< Return to Video

"F jak fałszerstwo" (1973) - jak konstruować wideo-esej

  • 0:06 - 0:09
    Cześć, nazywam się Tony,
    a to jest Every Frame a Painting.
  • 0:09 - 0:11
    Kanał ma się dobrze,
    dlatego już najwyższa pora.
  • 0:11 - 0:13
    Pora na wyznanie?
  • 0:13 - 0:15
    Tak, pora na wyznanie.
  • 0:15 - 0:18
    Z żadnego filmu nie ukradłem
    tylu pomysłów, co z tego.
  • 0:18 - 0:21
    "F jak fałszerstwo"
  • 0:22 - 0:24
    Panie i panowie,
    słowem wprowadzenia,
  • 0:24 - 0:27
    to jest film o oszustwie
  • 0:28 - 0:29
    i szwindlu.
  • 0:30 - 0:31
    O kłamstwach.
  • 0:32 - 0:35
    Chwila, wybaczcie, źle to robię.
    Możemy zacząć od nowa?
  • 0:38 - 0:42
    Oto esej filmowy Orsona Wellesa.
    Nazywa się "F jak fałszerstwo".
  • 0:42 - 0:44
    I jest jedną z moich osobistych biblii.
  • 0:44 - 0:47
    Nauczyłem się z niego wszystkiego,
    co wiem o montażu.
  • 0:47 - 0:49
    Ale dzisiaj chcę omówić
    jedną podstawową rzecz:
  • 0:50 - 0:51
    STRUKTURĘ
  • 0:51 - 0:55
    Odkryliśmy bardzo prostą zasadę,
    o której może wszyscy już słyszeliście,
  • 0:55 - 0:57
    ale my długo
    się tego uczyliśmy.
  • 0:58 - 0:59
    W czasie tworzenia
    eseju filmowego
  • 0:59 - 1:01
    trzeba zdecydowanie unikać jednej rzeczy.
  • 1:01 - 1:03
    - To chyba tyle.
    - A do tego?
  • 1:04 - 1:06
    - To wszystko.
    - A do tego?
  • 1:07 - 1:10
    - Nic, bo skończyłem zamawiać.
    - A do tego?
  • 1:10 - 1:12
    Jeśli opowiadasz historię pełną
  • 1:12 - 1:14
    "a do tego...",
  • 1:14 - 1:15
    to masz poważny problem.
  • 1:15 - 1:19
    To właśnie najczęstszy błąd,
    który sam popełniam.
  • 1:19 - 1:21
    Jak tutaj. Zwróćcie uwagę,
    jak się powtarzam.
  • 1:22 - 1:24
    Postanawiają wziąć pieniądze,
  • 1:24 - 1:25
    postanawiają przestać walczyć,
  • 1:25 - 1:26
    postanawiają ukryć emocje,
  • 1:26 - 1:28
    postanawiają komuś nie ufać,
  • 1:28 - 1:30
    postanawiają przeczekać dyskomfort,
  • 1:30 - 1:30
    postanawiają...
  • 1:32 - 1:35
    To lista, którą można ustawić w dowolnej
    kolejności. Dlatego jest taka nudna.
  • 1:36 - 1:39
    Między każdym punktem,
    który zapisaliście,
  • 1:39 - 1:43
    powinno być słowo "DLATEGO"
    albo "ALE".
  • 1:43 - 1:46
    Wpadacie na pomysł,
    że wydarza się to...
  • 1:47 - 1:50
    - Co to?
    - Moje łoniaki. Od Scotta Tenormana.
  • 1:50 - 1:51
    I DLATEGO dzieje się to.
  • 1:51 - 1:54
    Łoniaków się nie kupuje.
    Muszą ci same wyrosnąć.
  • 1:54 - 1:56
    - Czyli te łoniaki są nic niewarte?
    - No.
  • 1:56 - 1:58
    ALE dzieje się to.
  • 1:58 - 2:00
    - A ja dam ci te łoniaki.
    - Super.
  • 2:00 - 2:01
    DLATEGO dzieje się to.
  • 2:01 - 2:03
    Nosz kurde!
  • 2:03 - 2:06
    W tym filmie Orson Welles
    robi dokładnie to samo.
  • 2:06 - 2:09
    Tylko zamiast scen
    łączy ze sobą myśli.
  • 2:09 - 2:12
    Jesteś malarką. Czemu chcesz,
    by ludzie malowali podróbki?
  • 2:12 - 2:13
    ALE
  • 2:13 - 2:17
    Bo są równie dobre jak oryginały
    i jest na nie rynek i popyt.
  • 2:17 - 2:18
    DLATEGO
  • 2:18 - 2:22
    Gdyby nie było rynku sztuki,
    fałszerze nie mogliby istnieć.
  • 2:22 - 2:24
    Mimo że ten film jest esejem,
  • 2:24 - 2:27
    jego fragmenty spaja ta sama logika
    co odcinki South Parku.
  • 2:27 - 2:31
    Druga zasada tego filmu to równoczesne
    prowadzenie kilku historii.
  • 2:31 - 2:35
    Znowu zacytuję Hitchocka. Powiedział,
    że tworzenie filmów to inaczej:
  • 2:35 - 2:38
    "A TYMCZASEM NA RANCZU"
  • 2:38 - 2:39
    Ma całkowitą rację.
  • 2:39 - 2:41
    Dobrze jest prowadzić dwa wątki naraz.
  • 2:41 - 2:44
    Gdy jeden osiągnie punkt kulminacyjny,
    przechodzisz do drugiego.
  • 2:44 - 2:46
    Mam nadzieję,
    że wiesz, co robisz.
  • 2:49 - 2:51
    Kontynuujesz drugi wątek
    od wybranego momentu.
  • 2:51 - 2:53
    Gdy robi się nudny, zostawiasz go.
  • 2:53 - 2:55
    "A tymczasem na ranczu".
  • 2:56 - 2:58
    Jak to działa w eseju filmowym?
  • 2:58 - 3:02
    Powiedzmy, że masz dwa wątki.
    Pozwól, żeby jeden się rozwinął.
  • 3:02 - 3:06
    Gdy dotrze do najciekawszego miejsca,
    przejdź do drugiego. Daj mu się rozwinąć.
  • 3:06 - 3:10
    A gdy ten sięgnie punktu kulminacyjnego,
    wróć do pierwszego. Proste, nie?
  • 3:11 - 3:13
    Ale "F jak fałszerstwo"
    nie dotyczy jedynie dwóch rzeczy.
  • 3:13 - 3:16
    Opowiada jeszcze o Orsonie
    Wellesie, Howardzie Hughesie,
  • 3:16 - 3:19
    kobiecie o imieniu Oja, a nawet
    o powstawaniu tego filmu.
  • 3:19 - 3:24
    Starannie budując każdą historię, Welles
    może skakać między sześcioma wątkami,
  • 3:24 - 3:26
    a widz nigdy nie czuje się
    zdezorientowany.
  • 3:26 - 3:29
    Więc gdy tworzę esej filmowy,
    oto co dzieje się w mojej głowie:
  • 3:30 - 3:33
    - A do tego?
    - Nic do tego!
  • 3:33 - 3:36
    I wszystko to dzięki
    zobaczeniu tego filmu.
  • 3:36 - 3:39
    Który jak żaden inny nauczył mnie,
    że nie chodzi o to, co dostaniesz.
  • 3:39 - 3:42
    Liczy się to, jak to zmontujesz
    i jaki jest efekt końcowy.
  • 3:45 - 3:49
    Pamiętajcie, eseje filmowe
    to nie eseje. To filmy.
  • 3:49 - 3:53
    Trzeba nadać im strukturę i tempo tak,
    jak by to zrobił filmowiec.
  • 3:53 - 3:56
    "Dlatego" i "ale".
    "A tymczasem na ranczu".
  • 3:56 - 3:58
    Jeśli mi nie wierzycie,
    zaufajcie chociaż Wellesowi,
  • 3:59 - 4:01
    który jakimś cudem rozpracował to
    ponad 40 lat temu.
  • 4:01 - 4:04
    Czemu nie?
    Jestem szarlatanem.
  • 4:04 - 4:06
    Zresztą, nieważne. Zakończmy ten esej.
  • 4:07 - 4:08
    Pora się przedstawić.
  • 4:09 - 4:14
    Cześć, nazywam się Tony i tym zamykam
    pierwszy rok Every Frame a Painting.
  • 4:15 - 4:16
    Dziękuję wam za oglądanie
  • 4:16 - 4:19
    i życzę wszystkim bardzo miłego,
  • 4:19 - 4:21
    przyjemnego wieczoru.
  • 4:23 - 4:25
    Montaż i narracja:
    Tony Zhou
  • 4:25 - 4:26
    Możecie wspierać ten kanał na stronie:
    www.patreon.com/everyframeapainting
  • 4:26 - 4:28
    Muzyka:
  • 4:28 - 4:31
    Materiał filmowy z:
Title:
"F jak fałszerstwo" (1973) - jak konstruować wideo-esej
Description:

Jeśli chcecie tworzyć wideo-eseje, nie ma lepszego filmu do przestudiowania niż arcydzieło Orsona Wellesa z 1973 roku, "F jak fałszerstwo". Można z niego wyciągnąć milion lekcji, jednak dzisiaj zobaczmy, czego może nas nauczyć na temat struktury. BEZ SPOILERÓW.

Wyłącznie dla celów edukacyjnych. Możecie wesprzeć kanał finansowo na stronie Patreon: http://www.patreon.com/everyframeapainting

I śledźcie mnie na:
Twitterze: https://twitter.com/tonyszhou
Facebooku: https://www.facebook.com/everyframeapainting

Muzyka:
Duke Ellington, Charles Mingus & Max Roach - Very Special
Michel Legrand - F for Fake (Cinéma)
A Tribe Called Quest - Oh My God (Instrumental)
Michel Legrand - Orson’s Theme (After the Rain Version)
A Tribe Called Quest - Oh My God

Fragmenty wywiadów:
Trey Parker i Matt Stone na Uniwersytecie Nowojorskim: http://nyti.ms/1bNx6xf
Legendarny komentarz dźwiękowy Johna Sturgesa: http://bit.ly/1C2Jq1J
more » « less
Video Language:
English
Duration:
04:32

Polish subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.