Ξεχάστε αυτά που ξέρετε | Τζέικομπ Μπαρνέτ | TEDxTeen

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια τοπική εκδήλωση TEDx, μια παραγωγή ανεξάρτητη από τα συνέδρια TED.

Ο Τζέικομπ Μπαρνέτ είναι ένας Αμερικανός μαθηματικός και παιδί θαύμα. Στην ομιλία του περιγράφει πώς έπρεπε να ξεχάσει όλα όσα ήξερε για να γίνει δημιουργικός.

Έι! Είμαι ο Τζέικομπ Μπαρνέτ,
ενθουσιαστήκατε;

(Ζητωκραυγές)

Εντάξει!

Είμαι εδώ για να σας πω
ότι πρέπει να ξεχάσετε όλα όσα ξέρατε,

αμέσως τώρα!

Λοιπόν, το πρώτο πράγμα
που πρέπει να ξέρετε:

ας πούμε ότι κάνετε τα μαθήματά σας.

Εντάξει, ξέρετε, πρέπει να τα κάνετε,

και τα πάτε καλά στα μαθήματά σας,

παίρνετε καλούς βαθμούς,
υπέροχα βραβεία, σα να λέμε,

Κολοκοτρώνηδες (χαρτονομίσματα)
και τέτοια υπέροχα πράγματα.

Σας λέω ότι τα κάνετε όλα λάθος!

Ναι, αυτό είπα, τα κάνετε τελείως λάθος!

Για να επιτύχετε

πρέπει να κοιτάξετε τα πάντα
με τη δική σας μοναδική προοπτική.

Εντάξει, τι σημαίνει αυτό;

Αυτό σημαίνει, πως όταν σκέφτεστε,

πρέπει να σκεφτόσαστε
με τον δικό σας δημιουργικό τρόπο,

να μην δεχόσαστε όλα όσα
είναι ήδη εκεί έξω.

Με την ευκαιρία,

αυτοί που σας δείχνω εδώ πίσω είναι
τα αδελφάκια μου, ο Ήθαν και ο Γουέσλυ,

ο ένας είναι χημικός
κι ο άλλος μετεωρολόγος.

Έτσι, η προοπτική σας
ίσως είναι ο μοναδικός τρόπος

που μπορείτε να δείτε την τέχνη,
ή την ιστορία ή τη μουσική, ή οτιδήποτε.

Έτσι, θα σας δείξω έναν από τους τρόπους
που μπορώ να δω τα μαθηματικά.

Για παράδειγμα,

αυτό είναι το 32
και οι περιστροφές αντιπροσωπεύουν:

την πρόσθεση, την αφαίρεση,
την διαίρεση, τον πολλαπλασιασμό, κλπ.

Ο κύριος λόγος που ήρθα εδώ

είναι για να κάνω
λίγη κβαντομηχανική, εντάξει;

Σήμερα, αυτό που θα κάνουμε είναι,

θα δούμε την εξίσωση Σρέντινγκερ,

θα την διαχωρίσουμε
σε συνιστώσες ανεξαρτήτου χρόνου

και θα τη λύσουμε

για τις οριακές συνθήκες ενός πλέγματος
και ενός σωματιδίου στο πλαίσιο.

Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε!

Έχω μερικές σημειώσεις
που θα ήθελα να μοιράσετε.

Τις χωρίζω σε δύο σειρές.

Μπορεί κάποιος να έρθει να τις πάρει;

Όχι, περιμένετε. Πριν ανεβείτε εδώ

πρέπει γρήγορα να σας ενημερώσω για κάτι.

Εντάξει, σταθείτε εκεί.
Κάνω πλάκα!

(Γέλια)

Δεν --
(Χειροκρότημα)

Δεν ήρθα εδώ για να σας τρομάξω
με κβαντομηχανική - όχι ακόμη.

Λοιπόν, ας σκεφτούμε κάτι πιο απλό.

Πόσοι από εσάς έχετε ακουστά τους κύκλους;

Εντάξει, καλά.

Γιατί είναι οι κύκλοι σημαντικοί;

Έχουν το σχήμα των μπισκότων.

Έχουν το σχήμα από τις ρόδες στα σκέιτ,

και πιο σημαντικό,

έχουν το σχήμα αυτού του πράγματος
που ανοίγει το Xbox 360 σας.

(Γέλια)

Λοιπόν, τι ξέρουμε για τους κύκλους
από το σχολείο;

Ξέρουμε το π-ρ-τετράγωνο για το εμβαδόν,
και ότι είναι στρογγυλοί.

Ξέρουμε κάτι άλλο;

Όχι ιδιαίτερα.

(Γέλια)

Λοιπόν, θα σας πω κάτι ωραίο
να κάνετε με κύκλους.

Λέγεται θεώρημα Τζόνσον.

Όχι ακριβώς θεώρημα αλλά, ξέρετε,

ένας τρόπος που οι μαθηματικοί
σκέφτονται διάφορα.

Αυτό που είπε ο Τζόνσον ήταν,

«Παίρνετε τρεις κύκλους,

τους επικαλύπτετε έτσι
ώστε να έχετε έξι μπλε γραμμές»

-όπου ονομάζω κάθε έναν
από τους κύκλους μπλε-

έτσι έχουμε έξι γραμμές
που διέρχονται από ένα σημείο.

Τα άλλα τρία σημεία είναι
σε έναν κύκλο του ίδιου μεγέθους;

Ενδιαφέρον.

Άρα αυτό δεν είναι απλά π-ρ-τετράγωνο.
Είναι κάτι καινούργιο.

Επειδή ο Τζόνσον δεν σκέφτηκε απλά:

«Πρέπει να είναι π-ρ-τετράγωνο
και στρογγυλό, αυτό είναι»,

δημιούργησε μαθηματικά.

Και το έκανε με την δική του
μοναδική προοπτική.

Λοιπόν, ξέρω ότι δεν είσαστε όλοι
απαραίτητα προικισμένοι στα μαθηματικά,

άρα -

(Γέλια)

άρα, ας προχωρήσουμε
σε πιο ενδιαφέροντα πράγματα.

Ίσως έχετε ακούσει στο λύκειο
για τον Ισαάκ Νεύτωνα.

Ίσως να τον έχετε ακούσει
από τα πρίσματα

ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να έχει κάνει.

Έτσι το 1665 ο Ισαάκ Νεύτων
ήταν στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Τώρα, για εσάς
που γνωρίζετε καλά ιστορία,

εκείνον τον καιρό το Κέμπριτζ
είχε κλείσει εξαιτίας της πανούκλας.

Έτσι, ο Ισαάκ Νεύτων
δεν είχε τρόπο να μάθει.

Έπρεπε να σταματήσει να μαθαίνει
και μάλλον κρυβόταν

σε έναν κοιτώνα με τη γάτα του,
αποφεύγοντας την πανούκλα.

Τώρα, καθώς το έκανε αυτό αποφάσισε
πως έπρεπε να σταματήσει να μαθαίνει,

αλλά δεν ήθελε να σταματήσει να σκέφτεται.

Εντάξει; Και λόγω αυτού, σκεφτόταν
αυτό το πρόβλημα στην αστροφυσική.

Και ειδικά, νομίζω πως ήθελε να υπολογίσει

την κίνηση της Σελήνης γύρω από τη Γη,

έτσι κάπως ανανέωσα αυτό το πρόβλημα
στην περίπτωση του Ερμή γύρω από τον Ήλιο.

Λοιπόν, εντάξει.

Για να λύσει το πρόβλημα,
έφτιαξε το μαθηματικό λογισμό,

τους τρεις νόμους του Νεύτωνα,
τον νόμο της βαρύτητας,

το κατοπτρικό τηλεσκόπιο για να ελέγξει
την δουλειά του και όλα αυτά τα απίστευτα.

Κι όλα αυτά, μέσα στα δύο χρόνια
που είχε σταματήσει να μαθαίνει.

Μάλλον ήταν πολύ καλό για μας

επειδή εκείνο τον καιρό που ο Νεύτωνας
έπρεπε να σταματήσει να μαθαίνει,

αλλά όταν σταμάτησε να μαθαίνει, άρχισε
να σκέφτεται και δημιούργησε επιστήμη.

Και αυτό είναι υπέροχο,
τώρα έχουμε μια θεωρία στη φυσική!

Λοιπόν, εντάξει.

Θα μπορούσε να είναι κορυφαίος λόγιος,

να έχει μέσο όρο 10,

να ήταν στη λίστα του πρύτανη,

να έκανε περήφανους
τους καθηγητές του,

αλλά δεν θα είχε δημιουργήσει τίποτα

αν δεν σταματούσε να μαθαίνει.

Ο Νεύτων έπρεπε να αρχίσει να σκέφτεται

και να σκεφτεί τα πράγματα
από την δική του μοναδική προοπτική,

για να μπορέσει
να δημιουργήσει την θεωρία του.

Τώρα επιτρέψτε μου να συστηθώ επίσημα

επειδή δεν το έκανα στην αρχή της ομιλίας.

Λοιπόν, πριν από 11 χρόνια διαγνώστηκα
με αυτό το πράγμα που ονομάζεται αυτισμός.

Αυτό που σημαίνει είναι ότι εστίαζα
σε πράγματα με τόσο μεγάλη λεπτομέρεια

που φαινόταν πως δεν σκεφτόμουν καθόλου.

Βασικά ήμουν κάπως,
«Να μια αντανάκλαση φωτός,

άρα έχει φως εκεί πάνω,
αλλά, να και η σκιά μου,

άρα υπάρχει φως και εκεί πίσω»
και κοιτούσα και ήταν εκεί.

(Γέλια)

Εντάξει.

Λοιπόν, λόγω αυτού, ξέρετε,

πίστευαν ότι δεν θα μάθαινα ποτέ

επειδή φαινόταν σαν να κοιτούσα
επίμονα στο άνοιγμα,

και δεν έκανα τίποτα απολύτως.

Όλοι έλεγαν ότι ποτέ δεν θα μάθαινα,
δεν θα σκεφτόμουν, δεν θα μιλούσα,

δεν θα έδενα τα κορδόνια μου, το οποίο -

Εντάξει, ίσως να είχαν ένα δίκιο, ξέρετε,

φοράω σαγιονάρες.

Έτσι --
(Γέλια)

Ξέρετε, όμως, σε εκείνη την ηλικία,

πήγα στο βιβλιοπωλείο
και πήρα ένα βιβλίο

και από τα δεδομένα στο βιβλίο,
μου προέκυψαν οι νόμοι του Κέπλερ.

Όταν υποτίθεται πως
ούτε μάθαινα, ούτε σκεφτόμουν.

Έτσι, από την οπτική γωνία των άλλων,
δεν ήταν και τόσο καλά τα πράγματα

δεν ζωγράφιζα με τα δάχτυλα,
δεν άκουγα παραμυθάκια,

ή όλα αυτά τα πράγματα
που κάνουν τα παιδάκια 2-3-4 ετών,

αλλά, ξέρετε, αυτό που έκαναν,
επειδή εγώ -

με πήγαν στην ειδική εκπαίδευση,

η οποία είναι εξαιρετικά ειδική

λόγω του ότι δεν με εκπαίδευσε.

(Γέλια)

Έτσι, τον καιρό που έπρεπε
να σταματήσω να μαθαίνω

επειδή δεν είχα τρόπο να μάθω,

ξέρετε, ήμουν απλά σε ειδική εκπαίδευση.

Αυτό που έκαναν ήταν -

Έτσι δεν μπορούσα να μάθω
τίποτα απολύτως.

Όμως, σε εκείνη την ηλικία,
άρχισα να σκέφτομαι πράγματα

και πώς ήταν όλες αυτές οι σκιές

και γι' αυτό μου αρέσουν η αστροφυσική,
η φυσική και τα μαθηματικά σήμερα,

επειδή έπρεπε να σταματήσω να μαθαίνω,

πιστεύω ότι γι' αυτό κάνω
αυτό που κάνω σήμερα.

Εντάξει, επιτρέψτε μου
να συνεχίσω με την βαρύτητα.

Είναι πολύ συναρπαστικό θέμα
για όσους ασχολούμαστε με τη φυσική.

Ας συνεχίσω.

Τώρα, αυτό που συνέβη ήταν,

μετά από μερικούς αιώνες, οι φυσικοί
είχαν την πειραματική τεχνολογία

για να δοκιμάσουν την τροχιά του Νεύτωνα.

Τώρα, ο Νεύτων προέβλεψε
ότι η τροχιά του Ερμή ήταν οβάλ,

ή όπως θα έλεγαν οι επιστήμονες,
«ελλειψοειδής».

Όμως, όταν στοχεύσαμε τα τηλεσκόπια μας,
είδαμε αυτό το πράγμα.

Όσοι από εσάς είσαστε επιστήμονες,
ξέρετε ότι είναι υπερβολικό, αλλά -

Δεν φαινόταν καλό,
ο Νεύτων είχε αποτύχει.

Ένας από τους σπουδαιότερους φυσικούς,
από τα μεγαλύτερα μυαλά, είχε αποτύχει!

(Γέλια)

Έτσι, χρειαστήκαμε κάποιον άλλον,
όπως είχε κάνει ο Νεύτωνας,

να ξεχάσουν ό,τι ήξεραν.

Και ξέρετε, να το ξαναδημιουργήσουν.

Και το όνομα αυτού του ανθρώπου
ήταν Αλβέρτος Αϊνστάιν.

Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, επίσης δεν -

ούτε αυτός προχώρησε,
δεν τα πήγαινε και πολύ καλά.

Ήταν Εβραίος κατά την άνοδο
των Ναζί στη Γερμανία,

έτσι δεν μπορούσε να βρει θέση
στο πανεπιστήμιο της περιοχής.

Αναγκάστηκε να δουλέψει
σε γραφείο για ευρεσιτεχνίες,

που, εντάξει, δεν ήταν θεωρητική φυσική
αλλά εδώ μιλάμε για τον Αϊνστάιν.

Έτσι, ναι,

έτσι ο Αϊνστάιν ξαφνικά
είχε ένα σωρό χρόνο για να σκεφτεί.

Έπρεπε να σταματήσει να μαθαίνει,
αλλά είχε όλο αυτό το χρόνο για να σκεφτεί

και έτσι, αυτό που είχε κάνει ήταν,

του άρεσε να κάνει πειράματα σκέψης

και του άρεσε να σκέφτεται
διάφορα πράγματα.

Έτσι ο Αϊνστάιν σκέφτηκε,

φαντάστηκε τον εαυτό του
σε ένα τραμπολίνο με μερικούς φίλους,

οι οποίοι στην πραγματικότητα -
λάθος στην πρόταση μου εδώ,

είναι γεγονός ότι οι φυσικοί
συνήθως δεν έχουν τόσους φίλους.

(Γέλια)

Ο Αλβέρτος Άινσταιν μάλλον ήταν
σε ένα τραμπολίνο με έναν φίλο του

και ξέρετε, μάλλον έπαιζαν

ξέρω γω, τέννις ή κάτι τέτοιο.

Ξέρετε όμως, φυσικοί είναι,

δεν έχουν καλό συντονισμό χεριών με μάτια,

οπότε μάλλον δεν έπιασαν
την μπάλα του τένις

και κύλησε γύρω τους,

και ο Αϊνστάιν το είδε και είπε,

«Χωρίς τριβή, αυτό είναι βαρύτητα!»

Συνειδητοποίησε,
«Αυτό είναι απλώς βαρύτητα».

Έτσι μετά, προέβλεψε την κίνηση

που θα καταλήξει σαν αυτό
το τρελό πράγμα,

αλλά αυτό το τρελό πράγμα
είναι ακριβώς το άλλο τρελό πράγμα.

Έτσι, ο Αϊνστάιν είχε λύσει το πρόβλημα

αφού απλώς το σκέφτηκε
με την δική του μοναδική προοπτική,

με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Σταμάτησε να μαθαίνει,
και άρχισε να σκέφτεται και να δημιουργεί.

Επιτρέψτε μου να επιστρέψω στην ιστορία,

δεν τα πήγαινα και τόσο καλά,

γι' αυτό την έριξα εκεί πίσω.

Έτσι, περίπου πριν από τρία χρόνια, εγώ -

Εντάξει, ήθελα να παρακολουθήσω
μια τάξη λογισμού,

έτσι αποφάσισα
πως για να την παρακολουθήσω,

θα έπρεπε να μάθω: άλγεβρα, τριγωνομετρία,

όλα την ύλη του γυμνασίου,
μαθηματικά λυκείου,

και μαθηματικό λογισμό
πρώτου έτους προπτυχιακών,

σε δύο εβδομάδες.

για να μπορέσω να κάτσω
στο πίσω μέρος αυτής της τάξης.

Ήμουν δέκα.

(Γέλια)

Εντάξει -

Λοιπόν, επίσης εκείνο τον καιρό,

με δέχθηκαν στο Πανεπιστήμιο

αν και ήμουν μόλις 10 ετών.

Εντάξει, χρειάστηκε να περάσω
από εισαγωγική συνέντευξη,

ξέρετε, πρέπει να το κάνετε,
πανεπιστήμιο είναι.

Έπρεπε λοιπόν να κάνω τη συνέντευξη

και λόγω του πάρκινγκ,
είχα όλα αυτά τα νομίσματα

και ξέρετε, μου έπεσαν όλα
μέσα στο γραφείο αυτού του τύπου,

κάτι που τον έκανε να πιστεύει
πως δεν έχω κοινή λογική

και με καθυστέρησε για ένα εξάμηνο.

Έτσι, εκείνο τον καιρό
χρειάστηκε να σταματήσω να μαθαίνω.

Εντάξει, τι έκανα;

Μήπως σταμάτησα να μαθαίνω και απλώς
άρχισα να παίζω βιντεοπαιχνίδια και λοιπά;

Όχι!

Άρχισα να σκέφτομαι τα σχήματα!

(Γέλια)

Και σκεφτόμουν αυτό το συγκεκριμένο
πρόβλημα στην αστροφυσική

που τότε με ενδιέφερε πολύ,

και συνεχίζει να με ενδιαφέρει.

Τις επόμενες δύο εβδομάδες

άρχισα να σκέφτομαι αυτά τα σχήματα,

άρχισα να σκέφτομαι αυτό το πρόβλημα,

και μετά από λίγο το είχα λύσει.

Έτσι, έλυσα αυτό το πρόβλημα
στην αστροφυσική,

που είναι παρόμοιο με ό,τι συνέβη
στον Αϊνστάιν και στον Νεύτωνα.

Δεν θα σας πω το ακριβές πρόβλημα

επειδή δεν το έχω δημοσιεύσει ακόμη.

Όταν δημοσιευτεί ίσως να το καταλάβετε,

(Γέλια)

για όσους διαβάζετε
επιστημονικές δημοσιεύσεις.

(Γέλια)

Σκέφτηκα όλα αυτά τα προβλήματα
και ξέρετε,

είχα μόνο ένα πακέτο φτηνό χαρτί
από το χαρτοπωλείο

κι επειδή σκεφτόμουν αυτά
τα πολυδιάστατα πράγματα,

το χρησιμοποίησα πολύ γρήγορα.

Έτσι, πήγα στους ασπροπίνακες
επειδή μου τελείωσε το χαρτί.

Αλλά και ο ασπροπίνακας
γέμισε πολύ γρήγορα,

έτσι πήγα στα παράθυρα των γονιών μου.

Και μετά από αυτό με κυνήγησαν
με Άζαξ και τέτοια πράγματα

και αυτοί οι απαίσιοι δημιουργοί του Άζαξ
μου έσβηναν τις εξισώσεις μου,

αλλά, λόγω αυτού,

μετά από περίπου ένα μήνα,

οι γονείς μου συνειδητοποίησαν
ότι δεν έβγαινα στο πάρκο,

απλά ζωγράφιζα περίεργα
σχήματα στα παράθυρα.

Βασικά προσπαθούσα
να αποδείξω ότι έκανα λάθος,

όχι να καταλήξω σαν το Νεύτωνα,

δεν το ήθελα αυτό, ξέρετε,

να αποδειχθεί ότι έκανα λάθος
μετά από εκατό χρόνια.

Έτσι, έκανα το εξής,
πήγαινα στα παράθυρα,

προσπαθώντας να αποδείξω ότι έκανα λάθος,
αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Μετά από αυτό, οι γονείς μου,

πίστευαν ότι έπρεπε να είμαι στο πάρκο,

έτσι πήραν τηλέφωνο
έναν τύπο από το Πρίνστον

και του είπαν να αποδείξει
ότι όσα έκανα ήταν λάθος.

Δυστυχώς, δεν έγινε έτσι
και είπε πως ήμουν στον σωστό δρόμο,

έτσι, δεν θα πάω στο πάρκο.

(Γέλια)
(Χειροκρότημα)

Και επειδή έπρεπε να σταματήσω να μαθαίνω,

άρχισα να σκέφτομαι κι έλυσα το πρόβλημα.

Μετά από αυτό αποφάσισα
να φτιάξω ένα βίντεο

για άλλους ανθρώπους που ήθελαν
ακόμη να κάνουν μαθηματικό λογισμό,

- τους άλλους τρεις εκεί έξω -

και έτσι θα μπορούσαν να μάθουν και αυτοί.

Έτσι έκανα αυτό το βίντεο
για τον μαθηματικό λογισμό,

ο κόσμος παρατήρησε ότι ήμουν 12 ετών
και έκανα ένα βίντεο για τον λογισμό.

Μετά από αυτό, οι πρώτοι που το πρόσεξαν
ήταν ο Αστέρας της Ιντιανάπολις

και με έβαλαν στο πρωτοσέλιδο
κάποιας εφημερίδας

και όπως βλέπετε σε αυτή τη φωτογραφία,

έτρωγα ένα σάντουιτς, ήταν πολύ νόστιμο.

Λοιπόν, εντάξει.

Κατόπιν, το βίντεό μου
εξαπλώθηκε στο διαδίκτυο.

Όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία
το είχαν δει δύο εκατομμύρια φορές.

Πρώτα απ' όλα, ένα βίντεο για μαθηματικά
εξαπλώθηκε, ποιος θα το πίστευε;

(Γέλια)

Έτσι, μετά από αυτό, μεταφράστηκε
σε αυτή την γλώσσα, όποια κι αν είναι.

Ξέρει κανένας σας τι γλώσσα είναι αυτή;

Δεν μπορώ να τη διαβάσω.
(Κοινό) Κινέζικα.

Εντάξει, είναι Κινέζικα, καλό να το ξέρω.

(Γέλια)

Έτσι, μετά από αυτό, με πήρε τηλέφωνο
ένας τύπος από το κανάλι Fox,

και με άφησε να ζωγραφίσω στα παράθυρά του
και αυτός ήταν ο Γκλεν Μπεκ.

(Γέλια)

Ήταν εξαιρετική εμπειρία
καθώς τα παράθυρα του ήταν τεράστια,

23 όροφοι ψηλά
και έβλεπαν στο Κτήριο Κράισλερ,

και ήταν μια διασκεδαστική εμπειρία.

(Γέλια)

Μετά άρχισαν να εμφανίζονται
περίεργοι επισκέπτες στο σπίτι μου.

(Γέλια)

Ήρθε ο Μόρλυ Σέιφερ
από την εκπομπή 60 Λεπτά του CBS.

Τώρα, για εσάς που μπορείτε να δείτε
τη φωτογραφία πολύ καλά,

μπορεί να προσέξετε
ότι φοράω τις ίδιες σαγιονάρες.

(Γέλια)

Τώρα, ας ανακεφαλαιώσουμε
αυτά που έχουμε κάνει.

Ο Αϊνστάιν, ο Τζόνσον, ο Νεύτων
και όλοι αυτοί για τους οποίους μίλησα,

είναι πραγματικά ιδιοφυΐες;

Αυτό τους έκανε τόσο ξεχωριστούς;

Γι' αυτό έκαναν πραγματικά
όλη αυτή την δουλειά;

Φυσικά και όχι! Όχι!

Δεν είναι γι' αυτόν τον λόγο!
(Γέλια)

Εντάξει, αυτό που έγινε,
αυτό που έκαναν,

ήταν η μετάβαση από τη μάθηση,
στη σκέψη, τη δημιουργία,

την οποία τα μέσα έχουν μεταφράσει
ως, ξέρετε, ιδιοφυΐα.

Είμαι αρκετά σίγουρος
ότι είχαν σχετικά υψηλά IQ,

αλλά, όπως μερικοί από εσάς
ίσως γνωρίζουν,

υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με υψηλό IQ
που δεν δημιουργούν κάτι τέτοιο,

απλά καταλήγουν να απομνημονεύουν
μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψηφία του π.

Πρώτα απ' όλα, θέλω να τους ρωτήσω:
γιατί δεν απομνημονεύετε έναν άλλο αριθμό;

Θέλω να πω, τώρα φοράω το φ.

Ως συμπέρασμα,
δεν θα έπρεπε καν να βρίσκομαι εδώ,

μου είχαν πει ότι δεν θα μιλούσα ποτέ.

Κάποιος θεραπευτής που παρακολουθεί
μάλλον έχει φρικάρει τώρα.

(Γέλια)
(Ζητωκραυγές)

(Χειροκρότημα)

Εντάξει, υποτίθεται πως δεν μιλάω,
υποτίθεται πως δεν μαθαίνω,

αλλά επειδή έκανα αυτή τη μετάβαση
από τη μάθηση στη σκέψη, στη δημιουργία,

είμαι εδώ σήμερα,

και μιλάω σε περίπου 400 με 800 άτομα
στη Νέα Υόρκη.

Εντάξει.

Τώρα, τι θα θέλατε
να σας αποφέρει αυτή η ομιλία;

Αυτό που θέλω να κάνετε,
για τις επόμενες 24 ώρες,

ξέρω ότι ίσως να έχετε σχολείο
ή κάτι τέτοιο, αν και είναι Σάββατο,

για τις επόμενες 24 ώρες
μη μάθετε τίποτε!

Δεν επιτρέπεται να μάθετε τίποτε
τις επόμενες 24 ώρες.

(Κοινό) Ναι!

(Γέλια)

Όμως, αυτό που θέλω να κάνετε,

είναι να πάτε σε κάποιο πεδίο,

εννοώ, όλοι σας έχετε κάποιο πάθος
που εγώ δεν γνωρίζω,

εγώ σας μιλώ εδώ και 11 λεπτά.

Δεν έχω ιδέα για το τι ενδιαφέρεστε.

Αλλά, σίγουρα όλοι σας έχετε κάποιο πάθος

και όλοι σας ξέρετε ποιο είναι.

Έτσι θέλω να σκεφτείτε αυτό το πεδίο

αντί να μαθαίνετε γι' αυτό το πεδίο,

και αντί να είσαστε μαθητής ενός πεδίου,

να γίνετε αυτό το πεδίο!

Είτε είναι μουσική ή αρχιτεκτονική,
ή επιστήμη ή οτιδήποτε,

θέλω να σκεφτείτε γι' αυτό το πεδίο

και ποιος ξέρει, ίσως
να μπορέσετε να δημιουργήσετε κάτι.

Σας ευχαριστώ πολύ.
Είμαι ο Τζέικομπ Μπαρνέτ.

(Ζητωκραυγές)
(Χειροκρότημα)