-
เสียงระฆัง
-
เสียงระฆัง
(เมื่อฉันโกรธ ฉันจะทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหายไป)
-
เมื่อฉันโกรธ
-
ฉันควรทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหายไป
-
ทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหมดไป
-
เธอคิดว่าความโกรธของเธอมาจากภายนอกใช่ไป? จาเภายนอกเข้ามา
-
และตอนนี้เธอต้องการจะให้มันออกไปอีกครั้ง?
-
เธอแน่ใจนะ ว่าความโกรธนั้นมาจากภายนอก?
-
นี่เป็นการตอบคำถามด้วยคำถามนะ
-
(เสียงหัวเราะ)
-
ที่หมู่บ้านพลัม พวกเราเรียนรู้
-
ว่าจะจัดการกับความโกรธของเราอย่างไร
-
จะดูแลความโกรธของพวกเราอย่างไร
-
ความโกรธเป็นสิ่งที่ไม่น่ารักเท่าไหร่
-
คล้ายกับโคลนตม
-
แต่ว่าหากไม่มีโคลนตมแล้ว
-
เราก็ไม่สามารถปลูกดอกบัวได้
-
ดังนั้นโคลนตมจึงมีประโยชน์ ในบางกรณี
-
เช่นกันกับความโกรธของเธอก็มีประโยชน์ ในบางกรณี
-
ดังนั้น บางที เธออาจจะไม่ควรปล่อยให้ความโกรธออกมา
-
เธอไม่ควรจะโยนทิ้งความโกรธออกไป
-
ถ้าเธอรู้วิธีที่จะใช้ประโยชน์
-
จากความโกรธของเธอ
-
เธอสามารถปลูกดอกบัวแห่งสันติ
-
ดอกบัวแห่งความเบิกบาน ดอกบัวแห่งการให้อภัย
-
นั่นเป็นคำสอนที่ลึกซึ้งมากในหมู่บ้านพลัม
-
เราเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ตลอดมา
-
เมื่อความโกรธเกิดขึ้น
-
มันไม่ได้มาจากข้างนอก แต่มาจากข้างใน
-
เพราะว่าเราไม่เข้าใจ
-
เพราะอย่างนั้นเราจึงไม่สามารถรักได้
-
และ ถ้าเรามองอย่างลึกซึ้งลงไป
-
ถ้าเราฟังอย่างลึกซึ้ง
-
เราจะสามารถเข้าใจได้
-
และเมื่อเราเข้าใจ
-
ก็มีความรัก
-
เมื่อมีความรัก
-
ความโกรธจะเปลี่ยนแปรตัวมันเอง
-
เธอไม่จำเป็นต้อง
-
โยนความโกรธนั้นออกไปอีก
-
ในความเป็นจริง ความโกรธเป็นสิ่งที่เราสามารถนำมาใช้ได้
-
และ ถ้าเธอรักษาความโกรธนั้น
-
ในความเข้าใจ ในความกรุณาแล้ว
-
ความโกรธจะกลายเป็นบางอย่างคล้ายๆกับความรัก
-
คล้ายกับความกรุณา
-
หลวงปู่จะยกตัวอย่างให้ฟังนะ
-
ตอนเช้าวันนี้ บางคน
-
พูดบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับเธอ
-
เขาทำบางอย่างหรือพูดบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับเธอ
-
และเธอเป็นทุกข์
-
ความโกรธจึงเกิดขึ้น
-
เป็นธรรมดา
-
เมื่อเธอไม่ใช่นักฝึกปฏิบัติที่ดี
-
เธออยากจะชกหน้าเด็กชายหรือเด็กหญิงคนนั้น
-
เพื่อจะลงโทษเขา
-
และความโกรธนั้น อยู่ใน ตัวเรา
-
นั่นคือความโกรธที่เป็นโตลนตม
-
ที่จะทำให้ทุกสิ่งเลอะเทอะเปรอะเปื้อน
-
ดังนั้น เธอต้องตระหนักรู้
-
ว่าเราต้องดูแลโคลนตมของความโกรธ
-
ไม่ปล่อยให้โคลนตมนั้นเลอะตัวเรา
-
และเลอะคนอื่น
-
ดังนั้นเธอควรจะ หายใจเข้า
-
อย่างสงบ อย่างมีสติ
-
และมองไปยังเด็กชาย หรือเด็กหญิงนั้น
-
ว่าเธอเห็นอะไร
-
ในตัวเขาบ้าง
-
เธอเห็นว่ามีความรุนแรงในตัวเขา
-
มีความโกรธในตัวเขา มีความทุกข์อยู่ในตัวเขา
-
หรือตัวเธอ
-
ถ้าเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงคนนั้นมีความสุข
-
เขาหรือเธอจะไม่พูดบางอย่าง
-
ที่ดูใจร้ายแบบนั้นออกมา
-
เธอหรือเขา จะไม่ทำบางอย่างที่รุนแรงอย่างนั้น
-
แต่ เขาไม่มีความสุขในตัวเขา
-
นั่นจึงทำให้เขาเป็ฯทุกข์
-
เมื่อเขาเป็นทุกข์เช่นนั้น
-
เขาจึงอยากให้ความทุกข์ของเขาหายป
-
โดยการพูดบางอย่างที่ใจร้ายกับเธอ
-
หรือทำบางอย่างที่ไม่ดีกับเธอ
-
เพราะเขาคิดแบบนั้น เขาจึงทำแบบนั้น
-
เพื่อที่เขาจะได้ทุกข์น้อยลง
-
ซึ่งนั่น...ไม่ฉลาดเลย
-
ดังนั้น เมื่อเธอมองเห็น
-
ว่าเด็กชายคนนั้นไม่มีความสุข
-
มีความโกรธหรือความรุนแรงอยู่ในตัวเขา
-
และเขาไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร
-
กับความรุนแรงในตัวเขา
กับสิ่งที่ไม่มีความสุขในตัวเขา
-
นั่นจึงทำให้เขาเป็นทุกข์
-
และเมื่อเขาเป็นทุกข์เช่นนั้น
-
เป็นธรรมชาติมากที่เขาจะทำให้คนอื่นๆ
-
รอบตัวเขาเป็นทุกข์เช่นกัน