< Return to Video

I AM (Full Documentary)

  • 0:06 - 0:19
    Ripped by Nikolapan
    Synchronized and Corrected by Paparozoumis
  • 0:19 - 0:22
    'Ο κόσμος ανήκει σ' εκείνον
    που βλέπει πέρα απ' την επιτήδευσή του...
  • 0:22 - 0:25
    'Συνειδητοποίησε ότι είναι ένα ψέμα,
    και του έχεις ήδη καταφέρει
  • 0:25 - 0:27
    'το θανάσιμο χτύπημα.'
    ΡΑΛΦ ΓΟΥ ΑΛΝΤΟ ΕΜΕΡΣΟΝ
  • 0:47 - 0:48
    Λήψη
  • 0:51 - 0:54
    Λέγομαι Τομ Σέιντιακ.
    Είμαι σκηνοθέτης κινηματογράφου.
  • 0:54 - 0:55
    Κωμωδιών, κυρίως.
  • 0:56 - 0:59
    Αυτός εκεί είμαι,
    εκείνος που δεν ξέρει να χορεύει.
  • 0:59 - 1:01
    Έκανα τον Τζιμ Κάρεϊ
    να μιλάει απ' τον πισινό του,
  • 1:02 - 1:04
    τον Έντι Μέρφι
    να φορέσει μια στολή χοντρού.
  • 1:04 - 1:07
    Μεταμόρφωσα τον Στιβ Καρέλ
    στο πέμπτο μέλος των ΖΖ Τοp
  • 1:07 - 1:09
    κι έκανα τον Ρόμπιν Γουίλιαμς
    να βάλει μύτη κλόουν.
  • 1:10 - 1:11
    Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
  • 1:12 - 1:15
    Αυτή είναι η ιστορία μου,
    μιας ψυχικής νόσου.
  • 1:24 - 1:26
    Αλλά ας μη βιαζόμαστε.
  • 1:28 - 1:30
    Τι κάνει ο σκηνοθέτης των Bruce Αlmighty
    και Αce Ventura
  • 1:30 - 1:33
    στον σοβαρό κόσμο των ντοκιμαντέρ;
  • 1:34 - 1:35
    Πιστέψτε με.
  • 1:35 - 1:37
    Θα ήμουν ικανοποιημένος
    με άλλη μια ταινία γέλιου
  • 1:37 - 1:39
    και να συνεχίσω ως συνήθως.
  • 1:39 - 1:42
    Αλλά μου συνέβη κάτι τόσο ασυνήθιστο,
  • 1:42 - 1:44
    που επανεξέτασα τις προτεραιότητές μου
  • 1:44 - 1:46
    και έκανα στροφή
    σε μια ανεξερεύνητη περιοχή.
  • 2:07 - 2:10
    Ένα σπασμένο χέρι και μια άσχημη διάσειση
    αποδείχτηκαν κρίσιμα
  • 2:10 - 2:13
    όταν ανέπτυξα μετα-διασειστικό σύνδρομο,
  • 2:13 - 2:18
    όπου τα συμπτώματα τής διάσεισης
    εμμένουν για μήνες, χρόνια ή για πάντα.
  • 2:18 - 2:20
    'Οταν συμβαίνει ένα τραύμα στο κεφάλι
  • 2:20 - 2:21
    Δρ Τζόαν l. Ρόζενμπεργκ
  • 2:21 - 2:23
    συχνά ακολουθεί μια εμπειρία κατάθλιψης
  • 2:23 - 2:26
    κι αυτή η κατάθλιψη
    συνοδεύεται από τάσεις αυτοκτονίας.
  • 2:27 - 2:32
    Οι πολλαπλές διασείσεις στο γήπεδο
    του πρώην αμυντικού ΝFL ’ντρε Γουότερς
  • 2:32 - 2:34
    οδήγησαν στην κατάθλιψη
    και την αυτοκτονία του τον Νοέμβριο.
  • 2:36 - 2:38
    Τα συμπτώματα μου ήταν πολύ βαριά.
  • 2:38 - 2:42
    Μια έντονη ευαισθησία στο φως και τον ήχο,
    σοβαρές διακυμάνσεις διάθεσης
  • 2:42 - 2:45
    και ένα συνεχές βουητό μέσα στο κεφάλι μου
    που δεν έφευγε με τίποτα.
  • 2:48 - 2:50
    Η παραδοσιακή ιατρική δεν βοήθησε,
  • 2:50 - 2:54
    έτσι στράφηκα σε εναλλακτικές θεραπείες,
    τη βιοανάδραση και το υπερβαρικό οξυγόνο.
  • 2:55 - 2:56
    ΘΕΡΑΠΕlΑ ΣΕ ΕΞΕΛlΞΗ
  • 2:56 - 3:00
    Αλλά η σκληρή αλήθεια
    ήταν ότι τίποτα δεν φαινόταν να πετυχαίνει.
  • 3:00 - 3:03
    Μετά από αρκετούς μήνες μαρτυρίων,
  • 3:04 - 3:06
    ήμουν πρόθυμος
    να καλωσορίσω τον θάνατο.
  • 3:06 - 3:09
    Δεν είχα τάσεις αυτοκτονίας
    όπως πολλοί μετα-διασειστικοί,
  • 3:09 - 3:12
    αλλά ήταν γεγονός ότι ήμουν τελειωμένος.
  • 3:14 - 3:18
    Ο ενδεχόμενος θάνατός μου έφερε
    μια άμεση αίσθηση διαύγειας και σκοπού.
  • 3:18 - 3:21
    Αν ήταν να πεθάνω, αναρωτήθηκα,
  • 3:21 - 3:23
    τι θα ήθελα να πω πριν φύγω;
  • 3:24 - 3:26
    Έγινε πολύ απλό και ξεκάθαρο.
  • 3:26 - 3:29
    'Ηθελα να πω στον κόσμο
    αυτό που είχα μάθει.
  • 3:31 - 3:34
    Κι αυτό που είχα μάθει ήταν ότι ο κόσμος
    στον οποίο ζούσα ήταν ένα ψέμα
  • 3:34 - 3:38
    και το παιχνίδι που είχα κερδίσει,
    το οποίο νόμιζα ότι θα θεράπευε τον κόσμο,
  • 3:39 - 3:42
    ίσως ήταν εκείνο που τον κατέστρεφε.
  • 3:46 - 3:49
    Μετά από μήνες απομόνωσης
    χωρίς επισκέπτες
  • 3:49 - 3:52
    και ουσιαστικά
    χωρίς καμία επαφή με τον έξω κόσμο,
  • 3:52 - 3:55
    ξαφνικά, αναπάντεχα,
  • 3:55 - 3:58
    τα μετα-διασειστικά συμπτώματά μου
    άρχισαν να υποχωρούν.
  • 4:02 - 4:05
    'Οταν η κατάστασή μου βελτιώθηκε αρκετά
    ώστε να αντέχω να ταξιδεύω,
  • 4:06 - 4:08
    αποφάσισα να πάρω μια κάμερα
    κι ένα συνεργείο τεσσάρων
  • 4:08 - 4:12
    για ένα ταξίδι αναζήτησης εκείνων
    που με έκαναν να αμφισβητήσω τη ζωή μου,
  • 4:12 - 4:14
    για να προσπαθήσω
    να καταλάβω περισσότερα
  • 4:14 - 4:18
    και να ξεκινήσω μια συζήτηση για δύο
    δύσκολες και σπάνια τιθέμενες ερωτήσεις.
  • 4:18 - 4:21
    Τι δεν πάει καλά με τον κόσμο μας;
    Τι μπορούμε να κάνουμε;
  • 4:22 - 4:24
    'Εχεις δει ποτέ ταινίες μου; Είμαι περίεργος.
  • 4:25 - 4:26
    Δεν ξέρω. Ποιες;
  • 4:26 - 4:28
    -Λυπάμαι.
    -'Εχεις δει το Αce Ventura;
  • 4:28 - 4:30
    -Το Αce Ventura;
    -Αce Ventura.
  • 4:30 - 4:32
    Το έχεις ακουστά; Είναι με τον Τζιμ Κάρει.
  • 4:32 - 4:34
    -'Οχι.
    -Ο Θεός να σ' ευλογεί.
  • 4:35 - 4:37
    -Δεν ξέρω αν το έχεις ακουστά.
    -Ποιο;
  • 4:37 - 4:39
    -Το Αce Ventura.
    -'Οχι.
  • 4:39 - 4:41
    'Εχεις ακουστά το Αce Ventura;
  • 4:42 - 4:43
    Τι;
  • 4:45 - 4:46
    'Ελα, αδερφέ.
  • 4:48 - 4:49
    Για ξαναπές το.
  • 4:49 - 4:52
    'Εχεις δει κάποιες ταινίες μου;
    Είμαι περίεργος.
  • 4:52 - 4:57
    Το Αce Ventura είναι αγαπημένη ταινία
    των παιδιών και της οικογένειάς μου.
  • 5:06 - 5:08
    Εντάξει λοιπόν.
  • 5:09 - 5:11
    Θα πρέπει να τη δω.
  • 5:11 - 5:13
    Δεν πειράζει.
  • 5:29 - 5:34
    Ρωτάμε μερικά
    απ' τα πιο σημαντικά μυαλά τού σήμερα,
  • 5:34 - 5:35
    ανθρώπους σαν εσάς,
  • 5:35 - 5:40
    συγγραφείς, δημοσιογράφους, ιστορικούς,
    θρησκευτικούς ηγέτες, ακαδημαικούς,
  • 5:40 - 5:43
    τι δεν πάει καλά με τον κόσμο μας,
    τι μπορούμε να κάνουμε.
  • 5:43 - 5:45
    Πιο σημαντικά,
    τι μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό.
  • 5:46 - 5:51
    'Ημουν σπίτι ασθενής, μετά από διάσειση,
    και είδα ξανά το Αn Incοnνenient Τruth.
  • 5:52 - 5:56
    Bλέπω κι άλλα νέα για τον πόλεμο στο lράκ,
    βλέπω ανέχεια
  • 5:56 - 5:59
    και σκέφτομαι
    ότι δεν είναι αυτά τα προβλήματα.
  • 5:59 - 6:01
    Υ πάρχει ένα δηλητήριο από κάτω.
  • 6:01 - 6:04
    Νομίζω ότι υπάρχει κάτι
    πίσω απ' τις ρωγμές.
  • 6:04 - 6:08
    Πιστεύω ότι ο Ρούμι το γνώριζε
    και ότι το γνωρίζεις κι εσύ.
  • 6:08 - 6:11
    Αναζητούμε το θεμελιώδες
    ενδημικό πρόβλημα.
  • 6:11 - 6:14
    Υπάρχει ένα πρόβλημα
    που προκαλεί όλα τα υπόλοιπα προβλήματα;
  • 6:15 - 6:20
    'Η ανθρωπότητα θα χρειαστεί έναν πολύ
    καινούριο τρόπο σκέψης για να επιβιώσει.'
  • 6:20 - 6:21
    ΑΛΜΠΕΡΤ ΑlΝΣΤΑlΝ
  • 6:22 - 6:26
    Η βιόσφαιρα είναι μια ζώνη αέρα,
    νερού και γης όπου υπάρχει κάθε ζωή,
  • 6:26 - 6:29
    αλλά υπάρχει και ένα άλλο επίπεδο
    που δημιούργησε ο άνθρωπος
  • 6:29 - 6:31
    η εθνόσφαιρα, κατά τον Γουέιντ Ντέιβις.
  • 6:31 - 6:32
    Ντέιβιντ Σουζούκι
    Επιστ., Συγγρ., 'Τhe Sacred Balance'
  • 6:33 - 6:34
    Η εθνόσφαιρα είναι το σύνολο
  • 6:35 - 6:39
    όλων των τρόπων με τους οποίους
    ο άνθρωπος φαντάστηκε τον κόσμο.
  • 6:40 - 6:41
    Η Τζόαν Ντίντιον είχε πει κάτι υπέροχο.
  • 6:42 - 6:43
    Λιν Μακτάγκαρτ
    Δημοσ., Συγγρ., 'Τhe Field'
  • 6:43 - 6:45
    Λέμε ιστορίες στον εαυτό μας
    για να ζήσουμε.
  • 6:45 - 6:48
    Και ίσως η σημαντικότερη ιστορία
    που έχουμε πει στους εαυτούς μας
  • 6:49 - 6:51
    είναι η επιστημονική ιστορία.
  • 6:51 - 6:54
    Πάντα σκεφτόμαστε την επιστήμη
    ως την υπέρτατη αλήθεια,
  • 6:54 - 6:56
    αλλά η επιστήμη είναι απλώς μια ιστορία.
  • 6:56 - 7:00
    Η Γη είναι επίπεδη.
    Επιστημονικό 'δεδομένο' έως το 1 .500 μ.X.
  • 7:03 - 7:05
    Η Γη είναι το Κέντρο του Σύμπαντος
    Επιστημονικό 'δεδομένο' έως τον 4ο αι.
  • 7:05 - 7:07
    Αν ακολουθήσετε έναν πολυάσχολο γιατρό
  • 7:07 - 7:09
    καθώς κάνει τις ημερήσιες επισκέψεις του
  • 7:09 - 7:11
    Ο Πλούτωνας δεν είναι πια πλανήτης
    κατά τους επιστήμονες
  • 7:11 - 7:14
    θα δυσκολευτείτε
    να αντέξετε το πρόγραμμά του.
  • 7:14 - 7:15
    Τα Λάθη που Κάνει η Επιστήμη
  • 7:15 - 7:20
    Το διάλειμμα για πολλούς γιατρούς
    φτάνει μόνο για να απολαύσουν ένα τσιγάρο.
  • 7:21 - 7:24
    Η τρέχουσα επιστημονική ιστορία μας
    είναι πάνω από 300 ετών.
  • 7:24 - 7:30
    Περιγράφει πρωταρχικά ένα πολύ αξιόπιστο
    και καλής συμπεριφοράς σύμπαν
  • 7:30 - 7:34
    όπου τα αντικείμενα ενεργούν σύμφωνα
    με σταθερούς νόμους χρόνου και χώρου.
  • 7:35 - 7:38
    Το άλλο κομμάτι της επιστημονικής ιστορίας
    γράφτηκε από τον Δαρβίνο,
  • 7:38 - 7:42
    ο οποίος περιγράφει
    μια διαδικασία ανταγωνισμού για επιβίωση
  • 7:43 - 7:47
    και αυτά μαζί
    έχουν διαμορφώσει τον κόσμο μας.
  • 7:47 - 7:50
    Μας λένε ότι λειτουργούμε
    με συγκεκριμένο τρόπο.
  • 7:50 - 7:54
    Bλέπουμε ότι είμαστε διαχωρισμένοι,
    και για να κάνω κάτι σε κάποιον άλλο
  • 7:54 - 7:56
    πρέπει να το κάνω με φυσικό τρόπο.
  • 7:56 - 8:01
    Να του ρίξω μπουνιά, να τον ρίξω, να τον
    παγώσω, να τον κάψω ή να τον κλωτσήσω.
  • 8:04 - 8:07
    'Ετσι, για εκατοντάδες χρόνια,
    η εικόνα που ανέδειξε η επιστήμη
  • 8:07 - 8:09
    Ντιν Ράντιν
    Επιστ., lνστιτούτο Νοητικών Επιστημών
  • 8:09 - 8:11
    είναι ότι είμαστε φτιαγμένοι
    από υλικά πράγματα
  • 8:11 - 8:13
    και λειτουργούμε με μηχανιστικό τρόπο.
  • 8:15 - 8:20
    Αν δεν μπορείς να το μετρήσεις, να
    το αγγίξεις, να το γευθείς, δεν είναι αληθινό.
  • 8:20 - 8:22
    Ορίστε μια μεταφορά
    που το εξηγεί όλο αυτό.
  • 8:22 - 8:24
    Τομ Xάρτμαν
    Συγγρ., 'Last Ηοurs οf Αncient Sunlight'
  • 8:24 - 8:26
    Ας πούμε ότι είμαι ένας ικανός μηχανικός,
  • 8:26 - 8:29
    παίρνω το εν λειτουργία αμάξι μου,
    σβήνω τη μηχανή, το αποσυναρμολογώ,
  • 8:30 - 8:34
    σκορπώ τα κομμάτια στον δρόμο,
    το συναρμολογώ ξανά, γυρίζω τον διακόπτη
  • 8:35 - 8:36
    και αρχίζει να λειτουργεί ξανά.
  • 8:37 - 8:41
    Αν πάρω τον σκύλο μου,
    τον κόψω κομματάκια
  • 8:41 - 8:43
    και τα σκορπίσω στον δρόμο
  • 8:43 - 8:45
    και είμαι καλός χειρούργος
  • 8:45 - 8:48
    που ξέρει πώς να ενώσει όλα τα κομμάτια
  • 8:48 - 8:51
    και τον συναρμολογήσω ξανά,
    δεν πρόκειται να μου γαυγίσει.
  • 8:52 - 8:56
    Υπάρχει κάτι θεμελιωδώς διαφορετικό
    μεταξύ μηχανημάτων και ζωής
  • 8:57 - 9:01
    και η κοινωνία μας λειτουργεί
    σαν να είμαστε κομμάτια μηχανήματος
  • 9:01 - 9:04
    και σαν ο κόσμος να είναι ένα μηχάνημα.
  • 9:04 - 9:06
    Και από αυτό δημιουργούμε
  • 9:06 - 9:11
    έναν κόσμο βασισμένο στην ιδέα
    ότι είμαστε όλοι ξεχωριστοί.
  • 9:11 - 9:15
    Κι απ' αυτό, δημιουργούμε εκπαίδευση,
    βάσει της ιδέας ότι είμαστε ξεχωριστοί,
  • 9:15 - 9:19
    και γι' αυτό τιμούμε και επιβάλλουμε
    την ανεξαρτησία και τον ανταγωνισμό.
  • 9:19 - 9:21
    Δημιουργούμε
    το επαγγελματικό περιβάλλον μας
  • 9:21 - 9:24
    με βάση την ιδέα τής σπανιότητας
    και του ανταγωνισμού
  • 9:24 - 9:28
    και οι πόλεις μας είναι όλες βασισμένες
    σ' αυτή την ιδέα τής ξεχωριστότητας.
  • 9:29 - 9:32
    Κι έτσι διαμορφώνουμε τον κόσμο μας
    πάνω στην ιδέα
  • 9:32 - 9:36
    της ανάγκης να είμαστε σημαντικοί
    εις βάρος κάποιου άλλου.
  • 9:37 - 9:39
    Αυτό ήταν το μήνυμα που έλαβα ως παιδί,
  • 9:40 - 9:44
    διαχώρισε τον εαυτό σου απ' το πλήθος,
    γίνε το νούμερο ένα και κέρδισε.
  • 10:15 - 10:17
    Στους τομείς όπου εργάζομαι,
  • 10:17 - 10:19
    την ψυχολογία,
    την εξέλιξη, τη νευροεπιστήμη,
  • 10:19 - 10:20
    Ντάκερ Κέλτνερ
    Καθ. Ψυχολογίας, UC Berkeley
  • 10:21 - 10:23
    υπάρχει η βασική υπόθεση
    ότι είμαστε φτιαγμένοι για ανταγωνισμό,
  • 10:23 - 10:27
    να ικανοποιούμε τις επιθυμίες μας, να
    είμαστε μηχανές προσωπικού συμφέροντος.
  • 10:28 - 10:29
    Στη δυτική κοινωνία γενικά,
  • 10:29 - 10:32
    θεωρούμε ότι υπάρχουμε
    θεμελιωδώς ως ξεχωριστά άτομα,
  • 10:33 - 10:35
    και μόνο δευτερευόντως ως κοινωνικά όντα.
  • 10:35 - 10:36
    Κι αυτό δημιουργεί διαχωρισμούς.
  • 10:38 - 10:40
    Σε απομονώνει. Προσπαθεί να σε κάνει
  • 10:40 - 10:41
    Νόαμ Τσόμσκι
    Επίτιμος Καθ. Γλωσσολογίας, ΜlΤ
  • 10:42 - 10:44
    αδρανή και απαθή
    όσον αφορά στο πολιτικό σύστημα
  • 10:44 - 10:48
    και ενεργό ως μεγιστοποιητή κατανάλωσης.
  • 10:52 - 10:55
    Η δουλειά μας δεν είναι να είμαστε πολίτες,
    αλλά καταναλωτές.
  • 10:55 - 10:59
    Αυτή ήταν η επωδός μετά τις 9/1 1.
    Βγες έξω και ψώνισε.
  • 11:01 - 11:04
    Ένα από τα θεμελιώδη μηνύματα
    στην αμερικανική μηχανή τού μάρκετινγκ
  • 11:05 - 11:08
    είναι ότι πλούτος και ευτυχία
    είναι συνώνυμα.
  • 11:08 - 11:09
    Θέλεις ευτυχία, πρέπει να έχεις πλούτο,
  • 11:09 - 11:10
    Κρις Τζόρνταν
    Φωτογράφος
  • 11:11 - 11:13
    πρέπει να αγοράζεις,
    να έχεις πολλά πράγματα.
  • 11:44 - 11:45
    Το πατρικό σπίτι τού Τομ
  • 11:45 - 11:47
    Δεν είχα πάντα χρήματα
    για να αγοράζω πράγματα.
  • 11:47 - 11:50
    Στο ξεκίνημα, ζορίστηκα
    όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες,
  • 11:50 - 11:53
    αλλά επιτέλους ήρθε μια σκηνοθετική
    ευκαιρία, ρισκάροντας με έναν τύπο που τότε
  • 11:54 - 11:56
    ήταν γνωστός ως ο λευκός
    στο ln Liνing Cοlοr.
  • 11:56 - 11:57
    ''Εις', ο άσος της WB
    αμοιβή 1 2 εκ. δολ.
  • 11:58 - 11:59
    Ο κόσμος μου άλλαξε σε μία νύχτα.
  • 12:00 - 12:02
    Και άρχισα να ψωνίζω.
  • 12:03 - 12:07
    Πρώτα, αγόρασα ένα μικρό σπίτι 650 τ.μ.
    στους λόφους τού Μπέβερλι.
  • 12:07 - 12:09
    Πισίνες, κινηματογραφικοί αστέρες.
  • 12:10 - 12:12
    Η επιλογή σας για καλύτερη κωμωδία είναι...
  • 12:12 - 12:14
    -Τhe Nutty Ρrοfessοr.
    -Liar Liar.
  • 12:14 - 12:15
    Βruce ΑImighty.
  • 12:16 - 12:21
    Κάνοντας νέες κινηματογραφικές επιτυχίες,
    αγόρασα μεγαλύτερο σπίτι και πράγματα.
  • 12:23 - 12:27
    Πετούσα με προσωπικό σκάφος παντού,
    έκανα διακοπές, αναζητούσα ακίνητα.
  • 12:28 - 12:32
    'Ομως, κάτι περίεργο μού συνέβη
    μετακομίζοντας στο Μπέβερλι Χιλς
  • 12:32 - 12:34
    που μετρίασε κάπως τον ενθουσιασμό μου.
  • 12:36 - 12:39
    'Ημουν μόνος στο φουαγιέ
    αφού είχαν φύγει οι εργάτες
  • 12:40 - 12:43
    και ένιωσα ένα πολύ ξεκάθαρο,
    πολύ παράξενο συναίσθημα.
  • 12:43 - 12:45
    Δεν ήμουν πιο ευτυχισμένος.
  • 12:46 - 12:48
    Βρισκόμουν στο σπίτι
  • 12:48 - 12:50
    που είχα μάθει
    ότι είναι το μέτρο της καλής ζωής
  • 12:51 - 12:54
    και δεν με έκανε καθόλου πιο ευτυχισμένο.
  • 12:55 - 12:56
    Ενδιαφέρον.
  • 12:56 - 12:59
    Αυτές οι θεμελιώδεις ιδέες
    της σχέσης μας με πράγματα
  • 12:59 - 13:00
    Τομ Xάρτμαν
    Συγγρ., 'Last Ηοurs οf Αncient Sunlight'
  • 13:00 - 13:03
    στηρίζονται σε μία αλήθεια
    κι ένα ψέμα τού πολιτισμού.
  • 13:03 - 13:07
    Η αλήθεια είναι ότι όταν είσαι γυμνός
    και κρυώνεις τη νύχτα έξω,
  • 13:07 - 13:11
    ολομόναχος στο δάσος
    και βρέχει, είσαι δυστυχής.
  • 13:12 - 13:13
    Σωστά; Συμφωνούμε όλοι σ' αυτό.
  • 13:13 - 13:15
    Και κάποιος σου ανοίγει την πόρτα
  • 13:15 - 13:18
    και σου λέει να περάσεις μέσα,
    να κάτσεις δίπλα στη φωτιά.
  • 13:18 - 13:19
    Ορίστε ρούχα για να φορέσεις.
  • 13:19 - 13:22
    Μια κουβέρτα,
    ένα ζεστό μέρος για ύπνο, ένα πιάτο σούπα,
  • 13:22 - 13:26
    και ξαφνικά, από δυστυχής
    γίνεσαι ευτυχής με πολύ λίγα πράγματα,
  • 13:27 - 13:29
    αλλά είναι πράγματα
    που κάνουν τη διαφορά, αμέσως.
  • 13:30 - 13:32
    Αυτή είναι η αλήθεια.
  • 13:32 - 13:36
    Το ψέμα είναι ότι αν αυτή
    η ποσότητα σε κάνει τόσο ευτυχή,
  • 13:37 - 13:39
    10 φορές πιο πολλά
    θα σε κάνουν 10 φορές πιο ευτυχή.
  • 13:39 - 13:41
    Εκατό φορές πιο πολλά,
    εκατό φορές πιο ευτυχή.
  • 13:41 - 13:43
    Χίλιες φορές πιο πολλά,
    χίλιες φορές πιο ευτυχή
  • 13:43 - 13:45
    κι ο Μπιλ Γκέιτς είναι διαρκώς ευτυχισμένος.
  • 13:46 - 13:47
    Xάουαρντ Ζιν
    lστορικός, Συγγραφέας
  • 13:47 - 13:49
    Είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα,
    γιατί, έχεις δίκιο,
  • 13:50 - 13:51
    δεν είναι η πραγματικότητα.
  • 13:52 - 13:56
    Η πραγματικότητα είναι ότι αν έχεις
    δύο δισεκατομμύρια αντί για ένα,
  • 13:56 - 13:57
    δεν είσαι δύο φορές πιο ευτυχισμένος.
  • 13:58 - 14:00
    Αλλά ο κόσμος οδηγείται,
  • 14:00 - 14:03
    οδηγείται να συσσωρεύει
    και να συσσωρεύει και να συσσωρεύει,
  • 14:03 - 14:07
    χωρίς να αναρωτιέται,
    θα με κάνει ευτυχισμένο αυτό ή όχι;
  • 14:08 - 14:10
    Ανακάλυψα ότι πολλοί άνθρωποι
    ήταν δυστυχισμένοι
  • 14:11 - 14:12
    Τζον Φράνσις
    Περιβαλλοντολόγος, Συγγρ., 'Ρlanetwalker'
  • 14:12 - 14:14
    παρόλο που φαίνονταν να έχουν τα πάντα,
  • 14:14 - 14:18
    παρόλο που φαίνονταν
    να ζουν εκείνο το αμερικανικό όνειρο.
  • 14:20 - 14:22
    Ο πλούτος στην πραγματικότητα,
  • 14:22 - 14:25
    από μόνος του, δεν σου δίνει
    την ικανοποίηση που περίμενες.
  • 14:25 - 14:26
    Ντέσμοντ Τούτου
    Αρχιεπ., Κέιπ Τάουν, Ν. Αφρική
  • 14:27 - 14:30
    Ο Ρούμι λέει
    να υποπτεύεσαι εκείνο που θέλεις.
  • 14:30 - 14:35
    Αυτό είναι πολύ ανατρεπτικό
    σε μια καταναλωτική κουλτούρα, έτσι;
  • 14:35 - 14:40
    Πρέπει να πολλαπλασιάζουμε τα θέλω μας
    και να τα ικανοποιούμε.
  • 14:41 - 14:45
    'Ομως αυτός λέει, όταν σκάβεις λάκκους
    για τους άλλους, πέφτεις ο ίδιος μέσα.
  • 14:45 - 14:48
    Δολοπλοκώντας γι' αυτό που θέλεις,
    θα μπεις φυλακή.
  • 14:48 - 14:49
    Κόλμαν Μπαρκς
    Ποιητής, Συγγρ., 'Τhe Εssential Rumi'
  • 14:49 - 14:54
    Κυνηγώ ένα ελάφι και βρίσκομαι
    καταδιωκόμενος από έναν χοίρο.
  • 14:57 - 15:00
    Ο Τζακ Ντέιβις, καθηγητής σπουδών
    lθαγενών Αμερικανών στην Καλιφόρνια,
  • 15:00 - 15:04
    είπε ότι στη γλώσσα τους
    υπάρχει η λέξη weticο,
  • 15:04 - 15:06
    που σημαίνει κανίβαλος,
  • 15:07 - 15:09
    κάποιος που τρώει,
    όχι κυριολεκτικά τη σάρκα τού άλλου,
  • 15:10 - 15:12
    αλλά τη ζωή τού άλλου,
  • 15:12 - 15:15
    και ότι πολύ γρήγορα κατάλαβαν
    όταν ήρθαν οι Ευρωπαίοι,
  • 15:16 - 15:18
    ότι ήταν μολυσμένοι με weticο,
    είναι μια ψυχική νόσος.
  • 15:19 - 15:21
    Μία απ' τις πραγματικά
    προβληματικές ενδείξεις
  • 15:22 - 15:25
    είναι ο βαθμός μοναξιάς
    στην αμερικανική κουλτούρα.
  • 15:25 - 15:28
    Αυτό που χάσαμε είναι μια αίσθηση
    των κοινοτικών τάσεών μας
  • 15:29 - 15:33
    και δώσαμε προτεραιότητα
    στο προσωπικό συμφέρον, στον υλισμό
  • 15:34 - 15:35
    ως ατραπό για την ευτυχία.
  • 15:35 - 15:38
    Η πρώην έπαυλη τού Τομ
    στην Πασαντίνα
  • 15:38 - 15:41
    1 .580 τ.μ, 3 σπίτια, 3 εκτάρια
  • 16:27 - 16:31
    Ο Πλάτωνας είπε ότι όλοι οι πόλεμοι
    πηγάζουν από τις ανέσεις του σώματος,
  • 16:31 - 16:33
    δηλαδή πάντα προσπαθούμε
    να αποφύγουμε το δυσάρεστο.
  • 16:33 - 16:36
    Πάντα θέλουμε να παραχαιδευτούμε
    και να κανακευτούμε,
  • 16:37 - 16:40
    έτσι θέλουμε περισσότερα πράγματα,
    και για να τα προστατεύσουμε
  • 16:41 - 16:43
    πρέπει να κάνουμε πόλεμο,
    είτε πραγματικό πόλεμο
  • 16:44 - 16:47
    είτε έναν πόλεμο των πλουσίων
    εναντίων των φτωχών.
  • 17:21 - 17:26
    Λίγες εκατοντάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι
    πίστευαν στους δράκους και στα τέρατα.
  • 17:26 - 17:30
    'Ομως τώρα έχουμε ένα άλλο τέρας
    και λέγεται οικονομία.
  • 17:31 - 17:34
    Κι αν διαβάσετε τη Τhe WaII Street JοurnaI,
  • 17:34 - 17:37
    αντιμετωπίζουν την αγορά
    και την οικονομία ως πράγματα.
  • 17:37 - 17:39
    Η Αγορά Μετοχών Πανικοβάλλεται
  • 17:39 - 17:41
    ΔΕΝ ΕXΕl ΤΕΛΟΣ
    ο πόνος τής Γουόλ Στριτ
  • 17:41 - 17:42
    Για σταθείτε.
  • 17:42 - 17:46
    Η αγορά δεν είναι κάποια φυσική δύναμη.
  • 17:46 - 17:48
    Εμείς τη δημιουργήσαμε,
  • 17:48 - 17:50
    και πιστεύω ότι η καρδιά
    του προβλήματός μας είναι
  • 17:50 - 17:54
    ο διαχωρισμός της ανθρωπότητας
    από τον φυσικό κόσμο
  • 17:54 - 17:59
    και η αίσθηση ότι η οικονομία
    είναι ό,τι σημαντικότερο στη ζωή μας.
  • 18:10 - 18:14
    Ποτέ δεν κάνουμε τις σημαντικές ερωτήσεις,
    όπως γιατί υπάρχει η οικονομία;
  • 18:15 - 18:17
    Πόσα μας αρκούν;
  • 18:18 - 18:21
    Πριν από είκοσι χρόνια,
    στο πανεπιστήμιο Berkeley,
  • 18:21 - 18:24
    ο Μπόσκι δήλωσε ότι η απληστία είναι καλή,
  • 18:25 - 18:28
    κι αυτή η ιδεολογία
    έχει εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά.
  • 18:28 - 18:33
    Η απληστία, λόγω έλλειψης
    καλύτερης λέξης, είναι καλή.
  • 18:33 - 18:35
    Η απληστία, σημειώστε τα λόγια μου,
  • 18:36 - 18:38
    όχι μόνο θα σώσει την Τeldar Ρaper,
  • 18:38 - 18:42
    αλλά κι εκείνη την άλλη επιχείρηση
    που δυσλειτουργεί, τις ΗΠΑ.
  • 18:42 - 18:44
    Σας ευχαριστώ πολύ.
  • 18:44 - 18:47
    'Ομως το πρόβλημα είναι
    ότι δεν πρόκειται πλέον μόνο
  • 18:48 - 18:51
    για μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια
    ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
  • 18:51 - 18:56
    Ο τρόπος που κάνουμε τις δουλειές μας
    και σκεφτόμαστε έχει επηρεάσει τον κόσμο.
  • 18:56 - 19:03
    Κι αυτή η κεντρική ιδέα που αγκαλιάζουμε,
    που είναι τόσο επικίνδυνη,
  • 19:03 - 19:08
    είναι η ιδέα ότι οι άνθρωποι
    ανήκουν σε ένα είδος
  • 19:09 - 19:11
    που είναι ξεχωριστό
    απ' την υπόλοιπη ζωντανή κοινότητα.
  • 19:11 - 19:12
    Ντάνιελ Κουίν
    Συγγρ., 'lshmael'
  • 19:13 - 19:17
    Η μόνη πρόβλεψη που έκανα ποτέ είναι ότι
  • 19:17 - 19:20
    αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι
    σε 200 χρόνια εδώ,
  • 19:20 - 19:22
    δεν θα ζουν με τον τρόπο που ζούμε εμείς.
  • 19:22 - 19:25
    Δεν θα σκέφτονται
    με τον τρόπο που σκεφτόμαστε εμείς.
  • 19:26 - 19:31
    Κάθε πολιτισμός τελικά
    φτάνει στα όρια τής ανάπτυξης
  • 19:32 - 19:35
    και είτε πεθαίνει, είτε εφευρίσκει εκ νέου
    τον εαυτό του με έναν βιώσιμο τρόπο.
  • 19:36 - 19:40
    Πιστεύω ότι θα πρέπει
    να υποστούμε το ένα σοκ μετά το άλλο
  • 19:41 - 19:43
    πριν ξυπνήσουμε επιτέλους ως είδος
  • 19:44 - 19:45
    Ρέι ’ντερσον
    CΕΟ, lnterface
  • 19:45 - 19:46
    και δούμε το λάθος μας.
  • 19:49 - 19:53
    'Η θα συμβούν κοσμογονικές αλλαγές
  • 19:53 - 19:56
    ή θα αφανιστούμε.
  • 19:59 - 20:01
    Μόνο αυτό είμαστε;
  • 20:01 - 20:05
    Είμαστε απλώς άπληστα,
    επιθετικά και βίαια πλάσματα
  • 20:05 - 20:08
    που σκορπούν τον όλεθρο στον πλανήτη
    και μεταξύ τους;
  • 20:08 - 20:11
    Κι η αγάπη, η συμπόνια,
    η καλοσύνη, η ενσυναίσθηση;
  • 20:11 - 20:15
    Μου φαίνεται η πιο σημαντική ερώτηση,
    γι' αυτό την έθεσα.
  • 20:15 - 20:17
    Ποια είναι η θεμελιώδης φύση
    της ανθρωπότητας;
  • 20:38 - 20:40
    Το ερώτημα που μας τίθεται είναι,
  • 20:41 - 20:46
    η πρωταρχική φύση των ανθρώπων
    είναι η συνεργασία ή η κυριαρχία;
  • 20:47 - 20:48
    Σωστά;
  • 20:48 - 20:51
    Είναι πρωταρχική φύση των ανθρώπων
    να έχουν βασιλεία ή δημοκρατία;
  • 21:01 - 21:05
    Αν μιλήσεις με ανθρώπους
    πολιτισμών αυτοχθόνων ιθαγενών,
  • 21:06 - 21:10
    θα διαπιστώσεις ότι η υψηλότερη
    κοινωνική αξία είναι η συνεργασία
  • 21:11 - 21:13
    και ότι ο ανταγωνισμός
    είναι πολύ χαμηλή αξία.
  • 21:14 - 21:17
    Και ο ανταγωνισμός πέρα από κάποια όρια
    θεωρείται ψυχική ασθένεια.
  • 21:17 - 21:19
    Στον δικό μας πολιτισμό,
  • 21:20 - 21:22
    η συνεργασία
    θεωρείται σχετικά χαμηλή αξία
  • 21:22 - 21:24
    κι ο ανταγωνισμός
    θεωρείται η υψηλότερη αξία,
  • 21:25 - 21:28
    και πανηγυρίζουμε
    για τους πιο ισχυρούς διεκδικητές.
  • 21:29 - 21:32
    Σύμφωνα με μέρος
    της επιστημονικής ιστορίας,
  • 21:32 - 21:35
    η ανθρώπινη φύση είναι ανταγωνιστική.
  • 21:39 - 21:41
    Η φύση μπορεί να αναγνωσθεί
    ως δόντια και νύχια,
  • 21:42 - 21:45
    που είναι ο κλασικός τρόπος σκέψης
    της δαρβινικής φύσης.
  • 21:55 - 21:58
    'Ομως η πραγματικότητα είναι
    ότι η συνεργασία αποτελεί εξίσου μέρος της
  • 21:59 - 22:01
    όπως η επιβίωση του ικανότερου.
  • 22:01 - 22:05
    Η ιστορία που λέμε στους εαυτούς μας
    από την εποχή τού Δαρβίνου
  • 22:05 - 22:08
    είναι ότι έχεις ένα ηγετικό ζώο επικεφαλής
  • 22:09 - 22:12
    όλα τα υπόλοιπα σκύβουν το κεφάλι,
    αυτό δικαιολογεί βασίλεια, ιεραρχίες,
  • 22:12 - 22:14
    πρέπει να αντιμετωπίζουμε
    τον πρόεδρο ως βασιλιά...
  • 22:14 - 22:17
    Γιατί αυτή είναι η φυσική τάξη
    των πραγμάτων, έτσι;
  • 22:17 - 22:21
    Κάποιοι επιστήμονες αποφάσισαν
    να εξετάσουν αυτή την υπόθεση.
  • 22:22 - 22:25
    Υπήρχε ένα κοπάδι κόκκινων ελαφιών.
  • 22:25 - 22:26
    Σκέφτηκαν να τα παρατηρήσουν.
  • 22:26 - 22:30
    Τοποθέτησαν κάμερες στα δέντρα
    και άρχισαν να παρακολουθούν το κοπάδι.
  • 22:31 - 22:34
    Κάποια στιγμή, πρέπει να πάνε
    σε μία απ' τις γούρνες για να πιουν νερό.
  • 22:34 - 22:36
    Αυτή δεν είναι μια ασήμαντη απόφαση.
  • 22:36 - 22:39
    Αν πάνε πολύ σύντομα,
    κάποια μέλη δεν θα τραφούν αρκετά.
  • 22:39 - 22:41
    Τομ Xάρτμαν
    Συγγρ., 'Last Ηοurs οf Αncient Sunlight'
  • 22:41 - 22:43
    Αν πάνε πολύ αργά,
    κάποια μέλη θα αφυδατωθούν.
  • 22:44 - 22:46
    Αν πάνε με λάθος ταχύτητα,
  • 22:46 - 22:48
    κάποια μέλη θα μείνουν πίσω
    και θα γίνουν λεία αρπακτικών.
  • 22:48 - 22:52
    Είναι πολιτισμικό πρόβλημα για τα ελάφια.
  • 22:52 - 22:55
    'Οταν ξεκινήσουν, ποια γούρνα θα επιλέξουν;
  • 22:55 - 22:57
    Και ποιος παίρνει την απόφαση;
  • 22:57 - 23:01
    Αυτό που ανέμεναν
    ήταν ότι το σοφό ηγετικό γηραιό ελάφι,
  • 23:01 - 23:03
    που κάθε άνοιξη κουτουλιέται
    με όλα τα άλλα ελάφια,
  • 23:04 - 23:07
    θα έλεγε, ''Εντάξει, παιδιά,
    ώρα να ξεκινήσουμε. Το αποφάσισα''.
  • 23:07 - 23:08
    Δεν είδαν να συμβαίνει αυτό.
  • 23:09 - 23:12
    Αντί γι' αυτό,
    είδαν ότι καθώς τα ελάφια βοσκούσαν,
  • 23:12 - 23:15
    μερικά άρχισαν να στρέφονται
    προς μία απ' τις τρεις γούρνες.
  • 23:19 - 23:23
    ας πούμε ότι υπήρχαν 100 ελάφια,
    όταν το 51ο ελάφι έστρεψε το κεφάλι του
  • 23:23 - 23:25
    προς μία από τις γούρνες,
  • 23:25 - 23:27
    οπότε η πλειοψηφία
    ήταν στραμμένη προς εκείνη τη γούρνα,
  • 23:28 - 23:29
    μέσα σε λίγες στιγμές,
  • 23:29 - 23:32
    ολόκληρο το κοπάδι ενώθηκε
    και πήγε σ' εκείνη τη γούρνα.
  • 23:32 - 23:34
    Και συχνά, το ηγετικό ελάφι
    έμενε πίσω λέγοντας,
  • 23:34 - 23:36
    'Πού πήγαν όλοι;'
  • 23:37 - 23:39
    Τους φάνηκε πολύ παράξενο αυτό.
  • 23:40 - 23:42
    Ξανά και ξανά, κάθε μέρα, το ίδιο πράγμα.
  • 23:43 - 23:44
    'Ηταν μια δημοκρατία. Ψήφιζαν.
  • 23:45 - 23:48
    Διαπίστωσαν ότι εκείνη η δημοκρατία
  • 23:49 - 23:52
    εκτυλισσόταν κυριολεκτικά κάθε μέρα
    από εκείνα τα ζώα.
  • 23:55 - 23:57
    Την πρώτη φορά που πήγα για καταδύσεις,
  • 23:58 - 24:01
    είδα ένα κοπάδι ψαριών να κολυμπάει,
    και ξαφνικά άλλαξαν πορεία.
  • 24:01 - 24:04
    'Η έβλεπα απ' την αυλή μου
    ένα σμήνος ψαρονιών να πετούν
  • 24:04 - 24:05
    και να πηγαίνουν έτσι, ξαφνικά
  • 24:05 - 24:09
    να πηγαίνουν αλλιώς,
    μετά αλλιώς, πώς το ξέρουν;
  • 24:15 - 24:18
    Βλέποντάς το σε αργή κίνηση,
  • 24:18 - 24:21
    ψηφίζουν κυριολεκτικά
    με κάθε κτύπο των φτερών ή των βράγχιων.
  • 24:22 - 24:24
    Ψηφίζουν εκατοντάδες φορές το λεπτό,
  • 24:24 - 24:29
    και είπαν ότι αυτό το διαπίστωσαν
    σε έντομα μέχρι και πρωτεύοντα θηλαστικά.
  • 24:39 - 24:42
    Η βάση της φύσης
    είναι η συνεργασία και η δημοκρατία.
  • 24:42 - 24:44
    Είναι μέσα στο DNΑ μας.
  • 25:14 - 25:17
    'Οταν ο Δαρβίνος έγραψε
    το Τhe Descent οf Μan,
  • 25:17 - 25:19
    ανέφερε δύο φορές
    την επιβίωση του ικανότερου
  • 25:19 - 25:22
    και τη λέξη ''αγάπη'' 95 φορές.
  • 25:30 - 25:34
    Μίλησε πολύ για συμπεριφορές
    όπως ο συμβιβασμός, η συνεργασία.
  • 25:37 - 25:41
    Βρήκε σε θηλαστικά
    όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα
  • 25:41 - 25:45
    για τον Χρυσό Κανόνα,
    για τα μεγάλα θρησκευτικά ιδανικά.
  • 25:46 - 25:49
    Ο κόσμος είναι και συνεργάσιμος
    και ανταγωνιστικός.
  • 25:51 - 25:54
    Ο Δαρβίνος ερμηνεύτηκε
    και εκλαϊκεύτηκε από τον Χάξλεϊ.
  • 25:54 - 25:57
    Ο Χάξλεϊ είχε πιο σκοτεινή άποψη
    για την ανθρώπινη φύση
  • 25:57 - 26:02
    και τόνισε την ιδέα
    ότι στον φυσικό κόσμο υπήρχε η αναρχία
  • 26:02 - 26:05
    του δυνατού που πατάει τον αδύναμο.
  • 26:05 - 26:09
    Κι αυτό δημιούργησε το στρεβλό νήμα
    που ακολουθούμε μέχρι και σήμερα,
  • 26:09 - 26:11
    το εγωιστικό γονίδιο,
  • 26:11 - 26:12
    Μαρκ 'lαν Μπάρας
    Συγγραφέας
  • 26:12 - 26:15
    ότι φτάνοντας στη μικρότερη μονάδα
    ύπαρξης και συμπεριφοράς
  • 26:15 - 26:17
    βρίσκεις εγωισμό και προσωπικό συμφέρον.
  • 26:17 - 26:19
    -Τούρτα.
    -Να φάω λίγη τούρτα;
  • 26:19 - 26:21
    -Ναι.
    -'Οχι, είναι δική μου
  • 26:22 - 26:25
    -Δεν είναι δική σου. Σταμάτα. Είσαι...
    -Είναι δική μου
  • 26:25 - 26:27
    Είναι δική μου Είναι δική μου
  • 26:27 - 26:30
    -'Ει.
    -Είναι δική μου τούρτα
  • 26:34 - 26:36
    Ο κόσμος δεν το γνωρίζει, αλλά το 1871
  • 26:37 - 26:38
    ο Δαρβίνος έγραψε ένα βιβλίο
    περί ανθρώπινης φύσης
  • 26:39 - 26:42
    όπου ανέφερε ότι όταν σκεφτείς
    πώς εξελιχθήκαμε ως είδος,
  • 26:43 - 26:47
    δεν είμαστε γρήγοροι, δεν είμαστε δυνατοί,
    δεν έχουμε μεγάλους κυνόδοντες,
  • 26:47 - 26:50
    δεν έχουμε τη μυική μάζα των συγγενών μας
    των πρωτευόντων θηλαστικών.
  • 26:50 - 26:54
    Αυτό που έχουμε είναι η ικανότητα να
    συνεργαζόμαστε και να φροντίζουμε άλλους.
  • 26:55 - 27:00
    Είπε ότι η συμπόνια είναι το ισχυρότερο
    ένστικτο στην ανθρώπινη φύση.
  • 27:01 - 27:06
    Και, δυστυχώς, ιστορικά,
    εκείνοι που εκλαϊκευσαν τον Δαρβίνο,
  • 27:06 - 27:09
    αγνόησαν αυτό το κομμάτι του.
  • 27:10 - 27:13
    Υ πάρχουν πολύ έγκυροι λόγοι,
  • 27:13 - 27:16
    λόγοι βαθιάς επιβίωσης, αναπαραγωγής,
  • 27:17 - 27:20
    για την αιτία που εξελιχθήκαμε
    ώστε να είμαστε καλοί προς τους άλλους.
  • 27:22 - 27:25
    Ένα ερημικό ανθρώπινο πλάσμα
    είναι κάτι το αδύνατον.
  • 27:25 - 27:28
    Έρχεσαι στη ζωή
  • 27:28 - 27:31
    χάρη σε μια κοινωνία μεταξύ δύο ατόμων.
  • 27:32 - 27:36
    Δεν θα μπορούσα να ξέρω
    πώς να μιλάω ως ανθρώπινο πλάσμα,
  • 27:37 - 27:38
    πώς να είμαι άνθρωπος,
  • 27:38 - 27:40
    πώς να περπατάω ως ανθρώπινο πλάσμα.
  • 27:41 - 27:44
    Πρέπει να τα μάθω από άλλους ανθρώπους
  • 27:44 - 27:49
    κι έτσι εξαρτώμαι πολύ,
    πλήρως από άλλα ανθρώπινα πλάσματα
  • 27:49 - 27:51
    Ντέσμοντ Τούτου
    Αρχιεπ., Κέιπ Τάουν, Ν. Αφρική
  • 27:51 - 27:53
    για να γίνω άνθρωπος.
  • 27:55 - 27:57
    Κι έτσι η αλήθεια,
  • 27:58 - 28:03
    η αλήθεια για το ποιοι είμαστε,
    είναι ότι υπάρχουμε
  • 28:04 - 28:07
    γιατί ανήκουμε.
  • 28:09 - 28:10
    Δεν είμαστε απλώς άπληστα πλάσματα.
  • 28:10 - 28:13
    Αν δεν είχαμε και μια κοινοτική αίσθηση,
  • 28:13 - 28:15
    το ανθρώπινο είδος δεν θα είχε επιβιώσει.
  • 28:15 - 28:17
    Κι αυτή είναι ενσωματωμένη μέσα μας.
  • 28:17 - 28:20
    Η επιστήμη βλέπει πράγματα
    όπως τους καθρεπτικούς νευρώνες
  • 28:20 - 28:22
    ως ένα υποκείμενο νευρολογικό αίτιο
  • 28:22 - 28:25
    για το ότι έχουμε ενσυναίσθηση
    για τους άλλους.
  • 28:26 - 28:31
    Οι ανθρωποειδείς πίθηκοι,
    όπως και τα δελφίνια και ίσως οι ελέφαντες,
  • 28:32 - 28:35
    έχουν κάτι που λέγεται
    καθρεπτικός νευρώνας.
  • 28:37 - 28:42
    Και διαπιστώθηκε ότι όταν μια μαϊμού
    παρατηρήσει μια συμπεριφορά
  • 28:42 - 28:45
    που η ίδια είχε κάνει κατά το παρελθόν,
  • 28:45 - 28:49
    ενεργοποιείται ο ίδιος νευρώνας
    όπως αν ενεργούσε η ίδια.
  • 28:49 - 28:52
    Με άλλα λόγια, κάτι μέσα στον εγκέφαλο
    δεν κάνει διαχωρισμό
  • 28:52 - 28:54
    μεταξύ εαυτού και άλλου,
  • 28:54 - 28:56
    ένας μυστικιστικός συλλογισμός
    κατά κάποιον τρόπο,
  • 28:56 - 28:59
    που όμως εξηγεί
    τις συμπεριφορές ενσυναίσθησης.
  • 28:59 - 29:02
    'Οταν βλέπεις κάποιον να υποφέρει,
    το νιώθεις.
  • 29:02 - 29:04
    Είναι ο καθρεπτικός νευρώνας.
  • 29:37 - 29:40
    Είμαστε εξοπλισμένοι,
    σε πρωτογενές επίπεδο,
  • 29:40 - 29:42
    να νιώθουμε αυτό που νιώθει ο άλλος.
  • 29:47 - 29:50
    Μ' αρέσουν οι ταινίες και τα ήσυχα γεύματα.
  • 29:50 - 29:52
    Θεούλη μου.
  • 29:53 - 29:57
    Μεγάλα κομμάτια τού νευρικού
    συστήματός μας, του εγκεφάλου μας
  • 29:58 - 30:00
    μικρές χημικές ουσίες μέσα στο αίμα μας,
  • 30:00 - 30:02
    όλα διαμορφωμένα από τα γονίδια,
  • 30:02 - 30:06
    μας βοηθούν να συνδεόμαστε,
    να νοιαζόμαστε και να συνεργαζόμαστε.
  • 30:07 - 30:11
    Υπάρχει μια εκπληκτική δέσμη νεύρων,
    το πνευμονογαστρικό νεύρο.
  • 30:12 - 30:14
    Αν δείξουμε στον κόσμο
    εικόνες από το εργαστήριο
  • 30:14 - 30:17
    που είναι κλασικές πηγές
    επιθυμίας για σύνδεση...
  • 30:17 - 30:18
    Ντάκερ Κέλτνερ
    Καθηγητής Ψυχολογίας
  • 30:18 - 30:22
    Αυτό που θα δείτε τώρα
    αποτέλεσε έκπληξη για ένα μικρό αγόρι
  • 30:22 - 30:24
    του οποίου ο μπαμπάς ήταν στο lράκ.
  • 30:24 - 30:26
    Ο σημαιοφόρος ναυτικού
    των ΗΠΑ, Μπιλ Xοζ,
  • 30:26 - 30:28
    έκανε έκπληξη στον 6χρονο γιο του,
    Τζον, στο σχολείο.
  • 30:29 - 30:30
    Γεια σου, φιλαράκο.
  • 30:43 - 30:45
    Το πνευμονογαστρικό νεύρο ενεργοποιείται.
  • 30:45 - 30:49
    Το στήθος σου διευρύνεται,
    δακρύζεις και νιώθεις έξαψη.
  • 30:49 - 30:53
    Νιώθεις κάτι στον λαιμό.
    'Ενα δάκρυ ανεβαίνει στο μάτι σου.
  • 30:53 - 30:55
    Και νιώθεις μια έξαρση στο στήθος.
  • 31:01 - 31:04
    Ένα νευροβιολόγος, ο Τζόναθαν Χάιντ,
  • 31:04 - 31:08
    ρώτησε άτομα που έβλεπαν ανθρώπους
    να βοηθούν σε μια θεομηνία, για παράδειγμα.
  • 31:08 - 31:12
    'Ολοι περιγράφουν μια αντίδραση,
    την οποία ονομάζει ανάταση,
  • 31:12 - 31:13
    Μαρκ 'lαν Μπάρας
    Συγγραφέας
  • 31:13 - 31:18
    που δείχνει ότι είμαστε προγραμματισμένοι
    για μια συμπονετική αντίδραση
  • 31:18 - 31:20
    στα προβλήματα των άλλων.
  • 31:38 - 31:41
    'Οταν οι άνθρωποι βλέπουν κάτι τέτοιο
    κι έχουν αυτή την έντονη αντίδραση,
  • 31:41 - 31:45
    δημιουργούνται ενδορφίνες,
    οι χημικές ουσίες που ξέρουμε
  • 31:45 - 31:49
    ότι είναι εξελικτικοί ενισχυτές,
    η εξέλιξη θέλει να νιώθουμε έτσι.
  • 31:49 - 31:51
    Μας δίνει μια αίσθηση ψυχικής ανάτασης.
  • 31:53 - 31:55
    ΕlΣΤΕ Οl ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
  • 31:55 - 31:58
    Είναι μέσα στο DΝΑ μας.
    Ξέρεις, Τομ, είναι μέσα στο DΝΑ μας.
  • 31:59 - 32:01
    Είμαστε γεννημένοι οπαδοί
    της ισονομίας, της δημοκρατίας.
  • 32:01 - 32:05
    Είμαστε γεννημένοι για να σεβόμαστε
    ο ένας τον άλλο, για να είμαστε κοινωνία.
  • 32:05 - 32:08
    Για να είμαστε
    οι προστάτες τού αδερφού μας.
  • 32:08 - 32:10
    Είναι η κατασκευή μας.
  • 32:12 - 32:17
    Και μόνο ακούγοντας
    την ιστορία μιας πράξης καλοσύνης
  • 32:18 - 32:20
    νιώθεις αυτό το συναίσθημα.
  • 32:24 - 32:26
    Τι εκπληκτικό κομμάτι
    της ανθρώπινης φύσης
  • 32:26 - 32:30
    να έχεις αυτό το συναίσθημα
    που σε συνδέει με την κοινότητα.
  • 32:32 - 32:36
    Μερικές φορές, όταν υπηρετούμε άλλους,
  • 32:38 - 32:43
    ανακαλύπτουμε μια βαθιά ικανοποίηση,
  • 32:44 - 32:47
    σχεδόν μια έκσταση,
  • 32:48 - 32:52
    η οποία είναι απούσα
    στην αντίθετη περίπτωση.
  • 32:54 - 32:57
    Έχω βιώσει αυτή τη βαθιά ικανοποίηση,
    αυτή την έκσταση,
  • 32:57 - 33:01
    πολλές φορές μεγαλώνοντας, κυρίως
    χάρη στη δουλειά τής οικογένειάς μου
  • 33:02 - 33:05
    και συγκεκριμένα τη δουλειά
    ενός μέλους της οικογένειάς μου.
  • 33:06 - 33:07
    Γεια σου, μπαμπά. Εγώ είμαι.
  • 33:11 - 33:13
    Μπορούμε να έρθουμε;
  • 33:14 - 33:15
    Είναι πολύ αργά;
  • 33:19 - 33:24
    Ο πατέρας μου αφιέρωσε τη ζωή του
    στο Saint Jude ChiIdren's Research ΗοspitaI,
  • 33:24 - 33:27
    ένα νοσοκομείο που νοσηλεύει
    παιδιά με καρκίνο δωρεάν.
  • 33:29 - 33:31
    Βοήθησε στην ίδρυσή του με τον Nτάνι Τόμας
  • 33:31 - 33:34
    και ήταν ο ανώτατος
    εκτελεστικός διευθυντής για 13 χρόνια.
  • 33:36 - 33:39
    'Οποια γενναιοδωρία διαθέτω,
    οφείλεται σ' αυτόν.
  • 33:46 - 33:50
    Δεν έχω βρει πολλά πράγματα τελευταία
    που με να με εμπνέουν,
  • 33:50 - 33:53
    κι αυτή η δουλειά με εμπνέει.
  • 33:53 - 33:56
    Και η κουλτούρα που δημιούργησες
    στο Saint Jude με εμπνέει.
  • 33:56 - 33:59
    Αυτό είναι το μοντέλο
    του ''Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν''.
  • 34:00 - 34:02
    Ακόμα και του αγάπα τον εχθρό σου,
  • 34:02 - 34:05
    γιατί δεν ρωτάς
    ποιες είναι οι πολιτικές αξίες τους
  • 34:05 - 34:06
    όταν έρχονται στο Saint Jude.
  • 34:06 - 34:08
    Λες, ''Είσαι άρρωστος; Θα σε αγαπήσω''.
  • 34:08 - 34:13
    Αυτό μού φαίνεται ότι είναι το μοντέλο
    που πρέπει να εξαπλωθεί.
  • 34:16 - 34:18
    Γιατί δεν έχει εξαπλωθεί;
  • 34:19 - 34:23
    Και όποτε λέω σε κάποιον ότι πρέπει
    να εξαπλωθεί, με περνάει για παλαβό.
  • 34:24 - 34:27
    Αναμφίβολα, πρέπει να γίνει παράδειγμα,
  • 34:27 - 34:29
    αλλά στην πράξη είναι δύσκολο.
  • 34:29 - 34:31
    'Εχουμε μια εκκλησία εδώ.
  • 34:31 - 34:33
    Πηγαίνω εκεί και κλαίω,
  • 34:34 - 34:37
    γιατί υπάρχει πολλή αγάπη
    μέσα σ' εκείνη την εκκλησία,
  • 34:38 - 34:40
    για μιάμιση ώρα.
  • 34:42 - 34:46
    Μετά μπαίνουν στα αυτοκίνητά τους,
    επιστρέφουν στη ζωή τους
  • 34:48 - 34:52
    και δεν ενεργοποιούνται ξανά
    πριν το επόμενο πρωί Κυριακής.
  • 34:53 - 34:55
    Και είναι τραγικό.
  • 34:56 - 35:03
    Σ' εκείνη τη εκκλησία, μαύροι,
    ισπανόφωνοι, λευκοί, κάθονται δίπλα-δίπλα.
  • 35:03 - 35:07
    Κατά τη συνάθροιση, αγκαλιάζονται.
    Το φιλί τής ειρήνης και όλα αυτά.
  • 35:08 - 35:09
    Λες να το έκαναν αυτό στον δρόμο;
  • 35:10 - 35:12
    Λες να αγκαλιάστηκαν ποτέ
    σε ένα ξενοδοχείο,
  • 35:12 - 35:14
    σε ένα παντοπωλείο ή κάπου αλλού;
  • 35:15 - 35:17
    Η απάντηση είναι όχι. Φυσικά και όχι.
  • 35:17 - 35:20
    Και σ' αυτό το σημείο
    ίσως πεις ότι δεν είμαι ρεαλιστής,
  • 35:21 - 35:24
    αλλά αν αυτές οι αρχές
    επεκτείνονταν εκτός των εκκλησιών
  • 35:24 - 35:26
    και μπαίναμε στα αυτοκίνητα
    μαζί με αυτούς,
  • 35:26 - 35:28
    πηγαίναμε στην επαγγελματική συνάντηση
    τη Δευτέρα
  • 35:29 - 35:31
    και οι άνθρωποι εκεί έλεγαν,
    'Για μισό λεπτό.
  • 35:31 - 35:35
    'Xρειαζόμαστε κέρδος για να επιβιώσουμε,
    αλλά έχουμε ένα άλλο είδος κερδοφορίας.
  • 35:36 - 35:38
    'Πρέπει να σκεφτούμε τους γείτονές μας,
    την κοινότητά μας,
  • 35:39 - 35:41
    'πώς να προσθέσουμε μια αξία.
    Ας μιλήσουμε γι' αυτό.'
  • 35:41 - 35:45
    Είναι ένα θαυμάσιο ουτοπικό όνειρο,
    αλλά δεν το βλέπω στην πραγματικότητα.
  • 35:46 - 35:50
    Δεν το βλέπω στην πραγματικότητα,
    γνωρίζοντας τον άνθρωπο.
  • 35:52 - 35:56
    Αυτό μου έλεγαν σε όλη μου τη ζωή,
    όχι μόνο ο πατέρας μου, αλλά η κοινωνία.
  • 35:56 - 35:58
    'Οτι είναι ουτοπικό να πιστεύεις σε ένα κόσμο
  • 35:58 - 36:01
    όπου η αγάπη και η συμπόνια
    διεισδύουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας,
  • 36:01 - 36:02
    ακόμα και στην επαγγελματική ζωή,
  • 36:03 - 36:06
    ότι δεν πειράζει να φέρεσαι αλλιώς
    την Κυριακή και αλλιώς τη Δευτέρα,
  • 36:06 - 36:08
    γιατί έτσι είναι η ανθρώπινη φύση.
  • 36:09 - 36:13
    Υπάρχει περίπτωση να έχουμε
    παρεξηγήσει την ανθρώπινη φύση;
  • 36:13 - 36:16
    Στο ΗeartΜath,
    όπου μελετούν την ανθρώπινη καρδιά,
  • 36:16 - 36:19
    ανακαλύπτουν αυτό ακριβώς
    και περισσότερα.
  • 36:19 - 36:22
    Το ιατρικό πρότυπο
    τα τελευταία 30 χρόνια ήταν
  • 36:23 - 36:24
    ότι το σώμα απλώς μεταφέρει τον εγκέφαλο
  • 36:24 - 36:26
    και ότι αυτός ελέγχει τα πάντα.
  • 36:26 - 36:28
    Στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι.
  • 36:29 - 36:31
    Το 90% με 95% των νεύρων
  • 36:31 - 36:33
    μεταφέρουν πληροφορίες
    απ' το σώμα στον εγκέφαλο,
  • 36:33 - 36:34
    όχι απ' τον εγκέφαλο στο σώμα.
  • 36:35 - 36:38
    Η καρδιά στέλνει
    πιο πολλές πληροφορίες στον εγκέφαλο
  • 36:38 - 36:39
    απ' ό,τι ο εγκέφαλος στην καρδιά.
  • 36:39 - 36:42
    Κατά μία έννοια,
    η καρδιά είναι το αφεντικό μας.
  • 36:43 - 36:48
    Και ανακάλυψαν ότι αν μελετήσεις
    τους ενδιάμεσους χτύπους της καρδιάς,
  • 36:48 - 36:49
    με άλλα λόγια,
  • 36:49 - 36:53
    υπάρχει ο καρδιακός παλμός και ένα
    φαινομενικό κενό ενδιάμεσα, μια παύση.
  • 36:54 - 36:56
    Η παύση έχει πολλές πληροφορίες
    που μπορούν να παρατηρηθούν.
  • 36:57 - 37:01
    Αυτή η παύση, για παράδειγμα, μας λέει
    για τη συναισθηματική κατάσταση κάποιου.
  • 37:02 - 37:06
    Αν σκεφτούμε την καρδιά
    ως φέρον κύμα, όπως προκύπτει,
  • 37:06 - 37:07
    Ρόλιν Μακρέιτι
    Επιστ. Ερευνητής, Ηeartmath lnstitute
  • 37:07 - 37:09
    τα συναισθήματα
    διαμορφώνουν το καρδιακό σήμα.
  • 37:10 - 37:11
    Και ανακάλυψαν ότι οι θετικές καταστάσεις,
  • 37:12 - 37:14
    ιδιαίτερα οι καταστάσεις συμπόνιας,
    κάνουν καλό στην υγεία.
  • 37:14 - 37:17
    Ανανεώνουν τη φυσιολογία μας.
  • 37:17 - 37:20
    Η αγάπη, η φροντίδα,
    η ευγνωμοσύνη, η συμπόνια,
  • 37:20 - 37:23
    όλα τα πράγματα που θεωρούμε
    και χαρακτηρίζουμε θετικά,
  • 37:23 - 37:27
    υπάρχει λόγος που συμβαίνουν
    και μ' αυτό τον τρόπο επηρεάζουν το σώμα.
  • 37:27 - 37:30
    Η καρδιά μας
    στέλνει ένα πολύ διαφορετικό μήνυμα.
  • 37:31 - 37:33
    Είναι η ιδανική κατάσταση.
  • 37:37 - 37:41
    Αν η καρδιά στέλνει ένα αγχωτικό
    ή αρνητικό συναισθηματικό μήνυμα ή μοτίβο,
  • 37:41 - 37:43
    αυτό κυριολεκτικά
    παρεμποδίζει τον εγκέφαλό μας.
  • 37:44 - 37:45
    Δεν μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά.
  • 37:47 - 37:48
    Εξοργίζεσαι με κάποιον,
  • 37:48 - 37:50
    λέει κάτι που σε εκνευρίζει
  • 37:51 - 37:54
    κι εσύ λες ή κάνεις κάτι
    για το οποίο ένα λεπτό αργότερα σκέφτεσαι,
  • 37:54 - 37:58
    ''Θεέ μου, δεν μπορώ να πιστέψω
    ότι το είπα. Πού ήταν το μυαλό μου;''
  • 37:58 - 37:59
    Παρεμποδιζόταν,
  • 38:01 - 38:03
    γι' αυτό ο θυμός μάς κάνει ηλίθιους.
  • 38:11 - 38:13
    Ενώ τα θετικά συναισθήματα
    ενισχύουν την εσωτερική αρμονία,
  • 38:14 - 38:16
    την καθαρή σκέψη, την καλύτερη απόδοση.
  • 38:16 - 38:19
    Είναι η κατάσταση στην οποία
    είμαστε σχεδιασμένοι να λειτουργούμε.
  • 38:20 - 38:23
    Λειτουργούμε καλύτερα σε μια κατάσταση
    ενσυναίσθησης, συμπόνιας και αγάπης
  • 38:24 - 38:26
    απ' ό,τι σε μια κατάσταση διαχωρισμού.
  • 38:29 - 38:31
    Σε κάθε παραδοσιακό πολιτισμό,
  • 38:31 - 38:33
    η καρδιά θεωρείται το κέντρο του εαυτού,
    όχι ο εγκέφαλος.
  • 38:34 - 38:38
    Η καρδιά εμπεριέχει μια ευφυία,
    δεν είναι μόνο σαχλό συναίσθημα.
  • 38:38 - 38:40
    Η καρδιά είναι έξυπνη.
  • 38:40 - 38:41
    Ρόλιν Μακρέιτι
    Επιστ. Ερευνητής, Ηeartmath lnstitute
  • 38:41 - 38:45
    Η καρδιά, όταν χτυπάει, παράγει
    ένα μεγάλο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.
  • 38:45 - 38:50
    Αυτό το παραγόμενο απ' την καρδιά πεδίο
    διαχέεται έξω από το σώμα.
  • 38:50 - 38:55
    Δεν περιγράφω μια αύρα. Είναι ένα
    κυριολεκτικό, μετρήσιμο μαγνητικό πεδίο.
  • 38:55 - 38:58
    Αν καλωδιώσουμε δύο ανθρώπους,
  • 38:58 - 39:03
    μπορούμε να μετρήσουμε τον καρδιακό
    χτύπο μου στο μυαλό σου και το αντίστροφο.
  • 39:04 - 39:09
    Και όχι μόνο μπορούμε να τον μετρήσουμε,
    αλλά έχει και φυσιολογικό αντίκτυπο.
  • 39:11 - 39:15
    Μοιάζουμε λίγο με τηλεοπτικό σταθμό
    και τηλεοπτικό δέκτη συγχρόνως.
  • 39:16 - 39:19
    Κάθε στιγμή,
    στέλνουμε και λαμβάνουμε πληροφορίες.
  • 39:19 - 39:23
    Στο ΗeartΜath πιστεύουν τώρα ότι
    η ανθρώπινη καρδιά, η δική μου, η δική σου,
  • 39:23 - 39:26
    ίσως μπορεί να προβλέψει το μέλλον.
  • 39:26 - 39:31
    Με πρωτόκολλο που μετράει τη δυνατότητα
    πρόβλεψης ενός μελλοντικού γεγονότος,
  • 39:31 - 39:33
    σ' αυτή την περίπτωση,
    δείχνουμε μια φωτογραφία
  • 39:33 - 39:36
    ενός αρνητικού ή ενός ουδέτερου γεγονότος.
  • 39:36 - 39:41
    Και ανακάλυψαν ότι το σώμα αντιδρά
    πριν δει τη φωτογραφία
  • 39:42 - 39:44
    με έναν τρόπο
    που ξεπερνά κατά πολύ την τυχαιότητα.
  • 39:44 - 39:47
    Με κάποιον τρόπο,
    το σώμα φαίνεται να γνωρίζει
  • 39:47 - 39:49
    ποια θα είναι η μελλοντική φωτογραφία.
  • 39:50 - 39:53
    'Οταν κάνω πειράματα που έχουν να κάνουν
    με αυτό που αποκαλώ προαίσθηση,
  • 39:54 - 39:55
    ένα προ-συναίσθημα,
  • 39:55 - 39:56
    Ντιν Ρέιντιν
    Επικεφαλής Επιστήμονας
  • 39:56 - 39:59
    συχνά έχουμε
    ένα εκπληκτικά καλό αποτέλεσμα,
  • 39:59 - 40:02
    που δείχνει ότι κάποιος
    γνωρίζει τι πρόκειται να συμβεί,
  • 40:02 - 40:05
    μεταξύ τριών και πέντε δευτερολέπτων
    στο μέλλον του,
  • 40:05 - 40:08
    παρόλο που το γεγονός που θα συμβεί
    δεν έχει ακόμα επιλεγεί.
  • 40:10 - 40:13
    Ανακαλύψαμε ότι η καρδιά
    είναι το πρώτο σύστημα
  • 40:14 - 40:16
    που γνωρίζει
    αυτή τη διαισθητική πληροφορία.
  • 40:17 - 40:21
    Αυτή η μελέτη επιβεβαίωσε
    εκείνο που πολλές μεγάλες θρησκείες
  • 40:21 - 40:24
    και φιλόσοφοι λένε εδώ και χιλιετίες,
  • 40:24 - 40:28
    ότι η καρδιά είναι πραγματικά
    το πρωταρχικό σημείο εισόδου
  • 40:28 - 40:32
    προς αυτό που ονομάζουμε πνεύμα
    ή ανώτερο εαυτό.
  • 40:35 - 40:38
    'Ολα τα ποιήματα του Ρούμι
    είχαν σκοπό να ανοίξουν την καρδιά.
  • 40:39 - 40:40
    Και τι σημαίνει αυτό;
  • 40:40 - 40:42
    Κόλμαν Μπαρκς
    Ποιητής, Συγγρ., 'Τhe Εssential Rumi'
  • 40:42 - 40:48
    Λέει, 'Αυτό που ειπώθηκε
    στο τριαντάφυλλο για να ανοίξει,
  • 40:48 - 40:51
    'ειπώθηκε σ' εμένα εδώ στο στήθος μου.'
  • 40:56 - 41:00
    Η επιστήμη έχει ανακαλύψει πλέον
    αρκετά πολύ σημαντικά στοιχεία
  • 41:00 - 41:01
    Λιν Μακτάγκαρτ
    Δημοσ., Συγγρ., 'Τhe Field'
  • 41:01 - 41:03
    που κλονίζουν όσα μας είχαν πει
  • 41:03 - 41:05
    για το πώς λειτουργούμε εμείς και ο κόσμος.
  • 41:05 - 41:06
    ΤΟ ΠΕΔlΟ
  • 41:06 - 41:09
    Αποτελούμε όλοι μέρος
    του παγκόσμιου ενεργειακού πεδίου.
  • 41:09 - 41:14
    Δεν είμαστε ξεχωριστοί. Ο Αινστάιν είπε,
    'Το πεδίο είναι η μόνη πραγματικότητα'.
  • 41:14 - 41:16
    Το πείραμα των Αϊνστάιν,
    Ποντόλσκι και Ρόζεν
  • 41:17 - 41:22
    έγινε για να καταδείξει μια υπόθεση
    που ενοχλούσε πολύ τον Αϊνστάιν,
  • 41:22 - 41:25
    αυτό που χαρακτήριζε
    ως αλλόκοτη δράση σε απόσταση.
  • 41:25 - 41:30
    Βασικά, είχε να κάνει με δύο ηλεκτρόνια
    που ήταν σε σύνδεση μεταξύ τους,
  • 41:31 - 41:33
    μετά απομακρύνονταν
    σε άπειρες αποστάσεις
  • 41:33 - 41:36
    και αν η περιστροφή
    του ενός ηλεκτρονίου άλλαζε,
  • 41:36 - 41:39
    η περιστροφή του απομακρυσμένου
    ηλεκτρονίου άλλαζε την ίδια στιγμή.
  • 41:42 - 41:44
    Δεν υπάρχει γνωστός μηχανισμός γι' αυτό,
  • 41:44 - 41:48
    γιατί αν κάτι ταξιδεύει σε απόσταση,
    υπάρχει και ο παράγοντας του χρόνου.
  • 41:48 - 41:51
    Δεν πρέπει να συμβαίνει ταυτόχρονα.
  • 41:51 - 41:54
    Είναι γνωστό αλλιώς ως κβαντική εμπλοκή.
  • 41:54 - 41:57
    Εμπλεκόμενα σωματίδια επικοινωνούν
    ακαριαία και σαστίζουν τους επιστήμονες
  • 41:57 - 42:00
    Η κατεύθυνση προς την οποία δείχνει,
    όχι το δάχτυλό μου,
  • 42:01 - 42:02
    αλλά το προς τα πού δείχνει,
  • 42:02 - 42:07
    είναι ένας κόσμος που έχει πολύ βαθιούς
    δεσμούς σε πολύ βαθύ επίπεδο.
  • 42:07 - 42:10
    Απομακρυνόμαστε
    από το αυστηρά νευτώνειο μοντέλο,
  • 42:10 - 42:13
    ένα αιτιοκρατικό μοντέλο,
    τύπου μπάλας του μπιλιάρδου,
  • 42:13 - 42:16
    προς ένα που είναι πολύ πιο δραστήριο
    και εμπλεκόμενο.
  • 42:18 - 42:19
    Ο φυσικός Χένρι Σταπ είπε ότι
  • 42:19 - 42:22
    αυτή είναι η πιο βαθυστόχαστη ανακάλυψη
    στη φυσική,
  • 42:22 - 42:27
    γιατί ενισχύει τη μυστικιστική ιδέα
    ότι δεν είμαστε διαχωρισμένοι,
  • 42:28 - 42:29
    τίποτα δεν είναι διαχωρισμένο,
  • 42:29 - 42:32
    όλα συνδέονται παντού συνεχώς.
  • 42:33 - 42:35
    Έχουμε να κάνουμε με μια πραγματικότητα
  • 42:35 - 42:39
    της οποίας τα νήματα
    δεν είναι συνηθισμένα κομμάτια κλωστής.
  • 42:39 - 42:43
    Είναι ένα είδος εξωγενούς υλικού
    που εξαπλώνεται παντού στον χωροχρόνο.
  • 42:44 - 42:45
    Ντιν Ράντιν
    Επικεφαλής Επιστήμονας
  • 42:45 - 42:49
    Αυτό σημαίνει ότι όλα όσα γνωρίζουμε
    στηρίζονται πάνω σε ένα κτίσμα
  • 42:49 - 42:53
    στο οποίο όλα είναι συνδεδεμένα συνεχώς.
  • 42:53 - 42:56
    'Ετσι, δεν υπάρχει διαχωρισμός, θεμελιωδώς.
  • 42:56 - 43:00
    Υπάρχει μόνο φαινομενικός διαχωρισμός
    όταν κοιτάμε με τα μάτια μας.
  • 43:02 - 43:07
    Υπάρχει ένα είδος νοητικού πεδίου που
    αντιδρά στις σκέψεις και τα συναισθήματα.
  • 43:09 - 43:15
    Αυτό ακούγεται μυστικιστικό και απίθανο,
    αλλά με γοητεύουν αυτά τα πειράματα
  • 43:15 - 43:17
    που γίνονται ξανά και ξανά
    σε εργαστήρια παγκοσμίως.
  • 43:19 - 43:23
    Bάζουμε αυτά τα δύο ηλεκτρόδια
    μέσα στο γιαούρτι.
  • 43:23 - 43:26
    'Ετσι, απέναντι.
  • 43:26 - 43:27
    Το σκεπάζουμε.
  • 43:27 - 43:29
    Τώρα ενεργοποιούμε τον μετρητή.
  • 43:33 - 43:36
    Η ΗeartΜath υποθέτει ότι ζωντανά συστήματα
    επηρεάζονται από τη συναισθηματικότητα
  • 43:37 - 43:40
    και παρόλο που τα πρωτόκολλα
    χαλάρωσαν για την κινηματογράφηση,
  • 43:40 - 43:41
    σύμφωνα με τον Ρόλιν,
  • 43:41 - 43:45
    η συναισθηματική μου κατάσταση μπορεί
    να επηρεάσει τα βακτήρια στο γιαούρτι.
  • 43:45 - 43:48
    Το μυστικό είναι
    να κάνεις κάτι απροσδόκητο,
  • 43:48 - 43:51
    -αυθόρμητο...
    -Αυθόρμητο. Εντάξει.
  • 43:51 - 43:53
    -Να πάρω τον ατζέντη μου.
    -'lσως γίνει μ' αυτό. Ναι.
  • 43:54 - 43:56
    -Θα γίνει μ' αυτό.
    -Κοίτα, κοίτα.
  • 43:56 - 43:58
    'Εχουμε μια αντίδραση εδώ, έτσι;
  • 43:59 - 44:01
    -Μόλις ανέφερα τον ατζέντη μου.
    -Ναι.
  • 44:01 - 44:04
    -Μια πηγή άγχους στον χώρο του θεάματος.
    -Σωστά, κι έτσι...
  • 44:04 - 44:06
    -Σχεδόν πήγε μέχρι το τέρμα.
    -Ναι, κοίτα.
  • 44:06 - 44:09
    Επειδή σκέφτομαι εκείνο το χέρι,
    το κομμένο χέρι και...
  • 44:10 - 44:12
    Τα κατάφερες. Μέχρι το τέλος.
  • 44:13 - 44:15
    Θεέ μου. Είναι απίστευτο.
  • 44:18 - 44:19
    Είσαι παντρεμένος;
  • 44:20 - 44:22
    Επόμενη ερώτηση.
  • 44:25 - 44:28
    'Οχι, δεν είμαι παντρεμένος πια, Ρόλιν.
  • 44:30 - 44:33
    Θα τηλεφωνήσω στον δικηγόρο μου.
    'Εχω καιρό να του μιλήσω.
  • 44:33 - 44:35
    Θεέ μου.
  • 44:35 - 44:36
    Δεν χρειάζεται καν να τηλεφωνήσεις.
  • 44:36 - 44:38
    'Εχουμε πολλά μεταξύ μας, κυριολεκτικά.
  • 44:38 - 44:40
    Υ πήρξε αντίδραση.
    Δεν χρειάζεται να τηλεφωνήσεις.
  • 44:41 - 44:43
    Δεν χρειάζεται να του τηλεφωνήσεις.
  • 44:43 - 44:46
    Προφανώς, δεν είμαι συνδεδεμένος
    με το γιαούρτι.
  • 44:46 - 44:47
    Προφανώς όχι.
  • 44:47 - 44:51
    Τότε με ποιον τρόπο συνδεόμαστε;
  • 44:51 - 44:54
    Αυτό είναι κάτι που δεν γνωρίζουμε,
  • 44:54 - 44:57
    αλλά βάσει αυτού
    και πειραμάτων πολλών άλλων τύπων,
  • 44:58 - 45:00
    αυτό κάνει
    η ανθρώπινη συναισθηματικότητα,
  • 45:00 - 45:04
    δημιουργεί ένα αληθινό δυναμικό πεδίο
    που διαχέεται προς τα έξω από εμάς
  • 45:04 - 45:09
    και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί
    είναι συντονισμένοι σ' αυτά τα πεδία.
  • 45:10 - 45:14
    Κυρίες και κύριοι,
    ο συμπρωταγωνιστής μου, το γιαούρτι.
  • 45:15 - 45:19
    -Τώρα ζητάει ημερήσια αποζημίωση.
    -Μάλιστα.
  • 45:19 - 45:23
    Και αυτά τα πειράματα σκέψης
    και συναισθήματος
  • 45:23 - 45:27
    που επηρεάζουν απομακρυσμένα ζωντανά
    συστήματα εκτελούνται ξανά και ξανά,
  • 45:27 - 45:29
    πάντα με τα ίδια αποτελέσματα.
  • 45:29 - 45:32
    Επηρεάζει ο ένας την καρδιά,
    το μυαλό του άλλου.
  • 45:34 - 45:37
    Είναι αλλόκοτο να σκέφτεσαι
  • 45:37 - 45:40
    ότι η καθημερινή εμπειρία
    για τους περισσότερους συνήθως λέει,
  • 45:40 - 45:45
    'Είμαι εδώ μέσα. Εγώ είμαι εδώ μέσα.'
    'Ομως δεν συμβαίνει αυτό.
  • 45:49 - 45:52
    Μετά πάνω από 50 χρόνια έρευνας,
  • 45:52 - 45:54
    έχει ανακαλυφθεί
    ότι αν πάρεις μια ηλεκτρονική συσκευή
  • 45:55 - 45:57
    σχεδιασμένη για την παραγωγή
    τυχαίων αριθμών...
  • 45:57 - 45:59
    Αυτές είναι ηλεκτρονικές γεννήτριες
    τυχαίων αριθμών,
  • 45:59 - 46:03
    που αποστολή τους είναι να παίζουν
    κορώνα-γράμματα πολύ γρήγορα.
  • 46:04 - 46:08
    Κατά την παρουσία δυνατής θετικής
    ή αρνητικής συναισθηματικότητας,
  • 46:09 - 46:13
    αλλά το συναίσθημα είναι το κλειδί,
    δεν το κάνουν οι σκέψεις, μα το συναίσθημα.
  • 46:13 - 46:17
    Κάνει αυτές τις συσκευές
    να παύουν να είναι τυχαίες.
  • 46:17 - 46:20
    Κάτι δημιούργησε μια τάξη
    που δεν θα έπρεπε να υπάρχει εκεί.
  • 46:21 - 46:24
    'Εχουμε 65 γεννήτριες τυχαίων αριθμών
    σε πόλεις σε ολόκληρο τον κόσμο.
  • 46:24 - 46:30
    Το μεγαλύτερο αντίκτυπο που έχει
    παρατηρηθεί σ' αυτό το δίκτυο είναι η 9I1 1,
  • 46:31 - 46:32
    όταν έγινε η επίθεση στα Κέντρο Εμπορίου.
  • 46:33 - 46:37
    Είδαμε μια τεράστια αντίστοιχη μετατόπιση
    εκτός τυχαιότητας
  • 46:37 - 46:40
    στο παγκόσμιο δίκτυο ταυτόχρονα.
  • 46:42 - 46:44
    Με την πάροδο των χρόνων,
    κάναμε γύρω στα 250 συμβάντα,
  • 46:45 - 46:47
    όπως το μεγάλο τσουνάμι και λοιπά.
  • 46:47 - 46:48
    Και διαπιστώνουμε ότι συνολικά,
  • 46:48 - 46:51
    οι πιθανότητες τυχαιότητας
    είναι πάνω από ένα εκατομμύριο προς ένα,
  • 46:51 - 46:53
    ότι κατά τη διάρκεια εκείνων των συμβάντων
  • 46:53 - 46:56
    οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών
    δεν συμπεριφέρονται τυχαία.
  • 46:57 - 46:58
    Αυτό υποδεικνύει
  • 46:58 - 47:02
    ότι αυτό που είχαμε δει μόνο
    σε πολύ μικρή κλίμακα σε εργαστήρια
  • 47:02 - 47:05
    φαίνεται να μεγεθύνεται υπό κλίμακα
    σε ολόκληρη την υδρόγειο,
  • 47:05 - 47:08
    ώστε όταν ο συλλογικός νους
    συγκεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό,
  • 47:08 - 47:11
    κάτι αλλάζει και στο φυσικό περιβάλλον,
  • 47:11 - 47:13
    όχι μόνο οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών
  • 47:13 - 47:16
    που κάνουμε την υπόθεση ότι αλλάζουν.
  • 47:16 - 47:18
    Θωρούμε ότι όλα αλλάζουν.
  • 47:19 - 47:21
    Με άλλα λόγια,
    αυτό που κάνουμε σε ατομικό επίπεδο
  • 47:21 - 47:25
    επηρεάζει πραγματικά
    το παγκόσμιο περιβάλλον.
  • 47:26 - 47:29
    Αυτή είναι η πρωτογενής
    αλληλεπίδραση νου και ύλης.
  • 47:29 - 47:32
    Κάτι στο μυαλό σου, η συνειδητή επίγνωση,
  • 47:33 - 47:38
    μπορεί να μετατρέψει την πιθανή
    πραγματικότητα στον κόσμο όπου ζούμε.
  • 47:39 - 47:44
    Και δυστυχώς,
    αυτό θυμίζει πολύ νεοεποχίτικες ιδέες
  • 47:44 - 47:46
    όπου δημιουργείς
    τη δική σου πραγματικότητα.
  • 47:47 - 47:49
    Πολλοί επιστήμονες
    θα ακούσουν αυτό που λέω
  • 47:49 - 47:51
    και θα το απορρίψουν αμέσως.
  • 47:52 - 47:55
    'Ομως στην πραγματικότητα,
    η ουσία αυτής της ιδέας
  • 47:56 - 47:59
    δεν είναι καν τόσο αμφιλεγόμενη
    εντός της κβαντικής φυσικής.
  • 48:00 - 48:03
    Η ιδέα ότι η συνείδηση
    με κάποιον τρόπο είναι συνδεδεμένη
  • 48:03 - 48:05
    στη συμπεριφορά του κβαντικού κόσμου.
  • 48:09 - 48:11
    'Εχουν γίνει πολλές έρευνες
    οι οποίες δείχνουν
  • 48:12 - 48:13
    Ελισάβετ Σατούρις
    Εξελικτική Bιολόγος
  • 48:13 - 48:16
    ότι αυτό είναι ένα συμμετοχικό σύμπαν
    και ό,τι κάνουμε εντός του το αλλάζει.
  • 48:17 - 48:22
    Υπάρχει η ιδέα ότι τα φτερά μιας πεταλούδας
    στη Βραζιλία επηρεάζουν όλο τον κόσμο.
  • 48:22 - 48:28
    'Ολες αυτές οι ιδέες τής διασύνδεσης
    και του εσώτερου ρόλου μας
  • 48:29 - 48:33
    στη συνδημιουργία, με όλα τα άλλα είδη,
    ολόκληρου του σύμπαντος.
  • 48:33 - 48:37
    Η πραγματικότητα δεν είναι 'αυτό',
    είναι η σχέση μεταξύ των μερών.
  • 48:37 - 48:38
    Μέριλιν Σκιλτζ
    ΠρόεδροςICΕΟ
  • 48:38 - 48:41
    Αποκτάει μορφή
    μόνο όταν συμβαίνει μια σχέση.
  • 48:42 - 48:44
    Το κοινό συμπέρασμα όλων αυτών
  • 48:44 - 48:50
    είναι ότι είμαστε πιο διασυνδεδεμένοι
    μεταξύ μας σε θεμελιώδες επίπεδο
  • 48:50 - 48:53
    απ' όσο συνειδητοποιούμε
    ή πιστεύαμε κατά το παρελθόν.
  • 48:54 - 48:58
    Πιστεύω ότι όχι μόνο είμαστε συνδεδεμένοι
    με κάποιον τρόπο
  • 48:59 - 49:01
    σε ένα πάρα πολύ βαθύ επίπεδο,
  • 49:01 - 49:05
    αλλά και ότι είμαστε συνδεδεμένοι
    με κάθε ζωή σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο.
  • 49:07 - 49:10
    Θυμάμαι όταν ήμουν εφτά ή οχτώ ετών
  • 49:11 - 49:14
    και καθόμουν μαζί με έναν γέρο αγρότη
    με ένα ποτήρι λεμονάδα.
  • 49:14 - 49:17
    Σκύβει και μου λέει,
    'Κοίτα πόσο γαλάζιος είναι ο ουρανός'.
  • 49:17 - 49:19
    Λέω, 'Ναι'.
  • 49:19 - 49:22
    Μου λέει, 'Κοίτα πόσο πράσινο
    είναι το χορτάρι και πώς κινείται.
  • 49:22 - 49:23
    ''Τα δέντρα που κινούνται στον άνεμο.
  • 49:23 - 49:26
    ''Βλέπεις εκείνα τα πουλιά;'' ''Nαι. ''
  • 49:26 - 49:30
    Λέει, ''Βλέπεις τη σκόνη απ' τα αμάξια
    που περνούν απ' τον δρόμο;''
  • 49:30 - 49:31
    Του λέω, ''Nαι''.
  • 49:32 - 49:35
    Και μετά σκύβει σαν να πρόκειται
    να μου πει κάποιο μεγάλο μυστικό.
  • 49:37 - 49:40
    Και λέει, ''Ολα είναι ζωντανά'.
  • 49:44 - 49:47
    Και ξαφνικά το συνειδητοποίησα.
    '''Ολα είναι ζωντανά. ''
  • 49:51 - 49:57
    Ο αέρας είναι αυτό το λεπτό στρώμα
    γύρω από τον πλανήτη που μας ενώνει,
  • 49:57 - 49:59
    Ντέιβιντ Σουζούκι
    Επιστήμονας, Συγγραφέας
  • 49:59 - 50:02
    που μας συνδέει με το παρελθόν
    και το μέλλον όσο μπορούμε να δούμε.
  • 50:03 - 50:07
    Τι συμβαίνει σε μια πνοή αέρα;
    Πώς ακολουθείς μια πνοή αέρα;
  • 50:07 - 50:10
    Το 1% του αέρα
    αποτελείται από το στοιχείο αργόν.
  • 50:11 - 50:16
    Αυτά τα στοιχεία είναι πολύ ψηλομύτικα,
    δεν αντιδρούν με τίποτε άλλο.
  • 50:17 - 50:18
    Είναι αδρανή.
  • 50:18 - 50:20
    Παίρνεις μια ανάσα.
  • 50:20 - 50:21
    Μπορείς να υπολογίσεις
  • 50:22 - 50:23
    Ρέι ’ντερσον
    CΕΟ, lnterface
  • 50:23 - 50:26
    πόσα μόρια αργόν
    υπάρχουν μέσα σ' αυτή την ανάσα αέρα.
  • 50:26 - 50:30
    Αυτός ο αέρας βγαίνει απ' τους πνεύμονες,
    μεταφέρεται στο δωμάτιο,
  • 50:30 - 50:35
    μετά έξω απ' αυτό και, με τον καιρό,
    εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο.
  • 50:35 - 50:40
    Και μπορείς να υπολογίσεις
    πόσα άτομα αργόν μόλις εισέπνευσες,
  • 50:40 - 50:45
    που είχε αναπνεύσει
    ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Μωάμεθ.
  • 50:46 - 50:49
    Κάθε ανάσα μας
    έχει εκατομμύρια άτομα αργόν
  • 50:50 - 50:53
    τα οποία κάποτε ήταν στο σώμα
    της Ζαν ντ' Αρκ και του Iησού Χριστού,
  • 50:53 - 50:56
    κάθε ανάσα μας
    έχει εκατομμύρια άτομα αργόν
  • 50:56 - 51:00
    τα οποία κάποτε ήταν στο σώμα
    δεινόσαυρων πριν 65 εκατομμύρια χρόνια,
  • 51:00 - 51:05
    κάθε ανάσα μας διαχέει ζωή στο μέλλον,
    όσο μακριά μπορούμε να δούμε.
  • 51:08 - 51:15
    Το αργόν μάς συνδέει ανά τους αιώνες,
    τον χώρο και τον χρόνο.
  • 51:17 - 51:22
    Οι αυτόχθονες ιθαγενείς έχουν δίκιο.
    'Εχουμε βιολογική συγγένεια με κάθε ζωή.
  • 51:23 - 51:28
    Για μένα, το πιο εκπληκτικό σχετικά
    με το Πρόγραμμα Ανθρώπινου Γονιδιόματος
  • 51:28 - 51:32
    είναι ότι διαπιστώνεται πως άνω του 99%y
    των γονιδίων σε ένα ανθρώπινο ον
  • 51:33 - 51:38
    είναι πανομοιότυπα με τα γονίδια
    των κοντινών συγγενών μας, των πιθήκων,
  • 51:38 - 51:41
    ότι η μεγάλη πλειοψηφία των γονιδίων μας
  • 51:42 - 51:45
    είναι ίδια με τα γονίδια στους σκύλους
    ή τις γάτες μας,
  • 51:45 - 51:49
    ότι έχουμε χιλιάδες γονίδια πανομοιότυπα
    με τα γονίδια σε ψάρια, έντομα,
  • 51:50 - 51:52
    πουλιά, μύκητες και δέντρα.
  • 51:54 - 51:56
    Είναι συγγενείς μας.
  • 51:56 - 52:01
    Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες
    για την εξάρτηση απ' τους συγγενείς μας,
  • 52:01 - 52:04
    την υπόλοιπη ζωή πάνω στη Γη
  • 52:04 - 52:10
    και να γιορτάζουμε τον αέρα, το νερό, τη γη,
    το φως του ήλιου που μας κάνουν να ζούμε.
  • 52:13 - 52:19
    Ο Ρούμι λέει ότι και μόνο το να είσαι
    σε ένα σώμα και νοήμων είναι έκσταση.
  • 52:21 - 52:26
    Και μόνο το να βρίσκεσαι εδώ
    αποτελεί λόγο εορτασμού.
  • 52:27 - 52:33
    Είναι ο λόγος και για τη θλίψη μας,
    αλλά και η θλίψη είναι μια μορφή χαράς.
  • 52:35 - 52:38
    Το τριαντάφυλλο γιορτάζει διαλυόμενο.
  • 52:39 - 52:45
    Πέφτει στο έδαφος
    και το σύννεφο γιορτάζει κλαίγοντας.
  • 52:48 - 52:52
    Αυτό που ανακαλύπτουμε τώρα
    είναι μια επιστήμη
  • 52:52 - 52:57
    που υποστηρίζει και εξηγεί
    όλες εκείνες τις διαισθητικές ιδέες
  • 52:57 - 53:01
    που οι ιθαγενείς, οι παραδοσιακοί
    και οι ανατολικοί πολιτισμοί
  • 53:01 - 53:04
    είχαν κατανοήσει ουσιαστικά ανέκαθεν.
  • 53:04 - 53:07
    Η επιστήμη επιτέλους προφταίνει
    τη θρησκεία και την πνευματικότητα
  • 53:08 - 53:12
    και λέει, 'Ναι, αυτό ήταν σωστό.
    Πάντα ήταν σωστό. Εμείς κάναμε λάθος'.
  • 53:15 - 53:20
    Αμφισβητεί την ιστορία που ανέπτυξε
    η επιστήμη για το ποιοι και τι είμαστε.
  • 53:20 - 53:23
    Κι αυτή η ιστορία είναι πολύ σημαντική
    στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς μας.
  • 53:24 - 53:27
    Αποδεικνύεται ότι είμαστε απλώς ρομπότ
    φτιαγμένα από κρέας
  • 53:27 - 53:31
    και δεν υπάρχει τίποτε άλλο,
    κανένα εγγενές νόημα, ήθος,
  • 53:31 - 53:32
    αξία ή οτιδήποτε τέτοιο.
  • 53:32 - 53:36
    Είμαστε εδώ, είναι ένα μηχανικό σύστημα
    και αυτό είναι όλο.
  • 53:37 - 53:40
    Αν το πιστεύεις ακράδαντα αυτό,
    θα συμπεριφέρεσαι με διαφορετικό τρόπο
  • 53:40 - 53:43
    από το αν πίστευες
    ότι υπάρχει και κάτι πέρα απ' αυτό,
  • 53:44 - 53:46
    όχι θρησκευτικά,
    ούτε καν πνευματικά απαραίτητα,
  • 53:47 - 53:51
    αλλά με ένα είδος σύνδεσης
    μεταξύ αυτού που πιστεύεις μέσα σου
  • 53:51 - 53:54
    και του τρόπου που το βιώνεις,
    ότι αντανακλάται στον κόσμο γενικά
  • 53:54 - 53:56
    και επηρεάζει και τους άλλους.
  • 53:57 - 53:59
    Αν το πιστεύω ακράδαντα αυτό,
  • 53:59 - 54:03
    αν υπάρχει κόσμος
    που λιμοκτονεί και είναι οργισμένος,
  • 54:03 - 54:05
    είτε το γνωρίζω είτε όχι, με επηρεάζει.
  • 54:05 - 54:09
    Κι έτσι θα ήμουν πιο διατεθειμένος
    να τους βοηθώ όλους συνεχώς.
  • 54:17 - 54:22
    Nιώθουμε σαν μοναχικοί άνθρωποι,
    σε έναν μοναχικό πλανήτη και σύμπαν,
  • 54:22 - 54:25
    αλλά είμαστε πολύ πιο μεγαλειώδεις
    απ' όσο μας έχουν πει ποτέ.
  • 54:26 - 54:28
    Η επιστήμη μάς δείχνει
    ότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι,
  • 54:29 - 54:30
    ότι ποτέ δεν ήμασταν μόνοι.
  • 54:30 - 54:32
    Πάντα ήμασταν μέρος του μεγαλύτερου όλου.
  • 54:33 - 54:35
    Κάθε πνευματικός δάσκαλος το έχει πει.
  • 54:35 - 54:39
    Πρέπει να αγκαλιάσουμε το όλον,
    να δούμε τη φύση ως οικογένεια,
  • 54:39 - 54:43
    όλη την ανθρωπότητα ως οικογένεια.
    Αυτή είναι η ιστορία που ξεπροβάλλει.
  • 54:43 - 54:44
    Είναι μια παλιά ιστορία.
  • 54:45 - 54:48
    Μας την έχουν ξαναπεί,
    αλλά βρισκόμαστε στο σημείο όπου
  • 54:48 - 54:52
    η σύγκληση της τεχνολογίας,
    της επικοινωνίας
  • 54:52 - 54:56
    και αυτής της αρχαίας αφήγησης
    αρχίζει να συμβαίνει.
  • 55:01 - 55:07
    Κοιτούσαμε τον κόσμο, εμάς,
    την πραγματικότητα, με λάθος τρόπο;
  • 55:07 - 55:11
    Είναι όλα συνδεδεμένα
    και όχι διαχωρισμένα;
  • 55:11 - 55:14
    Κι αν είναι έτσι,
    πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα;
  • 55:14 - 55:16
    Μπορούμε να τα αλλάξουμε;
  • 55:17 - 55:20
    Πώς θα αλλάξουμε τα πράγματα;
    Πώς αλλάζει οτιδήποτε;
  • 55:20 - 55:21
    ΔlΑXΩΡlΣΜΟΣ ΓlΑ ΠΑΝΤΑ
  • 55:21 - 55:26
    Κι εκεί, πρέπει να ανατρέξεις στην ιστορία
    και να αναρωτηθείς,
  • 55:26 - 55:29
    ''Πότε άλλαξαν τα πράγματα
    και με ποιον τρόπο;''
  • 55:30 - 55:36
    Αυτό που βλέπουμε είναι το χτίσιμο
    μιας συνείδησης με τον καιρό
  • 55:36 - 55:41
    μέχρι το σημείο που αυτή η συνείδηση
    έχει πιάσει πολύ κόσμο
  • 55:42 - 55:44
    ο οποίος ενεργεί επί αυτής της συνείδησης.
  • 55:45 - 55:47
    Αν δούμε στο παρελθόν μας,
  • 55:47 - 55:51
    υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα
    για το πώς αλλάζουν οι συμπεριφορές.
  • 55:53 - 55:56
    'Οταν αρχίσουμε να αγκαλιάζουμε την ιδέα
    ότι όλοι είμαστε ένα
  • 55:56 - 55:58
    και την εφαρμόζουμε
    στην καθημερινή ζωή μας
  • 55:58 - 55:59
    Λιν Μακτάγκαρτ
    Δημοσ., Συγγ., 'Τhe Field'
  • 55:59 - 56:01
    θα αρχίσουμε να διορθώνουμε πράγματα.
  • 56:01 - 56:03
    Αρχίζει με τη συνείδηση.
  • 56:03 - 56:07
    Αναμφίβολα αρχίζει με τη συνείδηση
    και τον προσδιορισμό τού εαυτού μας.
  • 56:07 - 56:09
    Είναι μια αλλαγή τρόπου σκέψης.
  • 56:09 - 56:10
    Ντάκερ Κέλτνερ
    Καθηγητής Ψυχολογίας, UC Berkeley
  • 56:10 - 56:15
    'Οχι, 'Τι θα κερδίσω απ' αυτό;'
    αλλά, 'Πώς θα αναδείξω το καλό μέσα σου;'
  • 56:15 - 56:19
    Πρέπει να αλλάξεις το μυαλό σου.
    Να αλλάξεις τις αντιλήψεις σου.
  • 56:19 - 56:21
    Αλλάζοντας τις αντιλήψεις σου,
    αλλάζει ο κόσμος.
  • 56:24 - 56:26
    Αυτό που πρέπει να ξέρουμε
    για να αναγνωρίσουμε τη δύναμή μας
  • 56:26 - 56:31
    είναι ότι οι καθημερινές και μικρές ενέργειες
  • 56:31 - 56:36
    μπορούν να συσσωρευτούν με τον καιρό
    σε ένα μεγάλο κίνημα.
  • 56:40 - 56:44
    Ζούσα στον Nότο και τον είδα να αλλάζει.
  • 56:45 - 56:49
    Πώς άλλαξε; Δεν έγινε με μία ηρωική πράξη.
  • 56:55 - 56:58
    -Μπορώ να περάσω;
    -'Οχι, δεν μπορείτε να περάσετε.
  • 56:58 - 57:01
    -Γιατί;
    -Δεν θα σας εξυπηρετήσω.
  • 57:02 - 57:05
    -Εξαιτίας της ράτσας μου;
    -Δεν θα σας εξυπηρετήσω.
  • 57:05 - 57:07
    -Εξαιτίας της ράτσας μου;
    -Προχωρήστε.
  • 57:08 - 57:14
    Μικρές πράξεις που πολλαπλασιάστηκαν
    από μικρότερες, σχεδόν ανεπαίσθητες,
  • 57:14 - 57:17
    αδράχθηκαν από άλλους και τις μιμήθηκαν
  • 57:17 - 57:18
    Xάουαρντ Ζιν
    lστορικός, Συγγραφέας
  • 57:18 - 57:23
    και χτίστηκαν αλλεπάλληλα μέχρι
    που ο Νότος συνταράχθηκε από την αλλαγή.
  • 57:27 - 57:28
    Ο νόμος θα είναι δίκαιος.
  • 57:28 - 57:32
    Το Σύνταγμα θα έχει αχρωματοψία
    όπως είχε πει ο Τζάστιν Χάρλαν.
  • 57:32 - 57:37
    Υπογραφή Διαβήματος
    Αστικών Ελευθεριών, 1964
  • 57:37 - 57:40
    Επειδή ένας άνδρας τού οποίου ο πατέρας
    λιγότερο από 60 χρόνια πριν
  • 57:40 - 57:44
    ίσως να μην μπορούσε να σερβιριστεί
    σε ένα τοπικό εστιατόριο
  • 57:44 - 57:47
    μπορεί να στέκεται μπροστά σας
    και να δίνει τον πιο ιερό όρκο.
  • 57:52 - 57:53
    Πώς συμβαίνει η αλλαγή;
  • 57:53 - 57:59
    Συμβαίνει επειδή ενδιαφέρεσαι εσύ,
  • 57:59 - 58:03
    ενδιαφέρεσαι εσύ, ενδιαφέρεσαι εσύ.
  • 58:03 - 58:08
    Και έχεις έναν συνασπισμό,
  • 58:08 - 58:13
    έναν συνασπισμό που γίνεται κίνημα
  • 58:15 - 58:18
    και υπερνικά το απαρτχάιντ.
  • 58:18 - 58:25
    Θέλω να υψώσετε τα χέρια και να πείτε,
  • 58:25 - 58:29
    -''Η προέλασή μας προς την ελευθερία... ''
    -Η προέλασή μας προς την ελευθερία...
  • 58:30 - 58:33
    -''Είναι ασταμάτητη!''
    -Είναι ασταμάτητη
  • 58:33 - 58:39
    -'Προέλαση προς την ελευθερία για όλους.'
    -Προέλαση προς την ελευθερία για όλους.
  • 58:46 - 58:47
    Nα ο κύριος Μαντέλα.
  • 58:47 - 58:54
    Ο κ. Nέλσον Μαντέλα, ελεύθερος άνθρωπος,
    στα πρώτα βήματα σε μια νέα Nότια Αφρική.
  • 59:07 - 59:13
    Το ερώτημα είναι,
    τι κάνει έναν πολιτισμό να κατανοήσει
  • 59:15 - 59:18
    πώς να ζει σε ισορροπία
    και να μεταβεί σε μια καλή ζωή;
  • 59:19 - 59:22
    Αν διαβάσετε το βιβλίο του Πίτερ Φαρμπ,
    Μan's Rise οf CiνiIizatiοn,
  • 59:23 - 59:26
    εξετάζει διάφορους πολιτισμούς
    κατά την πρώτη επαφή,
  • 59:26 - 59:28
    και συχνά το κατανοούσαν
    με διαφορετικούς τρόπους,
  • 59:28 - 59:32
    αλλά κάτι που ήταν κοινό μεταξύ τους
  • 59:32 - 59:37
    ήταν ότι η συσσώρευση ιδιωτικής
    περιουσίας πέρα των αναγκών σου
  • 59:37 - 59:40
    θεωρούταν ψυχική ασθένεια.
  • 59:41 - 59:44
    Το πώς να ταϊσουμε τον κόσμο,
    να του δώσουμε μέρος να κοιμηθεί,
  • 59:45 - 59:48
    να λειτουργούμε οικονομίες
    για την ευημερία του κόσμου,
  • 59:48 - 59:50
    αντί γι' αυτό που κάναμε στις οικονομίες,
  • 59:51 - 59:53
    που τις μετέτρεψε
    σε ένα ανταγωνιστικό χρηματικό σπορ.
  • 60:02 - 60:06
    Στο lshmael, ο Nτάνιελ Κουίν
    καταπιάνεται με ένα θέμα όπως εγώ.
  • 60:06 - 60:07
    Θέλει να αλλάξει τον κόσμο,
  • 60:07 - 60:11
    αλλά δεν συνειδητοποιεί ότι αγνοεί
    πως συμμετέχει σε ένα όραμα
  • 60:11 - 60:13
    το οποίο καταστρέφει τον κόσμο.
  • 60:16 - 60:20
    Ακούστε μια πραγματική ιστορία
    για να δείτε ποιοι έχουμε γίνει.
  • 60:21 - 60:25
    Κάποτε υπήρχε μια φυλή ιθαγενών
    που ζούσε ειρηνικά για χιλιάδες χρόνια
  • 60:25 - 60:27
    και κάθε μέρα το πρόγραμμα ήταν το ίδιο.
  • 60:27 - 60:30
    Οι κυνηγοί έφευγαν από τη φυλή
    και όταν επέστρεφαν
  • 60:30 - 60:34
    όλα τα μέλη της φυλής μοιράζονταν
    τη λεία απ' το κυνήγι ισομερώς.
  • 60:34 - 60:37
    Κανένας δεν έμενε νηστικός
    όταν υπήρχε φαγητό,
  • 60:37 - 60:39
    ούτε ακόμα κι οι αδύναμοι,
    οι άρρωστοι ή οι ηλικιωμένοι.
  • 60:40 - 60:44
    Μια μέρα, ο πιο ικανός κυνηγός είπε,
    ''Είμαι ο καλύτερος κυνηγός.
  • 60:44 - 60:46
    ''Σκοτώνω πιο πολλά ελάφια
    απ' όσα μου αναλογούν.
  • 60:47 - 60:49
    ''Γιατί να μοιραστώ τη λεία
    απ' το κυνήγι μου;''
  • 60:49 - 60:53
    Κι από κείνη τη μέρα, άρχισε να φυλάει
    το κρέας σε μια σπηλιά σ' ένα ψηλό βουνό.
  • 60:54 - 60:58
    Τότε, κι άλλοι καλοί κυνηγοί είπαν,
    ''Κι εμείς σκοτώνουμε πιο πολλά ελάφια.
  • 60:58 - 61:01
    ''Δεν θα έπρεπε
    να κρατάμε τη λεία απ' το κυνήγι μας;''
  • 61:01 - 61:05
    Και άρχισαν κι εκείνοι να φυλάνε
    το κρέας τους σε σπηλιές ψηλά στο βουνό.
  • 61:06 - 61:10
    Και τότε άρχισε να συμβαίνει κάτι στη φυλή
    το οποίο δεν είχε ξανασυμβεί.
  • 61:10 - 61:15
    Μερικοί, ειδικά οι ηλικιωμένοι, οι αδύναμοι
    και οι άρρωστοι, άρχισαν να πεινάνε
  • 61:15 - 61:16
    ενώ άλλοι ήταν καλοφαγωμένοι.
  • 61:17 - 61:20
    Μάλιστα, έγινε τόσο σύνηθες,
    που δεν φαινόταν παράξενο σε κανέναν
  • 61:20 - 61:24
    το ότι μερικοί λιμοκτονούσαν ενώ άλλοι
    είχαν περισσότερα απ' όσα χρειάζονταν.
  • 61:24 - 61:26
    Και το ακόμα πιο παράξενο ήταν
  • 61:26 - 61:31
    ότι οι πρεσβύτεροι άρχισαν να διδάσκουν
    στους νέους να μιμούνται τη συσσώρευση.
  • 61:33 - 61:35
    Αυτή η ιστορία
    δεν είναι αληθινή επειδή συνέβη,
  • 61:36 - 61:38
    είναι αληθινή επειδή συμβαίνει.
  • 61:38 - 61:42
    Εμείς είμαστε εκείνη η φυλή.
    Εγώ είμαι εκείνη η φυλή.
  • 61:45 - 61:47
    Η φύση είναι ξεκάθαρη πάνω σ' αυτό.
  • 61:47 - 61:50
    Μάλιστα, υπάρχει ένας θεμελιώδης νόμος
    στον οποίο υπακούει όλη η φύση
  • 61:50 - 61:53
    και που η ανθρωπότητα
    παραβαίνει καθημερινά.
  • 61:53 - 61:57
    Είναι ένας νόμος που εξελισσόταν
    δισεκατομμύρια χρόνια και είναι αυτός...
  • 61:58 - 62:00
    Τίποτα στη φύση
    δεν παίρνει πιο πολλά απ' όσα χρειάζεται
  • 62:00 - 62:04
    και όταν κάτι το κάνει, υφίσταται
    τις συνέπειες του νόμου και πεθαίνει.
  • 62:05 - 62:09
    Ένας ωκεανός, ένα τροπικό δάσος,
    το ανθρώπινο σώμα, είναι όλα συνεργάτες.
  • 62:10 - 62:12
    Μια σεκόγια δεν παίρνει
    όλα τα θρεπτικά συστατικά της γης,
  • 62:12 - 62:14
    μόνο όσα χρειάζεται για να αναπτυχθεί.
  • 62:14 - 62:18
    Το λιοντάρι δεν σκοτώνει κάθε γαζέλα,
    μόνο μία.
  • 62:18 - 62:21
    Υπάρχει κάτι μέσα στο σώμα που παίρνει
    περισσότερα απ' όσα του αναλογούν.
  • 62:22 - 62:23
    Λέγεται καρκίνος.
  • 62:33 - 62:37
    Αυτό ήταν ένα σοκ. 'Ηταν ένα σοκ για μένα.
  • 62:38 - 62:42
    Το ότι ήμουν μέρος αυτού τού καρκίνου,
    ενώ ήθελα να είμαι μέρος τής θεραπείας.
  • 62:44 - 62:46
    'Δύσκολη αποδείχθηκε
    η τιθάσευση τού δράκου Xρήμα...
  • 62:46 - 62:47
    'Μια ολόκληρη γενιά
    υιοθέτησε λάθος αρχές
  • 62:47 - 62:49
    'και πήγε στον τάφο με την πεποίθηση
  • 62:49 - 62:52
    'ότι πλούτιζε τη χώρα την οποία εξαθλίωνε.'
  • 62:52 - 62:54
    ΡΑΛΦ ΓΟΥ ΑΛΝΤΟ ΕΜΕΡΣΟΝ
  • 62:54 - 62:58
    'Ενας πολιτισμός δύσκολα αντιμετωπίζει
    έναν άλλο που έχει μολυνθεί από weticο,
  • 62:58 - 63:03
    γιατί μπορείς
    είτε να τον αφήσεις να σε καταστρέψει,
  • 63:03 - 63:08
    να τρέξεις, κάτι που έκαναν πολλές ομάδες,
    ή να γίνεις ένας απ' αυτούς.
  • 63:11 - 63:15
    Η τέταρτη επιλογή, στην οποία ελπίζουν
    πολλοί από κουλτούρες αρχαίων φυλών,
  • 63:16 - 63:18
    είναι ότι μπορείς να θεραπεύσεις
    την ψυχική νόσο τους.
  • 63:18 - 63:21
    ΟΔΟlΠΟΡΟΣ ΕlΡΗΝΗΣ
  • 63:22 - 63:26
    Μια πεποίθηση που έχουν πολλοί άνθρωποι,
    ίσως οι περισσότεροι,
  • 63:26 - 63:29
    είναι ότι ο πόλεμος
    έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση,
  • 63:29 - 63:33
    ότι προέρχεται από κάποιο θεμελιώδες
    ανθρώπινο ένστικτο για βία,
  • 63:33 - 63:36
    επιθετικότητα, ανταπόδοση,
    εκδίκηση, οτιδήποτε.
  • 63:37 - 63:38
    Αλλά δεν το πιστεύω καθόλου αυτό.
  • 63:39 - 63:40
    Xάουαρντ Ζιν
    lστορικός, Συγγραφέας
  • 63:40 - 63:41
    Και δεν υπάρχει απόδειξη,
  • 63:41 - 63:45
    βιολογική, γενετική,
    ανθρωπολογική, ψυχολογική,
  • 63:45 - 63:50
    που να υποδηλώνει ότι ο πόλεμος πηγάζει
    από κάποια εγγενή ανθρώπινη ανάγκη.
  • 63:50 - 63:55
    Σύνδρομο Μετατραυματικού Στρες (ΡΤSD)
    ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ, ΘΕΡΑΠΕlΑ, Α ΥΤΟBΟΗΘΕlΑ
  • 63:56 - 64:00
    Αύξηση ρεκόρ αυτοκτονιών στον στρατό
  • 64:00 - 64:04
    Περισσότεροι στρατιώτες αυτοκτόνησαν τον
    lανουάριο απ' όσους σκότωσε η Αλ Κάιντα
  • 64:04 - 64:09
    ΡRΟΖΑC
    Το μυστικό όπλο του στρατού
  • 64:09 - 64:15
    Εκείνοι που θα μειδιάσουν στην έλλειψη βίας
    θα πρέπει να δουν ιστορικά παραδείγματα.
  • 64:18 - 64:20
    Η βία δεν είναι ο μοναδικός τρόπος.
  • 64:21 - 64:22
    ΣΑΝ ΦΡΑΝΣlΣΚΟ, ΚΑΛ.
    Καμπάνια σε όλη τη χώρα
  • 64:23 - 64:25
    για καθολικό δικαίωμα ψήφου.
    24 σουφραζέτες στη φυλακή...
  • 64:28 - 64:29
    XlΛlΑΔΕΣ ΕΠΕΥ ΦΗΜΟΥΝ ΤΟΝ ΓΚΑΝΤl
    ΠΡlΝ ΤΗΝ ΠΕΡlΟΔΕlΑ 'ΑΝΕΞΑΡΤΗΣlΑΣ'
  • 64:35 - 64:37
    Και αν είναι απαραίτητο,
  • 64:37 - 64:42
    θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να γεμίσουμε
    τις φυλακές σε ολόκληρη την Τζόρτζια.
  • 64:53 - 64:54
    ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΕlΡΗΝΗΣ
    Xιλιάδες εναντίον πολέμου Bιετνάμ
  • 65:10 - 65:14
    Η Nότια Αφρική μεταμορφώθηκε,
    σε μεγάλο μέρος, όχι ολοκληρωτικά,
  • 65:14 - 65:18
    από την εφαρμογή πνευματικών αρχών
    στην πολιτική σφαίρα.
  • 65:19 - 65:22
    Ο Γκάντι, προφανώς,
    είναι ένα φανταστικό παράδειγμα.
  • 65:22 - 65:27
    Πίστευε ότι η αγάπη είναι μια δύναμη.
    Μια ισχυρή δύναμη.
  • 65:30 - 65:32
    Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
    ήταν άλλο ένα παράδειγμα.
  • 65:34 - 65:36
    'Αγάπα τους εχθρούς σου,
    ευλόγησε όσους σε καταριούνται,
  • 65:36 - 65:37
    'κάνε καλό σε όσους σε μισούν,
  • 65:38 - 65:39
    'προσευχήσου
    για όσους σε χρησιμοποιούν...'
  • 65:39 - 65:40
    lΗΣΟΥΣ XΡlΣΤΟΣ
    (ΜΑΤΘΑlΟΣ 5:44)
  • 65:40 - 65:44
    Αυτό είναι
    ένα εξαιρετικά δύσκολο πρόσταγμα.
  • 65:45 - 65:50
    Πολύ μακριά απ' την ευλαβική νουθεσία
    ενός ουτοπικού οραματιστή,
  • 65:50 - 65:55
    αυτή η προσταγή
    είναι μια επιτακτική ανάγκη
  • 65:55 - 65:58
    για την επιβίωση τού πολιτισμού μας.
  • 65:59 - 66:05
    Nαι, η αγάπη είναι που θα σώσει τον κόσμο
    και τον πολιτισμό μας,
  • 66:06 - 66:08
    αγάπη ακόμα και για τους εχθρούς.
  • 66:13 - 66:17
    Κάτι πολύ διορατικό εκ μέρους του
    ήταν ότι είπε στους οπαδούς του
  • 66:17 - 66:22
    ότι οι ρατσιστές που τους καταδιώκουν
    είναι κατεστραμμένα ανθρώπινα πλάσματα.
  • 66:22 - 66:28
    'Οτι έχουν τη δύναμη να τους ελευθερώσουν
    απ' τις κατεστραμμένες ψυχές τους,
  • 66:31 - 66:34
    ότι ακολουθώντας τον δρόμο της αγάπης,
  • 66:35 - 66:37
    τους δίνουν την ευκαιρία
    να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι.
  • 66:38 - 66:40
    Αυτή είναι μια απίστευτη
    αλλαγή τρόπου σκέψης.
  • 66:40 - 66:43
    Δεν είναι πλέον οι παντοδύναμοι δυνάστες.
  • 66:45 - 66:50
    Μετέβαλλε ευφυέστατα
    τον τρόπο που εκλαμβάνεις τον άλλον.
  • 66:51 - 66:54
    ''Ηταν εύκολο να αγαπήσω τον Θεό
    στα όμορφα πράγματα.
  • 66:54 - 66:57
    'Η βαθιά γνώση, όμως, με δίδαξε
    να αγκαλιάσω τον Θεό σε όλα τα πράγματα.'
  • 66:57 - 66:59
    ΑΓlΟΣ ΦΡΑΓΚlΣΚΟΣ ΤΗΣ ΑΣlΖΗΣ
  • 66:59 - 67:01
    Και δεν θα μπορούσες να κάνεις πόλεμο
  • 67:01 - 67:06
    αν συνέβαινε αυτό,
    αν οι φίλοι, οι αγαπημένοι ήταν όλοι.
  • 67:13 - 67:18
    Μερικά χρόνια πριν, ήμουν με μια ομάδα
    που συνεργαζόταν με τον Δαλάι Λάμα.
  • 67:18 - 67:22
    Κάποιος είπε, ''Ποιος είναι ο πιο σημαντικός
    διαλογισμός που μπορούμε να κάνουμε;''
  • 67:23 - 67:28
    Xωρίς καθυστέρηση, του απάντησε,
    'Κριτική σκέψη ακολουθούμενη από δράση'.
  • 67:29 - 67:31
    Είπε, 'Διέκρινε τι είναι ο κόσμος σου,
  • 67:31 - 67:35
    'μάθε την πλοκή,
    το σενάριο του ανθρώπινου δράματος,
  • 67:35 - 67:36
    Ελισάβετ Σατούρις
    Εξελικτική Bιολόγος
  • 67:36 - 67:41
    'και βρες πού ταιριάζουν τα ταλέντα σου
    για να φτιάξεις έναν καλύτερο κόσμο.'
  • 67:42 - 67:45
    Και όλοι μας πρέπει να κάνουμε κάτι
    που αγαλλιάζει την καρδιά μας,
  • 67:45 - 67:49
    γιατί κανείς δεν θα θέλει να το κάνει μαζί μας
    αν δεν είμαστε παθιασμένοι, εμπνευσμένοι.
  • 67:50 - 67:56
    Κάθε λέξη που ξεστομίζεις
    σε ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα,
  • 67:56 - 67:57
    έχει ένα αντίκτυπο,
  • 67:58 - 68:00
    αλλά δεν το γνωρίζεις.
  • 68:00 - 68:04
    Αν οι άνθρωποι άρχιζαν
    να καταλαβαίνουν ότι η αλλαγή συμβαίνει
  • 68:05 - 68:11
    ως αποτέλεσμα εκατομμυρίων μικρών
    πράξεων που φαίνονται ασήμαντες,
  • 68:12 - 68:17
    τότε δεν θα δίσταζαν να κάνουν
    αυτές τις μικρές πράξεις.
  • 68:17 - 68:23
    Ξέρετε τη ρήση, 'Υ πάρχει μόνο ένας τρόπος
    για να φας έναν ελέφαντα';
  • 68:23 - 68:25
    ''Ενα κομμάτι τη φορά.'
  • 68:26 - 68:33
    'Ετσι, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα
    για την παγκόσμια ανέχεια,
  • 68:33 - 68:35
    αλλά, ναι, μπορείς.
  • 68:35 - 68:40
    Μπορείς να κάνεις κάτι...
    Γι' αυτόν εδώ τον τύπο.
  • 68:42 - 68:46
    Γιατί, θυμήσου, η θάλασσα
  • 68:47 - 68:52
    είναι απλώς σταγόνες νερού που ενώθηκαν.
  • 68:55 - 68:59
    Αν εσύ δεν κάνεις τίποτα
    και όλοι γύρω σου δεν κάνουν τίποτα,
  • 68:59 - 69:01
    η κατάσταση θα παραμείνει.
  • 69:02 - 69:04
    Η δύναμη τού ενός.
  • 69:04 - 69:05
    Ο Nτέσμοντ Τούτου.
  • 69:05 - 69:07
    Ανακηρύσσω ότι η ακροαματική διαδικασία
  • 69:07 - 69:12
    για την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης
    βρίσκεται σε συνεδρία.
  • 69:13 - 69:15
    Η δύναμη τού ενός, ο Nέλσον Μαντέλα.
  • 69:16 - 69:18
    Η δύναμη τού ενός, η Μητέρα Τερέζα.
  • 69:18 - 69:21
    Η δύναμη τού ενός,
    ο άνδρας που στέκεται μπροστά απ' το τανκ
  • 69:22 - 69:27
    στην πλατεία Τιανανμέν,
    αψηφώντας την κινεζική κυβέρνηση.
  • 69:27 - 69:29
    Η δύναμη τού ενός.
  • 69:29 - 69:33
    'Ολοι έχουν αυτή τη δύναμη τού ενός.
    Απλώς κάνε κάτι.
  • 69:54 - 70:00
    Αλλά θα χρειαστούν μεμονωμένα άτομα
    για να παθιάσουν
  • 70:03 - 70:06
    και να ξεσηκώσουν άλλους
  • 70:06 - 70:10
    και να πουν ότι είναι εφικτή η αλλαγή.
  • 70:15 - 70:19
    Για μένα, η αλλαγή ήρθε αργά
    με μικρά βήματα.
  • 70:19 - 70:24
    Πρώτα, πούλησα την έπαυλή μου
    στην Πασαντίνα με έπιπλα και έργα τέχνης.
  • 70:25 - 70:29
    Σταμάτησα τις προσωπικές πτήσεις
    και άρχισα να χρησιμοποιώ ποδήλατο.
  • 70:35 - 70:38
    Αποδέχθηκα μια προσφορά
    να διδάσκω σε ένα τοπικό κολέγιο
  • 70:38 - 70:41
    για να ξεκινήσω μια συζήτηση
    γι' αυτά που ανακάλυπτα.
  • 70:41 - 70:45
    Και αποφάσισα να ζω εδώ σε μια κοινότητα
    τροχόσπιτων στο Βόρειο Μαλιμπού.
  • 70:48 - 70:52
    Ένα απ' τα εντυπωσιακότερα πράγματα
    για μένα είναι η αίσθηση του ταξιδιού
  • 70:52 - 70:55
    και υπάρχει μια παλιά φωνή μέσα μου
    που λέει ότι είμαι τρελός,
  • 70:55 - 70:58
    γιατί άφησα
    τους αποδεκτούς στόχους του κόσμου
  • 70:58 - 71:02
    και πήγα σε έναν κόσμο που δεν θεωρείται
    επιτυχημένος τρόπος ζωής.
  • 71:03 - 71:06
    Αλλά νιώθω σχεδόν το αντίθετο.
  • 71:07 - 71:12
    Και ο Θεός λέει, 'Ξέρεις κάτι;
  • 71:12 - 71:18
    'Δεν έχω κανέναν άλλο εκτός από σένα.'
  • 71:32 - 71:35
    Σας είπα ότι αυτή ήταν
    μια ιστορία ψυχικής ασθένειας
  • 71:35 - 71:38
    και ξέρω ότι θα περιμένατε κάτι σαν αυτό.
  • 71:41 - 71:42
    Στη θέση του, είδατε κάτι σαν αυτό.
  • 71:47 - 71:50
    'Iσως δεν είναι ο τυπικός ορισμός
    της εγκληματικής παραφροσύνης,
  • 71:50 - 71:53
    αλλά πώς αλλιώς θα το ονομάζατε
    όταν υπάρχει αυτό στον απέναντι δρόμο;
  • 71:57 - 71:59
    'Η σε ολόκληρη τη χώρα;
  • 72:00 - 72:02
    'Η πέρα από τα σύνορα;
  • 72:04 - 72:06
    'Η σε ολόκληρο τον κόσμο;
  • 72:17 - 72:20
    Ξεκινήσαμε την ταινία ρωτώντας
    τι δεν πάει καλά με τον κόσμο
  • 72:20 - 72:23
    και την τελειώσαμε
    ανακαλύπτοντας τι πάει καλά μ' αυτόν.
  • 72:23 - 72:26
    Η επιστήμη τής σύνδεσης και της ενότητας,
  • 72:26 - 72:28
    η οικουμενική φύση τής συμπόνιας
    και της ενσυναίσθησης,
  • 72:28 - 72:31
    το μυστήριο και η μαγεία
    της ανθρώπινης καρδιάς.
  • 72:34 - 72:36
    'Οταν οι Τhe Lοndοn Τimes
    ζήτησαν από τον Γκ. Κ. Τσέστερτον
  • 72:37 - 72:39
    να λάβει μέρος σε διαγωνισμό
    απαντώντας στην ίδια ερώτηση,
  • 72:39 - 72:41
    ''Τι δεν πάει καλά με τον κόσμο;''
  • 72:41 - 72:42
    έγραψε τα ακόλουθα.
  • 72:43 - 72:45
    'Αγαπητοί κύριοι, εγώ.
  • 72:45 - 72:46
    'Ειλικρινώς, Γκ. Κ. Τσέστερτον'
  • 72:48 - 72:51
    Και σε απάντηση στην απάντησή του,
    εγώ γράφω, ''Αγαπητέ Γκ. Κ., διάνα''.
  • 72:52 - 72:53
    Αγαπητέ Γκ. Κ. Τσέστερτον, διάνα.
  • 72:53 - 72:54
    Ειλικρινώς, Τομ Σέιντιακ
  • 72:57 - 73:01
    Ο Χάουαρντ Ζιν λέει, ''Δεν μπορείς να είσαι
    ουδέτερος επάνω σε κινούμενο τρένο''.
  • 73:01 - 73:03
    Και είναι αλήθεια.
    Κανένας μας δεν είναι ουδέτερος.
  • 73:04 - 73:07
    'Ολοι δίνουμε την ψήφο μας καθημερινά
    με όσα κάνουμε και δεν κάνουμε.
  • 73:07 - 73:12
    Και, ναι, τα κινούμενα τρένα σήμερα είναι
    ακόμα η πείνα, τα δικαιώματα, ο πόλεμος
  • 73:12 - 73:16
    και η καταστροφή του φυσικού κόσμου,
    αλλά υπάρχει κι άλλο κινούμενο τρένο.
  • 73:16 - 73:18
    Είναι ο νέος κόσμος που γεννιέται.
  • 73:19 - 73:21
    Ο Τζον Φράνσις τον είδε να έρχεται.
  • 73:21 - 73:24
    'Οπως και ο Μαρκ 'Iαν Μπάρας,
    η Ελισάβετ Σατούρις,
  • 73:24 - 73:29
    η Λιν Μακτάγκαρτ, ο Nτάκερ Κέλτνερ,
    ο Τομ Χάρτμαν και, ναι, ακόμα κι εγώ.
  • 73:30 - 73:33
    Και να τα καλά νέα
    για όλους εσάς στο κινούμενο τρένο.
  • 73:34 - 73:37
    Δεν υπάρχει μικρή πράξη.
  • 73:37 - 73:39
    Ο τρόπος που χαιρετάς κάποιον,
  • 73:39 - 73:43
    η χαρά που νιώθεις στη φύση
    με οικογένεια, φίλους και αγνώστους.
  • 73:43 - 73:45
    'Ολα έχουν σημασία.
  • 73:45 - 73:46
    Η επιστήμη είναι ξεκάθαρη.
  • 73:46 - 73:51
    Ο καθένας μας με τα εκατό τρις τρελά,
    παράξενα, θαυματουργά κύτταρά μας
  • 73:51 - 73:54
    έχει πραγματικά τη δύναμη
    να αλλάξει τον κόσμο.
  • 73:57 - 73:59
    'Οταν ήρθα αντιμέτωπος με τον θάνατο,
    ήθελα να σας πω τι ξέρω.
  • 73:59 - 74:01
    Είναι αυτό.
  • 74:01 - 74:03
    'Οτι όλα τα πράγματα
    είναι συνδεδεμένα και ένα.
  • 74:03 - 74:07
    Και όσο αντιμετωπίζουμε τους άλλους,
    ακόμα και τους εχθρούς ως ξεχωριστούς,
  • 74:07 - 74:10
    θα συνεχίζουμε
    να έχουμε ακριβώς τον ίδιο κόσμο.
  • 74:12 - 74:16
    Υπάρχει τρόπος διαφυγής, πιο σύντομος
    από το γράμμα του Γκ. Κ. Τσέστερτον.
  • 74:18 - 74:19
    ΑΓΑΠΗ
  • 74:20 - 74:25
    Αυτό δεν είναι κάτι ουτοπικό, είναι αληθινό.
    Είναι επιστημονικό. Είναι μέσα στο DNΑ μας.
  • 74:29 - 74:32
    Τώρα κάνω άλλη μία ερώτηση,
  • 74:32 - 74:34
    ''Τι πάει καλά με τον κόσμο μας;''
  • 74:34 - 74:38
    Ας ελπίσουμε ότι μια μέρα
    θα απαντήσουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
  • 74:50 - 74:53
    Εις μνήμην του Ρίτσαρντ Κ. Σέιντιακ
    1929-2009
  • 74:55 - 74:59
    Και του Xάουαρντ Ζιν
    1922-2010
  • 76:34 - 76:38
    Ο Τζον Λένον δεν ήταν ανόητος,
    μ' αυτή την έννοια, όταν είπε,
  • 76:38 - 76:40
    'Μόνο την αγάπη χρειάζεσαι.'
  • 76:40 - 76:43
    Θεέ μου, μόνο την αγάπη χρειάζεσαι;
  • 76:44 - 76:46
    Μόνο αυτό χρειάζεσαι; Ναι.
  • 76:46 - 76:48
    Μόνο αυτό χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις.
  • 76:49 - 76:51
    Γι' αυτό, ας ξεκινήσουμε.
  • 77:00 - 77:20
    Ripped by Nikolapan
    Synchronized and Corrected by Paparozoumis
  • 77:43 - 77:48
    Repair and Synchronization by
    Easy Subtitles Synchronizer 1.0.0.0
Title:
I AM (Full Documentary)
Description:

I AM is a 2011 documentary film written, narrated, and directed by Tom Shadyac. The documentary explores Shadyac's personal journey after a 2007 bicycle accident, "the nature of humanity" and "world's ever-growing addiction to materialism." The film, shot with Shadyac and a team of four, contrasts sharply with Shadyac's previous comedic work.
Shadyac had suffered post-concussion syndrome after a 2007 bicycle accident in Virginia, experiencing months of acute headaches and hyper-sensitivity to light and noise. The injury followed the cumulative effects of previous mild head injuries Shadyac had suffered surfing, mountain biking and playing basketball.
A 2011 New York Times article stated that: "the symptoms of a concussion [didn't] go away. Something as simple as a trip to the grocery store was painful for Shadyac, whose brain was unable to filter various stimuli.
After medical treatments failed to help, he isolated himself completely, sleeping in his closet and walling the windows of his mobile home with black-out curtains. As his symptoms finally began to subside, the director wanted to share his inner quest in the way he knew best: through film." Shadyac likened the experience to Dante's Seventh Circle of Hell.
Shadyac subsequently gave away his excess fortune, opening a homeless shelter in Charlottesville, Virginia and making a key donation to Telluride, Colorado's effort to set aside a natural area at the town's entrance. He reoriented and simplified his life, sold his 17,000-square-foot (1,600 m2) Los Angeles mansion and moved into a trailer park -- albeit the exclusive Paradise Cove park in Malibu.
In the film, Shadyac conducts interviews with scientists, religious leaders, environmentalists and philosophers including Desmond Tutu, Noam Chomsky, Lynne McTaggart, Elisabet Sahtouris, David Suzuki, Howard Zinn, and Thom Hartmann. The film asks two central questions: What's Wrong With the World? and What Can We Do About it?. It is about "human connectedness, happiness, and the human spirit", and explores themes including Darwinism, Western mores, loneliness, the economy, and the drive to war. The documentary includes animated scenes explaining scientific concepts, as well as clips from the films Wall Street and It's a Wonderful Life.
The L.A. Times said the film "was collection of sound bites that validate the filmmaker's point of view. What lifts the film above its dubious boilerplate assemblage of talking heads and archival images is Shadyac himself. With his gentle, self-mocking humor, he comes across as an exceptionally mellow, earnest and likable guy." Roger Ebert gave the film a negative review, stating that the "film is often absurd and never less than giddy with uplift, but that's not to say it's bad. I watched with an incredulous delight, and at the end, I liked Tom Shadyac quite a lot...he offers us this hopeful if somewhat undigested cut of his findings, in a film as watchable as a really good TV commercial, and just as deep. " Proceeds from the documentary go to the Foundation for I AM, which supports various charities.

Review: Wikipedia

more » « less
Video Language:
English
Duration:
01:17:47

Arabic subtitles

Revisions