-
[Katharina Grosse: Schilderen met kleur]
-
[Katharina Grosse Studio, Berlijn, Duitsland]
-
Ik moet dit gedicht opschrijven,
hier op mijn pols--
-
op mijn arm.
-
"Stilton Cheese".
-
Ik maak een kerstkaart voor mijn vrienden.
-
Eén kant van de kaart wordt een foto
van een gedicht dat ik erg goed vind.
-
Ik heb het op papier geschreven,
-
en ik denk--misschien is het beter
op mijn huid.
-
Zodra ik begon met schilderen,
ben ik gestopt met lezen.
-
Op school hield ik van talen en lezen,
-
en dat stopte echt op het moment
dat ik begon met schilderen.
-
En ik begreep niet waarom.
-
Het duurde even voordat ik begreep
waarom dat gebeurde.
-
Het is een gedicht van een Oostenrijkse dichter,
-
en zijn naam is Ernst Jandl,
-
en hij heeft een aantal fantastische gedichten
geschreven die enkel klank zijn, en...
-
ja, ze zijn super fascinerend.
-
De taalkundige structuur duwt je richting
een soort ordesysteem
-
waar dingen elkaar opvolgen
op lineaire wijze.
-
En ik realiseer me dat schilderen
geen lineaire structuur heeft;
-
maar de synchroniteit van schilderen
is onweerstaanbaar voor je denkproces.
-
[De camera klikt]
-
Okay, dit moet opnieuw.
-
Over kleur wordt zelden
betekenisvol en diepzinnig geschreven.
-
Moderne critici schrijven over het concept,
over wat je kunt zien,
-
of over de politieke of sociale achtergrond;
-
maar het kleuraspect op zich
in de schilderkunst wordt nooit besproken.
-
Opmerkelijk is dat kleur als een facet
van de schilderkunst sinds de 18e eeuw--
-
sinds de Parijse academie ofzo--
-
wordt beschreven als vrouwelijk, minder
stabiel en transparant, minder intelligent.
-
Het concept, daarentegen--de lijn, de schets--
-
is meer het mannelijke, heldere, progressieve,
en intelligente facet van de kunst.
-
Ik denk dat ik deze erfenis
op een interessante manier behandel,
-
omdat kleur zo'n ontzettend belangrijk
ruimtelijk onderdeel is van mijn werk,
-
in diens verhouding met de gevormde,
gebouwde, en tastbare wereld.
-
Dat is een centraal punt
wanneer ik schilder in een open ruimte.
-
Ik houd van het ordeloze potentieel van kleur.
-
Kleur vervaagt in feite
de grenzen van het object,
-
en doet de subject-object relatie
geheel verdwijnen.
-
En ik denk dat kleur ons
die vervaging kan laten zien.
-
[Johann König Galerie, Berlijn, Duitsland]
-
Het is voor het eerst dat ik
mijn werken op papier exposeer.
-
Toen ik terugkwam van m'n jaarlijkse surftrip
[Grosse lacht]
-
startte ik op papier te werken
en ik ben niet meer gestopt.
-
En ik vond het erg interessant,
-
en ik kon meer in kortere tijd ontwikkelen.
-
Alle handelingen komen samen
op één achtergrond,
-
dus het heeft wat weg
van geweld in een film,
-
het versnelt en verkort de tijd.
-
En daarmee verkort het ook het denk-
en handelingsproces.
-
Dit medium geeft bovendien geen weerstand,
-
anders dan mijn grotere werken waarbij
het materiaal vaak erg resistent is,
-
wat het schilderen minder vloeiend
en dynamisch maakt.
-
In mijn werk probeer ik wat
bliksemgedachten te vangen
-
en misschien is het schilderen
voor mij een manier
-
om deze zichtbaar en begrijpelijk te maken.
Art21