چه چیزی در کف اقیانوس است -- و چطور داریم به آنجا می‌رسیم

ویکتور وسکوو رهبر کاوشی است به عمیق‌ترین نقاط هر پنج اقیانوس جهان که برای اولین بار توسط انسان انجام می‌شود. در مصاحبه‌ای با متصدی علمی TED دیوید بیلو، وسکوو فناوری را شرح می‌دهد که کاوش‌ها را قدرت بخشیده است -- یک زیردریایی تیتانیومی که طراحی شده تا شرایط افراطی را تاب بیاورد -- و ردپای موجودی را نشان می‌دهد که تا کنون دیده نشده و طی سفر او در کف اقیانوس هند گرفته شده است.

دیوید بیلو: خب ویکتور،
مشغول چه کاری هستی؟

ویکتور وسکوو: اینجا کف اقیانوس اطلس است،

و حدس میزنم وقتی پسری جوان بودم
زیادی ژول ورن میخواندم،

و تا الان در چهار سال گذشته تیمی را
برای طراحی و ساخت چیزی که

اکنون پیشرفتهترین و عمیقترین
شناورغواصی روی زمین است رهبری کردهام،

و همچنین من شخصاً
توانایی هدایت آن را دارم.

بنابراین در دسامبر سال گذشته
این ما بودیم که،

برای اولین بار --
کف اقیانوس اطلس.

دب: وهیچکس قبلا آن را ندیده است درسته؟

فقط خود تو.
وو: نه.

خب، الان دیگر همه دیدهاند.

د.ب.: چه کسی این کار را میکند؟

مثلا --

وو: خب، فکر میکنم همه پیشرفتها را
در ۱۰، ۱۵ سال گذشته دیدهاند.

دستهای از افراد را دارید که
قصد اکتشاف فضای بیرونی را دارند،

مثل اسپیسایکس یا بلو اوریجین --

آن آدمها --

و ما به جهت دیگری میرویم.

بنابراین دوران شگرفی است

دوران افراد خاصی که منابعشان را

برای توسعه فناوریهایی خرج میکنند
که میتواند ما را به جاهایی ببرند

که قبلا کشف نشده است،

و اقیانوسهای جهان --

گفتنش تقریبا کلیشه است که
۷۰ درصد از تمام سیاره ما هستند،

و از آن مقدار، ۹۵ درصد آن کاوش نشده است.

پس کاری که ما تلاش داریم
با سفرمان انجام دهیم

ساخت و به اثبات رساندن شناوری است که

بتواند به هر نقطهای از کف سیاره برود

و ۶۰ درصد کشف نشدهٔ این سیاره را کشف کند.

دب: برای انجامش به ابزار
جالبی نیاز دارید، نه؟

و.و: درسته.

خوب، این ابزار زیردریایی است،
لیمیتینگ فکتور.

این یک محفظه مدرن است

حمایت شده توسط یک کشتی حمایتی، پرشر دراپ.

دارای کرهای دو نفره از جنس تیتانیوم،
با قطر ۹۰ میلی متری

که فشار را در یک اتمسفر نگهمیدارد،

و قابلیت دارد چندین بار

تا عمیقترین نقطه اقیانوس برود.

دب: مثلاً اسپیسایکسِ کشف اقیانوس؟

وو: بله، یک جوری
مثلاً اسپیسایکسِ کشف اقیانوس،

اما من خودم وسیلهام را هدایت میکنم.

(خنده)

دب: ایلان را هم با خودتان میبرید یا ...؟

و.و: آره، میتوانم کسی را
با خودم ببرم آن پایین.

خوب پس، ایلان، اگر میشنوی،

میگذارم سوار ماشینم بشوی
اگر بگذاری سوار ماشینت بشوم.

(خنده)

دب: خوب برایمان تعریف کن
آن پایین چه شکلی است.

منظورم این است که داریم درباره
جایی حرف میزنیم که فشار چنان شدید است

که انگار یک برج ایفل را
روی شصت پایت بگذارند.

وو: از آن بیشتر است.

حدود ۱۱۰ مگا پاسکال است.

خوب مسئله این است
که ما این کره تیتانیومی را داریم

که ما را قادر میسازد تا مکرراً
تا این اعماق ژرف پایین برویم

و باز بالا بیاییم.

هرگز قبلاً این کار انجام نشده است.

چلنجر دیپ دو بار به آب زد،

یک بار در ۱۹۶۰ و دیگری
در ۲۰۱۲ توسط جیمز کمرون،

و آنها رفتند پایین و آمدند بالا
و آنها شناورهای آزمایشی بود.

اولین فرورونده تجاری تاییدشده

که میتواند هزاران بار
با دو سرنشین بالا و پایین برود،

از جمله یک دانشمند.

بسیار مفتخریم که همین سه هفته پیش

اولین شهروند بریتانیایی تاریخ
که تا چنین عمقی رفته

دکتر الن جیمیسون
از دانشگاه نیوکاسل را پایین بردیم

که در گودال جاوه با ما بود.

دب: پس، حدس میزنم
چیز زیادی وجود ندارد که تو را بترساند.

وو: خوب، به قعر رفتن خیلی متفاوت است.

اگر تنگناهراس هستید دوست ندارید
که در یک زیردریایی باشید.

فاصله قابل توجهی پایین میروید

و ماموریت معمولاً هشت تا نه ساعت
در یک فضای بسته طول میکشد.

با شغلی که قبلاً داشتم خیلی فرق میکند

که کوهنوردی بود و در فضای باز بودم،

باد میآمد و خیلی سرد بود.

این برعکس آن است.
خیلی فنیتر است.

خیلی بیشتر درباره دقت
در استفاده از تجهیزات است

و یافتن دلیل هر مشکلی
که ممکن است به وجود بیاید.

اما اگر چیزی در یک زیردریایی
واقعا با مشکل مواجه شود،

متوجه آن نخواهید شد.

(خنده)

دب: پس یعنی میگویی نگران نشتی هستی.

وو: نشتی خوب نیست،
اما اگر نشتی وجود داشته باشد،

خیلی بد نیست، چون اگر خیلی بد باشد

دوباره، متوجه آن نخواهید شد، اما --

میدانی آتش هم در محفظه اصلاً خوب نیست،

اما در واقع زیردریایی خیلی امنی است.

میخواهم بگویم در زندگی
به خیلی چیزها اعتماد ندارم،

اما به تیتانیوم، ریاضی،

و تحلیل المان محدود اعتماد دارم،

که روشی است که با آن میفهمیم

چیزهایی مثل این در چنین
فشارها و شرایط افراطی

دوام میآورند یا نه.

دب: و کره خیلی عالی ماشینکاری شده، نه؟

واقعاً شناور منحصربهفردی است.

وو: مشکل اصلی همین بود --

در واقع ساختن یک کره تیتانیومی

که تا ۰/۱ درصد ماشین دقت داشته باشد.

تیتانیوم فلز سختی برای کار است

و خیلی از مردم از عهده آن برنمیآیند

اما ما خیلی خوشاقبال بودیم.

گروه خارقالعاده ما توانست
کرهای تقریباً بینقص بسازد،

که وقتی چیزی را تحت فشار میگذارید،

قدرتمندترین هندسهایست
که میتوانید داشته باشید.

وقتی در زیردریایی هستم
و دریچه بسته میشود،

مطمئن هستم که پایین میروم
و به بالا برخواهم گشت.

دب: و این چیزی است که دوبار چک میکنی --

دریچه بسته شده؟

وو: در فروبردن یک زیردریایی
تنها دو قانون هست.

اول اینکه دریچه را مطمئناً ببندی.

دوم اینکه به قانون اول برگردی.

دب: خوب پس، اقیانوس اطلس: چک.

اقیانوس جنوبی: چک.

وو: هیچ کس پیش از این
در اقیانوس جنوبی پایین نرفته بود.

من میدانم چرا.

خیلی، خیلی خصومتآمیز است.

هوا افتضاح است.

واژه تصادم را به یاد میآورد.

اما بله، این کار را کردیم.

خوشحالم که تمام شد --
دب: آره --

وو: متشکرم.

(تشویق)

دب: انگار دارید مسابقه میدهید.

و حالا همانطور که کِلی گفت اقیانوس هند.

وو: بله، سه هفته پیش بود.

ما به اندازهای خوششانس بودیم
که در واقع معما را حل کنیم.

اگر کسی سه هفته پیش از من میپرسید،

«عمیقترین جای اقیانوس هند کجاست؟» --

هیچکس واقعاً نمیدانست.

دو نامزد وجود داشت،

یکی خارج از استرالیای غربی
و دیگری در گودال جاوه.

ما این کشتی فوقالعاده
و یک سونار بینظیر داریم.

نقشه هر دو را کشیدیم.

فرودآیندگانی به کف هر دو
فرستادیم و تایید کردیم.

در واقع در قسمت مرکزی گودال جاوا است،

که جایی است که قبلاً
هیچکس فکر نمیکرد آنجا باشد.

در واقع، هر بار که یکی از
غورهای بزرگمان را به پایان میبریم،

باید بدویم به سمت ویکیپدیا و تغییرش بدهیم

چون کاملاً اشتباه است.

(خنده)

دب: خوب احتمالاً زمان پایین رفتن

بیشتر از زمانی است
که میتوانید آن پایین بمانید؟

وو: نه، در واقع وقت زیادی هم سپری میکنیم.

در محفظه برای چهار روز اکسیژن ذخیره داریم.

اگر چهار روز آن پایین بمانم،

احتمالاً اتفاق خیلی بدی افتاده
و از آن استفاده نخواهم کرد،

اما حدود سه ساعت تا عمیقترین
جای اقیانوس راه هست

و بعد معمولاً میتوانیم سه
تا چهار ساعت را آنجا سپری کنیم

و بعد دوباره سه ساعت تا بالا.

خوب، دوست نخواهید داشت
بیشتر از ۱۰ یا ۱۱ ساعت آنجا بمانید.

کمی تنگ میشود.

دب: بسیار خوب، کف اقیانوس هند.

و این چیزی است که هیچکس
پیش از تو ندیده بود --

وو: این در واقع تصاویر
یکی از فرودآیندههای روباتیک ماست.

در قسمت پایین سمت راست میتوانید
یک خرماهی ببینید که ثابت ایستاده --

اسمش واقعاً همین است.

(خنده)

اما سمت چپ میتوانید موجودی را ببینید
که پیش از این هرگز دیده نشده بود.

در واقع یک عروسدریایی کفزی است
به نام اسیدیان ساقهدار،

و هیچ کدامشان تا بحال
به این شکل نبودهاند.

در واقع یک بچه کوچک
در انتهای ساقهاش دارد،

و به زیبایی سوار بر موج رد میشود.

هر کدام از غورهایی که کردهایم،

حتی با وجود اینکه
فقط چند ساعت آن پایین بودهایم،

سه یا چهار گونه جدید کشف کردهایم

چون اینها محیطهایی هستند
که میلیاردها سال منزوی بودهاند

و هیچ انسانی آنجا نبوده
تا از آنها فیلم بگیرد

یا نمونه برداری کند.

و خوب این برای ما خارقالعاده است --

(تشویق)

خوب امید ما این است که --

هدف اصلی ماموریت ما ساخت این بزار است.

این ابزار یک در است،

زیرا با این ابزار،

بالقوه خواهیم توانست از آنها بیشتر بسازیم

و دانشمندان را پایین ببریم
تا هزاران بار غور کنند،

تا دری به روی کاوش بگشاییم

و چیزهایی پیدا کنیم که اصلاً
از وجودشان خبر نداشتیم.

دب: عده کسانی که به فضا رفتهاند خیلی بیشتر
از کسانی است که به کف اقیانوس رفتهاند.

تو یکی از سه نفر هستی.

تو میخواهی آن عدد را بالا ببری،
میخواهی آن را دستیافتنی کنی.

وو: بله، سه نفر
به کف اقیانوس آرام رسیدهاند.

یواساس تریست در سال ۱۹۶۰ با دو سرنشین.

جیمز کمرون در سال ۲۰۱۲ با دیپ سی چلنجر --

متشکرم جیم، زیردریایی خوبی بود.

این یک فناوری نسل سوم است.

ما نه تنها تلاش خواهیم کرد
که در واقع دو هفته دیگر پایین برویم،

بلکه تلاش میکنیم این کار را
چندین بار انجام دهیم،

که هرگز قبلاً انجام داده نشده است.

اگر بتوانیم این کار را بکنیم،
توانستهایم فناوری را ثابت کنیم

و آن در نه تنها گشوده خواهد شد،
بلکه باز خواهد ماند.

(تشویق)

دب: فوقالعاده است. موفق باشید.

وو: خیلی متشکرم.
دب: متشکرم.

وو: از همه متشکرم.

(تشویق)