-
Dum mi laboras pri kelkaj pli ambiciaj projektoj, mi ŝatus rapide komenti
-
pri kelkaj "matematikecaj" aĵoj traŝvebantaj la interreton
-
nur por ke vi sciu ke mi ankoraŭ vivas.
-
Do ekzistas tiu video ĉirkaŭenirinta pri kiel vide multipliki tiel ĉi:
-
Elektu du nombrojn, ni diru: 12 oble 31...kaj tiam vi desegnas tiujn liniojn:
-
unu, du...tri, unu. Poste vi komencas nombri la kruciĝojn.
-
Unu, du, tri maldekstre. Unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep meze.
-
Unu, du dekstre.
-
Kunigu ilin: tri-sep-du. Jen via solvo. Magio, ĉu ne?
-
Sed unu el la ravaj aĵoj pri matematiko estas ke
-
ofte estas pli ol unu maniero solvi problemon
-
kaj kelkfoje ĉi metodoj aspektas tute malsamaj
-
sed ĉar ili faras la saman aĵon, ili devas iel kunrilati
-
kaj en ĉi kazo, ili ne estas tiel malsamaj entute.
-
Lasu min denove demonstri tiun vidan metodon.
-
Ĉi-foje ni provu 97 oble 86.
-
Do ni desegnas naŭ liniojn kaj sep liniojn oble ok linioj kaj ses linioj.
-
Nun ni nur devas nombri la kruciĝojn.
-
Unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep, ok, naŭ, dek... O kej, atendu!
-
Tio enuigas!
-
Kio pri: anstataŭ nombri ĉiujn punktojn,
-
ni simple eltrovu kiom da kruciĝoj estas tie.
-
Jen do: estas sep unudirektaj kaj ses aliadirektaj.
-
Hej, tio estas nur ses oble sep, kio estas...Ho!
-
Forgesu ĉion kion mi iam ajn diris pri ke lerni ke certa kvanto da memoradu en matematiko estas utile
-
almenaŭ bazlerneje
-
ĉar ŝajne mi trompis mian vojon tra esti matematikistino
-
sen memori ses oble sep
-
kaj nun mi devas eltrovi kvin oble sep
-
kio estas... [murmuras] ...do tio estas 35 kaj mi aldonu la sesan sep-on por ricevi 42.
-
Ŭaŭ! Tion mi vere devus esti sciinta.
-
O kej, sed la punkto estas ke ĉi metodo disigas la 'duciferan' multiplikadan problemon
-
en kvar 'unuciferajn' multiplikadajn problemojn
-
kaj se vi ja memoras vian multiplikado-tabelon
-
vi povas facile eltrovi la solvojn.
-
Kaj ĝuste kiel ĉi tri nombroj iĝis la 1-umaj, 10-umaj, kaj 100-umaj pozicioj
-
de la solvo, iĝas ankaŭ tiuj ĉi. Unuumaj. Dekumaj. Centumaj.
-
Vi adicias ĉiujn kaj: jen!
-
Tio estas ekzakte la sama speco de disigi en unuciferan multiplikadon
-
kaj adicii laŭ la malnova enuiga metodo.
-
La tuta punkto nur estas multipliki ĉiun cifero-duopon,
-
certigi ke estas la ĝusta kvanto da nuloj ĉe la fino
-
kaj ĉion adicii. Sed kompreneble vidi ke kion vi vere faras estas
-
multipliki ĉiun eblan duopon ne estas io pri kio viaj instruistoj volas ke vi konsciu pri ĝi
-
aŭ alie vi eble memoros la 'ĉiuj kombinacioj'-koncepton
-
venante al multiplikado de binomoj kaj tio eble tro facilos.
-
Finfine, ĉiuj tiaj metodoj de multiplikado distras de kio multiplikado vere estas.
-
Kio por 12 oble 31 estas tio ĉi.
-
La tuta resto nur estas disigi ĝin en bone organizitajn stakojn
-
Diri, nu: 10 oble 30 estas tio. 10 oble 1 estas tio. 30 oble 2 estas tio.
-
Kaj 2 oble 1 estas tio. Adiciu ĉion, kaj vi ricevas la tutan areon.
-
Ne lasu notmanieron veni en la vojon de via kompreno.
-
Parolante pri notmaniero...
-
Ĉi koleriga peco de nesenceco ĉirkaŭeniris lastatempe.
-
Kaj ke estis tiom da diskutado pri ĝi estas signo
-
ke ni trejniĝis zorgi pri notmaniero ege tro multe.
-
Ĉu vi unue multiplikas ĉi tie? Aŭ unue dividas ĉi tie?
-
La solvo estas ke: Ĉi tio estas malbone formita frazo.
-
Estas kvazaŭ diri: "Mi ŝatus iom da suko aŭ akvo kun glacio."
-
Ĉu vi celas ke vi ŝatus aŭ sukon sen glacio – aŭ akvon kun glacio?
-
Aŭ ĉu vi celas ke vi ŝatus aŭ sukon kun glacio aŭ akvon kun glacio?
-
Oni povas fari asertojn pri konvencioj pri kio estas ĝusta aŭ malĝusta
-
sed vere la ŝarĝo estas sur la aŭtoro de la frazo
-
ke ri enmetu kelkajn komojn kaj klarigu la aĵojn.
-
Matematikistoj faras tion aldonante krampojn
-
kaj evitante tiun 'dividite per'-signon.
-
Matematiko ne estas signoj sur paĝo.
-
La matematiko estas en tio, kion la signoj signifas.
-
Oni povas elpensi ajnajn deziratajn regulojn pri aĵoj
-
se oni nur estas konsekvenca pri ili.
-
La fino.
Ne Forgesu Mojosi.
