos to kierujące kimś przekonania

lub wewnętrzna etyka;

sposób w jaki ktoś traktuje

siebie i innych.

Grecki filozof Platon,

jeden z najbardziej znanych

i wypływowych filozofów,

twierdził, że muzyka ma bezpośredni wpływ

na etos człowieka.

Pewne rodzaje muzyki

mogą zachęcać do przemocy,

podczas gdy inne mogą uspokajać

i wprowadzać w nieszkodliwe otępienie.

Według Platona

tylko niektóre rodzaje muzyki

wpływają korzystnie na ludzki etos.

Powinno się słuchać muzyki

która rozwija inteligencję,

samodyscyplinę

i odwagę,

a innych rodzajów należy unikać.

W dodatku Platon gwałtownie potępiał

każdy rodzaj muzyki,

który odbiegał od ustalonych standardów.

Obawiał się, że może to

doprowadzić do upadku

zasad cywilizacji,

deprawacji młodzieży,

a, w konsekwencji, do kompletnej anarchii.

Obawy Platona mogą wydawać się przesadzone,

ale takich argumentów użyto współcześnie,

aby potępić takie gatunki muzyczne

jak jazz, punk czy rap.

Jak myślisz, co Platon powiedziałby

o muzyce, której słuchasz?

Czy wpływa ona korzystnie na twój etos?

Czy raczej sprowadzi cię do poziomu

bełkoczącego, niemoralnego barbarzyńcy?