-
Canlı varlıklar milyarlarca yıldır var
-
ve daha da yıllarca buralarda olacaklar.
-
Canlıların dünyasında çöp sahası yok.
-
Bunun yerine materyaller akar.
-
Bir türün atığı bir diğerinin yiyeceği olur;
-
enerji güneşten sağlanır;
-
canlılar büyür, sonra da ölür;
-
besinler de güvenle toprağa döner.
-
Ve bu işe yarar.
-
Ancak insanlar olarak
-
biz doğrusal bir yaklaşım benimsedik:
-
alıyor, yapıyor ve atıyoruz.
-
Yeni bir telefon çıkıyor.
-
O zaman eskisinden kurtuluyoruz.
-
Çamaşır makinemiz bozuluyor.
-
Yerine yenisini alıyoruz.
-
Bunu her yaptığımızda
sınırlı kaynak miktarını tüketiyor
-
ve sıklıkla toksik atık üretiyoruz.
-
Uzun vadede bu düpedüz devam edemez.
-
Peki ne edebilir?
-
Canlı dünyanın döngüzel modelinin
işe yaradığını kabul edersek
-
biz de döngüsel ekonomiyi kullanacak şekilde
-
düşünme biçimimizi değiştirebilir miyiz?
-
Biyolojik döngüyle başlayalım.
-
Atığımız sermayeyi azaltmak yerine
nasıl yaratabilir?
-
Ürünler ve bileşenleri ile
içinde geldikleri paketleri
-
yeniden düşünüp tasarlayarak
-
güvenli ve gübreleşebilen materyaller oluşturbailiriz
-
bunlar da daha fazla şey yetiştirmemize yardımcı olur.
-
Filmlerde dedikleri gibi
-
"Bu materyalin yapımında
hiçbir kaynak harcanmamıştır."
-
Peki ya çamaşır makineleri,
cep telefonları, buzdolapları?
-
Bunların biyolojik olarak
ayrışmadığını biliyoruz.
-
Burada da başka bir tür
yeniden düşünmeden bahsediyoruz:
-
değerle malzemeler, polimerleri ve alaşımları
-
dönüştürmenin bir yolu,
-
böylelikle kalitelerini koruyup
-
tek tek ürünlerin raf ömürlerinin ötesinde
-
kullanışlı olmaya devam ederler.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-