1
00:00:00,635 --> 00:00:02,191
เสียงระฆัง

2
00:00:05,239 --> 00:00:12,416
เสียงระฆัง
(เมื่อฉันโกรธ ฉันจะทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหายไป)

3
00:00:30,191 --> 00:00:31,513
เมื่อฉันโกรธ

4
00:00:31,513 --> 00:00:35,018
ฉันควรทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหายไป

5
00:00:36,731 --> 00:00:39,731
ทำอย่างไรให้ความโกรธนั้นหมดไป

6
00:00:46,037 --> 00:00:49,389
เธอคิดว่าความโกรธของเธอมาจากภายนอกใช่ไป? จาเภายนอกเข้ามา

7
00:00:49,511 --> 00:00:52,535
และตอนนี้เธอต้องการจะให้มันออกไปอีกครั้ง?

8
00:00:52,919 --> 00:00:56,044
เธอแน่ใจนะ ว่าความโกรธนั้นมาจากภายนอก?

9
00:00:59,831 --> 00:01:02,067
นี่เป็นการตอบคำถามด้วยคำถามนะ

10
00:01:02,072 --> 00:01:03,844
(เสียงหัวเราะ)

11
00:01:12,567 --> 00:01:15,530
ที่หมู่บ้านพลัม พวกเราเรียนรู้

12
00:01:16,466 --> 00:01:20,645
ว่าจะจัดการกับความโกรธของเราอย่างไร

13
00:01:22,210 --> 00:01:25,560
จะดูแลความโกรธของพวกเราอย่างไร

14
00:01:33,607 --> 00:01:38,034
ความโกรธเป็นสิ่งที่ไม่น่ารักเท่าไหร่

15
00:01:39,343 --> 00:01:40,889
คล้ายกับโคลนตม

16
00:01:42,246 --> 00:01:43,835
แต่ว่าหากไม่มีโคลนตมแล้ว

17
00:01:44,041 --> 00:01:46,256
เราก็ไม่สามารถปลูกดอกบัวได้

18
00:01:47,687 --> 00:01:51,706
ดังนั้นโคลนตมจึงมีประโยชน์ ในบางกรณี

19
00:01:52,125 --> 00:01:55,559
เช่นกันกับความโกรธของเธอก็มีประโยชน์ ในบางกรณี

20
00:01:56,927 --> 00:02:01,655
ดังนั้น บางที เธออาจจะไม่ควรปล่อยให้ความโกรธออกมา

21
00:02:03,454 --> 00:02:05,720
เธอไม่ควรจะโยนทิ้งความโกรธออกไป

22
00:02:06,445 --> 00:02:08,842
ถ้าเธอรู้วิธีที่จะใช้ประโยชน์

23
00:02:09,083 --> 00:02:10,519
จากความโกรธของเธอ

24
00:02:10,568 --> 00:02:14,424
เธอสามารถปลูกดอกบัวแห่งสันติ

25
00:02:15,054 --> 00:02:18,160
ดอกบัวแห่งความเบิกบาน ดอกบัวแห่งการให้อภัย

26
00:02:19,957 --> 00:02:23,778
นั่นเป็นคำสอนที่ลึกซึ้งมากในหมู่บ้านพลัม

27
00:02:24,887 --> 00:02:26,771
เราเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ตลอดมา

28
00:02:29,500 --> 00:02:32,948
เมื่อความโกรธเกิดขึ้น

29
00:02:33,271 --> 00:02:36,036
มันไม่ได้มาจากข้างนอก แต่มาจากข้างใน

30
00:02:39,097 --> 00:02:43,715
เพราะว่าเราไม่เข้าใจ

31
00:02:45,236 --> 00:02:48,643
เพราะอย่างนั้นเราจึงไม่สามารถรักได้

32
00:02:52,798 --> 00:02:56,927
และ ถ้าเรามองอย่างลึกซึ้งลงไป

33
00:02:57,787 --> 00:02:59,681
ถ้าเราฟังอย่างลึกซึ้ง

34
00:03:00,218 --> 00:03:03,011
เราจะสามารถเข้าใจได้

35
00:03:03,529 --> 00:03:05,086
และเมื่อเราเข้าใจ

36
00:03:05,086 --> 00:03:06,267
ก็มีความรัก

37
00:03:06,267 --> 00:03:07,716
เมื่อมีความรัก

38
00:03:07,716 --> 00:03:11,466
ความโกรธจะเปลี่ยนแปรตัวมันเอง

39
00:03:11,947 --> 00:03:13,782
เธอไม่จำเป็นต้อง

40
00:03:14,573 --> 00:03:16,596
โยนความโกรธนั้นออกไปอีก

41
00:03:18,907 --> 00:03:23,084
ในความเป็นจริง ความโกรธเป็นสิ่งที่เราสามารถนำมาใช้ได้

42
00:03:24,493 --> 00:03:28,246
และ ถ้าเธอรักษาความโกรธนั้น

43
00:03:28,473 --> 00:03:32,147
ในความเข้าใจ ในความกรุณาแล้ว

44
00:03:32,520 --> 00:03:36,786
ความโกรธจะกลายเป็นบางอย่างคล้ายๆกับความรัก

45
00:03:37,192 --> 00:03:40,703
คล้ายกับความกรุณา

46
00:03:44,036 --> 00:03:46,294
หลวงปู่จะยกตัวอย่างให้ฟังนะ

47
00:03:48,998 --> 00:03:51,026
ตอนเช้าวันนี้ บางคน

48
00:03:51,026 --> 00:03:53,442
พูดบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับเธอ

49
00:03:55,389 --> 00:03:58,149
เขาทำบางอย่างหรือพูดบางอย่างที่ไม่ค่อยดีกับเธอ

50
00:03:58,149 --> 00:03:59,295
และเธอเป็นทุกข์

51
00:03:59,328 --> 00:04:01,203
ความโกรธจึงเกิดขึ้น

52
00:04:03,282 --> 00:04:04,334
เป็นธรรมดา

53
00:04:04,334 --> 00:04:06,579
เมื่อเธอไม่ใช่นักฝึกปฏิบัติที่ดี

54
00:04:06,632 --> 00:04:12,415
เธออยากจะชกหน้าเด็กชายหรือเด็กหญิงคนนั้น

55
00:04:14,256 --> 00:04:15,814
เพื่อจะลงโทษเขา

56
00:04:16,054 --> 00:04:18,729
และความโกรธนั้น อยู่ใน ตัวเรา

57
00:04:20,976 --> 00:04:22,868
นั่นคือความโกรธที่เป็นโตลนตม

58
00:04:23,973 --> 00:04:25,575
ที่จะทำให้ทุกสิ่งเลอะเทอะเปรอะเปื้อน

59
00:04:26,565 --> 00:04:28,554
ดังนั้น เธอต้องตระหนักรู้

60
00:04:28,578 --> 00:04:33,743
ว่าเราต้องดูแลโคลนตมของความโกรธ

61
00:04:34,722 --> 00:04:38,210
ไม่ปล่อยให้โคลนตมนั้นเลอะตัวเรา

62
00:04:38,558 --> 00:04:39,989
และเลอะคนอื่น

63
00:04:46,337 --> 00:04:48,664
ดังนั้นเธอควรจะ หายใจเข้า

64
00:04:50,294 --> 00:04:52,254
อย่างสงบ อย่างมีสติ

65
00:04:52,314 --> 00:04:54,956
และมองไปยังเด็กชาย หรือเด็กหญิงนั้น

66
00:04:59,323 --> 00:05:01,669
ว่าเธอเห็นอะไร

67
00:05:02,049 --> 00:05:03,419
ในตัวเขาบ้าง

68
00:05:03,745 --> 00:05:05,684
เธอเห็นว่ามีความรุนแรงในตัวเขา

69
00:05:06,746 --> 00:05:08,667
มีความโกรธในตัวเขา มีความทุกข์อยู่ในตัวเขา

70
00:05:10,439 --> 00:05:11,814
หรือตัวเธอ

71
00:05:12,034 --> 00:05:14,801
ถ้าเด็กผู้ชายหรือผู้หญิงคนนั้นมีความสุข

72
00:05:14,992 --> 00:05:19,697
เขาหรือเธอจะไม่พูดบางอย่าง

73
00:05:19,890 --> 00:05:20,931
ที่ดูใจร้ายแบบนั้นออกมา

74
00:05:21,372 --> 00:05:24,374
เธอหรือเขา จะไม่ทำบางอย่างที่รุนแรงอย่างนั้น

75
00:05:26,384 --> 00:05:31,245
แต่ เขาไม่มีความสุขในตัวเขา

76
00:05:32,245 --> 00:05:34,607
นั่นจึงทำให้เขาเป็ฯทุกข์

77
00:05:35,025 --> 00:05:36,616
เมื่อเขาเป็นทุกข์เช่นนั้น

78
00:05:37,147 --> 00:05:39,818
เขาจึงอยากให้ความทุกข์ของเขาหายป

79
00:05:40,225 --> 00:05:42,011
โดยการพูดบางอย่างที่ใจร้ายกับเธอ

80
00:05:42,266 --> 00:05:44,623
หรือทำบางอย่างที่ไม่ดีกับเธอ

81
00:05:45,022 --> 00:05:46,773
เพราะเขาคิดแบบนั้น เขาจึงทำแบบนั้น

82
00:05:46,815 --> 00:05:48,118
เพื่อที่เขาจะได้ทุกข์น้อยลง

83
00:05:48,690 --> 00:05:51,045
ซึ่งนั่น...ไม่ฉลาดเลย

84
00:05:51,686 --> 00:05:53,385
ดังนั้น เมื่อเธอมองเห็น

85
00:05:54,012 --> 00:05:56,224
ว่าเด็กชายคนนั้นไม่มีความสุข

86
00:05:56,292 --> 00:05:58,213
มีความโกรธหรือความรุนแรงอยู่ในตัวเขา

87
00:05:58,222 --> 00:06:00,189
และเขาไม่รู้ว่าจะจัดการอย่างไร

88
00:06:00,189 --> 00:06:03,905
กับความรุนแรงในตัวเขา
กับสิ่งที่ไม่มีความสุขในตัวเขา

89
00:06:04,169 --> 00:06:05,769
นั่นจึงทำให้เขาเป็นทุกข์

90
00:06:05,934 --> 00:06:07,674
และเมื่อเขาเป็นทุกข์เช่นนั้น

91
00:06:07,674 --> 00:06:09,364
เป็นธรรมชาติมากที่เขาจะทำให้คนอื่นๆ

92
00:06:09,660 --> 00:06:12,141
รอบตัวเขาเป็นทุกข์เช่นกัน